Livre, Chap. |
[7, 3] |
ἐμῆς
θεότητος
τοῖς
ἀνθρώποις
παρήνοιξαν.
|
~γʹ |
Ὅταν
οὖν
ὁ
Θεὸς
λέγῃ, |
[7, 4] |
τοῦ
Ἰούδα,
τοῦ
Νεφθαλὶμ,
τοῦ
|
Γὰδ, |
τοῦ
Ἀσὴρ,
τοῦ
Βενιαμὶν,
οὕτως |
[7, 5] |
προλαβοῦσα
ἡ
ὑπεροχὴ
διαδείκνυται.
Ὁ
|
γὰρ |
Ἀβραὰμ
τοῦ
Ἰσαὰκ
πατὴρ
ἦν, |
[7, 4] |
τῷ
θελήματι
τοῦ
Χριστοῦ.
Εἰ
|
γὰρ |
αἷμα
ταύρων
καὶ
τράγων,
φησὶ, |
[7, 5] |
καὶ
μεγάλης
δόξης
ἐκείνης;
τοῦτο
|
γὰρ |
ἀμήχανον.
Περὶ
δὲ
τούτου
φησίν· |
[7, 5] |
εὐλογούμενος,
καὶ
δεκάτας
διδούς.
Καὶ
|
γὰρ |
ἀμφότερα
ταῦτά
φησιν
ἡ
Παλαιὰ, |
[7, 1] |
νυνὶ
δὲ
οὐκ
ἔτι·
τὸ
|
γὰρ |
ἀξίωμα
αὐτῆς
ἅπαν
ἀνῄρηται
τῷ |
[7, 3] |
παλαιὰν
πολιτείαν,
ταύτης
ἐμνημόνευσεν.
Οὐδὲ
|
γὰρ
|
ἁπλῶς
οὐδὲ
ὡς
ἔτυχε
τοῦτο |
[7, 2] |
ἐστὶν
ὁ
καιρός·
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
ἀτελέστερα
διὰ
τῶν
δούλων
αὐτοῦ |
[7, 2] |
οὔσης,
δῆλον
ἐκ
τούτου.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
βασιλέα
οὐ
δυνατὸν
εἶναι,
{τῶν} |
[7, 4] |
διὰ
τῆς
μαρτυρίας
ταύτης.
Βουλόμενος
|
γὰρ |
δεῖξαι
ὅτι
αὐτὴν
τὴν
πολιτείαν |
[7, 2] |
καὶ
θαυμαστόν;
Οὐχὶ,
φησίν·
οὐ
|
γὰρ |
δὴ
τοῦτο
μόνον
εἶδεν,
ἀλλὰ |
[7, 2] |
καὶ
μέγας
προφήτης
Δαυΐδ.
Οὗτος
|
γὰρ |
δηλῶν
ὅτι
θυσιῶν
ἡ
μὲν |
[7, 6] |
καὶ
οὐκ
ἐγὼ
πυροῦμαι;
Εἰ
|
γὰρ |
δύο
καταβάλλοντες
ὀβολοὺς,
καὶ
δαπανῶντες |
[7, 4] |
τὸ
δεύτερον
στήσῃ.
Εἰ
μὲν
|
γὰρ |
εἶπε,
Θυσίαν
καὶ
προσφορὰν
οὐκ |
[7, 5] |
κατὰ
τὴν
τάξιν
Μελχισεδέκ;
ἔδει
|
γὰρ |
εἰπεῖν,
κατὰ
τὴν
τάξιν
Ἀαρών. |
[7, 5] |
μὴ
γενεαλογούμενος
ἐξ
αὐτῶν
(οὐ
|
γὰρ |
ἐκ
τοῦ
Ἀβραὰμ
ἦν,
οὐδὲ |
[7, 5] |
τὴν
τάξιν
Ἀαρὼν
λέγεσθαι;
Δῆλον
|
γὰρ |
ἐκ
τούτου,
ὡς
ἐκείνη
μὲν
|
[7, 1] |
ἐκείνης
στῆναι
δυνήσεται.
Πρῶτον
μὲν
|
γὰρ
|
ἐκέλευσεν
ὁ
νόμος
τρὶς
τοῦ |
[7, 4] |
βασιλεὺς
καὶ
ἱερεὺς
ἦν·
τύπος
|
γὰρ |
ἔμελλεν
ἔσεσθαι
τοῦ
Χριστοῦ,
καὶ |
[7, 4] |
ἑτέρα
δὲ
νέα
ἀντεισενήνεκται.
Εἰ
|
γὰρ |
ἔμελλεν
ἡ
παλαιὰ
κρατεῖν,
οὐ |
[7, 3] |
ἐὰν
ἔρχησθε
ὀφθῆναί
μοι.
Τίς
|
γὰρ |
ἐξεζήτησε
ταῦτα
ἐκ
τῶν
χειρῶν |
[7, 5] |
Λευϊτικῆς
ἱερωσύνης
ἦν
(ὁ
λαὸς
|
γὰρ |
ἐπ´
αὐτῇ
νενομοθέτητο)
τίς
ἔτι |
[7, 6] |
τῆς
ἀρετῆς
ἐργασίαν
ἔσεσθε.
Καθάπερ
|
γὰρ |
ἐπὶ
τῶν
χρημάτων
ὁ
δύο |
[7, 1] |
ἐπ´
αὐτὸ
λίβανον.
Εἶτα
(δεῖ
|
γὰρ
|
ἐπιτεμεῖν)
καὶ
προσάξει
αὐτὴν
ὁ |
[7, 5] |
Εἶτα,
ἐπιτιμήσας
τοῖς
μαθηταῖς,
δεῖ
|
γὰρ |
ἐπιτεμεῖν,
λέγει,
τίς
ἐστιν
ὁ |
[7, 1] |
τόλμαν
καταγινωσκέτω
τοῦ
λόγου·
τόλμα
|
γὰρ |
ἐσχάτη
καὶ
παρανομία
τὸ
μὴ |
[7, 3] |
τῆς
μαρτυρίας
οὕτως
ἔλεγε·
Σκιὰν
|
γὰρ |
ἔχων
ὁ
νόμος
τῶν
μελλόντων |
[7, 6] |
ἡμῖν
ἔσται
τὰ
ἀγαθά;
Εἰ
|
γὰρ |
ἡ
Ταβιθὰ
ἐκείνη,
χήρας
ἐνδύσασα |
[7, 3] |
θυσίαν,
ἀντεισαχθῆναι
δὲ
ταύτην
(ἐπίτασις
|
γὰρ
|
ἦν
τῆς
διορθώσεως,
οὐκ
ἐναντίωσις |
[7, 5] |
πάππος,
καὶ
Λευῒ
πρόγονος·
τοῦ
|
γὰρ |
Ἰακὼβ
ἦν
υἱὸς
ὁ
Λευΐ. |
[7, 5] |
τὸν
Θεὸν
μόνον.
Εἰ
μὲν
|
γὰρ |
ἰδιώτης
ἦν,
ἴσως
ἄν
τις |
[7, 2] |
τοῦ
σχήματος
παντὸς
ἠφανισμένου·
ἡ
|
γὰρ |
ἱερωσύνη
ἐν
τούτοις
ἅπασιν
ἦν. |
[7, 1] |
καὶ
ἀσέβεια,
ἀπηλλάχθαι
πραγμάτων.
Εἰ
|
γὰρ |
καὶ
ἀληθὲς
ἦν,
ὃ
πανταχοῦ |
[7, 6] |
μέλλοντα
ἀπολαύσομεν
τῆς
ἀμοιβῆς;
Καὶ
|
γὰρ |
καὶ
ἐνταῦθα,
ὁσάκις
ἂν
συντύχωμεν, |
[7, 3] |
λόγου
καὶ
σοφίας
ἀφάτου.
Ὅτι
|
γὰρ |
καὶ
ἑτέρας
εἶχε
μαρτυρίας
μακροτέρας |
[7, 6] |
τοὺς
τὰ
τοιαῦτα
νοσοῦντας.
Οὕτω
|
γὰρ
|
καὶ
ἡμεῖς
ὑμῖν
προθυμότερον
διαλεξόμεθα, |
[7, 3] |
ταύτης,
πάντες
ἂν
ὁμολογήσαιεν.
Καὶ
|
γὰρ |
καὶ
ὁ
Ἡσαΐας
φησὶν,
Οὐκ |
[7, 1] |
αὐτῆς
ὑποθέσεως
ἁψώμεθα
πάλιν;
Εἰ
|
γὰρ |
καὶ
πολλὰ
τὰ
ἔμπροσθεν
εἰρημένα, |
[7, 5] |
ὅτι
ηὐλογήθη
παρ´
αὐτοῦ·
οἱ
|
γὰρ
|
λαϊκοὶ
παρὰ
τῶν
ἱερέων
εὐλογοῦνται. |
[7, 5] |
τοῦ
δοῦναι
δεκάτην
αὐτῷ·
οἱ
|
γὰρ |
λαϊκοὶ
τοῖς
ἱερεῦσι
τὰς
δεκάτας |
[7, 5] |
τίνος
ταῦτα
λέγεται,
Ἐφ´
ὃν
|
γὰρ |
λέγεται
ταῦτα,
φησὶ,
φυλῆς
ἑτέρας |
[7, 1] |
ἀναγκαῖος
οὗτος
ὁ
λόγος·
ἔτι
|
γὰρ |
λείψανα
τῶν
ἑορτῶν
αὐτῶν
ὑπολέλειπται. |
[7, 5] |
ἦν
υἱὸς
ὁ
Λευΐ.
Ἀπὸ
|
γὰρ |
Λευῒ
ἡ
ἱερωσύνη
παρὰ
Ἰουδαίοις |
[7, 4] |
αὐτοῦ
σαφῶς
ἡ
Γραφή.
Ἐπειδὴ
|
γὰρ |
ὁ
Ἀβραὰμ
τοῖς
Πέρσαις
ἐπιπεσὼν, |
[7, 3] |
τόπον
ἀμείψας
ἐκ
τόπου,
(πῶς
|
γὰρ |
ὁ
πανταχοῦ
ὢν,
καὶ
πάντα
|
[7, 5] |
πολὺ
τῆς
προτέρας
ὑψηλοτέρα.
Εἰ
|
γὰρ |
ὁ
τύπος
τοιοῦτος,
καὶ
τῆς
|
[7, 5] |
οὐδεὶς
προσέσχηκε
τῷ
θυσιαστηρίῳ.
Πρόδηλον
|
(γὰρ, |
ὅτι
ἐξ
Ἰούδα
ἀνατέταλκεν
ὁ |
[7, 1] |
παρὰ
καιρὸν
ἀγωνίζεσθαι
ἀναγκάζοντες.
Ὅτι
|
γὰρ
|
οὐκ
ἔστι
νόμου
καιρὸς
νῦν, |
[7, 2] |
μηκέτι
στήσεσθαι
τὸν
ναόν.
Ὥσπερ
|
γὰρ |
οὐκ
ὄντος
τούτου
νῦν
πάντα |
[7, 5] |
πῶς
αὐτὸ
σαφέστερον
ἐποίησεν.
Εἰπὼν
|
γὰρ |
περὶ
τοῦ
Χριστοῦ,
ὅτι
καθὼς |
[7, 5] |
αὐτοῦ
οὐδὲν
ἦν
σαρκικόν.
Οὐ
|
γὰρ |
πρόβατα
θύειν
καὶ
μόσχους
ἐπέταξεν, |
[7, 5] |
συνήντησεν
αὐτῷ
Μελχισεδέκ·
διὰ
τοῦτο
|
γὰρ |
προλαβὼν
εἶπεν,
Ὡς
ἔπος
εἰπεῖν. |
[7, 3] |
τὴν
διὰ
σαρκὸς
οἰκονομίαν.
Οὕτω
|
γὰρ |
πρὸς
ἡμᾶς
παρεγένετο,
οὐ
τόπον
|
[7, 4] |
αὐτὸ
καθ´
ἑαυτὸ
φαίνεται.
Ὁ
|
γὰρ |
προφήτης
οὐδὲν
κατηγορήσας
τῶν
Ἰουδαίων, |
[7, 6] |
ἂν
ὑπὸ
σοῦ
διασωθῶσιν;
Ὥσπερ
|
γὰρ |
ταύτην
περιστᾶσαι
αἱ
χῆραι
ζῶσαν |
[7, 4] |
φυλῆς
ἱερέα
γενέσθαι
ποτέ.
Ἀπὸ
|
γὰρ |
ταύτης
ἐγένετο
τῆς
φυλῆς
Ἀαρὼν, |
[7, 1] |
τῆς
αὐτῆς
ἀκροάσεως
πάλιν.
Ὁ
|
γὰρ |
τῆς
εἰς
τὸν
Χριστὸν
ἀγάπης |
[7, 5] |
κατασκευάζων
ὁ
Παῦλος
ἔλεγε,
Μετατιθεμένης
|
γὰρ
|
τῆς
ἱερωσύνης,
ἐξ
ἀνάγκης
καὶ |
[7, 5] |
τούτων
δημιουργὸς
εἷς
ἐστιν.
Ἐπειδὴ
|
γὰρ |
τὸ
πλέον
τῶν
νομίμων
περὶ |
[7, 2] |
ἔσται
τις,
οὐ
βασιλεύς.
Εἰ
|
γὰρ |
τοῖς
ἐκ
τοῦ
σπέρματος
αὐτῶν, |
[7, 4] |
φυλαὶ,
μᾶλλον
δὲ
τρισκαίδεκα·
(ἀντὶ
|
γὰρ |
τοῦ
Ἰωσὴφ
οἱ
παῖδες
αὐτοῦ, |
[7, 6] |
ἠμελημένων
μελῶν
ποιήσασθαι
πρόνοιαν.
Διὰ
|
γὰρ
|
τοῦτο
τοιοῦτον
ἡμεῖς
ἀναδεχόμεθα
πόνον, |
[7, 1] |
οἰκείας
θυσίας
τὸ
σχῆμα·
διὰ
|
γὰρ |
τοῦτό
φησιν·
Οὐκ
ἐπιχεεῖς
ἐπ´ |
[7, 1] |
οὕτως
ὑποπτεύειν
περὶ
ἐκείνων.
Ὅταν
|
γὰρ |
τῷ
Θεῷ
φιλονεικοῦντες,
καὶ
τῷ |
[7, 6] |
τοὺς
ταῦτα
παθόντας
ἰδόντες
(ὄψονται
|
γὰρ, |
φησὶν,
αὐτοὺς
πάντως,
καὶ
δῆλον |
[7, 5] |
διὰ
τοῦ
πατρὸς
αὐτοῦ·
Ἔτι
|
γὰρ, |
φησὶν,
ἐν
τῇ
ὀσφύϊ
τοῦ
|
[7, 3] |
αἰτίαν
προσθεὶς,
ἐπάγει
λέγων·
Αἱ
|
γὰρ |
χεῖρες
ὑμῶν
(αἵματος
πλήρεις.
Τοῦτο |
[7, 1] |
ὕδωρ
τὸ
ἐπικατηραμένον
πρῖσαι
τὴν
|
γαστέρα |
σου.
Καὶ
ἐρεῖ
ἡ
γυνή· |
[7, 5] |
Καὶ
σαφέστερον
δηλῶν
ἔλεγεν,
Ἐκ
|
γαστρὸς |
πρὸ
ἑωσφόρου
ἐγέννησά
σε.
Πρὸ |
[7, 5] |
ἐκ
τῶν
ἄλλων
Ἰουδαίων.
Καίτοι
|
γε |
πάντες
ἐκ
τοῦ
Ἀβραὰμ
ἦσαν, |
[7, 5] |
Πρὸ
ἑωσφόρου
δὲ
οὐδεὶς
ἀνθρώπων
|
γεγέννηται. |
Σὺ
ἱερεὺς
εἰς
τὸν
αἰῶνα |
[7, 1] |
νόμον
τιμῶντες
ἡμεῖς,
οἱ
καθάπερ
|
γεγηρακότα |
ἄνθρωπον
ἀναπαύοντες,
καὶ
(οὐχ
ἕλκοντες |
[7, 4] |
Μανασσῆς
καὶ
Ἐφραῒμ,
δύο
φυλῶν
|
γεγόνασιν |
ἐπώνυμοι·
καὶ
ἐκαλεῖτο
φυλὴ
ἡ |
[7, 2] |
καὶ
ἐκπλαγεὶς
ὅση
τῶν
πραγμάτων
|
γέγονε |
μεταβολὴ,
καὶ
πῶς
αὐτὰ
μετεῤῥύθμισε, |
[7, 4] |
ἐξ
ἑτέρας
ἀφ´
ἧς
οὐδέποτε
|
γέγονεν |
ἱερεὺς,
οὐ
κατὰ
τὴν
τάξιν |
[7, 3] |
μάχη)
εἰπὼν,
Ἐν
κεφαλίδι
βιβλίου
|
γέγραπται |
περὶ
ἐμοῦ,
ἐπήγαγε,
Τοῦ
ποιῆσαι |
[7, 2] |
τί
φησιν·
Ἐν
κεφαλίδι
βιβλίου
|
γέγραπται |
περὶ
ἐμοῦ.
Πάλαι
μου,
φησὶ, |
[7, 6] |
ἀπολαῦσαι
φιλανθρωπίας,
καὶ
τοῦ
τῆς
|
γεέννης |
πυρὸς
ἐξαρπάσουσι.
Ταῦτ´
οὖν
εἰδότες, |
[7, 5] |
Ὁ
δὲ
Μελχισεδὲκ,
ὁ
μὴ
|
γενεαλογούμενος |
ἐξ
αὐτῶν
(οὐ
γὰρ
ἐκ |
[7, 6] |
μετάθεσιν
ἐξ
ἀνάγκης
εἰκὸς
ἦν
|
γενέσθαι. |
Ἀλλ´
ὅμως
καὶ
τοῦτο
αὐτὸ |
[7, 1] |
αἰχμαλωσίαν
ἀπελθόντων
αὐτῶν,
οὐδὲν
τούτων
|
γενέσθαι |
δυνατὸν
ἦν,
οὔτε
τοῦ
ναοῦ |
[7, 1] |
δὲ
ναοῦ
καταλυθέντος,
ἀδύνατον
τοῦτο
|
γενέσθαι. |
Μετὰ
ταῦτα
πάλιν
ἐπέταττε
τὸν |
[7, 4] |
ἐξ
οὐδεμιᾶς
ἄλλης
φυλῆς
ἱερέα
|
γενέσθαι |
ποτέ.
Ἀπὸ
γὰρ
ταύτης
ἐγένετο
|
[7, 4] |
πρότερον
ὑμῖν
προειπόντες,
ὥστε
σαφεστέραν
|
γενέσθαι |
τῶν
λεγομένων
τὴν
ἑρμηνείαν.
Ἀβραὰμ |
[7, 6] |
Ὁρᾷς
ὅτι
πολλὴ
παῤῥησία
ἡμῖν
|
γενήσεται |
ἐκ
τῶν
νῦν
εὐεργετουμένων
παρ´ |
[7, 5] |
φησὶ,
τῷ
Μελχισεδὲκ,
ὁ
μηδέπω
|
γεννηθεὶς, |
διὰ
τοῦ
πατρὸς
αὐτοῦ·
Ἔτι |
[7, 1] |
σου.
Καὶ
ἐρεῖ
ἡ
γυνή·
|
Γένοιτο, |
γένοιτο.
Καὶ
ἔσται,
ἐὰν
ᾖ |
[7, 1] |
Καὶ
ἐρεῖ
ἡ
γυνή·
Γένοιτο,
|
γένοιτο. |
Καὶ
ἔσται,
ἐὰν
ᾖ
μεμιασμένη, |
[7, 6] |
Κοινὸν
οὐδὲν
ἔχω
πρὸς
ἐκεῖνον,
|
γένοιτό |
μοι
τὰ
ἐμαυτοῦ
κατορθῶσαι
πράγματα. |
[7, 2] |
τὴν
κοινὴν
ὑπὲρ
τῆς
οἰκουμένης
|
γενομένην |
θυσίαν,
ἣ
τὰς
ψυχὰς
ἡμῶν |
[7, 5] |
οὔτε
ἄλλος
τις
προφήτης
ἰδιώτης
|
γενόμενος, |
ἀλλ´
αὐτὸς
ὁ
βασιλεὺς,
{ἵνα |
[7, 4] |
Ἰσαὰκ,
ἐπὶ
τοῦ
Ἀβραὰμ,
οὔπω
|
γενομένου |
Μωϋσέως,
οὐδὲ
νόμου
γραφέντος,
οὐδὲ |
[7, 4] |
οὔσης,
οὐ
σκηνῆς,
οὐ
ναοῦ
|
γενομένου, |
οὐ
τῶν
φυλῶν
διακεκριμένων,
οὐ |
[7, 2] |
οὐ
περὶ
τῶν
κατ´
Αἴγυπτον
|
γενομένων |
παραδόξων
ἐκείνων
θαυμάτων,
οὐ
περὶ |
[7, 3] |
ἀλλ´
ἀπὸ
χάριτος
μόνης
τὸ
|
γένος |
ἐδικαίωσε
τὸ
ἡμέτερον.
Ὅπερ
οὖν |
[7, 5] |
τῆς
Λευϊτικῆς,
ἀλλ´
ἐξ
ἑτέρου
|
γένους) |
δεδεκάτωκε
τὸν
Ἀβραὰμ,
τουτέστι,
δεκάτας |
[7, 4] |
ἔκτισε
τὸν
οὐρανὸν
καὶ
τὴν
|
γῆν, |
καὶ
εὐλογητὸς
ὁ
Θεὸς
ὁ |
[7, 2] |
ἡμῖν
διαλέγεται
κτίσεως,
οὐρανοῦ
καὶ
|
γῆς |
καὶ
θαλάττης
καὶ
ὕδατος
καὶ |
[7, 3] |
Σαβᾶ
φέρεις
καὶ
κιννάμωμον
ἐκ
|
γῆς |
μακρόθεν;
Τὰ
ὁλοκαυτώματα
ὑμῶν
οὐχ |
[7, 1] |
ἀγγείῳ
ὀστρακίνῳ,
καὶ
ἀπὸ
τῆς
|
γῆς |
τῆς
οὔσης
ἐπὶ
τοῦ
ἐδάφους |
[7, 1] |
τῷ
παρὰ
γνώμην
τοῦ
Θεοῦ
|
γίνεσθαι. |
Καὶ
οἱ
μάλιστα
καθυβρίζοντες
καὶ |
[7, 2] |
πάντα
ἀνῄρηται,
κἂν
δοκῇ
τι
|
γίνεσθαι, |
παρανόμως
τολμᾶται·
οὕτως
ἀποδείξαντος
τοῦ
|
[7, 5] |
ἐξ
ἀνάγκης
καὶ
νόμου
μετάθεσις
|
γίνεται, |
καὶ
τούτων
δημιουργὸς
εἷς
ἐστιν. |
[7, 6] |
οὕτω
καὶ
ἐπὶ
τῆς
ἀρετῆς
|
γίνεται, |
ὁ
ποιήσας
τι
καλὸν
ἔργον |
[7, 1] |
κατάγνωσις
καὶ
ὑποψία
πονηρὰ
τὸ
|
γινόμενον, |
ἐμιμεῖτο
τὴν
συμφορὰν
τῆς
οἰκείας |
[7, 3] |
σου
ἐπλεόνασε
ἀδικίαν,
καὶ
ἡ
|
γλῶσσά |
σου
περιέπλεκε
δολιότητας.
Καθήμενος
κατὰ |
[7, 1] |
αὐτῆς
ἅπαν
ἀνῄρηται
τῷ
παρὰ
|
γνώμην |
τοῦ
Θεοῦ
γίνεσθαι.
Καὶ
οἱ |
[7, 2] |
βάθος
πλούτου
καὶ
σοφίας
καὶ
|
γνώσεως |
Θεοῦ!
ὡς
ἀνεξερεύνητα
τὰ
κρίματα |
[7, 2] |
ἐν
ἀρχῇ
τῶν
βιβλίων
τὴν
|
γνῶσιν
|
τῆς
ἐμῆς
θεότητος
τοῖς
ἀνθρώποις |
[7, 1] |
Μετὰ
ταῦτα
πάλιν
ἐπέταττε
τὸν
|
γονοῤῥυῆ, |
τὸν
λεπρὸν,
τὴν
ἐν
καταμηνίοις |
[7, 5] |
Ἀβραὰμ,
καὶ
δεδεκάτωκεν
αὐτόν.
Ταῦτα
|
γοῦν |
αὐτὰ
εἰς
μέσον
ἀγαγὼν
ὁ |
[7, 5] |
τὴν
τάξιν
Μελχισεδέκ.
Εἰς
τοῦτο
|
γοῦν |
αὐτὸ
τὸ
χωρίον
ἐλθὼν
ὁ |
[7, 3] |
τότε
προσφερόντων
τὰς
θυσίας.
Ὁ
|
γοῦν |
Ἡσαΐας
φησίν·
Ἐὰν
ἐκτείνητε
τὰς |
[7, 2] |
ἦν
τῶν
ἰδιωτευόντων,
οὐκ
ἐφεῖτο
|
γοῦν |
λατρεύειν
ἀλλογενέσι,
πολλῷ
μᾶλλον
αὐτὸν
|
[7, 1] |
ἔξω
τῆς
πόλεως
δυνατόν;
Διὰ
|
γοῦν |
τοῦτο
καὶ
ἀπειλῶν
αὐτοῖς
ἔλεγεν· |
[7, 4] |
οὔπω
γενομένου
Μωϋσέως,
οὐδὲ
νόμου
|
γραφέντος, |
οὐδὲ
τῆς
ἱερωσύνης
τῆς
Λευϊτικῆς |
[7, 4] |
καὶ
μέμνηται
αὐτοῦ
σαφῶς
ἡ
|
Γραφή. |
Ἐπειδὴ
γὰρ
ὁ
Ἀβραὰμ
τοῖς
|
[7, 4] |
πως
περὶ
τοῦ
Μελχισεδὲκ
ἡ
|
Γραφή |
φησι·
Καὶ
Μελχισεδὲκ
βασιλεὺς
Σαλὴμ |
[7, 4] |
τοῦτο
καὶ
σαφῶς
ἀπὸ
τῶν
|
Γραφῶν |
αὐτῶν
ποιήσωμεν
φανερὸν,
ὀλίγα
πρότερον
|
[7, 1] |
φέρε
δὴ
καὶ
τὰ
λείψανα
|
γυμνάσωμεν |
τήμερον.
Ἤρκει
μὲν
οὖν
δείξαντα |
[7, 4] |
ἔστι,
τὸ
δὲ
ἀτελὲς
αὐτῆς
|
γυμνὸν |
αὐτὸ
καθ´
ἑαυτὸ
φαίνεται.
Ὁ |
[7, 1] |
τὸ
ὕδωρ,
καὶ
στήσει
τὴν
|
γυναῖκα, |
καὶ
ὁρκιεῖ
αὐτὴν,
καὶ
ἐρεῖ· |
[7, 1] |
τὸν
λεπρὸν,
τὴν
ἐν
καταμηνίοις
|
γυναῖκα, |
τὴν
λεχῶ,
θυσίας
ἀναφέρειν·
καὶ |
[7, 6] |
γυναιξὶν
οἱ
ἄνδρες
διαλέγεσθε,
καὶ
|
γυναῖκες |
ἀνδράσι,
καὶ
παισὶ
πατέρες,
καὶ |
[7, 6] |
τοῦ
Θεοῦ
δοξάζεσθαι
παρασκευάσωμεν,
μετὰ
|
γυναικῶν |
καὶ
παιδίων
καὶ
οἰκετῶν
ἐπὶ |
[7, 6] |
σὸν
τοῦ
χειραγωγήσαντος.
Ταῦτα
καὶ
|
γυναιξὶν |
οἱ
ἄνδρες
διαλέγεσθε,
καὶ
γυναῖκες |
[7, 1] |
Ἐὰν
δὲ
μὴ
μιανθῇ
ἡ
|
γυνὴ, |
ἀθῴα
ἔσται
καὶ
ἐκσπερματιεῖ
σπέρμα. |
[7, 1] |
γαστέρα
σου.
Καὶ
ἐρεῖ
ἡ
|
γυνή· |
Γένοιτο,
γένοιτο.
Καὶ
ἔσται,
ἐὰν |
[7, 1] |
κοιλίαν
αὐτῆς,
καὶ
ἔσται
ἡ
|
γυνὴ |
εἰς
ἀράν.
Ἐὰν
δὲ
μὴ |
[7, 1] |
πάθοιμι
ὡς
ἔπαθεν
ἡ
δεῖνα
|
γυνή. |
Ἐν
τῷ
δοῦναι
Κύριον
τὴν |
[7, 1] |
τοιοῦτόν
ἐστιν·
Ἐὰν
μοιχευθῇ,
φησὶ,
|
γυνὴ, |
καὶ
ὑποπτεύσῃ
τὴν
μοιχείαν
ὁ |
[7, 1] |
ἐστιν
ὁ
νόμος;
Ἐὰν
παραβῇ
|
γυνὴ |
κατὰ
τοῦ
ἀνδρὸς
αὐτῆς,
καὶ |