Livre, Chap.
[7, 5]	ἐξ αὐτῶν (οὐ γὰρ ἐκ	τοῦ	Ἀβραὰμ ἦν, οὐδὲ ἐκ τῆς
[7, 5]	Ἰουδαίων. Καίτοι γε πάντες ἐκ	τοῦ	Ἀβραὰμ ἦσαν, καὶ οἱ Λευῗ
[7, 5]	καίπερ ἐξεληλυθότας ἐκ τῆς ὀσφύος	τοῦ	Ἀβραάμ. Ὃ δὲ λέγει τοιοῦτόν
[7, 4]	Ἰακὼβ καὶ τοῦ Ἰσαὰκ, ἐπὶ	τοῦ	Ἀβραὰμ, οὔπω γενομένου Μωϋσέως, οὐδὲ
[7, 5]	Μελχισεδὲκ, ὁ δὲ Μελχισεδὲκ πολὺ	τοῦ	Ἀβραὰμ σεμνότερος ὤν· πανταχόθεν συνωμολόγηται,
[7, 3]	σου περιέπλεκε δολιότητας. Καθήμενος κατὰ	τοῦ	ἀδελφοῦ σου κατελάλεις, καὶ κατὰ
[7, 1]	νόμος; Ἐὰν παραβῇ γυνὴ κατὰ	τοῦ	ἀνδρὸς αὐτῆς, καὶ παρίδῃ αὐτὸν
[7, 1]	σπέρματος, καὶ λάθῃ ἐξ ὀφθαλμῶν	τοῦ	ἀνδρὸς, καὶ μάρτυς μὴ ᾖ
[7, 1]	κοίτην αὐτοῦ ἐν σοὶ, πλὴν	τοῦ	ἀνδρός σου, δῴη Κύριός σε
[7, 4]	Ἰούδα, τοῦ Νεφθαλὶμ, τοῦ Γὰδ,	τοῦ	Ἀσὴρ, τοῦ Βενιαμὶν, οὕτως ἐπὶ
[7, 4]	Νεφθαλὶμ, τοῦ Γὰδ, τοῦ Ἀσὴρ,	τοῦ	Βενιαμὶν, οὕτως ἐπὶ τοῦ Ἰωσὴφ
[7, 6]	τῶν κατ´ αὐτοὺς, καὶ ἐπὶ	τοῦ	βήματος αὐτοὺς ἐκεῖ θεασάμενοι τοῦ
[7, 1]	οὔτε τοῦ ναοῦ ὄντος, οὔτε	τοῦ	βωμοῦ, οὔτε τῆς σκηνῆς, οὔτε
[7, 1]	οὐκ ὄντος τοῦ τόπου, οὐδὲ	τοῦ	βωμοῦ φαινομένου. Ἐκέλευσεν ᾄδειν ἱεροὺς
[7, 4]	Λευῒ, τοῦ Ἰούδα, τοῦ Νεφθαλὶμ,	τοῦ	Γὰδ, τοῦ Ἀσὴρ, τοῦ Βενιαμὶν,
[7, 5]	Ἰακὼβ πάππος, καὶ Λευῒ πρόγονος·	τοῦ	γὰρ Ἰακὼβ ἦν υἱὸς ὁ
[7, 1]	ἀρσενικὸν εἰς τὸν ναὸν ἀναβαίνειν·	τοῦ	δὲ ναοῦ καταλυθέντος, ἀδύνατον τοῦτο
[7, 6]	θήραν ἐξελθόντες, ἐκσπάσωμεν ἐκ τῆς	τοῦ	διαβόλου παγίδος τοὺς (ἐζωγρημένους ὑπ´
[7, 5]	δι´ ἀμφοτέρων ἐδήλωσε, καὶ διὰ	τοῦ	δοῦναι δεκάτην αὐτῷ· οἱ γὰρ
[7, 1]	τῆς γῆς τῆς οὔσης ἐπὶ	τοῦ	ἐδάφους λαβὼν, ἐμβαλεῖ εἰς τὸ
[7, 1]	σώα ἴσθι ἀπὸ τοῦ ὕδατος	τοῦ	ἐλεγμοῦ· εἰ δὲ παρέβης καὶ
[7, 1]	ᾖ μεμιασμένη, εἰσελεύσεται τὸ ὕδωρ	τοῦ	ἐλεγμοῦ, καὶ πρίσει τὴν κοιλίαν
[7, 1]	γὰρ ἐκέλευσεν ὁ νόμος τρὶς	τοῦ	ἐνιαυτοῦ πᾶν ἀρσενικὸν εἰς τὸν
[7, 6]	τὸ ἑαυτοῦ ζητείτω, ἀλλὰ τὸ	τοῦ	ἑτέρου ἕκαστος, εἰδὼς, ὅτι τὸ
[7, 4]	καὶ ἐκαλεῖτο φυλὴ ἡ μὲν	τοῦ	Ἐφραῒμ, ἡ δὲ τοῦ Μανασσῆ.
[7, 1]	ἅπαν ἀνῄρηται τῷ παρὰ γνώμην	τοῦ	Θεοῦ γίνεσθαι. Καὶ οἱ μάλιστα
[7, 6]	τῶν ἄλλων ἁπάντων τὸ ὄνομα	τοῦ	Θεοῦ δοξάζεσθαι παρασκευάσωμεν, μετὰ γυναικῶν
[7, 2]	θαυμάσιά σου, καὶ ἐκπλαγεὶς τὴν	τοῦ	Θεοῦ θαυματουργίαν, οὐδὲν περὶ τῆς
[7, 1]	ὅτε κατὰ νόμον ἐγίνετο, καὶ	τοῦ	Θεοῦ κελεύοντος, νυνὶ δὲ οὐκ
[7, 3]	τί ποτέ ἐστι τὸ θέλημα	τοῦ	Θεοῦ, παρεὶς θυσίαν εἰπεῖν, καὶ
[7, 3]	ἕτοιμον εἶναι πορεύεσθαι ὀπίσω Κυρίου	τοῦ	Θεοῦ σου. Καὶ ὁ Δαυῒδ
[7, 4]	καὶ οἶνον· ἦν δὲ ἱερεὺς	τοῦ	Θεοῦ τοῦ ὑψίστου, καὶ ηὐλόγησε
[7, 4]	λαβόντος, ἐγένετό τις Μελχισεδὲκ ἱερεὺς	τοῦ	Θεοῦ τοῦ ὑψίστου. Οὗτος ὁ
[7, 2]	ἤχθησαν· καὶ λογισάμενος τὴν ἄφατον	τοῦ	Θεοῦ φιλανθρωπίαν τὴν ὑπερβαίνουσαν ἅπαντα
[7, 6]	τοὺς ἱερεῖς, καὶ πάντως τῇ	τοῦ	Θεοῦ χάριτι περιέσονται τῆς θήρας,
[7, 4]	οὕτως ἐτρέφοντο. Ἀλλὰ καὶ πρὸ	τοῦ	Ἰακὼβ καὶ τοῦ Ἰσαὰκ, ἐπὶ
[7, 5]	τοῦ Ἰσαὰκ πατὴρ ἦν, καὶ	τοῦ	Ἰακὼβ πάππος, καὶ Λευῒ πρόγονος·
[7, 4]	Ῥουβὶμ, τοῦ Συμεὼν, τοῦ Λευῒ,	τοῦ	Ἰούδα, τοῦ Νεφθαλὶμ, τοῦ Γὰδ,
[7, 4]	καὶ πρὸ τοῦ Ἰακὼβ καὶ	τοῦ	Ἰσαὰκ, ἐπὶ τοῦ Ἀβραὰμ, οὔπω
[7, 5]	ὑπεροχὴ διαδείκνυται. Ὁ γὰρ Ἀβραὰμ	τοῦ	Ἰσαὰκ πατὴρ ἦν, καὶ τοῦ
[7, 4]	μᾶλλον δὲ τρισκαίδεκα· (ἀντὶ γὰρ	τοῦ	Ἰωσὴφ οἱ παῖδες αὐτοῦ, Ἐφραῒμ
[7, 4]	Ἀσὴρ, τοῦ Βενιαμὶν, οὕτως ἐπὶ	τοῦ	Ἰωσὴφ οἱ παῖδες οἱ ἐκείνου,
[7, 6]	Ἂν τοίνυν εὖ φρονῇς, περὶ	τοῦ	κάμνοντος μειζόνως ἀλγήσεις, καὶ μιμήσῃ
[7, 6]	ἔργον καὶ κατορθώσας, ἀπ´ αὐτῆς	τοῦ	κατορθώματος τῆς ἐργασίας τινὰ παράκλησιν
[7, 5]	πάσης ἀντιλογίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ	τοῦ	κρείττονος εὐλογεῖται. Ὥστε εἰ μὴ
[7, 6]	Πότε, εἰπέ; Ἐν τῇ ἡμέρᾳ	τοῦ	Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ
[7, 6]	δῆλον ἐκ τοῦ πλουσίου καὶ	τοῦ	Λαζάρου τοῦτο) οὐδὲ ἀνοῖξαι στόμα
[7, 4]	καὶ δεκάτας ἐλάμβανον παρὰ παντὸς	τοῦ	λαοῦ, καὶ οἴνου καὶ πυροῦ
[7, 1]	ἀρᾷ καὶ ἐνόρκιον ἐν μέσῳ	τοῦ	λαοῦ. Τί ἔστιν, Ἐν ἀρᾷ
[7, 4]	ἐγένετο τῆς φυλῆς Ἀαρὼν, τῆς	τοῦ	Λευῒ λέγω, καὶ κατὰ διαδοχὴν
[7, 4]	φυλὴ, τοῦ Ῥουβὶμ, τοῦ Συμεὼν,	τοῦ	Λευῒ, τοῦ Ἰούδα, τοῦ Νεφθαλὶμ,
[7, 4]	ἔπραττον τὰ βιωτικά· ἡ δὲ	τοῦ	Λευῒ φυλὴ ἱερωσύνῃ τιμηθεῖσα, μόνη
[7, 2]	γίνεσθαι, παρανόμως τολμᾶται· οὕτως ἀποδείξαντος	τοῦ	λόγου ὅτι οὐδέποτε ἐπανήξει πρὸς
[7, 1]	διάκεινται. Καὶ μηδεὶς τόλμαν καταγινωσκέτω	τοῦ	λόγου· τόλμα γὰρ ἐσχάτη καὶ
[7, 6]	λέγων, Ποιήσατε ὑμῖν φίλους ἐκ	τοῦ	μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας, ἵνα ὅταν
[7, 4]	μὲν τοῦ Ἐφραῒμ, ἡ δὲ	τοῦ	Μανασσῆ. Τῶν τρισκαίδεκα τοίνυν τούτων
[7, 5]	πρόγονος τῶν Λευϊτῶν, εὑρίσκηται ὑπὸ	τοῦ	Μελχισεδὲκ εὐλογούμενος, καὶ δεκάτας διδούς.
[7, 4]	κράτος ἐκείνους, οὕτω πως περὶ	τοῦ	Μελχισεδὲκ ἡ Γραφή φησι· Καὶ
[7, 5]	καὶ τῶν Ἰουδαϊκῶν ἱερέων, ἐπὶ	τοῦ	Μελχισεδὲκ, ὃς ἦν τύπος τῆς
[7, 5]	Ἀβραὰμ, ὁ πρόγονος τῶν Λευϊτῶν,	τοῦ	Μελχισεδὲκ, οὐκ ἂν ἐκεῖνος τοῦτον
[7, 5]	Εἶτα βουλόμενος δεῖξαι, ὅτι διὰ	τοῦ	Μελχισεδὲκ προῆλθεν ἂν ἐκεῖνο, ἐπήγαγε
[7, 2]	πολιτείας ἐπανήξειν· λοιπὸν ἡ ἀπόδειξις	τοῦ	μηκέτι στήσεσθαι τὸν ναόν. Ὥσπερ
[7, 2]	ἔφθην εἰπὼν, πρὸς ἀπόδειξιν ἡμῖν	τοῦ	μήτε θυσίας, μήτε ὁλοκαυτώματα, μήτε
[7, 3]	δὲ κατηρτίσω μοι, τὴν εἴσοδον	τοῦ	Μονογενοῦς εἰς τὸν κόσμον λέγων,
[7, 1]	τούτων γενέσθαι δυνατὸν ἦν, οὔτε	τοῦ	ναοῦ ὄντος, οὔτε τοῦ βωμοῦ,
[7, 4]	Συμεὼν, τοῦ Λευῒ, τοῦ Ἰούδα,	τοῦ	Νεφθαλὶμ, τοῦ Γὰδ, τοῦ Ἀσὴρ,
[7, 2]	φύσιν τὴν ἀνθρωπίνην παρ´ αὐτοῦ	τοῦ	νομοθέτου· διὰ τοῦτο καὶ ὁ
[7, 1]	εἶδος, οὔτε ὁλοκαυτώσεως, οὐχ ἡ	τοῦ	νόμου δύναμις, οὐκ ἄλλο τι
[7, 2]	διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο. Ὥστε	τοῦ	νόμου μέγιστον καὶ τοῦτο ἐγκώμιον,
[7, 3]	οὕτως ἔλεγεν· Οὐ δέξομαι ἐκ	τοῦ	οἴκου σου μόσχους, οὐδὲ ἐκ
[7, 3]	εἰπὼν, ὅτι Οὐ δέξομαι ἐκ	τοῦ	οἴκου σου μόσχους, οὐδὲ ἐκ
[7, 4]	θυσίαν, οὐδεμίαν λοιπὸν ἐλπίδα ἔδωκε	τοῦ	πάλιν ἐκείνην ἐπανελθεῖν. Καὶ αὐτὸ
[7, 5]	Μελχισεδὲκ, ὁ μηδέπω γεννηθεὶς, διὰ	τοῦ	πατρὸς αὐτοῦ· Ἔτι γὰρ, φησὶν,
[7, 5]	γὰρ, φησὶν, ἐν τῇ ὀσφύϊ	τοῦ	πατρὸς αὐτοῦ ἦν, ὅτε συνήντησεν
[7, 6]	ἑαυτοῦ κατορθῶσαι δύναται χωρὶς τῆς	τοῦ	πλησίον ἀγάπης καὶ σωτηρίας. Διὰ
[7, 6]	ὅτι τὸ ἑαυτοῦ ἐν τῷ	τοῦ	πλησίον κεῖται συμφέροντι. Ὑγιαίνεις σὺ,
[7, 6]	αὐτοὺς πάντως, καὶ δῆλον ἐκ	τοῦ	πλουσίου καὶ τοῦ Λαζάρου τοῦτο)
[7, 6]	ἐκείνων ἐπὶ τοὺς ποταμοὺς ἀπενεχθήσονται	τοῦ	πυρός· οὕτως οἱ ζῶντες καὶ
[7, 4]	υἱῶν Ἰακὼβ ἐπώνυμος ἦν φυλὴ,	τοῦ	Ῥουβὶμ, τοῦ Συμεὼν, τοῦ Λευῒ,
[7, 2]	βασιλεύς. Εἰ γὰρ τοῖς ἐκ	τοῦ	σπέρματος αὐτῶν, κἄν τις ἦν
[7, 3]	ἀναλαμβάνεις τὴν διαθήκην μου διὰ	τοῦ	στόματός σου; Σὺ δὲ ἐμίσησας
[7, 4]	ἐπώνυμος ἦν φυλὴ, τοῦ Ῥουβὶμ,	τοῦ	Συμεὼν, τοῦ Λευῒ, τοῦ Ἰούδα,
[7, 2]	προσφορᾶς κεκωλυμένης, τῶν ἁγίων πεπατημένων,	τοῦ	σχήματος παντὸς ἠφανισμένου· ἡ γὰρ
[7, 2]	καὶ ἑτέρας ἐπεισαχθείσης, τῆς διὰ	τοῦ	σώματος τοῦ Χριστοῦ) ἐκπλαγεὶς καὶ
[7, 6]	ποιήσουσι πολλῆς ἀπολαῦσαι φιλανθρωπίας, καὶ	τοῦ	τῆς γεέννης πυρὸς ἐξαρπάσουσι. Ταῦτ´
[7, 1]	καὶ τοῦτο ἔμπροσθεν ἀπεδείξαμεν ἀπὸ	τοῦ	τόπου κωλυόμενον, καὶ τοὺς προφήτας
[7, 1]	δὲ πάλιν ἀδύνατον, οὐκ ὄντος	τοῦ	τόπου, οὐδὲ τοῦ βωμοῦ φαινομένου.
[7, 2]	ὅταν μοιχεύσωσιν. ~βʹ Ὁρᾷς ἀπὸ	τοῦ	τόπου τὴν ἰσχὺν ἔχοντα τὸν
[7, 5]	Ἀβραάμ. Εἶτα, ἐκκαλύπτων τὸ θεώρημα	τοῦ	τύπου, Θεωρεῖτε δὲ πηλίκος οὗτος,
[7, 1]	τὸν σεαυτῆς, σώα ἴσθι ἀπὸ	τοῦ	ὕδατος τοῦ ἐλεγμοῦ· εἰ δὲ
[7, 3]	καθ´ ὁμοίωσιν ἡμετέραν, αἰνιγματωδῶς ἡμῖν	τοῦ	Υἱοῦ τὴν θεότητα ἀποκαλύπτει, πρὸς
[7, 3]	ἀδελφοῦ σου κατελάλεις, καὶ κατὰ	τοῦ	υἱοῦ τῆς μητρός σου ἐτίθεις
[7, 4]	ἦν δὲ ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ	τοῦ	ὑψίστου, καὶ ηὐλόγησε τὸν Ἀβραὰμ,
[7, 4]	τις Μελχισεδὲκ ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ	τοῦ	ὑψίστου. Οὗτος ὁ Μελχισεδὲκ ὁμοῦ
[7, 6]	τοῦ βήματος αὐτοὺς ἐκεῖ θεασάμενοι	τοῦ	φοβεροῦ, μεγάλης μεθέξομεν τῆς παῤῥησίας.
[7, 6]	καὶ τὸ πᾶν ἔσται σὸν	τοῦ	χειραγωγήσαντος. Ταῦτα καὶ γυναιξὶν οἱ
[7, 4]	περὶ τῶν θυσιῶν εἰπὼν, περὶ	τοῦ	Χριστοῦ διαλεγόμενος· καί που τοῦτό
[7, 4]	ἡγιασμένοι ἐσμὲν ἐν τῷ θελήματι	τοῦ	Χριστοῦ. Εἰ γὰρ αἷμα ταύρων
[7, 2]	ἐπεισαχθείσης, τῆς διὰ τοῦ σώματος	τοῦ	Χριστοῦ) ἐκπλαγεὶς καὶ θαυμάσας ἔλεγε·
[7, 4]	ἦν· τύπος γὰρ ἔμελλεν ἔσεσθαι	τοῦ	Χριστοῦ, καὶ μέμνηται αὐτοῦ σαφῶς
[7, 4]	καθαρότητα, πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα	τοῦ	Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος ἁγίου
[7, 5]	σαφέστερον ἐποίησεν. Εἰπὼν γὰρ περὶ	τοῦ	Χριστοῦ, ὅτι καθὼς ἐν ἑτέρῳ
[7, 2]	σου. Εἶτα εἰπὼν ἐκ προσώπου	τοῦ	Χριστοῦ, ὅτι Ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ
[7, 2]	σου. Καὶ ὅτι ἐκ προσώπου	τοῦ	Χριστοῦ τὴν προφητείαν ταύτην ἅπασαν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 9/06/2009