Livre, Chap. |
[7, 3] |
Θεὸς
ἐκζητεῖ
παρὰ
σοῦ,
ἀλλ´
|
ἢ |
ἀγαπᾷν
ἔλεον,
καὶ
ποιεῖν
κρῖμα |
[7, 1] |
ἐλάβετε
τῆς
πρὸς
Ἰουδαίους
μάχης;
|
ἢ
|
βούλεσθε
καὶ
σήμερον
τῆς
αὐτῆς |
[7, 1] |
ὑποπτεύσῃ
τὴν
μοιχείαν
ὁ
ἀνὴρ,
|
ἢ |
μὴ
μοιχευθῇ,
οὗτος
δὲ
ὑποπτεύσῃ, |
[7, 5] |
ἑαυτοῦ
οὐδένα
καλέσαι
δύναται,
ἀλλ´
|
ἢ |
τὸν
Θεὸν
μόνον.
Εἰ
μὲν |
[7, 1] |
τοῦ
ἀνδρὸς,
καὶ
μάρτυς
μὴ
|
ᾖ
|
κατ´
αὐτῆς,
καὶ
μὴ
ᾖ |
[7, 1] |
Γένοιτο,
γένοιτο.
Καὶ
ἔσται,
ἐὰν
|
ᾖ |
μεμιασμένη,
εἰσελεύσεται
τὸ
ὕδωρ
τοῦ |
[7, 1] |
πνεῦμα
ζηλώσεως,
αὕτη
δὲ
μὴ
|
ᾖ |
μεμιασμένη.
Ὃ
δὲ
λέγει
τοιοῦτόν |
[7, 1] |
δὲ
ὑποπτεύσῃ,
καὶ
μήτε
μάρτυς
|
ᾖ, |
μήτε
κύησις
ἐλέγχουσα,
ἄξει
αὐτὴν
|
[7, 1] |
ᾖ
κατ´
αὐτῆς,
καὶ
μὴ
|
ᾖ |
συνειλημμένη,
καὶ
ἐπέλθῃ
ἐπ´
αὐτῷ |
[7, 2] |
ἐδόθη,
ἡ
δὲ
χάρις
καὶ
|
ἡ |
ἀλήθεια
διὰ
Ἰησοῦ
Χριστοῦ
ἐγένετο. |
[7, 5] |
λαμπρότερος
ἦν,
πολλῷ
μᾶλλον
αὐτὴ
|
ἡ |
ἀλήθεια·
ὅπερ
οὖν
κατασκευάζων
ἔλεγε· |
[7, 6] |
στέφανοι,
τοσοῦτος
ὁ
μισθὸς,
τοσαύτη
|
ἡ
|
ἀμοιβή·
ὅπου
ψυχῆς
ὠφέλεια,
πῶς |
[7, 2] |
τῆς
(Ἰουδαϊκῆς
πολιτείας
ἐπανήξειν·
λοιπὸν
|
ἡ |
ἀπόδειξις
τοῦ
μηκέτι
στήσεσθαι
τὸν |
[7, 5] |
καὶ
ἀδυνατοῦντα,
ἐπήγαγε,
Μετὰ
σοῦ
|
ἡ |
ἀρχὴ
ἐν
ἡμέρᾳ
τῆς
δυνάμεώς |
[7, 2] |
πεπατημένων,
τοῦ
σχήματος
παντὸς
ἠφανισμένου·
|
ἡ |
γὰρ
ἱερωσύνη
ἐν
τούτοις
ἅπασιν |
[7, 3] |
στόμα
σου
ἐπλεόνασε
ἀδικίαν,
καὶ
|
ἡ |
γλῶσσά
σου
περιέπλεκε
δολιότητας.
Καθήμενος |
[7, 4] |
Χριστοῦ,
καὶ
μέμνηται
αὐτοῦ
σαφῶς
|
ἡ |
Γραφή.
Ἐπειδὴ
γὰρ
ὁ
Ἀβραὰμ |
[7, 4] |
οὕτω
πως
περὶ
τοῦ
Μελχισεδὲκ
|
ἡ |
Γραφή
φησι·
Καὶ
Μελχισεδὲκ
βασιλεὺς |
[7, 1] |
ἀράν.
Ἐὰν
δὲ
μὴ
μιανθῇ
|
ἡ |
γυνὴ,
ἀθῴα
ἔσται
καὶ
ἐκσπερματιεῖ |
[7, 1] |
τὴν
γαστέρα
σου.
Καὶ
ἐρεῖ
|
ἡ |
γυνή·
Γένοιτο,
γένοιτο.
Καὶ
ἔσται, |
[7, 1] |
τὴν
κοιλίαν
αὐτῆς,
καὶ
ἔσται
|
ἡ |
γυνὴ
εἰς
ἀράν.
Ἐὰν
δὲ |
[7, 2] |
θυσιῶν
ἡ
μὲν
ἐκβάλλεσθαι
μέλλει,
|
ἡ |
δὲ
εἰσάγεσθαι,
οὕτως
ἔλεγε·
Πολλὰ |
[7, 5] |
τὴν
τῆς
ἱερωσύνης
ἀκολουθίαν
ἀνηλίσκετο,
|
ἡ |
δὲ
ἱερωσύνη
ἡ
προτέρα
ἐξεβέβλητο, |
[7, 4] |
ἄλλα
ἅπαντα
ἔπραττον
τὰ
βιωτικά·
|
ἡ |
δὲ
τοῦ
Λευῒ
φυλὴ
ἱερωσύνῃ |
[7, 4] |
φυλὴ
ἡ
μὲν
τοῦ
Ἐφραῒμ,
|
ἡ |
δὲ
τοῦ
Μανασσῆ.
Τῶν
τρισκαίδεκα |
[7, 2] |
Ὁ
νόμος
διὰ
Μωσέως
ἐδόθη,
|
ἡ |
δὲ
χάρις
καὶ
ἡ
ἀλήθεια |
[7, 1] |
λέγωσι·
Μὴ
πάθοιμι
ὡς
ἔπαθεν
|
ἡ |
δεῖνα
γυνή.
Ἐν
τῷ
δοῦναι |
[7, 6] |
δόξαν
αὐτοῦ,
ὅτι
αὐτῷ
πρέπει
|
ἡ |
δόξα
καὶ
τὸ
κράτος
εἰς |
[7, 1] |
ἐκφέρειν;
Ἦν
ποτε
σεμνὴ
αὕτη
|
ἡ |
ἑορτὴ,
ὅτε
κατὰ
νόμον
ἐγίνετο, |
[7, 5] |
τῇ
ἱερωσύνῃ
συμβαίνουσα
συνεισαχθήσεται,
αὕτη
|
ἡ
|
ἡμετέρα
δηλονότι,
καὶ
νομοθεσία
βελτίων. |
[7, 5] |
ὡς
ἐκείνη
μὲν
τέλος
ἔλαβεν
|
ἡ |
ἱερωσύνη,
ἑτέρα
δὲ
ἀντεισενήνεκται
πολλῷ |
[7, 5] |
οὐκ
ἔμελλεν
ἑτέρῳ
παραχωρεῖν,
οὔτε
|
ἡ |
ἱερωσύνη
ἡ
προτέρα
ὑπεξίστασθαι,
καὶ |
[7, 5] |
τὸν
Ἰουδαῖον,
εἰ
μὴ
ἔμελλεν
|
ἡ |
ἱερωσύνη
καταλύεσθαι
ἡ
παλαιὰ,
τίνος |
[7, 5] |
ὁ
Λευΐ.
Ἀπὸ
γὰρ
Λευῒ
|
ἡ |
ἱερωσύνη
παρὰ
Ἰουδαίοις
τὴν
ἀρχὴν |
[7, 5] |
ἐνδείξασθαι
βουλόμενος,
ὅτι
πολλῷ
μείζων
|
ἡ |
καθ´
ἡμᾶς
ἱερωσύνη
τῆς
Ἰουδαϊκῆς. |
[7, 2] |
σχῆμα,
κἀκεῖνο
συναποδέδεικται,
ὅτι
οὔτε
|
ἡ |
λοιπὴ
λατρεία
πρὸς
τὴν
προτέραν |
[7, 3] |
οὐχὶ
πρὸς
Ἰουδαίους
ἐστὶν
ἡμῖν
|
ἡ |
μάχη
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς |
[7, 2] |
Οὗτος
γὰρ
δηλῶν
ὅτι
θυσιῶν
|
ἡ |
μὲν
ἐκβάλλεσθαι
μέλλει,
ἡ
δὲ |
[7, 4] |
τὴν
τάξιν
Μελχισεδὲκ,
εὔδηλον
ὅτι
|
ἡ |
μὲν
παλαιὰ
πέπαυται
ἱερωσύνη,
ἑτέρα |
[7, 4] |
γεγόνασιν
ἐπώνυμοι·
καὶ
ἐκαλεῖτο
φυλὴ
|
ἡ |
μὲν
τοῦ
Ἐφραῒμ,
ἡ
δὲ |
[7, 3] |
μαχόμενοι
πρὸς
ἡμᾶς
λέγουσιν,
ὅτι
|
ἡ |
παλαιὰ
καταλέλυται
πολιτεία
οὐ
διὰ |
[7, 4] |
νέα
ἀντεισενήνεκται.
Εἰ
γὰρ
ἔμελλεν
|
ἡ |
παλαιὰ
κρατεῖν,
οὐ
κατὰ
τὴν |
[7, 5] |
Καὶ
γὰρ
ἀμφότερα
ταῦτά
φησιν
|
ἡ |
Παλαιὰ,
ὅτι
καὶ
εὐλόγησεν
ὁ |
[7, 5] |
μὴ
ἔμελλεν
ἡ
ἱερωσύνη
καταλύεσθαι
|
ἡ |
παλαιὰ,
τίνος
ἕνεκεν
ἕτερον
εἰσήγαγεν |
[7, 1] |
ἀπεδείξαμεν,
ὅτι
οὔτε
ἀναστήσεται
λοιπὸν
|
ἡ |
πόλις,
οὔτε
ἀπολήψονται
τὴν
ἑαυτῶν |
[7, 6] |
καὶ
ὁ
νόμος
μετατεθήσεται,
καὶ
|
ἡ |
πολιτεία
ἐπὶ
τὸ
βέλτιον
μετασχηματισθήσεται, |
[7, 5] |
ἀκολουθίαν
ἀνηλίσκετο,
ἡ
δὲ
ἱερωσύνη
|
ἡ |
προτέρα
ἐξεβέβλητο,
εὔδηλον
ὅτι
ἑτέρας |
[7, 5] |
ἑτέρῳ
παραχωρεῖν,
οὔτε
ἡ
ἱερωσύνη
|
ἡ |
προτέρα
ὑπεξίστασθαι,
καὶ
ἑτέρα
ἀντεισάγεσθαι, |
[7, 6] |
ἔσται
τὰ
ἀγαθά;
Εἰ
γὰρ
|
ἡ |
Ταβιθὰ
ἐκείνη,
χήρας
ἐνδύσασα
καὶ |
[7, 5] |
ἐπάγει
λέγων·
Εἰ
μὲν
οὖν
|
ἡ |
τελείωσις
διὰ
τῆς
Λευϊτικῆς
ἱερωσύνης |
[7, 5] |
τοῦτό
φησιν,
Εἰ
μὲν
οὖν
|
ἡ |
τελείωσις
διὰ
τῆς
Λευϊτικῆς
ἱερωσύνης |
[7, 1] |
θυσίας
εἶδος,
οὔτε
ὁλοκαυτώσεως,
οὐχ
|
ἡ |
τοῦ
νόμου
δύναμις,
οὐκ
ἄλλο |
[7, 5] |
τύποις
αὐτοῖς
τῶν
πραγμάτων
προλαβοῦσα
|
ἡ |
ὑπεροχὴ
διαδείκνυται.
Ὁ
γὰρ
Ἀβραὰμ
|
[7, 5] |
ἱερέων
εὐλογοῦνται.
Πάλιν
ὅρα
πόση
|
ἡ |
ὑπεροχὴ
τῆς
καθ´
ἡμᾶς
ἱερωσύνης, |
[7, 2] |
ὑπὲρ
τῆς
οἰκουμένης
γενομένην
θυσίαν,
|
ἣ |
τὰς
ψυχὰς
ἡμῶν
ἐξεκάθηρε,
καὶ |
[7, 4] |
ταύτης
ἐπελάβετο
τῆς
μαρτυρίας,
ἐν
|
ᾗ |
κατηγορία
μὲν
τῶν
προσαγόντων
οὐκ |
[7, 4] |
ὅτι
Διὰ
τῆς
προσφορᾶς
ταύτης
|
ἡγιασμένοι
|
ἐσμὲν
ἐν
τῷ
θελήματι
τοῦ |
[7, 6] |
κατὰ
δύναμιν
ζωῆς
ἀκαταλύτου.
~εʹ
|
Ἤδη |
μὲν
οὖν
καὶ
τοῦτο
λοιπὸν |
[7, 3] |
ἁπλῶς
οὐδὲ
ὡς
ἔτυχεν,
ἀλλ´
|
ἤδη |
τὴν
αἰτίαν
ἐροῦμεν.
Πολλοὶ
τῶν |
[7, 6] |
σῶσαι
δυνηθῶμεν,
πόσην
μὲν
καρπωσόμεθα
|
ἡδονήν; |
πόσης
δὲ
κατὰ
τὸν
αἰῶνα |
[7, 3] |
μακρόθεν;
Τὰ
ὁλοκαυτώματα
ὑμῶν
οὐχ
|
ἥδυνάν |
με.
Καὶ
πάλιν·
Συναγάγετε
τὰ |
[7, 2] |
εἰπὼν,
Θυσίαν
καὶ
προσφορὰν
οὐκ
|
ἠθέλησας, |
ἐπήγαγε,
Σῶμα
δὲ
κατηρτίσω
μοι· |
[7, 4] |
εἶπε,
Θυσίαν
καὶ
προσφορὰν
οὐκ
|
ἠθέλησας, |
καὶ
ἐσίγησεν,
εἶχεν
ἄν
τινα |
[7, 4] |
φησίν·
Θυσίαν
καὶ
προσφορὰν
οὐκ
|
ἠθέλησας, |
σῶμα
δὲ
κατηρτίσω
μοι,
ὁλοκαυτώματα |
[7, 3] |
λέγει,
θυσίαν
καὶ
προσφορὰν
οὐκ
|
ἠθέλησας, |
(σῶμα
δὲ
κατηρτίσω
μοι,
τὴν |
[7, 2] |
εἶναι;
Θυσίαν
καὶ
προσφορὰν
οὐκ
|
ἠθέλησας. |
Τί
λέγεις;
εἰπέ
μοι·
τοῦτό |
[7, 2] |
ηὐδόκησας,
ἐπήγαγε·
Τότε
εἶπον,
ἰδοὺ
|
ἥκω. |
Τότε·
πότε;
Ὅτε
τῶν
τελειοτέρων |
[7, 5] |
Ἐπεὶ
οὖν
τοιαῦτα
κομίζων
ἡμῖν
|
ἦλθεν |
ἀγαθὰ,
διὰ
τοῦτό
φησιν·
Οὐ |
[7, 6] |
καὶ
ἑαυτοῖς
συγγνώμην
ἐπὶ
τοῖς
|
ἡμαρτημένοις, |
μᾶλλον
δὲ
παῤῥησίαν
πολλὴν
προαποθώμεθα, |
[7, 5] |
ὅτι
πολλῷ
μείζων
ἡ
καθ´
|
ἡμᾶς |
ἱερωσύνη
τῆς
Ἰουδαϊκῆς.
Καὶ
ἐν |
[7, 5] |
ὃς
ἦν
τύπος
τῆς
καθ´
|
ἡμᾶς |
ἱερωσύνης,
λαϊκοῦ
τάξιν
ἐπεῖχε·
καὶ |
[7, 5] |
πόση
ἡ
ὑπεροχὴ
τῆς
καθ´
|
ἡμᾶς |
ἱερωσύνης,
ὅταν
Ἀβραὰμ
ὁ
πατριάρχης |
[7, 3] |
καὶ
Ἰουδαίων
αὐτῶν
μαχόμενοι
πρὸς
|
ἡμᾶς |
λέγουσιν,
ὅτι
ἡ
παλαιὰ
καταλέλυται |
[7, 3] |
σαρκὸς
οἰκονομίαν.
Οὕτω
γὰρ
πρὸς
|
ἡμᾶς |
παρεγένετο,
οὐ
τόπον
ἀμείψας
ἐκ |
[7, 5] |
οὐδέποτε
καταλυομένην.
Καὶ
πάλιν
νεκρωθέντας
|
ἡμᾶς |
ὑπὸ
τῶν
ἁμαρτιῶν
ἐλθὼν
ἀνέστησε, |
[7, 6] |
πρόνοιαν.
Διὰ
γὰρ
τοῦτο
τοιοῦτον
|
ἡμεῖς |
ἀναδεχόμεθα
πόνον,
οὐχ
ἵνα
ἁπλῶς |
[7, 1] |
παρανομίας
ἐγκλημάτων
ἐδύναντο.
Πλὴν
ἀλλ´
|
ἡμεῖς |
ἐκ
περιουσίας
καὶ
τοῦτο
ἀπεδείξαμεν, |
[7, 1] |
δὲ
μάλιστα
τὸν
νόμον
τιμῶντες
|
ἡμεῖς, |
οἱ
καθάπερ
γεγηρακότα
ἄνθρωπον
ἀναπαύοντες, |
[7, 6] |
τοιαῦτα
νοσοῦντας.
Οὕτω
γὰρ
καὶ
|
ἡμεῖς |
ὑμῖν
προθυμότερον
διαλεξόμεθα,
διὰ
τῶν
|
[7, 6] |
ὑμετέρους,
καὶ
πολλὴν
ὑπὲρ
τῶν
|
ἠμελημένων |
μελῶν
ποιήσασθαι
πρόνοιαν.
Διὰ
γὰρ
|
[7, 5] |
Μετὰ
σοῦ
ἡ
ἀρχὴ
ἐν
|
ἡμέρᾳ |
τῆς
δυνάμεώς
σου.
Καὶ
σαφέστερον |
[7, 6] |
ἡμῶν.
Πότε,
εἰπέ;
Ἐν
τῇ
|
ἡμέρᾳ |
τοῦ
Κυρίου
ἡμῶν
Ἰησοῦ
Χριστοῦ. |
[7, 2] |
τοῖς
προφήταις,
ἐπ´
ἐσχάτου
τῶν
|
ἡμερῶν
|
τούτων
ἐλάλησεν
ἡμῖν
ἐν
Υἱῷ, |
[7, 5] |
ἱερωσύνῃ
συμβαίνουσα
συνεισαχθήσεται,
αὕτη
ἡ
|
ἡμετέρα |
δηλονότι,
καὶ
νομοθεσία
βελτίων.
Ὅπερ |
[7, 3] |
κατ´
εἰκόνα
καὶ
καθ´
ὁμοίωσιν
|
ἡμετέραν, |
αἰνιγματωδῶς
ἡμῖν
τοῦ
Υἱοῦ
τὴν |
[7, 2] |
σωματικῶν
ἀφέντες
θεραπείαν,
ἐπὶ
τὴν
|
ἡμετέραν |
καὶ
οὗτοι
φιλοσοφίαν
ἤχθησαν·
καὶ |
[7, 3] |
διὰ
τὸ
μείζονα
εἰσενεχθῆναι
τὴν
|
ἡμετέραν
|
πολιτείαν,
ἀλλὰ
διὰ
τὴν
πονηρίαν |
[7, 3] |
μόνης
τὸ
γένος
ἐδικαίωσε
τὸ
|
ἡμέτερον. |
Ὅπερ
οὖν
καὶ
ὁ
Παῦλος |
[7, 6] |
ἀγρυπνία
ὑπὲρ
τῶν
ἀδελφῶν
τῶν
|
ἡμετέρων |
τῶν
πρὸς
ἐκείνους
αὐτομολούντων.
Καὶ |
[7, 1] |
Χωρὶς
δὲ
τούτων,
καὶ
ἄλλως
|
ἡμῖν
|
ἀναγκαῖος
οὗτος
ὁ
λόγος·
ἔτι |
[7, 6] |
σκηνάς.
Ὁρᾷς
ὅτι
πολλὴ
παῤῥησία
|
ἡμῖν |
γενήσεται
ἐκ
τῶν
νῦν
εὐεργετουμένων |
[7, 2] |
θαυματουργίαν,
οὐδὲν
περὶ
τῆς
ὁρωμένης
|
ἡμῖν |
διαλέγεται
κτίσεως,
οὐρανοῦ
καὶ
γῆς |
[7, 5] |
καὶ
τούτων
τὰ
ἔπαθλα
ζωὴν
|
ἡμῖν |
ἔθηκε
τὴν
οὐδέποτε
καταλυομένην.
Καὶ |
[7, 2] |
ἀνέῳξε,
καὶ
πολλὰς
καὶ
μεγάλας
|
ἡμῖν
|
ἐλπίδας
ὑπέδειξε,
καὶ
τὰ
ἄλλα |
[7, 2] |
ἐσχάτου
τῶν
ἡμερῶν
τούτων
ἐλάλησεν
|
ἡμῖν |
ἐν
Υἱῷ,
ὃν
ἔθηκε
κληρονόμον |
[7, 6] |
πῶς
οὐ
πολλὰ
καὶ
μεγάλα
|
ἡμῖν |
ἔσται
τὰ
ἀγαθά;
Εἰ
γὰρ |
[7, 2] |
ἦν.
Πλὴν
ἀλλ´
ἐπειδὴ
ἀγὼν
|
ἡμῖν |
ἐστι
καὶ
σπουδὴ,
οὐκ
ἐκείνους
|
[7, 6] |
ἐκείνων
(φρονοῦντες,
ὅτι
σπουδή
τις
|
ἡμῖν |
ἐστι
καὶ
φροντὶς
καὶ
ἀγρυπνία |
[7, 3] |
ἐπειδὴ
οὐχὶ
πρὸς
Ἰουδαίους
ἐστὶν
|
ἡμῖν |
ἡ
μάχη
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ |
[7, 5] |
σαρκός.
Ἐπεὶ
οὖν
τοιαῦτα
κομίζων
|
ἡμῖν
|
ἦλθεν
ἀγαθὰ,
διὰ
τοῦτό
φησιν· |
[7, 4] |
λέγει.
~δʹ
Ταῦτα
οἱ
ἀντιλέγοντες
|
ἡμῖν |
λέγουσιν·
ἀλλ´
ἀρκοῦσαν
ἔδωκεν
αὐτοῖς |
[7, 5] |
Μελχισεδὲκ,
ἐπήγαγε·
Περὶ
οὗ
πολὺς
|
ἡμῖν |
ὁ
λόγος
καὶ
δυσερμήνευτος.
Εἶτα, |
[7, 2] |
ὅπερ
ἔφθην
εἰπὼν,
πρὸς
ἀπόδειξιν
|
ἡμῖν |
τοῦ
μήτε
θυσίας,
μήτε
ὁλοκαυτώματα, |
[7, 3] |
καὶ
καθ´
ὁμοίωσιν
ἡμετέραν,
αἰνιγματωδῶς
|
ἡμῖν |
τοῦ
Υἱοῦ
τὴν
θεότητα
ἀποκαλύπτει, |
[7, 3] |
πάντα
πληρῶν;
ἀλλὰ
διὰ
σαρκὸς
|
ἡμῖν |
φανερωθείς.
Ἀλλ´
ἐπειδὴ
οὐχὶ
πρὸς |
[7, 6] |
ἀποστῶμεν,
ἕως
ἂν
τὰ
παρ´
|
ἡμῶν |
ἅπαντα
πληρώσωμεν,
ἄν
τε
πείθωνται, |
[7, 4] |
ἑαυτὸν
ἄμωμον,
καθαριεῖ
τὴν
συνείδησιν
|
ἡμῶν |
ἀπὸ
νεκρῶν
ἔργων;
Ὅτι
μὲν |
[7, 6] |
ἐκ
τῶν
νῦν
εὐεργετουμένων
παρ´
|
ἡμῶν. |
Εἰ
δὲ,
ὅπου
χρημάτων
δαπάνη, |
[7, 5] |
ἐξ
Ἰούδα
ἀνατέταλκεν
ὁ
Κύριος
|
ἡμῶν, |
εἰς
ἣν
φυλὴν
οὐδὲν
περὶ |
[7, 6] |
ἡμῶν
ἐκεῖνοι
διώσονται
τοὺς
παρ´
|
ἡμῶν |
ἐκεῖ
φοιτῶντας·
μᾶλλον
δὲ
οὐδὲ |
[7, 6] |
ἐκείνους
αὐτομολούντων.
Καὶ
πάντως
πρὸ
|
ἡμῶν |
ἐκεῖνοι
διώσονται
τοὺς
παρ´
ἡμῶν |
[7, 2] |
ὁ
Θεὸς
λαλήσας
τοῖς
πατράσιν
|
ἡμῶν |
ἐν
τοῖς
προφήταις,
ἐπ´
ἐσχάτου |
[7, 2] |
γενομένην
θυσίαν,
ἣ
τὰς
ψυχὰς
|
ἡμῶν |
ἐξεκάθηρε,
καὶ
τὰς
(ἁμαρτίας
κατέλυσε, |
[7, 6] |
Ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ
τοῦ
Κυρίου
|
ἡμῶν |
Ἰησοῦ
Χριστοῦ.
Καὶ
πάλιν
ὁ |
[7, 6] |
καὶ
Ἰουδαῖοι,
καὶ
οἱ
μεθ´
|
ἡμῶν |
μὲν
τετάχθαι
δοκοῦντες,
τὰ
δὲ |
[7, 6] |
ὑμῶν
ἐσμεν,
καθάπερ
καὶ
ὑμεῖς
|
ἡμῶν. |
Πότε,
εἰπέ;
Ἐν
τῇ
ἡμέρᾳ |
[7, 4] |
αὐτοῖς
ἐδίδοσαν
πάντες,
καὶ
τοῦτο
|
ἦν |
αὐτοῖς
πρόσοδος·
καὶ
οὐκ
ἐξῆν |
[7, 6] |
νόμου
μετάθεσιν
ἐξ
ἀνάγκης
εἰκὸς
|
ἦν |
γενέσθαι.
Ἀλλ´
ὅμως
καὶ
τοῦτο |
[7, 4] |
Σαλὴμ
ἐξήνεγκεν
ἄρτους
καὶ
οἶνον·
|
ἦν |
δὲ
ἱερεὺς
τοῦ
Θεοῦ
τοῦ |
[7, 5] |
κρείττονος
εὐλογεῖται.
Ὥστε
εἰ
μὴ
|
ἦν
|
ἐλάττων
ὁ
Ἀβραὰμ,
ὁ
πρόγονος |
[7, 2] |
γὰρ
ἱερωσύνη
ἐν
τούτοις
ἅπασιν
|
ἦν. |
Ἤρκει
μὲν
οὖν,
ὅπερ
ἔφθην |
[7, 5] |
μόνον.
Εἰ
μὲν
γὰρ
ἰδιώτης
|
ἦν, |
ἴσως
ἄν
τις
εἶπε
τῶν |
[7, 5] |
γὰρ
Ἀβραὰμ
τοῦ
Ἰσαὰκ
πατὴρ
|
ἦν, |
καὶ
τοῦ
Ἰακὼβ
πάππος,
καὶ
|
[7, 3] |
ἀλλὰ
καὶ
τοῦτο
θέλημα
Θεοῦ
|
ἦν, |
καταλυθῆναι
μὲν
ἐκείνην
τὴν
θυσίαν, |
[7, 5] |
τελείωσις
διὰ
τῆς
Λευϊτικῆς
ἱερωσύνης
|
ἦν |
(ὁ
λαὸς
γὰρ
ἐπ´
αὐτῇ |
[7, 5] |
κατὰ
Ἰουδαίους;
καὶ
μὴ
σκιὰ
|
ἦν |
ὁ
νόμος
τῶν
μελλόντων
ἀγαθῶν, |
[7, 1] |
πραγμάτων.
Εἰ
γὰρ
καὶ
ἀληθὲς
|
ἦν, |
ὃ
πανταχοῦ
κομπάζοντες
ἀεὶ
ψιθυρίζουσιν, |
[7, 5] |
τῇ
ὀσφύϊ
τοῦ
πατρὸς
αὐτοῦ
|
ἦν, |
ὅτε
συνήντησεν
αὐτῷ
Μελχισεδέκ·
διὰ |
[7, 5] |
(οὐ
γὰρ
ἐκ
τοῦ
Ἀβραὰμ
|
ἦν, |
οὐδὲ
ἐκ
τῆς
φυλῆς
τῆς |
[7, 1] |
αὐτῶν,
οὐδὲν
τούτων
γενέσθαι
δυνατὸν
|
ἦν, |
οὔτε
τοῦ
ναοῦ
ὄντος,
οὔτε |
[7, 2] |
βασιλέα
ὑποκεῖσθαι
ἑτέροις,
θέμις
οὐκ
|
ἦν. |
Πλὴν
ἀλλ´
ἐπειδὴ
ἀγὼν
ἡμῖν |
[7, 5] |
τῆς
ἱερωσύνης
τῆς
Ἰουδαϊκῆς
λαμπρότερος
|
ἦν, |
πολλῷ
μᾶλλον
αὐτὴ
ἡ
ἀλήθεια· |
[7, 1] |
τοιαύτην
περὶ
αὐτῶν
ψῆφον
ἐκφέρειν;
|
Ἦν |
ποτε
σεμνὴ
αὕτη
ἡ
ἑορτὴ, |
[7, 5] |
Ὅτι
τῶν
προσταγμάτων
αὐτοῦ
οὐδὲν
|
ἦν |
σαρκικόν.
Οὐ
γὰρ
πρόβατα
θύειν |
[7, 5] |
ὃ
λέγει;
Εἰ
τὰ
πράγματα
|
ἦν
|
τέλεια,
φησὶ,
τὰ
κατὰ
Ἰουδαίους; |
[7, 3] |
ἀντεισαχθῆναι
δὲ
ταύτην
(ἐπίτασις
γὰρ
|
ἦν |
τῆς
διορθώσεως,
οὐκ
ἐναντίωσις
οὐδὲ |
[7, 5] |
τελείωσις
διὰ
τῆς
Λευϊτικῆς
ἱερωσύνης
|
ἦν, |
τίς
ἔτι
χρεία
κατὰ
τὴν |
[7, 1] |
Ὅταν
τοίνυν
μηδὲ
ἀναγινώσκεσθαι
δυνατὸν
|
ἦν |
τὸν
νόμον
ἔξω
τῆς
πόλεως, |
[7, 4] |
ὁμοῦ
καὶ
βασιλεὺς
καὶ
ἱερεὺς
|
ἦν· |
τύπος
γὰρ
ἔμελλεν
ἔσεσθαι
τοῦ |
[7, 5] |
ἱερέων,
ἐπὶ
τοῦ
Μελχισεδὲκ,
ὃς
|
ἦν |
τύπος
τῆς
καθ´
ἡμᾶς
ἱερωσύνης, |
[7, 2] |
τοῦ
σπέρματος
αὐτῶν,
κἄν
τις
|
ἦν |
τῶν
ἰδιωτευόντων,
οὐκ
ἐφεῖτο
γοῦν |
[7, 5] |
Λευῒ
πρόγονος·
τοῦ
γὰρ
Ἰακὼβ
|
ἦν |
υἱὸς
ὁ
Λευΐ.
Ἀπὸ
γὰρ |
[7, 4] |
ἑκάστῳ
τῶν
υἱῶν
Ἰακὼβ
ἐπώνυμος
|
ἦν |
φυλὴ,
τοῦ
Ῥουβὶμ,
τοῦ
Συμεὼν, |
[7, 5] |
ἀνατέταλκεν
ὁ
Κύριος
ἡμῶν,
εἰς
|
ἣν |
φυλὴν
οὐδὲν
περὶ
ἱερωσύνης
Μωσῆς |
[7, 1] |
καὶ
τὰ
λείψανα
γυμνάσωμεν
τήμερον.
|
Ἤρκει |
μὲν
οὖν
δείξαντα
διὰ
τῶν |
[7, 2] |
ἱερωσύνη
ἐν
τούτοις
ἅπασιν
ἦν.
|
Ἤρκει |
μὲν
οὖν,
ὅπερ
ἔφθην
εἰπὼν, |
[7, 5] |
φησὶ,
φυλῆς
ἑτέρας
μετέσχηκεν,
ἀφ´
|
ἧς
|
οὐδεὶς
προσέσχηκε
τῷ
θυσιαστηρίῳ.
Πρόδηλον |
[7, 4] |
ἐκείνης,
ἀλλ´
ἐξ
ἑτέρας
ἀφ´
|
ἧς |
οὐδέποτε
γέγονεν
ἱερεὺς,
οὐ
κατὰ |
[7, 5] |
λέγεσθαι,
οὔ
φησιν
αὐτὸ
ὁ
|
Ἡσαΐας, |
οὔτε
Ἱερεμίας,
οὔτε
ἄλλος
τις |
[7, 3] |
προσφερόντων
τὰς
θυσίας.
Ὁ
γοῦν
|
Ἡσαΐας |
φησίν·
Ἐὰν
ἐκτείνητε
τὰς
χεῖρας |
[7, 3] |
ὁμολογήσαιεν.
Καὶ
γὰρ
καὶ
ὁ
|
Ἡσαΐας |
φησὶν,
Οὐκ
ἔστι
μοι
θέλημα |
[7, 1] |
νηστεῖαι
μέθης
καὶ
κώμου
παντὸς
|
ἦσαν |
αἰσχρότεραι,
οὕτω
καὶ
αἱ
σκηναὶ |
[7, 5] |
γε
πάντες
ἐκ
τοῦ
Ἀβραὰμ
|
ἦσαν, |
καὶ
οἱ
Λευῗ
ται,
καὶ |
[7, 1] |
σάλπιγγες
τῶν
ἐν
τοῖς
θεάτροις
|
ἦσαν |
παρανομώτεραι,
καὶ
αἱ
νηστεῖαι
μέθης |
[7, 2] |
Ὁλοκαυτώματα
καὶ
περὶ
ἁμαρτίας
οὐκ
|
ηὐδόκησας, |
ἐπήγαγε·
Τότε
εἶπον,
ἰδοὺ
ἥκω. |
[7, 4] |
καὶ
περὶ
τῆς
ἁμαρτίας
οὐκ
|
ηὐδόκησας. |
Καὶ
ἑρμηνεύων
τοῦτο
ὁ
Παῦλος |
[7, 5] |
τὰς
δεκάτας
διδόασι·
καὶ
ὅτι
|
ηὐλογήθη |
παρ´
αὐτοῦ·
οἱ
γὰρ
λαϊκοὶ |
[7, 5] |
τὰς
ἐπαγγελίας,
τὸν
Ἀβραὰμ,
πάλιν
|
ηὐλόγησε. |
Καὶ
τί
τοῦτο,
φησὶ,
δείκνυται; |
[7, 4] |
τοῦ
Θεοῦ
τοῦ
ὑψίστου,
καὶ
|
ηὐλόγησε |
τὸν
Ἀβραὰμ,
καὶ
εἶπεν·
Εὐλογημένος
|
[7, 2] |
ἁγίων
πεπατημένων,
τοῦ
σχήματος
παντὸς
|
ἠφανισμένου· |
ἡ
γὰρ
ἱερωσύνη
ἐν
τούτοις |
[7, 2] |
τὴν
ἡμετέραν
καὶ
οὗτοι
φιλοσοφίαν
|
ἤχθησαν· |
καὶ
λογισάμενος
τὴν
ἄφατον
τοῦ |
[7, 3] |
οὕτως
ἔλεγεν·
Μετάστησον
ἀπ´
ἐμοῦ
|
ἦχον |
ᾠδῶν
σου,
καὶ
ψαλμὸν
ὀργάνων
|