HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Jean Chrysostome, Discours contre les juifs (VII)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


η  =  38 formes différentes pour 162 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[7, 3]   Θεὸς ἐκζητεῖ παρὰ σοῦ, ἀλλ´     ἀγαπᾷν ἔλεον, καὶ ποιεῖν κρῖμα
[7, 1]   ἐλάβετε τῆς πρὸς Ἰουδαίους μάχης;     βούλεσθε καὶ σήμερον τῆς αὐτῆς
[7, 1]   ὑποπτεύσῃ τὴν μοιχείαν ἀνὴρ,     μὴ μοιχευθῇ, οὗτος δὲ ὑποπτεύσῃ,
[7, 5]   ἑαυτοῦ οὐδένα καλέσαι δύναται, ἀλλ´     τὸν Θεὸν μόνον. Εἰ μὲν
[7, 1]   τοῦ ἀνδρὸς, καὶ μάρτυς μὴ     κατ´ αὐτῆς, καὶ μὴ
[7, 1]   Γένοιτο, γένοιτο. Καὶ ἔσται, ἐὰν     μεμιασμένη, εἰσελεύσεται τὸ ὕδωρ τοῦ
[7, 1]   πνεῦμα ζηλώσεως, αὕτη δὲ μὴ     μεμιασμένη. δὲ λέγει τοιοῦτόν
[7, 1]   δὲ ὑποπτεύσῃ, καὶ μήτε μάρτυς  ᾖ,   μήτε κύησις ἐλέγχουσα, ἄξει αὐτὴν
[7, 1]   κατ´ αὐτῆς, καὶ μὴ     συνειλημμένη, καὶ ἐπέλθῃ ἐπ´ αὐτῷ
[7, 2]   ἐδόθη, δὲ χάρις καὶ     ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο.
[7, 5]   λαμπρότερος ἦν, πολλῷ μᾶλλον αὐτὴ     ἀλήθεια· ὅπερ οὖν κατασκευάζων ἔλεγε·
[7, 6]   στέφανοι, τοσοῦτος μισθὸς, τοσαύτη     ἀμοιβή· ὅπου ψυχῆς ὠφέλεια, πῶς
[7, 2]   τῆς (Ἰουδαϊκῆς πολιτείας ἐπανήξειν· λοιπὸν     ἀπόδειξις τοῦ μηκέτι στήσεσθαι τὸν
[7, 5]   καὶ ἀδυνατοῦντα, ἐπήγαγε, Μετὰ σοῦ     ἀρχὴ ἐν ἡμέρᾳ τῆς δυνάμεώς
[7, 2]   πεπατημένων, τοῦ σχήματος παντὸς ἠφανισμένου·     γὰρ ἱερωσύνη ἐν τούτοις ἅπασιν
[7, 3]   στόμα σου ἐπλεόνασε ἀδικίαν, καὶ     γλῶσσά σου περιέπλεκε δολιότητας. Καθήμενος
[7, 4]   Χριστοῦ, καὶ μέμνηται αὐτοῦ σαφῶς     Γραφή. Ἐπειδὴ γὰρ Ἀβραὰμ
[7, 4]   οὕτω πως περὶ τοῦ Μελχισεδὲκ     Γραφή φησι· Καὶ Μελχισεδὲκ βασιλεὺς
[7, 1]   ἀράν. Ἐὰν δὲ μὴ μιανθῇ     γυνὴ, ἀθῴα ἔσται καὶ ἐκσπερματιεῖ
[7, 1]   τὴν γαστέρα σου. Καὶ ἐρεῖ     γυνή· Γένοιτο, γένοιτο. Καὶ ἔσται,
[7, 1]   τὴν κοιλίαν αὐτῆς, καὶ ἔσται     γυνὴ εἰς ἀράν. Ἐὰν δὲ
[7, 2]   θυσιῶν μὲν ἐκβάλλεσθαι μέλλει,     δὲ εἰσάγεσθαι, οὕτως ἔλεγε· Πολλὰ
[7, 5]   τὴν τῆς ἱερωσύνης ἀκολουθίαν ἀνηλίσκετο,     δὲ ἱερωσύνη προτέρα ἐξεβέβλητο,
[7, 4]   ἄλλα ἅπαντα ἔπραττον τὰ βιωτικά·     δὲ τοῦ Λευῒ φυλὴ ἱερωσύνῃ
[7, 4]   φυλὴ μὲν τοῦ Ἐφραῒμ,     δὲ τοῦ Μανασσῆ. Τῶν τρισκαίδεκα
[7, 2]   νόμος διὰ Μωσέως ἐδόθη,     δὲ χάρις καὶ ἀλήθεια
[7, 1]   λέγωσι· Μὴ πάθοιμι ὡς ἔπαθεν     δεῖνα γυνή. Ἐν τῷ δοῦναι
[7, 6]   δόξαν αὐτοῦ, ὅτι αὐτῷ πρέπει     δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς
[7, 1]   ἐκφέρειν; Ἦν ποτε σεμνὴ αὕτη     ἑορτὴ, ὅτε κατὰ νόμον ἐγίνετο,
[7, 5]   τῇ ἱερωσύνῃ συμβαίνουσα συνεισαχθήσεται, αὕτη     ἡμετέρα δηλονότι, καὶ νομοθεσία βελτίων.
[7, 5]   ὡς ἐκείνη μὲν τέλος ἔλαβεν     ἱερωσύνη, ἑτέρα δὲ ἀντεισενήνεκται πολλῷ
[7, 5]   οὐκ ἔμελλεν ἑτέρῳ παραχωρεῖν, οὔτε     ἱερωσύνη προτέρα ὑπεξίστασθαι, καὶ
[7, 5]   τὸν Ἰουδαῖον, εἰ μὴ ἔμελλεν     ἱερωσύνη καταλύεσθαι παλαιὰ, τίνος
[7, 5]   Λευΐ. Ἀπὸ γὰρ Λευῒ     ἱερωσύνη παρὰ Ἰουδαίοις τὴν ἀρχὴν
[7, 5]   ἐνδείξασθαι βουλόμενος, ὅτι πολλῷ μείζων     καθ´ ἡμᾶς ἱερωσύνη τῆς Ἰουδαϊκῆς.
[7, 2]   σχῆμα, κἀκεῖνο συναποδέδεικται, ὅτι οὔτε     λοιπὴ λατρεία πρὸς τὴν προτέραν
[7, 3]   οὐχὶ πρὸς Ἰουδαίους ἐστὶν ἡμῖν     μάχη μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸς
[7, 2]   Οὗτος γὰρ δηλῶν ὅτι θυσιῶν     μὲν ἐκβάλλεσθαι μέλλει, δὲ
[7, 4]   τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ, εὔδηλον ὅτι     μὲν παλαιὰ πέπαυται ἱερωσύνη, ἑτέρα
[7, 4]   γεγόνασιν ἐπώνυμοι· καὶ ἐκαλεῖτο φυλὴ     μὲν τοῦ Ἐφραῒμ, δὲ
[7, 3]   μαχόμενοι πρὸς ἡμᾶς λέγουσιν, ὅτι     παλαιὰ καταλέλυται πολιτεία οὐ διὰ
[7, 4]   νέα ἀντεισενήνεκται. Εἰ γὰρ ἔμελλεν     παλαιὰ κρατεῖν, οὐ κατὰ τὴν
[7, 5]   Καὶ γὰρ ἀμφότερα ταῦτά φησιν     Παλαιὰ, ὅτι καὶ εὐλόγησεν
[7, 5]   μὴ ἔμελλεν ἱερωσύνη καταλύεσθαι     παλαιὰ, τίνος ἕνεκεν ἕτερον εἰσήγαγεν
[7, 1]   ἀπεδείξαμεν, ὅτι οὔτε ἀναστήσεται λοιπὸν     πόλις, οὔτε ἀπολήψονται τὴν ἑαυτῶν
[7, 6]   καὶ νόμος μετατεθήσεται, καὶ     πολιτεία ἐπὶ τὸ βέλτιον μετασχηματισθήσεται,
[7, 5]   ἀκολουθίαν ἀνηλίσκετο, δὲ ἱερωσύνη     προτέρα ἐξεβέβλητο, εὔδηλον ὅτι ἑτέρας
[7, 5]   ἑτέρῳ παραχωρεῖν, οὔτε ἱερωσύνη     προτέρα ὑπεξίστασθαι, καὶ ἑτέρα ἀντεισάγεσθαι,
[7, 6]   ἔσται τὰ ἀγαθά; Εἰ γὰρ     Ταβιθὰ ἐκείνη, χήρας ἐνδύσασα καὶ
[7, 5]   ἐπάγει λέγων· Εἰ μὲν οὖν     τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης
[7, 5]   τοῦτό φησιν, Εἰ μὲν οὖν     τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης
[7, 1]   θυσίας εἶδος, οὔτε ὁλοκαυτώσεως, οὐχ     τοῦ νόμου δύναμις, οὐκ ἄλλο
[7, 5]   τύποις αὐτοῖς τῶν πραγμάτων προλαβοῦσα     ὑπεροχὴ διαδείκνυται. γὰρ Ἀβραὰμ
[7, 5]   ἱερέων εὐλογοῦνται. Πάλιν ὅρα πόση     ὑπεροχὴ τῆς καθ´ ἡμᾶς ἱερωσύνης,
[7, 2]   ὑπὲρ τῆς οἰκουμένης γενομένην θυσίαν,     τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἐξεκάθηρε, καὶ
[7, 4]   ταύτης ἐπελάβετο τῆς μαρτυρίας, ἐν     κατηγορία μὲν τῶν προσαγόντων οὐκ
[7, 4]   ὅτι Διὰ τῆς προσφορᾶς ταύτης  ἡγιασμένοι   ἐσμὲν ἐν τῷ θελήματι τοῦ
[7, 6]   κατὰ δύναμιν ζωῆς ἀκαταλύτου. ~εʹ  Ἤδη   μὲν οὖν καὶ τοῦτο λοιπὸν
[7, 3]   ἁπλῶς οὐδὲ ὡς ἔτυχεν, ἀλλ´  ἤδη   τὴν αἰτίαν ἐροῦμεν. Πολλοὶ τῶν
[7, 6]   σῶσαι δυνηθῶμεν, πόσην μὲν καρπωσόμεθα  ἡδονήν;   πόσης δὲ κατὰ τὸν αἰῶνα
[7, 3]   μακρόθεν; Τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν οὐχ  ἥδυνάν   με. Καὶ πάλιν· Συναγάγετε τὰ
[7, 2]   εἰπὼν, Θυσίαν καὶ προσφορὰν οὐκ  ἠθέλησας,   ἐπήγαγε, Σῶμα δὲ κατηρτίσω μοι·
[7, 4]   εἶπε, Θυσίαν καὶ προσφορὰν οὐκ  ἠθέλησας,   καὶ ἐσίγησεν, εἶχεν ἄν τινα
[7, 4]   φησίν· Θυσίαν καὶ προσφορὰν οὐκ  ἠθέλησας,   σῶμα δὲ κατηρτίσω μοι, ὁλοκαυτώματα
[7, 3]   λέγει, θυσίαν καὶ προσφορὰν οὐκ  ἠθέλησας,   (σῶμα δὲ κατηρτίσω μοι, τὴν
[7, 2]   εἶναι; Θυσίαν καὶ προσφορὰν οὐκ  ἠθέλησας.   Τί λέγεις; εἰπέ μοι· τοῦτό
[7, 2]   ηὐδόκησας, ἐπήγαγε· Τότε εἶπον, ἰδοὺ  ἥκω.   Τότε· πότε; Ὅτε τῶν τελειοτέρων
[7, 5]   Ἐπεὶ οὖν τοιαῦτα κομίζων ἡμῖν  ἦλθεν   ἀγαθὰ, διὰ τοῦτό φησιν· Οὐ
[7, 6]   καὶ ἑαυτοῖς συγγνώμην ἐπὶ τοῖς  ἡμαρτημένοις,   μᾶλλον δὲ παῤῥησίαν πολλὴν προαποθώμεθα,
[7, 5]   ὅτι πολλῷ μείζων καθ´  ἡμᾶς   ἱερωσύνη τῆς Ἰουδαϊκῆς. Καὶ ἐν
[7, 5]   ὃς ἦν τύπος τῆς καθ´  ἡμᾶς   ἱερωσύνης, λαϊκοῦ τάξιν ἐπεῖχε· καὶ
[7, 5]   πόση ὑπεροχὴ τῆς καθ´  ἡμᾶς   ἱερωσύνης, ὅταν Ἀβραὰμ πατριάρχης
[7, 3]   καὶ Ἰουδαίων αὐτῶν μαχόμενοι πρὸς  ἡμᾶς   λέγουσιν, ὅτι παλαιὰ καταλέλυται
[7, 3]   σαρκὸς οἰκονομίαν. Οὕτω γὰρ πρὸς  ἡμᾶς   παρεγένετο, οὐ τόπον ἀμείψας ἐκ
[7, 5]   οὐδέποτε καταλυομένην. Καὶ πάλιν νεκρωθέντας  ἡμᾶς   ὑπὸ τῶν ἁμαρτιῶν ἐλθὼν ἀνέστησε,
[7, 6]   πρόνοιαν. Διὰ γὰρ τοῦτο τοιοῦτον  ἡμεῖς   ἀναδεχόμεθα πόνον, οὐχ ἵνα ἁπλῶς
[7, 1]   παρανομίας ἐγκλημάτων ἐδύναντο. Πλὴν ἀλλ´  ἡμεῖς   ἐκ περιουσίας καὶ τοῦτο ἀπεδείξαμεν,
[7, 1]   δὲ μάλιστα τὸν νόμον τιμῶντες  ἡμεῖς,   οἱ καθάπερ γεγηρακότα ἄνθρωπον ἀναπαύοντες,
[7, 6]   τοιαῦτα νοσοῦντας. Οὕτω γὰρ καὶ  ἡμεῖς   ὑμῖν προθυμότερον διαλεξόμεθα, διὰ τῶν
[7, 6]   ὑμετέρους, καὶ πολλὴν ὑπὲρ τῶν  ἠμελημένων   μελῶν ποιήσασθαι πρόνοιαν. Διὰ γὰρ
[7, 5]   Μετὰ σοῦ ἀρχὴ ἐν  ἡμέρᾳ   τῆς δυνάμεώς σου. Καὶ σαφέστερον
[7, 6]   ἡμῶν. Πότε, εἰπέ; Ἐν τῇ  ἡμέρᾳ   τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
[7, 2]   τοῖς προφήταις, ἐπ´ ἐσχάτου τῶν  ἡμερῶν   τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν Υἱῷ,
[7, 5]   ἱερωσύνῃ συμβαίνουσα συνεισαχθήσεται, αὕτη  ἡμετέρα   δηλονότι, καὶ νομοθεσία βελτίων. Ὅπερ
[7, 3]   κατ´ εἰκόνα καὶ καθ´ ὁμοίωσιν  ἡμετέραν,   αἰνιγματωδῶς ἡμῖν τοῦ Υἱοῦ τὴν
[7, 2]   σωματικῶν ἀφέντες θεραπείαν, ἐπὶ τὴν  ἡμετέραν   καὶ οὗτοι φιλοσοφίαν ἤχθησαν· καὶ
[7, 3]   διὰ τὸ μείζονα εἰσενεχθῆναι τὴν  ἡμετέραν   πολιτείαν, ἀλλὰ διὰ τὴν πονηρίαν
[7, 3]   μόνης τὸ γένος ἐδικαίωσε τὸ  ἡμέτερον.   Ὅπερ οὖν καὶ Παῦλος
[7, 6]   ἀγρυπνία ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν τῶν  ἡμετέρων   τῶν πρὸς ἐκείνους αὐτομολούντων. Καὶ
[7, 1]   Χωρὶς δὲ τούτων, καὶ ἄλλως  ἡμῖν   ἀναγκαῖος οὗτος λόγος· ἔτι
[7, 6]   σκηνάς. Ὁρᾷς ὅτι πολλὴ παῤῥησία  ἡμῖν   γενήσεται ἐκ τῶν νῦν εὐεργετουμένων
[7, 2]   θαυματουργίαν, οὐδὲν περὶ τῆς ὁρωμένης  ἡμῖν   διαλέγεται κτίσεως, οὐρανοῦ καὶ γῆς
[7, 5]   καὶ τούτων τὰ ἔπαθλα ζωὴν  ἡμῖν   ἔθηκε τὴν οὐδέποτε καταλυομένην. Καὶ
[7, 2]   ἀνέῳξε, καὶ πολλὰς καὶ μεγάλας  ἡμῖν   ἐλπίδας ὑπέδειξε, καὶ τὰ ἄλλα
[7, 2]   ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν  ἡμῖν   ἐν Υἱῷ, ὃν ἔθηκε κληρονόμον
[7, 6]   πῶς οὐ πολλὰ καὶ μεγάλα  ἡμῖν   ἔσται τὰ ἀγαθά; Εἰ γὰρ
[7, 2]   ἦν. Πλὴν ἀλλ´ ἐπειδὴ ἀγὼν  ἡμῖν   ἐστι καὶ σπουδὴ, οὐκ ἐκείνους
[7, 6]   ἐκείνων (φρονοῦντες, ὅτι σπουδή τις  ἡμῖν   ἐστι καὶ φροντὶς καὶ ἀγρυπνία
[7, 3]   ἐπειδὴ οὐχὶ πρὸς Ἰουδαίους ἐστὶν  ἡμῖν   μάχη μόνον, ἀλλὰ καὶ
[7, 5]   σαρκός. Ἐπεὶ οὖν τοιαῦτα κομίζων  ἡμῖν   ἦλθεν ἀγαθὰ, διὰ τοῦτό φησιν·
[7, 4]   λέγει. ~δʹ Ταῦτα οἱ ἀντιλέγοντες  ἡμῖν   λέγουσιν· ἀλλ´ ἀρκοῦσαν ἔδωκεν αὐτοῖς
[7, 5]   Μελχισεδὲκ, ἐπήγαγε· Περὶ οὗ πολὺς  ἡμῖν   λόγος καὶ δυσερμήνευτος. Εἶτα,
[7, 2]   ὅπερ ἔφθην εἰπὼν, πρὸς ἀπόδειξιν  ἡμῖν   τοῦ μήτε θυσίας, μήτε ὁλοκαυτώματα,
[7, 3]   καὶ καθ´ ὁμοίωσιν ἡμετέραν, αἰνιγματωδῶς  ἡμῖν   τοῦ Υἱοῦ τὴν θεότητα ἀποκαλύπτει,
[7, 3]   πάντα πληρῶν; ἀλλὰ διὰ σαρκὸς  ἡμῖν   φανερωθείς. Ἀλλ´ ἐπειδὴ οὐχὶ πρὸς
[7, 6]   ἀποστῶμεν, ἕως ἂν τὰ παρ´  ἡμῶν   ἅπαντα πληρώσωμεν, ἄν τε πείθωνται,
[7, 4]   ἑαυτὸν ἄμωμον, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν  ἡμῶν   ἀπὸ νεκρῶν ἔργων; Ὅτι μὲν
[7, 6]   ἐκ τῶν νῦν εὐεργετουμένων παρ´  ἡμῶν.   Εἰ δὲ, ὅπου χρημάτων δαπάνη,
[7, 5]   ἐξ Ἰούδα ἀνατέταλκεν Κύριος  ἡμῶν,   εἰς ἣν φυλὴν οὐδὲν περὶ
[7, 6]   ἡμῶν ἐκεῖνοι διώσονται τοὺς παρ´  ἡμῶν   ἐκεῖ φοιτῶντας· μᾶλλον δὲ οὐδὲ
[7, 6]   ἐκείνους αὐτομολούντων. Καὶ πάντως πρὸ  ἡμῶν   ἐκεῖνοι διώσονται τοὺς παρ´ ἡμῶν
[7, 2]   Θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν  ἡμῶν   ἐν τοῖς προφήταις, ἐπ´ ἐσχάτου
[7, 2]   γενομένην θυσίαν, τὰς ψυχὰς  ἡμῶν   ἐξεκάθηρε, καὶ τὰς (ἁμαρτίας κατέλυσε,
[7, 6]   Ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου  ἡμῶν   Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ πάλιν
[7, 6]   καὶ Ἰουδαῖοι, καὶ οἱ μεθ´  ἡμῶν   μὲν τετάχθαι δοκοῦντες, τὰ δὲ
[7, 6]   ὑμῶν ἐσμεν, καθάπερ καὶ ὑμεῖς  ἡμῶν.   Πότε, εἰπέ; Ἐν τῇ ἡμέρᾳ
[7, 4]   αὐτοῖς ἐδίδοσαν πάντες, καὶ τοῦτο  ἦν   αὐτοῖς πρόσοδος· καὶ οὐκ ἐξῆν
[7, 6]   νόμου μετάθεσιν ἐξ ἀνάγκης εἰκὸς  ἦν   γενέσθαι. Ἀλλ´ ὅμως καὶ τοῦτο
[7, 4]   Σαλὴμ ἐξήνεγκεν ἄρτους καὶ οἶνον·  ἦν   δὲ ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ
[7, 5]   κρείττονος εὐλογεῖται. Ὥστε εἰ μὴ  ἦν   ἐλάττων Ἀβραὰμ, πρόγονος
[7, 2]   γὰρ ἱερωσύνη ἐν τούτοις ἅπασιν  ἦν.   Ἤρκει μὲν οὖν, ὅπερ ἔφθην
[7, 5]   μόνον. Εἰ μὲν γὰρ ἰδιώτης  ἦν,   ἴσως ἄν τις εἶπε τῶν
[7, 5]   γὰρ Ἀβραὰμ τοῦ Ἰσαὰκ πατὴρ  ἦν,   καὶ τοῦ Ἰακὼβ πάππος, καὶ
[7, 3]   ἀλλὰ καὶ τοῦτο θέλημα Θεοῦ  ἦν,   καταλυθῆναι μὲν ἐκείνην τὴν θυσίαν,
[7, 5]   τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης  ἦν   (ὁ λαὸς γὰρ ἐπ´ αὐτῇ
[7, 5]   κατὰ Ἰουδαίους; καὶ μὴ σκιὰ  ἦν   νόμος τῶν μελλόντων ἀγαθῶν,
[7, 1]   πραγμάτων. Εἰ γὰρ καὶ ἀληθὲς  ἦν,   πανταχοῦ κομπάζοντες ἀεὶ ψιθυρίζουσιν,
[7, 5]   τῇ ὀσφύϊ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ  ἦν,   ὅτε συνήντησεν αὐτῷ Μελχισεδέκ· διὰ
[7, 5]   (οὐ γὰρ ἐκ τοῦ Ἀβραὰμ  ἦν,   οὐδὲ ἐκ τῆς φυλῆς τῆς
[7, 1]   αὐτῶν, οὐδὲν τούτων γενέσθαι δυνατὸν  ἦν,   οὔτε τοῦ ναοῦ ὄντος, οὔτε
[7, 2]   βασιλέα ὑποκεῖσθαι ἑτέροις, θέμις οὐκ  ἦν.   Πλὴν ἀλλ´ ἐπειδὴ ἀγὼν ἡμῖν
[7, 5]   τῆς ἱερωσύνης τῆς Ἰουδαϊκῆς λαμπρότερος  ἦν,   πολλῷ μᾶλλον αὐτὴ ἀλήθεια·
[7, 1]   τοιαύτην περὶ αὐτῶν ψῆφον ἐκφέρειν;  Ἦν   ποτε σεμνὴ αὕτη ἑορτὴ,
[7, 5]   Ὅτι τῶν προσταγμάτων αὐτοῦ οὐδὲν  ἦν   σαρκικόν. Οὐ γὰρ πρόβατα θύειν
[7, 5]   λέγει; Εἰ τὰ πράγματα  ἦν   τέλεια, φησὶ, τὰ κατὰ Ἰουδαίους;
[7, 3]   ἀντεισαχθῆναι δὲ ταύτην (ἐπίτασις γὰρ  ἦν   τῆς διορθώσεως, οὐκ ἐναντίωσις οὐδὲ
[7, 5]   τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης  ἦν,   τίς ἔτι χρεία κατὰ τὴν
[7, 1]   Ὅταν τοίνυν μηδὲ ἀναγινώσκεσθαι δυνατὸν  ἦν   τὸν νόμον ἔξω τῆς πόλεως,
[7, 4]   ὁμοῦ καὶ βασιλεὺς καὶ ἱερεὺς  ἦν·   τύπος γὰρ ἔμελλεν ἔσεσθαι τοῦ
[7, 5]   ἱερέων, ἐπὶ τοῦ Μελχισεδὲκ, ὃς  ἦν   τύπος τῆς καθ´ ἡμᾶς ἱερωσύνης,
[7, 2]   τοῦ σπέρματος αὐτῶν, κἄν τις  ἦν   τῶν ἰδιωτευόντων, οὐκ ἐφεῖτο γοῦν
[7, 5]   Λευῒ πρόγονος· τοῦ γὰρ Ἰακὼβ  ἦν   υἱὸς Λευΐ. Ἀπὸ γὰρ
[7, 4]   ἑκάστῳ τῶν υἱῶν Ἰακὼβ ἐπώνυμος  ἦν   φυλὴ, τοῦ Ῥουβὶμ, τοῦ Συμεὼν,
[7, 5]   ἀνατέταλκεν Κύριος ἡμῶν, εἰς  ἣν   φυλὴν οὐδὲν περὶ ἱερωσύνης Μωσῆς
[7, 1]   καὶ τὰ λείψανα γυμνάσωμεν τήμερον.  Ἤρκει   μὲν οὖν δείξαντα διὰ τῶν
[7, 2]   ἱερωσύνη ἐν τούτοις ἅπασιν ἦν.  Ἤρκει   μὲν οὖν, ὅπερ ἔφθην εἰπὼν,
[7, 5]   φησὶ, φυλῆς ἑτέρας μετέσχηκεν, ἀφ´  ἧς   οὐδεὶς προσέσχηκε τῷ θυσιαστηρίῳ. Πρόδηλον
[7, 4]   ἐκείνης, ἀλλ´ ἐξ ἑτέρας ἀφ´  ἧς   οὐδέποτε γέγονεν ἱερεὺς, οὐ κατὰ
[7, 5]   λέγεσθαι, οὔ φησιν αὐτὸ  Ἡσαΐας,   οὔτε Ἱερεμίας, οὔτε ἄλλος τις
[7, 3]   προσφερόντων τὰς θυσίας. γοῦν  Ἡσαΐας   φησίν· Ἐὰν ἐκτείνητε τὰς χεῖρας
[7, 3]   ὁμολογήσαιεν. Καὶ γὰρ καὶ  Ἡσαΐας   φησὶν, Οὐκ ἔστι μοι θέλημα
[7, 1]   νηστεῖαι μέθης καὶ κώμου παντὸς  ἦσαν   αἰσχρότεραι, οὕτω καὶ αἱ σκηναὶ
[7, 5]   γε πάντες ἐκ τοῦ Ἀβραὰμ  ἦσαν,   καὶ οἱ Λευῗ ται, καὶ
[7, 1]   σάλπιγγες τῶν ἐν τοῖς θεάτροις  ἦσαν   παρανομώτεραι, καὶ αἱ νηστεῖαι μέθης
[7, 2]   Ὁλοκαυτώματα καὶ περὶ ἁμαρτίας οὐκ  ηὐδόκησας,   ἐπήγαγε· Τότε εἶπον, ἰδοὺ ἥκω.
[7, 4]   καὶ περὶ τῆς ἁμαρτίας οὐκ  ηὐδόκησας.   Καὶ ἑρμηνεύων τοῦτο Παῦλος
[7, 5]   τὰς δεκάτας διδόασι· καὶ ὅτι  ηὐλογήθη   παρ´ αὐτοῦ· οἱ γὰρ λαϊκοὶ
[7, 5]   τὰς ἐπαγγελίας, τὸν Ἀβραὰμ, πάλιν  ηὐλόγησε.   Καὶ τί τοῦτο, φησὶ, δείκνυται;
[7, 4]   τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου, καὶ  ηὐλόγησε   τὸν Ἀβραὰμ, καὶ εἶπεν· Εὐλογημένος
[7, 2]   ἁγίων πεπατημένων, τοῦ σχήματος παντὸς  ἠφανισμένου·   γὰρ ἱερωσύνη ἐν τούτοις
[7, 2]   τὴν ἡμετέραν καὶ οὗτοι φιλοσοφίαν  ἤχθησαν·   καὶ λογισάμενος τὴν ἄφατον τοῦ
[7, 3]   οὕτως ἔλεγεν· Μετάστησον ἀπ´ ἐμοῦ  ἦχον   ᾠδῶν σου, καὶ ψαλμὸν ὀργάνων




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de l'Abbaye Saint-Benoît de Port-Valais

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 9/06/2009