HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Jean Chrysostome, Discours contre les juifs (VII)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ι = 45 formes différentes pour 126 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[7, 4]   Καὶ καθάπερ ἑκάστῳ τῶν υἱῶν Ἰακὼβ ἐπώνυμος ἦν φυλὴ, τοῦ Ῥουβὶμ,

[7, 5]   καὶ Λευῒ πρόγονος· τοῦ γὰρ Ἰακὼβ ἦν υἱὸς ὁ Λευΐ. Ἀπὸ

[7, 4]   ἐτρέφοντο. Ἀλλὰ καὶ πρὸ τοῦ Ἰακὼβ καὶ τοῦ Ἰσαὰκ, ἐπὶ τοῦ

[7, 4]   τὸν Ἰσαὰκ, εἶτα ἐκεῖνος τὸν Ἰακὼβ, ὁ Ἰακὼβ τοὺς δώδεκα πατριάρχας,

[7, 3]   πάλιν· Οὐ νῦν ἐκάλεσά σε, Ἰακὼβ, οὐδὲ ἔγκοπόν σε ἐποίησα, Ἰσραὴλ,

[7, 5]   Ἰσαὰκ πατὴρ ἦν, καὶ τοῦ Ἰακὼβ πάππος, καὶ Λευῒ πρόγονος· τοῦ

[7, 4]   εἶτα ἐκεῖνος τὸν Ἰακὼβ, ὁ Ἰακὼβ τοὺς δώδεκα πατριάρχας, ἐξ ὧν

[7, 6]   πάντα πληρώσας τὰ παρὰ σαυτοῦ, ἴδῃς αὐτὸν μὴ πειθόμενον, ἄγαγε πρὸς

[7, 2]   αὐτῶν, κἄν τις ἦν τῶν ἰδιωτευόντων, οὐκ ἐφεῖτο γοῦν λατρεύειν ἀλλογενέσι,

[7, 5]   Ἱερεμίας, οὔτε ἄλλος τις προφήτης ἰδιώτης γενόμενος, ἀλλ´ αὐτὸς ὁ βασιλεὺς,

[7, 5]   Θεὸν μόνον. Εἰ μὲν γὰρ ἰδιώτης ἦν, ἴσως ἄν τις εἶπε

[7, 6]   ἐκεῖ, καὶ τοὺς ταῦτα παθόντας ἰδόντες (ὄψονται γὰρ, φησὶν, αὐτοὺς πάντως,

[7, 6]   ζῶντες καὶ διδάσκοντες καὶ κατηχοῦντες, ἰδόντες τοὺς ὑπ´ αὐτῶν διασωθέντας συνηγοροῦντας

[7, 2]   οὐκ ηὐδόκησας, ἐπήγαγε· Τότε εἶπον, ἰδοὺ ἥκω. Τότε· πότε; Ὅτε τῶν

[7, 3]   καὶ προσφορὰς καὶ πόνους καὶ ἱδρῶτας, φησὶν, Εὐηγγελισάμην δικαιοσύνην ἐν Ἐκκλησίᾳ

[7, 4]   ἐξῆν ἐξ οὐδεμιᾶς ἄλλης φυλῆς ἱερέα γενέσθαι ποτέ. Ἀπὸ γὰρ ταύτης

[7, 2]   τὴν βασιλείαν συγκροτούντων· οὕτως οὐδὲ ἱερέα δυνατὸν εἶναι, θυσίας ἀνῃρημένης, προσφορᾶς

[7, 2]   νόμον; Ὅτι δὲ οὔτε τὸν ἱερέα δυνατὸν εἶναι, τῆς πόλεως οὐκ

[7, 5]   κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἀνίστασθαι ἱερέα ἕτερον, καὶ οὐ κατὰ τὴν

[7, 5]   κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἀνίστασθαι ἱερέα ἕτερον, καὶ οὐ κατὰ τὴν

[7, 5]   παλαιὰ, τίνος ἕνεκεν ἕτερον εἰσήγαγεν ἱερέα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. Εἰς

[7, 1]   ἐλέγχουσα, ἄξει αὐτὴν πρὸς τὸν ἱερέα, φησὶ, καὶ προσοίσει τὸ δῶρον

[7, 5]   ται, φησὶν, οἱ παρὰ Ἰουδαίοις ἱερεῖς, ἐντολὴν ἔλαβον κατὰ τὸν νόμον,

[7, 6]   μὴ πειθόμενον, ἄγαγε πρὸς τοὺς ἱερεῖς, καὶ πάντως τῇ τοῦ Θεοῦ

[7, 3]   μοι ἀργυρίου θυμίαμα, Καὶ ὁ Ἱερεμίας δὲ, Ἱνατί μοι λίβανον ἐκ

[7, 5]   φησιν αὐτὸ ὁ Ἡσαΐας, οὔτε Ἱερεμίας, οὔτε ἄλλος τις προφήτης ἰδιώτης

[7, 5]   καθὼς ἐν ἑτέρῳ λέγει, Σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν

[7, 5]   δὲ οὐδεὶς ἀνθρώπων γεγέννηται. Σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν

[7, 5]   ἕνεκεν ὁ προφήτης ἔλεγεν· Σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα, κατὰ τὴν

[7, 2]   προτέραν ἐπανήξει κατάστασιν πάλιν, οὐχ ἱερεὺς ἔσται τις, οὐ βασιλεύς. Εἰ

[7, 5]   κατὰ τὴν ὁμοιότητα Μελχισεδὲκ ἀνίσταται ἱερεὺς ἕτερος, ὃς οὐ κατὰ νόμον

[7, 4]   ταύτας καὶ τὰς προσφορὰς ἀναστήσεται ἱερεὺς ἕτερος, οὐκ ἀπὸ τῆς φυλῆς

[7, 4]   Μελχισεδὲκ ὁμοῦ καὶ βασιλεὺς καὶ ἱερεὺς ἦν· τύπος γὰρ ἔμελλεν ἔσεσθαι

[7, 1]   ἐπιτεμεῖν) καὶ προσάξει αὐτὴν ὁ ἱερεὺς, καὶ λήψεται ὕδωρ καθαρὸν ἐν

[7, 5]   φυλῆς, δηλονότι τῆς Ἰούδα, καὶ ἱερεὺς κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ, ὁ

[7, 4]   ἑτέρας ἀφ´ ἧς οὐδέποτε γέγονεν ἱερεὺς, οὐ κατὰ τὴν τάξιν Ἀαρὼν,

[7, 4]   οὐδέποτε ἐξ ἑτέρας ἐγένετο φυλῆς ἱερεύς. Οὗτοι τοίνυν οἱ Λευῗ ται

[7, 4]   ἄρτους καὶ οἶνον· ἦν δὲ ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου, καὶ

[7, 4]   ἀρχὴν λαβόντος, ἐγένετό τις Μελχισεδὲκ ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου. Οὗτος

[7, 5]   αὐτῷ· οἱ γὰρ λαϊκοὶ τοῖς ἱερεῦσι τὰς δεκάτας διδόασι· καὶ ὅτι

[7, 5]   τῶν Λευϊτῶν καὶ τῶν Ἰουδαϊκῶν ἱερέων, ἐπὶ τοῦ Μελχισεδὲκ, ὃς ἦν

[7, 5]   οἱ γὰρ λαϊκοὶ παρὰ τῶν ἱερέων εὐλογοῦνται. Πάλιν ὅρα πόση ἡ

[7, 1]   ποιεῖν τι τοιοῦτον ἔξω τῶν Ἱεροσολύμων παρανομία τίς ἐστι καὶ ἀσέβεια,

[7, 1]   τοῦ βωμοῦ φαινομένου. Ἐκέλευσεν ᾄδειν ἱεροὺς ὕμνους· καὶ τοῦτο ἔμπροσθεν ἀπεδείξαμεν

[7, 4]   τῶν φυλῶν διακεκριμένων, οὐ τῆς Ἱερουσαλὴμ φαινομένης, οὐδενὸς ὅλως οὐδέπω τῶν

[7, 2]   σχήματος παντὸς ἠφανισμένου· ἡ γὰρ ἱερωσύνη ἐν τούτοις ἅπασιν ἦν. Ἤρκει

[7, 5]   ἐκείνη μὲν τέλος ἔλαβεν ἡ ἱερωσύνη, ἑτέρα δὲ ἀντεισενήνεκται πολλῷ βελτίων

[7, 4]   ὅτι ἡ μὲν παλαιὰ πέπαυται ἱερωσύνη, ἑτέρα δὲ νέα ἀντεισενήνεκται. Εἰ

[7, 5]   ἱερωσύνης ἀκολουθίαν ἀνηλίσκετο, ἡ δὲ ἱερωσύνη ἡ προτέρα ἐξεβέβλητο, εὔδηλον ὅτι

[7, 5]   ἔμελλεν ἑτέρῳ παραχωρεῖν, οὔτε ἡ ἱερωσύνη ἡ προτέρα ὑπεξίστασθαι, καὶ ἑτέρα

[7, 5]   Ἰουδαῖον, εἰ μὴ ἔμελλεν ἡ ἱερωσύνη καταλύεσθαι ἡ παλαιὰ, τίνος ἕνεκεν

[7, 5]   Λευΐ. Ἀπὸ γὰρ Λευῒ ἡ ἱερωσύνη παρὰ Ἰουδαίοις τὴν ἀρχὴν ἔλαβεν.

[7, 5]   καὶ ἑτέρα ἀνθ´ ἑτέρας εἰσάγεται ἱερωσύνη πολὺ τῆς προτέρας ὑψηλοτέρα. Εἰ

[7, 4]   τοιοῦτον οὐδὲν ἐπραγματεύοντο, ἀλλὰ τῇ ἱερωσύνῃ προσεῖχον μόνῃ, καὶ δεκάτας ἐλάμβανον

[7, 5]   ὅτι καὶ πολιτεία ἑτέρα τῇ ἱερωσύνῃ συμβαίνουσα συνεισαχθήσεται, αὕτη ἡ ἡμετέρα

[7, 5]   πολλῷ μείζων ἡ καθ´ ἡμᾶς ἱερωσύνη τῆς Ἰουδαϊκῆς. Καὶ ἐν τοῖς

[7, 4]   ἡ δὲ τοῦ Λευῒ φυλὴ ἱερωσύνῃ τιμηθεῖσα, μόνη τῶν μὲν βιωτικῶν

[7, 4]   διαδοχὴν οἱ ἔγκονοι ἐκείνου τὴν ἱερωσύνην ἐδέχοντο, καὶ οὐδεὶς οὐδέποτε ἐξ

[7, 4]   μετὰ τὸν Ἀαρὼν καὶ τὴν ἱερωσύνην ἐκείνην καὶ τὰς θυσίας ταύτας

[7, 5]   ἐκ τῶν υἱῶν Λευῒ (τὴν ἱερωσύνην λαμβάνοντες, ἐντολὴν ἔχουσιν ἀποδεκατοῦν τὸν

[7, 5]   τῶν νομίμων περὶ τὴν τῆς ἱερωσύνης ἀκολουθίαν ἀνηλίσκετο, ἡ δὲ ἱερωσύνη

[7, 2]   τῶν θυσιῶν, καὶ τὰ τῆς ἱερωσύνης αὐτῶν πέπαυται, ὡς μηκέτι πάλιν

[7, 5]   Παῦλος ἔλεγε, Μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης, ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις

[7, 5]   ἡ τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης ἦν (ὁ λαὸς γὰρ ἐπ´

[7, 5]   ἡ τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης ἦν, τίς ἔτι χρεία κατὰ

[7, 5]   ἦν τύπος τῆς καθ´ ἡμᾶς ἱερωσύνης, λαϊκοῦ τάξιν ἐπεῖχε· καὶ τοῦτο

[7, 6]   τοῦτο λοιπὸν συναποδέδεικται, ὅτι τῆς ἱερωσύνης μετατεθείσης, καὶ νόμου μετάθεσιν ἐξ

[7, 5]   εἰς ἣν φυλὴν οὐδὲν περὶ ἱερωσύνης Μωσῆς ἐλάλησεν. Ὅταν οὖν φαίνηται

[7, 4]   ἐσπουδάζομεν δεῖξαι, ὅτι καὶ τῆς ἱερωσύνης ὁ τρόπος ἐκεῖνος οὐκ ἔτι

[7, 5]   ἡ ὑπεροχὴ τῆς καθ´ ἡμᾶς ἱερωσύνης, ὅταν Ἀβραὰμ ὁ πατριάρχης τῶν

[7, 5]   ὁ τύπος τοιοῦτος, καὶ τῆς ἱερωσύνης τῆς Ἰουδαϊκῆς λαμπρότερος ἦν, πολλῷ

[7, 4]   οὐδὲ νόμου γραφέντος, οὐδὲ τῆς ἱερωσύνης τῆς Λευϊτικῆς δήλης οὔσης, οὐ

[7, 2]   χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο. Ὥστε τοῦ νόμου

[7, 6]   τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ πάλιν ὁ Χριστὸς

[7, 3]   δικαιοσύνη δὲ Θεοῦ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, οὐ διὰ καμάτου τινὸς

[7, 4]   αὐτοῖς πληγὴν ὁ Παῦλος, καὶ ἱκανῶς αὐτῶν ἐπεστόμισε τὴν ἀναισχυντίαν διὰ

[7, 4]   καὶ οὐκ ἔτι λοιπὸν ἀναστήσεται, ἱκανῶς ἐντεῦθεν ἀποδέδεικται. Φέρε δὴ λοιπὸν,

[7, 1]   νῦν, οὔτε τῆς παλαιᾶς πολιτείας, ἱκανῶς μὲν καὶ ἔμπροσθεν ἀπεδείξαμεν· φέρε

[7, 6]   παραίνεσιν, ὥστε καὶ ἑτέρων ἅψασθαι. Ἵν´ οὖν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς διασώσωμεν,

[7, 6]   τοιοῦτον ἡμεῖς ἀναδεχόμεθα πόνον, οὐχ ἵνα ἁπλῶς εἴπωμεν, οὐδ´ ἵνα κρότων

[7, 6]   κρότων καὶ θορύβων ἀπολαύσωμεν, ἀλλ´ ἵνα ἐπαναγάγωμεν πρὸς τὴν τῆς ἀληθείας

[7, 6]   οὐχ ἵνα ἁπλῶς εἴπωμεν, οὐδ´ ἵνα κρότων καὶ θορύβων ἀπολαύσωμεν, ἀλλ´

[7, 1]   ἔστιν, Ἐν ἀρᾷ καὶ ἐνόρκιον; Ἵνα λέγωσι· Μὴ πάθοιμι ὡς ἔπαθεν

[7, 5]   γενόμενος, ἀλλ´ αὐτὸς ὁ βασιλεὺς, {ἵνα μάθῃς, ὅτι ὁ} βασιλεὺς δὲ

[7, 5]   ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. Εἶτα, ἵνα μὴ νομίσῃς, αὐτὸν ἀσθενῆ εἶναι

[7, 2]   τὴν φύσιν τὴν ἀνθρωπίνην. Εἶτα, ἵνα μὴ νομίσῃς αὐτὸν πρόσφατον εἶναι

[7, 5]   ἐκ δεξιῶν μου. ~εʹ (Εἶτα, ἵνα μὴ περί τινος τῶν πολλῶν

[7, 6]   ὄντας μὴ πεισθῆναι. Πλὴν ἀλλ´ ἵνα μηδὲ ταύτην ἔχητε πρόφασιν, ἐκεῖνο

[7, 6]   ἐκ τοῦ μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας, ἵνα ὅταν ἐκλίπητε, δέξωνται ὑμᾶς εἰς

[7, 4]   Παῦλος ἔλεγεν· Ἀναιρεῖ τὸ πρῶτον, ἵνα τὸ δεύτερον στήσῃ. Εἰ μὲν

[7, 3]   θυμίαμα, Καὶ ὁ Ἱερεμίας δὲ, Ἱνατί μοι λίβανον ἐκ Σαβᾶ φέρεις

[7, 3]   δὲ ἁμαρτωλῷ εἶπεν ὁ Θεός· Ἱνατί σὺ ἐκδιηγῇ τὰ δικαιώματά μου,

[7, 5]   θυσιαστηρίῳ. Πρόδηλον (γὰρ, ὅτι ἐξ Ἰούδα ἀνατέταλκεν ὁ Κύριος ἡμῶν, εἰς

[7, 5]   ὢν τῆς φυλῆς, δηλονότι τῆς Ἰούδα, καὶ ἱερεὺς κατὰ τὴν τάξιν

[7, 4]   τοῦ Συμεὼν, τοῦ Λευῒ, τοῦ Ἰούδα, τοῦ Νεφθαλὶμ, τοῦ Γὰδ, τοῦ

[7, 5]   ἡ καθ´ ἡμᾶς ἱερωσύνη τῆς Ἰουδαϊκῆς. Καὶ ἐν τοῖς τύποις αὐτοῖς

[7, 5]   τοιοῦτος, καὶ τῆς ἱερωσύνης τῆς Ἰουδαϊκῆς λαμπρότερος ἦν, πολλῷ μᾶλλον αὐτὴ

[7, 2]   καθαρμοὺς, μήτε ἄλλο τι τῆς (Ἰουδαϊκῆς πολιτείας ἐπανήξειν· λοιπὸν ἡ ἀπόδειξις

[7, 5]   πρόγονος τῶν Λευϊτῶν καὶ τῶν Ἰουδαϊκῶν ἱερέων, ἐπὶ τοῦ Μελχισεδὲκ, ὃς

[7, 6]   καὶ φίλοι φίλοις. Μαθέτωσαν καὶ Ἰουδαῖοι, καὶ οἱ μεθ´ ἡμῶν μὲν

[7, 2]   ἐκεῖνοι μόνον, ἀλλὰ καὶ οἱ Ἰουδαῖοι οἱ ἀτελέστερον διακείμενοι, τὴν διὰ

[7, 5]   Λευῗ ται, φησὶν, οἱ παρὰ Ἰουδαίοις ἱερεῖς, ἐντολὴν ἔλαβον κατὰ τὸν

[7, 5]   γὰρ Λευῒ ἡ ἱερωσύνη παρὰ Ἰουδαίοις τὴν ἀρχὴν ἔλαβεν. Ἀλλ´ οὗτος

[7, 5]   τάξιν Ἀαρών. Ἐρώτησον τοίνυν τὸν Ἰουδαῖον, εἰ μὴ ἔμελλεν ἡ ἱερωσύνη

[7, 6]   βασιλεὺς οὐδεὶς οὐδέποτε λοιπὸν ἀναστήσεται Ἰουδαῖος. Ἐπειδὴ δὲ τοσαῦτα χρὴ λέγειν

[7, 3]   φανερωθείς. Ἀλλ´ ἐπειδὴ οὐχὶ πρὸς Ἰουδαίους ἐστὶν ἡμῖν ἡ μάχη μόνον,

[7, 5]   ἦν τέλεια, φησὶ, τὰ κατὰ Ἰουδαίους; καὶ μὴ σκιὰ ἦν ὁ

[7, 1]   (Ἆρα κόρον ἐλάβετε τῆς πρὸς Ἰουδαίους μάχης; ἢ βούλεσθε καὶ σήμερον

[7, 4]   οὐδενὸς ὅλως οὐδέπω τῶν κατὰ Ἰουδαίους πραγμάτων ἀρχὴν λαβόντος, ἐγένετό τις

[7, 0]   ~ΚΑΤΑ ΙΟΥΔΑΙΩΝ Λόγος ἕβδομος. ~αʹ (Ἆρα κόρον

[7, 4]   γὰρ προφήτης οὐδὲν κατηγορήσας τῶν Ἰουδαίων, ἁπλῶς οὕτω φησίν· Θυσίαν καὶ

[7, 3]   ἐροῦμεν. Πολλοὶ τῶν ἀπίστων καὶ Ἰουδαίων αὐτῶν μαχόμενοι πρὸς ἡμᾶς λέγουσιν,

[7, 5]   δεκάτας λαμβάνειν ἐκ τῶν ἄλλων Ἰουδαίων. Καίτοι γε πάντες ἐκ τοῦ

[7, 3]   ἀκούσομαι. Καὶ πάλιν ἀλλαχοῦ τῶν Ἰουδαίων λεγόντων, Εἰ προσδέξεται Κύριος ἐν

[7, 5]   ὅταν Ἀβραὰμ ὁ πατριάρχης τῶν Ἰουδαίων, ὁ πρόγονος τῶν Λευϊτῶν, εὑρίσκηται

[7, 4]   ἀπὸ τῆς Περσίδος ἐγέννησε τὸν Ἰσαὰκ, εἶτα ἐκεῖνος τὸν Ἰακὼβ, ὁ

[7, 4]   πρὸ τοῦ Ἰακὼβ καὶ τοῦ Ἰσαὰκ, ἐπὶ τοῦ Ἀβραὰμ, οὔπω γενομένου

[7, 5]   διαδείκνυται. Ὁ γὰρ Ἀβραὰμ τοῦ Ἰσαὰκ πατὴρ ἦν, καὶ τοῦ Ἰακὼβ

[7, 1]   τὸν ἄνδρα τὸν σεαυτῆς, σώα ἴσθι ἀπὸ τοῦ ὕδατος τοῦ ἐλεγμοῦ·

[7, 3]   Ἰακὼβ, οὐδὲ ἔγκοπόν σε ἐποίησα, Ἰσραὴλ, οὐκ ἐδόξασάς με ἐν θυσίαις,

[7, 5]   ὁ Μελχισεδὲκ, καὶ ἐπάγει τὴν ἱστορίαν, οὕτω λέγων· Οὗτος ὁ συναντήσας

[7, 2]   Ὁρᾷς ἀπὸ τοῦ τόπου τὴν ἰσχὺν ἔχοντα τὸν νόμον; Ὅτι δὲ

[7, 5]   Εἰ μὲν γὰρ ἰδιώτης ἦν, ἴσως ἄν τις εἶπε τῶν ἀναισχυντούντων,

[7, 2]   αἰῶνας ἐποίησε. Καὶ πάλιν ὁ Ἰωάννης, Ὁ νόμος διὰ Μωσέως ἐδόθη,

[7, 4]   δὲ τρισκαίδεκα· (ἀντὶ γὰρ τοῦ Ἰωσὴφ οἱ παῖδες αὐτοῦ, Ἐφραῒμ καὶ

[7, 4]   τοῦ Βενιαμὶν, οὕτως ἐπὶ τοῦ Ἰωσὴφ οἱ παῖδες οἱ ἐκείνου, Μανασσῆς

Livre, Chap.
[7, 4]	Καὶ καθάπερ ἑκάστῳ τῶν υἱῶν	Ἰακὼβ	ἐπώνυμος ἦν φυλὴ, τοῦ Ῥουβὶμ,
[7, 5]	καὶ Λευῒ πρόγονος· τοῦ γὰρ	Ἰακὼβ	ἦν υἱὸς ὁ Λευΐ. Ἀπὸ
[7, 4]	ἐτρέφοντο. Ἀλλὰ καὶ πρὸ τοῦ	Ἰακὼβ	καὶ τοῦ Ἰσαὰκ, ἐπὶ τοῦ
[7, 4]	τὸν Ἰσαὰκ, εἶτα ἐκεῖνος τὸν	Ἰακὼβ,	ὁ Ἰακὼβ τοὺς δώδεκα πατριάρχας,
[7, 3]	πάλιν· Οὐ νῦν ἐκάλεσά σε,	Ἰακὼβ,	οὐδὲ ἔγκοπόν σε ἐποίησα, Ἰσραὴλ,
[7, 5]	Ἰσαὰκ πατὴρ ἦν, καὶ τοῦ	Ἰακὼβ	πάππος, καὶ Λευῒ πρόγονος· τοῦ
[7, 4]	εἶτα ἐκεῖνος τὸν Ἰακὼβ, ὁ	Ἰακὼβ	τοὺς δώδεκα πατριάρχας, ἐξ ὧν
[7, 6]	πάντα πληρώσας τὰ παρὰ σαυτοῦ,	ἴδῃς	αὐτὸν μὴ πειθόμενον, ἄγαγε πρὸς
[7, 2]	αὐτῶν, κἄν τις ἦν τῶν	ἰδιωτευόντων,	οὐκ ἐφεῖτο γοῦν λατρεύειν ἀλλογενέσι,
[7, 5]	Ἱερεμίας, οὔτε ἄλλος τις προφήτης	ἰδιώτης	γενόμενος, ἀλλ´ αὐτὸς ὁ βασιλεὺς,
[7, 5]	Θεὸν μόνον. Εἰ μὲν γὰρ	ἰδιώτης	ἦν, ἴσως ἄν τις εἶπε
[7, 6]	ἐκεῖ, καὶ τοὺς ταῦτα παθόντας	ἰδόντες	(ὄψονται γὰρ, φησὶν, αὐτοὺς πάντως,
[7, 6]	ζῶντες καὶ διδάσκοντες καὶ κατηχοῦντες,	ἰδόντες	τοὺς ὑπ´ αὐτῶν διασωθέντας συνηγοροῦντας
[7, 2]	οὐκ ηὐδόκησας, ἐπήγαγε· Τότε εἶπον,	ἰδοὺ	ἥκω. Τότε· πότε; Ὅτε τῶν
[7, 3]	καὶ προσφορὰς καὶ πόνους καὶ	ἱδρῶτας,	φησὶν, Εὐηγγελισάμην δικαιοσύνην ἐν Ἐκκλησίᾳ
[7, 4]	ἐξῆν ἐξ οὐδεμιᾶς ἄλλης φυλῆς	ἱερέα	γενέσθαι ποτέ. Ἀπὸ γὰρ ταύτης
[7, 2]	τὴν βασιλείαν συγκροτούντων· οὕτως οὐδὲ	ἱερέα	δυνατὸν εἶναι, θυσίας ἀνῃρημένης, προσφορᾶς
[7, 2]	νόμον; Ὅτι δὲ οὔτε τὸν	ἱερέα	δυνατὸν εἶναι, τῆς πόλεως οὐκ
[7, 5]	κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἀνίστασθαι	ἱερέα	ἕτερον, καὶ οὐ κατὰ τὴν
[7, 5]	κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἀνίστασθαι	ἱερέα	ἕτερον, καὶ οὐ κατὰ τὴν
[7, 5]	παλαιὰ, τίνος ἕνεκεν ἕτερον εἰσήγαγεν	ἱερέα	κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. Εἰς
[7, 1]	ἐλέγχουσα, ἄξει αὐτὴν πρὸς τὸν	ἱερέα,	φησὶ, καὶ προσοίσει τὸ δῶρον
[7, 5]	ται, φησὶν, οἱ παρὰ Ἰουδαίοις	ἱερεῖς,	ἐντολὴν ἔλαβον κατὰ τὸν νόμον,
[7, 6]	μὴ πειθόμενον, ἄγαγε πρὸς τοὺς	ἱερεῖς,	καὶ πάντως τῇ τοῦ Θεοῦ
[7, 3]	μοι ἀργυρίου θυμίαμα, Καὶ ὁ	Ἱερεμίας	δὲ, Ἱνατί μοι λίβανον ἐκ
[7, 5]	φησιν αὐτὸ ὁ Ἡσαΐας, οὔτε	Ἱερεμίας,	οὔτε ἄλλος τις προφήτης ἰδιώτης
[7, 5]	καθὼς ἐν ἑτέρῳ λέγει, Σὺ	ἱερεὺς	εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν
[7, 5]	δὲ οὐδεὶς ἀνθρώπων γεγέννηται. Σὺ	ἱερεὺς	εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν
[7, 5]	ἕνεκεν ὁ προφήτης ἔλεγεν· Σὺ	ἱερεὺς	εἰς τὸν αἰῶνα, κατὰ τὴν
[7, 2]	προτέραν ἐπανήξει κατάστασιν πάλιν, οὐχ	ἱερεὺς	ἔσται τις, οὐ βασιλεύς. Εἰ
[7, 5]	κατὰ τὴν ὁμοιότητα Μελχισεδὲκ ἀνίσταται	ἱερεὺς	ἕτερος, ὃς οὐ κατὰ νόμον
[7, 4]	ταύτας καὶ τὰς προσφορὰς ἀναστήσεται	ἱερεὺς	ἕτερος, οὐκ ἀπὸ τῆς φυλῆς
[7, 4]	Μελχισεδὲκ ὁμοῦ καὶ βασιλεὺς καὶ	ἱερεὺς	ἦν· τύπος γὰρ ἔμελλεν ἔσεσθαι
[7, 1]	ἐπιτεμεῖν) καὶ προσάξει αὐτὴν ὁ	ἱερεὺς,	καὶ λήψεται ὕδωρ καθαρὸν ἐν
[7, 5]	φυλῆς, δηλονότι τῆς Ἰούδα, καὶ	ἱερεὺς	κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ, ὁ
[7, 4]	ἑτέρας ἀφ´ ἧς οὐδέποτε γέγονεν	ἱερεὺς,	οὐ κατὰ τὴν τάξιν Ἀαρὼν,
[7, 4]	οὐδέποτε ἐξ ἑτέρας ἐγένετο φυλῆς	ἱερεύς.	Οὗτοι τοίνυν οἱ Λευῗ ται
[7, 4]	ἄρτους καὶ οἶνον· ἦν δὲ	ἱερεὺς	τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου, καὶ
[7, 4]	ἀρχὴν λαβόντος, ἐγένετό τις Μελχισεδὲκ	ἱερεὺς	τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου. Οὗτος
[7, 5]	αὐτῷ· οἱ γὰρ λαϊκοὶ τοῖς	ἱερεῦσι	τὰς δεκάτας διδόασι· καὶ ὅτι
[7, 5]	τῶν Λευϊτῶν καὶ τῶν Ἰουδαϊκῶν	ἱερέων,	ἐπὶ τοῦ Μελχισεδὲκ, ὃς ἦν
[7, 5]	οἱ γὰρ λαϊκοὶ παρὰ τῶν	ἱερέων	εὐλογοῦνται. Πάλιν ὅρα πόση ἡ
[7, 1]	ποιεῖν τι τοιοῦτον ἔξω τῶν	Ἱεροσολύμων	παρανομία τίς ἐστι καὶ ἀσέβεια,
[7, 1]	τοῦ βωμοῦ φαινομένου. Ἐκέλευσεν ᾄδειν	ἱεροὺς	ὕμνους· καὶ τοῦτο ἔμπροσθεν ἀπεδείξαμεν
[7, 4]	τῶν φυλῶν διακεκριμένων, οὐ τῆς	Ἱερουσαλὴμ	φαινομένης, οὐδενὸς ὅλως οὐδέπω τῶν
[7, 2]	σχήματος παντὸς ἠφανισμένου· ἡ γὰρ	ἱερωσύνη	ἐν τούτοις ἅπασιν ἦν. Ἤρκει
[7, 5]	ἐκείνη μὲν τέλος ἔλαβεν ἡ	ἱερωσύνη,	ἑτέρα δὲ ἀντεισενήνεκται πολλῷ βελτίων
[7, 4]	ὅτι ἡ μὲν παλαιὰ πέπαυται	ἱερωσύνη,	ἑτέρα δὲ νέα ἀντεισενήνεκται. Εἰ
[7, 5]	ἱερωσύνης ἀκολουθίαν ἀνηλίσκετο, ἡ δὲ	ἱερωσύνη	ἡ προτέρα ἐξεβέβλητο, εὔδηλον ὅτι
[7, 5]	ἔμελλεν ἑτέρῳ παραχωρεῖν, οὔτε ἡ	ἱερωσύνη	ἡ προτέρα ὑπεξίστασθαι, καὶ ἑτέρα
[7, 5]	Ἰουδαῖον, εἰ μὴ ἔμελλεν ἡ	ἱερωσύνη	καταλύεσθαι ἡ παλαιὰ, τίνος ἕνεκεν
[7, 5]	Λευΐ. Ἀπὸ γὰρ Λευῒ ἡ	ἱερωσύνη	παρὰ Ἰουδαίοις τὴν ἀρχὴν ἔλαβεν.
[7, 5]	καὶ ἑτέρα ἀνθ´ ἑτέρας εἰσάγεται	ἱερωσύνη	πολὺ τῆς προτέρας ὑψηλοτέρα. Εἰ
[7, 4]	τοιοῦτον οὐδὲν ἐπραγματεύοντο, ἀλλὰ τῇ	ἱερωσύνῃ	προσεῖχον μόνῃ, καὶ δεκάτας ἐλάμβανον
[7, 5]	ὅτι καὶ πολιτεία ἑτέρα τῇ	ἱερωσύνῃ	συμβαίνουσα συνεισαχθήσεται, αὕτη ἡ ἡμετέρα
[7, 5]	πολλῷ μείζων ἡ καθ´ ἡμᾶς	ἱερωσύνη	τῆς Ἰουδαϊκῆς. Καὶ ἐν τοῖς
[7, 4]	ἡ δὲ τοῦ Λευῒ φυλὴ	ἱερωσύνῃ	τιμηθεῖσα, μόνη τῶν μὲν βιωτικῶν
[7, 4]	διαδοχὴν οἱ ἔγκονοι ἐκείνου τὴν	ἱερωσύνην	ἐδέχοντο, καὶ οὐδεὶς οὐδέποτε ἐξ
[7, 4]	μετὰ τὸν Ἀαρὼν καὶ τὴν	ἱερωσύνην	ἐκείνην καὶ τὰς θυσίας ταύτας
[7, 5]	ἐκ τῶν υἱῶν Λευῒ (τὴν	ἱερωσύνην	λαμβάνοντες, ἐντολὴν ἔχουσιν ἀποδεκατοῦν τὸν
[7, 5]	τῶν νομίμων περὶ τὴν τῆς	ἱερωσύνης	ἀκολουθίαν ἀνηλίσκετο, ἡ δὲ ἱερωσύνη
[7, 2]	τῶν θυσιῶν, καὶ τὰ τῆς	ἱερωσύνης	αὐτῶν πέπαυται, ὡς μηκέτι πάλιν
[7, 5]	Παῦλος ἔλεγε, Μετατιθεμένης γὰρ τῆς	ἱερωσύνης,	ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις
[7, 5]	ἡ τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς	ἱερωσύνης	ἦν (ὁ λαὸς γὰρ ἐπ´
[7, 5]	ἡ τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς	ἱερωσύνης	ἦν, τίς ἔτι χρεία κατὰ
[7, 5]	ἦν τύπος τῆς καθ´ ἡμᾶς	ἱερωσύνης,	λαϊκοῦ τάξιν ἐπεῖχε· καὶ τοῦτο
[7, 6]	τοῦτο λοιπὸν συναποδέδεικται, ὅτι τῆς	ἱερωσύνης	μετατεθείσης, καὶ νόμου μετάθεσιν ἐξ
[7, 5]	εἰς ἣν φυλὴν οὐδὲν περὶ	ἱερωσύνης	Μωσῆς ἐλάλησεν. Ὅταν οὖν φαίνηται
[7, 4]	ἐσπουδάζομεν δεῖξαι, ὅτι καὶ τῆς	ἱερωσύνης	ὁ τρόπος ἐκεῖνος οὐκ ἔτι
[7, 5]	ἡ ὑπεροχὴ τῆς καθ´ ἡμᾶς	ἱερωσύνης,	ὅταν Ἀβραὰμ ὁ πατριάρχης τῶν
[7, 5]	ὁ τύπος τοιοῦτος, καὶ τῆς	ἱερωσύνης	τῆς Ἰουδαϊκῆς λαμπρότερος ἦν, πολλῷ
[7, 4]	οὐδὲ νόμου γραφέντος, οὐδὲ τῆς	ἱερωσύνης	τῆς Λευϊτικῆς δήλης οὔσης, οὐ
[7, 2]	χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ	Ἰησοῦ	Χριστοῦ ἐγένετο. Ὥστε τοῦ νόμου
[7, 6]	τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν	Ἰησοῦ	Χριστοῦ. Καὶ πάλιν ὁ Χριστὸς
[7, 3]	δικαιοσύνη δὲ Θεοῦ διὰ πίστεως	Ἰησοῦ	Χριστοῦ, οὐ διὰ καμάτου τινὸς
[7, 4]	αὐτοῖς πληγὴν ὁ Παῦλος, καὶ	ἱκανῶς	αὐτῶν ἐπεστόμισε τὴν ἀναισχυντίαν διὰ
[7, 4]	καὶ οὐκ ἔτι λοιπὸν ἀναστήσεται,	ἱκανῶς	ἐντεῦθεν ἀποδέδεικται. Φέρε δὴ λοιπὸν,
[7, 1]	νῦν, οὔτε τῆς παλαιᾶς πολιτείας,	ἱκανῶς	μὲν καὶ ἔμπροσθεν ἀπεδείξαμεν· φέρε
[7, 6]	παραίνεσιν, ὥστε καὶ ἑτέρων ἅψασθαι.	Ἵν´	οὖν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς διασώσωμεν,
[7, 6]	τοιοῦτον ἡμεῖς ἀναδεχόμεθα πόνον, οὐχ	ἵνα	ἁπλῶς εἴπωμεν, οὐδ´ ἵνα κρότων
[7, 6]	κρότων καὶ θορύβων ἀπολαύσωμεν, ἀλλ´	ἵνα	ἐπαναγάγωμεν πρὸς τὴν τῆς ἀληθείας
[7, 6]	οὐχ ἵνα ἁπλῶς εἴπωμεν, οὐδ´	ἵνα	κρότων καὶ θορύβων ἀπολαύσωμεν, ἀλλ´
[7, 1]	ἔστιν, Ἐν ἀρᾷ καὶ ἐνόρκιον;	Ἵνα	λέγωσι· Μὴ πάθοιμι ὡς ἔπαθεν
[7, 5]	γενόμενος, ἀλλ´ αὐτὸς ὁ βασιλεὺς,	{ἵνα	μάθῃς, ὅτι ὁ} βασιλεὺς δὲ
[7, 5]	ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου. Εἶτα,	ἵνα	μὴ νομίσῃς, αὐτὸν ἀσθενῆ εἶναι
[7, 2]	τὴν φύσιν τὴν ἀνθρωπίνην. Εἶτα,	ἵνα	μὴ νομίσῃς αὐτὸν πρόσφατον εἶναι
[7, 5]	ἐκ δεξιῶν μου. ~εʹ (Εἶτα,	ἵνα	μὴ περί τινος τῶν πολλῶν
[7, 6]	ὄντας μὴ πεισθῆναι. Πλὴν ἀλλ´	ἵνα	μηδὲ ταύτην ἔχητε πρόφασιν, ἐκεῖνο
[7, 6]	ἐκ τοῦ μαμωνᾶ τῆς ἀδικίας,	ἵνα	ὅταν ἐκλίπητε, δέξωνται ὑμᾶς εἰς
[7, 4]	Παῦλος ἔλεγεν· Ἀναιρεῖ τὸ πρῶτον,	ἵνα	τὸ δεύτερον στήσῃ. Εἰ μὲν
[7, 3]	θυμίαμα, Καὶ ὁ Ἱερεμίας δὲ,	Ἱνατί	μοι λίβανον ἐκ Σαβᾶ φέρεις
[7, 3]	δὲ ἁμαρτωλῷ εἶπεν ὁ Θεός·	Ἱνατί	σὺ ἐκδιηγῇ τὰ δικαιώματά μου,
[7, 5]	θυσιαστηρίῳ. Πρόδηλον (γὰρ, ὅτι ἐξ	Ἰούδα	ἀνατέταλκεν ὁ Κύριος ἡμῶν, εἰς
[7, 5]	ὢν τῆς φυλῆς, δηλονότι τῆς	Ἰούδα,	καὶ ἱερεὺς κατὰ τὴν τάξιν
[7, 4]	τοῦ Συμεὼν, τοῦ Λευῒ, τοῦ	Ἰούδα,	τοῦ Νεφθαλὶμ, τοῦ Γὰδ, τοῦ
[7, 5]	ἡ καθ´ ἡμᾶς ἱερωσύνη τῆς	Ἰουδαϊκῆς.	Καὶ ἐν τοῖς τύποις αὐτοῖς
[7, 5]	τοιοῦτος, καὶ τῆς ἱερωσύνης τῆς	Ἰουδαϊκῆς	λαμπρότερος ἦν, πολλῷ μᾶλλον αὐτὴ
[7, 2]	καθαρμοὺς, μήτε ἄλλο τι τῆς	(Ἰουδαϊκῆς	πολιτείας ἐπανήξειν· λοιπὸν ἡ ἀπόδειξις
[7, 5]	πρόγονος τῶν Λευϊτῶν καὶ τῶν	Ἰουδαϊκῶν	ἱερέων, ἐπὶ τοῦ Μελχισεδὲκ, ὃς
[7, 6]	καὶ φίλοι φίλοις. Μαθέτωσαν καὶ	Ἰουδαῖοι,	καὶ οἱ μεθ´ ἡμῶν μὲν
[7, 2]	ἐκεῖνοι μόνον, ἀλλὰ καὶ οἱ	Ἰουδαῖοι	οἱ ἀτελέστερον διακείμενοι, τὴν διὰ
[7, 5]	Λευῗ ται, φησὶν, οἱ παρὰ	Ἰουδαίοις	ἱερεῖς, ἐντολὴν ἔλαβον κατὰ τὸν
[7, 5]	γὰρ Λευῒ ἡ ἱερωσύνη παρὰ	Ἰουδαίοις	τὴν ἀρχὴν ἔλαβεν. Ἀλλ´ οὗτος
[7, 5]	τάξιν Ἀαρών. Ἐρώτησον τοίνυν τὸν	Ἰουδαῖον,	εἰ μὴ ἔμελλεν ἡ ἱερωσύνη
[7, 6]	βασιλεὺς οὐδεὶς οὐδέποτε λοιπὸν ἀναστήσεται	Ἰουδαῖος.	Ἐπειδὴ δὲ τοσαῦτα χρὴ λέγειν
[7, 3]	φανερωθείς. Ἀλλ´ ἐπειδὴ οὐχὶ πρὸς	Ἰουδαίους	ἐστὶν ἡμῖν ἡ μάχη μόνον,
[7, 5]	ἦν τέλεια, φησὶ, τὰ κατὰ	Ἰουδαίους;	καὶ μὴ σκιὰ ἦν ὁ
[7, 1]	(Ἆρα κόρον ἐλάβετε τῆς πρὸς	Ἰουδαίους	μάχης; ἢ βούλεσθε καὶ σήμερον
[7, 4]	οὐδενὸς ὅλως οὐδέπω τῶν κατὰ	Ἰουδαίους	πραγμάτων ἀρχὴν λαβόντος, ἐγένετό τις
[7, 0]	~ΚΑΤΑ	ΙΟΥΔΑΙΩΝ	Λόγος ἕβδομος. ~αʹ (Ἆρα κόρον
[7, 4]	γὰρ προφήτης οὐδὲν κατηγορήσας τῶν	Ἰουδαίων,	ἁπλῶς οὕτω φησίν· Θυσίαν καὶ
[7, 3]	ἐροῦμεν. Πολλοὶ τῶν ἀπίστων καὶ	Ἰουδαίων	αὐτῶν μαχόμενοι πρὸς ἡμᾶς λέγουσιν,
[7, 5]	δεκάτας λαμβάνειν ἐκ τῶν ἄλλων	Ἰουδαίων.	Καίτοι γε πάντες ἐκ τοῦ
[7, 3]	ἀκούσομαι. Καὶ πάλιν ἀλλαχοῦ τῶν	Ἰουδαίων	λεγόντων, Εἰ προσδέξεται Κύριος ἐν
[7, 5]	ὅταν Ἀβραὰμ ὁ πατριάρχης τῶν	Ἰουδαίων,	ὁ πρόγονος τῶν Λευϊτῶν, εὑρίσκηται
[7, 4]	ἀπὸ τῆς Περσίδος ἐγέννησε τὸν	Ἰσαὰκ,	εἶτα ἐκεῖνος τὸν Ἰακὼβ, ὁ
[7, 4]	πρὸ τοῦ Ἰακὼβ καὶ τοῦ	Ἰσαὰκ,	ἐπὶ τοῦ Ἀβραὰμ, οὔπω γενομένου
[7, 5]	διαδείκνυται. Ὁ γὰρ Ἀβραὰμ τοῦ	Ἰσαὰκ	πατὴρ ἦν, καὶ τοῦ Ἰακὼβ
[7, 1]	τὸν ἄνδρα τὸν σεαυτῆς, σώα	ἴσθι	ἀπὸ τοῦ ὕδατος τοῦ ἐλεγμοῦ·
[7, 3]	Ἰακὼβ, οὐδὲ ἔγκοπόν σε ἐποίησα,	Ἰσραὴλ,	οὐκ ἐδόξασάς με ἐν θυσίαις,
[7, 5]	ὁ Μελχισεδὲκ, καὶ ἐπάγει τὴν	ἱστορίαν,	οὕτω λέγων· Οὗτος ὁ συναντήσας
[7, 2]	Ὁρᾷς ἀπὸ τοῦ τόπου τὴν	ἰσχὺν	ἔχοντα τὸν νόμον; Ὅτι δὲ
[7, 5]	Εἰ μὲν γὰρ ἰδιώτης ἦν,	ἴσως	ἄν τις εἶπε τῶν ἀναισχυντούντων,
[7, 2]	αἰῶνας ἐποίησε. Καὶ πάλιν ὁ	Ἰωάννης,	Ὁ νόμος διὰ Μωσέως ἐδόθη,
[7, 4]	δὲ τρισκαίδεκα· (ἀντὶ γὰρ τοῦ	Ἰωσὴφ	οἱ παῖδες αὐτοῦ, Ἐφραῒμ καὶ
[7, 4]	τοῦ Βενιαμὶν, οὕτως ἐπὶ τοῦ	Ἰωσὴφ	οἱ παῖδες οἱ ἐκείνου, Μανασσῆς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 9/06/2009