Livre, Chap. |
[7, 2] |
ὁ
Παῦλος
εἰδὼς,
ἐβόα
λέγων·
|
Ὢ |
βάθος
πλούτου
καὶ
σοφίας
καὶ |
[7, 5] |
Οὗτος
τίς;
Ὁ
Μελχισεδὲκ,
φησὶν,
|
ᾧ |
καὶ
δεκάτην
Ἀβραὰμ
ἐκ
τῶν |
[7, 5] |
Θεωρεῖτε
δὲ
πηλίκος
οὗτος,
φησὶν,
|
ᾧ |
καὶ
δεκάτην
ἐμέρισεν
ἀπὸ
πάντων |
[7, 5] |
τῶν
βασιλέων,
καὶ
εὐλογήσας
αὐτὸν,
|
ᾧ |
καὶ
δεκάτην
ἐμέρισεν
ἀπὸ
πάντων |
[7, 3] |
ἔλεγεν·
Μετάστησον
ἀπ´
ἐμοῦ
ἦχον
|
ᾠδῶν |
σου,
καὶ
ψαλμὸν
ὀργάνων
σου |
[7, 6] |
παρούσης
ὥρας
θερμοὶ
καὶ
διεγηγερμένοι
|
ὦμεν |
μόνον,
ἀλλὰ
τὸ
πῦρ,
ὅπερ |
[7, 5] |
Μελχισεδὲκ
πολὺ
τοῦ
Ἀβραὰμ
σεμνότερος
|
ὤν· |
πανταχόθεν
συνωμολόγηται,
ὅτι
καὶ
ἑτέρα |
[7, 5] |
ἀνθρώπου
λέγει·
νυνὶ
δὲ
βασιλεὺς
|
ὢν |
ἄνθρωπον
ἑαυτοῦ
Κύριον
οὐκ
ἂν |
[7, 3] |
τόπου,
(πῶς
γὰρ
ὁ
πανταχοῦ
|
ὢν, |
καὶ
πάντα
πληρῶν;
ἀλλὰ
διὰ |
[7, 5] |
φαίνηται
ὁ
Χριστὸς
ἐξ
ἐκείνης
|
ὢν
|
τῆς
φυλῆς,
δηλονότι
τῆς
Ἰούδα, |
[7, 4] |
Ἰακὼβ
τοὺς
δώδεκα
πατριάρχας,
ἐξ
|
ὧν
|
ἐγένοντο
δέκα
καὶ
δύο
φυλαὶ, |
[7, 3] |
τοσαύτας
ἔχων
μαρτυρίας
εἰπεῖν,
δι´
|
ὧν |
ὁ
Θεὸς
φαίνεται
τὰς
θυσίας |
[7, 6] |
εἰδότες,
μὴ
μέχρι
τῆς
παρούσης
|
ὥρας |
θερμοὶ
καὶ
διεγηγερμένοι
ὦμεν
μόνον, |
[7, 2] |
καὶ
σοφίας
καὶ
γνώσεως
Θεοῦ!
|
ὡς |
ἀνεξερεύνητα
τὰ
κρίματα
αὐτοῦ,
καὶ |
[7, 4] |
δεῖξαι
ὅτι
αὐτὴν
τὴν
πολιτείαν
|
ὡς |
ἀτελεστέραν
ἀπώσατο
ὁ
Θεὸς
καὶ |
[7, 5] |
λέγεσθαι;
Δῆλον
γὰρ
ἐκ
τούτου,
|
ὡς |
ἐκείνη
μὲν
τέλος
ἔλαβεν
ἡ |
[7, 1] |
ἐνόρκιον;
Ἵνα
λέγωσι·
Μὴ
πάθοιμι
|
ὡς |
ἔπαθεν
ἡ
δεῖνα
γυνή.
Ἐν
|
[7, 5] |
διὰ
τοῦτο
γὰρ
προλαβὼν
εἶπεν,
|
Ὡς |
ἔπος
εἰπεῖν.
Τίνος
οὖν
ἕνεκεν |
[7, 5] |
ἂν
ἐκεῖνο,
ἐπήγαγε
λέγων·
Καὶ,
|
ὡς |
ἔπος
εἰπεῖν,
τουτέστι
σχεδὸν,
διὰ
|
[7, 3] |
ἐμνημόνευσεν.
Οὐδὲ
γὰρ
ἁπλῶς
οὐδὲ
|
ὡς |
ἔτυχε
τοῦτο
ἐποίησεν,
ἀλλὰ
μετά |
[7, 3] |
ἐμνήσθη
μόνης;
Οὐχ
ἁπλῶς
οὐδὲ
|
ὡς |
ἔτυχεν,
ἀλλ´
ἤδη
τὴν
αἰτίαν |
[7, 2] |
τὰ
τῆς
ἱερωσύνης
αὐτῶν
πέπαυται,
|
ὡς |
μηκέτι
πάλιν
ἐπανελθεῖν
ἐπὶ
τὸ |
[7, 3] |
πρὸς
ὃν
διαλέγεται.
Εἶτα
δεικνὺς
|
ὡς
|
οὐκ
ἐναντία
αὕτη
τῇ
προτέρᾳ |
[7, 1] |
τὰ
λοιπὰ
ἅπαντα
συνωμολόγητο,
οἷον
|
ὡς |
οὔτε
θυσίας
εἶδος,
οὔτε
ὁλοκαυτώσεως, |
[7, 1] |
τῶν
ἑορτῶν
αὐτῶν
ὑπολέλειπται.
Ἀλλ´
|
ὥσπερ |
αὐτῶν
αἱ
σάλπιγγες
τῶν
ἐν |
[7, 2] |
οὐκ
οὔσης,
δῆλον
ἐκ
τούτου.
|
Ὥσπερ |
γὰρ
βασιλέα
οὐ
δυνατὸν
εἶναι, |
[7, 2] |
τοῦ
μηκέτι
στήσεσθαι
τὸν
ναόν.
|
Ὥσπερ |
γὰρ
οὐκ
ὄντος
τούτου
νῦν |
[7, 6] |
ὅσοι
ἂν
ὑπὸ
σοῦ
διασωθῶσιν;
|
Ὥσπερ |
γὰρ
ταύτην
περιστᾶσαι
αἱ
χῆραι |
[7, 5] |
ἔλαττον
ὑπὸ
τοῦ
κρείττονος
εὐλογεῖται.
|
Ὥστε |
εἰ
μὴ
ἦν
ἐλάττων
ὁ |
[7, 6] |
τινὰ
παράκλησιν
λαμβάνει
καὶ
παραίνεσιν,
|
ὥστε |
καὶ
ἑτέρων
ἅψασθαι.
Ἵν´
οὖν |
[7, 4] |
φανερὸν,
ὀλίγα
πρότερον
ὑμῖν
προειπόντες,
|
ὥστε |
σαφεστέραν
γενέσθαι
τῶν
λεγομένων
τὴν |
[7, 2] |
ἀλήθεια
διὰ
Ἰησοῦ
Χριστοῦ
ἐγένετο.
|
Ὥστε |
τοῦ
νόμου
μέγιστον
καὶ
τοῦτο |
[7, 6] |
τοσαύτη
ἡ
ἀμοιβή·
ὅπου
ψυχῆς
|
ὠφέλεια, |
πῶς
οὐ
πολλὰ
καὶ
μεγάλα
|