Livre, Chap. |
[7, 6] |
τῷ
τοῦ
πλησίον
κεῖται
συμφέροντι.
|
Ὑγιαίνεις |
σὺ,
ἀλλ´
ὁ
ἀδελφός
σου |
[7, 2] |
καὶ
γῆς
καὶ
θαλάττης
καὶ
|
ὕδατος |
καὶ
πυρὸς,
οὐ
περὶ
τῶν |
[7, 1] |
σεαυτῆς,
σώα
ἴσθι
ἀπὸ
τοῦ
|
ὕδατος |
τοῦ
ἐλεγμοῦ·
εἰ
δὲ
παρέβης |
[7, 1] |
αὐτὴν
ὁ
ἱερεὺς,
καὶ
λήψεται
|
ὕδωρ |
καθαρὸν
ἐν
ἀγγείῳ
ὀστρακίνῳ,
καὶ
|
[7, 1] |
ἐδάφους
λαβὼν,
ἐμβαλεῖ
εἰς
τὸ
|
ὕδωρ, |
καὶ
στήσει
τὴν
γυναῖκα,
καὶ
|
[7, 1] |
σου
ἐμπεπρισμένην,
καὶ
εἰσελεύσεται
τὸ
|
ὕδωρ |
τὸ
ἐπικατηραμένον
πρῖσαι
τὴν
γαστέρα |
[7, 1] |
ἐὰν
ᾖ
μεμιασμένη,
εἰσελεύσεται
τὸ
|
ὕδωρ |
τοῦ
ἐλεγμοῦ,
καὶ
πρίσει
τὴν |
[7, 5] |
πρόγονος·
τοῦ
γὰρ
Ἰακὼβ
ἦν
|
υἱὸς |
ὁ
Λευΐ.
Ἀπὸ
γὰρ
Λευῒ |
[7, 3] |
ὁμοίωσιν
ἡμετέραν,
αἰνιγματωδῶς
ἡμῖν
τοῦ
|
Υἱοῦ |
τὴν
θεότητα
ἀποκαλύπτει,
πρὸς
ὃν |
[7, 3] |
σου
κατελάλεις,
καὶ
κατὰ
τοῦ
|
υἱοῦ |
τῆς
μητρός
σου
ἐτίθεις
σκάνδαλον. |
[7, 2] |
ἡμερῶν
τούτων
ἐλάλησεν
ἡμῖν
ἐν
|
Υἱῷ, |
ὃν
ἔθηκε
κληρονόμον
πάντων,
δι´ |
[7, 4] |
φύλαρχοι.
Καὶ
καθάπερ
ἑκάστῳ
τῶν
|
υἱῶν |
Ἰακὼβ
ἐπώνυμος
ἦν
φυλὴ,
τοῦ |
[7, 5] |
Καὶ
οἱ
μὲν
ἐκ
τῶν
|
υἱῶν |
Λευῒ
(τὴν
ἱερωσύνην
λαμβάνοντες,
ἐντολὴν |
[7, 6] |
ἀδικίας,
ἵνα
ὅταν
ἐκλίπητε,
δέξωνται
|
ὑμᾶς |
εἰς
τὰς
αἰωνίους
αὐτῶν
σκηνάς. |
[7, 1] |
τὰ
ἔμπροσθεν
εἰρημένα,
ἀλλ´
ὅμως
|
ὑμᾶς |
ἐπιθυμεῖν
οἶμαι
τῆς
αὐτῆς
ἀκροάσεως
|
[7, 6] |
καὶ
εἰς
ἐπίγνωσιν
ἀληθείας
ἐλθεῖν,
|
ὑμᾶς |
τε
πρὸς
τὴν
θήραν
ταύτην |
[7, 6] |
οὐκ
εἰς
πέτραν
ἐσπείραμεν,
καὶ
|
ὑμεῖς |
αὐτοὶ
προθυμότεροι
περὶ
τὴν
τῆς |
[7, 6] |
Καύχημα
ὑμῶν
ἐσμεν,
καθάπερ
καὶ
|
ὑμεῖς |
ἡμῶν.
Πότε,
εἰπέ;
Ἐν
τῇ |
[7, 2] |
ἐπιστομίσαι
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
|
ὑμετέραν |
ἀγάπην
σοφίσαι,
φέρε
τοῦτο
αὐτὸ |
[7, 6] |
νῦν,
τοὺς
ἀδελφοὺς
ἀνασώσασθαι
τοὺς
|
ὑμετέρους, |
καὶ
πολλὴν
ὑπὲρ
τῶν
ἠμελημένων |
[7, 1] |
Τί
δὲ
τοῦτό
ἐστι;
Νόμον
|
ὑμῖν
|
ἀναγνοὺς
παλαιὸν,
σαφέστερον
ποιῆσαι
πειράσομαι. |
[7, 3] |
φέρε
βαθύτερόν
τι
νόημα
ἐνταῦθα
|
ὑμῖν |
ἀποκαλύψωμεν,
καὶ
ζητήσωμεν,
τί
δήποτε, |
[7, 3] |
Οὐκ
ἔστι
μοι
θέλημα
ἐν
|
ὑμῖν· |
πλήρης
εἰμὶ
ὁλοκαυτωμάτων
κριῶν,
καὶ |
[7, 4] |
αὐτῶν
ποιήσωμεν
φανερὸν,
ὀλίγα
πρότερον
|
ὑμῖν |
προειπόντες,
ὥστε
σαφεστέραν
γενέσθαι
τῶν
|
[7, 6] |
νοσοῦντας.
Οὕτω
γὰρ
καὶ
ἡμεῖς
|
ὑμῖν |
προθυμότερον
διαλεξόμεθα,
διὰ
τῶν
ἔργων |
[7, 6] |
ὁ
Χριστὸς
παραινεῖ
λέγων,
Ποιήσατε
|
ὑμῖν |
φίλους
ἐκ
τοῦ
μαμωνᾶ
τῆς |
[7, 1] |
βωμοῦ
φαινομένου.
Ἐκέλευσεν
ᾄδειν
ἱεροὺς
|
ὕμνους· |
καὶ
τοῦτο
ἔμπροσθεν
ἀπεδείξαμεν
ἀπὸ |
[7, 3] |
ἐπάγει
λέγων·
Αἱ
γὰρ
χεῖρες
|
ὑμῶν |
(αἵματος
πλήρεις.
Τοῦτο
δὲ
οὐκ |
[7, 3] |
φησίν·
Ἐὰν
ἐκτείνητε
τὰς
χεῖρας
|
ὑμῶν, |
ἀποστρέψω
τοὺς
ὀφθαλμούς
μου
ἀφ´ |
[7, 3] |
ἐξεζήτησε
ταῦτα
ἐκ
τῶν
χειρῶν
|
ὑμῶν; |
Ἐὰν
προσφέρητέ
μοι
σεμίδαλιν,
μάταιον· |
[7, 3] |
πληθύνητε
τὴν
δέησιν,
οὐκ
εἰσακούσομαι
|
ὑμῶν. |
Εἶτα
τὴν
αἰτίαν
προσθεὶς,
ἐπάγει |
[7, 6] |
ὁ
Παῦλος
δηλῶν
ἔλεγε,
Καύχημα
|
ὑμῶν |
ἐσμεν,
καθάπερ
καὶ
ὑμεῖς
ἡμῶν. |
[7, 3] |
ἀποστρέψω
τοὺς
ὀφθαλμούς
μου
ἀφ´
|
ὑμῶν· |
καὶ
ἐὰν
πληθύνητε
τὴν
δέησιν, |
[7, 3] |
ὁλοκαυτώματα
ὑμῶν
μετὰ
τῶν
θυσιῶν
|
ὑμῶν, |
καὶ
φάγετε
κρέα.
Καὶ
ἕτερος |
[7, 3] |
Καὶ
πάλιν·
Συναγάγετε
τὰ
ὁλοκαυτώματα
|
ὑμῶν |
μετὰ
τῶν
θυσιῶν
ὑμῶν,
καὶ |
[7, 1] |
ἔλεγεν·
Οὐκ
ἐπισκέψομαι
τὰς
θυγατέρας
|
ὑμῶν, |
ὅταν
ἐκπορνεύσωσι,
καὶ
τὰς
νύμφας |
[7, 1] |
ὅταν
ἐκπορνεύσωσι,
καὶ
τὰς
νύμφας
|
ὑμῶν, |
ὅταν
μοιχεύσωσι.
Τί
δὲ
τοῦτό |
[7, 1] |
ὅταν
πορνεύσωσι,
καὶ
τὰς
νύμφας
|
ὑμῶν, |
ὅταν
μοιχεύσωσιν.
~βʹ
Ὁρᾷς
ἀπὸ |
[7, 1] |
ἔλεγεν·
Οὐκ
ἐπισκέψομαι
τὰς
θυγατέρας
|
ὑμῶν, |
ὅταν
πορνεύσωσι,
καὶ
τὰς
νύμφας |
[7, 3] |
ἐκ
γῆς
μακρόθεν;
Τὰ
ὁλοκαυτώματα
|
ὑμῶν |
οὐχ
ἥδυνάν
με.
Καὶ
πάλιν· |
[7, 6] |
ἐνταῦθα
καταλύσομεν
τὸν
λόγον,
παρακαλέσαντες
|
ὑμῶν |
τὴν
ἀγάπην,
μεμνῆσθαι
τῶν
εἰρημένων, |
[7, 6] |
τοῦ
διαβόλου
παγίδος
τοὺς
(ἐζωγρημένους
|
ὑπ´ |
αὐτοῦ
εἰς
τὸ
ἐκείνου
θέλημα· |
[7, 6] |
διδάσκοντες
καὶ
κατηχοῦντες,
ἰδόντες
τοὺς
|
ὑπ´
|
αὐτῶν
διασωθέντας
συνηγοροῦντας
αὐτοῖς
ἐκεῖ, |
[7, 2] |
πολλὰς
καὶ
μεγάλας
ἡμῖν
ἐλπίδας
|
ὑπέδειξε, |
καὶ
τὰ
ἄλλα
πάντα
κατεσκεύασεν· |
[7, 5] |
οὔτε
ἡ
ἱερωσύνη
ἡ
προτέρα
|
ὑπεξίστασθαι, |
καὶ
ἑτέρα
ἀντεισάγεσθαι,
τίνος
ἕνεκεν |
[7, 3] |
ἀσεβείας
μου,
καρπὸν
κοιλίας
μου
|
ὑπὲρ |
ἁμαρτίας
ψυχῆς
μου;
καὶ
ὁ |
[7, 3] |
ὁλοκαυτώμασιν,
εἰ
δώσω
πρωτότοκά
μου
|
ὑπὲρ |
ἀσεβείας
μου,
καρπὸν
κοιλίας
μου |
[7, 2] |
λέγων
τὸ
δεσποτικὸν,
τὴν
κοινὴν
|
ὑπὲρ |
τῆς
οἰκουμένης
γενομένην
θυσίαν,
ἣ |
[7, 3] |
καὶ
σφοδροτέρας,
εἴπερ
ἐβούλετο
παραγαγεῖν,
|
ὑπὲρ |
τῆς
ὑποθέσεως
ταύτης,
πάντες
ἂν |
[7, 6] |
ἐστι
καὶ
φροντὶς
καὶ
ἀγρυπνία
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἀδελφῶν
τῶν
ἡμετέρων
τῶν |
[7, 6] |
ἀνασώσασθαι
τοὺς
ὑμετέρους,
καὶ
πολλὴν
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἠμελημένων
μελῶν
ποιήσασθαι
πρόνοιαν. |
[7, 2] |
ἔδει,
τὰ
δὲ
ὑψηλότερα
καὶ
|
ὑπερβαίνοντα
|
τὴν
φύσιν
τὴν
ἀνθρωπίνην
παρ´ |
[7, 2] |
ἄφατον
τοῦ
Θεοῦ
φιλανθρωπίαν
τὴν
|
ὑπερβαίνουσαν |
ἅπαντα
νοῦν,
καὶ
ἐκπλαγεὶς
ὅση |
[7, 1] |
ἀνδρὸς
αὐτῆς,
καὶ
παρίδῃ
αὐτὸν
|
ὑπεριδοῦσα, |
καὶ
κοιμηθῇ
τις
μετ´
αὐτῆς |
[7, 5] |
αὐτοῖς
τῶν
πραγμάτων
προλαβοῦσα
ἡ
|
ὑπεροχὴ |
διαδείκνυται.
Ὁ
γὰρ
Ἀβραὰμ
τοῦ |
[7, 5] |
εὐλογοῦνται.
Πάλιν
ὅρα
πόση
ἡ
|
ὑπεροχὴ |
τῆς
καθ´
ἡμᾶς
ἱερωσύνης,
ὅταν |
[7, 6] |
ἐκείνων
τὰ
δάκρυα,
ὅσοι
ἂν
|
ὑπὸ
|
σοῦ
διασωθῶσιν;
Ὥσπερ
γὰρ
ταύτην |
[7, 5] |
Χωρὶς
πάσης
ἀντιλογίας
τὸ
ἔλαττον
|
ὑπὸ |
τοῦ
κρείττονος
εὐλογεῖται.
Ὥστε
εἰ |
[7, 5] |
ὁ
πρόγονος
τῶν
Λευϊτῶν,
εὑρίσκηται
|
ὑπὸ |
τοῦ
Μελχισεδὲκ
εὐλογούμενος,
καὶ
δεκάτας |
[7, 5] |
καταλυομένην.
Καὶ
πάλιν
νεκρωθέντας
ἡμᾶς
|
ὑπὸ |
τῶν
ἁμαρτιῶν
ἐλθὼν
ἀνέστησε,
καὶ |
[7, 6] |
τοσαῦτα
χρὴ
λέγειν
ὅσα
δυνατὸν
|
ὑποδέχεσθαι |
τὸν
ἀκροατὴν,
καὶ
μὴ
πάντα |
[7, 1] |
βούλεσθε
καὶ
σήμερον
τῆς
αὐτῆς
|
ὑποθέσεως |
ἁψώμεθα
πάλιν;
Εἰ
γὰρ
καὶ |
[7, 3] |
εἴπερ
ἐβούλετο
παραγαγεῖν,
ὑπὲρ
τῆς
|
ὑποθέσεως |
ταύτης,
πάντες
ἂν
ὁμολογήσαιεν.
Καὶ |
[7, 2] |
πολλῷ
μᾶλλον
αὐτὸν
τὸν
βασιλέα
|
ὑποκεῖσθαι |
ἑτέροις,
θέμις
οὐκ
ἦν.
Πλὴν
|
[7, 1] |
γὰρ
λείψανα
τῶν
ἑορτῶν
αὐτῶν
|
ὑπολέλειπται. |
Ἀλλ´
ὥσπερ
αὐτῶν
αἱ
σάλπιγγες |
[7, 5] |
ἂν
θῶ
τοὺς
ἐχθρούς
σου
|
ὑποπόδιον |
τῶν
ποδῶν
σου.
Εἶτα,
ἵνα |
[7, 1] |
καὶ
παρανομία
τὸ
μὴ
οὕτως
|
ὑποπτεύειν |
περὶ
ἐκείνων.
Ὅταν
γὰρ
τῷ |
[7, 5] |
τινος
τῶν
πολλῶν
ἀνθρώπων
τοῦτο
|
ὑποπτεύῃ |
τις
λέγεσθαι,
οὔ
φησιν
αὐτὸ |
[7, 1] |
ἢ
μὴ
μοιχευθῇ,
οὗτος
δὲ
|
ὑποπτεύσῃ, |
καὶ
μήτε
μάρτυς
ᾖ,
μήτε |
[7, 1] |
Ἐὰν
μοιχευθῇ,
φησὶ,
γυνὴ,
καὶ
|
ὑποπτεύσῃ |
τὴν
μοιχείαν
ὁ
ἀνὴρ,
ἢ |
[7, 5] |
λέγων·
Οὗτος
ὁ
συναντήσας
Ἀβραὰμ
|
ὑποστρέφοντι |
ἀπὸ
τῆς
κοπῆς
τῶν
βασιλέων, |
[7, 4] |
ὃς
παρέδωκε
τοὺς
ἐχθρούς
σου
|
ὑποχειρίους |
σοι.
Καὶ
ἔδωκεν
αὐτῷ
δεκάτην |
[7, 1] |
πένθος
ἐστὶ
καὶ
κατάγνωσις
καὶ
|
ὑποψία |
πονηρὰ
τὸ
γινόμενον,
ἐμιμεῖτο
τὴν |
[7, 6] |
τὸν
ἀκροατὴν,
καὶ
μὴ
πάντα
|
ὑφ´ |
ἓν,
μηδὲ
ἀθρόως,
εἰς
ἕτερον |
[7, 5] |
εἰσάγεται
ἱερωσύνη
πολὺ
τῆς
προτέρας
|
ὑψηλοτέρα. |
Εἰ
γὰρ
ὁ
τύπος
τοιοῦτος, |
[7, 2] |
αὐτοῦ
μαθεῖν
ἔδει,
τὰ
δὲ
|
ὑψηλότερα |
καὶ
ὑπερβαίνοντα
τὴν
φύσιν
τὴν |
[7, 5] |
δὲ
ἀντεισενήνεκται
πολλῷ
βελτίων
καὶ
|
ὑψηλοτέρα. |
Τούτου
δὲ
ὁμολογουμένου,
κἀκεῖνο
συνωμολόγηται, |
[7, 4] |
καὶ
εὐλογητὸς
ὁ
Θεὸς
ὁ
|
ὕψιστος, |
ὃς
παρέδωκε
τοὺς
ἐχθρούς
σου
|
[7, 4] |
δὲ
ἱερεὺς
τοῦ
Θεοῦ
τοῦ
|
ὑψίστου, |
καὶ
ηὐλόγησε
τὸν
Ἀβραὰμ,
καὶ |
[7, 4] |
Μελχισεδὲκ
ἱερεὺς
τοῦ
Θεοῦ
τοῦ
|
ὑψίστου. |
Οὗτος
ὁ
Μελχισεδὲκ
ὁμοῦ
καὶ |
[7, 4] |
Εὐλογημένος
Ἀβραὰμ
τῷ
Θεῷ
τῷ
|
ὑψίστῳ, |
ὃς
ἔκτισε
τὸν
οὐρανὸν
καὶ |