Vers |
[350] |
οἶμαι
μητέρ´
ἀθλίαν
ποθεῖν.
~(ΙΩΝ)
|
ἆ |
μή
μ´
ἐπ´
οἶκτον
ἔξαγ´ |
[900] |
~σπάργανα
ματέρος
ἐξαλλάξας.
~μισεῖ
ς´
|
ἁ |
Δᾶλος
καὶ
δάφνας
~ἔρνεα
φοίνικα |
[850] |
~Κύπριδι
χάριν
πράσσων.
~τίκτω
δ´
|
ἁ |
δύστανός
σοι
~κοῦρον,
τὸν
φρίκαι |
[450] |
~μαντεύματα
κραίνει,
~σὺ
καὶ
παῖς
|
ἁ |
Λατογενής,
~δύο
θεαὶ
δύο
παρθένοι, |
[1050] |
ἐν
φαενναῖς
~ἀνέχοιτ´
ἂν
αὐγαῖς
|
~ἁ |
τῶν
εὐπατριδᾶν
γεγῶς´
οἴκων.
~αἰσχύνομαι |
[150] |
κινήσεις;
~οὐδέν
ς´
ἁ
φόρμιγξ
|
ἁ |
Φοίβου
~σύμμολπος
τόξων
ῥύσαιτ´
ἄν. |
[150] |
φοινικοφαῆ
~πόδα
κινήσεις;
~οὐδέν
ς´
|
ἁ |
φόρμιγξ
ἁ
Φοίβου
~σύμμολπος
τόξων |
[900] |
ὦ
θύγατερ,
ἆρ´
ἦν
ταῦθ´
|
ἅ |
γ´
ἠισθόμην
ἐγώ;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐκ |
[1000] |
καὶ
σόν
γε
λήσεις
πόσιν
|
ἅ |
σε
σπεύδει
λαθεῖν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οἶσθ´ |
[650] |
πρὸς
κοινὴν
πεσών,
~θῦσαί
θ´
|
ἅ |
σου
πρὶν
γενέθλι´
οὐκ
ἐθύσαμεν. |
[400] |
μῆτερ,
εἰ
γὰρ
αἰσίως
~ἔλθοιμεν,
|
ἅ |
τε
νῶιν
συμβόλαια
πρόσθεν
ἦν
|
[350] |
τοῦ
θεοῦ
~κωλυόμεσθα
μὴ
μαθεῖν
|
ἃ |
βούλομαι.
~ἀλλ´,
ὦ
ξέν´,
εἰσορῶ |
[350] |
~ἀνόνητα
κεκτήμεσθα
τἀγάθ´,
ὦ
γύναι·
|
~ἃ |
δ´
ἂν
διδῶς´
ἑκόντες,
ὠφελούμεθα. |
[200] |
θεοῦ
δὲ
νόμον
~οὐ
παραβαίνομεν,
|
~ἃ |
δ´
ἐκτὸς
ὄμμα
τέρψει.
~(ΙΩΝ) |
[600] |
ἐμοὶ
μὲν
μέτρια
μὴ
λυπουμένωι.
|
~ἃ |
δ´
ἐνθάδ´
εἶχον
ἀγάθ´
ἄκουσόν |
[1350] |
παῖ,
καὶ
τάδ´
ἀποδίδωμί
σοι,
|
~ἃ |
κεῖνος
ἀκέλευστόν
μ´
ἐβουλήθη
λαβεῖν
|
[350] |
τοὺς
θεοὺς
ἄκοντας
ἐκπονήσομεν
~φράζειν
|
ἃ |
μὴ
θέλουσιν,
ἢ
προβωμίοις
~σφαγαῖσι |
[900] |
ἔστενες
λάθραι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τότ´
ἦν
|
ἃ |
νῦν
σοι
φανερὰ
σημαίνω
κακά. |
[1500] |
~ὅρα
σύ,
μῆτερ,
μὴ
σφαλεῖς´
|
ἃ |
παρθένοις
~ἐγγίγνεται
νοσήματ´
ἐς
κρυπτοὺς |
[1450] |
(ΙΩΝ)
τί
τοῦτ´
ἔλεξας;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
ἃ |
σκοπέλοις
ἐπ´
ἐμοῖς
~τὸν
ἐλαιοφυῆ |
[100] |
νεηθαλὲς
ὦ
~καλλίστας
προπόλευμα
δάφνας,
|
~ἃ |
τὰν
Φοίβου
θυμέλαν
~σαίρεις
ὑπὸ |
[1000] |
νόμος.
~(ΧΟΡΟΣ)
Εἰνοδία
θύγατερ
Δάματρος,
|
ἃ |
τῶν
~νυκτιπόλων
ἐφόδων
ἀνάσσεις,
~καὶ |
[550] |
γ´
ἄλλο
(ΞΟΥΘΟΣ)
νῦν
ὁρᾶις
|
ἃ |
χρή
ς´
ὁρᾶν.
~(ΙΩΝ)
ἢ |
[1450] |
ἀγκάλας;
~τίν´
ἀνὰ
χέρα
δόμους
|
ἔβα |
Λοξίου;
~(ΙΩΝ)
θεῖον
τόδ´·
ἀλλὰ |
[650] |
ὅδ´
ἀμφὶ
ναοὺς
σέθεν
~τρόφιμος
|
ἐξέβα; |
γυναικῶν
τίνος;
~οὐ
γάρ
με |
[150] |
ἔα·
~τίς
ὅδ´
ὀρνίθων
καινὸς
|
προσέβα; |
~μῶν
ὑπὸ
θριγκοὺς
εὐναίας
~καρφυρὰς |
[150] |
ῥύσαιτ´
ἄν.
~πάραγε
πτέρυγας·
~λίμνας
|
ἐπίβα |
τᾶς
Δηλιάδος·
~αἰάξεις,
εἰ
μὴ |
[1450] |
ἐσμὲν
οὐδ´
ἄτεκνοι·
~δῶμ´
ἑστιοῦται,
|
γᾶ |
δ´
ἔχει
τυράννους,
~ἀνηβᾶι
δ´ |
[350] |
~λιπόντα
θαλάμας,
τοὺς
λελεγμένους
λόγους
|
~σίγα |
πρὸς
ἄνδρα,
μή
τιν´
αἰσχύνην |
[1350] |
φάσμα
τῶν
ἀνελπίστων
ὁρῶ;
~(ΙΩΝ)
|
σίγα |
σύ·
πῆμα
καὶ
πάροιθεν
ἦσθά |
[1250] |
ἢ
πυρὸς
~δράκοντ´
ἀναβλέποντα
φοινίαν
|
φλόγα, |
~ἧι
τόλμα
πᾶς´
ἔνεστιν
οὐδ´ |
[1100] |
~ἵππους
μὲν
ἤλαυν´
ἐς
τελευταίαν
|
φλόγα
|
~Ἥλιος,
ἐφέλκων
λαμπρὸν
Ἑσπέρου
φάος· |
[700] |
ἐμάν,
~καὶ
θεοῖσιν
μὴ
τύχοι
|
~καλλίφλογα |
πελανὸν
ἐπὶ
~πυρὶ
καθαγνίσας·
τὸ |
[1100] |
ἀνθρώποις
ὁρᾶν.
~πρῶτον
μὲν
ὀρόφωι
|
πτέρυγα |
περιβάλλει
πέπλων,
~ἀνάθημα
Δίου
παιδός, |
[50] |
χθονός,
~ὄνομα
κεκλῆσθαι
θήσεται
καθ´
|
Ἑλλάδα. |
~ἀλλ´
ἐς
δαφνώδη
γύαλα
βήσομαι |
[1050] |
~θεόν,
εἰ
παρὰ
Καλλιχόροισι
παγαῖς
|
~λαμπάδα |
θεωρὸς
εἰκάδων
~ἐννύχιον
ἄυπνος
ὄψεται, |
[950] |
θεὸς
μᾶλλον
σέθεν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
εἰ
|
παῖδά |
γ´
εἶδες
χεῖρας
ἐκτείνοντά
μοι. |
[300] |
λέγ´,
ὦ
ξένη.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
|
παῖδά |
γ´
ἔτεκε
τῶι
θεῶι
λάθραι |
[1500] |
φίλος
φίλωι
~δοίη
τὸν
αὑτοῦ
|
παῖδα |
δεσπότην
δόμων.
~(ΙΩΝ)
ὁ
θεὸς |
[1000] |
ὃ
κἄμ´
ἐσέρχεται;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
σὺ
|
παῖδα |
δόξεις
διολέσαι,
κεἰ
μὴ
κτενεῖς. |
[50] |
μαντεῖον
τόδε
~Ξούθωι
τὸν
αὑτοῦ
|
παῖδα |
καὶ
πεφυκέναι
~κείνου
σφε
φήσει, |
[1550] |
φίλους·
~ἐπεὶ
δ´
ἔτικτες
τόνδε
|
παῖδα |
κἀπέθου
~ἐν
σπαργάνοισιν,
ἁρπάσαντ´
ἐς |
[800] |
δ´
ἐψεύσατο
~πάλαι
τρέφων
τὸν
|
παῖδα, |
κἄπλεκεν
πλοκὰς
~τοιάσδ´·
ἁλοὺς
μὲν |
[1550] |
ἔζευξ´
ἅρματ´,
εἰσακούσατον.
~λαβοῦσα
τόνδε
|
παῖδα |
Κεκροπίαν
χθόνα
~χώρει,
Κρέουσα,
κἀς |
[0] |
ἐξάρας
κύτος
~ἤνεγκα
καὶ
τὸν
|
παῖδα |
κρηπίδων
ἔπι
~τίθημι
ναοῦ
τοῦδ´, |
[750] |
~(ΧΟΡΟΣ)
κείνωι
μέν,
ὦ
γεραιέ,
|
παῖδα |
Λοξίας
~ἔδωκεν,
ἰδίαι
δ´
εὐτυχεῖ |
[1500] |
ἄλλωι
πατρὶ
~Ξούθου
τέ
φησι
|
παῖδά |
μ´
ἐκπεφυκέναι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
πεφυκέναι
μὲν |
[900] |
Λοξίου
κατηγορεῖς;
~ποῖον
τεκεῖν
φὴις
|
παῖδα; |
ποῦ
´κθεῖναι
πόλεως
~θηρσὶν
φίλον |
[800] |
φαρμάκοισι
σὸν
κατακτεῖναι
πόσιν
~καὶ
|
παῖδα, |
πρὶν
σοὶ
θάνατον
ἐκ
κείνων |
[950] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
καὶ
πῶς
ἐν
ἄντρωι
|
παῖδα |
σὸν
λιπεῖν
ἔτλης;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
πῶς; |
[950] |
ἦν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
νῦν
δ´
ἀλλὰ
|
παῖδα |
τὸν
ἐπὶ
σοὶ
πεφηνότα.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1100] |
μαντεῖον
ὤιχετ´
ἐκλιπὼν
~πόσις
Κρεούσης
|
παῖδα |
τὸν
καινὸν
λαβὼν
~πρὸς
δεῖπνα |
[400] |
νῶιν
συμβόλαια
πρόσθεν
ἦν
~ἐς
|
παῖδα |
τὸν
σὸν
μεταπέσοι
βελτίονα.
~(ΞΟΥΘΟΣ) |
[600] |
τὴν
σὴν
ἄλοχον
οἰκτίρω,
πάτερ,
|
~ἄπαιδα |
γηράσκουσαν·
οὐ
γὰρ
ἀξία
~πατέρων |
[450] |
κήδειοι
κεδνῶν
γε
τέκνων.
~τὸν
|
ἄπαιδα |
δ´
ἀποστυγῶ
~βίον,
ὧι
τε |
[400] |
ἓν
δ´
οὖν
εἶπεν·
οὐκ
|
ἄπαιδά |
με
~πρὸς
οἶκον
ἥξειν
οὐδὲ |
[200] |
σὸν
~δακρύοις
θ´
ὑγράνας´
εὐγενῆ
|
παρηίδα, |
~ὡς
εἶδες
ἁγνὰ
Λοξίου
χρηστήρια. |
[900] |
ὅμως.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὡς
συστενάζειν
γ´
|
οἶδα |
γενναίως
φίλοις.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἄκουε
τοίνυν· |
[300] |
τινος
πραθεὶς
ὕπο;
~(ΙΩΝ)
οὐκ
|
οἶδα |
πλὴν
ἕν·
Λοξίου
κεκλήμεθα.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1050] |
κρατοῦμεν
~ἄδικον
ἄροτον
ἀνδρῶν.
~παλίμφαμος
|
ἀοιδὰ
|
~καὶ
μοῦς´
εἰς
ἄνδρας
ἴτω
|
[50] |
τε
Χαλκωδοντίδαις,
~οἳ
γῆν
ἔχους´
|
Εὐβοῖδα, |
πολέμιος
κλύδων·
~ὃν
συμπονήσας
καὶ |
[50] |
ἄβατοι
κορυφαὶ
~καταλαμπόμεναι
τὴν
ἡμερίαν
|
~ἁψῖδα |
βροτοῖσι
δέχονται.
~σμύρνης
δ´
ἀνύδρου |
[1000] |
μέν
νυν
εἴσω
προξένων
μέθες
|
πόδα· |
~ἡμεῖς
δ´
ἐφ´
ὧι
τετάγμεθ´ |
[150] |
ἐρέσσει
~κύκνος·
οὐκ
ἄλλαι
φοινικοφαῆ
|
~πόδα |
κινήσεις;
~οὐδέν
ς´
ἁ
φόρμιγξ |
[1250] |
ἐκ
γὰρ
οἴκων
προύλαβον
μόλις
|
πόδα
|
~μὴ
θανεῖν,
κλοπῆι
δ´
ἀφῖγμαι |
[500] |
~(ΙΩΝ)
πρῶτα
δῆτ´
ἐμοὶ
ξυνάπτεις
|
πόδα |
σόν;
(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐκ
ἄλλωι
~τέκνον. |
[1300] |
πάρα.
~{ΠΡΟΦΗΤΙΣ}
~ἐπίσχες,
ὦ
παῖ·
|
τρίποδα |
γὰρ
χρηστήριον
~λιποῦσα
θριγκοὺς
τούσδ´ |
[50] |
~Φοίβου
πέτεται.
~θάσσει
δὲ
γυνὴ
|
τρίποδα |
ζάθεον
~Δελφίς,
ἀείδους´
Ἕλλησι
βοάς, |
[500] |
φυλάσσετε,
~ἐκλέλοιπ´
ἤδη
τὸν
ἱερὸν
|
τρίποδα |
καὶ
χρηστήριον
~Ξοῦθος
ἢ
μίμνει |
[350] |
βούλεται
μαντεύσεται;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
εἴπερ
καθίζει
|
τρίποδα |
κοινὸν
Ἑλλάδος.
~(ΙΩΝ)
αἰσχύνεται
τὸ |
[200] |
ἰδών
τις
εἰ
πέφυκεν
εὐγενής.
|
~ἔα· |
~ἀλλ´
ἐξέπληξάς
μ´,
ὄμμα
συγκλήισασα |
[600] |
νομίζω
τἀνθάδ´
ἢ
τἀκεῖ,
πάτερ.
|
~ἔα |
δέ
μ´
αὐτοῦ
ζῆν·
ἴση |
[150] |
μὴ
πείσηι,
~τὰς
καλλιφθόγγους
ὠιδάς.
|
~ἔα |
ἔα·
~τίς
ὅδ´
ὀρνίθων
καινὸς |
[150] |
παυσαίμαν,
~ἢ
παυσαίμαν
ἀγαθᾶι
μοίραι.
|
~ἔα |
ἔα·
~φοιτῶς´
ἤδη
λείπουσίν
τε
|
[150] |
πείσηι,
~τὰς
καλλιφθόγγους
ὠιδάς.
~ἔα
|
ἔα· |
~τίς
ὅδ´
ὀρνίθων
καινὸς
προσέβα; |
[1500] |
εἰμὶ
θνητοῦ
πατρὸς
εἴτε
Λοξίου.
|
~ἔα· |
τίς
οἴκων
θυοδόκων
ὑπερτελὴς
~ἀντήλιον |
[150] |
~ἢ
παυσαίμαν
ἀγαθᾶι
μοίραι.
~ἔα
|
ἔα· |
~φοιτῶς´
ἤδη
λείπουσίν
τε
~πτανοὶ |
[950] |
νιν
ἔκτειν´
ἡ
Διὸς
Παλλὰς
|
θεά. |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἆρ´
οὗτός
ἐσθ´
ὁ |
[1050] |
ἐξάψει
βροχὸν
ἀμφὶ
δειράν,
~πάθεσι
|
πάθεα |
δ´
ἐξανύτους´
~εἰς
ἄλλας
βιότου |
[850] |
χαίταν
~μαρμαίρων,
εὖτ´
ἐς
κόλπους
|
~κρόκεα |
πέταλα
φάρεσιν
ἔδρεπον
~ἀνθίζειν
χρυσανταυγῆ· |
[500] |
ἄντροις,
~ἵνα
τεκοῦσά
τις
~παρθένος
|
μελέα |
βρέφος
~Φοίβωι
πτανοῖς
ἐξόρισεν
~θοίναν |
[1200] |
~θεὸς
ἐκκλέπτει.
~τί
ποτ´,
ὦ
|
μελέα |
δέσποινα,
μένει
~ψυχῆι
σε
παθεῖν; |
[900] |
ς´
ἁ
Δᾶλος
καὶ
δάφνας
|
~ἔρνεα |
φοίνικα
παρ´
ἁβροκόμαν,
~ἔνθα
λοχεύματα |
[1350] |
μὲν
χρηστά,
τοῦ
δὲ
δαίμονος
|
~βαρέα· |
χρόνον
γὰρ
ὅν
μ´
ἐχρῆν |
[1050] |
μοῦσαν
ἰόντες
ἀείδεθ´
ὕμνοις
~ἁμέτερα
|
λέχεα |
καὶ
γάμους
~Κύπριδος
ἀθέμιτος
ἀνοσίους, |
[750] |
οὕνεχ´
ἥκομεν;
~σημήνατ´·
εἰ
γὰρ
|
ἀγαθά |
μοι
μηνύσετε,
~οὐκ
εἰς
ἀπίστους |
[300] |
οὐκ
οἶδα
πλὴν
ἕν·
Λοξίου
|
κεκλήμεθα. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἡμεῖς
ς´
ἄρ´
αὖθις, |
[1100] |
οἴμοι,
τί
λέξεις;
οὔτι
που
|
λελήμμεθα
|
~κρυφαῖον
ἐς
παῖδ´
ἐκπορίζουσαι
φόνον; |
[1300] |
τεκοῦσά
περ.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἀλλ´
οὖν
|
λεγόμεθά |
γ´·
ἡ
φάτις
δ´
οὔ |
[350] |
μ´
ἐπ´
οἶκτον
ἔξαγ´
οὗ
|
´λελήσμεθα. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σιγῶ·
πέραινε
δ´
ὧν |
[900] |
πέλας.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐνταῦθ´
ἀγῶνα
δεινὸν
|
ἠγωνίσμεθα. |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τίν´;
ὡς
ἀπαντᾶι
δάκρυά |
[300] |
ἄκουε
δὴ
τὸν
μῦθον·
ἀλλ´
|
αἰδούμεθα. |
~(ΙΩΝ)
οὔ
τἄρα
πράξεις
οὐδέν· |
[350] |
~ἃ
δ´
ἂν
διδῶς´
ἑκόντες,
|
ὠφελούμεθα. |
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλαί
γε
πολλοῖς
εἰσι |
[250] |
ἀνοίσομεν.
~εἰ
τῶν
κρατούντων
ἀδικίαις
|
ὀλούμεθα; |
~(ΙΩΝ)
τί
χρῆμ´
ἀνερμήνευτα
δυσθυμῆι, |
[950] |
μή
νυν
ἔτ´
οἴκτων,
θύγατερ,
|
ἀντεχώμεθα. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τί
γάρ
με
χρὴ |
[450] |
θαλάμων
~πταμένα
πρὸς
ἀγυιάς,
~Φοιβήιος
|
ἔνθα |
γᾶς
~μεσόμφαλος
ἑστία
~παρὰ
χορευομένωι |
[900] |
δάφνας
~ἔρνεα
φοίνικα
παρ´
ἁβροκόμαν,
|
~ἔνθα |
λοχεύματα
σέμν´
ἐλοχεύσατο
~Λατὼ
Δίοισί |
[900] |
ἃς
Μακρὰς
κικλήσκομεν;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οἶδ´,
|
ἔνθα |
Πανὸς
ἄδυτα
καὶ
βωμοὶ
πέλας. |
[0] |
Φοῖβος
ἔζευξεν
γάμοις
~βίαι
Κρέουσαν,
|
ἔνθα |
προσβόρρους
πέτρας
~Παλλάδος
ὑπ´
ὄχθωι |
[1100] |
θεοῖς
ὡπλίζετο,
~Ξοῦθος
μὲν
ὤιχετ´
|
ἔνθα |
πῦρ
πηδᾶι
θεοῦ
~βακχεῖον,
ὡς |
[1600] |
δὲ
καὶ
ῥόπτρων
χέρας
~ἡδέως
|
ἐκκριμνάμεσθα |
καὶ
προσεννέπω
πύλας.
~(ΑΘΗΝΑ)
ἤινες´ |
[1600] |
θύγατερ,
οὐκ
ἀπιστίαι
~σοὺς
λόγους
|
ἐδεξάμεσθα, |
πείθομαι
δ´
εἶναι
πατρὸς
~Λοξίου |
[350] |
βίαι
σπεύδωμεν
ἀκόντων
θεῶν,
~ἀνόνητα
|
κεκτήμεσθα |
τἀγάθ´,
ὦ
γύναι·
~ἃ
δ´ |
[800] |
παιδὶ
τῶι
νέωι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
δέσποινα,
|
προδεδόμεσθα |
(σὺν
γὰρ
σοὶ
νοσῶ)
~τοῦ |
[800] |
σοῦ
πρὸς
ἀνδρὸς
καὶ
μεμηχανημένως
|
~ὑβριζόμεσθα |
δωμάτων
τ´
Ἐρεχθέως
~ἐκβαλλόμεσθα.
καὶ |
[500] |
γε
συντρέχει.
~(ΙΩΝ)
κἆιτα
πῶς
|
ἀφικόμεσθα |
δεῦρο
(ΞΟΥΘΟΣ)
τοῦτ´
ἀμηχανῶ.
~(ΙΩΝ) |
[550] |
ἐξηῦρεν,
τέκνον.
~(ΙΩΝ)
πῶς
δ´
|
ἀφικόμεσθα |
ναούς;
(ΞΟΥΘΟΣ)
ἔκβολον
κόρης
ἴσως. |
[1250] |
ὥσπερ
τὸ
δίκαιον;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
πρόσπολοι,
|
διωκόμεσθα |
θανασίμους
ἐπὶ
σφαγάς,
~Πυθίαι
ψήφωι |
[800] |
μεμηχανημένως
~ὑβριζόμεσθα
δωμάτων
τ´
Ἐρεχθέως
|
~ἐκβαλλόμεσθα. |
καὶ
σὸν
οὐ
στυγῶν
πόσιν
|
[550] |
φρονεῖς
ἄρα.
~(ΙΩΝ)
καὶ
τί
|
βουλόμεσθά |
γ´
ἄλλο
(ΞΟΥΘΟΣ)
νῦν
ὁρᾶις |
[1250] |
πατρὸς
δὲ
σοῦ.
~(ΙΩΝ)
ἀλλ´
|
ἐγενόμεσθα, |
πατρὸς
δ´
οὐσίαν
λέγω.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[550] |
εἶναι,
τῶν
μὲν
ἀδυνάτων
ὕπο
|
~μισησόμεσθα· |
λυπρὰ
γὰρ
τὰ
κρείσσονα.
~ὅσοι |
[350] |
τάδ´,
εἰ
πρὸς
τοῦ
θεοῦ
|
~κωλυόμεσθα |
μὴ
μαθεῖν
ἃ
βούλομαι.
~ἀλλ´, |
[750] |
ἔλαβον
ἔπαθον
ἄχος
~ἀβίοτον,
φίλαι.
|
~διοιχόμεσθα. |
(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τέκνον.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
αἰαῖ
αἰαῖ· |
[1250] |
τοῦ
θεοῦ;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀλλ´
οὐκέτ´
|
ἦσθα |
Λοξίου,
πατρὸς
δὲ
σοῦ.
~(ΙΩΝ) |
[1350] |
σίγα
σύ·
πῆμα
καὶ
πάροιθεν
|
ἦσθά |
μοι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐκ
ἐν
σιωπῆι |
[1250] |
οὐσίαν
λέγω.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐκοῦν
τότ´
|
ἦσθα· |
νῦν
δ´
ἐγώ,
σὺ
δ´ |
[1350] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἐνθάδε
κέκρυπται
σπάργαν´
οἷς
|
ἐνῆσθα |
σύ.
~(ΙΩΝ)
μητρὸς
τάδ´
ἡμῖν |
[0] |
λαὸν
εἰς
αὐτόχθονα
~κλεινῶν
Ἀθηνῶν
|
(οἶσθα |
γὰρ
θεᾶς
πόλιν)
~λαβὼν
βρέφος |
[950] |
ὑπηρέτης
ἐγώ.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἄκουε
τοίνυν·
|
οἶσθα |
γηγενῆ
μάχην;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οἶδ´,
ἣν |
[900] |
γενναίως
φίλοις.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἄκουε
τοίνυν·
|
οἶσθα |
Κεκροπίων
πετρῶν
~πρόσβορρον
ἄντρον,
ἃς |
[950] |
Φλέγραι
Γίγαντες
ἔστησαν
θεοῖς.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
ἐνταῦθα |
Γοργόν´
ἔτεκε
Γῆ,
δεινὸν
τέρας. |
[1200] |
κοιράνοισι
Πυθικοῖς
σταθεὶς
λέγει·
~Ὦ
|
γαῖα |
σεμνή,
τῆς
Ἐρεχθέως
ὕπο,
~ξένης |
[350] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τὰ
κοινὰ
χαίρων
οὐ
|
δίκαια |
δρᾶι
μόνος.
~(ΙΩΝ)
ἀδικεῖ
νυν |
[400] |
αἰσίως
~ἔλθοιμεν,
ἅ
τε
νῶιν
|
συμβόλαια |
πρόσθεν
ἦν
~ἐς
παῖδα
τὸν |
[1400] |
χρῆσθαι,
φράζε
μοι,
χρυσώματι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
δέραια |
παιδὶ
νεογόνωι
φέρειν,
τέκνον.
~(ΙΩΝ) |
[1150] |
Ὠρίων,
ὕπερθε
δὲ
~Ἄρκτος
στρέφους´
|
οὐραῖα |
χρυσήρη
πόλωι·
~κύκλος
δὲ
πανσέληνος |
[1350] |
δοὺς
ὅθ´
ἡ
τεκοῦσά
με
|
~κρυφαῖα |
νυμφευθεῖς´
ἀπημπόλα
λάθραι
~καὶ
μαστὸν |
[250] |
συγγόνους;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἔτλη
πρὸ
γαίας
|
σφάγια |
παρθένους
κτανεῖν.
~(ΙΩΝ)
σὺ
δ´ |
[500] |
δεῦρο
(ΞΟΥΘΟΣ)
τοῦτ´
ἀμηχανῶ.
~(ΙΩΝ)
|
διὰ |
μακρᾶς
ἐλθὼν
κελεύθου;
(ΞΟΥΘΟΣ)
τοῦτο |
[450] |
στείβουσι
ποδοῖν
~Ἀγλαύρου
κόραι
τρίγονοι
|
~στάδια |
χλοερὰ
πρὸ
Παλλάδος
~ναῶν
συρίγγων
|
[1550] |
~δίδωσιν·
ἀντίπορθμα
δ´
ἠπείροιν
δυοῖν
|
~πεδία |
κατοικήσουσιν,
Ἀσιάδος
τε
γῆς
~Εὐρωπίας |
[1000] |
οὐδεὶς
ἐμποδὼν
κεῖται
νόμος.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
Εἰνοδία |
θύγατερ
Δάματρος,
ἃ
τῶν
~νυκτιπόλων |
[700] |
καὶ
κόμιζέ
με.
~αἰπεινά
μοι
|
μαντεῖα· |
τοῦ
γήρως
δέ
μοι
~συνεκπονοῦσα |
[850] |
δόμους
~οὗ
δαῖθ´
ὁπλίζει
καὶ
|
τροφεῖα |
δεσπόταις
~ἀποδοὺς
θανεῖν
τε
ζῶν |
[1450] |
δ´
οὐκ
ἐπέσχον
οὐδὲ
μαστῶι
|
~τροφεῖα |
ματρὸς
οὐδὲ
λουτρὰ
χειροῖν,
~ἀνὰ |
[350] |
ὁ
θεός,
ἡ
τεκοῦσα
δ´
|
ἀθλία. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὔκουν
ἔτ´
ἄλλον
γ´ |
[300] |
οὔ
φησιν
αὐτή·
καὶ
πέπονθεν
|
ἄθλια. |
~(ΙΩΝ)
τί
χρῆμα
δράσας´,
εἰ |
[800] |
γέρον,
~παιδὸς
προθύσων
ξένια
καὶ
|
γενέθλια
|
~σκηνὰς
ἐς
ἱερὰς
τῆσδε
λαθραίως |
[950] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
μὴν
ἔχω
γε
|
δόλια |
καὶ
δραστήρια.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἀμφοῖν
ἂν |
[1450] |
πάγον
~θάσσει
(ΙΩΝ)
λέγεις
μοι
|
σκολιὰ |
κοὐ
σαφῆ
τάδε.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
παρ´ |
[1150] |
κρωσσῶν
ὕδωρ
~χεροῖν
ἔπεμπε
νίπτρα
|
κἀξεθυμία
|
~σμύρνης
ἱδρῶτα
χρυσέων
τ´
ἐκπωμάτων
|
[1200] |
~σήμαινε,
πρέσβυ·
σὴ
γὰρ
ἡ
|
προθυμία
|
~καὶ
πῶμα
χειρὸς
σῆς
ἐδεξάμην |
[1100] |
δ´
ἔστιν,
ὦ
ξύνδουλε;
τίς
|
προθυμία
|
~ποδῶν
ἔχει
σε
καὶ
λόγους |
[1450] |
εἰποῦς´,
εἰ
λέγεις
ἐτήτυμα.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
παρθένια |
δ´
ἐμᾶς
ματέρος
~σπάργαν´
ἀμφίβολά |
[800] |
τἀπ´
ἐμοῦ,
γέρον,
~παιδὸς
προθύσων
|
ξένια |
καὶ
γενέθλια
~σκηνὰς
ἐς
ἱερὰς |
[50] |
δὲ
τοῦ
Διὸς
~γεγὼς
Ἀχαιός.
|
χρόνια |
δὲ
σπείρας
λέχη
~ἄτεκνός
ἐστι |
[1600] |
εὐλογεῖς
θεὸν
μεταβαλοῦς´
ἀεί
που
|
~χρόνια |
μὲν
τὰ
τῶν
θεῶν
πως, |
[1050] |
~κρατήρων
πληρώματ´
ἐφ´
οἷσι
πέμπει
|
~πότνια |
πότνι´
ἐμὰ
χθονίας
~Γοργοῦς
λαιμοτόμων |
[400] |
ς´
ἐκ
χρηστηρίων.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὦ
|
πότνια |
Φοίβου
μῆτερ,
εἰ
γὰρ
αἰσίως
|
[1600] |
στείχεθ´,
ἕψομαι
~δ´
ἐγώ.
~(ΙΩΝ)
|
ἀξία |
γ´
ἡμῶν
ὁδουρός.
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ |
[600] |
πάτερ,
~ἄπαιδα
γηράσκουσαν·
οὐ
γὰρ
|
ἀξία
|
~πατέρων
ἀπ´
ἐσθλῶν
οὖς´
ἀπαιδίαι |
[1500] |
βίου
~μητέρα
φονεῦσαι
καὶ
παθεῖν
|
ἀνάξια. |
~φεῦ·
~ἆρ´
ἐν
φαενναῖς
ἡλίου |
[1350] |
πάροιθε
δ´
οὔ.
~(ΙΩΝ)
ὦ
|
μακαρία |
μοι
φασμάτων
ἥδ´
ἡμέρα.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[400] |
ἀλλὰ
χρυσέαις
~πρόχοισιν
ἐλθὼν
εἰς
|
ἀπορραντήρια
|
~δρόσον
καθήσω.
νουθετητέος
δέ
μοι
|
[950] |
μὴν
ἔχω
γε
δόλια
καὶ
|
δραστήρια. |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἀμφοῖν
ἂν
εἴην
τοῖνδ´ |
[1600] |
εὐωποὶ
πύλαι
μοι
καὶ
θεοῦ
|
χρηστήρια, |
~δυσμενῆ
πάροιθεν
ὄντα.
νῦν
δὲ |
[500] |
τὰ
τοῦ
θεοῦ
γ´
ἐκμαθὼν
|
χρηστήρια. |
~(ΙΩΝ)
ἐσφάλης
αἴνιγμ´
ἀκούσας.
(ΞΟΥΘΟΣ) |
[0] |
ἔχει
~ἔνεγκε
Δελφῶν
τἀμὰ
πρὸς
|
χρηστήρια
|
~καὶ
θὲς
πρὸς
αὐταῖς
εἰσόδοις |
[950] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πίμπρη
τὰ
σεμνὰ
Λοξίου
|
χρηστήρια. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
δέδοικα·
καὶ
νῦν
πημάτων |
[250] |
ἀνδρὶ
δ´
ἥκεις
ἢ
μόνη
|
χρηστήρια; |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σὺν
ἀνδρί·
σηκοῖς
δ´ |
[200] |
παρηίδα,
~ὡς
εἶδες
ἁγνὰ
Λοξίου
|
χρηστήρια. |
~τί
ποτε
μερίμνης
ἐς
τόδ´ |
[700] |
φάει,
~ἔπαιρε
σαυτὸν
πρὸς
θεοῦ
|
χρηστήρια, |
~ὥς
μοι
συνησθῆις,
εἴ
τι |
[1250] |
νόμωι
δέ
γ´
ὄλλυμαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
χειρία |
γ´
ἁλοῦσα.
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
μὴν |
[950] |
τί
γάρ
με
χρὴ
δρᾶν;
|
ἀπορία |
τὸ
δυστυχεῖν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τὸν
πρῶτον |
[600] |
πόνους·
~εἴη
γ´
ἐμοὶ
μὲν
|
μέτρια |
μὴ
λυπουμένωι.
~ἃ
δ´
ἐνθάδ´ |
[1300] |
ἀσπὶς
ἔγχος
θ´·
ἥδε
σοι
|
παμπησία. |
~(ΙΩΝ)
ἔκλειπε
βωμὸν
καὶ
θεηλάτους |
[650] |
γυνή,
~ὥς
μοι
γένηται
μητρόθεν
|
παρρησία. |
~καθαρὰν
γὰρ
ἤν
τις
ἐς |
[400] |
βούλομαι
δ´
ἐν
ἡμέραι
~τῆιδ´
|
(αἰσία |
γάρ)
θεοῦ
λαβεῖν
μαντεύματα.
~σὺ |
[450] |
ἀγυιάς,
~Φοιβήιος
ἔνθα
γᾶς
~μεσόμφαλος
|
ἑστία
|
~παρὰ
χορευομένωι
τρίποδι
~μαντεύματα
κραίνει, |
[1500] |
πνεύματα.
~μενέτω·
τὰ
πάροιθεν
ἅλις
|
κακά· |
νῦν
~δὲ
γένοιτό
τις
οὖρος |
[900] |
ἃ
νῦν
σοι
φανερὰ
σημαίνω
|
κακά. |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
κἆιτ´
ἐξέκλεψας
πῶς
Ἀπόλλωνος |
[50] |
ἀπηνδρώθη
δέμας,
~Δελφοί
σφ´
ἔθεντο
|
χρυσοφύλακα |
τοῦ
θεοῦ
~ταμίαν
τε
πάντων |
[0] |
~πράσσων
ἀδελφῶι
πλεκτὸν
ἐξάρας
κύτος
|
~ἤνεγκα |
καὶ
τὸν
παῖδα
κρηπίδων
ἔπι
|
[50] |
~ἄτεκνός
ἐστι
καὶ
Κρέους´·
ὧν
|
οὕνεκα
|
~ἥκουσι
πρὸς
μαντεῖ´
Ἀπόλλωνος
τάδε
|
[250] |
ἀνερμήνευτα
δυσθυμῆι,
γύναι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐδέν·
|
μεθῆκα |
τόξα·
τἀπὶ
τῶιδε
δὲ
~ἐγώ |
[1400] |
ποθῶ
μαθεῖν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
στέφανον
ἐλαίας
|
ἀμφέθηκά |
σοι
τότε,
~ἣν
πρῶτ´
Ἀθάνας |
[600] |
ἐς
οἶκον
ἀλλότριον
ἔπηλυς
ὢν
|
~γυναῖκά |
θ´
ὡς
ἄτεκνον,
ἣ
κοινουμένη
|
[650] |
ὡς
ὄντ´
ἐμόν.
~καὶ
γὰρ
|
γυναῖκα |
τὴν
ἐμὴν
οὐ
βούλομαι
~λυπεῖν |
[450] |
ἀκροτάτας
~κορυφᾶς
Διός,
ὦ
μάκαιρα
|
Νίκα, |
~μόλε
Πύθιον
οἶκον,
~Ὀλύμπου
χρυσέων |
[900] |
ἁ
Δᾶλος
καὶ
δάφνας
~ἔρνεα
|
φοίνικα |
παρ´
ἁβροκόμαν,
~ἔνθα
λοχεύματα
σέμν´ |
[950] |
τὰ
σεμνὰ
Λοξίου
χρηστήρια.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
δέδοικα· |
καὶ
νῦν
πημάτων
ἅδην
ἔχω. |
[200] |
δὲ
τίνων
κλήιζεσθε
δόμων;
~{Παλλάδι
|
σύνοικα |
τρόφιμα
μέλαθρα
~τῶν
ἐμῶν
τυράννων· |
[1450] |
ἔτικτε
σὸν
κάρα.
~(ΙΩΝ)
αἰαῖ·
|
πέφυκα |
δυσγενής,
μῆτερ;
πόθεν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἴστω |
[500] |
~(ΙΩΝ)
ἐκ
τίνος
δέ
σοι
|
πέφυκα |
μητρός;
(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐκ
ἔχω
φράσαι. |
[250] |
μοι
τοὔνομ´,
ἐκ
δ´
Ἐρεχθέως
|
~πέφυκα, |
πατρὶς
γῆ
δ´
Ἀθηναίων
πόλις. |
[500] |
οὐκ
ἠρόμην.
~(ΙΩΝ)
γῆς
ἄρ´
|
ἐκπέφυκα |
μητρός;
(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐ
πέδον
τίκτει |
[1400] |
ἄσμενός
ς´
ἰδὼν
~πρὸς
ἀσμένας
|
πέπτωκα |
σὰς
παρηίδας.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὦ
τέκνον, |
[1150] |
Ἀφαρπάζειν
χρεὼν
~οἰνηρὰ
τεύχη
σμικρά,
|
μεγάλα |
δ´
ἐσφέρειν,
~ὡς
θᾶσσον
ἔλθως´ |
[450] |
δίκαιον,
εἰ
τὰ
τῶν
θεῶν
|
καλὰ
|
~μιμούμεθ´,
ἀλλὰ
τοὺς
διδάσκοντας
τάδε. |
[850] |
~μαρμαίρων,
εὖτ´
ἐς
κόλπους
~κρόκεα
|
πέταλα |
φάρεσιν
ἔδρεπον
~ἀνθίζειν
χρυσανταυγῆ·
~λευκοῖς |
[50] |
καθ´
Ἑλλάδα.
~ἀλλ´
ἐς
δαφνώδη
|
γύαλα |
βήσομαι
τάδε,
~τὸ
κρανθὲν
ὡς |
[200] |
ὦ
γύναι;
~οὗ
πάντες
ἄλλοι
|
γύαλα |
λεύσσοντες
θεοῦ
~χαίρουσιν,
ἐνταῦθ´
ὄμμα |
[200] |
ὄμμασι.
~{μεθεῖσαν
δεσπόται
~με
θεοῦ
|
γύαλα |
τάδ´
εἰσιδεῖν.
~(ΙΩΝ)
δμωαὶ
δὲ |
[700] |
τὸ
δ´
ἐμὸν
εἴσεται
~τυραννίδος
|
φίλα. |
~ἤδη
πέλας
δεινῶν
κυρεῖ
~παῖς |
[1350] |
~καὶ
σύνδεθ´
οἷσι
τἄμ´
ἐφρουρήθη
|
φίλα; |
~ἰδοὺ
περίπτυγμ´
ἀντίπηγος
εὐκύκλου
~ὡς |
[500] |
κοὐ
ῥυσιάζω,
τἀμὰ
δ´
εὑρίσκω
|
φίλα. |
~(ΙΩΝ)
οὐκ
ἀπαλλάξηι,
πρὶν
εἴσω |
[150] |
~χρυσέαις
ἅρπαις
ὁ
Διὸς
παῖς·
|
~φίλα, |
πρόσιδ´
ὄσσοις.
~{ὁρῶ.
καὶ
πέλας |
[150] |
~θεῶν
μόνον
οὐδ´
ἀγυιάτιδες
~θεραπεῖαι·
|
~ἀλλὰ |
καὶ
παρὰ
Λοξίαι
~τῶι
Λατοῦς |
[700] |
βλέπω
βραχύ.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὀρθῶς
ἔλεξας·
|
ἀλλὰ |
μὴ
παρῆις
κόπωι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οὔκουν |
[400] |
γ´·
ἀφίγμην
δ´
ἐς
μέριμναν.
|
ἀλλά |
μοι
~λέξον,
τί
θέσπισμ´
ἐκ |
[950] |
ἐσθλὸς
ἦν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
νῦν
δ´
|
ἀλλὰ |
παῖδα
τὸν
ἐπὶ
σοὶ
πεφηνότα. |
[750] |
ἔσω.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
μήπω
στενάξηις
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
ἀλλὰ |
πάρεισι
γόοι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πρὶν
ἂν |
[1300] |
χθονός.
~(ΙΩΝ)
ἡμῖν
δέ
γ´
|
ἀλλὰ |
πατρὶ
γῆς
οὐκ
ἦν
μέρος; |
[950] |
ὁπλίσας´
ὀπάονας.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
στείχοιμ´
ἄν·
|
ἀλλὰ |
ποῦ
γενήσεται
τόδε;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἱεραῖσιν |
[1400] |
δεινά;
ῥυσιάζομαι
δόλωι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὔκ,
|
ἀλλὰ |
σοῖς
φίλοισιν
εὑρίσκηι
φίλος.
~(ΙΩΝ) |
[1450] |
ἔβα
Λοξίου;
~(ΙΩΝ)
θεῖον
τόδ´·
|
ἀλλὰ |
τἀπίλοιπα
τῆς
τύχης
~εὐδαιμονοῖμεν,
ὡς |
[400] |
Λοξίας
δ´,
ἐὰν
θέληι
~νῦν
|
ἀλλὰ |
τὰς
πρὶν
ἀναλαβεῖν
ἁμαρτίας,
~ἅπας |
[400] |
μεταπέσοι
βελτίονα.
~(ΞΟΥΘΟΣ)
ἔσται
τάδ´·
|
ἀλλὰ |
τίς
προφητεύει
θεοῦ;
~(ΙΩΝ)
ἡμεῖς |
[450] |
τὰ
τῶν
θεῶν
καλὰ
~μιμούμεθ´,
|
ἀλλὰ |
τοὺς
διδάσκοντας
τάδε.
~(ΧΟΡΟΣ)
σὲ |
[650] |
μοι
θεοῦ
~ἴχνος
συνῆψας
πρῶτος.
|
ἀλλὰ |
τῶν
φίλων
~πλήρωμ´
ἀθροίσας
βουθύτωι |
[400] |
μοι
~μέλει;
προσήκει
γ´
οὐδέν.
|
ἀλλὰ |
χρυσέαις
~πρόχοισιν
ἐλθὼν
εἰς
ἀπορραντήρια
|
[1150] |
ἄστρα.
τοίχοισιν
δ´
ἔπι
~ἤμπισχεν
|
ἄλλα |
βαρβάρων
ὑφάσματα·
~εὐηρέτμους
ναῦς
ἀντίας |
[850] |
αἰσχύνην
φέρει,
~τοὔνομα·
τὰ
δ´
|
ἄλλα |
πάντα
τῶν
ἐλευθέρων
~οὐδὲν
κακίων |
[1500] |
ὡς
ἡμῖν,
τόδε·
~τὰ
δ´
|
ἄλλα |
πρὸς
σὲ
βούλομαι
μόνην
φράσαι. |
[300] |
μαθεῖν.
~(ΙΩΝ)
λέγοις
ἄν·
ἡμεῖς
|
τἄλλα |
προξενήσομεν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἄκουε
δὴ
τὸν |
[200] |
~γνοίη
δ´
ἂν
ὡς
τὰ
|
πολλά |
γ´
ἀνθρώπου
πέρι
~τὸ
σχῆμ´ |
[1400] |
ὕφην´
ἐγώ.
~(ΙΩΝ)
ποῖόν
τι;
|
πολλὰ |
παρθένων
ὑφάσματα.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐ
τέλεον, |
[950] |
λιπεῖν
ἔτλης;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
πῶς;
οἰκτρὰ
|
πολλὰ |
στόματος
ἐκβαλοῦς´
ἔπη.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
φεῦ· |
[1450] |
παρθένια
δ´
ἐμᾶς
ματέρος
~σπάργαν´
|
ἀμφίβολά |
σοι
τάδ´
ἀνῆψα
κερκίδος
~ἐμᾶς |
[1350] |
ἡ
τεκοῦσά
με
~κρυφαῖα
νυμφευθεῖς´
|
ἀπημπόλα |
λάθραι
~καὶ
μαστὸν
οὐκ
ἐπέσχεν· |
[800] |
τ´
ἴσον
φέρειν,
~λαβὼν
δὲ
|
δοῦλα |
λέκτρα
νυμφεύσας
λάθραι
~τὸν
παῖδ´ |
[1500] |
τεκοῦς´
οὐκ
ἐκ
θεοῦ.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
μὰ |
τὴν
παρασπίζουσαν
ἅρμασίν
ποτε
~Νίκην |
[550] |
~δυοῖν
κεκλήσηι
δυσγενὴς
πένης
θ´
|
ἅμα, |
~ἀλλ´
εὐγενής
τε
καὶ
πολυκτήμων |
[600] |
ὁ
νόμος
ἡ
φύσις
θ´
|
ἅμα
|
~παρεῖχε
τῶι
θεῶι.
ταῦτα
συννοούμενος
|
[700] |
ἀνέχων
πεύκας
~λαιψηρὰ
πηδᾶι
νυκτιπόλοις
|
ἅμα |
σὺν
Βάκχαις.
~μή
τί
ποτ´ |
[1450] |
ἄντρον
ἔρημον
οἰωνῶν
~γαμφηλαῖς
φόνευμα
|
θοίναμά |
τ´
εἰς
~Ἅιδαν
ἐκβάλληι.
~(ΙΩΝ) |
[500] |
χερί.
~(ΞΟΥΘΟΣ)
ἅψομαι·
κοὐ
ῥυσιάζω,
|
τἀμὰ |
δ´
εὑρίσκω
φίλα.
~(ΙΩΝ)
οὐκ |
[1250] |
οὐκέτι.
~(ΙΩΝ)
οὐκ
εὐσεβεῖς
γε·
|
τἀμὰ |
δ´
εὐσεβῆ
τότ´
ἦν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1350] |
μοι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐκ
ἐν
σιωπῆι
|
τἀμά· |
μή
με
νουθέτει.
~ὁρῶ
γὰρ |
[1600] |
δ´
οὐκ
ἄπιστον
ἦν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
τἀμὰ |
νῦν
ἄκουσον·
αἰνῶ
Φοῖβον
οὐκ |
[0] |
θ´
οἷς
ἔχει
~ἔνεγκε
Δελφῶν
|
τἀμὰ |
πρὸς
χρηστήρια
~καὶ
θὲς
πρὸς |
[500] |
τρέχων
ὁ
μῦθος
ἄν
σοι
|
τἀμὰ |
σημήνειεν
ἄν.
~(ΙΩΝ)
καὶ
τί |
[600] |
ἐς
δάμαρτα
σὴν
βλέπηις
~ἢ
|
τἀμὰ |
τιμῶν
δῶμα
συγχέας
ἔχηις;
~ὅσας |
[1400] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐ
τέλεον,
οἷον
δ´
|
ἐκδίδαγμα |
κερκίδος.
~(ΙΩΝ)
μορφὴν
ἔχον
τίν´; |
[1550] |
Φοίβου
πατρός.
~ἀλλ´
ὡς
περαίνω
|
πρᾶγμα |
καὶ
χρησμοὺς
θεοῦ,
~ἐφ´
οἷσιν |
[350] |
κοινὸν
Ἑλλάδος.
~(ΙΩΝ)
αἰσχύνεται
τὸ
|
πρᾶγμα· |
μὴ
´ξέλεγχέ
νιν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀλγύνεται |
[1550] |
οἶκον
εὐγενέστατον.
~ἐπεὶ
δ´
ἀνεώιχθη
|
πρᾶγμα |
μηνυθὲν
τόδε,
~θανεῖν
σε
δείσας |
[650] |
~ἀλαλαγὰς
στεναγμάτων
τ´
ἐσβολάς,
~ὅταν
|
ἐμὰ |
τύραννος
εὐπαιδίαν
~πόσιν
ἔχοντ´
εἰδῆι, |
[1050] |
ἐφ´
οἷσι
πέμπει
~πότνια
πότνι´
|
ἐμὰ |
χθονίας
~Γοργοῦς
λαιμοτόμων
ἀπὸ
σταλαγμῶν
|
[1100] |
μὲν
ὀρόφωι
πτέρυγα
περιβάλλει
πέπλων,
|
~ἀνάθημα |
Δίου
παιδός,
οὓς
Ἡρακλέης
~Ἀμαζόνων |
[300] |
εἰμί
τ´,
ὦ
γύναι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
ἀνάθημα |
πόλεως
ἤ
τινος
πραθεὶς
ὕπο; |
[1150] |
πέλας
~σπείραισιν
εἱλίσσοντ´,
Ἀθηναίων
τινὸς
|
~ἀνάθημα, |
χρυσέους
τ´
ἐν
μέσωι
συσσιτίωι
|
[300] |
ἄρ´,
ἥτις
ἦν
ποτε.
~(ΙΩΝ)
|
ἀδίκημά |
του
γυναικὸς
ἐγενόμην
ἴσως.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[500] |
εὖ
πράξομεν.
~(ΞΟΥΘΟΣ)
δὸς
χερὸς
|
φίλημά |
μοι
σῆς
σώματός
τ´
ἀμφιπτυχάς. |
[1250] |
φρένας
~τὰς
σάς,
ὅσον
μοι
|
πῆμα |
δυσμενής
τ´
ἔφυς·
~ἔσω
γὰρ |
[1350] |
ἀνελπίστων
ὁρῶ;
~(ΙΩΝ)
σίγα
σύ·
|
πῆμα |
καὶ
πάροιθεν
ἦσθά
μοι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1500] |
μαθεῖν;
~φίλον
μὲν
οὖν
ς´
|
εὕρημα, |
μῆτερ,
ηὕρομεν,
~καὶ
τὸ
γένος |
[1300] |
τότε
τίθησι
Λοξίας.
~(ΙΩΝ)
τί
|
χρῆμα |
δρᾶσαι;
λέγε,
πέραινε
σοὺς
λόγους. |
[300] |
καὶ
πέπονθεν
ἄθλια.
~(ΙΩΝ)
τί
|
χρῆμα |
δράσας´,
εἰ
θεῶι
συνεζύγη;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1000] |
Παλλὰς
ὄντι
νεογόνωι
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τί
|
χρῆμα; |
μέλλον
γάρ
τι
προσφέρεις
ἔπος. |
[1600] |
ἵζου
παλαιούς.
(ΙΩΝ)
ἄξιον
τὸ
|
κτῆμά |
μοι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὦ
Διὸς
Λητοῦς |
[650] |
γὰρ
παραδίδωσί
μοι
~τάδε
θεοῦ
|
φήμα. |
~πλέκει
δόλον
τέχναν
θ´
ὁ |
[1550] |
ὃ
σθένος
τἠμῆι
χθονὶ
~δίδωσιν·
|
ἀντίπορθμα |
δ´
ἠπείροιν
δυοῖν
~πεδία
κατοικήσουσιν, |
[1250] |
οὖσα,
τοῖς
ἀποκτείνασί
σε
~προστρόπαιον
|
αἷμα |
θήσεις·
οἰστέον
δὲ
τὴν
τύχην. |
[550] |
ἐκ
δὲ
χαρμονῆς
~πάλιν
μεταστὰς
|
δεῖμα |
προσβάλλεις
πατρί;
~(ΙΩΝ)
οὐ
ταὐτὸν |
[250] |
Πύθιος
ἀστραπαί
τε
Πύθιαι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
τιμᾶ |
τιμᾶ·
ὡς
μήποτ´
ὤφελόν
σφ´ |
[250] |
ἀστραπαί
τε
Πύθιαι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τιμᾶ
|
τιμᾶ· |
ὡς
μήποτ´
ὤφελόν
σφ´
ἰδεῖν. |
[200] |
τίνων
κλήιζεσθε
δόμων;
~{Παλλάδι
σύνοικα
|
τρόφιμα |
μέλαθρα
~τῶν
ἐμῶν
τυράννων·
~παρούσας |
[1250] |
καταξήνωσι
Παρνασοῦ
πλάκες,
~ὅθεν
πετραῖον
|
ἅλμα |
δισκηθήσεται.
~ἐσθλοῦ
δ´
ἔκυρσα
δαίμονος, |
[1250] |
~δράκοντ´
ἀναβλέποντα
φοινίαν
φλόγα,
~ἧι
|
τόλμα |
πᾶς´
ἔνεστιν
οὐδ´
ἥσσων
ἔφυ
|
[1400] |
ἔχει
τι
δεινὸν
ἥ
γε
|
τόλμα |
σου.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σκέψασθ´
ὃ
παῖς |
[1250] |
τὴν
τύχην.
~(ΙΩΝ)
ὦ
ταυρόμορφον
|
ὄμμα |
Κηφισοῦ
πατρός,
~οἵαν
ἔχιδναν
τήνδ´ |
[550] |
βίου}
~σιγᾶις;
τί
πρὸς
γῆν
|
ὄμμα |
σὸν
βαλὼν
ἔχεις
~ἐς
φροντίδας |
[200] |
γύαλα
λεύσσοντες
θεοῦ
~χαίρουσιν,
ἐνταῦθ´
|
ὄμμα |
σὸν
δακρυρροεῖ;
~{ΚΡΕΟΥΣΑ}
~ὦ
ξένε, |
[200] |
εὐγενής.
~ἔα·
~ἀλλ´
ἐξέπληξάς
μ´,
|
ὄμμα |
συγκλήισασα
σὸν
~δακρύοις
θ´
ὑγράνας´ |
[200] |
~οὐ
παραβαίνομεν,
~ἃ
δ´
ἐκτὸς
|
ὄμμα |
τέρψει.
~(ΙΩΝ)
πάντα
θεᾶσθ´,
ὅτι |
[50] |
λαμπρὰ
θῆι
πυλώματα
~δάφνης
κλάδοισιν.
|
ὄνομα |
δ´,
οὗ
μέλλει
τυχεῖν,
~Ἴων´ |
[800] |
οἷον
ἄλγος
ἔπαθον,
φίλαι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
ὄνομα |
δὲ
ποῖον
αὐτὸν
ὀνομάζει
πατήρ; |
[950] |
Παλλάδος
στολήν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τόδ´
ἔσχεν
|
ὄνομα |
θεῶν
ὅτ´
ἦιξεν
ἐς
δόρυ. |
[50] |
δ´
αὐτόν,
κτίστορ´
Ἀσιάδος
χθονός,
|
~ὄνομα |
κεκλῆσθαι
θήσεται
καθ´
Ἑλλάδα.
~ἀλλ´ |
[100] |
~τὸν
δ´
ὠφέλιμον
ἐμοὶ
πατέρος
|
ὄνομα |
λέγω
~Φοῖβον
τὸν
κατὰ
ναόν. |
[1500] |
ποτ´
οὔτε
παγκλήρους
δόμους
~οὔτ´
|
ὄνομα |
πατρός.
πῶς
γάρ,
οὗ
γ´ |
[250] |
ἦλθες;
ἐκ
ποίας
πάτρας
~πέφυκας;
|
ὄνομα |
τί
σε
καλεῖν
ἡμᾶς
χρεών; |
[850] |
τι
τοῖς
δούλοισιν
αἰσχύνην
φέρει,
|
~τοὔνομα· |
τὰ
δ´
ἄλλα
πάντα
τῶν |
[650] |
λόγοισιν
ἀστὸς
ἦι,
τό
γε
|
στόμα
|
~δοῦλον
πέπαται
κοὐκ
ἔχει
παρρησίαν. |
[50] |
δὲ
δρόσοις
~ἀφυδρανάμενοι
στείχετε
ναούς·
|
~στόμα |
τ´
εὔφημοι
φρουρεῖτ´
ἀγαθόν,
~φήμας |
[400] |
Τροφωνίου
φέρεις,
~παίδων
ὅπως
νῶιν
|
σπέρμα |
συγκραθήσεται;
~(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐκ
ἠξίωσε
τοῦ |
[1350] |
τοῖσδε
θησαυρίσμασιν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τί
δῆτα
|
φάσμα |
τῶν
ἀνελπίστων
ὁρῶ;
~(ΙΩΝ)
σίγα |
[1400] |
τρόπον.
~(ΙΩΝ)
ἰδού·
~τόδ´
ἔσθ´
|
ὕφασμα |
θέσφαθ´
ὡς
εὑρίσκομεν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὦ |
[250] |
ἀγκάλαις.
~(ΙΩΝ)
πατέρα
δ´
ἀληθῶς
|
χάσμα |
σὸν
κρύπτει
χθονός;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
πληγαὶ |
[700] |
συνησθῆις,
εἴ
τι
Λοξίας
ἄναξ
|
~θέσπισμα |
παίδων
ἐς
γονὰς
ἐφθέγξατο.
~σὺν |
[100] |
~ἄγ´,
ὦ
νεηθαλὲς
ὦ
~καλλίστας
|
προπόλευμα |
δάφνας,
~ἃ
τὰν
Φοίβου
θυμέλαν
|
[700] |
ἱστῶν
τῶν
ἐμῶν
καὶ
κερκίδος
|
~δούλευμα |
πιστόν,
τίνα
τύχην
λαβὼν
πόσις
|
[1400] |
εὑρίσκομεν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὦ
χρόνιον
ἱστῶν
|
παρθένευμα |
τῶν
ἐμῶν.
~(ΙΩΝ)
ἔστιν
τι |
[1450] |
δ´
ἄντρον
ἔρημον
οἰωνῶν
~γαμφηλαῖς
|
φόνευμα |
θοίναμά
τ´
εἰς
~Ἅιδαν
ἐκβάλληι. |
[300] |
χρήιζους´;
ὡς
ὑπουργήσω,
γύναι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
μάντευμα |
κρυπτὸν
δεομένη
Φοίβου
μαθεῖν.
~(ΙΩΝ) |
[1150] |
γέλων
δ´
ἔθηκε
συνδείπνοις
πολὺν
|
~πρόθυμα |
πράσσων·
ἔκ
τε
γὰρ
κρωσσῶν |
[1450] |
ὦ
φίλτατ´
εἰποῦς´,
εἰ
λέγεις
|
ἐτήτυμα. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
παρθένια
δ´
ἐμᾶς
ματέρος |
[800] |
δούλης
τινὸς
~γυναικὸς
ἐς
σὸν
|
δῶμα |
δεσπότην
ἄγει.
~ἁπλοῦν
ἂν
ἦν |
[800] |
γήμας
ξένος
ἐπεισελθὼν
πόλιν
~καὶ
|
δῶμα |
καὶ
σὴν
παραλαβὼν
παγκληρίαν
~ἄλλης |
[600] |
σὴν
βλέπηις
~ἢ
τἀμὰ
τιμῶν
|
δῶμα |
συγχέας
ἔχηις;
~ὅσας
σφαγὰς
δὴ |
[600] |
χρωμένων
τε
τῆι
πόλει
~ἐς
|
ἀξίωμα |
βὰς
πλέον
φρουρήσομαι
~ψήφοισιν.
οὕτω |
[1000] |
ἔχων
τόδε
~κάθες
βαλὼν
ἐς
|
πῶμα |
τῶι
νεανίαι
~ἰδίαι
γε,
μή |
[1200] |
σὴ
γὰρ
ἡ
προθυμία
~καὶ
|
πῶμα |
χειρὸς
σῆς
ἐδεξάμην
πάρα.
~εὐθὺς |
[1400] |
κενὸν
τόδ´
ἄγγος
ἢ
στέγει
|
πλήρωμά |
τι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σά
γ´
ἔνδυθ´, |
[1200] |
εἰς
ἔρον
Φοίβου
πάρα
~τὸ
|
σῶμα |
κοινῆι
τοῖς
τέκνοις
ἀπώλεσεν.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1250] |
τἠμῆι·
καὶ
γὰρ
εἰ
τὸ
|
σῶμά |
μοι
~ἄπεστιν
αὐτῆς,
τοὔνομ´
οὐκ |
[1250] |
ἐν
μέσωι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἱερὸν
τὸ
|
σῶμα |
τῶι
θεῶι
δίδωμ´
ἔχειν.
~(ΙΩΝ) |
[1450] |
~τροφεῖα
ματρὸς
οὐδὲ
λουτρὰ
χειροῖν,
|
~ἀνὰ |
δ´
ἄντρον
ἔρημον
οἰωνῶν
~γαμφηλαῖς |
[1450] |
ἐμὸν
~βρέφος
ἐς
ἀγκάλας;
~τίν´
|
ἀνὰ |
χέρα
δόμους
ἔβα
Λοξίου;
~(ΙΩΝ) |
[800] |
ἔμελλε
γῆς.
~{καινὸν
δὲ
τοὔνομ´
|
ἀνὰ |
χρόνον
πεπλασμένον
~Ἴων,
ἰόντι
δῆθεν |
[900] |
σὸς
ἀμαθὴς
~οἰωνοῖς
ἔρρει
συλαθείς,
|
~σπάργανα |
ματέρος
ἐξαλλάξας.
~μισεῖ
ς´
ἁ |
[250] |
ὠφελεῖ.
~(ΙΩΝ)
ἦ
καί
σφ´
|
Ἀθάνα |
γῆθεν
ἐξανείλετο;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐς
παρθένους |
[1050] |
ἀστερωπὸς
~ἀνεχόρευσεν
αἰθήρ,
~χορεύει
δὲ
|
σελάνα
|
~καὶ
πεντήκοντα
κόραι
~Νηρέος
αἱ |
[1400] |
θεομανὴς
γὰρ
ἥλατο
~βωμοῦ
λιποῦσα
|
ξόανα· |
δεῖτε
δ´
ὠλένας.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σφάζοντες |
[200] |
ὑγράνας´
εὐγενῆ
παρηίδα,
~ὡς
εἶδες
|
ἁγνὰ |
Λοξίου
χρηστήρια.
~τί
ποτε
μερίμνης |
[350] |
συμφοραὶ
βροτῶν,
~μορφαὶ
δὲ
διαφέρουσιν·
|
ἕνα |
δ´
ἂν
εὐτυχῆ
~μόλις
ποτ´ |
[450] |
Πύθιον
οἶκον,
~Ὀλύμπου
χρυσέων
θαλάμων
|
~πταμένα |
πρὸς
ἀγυιάς,
~Φοιβήιος
ἔνθα
γᾶς
|
[1350] |
~ἔχοντας
ἡμᾶς
οὐδ´
ἵν´
ἦν
|
κεκρυμμένα. |
~καὶ
χαῖρ´·
ἴσον
γάρ
ς´ |
[700] |
~νέαν
δ´
ἁμέραν
ἀπολιπὼν
θάνοι.
|
~στεγομένα |
γὰρ
ἂν
πόλις
ἔχοι
σκῆψιν
|
[1500] |
μαντεύεται;
~ἐμοῦ
ταράσσει,
μῆτερ,
εἰκότως
|
φρένα. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἄκουε
δή
νυν
ἅμ´ |
[1600] |
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
φιλοῦσά
γε
πτόλιν.
|
~(ΑΘΗΝΑ) |
ἐς
θρόνους
δ´
ἵζου
παλαιούς. |
[1600] |
~ἡδέως
ἐκκριμνάμεσθα
καὶ
προσεννέπω
πύλας.
|
~(ΑΘΗΝΑ) |
ἤινες´
οὕνεκ´
εὐλογεῖς
θεὸν
μεταβαλοῦς´ |
[1550] |
μὴ
καιρός
ἐσθ´
ἡμᾶς
ὁρᾶν.
|
~(ΑΘΗΝΑ) |
~μὴ
φεύγετ´·
οὐ
γὰρ
πολεμίαν |
[1600] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὦ
τέκνον,
στείχωμεν
οἴκους.
|
(ΑΘΗΝΑ) |
στείχεθ´,
ἕψομαι
~δ´
ἐγώ.
~(ΙΩΝ) |
[700] |
~ἔχουσαι
σκόπελον
οὐράνιόν
θ´
ἕδραν,
|
~ἵνα |
Βάκχιος
ἀμφιπύρους
ἀνέχων
πεύκας
~λαιψηρὰ |
[100] |
ὑπὸ
ναοῖς,
~κάπων
ἐξ
ἀθανάτων,
|
~ἵνα |
δρόσοι
τέγγους´
ἱεραί,
~τὰν
ἀέναον
|
[900] |
~βάλλω
τὰν
σὰν
εἰς
εὐνάν,
|
~ἵνα |
μ´
ἐν
λέχεσιν
μελέαν
μελέοις
|
[950] |
ὁ
παῖς
δὲ
ποῦ
´στιν,
|
ἵνα |
σὺ
μηκέτ´
ἦις
ἄπαις;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[500] |
Πάν,
~τοῖσι
σοῖς
ἐν
ἄντροις,
|
~ἵνα |
τεκοῦσά
τις
~παρθένος
μελέα
βρέφος
|
[450] |
καὶ
~παραυλίζουσα
πέτρα
~μυχώδεσι
Μακραῖς,
|
~ἵνα |
χοροὺς
στείβουσι
ποδοῖν
~Ἀγλαύρου
κόραι |
[300] |
οὐδέν,
ὦ
γύναι,
τεκμήριον.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
τάλαινά |
ς´
ἡ
τεκοῦς´
ἄρ´,
ἥτις |
[1250] |
δὲ
γίγνομαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἴσμεν,
ὦ
|
τάλαινα, |
τὰς
σὰς
συμφοράς,
ἵν´
εἶ |
[1500] |
δειναὶ
μὲν
αἱ
τότε
τύχαι,
|
~δεινὰ |
δὲ
καὶ
τάδ´·
ἑλισσόμεσθ´
ἐκεῖθεν
|
[1400] |
ἔσω
κεκρυμμένων.
~(ΙΩΝ)
τάδ´
οὐχὶ
|
δεινά; |
ῥυσιάζομαι
δόλωι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὔκ,
ἀλλὰ |
[1450] |
εἰς
~Ἅιδαν
ἐκβάλληι.
~(ΙΩΝ)
ὦ
|
δεινὰ |
τλᾶσα,
μῆτερ.
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐν
φόβωι, |
[700] |
πρὸς
μέλαθρα
καὶ
κόμιζέ
με.
|
~αἰπεινά |
μοι
μαντεῖα·
τοῦ
γήρως
δέ |
[1450] |
τέκνον,
~καταδεθεῖσα
σὰν
ἀπέβαλον
ψυχάν.
|
~ἔκτεινά |
ς´
ἄκους´.
(ΙΩΝ)
ἐξ
ἐμοῦ |
[1250] |
δ´
εὐσεβῆ
τότ´
ἦν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
ἔκτεινά |
ς´
ὄντα
πολέμιον
δόμοις
ἐμοῖς. |
[900] |
καὶ
νῦν
ἔρρει
~πτανοῖς
ἁρπασθεὶς
|
θοίνα
|
~παῖς
μοι
καὶ
σοί.
~τλᾶμον, |
[350] |
Φοῖβος
ἐκτρέφει
λαβών;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τὰ
|
κοινὰ |
χαίρων
οὐ
δίκαια
δρᾶι
μόνος. |
[1200] |
ἐκκλέπτει.
~τί
ποτ´,
ὦ
μελέα
|
δέσποινα, |
μένει
~ψυχῆι
σε
παθεῖν;
ἆρα |
[800] |
δαῖτα
παιδὶ
τῶι
νέωι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
δέσποινα, |
προδεδόμεσθα
(σὺν
γὰρ
σοὶ
νοσῶ) |
[850] |
ἐσθλὸς
ἦι.
~(ΧΟΡΟΣ)
κἀγώ,
φίλη
|
δέσποινα, |
συμφορὰν
θέλω
~κοινουμένη
τήνδ´
ἢ |
[750] |
εἰσιδών;
~(ΧΟΡΟΣ)
οἶσθ´,
ὦ
φίλη
|
δέσποινα, |
τὸν
νεανίαν
~ὃς
τόνδ´
ἔσαιρε |
[1350] |
δέ
μοι
τί
κέρδος
ἢ
|
τίνα |
βλάβην;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἐνθάδε
κέκρυπται
σπάργαν´ |
[250] |
Ἀπόλλωνος
δόμους
~μνήμην
παλαιὰν
ἀνεμετρησάμην
|
τινά· |
~ἐκεῖσε
τὸν
νοῦν
ἔσχον
ἐνθάδ´ |
[250] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐδέν·
ξύνοιδ´
ἄντροισιν
αἰσχύνην
|
τινά. |
~(ΙΩΝ)
πόσις
δὲ
τίς
ς´ |
[1000] |
τί
τῶιδε
χρῆσθαι;
δύναμιν
ἐκφέρει
|
τίνα; |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
νόσους
ἀπείργει
καὶ
τροφὰς |
[250] |
τίς;
εὐγενῆ
νιν
δεῖ
πεφυκέναι
|
τινά. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
Ξοῦθος,
πεφυκὼς
Αἰόλου
Διός |
[900] |
πημάτων
κακὰς
ὁδούς.
~τί
φήις;
|
τίνα |
λόγον
Λοξίου
κατηγορεῖς;
~ποῖον
τεκεῖν |
[750] |
πρὶν
ἂν
μάθωμεν
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀγγελίαν
|
τίνα |
μοι;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
εἰ
ταὐτὰ
πράσσων |
[1000] |
Γοργοῦς
ἄπο.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἰσχὺν
ἔχοντας
|
τίνα |
πρὸς
ἀνθρώπου
φύσιν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τὸν |
[500] |
(ΞΟΥΘΟΣ)
τὸν
συναντήσαντά
μοι
~(ΙΩΝ)
|
τίνα |
συνάντησιν;
(ΞΟΥΘΟΣ)
δόμων
τῶνδ´
ἐξιόντι |
[200] |
σέθεν
ἂν
πυθοίμαν
αὐδάν;
~(ΙΩΝ)
|
τίνα |
τήνδε
θέλεις;
~{ἆρ´
ὄντως
μέσον |
[300] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐς
δ´
ἄνδρ´
ἀφίκου
|
τίνα |
τροφὴν
κεκτημένος;
~(ΙΩΝ)
βωμοί
μ´ |
[700] |
ἐμῶν
καὶ
κερκίδος
~δούλευμα
πιστόν,
|
τίνα |
τύχην
λαβὼν
πόσις
~βέβηκε
παίδων, |
[1200] |
βίωι,
~λεύσιμοι
δὲ
καταφθοραὶ
δεσποίναι.
|
~τίνα |
φυγὰν
πτερόεσσαν
ἢ
~χθονὸς
ὑπὸ |
[500] |
φάτιν
~ἄιον
εὐτυχίας
μετέχειν
θεόθεν
|
τέκνα |
θνατοῖς.
~(ΙΩΝ)
πρόσπολοι
γυναῖκες,
αἳ |
[500] |
μητρός;
(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐ
πέδον
τίκτει
|
τέκνα. |
~(ΙΩΝ)
πῶς
ἂν
οὖν
εἴην |
[950] |
οὖς´
ὑπερδράμω;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πίμπρη
τὰ
|
σεμνὰ |
Λοξίου
χρηστήρια.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
δέδοικα·
καὶ |
[1200] |
δ´
ἀπασπαίρουσα,
φοινικοσκελεῖς
~χηλὰς
παρεῖσα.
|
γυμνὰ |
δ´
ἐκ
πέπλων
μέλη
~ὑπὲρ |
[1400] |
βοάσω;
πόθεν
μοι
~συνέκυρς´
ἀδόκητος
|
ἡδονά; |
~πόθεν
ἐλάβομεν
χαράν;
~(ΙΩΝ)
ἐμοὶ |
[1250] |
ὅπλοις
ἦλθον
ἐς
τὴν
σὴν
|
χθόνα. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
μάλιστα·
κἀπίμπρης
γ´
Ἐρεχθέως |
[1550] |
εἰσακούσατον.
~λαβοῦσα
τόνδε
παῖδα
Κεκροπίαν
|
χθόνα
|
~χώρει,
Κρέουσα,
κἀς
θρόνους
τυραννικοὺς
|
[0] |
~Ὦ
σύγγον´,
ἐλθὼν
λαὸν
εἰς
|
αὐτόχθονα
|
~κλεινῶν
Ἀθηνῶν
(οἶσθα
γὰρ
θεᾶς |
[400] |
~ἐς
παῖδα
τὸν
σὸν
μεταπέσοι
|
βελτίονα. |
~(ΞΟΥΘΟΣ)
ἔσται
τάδ´·
ἀλλὰ
τίς |
[800] |
ἁλοὺς
μὲν
ἀνέφερ´
ἐς
τὸν
|
δαίμονα, |
~ἐλθὼν
δὲ
καὶ
τὸν
χρόνον |
[550] |
ὕπο
~μισησόμεσθα·
λυπρὰ
γὰρ
τὰ
|
κρείσσονα. |
~ὅσοι
δέ,
χρηστοὶ
δυνάμενοί
τ´, |
[1450] |
δυσγενής,
μῆτερ;
πόθεν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἴστω
|
Γοργοφόνα |
(ΙΩΝ)
τί
τοῦτ´
ἔλεξας;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1100] |
παῖδα
τὸν
καινὸν
λαβὼν
~πρὸς
|
δεῖπνα |
θυσίας
θ´
ἃς
θεοῖς
ὡπλίζετο, |
[750] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
αἰαῖ
αἰαῖ·
~διανταῖος
ἔτυπεν
|
ὀδύνα |
με
πλευμόνων
~τῶνδ´
ἔσω.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[900] |
καὶ
βωμοὶ
πέλας.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐνταῦθ´
|
ἀγῶνα |
δεινὸν
ἠγωνίσμεθα.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τίν´;
ὡς |
[50] |
παῖς
τ´
ἔχηι
τὰ
πρόσφορα.
|
~Ἴωνα |
δ´
αὐτόν,
κτίστορ´
Ἀσιάδος
χθονός, |
[650] |
σε
σκῆπτρα
τἄμ´
ἔχειν
χθονός.
|
~Ἴωνα |
δ´
ὀνομάζω
σε
τῆι
τύχηι |
[600] |
~ὅστις
δεδοικὼς
καὶ
περιβλέπων
βίαν
|
~αἰῶνα |
τείνει;
δημότης
ἂν
εὐτυχὴς
~ζῆν |
[500] |
~(ΙΩΝ)
οὐκ
ἀπαλλάξηι,
πρὶν
εἴσω
|
τόξα |
πλευμόνων
λαβεῖν;
~(ΞΟΥΘΟΣ)
ὡς
τί |
[250] |
δυσθυμῆι,
γύναι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐδέν·
μεθῆκα
|
τόξα· |
τἀπὶ
τῶιδε
δὲ
~ἐγώ
τε |
[1450] |
Λοξίου;
~(ΙΩΝ)
θεῖον
τόδ´·
ἀλλὰ
|
τἀπίλοιπα |
τῆς
τύχης
~εὐδαιμονοῖμεν,
ὡς
τὰ |
[1200] |
~ἔσεισε
κἀβάκχευσεν,
ἐκ
δ´
ἔκλαγξ´
|
ὄπα
|
~ἀξύνετον
αἰάζους´·
ἐθάμβησεν
δὲ
πᾶς
|
[1150] |
ἀγρίων
θηράματα.
~κατ´
εἰσόδους
δὲ
|
Κέκροπα |
θυγατέρων
πέλας
~σπείραισιν
εἱλίσσοντ´,
Ἀθηναίων |
[1200] |
οὐκ
ἔστ´
οὐκ
ἔστιν
θανάτου
|
~παρατροπὰ |
μελέαι
μοι·
~φανερὰ
φανερὰ
τάδ´ |
[650] |
~ἐφ´
ὅτι
ποτὲ
βάσεται.
~ἄτοπος
|
ἄτοπα |
γὰρ
παραδίδωσί
μοι
~τάδε
θεοῦ |
[1600] |
εἴασεν
ἐκπνεῦσαι
βίον.
~νῦν
οὖν
|
σιώπα |
παῖς
ὅδ´
ὡς
πέφυκε
σός, |
[750] |
τὸν
ἐμὸν
ἄτεκνον
ἄτεκνον
ἔλακ´
|
~ἄρα |
βίοτον,
ἐρημίαι
δ´
ὀρφανοὺς
~δόμους |
[550] |
ἀπιστεῖν
εἰκός.
(ΞΟΥΘΟΣ)
εὖ
φρονεῖς
|
ἄρα. |
~(ΙΩΝ)
καὶ
τί
βουλόμεσθά
γ´ |
[500] |
γὰρ
ὕστερόν
γέ
πω.
~(ΙΩΝ)
|
ἆρα |
δῆτ´
ἐκεῖ
μ´
ἔφυσας;
(ΞΟΥΘΟΣ) |
[1200] |
δέσποινα,
μένει
~ψυχῆι
σε
παθεῖν;
|
ἆρα |
θέλουσαι
~δρᾶσαί
τι
κακὸν
τοὺς |
[550] |
~(ΙΩΝ)
ὦ
φίλη
μῆτερ,
πότ´
|
ἆρα |
καὶ
σὸν
ὄψομαι
δέμας;
~νῦν |
[1450] |
~ὑμέναιος
ἐμός,
~τέκνον,
ἔτικτε
σὸν
|
κάρα. |
~(ΙΩΝ)
αἰαῖ·
πέφυκα
δυσγενής,
μῆτερ; |
[1200] |
~καὶ
πῶμα
χειρὸς
σῆς
ἐδεξάμην
|
πάρα. |
~εὐθὺς
δ´
ἐρευνᾶι
γραῖαν
ὠλένην |
[1250] |
οἶκτος
ὁ
σὸς
ἐμοὶ
κρείσσων
|
πάρα
|
~καὶ
μητρὶ
τἠμῆι·
καὶ
γὰρ |
[1050] |
~αἰσχύνομαι
τὸν
πολύυμνον
~θεόν,
εἰ
|
παρὰ |
Καλλιχόροισι
παγαῖς
~λαμπάδα
θεωρὸς
εἰκάδων
|
[1100] |
~λαβὼν
δ´
ὑφάσμαθ´
ἱερὰ
θησαυρῶν
|
πάρα
|
~κατεσκίαζε,
θαύματ´
ἀνθρώποις
ὁρᾶν.
~πρῶτον |
[150] |
οὐδ´
ἀγυιάτιδες
~θεραπεῖαι·
~ἀλλὰ
καὶ
|
παρὰ |
Λοξίαι
~τῶι
Λατοῦς
διδύμων
προσώπων
|
[200] |
ὁ
Βακχεύς.
~{σέ
τοι,
τὸν
|
παρὰ |
ναὸν
αὐδῶ·
~θέμις
γυάλων
ὑπερβῆναι
|
[500] |
ἐξιόντα
τ´
ἤδη
δεσπότην
ὁρᾶν
|
πάρα. |
~(ΞΟΥΘΟΣ)
ὦ
τέκνον,
χαῖρ´·
ἡ |
[1550] |
χθονὸς
~Παλλάς,
δρόμωι
σπεύσας´
Ἀπόλλωνος
|
πάρα, |
~ὃς
ἐς
μὲν
ὄψιν
σφῶιν |
[150] |
~τις·
ἆρ´
ὃς
ἐμαῖσι
μυθεύεται
|
~παρὰ |
πήναις,
~ἀσπιστὰς
Ἰόλαος,
ὃς
~κοινοὺς |
[1300] |
ὄντα
τόν
τε
μὴ
θεῶν
|
πάρα. |
~{ΠΡΟΦΗΤΙΣ}
~ἐπίσχες,
ὦ
παῖ·
τρίποδα |
[1450] |
χερῶν
ὁρίζηι.
~νῦν
δὲ
γενειάσιν
|
πάρα |
σέθεν
πνέω
~μακαριωτάτας
τυχοῦς´
ἡδονᾶς. |
[1200] |
γὰρ
ἐλθοῦς´
εἰς
ἔρον
Φοίβου
|
πάρα
|
~τὸ
σῶμα
κοινῆι
τοῖς
τέκνοις |
[450] |
~Φοιβήιος
ἔνθα
γᾶς
~μεσόμφαλος
ἑστία
|
~παρὰ |
χορευομένωι
τρίποδι
~μαντεύματα
κραίνει,
~σὺ |
[300] |
μῦθον·
ἀλλ´
αἰδούμεθα.
~(ΙΩΝ)
οὔ
|
τἄρα |
πράξεις
οὐδέν·
ἀργὸς
ἡ
θεός. |
[350] |
τοὺς
λελεγμένους
λόγους
~σίγα
πρὸς
|
ἄνδρα, |
μή
τιν´
αἰσχύνην
λάβω
~διακονοῦσα |
[950] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τὰ
δυνατά
νυν
τόλμησον,
|
ἄνδρα |
σὸν
κτανεῖν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
αἰδούμεθ´
εὐνὰς |
[1000] |
πάρεστί
σοι.
~ἐχθρὸν
δ´
ἐπ´
|
ἄνδρα |
στεῖχε
δεσποτῶν
μέτα
~καὶ
συμφόνευε |
[750] |
παῖς.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀν´
ὑγρὸν
ἀμπταίην
|
αἰθέρα |
πόρσω
γαίας
~Ἑλλανίας
ἀστέρας
ἑσπέρους, |
[1100] |
θοίνην
καλῶν.
~λαβὼν
δ´
ὑφάσμαθ´
|
ἱερὰ |
θησαυρῶν
πάρα
~κατεσκίαζε,
θαύματ´
ἀνθρώποις |
[1300] |
πονηρᾶι
χειρί,
τοῖσι
δ´
ἐνδίκοις·
|
~ἱερὰ |
καθίζειν
δ´
ὅστις
ἠδικεῖτ´
ἐχρῆν, |
[1300] |
κακῶς.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
μὴ
ταῦτα·
λείπων
|
ἱερὰ |
καὶ
στείχων
πάτραν
~(ΙΩΝ)
τί |
[1350] |
ὑπερβαίην
ποτ´
ἄν.
~ὦ
στέμμαθ´
|
ἱερά, |
τί
ποτέ
μοι
κεκεύθατε,
~καὶ |
[550] |
γε
φθέγμ´
ἐδεξάμην
τόδε.
~(ΙΩΝ)
|
ἡμέρα |
θ´
ἡ
νῦν
παροῦσα.
(ΞΟΥΘΟΣ) |
[1350] |
ὦ
μακαρία
μοι
φασμάτων
ἥδ´
|
ἡμέρα. |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
λαβών
νυν
αὐτὰ
τὴν |
[1200] |
θοᾶς
ἐχίδνας
~σταγόσι
μειγνυμένας
φόνωι.
|
~φανερὰ |
θύματα
νερτέρων,
~συμφοραὶ
μὲν
ἐμῶι |
[900] |
τότ´
ἦν
ἃ
νῦν
σοι
|
φανερὰ |
σημαίνω
κακά.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
κἆιτ´
ἐξέκλεψας |
[1200] |
θανάτου
~παρατροπὰ
μελέαι
μοι·
~φανερὰ
|
φανερὰ |
τάδ´
ἤδη
~σπονδὰς
ἐκ
Διονύσου
|
[1200] |
ἔστιν
θανάτου
~παρατροπὰ
μελέαι
μοι·
|
~φανερὰ |
φανερὰ
τάδ´
ἤδη
~σπονδὰς
ἐκ |
[450] |
ποδοῖν
~Ἀγλαύρου
κόραι
τρίγονοι
~στάδια
|
χλοερὰ |
πρὸ
Παλλάδος
~ναῶν
συρίγγων
~ὑπ´ |
[250] |
τοσαῦτα
κεὐτυχοῦμεν,
ὦ
ξέν´,
οὐ
|
πέρα. |
~(ΙΩΝ)
πρὸς
θεῶν,
ἀληθῶς,
ὡς |
[400] |
~τὰς
ἡδονὰς
γὰρ
τῆς
προμηθίας
|
πέρα
|
~σπεύδοντες
ἀδικεῖτ´.
οὐκέτ´
ἀνθρώπους
κακοὺς
|
[1050] |
χορευόμεναι
~τὰν
χρυσοστέφανον
κόραν
~καὶ
|
ματέρα |
σεμνάν·
~ἵν´
ἐλπίζει
βασιλεύσειν
~ἄλλων |
[250] |
μητρὸς
ἦν
ἐν
ἀγκάλαις.
~(ΙΩΝ)
|
πατέρα |
δ´
ἀληθῶς
χάσμα
σὸν
κρύπτει |
[1300] |
τόδε
γνῶναί
με
χρή;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
πατέρα |
κατειπὼν
τῆσδέ
ς´
ἐκπέμπει
χθονός. |
[550] |
~(ΙΩΝ)
ἐκπεφεύγαμεν
τὸ
δοῦλον.
(ΞΟΥΘΟΣ)
|
πατέρα |
νυν
δέχου,
τέκνον.
~(ΙΩΝ)
τῶι |
[550] |
δὲ
τὴν
μὲν
συμφορὰν
ἀσπάζομαι,
|
~πατέρα |
ς´
ἀνευρών·
ὧν
δὲ
γιγνώσκω, |
[950] |
γέρον,
δακρυρροεῖς;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
σὲ
καὶ
|
πατέρα |
σὸν
δυστυχοῦντας
εἰσορῶν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τὰ |
[1050] |
~κατὰ
μοῦσαν
ἰόντες
ἀείδεθ´
ὕμνοις
|
~ἁμέτερα |
λέχεα
καὶ
γάμους
~Κύπριδος
ἀθέμιτος |
[1350] |
ἀσπάζομαι.
~{ἄρξαι
δ´
ὅθεν
σὴν
|
μητέρα |
ζητεῖν
σε
χρή·
~πρῶτον
μὲν |
[1500] |
παρ´
οἵαν
ἤλθομεν
στάθμην
βίου
|
~μητέρα |
φονεῦσαι
καὶ
παθεῖν
ἀνάξια.
~φεῦ· |
[750] |
ἔλακες
~ἄχος
ἐμοὶ
στένειν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
πότερα |
δὲ
φῦναι
δεῖ
γυναικὸς
ἔκ |
[300] |
σηκοῖς
δ´
ὑστερεῖ
Τροφωνίου.
~(ΙΩΝ)
|
πότερα |
θεατὴς
ἢ
χάριν
μαντευμάτων;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1450] |
~βρέφος
ἐς
ἀγκάλας;
~τίν´
ἀνὰ
|
χέρα |
δόμους
ἔβα
Λοξίου;
~(ΙΩΝ)
θεῖον |
[1150] |
~κοινόν,
γέρων
ἔλεξ´·
Ἀφαρπάζειν
χρεὼν
|
~οἰνηρὰ |
τεύχη
σμικρά,
μεγάλα
δ´
ἐσφέρειν, |
[600] |
πρόσωπον
ἡδύ,
τἀν
δόμοισι
δὲ
|
~λυπηρά· |
τίς
γὰρ
μακάριος,
τίς
εὐτυχής, |
[1150] |
~οἰωνὸν
ἔθετο
κἀκέλευς´
ἄλλον
νέον
|
~κρατῆρα |
πληροῦν·
τὰς
δὲ
πρὶν
σπονδὰς |
[1150] |
δ´
ἐς
αὐλοὺς
ἧκον
ἐς
|
κρατῆρά |
τε
~κοινόν,
γέρων
ἔλεξ´·
Ἀφαρπάζειν |
[700] |
~ἵνα
Βάκχιος
ἀμφιπύρους
ἀνέχων
πεύκας
|
~λαιψηρὰ |
πηδᾶι
νυκτιπόλοις
ἅμα
σὺν
Βάκχαις. |
[700] |
ἐκγόνους
αὐτοχθόνων.
~ἕλχ´
ἕλκε
πρὸς
|
μέλαθρα |
καὶ
κόμιζέ
με.
~αἰπεινά
μοι |
[200] |
κλήιζεσθε
δόμων;
~{Παλλάδι
σύνοικα
τρόφιμα
|
μέλαθρα |
~τῶν
ἐμῶν
τυράννων·
~παρούσας
δ´ |
[450] |
~κατ´
ἀκροτάτας
~κορυφᾶς
Διός,
ὦ
|
μάκαιρα |
Νίκα,
~μόλε
Πύθιον
οἶκον,
~Ὀλύμπου |
[600] |
γὰρ
ἡ
χάρις
~μεγάλοισι
χαίρειν
|
σμικρά |
θ´
ἡδέως
ἔχειν.
~(ΧΟΡΟΣ)
καλῶς |
[1150] |
ἔλεξ´·
Ἀφαρπάζειν
χρεὼν
~οἰνηρὰ
τεύχη
|
σμικρά, |
μεγάλα
δ´
ἐσφέρειν,
~ὡς
θᾶσσον |
[1300] |
ἡ
φάτις
δ´
οὔ
μοι
|
πικρά. |
~(ΙΩΝ)
ἤκουσας
ὥς
μ´
ἔκτεινεν |
[1500] |
~καὶ
περικαλύψαι
τοῖσι
πράγμασι
σκότον.
|
~ὅρα |
σύ,
μῆτερ,
μὴ
σφαλεῖς´
ἃ |
[450] |
ἐν
θαλάμοις
~πατρίοισι
νεάνιδες
ἧβαι,
|
~διαδέκτορα |
πλοῦτον
~ὡς
ἕξοντες
ἐκ
πατέρων
|
[50] |
γένωνται
παῖς
τ´
ἔχηι
τὰ
|
πρόσφορα. |
~Ἴωνα
δ´
αὐτόν,
κτίστορ´
Ἀσιάδος |
[50] |
γόνον
~τόνδ´,
ὡς
πρὸ
ναοῦ
|
λαμπρὰ |
θῆι
πυλώματα
~δάφνης
κλάδοισιν.
ὄνομα |
[50] |
θεῶν.
~(ΙΩΝ)
~ἅρματα
μὲν
τάδε
|
λαμπρὰ |
τεθρίππων·
~Ἥλιος
ἤδη
λάμπει
κατὰ |
[550] |
τῶν
μὲν
ἀδυνάτων
ὕπο
~μισησόμεσθα·
|
λυπρὰ |
γὰρ
τὰ
κρείσσονα.
~ὅσοι
δέ, |
[450] |
~ὦ
Πανὸς
θακήματα
καὶ
~παραυλίζουσα
|
πέτρα
|
~μυχώδεσι
Μακραῖς,
~ἵνα
χοροὺς
στείβουσι |
[800] |
ἴσον
φέρειν,
~λαβὼν
δὲ
δοῦλα
|
λέκτρα |
νυμφεύσας
λάθραι
~τὸν
παῖδ´
ἔφυσεν, |
[950] |
σὸν
λιπεῖν
ἔτλης;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
πῶς;
|
οἰκτρὰ |
πολλὰ
στόματος
ἐκβαλοῦς´
ἔπη.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[1400] |
ἔτ´
ὄντα
νήπιον,
~Κέκροπος
ἐς
|
ἄντρα |
καὶ
Μακρὰς
πετρηρεφεῖς.
~λείψω
δὲ |
[650] |
λαμβάνων
προσάξομαι
~δάμαρτ´
ἐᾶν
σε
|
σκῆπτρα |
τἄμ´
ἔχειν
χθονός.
~Ἴωνα
δ´ |
[1150] |
γὰρ
κρωσσῶν
ὕδωρ
~χεροῖν
ἔπεμπε
|
νίπτρα |
κἀξεθυμία
~σμύρνης
ἱδρῶτα
χρυσέων
τ´ |
[1150] |
Νὺξ
ἀσείρωτον
ζυγοῖς
~ὄχημ´
ἔπαλλεν,
|
ἄστρα |
δ´
ὡμάρτει
θεᾶι·
~Πλειὰς
μὲν |
[50] |
~Ἥλιος
ἤδη
λάμπει
κατὰ
γῆν,
|
~ἄστρα |
δὲ
φεύγει
πυρὶ
τῶιδ´
αἰθέρος
|
[1150] |
ἥ
τε
φωσφόρος
~Ἕως
διώκους´
|
ἄστρα. |
τοίχοισιν
δ´
ἔπι
~ἤμπισχεν
ἄλλα |
[1450] |
οὐδὲ
μαστῶι
~τροφεῖα
ματρὸς
οὐδὲ
|
λουτρὰ |
χειροῖν,
~ἀνὰ
δ´
ἄντρον
ἔρημον |
[1400] |
ἢ
στέγει
πλήρωμά
τι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
σά |
γ´
ἔνδυθ´,
οἷσί
ς´
ἐξέθηκ´ |
[600] |
~ἡ
δ´
οὖς´
ἄτεκνος
τὰ
|
σὰ |
φίλ´
εἰσορᾶι
πικρῶς,
~κἆιτ´
ἢ |
[1450] |
~Ἅιδαν
ἐκβάλληι.
~(ΙΩΝ)
ὦ
δεινὰ
|
τλᾶσα, |
μῆτερ.
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐν
φόβωι,
τέκνον, |
[0] |
γὰρ
ἡ
Διὸς
κόρη
~φρουρὼ
|
παραζεύξασα |
φύλακε
σώματος
~δισσὼ
δράκοντε,
παρθένοις |
[1200] |
ἔν
τ´
ἀνακτόροις
~φόνον
τιθεῖσαν.
|
πᾶσα |
δὲ
ζητεῖ
πόλις
~τὴν
ἀθλίως |
[1350] |
ὡς
ταὐτὸν
πάθος
~πέπονθε,
παιδὸς
|
ἀπολέσασα |
χαρμονάς.
~καὶ
νῦν
λαβὼν
τήνδ´ |
[200] |
~ἔα·
~ἀλλ´
ἐξέπληξάς
μ´,
ὄμμα
|
συγκλήισασα |
σὸν
~δακρύοις
θ´
ὑγράνας´
εὐγενῆ |
[1100] |
πανταχῆι
γὰρ
ἄστεως
~ζητῶν
νιν
|
ἐξέπλησα |
κοὐκ
ἔχω
λαβεῖν.
~(ΧΟΡΟΣ)
τί |
[300] |
τίς;
ὥς
σου
τὴν
τεκοῦσαν
|
ὤλβισα. |
~(ΙΩΝ)
τοῦ
θεοῦ
καλοῦμαι
δοῦλος, |
[1450] |
μῆτερ.
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐν
φόβωι,
τέκνον,
|
~καταδεθεῖσα |
σὰν
ἀπέβαλον
ψυχάν.
~ἔκτεινά
ς´ |
[1200] |
~θνήισκει
δ´
ἀπασπαίρουσα,
φοινικοσκελεῖς
~χηλὰς
|
παρεῖσα. |
γυμνὰ
δ´
ἐκ
πέπλων
μέλη
|
[250] |
οἰκοῦς´
ἄστυ
γενναίων
τ´
ἄπο
|
~τραφεῖσα |
πατέρων,
ὥς
σε
θαυμάζω,
γύναι. |
[1250] |
πετραῖον
ἅλμα
δισκηθήσεται.
~ἐσθλοῦ
δ´
|
ἔκυρσα |
δαίμονος,
πρὶν
ἐς
πόλιν
~μολεῖν |
[250] |
~ἐκεῖσε
τὸν
νοῦν
ἔσχον
ἐνθάδ´
|
οὖσά |
περ.
~ὦ
τλήμονες
γυναῖκες·
ὦ |
[1250] |
ἔπι.
~κἂν
θάνηις
γὰρ
ἐνθάδ´
|
οὖσα, |
τοῖς
ἀποκτείνασί
σε
~προστρόπαιον
αἷμα |
[400] |
ἀμφὶ
βωμούς,
ὦ
γύναι,
δαφνηφόρους
|
~λαβοῦσα |
κλῶνας,
εὐτέκνους
εὔχου
θεοῖς
~χρησμούς |
[0] |
´κπεσεῖν
δόμων·
~τρέφει
δέ
νιν
|
λαβοῦσα, |
τὸν
σπείραντα
δὲ
~οὐκ
οἶδε |
[1550] |
~ἐφ´
οἷσιν
ἔζευξ´
ἅρματ´,
εἰσακούσατον.
|
~λαβοῦσα |
τόνδε
παῖδα
Κεκροπίαν
χθόνα
~χώρει, |
[1450] |
~μακαριωτάτας
τυχοῦς´
ἡδονᾶς.
~(ΙΩΝ)
τοὐμὸν
|
λέγουσα |
καὶ
τὸ
σὸν
κοινῶς
λέγεις. |
[1200] |
μυχοὺς
πορευθῶ,
~θανάτου
λεύσιμον
ἄταν
|
~ἀποφεύγουσα, |
τεθρίππων
~ὠκιστᾶν
χαλᾶν
ἐπιβᾶς´
~ἢ |
[1250] |
~μὴ
θανεῖν,
κλοπῆι
δ´
ἀφῖγμαι
|
διαφυγοῦσα |
πολεμίους.
~(ΧΟΡΟΣ)
ποῖ
δ´
ἂν |
[200] |
δακρύων
ἐμῶν
πέρι·
~ἐγὼ
δ´
|
ἰδοῦσα |
τούσδ´
Ἀπόλλωνος
δόμους
~μνήμην
παλαιὰν |
[1450] |
Γοργοφόνα
(ΙΩΝ)
τί
τοῦτ´
ἔλεξας;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἃ
σκοπέλοις
ἐπ´
ἐμοῖς
~τὸν |
[750] |
γόοι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πρὶν
ἂν
μάθωμεν
|
(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἀγγελίαν
τίνα
μοι;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
εἰ |
[950] |
ξυνήιδει
σοί
τις
ἔκθεσιν
τέκνου;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
αἱ
ξυμφοραί
γε
καὶ
τὸ |
[750] |
~ἀβίοτον,
φίλαι.
~διοιχόμεσθα.
(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τέκνον.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
αἰαῖ
αἰαῖ·
~διανταῖος
ἔτυπεν
ὀδύνα |
[950] |
νυν
τόλμησον,
ἄνδρα
σὸν
κτανεῖν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
αἰδούμεθ´
εὐνὰς
τὰς
τόθ´
ἡνίκ´ |
[900] |
φίλον
τύμβευμ´;
ἄνελθέ
μοι
πάλιν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
αἰσχύνομαι
μέν
ς´,
ὦ
γέρον, |
[1500] |
~ἐμοῦ
ταράσσει,
μῆτερ,
εἰκότως
φρένα.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἄκουε
δή
νυν
ἅμ´
ἐσῆλθεν, |
[300] |
λέγοις
ἄν·
ἡμεῖς
τἄλλα
προξενήσομεν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἄκουε
δὴ
τὸν
μῦθον·
ἀλλ´ |
[950] |
ἂν
εἴην
τοῖνδ´
ὑπηρέτης
ἐγώ.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἄκουε
τοίνυν·
οἶσθα
γηγενῆ
μάχην; |
[900] |
συστενάζειν
γ´
οἶδα
γενναίως
φίλοις.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἄκουε
τοίνυν·
οἶσθα
Κεκροπίων
πετρῶν
|
[350] |
τὸ
πρᾶγμα·
μὴ
´ξέλεγχέ
νιν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἀλγύνεται
δέ
γ´
ἡ
παθοῦσα |
[750] |
οὐκ
εὐτυχές.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἰὼ
τλᾶμον.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἀλλ´
ἦ
τι
θεσφάτοισι
δεσποτῶν |
[1250] |
ἔκαινες
φαρμάκοις
τὸν
τοῦ
θεοῦ;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἀλλ´
οὐκέτ´
ἦσθα
Λοξίου,
πατρὸς |
[750] |
~τῶνδ´
ἔσω.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
μήπω
στενάξηις
|
(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἀλλὰ
πάρεισι
γόοι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πρὶν |
[1450] |
οἷον
ἀνελέγχομαι.
~(ΙΩΝ)
πῶς
εἶπας;
|
(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἄλλοθεν
γέγονας,
ἄλλοθεν.
~(ΙΩΝ)
ὤμοι· |
[750] |
ναόν;
οὗτός
ἐσθ´
ὁ
παῖς.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἀν´
ὑγρὸν
ἀμπταίην
αἰθέρα
πόρσω |
[300] |
δοῦλος,
εἰμί
τ´,
ὦ
γύναι.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἀνάθημα
πόλεως
ἤ
τινος
πραθεὶς |
[300] |
γῆς
ἥκετ´
ἢ
παίδων
πέρι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἄπαιδές
ἐσμεν,
χρόνι´
ἔχοντ´
εὐνήματα. |
[1450] |
καὶ
τὸ
σὸν
κοινῶς
λέγεις.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἄπαιδες
οὐκέτ´
ἐσμὲν
οὐδ´
ἄτεκνοι· |
[1250] |
οὐ
δίκην
δώσουσα
τῶν
εἰργασμένων.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἀπεννέπω
σε
μὴ
κατακτείνειν
ἐμὲ
|
[700] |
τὸ
τοῦ
δὲ
νοῦ
ταχύ.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
βάκτρωι
δ´
ἐρείδου·
περιφερὴς
στίβος |
[250] |
δ´
ἐξεσώθης
πῶς
κασιγνήτων
μόνη;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
βρέφος
νεογνὸν
μητρὸς
ἦν
ἐν |
[1400] |
ὥς
με
μὴ
ταύτηι
λάβηις.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
Γοργὼν
μὲν
ἐν
μέσοισιν
ἠτρίοις |
[700] |
τοῦ
δ´
ἀπόντος
οὐ
κρατῶ.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
γυναῖκες,
ἱστῶν
τῶν
ἐμῶν
καὶ |
[50] |
καταζῆι
δεῦρ´
ἀεὶ
σεμνὸν
βίον.
|
~Κρέουσα |
δ´
ἡ
τεκοῦσα
τὸν
νεανίαν
|
[950] |
πίμπρη
τὰ
σεμνὰ
Λοξίου
χρηστήρια.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
δέδοικα·
καὶ
νῦν
πημάτων
ἅδην |
[1450] |
τι
κεδνὸν
εὐτυχές
τέ
μοι.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
δεκάτωι
δέ
σε
μηνὸς
ἐν
|
[1400] |
τί
χρῆσθαι,
φράζε
μοι,
χρυσώματι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
δέραια
παιδὶ
νεογόνωι
φέρειν,
τέκνον. |
[1000] |
μέλλον
γάρ
τι
προσφέρεις
ἔπος.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
δισσοὺς
σταλαγμοὺς
αἵματος
Γοργοῦς
ἄπο. |
[1400] |
τῶιδ´
ἢ
μόνον
τόδ´
εὐτυχεῖς;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
δράκοντε
μαρμαίροντε
πάγχρυσον
γένυν,
~δώρημ´ |
[950] |
ὁ
δὲ
θεὸς
μᾶλλον
σέθεν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
εἰ
παῖδά
γ´
εἶδες
χεῖρας |
[350] |
θεὸς
ὃ
λαθεῖν
βούλεται
μαντεύσεται;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
εἴπερ
καθίζει
τρίποδα
κοινὸν
Ἑλλάδος. |
[750] |
ἢ
σιγῶμεν
ἢ
τί
δράσομεν;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
εἴφ´·
ὡς
ἔχεις
γε
συμφοράν |
[1250] |
τἀμὰ
δ´
εὐσεβῆ
τότ´
ἦν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἔκτεινά
ς´
ὄντα
πολέμιον
δόμοις |
[350] |
ποίωι
τόδ´
ἔγνω
χρωμένη
τεκμηρίωι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἐλθοῦς´
ἵν´
αὐτὸν
ἐξέθηκ´
οὐχ |
[1250] |
πανοῖς
ἢ
πυρὸς
ποίαι
φλογί;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἔμελλες
οἰκεῖν
τἄμ´,
ἐμοῦ
βίαι |
[1000] |
σὸν
λέγειν,
τολμᾶν
δ´
ἐμόν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἐν
ταῖς
Ἀθήναις,
δῶμ´
ὅταν |
[1450] |
~(ΙΩΝ)
ὦ
δεινὰ
τλᾶσα,
μῆτερ.
|
(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἐν
φόβωι,
τέκνον,
~καταδεθεῖσα
σὰν |
[900] |
Πανὸς
ἄδυτα
καὶ
βωμοὶ
πέλας.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἐνταῦθ´
ἀγῶνα
δεινὸν
ἠγωνίσμεθα.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[950] |
διώκοντ´
ἢ
πρὸς
ἀγκάλαις
πεσεῖν;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἐνταῦθ´
ἵν´
οὐκ
ὢν
ἄδικ´ |
[950] |
ἣν
Φλέγραι
Γίγαντες
ἔστησαν
θεοῖς.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἐνταῦθα
Γοργόν´
ἔτεκε
Γῆ,
δεινὸν |
[1300] |
ὅπλοισιν
αὐτὴν
οὐ
λόγοις
ἐρρύσατο.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἐπίκουρος
οἰκήτωρ
γ´
ἂν
οὐκ |
[950] |
ἐν
σκηναῖσιν
οὗ
θοινᾶι
φίλους.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἐπίσημον
ὁ
φόνος
καὶ
τὸ |
[700] |
μοι
~συνεκπονοῦσα
κῶλον
ἰατρὸς
γενοῦ.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἕπου
νυν·
ἴχνος
δ´
ἐκφύλασς´ |
[950] |
θύγατερ,
τοῦτο
σοῖς
ἐχθροῖς
βλάβος;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
Ἐριχθόνιον
οἶσθ´
ἢ
οὔ;
τί |
[250] |
πατρός
σου
πρόγονος
ἔβλαστεν
πατήρ;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
Ἐριχθόνιός
γε·
τὸ
δὲ
γένος |
[300] |
Φοίβου
προφῆτιν
μητέρ´
ὣς
νομίζομεν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἐς
δ´
ἄνδρ´
ἀφίκου
τίνα |
[250] |
καί
σφ´
Ἀθάνα
γῆθεν
ἐξανείλετο;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἐς
παρθένους
γε
χεῖρας,
οὐ |
[1400] |
πλέκουσα—
λήψομαί
ς´
ἐγώ—
πλοκάς.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἐς
τοῦθ´
ἱκοίμην,
τοῦδε
τοξεύω, |
[400] |
μ´
ἐνεγκεῖν
ἐξ
Ἀπόλλωνος
δόμων.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἔσται
τάδ´,
ἔσται.
Λοξίας
δ´, |
[900] |
κἆιτ´
ἐξέκλεψας
πῶς
Ἀπόλλωνος
γάμους;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἔτεκον·
ἀνάσχου
ταῦτ´
ἐμοῦ
κλύων, |
[1450] |
τῶνδ´,
ὅπως
σός
εἰμ´
ἐγώ.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἔτι
φόβωι
τρέμω.
~(ΙΩΝ)
μῶν |
[250] |
πατὴρ
Ἐρεχθεὺς
σὰς
ἔθυσε
συγγόνους;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἔτλη
πρὸ
γαίας
σφάγια
παρθένους |
[250] |
ς´
ὢν
ἔσχεν
οὖσαν
ἐγγενῆ;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
Εὔβοι´
Ἀθήναις
ἔστι
τις
γείτων |
[300] |
ἔφερβον
οὑπιών
τ´
ἀεὶ
ξένος.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἔχεις
δὲ
βίοτον·
εὖ
γὰρ |
[950] |
οὐ
γὰρ
δὴ
σύ
γε;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἡμεῖς,
ἐν
ὄρφνηι
σπαργανώσαντες
πέπλοις. |
[300] |
οἶδα
πλὴν
ἕν·
Λοξίου
κεκλήμεθα.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἡμεῖς
ς´
ἄρ´
αὖθις,
ὦ |
[1300] |
οὐχ
ὑφέξεις
ζημίαν
κτείνους´
ἐμέ;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἤν
γ´
ἐντὸς
ἀδύτων
τῶνδέ |
[300] |
πόνου
μοι
ξυλλάβοι,
χαίροιμεν
ἄν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἧς
οὕνεκ´
ἦλθον
δεῦρο
πρὶν |
[300] |
οὐκέτ´
ἔστι,
τίνι
τρόπωι
διεφθάρη;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
θῆράς
σφε
τὸν
δύστηνον
ἐλπίζει |
[950] |
τι
μορφῆς
σχῆμ´
ἔχουσαν
ἀγρίας;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
θώρακ´
ἐχίδνης
περιβόλοις
ὡπλισμένον.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[1250] |
σοί
τε
κοινὸν
ἐν
μέσωι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἱερὸν
τὸ
σῶμα
τῶι
θεῶι |
[1450] |
αἰαῖ·
πέφυκα
δυσγενής,
μῆτερ;
πόθεν;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἴστω
Γοργοφόνα
(ΙΩΝ)
τί
τοῦτ´ |
[1500] |
ἐμοῦ
τ´
οὐχ
ὅσι´
~ἔθνηισκες.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἰὼ
ἰώ·
δειναὶ
μὲν
αἱ |
[1400] |
κατθανών
τε
κοὐ
θανὼν
φαντάζομαι.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ἰὼ
ἰὼ
λαμπρᾶς
αἰθέρος
ἀμπτυχαί, |
[950] |
φέρε,
σύ
νυν
βούλευέ
τι.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
καὶ
μὴν
ἔχω
γε
δόλια |
[1250] |
ὄλλυμαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
χειρία
γ´
ἁλοῦσα.
|
(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
καὶ
μὴν
οἵδ´
ἀγωνισταὶ
πικροὶ
|
[300] |
γεγῶσα;
μὴ
λέγ´,
ὦ
ξένη.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
καὶ
παῖδά
γ´
ἔτεκε
τῶι |
[950] |
πρῶτον
ἀδικήσαντά
ς´
ἀποτίνου
θεόν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
καὶ
πῶς
τὰ
κρείσσω
θνητὸς |
[350] |
προσωιδὸς
ἡ
τύχη
τὠμῶι
πάθει.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
καὶ
ς´,
ὦ
ξέν´,
οἶμαι |
[1250] |
ἂν
ἄλλος´
ἢ
´πὶ
βωμόν;
|
(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
καὶ
τί
μοι
πλέον
~τόδε; |
[300] |
βρέφος
λέγουσιν
οἱ
δοκοῦντες
εἰδέναι.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
καὶ
τίς
γάλακτί
ς´
ἐξέθρεψε |
[1600] |
~(ΙΩΝ)
ἀξία
γ´
ἡμῶν
ὁδουρός.
|
(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
καὶ
φιλοῦσά
γε
πτόλιν.
~(ΑΘΗΝΑ) |
[0] |
ταὐτὸν
ἄντρον
οὗπερ
ηὐνάσθη
θεῶι
|
~Κρέουσα, |
κἀκτίθησιν
ὡς
θανούμενον
~κοίλης
ἐν |
[1400] |
τοὔνομ´
αὐτῶν
ἐξερεῖς
πρὶν
εἰσιδεῖν;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
κἂν
μὴ
φράσω
γε,
κατθανεῖν |
[1550] |
τόνδε
παῖδα
Κεκροπίαν
χθόνα
~χώρει,
|
Κρέουσα, |
κἀς
θρόνους
τυραννικοὺς
~ἵδρυσον.
ἐκ |
[300] |
πότερα
θεατὴς
ἢ
χάριν
μαντευμάτων;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
κείνου
τε
Φοίβου
θ´
ἓν |
[1400] |
Ζεῦ,
τίς
ἡμᾶς
ἐκκυνηγετεῖ
πότμος;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
κεκρασπέδωται
δ´
ὄφεσιν
αἰγίδος
τρόπον. |
[250] |
δ´,
ὥσπερ
ἐν
γραφῆι
νομίζεται
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
Κέκροπός
γε
σώιζειν
παισὶν
οὐχ |
[1000] |
οὖν
κέκρανται
δίπτυχον
δῶρον
θεᾶς;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
κοίλης
μὲν
ὅστις
φλεβὸς
ἀπέσταξεν |
[250] |
τί
σε
καλεῖν
ἡμᾶς
χρεών;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
Κρέουσα
μέν
μοι
τοὔνομ´,
ἐκ |
[1450] |
~Φοίβωι
(ΙΩΝ)
τί
Φοῖβον
αὐδᾶις;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
κρυπτόμενον
λέχος
ηὐνάσθην
~(ΙΩΝ)
λέγ´· |
[1000] |
ἀριθμὸς
ὧν
λέγεις
τί
δρᾶι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
κτείνει,
δρακόντων
ἰὸς
ὢν
τῶν |
[1300] |
σοι
θεοῦ
θανεῖν
ἐν
στέμμασιν;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
λυπήσομέν
τιν´
ὧν
λελυπήμεσθ´
ὕπο. |
[1500] |
φήις,
τεκοῦς´
οὐκ
ἐκ
θεοῦ.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
μὰ
τὴν
παρασπίζουσαν
ἅρμασίν
ποτε
|
[1250] |
ἦλθον
ἐς
τὴν
σὴν
χθόνα.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
μάλιστα·
κἀπίμπρης
γ´
Ἐρεχθέως
δόμους. |
[300] |
τι
χρήιζους´;
ὡς
ὑπουργήσω,
γύναι.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
μάντευμα
κρυπτὸν
δεομένη
Φοίβου
μαθεῖν. |
[250] |
σε
καλεῖν
ἡμᾶς
χρεών;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
Κρέουσα |
μέν
μοι
τοὔνομ´,
ἐκ
δ´ |
[900] |
ς´;
ἢ
μόνη
μοχθεῖς
τάδε;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
μόνη
κατ´
ἄντρον
οὗπερ
ἐζεύχθην |
[950] |
παισὶν
αὑτῆς
σύμμαχον,
θεῶν
πόνον;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ναί·
καί
νιν
ἔκτειν´
ἡ |
[1000] |
δὲ
κατθανόντος
ἐς
ς´
ἀφίκετο;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ναί·
κἀπὶ
καρπῶι
γ´
αὔτ´ |
[300] |
ἔτεκεν
ἐξ
ὅτου
τ´
ἔφυν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ναοῖσι
δ´
οἰκεῖς
τοισίδ´
ἢ |
[1000] |
τῶιδε
χρῆσθαι;
δύναμιν
ἐκφέρει
τίνα;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
νόσους
ἀπείργει
καὶ
τροφὰς
ἔχει |
[250] |
εὐγενῆ
νιν
δεῖ
πεφυκέναι
τινά.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
Ξοῦθος,
πεφυκὼς
Αἰόλου
Διός
τ´ |
[300] |
οὐδὲν
πώποτ´
ἀλλ´
ἄτεκνος
εἶ;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὁ
Φοῖβος
οἶδε
τὴν
ἐμὴν |
[1000] |
πόσιν
ἅ
σε
σπεύδει
λαθεῖν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οἶσθ´
οὖν
ὃ
δρᾶσον·
χειρὸς |
[700] |
τυφλόν,
ὅταν
ἐγὼ
βλέπω
βραχύ.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὀρθῶς
ἔλεξας·
ἀλλὰ
μὴ
παρῆις |
[1000] |
δόξεις
διολέσαι,
κεἰ
μὴ
κτενεῖς.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὀρθῶς·
φθονεῖν
γάρ
φασι
μητρυιὰς |
[1300] |
πατρὶ
γῆς
οὐκ
ἦν
μέρος;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὅς´
ἀσπὶς
ἔγχος
θ´·
ἥδε |
[750] |
σός,
παῖδ´
ἔδωκ´
αὐτῶι
θεός.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὀτοτοτοῖ·
τὸν
ἐμὸν
ἄτεκνον
ἄτεκνον |
[1400] |
ποῖόν
τι;
πολλὰ
παρθένων
ὑφάσματα.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὐ
τέλεον,
οἷον
δ´
ἐκδίδαγμα |
[350] |
σταλαγμὸς
ἐν
στίβωι
τις
αἵματος;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὔ
φησι·
καίτοι
πόλλ´
ἐπεστράφη |
[300] |
οὐκ
ἔστιν·
ἀνδρὸς
ἀδικίαν
αἰσχύνεται.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὔ
φησιν
αὐτή·
καὶ
πέπονθεν |
[300] |
τοῦ
θεοῦ
κοσμούμεθ´
ὧι
δουλεύομεν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὐδ´
ἦιξας
εἰς
ἔρευναν
ἐξευρεῖν |
[400] |
χρόνιος
ἐλθών
ς´
ἐξέπληξ´
ὀρρωδίαι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὐδέν
γ´·
ἀφίγμην
δ´
ἐς |
[250] |
τί
χρῆμ´
ἀνερμήνευτα
δυσθυμῆι,
γύναι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὐδέν·
μεθῆκα
τόξα·
τἀπὶ
τῶιδε |
[250] |
σὺ
τοῦ
θεοῦ
τὰ
φίλτατα;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὐδέν·
ξύνοιδ´
ἄντροισιν
αἰσχύνην
τινά. |
[250] |
τίς
ς´
ἔγημ´
Ἀθηναίων,
γύναι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὐκ
ἀστὸς
ἀλλ´
ἐπακτὸς
ἐξ |
[1350] |
πῆμα
καὶ
πάροιθεν
ἦσθά
μοι.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὐκ
ἐν
σιωπῆι
τἀμά·
μή |
[950] |
δ´
ὁ
κακὸς
οὐδὲν
ἤρκεσεν;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὐκ
ἤρκες´·
Ἅιδου
δ´
ἐν |
[900] |
ταῦθ´
ἅ
γ´
ἠισθόμην
ἐγώ;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὐκ
οἶδ´·
ἀληθῆ
δ´
εἰ |
[300] |
παῖς
ποῦ
´στιν;
εἰσορᾶι
φάος;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὐκ
οἶδεν
οὐδείς·
ταῦτα
καὶ |
[1400] |
τάδ´
οὐχὶ
δεινά;
ῥυσιάζομαι
δόλωι.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὔκ,
ἀλλὰ
σοῖς
φίλοισιν
εὑρίσκηι |
[1250] |
ἐγενόμεσθα,
πατρὸς
δ´
οὐσίαν
λέγω.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὐκοῦν
τότ´
ἦσθα·
νῦν
δ´ |
[350] |
θεός,
ἡ
τεκοῦσα
δ´
ἀθλία.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὔκουν
ἔτ´
ἄλλον
γ´
ὕστερον |
[1450] |
νόθον
με
παρθένευμ´
ἔτικτε
σόν;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
οὐχ
ὑπὸ
λαμπάδων
οὐδὲ
χορευμάτων
|
[1400] |
σός;
κἆιτά
μ´
ἔκτεινες
λάθραι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
παῖς
γ´,
εἰ
τόδ´
ἐστὶ |
[300] |
ἵν´
ἂν
λάβηι
μ´
ὕπνος.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
παῖς
δ´
ὢν
ἀφίκου
ναὸν |
[1450] |
μοι
σκολιὰ
κοὐ
σαφῆ
τάδε.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
παρ´
ἀηδόνιον
πέτραν
~Φοίβωι
(ΙΩΝ) |
[1450] |
φίλτατ´
εἰποῦς´,
εἰ
λέγεις
ἐτήτυμα.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
παρθένια
δ´
ἐμᾶς
ματέρος
~σπάργαν´ |
[1500] |
τέ
φησι
παῖδά
μ´
ἐκπεφυκέναι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
πεφυκέναι
μὲν
οὐχί,
δωρεῖται
δέ |
[250] |
ἀληθῶς
χάσμα
σὸν
κρύπτει
χθονός;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
πληγαὶ
τριαίνης
ποντίου
σφ´
ἀπώλεσαν. |
[1250] |
σὰς
συμφοράς,
ἵν´
εἶ
τύχης.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ποῖ
φύγω
δῆτ´;
ἐκ
γὰρ |
[1000] |
αὐτὸν
κτεῖν´,
ἵν´
ἀρνήσηι
φόνους.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
προλάζυμαι
γοῦν
τῶι
χρόνωι
τῆς |
[1250] |
αὐταὶ
~πεισόμεθ´
ὥσπερ
τὸ
δίκαιον;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
πρόσπολοι,
διωκόμεσθα
θανασίμους
ἐπὶ
σφαγάς, |
[1000] |
καὶ
σὺ
γὰρ
τοὐμὸν
ψέγεις.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
πῶς;
ἆρ´
ὑπείδου
τοῦθ´
ὃ |
[950] |
παῖδα
τὸν
ἐπὶ
σοὶ
πεφηνότα.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
πῶς;
εἰ
γὰρ
εἴη
δυνατόν· |
[950] |
ἄντρωι
παῖδα
σὸν
λιπεῖν
ἔτλης;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
πῶς;
οἰκτρὰ
πολλὰ
στόματος
ἐκβαλοῦς´ |
[750] |
αὐτῶι
Λοξίας·
παρῆ
δ´
ἐγώ.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
πῶς
φήις;
ἄφατον
ἄφατον
ἀναύδητον
|
[1400] |
ἄγγος
ἢ
στέγει
πλήρωμά
τι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
σά
γ´
ἔνδυθ´,
οἷσί
ς´ |
[350] |
ἐπ´
οἶκτον
ἔξαγ´
οὗ
´λελήσμεθα.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
σιγῶ·
πέραινε
δ´
ὧν
ς´ |
[1400] |
δεινὸν
ἥ
γε
τόλμα
σου.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
σκέψασθ´
ὃ
παῖς
ποτ´
οὖς´ |
[350] |
δὲ
τίς
τῶι
παιδὶ
διαπεπραγμένωι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
σοὶ
ταὐτὸν
ἥβης,
εἴπερ
ἦν, |
[950] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ξιφηφόρους
σοὺς
ὁπλίσας´
ὀπάονας.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
στείχοιμ´
ἄν·
ἀλλὰ
ποῦ
γενήσεται |
[1400] |
τὸ
δὲ
τρίτον
ποθῶ
μαθεῖν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
στέφανον
ἐλαίας
ἀμφέθηκά
σοι
τότε, |
[300] |
ὡς
τἄλλ´
εὐτυχοῦς´
οὐκ
εὐτυχεῖς.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
σὺ
δ´
εἶ
τίς;
ὥς |
[1300] |
οὖς´,
εἰ
πατὴρ
ἐξηῦρέ
με;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
σὺ
τῶν
ἀτέκνων
δῆτ´
ἀναρπάσεις |
[300] |
δ´
ἥκεις
ἢ
μόνη
χρηστήρια;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
σὺν
ἀνδρί·
σηκοῖς
δ´
ὑστερεῖ |
[1400] |
λιποῦσα
ξόανα·
δεῖτε
δ´
ὠλένας.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
σφάζοντες
οὐ
λήγοιτ´
ἄν·
ὡς |
[950] |
καὶ
πατέρα
σὸν
δυστυχοῦντας
εἰσορῶν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τὰ
θνητὰ
τοιαῦτ´·
οὐδὲν
ἐν |
[350] |
λάθραι
νιν
Φοῖβος
ἐκτρέφει
λαβών;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τὰ
κοινὰ
χαίρων
οὐ
δίκαια |
[300] |
γὰρ
οὐδέν,
ὦ
γύναι,
τεκμήριον.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τάλαινά
ς´
ἡ
τεκοῦς´
ἄρ´, |
[1600] |
τοῦτο
δ´
οὐκ
ἄπιστον
ἦν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τἀμὰ
νῦν
ἄκουσον·
αἰνῶ
Φοῖβον |
[1450] |
μῶν
οὐκ
ἔχειν
μ´
ἔχουσα;
|
(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τὰς
γὰρ
ἐλπίδας
~ἀπέβαλον
πρόσω. |
[250] |
ὅροις
ὑγροῖσιν,
ὡς
λέγους´,
ὡρισμένη.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ταύτην
ἔπερσε
Κεκροπίδαις
κοινῶι
δορί. |
[950] |
ὁ
μῦθος
ὃν
κλύω
πάλαι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ταύτης
Ἀθάναν
δέρος
ἐπὶ
στέρνοις |
[950] |
ἵνα
σὺ
μηκέτ´
ἦις
ἄπαις;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τέθνηκεν,
ὦ
γεραιέ,
θηρσὶν
ἐκτεθείς. |
[1450] |
~εὐδαιμονοῖμεν,
ὡς
τὰ
πρόσθ´
ἐδυστύχει.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τέκνον,
οὐκ
ἀδάκρυτος
ἐκλοχεύηι,
~γόοις |
[1300] |
ἔκλειπε
βωμὸν
καὶ
θεηλάτους
ἕδρας.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τὴν
σὴν
ὅπου
σοι
μητέρ´ |
[950] |
νυν
ἔτ´
οἴκτων,
θύγατερ,
ἀντεχώμεθα.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τί
γάρ
με
χρὴ
δρᾶν; |
[250] |
δὲ
χῶρός
ἐστ´
ἐκεῖ
κεκλημένος;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τί
δ´
ἱστορεῖς
τόδ´;
ὥς |
[350] |
κάμνει
τοῦ
λόγου
μάλιστά
σοι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τί
δ´
οὐκ
ἐκείνηι
τῆι |
[1350] |
~χρόνος
πολὺς
δὴ
τοῖσδε
θησαυρίσμασιν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τί
δῆτα
φάσμα
τῶν
ἀνελπίστων |
[950] |
δόμων
σῶν
ὄλβος
ὡς
χειμάζεται.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τί
κρᾶτα
κρύψας,
ὦ
γέρον, |
[250] |
ἆρ´
ἀληθὲς
ἢ
μάτην
λόγος;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τί
χρῆμ´
ἐρωτᾶις;
καὶ
γὰρ |
[250] |
θεῶν,
ἀληθῶς,
ὡς
μεμύθευται
βροτοῖς
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τί
χρῆμ´
ἐρωτᾶις,
ὦ
ξέν´, |
[250] |
σφε
Πύθιος
ἀστραπαί
τε
Πύθιαι.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τιμᾶ
τιμᾶ·
ὡς
μήποτ´
ὤφελόν |
[750] |
δρῶμεν
θάνατος
ὧν
κεῖται
πέρι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τίς
ἥδε
μοῦσα
χὠ
φόβος |
[300] |
μαστόν·
ἣ
δ´
ἔθρεψέ
με
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τίς,
ὦ
ταλαίπωρ´;
ὡς
νοσοῦς´ |
[750] |
βαλεῖς
χάριν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἰὼ
δαῖμον.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τὸ
φροίμιον
μὲν
τῶν
λόγων |
[750] |
ἰδίαι
δ´
εὐτυχεῖ
ταύτης
δίχα.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τόδ´
ἐπὶ
τῶιδε
κακὸν
ἄκρον |
[950] |
ἣν
αἰγίδ´
ὀνομάζουσι,
Παλλάδος
στολήν;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τόδ´
ἔσχεν
ὄνομα
θεῶν
ὅτ´ |
[250] |
ἤκουσα
λῦσαι
παρθένους
τεῦχος
θεᾶς.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τοιγὰρ
θανοῦσαι
σκόπελον
ἥιμαξαν
πέτρας. |
[1300] |
γε
γῆν
διδόντος
ἣν
ἐκτήσατο.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τοῖς
Αἰόλου
δὲ
πῶς
μετῆν |
[1000] |
ἔχοντας
τίνα
πρὸς
ἀνθρώπου
φύσιν;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τὸν
μὲν
θανάσιμον,
τὸν
δ´ |
[300] |
χρῆμα
δράσας´,
εἰ
θεῶι
συνεζύγη;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τὸν
παῖδ´
ὃν
ἔτεκεν
ἐξέθηκε |
[250] |
πατέρων,
ὥς
σε
θαυμάζω,
γύναι.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τοσαῦτα
κεὐτυχοῦμεν,
ὦ
ξέν´,
οὐ |
[900] |
νόσον
κρυφαίαν
ἡνίκ´
ἔστενες
λάθραι.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τότ´
ἦν
ἃ
νῦν
σοι |
[1000] |
πρῶτον
ὑμῶν
πρόγονον
ἐξανῆκε
γῆ;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τούτωι
δίδωσι
Παλλὰς
ὄντι
νεογόνωι
|
[1000] |
πάντ´
ἔχεις
ὅσων
σε
δεῖ.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τούτωι
θανεῖται
παῖς·
σὺ
δ´ |
[1250] |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἱκέτιν
οὐ
θέμις
φονεύειν.
|
(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
τῶι
νόμωι
δέ
γ´
ὄλλυμαι. |
[250] |
ἐλθών;
κἆιτα
σὸν
γαμεῖ
λέχος;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
φερνάς
γε
πολέμου
καὶ
δορὸς |
[300] |
ἀδίκημά
του
γυναικὸς
ἐγενόμην
ἴσως.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
φεῦ·
~πέπονθέ
τις
σῆι
μητρὶ |
[300] |
πράξεις
οὐδέν·
ἀργὸς
ἡ
θεός.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
Φοίβωι
μιγῆναί
φησί
τις
φίλων |
[900] |
δάκρυά
μοι
τοῖς
σοῖς
λόγοις.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
Φοίβωι
ξυνῆψ´
ἄκουσα
δύστηνον
γάμον. |
[1000] |
τῶι
καθάψας´
ἀμφὶ
παιδὶ
σώματος;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
χρυσέοισι
δεσμοῖς·
ὁ
δὲ
δίδως´ |
[1000] |
κραθέντ´
αὐτὸν
ἢ
χωρὶς
φορεῖς;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
χωρίς·
κακῶι
γὰρ
ἐσθλὸν
οὐ |
[200] |
~χαίρουσιν,
ἐνταῦθ´
ὄμμα
σὸν
δακρυρροεῖ;
|
~{ΚΡΕΟΥΣΑ} |
~ὦ
ξένε,
τὸ
μὲν
σὸν |
[400] |
ἥξειν
οὐδὲ
ς´
ἐκ
χρηστηρίων.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὦ
πότνια
Φοίβου
μῆτερ,
εἰ |
[700] |
πάρος
ἀρχαγὸς
ὢν
~Ἐρεχθεὺς
ἄναξ.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὦ
πρέσβυ
παιδαγώγ´
Ἐρεχθέως
πατρὸς
|
[750] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὤμοι
θάνοιμι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
θύγατερ.
|
(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὦ
τάλαιν´
~ἐγὼ
συμφορᾶς,
ἔλαβον |
[1600] |
ἐς
τέλος
δ´
οὐκ
ἀσθενῆ.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὦ
τέκνον,
στείχωμεν
οἴκους.
(ΑΘΗΝΑ) |
[1450] |
τῆσδ´
ἧς
ἔδωχ´
ὑμῖν
ἐγώ.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὦ
τέκνον,
~τί
φήις;
οἷον |
[1400] |
~πρὸς
ἀσμένας
πέπτωκα
σὰς
παρηίδας.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὦ
τέκνον,
ὦ
φῶς
μητρὶ |
[350] |
ποτ´
ἐξεύροι
τις
ἀνθρώπων
βίον.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὦ
Φοῖβε,
κἀκεῖ
κἀνθάδ´
οὐ |
[1400] |
ἔσθ´
ὕφασμα
θέσφαθ´
ὡς
εὑρίσκομεν.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὦ
χρόνιον
ἱστῶν
παρθένευμα
τῶν |
[850] |
ἢ
θανεῖν
ἢ
ζῆν
καλῶς.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὦ
ψυχά,
πῶς
σιγάσω;
~πῶς |
[750] |
οὐδὲ
μαστῶι
σῶι
προσαρμόσαι
ποτέ.
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὤμοι
θάνοιμι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
θύγατερ.
(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1300] |
τοῦ
μέλλειν
μ´
ἀπέκτεινες
φόβωι;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὡς
μὴ
θάνοιμί
γ´,
εἰ |
[950] |
τί
δόξ´
ἐσῆλθεν
ἐκβαλεῖν
τέκνον;
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
ὡς
τὸν
θεὸν
σώσοντα
τόν |
[850] |
~φροῦδαι
δ´
ἐλπίδες,
ἃς
διαθέσθαι
|
~χρήιζουσα |
καλῶς
οὐκ
ἐδυνήθην,
~σιγῶσα
γάμους, |
[450] |
ἐχοίμαν.
~ὦ
Πανὸς
θακήματα
καὶ
|
~παραυλίζουσα |
πέτρα
~μυχώδεσι
Μακραῖς,
~ἵνα
χοροὺς |
[1300] |
~Φοίβου
προφῆτις,
τρίποδος
ἀρχαῖον
νόμον
|
~σώιζουσα, |
πασῶν
Δελφίδων
ἐξαίρετος.
~(ΙΩΝ)
χαῖρ´, |
[0] |
ἀντίπηγος
εὐτρόχωι
κύκλωι,
~προγόνων
νόμον
|
σώιζουσα |
τοῦ
τε
γηγενοῦς
~Ἐριχθονίου.
κείνωι |
[200] |
μὴ
πάριτ´
ἐς
μυχόν.
~{ἔχω
|
μαθοῦσα· |
θεοῦ
δὲ
νόμον
~οὐ
παραβαίνομεν, |
[350] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀλγύνεται
δέ
γ´
ἡ
|
παθοῦσα |
τῆι
τύχηι.
~(ΙΩΝ)
οὐκ
ἔστιν |
[900] |
σοῖς
λόγοις.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
Φοίβωι
ξυνῆψ´
|
ἄκουσα |
δύστηνον
γάμον.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὦ
θύγατερ, |
[1400] |
τοῖς
τεκοῦσι
φίλτατον.
~(ΙΩΝ)
παῦσαι
|
πλέκουσα— |
λήψομαί
ς´
ἐγώ—
πλοκάς.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[350] |
ἀδικεῖ
νυν
ὁ
θεός,
ἡ
|
τεκοῦσα |
δ´
ἀθλία.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὔκουν
ἔτ´ |
[1350] |
μητρὸς
τροφῆς.
~τλήμων
δὲ
χἠ
|
τεκοῦσά |
μ´·
ὡς
ταὐτὸν
πάθος
~πέπονθε, |
[1350] |
τὸν
νοῦν
δοὺς
ὅθ´
ἡ
|
τεκοῦσά |
με
~κρυφαῖα
νυμφευθεῖς´
ἀπημπόλα
λάθραι
|
[1550] |
πρόσωπον
ἐκφαίνει
θεῶν;
~φεύγωμεν,
ὦ
|
τεκοῦσα, |
μὴ
τὰ
δαιμόνων
~ὁρῶμεν,
εἰ |
[250] |
ἐς
παρθένους
γε
χεῖρας,
οὐ
|
τεκοῦσά |
νιν.
~(ΙΩΝ)
δίδωσι
δ´,
ὥσπερ |
[1300] |
ὦ
φίλη
μοι
μῆτερ,
οὐ
|
τεκοῦσά |
περ.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἀλλ´
οὖν
λεγόμεθά |
[1350] |
~πρῶτον
μὲν
εἴ
τις
Δελφίδων
|
τεκοῦσά |
σε
~ἐς
τούσδε
ναοὺς
ἐξέθηκε |
[1350] |
~εἰ
γάρ
με
δούλη
τυγχάνει
|
τεκοῦσά |
τις,
~εὑρεῖν
κάκιον
μητέρ´
ἢ |
[500] |
~τοῖσι
σοῖς
ἐν
ἄντροις,
~ἵνα
|
τεκοῦσά |
τις
~παρθένος
μελέα
βρέφος
~Φοίβωι |
[50] |
σεμνὸν
βίον.
~Κρέουσα
δ´
ἡ
|
τεκοῦσα |
τὸν
νεανίαν
~Ξούθωι
γαμεῖται
συμφορᾶς |
[1300] |
μ´
ἔκτεινεν
ἥδε
μηχαναῖς;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
ἤκουσα· |
καὶ
σὺ
δ´
ὠμὸς
ὢν |
[250] |
σώιζειν
παισὶν
οὐχ
ὁρώμενον.
~(ΙΩΝ)
|
ἤκουσα |
λῦσαι
παρθένους
τεῦχος
θεᾶς.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1250] |
γ´
ὄλλυμαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
χειρία
γ´
|
ἁλοῦσα. |
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
μὴν
οἵδ´
ἀγωνισταὶ |
[1500] |
τὰ
τυγχάνοντα
νῦν.
~(ΙΩΝ)
ὦ
|
μεταβαλοῦσα |
μυρίους
ἤδη
βροτῶν
~καὶ
δυστυχῆσαι |
[1250] |
ἔφυς·
~ἔσω
γὰρ
ἄν
με
|
περιβαλοῦσα |
δωμάτων
~ἄρδην
ἂν
ἐξέπεμψας
εἰς |
[900] |
ἄλλο
σῶν
λόγων
ὕπο,
~οὓς
|
ἐκβαλοῦσα |
τῶν
παρεστώτων
κακῶν
~μετῆλθες
ἄλλων |
[0] |
ἐσβαίνουσα
μαντεῖον
θεοῦ·
~ὄψιν
δὲ
|
προσβαλοῦσα |
παιδὶ
νηπίωι
~ἐθαύμας´
εἴ
τις |
[400] |
~κρυπτοῖσιν
αἰεὶ
λοιδοροῦς´
αἰνίσσεται;
~ἤτοι
|
φιλοῦσά |
γ´
ἧς
ὕπερ
μαντεύεται,
~ἢ |
[1600] |
γ´
ἡμῶν
ὁδουρός.
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
|
φιλοῦσά |
γε
πτόλιν.
~(ΑΘΗΝΑ)
ἐς
θρόνους |
[750] |
κεῖται
πέρι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τίς
ἥδε
|
μοῦσα |
χὠ
φόβος
τίνων
πέρι;
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1600] |
νῦν
ἄκουσον·
αἰνῶ
Φοῖβον
οὐκ
|
αἰνοῦσα |
πρίν,
~οὕνεχ´
οὗ
ποτ´
ἠμέλησε |
[0] |
ἅμ´
ἱππεύοντος
ἡλίου
κύκλωι
~προφῆτις
|
ἐσβαίνουσα |
μαντεῖον
θεοῦ·
~ὄψιν
δὲ
προσβαλοῦσα |
[350] |
ἄνδρα,
μή
τιν´
αἰσχύνην
λάβω
|
~διακονοῦσα |
κρυπτά,
καὶ
προβῆι
λόγος
~οὐχ |
[700] |
μαντεῖα·
τοῦ
γήρως
δέ
μοι
|
~συνεκπονοῦσα |
κῶλον
ἰατρὸς
γενοῦ.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἕπου |
[500] |
ἡ
γὰρ
ἀρχὴ
τοῦ
λόγου
|
πρέπουσά |
μοι.
~(ΙΩΝ)
χαίρομεν·
σὺ
δ´ |
[1300] |
ὦ
παῖ·
τρίποδα
γὰρ
χρηστήριον
|
~λιποῦσα |
θριγκοὺς
τούσδ´
ὑπερβάλλω
ποδὶ
~Φοίβου |
[1400] |
τήνδε·
θεομανὴς
γὰρ
ἥλατο
~βωμοῦ
|
λιποῦσα |
ξόανα·
δεῖτε
δ´
ὠλένας.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[550] |
~(ΙΩΝ)
ἡμέρα
θ´
ἡ
νῦν
|
παροῦσα. |
(ΞΟΥΘΟΣ)
μακάριόν
γ´
ἔθηκέ
με. |
[1200] |
ὅμιλος
ὄρνιθος
πόνους.
~θνήισκει
δ´
|
ἀπασπαίρουσα, |
φοινικοσκελεῖς
~χηλὰς
παρεῖσα.
γυμνὰ
δ´ |
[700] |
συμφοραῖς,
ὁ
δ´
εὐτυχεῖ,
~πόλιον
|
ἐσπεσοῦσα |
γῆρας,
πόσις
δ´
~ἀτίετος
φίλων. |
[1250] |
ἔπτημεν
θεοῦ
~ὡς
οὐ
δίκην
|
δώσουσα |
τῶν
εἰργασμένων.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀπεννέπω
σε |
[600] |
κοινουμένη
~τῆς
συμφορᾶς
σοι
πρόσθεν
|
ἀπολαχοῦσα |
νῦν
~αὐτὴ
καθ´
αὑτὴν
τὴν |
[1450] |
~(ΙΩΝ)
μῶν
οὐκ
ἔχειν
μ´
|
ἔχουσα; |
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τὰς
γὰρ
ἐλπίδας
~ἀπέβαλον |
[300] |
φίλων
ἐμῶν.
~(ΙΩΝ)
Φοίβωι
γυνὴ
|
γεγῶσα; |
μὴ
λέγ´,
ὦ
ξένη.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[850] |
διαθέσθαι
~χρήιζουσα
καλῶς
οὐκ
ἐδυνήθην,
|
~σιγῶσα |
γάμους,
~σιγῶσα
τόκους
πολυκλαύτους.
~ἀλλ´ |
[850] |
καλῶς
οὐκ
ἐδυνήθην,
~σιγῶσα
γάμους,
|
~σιγῶσα |
τόκους
πολυκλαύτους.
~ἀλλ´
οὐ
τὸ |
[1050] |
δόμων
γ´
ἑτέρους
~ἄρχοντας
ἀλλοδαποὺς
|
~ζῶσά |
ποτ´
ἐν
φαενναῖς
~ἀνέχοιτ´
ἂν |
[400] |
τίς
προφητεύει
θεοῦ;
~(ΙΩΝ)
ἡμεῖς
|
τά |
γ´
ἔξω,
τῶν
ἔσω
δ´ |
[350] |
~οὐχ
ἧιπερ
ἡμεῖς
αὐτὸν
ἐξειλίσσομεν.
|
~τὰ |
γὰρ
γυναικῶν
δυσχερῆ
πρὸς
ἄρσενας, |
[1350] |
~ἀνοικτέον
τάδ´
ἐστὶ
καὶ
τολμητέον·
|
~τὰ |
γὰρ
πεπρωμέν´
οὐχ
ὑπερβαίην
ποτ´ |
[0] |
πρὸς
αὐταῖς
εἰσόδοις
δόμων
ἐμῶν.
|
~τὰ |
δ´
ἄλλ´
(ἐμὸς
γάρ
ἐστιν, |
[850] |
τοῖς
δούλοισιν
αἰσχύνην
φέρει,
~τοὔνομα·
|
τὰ |
δ´
ἄλλα
πάντα
τῶν
ἐλευθέρων
|
[1500] |
οὐδὲν
μεμπτόν,
ὡς
ἡμῖν,
τόδε·
|
~τὰ |
δ´
ἄλλα
πρὸς
σὲ
βούλομαι |
[1550] |
θεῶν;
~φεύγωμεν,
ὦ
τεκοῦσα,
μὴ
|
τὰ |
δαιμόνων
~ὁρῶμεν,
εἰ
μὴ
καιρός |
[950] |
νῦν
πημάτων
ἅδην
ἔχω.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
τὰ |
δυνατά
νυν
τόλμησον,
ἄνδρα
σὸν |
[950] |
πατέρα
σὸν
δυστυχοῦντας
εἰσορῶν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
τὰ |
θνητὰ
τοιαῦτ´·
οὐδὲν
ἐν
ταὐτῶι |
[350] |
νιν
Φοῖβος
ἐκτρέφει
λαβών;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
τὰ |
κοινὰ
χαίρων
οὐ
δίκαια
δρᾶι |
[550] |
ἀδυνάτων
ὕπο
~μισησόμεσθα·
λυπρὰ
γὰρ
|
τὰ |
κρείσσονα.
~ὅσοι
δέ,
χρηστοὶ
δυνάμενοί |
[950] |
ἀποτίνου
θεόν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
πῶς
|
τὰ |
κρείσσω
θνητὸς
οὖς´
ὑπερδράμω;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[1100] |
κακοῦ.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὤφθη
δὲ
πῶς
|
τὰ |
κρυπτὰ
μηχανήματα;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
{τὸ
μὴ |
[1350] |
πάσχω;
τοῦ
θεοῦ
προθυμίαι
~πολεμῶ,
|
τὰ |
μητρὸς
σύμβολ´
ὃς
σέσωκέ
μοι; |
[650] |
οὖς
γεγωνήσομεν
~πόσιν
ἐν
ὧι
|
τὰ |
πάντ´
ἔχους´
ἐλπίδων
~μέτοχος
ἦν |
[1500] |
πάλιν,
~μεθίσταται
δὲ
πνεύματα.
~μενέτω·
|
τὰ |
πάροιθεν
ἅλις
κακά·
νῦν
~δὲ |
[200] |
γύναι.
~γνοίη
δ´
ἂν
ὡς
|
τὰ |
πολλά
γ´
ἀνθρώπου
πέρι
~τὸ |
[550] |
σοφοί,
~σιγῶσι
κοὐ
σπεύδουσιν
ἐς
|
τὰ |
πράγματα,
~γέλωτ´
ἐν
αὐτοῖς
μωρίαν |
[1450] |
τἀπίλοιπα
τῆς
τύχης
~εὐδαιμονοῖμεν,
ὡς
|
τὰ |
πρόσθ´
ἐδυστύχει.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τέκνον,
οὐκ |
[50] |
~κρυπτοὶ
γένωνται
παῖς
τ´
ἔχηι
|
τὰ |
πρόσφορα.
~Ἴωνα
δ´
αὐτόν,
κτίστορ´ |
[600] |
ποδός,
~ἡ
δ´
οὖς´
ἄτεκνος
|
τὰ |
σὰ
φίλ´
εἰσορᾶι
πικρῶς,
~κἆιτ´ |
[1600] |
ἡδέως
ἔχηι
~σύ
τ´
αὖ
|
τὰ |
σαυτῆς
ἀγάθ´
ἔχους´
ἴηις,
γύναι. |
[950] |
θνητὸς
οὖς´
ὑπερδράμω;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πίμπρη
|
τὰ |
σεμνὰ
Λοξίου
χρηστήρια.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
δέδοικα· |
[0] |
~μέσον
καθίζων
Φοῖβος
ὑμνωιδεῖ
βροτοῖς
|
~τά |
τ´
ὄντα
καὶ
μέλλοντα
θεσπίζων |
[500] |
ἐμόν.
~(ΙΩΝ)
μαρτυρεῖς
σαυτῶι.
(ΞΟΥΘΟΣ)
|
τὰ |
τοῦ
θεοῦ
γ´
ἐκμαθὼν
χρηστήρια. |
[1350] |
θεοῦ
μελάθροις
εἶχον
οἰκέτην
βίον.
|
~τὰ |
τοῦ
θεοῦ
μὲν
χρηστά,
τοῦ |
[500] |
ἐφίεμαι;
~(ΙΩΝ)
παῦε,
μὴ
ψαύσας
|
τὰ |
τοῦ
θεοῦ
στέμματα
ῥήξηις
χερί. |
[1500] |
ἀνθρώπων
ποτὲ
~ἄελπτον
εἶναι
πρὸς
|
τὰ |
τυγχάνοντα
νῦν.
~(ΙΩΝ)
ὦ
μεταβαλοῦσα |
[450] |
ἀνθρώπους
κακοὺς
~λέγειν
δίκαιον,
εἰ
|
τὰ |
τῶν
θεῶν
καλὰ
~μιμούμεθ´,
ἀλλὰ |
[1600] |
μεταβαλοῦς´
ἀεί
που
~χρόνια
μὲν
|
τὰ |
τῶν
θεῶν
πως,
ἐς
τέλος |
[500] |
ξένε,
βλάβη;
~(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐ
φρονῶ,
|
τὰ |
φίλταθ´
εὑρὼν
εἰ
φιλεῖν
ἐφίεμαι; |
[550] |
τε
σὲ
~σύ
τ´
αὖ
|
τὰ |
φίλταθ´
ηὗρες
οὐκ
εἰδὼς
πάρος. |
[500] |
δὴ
φεύγεις
με
σαυτοῦ
γνωρίσαι
|
τὰ |
φίλτατα;
~(ΙΩΝ)
οὐ
φιλῶ
φρενοῦν |
[250] |
δέ;
στυγεῖς
σὺ
τοῦ
θεοῦ
|
τὰ |
φίλτατα;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐδέν·
ξύνοιδ´
ἄντροισιν |
[1400] |
ς´
ἔχω,
~ἄελπτον
εὕρημ´,
ὃν
|
κατὰ |
γᾶς
ἐνέρων
~χθονίων
μέτα
Περσεφόνας |
[50] |
λαμπρὰ
τεθρίππων·
~Ἥλιος
ἤδη
λάμπει
|
κατὰ |
γῆν,
~ἄστρα
δὲ
φεύγει
πυρὶ |
[1050] |
Φοίβειος
ἀλάτας.
~ὁρᾶθ´,
ὅσοι
δυσκελάδοισιν
|
~κατὰ |
μοῦσαν
ἰόντες
ἀείδεθ´
ὕμνοις
~ἁμέτερα |
[100] |
πατέρος
ὄνομα
λέγω
~Φοῖβον
τὸν
|
κατὰ |
ναόν.
~ὦ
Παιὰν
ὦ
Παιάν, |
[1050] |
~καὶ
πεντήκοντα
κόραι
~Νηρέος
αἱ
|
κατὰ |
πόντον
~ἀεναῶν
τε
ποταμῶν
~δίνας |
[300] |
ναοῖσι
δ´
οἰκεῖς
τοισίδ´
ἢ
|
κατὰ |
στέγας;
~(ΙΩΝ)
ἅπαν
θεοῦ
μοι |
[1150] |
ἄγρας
~ἐλάφων
λεόντων
τ´
ἀγρίων
|
θηράματα. |
~κατ´
εἰσόδους
δὲ
Κέκροπα
θυγατέρων |
[550] |
~σιγῶσι
κοὐ
σπεύδουσιν
ἐς
τὰ
|
πράγματα, |
~γέλωτ´
ἐν
αὐτοῖς
μωρίαν
τε |
[150] |
παιδούργει
~ἢ
νάπος
Ἴσθμιον,
~ὡς
|
ἀναθήματα |
μὴ
βλάπτηται
~ναοί
θ´
οἱ |
[100] |
τ´
ἀγέλας,
~αἳ
βλάπτουσιν
σέμν´
|
ἀναθήματα, |
~τόξοισιν
ἐμοῖς
φυγάδας
θήσομεν·
~ὡς |
[450] |
βιοτᾶς
~εὔπαιδος
ἐχοίμαν.
~ὦ
Πανὸς
|
θακήματα |
καὶ
~παραυλίζουσα
πέτρα
~μυχώδεσι
Μακραῖς, |
[1400] |
λέγει,
~Ἐριχθονίου
γε
τοῦ
πάλαι
|
μιμήματα. |
~(ΙΩΝ)
τί
δρᾶν,
τί
χρῆσθαι, |
[250] |
περ.
~ὦ
τλήμονες
γυναῖκες·
ὦ
|
τολμήματα
|
~θεῶν.
τί
δῆτα;
ποῖ
δίκην |
[1100] |
ὤφθη
δὲ
πῶς
τὰ
κρυπτὰ
|
μηχανήματα; |
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
{τὸ
μὴ
δίκαιον
τῆς |
[300] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἄπαιδές
ἐσμεν,
χρόνι´
ἔχοντ´
|
εὐνήματα. |
~(ΙΩΝ)
οὐδ´
ἔτεκες
οὐδὲν
πώποτ´ |
[1350] |
~(ΙΩΝ)
μητρὸς
τάδ´
ἡμῖν
ἐκφέρεις
|
ζητήματα; |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἐπεί
γ´
ὁ
δαίμων |
[500] |
μὴ
ψαύσας
τὰ
τοῦ
θεοῦ
|
στέμματα |
ῥήξηις
χερί.
~(ΞΟΥΘΟΣ)
ἅψομαι·
κοὐ |
[50] |
νιν
πρῶτος
ὀνομάζω
θεῶν.
~(ΙΩΝ)
|
~ἅρματα |
μὲν
τάδε
λαμπρὰ
τεθρίππων·
~Ἥλιος |
[1150] |
δ´
ἔπι
~ἤμπισχεν
ἄλλα
βαρβάρων
|
ὑφάσματα· |
~εὐηρέτμους
ναῦς
ἀντίας
Ἑλληνίσιν
~καὶ |
[1400] |
~(ΙΩΝ)
ποῖόν
τι;
πολλὰ
παρθένων
|
ὑφάσματα. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐ
τέλεον,
οἷον
δ´ |
[1500] |
εὐτυχίαις
τε
πάλιν,
~μεθίσταται
δὲ
|
πνεύματα. |
~μενέτω·
τὰ
πάροιθεν
ἅλις
κακά· |
[450] |
~μεσόμφαλος
ἑστία
~παρὰ
χορευομένωι
τρίποδι
|
~μαντεύματα |
κραίνει,
~σὺ
καὶ
παῖς
ἁ |
[400] |
~τῆιδ´
(αἰσία
γάρ)
θεοῦ
λαβεῖν
|
μαντεύματα. |
~σὺ
δ´
ἀμφὶ
βωμούς,
ὦ |
[900] |
~ἔρνεα
φοίνικα
παρ´
ἁβροκόμαν,
~ἔνθα
|
λοχεύματα |
σέμν´
ἐλοχεύσατο
~Λατὼ
Δίοισί
σε |
[1200] |
ἐχίδνας
~σταγόσι
μειγνυμένας
φόνωι.
~φανερὰ
|
θύματα |
νερτέρων,
~συμφοραὶ
μὲν
ἐμῶι
βίωι, |
[600] |
φιλεῖ·
~οἳ
τὰς
πόλεις
ἔχουσι
|
κἀξιώματα
|
~τοῖς
ἀνθαμίλλοις
εἰσὶ
πολεμιώτατοι.
~ἐλθὼν |
[50] |
ὡς
πρὸ
ναοῦ
λαμπρὰ
θῆι
|
πυλώματα
|
~δάφνης
κλάδοισιν.
ὄνομα
δ´,
οὗ |
[950] |
πημάτων
ἅδην
ἔχω.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τὰ
|
δυνατά |
νυν
τόλμησον,
ἄνδρα
σὸν
κτανεῖν. |
[950] |
ὄλβος
ὡς
χειμάζεται.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τί
|
κρᾶτα |
κρύψας,
ὦ
γέρον,
δακρυρροεῖς;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[500] |
φεύγεις
με
σαυτοῦ
γνωρίσαι
τὰ
|
φίλτατα; |
~(ΙΩΝ)
οὐ
φιλῶ
φρενοῦν
ἀμούσους |
[250] |
στυγεῖς
σὺ
τοῦ
θεοῦ
τὰ
|
φίλτατα; |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐδέν·
ξύνοιδ´
ἄντροισιν
αἰσχύνην |
[650] |
τίνος;
~οὐ
γάρ
με
σαίνει
|
θέσφατα |
μή
τιν´
ἔχηι
δόλον.
~δειμαίνω |
[450] |
~βίον,
ὧι
τε
δοκεῖ
ψέγω·
|
~μετὰ |
δὲ
κτεάνων
μετρίων
βιοτᾶς
~εὔπαιδος |
[1000] |
δ´
ἐπ´
ἄνδρα
στεῖχε
δεσποτῶν
|
μέτα
|
~καὶ
συμφόνευε
καὶ
συνεξαίρει
δόμων. |
[1400] |
ὃν
κατὰ
γᾶς
ἐνέρων
~χθονίων
|
μέτα |
Περσεφόνας
τ´
ἐδόκουν
ναίειν.
~(ΙΩΝ) |
[950] |
ἐχίδνης
περιβόλοις
ὡπλισμένον.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τί
|
δῆτα, |
θύγατερ,
τοῦτο
σοῖς
ἐχθροῖς
βλάβος; |
[250] |
γυναῖκες·
ὦ
τολμήματα
~θεῶν.
τί
|
δῆτα; |
ποῖ
δίκην
ἀνοίσομεν.
~εἰ
τῶν |
[1350] |
δὴ
τοῖσδε
θησαυρίσμασιν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τί
|
δῆτα |
φάσμα
τῶν
ἀνελπίστων
ὁρῶ;
~(ΙΩΝ) |
[950] |
σὸν
δυστυχοῦντας
εἰσορῶν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τὰ
|
θνητὰ |
τοιαῦτ´·
οὐδὲν
ἐν
ταὐτῶι
μένει. |
[350] |
γὰρ
βίαι
σπεύδωμεν
ἀκόντων
θεῶν,
|
~ἀνόνητα |
κεκτήμεσθα
τἀγάθ´,
ὦ
γύναι·
~ἃ |
[0] |
πρόθυμος
ἦν·
~οἴκτωι
δ´
ἀφῆκεν
|
ὠμότητα, |
καὶ
θεὸς
~συνεργὸς
ἦν
τῶι |
[800] |
τῆσδε
λαθραίως
πόσις,
~κοινὴν
ξυνάψων
|
δαῖτα |
παιδὶ
τῶι
νέωι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
δέσποινα, |
[500] |
ἐξόρισεν
~θοίναν
θηρσί
τε
φονίαν
|
~δαῖτα, |
πικρῶν
γάμων
ὕβριν.
~οὔτ´
ἐπὶ |
[650] |
ηὗρον
ἄρξασθαι,
τέκνον,
~κοινῆς
τραπέζης,
|
δαῖτα |
πρὸς
κοινὴν
πεσών,
~θῦσαί
θ´ |
[1150] |
ἀνεῖπε
τὸν
θέλοντ´
ἐγχωρίων
~ἐς
|
δαῖτα |
χωρεῖν.
ὡς
δ´
ἐπληρώθη
στέγη, |
[1400] |
φίλος.
~(ΙΩΝ)
ἐγὼ
φίλος
σός;
|
κἆιτά |
μ´
ἔκτεινες
λάθραι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
παῖς |
[500] |
τῶι
χρόνωι
γε
συντρέχει.
~(ΙΩΝ)
|
κἆιτα |
πῶς
ἀφικόμεσθα
δεῦρο
(ΞΟΥΘΟΣ)
τοῦτ´ |
[250] |
κοινῶι
δορί.
~(ΙΩΝ)
ἐπίκουρος
ἐλθών;
|
κἆιτα |
σὸν
γαμεῖ
λέχος;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
φερνάς |
[1550] |
ἐμόν.
~Γελέων
μὲν
ἔσται
πρῶτος·
|
εἶτα |
δεύτερος
~Ὅπλητες
Ἀργαδῆς
τ´,
ἐμῆς |
[800] |
ἀεὶ
στυγῶ,
~οἳ
συντιθέντες
τἄδικ´
|
εἶτα |
μηχαναῖς
~κοσμοῦσι.
φαῦλον
χρηστὸν
ἂν |
[1300] |
τἄμ´,
ἐμοῦ
βίαι
λαβών.
~(ΙΩΝ)
|
κἄπειτα |
τοῦ
μέλλειν
μ´
ἀπέκτεινες
φόβωι; |
[1350] |
~ἐς
τούσδε
ναοὺς
ἐξέθηκε
παρθένος,
|
~ἔπειτα |
δ´
εἴ
τις
Ἑλλάς.
ἐξ |
[1500] |
~ἐγγίγνεται
νοσήματ´
ἐς
κρυπτοὺς
γάμους
|
~ἔπειτα |
τῶι
θεῶι
προστίθης
τὴν
αἰτίαν
|
[1450] |
~ὅ
τε
γηγενέτας
δόμος
οὐκέτι
|
νύκτα |
δέρκεται,
~ἀελίου
δ´
ἀναβλέπει
λαμπάσιν. |
[200] |
~ἑκηβόλοισι
χερσίν;
~{ὁρῶ·
τὸν
δάιον
|
~Μίμαντα |
πυρὶ
καταιθαλοῖ.
~{καὶ
Βρόμιος
ἄλλον |
[1100] |
ὡς
λέγουσιν
οἱ
σοφοί,
~ὡς
|
πάντα |
Δελφῶν
λαὸν
ἐς
θοίνην
καλῶν. |
[200] |
δ´
ἐκτὸς
ὄμμα
τέρψει.
~(ΙΩΝ)
|
πάντα |
θεᾶσθ´,
ὅτι
καὶ
θέμις,
ὄμμασι. |
[1450] |
ἐλάβομεν
χαράν;
~(ΙΩΝ)
ἐμοὶ
γενέσθαι
|
πάντα |
μᾶλλον
ἄν
ποτε,
~μῆτερ,
παρέστη |
[1500] |
ἐν
φαενναῖς
ἡλίου
περιπτυχαῖς
~ἔνεστι
|
πάντα |
τάδε
καθ´
ἡμέραν
μαθεῖν;
~φίλον |
[800] |
φράσαι.
~φροῦδος
δ´,
ἵν´
εἰδῆις
|
πάντα |
τἀπ´
ἐμοῦ,
γέρον,
~παιδὸς
προθύσων |
[850] |
φέρει,
~τοὔνομα·
τὰ
δ´
ἄλλα
|
πάντα |
τῶν
ἐλευθέρων
~οὐδὲν
κακίων
δοῦλος, |
[1350] |
Ἑλλάς.
ἐξ
ἡμῶν
δ´
ἔχεις
|
~ἅπαντα |
Φοίβου
θ´,
ὃς
μετέσχε
τῆς |
[0] |
~τρέφει
δέ
νιν
λαβοῦσα,
τὸν
|
σπείραντα |
δὲ
~οὐκ
οἶδε
Φοῖβον
οὐδὲ |
[950] |
τὸ
δυστυχεῖν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τὸν
πρῶτον
|
ἀδικήσαντά |
ς´
ἀποτίνου
θεόν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ |
[500] |
τίς
ἐστι
Φοίβου;
(ΞΟΥΘΟΣ)
τὸν
|
συναντήσαντά |
μοι
~(ΙΩΝ)
τίνα
συνάντησιν;
(ΞΟΥΘΟΣ) |
[500] |
ἢ
δῶρον
ἄλλων;
(ΞΟΥΘΟΣ)
δῶρον,
|
ὄντα |
δ´
ἐξ
ἐμοῦ.
~(ΙΩΝ)
πρῶτα |
[0] |
Φοῖβος
ὑμνωιδεῖ
βροτοῖς
~τά
τ´
|
ὄντα |
καὶ
μέλλοντα
θεσπίζων
ἀεί.
~ἔστιν |
[500] |
τάδ´;
(ΞΟΥΘΟΣ)
ὅς
ς´
ἔθρεψεν
|
ὄντα |
Λοξίας
ἐμόν.
~(ΙΩΝ)
μαρτυρεῖς
σαυτῶι. |
[1350] |
ὦ
τέκνον
μοι,
βρέφος
ἔτ´
|
ὄντα |
νήπιον,
~Κέκροπος
ἐς
ἄντρα
καὶ |
[1600] |
καὶ
θεοῦ
χρηστήρια,
~δυσμενῆ
πάροιθεν
|
ὄντα. |
νῦν
δὲ
καὶ
ῥόπτρων
χέρας
|
[1300] |
σῶσαι
τόδ´
εὕρημ´
ἐς
τὸν
|
ὄντα |
νῦν
χρόνον.
~(ΙΩΝ)
ἔχει
δέ |
[550] |
Βακχίου.
~(ΙΩΝ)
ἔμφρον´
ἢ
κάτοινον
|
ὄντα; |
(ΞΟΥΘΟΣ)
Βακχίου
πρὸς
ἡδοναῖς.
~(ΙΩΝ) |
[1250] |
τότ´
ἦν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἔκτεινά
ς´
|
ὄντα |
πολέμιον
δόμοις
ἐμοῖς.
~(ΙΩΝ)
οὔτοι |
[1300] |
ἔχειν
ἴσον
~τόν
τ´
ἐσθλὸν
|
ὄντα |
τόν
τε
μὴ
θεῶν
πάρα. |
[1600] |
ὅτωι
δ´
ἐλαύνεται
~συμφοραῖς
οἶκος,
|
σέβοντα |
δαίμονας
θαρσεῖν
χρεών·
~ἐς
τέλος |
[500] |
ὄντος,
τῶνδ´
ἀκούομεν
πυλῶν
~δοῦπον,
|
ἐξιόντα |
τ´
ἤδη
δεσπότην
ὁρᾶν
πάρα. |
[1050] |
αἰθήρ,
~χορεύει
δὲ
σελάνα
~καὶ
|
πεντήκοντα |
κόραι
~Νηρέος
αἱ
κατὰ
πόντον
|
[100] |
~Φοῖβός
μοι
γενέτωρ
πατήρ·
~τὸν
|
βόσκοντα |
γὰρ
εὐλογῶ,
~τὸν
δ´
ὠφέλιμον |
[0] |
βροτοῖς
~τά
τ´
ὄντα
καὶ
|
μέλλοντα |
θεσπίζων
ἀεί.
~ἔστιν
γὰρ
οὐκ |
[1500] |
ποτὲ
~ἄελπτον
εἶναι
πρὸς
τὰ
|
τυγχάνοντα |
νῦν.
~(ΙΩΝ)
ὦ
μεταβαλοῦσα
μυρίους |
[50] |
ἐκμάθω
παιδὸς
πέρι.
~ὁρῶ
γὰρ
|
ἐκβαίνοντα |
Λοξίου
γόνον
~τόνδ´,
ὡς
πρὸ |
[950] |
εἰ
παῖδά
γ´
εἶδες
χεῖρας
|
ἐκτείνοντά |
μοι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
μαστὸν
διώκοντ´
ἢ |
[1250] |
τήνδ´
ἔφυσας
ἢ
πυρὸς
~δράκοντ´
|
ἀναβλέποντα |
φοινίαν
φλόγα,
~ἧι
τόλμα
πᾶς´ |
[350] |
πέλας
δὴ
τόνδε,
τὰς
Τροφωνίου
|
~λιπόντα |
θαλάμας,
τοὺς
λελεγμένους
λόγους
~σίγα |
[950] |
τέκνον;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὡς
τὸν
θεὸν
|
σώσοντα |
τόν
γ´
αὑτοῦ
γόνον.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[350] |
κακὸς
φανεὶς
~Φοῖβος
δικαίως
τὸν
|
θεμιστεύοντά |
σοι
~δράσειεν
ἄν
τι
πῆμ´. |
[600] |
δ´
οὐκ
ἀνασχετόν,
~εἴκειν
ὁδοῦ
|
χαλῶντα |
τοῖς
κακίοσιν.
~θεῶν
δ´
ἐν |
[950] |
ἀλλὰ
παῖδα
τὸν
ἐπὶ
σοὶ
|
πεφηνότα. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
πῶς;
εἰ
γὰρ
εἴη |
[350] |
μή
τιν´
αἰσχύνην
λάβω
~διακονοῦσα
|
κρυπτά, |
καὶ
προβῆι
λόγος
~οὐχ
ἧιπερ |
[1100] |
~(ΧΟΡΟΣ)
ὤφθη
δὲ
πῶς
τὰ
|
κρυπτὰ |
μηχανήματα;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
{τὸ
μὴ
δίκαιον |
[600] |
ἢ
προδοὺς
σύ
μ´
ἐς
|
δάμαρτα |
σὴν
βλέπηις
~ἢ
τἀμὰ
τιμῶν |
[1150] |
πελειῶν
(Λοξίου
γὰρ
ἐν
δόμοις
|
~ἄτρεστα |
ναίους´)
ὡς
δ´
ἀπέσπεισαν
μέθυ
|
[1350] |
βίον.
~τὰ
τοῦ
θεοῦ
μὲν
|
χρηστά, |
τοῦ
δὲ
δαίμονος
~βαρέα·
χρόνον |
[1250] |
ἐς
τὴν
σὴν
χθόνα.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
μάλιστα· |
κἀπίμπρης
γ´
Ἐρεχθέως
δόμους.
~(ΙΩΝ) |
[350] |
οὖν
ὃ
κάμνει
τοῦ
λόγου
|
μάλιστά |
σοι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τί
δ´
οὐκ |
[1550] |
σοῦ,
μηχαναῖς
ἐρρύσατο.
~ἔμελλε
δ´
|
αὐτὰ |
διασιωπήσας
ἄναξ
~ἐν
ταῖς
Ἀθήναις |
[1300] |
νέος.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
σιγῆι
γὰρ
εἶχον
|
αὐτά· |
νῦν
δὲ
δείκνυμεν.
~(ΙΩΝ)
πῶς |
[1350] |
ἥδ´
ἡμέρα.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
λαβών
νυν
|
αὐτὰ |
τὴν
τεκοῦσαν
ἐκπόνει.
~(ΙΩΝ)
πᾶσάν |
[250] |
ὥς
σε
θαυμάζω,
γύναι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
τοσαῦτα |
κεὐτυχοῦμεν,
ὦ
ξέν´,
οὐ
πέρα. |
[300] |
φάος;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐκ
οἶδεν
οὐδείς·
|
ταῦτα |
καὶ
μαντεύομαι.
~(ΙΩΝ)
εἰ
δ´ |
[1300] |
γε
πάσχοντες
κακῶς.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
μὴ
|
ταῦτα· |
λείπων
ἱερὰ
καὶ
στείχων
πάτραν
|
[600] |
θ´
ἅμα
~παρεῖχε
τῶι
θεῶι.
|
ταῦτα |
συννοούμενος
~κρείσσω
νομίζω
τἀνθάδ´
ἢ |
[750] |
ἀγγελίαν
τίνα
μοι;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
εἰ
|
ταὐτὰ |
πράσσων
δεσπότης
τῆς
συμφορᾶς
~κοινωνός |
[900] |
κικλήσκομεν;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οἶδ´,
ἔνθα
Πανὸς
|
ἄδυτα |
καὶ
βωμοὶ
πέλας.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐνταῦθ´ |
[250] |
ἀδικίαις
ὀλούμεθα;
~(ΙΩΝ)
τί
χρῆμ´
|
ἀνερμήνευτα |
δυσθυμῆι,
γύναι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐδέν·
μεθῆκα |
[1500] |
οὐχί,
δωρεῖται
δέ
σε
~αὑτοῦ
|
γεγῶτα· |
καὶ
γὰρ
ἂν
φίλος
φίλωι
|
[1150] |
~χεροῖν
ἔπεμπε
νίπτρα
κἀξεθυμία
~σμύρνης
|
ἱδρῶτα |
χρυσέων
τ´
ἐκπωμάτων
~ἦρχ´,
αὐτὸς |
[500] |
ὄντα
δ´
ἐξ
ἐμοῦ.
~(ΙΩΝ)
|
πρῶτα |
δῆτ´
ἐμοὶ
ξυνάπτεις
πόδα
σόν; |
[1550] |
~καλῶς
δ´
Ἀπόλλων
πάντ´
ἔπραξε·
|
πρῶτα |
μὲν
~ἄνοσον
λοχεύει
ς´,
ὥστε |
[650] |
κοὐκ
ἔχει
παρρησίαν.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὁρῶ
|
δάκρυα |
καὶ
πενθίμους
~ἀλαλαγὰς
στεναγμάτων
τ´ |
[900] |
ἠγωνίσμεθα.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τίν´;
ὡς
ἀπαντᾶι
|
δάκρυά |
μοι
τοῖς
σοῖς
λόγοις.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[750] |
~ἔδωκεν,
ἰδίαι
δ´
εὐτυχεῖ
ταύτης
|
δίχα. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τόδ´
ἐπὶ
τῶιδε
κακὸν |
[850] |
ἢ
ζῆν
καλῶς.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὦ
|
ψυχά, |
πῶς
σιγάσω;
~πῶς
δὲ
σκοτίας |
[1350] |
τοῦ
θεοῦ
δ´
ἕκατί
σε
|
~ἔθρεψά |
τ´,
ὦ
παῖ,
καὶ
τάδ´ |
[1450] |
ματέρος
~σπάργαν´
ἀμφίβολά
σοι
τάδ´
|
ἀνῆψα |
κερκίδος
~ἐμᾶς
πλάνους.
~γάλακτι
δ´ |