Vers |
[500] |
πάρα.
~(ΞΟΥΘΟΣ)
ὦ
τέκνον,
χαῖρ´·
|
ἡ |
γὰρ
ἀρχὴ
τοῦ
λόγου
πρέπουσά |
[600] |
παραστῶ
σοὶ
μὲν
ἐγγύθεν
ποδός,
|
~ἡ |
δ´
οὖς´
ἄτεκνος
τὰ
σὰ |
[0] |
τε
γηγενοῦς
~Ἐριχθονίου.
κείνωι
γὰρ
|
ἡ |
Διὸς
κόρη
~φρουρὼ
παραζεύξασα
φύλακε |
[950] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ναί·
καί
νιν
ἔκτειν´
|
ἡ |
Διὸς
Παλλὰς
θεά.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἆρ´ |
[1600] |
ὅδ´
ὡς
πέφυκε
σός,
~ἵν´
|
ἡ |
δόκησις
Ξοῦθον
ἡδέως
ἔχηι
~σύ |
[300] |
οὔ
τἄρα
πράξεις
οὐδέν·
ἀργὸς
|
ἡ |
θεός.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
Φοίβωι
μιγῆναί
φησί |
[650] |
~μέτοχος
ἦν
τλάμων;
~νῦν
δ´
|
ἡ |
μὲν
ἔρρει
συμφοραῖς,
ὁ
δ´ |
[550] |
ἐδεξάμην
τόδε.
~(ΙΩΝ)
ἡμέρα
θ´
|
ἡ |
νῦν
παροῦσα.
(ΞΟΥΘΟΣ)
μακάριόν
γ´ |
[400] |
δέξομαι.
~(ΙΩΝ)
τί
ποτε
λόγοισιν
|
ἡ |
ξένη
πρὸς
τὸν
θεὸν
~κρυπτοῖσιν |
[350] |
νιν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀλγύνεται
δέ
γ´
|
ἡ |
παθοῦσα
τῆι
τύχηι.
~(ΙΩΝ)
οὐκ |
[1200] |
κτανεῖν;
~σήμαινε,
πρέσβυ·
σὴ
γὰρ
|
ἡ |
προθυμία
~καὶ
πῶμα
χειρὸς
σῆς |
[300] |
γύναι,
τεκμήριον.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τάλαινά
ς´
|
ἡ |
τεκοῦς´
ἄρ´,
ἥτις
ἦν
ποτε. |
[650] |
χρεών,
~ἐκ
τῶν
Ἀθηνῶν
μ´
|
ἡ |
τεκοῦς´
εἴη
γυνή,
~ὥς
μοι |
[350] |
~(ΙΩΝ)
ἀδικεῖ
νυν
ὁ
θεός,
|
ἡ |
τεκοῦσα
δ´
ἀθλία.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὔκουν |
[1350] |
~ἐκεῖσε
τὸν
νοῦν
δοὺς
ὅθ´
|
ἡ |
τεκοῦσά
με
~κρυφαῖα
νυμφευθεῖς´
ἀπημπόλα |
[50] |
ἀεὶ
σεμνὸν
βίον.
~Κρέουσα
δ´
|
ἡ |
τεκοῦσα
τὸν
νεανίαν
~Ξούθωι
γαμεῖται |
[500] |
(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐκ
ἄλλωι
~τέκνον.
~(ΙΩΝ)
|
ἡ |
τύχη
πόθεν
ποθ´
ἥκει;
(ΞΟΥΘΟΣ) |
[350] |
τίκτει
γόνον.
~(ΙΩΝ)
οἴμοι·
προσωιδὸς
|
ἡ |
τύχη
τὠμῶι
πάθει.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ |
[1300] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἀλλ´
οὖν
λεγόμεθά
γ´·
|
ἡ |
φάτις
δ´
οὔ
μοι
πικρά. |
[600] |
~δίκαιον
εἶναί
μ´
ὁ
νόμος
|
ἡ |
φύσις
θ´
ἅμα
~παρεῖχε
τῶι |
[600] |
μ´
αὐτοῦ
ζῆν·
ἴση
γὰρ
|
ἡ |
χάρις
~μεγάλοισι
χαίρειν
σμικρά
θ´ |