Vers |
[800] |
συνήντετο.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἴμοι,
κακούργους
ἄνδρας
|
ὡς |
ἀεὶ
στυγῶ,
~οἳ
συντιθέντες
τἄδικ´ |
[50] |
γύαλα
βήσομαι
τάδε,
~τὸ
κρανθὲν
|
ὡς |
ἂν
ἐκμάθω
παιδὸς
πέρι.
~ὁρῶ |
[150] |
Ἀλφειοῦ
παιδούργει
~ἢ
νάπος
Ἴσθμιον,
|
~ὡς |
ἀναθήματα
μὴ
βλάπτηται
~ναοί
θ´ |
[1400] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σφάζοντες
οὐ
λήγοιτ´
ἄν·
|
ὡς |
ἀνθέξομαι
~καὶ
τῆσδε
καὶ
σοῦ |
[900] |
κάποις.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἴμοι,
μέγας
θησαυρὸς
|
ὡς |
ἀνοίγνυται
~κακῶν,
ἐφ´
οἷσι
πᾶς |
[900] |
ἀγῶνα
δεινὸν
ἠγωνίσμεθα.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τίν´;
|
ὡς |
ἀπαντᾶι
δάκρυά
μοι
τοῖς
σοῖς |
[600] |
ἀλλότριον
ἔπηλυς
ὢν
~γυναῖκά
θ´
|
ὡς |
ἄτεκνον,
ἣ
κοινουμένη
~τῆς
συμφορᾶς |
[100] |
ἀναθήματα,
~τόξοισιν
ἐμοῖς
φυγάδας
θήσομεν·
|
~ὡς |
γὰρ
ἀμήτωρ
ἀπάτωρ
τε
γεγὼς
|
[1150] |
κοσμηθέντες
εὐόχθου
βορᾶς
~ψυχὴν
ἐπλήρουν.
|
ὡς |
δ´
ἀνεῖσαν
ἡδονὴν
~παρελθὼν
πρέσβυς |
[1150] |
γὰρ
ἐν
δόμοις
~ἄτρεστα
ναίους´)
|
ὡς |
δ´
ἀπέσπεισαν
μέθυ
~ἐς
αὐτὸ |
[50] |
ἀμφὶ
βωμίους
τροφὰς
~ἠλᾶτ´
ἀθύρων·
|
ὡς |
δ´
ἀπηνδρώθη
δέμας,
~Δελφοί
σφ´ |
[500] |
ξέν´·
οὔπω
δῶμ´
ὑπερβαίνει
τόδε.
|
~ὡς |
δ´
ἐπ´
ἐξόδοισιν
ὄντος,
τῶνδ´ |
[1150] |
θέλοντ´
ἐγχωρίων
~ἐς
δαῖτα
χωρεῖν.
|
ὡς |
δ´
ἐπληρώθη
στέγη,
~στεφάνοισι
κοσμηθέντες |
[0] |
ἦν
φίλον)
~γαστρὸς
διήνεγκ´
ὄγκον.
|
ὡς |
δ´
ἦλθεν
χρόνος,
~τεκοῦς´
ἐν |
[650] |
οὐκ
ἐθύσαμεν.
~καὶ
νῦν
μὲν
|
ὡς |
δὴ
ξένον
ἄγων
ς´
ἐφέστιον
|
[50] |
~ἐς
τοῦτ´
ἐλαύνει,
κοὐ
λέληθεν,
|
ὡς |
δοκεῖ·
~δώσει
γὰρ
εἰσελθόντι
μαντεῖον |
[400] |
~στείχοιμ´
ἂν
εἴσω·
καὶ
γάρ,
|
ὡς |
ἐγὼ
κλύω,
~χρηστήριον
πέπτωκε
τοῖς |
[350] |
ἱστορούσηι
μητρὶ
μάντις
ὢν
ἐρεῖς,
|
~ὡς, |
εἰ
μὲν
οὐκέτ´
ἔστιν,
ὀγκωθῆι |
[200] |
~δακρύοις
θ´
ὑγράνας´
εὐγενῆ
παρηίδα,
|
~ὡς |
εἶδες
ἁγνὰ
Λοξίου
χρηστήρια.
~τί |
[0] |
δ´
ἄλλ´
(ἐμὸς
γάρ
ἐστιν,
|
ὡς |
εἰδῆις,
ὁ
παῖς)
~ἡμῖν
μελήσει. |
[50] |
πεφυκέναι
~κείνου
σφε
φήσει,
μητρὸς
|
ὡς |
ἐλθὼν
δόμους
~γνωσθῆι
Κρεούσηι
καὶ |
[1150] |
τις
οἰκετῶν
ἐφθέγξατο.
~ὁ
δ´,
|
ὡς |
ἐν
ἱερῶι
μάντεσίν
τ´
ἐσθλοῖς |
[450] |
~πατρίοισι
νεάνιδες
ἧβαι,
~διαδέκτορα
πλοῦτον
|
~ὡς |
ἕξοντες
ἐκ
πατέρων
~ἑτέροις
ἐπὶ |
[1450] |
κρυπτόμενον
λέχος
ηὐνάσθην
~(ΙΩΝ)
λέγ´·
|
ὡς |
ἐρεῖς
τι
κεδνὸν
εὐτυχές
τέ |
[1400] |
ἰδού·
~τόδ´
ἔσθ´
ὕφασμα
θέσφαθ´
|
ὡς |
εὑρίσκομεν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὦ
χρόνιον
ἱστῶν |
[1400] |
γε,
κατθανεῖν
ὑφίσταμαι.
~(ΙΩΝ)
λέγ´·
|
ὡς |
ἔχει
τι
δεινὸν
ἥ
γε |
[750] |
ἢ
τί
δράσομεν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
εἴφ´·
|
ὡς |
ἔχεις
γε
συμφοράν
τιν´
εἰς |
[1200] |
ὠλένην
λαβών,
~ἐπ´
αὐτοφώρωι
πρέσβυν
|
ὡς |
ἔχονθ´
ἕλοι
~ὤφθη
δὲ
καὶ |
[1550] |
πέμπει
τοὺς
λόγους
ὑμῖν
φράσαι·
|
~ὡς |
ἥδε
τίκτει
ς´
ἐξ
Ἀπόλλωνος |
[800] |
ὡς
λάθοι,
παιδεύεται.
~νεανίαν
δ´
|
ὡς |
ἤισθετ´
ἐκτεθραμμένον,
~ἐλθεῖν
ς´
ἔπεισε |
[1500] |
~καὶ
τὸ
γένος
οὐδὲν
μεμπτόν,
|
ὡς |
ἡμῖν,
τόδε·
~τὰ
δ´
ἄλλα |
[1100] |
δ´
ἁπιχώριοι
χθονὸς
~ζητοῦσιν
αὐτὴν
|
ὡς |
θάνηι
πετρουμένη.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἴμοι,
τί |
[0] |
οὗπερ
ηὐνάσθη
θεῶι
~Κρέουσα,
κἀκτίθησιν
|
ὡς |
θανούμενον
~κοίλης
ἐν
ἀντίπηγος
εὐτρόχωι |
[0] |
παρθένος
χλιδὴν
~τέκνωι
προσάψας´
ἔλιπεν
|
ὡς |
θανουμένωι.
~κἄμ´
ὢν
ἀδελφὸς
Φοῖβος |
[1150] |
τεύχη
σμικρά,
μεγάλα
δ´
ἐσφέρειν,
|
~ὡς |
θᾶσσον
ἔλθως´
οἵδ´
ἐς
ἡδονὰς |
[950] |
πῶς;
εἰ
γὰρ
εἴη
δυνατόν·
|
ὡς |
θέλοιμί
γ´
ἄν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ξιφηφόρους |
[1550] |
ἔδωκεν,
οὐ
φύσασί
σε,
~ἀλλ´
|
ὡς |
κομίζηι
´ς
οἶκον
εὐγενέστατον.
~ἐπεὶ |
[1200] |
οὐ
ψήφωι
μιᾶι,
~τὸν
ἱερὸν
|
ὡς |
κτείνουσαν
ἔν
τ´
ἀνακτόροις
~φόνον |
[800] |
δ´
ἐν
θεοῦ
~δόμοισιν
ἄφετος,
|
ὡς |
λάθοι,
παιδεύεται.
~νεανίαν
δ´
ὡς |
[800] |
γυναικὸς
παῖδας
ἐκκαρπούμενος
~λάθραι
πέφηνεν·
|
ὡς |
λάθραι
δ´,
ἐγὼ
φράσω.
~ἐπεί |
[250] |
γείτων
πόλις.
~(ΙΩΝ)
ὅροις
ὑγροῖσιν,
|
ὡς |
λέγους´,
ὡρισμένη.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ταύτην
ἔπερσε |
[1100] |
μέσωι
γε
μυρίων
~ποδῶν
ἀριθμόν,
|
ὡς |
λέγουσιν
οἱ
σοφοί,
~ὡς
πάντα |
[250] |
πέρα.
~(ΙΩΝ)
πρὸς
θεῶν,
ἀληθῶς,
|
ὡς |
μεμύθευται
βροτοῖς
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τί
χρῆμ´ |
[300] |
αὖθις,
ὦ
ξέν´,
ἀντοικτίρομεν.
~(ΙΩΝ)
|
ὡς |
μὴ
εἰδόθ´
ἥτις
μ´
ἔτεκεν |
[1300] |
μέλλειν
μ´
ἀπέκτεινες
φόβωι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
ὡς |
μὴ
θάνοιμί
γ´,
εἰ
σὺ |
[250] |
τε
Πύθιαι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τιμᾶ
τιμᾶ·
|
ὡς |
μήποτ´
ὤφελόν
σφ´
ἰδεῖν.
~(ΙΩΝ) |
[300] |
με
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τίς,
ὦ
ταλαίπωρ´;
|
ὡς |
νοσοῦς´
ηὗρον
νόσους.
~(ΙΩΝ)
Φοίβου |
[600] |
μισεῖ
κατθανεῖν
φοβούμενος.
~εἴποις
ἂν
|
ὡς |
ὁ
χρυσὸς
ἐκνικᾶι
τάδε,
~πλουτεῖν |
[650] |
χθονὸς
~ἄξω
θεατὴν
δῆθεν,
οὐχ
|
ὡς |
ὄντ´
ἐμόν.
~καὶ
γὰρ
γυναῖκα |
[0] |
τοῦδ´,
ἀναπτύξας
κύτος
~ἑλικτὸν
ἀντίπηγος,
|
ὡς |
ὁρῶιθ´
ὁ
παῖς.
~κυρεῖ
δ´ |
[1350] |
φίλα;
~ἰδοὺ
περίπτυγμ´
ἀντίπηγος
εὐκύκλου
|
~ὡς |
οὐ
γεγήρακ´
ἔκ
τινος
θεηλάτου, |
[1250] |
~οἵαν
ἔπλεξε·
βωμὸν
ἔπτημεν
θεοῦ
|
~ὡς |
οὐ
δίκην
δώσουσα
τῶν
εἰργασμένων. |
[1300] |
~δεινόν
γε
θνητοῖς
τοὺς
νόμους
|
ὡς |
οὐ
καλῶς
~ἔθηκεν
ὁ
θεὸς |
[1150] |
φασι
δοῦναι
φάρμακον
δραστήριον
~δέσποιναν,
|
ὡς |
παῖς
ὁ
νέος
ἐκλίποι
φάος. |
[1100] |
ἀριθμόν,
ὡς
λέγουσιν
οἱ
σοφοί,
|
~ὡς |
πάντα
Δελφῶν
λαὸν
ἐς
θοίνην |
[1550] |
τῆσδε
καὶ
Φοίβου
πατρός.
~ἀλλ´
|
ὡς |
περαίνω
πρᾶγμα
καὶ
χρησμοὺς
θεοῦ, |
[1550] |
ταύτην
τε
σοὶ
~σέ
θ´
|
ὡς |
πέφυκας
τῆσδε
καὶ
Φοίβου
πατρός. |
[1600] |
~νῦν
οὖν
σιώπα
παῖς
ὅδ´
|
ὡς |
πέφυκε
σός,
~ἵν´
ἡ
δόκησις |
[50] |
γὰρ
ἐκβαίνοντα
Λοξίου
γόνον
~τόνδ´,
|
ὡς |
πρὸ
ναοῦ
λαμπρὰ
θῆι
πυλώματα
|
[900] |
γέρον,
λέξω
δ´
ὅμως.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
ὡς |
συστενάζειν
γ´
οἶδα
γενναίως
φίλοις. |
[1100] |
ἔνθα
πῦρ
πηδᾶι
θεοῦ
~βακχεῖον,
|
ὡς |
σφαγαῖσι
Διονύσου
πέτρας
~δεύσειε
δισσὰς |
[200] |
ὦ
γύναι.
~γνοίη
δ´
ἂν
|
ὡς |
τὰ
πολλά
γ´
ἀνθρώπου
πέρι
|
[1450] |
ἀλλὰ
τἀπίλοιπα
τῆς
τύχης
~εὐδαιμονοῖμεν,
|
ὡς |
τὰ
πρόσθ´
ἐδυστύχει.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τέκνον, |
[300] |
ἐμὴν
ἀπαιδίαν.
~(ΙΩΝ)
ὦ
τλῆμον,
|
ὡς |
τἄλλ´
εὐτυχοῦς´
οὐκ
εὐτυχεῖς.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1350] |
~τλήμων
δὲ
χἠ
τεκοῦσά
μ´·
|
ὡς |
ταὐτὸν
πάθος
~πέπονθε,
παιδὸς
ἀπολέσασα |
[1350] |
~καὶ
χαῖρ´·
ἴσον
γάρ
ς´
|
ὡς |
τεκοῦς´
ἀσπάζομαι.
~{ἄρξαι
δ´
ὅθεν |
[500] |
εἴσω
τόξα
πλευμόνων
λαβεῖν;
~(ΞΟΥΘΟΣ)
|
ὡς |
τί
δὴ
φεύγεις
με
σαυτοῦ |
[950] |
δόξ´
ἐσῆλθεν
ἐκβαλεῖν
τέκνον;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
ὡς |
τὸν
θεὸν
σώσοντα
τόν
γ´ |
[1150] |
φιάλας·
ὁ
δὲ
λαβὼν
ἐξαίρετον,
|
~ὡς |
τῶι
νέωι
δὴ
δεσπότηι
χάριν |
[1350] |
~(ΙΩΝ)
φεῦ
φεῦ·
κατ´
ὄσσων
|
ὡς |
ὑγρὸν
βάλλω
δάκρυ,
~ἐκεῖσε
τὸν |
[300] |
μολεῖν.
~(ΙΩΝ)
ποῖόν
τι
χρήιζους´;
|
ὡς |
ὑπουργήσω,
γύναι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
μάντευμα
κρυπτὸν |
[950] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οἴμοι,
δόμων
σῶν
ὄλβος
|
ὡς |
χειμάζεται.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τί
κρᾶτα
κρύψας, |