Vers |
[1250] |
με
κτανεῖν.
~λάζυσθ´,
ἵν´
αὐτῆς
|
τοὺς |
ἀκηράτους
πλόκους
~κόμης
καταξήνωσι
Παρνασοῦ |
[150] |
μόχθοις
~Φοίβωι
δουλεύσω
κοὐ
λήξω
|
~τοὺς |
βόσκοντας
θεραπεύων.
~{ΧΟΡΟΣ}
~οὐκ
ἐν |
[450] |
τῶν
θεῶν
καλὰ
~μιμούμεθ´,
ἀλλὰ
|
τοὺς |
διδάσκοντας
τάδε.
~(ΧΟΡΟΣ)
σὲ
τὰν |
[350] |
τοσοῦτον
ἀμαθίας
ἔλθοιμεν
ἄν,
~εἰ
|
τοὺς |
θεοὺς
ἄκοντας
ἐκπονήσομεν
~φράζειν
ἃ |
[150] |
Φοίβου
~κτείνειν
δ´
ὑμᾶς
αἰδοῦμαι
|
~τοὺς |
θεῶν
ἀγγέλλοντας
φήμας
~θνατοῖς·
οἷς |
[100] |
γὰρ
ἀμήτωρ
ἀπάτωρ
τε
γεγὼς
|
~τοὺς |
θρέψαντας
~Φοίβου
ναοὺς
θεραπεύω.
~ἄγ´, |
[1300] |
ἁμαρτάνεις.
~(ΙΩΝ)
οὐ
χρή
με
|
τοὺς |
κτείνοντας
ἀνταπολλύναι;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
προγόνοις
δάμαρτες |
[350] |
τόνδε,
τὰς
Τροφωνίου
~λιπόντα
θαλάμας,
|
τοὺς |
λελεγμένους
λόγους
~σίγα
πρὸς
ἄνδρα, |
[1500] |
~δεῦρ´
ἔλθ´·
ἐς
οὖς
γὰρ
|
τοὺς |
λόγους
εἰπεῖν
θέλω
~καὶ
περικαλύψαι |
[1550] |
μέσον
μόληι,
~ἡμᾶς
δὲ
πέμπει
|
τοὺς |
λόγους
ὑμῖν
φράσαι·
~ὡς
ἥδε |
[1300] |
θεὸς
οὐδ´
ἀπὸ
γνώμης
σοφῆς·
|
~τοὺς |
μὲν
γὰρ
ἀδίκους
βωμὸν
οὐχ |
[600] |
~ὑπηρετῶν
χαίρουσιν
οὐ
γοωμένοις.
~καὶ
|
τοὺς |
μὲν
ἐξέπεμπον,
οἱ
δ´
ἧκον |
[400] |
οἱ
θεοί.
~πῶς
οὖν
δίκαιον
|
τοὺς |
νόμους
ὑμᾶς
βροτοῖς
~γράψαντας
αὐτοὺς |
[1300] |
~(ΙΩΝ)
φεῦ·
~δεινόν
γε
θνητοῖς
|
τοὺς |
νόμους
ὡς
οὐ
καλῶς
~ἔθηκεν |
[1200] |
ἆρα
θέλουσαι
~δρᾶσαί
τι
κακὸν
|
τοὺς |
πέλας
αὐταὶ
~πεισόμεθ´
ὥσπερ
τὸ |
[600] |
μᾶλλον
ἢ
τύραννος
ὤν,
~ὧι
|
τοὺς |
πονηροὺς
ἡδονὴ
φίλους
ἔχειν,
~ἐσθλοὺς |
[700] |
~ἤθη
φυλάσσεις
κοὐ
καταισχύνας´
ἔχεις
|
~τοὺς |
σούς,
παλαιῶν
ἐκγόνους
αὐτοχθόνων.
~ἕλχ´ |
[50] |
ἧς
ἔφυ,
~ὁ
παῖς
τε
|
τοὺς |
τεκόντας
οὐκ
ἐπίσταται.
~νέος
μὲν |