Vers |
[350] |
τις
ἀνθρώπων
βίον.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὦ
|
Φοῖβε, |
κἀκεῖ
κἀνθάδ´
οὐ
δίκαιος
εἶ
|
[1350] |
μητέρ´
ἢ
σιγῶντ´
ἐᾶν.
~ὦ
|
Φοῖβε, |
ναοῖς
ἀνατίθημι
τήνδε
σοῖς·
~καίτοι |
[100] |
~καλόν
γε
τὸν
πόνον,
ὦ
|
~Φοῖβε, |
σοὶ
πρὸ
δόμων
λατρεύω,
~τιμῶν |
[550] |
πῶς
τάδ´
αὐδᾶις;
(ΞΟΥΘΟΣ)
Μαινάσιν
|
γε |
Βακχίου.
~(ΙΩΝ)
ἔμφρον´
ἢ
κάτοινον |
[550] |
πέτραν
πρίν;
(ΞΟΥΘΟΣ)
ἐς
φανάς
|
γε |
Βακχίου.
~(ΙΩΝ)
προξένων
δ´
ἔν |
[1300] |
δῆτ´
ἀναρπάσεις
δόμους;
~(ΙΩΝ)
πατρός
|
γε |
γῆν
διδόντος
ἣν
ἐκτήσατο.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[550] |
γενέσθαι
παῖς;
(ΞΟΥΘΟΣ)
ὃ
σοί
|
γε |
γίγνεται.
~(ΙΩΝ)
ἦ
θίγω
δῆθ´ |
[950] |
τι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
μὴν
ἔχω
|
γε |
δόλια
καὶ
δραστήρια.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἀμφοῖν |
[1300] |
λελυπήμεσθ´
ὕπο.
~(ΙΩΝ)
φεῦ·
~δεινόν
|
γε |
θνητοῖς
τοὺς
νόμους
ὡς
οὐ |
[500] |
χαίρομεν·
σὺ
δ´
εὖ
φρόνει
|
γε, |
καὶ
δύ´
ὄντ´
εὖ
πράξομεν. |
[950] |
ἔκθεσιν
τέκνου;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
αἱ
ξυμφοραί
|
γε |
καὶ
τὸ
λανθάνειν
μόνον.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[1400] |
εἰσιδεῖν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
κἂν
μὴ
φράσω
|
γε, |
κατθανεῖν
ὑφίσταμαι.
~(ΙΩΝ)
λέγ´·
ὡς |
[950] |
ἐξέθηκεν;
οὐ
γὰρ
δὴ
σύ
|
γε; |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἡμεῖς,
ἐν
ὄρφνηι
σπαργανώσαντες |
[1000] |
τῆς
ἡδονῆς.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
καὶ
σόν
|
γε |
λήσεις
πόσιν
ἅ
σε
σπεύδει |
[1000] |
ἐς
πῶμα
τῶι
νεανίαι
~ἰδίαι
|
γε, |
μή
τι
πᾶσι
χωρίσας
ποτόν, |
[1100] |
εὐγωνίαν,
~μέτρημ´
ἔχουσαν
τοὐν
μέσωι
|
γε |
μυρίων
~ποδῶν
ἀριθμόν,
ὡς
λέγουσιν |
[1300] |
ἂν
κτάνηι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
μὴ
σύ
|
γε· |
παρ´
ἡμῶν
δ´
ἔκλαβ´
οὓς |
[1300] |
ποτε.
~(ΙΩΝ)
ἡμεῖς
δὲ
μητρυιαῖς
|
γε |
πάσχοντες
κακῶς.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
μὴ
ταῦτα· |
[250] |
σὸν
γαμεῖ
λέχος;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
φερνάς
|
γε |
πολέμου
καὶ
δορὸς
λαβὼν
γέρας. |
[350] |
διδῶς´
ἑκόντες,
ὠφελούμεθα.
~(ΧΟΡΟΣ)
πολλαί
|
γε |
πολλοῖς
εἰσι
συμφοραὶ
βροτῶν,
~μορφαὶ |
[1600] |
ἡμῶν
ὁδουρός.
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
φιλοῦσά
|
γε |
πτόλιν.
~(ΑΘΗΝΑ)
ἐς
θρόνους
δ´ |
[500] |
Ἐρεχθέως;
(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐ
γὰρ
ὕστερόν
|
γέ |
πω.
~(ΙΩΝ)
ἆρα
δῆτ´
ἐκεῖ |
[650] |
τοῖς
λόγοισιν
ἀστὸς
ἦι,
τό
|
γε |
στόμα
~δοῦλον
πέπαται
κοὐκ
ἔχει |
[750] |
δράσομεν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
εἴφ´·
ὡς
ἔχεις
|
γε |
συμφοράν
τιν´
εἰς
ἐμέ.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[500] |
μ´
ἔφυσας;
(ΞΟΥΘΟΣ)
τῶι
χρόνωι
|
γε |
συντρέχει.
~(ΙΩΝ)
κἆιτα
πῶς
ἀφικόμεσθα |
[250] |
ἐν
γραφῆι
νομίζεται
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
Κέκροπός
|
γε |
σώιζειν
παισὶν
οὐχ
ὁρώμενον.
~(ΙΩΝ) |
[1250] |
δ´
οὐκέτι.
~(ΙΩΝ)
οὐκ
εὐσεβεῖς
|
γε· |
τἀμὰ
δ´
εὐσεβῆ
τότ´
ἦν. |
[450] |
εἶεν
θαλάμων
~τροφαὶ
κήδειοι
κεδνῶν
|
γε |
τέκνων.
~τὸν
ἄπαιδα
δ´
ἀποστυγῶ
|
[250] |
πρόγονος
ἔβλαστεν
πατήρ;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
Ἐριχθόνιός
|
γε· |
τὸ
δὲ
γένος
μ´
οὐκ |
[1400] |
ὡς
ἔχει
τι
δεινὸν
ἥ
|
γε |
τόλμα
σου.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σκέψασθ´
ὃ |
[100] |
~εἴης,
ὦ
Λατοῦς
παῖ.
~καλόν
|
γε |
τὸν
πόνον,
ὦ
~Φοῖβε,
σοὶ |
[700] |
παρῆις
κόπωι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οὔκουν
ἑκών
|
γε· |
τοῦ
δ´
ἀπόντος
οὐ
κρατῶ. |
[500] |
νόθον
τι
λέκτρον;
(ΞΟΥΘΟΣ)
μωρίαι
|
γε |
τοῦ
νέου.
~(ΙΩΝ)
πρὶν
κόρην |
[1400] |
οἷς
τέκν´
ἐντρέφειν
λέγει,
~Ἐριχθονίου
|
γε |
τοῦ
πάλαι
μιμήματα.
~(ΙΩΝ)
τί |
[550] |
ὅς
μ´
ἔφυσας;
(ΞΟΥΘΟΣ)
πιθόμενός
|
γε |
τῶι
θεῶι.
~(ΙΩΝ)
χαῖρέ
μοι, |
[550] |
χαῖρέ
μοι,
πάτερ
(ΞΟΥΘΟΣ)
φίλον
|
γε |
φθέγμ´
ἐδεξάμην
τόδε.
~(ΙΩΝ)
ἡμέρα |
[250] |
γῆθεν
ἐξανείλετο;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐς
παρθένους
|
γε |
χεῖρας,
οὐ
τεκοῦσά
νιν.
~(ΙΩΝ) |
[150] |
Φοίβου
~σύμμολπος
τόξων
ῥύσαιτ´
ἄν.
|
~πάραγε |
πτέρυγας·
~λίμνας
ἐπίβα
τᾶς
Δηλιάδος· |
[1300] |
Λοξίας.
~(ΙΩΝ)
τί
χρῆμα
δρᾶσαι;
|
λέγε, |
πέραινε
σοὺς
λόγους.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
σῶσαι |
[750] |
ἀναύδητον
~λόγον
ἐμοὶ
θροεῖς.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
κἄμοιγε. |
πῶς
δ´
ὁ
χρησμὸς
ἐκπεραίνεται
|
[800] |
~ἐπεί
ς´
ἄτεκνον
ἤισθετ´,
οὐκ
|
ἔστεργέ |
σοι
~ὅμοιος
εἶναι
τῆς
τύχης |
[1150] |
~ὅ
τε
ξιφήρης
Ὠρίων,
ὕπερθε
|
δὲ
|
~Ἄρκτος
στρέφους´
οὐραῖα
χρυσήρη
πόλωι· |
[300] |
τ´
ἀεὶ
ξένος.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἔχεις
|
δὲ |
βίοτον·
εὖ
γὰρ
ἤσκησαι
πέπλοις. |
[1400] |
ἄντρα
καὶ
Μακρὰς
πετρηρεφεῖς.
~λείψω
|
δὲ |
βωμὸν
τόνδε,
κεἰ
θανεῖν
με |
[1300] |
οὐκ
εἴη
χθονός.
~(ΙΩΝ)
ἡμῖν
|
δέ |
γ´
ἀλλὰ
πατρὶ
γῆς
οὐκ |
[350] |
μὴ
´ξέλεγχέ
νιν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀλγύνεται
|
δέ |
γ´
ἡ
παθοῦσα
τῆι
τύχηι. |
[1250] |
θέμις
φονεύειν.
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τῶι
νόμωι
|
δέ |
γ´
ὄλλυμαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
χειρία
γ´ |
[1450] |
ματρὸς
ἐκ
χερῶν
ὁρίζηι.
~νῦν
|
δὲ |
γενειάσιν
πάρα
σέθεν
πνέω
~μακαριωτάτας |
[1100] |
~σκηνὰς
ἀνίστη
τεκτόνων
μοχθήμασιν.
~θύσας
|
δὲ |
γενέταις
θεοῖσιν
ἢν
μακρὸν
χρόνον
|
[1500] |
τὰ
πάροιθεν
ἅλις
κακά·
νῦν
|
~δὲ |
γένοιτό
τις
οὖρος
ἐκ
κακῶν, |
[250] |
πατήρ;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
Ἐριχθόνιός
γε·
τὸ
|
δὲ |
γένος
μ´
οὐκ
ὠφελεῖ.
~(ΙΩΝ) |
[1250] |
σφαγάς,
~Πυθίαι
ψήφωι
κρατηθεῖς´,
ἔκδοτος
|
δὲ |
γίγνομαι.
~(ΧΟΡΟΣ)
ἴσμεν,
ὦ
τάλαινα, |
[550] |
ἀσπάζομαι,
~πατέρα
ς´
ἀνευρών·
ὧν
|
δὲ |
γιγνώσκω,
πάτερ,
~ἄκουσον.
εἶναί
φασι |
[200] |
~(ΙΩΝ)
στέμμασί
γ´
ἐνδυτόν,
ἀμφὶ
|
δὲ |
Γοργόνες.
~{οὕτω
καὶ
φάτις
αὐδᾶι. |
[50] |
εἰς
ὀρόφους
~Φοίβου
πέτεται.
~θάσσει
|
δὲ |
γυνὴ
τρίποδα
ζάθεον
~Δελφίς,
ἀείδους´ |
[1350] |
τοῦ
θεοῦ
μὲν
χρηστά,
τοῦ
|
δὲ |
δαίμονος
~βαρέα·
χρόνον
γὰρ
ὅν |
[1300] |
σιγῆι
γὰρ
εἶχον
αὐτά·
νῦν
|
δὲ |
δείκνυμεν.
~(ΙΩΝ)
πῶς
οὖν
ἔκρυπτες |
[0] |
μεγίστωι
Ζηνί,
δαιμόνων
λάτριν.
~ἥκω
|
δὲ |
Δελφῶν
τήνδε
γῆν,
ἵν´
ὀμφαλὸν
|
[350] |
πολλοῖς
εἰσι
συμφοραὶ
βροτῶν,
~μορφαὶ
|
δὲ |
διαφέρουσιν·
ἕνα
δ´
ἂν
εὐτυχῆ |
[1000] |
σώματος;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
χρυσέοισι
δεσμοῖς·
ὁ
|
δὲ |
δίδως´
ἐμῶι
πατρί.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
κείνου |
[550] |
ὁποίας
μοι
γυναικὸς
ἐξέφυς.
~χρόνωι
|
δὲ |
δόντες
ταῦτ´
ἴσως
εὕροιμεν
ἄν. |
[800] |
τύχης
τ´
ἴσον
φέρειν,
~λαβὼν
|
δὲ |
δοῦλα
λέκτρα
νυμφεύσας
λάθραι
~τὸν |
[50] |
Κασταλίας
ἀργυροειδεῖς
~βαίνετε
δίνας,
καθαραῖς
|
δὲ |
δρόσοις
~ἀφυδρανάμενοι
στείχετε
ναούς·
~στόμα |
[250] |
οὐδέν·
μεθῆκα
τόξα·
τἀπὶ
τῶιδε
|
δὲ
|
~ἐγώ
τε
σιγῶ
καὶ
σὺ |
[1200] |
τ´
ἀνακτόροις
~φόνον
τιθεῖσαν.
πᾶσα
|
δὲ |
ζητεῖ
πόλις
~τὴν
ἀθλίως
σπεύσασαν |
[950] |
φεῦ·
~τλήμων
σὺ
τόλμης,
ὁ
|
δὲ |
θεὸς
μᾶλλον
σέθεν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
εἰ |
[1350] |
οὕνεκ´
οὐκ
ἔχω
λέγειν.
~ἤιδει
|
δὲ |
θνητῶν
οὔτις
ἀνθρώπων
τάδε
~ἔχοντας |
[550] |
μὲν
ἡμῖν
δωμάτων
εὐπραξίαι·
~ὅμως
|
δὲ |
καὶ
δέσποιναν
ἐς
τέκν´
εὐτυχεῖν
|
[1200] |
πρέσβυν
ὡς
ἔχονθ´
ἕλοι
~ὤφθη
|
δὲ |
καὶ
κατεῖπ´
ἀναγκασθεὶς
μόλις
~τόλμας |
[900] |
μοι
καὶ
σοί.
~τλᾶμον,
σὺ
|
δὲ |
καὶ
κιθάραι
κλάζεις
~παιᾶνας
μέλπων. |
[1600] |
χρηστήρια,
~δυσμενῆ
πάροιθεν
ὄντα.
νῦν
|
δὲ |
καὶ
ῥόπτρων
χέρας
~ἡδέως
ἐκκριμνάμεσθα |
[1550] |
~Ἴωνες
ὀνομασθέντες
ἕξουσιν
κλέος.
~Ξούθωι
|
δὲ |
καὶ
σοὶ
γίγνεται
κοινὸν
γένος, |
[1500] |
μὲν
αἱ
τότε
τύχαι,
~δεινὰ
|
δὲ |
καὶ
τάδ´·
ἑλισσόμεσθ´
ἐκεῖθεν
~ἐνθάδε |
[800] |
ἀνέφερ´
ἐς
τὸν
δαίμονα,
~ἐλθὼν
|
δὲ |
καὶ
τὸν
χρόνον
ἀμύνεσθαι
θέλων
|
[650] |
ἄτεκνον
οὖσαν
αὐτὸς
εὐτυχῶν.
~χρόνωι
|
δὲ |
καιρὸν
λαμβάνων
προσάξομαι
~δάμαρτ´
ἐᾶν |
[1200] |
~συμφοραὶ
μὲν
ἐμῶι
βίωι,
~λεύσιμοι
|
δὲ |
καταφθοραὶ
δεσποίναι.
~τίνα
φυγὰν
πτερόεσσαν |
[1000] |
δίδως´
ἐμῶι
πατρί.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
κείνου
|
δὲ |
κατθανόντος
ἐς
ς´
ἀφίκετο;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1150] |
τ´
ἀγρίων
θηράματα.
~κατ´
εἰσόδους
|
δὲ |
Κέκροπα
θυγατέρων
πέλας
~σπείραισιν
εἱλίσσοντ´, |
[1000] |
τῶν
Γοργόνος.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἐς
ἓν
|
δὲ |
κραθέντ´
αὐτὸν
ἢ
χωρὶς
φορεῖς; |
[450] |
ὧι
τε
δοκεῖ
ψέγω·
~μετὰ
|
δὲ |
κτεάνων
μετρίων
βιοτᾶς
~εὔπαιδος
ἐχοίμαν. |
[1150] |
ἀργυρηλάτους
~χρυσέας
τε
φιάλας·
ὁ
|
δὲ |
λαβὼν
ἐξαίρετον,
~ὡς
τῶι
νέωι |
[1500] |
εὐγενῆ
~δόμον
καθίζει·
τοῦ
θεοῦ
|
δὲ |
λεγόμενος
~οὐκ
ἔσχες
ἄν
ποτ´ |
[500] |
ἄρ´
ὄρθ´
ἀκούομεν.
~(ΙΩΝ)
ὁ
|
δὲ |
λόγος
τίς
ἐστι
Φοίβου;
(ΞΟΥΘΟΣ) |
[600] |
μὲν
πρόσωπον
ἡδύ,
τἀν
δόμοισι
|
δὲ
|
~λυπηρά·
τίς
γὰρ
μακάριος,
τίς |
[600] |
τἀνθάδ´
ἢ
τἀκεῖ,
πάτερ.
~ἔα
|
δέ |
μ´
αὐτοῦ
ζῆν·
ἴση
γὰρ |
[1450] |
τέκνον,
οὐκ
ἀδάκρυτος
ἐκλοχεύηι,
~γόοις
|
δὲ |
ματρὸς
ἐκ
χερῶν
ὁρίζηι.
~νῦν |
[1300] |
δυσμενεῖς
ἀεί
ποτε.
~(ΙΩΝ)
ἡμεῖς
|
δὲ |
μητρυιαῖς
γε
πάσχοντες
κακῶς.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[600] |
πονηροὺς
ἡδονὴ
φίλους
ἔχειν,
~ἐσθλοὺς
|
δὲ |
μισεῖ
κατθανεῖν
φοβούμενος.
~εἴποις
ἂν |
[500] |
κτάνηις,
ἔσηι
φονεύς.
~(ΙΩΝ)
ποῦ
|
δέ |
μοι
πατὴρ
σύ;
ταῦτ´
οὖν |
[700] |
~αἰπεινά
μοι
μαντεῖα·
τοῦ
γήρως
|
δέ |
μοι
~συνεκπονοῦσα
κῶλον
ἰατρὸς
γενοῦ. |
[1350] |
ὄντα
νῦν
χρόνον.
~(ΙΩΝ)
ἔχει
|
δέ |
μοι
τί
κέρδος
ἢ
τίνα |
[400] |
εἰς
ἀπορραντήρια
~δρόσον
καθήσω.
νουθετητέος
|
δέ |
μοι
~Φοῖβος,
τί
πάσχει·
παρθένους |
[1100] |
παροῦσι
δαῖτες
ἔστωσαν
φίλοις.
~λαβὼν
|
δὲ |
μόσχους
ὤιχεθ´·
ὁ
δὲ
νεανίας
|
[1100] |
~λαβὼν
δὲ
μόσχους
ὤιχεθ´·
ὁ
|
δὲ |
νεανίας
~σεμνῶς
ἀτοίχους
περιβολὰς
σκηνωμάτων
|
[0] |
παιδὶ
μὴ
´κπεσεῖν
δόμων·
~τρέφει
|
δέ |
νιν
λαβοῦσα,
τὸν
σπείραντα
δὲ
|
[200] |
ἐς
μυχόν.
~{ἔχω
μαθοῦσα·
θεοῦ
|
δὲ |
νόμον
~οὐ
παραβαίνομεν,
~ἃ
δ´ |
[700] |
ποδὸς
μὲν
βραδύ,
τὸ
τοῦ
|
δὲ |
νοῦ
ταχύ.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
βάκτρωι
δ´ |
[1150] |
ἐφέλκων
λαμπρὸν
Ἑσπέρου
φάος·
~μελάμπεπλος
|
δὲ |
Νὺξ
ἀσείρωτον
ζυγοῖς
~ὄχημ´
ἔπαλλεν, |
[0] |
δέ
νιν
λαβοῦσα,
τὸν
σπείραντα
|
δὲ
|
~οὐκ
οἶδε
Φοῖβον
οὐδὲ
μητέρ´ |
[1150] |
στρέφους´
οὐραῖα
χρυσήρη
πόλωι·
~κύκλος
|
δὲ |
πανσέληνος
ἠκόντιζ´
ἄνω
~μηνὸς
διχήρης, |
[1200] |
ἔκλαγξ´
ὄπα
~ἀξύνετον
αἰάζους´·
ἐθάμβησεν
|
δὲ |
πᾶς
~θοινατόρων
ὅμιλος
ὄρνιθος
πόνους. |
[0] |
καλοῦσι
γῆς
ἄνακτες
Ἀτθίδος.
~ἀγνὼς
|
δὲ |
πατρί
(τῶι
θεῶι
γὰρ
ἦν |
[1550] |
μέμψις
ἐς
μέσον
μόληι,
~ἡμᾶς
|
δὲ |
πέμπει
τοὺς
λόγους
ὑμῖν
φράσαι· |
[550] |
μὲν
σκῆπτρον
ἀναμένει
πατρός,
~πολὺς
|
δὲ |
πλοῦτος·
οὐδὲ
θάτερον
νοσῶν
~δυοῖν |
[1500] |
δυστυχίαισιν
εὐτυχίαις
τε
πάλιν,
~μεθίσταται
|
δὲ |
πνεύματα.
~μενέτω·
τὰ
πάροιθεν
ἅλις |
[800] |
ἄλγος
ἔπαθον,
φίλαι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὄνομα
|
δὲ |
ποῖον
αὐτὸν
ὀνομάζει
πατήρ;
~οἶσθ´, |
[1000] |
εὐτυχοῦσι
μὲν
καλὸν
~τιμᾶν·
ὅταν
|
δὲ |
πολεμίους
δρᾶσαι
κακῶς
~θέληι
τις, |
[100] |
~οὐ
θνατοῖς
ἀλλ´
ἀθανάτοις·
~εὐφάμους
|
δὲ |
πόνους
~μοχθεῖν
οὐκ
ἀποκάμνω.
~Φοῖβός |
[100] |
μαντεύεσθαι
~γλώσσης
ἰδίας
ἀποφαίνειν.
~ἡμεῖς
|
δέ, |
πόνους
οὓς
ἐκ
παιδὸς
~μοχθοῦμεν |
[950] |
ἐζεύχθην
γάμοις.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὁ
παῖς
|
δὲ |
ποῦ
´στιν,
ἵνα
σὺ
μηκέτ´ |
[750] |
ἴχνος
ποδὸς
~πόσις
ταλαίνης;
πῶς
|
δὲ |
ποῦ
νιν
εἰσιδών;
~(ΧΟΡΟΣ)
οἶσθ´, |
[1150] |
ἄλλον
νέον
~κρατῆρα
πληροῦν·
τὰς
|
δὲ |
πρὶν
σπονδὰς
θεοῦ
~δίδωσι
γαίαι |
[0] |
~προφῆτις
ἐσβαίνουσα
μαντεῖον
θεοῦ·
~ὄψιν
|
δὲ |
προσβαλοῦσα
παιδὶ
νηπίωι
~ἐθαύμας´
εἴ |
[1300] |
ἣν
ἐκτήσατο.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τοῖς
Αἰόλου
|
δὲ |
πῶς
μετῆν
τῆς
Παλλάδος;
~(ΙΩΝ) |
[1100] |
ἐν
ὑστάτοις
κακοῦ.
~(ΧΟΡΟΣ)
ὤφθη
|
δὲ |
πῶς
τὰ
κρυπτὰ
μηχανήματα;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[700] |
εὔνου
φωτὸς
ἐμβλέψαι
γλυκύ.
~ἐγὼ
|
δέ |
ς´,
ὥσπερ
καὶ
σὺ
πατέρ´ |
[1500] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
πεφυκέναι
μὲν
οὐχί,
δωρεῖται
|
δέ |
σε
~αὑτοῦ
γεγῶτα·
καὶ
γὰρ |
[1450] |
εὐτυχές
τέ
μοι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
δεκάτωι
|
δέ |
σε
μηνὸς
ἐν
~κύκλωι
κρύφιον |
[1050] |
Διὸς
ἀστερωπὸς
~ἀνεχόρευσεν
αἰθήρ,
~χορεύει
|
δὲ |
σελάνα
~καὶ
πεντήκοντα
κόραι
~Νηρέος |
[1550] |
Ἀθήναις
κἀνθάδ´
οὖσαν
εὐμενῆ.
~ἐπώνυμος
|
δὲ |
σῆς
ἀφικόμην
χθονὸς
~Παλλάς,
δρόμωι |
[650] |
μέλλων
Δελφίδ´
ἐκλιπεῖν
πόλιν.
~ὑμῖν
|
δὲ |
σιγᾶν,
δμωίδες,
λέγω
τάδε,
~ἢ |
[850] |
ὦ
ψυχά,
πῶς
σιγάσω;
~πῶς
|
δὲ |
σκοτίας
ἀναφήνω
~εὐνάς,
αἰδοῦς
δ´ |
[500] |
μίαν
θαυμάζομεν.
~(ΙΩΝ)
ἐκ
τίνος
|
δέ |
σοι
πέφυκα
μητρός;
(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐκ |
[800] |
λέγων
ἀπαιδίαν,
~ἐσώικις´
οἴκους·
εἰ
|
δέ |
σοι
τόδ´
ἦν
πικρόν,
~τῶν |
[1250] |
ἀλλ´
οὐκέτ´
ἦσθα
Λοξίου,
πατρὸς
|
δὲ |
σοῦ.
~(ΙΩΝ)
ἀλλ´
ἐγενόμεσθα,
πατρὸς |
[50] |
τοῦ
Διὸς
~γεγὼς
Ἀχαιός.
χρόνια
|
δὲ |
σπείρας
λέχη
~ἄτεκνός
ἐστι
καὶ |
[1150] |
τάδ´
ἤιδειν.
ἐν
χεροῖν
ἔχοντι
|
δὲ
|
~σπονδὰς
μετ´
ἄλλων
παιδὶ
τῶι |
[350] |
οὐχ
ηὗρ´
ἔτι.
~(ΙΩΝ)
ἦν
|
δὲ |
σταλαγμὸς
ἐν
στίβωι
τις
αἵματος; |
[250] |
ὤφελόν
σφ´
ἰδεῖν.
~(ΙΩΝ)
τί
|
δέ; |
στυγεῖς
σὺ
τοῦ
θεοῦ
τὰ |
[550] |
ὄντων
ἐγγύθεν
θ´
ὁρωμένων.
~ἐγὼ
|
δὲ |
τὴν
μὲν
συμφορὰν
ἀσπάζομαι,
~πατέρα |
[50] |
Ἀπόλλωνος
τάδε
~ἔρωτι
παίδων.
Λοξίας
|
δὲ |
τὴν
τύχην
~ἐς
τοῦτ´
ἐλαύνει, |
[1250] |
σε
~προστρόπαιον
αἷμα
θήσεις·
οἰστέον
|
δὲ |
τὴν
τύχην.
~(ΙΩΝ)
ὦ
ταυρόμορφον |
[600] |
ἐσθλῶν
οὖς´
ἀπαιδίαι
νοσεῖν.
~τυραννίδος
|
δὲ |
τῆς
μάτην
αἰνουμένης
~τὸ
μὲν |
[650] |
ἐμήν.
~(ΙΩΝ)
στείχοιμ´
ἄν.
ἓν
|
δὲ |
τῆς
τύχης
ἄπεστί
μοι·
~εἰ |
[200] |
γύαλα
τάδ´
εἰσιδεῖν.
~(ΙΩΝ)
δμωαὶ
|
δὲ |
τίνων
κλήιζεσθε
δόμων;
~{Παλλάδι
σύνοικα |
[1200] |
ἧχ´
ὁ
μαντευτὸς
γόνος,
~βοᾶι
|
δέ· |
Τίς
μ´
ἔμελλεν
ἀνθρώπων
κτανεῖν; |
[250] |
ἄντροισιν
αἰσχύνην
τινά.
~(ΙΩΝ)
πόσις
|
δὲ |
τίς
ς´
ἔγημ´
Ἀθηναίων,
γύναι; |
[350] |
πόλλ´
ἐπεστράφη
πέδον.
~(ΙΩΝ)
χρόνος
|
δὲ |
τίς
τῶι
παιδὶ
διαπεπραγμένωι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[50] |
ἐδέξατο,
~οὐκ
ἐγγενὴς
ὤν,
Αἰόλου
|
δὲ |
τοῦ
Διὸς
~γεγὼς
Ἀχαιός.
χρόνια |
[800] |
αὐτῶι
περιβαλεῖν
ἔμελλε
γῆς.
~{καινὸν
|
δὲ |
τοὔνομ´
ἀνὰ
χρόνον
πεπλασμένον
~Ἴων, |
[1400] |
τέκνον.
~(ΙΩΝ)
ἔνεισιν
οἵδε·
τὸ
|
δὲ |
τρίτον
ποθῶ
μαθεῖν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
στέφανον |
[800] |
λάθραι
~τὸν
παῖδ´
ἔφυσεν,
ἐξενωμένον
|
δέ |
τωι
~Δελφῶν
δίδωσιν
ἐκτρέφειν.
ὁ |
[50] |
ἤδη
λάμπει
κατὰ
γῆν,
~ἄστρα
|
δὲ |
φεύγει
πυρὶ
τῶιδ´
αἰθέρος
~ἐς |
[750] |
~ἄχος
ἐμοὶ
στένειν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πότερα
|
δὲ |
φῦναι
δεῖ
γυναικὸς
ἔκ
τινος
|
[550] |
~ἐς
φροντίδας
τ´
ἀπῆλθες,
ἐκ
|
δὲ |
χαρμονῆς
~πάλιν
μεταστὰς
δεῖμα
προσβάλλεις |
[1350] |
~ἀπεστερήθην
φιλτάτης
μητρὸς
τροφῆς.
~τλήμων
|
δὲ |
χἠ
τεκοῦσά
μ´·
ὡς
ταὐτὸν |
[400] |
ἂν
εἰς
ἡμᾶς
φίλος,
~ὅσον
|
δὲ |
χρήιζει
(θεὸς
γάρ
ἐστι)
δέξομαι. |
[400] |
(οὐ
γὰρ
ἔσται,
τῶι
λόγωι
|
δὲ |
χρήσομαι)
~δίκας
βιαίων
δώσετ´
ἀνθρώποις |
[550] |
λυπρὰ
γὰρ
τὰ
κρείσσονα.
~ὅσοι
|
δέ, |
χρηστοὶ
δυνάμενοί
τ´,
ὄντες
σοφοί, |
[250] |
ποντίου
σφ´
ἀπώλεσαν.
~(ΙΩΝ)
Μακραὶ
|
δὲ |
χῶρός
ἐστ´
ἐκεῖ
κεκλημένος;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1500] |
δὲ
καὶ
τάδ´·
ἑλισσόμεσθ´
ἐκεῖθεν
|
~ἐνθάδε |
δυστυχίαισιν
εὐτυχίαις
τε
πάλιν,
~μεθίσταται |
[1350] |
κέρδος
ἢ
τίνα
βλάβην;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
ἐνθάδε |
κέκρυπται
σπάργαν´
οἷς
ἐνῆσθα
σύ. |
[350] |
οὐκ
ἔστιν
ὅστις
σοι
προφητεύσει
|
τάδε. |
~ἐν
τοῖς
γὰρ
αὑτοῦ
δώμασιν |
[50] |
οὕνεκα
~ἥκουσι
πρὸς
μαντεῖ´
Ἀπόλλωνος
|
τάδε
|
~ἔρωτι
παίδων.
Λοξίας
δὲ
τὴν |
[1350] |
~ἤιδει
δὲ
θνητῶν
οὔτις
ἀνθρώπων
|
τάδε
|
~ἔχοντας
ἡμᾶς
οὐδ´
ἵν´
ἦν |
[650] |
~ὑμῖν
δὲ
σιγᾶν,
δμωίδες,
λέγω
|
τάδε, |
~ἢ
θάνατον
εἰπούσαισι
πρὸς
δάμαρτ´ |
[650] |
~ἄτοπος
ἄτοπα
γὰρ
παραδίδωσί
μοι
|
~τάδε |
θεοῦ
φήμα.
~πλέκει
δόλον
τέχναν |
[1500] |
φαενναῖς
ἡλίου
περιπτυχαῖς
~ἔνεστι
πάντα
|
τάδε |
καθ´
ἡμέραν
μαθεῖν;
~φίλον
μὲν |
[900] |
λοχεύει
ς´;
ἢ
μόνη
μοχθεῖς
|
τάδε; |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
μόνη
κατ´
ἄντρον
οὗπερ |
[1450] |
λέγεις
μοι
σκολιὰ
κοὐ
σαφῆ
|
τάδε. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
παρ´
ἀηδόνιον
πέτραν
~Φοίβωι |
[50] |
ὀνομάζω
θεῶν.
~(ΙΩΝ)
~ἅρματα
μὲν
|
τάδε |
λαμπρὰ
τεθρίππων·
~Ἥλιος
ἤδη
λάμπει |
[650] |
τραφεὶς
ἐξ
αἱμάτων.
~τίς
οὐ
|
τάδε |
ξυνοίσεται;
~φίλαι,
πότερ´
ἐμᾶι
δεσποίναι
|
[1100] |
πῶς;
ἀντιάζω
ς´
ἱκέτις
ἐξειπεῖν
|
τάδε. |
~πεπυσμέναι
γάρ,
εἰ
θανεῖν
ἡμᾶς |
[600] |
ἂν
ὡς
ὁ
χρυσὸς
ἐκνικᾶι
|
τάδε, |
~πλουτεῖν
τε
τερπνόν·
οὐ
φιλῶ |
[1300] |
ἐκ
κελευσμῶν
ἢ
πόθεν
σώιζεις
|
τάδε; |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἐνθύμιόν
μοι
τότε
τίθησι |
[50] |
~ἀλλ´
ἐς
δαφνώδη
γύαλα
βήσομαι
|
τάδε, |
~τὸ
κρανθὲν
ὡς
ἂν
ἐκμάθω |
[650] |
ξυνοίσεται;
~φίλαι,
πότερ´
ἐμᾶι
δεσποίναι
|
~τάδε |
τορῶς
ἐς
οὖς
γεγωνήσομεν
~πόσιν |
[450] |
καλὰ
~μιμούμεθ´,
ἀλλὰ
τοὺς
διδάσκοντας
|
τάδε. |
~(ΧΟΡΟΣ)
σὲ
τὰν
ὠδίνων
λοχιᾶν
|
[0] |
~κἄμ´
ὢν
ἀδελφὸς
Φοῖβος
αἰτεῖται
|
τάδε· |
~Ὦ
σύγγον´,
ἐλθὼν
λαὸν
εἰς |
[1300] |
~(ΙΩΝ)
ἤκουσας
ὥς
μ´
ἔκτεινεν
|
ἥδε |
μηχαναῖς;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἤκουσα·
καὶ
σὺ |
[750] |
ὧν
κεῖται
πέρι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τίς
|
ἥδε |
μοῦσα
χὠ
φόβος
τίνων
πέρι; |
[1300] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὅς´
ἀσπὶς
ἔγχος
θ´·
|
ἥδε |
σοι
παμπησία.
~(ΙΩΝ)
ἔκλειπε
βωμὸν |
[1550] |
τοὺς
λόγους
ὑμῖν
φράσαι·
~ὡς
|
ἥδε |
τίκτει
ς´
ἐξ
Ἀπόλλωνος
πατρός, |
[1050] |
~τῶι
τῶν
Ἐρεχθεϊδᾶν
~δόμων
ἐφαπτομένωι·
|
~μηδέ |
ποτ´
ἄλλος
ἥκων
~πόλεως
ἀνάσσοι
|
[1600] |
ποτ´
ἠμέλησε
παιδὸς
ἀποδίδωσί
μοι.
|
~αἵδε |
δ´
εὐωποὶ
πύλαι
μοι
καὶ |
[1300] |
ἀντίπηγ´
ἐν
στέμμασιν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἐν
|
τῆιδέ |
ς´
ἔλαβον
νεόγονον
βρέφος
ποτέ. |
[300] |
ἄτεκνος
εἶ;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὁ
Φοῖβος
|
οἶδε |
τὴν
ἐμὴν
ἀπαιδίαν.
~(ΙΩΝ)
ὦ |
[50] |
λαβοῦσα,
τὸν
σπείραντα
δὲ
~οὐκ
|
οἶδε |
Φοῖβον
οὐδὲ
μητέρ´
ἧς
ἔφυ, |
[1400] |
νεογόνωι
φέρειν,
τέκνον.
~(ΙΩΝ)
ἔνεισιν
|
οἵδε· |
τὸ
δὲ
τρίτον
ποθῶ
μαθεῖν. |
[250] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐδέν·
μεθῆκα
τόξα·
τἀπὶ
|
τῶιδε |
δὲ
~ἐγώ
τε
σιγῶ
καὶ |
[750] |
ταύτης
δίχα.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τόδ´
ἐπὶ
|
τῶιδε |
κακὸν
ἄκρον
ἔλακες
ἔλακες
~ἄχος |
[1150] |
ἱεροὺς
Βιβλίνου
τε
πώματος.
~κἀν
|
τῶιδε |
μόχθωι
πτηνὸς
ἐσπίπτει
δόμους
~κῶμος |
[1000] |
φλεβὸς
ἀπέσταξεν
φόνος
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τί
|
τῶιδε |
χρῆσθαι;
δύναμιν
ἐκφέρει
τίνα;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[0] |
δαιμόνων
λάτριν.
~ἥκω
δὲ
Δελφῶν
|
τήνδε |
γῆν,
ἵν´
ὀμφαλὸν
~μέσον
καθίζων |
[200] |
ἂν
πυθοίμαν
αὐδάν;
~(ΙΩΝ)
τίνα
|
τήνδε |
θέλεις;
~{ἆρ´
ὄντως
μέσον
ὀμφαλὸν
|
[1400] |
θανεῖν
με
χρή.
~(ΙΩΝ)
λάζυσθε
|
τήνδε· |
θεομανὴς
γὰρ
ἥλατο
~βωμοῦ
λιποῦσα |
[1550] |
δείσας
μητρὸς
ἐκ
βουλευμάτων
~καὶ
|
τήνδε |
πρὸς
σοῦ,
μηχαναῖς
ἐρρύσατο.
~ἔμελλε |
[1350] |
ἐᾶν.
~ὦ
Φοῖβε,
ναοῖς
ἀνατίθημι
|
τήνδε |
σοῖς·
~καίτοι
τί
πάσχω;
τοῦ |
[1400] |
Μακρὰς
πετρηρεφεῖς.
~λείψω
δὲ
βωμὸν
|
τόνδε, |
κεἰ
θανεῖν
με
χρή.
~(ΙΩΝ) |
[1550] |
γνῶναι
φίλους·
~ἐπεὶ
δ´
ἔτικτες
|
τόνδε |
παῖδα
κἀπέθου
~ἐν
σπαργάνοισιν,
ἁρπάσαντ´ |
[1550] |
οἷσιν
ἔζευξ´
ἅρματ´,
εἰσακούσατον.
~λαβοῦσα
|
τόνδε |
παῖδα
Κεκροπίαν
χθόνα
~χώρει,
Κρέουσα, |
[1150] |
τ´
ἐκπωμάτων
~ἦρχ´,
αὐτὸς
αὑτῶι
|
τόνδε |
προστάξας
πόνον.
~ἐπεὶ
δ´
ἐς |
[350] |
εὐγενῆ
πόσιν
~Ξοῦθον
πέλας
δὴ
|
τόνδε, |
τὰς
Τροφωνίου
~λιπόντα
θαλάμας,
τοὺς |
[1550] |
~ἓν
φῦλον
ἕξους´
Αἰγικορῆς.
οἱ
|
τῶνδε |
δ´
αὖ
~παῖδες
γενόμενοι
σὺν |
[800] |
νιν
χρῆν
ὀρεχθῆναι
γάμων.
~ἐκ
|
τῶνδε |
δεῖ
σε
δὴ
γυναικεῖόν
τι |
[1300] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἤν
γ´
ἐντὸς
ἀδύτων
|
τῶνδέ |
με
σφάξαι
θέληις.
~(ΙΩΝ)
τίς |
[800] |
~κἆιθ´
ὁ
θεὸς
οὐκ
ἐψεύσαθ´,
|
ὅδε |
δ´
ἐψεύσατο
~πάλαι
τρέφων
τὸν |
[150] |
~κῆρυξ,
ὀρνίθων
γαμφηλαῖς
~ἰσχὺν
νικῶν.
|
~ὅδε |
πρὸς
θυμέλας
ἄλλος
ἐρέσσει
~κύκνος· |
[1550] |
γεγὼς
~δίκαιος
ἄρχειν
τῆς
ἐμῆς
|
ὅδε |
χθονός,
~ἔσται
δ´
ἀν´
Ἑλλάδ´ |
[1300] |
νῦν
δ´
οὐχὶ
χρήιζει;
τῶι
|
τόδε |
γνῶναί
με
χρή;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πατέρα |
[1550] |
~ἐπεὶ
δ´
ἀνεώιχθη
πρᾶγμα
μηνυθὲν
|
τόδε, |
~θανεῖν
σε
δείσας
μητρὸς
ἐκ |
[550] |
(ΞΟΥΘΟΣ)
φίλον
γε
φθέγμ´
ἐδεξάμην
|
τόδε. |
~(ΙΩΝ)
ἡμέρα
θ´
ἡ
νῦν |
[1000] |
~μέλλωσι
λείβειν,
ἐν
πέπλοις
ἔχων
|
τόδε
|
~κάθες
βαλὼν
ἐς
πῶμα
τῶι |
[50] |
δοκεῖ·
~δώσει
γὰρ
εἰσελθόντι
μαντεῖον
|
τόδε
|
~Ξούθωι
τὸν
αὑτοῦ
παῖδα
καὶ |
[1000] |
ἐξ
ἐμῆς
λαβὼν
~χρύσωμ´
Ἀθάνας
|
τόδε, |
παλαιὸν
ὄργανον,
~ἐλθὼν
ἵν´
ἡμῖν |
[950] |
στείχοιμ´
ἄν·
ἀλλὰ
ποῦ
γενήσεται
|
τόδε; |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἱεραῖσιν
ἐν
σκηναῖσιν
οὗ |
[1500] |
γένος
οὐδὲν
μεμπτόν,
ὡς
ἡμῖν,
|
τόδε· |
~τὰ
δ´
ἄλλα
πρὸς
σὲ |
[1250] |
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
τί
μοι
πλέον
|
~τόδε; |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἱκέτιν
οὐ
θέμις
φονεύειν. |
[500] |
ὦ
ξέν´·
οὔπω
δῶμ´
ὑπερβαίνει
|
τόδε. |
~ὡς
δ´
ἐπ´
ἐξόδοισιν
ὄντος, |
[1600] |
δ´
εἶναι
πατρὸς
~Λοξίου
καὶ
|
τῆσδε· |
καὶ
πρὶν
τοῦτο
δ´
οὐκ |
[1400] |
λήγοιτ´
ἄν·
ὡς
ἀνθέξομαι
~καὶ
|
τῆσδε |
καὶ
σοῦ
τῶν
τ´
ἔσω |
[1550] |
σοὶ
~σέ
θ´
ὡς
πέφυκας
|
τῆσδε |
καὶ
Φοίβου
πατρός.
~ἀλλ´
ὡς |
[800] |
καὶ
γενέθλια
~σκηνὰς
ἐς
ἱερὰς
|
τῆσδε |
λαθραίως
πόσις,
~κοινὴν
ξυνάψων
δαῖτα |
[1300] |
με
χρή;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πατέρα
κατειπὼν
|
τῆσδέ |
ς´
ἐκπέμπει
χθονός.
~(ΙΩΝ)
σὺ |
[1350] |
ἐν
μέσωι
~χρόνος
πολὺς
δὴ
|
τοῖσδε |
θησαυρίσμασιν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τί
δῆτα
φάσμα |
[1350] |
τις
Δελφίδων
τεκοῦσά
σε
~ἐς
|
τούσδε |
ναοὺς
ἐξέθηκε
παρθένος,
~ἔπειτα
δ´ |
[1300] |
οὐχ
ἵζειν
ἐχρῆν
~ἀλλ´
ἐξελαύνειν·
|
οὐδὲ |
γὰρ
ψαύειν
καλὸν
~θεῶν
πονηρᾶι |
[550] |
ἀναμένει
πατρός,
~πολὺς
δὲ
πλοῦτος·
|
οὐδὲ |
θάτερον
νοσῶν
~δυοῖν
κεκλήσηι
δυσγενὴς |
[1450] |
ἐπέσχον
οὐδὲ
μαστῶι
~τροφεῖα
ματρὸς
|
οὐδὲ |
λουτρὰ
χειροῖν,
~ἀνὰ
δ´
ἄντρον |
[600] |
ἀνθρώποις
σχολὴν
~ὄχλον
τε
μέτριον,
|
οὐδέ |
μ´
ἐξέπληξ´
ὁδοῦ
~πονηρὸς
οὐδείς· |
[750] |
δέσποιν´,
ἐπ´
ἀγκάλαις
λαβεῖν
~τέκν´
|
οὐδὲ |
μαστῶι
σῶι
προσαρμόσαι
ποτέ.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1450] |
πλάνους.
~γάλακτι
δ´
οὐκ
ἐπέσχον
|
οὐδὲ |
μαστῶι
~τροφεῖα
ματρὸς
οὐδὲ
λουτρὰ |
[50] |
σπείραντα
δὲ
~οὐκ
οἶδε
Φοῖβον
|
οὐδὲ |
μητέρ´
ἧς
ἔφυ,
~ὁ
παῖς |
[950] |
ἐν
ὄρφνηι
σπαργανώσαντες
πέπλοις.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
οὐδὲ |
ξυνήιδει
σοί
τις
ἔκθεσιν
τέκνου; |
[400] |
ἄπαιδά
με
~πρὸς
οἶκον
ἥξειν
|
οὐδὲ |
ς´
ἐκ
χρηστηρίων.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὦ |
[500] |
(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐκ
ἔχω
φράσαι.
~(ΙΩΝ)
|
οὐδὲ |
Φοῖβος
εἶπε;
(ΞΟΥΘΟΣ)
τερφθεὶς
τοῦτο, |
[1450] |
σόν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐχ
ὑπὸ
λαμπάδων
|
οὐδὲ |
χορευμάτων
~ὑμέναιος
ἐμός,
~τέκνον,
ἔτικτε |
[1550] |
δ´
ἀν´
Ἑλλάδ´
εὐκλεής.
οἱ
|
τοῦδε |
γὰρ
~παῖδες
γενόμενοι
τέσσαρες
ῥίζης |
[1550] |
Ἀσιάδος
τε
γῆς
~Εὐρωπίας
τε·
|
τοῦδε |
δ´
ὀνόματος
χάριν
~Ἴωνες
ὀνομασθέντες |
[1400] |
πλοκάς.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐς
τοῦθ´
ἱκοίμην,
|
τοῦδε |
τοξεύω,
τέκνον.
~(ΙΩΝ)
κενὸν
τόδ´ |
[200] |
κλόνον
ἐν
τείχεσσι
~λαΐνοισι
Γιγάντων.
|
~{ὧδε |
δερκόμεσθ´,
ὦ
φίλαι.
~{λεύσσεις
οὖν |
[1500] |
προστίθης´
ἄλλωι
πατρί.
~(ΙΩΝ)
οὐχ
|
ὧδε |
φαύλως
αὔτ´
ἐγὼ
μετέρχομαι,
~ἀλλ´ |
[1100] |
δ´
ὑφάσμαθ´
ἱερὰ
θησαυρῶν
πάρα
|
~κατεσκίαζε, |
θαύματ´
ἀνθρώποις
ὁρᾶν.
~πρῶτον
μὲν |
[1400] |
~(ΙΩΝ)
τί
δρᾶν,
τί
χρῆσθαι,
|
φράζε |
μοι,
χρυσώματι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
δέραια
παιδὶ |
[750] |
ὁ
χρησμὸς
ἐκπεραίνεται
~σαφέστερόν
μοι
|
φράζε |
χὤστις
ἔσθ´
ὁ
παῖς.
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1250] |
πικροὶ
~δεῦρ´
ἐπείγονται
ξιφήρεις.
(ΧΟΡΟΣ)
|
ἵζε |
νυν
πυρᾶς
ἔπι.
~κἂν
θάνηις |
[700] |
~ἕλχ´
ἕλκε
πρὸς
μέλαθρα
καὶ
|
κόμιζέ |
με.
~αἰπεινά
μοι
μαντεῖα·
τοῦ |
[1350] |
ἐπεί
γ´
ὁ
δαίμων
βούλεται·
|
πάροιθε |
δ´
οὔ.
~(ΙΩΝ)
ὦ
μακαρία |
[1550] |
μολεῖν
οὐκ
ἠξίου,
~μὴ
τῶν
|
πάροιθε |
μέμψις
ἐς
μέσον
μόληι,
~ἡμᾶς |
[900] |
´κθεῖναι
πόλεως
~θηρσὶν
φίλον
τύμβευμ´;
|
ἄνελθέ |
μοι
πάλιν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
αἰσχύνομαι
μέν |
[1350] |
τεκοῦσά
μ´·
ὡς
ταὐτὸν
πάθος
|
~πέπονθε, |
παιδὸς
ἀπολέσασα
χαρμονάς.
~καὶ
νῦν |
[300] |
γυναικὸς
ἐγενόμην
ἴσως.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
φεῦ·
|
~πέπονθέ |
τις
σῆι
μητρὶ
ταὔτ´
ἄλλη |
[1150] |
αἰθέρος
~ὅ
τε
ξιφήρης
Ὠρίων,
|
ὕπερθε |
δὲ
~Ἄρκτος
στρέφους´
οὐραῖα
χρυσήρη |
[1250] |
αὐτῆς,
τοὔνομ´
οὐκ
ἄπεστί
πω.
|
~ἴδεσθε |
τὴν
πανοῦργον,
ἐκ
τέχνης
τέχνην
|
[200] |
εἰσιδεῖν.
~(ΙΩΝ)
δμωαὶ
δὲ
τίνων
|
κλήιζεσθε |
δόμων;
~{Παλλάδι
σύνοικα
τρόφιμα
μέλαθρα |
[1400] |
κεἰ
θανεῖν
με
χρή.
~(ΙΩΝ)
|
λάζυσθε |
τήνδε·
θεομανὴς
γὰρ
ἥλατο
~βωμοῦ |
[950] |
ἦις
ἄπαις;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τέθνηκεν,
ὦ
|
γεραιέ, |
θηρσὶν
ἐκτεθείς.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τέθνηκ´;
Ἀπόλλων |
[750] |
δυστυχεῖς.
~(ΧΟΡΟΣ)
κείνωι
μέν,
ὦ
|
γεραιέ, |
παῖδα
Λοξίας
~ἔδωκεν,
ἰδίαι
δ´ |
[1000] |
ὧι
τετάγμεθ´
ἐκπονήσομεν.
~ἄγ´,
ὦ
|
γεραιὲ |
πούς,
νεανίας
γενοῦ
~ἔργοισι,
κεἰ |
[1100] |
~βακχεῖον,
ὡς
σφαγαῖσι
Διονύσου
πέτρας
|
~δεύσειε |
δισσὰς
παιδὸς
ἀντ´
ὀπτηρίων,
~λέξας· |
[0] |
ἡ
Διὸς
κόρη
~φρουρὼ
παραζεύξασα
|
φύλακε |
σώματος
~δισσὼ
δράκοντε,
παρθένοις
Ἀγλαυρίσιν
|
[0] |
ἄγγει
σπαργάνοισί
θ´
οἷς
ἔχει
|
~ἔνεγκε |
Δελφῶν
τἀμὰ
πρὸς
χρηστήρια
~καὶ |
[950] |
ἔστησαν
θεοῖς.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐνταῦθα
Γοργόν´
|
ἔτεκε |
Γῆ,
δεινὸν
τέρας.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἦ |
[300] |
ξένη.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
παῖδά
γ´
|
ἔτεκε |
τῶι
θεῶι
λάθραι
πατρός.
~(ΙΩΝ) |
[700] |
πιστόν,
τίνα
τύχην
λαβὼν
πόσις
|
~βέβηκε |
παίδων,
ὧνπερ
οὕνεχ´
ἥκομεν;
~σημήνατ´· |
[550] |
νῦν
παροῦσα.
(ΞΟΥΘΟΣ)
μακάριόν
γ´
|
ἔθηκέ |
με.
~(ΙΩΝ)
ὦ
φίλη
μῆτερ, |
[1150] |
μέσον
πέδον
~ἔστη,
γέλων
δ´
|
ἔθηκε |
συνδείπνοις
πολὺν
~πρόθυμα
πράσσων·
ἔκ |
[300] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τὸν
παῖδ´
ὃν
ἔτεκεν
|
ἐξέθηκε |
δωμάτων.
~(ΙΩΝ)
ὁ
δ´
ἐκτεθεὶς |
[1350] |
τεκοῦσά
σε
~ἐς
τούσδε
ναοὺς
|
ἐξέθηκε |
παρθένος,
~ἔπειτα
δ´
εἴ
τις |
[1000] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὃν
πρῶτον
ὑμῶν
πρόγονον
|
ἐξανῆκε |
γῆ;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τούτωι
δίδωσι
Παλλὰς |
[700] |
σούς,
παλαιῶν
ἐκγόνους
αὐτοχθόνων.
~ἕλχ´
|
ἕλκε |
πρὸς
μέλαθρα
καὶ
κόμιζέ
με. |
[1600] |
οὖν
σιώπα
παῖς
ὅδ´
ὡς
|
πέφυκε |
σός,
~ἵν´
ἡ
δόκησις
Ξοῦθον |
[1150] |
νέωι
δὴ
δεσπότηι
χάριν
φέρων,
|
~ἔδωκε |
πλῆρες
τεῦχος,
εἰς
οἶνον
βαλὼν
|
[400] |
γ´·
ἀλλ´,
ἐπεὶ
κρατεῖς,
~ἀρετὰς
|
δίωκε. |
καὶ
γὰρ
ὅστις
ἂν
βροτῶν
|
[1350] |
~πολεμῶ,
τὰ
μητρὸς
σύμβολ´
ὃς
|
σέσωκέ |
μοι;
~ἀνοικτέον
τάδ´
ἐστὶ
καὶ |
[400] |
γάρ,
ὡς
ἐγὼ
κλύω,
~χρηστήριον
|
πέπτωκε |
τοῖς
ἐπήλυσιν
~κοινὸν
πρὸ
ναοῦ· |
[800] |
ἀμύνεσθαι
θέλων
~τυραννίδ´
αὐτῶι
περιβαλεῖν
|
ἔμελλε |
γῆς.
~{καινὸν
δὲ
τοὔνομ´
ἀνὰ |
[1550] |
τήνδε
πρὸς
σοῦ,
μηχαναῖς
ἐρρύσατο.
|
~ἔμελλε |
δ´
αὐτὰ
διασιωπήσας
ἄναξ
~ἐν |
[1250] |
ἥσσων
ἔφυ
~Γοργοῦς
σταλαγμῶν,
οἷς
|
ἔμελλέ |
με
κτανεῖν.
~λάζυσθ´,
ἵν´
αὐτῆς |
[450] |
~κορυφᾶς
Διός,
ὦ
μάκαιρα
Νίκα,
|
~μόλε |
Πύθιον
οἶκον,
~Ὀλύμπου
χρυσέων
θαλάμων
|
[1100] |
~(ΧΟΡΟΣ)
τί
δ´
ἔστιν,
ὦ
|
ξύνδουλε; |
τίς
προθυμία
~ποδῶν
ἔχει
σε |
[700] |
ἕλκε
πρὸς
μέλαθρα
καὶ
κόμιζέ
|
με. |
~αἰπεινά
μοι
μαντεῖα·
τοῦ
γήρως |
[550] |
ἔν
του
κατέσχες;
(ΞΟΥΘΟΣ)
ὅς
|
με |
Δελφίσιν
κόραις
~(ΙΩΝ)
ἐθιάσευς´,
ἢ |
[1350] |
ὧν
οὐ
βούλομαι.
~εἰ
γάρ
|
με |
δούλη
τυγχάνει
τεκοῦσά
τις,
~εὑρεῖν |
[1300] |
στείχων
πάτραν
~(ΙΩΝ)
τί
δή
|
με |
δρᾶσαι
νουθετούμενον
χρεών;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
καθαρὸς |
[200] |
καὶ
θέμις,
ὄμμασι.
~{μεθεῖσαν
δεσπόται
|
~με |
θεοῦ
γύαλα
τάδ´
εἰσιδεῖν.
~(ΙΩΝ) |
[550] |
παροῦσα.
(ΞΟΥΘΟΣ)
μακάριόν
γ´
ἔθηκέ
|
με. |
~(ΙΩΝ)
ὦ
φίλη
μῆτερ,
πότ´ |
[1300] |
ἄπαις
οὖς´,
εἰ
πατὴρ
ἐξηῦρέ
|
με; |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σὺ
τῶν
ἀτέκνων
δῆτ´ |
[300] |
ἔγνων
μαστόν·
ἣ
δ´
ἔθρεψέ
|
με
|
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τίς,
ὦ
ταλαίπωρ´;
ὡς |
[1350] |
νοῦν
δοὺς
ὅθ´
ἡ
τεκοῦσά
|
με
|
~κρυφαῖα
νυμφευθεῖς´
ἀπημπόλα
λάθραι
~καὶ |
[1250] |
ἔφυ
~Γοργοῦς
σταλαγμῶν,
οἷς
ἔμελλέ
|
με |
κτανεῖν.
~λάζυσθ´,
ἵν´
αὐτῆς
τοὺς |
[1400] |
~(ΙΩΝ)
μορφὴν
ἔχον
τίν´;
ὥς
|
με |
μὴ
ταύτηι
λάβηις.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
Γοργὼν |
[1350] |
οὐκ
ἐν
σιωπῆι
τἀμά·
μή
|
με |
νουθέτει.
~ὁρῶ
γὰρ
ἄγγος
ὧι |
[1450] |
γέγονας,
ἄλλοθεν.
~(ΙΩΝ)
ὤμοι·
νόθον
|
με |
παρθένευμ´
ἔτικτε
σόν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐχ |
[1250] |
τ´
ἔφυς·
~ἔσω
γὰρ
ἄν
|
με |
περιβαλοῦσα
δωμάτων
~ἄρδην
ἂν
ἐξέπεμψας |
[750] |
αἰαῖ
αἰαῖ·
~διανταῖος
ἔτυπεν
ὀδύνα
|
με |
πλευμόνων
~τῶνδ´
ἔσω.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
μήπω |
[400] |
δ´
οὖν
εἶπεν·
οὐκ
ἄπαιδά
|
με
|
~πρὸς
οἶκον
ἥξειν
οὐδὲ
ς´ |
[650] |
ἐξέβα;
γυναικῶν
τίνος;
~οὐ
γάρ
|
με |
σαίνει
θέσφατα
μή
τιν´
ἔχηι |
[500] |
~(ΞΟΥΘΟΣ)
ὡς
τί
δὴ
φεύγεις
|
με |
σαυτοῦ
γνωρίσαι
τὰ
φίλτατα;
~(ΙΩΝ) |
[1300] |
ἤν
γ´
ἐντὸς
ἀδύτων
τῶνδέ
|
με |
σφάξαι
θέληις.
~(ΙΩΝ)
τίς
ἡδονή |
[1300] |
ὢν
ἁμαρτάνεις.
~(ΙΩΝ)
οὐ
χρή
|
με |
τοὺς
κτείνοντας
ἀνταπολλύναι;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
προγόνοις |
[1550] |
~μὴ
φεύγετ´·
οὐ
γὰρ
πολεμίαν
|
με |
φεύγετε
~ἀλλ´
ἔν
τ´
Ἀθήναις |
[1500] |
αἰσχρὸν
ἀποφυγεῖν
πειρωμένη
~Φοίβωι
τεκεῖν
|
με |
φήις,
τεκοῦς´
οὐκ
ἐκ
θεοῦ. |
[950] |
θύγατερ,
ἀντεχώμεθα.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τί
γάρ
|
με |
χρὴ
δρᾶν;
ἀπορία
τὸ
δυστυχεῖν. |
[1400] |
δὲ
βωμὸν
τόνδε,
κεἰ
θανεῖν
|
με |
χρή.
~(ΙΩΝ)
λάζυσθε
τήνδε·
θεομανὴς |
[1300] |
οὐχὶ
χρήιζει;
τῶι
τόδε
γνῶναί
|
με |
χρή;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πατέρα
κατειπὼν
τῆσδέ |
[1300] |
δ´
οὐχ
ὑφέξεις
ζημίαν
κτείνους´
|
ἐμέ; |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἤν
γ´
ἐντὸς
ἀδύτων |
[1250] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀπεννέπω
σε
μὴ
κατακτείνειν
|
ἐμὲ
|
~ὑπέρ
τ´
ἐμαυτῆς
τοῦ
θεοῦ |
[750] |
ἔχεις
γε
συμφοράν
τιν´
εἰς
|
ἐμέ. |
~(ΧΟΡΟΣ)
εἰρήσεταί
τοι,
κεἰ
θανεῖν |
[550] |
μὲν
σὴν
ἀνεύρεσιν
θεὸς
~ὀρθῶς
|
ἔκρανε, |
καὶ
συνῆψ´
ἐμοί
τε
σὲ
|
[500] |
ς´
ἔμηνεν
θεοῦ
τις,
ὦ
|
ξένε, |
βλάβη;
~(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐ
φρονῶ,
τὰ |
[400] |
~οἳ
πλησίον
θάσσουσι
τρίποδος,
ὦ
|
ξένε, |
~Δελφῶν
ἀριστῆς,
οὓς
ἐκλήρωσεν
πάλος. |
[200] |
ὄμμα
σὸν
δακρυρροεῖ;
~{ΚΡΕΟΥΣΑ}
~ὦ
|
ξένε, |
τὸ
μὲν
σὸν
οὐκ
ἀπαιδεύτως |
[1200] |
Τίς
μ´
ἔμελλεν
ἀνθρώπων
κτανεῖν;
|
~σήμαινε, |
πρέσβυ·
σὴ
γὰρ
ἡ
προθυμία
|
[350] |
ἔξαγ´
οὗ
´λελήσμεθα.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σιγῶ·
|
πέραινε |
δ´
ὧν
ς´
ἀνιστορῶ
πέρι. |
[1300] |
~(ΙΩΝ)
τί
χρῆμα
δρᾶσαι;
λέγε,
|
πέραινε |
σοὺς
λόγους.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
σῶσαι
τόδ´ |
[500] |
ἀμούσους
καὶ
μεμηνότας
ξένους.
~(ΞΟΥΘΟΣ)
|
κτεῖνε |
καὶ
πίμπρη·
πατρὸς
γάρ,
ἢν |
[1550] |
ἐπώνυμον.
~καλῶς
δ´
Ἀπόλλων
πάντ´
|
ἔπραξε· |
πρῶτα
μὲν
~ἄνοσον
λοχεύει
ς´, |
[1250] |
πανοῦργον,
ἐκ
τέχνης
τέχνην
~οἵαν
|
ἔπλεξε· |
βωμὸν
ἔπτημεν
θεοῦ
~ὡς
οὐ |
[500] |
ἔχω
φράσαι.
~(ΙΩΝ)
οὐδὲ
Φοῖβος
|
εἶπε; |
(ΞΟΥΘΟΣ)
τερφθεὶς
τοῦτο,
κεῖν´
οὐκ |
[1300] |
θ´·
ἥδε
σοι
παμπησία.
~(ΙΩΝ)
|
ἔκλειπε |
βωμὸν
καὶ
θεηλάτους
ἕδρας.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1150] |
δ´
ἄκροισι
βὰς
ποσὶν
~κῆρυξ
|
ἀνεῖπε |
τὸν
θέλοντ´
ἐγχωρίων
~ἐς
δαῖτα |
[650] |
~πλήρωμ´
ἀθροίσας
βουθύτωι
σὺν
ἡδονῆι
|
~πρόσειπε, |
μέλλων
Δελφίδ´
ἐκλιπεῖν
πόλιν.
~ὑμῖν |
[1150] |
τε
γὰρ
κρωσσῶν
ὕδωρ
~χεροῖν
|
ἔπεμπε |
νίπτρα
κἀξεθυμία
~σμύρνης
ἱδρῶτα
χρυσέων |
[500] |
δ´
ἐς
τὸν
θεόν.
~(ΙΩΝ)
|
φέρε |
λόγων
ἁψώμεθ´
ἄλλων.
(ΞΟΥΘΟΣ)
τοῦτ´ |
[950] |
δοῦλον
ἀσθενές.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὤμοι,
κακίζηι·
|
φέρε, |
σύ
νυν
βούλευέ
τι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[700] |
ἡνίκ´
ἦν
ἔτ´
ἐν
φάει,
|
~ἔπαιρε |
σαυτὸν
πρὸς
θεοῦ
χρηστήρια,
~ὥς |
[750] |
δέσποινα,
τὸν
νεανίαν
~ὃς
τόνδ´
|
ἔσαιρε |
ναόν;
οὗτός
ἐσθ´
ὁ
παῖς. |
[550] |
πιθόμενός
γε
τῶι
θεῶι.
~(ΙΩΝ)
|
χαῖρέ |
μοι,
πάτερ
(ΞΟΥΘΟΣ)
φίλον
γε |
[1300] |
φθονεῖς
ἄπαις
οὖς´,
εἰ
πατὴρ
|
ἐξηῦρέ |
με;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σὺ
τῶν
ἀτέκνων |
[1550] |
δ´
οἷς
ἔδωκεν,
οὐ
φύσασί
|
σε, |
~ἀλλ´
ὡς
κομίζηι
´ς
οἶκον |
[1500] |
πεφυκέναι
μὲν
οὐχί,
δωρεῖται
δέ
|
σε
|
~αὑτοῦ
γεγῶτα·
καὶ
γὰρ
ἂν |
[1500] |
τόδε·
~τὰ
δ´
ἄλλα
πρὸς
|
σὲ |
βούλομαι
μόνην
φράσαι.
~δεῦρ´
ἔλθ´· |
[1350] |
ἄγγος
ὧι
´ξέθηκ´
ἐγώ
ποτε
|
~σέ |
γ´,
ὦ
τέκνον
μοι,
βρέφος |
[800] |
μᾶλλον
ἢ
κεῖνον
φιλῶν·
~ὅστις
|
σε |
γήμας
ξένος
ἐπεισελθὼν
πόλιν
~καὶ |
[1000] |
φιλτάτη
παῖ,
πάντ´
ἔχεις
ὅσων
|
σε |
δεῖ.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τούτωι
θανεῖται
παῖς· |
[1550] |
ἀνεώιχθη
πρᾶγμα
μηνυθὲν
τόδε,
~θανεῖν
|
σε |
δείσας
μητρὸς
ἐκ
βουλευμάτων
~καὶ |
[800] |
ὀρεχθῆναι
γάμων.
~ἐκ
τῶνδε
δεῖ
|
σε |
δὴ
γυναικεῖόν
τι
δρᾶν.
~{ἢ |
[1350] |
αὐτός.
τοῦ
θεοῦ
δ´
ἕκατί
|
σε
|
~ἔθρεψά
τ´,
ὦ
παῖ,
καὶ |
[1350] |
μὲν
εἴ
τις
Δελφίδων
τεκοῦσά
|
σε
|
~ἐς
τούσδε
ναοὺς
ἐξέθηκε
παρθένος, |
[1550] |
Ἀθήναις
γνωριεῖν
ταύτην
τε
σοὶ
|
~σέ |
θ´
ὡς
πέφυκας
τῆσδε
καὶ |
[250] |
τ´
ἄπο
~τραφεῖσα
πατέρων,
ὥς
|
σε |
θαυμάζω,
γύναι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τοσαῦτα
κεὐτυχοῦμεν, |
[1100] |
ξύνδουλε;
τίς
προθυμία
~ποδῶν
ἔχει
|
σε |
καὶ
λόγους
τίνας
φέρεις;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ) |
[950] |
κρύψας,
ὦ
γέρον,
δακρυρροεῖς;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
σὲ |
καὶ
πατέρα
σὸν
δυστυχοῦντας
εἰσορῶν. |
[250] |
ποίας
πάτρας
~πέφυκας;
ὄνομα
τί
|
σε |
καλεῖν
ἡμᾶς
χρεών;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
Κρέουσα |
[900] |
λοχεύματα
σέμν´
ἐλοχεύσατο
~Λατὼ
Δίοισί
|
σε |
κάποις.
~(ΧΟΡΟΣ)
οἴμοι,
μέγας
θησαυρὸς |
[1500] |
ἅμ´
ἐσῆλθεν,
ὦ
τέκνον·
~εὐεργετῶν
|
σε |
Λοξίας
ἐς
εὐγενῆ
~δόμον
καθίζει· |
[550] |
σὸν
ὄψομαι
δέμας;
~νῦν
ποθῶ
|
σε |
μᾶλλον
ἢ
πρίν,
ἥτις
εἶ |
[800] |
σὸν
οὐ
στυγῶν
πόσιν
~λέγω,
|
σὲ |
μέντοι
μᾶλλον
ἢ
κεῖνον
φιλῶν· |
[1250] |
δώσουσα
τῶν
εἰργασμένων.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀπεννέπω
|
σε |
μὴ
κατακτείνειν
ἐμὲ
~ὑπέρ
τ´ |
[1450] |
τέ
μοι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
δεκάτωι
δέ
|
σε |
μηνὸς
ἐν
~κύκλωι
κρύφιον
ὠδῖν´ |
[1200] |
ὦ
μελέα
δέσποινα,
μένει
~ψυχῆι
|
σε |
παθεῖν;
ἆρα
θέλουσαι
~δρᾶσαί
τι |
[1500] |
ἀπέκτεινον
λάθραι;
~ὁ
δ´
ὠφελῶν
|
σε |
προστίθης´
ἄλλωι
πατρί.
~(ΙΩΝ)
οὐχ |
[1250] |
γὰρ
ἐνθάδ´
οὖσα,
τοῖς
ἀποκτείνασί
|
σε
|
~προστρόπαιον
αἷμα
θήσεις·
οἰστέον
δὲ |
[800] |
εἰ
παρ´
εὐγενοῦς
~μητρός,
πιθών
|
σε, |
σὴν
λέγων
ἀπαιδίαν,
~ἐσώικις´
οἴκους· |
[650] |
καιρὸν
λαμβάνων
προσάξομαι
~δάμαρτ´
ἐᾶν
|
σε |
σκῆπτρα
τἄμ´
ἔχειν
χθονός.
~Ἴωνα |
[1000] |
σόν
γε
λήσεις
πόσιν
ἅ
|
σε |
σπεύδει
λαθεῖν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οἶσθ´
οὖν |
[550] |
ἔκρανε,
καὶ
συνῆψ´
ἐμοί
τε
|
σὲ
|
~σύ
τ´
αὖ
τὰ
φίλταθ´ |
[450] |
ἀλλὰ
τοὺς
διδάσκοντας
τάδε.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
σὲ |
τὰν
ὠδίνων
λοχιᾶν
~ἀνειλείθυιαν,
ἐμὰν
|
[650] |
ἔχειν
χθονός.
~Ἴωνα
δ´
ὀνομάζω
|
σε |
τῆι
τύχηι
πρέπον,
~ὁθούνεκ´
ἀδύτων |
[200] |
~ἐναίρει
Γᾶς
τέκνων
ὁ
Βακχεύς.
|
~{σέ |
τοι,
τὸν
παρὰ
ναὸν
αὐδῶ· |
[1350] |
δ´
ὅθεν
σὴν
μητέρα
ζητεῖν
|
σε |
χρή·
~πρῶτον
μὲν
εἴ
τις |
[1600] |
αἰνοῦσα
πρίν,
~οὕνεχ´
οὗ
ποτ´
|
ἠμέλησε |
παιδὸς
ἀποδίδωσί
μοι.
~αἵδε
δ´ |
[1350] |
ὄσσων
ὡς
ὑγρὸν
βάλλω
δάκρυ,
|
~ἐκεῖσε |
τὸν
νοῦν
δοὺς
ὅθ´
ἡ |
[250] |
δόμους
~μνήμην
παλαιὰν
ἀνεμετρησάμην
τινά·
|
~ἐκεῖσε |
τὸν
νοῦν
ἔσχον
ἐνθάδ´
οὖσά |
[800] |
ὡς
ἤισθετ´
ἐκτεθραμμένον,
~ἐλθεῖν
ς´
|
ἔπεισε |
δεῦρ´
ἀπαιδίας
χάριν.
~κἆιθ´
ὁ |
[1200] |
τ´
ἐγεύσατ´
εὐθὺς
εὔπτερον
δέμας
|
~ἔσεισε |
κἀβάκχευσεν,
ἐκ
δ´
ἔκλαγξ´
ὄπα
|
[250] |
ὡς
λέγους´,
ὡρισμένη.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ταύτην
|
ἔπερσε |
Κεκροπίδαις
κοινῶι
δορί.
~(ΙΩΝ)
ἐπίκουρος |
[250] |
σχολῆι.
~(ΙΩΝ)
πατὴρ
Ἐρεχθεὺς
σὰς
|
ἔθυσε |
συγγόνους;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἔτλη
πρὸ
γαίας |
[0] |
παλαιὸν
οἶκον
ἐκτρίβων
θεῶν
~μιᾶς
|
ἔφυσε |
Μαῖαν,
ἣ
´μ´
ἐγείνατο
~Ἑρμῆν |
[400] |
νῶιν
σπέρμα
συγκραθήσεται;
~(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐκ
|
ἠξίωσε |
τοῦ
θεοῦ
προλαμβάνειν
~μαντεύμαθ´·
ἓν |
[450] |
~σύν
τ´
εὐτυχίαις
φίλον
~δορί
|
τε |
γᾶι
πατρίαι
φέρει
~σωτήριον
ἀλκάν. |
[450] |
πατέρων
~ἑτέροις
ἐπὶ
τέκνοις.
~ἄλκαρ
|
τε |
γὰρ
ἐν
κακοῖς
~σύν
τ´ |
[1150] |
συνδείπνοις
πολὺν
~πρόθυμα
πράσσων·
ἔκ
|
τε |
γὰρ
κρωσσῶν
ὕδωρ
~χεροῖν
ἔπεμπε |
[100] |
θήσομεν·
~ὡς
γὰρ
ἀμήτωρ
ἀπάτωρ
|
τε |
γεγὼς
~τοὺς
θρέψαντας
~Φοίβου
ναοὺς |
[1450] |
τυράννους,
~ἀνηβᾶι
δ´
Ἐρεχθεύς·
~ὅ
|
τε |
γηγενέτας
δόμος
οὐκέτι
νύκτα
δέρκεται, |
[0] |
κύκλωι,
~προγόνων
νόμον
σώιζουσα
τοῦ
|
τε |
γηγενοῦς
~Ἐριχθονίου.
κείνωι
γὰρ
ἡ |
[1550] |
ἠπείροιν
δυοῖν
~πεδία
κατοικήσουσιν,
Ἀσιάδος
|
τε |
γῆς
~Εὐρωπίας
τε·
τοῦδε
δ´ |
[1050] |
~εἰ
δ´
ἀτελὴς
θάνατος
σπουδαί
|
τε |
δεσποίνας
~ὅ
τε
καιρὸς
ἄπεισι |
[450] |
ἄπαιδα
δ´
ἀποστυγῶ
~βίον,
ὧι
|
τε |
δοκεῖ
ψέγω·
~μετὰ
δὲ
κτεάνων |
[850] |
καὶ
τροφεῖα
δεσπόταις
~ἀποδοὺς
θανεῖν
|
τε |
ζῶν
τε
φέγγος
εἰσορᾶν.
~ἓν |
[600] |
ἔχηις;
~ὅσας
σφαγὰς
δὴ
φαρμάκων
|
τε |
θανασίμων
~γυναῖκες
ηὗρον
ἀνδράσιν
διαφθοράς. |
[0] |
ἐς
θεοῦ
ῥῖψαι
δόμον,
~ὑπέρ
|
τε |
θυμέλας
διορίσαι
πρόθυμος
ἦν·
~οἴκτωι |
[550] |
πένης
θ´
ἅμα,
~ἀλλ´
εὐγενής
|
τε |
καὶ
πολυκτήμων
βίου}
~σιγᾶις;
τί |
[1050] |
θάνατος
σπουδαί
τε
δεσποίνας
~ὅ
|
τε |
καιρὸς
ἄπεισι
τόλμας,
~ἇι
νῦν |
[1150] |
ἐς
αὐλοὺς
ἧκον
ἐς
κρατῆρά
|
τε
|
~κοινόν,
γέρων
ἔλεξ´·
Ἀφαρπάζειν
χρεὼν
|
[1250] |
τί
δ´
ἐστὶ
Φοίβωι
σοί
|
τε |
κοινὸν
ἐν
μέσωι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἱερὸν |
[1400] |
ἐν
χεροῖν
σέθεν
~ὁ
κατθανών
|
τε |
κοὐ
θανὼν
φαντάζομαι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἰὼ |
[600] |
πράγματα,
~γέλωτ´
ἐν
αὐτοῖς
μωρίαν
|
τε |
λήψομαι
~οὐχ
ἡσυχάζων
ἐν
πόλει |
[50] |
δόμους
~γνωσθῆι
Κρεούσηι
καὶ
γάμοι
|
τε |
Λοξίου
~κρυπτοὶ
γένωνται
παῖς
τ´ |
[600] |
μὲν
πρῶτον
ἀνθρώποις
σχολὴν
~ὄχλον
|
τε |
μέτριον,
οὐδέ
μ´
ἐξέπληξ´
ὁδοῦ
|
[1300] |
~τόν
τ´
ἐσθλὸν
ὄντα
τόν
|
τε |
μὴ
θεῶν
πάρα.
~{ΠΡΟΦΗΤΙΣ}
~ἐπίσχες, |
[1200] |
ἀναγκασθεὶς
μόλις
~τόλμας
Κρεούσης
πώματός
|
τε |
μηχανάς.
~θεῖ
δ´
εὐθὺς
ἔξω |
[1450] |
ὡς
ἐρεῖς
τι
κεδνὸν
εὐτυχές
|
τέ |
μοι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
δεκάτωι
δέ
σε |
[1150] |
ἠκόντιζ´
ἄνω
~μηνὸς
διχήρης,
Ὑάδες
|
τε, |
ναυτίλοις
~σαφέστατον
σημεῖον,
ἥ
τε |
[400] |
εἰ
γὰρ
αἰσίως
~ἔλθοιμεν,
ἅ
|
τε |
νῶιν
συμβόλαια
πρόσθεν
ἦν
~ἐς |
[1150] |
ἤιει
μεσοπόρου
δι´
αἰθέρος
~ὅ
|
τε |
ξιφήρης
Ὠρίων,
ὕπερθε
δὲ
~Ἄρκτος |
[1500] |
ἑλισσόμεσθ´
ἐκεῖθεν
~ἐνθάδε
δυστυχίαισιν
εὐτυχίαις
|
τε |
πάλιν,
~μεθίσταται
δὲ
πνεύματα.
~μενέτω· |
[50] |
ἔθεντο
χρυσοφύλακα
τοῦ
θεοῦ
~ταμίαν
|
τε |
πάντων
πιστόν,
ἐν
δ´
ἀνακτόροις
|
[1550] |
~Κυκλάδας
ἐποικήσουσι
νησαίας
πόλεις
~χέρσους
|
τε |
παράλους,
ὃ
σθένος
τἠμῆι
χθονὶ
|
[450] |
~σωτήριον
ἀλκάν.
~ἐμοὶ
μὲν
πλούτου
|
τε |
πάρος
~βασιλικῶν
τ´
εἶεν
θαλάμων
|
[100] |
ἐσόδους
Φοίβου
~καθαρὰς
θήσομεν
ὑγραῖς
|
τε |
πέδον
~ῥανίσιν
νοτερόν·
πτηνῶν
τ´ |
[1050] |
~Νηρέος
αἱ
κατὰ
πόντον
~ἀεναῶν
|
τε |
ποταμῶν
~δίνας
χορευόμεναι
~τὰν
χρυσοστέφανον |
[150] |
~ἔα
ἔα·
~φοιτῶς´
ἤδη
λείπουσίν
|
τε
|
~πτανοὶ
Παρνασοῦ
κοίτας.
~αὐδῶ
μὴ |
[250] |
~(ΙΩΝ)
τιμᾶι
σφε
Πύθιος
ἀστραπαί
|
τε |
Πύθιαι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τιμᾶ
τιμᾶ·
ὡς |
[1150] |
ἐπίμπλαμεν
δρόσου
~κρατῆρας
ἱεροὺς
Βιβλίνου
|
τε |
πώματος.
~κἀν
τῶιδε
μόχθωι
πτηνὸς |
[550] |
~ὀρθῶς
ἔκρανε,
καὶ
συνῆψ´
ἐμοί
|
τε |
σὲ
~σύ
τ´
αὖ
τὰ |
[550] |
~ἀλλ´
ἐκλιπὼν
θεοῦ
δάπεδ´
ἀλητείαν
|
τε |
σὴν
~ἐς
τὰς
Ἀθήνας
στεῖχε |
[250] |
τόξα·
τἀπὶ
τῶιδε
δὲ
~ἐγώ
|
τε |
σιγῶ
καὶ
σὺ
μὴ
φρόντιζ´ |
[1550] |
~ἐν
ταῖς
Ἀθήναις
γνωριεῖν
ταύτην
|
τε |
σοὶ
~σέ
θ´
ὡς
πέφυκας |
[600] |
ὁ
χρυσὸς
ἐκνικᾶι
τάδε,
~πλουτεῖν
|
τε |
τερπνόν·
οὐ
φιλῶ
ψόγους
κλύειν
|
[600] |
δ´
αὖ
λογίων
τε
χρωμένων
|
τε |
τῆι
πόλει
~ἐς
ἀξίωμα
βὰς |
[600] |
~γυναῖκες
ηὗρον
ἀνδράσιν
διαφθοράς.
~ἄλλως
|
τε |
τὴν
σὴν
ἄλοχον
οἰκτίρω,
πάτερ, |
[1550] |
κατοικήσουσιν,
Ἀσιάδος
τε
γῆς
~Εὐρωπίας
|
τε· |
τοῦδε
δ´
ὀνόματος
χάριν
~Ἴωνες |
[50] |
μητέρ´
ἧς
ἔφυ,
~ὁ
παῖς
|
τε |
τοὺς
τεκόντας
οὐκ
ἐπίσταται.
~νέος |
[850] |
δεσπόταις
~ἀποδοὺς
θανεῖν
τε
ζῶν
|
τε |
φέγγος
εἰσορᾶν.
~ἓν
γάρ
τι |
[1500] |
παῖδ´
ἔδωκ´
ἄλλωι
πατρὶ
~Ξούθου
|
τέ |
φησι
παῖδά
μ´
ἐκπεφυκέναι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1150] |
δὴ
φερόντων
μόχθος
ἀργυρηλάτους
~χρυσέας
|
τε |
φιάλας·
ὁ
δὲ
λαβὼν
ἐξαίρετον, |
[300] |
ἢ
χάριν
μαντευμάτων;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
κείνου
|
τε |
Φοίβου
θ´
ἓν
θέλων
μαθεῖν |
[500] |
~Φοίβωι
πτανοῖς
ἐξόρισεν
~θοίναν
θηρσί
|
τε |
φονίαν
~δαῖτα,
πικρῶν
γάμων
ὕβριν. |
[1150] |
τε,
ναυτίλοις
~σαφέστατον
σημεῖον,
ἥ
|
τε |
φωσφόρος
~Ἕως
διώκους´
ἄστρα.
τοίχοισιν |
[50] |
ὕπο·
~ἦν
ταῖς
Ἀθήναις
τοῖς
|
τε |
Χαλκωδοντίδαις,
~οἳ
γῆν
ἔχους´
Εὐβοῖδα, |
[600] |
πλέαι.
~τῶν
δ´
αὖ
λογίων
|
τε |
χρωμένων
τε
τῆι
πόλει
~ἐς |
[1350] |
στέμμαθ´
ἱερά,
τί
ποτέ
μοι
|
κεκεύθατε, |
~καὶ
σύνδεθ´
οἷσι
τἄμ´
ἐφρουρήθη |
[450] |
δύο
παρθένοι,
~κασίγνηται
σεμναὶ
Φοίβου.
|
~ἱκετεύσατε |
δ´,
ὦ
κόραι,
~τὸ
παλαιὸν |
[200] |
φάτις
αὐδᾶι.
~(ΙΩΝ)
εἰ
μὲν
|
ἐθύσατε |
πελανὸν
πρὸ
δόμων
~καί
τι |
[1550] |
φεύγετ´·
οὐ
γὰρ
πολεμίαν
με
|
φεύγετε
|
~ἀλλ´
ἔν
τ´
Ἀθήναις
κἀνθάδ´ |
[200] |
πρὸ
δόμων
~καί
τι
πυθέσθαι
|
χρήιζετε |
Φοίβου,
~πάριτ´
ἐς
θυμέλας·
ἐπὶ |
[50] |
Δελφοὶ
θέραπες,
~τὰς
Κασταλίας
ἀργυροειδεῖς
|
~βαίνετε |
δίνας,
καθαραῖς
δὲ
δρόσοις
~ἀφυδρανάμενοι |
[500] |
δόμων
~θυοδόκων
φρούρημ´
ἔχουσαι
δεσπότιν
|
φυλάσσετε, |
~ἐκλέλοιπ´
ἤδη
τὸν
ἱερὸν
τρίποδα |
[750] |
~σημήνατ´·
εἰ
γὰρ
ἀγαθά
μοι
|
μηνύσετε, |
~οὐκ
εἰς
ἀπίστους
δεσπότας
βαλεῖς |
[400] |
οὐρανοῦ
κρατεῖ,
~ναοὺς
τίνοντες
ἀδικίας
|
κενώσετε. |
~τὰς
ἡδονὰς
γὰρ
τῆς
προμηθίας |
[50] |
δίνας,
καθαραῖς
δὲ
δρόσοις
~ἀφυδρανάμενοι
|
στείχετε |
ναούς·
~στόμα
τ´
εὔφημοι
φρουρεῖτ´ |
[1500] |
δόμους
~εἴτ´
εἰμὶ
θνητοῦ
πατρὸς
|
εἴτε |
Λοξίου.
~ἔα·
τίς
οἴκων
θυοδόκων |
[1400] |
γὰρ
ἥλατο
~βωμοῦ
λιποῦσα
ξόανα·
|
δεῖτε |
δ´
ὠλένας.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σφάζοντες
οὐ |
[1450] |
οὐδὲ
χορευμάτων
~ὑμέναιος
ἐμός,
~τέκνον,
|
ἔτικτε |
σὸν
κάρα.
~(ΙΩΝ)
αἰαῖ·
πέφυκα |
[1450] |
~(ΙΩΝ)
ὤμοι·
νόθον
με
παρθένευμ´
|
ἔτικτε |
σόν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐχ
ὑπὸ
λαμπάδων |
[1400] |
ἢ
μόνον
τόδ´
εὐτυχεῖς;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
δράκοντε |
μαρμαίροντε
πάγχρυσον
γένυν,
~δώρημ´
Ἀθάνας, |
[0] |
~φρουρὼ
παραζεύξασα
φύλακε
σώματος
~δισσὼ
|
δράκοντε, |
παρθένοις
Ἀγλαυρίσιν
~δίδωσι
σώιζειν·
ὅθεν |
[1400] |
μόνον
τόδ´
εὐτυχεῖς;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
δράκοντε
|
μαρμαίροντε |
πάγχρυσον
γένυν,
~δώρημ´
Ἀθάνας,
οἷς |
[1050] |
θεωρὸς
εἰκάδων
~ἐννύχιον
ἄυπνος
ὄψεται,
|
~ὅτε |
καὶ
Διὸς
ἀστερωπὸς
~ἀνεχόρευσεν
αἰθήρ, |
[1200] |
ἔπι
ναῶν;
~οὐκ
ἔστι
λαθεῖν
|
ὅτε |
μὴ
χρήιζων
~θεὸς
ἐκκλέπτει.
~τί |
[1500] |
~(ΧΟΡΟΣ)
μηδεὶς
δοκείτω
μηδὲν
ἀνθρώπων
|
ποτὲ
|
~ἄελπτον
εἶναι
πρὸς
τὰ
τυγχάνοντα |
[350] |
ἔστιν,
ἔλθηι
μητρὸς
εἰς
ὄψιν
|
ποτέ. |
~ἀλλ´
ἐᾶν
χρὴ
τάδ´,
εἰ |
[650] |
δόλον.
~δειμαίνω
συμφοράν,
~ἐφ´
ὅτι
|
ποτὲ |
βάσεται.
~ἄτοπος
ἄτοπα
γὰρ
παραδίδωσί |
[700] |
ὥσπερ
καὶ
σὺ
πατέρ´
ἐμόν
|
ποτε, |
~δέσποιν´
ὅμως
οὖς´
ἀντικηδεύω
πατρός. |
[300] |
ἡ
τεκοῦς´
ἄρ´,
ἥτις
ἦν
|
ποτε. |
~(ΙΩΝ)
ἀδίκημά
του
γυναικὸς
ἐγενόμην |
[1300] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
προγόνοις
δάμαρτες
δυσμενεῖς
ἀεί
|
ποτε. |
~(ΙΩΝ)
ἡμεῖς
δὲ
μητρυιαῖς
γε |
[1400] |
ἔνδυθ´,
οἷσί
ς´
ἐξέθηκ´
ἐγώ
|
ποτε. |
~(ΙΩΝ)
καὶ
τοὔνομ´
αὐτῶν
ἐξερεῖς |
[1300] |
τῆιδέ
ς´
ἔλαβον
νεόγονον
βρέφος
|
ποτέ. |
~(ΙΩΝ)
τί
φήις;
ὁ
μῦθος |
[750] |
~τέκν´
οὐδὲ
μαστῶι
σῶι
προσαρμόσαι
|
ποτέ. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὤμοι
θάνοιμι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
θύγατερ. |
[400] |
γάρ
ἐστι)
δέξομαι.
~(ΙΩΝ)
τί
|
ποτε |
λόγοισιν
ἡ
ξένη
πρὸς
τὸν |
[200] |
εἶδες
ἁγνὰ
Λοξίου
χρηστήρια.
~τί
|
ποτε |
μερίμνης
ἐς
τόδ´
ἦλθες,
ὦ |
[1450] |
ἐμοὶ
γενέσθαι
πάντα
μᾶλλον
ἄν
|
ποτε, |
~μῆτερ,
παρέστη
τῶνδ´,
ὅπως
σός |
[1350] |
ἄν.
~ὦ
στέμμαθ´
ἱερά,
τί
|
ποτέ |
μοι
κεκεύθατε,
~καὶ
σύνδεθ´
οἷσι |
[1500] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
μὰ
τὴν
παρασπίζουσαν
ἅρμασίν
|
ποτε
|
~Νίκην
Ἀθάναν
Ζηνὶ
γηγενεῖς
ἔπι, |
[1350] |
γὰρ
ἄγγος
ὧι
´ξέθηκ´
ἐγώ
|
ποτε
|
~σέ
γ´,
ὦ
τέκνον
μοι, |
[1400] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
στέφανον
ἐλαίας
ἀμφέθηκά
σοι
|
τότε, |
~ἣν
πρῶτ´
Ἀθάνας
σκόπελος
ἐξηνέγκατο, |
[1300] |
δείκνυμεν.
~(ΙΩΝ)
πῶς
οὖν
ἔκρυπτες
|
τότε |
λαβοῦς´
ἡμᾶς
πάλαι;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὁ |
[1300] |
σώιζεις
τάδε;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἐνθύμιόν
μοι
|
τότε |
τίθησι
Λοξίας.
~(ΙΩΝ)
τί
χρῆμα |
[1500] |
ἰὼ
ἰώ·
δειναὶ
μὲν
αἱ
|
τότε |
τύχαι,
~δεινὰ
δὲ
καὶ
τάδ´· |
[1550] |
πρῶτα
μὲν
~ἄνοσον
λοχεύει
ς´,
|
ὥστε |
μὴ
γνῶναι
φίλους·
~ἐπεὶ
δ´ |
[1250] |
ἐξέπεμψας
εἰς
Ἅιδου
δόμους.
~{ἀλλ´
|
οὔτε |
βωμὸς
οὔτ´
Ἀπόλλωνος
δόμος
~σώσει |
[500] |
γάμων
ὕβριν.
~οὔτ´
ἐπὶ
κερκίσιν
|
οὔτε |
λόγων
φάτιν
~ἄιον
εὐτυχίας
μετέχειν |
[1500] |
λεγόμενος
~οὐκ
ἔσχες
ἄν
ποτ´
|
οὔτε |
παγκλήρους
δόμους
~οὔτ´
ὄνομα
πατρός. |
[1100] |
ἱδρύεθ´,
ἡλίου
βολὰς
~καλῶς
φυλάξας,
|
οὔτε |
πρὸς
μέσας
φλογὸς
~ἀκτῖνας
οὔτ´ |
[500] |
εὑρὼν
εἰ
φιλεῖν
ἐφίεμαι;
~(ΙΩΝ)
|
παῦε, |
μὴ
ψαύσας
τὰ
τοῦ
θεοῦ |
[950] |
ὤμοι,
κακίζηι·
φέρε,
σύ
νυν
|
βούλευέ |
τι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
μὴν
ἔχω |
[1000] |
ἄνδρα
στεῖχε
δεσποτῶν
μέτα
~καὶ
|
συμφόνευε |
καὶ
συνεξαίρει
δόμων.
~τὴν
δ´ |
[1500] |
ταράσσει,
μῆτερ,
εἰκότως
φρένα.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
ἄκουε |
δή
νυν
ἅμ´
ἐσῆλθεν,
ὦ |
[300] |
ἄν·
ἡμεῖς
τἄλλα
προξενήσομεν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
ἄκουε |
δὴ
τὸν
μῦθον·
ἀλλ´
αἰδούμεθα. |
[950] |
εἴην
τοῖνδ´
ὑπηρέτης
ἐγώ.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
ἄκουε |
τοίνυν·
οἶσθα
γηγενῆ
μάχην;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[900] |
γ´
οἶδα
γενναίως
φίλοις.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
ἄκουε |
τοίνυν·
οἶσθα
Κεκροπίων
πετρῶν
~πρόσβορρον |
[250] |
μ´
ἀνέμνησάς
τινος.
~(ΙΩΝ)
τιμᾶι
|
σφε |
Πύθιος
ἀστραπαί
τε
Πύθιαι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[300] |
τίνι
τρόπωι
διεφθάρη;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
θῆράς
|
σφε |
τὸν
δύστηνον
ἐλπίζει
κτανεῖν.
~(ΙΩΝ) |
[50] |
αὑτοῦ
παῖδα
καὶ
πεφυκέναι
~κείνου
|
σφε |
φήσει,
μητρὸς
ὡς
ἐλθὼν
δόμους
|
[350] |
~(ΙΩΝ)
αἰσχύνεται
τὸ
πρᾶγμα·
μὴ
|
´ξέλεγχέ |
νιν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀλγύνεται
δέ
γ´ |
[0] |
χρυσηλάτοις
~τρέφειν
τέκν´.
ἀλλ´
ἣν
|
εἶχε |
παρθένος
χλιδὴν
~τέκνωι
προσάψας´
ἔλιπεν |
[600] |
νόμος
ἡ
φύσις
θ´
ἅμα
|
~παρεῖχε |
τῶι
θεῶι.
ταῦτα
συννοούμενος
~κρείσσω |
[1000] |
σοι.
~ἐχθρὸν
δ´
ἐπ´
ἄνδρα
|
στεῖχε |
δεσποτῶν
μέτα
~καὶ
συμφόνευε
καὶ |
[550] |
τε
σὴν
~ἐς
τὰς
Ἀθήνας
|
στεῖχε |
κοινόφρων
πατρί
~{οὗ
ς´
ὄλβιον |
[1350] |
ἔχεις
~ἅπαντα
Φοίβου
θ´,
ὃς
|
μετέσχε |
τῆς
τύχης.
~(ΙΩΝ)
φεῦ
φεῦ· |
[300] |
οὐπώποτ´
ἔγνων
μαστόν·
ἣ
δ´
|
ἔθρεψέ |
με
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τίς,
ὦ
ταλαίπωρ´; |
[1600] |
~Ἑρμῆν
κελεύει
δεῦρο
πορθμεῦσαι
βρέφος,
|
~ἔθρεψέ |
τ´
οὐδ´
εἴασεν
ἐκπνεῦσαι
βίον. |
[300] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
τίς
γάλακτί
ς´
|
ἐξέθρεψε |
Δελφίδων;
~(ΙΩΝ)
οὐπώποτ´
ἔγνων
μαστόν· |
[1500] |
πατὴρ
θνητῶν,
τέκνον,
~ἀλλ´
ὅσπερ
|
ἐξέθρεψε |
Λοξίας
ἄναξ.
~(ΙΩΝ)
πῶς
οὖν |