Vers |
[1350] |
~ἀνάθημ´,
ἵν´
εὕρω
μηδὲν
ὧν
|
οὐ |
βούλομαι.
~εἰ
γάρ
με
δούλη |
[650] |
~καὶ
γὰρ
γυναῖκα
τὴν
ἐμὴν
|
οὐ |
βούλομαι
~λυπεῖν
ἄτεκνον
οὖσαν
αὐτὸς |
[600] |
ἄλοχον
οἰκτίρω,
πάτερ,
~ἄπαιδα
γηράσκουσαν·
|
οὐ |
γὰρ
ἀξία
~πατέρων
ἀπ´
ἐσθλῶν |
[950] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τίς
γάρ
νιν
ἐξέθηκεν;
|
οὐ |
γὰρ
δὴ
σύ
γε;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1050] |
~εἰς
ἄλλας
βιότου
κάτεισι
μορφάς.
|
~οὐ |
γὰρ
δόμων
γ´
ἑτέρους
~ἄρχοντας |
[400] |
αὐτοὺς
ἀνομίαν
ὀφλισκάνειν;
~εἰ
δ´
|
(οὐ |
γὰρ
ἔσται,
τῶι
λόγωι
δὲ |
[650] |
σέθεν
~τρόφιμος
ἐξέβα;
γυναικῶν
τίνος;
|
~οὐ |
γάρ
με
σαίνει
θέσφατα
μή |
[1550] |
ἡμᾶς
ὁρᾶν.
~(ΑΘΗΝΑ)
~μὴ
φεύγετ´·
|
οὐ |
γὰρ
πολεμίαν
με
φεύγετε
~ἀλλ´ |
[500] |
πρὶν
κόρην
λαβεῖν
Ἐρεχθέως;
(ΞΟΥΘΟΣ)
|
οὐ |
γὰρ
ὕστερόν
γέ
πω.
~(ΙΩΝ) |
[1350] |
~ἰδοὺ
περίπτυγμ´
ἀντίπηγος
εὐκύκλου
~ὡς
|
οὐ |
γεγήρακ´
ἔκ
τινος
θεηλάτου,
~εὐρώς |
[500] |
μοι
πατὴρ
σύ;
ταῦτ´
οὖν
|
οὐ |
γέλως
κλύειν
ἐμοί;
~(ΞΟΥΘΟΣ)
οὔ· |
[400] |
πρὶν
ἀναλαβεῖν
ἁμαρτίας,
~ἅπας
μὲν
|
οὐ |
γένοιτ´
ἂν
εἰς
ἡμᾶς
φίλος, |
[600] |
λόγοισιν
ἦ
βροτῶν
~ὑπηρετῶν
χαίρουσιν
|
οὐ |
γοωμένοις.
~καὶ
τοὺς
μὲν
ἐξέπεμπον, |
[350] |
λαβών;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τὰ
κοινὰ
χαίρων
|
οὐ |
δίκαια
δρᾶι
μόνος.
~(ΙΩΝ)
ἀδικεῖ |
[350] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὦ
Φοῖβε,
κἀκεῖ
κἀνθάδ´
|
οὐ |
δίκαιος
εἶ
~ἐς
τὴν
ἀποῦσαν, |
[1250] |
ἔπλεξε·
βωμὸν
ἔπτημεν
θεοῦ
~ὡς
|
οὐ |
δίκην
δώσουσα
τῶν
εἰργασμένων.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1250] |
μοι
πλέον
~τόδε;
~(ΧΟΡΟΣ)
ἱκέτιν
|
οὐ |
θέμις
φονεύειν.
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τῶι
νόμωι |
[200] |
~λευκῶι
ποδί
γ´
οὐδόν;
~(ΙΩΝ)
|
οὐ |
θέμις,
ὦ
ξέναι.
~{οὐδ´
ἂν |
[100] |
μοι
~θεοῖσιν
δούλαν
χέρ´
ἔχειν,
|
~οὐ |
θνατοῖς
ἀλλ´
ἀθανάτοις·
~εὐφάμους
δὲ |
[1300] |
γε
θνητοῖς
τοὺς
νόμους
ὡς
|
οὐ |
καλῶς
~ἔθηκεν
ὁ
θεὸς
οὐδ´ |
[250] |
τί
χρῆμ´
ἐρωτᾶις;
καὶ
γὰρ
|
οὐ |
κάμνω
σχολῆι.
~(ΙΩΝ)
πατὴρ
Ἐρεχθεὺς |
[1100] |
ὁ
Διὸς
ἐκ
~παίδων
ἀμνημοσύναν,
|
~οὐ |
κοινὰν
τεκέων
τύχαν
~οἴκοισι
φυτεύσας
|
[700] |
ἑκών
γε·
τοῦ
δ´
ἀπόντος
|
οὐ |
κρατῶ.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
γυναῖκες,
ἱστῶν
τῶν |
[1400] |
δεῖτε
δ´
ὠλένας.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σφάζοντες
|
οὐ |
λήγοιτ´
ἄν·
ὡς
ἀνθέξομαι
~καὶ |
[1300] |
τῆς
Παλλάδος;
~(ΙΩΝ)
ὅπλοισιν
αὐτὴν
|
οὐ |
λόγοις
ἐρρύσατο.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐπίκουρος
οἰκήτωρ |
[350] |
γύναι·
~τῶι
γὰρ
θεῶι
τἀναντί´
|
οὐ |
μαντευτέον.
~{ἐς
γὰρ
τοσοῦτον
ἀμαθίας |
[950] |
οἶσθ´
ἢ
οὔ;
τί
δ´
|
οὐ |
μέλλεις,
γέρον;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὃν
πρῶτον |
[1100] |
δίκης
ἡσσώμενον}
~ἐξηῦρεν
ὁ
θεός,
|
οὐ |
μιανθῆναι
θέλων.
~(ΧΟΡΟΣ)
πῶς;
ἀντιάζω |
[200] |
~{ἔχω
μαθοῦσα·
θεοῦ
δὲ
νόμον
|
~οὐ |
παραβαίνομεν,
~ἃ
δ´
ἐκτὸς
ὄμμα |
[500] |
γῆς
ἄρ´
ἐκπέφυκα
μητρός;
(ΞΟΥΘΟΣ)
|
οὐ |
πέδον
τίκτει
τέκνα.
~(ΙΩΝ)
πῶς |
[150] |
τέκνοις;
~ψαλμοί
ς´
εἴρξουσιν
τόξων.
|
~οὐ |
πείσηι;
χωρῶν
δίνας
~τὰς
Ἀλφειοῦ |
[250] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τοσαῦτα
κεὐτυχοῦμεν,
ὦ
ξέν´,
|
οὐ |
πέρα.
~(ΙΩΝ)
πρὸς
θεῶν,
ἀληθῶς, |
[850] |
~πρὸς
τίν´
ἀγῶνας
τιθέμεσθ´
ἀρετῆς;
|
~οὐ |
πόσις
ἡμῶν
προδότης
γέγονεν;
~στέρομαι |
[900] |
τῶι
μὲν
ἐμῶι
νυμφεύται
~χάριν
|
οὐ |
προλαβὼν
~παῖδ´
εἰς
οἴκους
οἰκίζεις· |
[800] |
τ´
Ἐρεχθέως
~ἐκβαλλόμεσθα.
καὶ
σὸν
|
οὐ |
στυγῶν
πόσιν
~λέγω,
σὲ
μέντοι |
[1000] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
χωρίς·
κακῶι
γὰρ
ἐσθλὸν
|
οὐ |
συμμείγνυται.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὦ
φιλτάτη
παῖ, |
[650] |
~ἄλλων
τραφεὶς
ἐξ
αἱμάτων.
~τίς
|
οὐ |
τάδε
ξυνοίσεται;
~φίλαι,
πότερ´
ἐμᾶι |
[550] |
μεταστὰς
δεῖμα
προσβάλλεις
πατρί;
~(ΙΩΝ)
|
οὐ |
ταὐτὸν
εἶδος
φαίνεται
τῶν
πραγμάτων
|
[250] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐς
παρθένους
γε
χεῖρας,
|
οὐ |
τεκοῦσά
νιν.
~(ΙΩΝ)
δίδωσι
δ´, |
[1300] |
χαῖρ´,
ὦ
φίλη
μοι
μῆτερ,
|
οὐ |
τεκοῦσά
περ.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἀλλ´
οὖν |
[1400] |
τι;
πολλὰ
παρθένων
ὑφάσματα.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
οὐ |
τέλεον,
οἷον
δ´
ἐκδίδαγμα
κερκίδος. |
[850] |
γάμους,
~σιγῶσα
τόκους
πολυκλαύτους.
~ἀλλ´
|
οὐ |
τὸ
Διὸς
πολύαστρον
ἕδος
~καὶ |
[500] |
σαυτοῦ
γνωρίσαι
τὰ
φίλτατα;
~(ΙΩΝ)
|
οὐ |
φιλῶ
φρενοῦν
ἀμούσους
καὶ
μεμηνότας |
[600] |
ἐκνικᾶι
τάδε,
~πλουτεῖν
τε
τερπνόν·
|
οὐ |
φιλῶ
ψόγους
κλύειν
~ἐν
χερσὶ |
[500] |
τις,
ὦ
ξένε,
βλάβη;
~(ΞΟΥΘΟΣ)
|
οὐ |
φρονῶ,
τὰ
φίλταθ´
εὑρὼν
εἰ |
[1550] |
πατρός,
~δίδωσι
δ´
οἷς
ἔδωκεν,
|
οὐ |
φύσασί
σε,
~ἀλλ´
ὡς
κομίζηι |
[1300] |
δ´
ὠμὸς
ὢν
ἁμαρτάνεις.
~(ΙΩΝ)
|
οὐ |
χρή
με
τοὺς
κτείνοντας
ἀνταπολλύναι; |
[1200] |
ὥρισαν
πετρορριφῆ
~θανεῖν
ἐμὴν
δέσποιναν
|
οὐ |
ψήφωι
μιᾶι,
~τὸν
ἱερὸν
ὡς |