Vers |
[500] |
ἀμφιπτυχάς.
~(ΙΩΝ)
εὖ
φρονεῖς
μέν;
|
ἤ |
ς´
ἔμηνεν
θεοῦ
τις,
ὦ |
[300] |
ὦ
γύναι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀνάθημα
πόλεως
|
ἤ |
τινος
πραθεὶς
ὕπο;
~(ΙΩΝ)
οὐκ |
[1250] |
~(ΧΟΡΟΣ)
ποῖ
δ´
ἂν
ἄλλος´
|
ἢ |
´πὶ
βωμόν;
(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
τί |
[800] |
σε
δὴ
γυναικεῖόν
τι
δρᾶν.
|
~{ἢ |
γὰρ
ξίφος
λαβοῦσαν
ἢ
δόλωι |
[750] |
τινος
~τὸν
παῖδ´
ὃν
εἶπας
|
ἢ |
γεγῶτ´
ἐθέσπισεν;
~(ΧΟΡΟΣ)
ἤδη
πεφυκότ´ |
[350] |
θέλουσιν,
ἢ
προβωμίοις
~σφαγαῖσι
μήλων
|
ἢ |
δι´
οἰωνῶν
πτεροῖς.
~ἃν
γὰρ |
[550] |
ἃ
χρή
ς´
ὁρᾶν.
~(ΙΩΝ)
|
ἢ |
Διὸς
παιδὸς
γενέσθαι
παῖς;
(ΞΟΥΘΟΣ) |
[800] |
δρᾶν.
~{ἢ
γὰρ
ξίφος
λαβοῦσαν
|
ἢ |
δόλωι
τινὶ
~ἢ
φαρμάκοισι
σὸν |
[500] |
ἐμὸν
πεφυκέναι.
~(ΙΩΝ)
σὸν
γεγῶτ´
|
ἢ |
δῶρον
ἄλλων;
(ΞΟΥΘΟΣ)
δῶρον,
ὄντα |
[850] |
θέλω
~κοινουμένη
τήνδ´
ἢ
θανεῖν
|
ἢ |
ζῆν
καλῶς.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὦ
ψυχά, |
[650] |
δὲ
σιγᾶν,
δμωίδες,
λέγω
τάδε,
|
~ἢ |
θάνατον
εἰπούσαισι
πρὸς
δάμαρτ´
ἐμήν. |
[850] |
δέσποινα,
συμφορὰν
θέλω
~κοινουμένη
τήνδ´
|
ἢ |
θανεῖν
ἢ
ζῆν
καλῶς.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[800] |
ἐχθροῖν
εἰς
ἓν
ἐλθόντοιν
στέγος
|
~ἢ |
θάτερον
δεῖ
δυστυχεῖν
ἢ
θάτερον. |
[800] |
στέγος
~ἢ
θάτερον
δεῖ
δυστυχεῖν
|
ἢ |
θάτερον.
~ἐγὼ
μὲν
οὖν
σοι |
[1050] |
τόλμας,
~ἇι
νῦν
ἐλπὶς
ἐφαίνετ´,
|
~ἢ |
θηκτὸν
ξίφος
ἢ
~λαιμῶν
ἐξάψει |
[400] |
φιλοῦσά
γ´
ἧς
ὕπερ
μαντεύεται,
|
~ἢ |
καί
τι
σιγῶς´
ὧν
σιωπᾶσθαι |
[800] |
ἂν
λαβεῖν
φίλον
~θέλοιμι
μᾶλλον
|
ἢ |
κακὸν
σοφώτερον.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
καὶ
τῶνδ´ |
[300] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ναοῖσι
δ´
οἰκεῖς
τοισίδ´
|
ἢ |
κατὰ
στέγας;
~(ΙΩΝ)
ἅπαν
θεοῦ |
[550] |
Μαινάσιν
γε
Βακχίου.
~(ΙΩΝ)
ἔμφρον´
|
ἢ |
κάτοινον
ὄντα;
(ΞΟΥΘΟΣ)
Βακχίου
πρὸς |
[800] |
πόσιν
~λέγω,
σὲ
μέντοι
μᾶλλον
|
ἢ |
κεῖνον
φιλῶν·
~ὅστις
σε
γήμας |
[1050] |
ἐλπὶς
ἐφαίνετ´,
~ἢ
θηκτὸν
ξίφος
|
ἢ
|
~λαιμῶν
ἐξάψει
βροχὸν
ἀμφὶ
δειράν, |
[600] |
κακίοσιν.
~θεῶν
δ´
ἐν
εὐχαῖς
|
ἢ |
λόγοισιν
ἦ
βροτῶν
~ὑπηρετῶν
χαίρουσιν |
[250] |
~τί
δαὶ
τόδ´;
ἆρ´
ἀληθὲς
|
ἢ |
μάτην
λόγος;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τί
χρῆμ´ |
[1500] |
δόμων.
~(ΙΩΝ)
ὁ
θεὸς
ἀληθὴς
|
ἢ |
μάτην
μαντεύεται;
~ἐμοῦ
ταράσσει,
μῆτερ, |
[500] |
ἱερὸν
τρίποδα
καὶ
χρηστήριον
~Ξοῦθος
|
ἢ |
μίμνει
κατ´
οἶκον
ἱστορῶν
ἀπαιδίαν; |
[900] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ποῦ;
τίς
λοχεύει
ς´;
|
ἢ |
μόνη
μοχθεῖς
τάδε;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
μόνη |
[750] |
δεσπότης
τῆς
συμφορᾶς
~κοινωνός
ἐστιν
|
ἢ |
μόνη
σὺ
δυστυχεῖς.
~(ΧΟΡΟΣ)
κείνωι |
[250] |
~(ΙΩΝ)
σὺν
ἀνδρὶ
δ´
ἥκεις
|
ἢ |
μόνη
χρηστήρια;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σὺν
ἀνδρί· |
[1400] |
~(ΙΩΝ)
ἔστιν
τι
πρὸς
τῶιδ´
|
ἢ |
μόνον
τόδ´
εὐτυχεῖς;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
δράκοντε |
[150] |
χωρῶν
δίνας
~τὰς
Ἀλφειοῦ
παιδούργει
|
~ἢ |
νάπος
Ἴσθμιον,
~ὡς
ἀναθήματα
μὴ |
[300] |
παῖς
δ´
ὢν
ἀφίκου
ναὸν
|
ἢ |
νεανίας;
~(ΙΩΝ)
βρέφος
λέγουσιν
οἱ |
[950] |
ἐχθροῖς
βλάβος;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
Ἐριχθόνιον
οἶσθ´
|
ἢ |
οὔ;
τί
δ´
οὐ
μέλλεις, |
[300] |
καρποῦ
δ´
ὕπερ
γῆς
ἥκετ´
|
ἢ |
παίδων
πέρι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἄπαιδές
ἐσμεν, |
[150] |
αἰεὶ
Φοίβωι
~λατρεύων
μὴ
παυσαίμαν,
|
~ἢ |
παυσαίμαν
ἀγαθᾶι
μοίραι.
~ἔα
ἔα· |
[1300] |
~(ΙΩΝ)
σὺ
δ´
ἐκ
κελευσμῶν
|
ἢ |
πόθεν
σώιζεις
τάδε;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἐνθύμιόν |
[550] |
δέμας;
~νῦν
ποθῶ
σε
μᾶλλον
|
ἢ |
πρίν,
ἥτις
εἶ
ποτ´,
εἰσιδεῖν. |
[350] |
ἐκπονήσομεν
~φράζειν
ἃ
μὴ
θέλουσιν,
|
ἢ |
προβωμίοις
~σφαγαῖσι
μήλων
ἢ
δι´ |
[600] |
σὰ
φίλ´
εἰσορᾶι
πικρῶς,
~κἆιτ´
|
ἢ |
προδοὺς
σύ
μ´
ἐς
δάμαρτα |
[950] |
ἐκτείνοντά
μοι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
μαστὸν
διώκοντ´
|
ἢ |
πρὸς
ἀγκάλαις
πεσεῖν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐνταῦθ´ |
[1200] |
~ἀποφεύγουσα,
τεθρίππων
~ὠκιστᾶν
χαλᾶν
ἐπιβᾶς´
|
~ἢ |
πρύμνας
ἔπι
ναῶν;
~οὐκ
ἔστι |
[1250] |
πατρός,
~οἵαν
ἔχιδναν
τήνδ´
ἔφυσας
|
ἢ |
πυρὸς
~δράκοντ´
ἀναβλέποντα
φοινίαν
φλόγα, |
[1250] |
Ἐρεχθέως
δόμους.
~(ΙΩΝ)
ποίοισι
πανοῖς
|
ἢ |
πυρὸς
ποίαι
φλογί;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἔμελλες |
[550] |
με
Δελφίσιν
κόραις
~(ΙΩΝ)
ἐθιάσευς´,
|
ἢ |
πῶς
τάδ´
αὐδᾶις;
(ΞΟΥΘΟΣ)
Μαινάσιν |
[750] |
φόβος
τίνων
πέρι;
~(ΧΟΡΟΣ)
εἴπωμεν
|
ἢ |
σιγῶμεν
ἢ
τί
δράσομεν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[1350] |
τεκοῦσά
τις,
~εὑρεῖν
κάκιον
μητέρ´
|
ἢ |
σιγῶντ´
ἐᾶν.
~ὦ
Φοῖβε,
ναοῖς |
[800] |
ποῖον
αὐτὸν
ὀνομάζει
πατήρ;
~οἶσθ´,
|
ἢ |
σιωπῆι
τοῦτ´
ἀκύρωτον
μένει;
~(ΧΟΡΟΣ) |
[1400] |
τέκνον.
~(ΙΩΝ)
κενὸν
τόδ´
ἄγγος
|
ἢ |
στέγει
πλήρωμά
τι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σά |
[600] |
ταῦτα
συννοούμενος
~κρείσσω
νομίζω
τἀνθάδ´
|
ἢ |
τἀκεῖ,
πάτερ.
~ἔα
δέ
μ´ |
[600] |
μ´
ἐς
δάμαρτα
σὴν
βλέπηις
|
~ἢ |
τἀμὰ
τιμῶν
δῶμα
συγχέας
ἔχηις; |
[750] |
πέρι;
~(ΧΟΡΟΣ)
εἴπωμεν
ἢ
σιγῶμεν
|
ἢ |
τί
δράσομεν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
εἴφ´·
ὡς |
[1350] |
ἔχει
δέ
μοι
τί
κέρδος
|
ἢ |
τίνα
βλάβην;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἐνθάδε
κέκρυπται |
[600] |
εὐτυχὴς
~ζῆν
ἂν
θέλοιμι
μᾶλλον
|
ἢ |
τύραννος
ὤν,
~ὧι
τοὺς
πονηροὺς |
[800] |
ξίφος
λαβοῦσαν
ἢ
δόλωι
τινὶ
|
~ἢ |
φαρμάκοισι
σὸν
κατακτεῖναι
πόσιν
~καὶ |
[300] |
ὑστερεῖ
Τροφωνίου.
~(ΙΩΝ)
πότερα
θεατὴς
|
ἢ |
χάριν
μαντευμάτων;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
κείνου
τε |
[1200] |
καταφθοραὶ
δεσποίναι.
~τίνα
φυγὰν
πτερόεσσαν
|
ἢ
|
~χθονὸς
ὑπὸ
σκοτίους
μυχοὺς
πορευθῶ, |
[1000] |
ἐς
ἓν
δὲ
κραθέντ´
αὐτὸν
|
ἢ |
χωρὶς
φορεῖς;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
χωρίς·
κακῶι |
[600] |
δ´
ἐν
εὐχαῖς
ἢ
λόγοισιν
|
ἦ |
βροτῶν
~ὑπηρετῶν
χαίρουσιν
οὐ
γοωμένοις. |
[550] |
ὃ
σοί
γε
γίγνεται.
~(ΙΩΝ)
|
ἦ |
θίγω
δῆθ´
ὅς
μ´
ἔφυσας; |
[250] |
γένος
μ´
οὐκ
ὠφελεῖ.
~(ΙΩΝ)
|
ἦ |
καί
σφ´
Ἀθάνα
γῆθεν
ἐξανείλετο; |
[600] |
ἡδὺς
αἰεὶ
καινὸς
ἐν
καινοῖσιν
|
ἦ. |
~ὃ
δ´
εὐκτὸν
ἀνθρώποισι,
κἂν |
[950] |
ἔτεκε
Γῆ,
δεινὸν
τέρας.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
ἦ |
παισὶν
αὑτῆς
σύμμαχον,
θεῶν
πόνον; |
[750] |
~(ΧΟΡΟΣ)
ἰὼ
τλᾶμον.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀλλ´
|
ἦ |
τι
θεσφάτοισι
δεσποτῶν
νοσεῖ;
~(ΧΟΡΟΣ) |
[500] |
πάρα.
~(ΞΟΥΘΟΣ)
ὦ
τέκνον,
χαῖρ´·
|
ἡ |
γὰρ
ἀρχὴ
τοῦ
λόγου
πρέπουσά |
[600] |
παραστῶ
σοὶ
μὲν
ἐγγύθεν
ποδός,
|
~ἡ |
δ´
οὖς´
ἄτεκνος
τὰ
σὰ |
[0] |
τε
γηγενοῦς
~Ἐριχθονίου.
κείνωι
γὰρ
|
ἡ |
Διὸς
κόρη
~φρουρὼ
παραζεύξασα
φύλακε |
[950] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ναί·
καί
νιν
ἔκτειν´
|
ἡ |
Διὸς
Παλλὰς
θεά.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἆρ´ |
[1600] |
ὅδ´
ὡς
πέφυκε
σός,
~ἵν´
|
ἡ |
δόκησις
Ξοῦθον
ἡδέως
ἔχηι
~σύ |
[300] |
οὔ
τἄρα
πράξεις
οὐδέν·
ἀργὸς
|
ἡ |
θεός.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
Φοίβωι
μιγῆναί
φησί |
[650] |
~μέτοχος
ἦν
τλάμων;
~νῦν
δ´
|
ἡ |
μὲν
ἔρρει
συμφοραῖς,
ὁ
δ´ |
[550] |
ἐδεξάμην
τόδε.
~(ΙΩΝ)
ἡμέρα
θ´
|
ἡ |
νῦν
παροῦσα.
(ΞΟΥΘΟΣ)
μακάριόν
γ´ |
[400] |
δέξομαι.
~(ΙΩΝ)
τί
ποτε
λόγοισιν
|
ἡ |
ξένη
πρὸς
τὸν
θεὸν
~κρυπτοῖσιν |
[350] |
νιν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀλγύνεται
δέ
γ´
|
ἡ |
παθοῦσα
τῆι
τύχηι.
~(ΙΩΝ)
οὐκ |
[1200] |
κτανεῖν;
~σήμαινε,
πρέσβυ·
σὴ
γὰρ
|
ἡ |
προθυμία
~καὶ
πῶμα
χειρὸς
σῆς |
[300] |
γύναι,
τεκμήριον.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τάλαινά
ς´
|
ἡ |
τεκοῦς´
ἄρ´,
ἥτις
ἦν
ποτε. |
[650] |
χρεών,
~ἐκ
τῶν
Ἀθηνῶν
μ´
|
ἡ |
τεκοῦς´
εἴη
γυνή,
~ὥς
μοι |
[350] |
~(ΙΩΝ)
ἀδικεῖ
νυν
ὁ
θεός,
|
ἡ |
τεκοῦσα
δ´
ἀθλία.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὔκουν |
[1350] |
~ἐκεῖσε
τὸν
νοῦν
δοὺς
ὅθ´
|
ἡ |
τεκοῦσά
με
~κρυφαῖα
νυμφευθεῖς´
ἀπημπόλα |
[50] |
ἀεὶ
σεμνὸν
βίον.
~Κρέουσα
δ´
|
ἡ |
τεκοῦσα
τὸν
νεανίαν
~Ξούθωι
γαμεῖται |
[500] |
(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐκ
ἄλλωι
~τέκνον.
~(ΙΩΝ)
|
ἡ |
τύχη
πόθεν
ποθ´
ἥκει;
(ΞΟΥΘΟΣ) |
[350] |
τίκτει
γόνον.
~(ΙΩΝ)
οἴμοι·
προσωιδὸς
|
ἡ |
τύχη
τὠμῶι
πάθει.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ |
[1300] |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἀλλ´
οὖν
λεγόμεθά
γ´·
|
ἡ |
φάτις
δ´
οὔ
μοι
πικρά. |
[600] |
~δίκαιον
εἶναί
μ´
ὁ
νόμος
|
ἡ |
φύσις
θ´
ἅμα
~παρεῖχε
τῶι |
[600] |
μ´
αὐτοῦ
ζῆν·
ἴση
γὰρ
|
ἡ |
χάρις
~μεγάλοισι
χαίρειν
σμικρά
θ´ |
[1400] |
λέγ´·
ὡς
ἔχει
τι
δεινὸν
|
ἥ |
γε
τόλμα
σου.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σκέψασθ´ |
[1150] |
Ὑάδες
τε,
ναυτίλοις
~σαφέστατον
σημεῖον,
|
ἥ |
τε
φωσφόρος
~Ἕως
διώκους´
ἄστρα. |
[0] |
ἐκτρίβων
θεῶν
~μιᾶς
ἔφυσε
Μαῖαν,
|
ἣ |
´μ´
ἐγείνατο
~Ἑρμῆν
μεγίστωι
Ζηνί, |
[1200] |
ἄλλαις
ἄνοσος
ἦν
λοιβὴ
θεοῦ·
|
~ἣ |
δ´
ἕζετ´
ἔνθ´
ὁ
καινὸς |
[300] |
Δελφίδων;
~(ΙΩΝ)
οὐπώποτ´
ἔγνων
μαστόν·
|
ἣ |
δ´
ἔθρεψέ
με
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τίς, |
[600] |
ὢν
~γυναῖκά
θ´
ὡς
ἄτεκνον,
|
ἣ |
κοινουμένη
~τῆς
συμφορᾶς
σοι
πρόσθεν |
[150] |
ἄλλος
ἐρέσσει
~κύκνος·
οὐκ
ἄλλαι
|
φοινικοφαῆ
|
~πόδα
κινήσεις;
~οὐδέν
ς´
ἁ |
[500] |
ἔμηνεν
θεοῦ
τις,
ὦ
ξένε,
|
βλάβη; |
~(ΞΟΥΘΟΣ)
οὐ
φρονῶ,
τὰ
φίλταθ´ |
[1250] |
οὐκ
εὐσεβεῖς
γε·
τἀμὰ
δ´
|
εὐσεβῆ |
τότ´
ἦν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἔκτεινά
ς´ |
[1200] |
ταῖς
μὲν
ἄλλαις
ἄνοσος
ἦν
|
λοιβὴ |
θεοῦ·
~ἣ
δ´
ἕζετ´
ἔνθ´ |
[250] |
ἐκ
δ´
Ἐρεχθέως
~πέφυκα,
πατρὶς
|
γῆ |
δ´
Ἀθηναίων
πόλις.
~(ΙΩΝ)
ὦ |
[950] |
θεοῖς.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐνταῦθα
Γοργόν´
ἔτεκε
|
Γῆ, |
δεινὸν
τέρας.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ἦ
παισὶν |
[1000] |
ὃν
πρῶτον
ὑμῶν
πρόγονον
ἐξανῆκε
|
γῆ; |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τούτωι
δίδωσι
Παλλὰς
ὄντι |
[1150] |
δαῖτα
χωρεῖν.
ὡς
δ´
ἐπληρώθη
|
στέγη, |
~στεφάνοισι
κοσμηθέντες
εὐόχθου
βορᾶς
~ψυχὴν |
[1150] |
γαίαι
πᾶσί
τ´
ἐκσπένδειν
λέγει.
|
~σιγὴ |
δ´
ὑπῆλθεν·
ἐκ
δ´
ἐπίμπλαμεν |
[850] |
~κρόκεα
πέταλα
φάρεσιν
ἔδρεπον
~ἀνθίζειν
|
χρυσανταυγῆ· |
~λευκοῖς
δ´
ἐμφὺς
καρποῖσιν
~χειρῶν |
[300] |
τί
χρῆμα
δράσας´,
εἰ
θεῶι
|
συνεζύγη; |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τὸν
παῖδ´
ὃν
ἔτεκεν |
[800] |
γάμων.
~ἐκ
τῶνδε
δεῖ
σε
|
δὴ |
γυναικεῖόν
τι
δρᾶν.
~{ἢ
γὰρ |
[1150] |
λαβὼν
ἐξαίρετον,
~ὡς
τῶι
νέωι
|
δὴ |
δεσπότηι
χάριν
φέρων,
~ἔδωκε
πλῆρες |
[1300] |
καὶ
στείχων
πάτραν
~(ΙΩΝ)
τί
|
δή |
με
δρᾶσαι
νουθετούμενον
χρεών;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[1500] |
μῆτερ,
εἰκότως
φρένα.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἄκουε
|
δή |
νυν
ἅμ´
ἐσῆλθεν,
ὦ
τέκνον· |
[650] |
ἐθύσαμεν.
~καὶ
νῦν
μὲν
ὡς
|
δὴ |
ξένον
ἄγων
ς´
ἐφέστιον
~δείπνοισι |
[400] |
ἐκλήρωσεν
πάλος.
~(ΞΟΥΘΟΣ)
καλῶς·
ἔχω
|
δὴ |
πάνθ´
ὅσων
ἐχρήιζομεν.
~στείχοιμ´
ἂν |
[950] |
γάρ
νιν
ἐξέθηκεν;
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
σύ
γε;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἡμεῖς,
ἐν |
[1350] |
δ´
ἐν
μέσωι
~χρόνος
πολὺς
|
δὴ |
τοῖσδε
θησαυρίσμασιν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τί
δῆτα |
[300] |
ἡμεῖς
τἄλλα
προξενήσομεν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἄκουε
|
δὴ |
τὸν
μῦθον·
ἀλλ´
αἰδούμεθα.
~(ΙΩΝ) |
[350] |
γὰρ
εὐγενῆ
πόσιν
~Ξοῦθον
πέλας
|
δὴ |
τόνδε,
τὰς
Τροφωνίου
~λιπόντα
θαλάμας, |
[600] |
δῶμα
συγχέας
ἔχηις;
~ὅσας
σφαγὰς
|
δὴ |
φαρμάκων
τε
θανασίμων
~γυναῖκες
ηὗρον |
[1150] |
οἵδ´
ἐς
ἡδονὰς
φρενῶν.
~ἦν
|
δὴ |
φερόντων
μόχθος
ἀργυρηλάτους
~χρυσέας
τε |
[500] |
πλευμόνων
λαβεῖν;
~(ΞΟΥΘΟΣ)
ὡς
τί
|
δὴ |
φεύγεις
με
σαυτοῦ
γνωρίσαι
τὰ |
[1500] |
νῦν.
~(ΙΩΝ)
ὦ
μεταβαλοῦσα
μυρίους
|
ἤδη |
βροτῶν
~καὶ
δυστυχῆσαι
καὖθις
αὖ |
[500] |
ἀκούομεν
πυλῶν
~δοῦπον,
ἐξιόντα
τ´
|
ἤδη |
δεσπότην
ὁρᾶν
πάρα.
~(ΞΟΥΘΟΣ)
ὦ |
[50] |
μὲν
τάδε
λαμπρὰ
τεθρίππων·
~Ἥλιος
|
ἤδη |
λάμπει
κατὰ
γῆν,
~ἄστρα
δὲ |
[150] |
ἀγαθᾶι
μοίραι.
~ἔα
ἔα·
~φοιτῶς´
|
ἤδη |
λείπουσίν
τε
~πτανοὶ
Παρνασοῦ
κοίτας. |
[700] |
δ´
ἐμὸν
εἴσεται
~τυραννίδος
φίλα.
|
~ἤδη |
πέλας
δεινῶν
κυρεῖ
~παῖς
καὶ |
[750] |
εἶπας
ἢ
γεγῶτ´
ἐθέσπισεν;
~(ΧΟΡΟΣ)
|
ἤδη |
πεφυκότ´
ἐκτελῆ
νεανίαν
~δίδωσιν
αὐτῶι |
[1200] |
μελέαι
μοι·
~φανερὰ
φανερὰ
τάδ´
|
ἤδη
|
~σπονδὰς
ἐκ
Διονύσου
~βοτρύων
θοᾶς |
[500] |
φρούρημ´
ἔχουσαι
δεσπότιν
φυλάσσετε,
~ἐκλέλοιπ´
|
ἤδη |
τὸν
ἱερὸν
τρίποδα
καὶ
χρηστήριον
|
[50] |
θήσεται
καθ´
Ἑλλάδα.
~ἀλλ´
ἐς
|
δαφνώδη |
γύαλα
βήσομαι
τάδε,
~τὸ
κρανθὲν |
[700] |
~ὦ
θύγατερ,
ἄξι´
ἀξίων
γεννητόρων
|
~ἤθη |
φυλάσσεις
κοὐ
καταισχύνας´
ἔχεις
~τοὺς |
[900] |
ἠισθόμην
ἐγώ;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐκ
οἶδ´·
|
ἀληθῆ |
δ´
εἰ
λέγεις
φαίημεν
ἄν. |
[1350] |
σοι,
~ἃ
κεῖνος
ἀκέλευστόν
μ´
|
ἐβουλήθη |
λαβεῖν
~σῶσαί
θ´·
ὅτου
δ´ |
[1350] |
κεκεύθατε,
~καὶ
σύνδεθ´
οἷσι
τἄμ´
|
ἐφρουρήθη |
φίλα;
~ἰδοὺ
περίπτυγμ´
ἀντίπηγος
εὐκύκλου
|
[0] |
βρέφος
~ἐς
ταὐτὸν
ἄντρον
οὗπερ
|
ηὐνάσθη |
θεῶι
~Κρέουσα,
κἀκτίθησιν
ὡς
θανούμενον
|
[750] |
~δόμους
οἰκήσω.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
τίς
οὖν
|
ἐχρήσθη; |
τῶι
συνῆψ´
ἴχνος
ποδὸς
~πόσις |
[1200] |
αὐτοφώρωι
πρέσβυν
ὡς
ἔχονθ´
ἕλοι
|
~ὤφθη |
δὲ
καὶ
κατεῖπ´
ἀναγκασθεὶς
μόλις
|
[1100] |
οὐκ
ἐν
ὑστάτοις
κακοῦ.
~(ΧΟΡΟΣ)
|
ὤφθη |
δὲ
πῶς
τὰ
κρυπτὰ
μηχανήματα; |
[1550] |
´ς
οἶκον
εὐγενέστατον.
~ἐπεὶ
δ´
|
ἀνεώιχθη |
πρᾶγμα
μηνυθὲν
τόδε,
~θανεῖν
σε |
[50] |
τροφὰς
~ἠλᾶτ´
ἀθύρων·
ὡς
δ´
|
ἀπηνδρώθη |
δέμας,
~Δελφοί
σφ´
ἔθεντο
χρυσοφύλακα |
[1150] |
~ἐς
δαῖτα
χωρεῖν.
ὡς
δ´
|
ἐπληρώθη |
στέγη,
~στεφάνοισι
κοσμηθέντες
εὐόχθου
βορᾶς
|
[0] |
νηπίωι
~ἐθαύμας´
εἴ
τις
Δελφίδων
|
τλαίη |
κόρη
~λαθραῖον
ὠδῖν´
ἐς
θεοῦ |
[600] |
σώιζων
ὄλβον
οὐδ´
ἔχειν
πόνους·
|
~εἴη |
γ´
ἐμοὶ
μὲν
μέτρια
μὴ |
[650] |
τῶν
Ἀθηνῶν
μ´
ἡ
τεκοῦς´
|
εἴη |
γυνή,
~ὥς
μοι
γένηται
μητρόθεν |
[950] |
πεφηνότα.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
πῶς;
εἰ
γὰρ
|
εἴη |
δυνατόν·
ὡς
θέλοιμί
γ´
ἄν. |
[1300] |
ἐπίκουρος
οἰκήτωρ
γ´
ἂν
οὐκ
|
εἴη |
χθονός.
~(ΙΩΝ)
ἡμῖν
δέ
γ´ |
[1500] |
καὶ
γὰρ
ἂν
φίλος
φίλωι
|
~δοίη |
τὸν
αὑτοῦ
παῖδα
δεσπότην
δόμων. |
[200] |
ἥτις
εἶ
ποτ´,
ὦ
γύναι.
|
~γνοίη |
δ´
ἂν
ὡς
τὰ
πολλά |
[1200] |
παρεῖσα.
γυμνὰ
δ´
ἐκ
πέπλων
|
μέλη
|
~ὑπὲρ
τραπέζης
ἧχ´
ὁ
μαντευτὸς |
[750] |
γεγῶτ´
ἐθέσπισεν;
~(ΧΟΡΟΣ)
ἤδη
πεφυκότ´
|
ἐκτελῆ |
νεανίαν
~δίδωσιν
αὐτῶι
Λοξίας·
παρῆ |
[1150] |
δ´
ἀπέσπεισαν
μέθυ
~ἐς
αὐτὸ
|
χείλη |
πώματος
κεχρημέναι
~καθῆκαν,
εἷλκον
δ´ |
[850] |
ὅστις
ἐσθλὸς
ἦι.
~(ΧΟΡΟΣ)
κἀγώ,
|
φίλη |
δέσποινα,
συμφορὰν
θέλω
~κοινουμένη
τήνδ´ |
[750] |
νιν
εἰσιδών;
~(ΧΟΡΟΣ)
οἶσθ´,
ὦ
|
φίλη |
δέσποινα,
τὸν
νεανίαν
~ὃς
τόνδ´ |
[550] |
γ´
ἔθηκέ
με.
~(ΙΩΝ)
ὦ
|
φίλη |
μῆτερ,
πότ´
ἆρα
καὶ
σὸν |
[1400] |
ἐδόκουν
ναίειν.
~(ΙΩΝ)
ἀλλ´,
ὦ
|
φίλη |
μοι
μῆτερ,
ἐν
χεροῖν
σέθεν
|
[1300] |
Δελφίδων
ἐξαίρετος.
~(ΙΩΝ)
χαῖρ´,
ὦ
|
φίλη |
μοι
μῆτερ,
οὐ
τεκοῦσά
περ. |
[300] |
~πέπονθέ
τις
σῆι
μητρὶ
ταὔτ´
|
ἄλλη |
γυνή.
~(ΙΩΝ)
τίς;
εἰ
πόνου |
[250] |
Ἐρεχθεὺς
σὰς
ἔθυσε
συγγόνους;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
ἔτλη |
πρὸ
γαίας
σφάγια
παρθένους
κτανεῖν. |
[1350] |
οὐ
βούλομαι.
~εἰ
γάρ
με
|
δούλη |
τυγχάνει
τεκοῦσά
τις,
~εὑρεῖν
κάκιον |
[0] |
θεὸς
~συνεργὸς
ἦν
τῶι
παιδὶ
|
μὴ |
´κπεσεῖν
δόμων·
~τρέφει
δέ
νιν |
[350] |
Ἑλλάδος.
~(ΙΩΝ)
αἰσχύνεται
τὸ
πρᾶγμα·
|
μὴ |
´ξέλεγχέ
νιν.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀλγύνεται
δέ |
[1300] |
δ´
ὅστις
ἠδικεῖτ´
ἐχρῆν,
~καὶ
|
μὴ |
´πὶ
ταὐτὸ
τοῦτ´
ἰόντ´
ἔχειν |
[150] |
~ἢ
νάπος
Ἴσθμιον,
~ὡς
ἀναθήματα
|
μὴ |
βλάπτηται
~ναοί
θ´
οἱ
Φοίβου |
[650] |
τῆς
τύχης
ἄπεστί
μοι·
~εἰ
|
μὴ |
γὰρ
ἥτις
μ´
ἔτεκεν
εὑρήσω, |
[700] |
ἡδὺ
μὲν
πράσσειν
καλῶς·
~ὃ
|
μὴ |
γένοιτο
δ´,
εἴ
τι
τυγχάνοι |
[1550] |
μὲν
~ἄνοσον
λοχεύει
ς´,
ὥστε
|
μὴ |
γνῶναι
φίλους·
~ἐπεὶ
δ´
ἔτικτες |
[1100] |
τὰ
κρυπτὰ
μηχανήματα;
~(ΘΕΡΑΠΩΝ)
{τὸ
|
μὴ |
δίκαιον
τῆς
δίκης
ἡσσώμενον}
~ἐξηῦρεν |
[300] |
ὦ
ξέν´,
ἀντοικτίρομεν.
~(ΙΩΝ)
ὡς
|
μὴ |
εἰδόθ´
ἥτις
μ´
ἔτεκεν
ἐξ |
[1250] |
γὰρ
οἴκων
προύλαβον
μόλις
πόδα
|
~μὴ |
θανεῖν,
κλοπῆι
δ´
ἀφῖγμαι
διαφυγοῦσα |
[1300] |
μ´
ἀπέκτεινες
φόβωι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὡς
|
μὴ |
θάνοιμί
γ´,
εἰ
σὺ
μὴ |
[350] |
θεοὺς
ἄκοντας
ἐκπονήσομεν
~φράζειν
ἃ
|
μὴ |
θέλουσιν,
ἢ
προβωμίοις
~σφαγαῖσι
μήλων |
[1300] |
τ´
ἐσθλὸν
ὄντα
τόν
τε
|
μὴ |
θεῶν
πάρα.
~{ΠΡΟΦΗΤΙΣ}
~ἐπίσχες,
ὦ |
[1550] |
μὴ
τὰ
δαιμόνων
~ὁρῶμεν,
εἰ
|
μὴ |
καιρός
ἐσθ´
ἡμᾶς
ὁρᾶν.
~(ΑΘΗΝΑ) |
[1250] |
τῶν
εἰργασμένων.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἀπεννέπω
σε
|
μὴ |
κατακτείνειν
ἐμὲ
~ὑπέρ
τ´
ἐμαυτῆς |
[1000] |
σὺ
παῖδα
δόξεις
διολέσαι,
κεἰ
|
μὴ |
κτενεῖς.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὀρθῶς·
φθονεῖν
γάρ |
[300] |
ἐμῶν.
~(ΙΩΝ)
Φοίβωι
γυνὴ
γεγῶσα;
|
μὴ |
λέγ´,
ὦ
ξένη.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ |
[600] |
~εἴη
γ´
ἐμοὶ
μὲν
μέτρια
|
μὴ |
λυπουμένωι.
~ἃ
δ´
ἐνθάδ´
εἶχον |
[350] |
μητέρ´
ἀθλίαν
ποθεῖν.
~(ΙΩΝ)
ἆ
|
μή |
μ´
ἐπ´
οἶκτον
ἔξαγ´
οὗ |
[350] |
εἰ
πρὸς
τοῦ
θεοῦ
~κωλυόμεσθα
|
μὴ |
μαθεῖν
ἃ
βούλομαι.
~ἀλλ´,
ὦ |
[1350] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὐκ
ἐν
σιωπῆι
τἀμά·
|
μή |
με
νουθέτει.
~ὁρῶ
γὰρ
ἄγγος |
[1300] |
μὴ
θάνοιμί
γ´,
εἰ
σὺ
|
μὴ |
μέλλων
τύχοις.
~(ΙΩΝ)
φθονεῖς
ἄπαις |
[950] |
οὐδὲν
ἐν
ταὐτῶι
μένει.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
μή |
νυν
ἔτ´
οἴκτων,
θύγατερ,
ἀντεχώμεθα. |
[700] |
βραχύ.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὀρθῶς
ἔλεξας·
ἀλλὰ
|
μὴ |
παρῆις
κόπωι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οὔκουν
ἑκών |
[200] |
ἐπὶ
δ´
ἀσφάκτοις
~μήλοισι
δόμων
|
μὴ |
πάριτ´
ἐς
μυχόν.
~{ἔχω
μαθοῦσα· |
[150] |
~εἴθ´
οὕτως
αἰεὶ
Φοίβωι
~λατρεύων
|
μὴ |
παυσαίμαν,
~ἢ
παυσαίμαν
ἀγαθᾶι
μοίραι. |
[150] |
ἐπίβα
τᾶς
Δηλιάδος·
~αἰάξεις,
εἰ
|
μὴ |
πείσηι,
~τὰς
καλλιφθόγγους
ὠιδάς.
~ἔα |
[400] |
παῖδας
ἐκτεκνούμενος
λάθραι
~θνήισκοντας
ἀμελεῖ;
|
μὴ |
σύ
γ´·
ἀλλ´,
ἐπεὶ
κρατεῖς, |
[1300] |
πολεμίους
ὃς
ἂν
κτάνηι.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
μὴ |
σύ
γε·
παρ´
ἡμῶν
δ´ |
[1500] |
πράγμασι
σκότον.
~ὅρα
σύ,
μῆτερ,
|
μὴ |
σφαλεῖς´
ἃ
παρθένοις
~ἐγγίγνεται
νοσήματ´ |
[1550] |
ἐκφαίνει
θεῶν;
~φεύγωμεν,
ὦ
τεκοῦσα,
|
μὴ |
τὰ
δαιμόνων
~ὁρῶμεν,
εἰ
μὴ |
[1300] |
μητρυιαῖς
γε
πάσχοντες
κακῶς.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
μὴ |
ταῦτα·
λείπων
ἱερὰ
καὶ
στείχων |
[1400] |
μορφὴν
ἔχον
τίν´;
ὥς
με
|
μὴ |
ταύτηι
λάβηις.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
Γοργὼν
μὲν |
[1000] |
πῶμα
τῶι
νεανίαι
~ἰδίαι
γε,
|
μή |
τι
πᾶσι
χωρίσας
ποτόν,
~τῶι |
[700] |
πηδᾶι
νυκτιπόλοις
ἅμα
σὺν
Βάκχαις.
|
~μή |
τί
ποτ´
εἰς
ἐμὰν
πόλιν |
[350] |
λελεγμένους
λόγους
~σίγα
πρὸς
ἄνδρα,
|
μή |
τιν´
αἰσχύνην
λάβω
~διακονοῦσα
κρυπτά, |
[650] |
~οὐ
γάρ
με
σαίνει
θέσφατα
|
μή |
τιν´
ἔχηι
δόλον.
~δειμαίνω
συμφοράν, |
[700] |
πότνιαν
ἐξαπαφὼν
ἐμάν,
~καὶ
θεοῖσιν
|
μὴ |
τύχοι
~καλλίφλογα
πελανὸν
ἐπὶ
~πυρὶ |
[1000] |
πούς,
νεανίας
γενοῦ
~ἔργοισι,
κεἰ
|
μὴ |
τῶι
χρόνωι
πάρεστί
σοι.
~ἐχθρὸν |
[1550] |
ὄψιν
σφῶιν
μολεῖν
οὐκ
ἠξίου,
|
~μὴ |
τῶν
πάροιθε
μέμψις
ἐς
μέσον |
[1550] |
καιρός
ἐσθ´
ἡμᾶς
ὁρᾶν.
~(ΑΘΗΝΑ)
|
~μὴ |
φεύγετ´·
οὐ
γὰρ
πολεμίαν
με |
[1400] |
ἐξερεῖς
πρὶν
εἰσιδεῖν;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
κἂν
|
μὴ |
φράσω
γε,
κατθανεῖν
ὑφίσταμαι.
~(ΙΩΝ) |
[250] |
~ἐγώ
τε
σιγῶ
καὶ
σὺ
|
μὴ |
φρόντιζ´
ἔτι.
~(ΙΩΝ)
τίς
δ´ |
[1200] |
ναῶν;
~οὐκ
ἔστι
λαθεῖν
ὅτε
|
μὴ |
χρήιζων
~θεὸς
ἐκκλέπτει.
~τί
ποτ´, |
[150] |
τε
~πτανοὶ
Παρνασοῦ
κοίτας.
~αὐδῶ
|
μὴ |
χρίμπτειν
θριγκοῖς
~μηδ´
ἐς
χρυσήρεις |
[500] |
εἰ
φιλεῖν
ἐφίεμαι;
~(ΙΩΝ)
παῦε,
|
μὴ |
ψαύσας
τὰ
τοῦ
θεοῦ
στέμματα |
[250] |
ξένος
ς´
ὢν
ἔσχεν
οὖσαν
|
ἐγγενῆ; |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
Εὔβοι´
Ἀθήναις
ἔστι
τις |
[950] |
ἐγώ.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἄκουε
τοίνυν·
οἶσθα
|
γηγενῆ |
μάχην;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
οἶδ´,
ἣν
Φλέγραι |
[1500] |
τέκνον·
~εὐεργετῶν
σε
Λοξίας
ἐς
|
εὐγενῆ
|
~δόμον
καθίζει·
τοῦ
θεοῦ
δὲ |
[250] |
ἐξ
ἄλλης
χθονός.
~(ΙΩΝ)
τίς;
|
εὐγενῆ |
νιν
δεῖ
πεφυκέναι
τινά.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[200] |
συγκλήισασα
σὸν
~δακρύοις
θ´
ὑγράνας´
|
εὐγενῆ |
παρηίδα,
~ὡς
εἶδες
ἁγνὰ
Λοξίου |
[350] |
~ἀλλ´,
ὦ
ξέν´,
εἰσορῶ
γὰρ
|
εὐγενῆ |
πόσιν
~Ξοῦθον
πέλας
δὴ
τόνδε, |
[1600] |
πως,
ἐς
τέλος
δ´
οὐκ
|
ἀσθενῆ. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ὦ
τέκνον,
στείχωμεν
οἴκους. |
[850] |
~οὐκέτι
κρύψω
λέχος,
ὃ
στέρνων
|
~ἀπονησαμένη |
ῥάιων
ἔσομαι.
~στάζουσι
κόραι
δακρύοισιν |
[0] |
Ἑλλήνων
πόλις,
~τῆς
χρυσολόγχου
Παλλάδος
|
κεκλημένη, |
~οὗ
παῖδ´
Ἐρεχθέως
Φοῖβος
ἔζευξεν |
[650] |
~αὐτὴ
δ´
ἄπαις
ἦι
καὶ
|
λελειμμένη |
τέκνων.
~τίν´,
ὦ
παῖ
πρόμαντι |
[300] |
ὑπουργήσω,
γύναι.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
μάντευμα
κρυπτὸν
|
δεομένη |
Φοίβου
μαθεῖν.
~(ΙΩΝ)
λέγοις
ἄν· |
[250] |
~(ΙΩΝ)
ὅροις
ὑγροῖσιν,
ὡς
λέγους´,
|
ὡρισμένη. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ταύτην
ἔπερσε
Κεκροπίδαις
κοινῶι |
[1600] |
πύλαι
μοι
καὶ
θεοῦ
χρηστήρια,
|
~δυσμενῆ |
πάροιθεν
ὄντα.
νῦν
δὲ
καὶ |
[1550] |
ἔν
τ´
Ἀθήναις
κἀνθάδ´
οὖσαν
|
εὐμενῆ. |
~ἐπώνυμος
δὲ
σῆς
ἀφικόμην
χθονὸς
|
[850] |
κἀγώ,
φίλη
δέσποινα,
συμφορὰν
θέλω
|
~κοινουμένη |
τήνδ´
ἢ
θανεῖν
ἢ
ζῆν |
[600] |
~γυναῖκά
θ´
ὡς
ἄτεκνον,
ἣ
|
κοινουμένη
|
~τῆς
συμφορᾶς
σοι
πρόσθεν
ἀπολαχοῦσα |
[1100] |
χθονὸς
~ζητοῦσιν
αὐτὴν
ὡς
θάνηι
|
πετρουμένη. |
~(ΧΟΡΟΣ)
οἴμοι,
τί
λέξεις;
οὔτι |
[1500] |
αἰτίαν
~καὶ
τοὐμὸν
αἰσχρὸν
ἀποφυγεῖν
|
πειρωμένη
|
~Φοίβωι
τεκεῖν
με
φήις,
τεκοῦς´ |
[300] |
κτανεῖν.
~(ΙΩΝ)
ποίωι
τόδ´
ἔγνω
|
χρωμένη |
τεκμηρίωι;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
ἐλθοῦς´
ἵν´
αὐτὸν |
[300] |
γυνὴ
γεγῶσα;
μὴ
λέγ´,
ὦ
|
ξένη. |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
παῖδά
γ´
ἔτεκε |
[400] |
~(ΙΩΝ)
τί
ποτε
λόγοισιν
ἡ
|
ξένη |
πρὸς
τὸν
θεὸν
~κρυπτοῖσιν
αἰεὶ |
[1200] |
Πυθικοῖς
σταθεὶς
λέγει·
~Ὦ
γαῖα
|
σεμνή, |
τῆς
Ἐρεχθέως
ὕπο,
~ξένης
γυναικός, |
[1300] |
με
σφάξαι
θέληις.
~(ΙΩΝ)
τίς
|
ἡδονή |
σοι
θεοῦ
θανεῖν
ἐν
στέμμασιν; |
[600] |
τύραννος
ὤν,
~ὧι
τοὺς
πονηροὺς
|
ἡδονὴ |
φίλους
ἔχειν,
~ἐσθλοὺς
δὲ
μισεῖ |
[900] |
ἢ
μόνη
μοχθεῖς
τάδε;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
|
μόνη |
κατ´
ἄντρον
οὗπερ
ἐζεύχθην
γάμοις. |
[250] |
σὺ
δ´
ἐξεσώθης
πῶς
κασιγνήτων
|
μόνη; |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
βρέφος
νεογνὸν
μητρὸς
ἦν |
[900] |
ποῦ;
τίς
λοχεύει
ς´;
ἢ
|
μόνη |
μοχθεῖς
τάδε;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
μόνη
κατ´ |
[750] |
τῆς
συμφορᾶς
~κοινωνός
ἐστιν
ἢ
|
μόνη |
σὺ
δυστυχεῖς.
~(ΧΟΡΟΣ)
κείνωι
μέν, |
[250] |
σὺν
ἀνδρὶ
δ´
ἥκεις
ἢ
|
μόνη |
χρηστήρια;
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
σὺν
ἀνδρί·
σηκοῖς |
[300] |
τις
φίλων
ἐμῶν.
~(ΙΩΝ)
Φοίβωι
|
γυνὴ |
γεγῶσα;
μὴ
λέγ´,
ὦ
ξένη. |
[300] |
τις
σῆι
μητρὶ
ταὔτ´
ἄλλη
|
γυνή. |
~(ΙΩΝ)
τίς;
εἰ
πόνου
μοι |
[50] |
ὀρόφους
~Φοίβου
πέτεται.
~θάσσει
δὲ
|
γυνὴ |
τρίποδα
ζάθεον
~Δελφίς,
ἀείδους´
Ἕλλησι |
[650] |
Ἀθηνῶν
μ´
ἡ
τεκοῦς´
εἴη
|
γυνή, |
~ὥς
μοι
γένηται
μητρόθεν
παρρησία. |
[950] |
πῶς;
οἰκτρὰ
πολλὰ
στόματος
ἐκβαλοῦς´
|
ἔπη. |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
φεῦ·
~τλήμων
σὺ
τόλμης, |
[300] |
δ´
οὐκέτ´
ἔστι,
τίνι
τρόπωι
|
διεφθάρη; |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
θῆράς
σφε
τὸν
δύστηνον |
[750] |
ἐκτελῆ
νεανίαν
~δίδωσιν
αὐτῶι
Λοξίας·
|
παρῆ |
δ´
ἐγώ.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
πῶς
φήις; |
[350] |
αὐτὸν
ἐξειλίσσομεν.
~τὰ
γὰρ
γυναικῶν
|
δυσχερῆ |
πρὸς
ἄρσενας,
~κἀν
ταῖς
κακαῖσιν |
[1150] |
ὕπερθε
δὲ
~Ἄρκτος
στρέφους´
οὐραῖα
|
χρυσήρη |
πόλωι·
~κύκλος
δὲ
πανσέληνος
ἠκόντιζ´ |
[0] |
~ἐθαύμας´
εἴ
τις
Δελφίδων
τλαίη
|
κόρη
|
~λαθραῖον
ὠδῖν´
ἐς
θεοῦ
ῥῖψαι |
[0] |
~Ἐριχθονίου.
κείνωι
γὰρ
ἡ
Διὸς
|
κόρη
|
~φρουρὼ
παραζεύξασα
φύλακε
σώματος
~δισσὼ |
[500] |
μεμηνότας
ξένους.
~(ΞΟΥΘΟΣ)
κτεῖνε
καὶ
|
πίμπρη· |
πατρὸς
γάρ,
ἢν
κτάνηις,
ἔσηι |
[950] |
κρείσσω
θνητὸς
οὖς´
ὑπερδράμω;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
|
πίμπρη |
τὰ
σεμνὰ
Λοξίου
χρηστήρια.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ) |
[950] |
ἀντεχώμεθα.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
τί
γάρ
με
|
χρὴ |
δρᾶν;
ἀπορία
τὸ
δυστυχεῖν.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[1400] |
βωμὸν
τόνδε,
κεἰ
θανεῖν
με
|
χρή. |
~(ΙΩΝ)
λάζυσθε
τήνδε·
θεομανὴς
γὰρ |
[1300] |
ὠμὸς
ὢν
ἁμαρτάνεις.
~(ΙΩΝ)
οὐ
|
χρή |
με
τοὺς
κτείνοντας
ἀνταπολλύναι;
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ) |
[1300] |
χρήιζει;
τῶι
τόδε
γνῶναί
με
|
χρή; |
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
πατέρα
κατειπὼν
τῆσδέ
ς´ |
[1350] |
ὅθεν
σὴν
μητέρα
ζητεῖν
σε
|
χρή· |
~πρῶτον
μὲν
εἴ
τις
Δελφίδων |
[550] |
ἄλλο
(ΞΟΥΘΟΣ)
νῦν
ὁρᾶις
ἃ
|
χρή |
ς´
ὁρᾶν.
~(ΙΩΝ)
ἢ
Διὸς |
[350] |
εἰς
ὄψιν
ποτέ.
~ἀλλ´
ἐᾶν
|
χρὴ |
τάδ´,
εἰ
πρὸς
τοῦ
θεοῦ
|
[1200] |
ἔμελλεν
ἀνθρώπων
κτανεῖν;
~σήμαινε,
πρέσβυ·
|
σὴ |
γὰρ
ἡ
προθυμία
~καὶ
πῶμα |
[600] |
~ἔα
δέ
μ´
αὐτοῦ
ζῆν·
|
ἴση |
γὰρ
ἡ
χάρις
~μεγάλοισι
χαίρειν |
[1400] |
ἐξ
ἀκηράτου
γεγώς.
~(ΙΩΝ)
ὦ
|
φιλτάτη |
μοι
μῆτερ,
ἄσμενός
ς´
ἰδὼν
|
[1000] |
ἐσθλὸν
οὐ
συμμείγνυται.
~(ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ)
ὦ
|
φιλτάτη |
παῖ,
πάντ´
ἔχεις
ὅσων
σε |
[1150] |
~παρελθὼν
πρέσβυς
ἐς
μέσον
πέδον
|
~ἔστη, |
γέλων
δ´
ἔθηκε
συνδείπνοις
πολὺν
|
[1450] |
πάντα
μᾶλλον
ἄν
ποτε,
~μῆτερ,
|
παρέστη |
τῶνδ´,
ὅπως
σός
εἰμ´
ἐγώ. |
[1100] |
νυν,
τέκνον,
ἀμφήρεις
μένων
~σκηνὰς
|
ἀνίστη |
τεκτόνων
μοχθήμασιν.
~θύσας
δὲ
γενέταις |
[650] |
τύραννος
εὐπαιδίαν
~πόσιν
ἔχοντ´
εἰδῆι,
|
~αὐτὴ |
δ´
ἄπαις
ἦι
καὶ
λελειμμένη |
[600] |
συμφορᾶς
σοι
πρόσθεν
ἀπολαχοῦσα
νῦν
|
~αὐτὴ |
καθ´
αὑτὴν
τὴν
τύχην
οἴσει |
[300] |
ἀδικίαν
αἰσχύνεται.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὔ
φησιν
|
αὐτή· |
καὶ
πέπονθεν
ἄθλια.
~(ΙΩΝ)
τί |
[1500] |
οὗ
γ´
ἐγὼ
γάμους
~ἔκρυπτον
|
αὐτὴ |
καί
ς´
ἀπέκτεινον
λάθραι;
~ὁ |
[1450] |
ἃ
σκοπέλοις
ἐπ´
ἐμοῖς
~τὸν
|
ἐλαιοφυῆ |
πάγον
~θάσσει
(ΙΩΝ)
λέγεις
μοι |
[350] |
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
οὔ
φησι·
καίτοι
πόλλ´
|
ἐπεστράφη |
πέδον.
~(ΙΩΝ)
χρόνος
δὲ
τίς |
[1450] |
(ΙΩΝ)
λέγεις
μοι
σκολιὰ
κοὐ
|
σαφῆ |
τάδε.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
παρ´
ἀηδόνιον
πέτραν
|
[1200] |
θνήισκομεν.
~Δελφῶν
δ´
ἄνακτες
ὥρισαν
|
πετρορριφῆ
|
~θανεῖν
ἐμὴν
δέσποιναν
οὐ
ψήφωι |
[1350] |
φιλτάτης
μητρὸς
τροφῆς.
~τλήμων
δὲ
|
χἠ |
τεκοῦσά
μ´·
ὡς
ταὐτὸν
πάθος
|
[50] |
~γεγὼς
Ἀχαιός.
χρόνια
δὲ
σπείρας
|
λέχη
|
~ἄτεκνός
ἐστι
καὶ
Κρέους´·
ὧν |
[500] |
ὦ
τέκνον,
χαῖρ´·
ἡ
γὰρ
|
ἀρχὴ |
τοῦ
λόγου
πρέπουσά
μοι.
~(ΙΩΝ) |
[1150] |
γέρων
ἔλεξ´·
Ἀφαρπάζειν
χρεὼν
~οἰνηρὰ
|
τεύχη |
σμικρά,
μεγάλα
δ´
ἐσφέρειν,
~ὡς |
[1500] |
δυστυχῆσαι
καὖθις
αὖ
πρᾶξαι
καλῶς
|
~τύχη, |
παρ´
οἵαν
ἤλθομεν
στάθμην
βίου
|
[500] |
οὐκ
ἄλλωι
~τέκνον.
~(ΙΩΝ)
ἡ
|
τύχη |
πόθεν
ποθ´
ἥκει;
(ΞΟΥΘΟΣ)
δύο |
[350] |
γόνον.
~(ΙΩΝ)
οἴμοι·
προσωιδὸς
ἡ
|
τύχη |
τὠμῶι
πάθει.
~(ΚΡΕΟΥΣΑ)
καὶ
ς´, |
[350] |
δὲ
διαφέρουσιν·
ἕνα
δ´
ἂν
|
εὐτυχῆ |
~μόλις
ποτ´
ἐξεύροι
τις
ἀνθρώπων |
[850] |
ἔσομαι.
~στάζουσι
κόραι
δακρύοισιν
ἐμαί,
|
~ψυχὴ |
δ´
ἀλγεῖ
κακοβουληθεῖς´
~ἔκ
τ´ |
[900] |
καὶ
κιθάραι
κλάζεις
~παιᾶνας
μέλπων.
|
~ὠή, |
τὸν
Λατοῦς
αὐδῶ,
~ὅστ´
ὀμφὰν |