HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Sur l'apparence (discours 72; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 9 formes différentes pour 36 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, par.

[72, 10]   ὄρνεα, ἐπειδὰν ἴδωσι γλαῦκα· (ἐφ´ ᾧ καὶ ξυνετίθει λόγον Αἴσωπος τοιοῦτον,

[72, 10]   τοὺς τούτων μεταπήγνυσθαι κλῶνας, ἀφ´ ὧν καὶ ᾄδειν ἔστιν εὐσημότερον· καὶ

[72, 5]   τοῦ πολλοῦ ὄχλου καὶ περιβλέπεσθαι· ὧν οὐδὲν ἡγοῦνται μεῖζον οὐδὲ (κάλλιον.

[72, 5]   ἀναισθήτους καὶ οὐδὲν (εἰδότας ἁπλῶς ὧν προσήκει ἀνθρώπους ἐλευθέρους εἰδέναι. ἔτι

[72, 5]   βουλομένους καὶ μετὰ γυναικῶν ἑκάστοτε ὡραίων καὶ παίδων ἀναπαύεσθαι καὶ πολλὰ

[72, 10]   ταυτηνὶ ἄρτι φυομένην, ἐπειδὰν πρὸς ὥραν ἀφίκηται, ἑτοίμως ἔχειν ἱζάνειν καὶ

[72, 5]   προκαταλαμβάνουσιν αὐτοὶ λοιδοροῦντες καὶ τωθάζοντες, ὡς ἀθλίους καὶ ἀνοήτους, εἰδότες ὅτι

[72, 10]   ἡγῶνται φιλοσόφους ἀπὸ τῆς στολῆς, ὡς ἀκουσόμενοί τι παρ´ αὐτῶν σοφόν,

[72, 5]   φεισόμενος οὐδενός, τοὐναντίον δὲ κολάσων ὡς ἂν δύνηται αὐτοὺς μάλιστα τῷ

[72, 10]   καὶ ἐπιδεικνύναι αὐτοῖς ἅττα ἁμαρτάνουσιν, ὡς ἂν μάλιστα ἠνείχοντο αὐτόν, ἡδόμενοι

[72, 5]   ἐσταλμένον, ἴσασι τοῦτον πλευσούμενον, κἂν ὡς γεωργὸν ἕτερον, γεωργήσοντα· τόν γε

[72, 15]   καὶ νῦν ἔτι οὕτως ἔχουσιν, ὡς δεινῆς καὶ σοφῆς οὔσης αὐτῆς,

[72, 10]   σχῆμα ἔχοντας καὶ παρεσκευασμένους οὕτως ὡς ἐπιπλήξοντας αὐτοῖς καὶ οὐκ ἐπιτρέψοντας

[72, 5]   καὶ ἀδόξων, οὓς μὴ δεδοίκασιν ὡς ἱκανοὺς ἀμύνεσθαι· ἐπεὶ τούς γε

[72, 10]   ἀπὸ δὴ τῆς τοιαύτης δόξης, ὡς καὶ παρ´ ἡμῶν ἀκουσόμενοί τι

[72, 5]   φροντίζουσιν. τοὺς μέντοι φιλοσόφους ὑπονοοῦσιν, ὡς καταφρονοῦντας αὐτῶν καὶ καταγιγνώσκοντας πολλὴν

[72, 5]   δὲ ἐὰν μέν τινα ἴδωσιν ὡς ναύτην ἐσταλμένον, ἴσασι τοῦτον πλευσούμενον,

[72, 5]   ἔσταλται, ἀλλ´ ἐπ´ ἀνθρώπους παρεσκεύασται, ὡς νουθετήσων τε καὶ ἐξελέγξων καὶ

[72, 0]   πίλους ἐπὶ ταῖς κεφαλαῖς ἔχοντας, ὡς νῦν τῶν Θρᾳκῶν τινες τῶν

[72, 0]   εἰ μὴ οὕτως ἐνεσκευασμένοι εἶεν, ὡς οἰκείου τοῦ σχήματος ὑπάρχοντος τῇ

[72, 10]   τοῖς ἀφικνουμένοις παρὰ τὸν θεόν, ὡς ὁμοίως ξυμφέρον πᾶσιν εἰδέναι (καὶ

[72, 5]   δὲ παρ´ αὑτοῖς οὕτως ἔχουσιν, ὡς πάντας ἀθλίους ὄντας τοὺς ἀπαιδεύτους,

[72, 10]   καὶ ξυνετίθει λόγον Αἴσωπος τοιοῦτον, ὡς τὰ ὄρνεα ξυνῆλθε πρὸς τὴν

[72, 5]   νοῦν ἔχοντας· εἰ δὲ παραχωρήσουσιν, ὡς τούτων ἃ χρὴ γιγνωσκόντων καὶ

[72, 10]   τῆς τῶν ἀνθρώπων ἕνεκεν ὠφελείας, ὡς τῷ ὄντι δὴ θεῖα ταῦτα

[72, 15]   τοιγάρτοι οὐδὲν ἄλλο ἢ βλεπόμενοι ὥσπερ αἱ γλαῦκες ὄχλον πολὺν ξυνάγομεν

[72, 10]   δὲ τὰ δένδρα τὴν καλιάν, ὥσπερ καὶ αὐτά, καὶ τοὺς τούτων

[72, 0]   ἔχοντες ἐπὶ ταῖς κεφαλαῖς ὀρθά, ὥσπερ Νασάμωνες— οὐκοῦν οὐδὲ τούτοις πάνυ

[72, 5]   ὁ αὐτὸς τύπος τῶν ἀγαλμάτων, ὥσπερ οἶμαι παρὰ τοῖς Ἕλλησιν, ἀλλὰ

[72, 10]   αὐτούς, ἀλλὰ προσκρούουσι καὶ διαμάχονται, ὥσπερ οὐδ´ οἱ παῖδες ἡδέως ὁρᾶν

[72, 10]   τῷ γελοίῳ καὶ τοῖς μύθοις· ὥσπερ τὰ παιδία ταῖς τίτθαις μυθολογουμέναις

[72, 10]   ἄπεισι, καὶ οὐκ ἀνατίθεται ταῦτα, ὥστε δὴ καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις εἶναι

[72, 0]   ἄλλην ὁποίαν βούλει τέχνην ἐργαζομένων· ὥστε καὶ ἐφ´ ἡμῶν ἴσως ῥηθῆναι

[72, 5]   πρόβατα καὶ περὶ ἐκεῖνα διατρίψει, ὥστε ὑπ´ οὐδενὸς λυπούμενοι τούτων ἐῶσιν

[72, 10]   ἅμα τῆς τῶν ἀνθρώπων ἕνεκεν ὠφελείας, ὡς τῷ ὄντι δὴ θεῖα

[72, 15]   οὐκοῦν οὐδὲ ἑαυτὰς δύνανται οὐδὲν ὠφελεῖν· (οὐ γὰρ ἂν παρὰ τοῖς

Discours, par.
[72, 10]	ὄρνεα, ἐπειδὰν ἴδωσι γλαῦκα· (ἐφ´	ᾧ	καὶ ξυνετίθει λόγον Αἴσωπος τοιοῦτον,
[72, 10]	τοὺς τούτων μεταπήγνυσθαι κλῶνας, ἀφ´	ὧν	καὶ ᾄδειν ἔστιν εὐσημότερον· καὶ
[72, 5]	τοῦ πολλοῦ ὄχλου καὶ περιβλέπεσθαι·	ὧν	οὐδὲν ἡγοῦνται μεῖζον οὐδὲ (κάλλιον.
[72, 5]	ἀναισθήτους καὶ οὐδὲν (εἰδότας ἁπλῶς	ὧν	προσήκει ἀνθρώπους ἐλευθέρους εἰδέναι. ἔτι
[72, 5]	βουλομένους καὶ μετὰ γυναικῶν ἑκάστοτε	ὡραίων	καὶ παίδων ἀναπαύεσθαι καὶ πολλὰ
[72, 10]	ταυτηνὶ ἄρτι φυομένην, ἐπειδὰν πρὸς	ὥραν	ἀφίκηται, ἑτοίμως ἔχειν ἱζάνειν καὶ
[72, 5]	προκαταλαμβάνουσιν αὐτοὶ λοιδοροῦντες καὶ τωθάζοντες,	ὡς	ἀθλίους καὶ ἀνοήτους, εἰδότες ὅτι
[72, 10]	ἡγῶνται φιλοσόφους ἀπὸ τῆς στολῆς,	ὡς	ἀκουσόμενοί τι παρ´ αὐτῶν σοφόν,
[72, 5]	φεισόμενος οὐδενός, τοὐναντίον δὲ κολάσων	ὡς	ἂν δύνηται αὐτοὺς μάλιστα τῷ
[72, 10]	καὶ ἐπιδεικνύναι αὐτοῖς ἅττα ἁμαρτάνουσιν,	ὡς	ἂν μάλιστα ἠνείχοντο αὐτόν, ἡδόμενοι
[72, 5]	ἐσταλμένον, ἴσασι τοῦτον πλευσούμενον, κἂν	ὡς	γεωργὸν ἕτερον, γεωργήσοντα· τόν γε
[72, 15]	καὶ νῦν ἔτι οὕτως ἔχουσιν,	ὡς	δεινῆς καὶ σοφῆς οὔσης αὐτῆς,
[72, 10]	σχῆμα ἔχοντας καὶ παρεσκευασμένους οὕτως	ὡς	ἐπιπλήξοντας αὐτοῖς καὶ οὐκ ἐπιτρέψοντας
[72, 5]	καὶ ἀδόξων, οὓς μὴ δεδοίκασιν	ὡς	ἱκανοὺς ἀμύνεσθαι· ἐπεὶ τούς γε
[72, 10]	ἀπὸ δὴ τῆς τοιαύτης δόξης,	ὡς	καὶ παρ´ ἡμῶν ἀκουσόμενοί τι
[72, 5]	φροντίζουσιν. τοὺς μέντοι φιλοσόφους ὑπονοοῦσιν,	ὡς	καταφρονοῦντας αὐτῶν καὶ καταγιγνώσκοντας πολλὴν
[72, 5]	δὲ ἐὰν μέν τινα ἴδωσιν	ὡς	ναύτην ἐσταλμένον, ἴσασι τοῦτον πλευσούμενον,
[72, 5]	ἔσταλται, ἀλλ´ ἐπ´ ἀνθρώπους παρεσκεύασται,	ὡς	νουθετήσων τε καὶ ἐξελέγξων καὶ
[72, 0]	πίλους ἐπὶ ταῖς κεφαλαῖς ἔχοντας,	ὡς	νῦν τῶν Θρᾳκῶν τινες τῶν
[72, 0]	εἰ μὴ οὕτως ἐνεσκευασμένοι εἶεν,	ὡς	οἰκείου τοῦ σχήματος ὑπάρχοντος τῇ
[72, 10]	τοῖς ἀφικνουμένοις παρὰ τὸν θεόν,	ὡς	ὁμοίως ξυμφέρον πᾶσιν εἰδέναι (καὶ
[72, 5]	δὲ παρ´ αὑτοῖς οὕτως ἔχουσιν,	ὡς	πάντας ἀθλίους ὄντας τοὺς ἀπαιδεύτους,
[72, 10]	καὶ ξυνετίθει λόγον Αἴσωπος τοιοῦτον,	ὡς	τὰ ὄρνεα ξυνῆλθε πρὸς τὴν
[72, 5]	νοῦν ἔχοντας· εἰ δὲ παραχωρήσουσιν,	ὡς	τούτων ἃ χρὴ γιγνωσκόντων καὶ
[72, 10]	τῆς τῶν ἀνθρώπων ἕνεκεν ὠφελείας,	ὡς	τῷ ὄντι δὴ θεῖα ταῦτα
[72, 15]	τοιγάρτοι οὐδὲν ἄλλο ἢ βλεπόμενοι	ὥσπερ	αἱ γλαῦκες ὄχλον πολὺν ξυνάγομεν
[72, 10]	δὲ τὰ δένδρα τὴν καλιάν,	ὥσπερ	καὶ αὐτά, καὶ τοὺς τούτων
[72, 0]	ἔχοντες ἐπὶ ταῖς κεφαλαῖς ὀρθά,	ὥσπερ	Νασάμωνες— οὐκοῦν οὐδὲ τούτοις πάνυ
[72, 5]	ὁ αὐτὸς τύπος τῶν ἀγαλμάτων,	ὥσπερ	οἶμαι παρὰ τοῖς Ἕλλησιν, ἀλλὰ
[72, 10]	αὐτούς, ἀλλὰ προσκρούουσι καὶ διαμάχονται,	ὥσπερ	οὐδ´ οἱ παῖδες ἡδέως ὁρᾶν
[72, 10]	τῷ γελοίῳ καὶ τοῖς μύθοις·	ὥσπερ	τὰ παιδία ταῖς τίτθαις μυθολογουμέναις
[72, 10]	ἄπεισι, καὶ οὐκ ἀνατίθεται ταῦτα,	ὥστε	δὴ καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις εἶναι
[72, 0]	ἄλλην ὁποίαν βούλει τέχνην ἐργαζομένων·	ὥστε	καὶ ἐφ´ ἡμῶν ἴσως ῥηθῆναι
[72, 5]	πρόβατα καὶ περὶ ἐκεῖνα διατρίψει,	ὥστε	ὑπ´ οὐδενὸς λυπούμενοι τούτων ἐῶσιν
[72, 10]	ἅμα τῆς τῶν ἀνθρώπων ἕνεκεν	ὠφελείας,	ὡς τῷ ὄντι δὴ θεῖα
[72, 15]	οὐκοῦν οὐδὲ ἑαυτὰς δύνανται οὐδὲν	ὠφελεῖν·	(οὐ γὰρ ἂν παρὰ τοῖς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/01/2008