HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Sur l'apparence (discours 72; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

η = 19 formes différentes pour 40 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, par.

[72, 0]   καὶ κναφέων καὶ τῶν γελωτοποιῶν ἢ ἄλλην ὁποίαν βούλει τέχνην ἐργαζομένων·

[72, 15]   τοιούτους διαλέγεσθαι. τοιγάρτοι οὐδὲν ἄλλο ἢ βλεπόμενοι ὥσπερ αἱ γλαῦκες ὄχλον

[72, 0]   ἔχοντα ἢ ποιμένος, ἐξωμίδα ἔχοντα ἢ διφθέραν ἐνημμένον ἢ κοσύμβην ὑποδεδυκότα

[72, 0]   καὶ ἐρεθίζουσι καὶ ἤτοι κατεγέλασαν ἢ ἐλοιδόρησαν καὶ ἐνίοτε ἕλκουσιν ἐπιλαβόμενοι,

[72, 15]   ὅμοιοι εἶναι τοῖς ἀνδράσιν ἐκείνοις ἢ ζῆν ὁμοίως αὐτοῖς ἢ λόγους

[72, 0]   ἐξωμίδα ἔχοντα ἢ διφθέραν ἐνημμένον ἢ κοσύμβην ὑποδεδυκότα οὐ χαλεπαίνουσιν, ἀλλ´

[72, 15]   ἐκείνοις ἢ ζῆν ὁμοίως αὐτοῖς ἢ λόγους τοιούτους διαλέγεσθαι. τοιγάρτοι οὐδὲν

[72, 0]   καίτοι Γέτας μὲν ἢ Πέρσας ἢ Νασάμωνας, τοὺς μὲν οὐ πολλοὺς

[72, 10]   Αἴσωπος ἔλεγεν ἢ ὁποῖον Σωκράτης ἢ {ὁποῖα} Διογένης, προσίασι καὶ ἐνοχλοῦσι

[72, 10]   τι τοιοῦτον οἷον Αἴσωπος ἔλεγεν ἢ ὁποῖον Σωκράτης ἢ {ὁποῖα} Διογένης,

[72, 0]   ἐνοχλεῖν προσιόντες. καίτοι Γέτας μὲν ἢ Πέρσας ἢ Νασάμωνας, τοὺς μὲν

[72, 0]   τινα ἴδοιεν γεωργοῦ στολὴν ἔχοντα ἢ ποιμένος, ἐξωμίδα ἔχοντα ἢ διφθέραν

[72, 10]   τούτῳ τῷ σχήματι, οὐ μᾶλλον ἢ τὰ ὄρνεα, ἐπειδὰν ἴδωσι γλαῦκα·

[72, 15]   οἶμαι προσίασι μάτην ἐπὶ κακῷ. ἡ μὲν γὰρ ἀρχαία γλαὺξ τῷ

[72, 5]   τοῦτο ἔχουσι, καὶ οὐδὲν αὐτοὺς ἡ ξυνήθεια ἀποκωλύει τὸ μὴ οὐκ

[72, 5]   κατὰ τοῦτο μόνον ξυνήθης αὐτοῖς ἡ ὄψις, ἀλλὰ καὶ τὰ ἀγάλματα

[72, 10]   τι τῶν χρησμῶν θειότερα, οὓς ἡ Πυθία ἔχρα καθίζουσα ἐπὶ τοῦ

[72, 0]   τοῖς καλουμένοις φιλοσόφοις ξυνήθης ἐστὶν ἡ (στολὴ αὕτη καὶ τρόπον τινὰ

[72, 15]   καὶ διὰ τοῦτο ἐθέλουσι πλησιάζειν, ἡγούμενα ἀγαθόν τι ἀπολαύειν τῆς ξυνουσίας·

[72, 0]   ἀλλ´ οὐδὲ προσποιοῦνται τὴν ἀρχήν, (ἡγούμενοι προσήκειν τὴν στολὴν τῷ τοιοῦτόν

[72, 5]   ὄχλου καὶ περιβλέπεσθαι· ὧν οὐδὲν ἡγοῦνται μεῖζον οὐδὲ (κάλλιον. διὰ δὴ

[72, 10]   πονηρόν· οὗτοι προσίασιν οὓς ἂν ἡγῶνται φιλοσόφους ἀπὸ τῆς στολῆς, ὡς

[72, 15]   ἱκανὴ ἦν, καθίσαντα ἐπ´ αὐτὴν ᾖδεν. γενομένου δὲ τοῦ ἰξοῦ ῥᾳδίως

[72, 10]   ἐπιδείξων οἷοί εἰσιν. ~οὔκουν δύνανται ἡδέως ὁρᾶν αὐτούς, ἀλλὰ προσκρούουσι καὶ

[72, 10]   διαμάχονται, ὥσπερ οὐδ´ οἱ παῖδες ἡδέως ὁρᾶν δύνανται οὓς ἂν ἴδωσι

[72, 15]   γενομένου δὲ τοῦ ἰξοῦ ῥᾳδίως ἤδη ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ἁλισκόμενα μετανόουν

[72, 10]   λόγους ἱκανόν, οἵων οἱ ἄνθρωποι ἥδιστ´ ἂν ἀκούοιεν. καὶ τυχὸν οὐ

[72, 10]   ὡς ἂν μάλιστα ἠνείχοντο αὐτόν, ἡδόμενοι ἐπὶ τῷ γελοίῳ καὶ τοῖς

[72, 10]   τίτθαις μυθολογουμέναις προσέχουσί τε καὶ ἥδονται. ἀπὸ δὴ τῆς τοιαύτης δόξης,

[72, 15]   ὄντι ὀρνέων, αὐτοί τε ὄντες ἠλίθιοι καὶ ὑφ´ ἑτέρων τοιούτων ἐνοχλούμενοι.

[72, 10]   τοιαύτης δόξης, ὡς καὶ παρ´ ἡμῶν ἀκουσόμενοί τι τοιοῦτον οἷον Αἴσωπος

[72, 15]   ἐτρέφοντο δεδεμέναι καὶ δουλεύουσαι. καὶ ἡμῶν ἕκαστος τὴν μὲν στολὴν ἔχει

[72, 0]   τέχνην ἐργαζομένων· ὥστε καὶ ἐφ´ ἡμῶν ἴσως ῥηθῆναι εἰκότως ὅτι πλεῖ

[72, 15]   δρυῒ φυομένῃ, ἐπειδή τε ἱκανὴ ἦν, καθίσαντα ἐπ´ αὐτὴν ᾖδεν. γενομένου

[72, 10]   περὶ Σωκράτους, ὅτι σοφός τε ἦν καὶ διελέγετο τοῖς προσιοῦσι λόγους

[72, 15]   γλαὺξ τῷ ὄντι φρονίμη τε ἦν καὶ ξυμβουλεύειν ἐδύνατο. αἱ δὲ

[72, 0]   τοῦ σχήματος ὑπάρχοντος τῇ ἐργασίᾳ, ἣν μεταχειρίζονται. ἐπειδὰν δέ τινα ἴδωσιν

[72, 10]   ἅττα ἁμαρτάνουσιν, ὡς ἂν μάλιστα ἠνείχοντο αὐτόν, ἡδόμενοι ἐπὶ τῷ γελοίῳ

[72, 0]   τέ εἰσι πρὸς τούτους τὴν ἡσυχίαν ἄγειν οὐδὲ σιγῇ παρέρχεσθαι, ἀλλ´

[72, 0]   ἀλλ´ ἐφίστανται καὶ ἐρεθίζουσι καὶ ἤτοι κατεγέλασαν ἢ ἐλοιδόρησαν καὶ ἐνίοτε

Discours, par.
[72, 0]	καὶ κναφέων καὶ τῶν γελωτοποιῶν	ἢ	ἄλλην ὁποίαν βούλει τέχνην ἐργαζομένων·
[72, 15]	τοιούτους διαλέγεσθαι. τοιγάρτοι οὐδὲν ἄλλο	ἢ	βλεπόμενοι ὥσπερ αἱ γλαῦκες ὄχλον
[72, 0]	ἔχοντα ἢ ποιμένος, ἐξωμίδα ἔχοντα	ἢ	διφθέραν ἐνημμένον ἢ κοσύμβην ὑποδεδυκότα
[72, 0]	καὶ ἐρεθίζουσι καὶ ἤτοι κατεγέλασαν	ἢ	ἐλοιδόρησαν καὶ ἐνίοτε ἕλκουσιν ἐπιλαβόμενοι,
[72, 15]	ὅμοιοι εἶναι τοῖς ἀνδράσιν ἐκείνοις	ἢ	ζῆν ὁμοίως αὐτοῖς ἢ λόγους
[72, 0]	ἐξωμίδα ἔχοντα ἢ διφθέραν ἐνημμένον	ἢ	κοσύμβην ὑποδεδυκότα οὐ χαλεπαίνουσιν, ἀλλ´
[72, 15]	ἐκείνοις ἢ ζῆν ὁμοίως αὐτοῖς	ἢ	λόγους τοιούτους διαλέγεσθαι. τοιγάρτοι οὐδὲν
[72, 0]	καίτοι Γέτας μὲν ἢ Πέρσας	ἢ	Νασάμωνας, τοὺς μὲν οὐ πολλοὺς
[72, 10]	Αἴσωπος ἔλεγεν ἢ ὁποῖον Σωκράτης	ἢ	{ὁποῖα} Διογένης, προσίασι καὶ ἐνοχλοῦσι
[72, 10]	τι τοιοῦτον οἷον Αἴσωπος ἔλεγεν	ἢ	ὁποῖον Σωκράτης ἢ {ὁποῖα} Διογένης,
[72, 0]	ἐνοχλεῖν προσιόντες. καίτοι Γέτας μὲν	ἢ	Πέρσας ἢ Νασάμωνας, τοὺς μὲν
[72, 0]	τινα ἴδοιεν γεωργοῦ στολὴν ἔχοντα	ἢ	ποιμένος, ἐξωμίδα ἔχοντα ἢ διφθέραν
[72, 10]	τούτῳ τῷ σχήματι, οὐ μᾶλλον	ἢ	τὰ ὄρνεα, ἐπειδὰν ἴδωσι γλαῦκα·
[72, 15]	οἶμαι προσίασι μάτην ἐπὶ κακῷ.	ἡ	μὲν γὰρ ἀρχαία γλαὺξ τῷ
[72, 5]	τοῦτο ἔχουσι, καὶ οὐδὲν αὐτοὺς	ἡ	ξυνήθεια ἀποκωλύει τὸ μὴ οὐκ
[72, 5]	κατὰ τοῦτο μόνον ξυνήθης αὐτοῖς	ἡ	ὄψις, ἀλλὰ καὶ τὰ ἀγάλματα
[72, 10]	τι τῶν χρησμῶν θειότερα, οὓς	ἡ	Πυθία ἔχρα καθίζουσα ἐπὶ τοῦ
[72, 0]	τοῖς καλουμένοις φιλοσόφοις ξυνήθης ἐστὶν	ἡ	(στολὴ αὕτη καὶ τρόπον τινὰ
[72, 15]	καὶ διὰ τοῦτο ἐθέλουσι πλησιάζειν,	ἡγούμενα	ἀγαθόν τι ἀπολαύειν τῆς ξυνουσίας·
[72, 0]	ἀλλ´ οὐδὲ προσποιοῦνται τὴν ἀρχήν,	(ἡγούμενοι	προσήκειν τὴν στολὴν τῷ τοιοῦτόν
[72, 5]	ὄχλου καὶ περιβλέπεσθαι· ὧν οὐδὲν	ἡγοῦνται	μεῖζον οὐδὲ (κάλλιον. διὰ δὴ
[72, 10]	πονηρόν· οὗτοι προσίασιν οὓς ἂν	ἡγῶνται	φιλοσόφους ἀπὸ τῆς στολῆς, ὡς
[72, 15]	ἱκανὴ ἦν, καθίσαντα ἐπ´ αὐτὴν	ᾖδεν.	γενομένου δὲ τοῦ ἰξοῦ ῥᾳδίως
[72, 10]	ἐπιδείξων οἷοί εἰσιν. ~οὔκουν δύνανται	ἡδέως	ὁρᾶν αὐτούς, ἀλλὰ προσκρούουσι καὶ
[72, 10]	διαμάχονται, ὥσπερ οὐδ´ οἱ παῖδες	ἡδέως	ὁρᾶν δύνανται οὓς ἂν ἴδωσι
[72, 15]	γενομένου δὲ τοῦ ἰξοῦ ῥᾳδίως	ἤδη	ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ἁλισκόμενα μετανόουν
[72, 10]	λόγους ἱκανόν, οἵων οἱ ἄνθρωποι	ἥδιστ´	ἂν ἀκούοιεν. καὶ τυχὸν οὐ
[72, 10]	ὡς ἂν μάλιστα ἠνείχοντο αὐτόν,	ἡδόμενοι	ἐπὶ τῷ γελοίῳ καὶ τοῖς
[72, 10]	τίτθαις μυθολογουμέναις προσέχουσί τε καὶ	ἥδονται.	ἀπὸ δὴ τῆς τοιαύτης δόξης,
[72, 15]	ὄντι ὀρνέων, αὐτοί τε ὄντες	ἠλίθιοι	καὶ ὑφ´ ἑτέρων τοιούτων ἐνοχλούμενοι.
[72, 10]	τοιαύτης δόξης, ὡς καὶ παρ´	ἡμῶν	ἀκουσόμενοί τι τοιοῦτον οἷον Αἴσωπος
[72, 15]	ἐτρέφοντο δεδεμέναι καὶ δουλεύουσαι. καὶ	ἡμῶν	ἕκαστος τὴν μὲν στολὴν ἔχει
[72, 0]	τέχνην ἐργαζομένων· ὥστε καὶ ἐφ´	ἡμῶν	ἴσως ῥηθῆναι εἰκότως ὅτι πλεῖ
[72, 15]	δρυῒ φυομένῃ, ἐπειδή τε ἱκανὴ	ἦν,	καθίσαντα ἐπ´ αὐτὴν ᾖδεν. γενομένου
[72, 10]	περὶ Σωκράτους, ὅτι σοφός τε	ἦν	καὶ διελέγετο τοῖς προσιοῦσι λόγους
[72, 15]	γλαὺξ τῷ ὄντι φρονίμη τε	ἦν	καὶ ξυμβουλεύειν ἐδύνατο. αἱ δὲ
[72, 0]	τοῦ σχήματος ὑπάρχοντος τῇ ἐργασίᾳ,	ἣν	μεταχειρίζονται. ἐπειδὰν δέ τινα ἴδωσιν
[72, 10]	ἅττα ἁμαρτάνουσιν, ὡς ἂν μάλιστα	ἠνείχοντο	αὐτόν, ἡδόμενοι ἐπὶ τῷ γελοίῳ
[72, 0]	τέ εἰσι πρὸς τούτους τὴν	ἡσυχίαν	ἄγειν οὐδὲ σιγῇ παρέρχεσθαι, ἀλλ´
[72, 0]	ἀλλ´ ἐφίστανται καὶ ἐρεθίζουσι καὶ	ἤτοι	κατεγέλασαν ἢ ἐλοιδόρησαν καὶ ἐνίοτε

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/01/2008