HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CHRYSOSTOME, Sur l'apparence (discours 72; traduction anglaise)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

γ = 25 formes différentes pour 39 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, par.

[72, 5]   διαθέσει τοῦ σχήματος. παρὰ μὲν γὰρ Αἰγυπτίοις καὶ Φοίνιξι καὶ ἑτέροις

[72, 15]   ἑαυτὰς δύνανται οὐδὲν ὠφελεῖν· (οὐ γὰρ ἂν παρὰ τοῖς ὀρνιθοθήραις ἐτρέφοντο

[72, 15]   μάτην ἐπὶ κακῷ. ἡ μὲν γὰρ ἀρχαία γλαὺξ τῷ ὄντι φρονίμη

[72, 10]   τρίποδος, ἐμπιμπλαμένη τοῦ πνεύματος. τὸ γὰρ αὑτῷ χρησθὲν ἕκαστος ἀκούσας ἄπεισι,

[72, 0]   δὲ ἔτι τούτου παραδοξότερον· ἔνθα γὰρ ἐνίοτε βλέπουσιν ἀνθρώπους, τοὺς μέν

[72, 5]   τί δεῖ ταῦτα λέγειν; σχεδὸν γάρ τι καὶ τῶν Ἑλλήνων οἱ

[72, 10]   ἐπιτρέψοντας ἁμαρτάνειν οὐδὲ ῥᾳθυμεῖν. εἰ γάρ τοι καὶ τοῖς παισὶν ἐξῆν

[72, 10]   κόμης ἀπόνασθαι. ἀλλ´ οὖν τήν γε γλαῦκα μὴ τοῦτο τοῖς ὀρνέοις

[72, 10]   δὲ καὶ ἄλλων συνθέντων. τῶν γε μὴν ἑπτὰ σοφῶν τὰς γνώμας

[72, 0]   τῷ τοιοῦτόν τι πράττοντι. τούς γε μὴν καπήλους ἑκάστοτε ὁρῶντες πρὸ

[72, 5]   ὡς γεωργὸν ἕτερον, γεωργήσοντα· τόν γε μὴν ποιμένος ἔχοντα στολὴν ἴσασι

[72, 5]   ὡς ἱκανοὺς ἀμύνεσθαι· ἐπεὶ τούς γε τοιούτους σχεδὸν δυσωποῦνται καὶ θαυμάζουσιν.

[72, 0]   μεστὰ πάντα, καὶ σχεδὸν πλείους γεγόνασι τῶν σκυτοτόμων καὶ κναφέων καὶ

[72, 10]   ἠνείχοντο αὐτόν, ἡδόμενοι ἐπὶ τῷ γελοίῳ καὶ τοῖς μύθοις· ὥσπερ τὰ

[72, 0]   σκυτοτόμων καὶ κναφέων καὶ τῶν γελωτοποιῶν ἢ ἄλλην ὁποίαν βούλει τέχνην

[72, 5]   στρατηγῶν καὶ βασιλέων οὕτως ἀνακειμένας, γένεια (καθεικότων. ἀλλὰ τί δεῖ ταῦτα

[72, 0]   κομῶντα τὴν κεφαλὴν καὶ τὰ γένεια, οὐχ οἷοί τέ εἰσι πρὸς

[72, 10]   τὸν Αἴσωπον οἴονται τοιοῦτόν τινα γενέσθαι, σοφὸν μὲν καὶ φρόνιμον, αἱμύλον

[72, 15]   ἦν, καθίσαντα ἐπ´ αὐτὴν ᾖδεν. γενομένου δὲ τοῦ ἰξοῦ ῥᾳδίως ἤδη

[72, 10]   προσέρχονται καὶ ἐνοχλοῦσιν, ἀλλ´ ἔστι γένος ἀνθρώπων πολυπραγμονοῦν τοιαύτην (πολυπραγμοσύνην καὶ

[72, 0]   παρέχειν οὐδ´ ἐνοχλεῖν προσιόντες. καίτοι Γέτας μὲν ἢ Πέρσας ἢ Νασάμωνας,

[72, 0]   νῦν τῶν Θρᾳκῶν τινες τῶν Γετῶν λεγομένων, πρότερον δὲ Λακεδαιμόνιοι καὶ

[72, 5]   πλευσούμενον, κἂν ὡς γεωργὸν ἕτερον, γεωργήσοντα· τόν γε μὴν ποιμένος ἔχοντα

[72, 5]   τὸ πλεῖν {ἐστιν} οὔτε πρὸς γεωργίαν οὔτε προβάτων ἕνεκεν οὕτως ἔσταλται,

[72, 5]   ἴσασι τοῦτον πλευσούμενον, κἂν ὡς γεωργὸν ἕτερον, γεωργήσοντα· τόν γε μὴν

[72, 0]   ὁμοίως οὐδ´ εἴ τινα ἴδοιεν γεωργοῦ στολὴν ἔχοντα ἢ ποιμένος, ἐξωμίδα

[72, 5]   τοὺς μὲν ναύτας καὶ τοὺς γεωργοὺς καὶ ποιμένας, ἔτι δὲ Πέρσας

[72, 5]   τυχὸν οὖν τοιοῦτόν ἐστι τὸ γιγνόμενον. τοὺς μὲν ναύτας καὶ τοὺς

[72, 5]   παραχωρήσουσιν, ὡς τούτων ἃ χρὴ γιγνωσκόντων καὶ πολλοῦ ἀξίων, ἅμα καὶ

[72, 15]   ἀνθρώπων ἁλισκόμενα μετανόουν καὶ τὴν γλαῦκα ἐθαύμαζον ἐπὶ τῇ ξυμβουλῇ. καὶ

[72, 10]   ἢ τὰ ὄρνεα, ἐπειδὰν ἴδωσι γλαῦκα· (ἐφ´ ᾧ καὶ ξυνετίθει λόγον

[72, 10]   τὰ ὄρνεα ξυνῆλθε πρὸς τὴν γλαῦκα καὶ ἐδεῖτο τῆς μὲν ἀπὸ

[72, 10]   ἀπόνασθαι. ἀλλ´ οὖν τήν γε γλαῦκα μὴ τοῦτο τοῖς ὀρνέοις ποιεῖν

[72, 15]   μήτε τῆς ξυμβουλῆς ἀπεδέχετο τὴν γλαῦκα, τοὐναντίον δὲ ἔχαιρε τῇ δρυῒ

[72, 15]   ἄλλο ἢ βλεπόμενοι ὥσπερ αἱ γλαῦκες ὄχλον πολὺν ξυνάγομεν τῷ ὄντι

[72, 15]   κακῷ. ἡ μὲν γὰρ ἀρχαία γλαὺξ τῷ ὄντι φρονίμη τε ἦν

[72, 10]   γε μὴν ἑπτὰ σοφῶν τὰς γνώμας ἀκούουσι καὶ ἐν Δελφοῖς ἀνατεθῆναι

[72, 10]   δὴ καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις εἶναι γνώριμα· τὰ δὲ ἐκείνων δόγματα κοινὰ

[72, 5]   καθεύδειν μαλακῶς βουλομένους καὶ μετὰ γυναικῶν ἑκάστοτε ὡραίων καὶ παίδων ἀναπαύεσθαι

Discours, par.
[72, 5]	διαθέσει τοῦ σχήματος. παρὰ μὲν	γὰρ	Αἰγυπτίοις καὶ Φοίνιξι καὶ ἑτέροις
[72, 15]	ἑαυτὰς δύνανται οὐδὲν ὠφελεῖν· (οὐ	γὰρ	ἂν παρὰ τοῖς ὀρνιθοθήραις ἐτρέφοντο
[72, 15]	μάτην ἐπὶ κακῷ. ἡ μὲν	γὰρ	ἀρχαία γλαὺξ τῷ ὄντι φρονίμη
[72, 10]	τρίποδος, ἐμπιμπλαμένη τοῦ πνεύματος. τὸ	γὰρ	αὑτῷ χρησθὲν ἕκαστος ἀκούσας ἄπεισι,
[72, 0]	δὲ ἔτι τούτου παραδοξότερον· ἔνθα	γὰρ	ἐνίοτε βλέπουσιν ἀνθρώπους, τοὺς μέν
[72, 5]	τί δεῖ ταῦτα λέγειν; σχεδὸν	γάρ	τι καὶ τῶν Ἑλλήνων οἱ
[72, 10]	ἐπιτρέψοντας ἁμαρτάνειν οὐδὲ ῥᾳθυμεῖν. εἰ	γάρ	τοι καὶ τοῖς παισὶν ἐξῆν
[72, 10]	κόμης ἀπόνασθαι. ἀλλ´ οὖν τήν	γε	γλαῦκα μὴ τοῦτο τοῖς ὀρνέοις
[72, 10]	δὲ καὶ ἄλλων συνθέντων. τῶν	γε	μὴν ἑπτὰ σοφῶν τὰς γνώμας
[72, 0]	τῷ τοιοῦτόν τι πράττοντι. τούς	γε	μὴν καπήλους ἑκάστοτε ὁρῶντες πρὸ
[72, 5]	ὡς γεωργὸν ἕτερον, γεωργήσοντα· τόν	γε	μὴν ποιμένος ἔχοντα στολὴν ἴσασι
[72, 5]	ὡς ἱκανοὺς ἀμύνεσθαι· ἐπεὶ τούς	γε	τοιούτους σχεδὸν δυσωποῦνται καὶ θαυμάζουσιν.
[72, 0]	μεστὰ πάντα, καὶ σχεδὸν πλείους	γεγόνασι	τῶν σκυτοτόμων καὶ κναφέων καὶ
[72, 10]	ἠνείχοντο αὐτόν, ἡδόμενοι ἐπὶ τῷ	γελοίῳ	καὶ τοῖς μύθοις· ὥσπερ τὰ
[72, 0]	σκυτοτόμων καὶ κναφέων καὶ τῶν	γελωτοποιῶν	ἢ ἄλλην ὁποίαν βούλει τέχνην
[72, 5]	στρατηγῶν καὶ βασιλέων οὕτως ἀνακειμένας,	γένεια	(καθεικότων. ἀλλὰ τί δεῖ ταῦτα
[72, 0]	κομῶντα τὴν κεφαλὴν καὶ τὰ	γένεια,	οὐχ οἷοί τέ εἰσι πρὸς
[72, 10]	τὸν Αἴσωπον οἴονται τοιοῦτόν τινα	γενέσθαι,	σοφὸν μὲν καὶ φρόνιμον, αἱμύλον
[72, 15]	ἦν, καθίσαντα ἐπ´ αὐτὴν ᾖδεν.	γενομένου	δὲ τοῦ ἰξοῦ ῥᾳδίως ἤδη
[72, 10]	προσέρχονται καὶ ἐνοχλοῦσιν, ἀλλ´ ἔστι	γένος	ἀνθρώπων πολυπραγμονοῦν τοιαύτην (πολυπραγμοσύνην καὶ
[72, 0]	παρέχειν οὐδ´ ἐνοχλεῖν προσιόντες. καίτοι	Γέτας	μὲν ἢ Πέρσας ἢ Νασάμωνας,
[72, 0]	νῦν τῶν Θρᾳκῶν τινες τῶν	Γετῶν	λεγομένων, πρότερον δὲ Λακεδαιμόνιοι καὶ
[72, 5]	πλευσούμενον, κἂν ὡς γεωργὸν ἕτερον,	γεωργήσοντα·	τόν γε μὴν ποιμένος ἔχοντα
[72, 5]	τὸ πλεῖν {ἐστιν} οὔτε πρὸς	γεωργίαν	οὔτε προβάτων ἕνεκεν οὕτως ἔσταλται,
[72, 5]	ἴσασι τοῦτον πλευσούμενον, κἂν ὡς	γεωργὸν	ἕτερον, γεωργήσοντα· τόν γε μὴν
[72, 0]	ὁμοίως οὐδ´ εἴ τινα ἴδοιεν	γεωργοῦ	στολὴν ἔχοντα ἢ ποιμένος, ἐξωμίδα
[72, 5]	τοὺς μὲν ναύτας καὶ τοὺς	γεωργοὺς	καὶ ποιμένας, ἔτι δὲ Πέρσας
[72, 5]	τυχὸν οὖν τοιοῦτόν ἐστι τὸ	γιγνόμενον.	τοὺς μὲν ναύτας καὶ τοὺς
[72, 5]	παραχωρήσουσιν, ὡς τούτων ἃ χρὴ	γιγνωσκόντων	καὶ πολλοῦ ἀξίων, ἅμα καὶ
[72, 15]	ἀνθρώπων ἁλισκόμενα μετανόουν καὶ τὴν	γλαῦκα	ἐθαύμαζον ἐπὶ τῇ ξυμβουλῇ. καὶ
[72, 10]	ἢ τὰ ὄρνεα, ἐπειδὰν ἴδωσι	γλαῦκα·	(ἐφ´ ᾧ καὶ ξυνετίθει λόγον
[72, 10]	τὰ ὄρνεα ξυνῆλθε πρὸς τὴν	γλαῦκα	καὶ ἐδεῖτο τῆς μὲν ἀπὸ
[72, 10]	ἀπόνασθαι. ἀλλ´ οὖν τήν γε	γλαῦκα	μὴ τοῦτο τοῖς ὀρνέοις ποιεῖν
[72, 15]	μήτε τῆς ξυμβουλῆς ἀπεδέχετο τὴν	γλαῦκα,	τοὐναντίον δὲ ἔχαιρε τῇ δρυῒ
[72, 15]	ἄλλο ἢ βλεπόμενοι ὥσπερ αἱ	γλαῦκες	ὄχλον πολὺν ξυνάγομεν τῷ ὄντι
[72, 15]	κακῷ. ἡ μὲν γὰρ ἀρχαία	γλαὺξ	τῷ ὄντι φρονίμη τε ἦν
[72, 10]	γε μὴν ἑπτὰ σοφῶν τὰς	γνώμας	ἀκούουσι καὶ ἐν Δελφοῖς ἀνατεθῆναι
[72, 10]	δὴ καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις εἶναι	γνώριμα·	τὰ δὲ ἐκείνων δόγματα κοινὰ
[72, 5]	καθεύδειν μαλακῶς βουλομένους καὶ μετὰ	γυναικῶν	ἑκάστοτε ὡραίων καὶ παίδων ἀναπαύεσθαι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/01/2008