Livre, Chap. |
[4, 4] |
(Ἀλλὰ
περιποιεῖ,
φησίν,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
ἀγανακτῶ
ὡς
ἀπολειπόμενος
αὐτοῦ.
(Καὶ |
[4, 1] |
χρῆσθαι
ταῖς
προσπιπτούσαις
φαντασίαις;
(Οὐδὲ
|
τοῦτο· |
ἀλλὰ
ὀρεγόμενόν
με
κωλύσει
τυχεῖν |
[4, 1] |
παρασκευάσαι
ἢ
τηρῆσαι
ὅτε
θέλεις,
|
τοῦτο |
ἀλλότριόν
ἐστιν.
μακρὰν
ἀπ´
αὐτοῦ |
[4, 8] |
δ´
ἀγύρται
τί
ἔχουσιν;
διὰ
|
τοῦτο, |
ἂν
ἀσχημονοῦντά
τις
ἴδῃ
τινὰ |
[4, 4] |
τῷ
ἀκωλύτῳ,
καὶ
ἀναγιγνώσκειν
ἐπὶ
|
τοῦτο |
ἀναφέροντα
τὴν
ἀνάγνωσιν
καὶ
γράφειν |
[4, 13] |
αὐτὸν
τὰ
ἑαυτῶν
ἀπόρρητα
καὶ
|
τοῦτο
|
ἁπλοῦν
οἰόμεθα
εἶναι·
πρῶτον
μὲν |
[4, 6] |
ὁ
Ζεὺς
οὐκ
ἠδυνήθη
ποιῆσαι,
|
τοῦτο |
αὐτὸ
ἐπιχειρεῖν,
πάντας
ἀνθρώπους
πεῖσαι, |
[4, 10] |
ἡγεμονικόν.
εἰ
δ´
ἐκεῖνα
θέλεις,
|
τοῦτο |
ἄφες·
εἰ
δὲ
μή,
οὔτε
|
[4, 5] |
οὔθ´
ὁ
ἰσχυρότερος
τὸν
ἀσθενέστερον·
|
τοῦτο |
γὰρ
ἀκώλυτον
δέδοται
ὑπὸ
τοῦ |
[4, 5] |
ἱκ
ος>
οὗτος
κατὰ
φύσιν·
|
τοῦτο |
γὰρ
ἀλλότριον·
ἀλλ´
ὅπως
ἐκείνων |
[4, 1] |
ἐφαρμόζῃ
ταῖς
ἐπὶ
μέρους
οὐσίαις.
|
τοῦτο
|
γάρ
ἐστι
τὸ
αἴτιον
τοῖς |
[4, 1] |
ὄνομα)
ἀλλ´
ὅτι
καρπιστὴν
δίδως.
|
τοῦτο |
γάρ
ἐστιν
ἡ
ταῖς
ἀληθείαις |
[4, 5] |
τὸ
κἀκείνους
ἔχειν
κατὰ
φύσιν.
|
τοῦτο |
γάρ
ἐστιν,
ὃ
ἀεὶ
πρόκειται |
[4, 11] |
ὅπου
τὰς
ὀρέξεις,
τὰς
ἐκκλίσεις.
|
τοῦτο |
γὰρ
ἔχεις
ἐν
σεαυτῷ
ἐξαίρετον, |
[4, 8] |
φάρμακα
καὶ
ὑφ´
ὧν
ἐθεραπεύθην.
|
τοῦτο |
γὰρ
ἤδη
καὶ
φιλάνθρωπον
καὶ |
[4, 10] |
τι,
φησίν,
κακώτερον
ἄλλο
πάθοιμι.
|
τοῦτο |
γάρ
σοι
κακόν
ἐστιν;
εἶτ´ |
[4, 4] |
ἄθλιος
δυνάμενος
ἐν
Λυκείῳ
ἡλιάζεσθαι’
|
τοῦτο |
γάρ
σου
τὸ
ἔργον
ἦν, |
[4, 1] |
μηδ´
αὐτὸς
θέλῃ.
(Πῶς
οὖν
|
τοῦτο |
γένηται;
(Πῶς
γὰρ
ἄλλως
ἢ |
[4, 5] |
ταῦτα
οὐκ
ἔστι
πρὸς
ἐμέ;
|
τοῦτο |
δ´
ἐμὸν
ἔργον
ἐστὶ
καὶ |
[4, 1] |
ὁ
Καῖσαρ
οὐχ
ἵλεώς
ἐστιν.
|
τοῦτο |
δ´
ἐστὶν
ἓν
καὶ
μόνον |
[4, 7] |
ἀναστρέφῃ,
ἐκεῖνα
ἕξεις
οἷα
οὐδείς,
|
τοῦτο |
δ´
οἷον
αὐτὸ
ἔχειν
θέλεις, |
[4, 7] |
φοβεῖται
τοὺς
δορυφόρους;
(Θέλει
γὰρ
|
τοῦτο, |
δι´
ὃ
φοβεροί
εἰσιν.
(Ἂν |
[4, 8] |
μικρὸν
ἔτι
ἀνθεῖ
καὶ
διὰ
|
τοῦτο
|
δοκεῖς
ἔτι
ζῆν
καὶ
θάλλειν. |
[4, 5] |
ἀνδριάντας
περιλαμβάνειν
(οὐ
γὰρ
πρὸς
|
τοῦτο |
δυνάμεις
τινὰς
ἔχων
ἐλήλυθεν
παρὰ |
[4, 1] |
ἠναγκάσθην
μὴ
θέλων
καὶ
πῶς
|
τοῦτο |
δυνατόν;
προσκατατέταχά
μου
τὴν
ὁρμὴν |
[4, 7] |
δὲ
τὰ
ἀπροαίρετα.
καὶ
διὰ
|
τοῦτο, |
ἐὰν
μὲν
ἐν
τούτοις
μόνοις |
[4, 6] |
ἐγκαλεῖ
τί
γάρ
σοι
καὶ
|
τοῦτο |
εἰπεῖν;
οὐ
γὰρ
ἐνῆν
ψεύσασθαι; |
[4, 1] |
τί
σοι
κακόν
ἐστιν"
διὰ
|
τοῦτο |
ἐκεῖνα
μόνα
ἐροῦμεν
ἐλεύθερα,
ὅσα |
[4, 6] |
κακά.
μὴ
γὰρ
δέδοταί
σοι
|
τοῦτο; |
ἐκεῖνο
μόνον
σοι
δέδοται,
σαυτὸν |
[4, 2] |
τούτῳ
μόνῳ
θέλεις
εἶναι,
εἰ
|
τοῦτο |
ἐκπονῆσαι,
ἄφες
ἅπαντα
τἆλλα·
εἰ |
[4, 11] |
τὸ
σιδήριον
καὶ
ὄργανα
πρὸς
|
τοῦτο |
ἕξει
κατεσκευασμένα
καὶ
τὸ
πινάκιον |
[4, 10] |
ἄφες·
εἰ
δὲ
μή,
οὔτε
|
τοῦτο |
ἕξεις
οὔτ´
ἐκεῖνα,
περισπώμενος
ἐπ´ |
[4, 10] |
σοι
κακόν
ἐστιν;
εἶτ´
ἀφεὶς
|
τοῦτο |
ἐξελεῖν
αἰτιᾷ
τὴν
μητέρα,
ὅτι |
[4, 8] |
ἔχειν;
οὐδαμῶς.
ὄψονται
οἱ
περὶ
|
τοῦτο |
ἐσπουδακότες.
ἀλλὰ
θεωρήματα
δύσκολα
ἀκριβοῦν; |
[4, 1] |
(Ὅταν
δὲ
καλὸν
εἶναι;
(Οὐδὲ
|
τοῦτο. |
(Ζῆν
δὲ
καὶ
ἀποθανεῖν;
(Οὐδὲ |
[4, 13] |
ἐστι
καὶ
αἰδήμων.
εἰ
γὰρ
|
τοῦτο |
ἦν,
ἐγὼ
περιερχόμενος
πᾶσιν
ἀνθρώποις |
[4, 10] |
ἐκεῖνα,
περισπώμενος
ἐπ´
ἀμφότερα.
εἰ
|
τοῦτο |
θέλεις,
ἐκεῖνά
σε
ἀφεῖναι
δεῖ. |
[4, 4] |
ἀναγιγνώσκειν,
ἀκούειν,
παρασκευάζεσθαι·
ἔσχες
εἰς
|
τοῦτο |
ἱκανὸν
χρόνον.
νῦν
σοι
λέγει |
[4, 4] |
καὶ
ἀφορμῇ;
ποῖος
θόρυβος
πρὸς
|
τοῦτο |
ἱκανός;
Σὺ
μόνον
μέμνησο
τῶν |
[4, 13] |
κατασφάζειν,
ὡς
ἡ
Μήδεια;
ποῦ
|
τοῦτο |
ἴσον
ἐστίν;
ἀλλὰ
δεῖξόν
μοι |
[4, 1] |
τί
οὖν
τὸ
κακόν
ἐστι
|
τοῦτο |
καὶ
βλαβερὸν
καὶ
φευκτόν;
λέγει |
[4, 4] |
Κακοδαίμονα.
Μία
ὁδὸς
ἐπὶ
εὔροιαν
|
(τοῦτο |
καὶ
ὄρθρου
καὶ
μεθ´
ἡμέραν |
[4, 7] |
ἡγεμονικῷ·
σκέψαι
τί
ποτ´
ἔχεις
|
τοῦτο |
καὶ
πόθεν
ἐληλυθός,
τὸ
πᾶσιν |
[4, 11] |
ἐν
βορβόρῳ
μὴ
κυλίηται.
διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
Πολέμωνος
ἥψαντο
οἱ
λόγοι |
[4, 1] |
ἔχοντας
κυρίους
ἡμῶν
εἶναι.
διὰ
|
τοῦτο |
καὶ
ὡς
θεοὺς
αὐτοὺς
προσκυνοῦμεν· |
[4, 8] |
ἀπὸ
τοῦ
σχήματος
ἀναλαμβάνουσιν.
διὰ
|
τοῦτο |
καλῶς
Εὐφράτης
ἔλεγεν
ὅτι
ἐπὶ |
[4, 6] |
ἄλλων
ἐπιμελεῖσθαι,
οἱ
πολλοὶ
δὲ
|
τοῦτο |
καλῶς
λέγουσιν,
ὅτι
ἔργον
ἔργῳ |
[4, 8] |
με
ἀπὸ
παντὸς
πάθους
ὑγιᾶ‘
|
τοῦτο |
κενὸν
καὶ
φορτικόν,
εἰ
μή |
[4, 2] |
τυγχάνειν
τῶν
ἴσων.
εἰ
γὰρ
|
τοῦτο |
κρεῖσσον,
αὐτόθεν
ἀπόνευσον
ἐπὶ
τοῦτο |
[4, 12] |
εἴπῃς
ἀπαύριον
προσέξω‘
ἴσθι
ὅτι
|
τοῦτο
|
λέγεις
σήμερον
ἔσομαι
ἀναίσχυντος,
ἄκαιρος, |
[4, 5] |
τὸ
βλάπτον,
τοῦτο
τὸ
ἀνατρέπον,
|
τοῦτο |
μάχη,
τοῦτο
στάσις,
τοῦτο
πόλεμος; |
[4, 1] |
ὃ
ἂν
ἐκεῖνος
μὴ
θέλῃ,
|
τοῦτο
|
μηδ´
αὐτὸς
θέλῃ.
(Πῶς
οὖν |
[4, 2] |
τοῦτο
κρεῖσσον,
αὐτόθεν
ἀπόνευσον
ἐπὶ
|
τοῦτο |
μηδέ
σε
περισπάτωσαν
οἱ
ἕτεροι |
[4, 5] |
εἰ
δ´
οἵα
δεῖ
προαίρεσις,
|
τοῦτο |
μόνον
ἀγαθόν
ἐστιν,
καὶ
οἵα |
[4, 5] |
ἐστιν,
καὶ
οἵα
μὴ
δεῖ,
|
τοῦτο
|
μόνον
κακόν,
ποῦ
ἔτι
μάχη, |
[4, 4] |
δύναμαι
εἰπεῖν
φιλόπονον,
ἂν
ἀκούσω
|
τοῦτο |
μόνον,
ὅτι
ἀναγιγνώσκει
ἢ
γράφει, |
[4, 8] |
ἀλλὰ
ὢν
τοιοῦτος.
πάλιν
γὰρ
|
τοῦτο |
μωροῦ
καὶ
ἀλαζόνος
ἐγὼ
ἀπαθής |
[4, 1] |
δοῦλον,
ἣν
δοκεῖς;
(Τὸ
δῆσαι·
|
τοῦτο |
ὃ
καὶ
σὺ
ὁμολογήσεις,
ἂν |
[4, 4] |
γυμνάζεται.
τούτων
ἕνεκα
ἐγυμνάζου,
ἐπὶ
|
τοῦτο |
οἱ
ἁλτῆρες,
ἡ
ἁφή,
οἱ |
[4, 8] |
πολλοὺς
ὡς
φιλόσοφος
ἁμαρτάνων.
διὰ
|
τοῦτο |
οἱ
μὴ
εἰδότες
μου
τὴν |
[4, 4] |
καὶ
τὸν
ὑποθετικὸν
ἐφοδεῦσαι.
διὰ
|
τοῦτο
|
ὅπου
ἡ
σπουδή,
ἐκεῖ
καὶ |
[4, 1] |
ἐμοί.
(Ὅταν
δ´
ὑγιαίνειν;
(Οὐδὲ
|
τοῦτο. |
(Ὅταν
δὲ
καλὸν
εἶναι;
(Οὐδὲ |
[4, 4] |
καὶ
γράφειν
καὶ
ἀκούειν.
διὰ
|
τοῦτο |
οὐ
δύναμαι
εἰπεῖν
φιλόπονον,
ἂν |
[4, 4] |
τίνα
φασί,
πῶς
κινοῦνται,
καὶ
|
τοῦτο |
οὐ
κακοήθως
οὐδ´
ἵνα
ἔχω
|
[4, 3] |
νῦν
δ´
οὐ
πεποίηκεν·
διὰ
|
τοῦτο
|
οὐδὲν
δύναμαι
παραβῆναι
τῶν
ἐντολῶν. |
[4, 13] |
ἀλλὰ
φλύαρος
εἶ
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
οὐδὲν
δύνασαι
κατασχεῖν.
ἐπεί
τοι |
[4, 10] |
θάνατος,
αὕτη
ἡ
καταφυγή.
διὰ
|
τοῦτο |
οὐδὲν
τῶν
ἐν
τῷ
βίῳ |
[4, 1] |
(Ἀλλ´
ὅτι
οὐκ
ἀζημίως,
διὰ
|
τοῦτο |
οὐκ
ἔξεστιν·
οὐδενὶ
δ´
ἀζήμιόν |
[4, 1] |
(Ζῆν
δὲ
καὶ
ἀποθανεῖν;
(Οὐδὲ
|
τοῦτο. |
(Οὐκοῦν
τὸ
μὲν
σῶμα
ἀλλότριον, |
[4, 8] |
τί;
χρῆται
σκεπάρνῳ.
τί
οὖν
|
τοῦτο; |
οὗτος
μουσικός·
ᾄδει
γάρ.
καὶ |
[4, 8] |
μουσικός·
ᾄδει
γάρ.
καὶ
τί
|
τοῦτο; |
οὗτος
φιλόσοφος.
διὰ
τί;
τρίβωνα |
[4, 5] |
τὸ
ἴδιον.
τί
δ´
ἔστι
|
τοῦτο; |
οὐχ
ἱκ
ος>
οὗτος
κατὰ |
[4, 1] |
παράδειγμα.
Διογένης
ἦν
ἐλεύθερος.
πόθεν
|
τοῦτο; |
οὐχ
ὅτι
ἐξ
ἐλευθέρων
ἦν |
[4, 2] |
ἐπαμφοτερίζων
δύναται
προκόψαι,
ἀλλ´
εἰ
|
τοῦτο |
πάντων
προκέκρικας,
εἰ
πρὸς
τούτῳ |
[4, 1] |
τὸ
παρὰ
τὴν
ἐκείνου
φύσιν;
|
τοῦτο |
παράδοξόν
ἐστιν;
σὺ
γὰρ
αὐτὸ
|
[4, 1] |
φύσιν
καὶ
φιλάλληλον
καὶ
πιστήν,
|
τοῦτο |
παράδοξον
οὐκ
ἔστιν;
(Οὐδὲ
τοῦτο. |
[4, 1] |
λέγεις,
κοινός
ἐστιν,
μηδέν
σε
|
τοῦτο |
παραμυθείσθω,
ἀλλὰ
γίγνωσκε,
ὅτι
ἐκ |
[4, 8] |
μουσικός‘
ἐπὶ
φιλοσοφίας
δὲ
μόνης
|
τοῦτο |
πάσχουσιν·
ὅταν
τινὰ
ἴδωσι
παρὰ |
[4, 11] |
τι
προσμένειν
τοῖς
ὀδοῦσι·
διὰ
|
τοῦτο |
πλῦνον‘
φησίν,
τοὺς
ὀδόντας‘
διὰ |
[4, 1] |
καὶ
λέγοντες
ὅτι
οὐ
δύναμαι
|
τοῦτο |
ποιῆσαι·
οὐκ
ἐξεστί
μοι’
διὰ |
[4, 5] |
ἀνατρέπον,
τοῦτο
μάχη,
τοῦτο
στάσις,
|
τοῦτο |
πόλεμος;
Ἐτεοκλέα
καὶ
Πολυνείκη
τὸ |
[4, 1] |
τὰ
μάλιστα
ἦσαν
ἐλεύθεροι,
τί
|
τοῦτο |
πρὸς
σέ;
τί
γάρ,
εἰ |
[4, 1] |
δούλου,
οὐκ
ἐλευθέρου;
(Τί
οὖν
|
τοῦτο |
πρὸς
τὸ
δοῦλον
εἶναι
ἢ
|
[4, 1] |
δ´
ἀκόλαστος;
Καὶ
τί,
φησί,
|
τοῦτο |
πρὸς
τὸ
δοῦλον
εἶναι;
(Οὐδέν
|
[4, 13] |
σε
ἀκοῦσαι
τὰ
ἐμά‘
καὶ
|
τοῦτο |
πρὸς
τοὺς
οὐδέ
τι
ὀλίγον |
[4, 7] |
μαχαίρας
ἔχουσιν,
ἐπ´
αὐτὸ
δὲ
|
τοῦτο |
προσέρχηται
αὐτῷ
θέλων
ἀποθανεῖν
διά |
[4, 13] |
σῶν
εἰπεῖν
θέλεις;
ποῦ
γίνεται
|
τοῦτο; |
πρόσεςτι
δὲ
καὶ
τὸ
οἴεσθαι |
[4, 1] |
καταδουλωθῆναι
δύνασθαι
ὑπ´
οὐδενός.
διὰ
|
τοῦτο
|
πῶς
ἑάλω,
πῶς
τοῖς
πειραταῖς |
[4, 1] |
τοῦτο
παράδοξον
οὐκ
ἔστιν;
(Οὐδὲ
|
τοῦτο. |
(Πῶς
οὖν
ἔτι
οὐ
δερόμενος |
[4, 5] |
τοῦτο
τὸ
ἀνατρέπον,
τοῦτο
μάχη,
|
τοῦτο |
στάσις,
τοῦτο
πόλεμος;
Ἐτεοκλέα
καὶ |
[4, 1] |
τῇ
πρὸς
ἐκεῖνον
εὐπειθείᾳ.
διὰ
|
τοῦτο, |
στρατεύεσθαι
μὲν
ὁπότ´
ἔδει,
πρῶτος |
[4, 6] |
σὺ
δ´
οὐ
πέπεισαι.
διὰ
|
τοῦτο |
σὺ
μὲν
οὐκ
ἀρκῇ
τοῖς |
[4, 1] |
δ´
ἀφορμῆσαι
τίνος;
σὸν
καὶ
|
τοῦτο. |
(Τί
οὖν,
ἂν
ἐμοῦ
ὁρμήσαντος |
[4, 5] |
δόγμα,
τοῦτό
ἐστι
τὸ
βλάπτον,
|
τοῦτο |
τὸ
ἀνατρέπον,
τοῦτο
μάχη,
τοῦτο |
[4, 5] |
τὸ
πεποιηκὸς
οὐκ
ἄλλο
ἢ
|
τοῦτο, |
τὸ
δόγμα
τὸ
περὶ
τυραννίδος, |
[4, 6] |
(Πότερον
δ´
ἤδη
σοι
ὑπάρχει
|
τοῦτο, |
τὸ
μὴ
εἶναι
ἐλέου
ἄξιον |
[4, 5] |
ῥιπτοῦμεν.
τίνος
ἔχει
τὸν
χαρακτῆρα
|
τοῦτο |
τὸ
τετράσσαρον;
Τραιανοῦ;
φέρε.
Νέρωνος; |
[4, 11] |
ῥυπαρὸν
καὶ
δεόμενον
ἀποκαθάρσεως·
διὰ
|
τοῦτο |
ὕδωρ,
ἔλαιον,
χεῖρες,
ὀθόνιον,
ξύστρα, |
[4, 11] |
διὰ
τοιούτων
τινῶν
πορευομένους·
διὰ
|
τοῦτο |
ὕδωρ
παρεσκεύασεν,
διὰ
τοῦτο
χεῖρας. |
[4, 12] |
πρὸς
ὀλίγον
τὴν
προσοχήν,
μὴ
|
τοῦτο
|
φαντάζου,
ὅτι,
ὁπόταν
θέλῃς,
ἀναλήψῃ |
[4, 8] |
ἔσονται
ἄνοσοι
κἀκεῖνοι,
καὶ
εἰς
|
τοῦτο |
φέρεις
παράδειγμα
τὴν
ὑγίειαν
τὴν |
[4, 8] |
ταῦτα
ποιοῦντα
φιλόσοφον)
καὶ
πάλιν
|
τοῦτο |
φιλόσοφός
ἐστιν‘
ὅρα‘
δὲ
τὸν |
[4, 11] |
διὰ
τοῦτο
ὕδωρ
παρεσκεύασεν,
διὰ
|
τοῦτο |
χεῖρας.
ἀμήχανον
ἦν
ἀπὸ
τοῦ
|
[4, 11] |
τοιοῦτον
ἔχοντος
τὸ
σύγκραμα·
διὰ
|
τοῦτο
|
χεῖρας
ἐποίησεν
ἡ
φύσις
καὶ |
[4, 5] |
τί
οὖν
σοι
δίδοται
πρὸς
|
τοῦτο; |
ὡς
μὲν
λύκῳ
ἀντιδάκνειν
καὶ
|
[4, 8] |
φιλοσοφῶν
καὶ
ἦν
μοι‘
φησίν,
|
τοῦτο
|
ὠφέλιμον.
πρῶτον
μὲν
γὰρ
ᾔδειν, |