Livre, Chap. |
[4, 4] |
καὶ
βιβλίον.
ἢ
τίνος
ἕνεκα
|
θέλεις |
ἀναγνῶναι;
εἰπέ
μοι.
εἰ
μὲν |
[4, 4] |
ἀτυχεῖν
καὶ
δυστυχεῖν;
τούτων
οὐ
|
θέλεις |
ἀπαλλάξαι
σεαυτόν;
Καὶ
πῶς
ἀπαλλάξω; |
[4, 7] |
ἐστι
πενία
τυχοῦσα
καλοῦ
ὑποκριτοῦ.
|
θέλεις |
ἀρχάς;
φέρε,
καὶ
πόνους.
ἀλλ´
|
[4, 11] |
ἐνθάδε
τὸ
καλόν,
ἀλλ´
ἐνθάδε‘
|
θέλεις |
αὐτῷ
λέγω
οὐκ
ἔστιν
ἐν |
[4, 4] |
ἐμποδισθῇς,
δυστυχῆ,
περιπίπτοντα
οἷς
οὐ
|
θέλεις. |
ἄφες
οὖν
ταῦτα
πάντα.
καλαὶ |
[4, 6] |
εἰ
φανοῦμαι
εὐδαίμων;
Ταλαίπωρε,
οὐ
|
θέλεις |
βλέπειν,
τί
σὺ
λέγεις
περὶ
|
[4, 2] |
ἑλοῦ
οὖν
καὶ
ἐνταῦθα,
πότερον
|
θέλεις. |
εἰ
γὰρ
κρεῖσσον
τὸ
αἰδήμονα |
[4, 2] |
προκέκρικας,
εἰ
πρὸς
τούτῳ
μόνῳ
|
θέλεις |
εἶναι,
εἰ
τοῦτο
ἐκπονῆσαι,
ἄφες |
[4, 10] |
περισπώμενος
ἐπ´
ἀμφότερα.
εἰ
τοῦτο
|
θέλεις, |
ἐκεῖνά
σε
ἀφεῖναι
δεῖ.
ἐκχεθήσεται |
[4, 1] |
ταῦτα
ἀφόρα
τὰ
παραδείγματα,
εἰ
|
θέλεις |
ἐλεύθερος
εἶναι,
εἰ
ἐπιθυμεῖς
κατ´ |
[4, 5] |
ἔτι
ταράσσῃ
καὶ
φοβερὸν
σαυτὸν
|
θέλεις |
ἐπιδεικνύειν;
οὐχὶ
δὲ
παρελθὼν
εἰς |
[4, 2] |
τὰ
ἑξῆς
καὶ
τεύξῃ
ὧν
|
θέλεις. |
καὶ
ἀναπηδῶν
ἐπικραύγαζε
τῷ
ὀρχηστῇ. |
[4, 13] |
τοὺς
ἀπαντήσαντας
φίλους
εἶναι
δοκεῖς,
|
θέλεις |
καὶ
ἐμὲ
ὅμοιόν
σοι
γενέσθαι; |
[4, 2] |
ἑλοῦ
οὖν,
πότερον
μεθυστὴς
εἶναι
|
θέλεις |
καὶ
ἡδὺς
ἐκείνοις
ἢ
νήφων |
[4, 1] |
ὅταν
θέλῃς
καὶ
ἐφ´
ὅσον
|
θέλεις |
καὶ
οἷον
θέλεις;
(Οὔ.
(Τὰ |
[4, 9] |
καὶ
ἀναπεῖσαι
δυνάμενον.
καλὸς
εἶναι
|
θέλεις |
καὶ
πλάσσεις
σεαυτὸν
μὴ
ὢν |
[4, 6] |
περὶ
ἐκεῖνα
ἀναστρέφου,
ἃ
κτήσασθαι
|
θέλεις, |
καὶ
τότε
κλαῖε,
ἐάν
σοι |
[4, 5] |
ποτε
ἄγριον
θηρίον.
~Τί
οὖν;
|
θέλεις |
με
καταφρονεῖσθαι;
(Ὑπὸ
τίνων;
ὑπὸ |
[4, 13] |
δ´
οὐκ
ἔστι
καλῶς
πιστεῦσαι,
|
θέλεις |
με
{προ{
ς}
πεσεῖν;
οἷον |
[4, 2] |
τῷ
ποτέ.
ἐλοῦ
οὖν
πότερον
|
θέλεις, |
ὁμοίως
φιλεῖσθαι
ὑφ´
ὧν
πρότερον |
[4, 1] |
ἐφ´
ὅσον
θέλεις
καὶ
οἷον
|
θέλεις; |
(Οὔ.
(Τὰ
δὲ
δουλάρια;
(Οὔ. |
[4, 10] |
ἀγωνιᾶν
ὑπὲρ
μηδενὸς
οὐδὲν
ἀναλῶσαι
|
θέλεις, |
οὐδὲν
πονῆσαι;
ἀλλ´
ἄν
τι |
[4, 11] |
οὐ
λούσῃ
πού
ποτε
ὡς
|
θέλεις, |
οὐκ
ἀποπλυνεῖς
σεαυτόν,
οὐχ
ἥξεις
|
[4, 6] |
περὶ
ἀγαθῶν
καὶ
κακῶν;
~Οὐ
|
θέλεις |
οὖν
ἀφεὶς
τοὺς
ἄλλους
αὐτὸς |
[4, 1] |
καὶ
συνεορτάσοντα
πρὸς
ὀλίγον;
οὐ
|
θέλεις |
οὖν,
ἕως
δέδοταί
σοι,
θεασάμενος |
[4, 8] |
ὅσα
τούτοις
ἀκόλουθά
ἐστιν.
οὐ
|
θέλεις |
οὖν
ἰδεῖν
πρῶτον,
εἰ
πληροῖ |
[4, 7] |
δὲ
τί
ποιεῖ;
ἄλλο
οὐδέν.
|
θέλεις |
οὖν
πάντα
ταῦτα
θαυμάζω
καὶ |
[4, 13] |
δ´
ἐκτὸς
οὐδέν·
ἐγὼ
σοὶ
|
θέλεις |
παρακαταθῶμαι,
ἀνθρώπῳ
τὴν
ἑαυτοῦ
προαίρεσιν |
[4, 7] |
τὰ
δ´
ἤδη
συμβεβηκότα
φέροντα;
|
θέλεις |
πενίαν;
φέρε
καὶ
γνώσῃ,
τί |
[4, 10] |
ἀπεπτοῦντα
ἢ
διαρροιζόμενον.
τί
οὖν
|
θέλεις |
ποιῶν
εὑρεθῆναι
ὑπὸ
τοῦ
θανάτου; |
[4, 13] |
μοι
οὐδὲν
τῶν
σῶν
εἰπεῖν
|
θέλεις; |
ποῦ
γίνεται
τοῦτο;
πρόσεςτι
δὲ |
[4, 7] |
τοῦτο
δ´
οἷον
αὐτὸ
ἔχειν
|
θέλεις, |
ῥυπαρὸν
καὶ
ἀτημέλητον.
~Πρὸς
τοὺς |
[4, 9] |
μοι
παραχρωμένου;
νῦν
οὖν
οὐ
|
θέλεις |
σαυτῷ
βοηθῆσαι;
καὶ
πόσῳ
ῥᾴων |
[4, 6] |
ἄρχουσιν
ἐκεῖνοι,
σὺ
δ´
οὐ
|
θέλεις |
σαυτῷ
τὰς
ἀληθείας
εἰπεῖν,
ὅτι |
[4, 12] |
καὶ
αἱ
τέχναι.
φέρε
ὃν
|
θέλεις |
σκυτέα
καὶ
τῶν
πολλῶν
καταγελᾷ |
[4, 9] |
μὴ
ὢν
καὶ
ἐσθῆτα
ἐπιδεικνύειν
|
θέλεις |
στιλπνήν,
ἵνα
τὰς
γυναῖκας
ἐπιστρέφῃς, |
[4, 4] |
σπουδή,
ἐκεῖ
καὶ
ὁ
ἐμποδισμός.
|
θέλεις |
τὰ
μὴ
ἐπὶ
σοὶ
ἐξ |
[4, 10] |
πόσον
ἀντὶ
πόσου;
ἀλλὰ
προῖκα
|
θέλεις |
τὰ
τηλικαῦτα
λαβεῖν;
καὶ
πῶς |
[4, 12] |
τὸ
αὑτοῦ
ἔργον·
φέρε
ὃν
|
θέλεις |
τέκτονα.
Πρῶτον
μὲν
οὖν
ταῦτα |
[4, 1] |
(Ὀρέγεσθαι
δέ
σε
οὗ
μὴ
|
θέλεις |
τις
ἀναγκάσαι
δύναται;
(Οὐδείς.
(Προθέσθαι |
[4, 1] |
δέ
σε
ἐφ´
ὃ
μὴ
|
θέλεις |
τις
δύναται
ἀναγκάσαι;
(Δύναται.
ὅταν |
[4, 6] |
τῶν
ἔργων,
τῶν
εὐχῶν
ἔτι
|
θέλεις |
τὸ
ἴσον
ἔχειν
ἐκείνοις,
περὶ |
[4, 1] |
σοὶ
παρασκευάσαι
ἢ
τηρῆσαι
ὅτε
|
θέλεις, |
τοῦτο
ἀλλότριόν
ἐστιν.
μακρὰν
ἀπ´ |
[4, 10] |
σαυτοῦ
ἡγεμονικόν.
εἰ
δ´
ἐκεῖνα
|
θέλεις, |
τοῦτο
ἄφες·
εἰ
δὲ
μή, |
[4, 11] |
ἄνθρωπος
ὢν
οὐδὲ
ζῷον
εἶναι
|
θέλεις |
τῶν
ἀνθρώποις
συντρόφων,
ἀλλὰ
σκώληξ |
[4, 10] |
ἀπόλαβε
καὶ
κατάταξον
εἰς
ἣν
|
θέλεις |
χώραν.
σὰ
γὰρ
ἦν
πάντα, |
[4, 8] |
οὖν
με
πρὸ
ὥρας
ἀποξηρᾶναι
|
θέλεις, |
ὡς
αὐτὸς
ἐξηράνθης;
~Πρὸς
τὸν |
[4, 6] |
εἰ
τὴν
δευτέραν
ὁδὸν
ἀπιέναι
|
θέλεις |
ὥστε
μὴ
ἐλεεῖσθαι.
ἡ
πρώτη |