Livre, Chap.
[4, 7]	κοιτῶνος; μὴ τί ποιήσωσιν; ἀποκλείσωσί	με;	ἄν με εὕρωσι θέλοντα εἰσελθεῖν,
[4, 7]	τι τῶν οὐκ ἀγαθῶν, ἅ	με	ἀναπεπείκασιν οἱ φιλόσοφοι μὴ δοκεῖν
[4, 8]	χωλοί, οἱ τυφλοί, καὶ ἴδετέ	με	ἀπὸ παντὸς πάθους ὑγιᾶ‘ τοῦτο
[4, 12]	δοκεῖ, ἐγὼ δ´ ἔχω, τίνι	με	δεῖ ἀρέσκειν, τίνι ὑποτετάχθαι, τίνι
[4, 10]	μοι ὧν ἔχω ἐξουσίαν. ταῦτά	με	δεῖ κάλλιστα παρασκευάσαι, τὰ δ´
[4, 3]	τῶν δ´ ἄλλων οὐδενὸς ἀντιποιεῖσθαί	με	δεῖ, οὐ σώματος, οὐ κτήσεως,
[4, 1]	ἵνα γένωμαι, {π{ ρ} όσα	με	δεῖ τλῆναι καὶ παθεῖν, ποσάκις
[4, 7]	ἀποκλείῃ; (Ὅτι ἂν μή τίς	με	δέχηται, οὐ θέλω εἰσελθεῖν, ἀλλ´
[4, 1]	μὲν ἔστω, φησίν. ἀλλὰ τίς	με	δύναται ἀναγκάσαι, εἰ μὴ ὁ
[4, 7]	τὰς ἐντολάς, οὐκέτι οὐδεὶς δουλαγωγῆσαί	με	δύναται, καρπιστὴν ἔχω οἷον δεῖ,
[4, 1]	ἀπειθῶν αὐτῷ ζημιοῦται. (Ἀλλὰ δεῖραί	με	δύναται. (Μή τι οὖν ἀζημίως;
[4, 7]	μήτε φοβῶμαί τι ὧν διαθεῖναί	με	δύναται μήτ´ ἐπιθυμῶ τινος ὧν
[4, 10]	ἀμφότερα· οὔτε τούτου τις ἀφελέσθαι	με	δύναται οὔτ´ ἐκείνῳ ἄκοντα περιβαλεῖν.
[4, 6]	μὴ ἄρχειν. ὄψονται οἱ ἐλεοῦντές	με,	ἐγὼ δ´ οὔτε πεινῶ οὔτε
[4, 7]	τί ποιήσωσιν; ἀποκλείσωσί με; ἄν	με	εὕρωσι θέλοντα εἰσελθεῖν, ἀποκλεισάτωσαν. (Τί
[4, 5]	ἐστὶ καὶ οὔτε τύραννος κωλύσει	με	θέλοντα οὔτε δεσπότης οὔτε οἱ
[4, 7]	μοι φιλανθρώπως λαλήσῃ καὶ ἀποδέξηταί	με,	καὶ ἄλλοις διηγοῦμαι, πῶς μοι
[4, 5]	ἄγριον θηρίον. ~Τί οὖν; θέλεις	με	καταφρονεῖσθαι; (Ὑπὸ τίνων; ὑπὸ εἰδότων;
[4, 1]	λέγων ἐλεύθερος εἶναι; ἀλλὰ Ἄπρυλλά	με	κεκώλυκεν. λέγε οὖν τὰς ἀληθείας,
[4, 8]	ἐπιθέτους ἀσυγχύτως καὶ ἀπαραποδίστως· ἐκεῖθέν	με	κρῖνε, εἰ δύνασαι. εἰ δ´
[4, 1]	στρεβλωθῆναι οὖν θέλω. τίς ἔτι	με	κωλῦσαι δύναται παρὰ τὸ ἐμοὶ
[4, 1]	φαντασίαις; (Οὐδὲ τοῦτο· ἀλλὰ ὀρεγόμενόν	με	κωλύσει τυχεῖν οὗ ὀρέγομαι. (Ἂν
[4, 1]	ἂν ἐμοῦ ὁρμήσαντος περιπατῆσαι ἐκεῖνός	με	κωλύσῃ; (Τί σου κωλύσει; μή
[4, 10]	κριμάτων ἀσφάλειαν. Ἂν μετὰ τούτων	με	ὁ θάνατος καταλάβῃ, ἀρκεῖ μοι
[4, 6]	μή τι οὖν οὐ πέπεικέ	με	ὁ λόγος; καὶ μὴν οὐκ
[4, 12]	οὖν ἐν τοῖς μείζοσιν ἀνιῶσί	με	οἱ ψέγοντες; τί τὸ αἴτιον
[4, 1]	ποιήσω; φίλος ἔσομαι Καίσαρος· ἐκείνου	με	ὄντα ἑταῖρον οὐδεὶς ἀδικήσει. πρῶτον
[4, 12]	ἐπ´ ἄλλοις ἔσται τὸ λυπεῖν	με·	ὀργισθήσομαι σήμερον, φθονήσω‘ βλέπε, ὅσα
[4, 1]	διάγειν, ᾄδειν ὅταν θέλω· σύ	με	πάντων τούτων ἀφαιρῇ καὶ λέγεις
[4, 11]	καταδίκου ἔχων καὶ πρόσωπον, τίς	με	πείσει θεῶν προσελθεῖν φιλοσοφίᾳ, ἥ
[4, 11]	κινούμενον θέλω μᾶλλον ἐλθεῖν πρός	με	πεπλασμένον τὴν κόμην ἢ κατεφθινηκότα
[4, 12]	ἀγαθόν μοι περιποιῆσαι οὔτε κακῷ	με	περιβαλεῖν, ἀλλ´ ἐγὼ αὐτὸς ἐμαυτοῦ
[4, 4]	τί μοι δίδοται; τί θέλει	με	ποιεῖν ὁ θεὸς νῦν, τί
[4, 13]	οὐκ ἔστι καλῶς πιστεῦσαι, θέλεις	με	{προ{ ς} πεσεῖν; οἷον εἰ
[4, 8]	ἔχω, πίστευσόν μοι. τί οὖν	με	πρὸ ὥρας ἀποξηρᾶναι θέλεις, ὡς
[4, 12]	προθυμίαις ἐπακολουθεῖς. Τίσιν οὖν δεῖ	με	προσέχειν; (Πρῶτον μὲν ἐκείνοις τοῖς
[4, 10]	τὰς σχέσεις {παρέβην{ αι} ὅ	με	σὺ ἐγέννησας, χάριν ἔχω, ὧν
[4, 8]	ἀνδρὸς ἀγαθοῦ παρασκευήν, ἐκδέξομαι, ἵνα	με	σὺ παρασκευάσῃς ἐπὶ τὰ οἰκεῖα
[4, 6]	καὶ ἅμα ὑποκαταγελῶ τῶν οἰκτειρόντων	με.	τί οὖν κωλύει καὶ ἐνταῦθα
[4, 7]	τὸ πρᾶγμα, καὶ μὴ ἐκφόβει	με.	τοῖς παιδίοις ταῦτα φοβερά ἐστι
[4, 1]	θέλει ὀρέγεσθαι· κἀγὼ θέλω. θέλει	με	τυχεῖν τινος· κἀγὼ βούλομαι. οὐ
[4, 1]	ἐξῆλθεν. εἶτα, τί λέγει; παιδισκάριόν	με,	φησίν, καταδεδούλωκ´ εὐτελές, ὃν οὐδὲ
[4, 8]	ποιῶ· εἰ ἄλλον περιμένω, ἵνα	με	ὠφελήσῃ, ἐγὼ οὐδέν εἰμι. θέλω

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/05/2007