Livre, Chap. |
[4, 8] |
ἐν
φαινόλῃ
τινὰ
ἴδῃ,
μάχεται
|
αὐτῷ. |
ἄνθρωπε,
χειμάσκησον
πρῶτον·
ἰδοῦ
σου |
[4, 11] |
καὶ
φιλοτεχνεῖ.
λοιπὸν
ὑποδεῖξαι
μόνον
|
αὐτῷ |
δεῖ
καὶ
εἰπεῖν
νεανίσκε,
τὸ |
[4, 1] |
ἂν
οὕτως
τύχῃ.
καὶ
τί
|
αὐτῷ |
διέφερεν;
ἄλλο
γάρ
τι
σῴζειν |
[4, 2] |
ὥστ´
εἰς
τὰ
αὐτὰ
συγκαταβῆναι
|
αὐτῷ· |
εἰ
δὲ
μή,
ἀπολεῖς
σεαυτόν. |
[4, 10] |
ὅπου
αὐτός
ἐστιν·
εἶτα
ἐρῶ
|
αὐτῷ |
εἰ
μὴ
θέλῃς
ὀρέγεσθαι
ἀποτευκτικῶς |
[4, 11] |
ἔχων
μέχρι
τῶν
γονάτων,
τί
|
αὐτῷ |
εἰπεῖν
ἔχω,
ἀπὸ
ποίας
αὐτὸν |
[4, 1] |
ἅμα
δ´
οὐκ
ἐξευτονοῦντα
ἀκολουθῆσαι
|
αὐτῷ |
ἔτι
μᾶλλον
ἄν
τις
συγγνώμης |
[4, 1] |
ἐν
τοῖς
παλαιστρικοῖς
ὑπηρέτῃ
ἂν
|
αὐτῷ |
ἐχρῆτο
ἢ
κυρίῳ;
εἰ
δ´ |
[4, 1] |
(Διὰ
τί;
ὅτι
ὁ
ἀπειθῶν
|
αὐτῷ |
ζημιοῦται.
(Ἀλλὰ
δεῖραί
με
δύναται. |
[4, 7] |
ἐπὶ
Λέοντα
τὸν
Σαλαμίνιον‘
λέγω
|
αὐτῷ |
ζήτει
ἄλλον·
ἐγὼ
γὰρ
οὐκέτι |
[4, 7] |
ἐπ´
αὐτὸ
δὲ
τοῦτο
προσέρχηται
|
αὐτῷ |
θέλων
ἀποθανεῖν
διά
τινα
περίστασιν |
[4, 1] |
τὴν
διοίκησιν
αὐτοῦ
καὶ
συμπομπεύσοντα
|
αὐτῷ |
καὶ
συνεορτάσοντα
πρὸς
ὀλίγον;
οὐ |
[4, 1] |
ἢ
κολακεύοντα
παρὰ
τὸ
φαινόμενον
|
αὐτῷ, |
λέγε
καὶ
τοῦτον
θαρρῶν
μὴ |
[4, 13] |
ὃν
ἂν
εὐσχολοῦντα
ἴδῃς,
παρακαθίσας
|
αὐτῷ |
λέγεις
ἀδελφέ,
οὐδένα
σου
ἔχω |
[4, 1] |
δυνάμενος
διασωθῆναι
καὶ
τοῦ
Κρίτωνος
|
αὐτῷ |
λέγοντος
ὅτι
ἔξελθε
διὰ
τὰ |
[4, 11] |
τὸ
καλόν,
ἀλλ´
ἐνθάδε‘
θέλεις
|
αὐτῷ |
λέγω
οὐκ
ἔστιν
ἐν
τῷ |
[4, 5] |
παρὰ
τῶν
φαύλων
ἢ
ἀποβαίνει
|
αὐτῷ; |
μὴ
γὰρ
οὐ
κέρδος
λογίζεται |
[4, 13] |
ἐν
τῷ
μέρει
μηδενὸς
μεταδιδόναι
|
αὐτῷ. |
(Μὴ
γάρ
σε
παρεκάλουν,
ἄνθρωπε; |
[4, 5] |
σε
ὁ
δεῖνα.
πολλὴ
χάρις
|
αὐτῷ, |
ὅτι
μὴ
ἔπληξεν.
ἀλλὰ
καὶ |
[4, 1] |
μὴ
μαστιγωθῇ
ὡς
δοῦλος;
πόθεν
|
αὐτῷ |
οὕτως
καλῶς;
ἀλλ´
ὡς
πρέπει |
[4, 7] |
(Διὰ
τί
οὖν,
ἂν
παιδίον
|
αὐτῷ |
προσαγάγῃς
μετὰ
τῶν
δορυφόρων
ὄντι, |
[4, 11] |
γεγραφότες
περὶ
Σωκράτους
πάντα
τἀναντία
|
αὐτῷ |
προσμαρτυροῦσιν,
ὅτι
ἡδὺς
οὐ
μόνον |
[4, 7] |
ὑπὸ
τοῦ
Καίσαρος,
λέγω
τί
|
αὐτῷ |
συμβαίνει;
μή
τι
οὖν
καὶ |
[4, 7] |
μὲν
ἀκώλυτα
ἔχει
καὶ
ἐπ´
|
αὐτῷ, |
τὰ
δὲ
κωλυτὰ
καὶ
ἐπ´ |
[4, 1] |
συγγνώ–
σεταί
σοι.
ἂν
δ´
|
αὐτῷ |
τὰς
ἀληθείας
εἴπῃς
ὅτι
τῶν |
[4, 7] |
ἀλλ´
ὡς
ἂν
διδῶται,
προσέρχηται
|
αὐτῷ, |
τί
κωλύει
μὴ
δεδοικότα
προσέρχεσθαι |
[4, 13] |
μεταληψόμενον
τῶν
αὐτοῦ
περιστάσεων
καὶ
|
αὐτῷ |
τούτῳ
κουφιοῦντα
αὐτὸν
τῷ
μεταλαβεῖν; |
[4, 3] |
τοῦ
θεοῦ,
ἵν´
ἑκὼν
πείθωμαι
|
αὐτῷ. |
τῶν
δ´
ἄλλων
οὐδενὸς
ἀντιποιεῖσθαί |
[4, 1] |
ἄλλος
ἔτρεφεν,
ἄλλος
ἐνοσοκόμει,
ὀλίγα
|
αὐτῷ |
ὑπηρέτουν.
νῦν
δὲ
τάλας
οἷα |
[4, 5] |
τῶν
γινομένων;
μὴ
γὰρ
καινὸν
|
αὐτῷ
|
φαίνεται;
μὴ
γὰρ
οὐ
χείρονα |
[4, 5] |
μηνιτής,
μή
τι
μεμψίμοιρος;
ἂν
|
αὐτῷ |
φανῇ,
πατάσσει
τὰς
κεφαλὰς
τῶν |
[4, 2] |
δέ
ς´
ὑποτρέχῃ
ὅτι
ἀδέξιος
|
αὐτῷ |
φανοῦμαι
καὶ
οὐχ
ὁμοίως
ἕξει |
[4, 13] |
ἀναγκάζοντας,
τοὺς
κωλύοντας.
οὐκ
ἔστιν
|
αὐτῷ |
χρεία
πίσσης
ἢ
τροχοῦ
πρὸς
|