Livre, Chap. |
[4, 7] |
καὶ
ὅτι
μαχαίρας
ἔχουσιν,
ἐπ´
|
αὐτὸ |
δὲ
τοῦτο
προσέρχηται
αὐτῷ
θέλων |
[4, 5] |
μῆλον
εἶναι.
καὶ
ὀδμὴν
ἔχειν
|
αὐτὸ |
δεῖ
καὶ
γεῦσιν·
οὐκ
ἀρκεῖ
|
[4, 1] |
τοῦτο
παράδοξόν
ἐστιν;
σὺ
γὰρ
|
αὐτὸ
|
ἐπὶ
πάντων
τῶν
ἄλλων
οὐ |
[4, 6] |
Ζεὺς
οὐκ
ἠδυνήθη
ποιῆσαι,
τοῦτο
|
αὐτὸ |
ἐπιχειρεῖν,
πάντας
ἀνθρώπους
πεῖσαι,
τίνα |
[4, 7] |
καὶ
ζητῶν
ὑπ´
ἄλλου
παθεῖν
|
αὐτὸ |
εὐκόλως,
μή
τι
φοβεῖται
τοὺς |
[4, 1] |
ἐστίν,
τί
θαυμαστόν,
εἰ
οὐδέποτε
|
αὐτὸ |
εὑρίσκεις;
~Ὁ
δοῦλος
εὐθὺς
εὔχεται |
[4, 1] |
ἔτι
τιμῶ
τὸ
σωμάτιον,
ὁλόκληρον
|
αὐτὸ |
ἔχειν
ἀντὶ
πολλοῦ
ποιοῦμαι
καίτοι |
[4, 7] |
οἷα
οὐδείς,
τοῦτο
δ´
οἷον
|
αὐτὸ |
ἔχειν
θέλεις,
ῥυπαρὸν
καὶ
ἀτημέλητον. |
[4, 11] |
ὅπου
τὸν
λόγον
ἔχεις·
ἐκεῖ
|
αὐτὸ |
ζήτει,
ὅπου
τὰς
ὁρμὰς
καὶ |
[4, 11] |
τὸ
καλὸν
σπουδῆς,
ἀλλαχοῦ
δ´
|
αὐτὸ
|
ζητῶν.
ἐπεί
τοι
οὐδὲ
τὰ |
[4, 1] |
ἄν
σέ
τις
ἀναγκάσῃ,
ὕβριν
|
αὐτὸ
|
ἡγῇ
καὶ
ὑπερβολὴν
τυραννίδος.
τί |
[4, 7] |
οἱ
ἄνδρες
οὐχί,
μικρὸν
γὰρ
|
αὐτὸ |
ἡγοῦνται.
ἂν
δ´
ὀστράκια
διαρριπτῇ |
[4, 10] |
ὅπως
γὰρ
ἂν
γένηται,
σὺ
|
αὐτὸ |
θήσεις
καλῶς
καὶ
ἔσται
σοι |
[4, 1] |
οὖν
ἁπλῶς,
ἀκήκοας·
σκέψαι
δ´
|
αὐτὸ |
καὶ
ἐκ
τῶν
ἐπὶ
μέρους. |
[4, 7] |
δεῖ
συγκρῖναι,
οἶδ´
ὅτι
ἀπονώτερον
|
αὐτὸ
|
καὶ
ταχύτερον
ὁ
στρατιώτης
ποιήσει. |
[4, 4] |
ἢ
μετ´
ὀλίγων
διεξαγαγεῖν,
ἡσυχίαν
|
αὐτὸ |
κάλει
καὶ
χρῶ
τῷ
πράγματι, |
[4, 4] |
δ´
εἰς
ὄχλον
ἐμπέσῃς,
ἀγῶνα
|
αὐτὸ |
λέγε,
πανήγυριν,
ἑορτήν,
συνεορτάζειν
πειρῶ |
[4, 1] |
τις
ἐπιστὰς
διατεινομένῳ
σοι
τοῦτ´
|
αὐτὸ |
μόνον
εἴπῃ
φιλόσοφε,
ἄλλα
λέγεις |
[4, 8] |
θύραις
καὶ
θυρωροῖς.
Νῦν
δ´
|
αὐτὸ |
μόνον
κινηθέντες
πρὸς
φιλοσοφίαν,
ὡς
|
[4, 11] |
δὲ
τοῦ
εὐσχήμονος.
ὅπου
δ´
|
{αὐτὸ{ |
ν}
εἶναι
φαντάζεται,
ἐκεῖ
καὶ |
[4, 9] |
πρὸς
ὀλίγον
ἡσθεὶς
ναυτιᾷ,
χολὴν
|
αὐτὸ |
ποιεῖ
ἀντὶ
ὕδατος,
ἐμεῖ,
στροφοῦται, |
[4, 1] |
μὴ
μόνον,
ἂν
δειπναρίου
ἕνεκα
|
αὐτὸ |
ποιῇ,
ἀλλὰ
κἂν
ἐπαρχίας
ἕνεκα |
[4, 4] |
ἀλλ´
ἐὰν
μὲν
ἕνεκα
δόξης
|
αὐτὸ |
ποιῇ,
λέγω
φιλόδοξον,
ἂν
δ´ |
[4, 7] |
ἐμποδίζηται,
οὐκέτι
διαφέρομαι,
πότερον
πυρετὸς
|
αὐτὸ |
ποιήσει
ἢ
κεραμὶς
ἢ
στρατιώτης, |
[4, 12] |
διατείνει
τὸ
προσέχειν;
χεῖρον
γὰρ
|
αὐτὸ |
προσέχων
ποιήσεις,
βέλτιον
δὲ
μὴ |
[4, 11] |
εἶναι
οἰόμεθα
ἀπὸ
τῶν
θεῶν
|
αὐτὸ |
πρῶτον
λαμβάνοντες.
ἐπεὶ
γὰρ
ἐκεῖνοι |
[4, 7] |
γενόμενον
ὁρᾷ,
διότι
τῶν
περὶ
|
αὐτὸ |
τὰ
μὲν
ἀκώλυτα
ἔχει
καὶ |
[4, 4] |
ἐπ´
{αὐτὸ{
υ}
καταστρέφεις
{ἐπ´
|
αὐτὸ} |
τὸ
ψυχαγωγηθῆναι
ἢ
μαθεῖν
τι, |
[4, 4] |
μοι.
εἰ
μὲν
γὰρ
ἐπ´
|
{αὐτὸ{ |
υ}
καταστρέφεις
{ἐπ´
αὐτὸ}
τὸ |