Livre, Chap. |
[4, 13] |
ἴσον
γίνεται;
σὺ
πιστῷ
παρακατέθου,
|
σὺ |
αἰδήμονι,
τὰς
ἑαυτοῦ
ἐνεργείας
μόνας |
[4, 1] |
ἠνέσχου
λοιδορούμενος,
ἀποκλειόμενος;
ἀλλ´
εἰ
|
σὺ |
αἰσχύνῃ
τὰ
σαυτοῦ
ὁμολογεῖν,
ὅρα |
[4, 1] |
αὐτόν.
(Πῶς
λέγεις;
(Ὡς
καὶ
|
σὺ |
ἀλεκτρυόνα
οὐ
λέγεις
κακῶς
πρᾶξαι |
[4, 1] |
πρόσπασχε
αὐτοῖς
καὶ
οὐκ
ἔσται.
|
σὺ |
αὐτὰ
αὑτῷ
μὴ
εἴπῃς
ἀναγκαῖα |
[4, 10] |
γένηται;
ὅπως
γὰρ
ἂν
γένηται,
|
σὺ |
αὐτὸ
θήσεις
καλῶς
καὶ
ἔσται
|
[4, 1] |
ἕνα
μὲν
δεσπότην
σαυτοῦ
καὶ
|
σὺ |
αὐτὸς
ὡμολόγησας.
ὅτι
δὲ
πάντων, |
[4, 6] |
ἐκεῖνοι
δ´
οὐκ
ἀγανακτοῦσιν,
εἰ
|
σὺ |
αὐτοὺς
ἐλεεῖς.
διὰ
τί;
ὅτι |
[4, 1] |
ἐκείνου
φύσιν;
τοῦτο
παράδοξόν
ἐστιν;
|
σὺ |
γὰρ
αὐτὸ
ἐπὶ
πάντων
τῶν |
[4, 13] |
σοὶ
πιστεύω
τὸν
ἐμαυτοῦ
οἶνον·
|
σὺ |
γὰρ
τετρυπημένον
ἔχεις
τὸν
πίθον. |
[4, 1] |
εἰ
ἐκεῖνοι
μὲν
γενναῖοι
ἦσαν,
|
σὺ |
δ´
ἀγεννής;
ἐκεῖνοι
μὲν
ἄφοβοι, |
[4, 1] |
δὲ
δειλός;
ἐκεῖνοι
μὲν
ἐγκρατεῖς,
|
σὺ |
δ´
ἀκόλαστος;
Καὶ
τί,
φησί, |
[4, 6] |
ὅτι
οὐδὲν
κωλύει
ψεῦδος
εἰπεῖν‘
|
σὺ |
δ´
εἴπερ
ταῖς
ἀληθείαις
οὐδενὸς |
[4, 6] |
ὀνόματα.
εἰ
δ´
ἄρχουσιν
ἐκεῖνοι,
|
σὺ |
δ´
οὐ
θέλεις
σαυτῷ
τὰς |
[4, 6] |
πεπεισμένοι
εἰσίν,
ὅτι
ἀγαθῶν
τυγχάνουσιν,
|
σὺ |
δ´
οὐ
πέπεισαι.
διὰ
τοῦτο |
[4, 1] |
δ´
ἀγεννής;
ἐκεῖνοι
μὲν
ἄφοβοι,
|
σὺ |
δὲ
δειλός;
ἐκεῖνοι
μὲν
ἐγκρατεῖς, |
[4, 8] |
τὰ
δ´
ἀπὸ
μοχθηρῶν
μοχθηρῶς.
|
σὺ
|
δὲ
μέχρις
ἂν
καταμάθῃς
τὸ |
[4, 13] |
πίθον
εἶχον
ἐγὼ
μὲν
στεγνόν,
|
σὺ
|
δὲ
τετρυπημένον
καὶ
ἐλθὼν
παρακατέθου |
[4, 10] |
σχέσεις
{παρέβην{
αι}
ὅ
με
|
σὺ |
ἐγέννησας,
χάριν
ἔχω,
ὧν
ἔδωκας· |
[4, 1] |
γενέσθαι
καὶ
ἄλλους,
καθάπερ
καὶ
|
σὺ |
ἐγένου,
καὶ
γενομένους
ἔχειν
χώραν |
[4, 13] |
Ναί·
ἀλλ´
ἐγὼ
σοὶ
πιστεύω,
|
σὺ |
ἐμοὶ
οὐ
πιστεύεις.
(Πρῶτον
μὲν |
[4, 13] |
οὐ
πιστεύεις.
(Πρῶτον
μὲν
οὐδὲ
|
σὺ |
ἐμοὶ
πιστεύεις,
ἀλλὰ
φλύαρος
εἶ
|
[4, 9] |
ἄλλον
ἴδῃς
ἄρχοντα,
ἀντίθες,
ὅτι
|
σὺ |
ἔχεις
τὸ
μὴ
δεῖσθαι
ἀρχῆς· |
[4, 5] |
γείτων
λίθους’
μή
τι
οὖν
|
σὺ |
ἡμάρτηκας;
ἀλλὰ
τὰ
ἐν
οἴκῳ |
[4, 1] |
θάνατον.
εἰ
δ´
ἐγὼ
καὶ
|
σὺ |
ἦμεν,
εὐθὺς
ἂν
καταφιλοσοφήσαντες
ὅτι |
[4, 13] |
σοι
γενέσθαι;
τί
δ´,
εἰ
|
σὺ |
καλῶς
μοι
πεπίστευκας
τὰ
σαυτοῦ, |
[4, 6] |
Ταλαίπωρε,
οὐ
θέλεις
βλέπειν,
τί
|
σὺ |
λέγεις
περὶ
σαυτοῦ;
τίς
φαίνῃ |
[4, 4] |
γνῶ
τὴν
ἀναφοράν.
οὐδὲ
γὰρ
|
σὺ |
λέγεις
φιλόπονον
τὸν
διὰ
παιδισκάριον |
[4, 6] |
σου
πλέον
ἔχουσιν,
περὶ
ὃ
|
σὺ |
μὲν
ἐσπούδακας,
ἐκεῖνοι
δ´
ἀμελοῦσιν· |
[4, 6] |
σαυτῷ
τὰς
ἀληθείας
εἰπεῖν,
ὅτι
|
σὺ |
μὲν
οὐδὲν
τούτου
ἕνεκα
ποιεῖς, |
[4, 6] |
δ´
οὐ
πέπεισαι.
διὰ
τοῦτο
|
σὺ |
μὲν
οὐκ
ἀρκῇ
τοῖς
σοῖς, |
[4, 6] |
ἴσον
ἔχειν
ἐκείνοις,
περὶ
ἃ
|
σὺ |
μὲν
οὐκ
ἐσπούδακας,
ἐκεῖνοι
δ´ |
[4, 6] |
ἐπέπεισο,
ὅτι
περὶ
τὰ
ἀγαθὰ
|
σὺ
|
ὁ
ἐπιτυγχάνων
εἶ,
ἐκεῖνοι
δ´ |
[4, 1] |
(Τὸ
δῆσαι·
τοῦτο
ὃ
καὶ
|
σὺ |
ὁμολογήσεις,
ἂν
θέλῃς
σῴζειν,
ὅτι |
[4, 11] |
μακροτάτω
τῆς
ἀνθρωπίνης
συναναστροφῆς
ἀπεληλασμένα.
|
σὺ |
οὖν
ἄνθρωπος
ὢν
οὐδὲ
ζῷον |
[4, 5] |
ἀλλὰ
τὰ
ἐν
οἴκῳ
κατεάγη’
|
σὺ |
οὖν
σκευάριον
εἶ;
οὔ,
ἀλλὰ |
[4, 9] |
ἂν
ἰσχυροποιηθῇς.
τοιοῦτόν
τι
καὶ
|
σὺ |
πάθε·
ἴσθι
γάρ,
ὅτι
οὐδέν |
[4, 8] |
ἀγαθοῦ
παρασκευήν,
ἐκδέξομαι,
ἵνα
με
|
σὺ |
παρασκευάσῃς
ἐπὶ
τὰ
οἰκεῖα
ἔργα; |
[4, 7] |
ἐξίσταμαι·
ὅπου
πάλιν
ἐγὼ
κρείττων,
|
σὺ |
παραχώρει
μοι.
ἐμοὶ
γὰρ
μεμέληκεν, |
[4, 6] |
ᾧ
ἐσπουδάκασιν;
περὶ
ἀρχὰς
ἐσπουδάκασιν,
|
σὺ |
περὶ
δόγματα·
καὶ
περὶ
πλοῦτον, |
[4, 6] |
περὶ
δόγματα·
καὶ
περὶ
πλοῦτον,
|
σὺ |
περὶ
τὴν
χρῆσιν
τῶν
φαντασιῶν. |
[4, 13] |
πῶς
οὐκ
ἀναμένω
ἵνα
μοι
|
σὺ |
πιστεύσῃς
τὰ
σαυτοῦ,
ἀλλ´
αὐτὸς |
[4, 13] |
πῶς
οὖν
ἔτι
ἴσον
γίνεται;
|
σὺ |
πιστῷ
παρακατέθου,
σὺ
αἰδήμονι,
τὰς |
[4, 11] |
κατεσκευασμένα
καὶ
τὸ
πινάκιον
αὐτὸς
|
σὺ |
πλυνεῖς,
ὅταν
μέλλῃς
ἐσθίειν,
ἐὰν |
[4, 6] |
εὐνούστερον
καὶ
οἰκειότερον
ἔχων
ἢ
|
σὺ |
σαυτῷ;
πῶς
οὖν
οὔπω
πέπεικας |
[4, 6] |
σοι
πρὸς
τὸ
πεῖσαι
ὡς
|
σὺ |
σαυτῷ;
τίς
δ´
εὐνούστερον
καὶ |
[4, 6] |
σοι
τοσούτῳ
χρόνῳ
σύνεστιν
ὡς
|
σὺ |
σαυτῷ;
τίς
δὲ
οὕτως
πιθανός |
[4, 9] |
πλείονος
ἄξιον.
ἄλλος
γυναῖκα
εὔμορφον,
|
σὺ |
τὸ
μὴ
ἐπιθυμεῖν
εὐμόρφου
γυναικός. |
[4, 13] |
μέρει
καὶ
τὰ
ἐμά;
εἰ
|
σὺ |
φλύαρος
εἶ
καὶ
πάντας
τοὺς
|
[4, 8] |
κήπου
Ἀδωνιακοῦ.
τοιοῦτον
εἶ
καὶ
|
σὺ |
φυτάριον·
θᾶττον
τοῦ
δέοντος
ἤνθηκας, |
[4, 13] |
κακῶς
λέγει
τὸν
Καίσαρα,
εἶτα
|
σὺ |
ὥσπερ
ἐνέχυρον
παρ´
αὐτοῦ
λαβὼν |