Livre, Chap. |
[4, 12] |
τοι
πᾶσα
ἐπιστήμη
καταφρονητική
ἐστι
|
τῆς |
ἀγνοίας
καὶ
τῶν
ἀγνοούντων
καὶ |
[4, 1] |
καὶ
πόλεις
ὅλαι
ἀπώλοντο·
ὑπὲρ
|
τῆς |
{ἀληθ{
ε}
ινῆς
καὶ
ἀνεπιβουλεύτου |
[4, 1] |
παρὰ
τῆς
φύσεως
πρὸς
εὕρεσιν
|
τῆς |
ἀληθείας.
εἰ
δ´
αὐτὸς
οὐχ |
[4, 11] |
σκώληκες
καὶ
ἀράχναι,
τὰ
μακροτάτω
|
τῆς
|
ἀνθρωπίνης
συναναστροφῆς
ἀπεληλασμένα.
σὺ
οὖν |
[4, 7] |
ὅταν
θέλῃς.
πείρασαί
μοί
σου
|
τῆς |
ἀρχῆς
καὶ
γνώσῃ,
μέχρι
τίνος |
[4, 11] |
ὁρᾶτε
ὅτι
οὐ
κακοῦται
ὑπὸ
|
τῆς |
αὐστηρᾶς
διαίτης.
ἂν
δέ
μοι |
[4, 3] |
τὸ
πλοῖον,
οὐ
χρείαν
ἔχει
|
τῆς |
αὐτῆς
παρασκευῆς,
ὅσης
εἰς
τὸ |
[4, 8] |
τηλικούτων
δογμάτων
οὐχὶ
αἰσθάνεταί
τε
|
τῆς |
αὑτοῦ
παρασκευῆς
καὶ
ἐπὶ
τὰ |
[4, 5] |
πῶς
Πώλου,
πῶς
Καλλικλέους,
πῶς
|
τῆς |
γυναικὸς
ἠνείχετο,
πῶς
τοῦ
υἱοῦ |
[4, 10] |
σοῦ
πρὸς
τὸ
αἰσθέσθαι
σου
|
τῆς |
διοικήσεως
καὶ
ἀκολουθῆσαι
αὐτῇ,
τούτων |
[4, 1] |
ἦν,
ὅτι
ἀποβεβλήκει
πάσας
τὰς
|
τῆς |
δουλείας
{β}
λαβὰς
οὐδ´
ἦν, |
[4, 1] |
τόλμα
καρπιστὴν
διδόναι
τοσούτους
ἔχων
|
τῆς |
δουλείας
ἐλέγχους.
καίτοι
τὸν
μὲν |
[4, 1] |
ὅπου
δὲ
σώματος
χρεία
καὶ
|
τῆς |
ἐκ
τούτου
συνεργείας,
πάλαι
ἀκήκοας, |
[4, 1] |
ζῴων,
πῶς
χρώμεθα
τῇ
ἐννοίᾳ
|
τῆς |
ἐλευθερίας.
λέοντας
τρέφουσιν
ἡμέρους
ἐγκλείσαντες |
[4, 13] |
ἐκείνῳ,
ὅμως
δ´
ὑπὸ
φλυαρίας
|
τῆς |
ἐμαυτοῦ
πέπονθα
ἃ
πέπονθα.
Ναί· |
[4, 12] |
ἔξωθέν
ποθεν,
ἀλλ´
ἐξ
αὐτῆς
|
τῆς |
ἐνεργείας.
Τί
οὖν;
δυνατὸν
ἀναμάρτητον |
[4, 8] |
ἐπὶ
ποσὸν
αἰσθάνῃ
καὶ
αὐτὸς
|
τῆς |
ἐπαγγελίας
τοῦ
φιλοσόφου,
ἀπολισθάνεις
δὲ |
[4, 1] |
ἐπιθυμουμένων
ἐλευθερία
παρασκευάζεται,
ἀλλὰ
ἀνασκευῇ
|
τῆς |
ἐπιθυμίας.
καὶ
ἵν´
εἰδῇς,
ὅτι |
[4, 1] |
εἶναι
ἢ
ἐλεύθερον;
(Οὐδέποθ´
ὑπὸ
|
τῆς |
ἐρωμένης
ἐπετάγης
οὐδὲν
ὧν
οὐκ |
[4, 1] |
φίλον·
ἀπῆλθεν,
{ἀπέ{
ς}
πεσεν
|
τῆς |
ἐφαρμογῆς,
θλίβεται,
ζητεῖ
τὰ
μηδὲν |
[4, 11] |
μὴ
ἀπὸ
τοῦ
ἱδρῶτος
καὶ
|
τῆς |
κατὰ
τὴν
ἐσθῆτα
συνοχῆς
ὑπολείπεσθαί |
[4, 5] |
τί
ἦν;
ἵν´
ὕδωρ
καταχέῃ
|
τῆς |
κεφαλῆς
ὅσον
καὶ
θέλει,
ἵνα |
[4, 1] |
εἶχεν,
πάντα
μόνον
προσηρτημένα.
εἰ
|
τῆς |
κτήσεως
ἐπελάβου,
αὐτὴν
ἀφῆκεν
ἄν |
[4, 1] |
ἀλλ´
ὑπὲρ
τοῦ
σώματος
καὶ
|
τῆς |
κτήσεως;
ὑπὲρ
τῶν
ἀλλοτρίων;
ὑπὲρ |
[4, 13] |
λαβὼν
τῆς
πίστεως
τὸ
αὐτὸν
|
τῆς |
λοιδορίας
κατῆρχθαι
λέγεις
καὶ
αὐτὸς |
[4, 1] |
ὑποτάσσομεν
κακῶς,
οὗτος
δ´
ἔχει}
|
τῆς |
μεγίστης
ὠφελείας
ἐξουσίαν’
ἀνάγκη
καὶ |
[4, 1] |
ὑποτάσσομεν
κακῶς
οὗτος
δ´
ἔχει
|
{τῆς |
μεγίστης
ὠφελείας·
θεῖόν
ἐστιν.
εἶθ´ |
[4, 1] |
γάρ,
ὅτι
τὸ
ἔχον
ἐξουσίαν
|
τῆς |
μεγίστης
ὠφελείας
θεῖόν
ἐστιν,
εἶθ´ |
[4, 1] |
τοσούτων
καὶ
τηλικούτων
ὠνῇ;
ὑπὲρ
|
τῆς |
νομιζομένης
ἐλευθερίας
ταύτης
οἱ
μὲν |
[4, 1] |
ἐναντία,
μεγαλοψυχίας,
γενναιότητος,
ἀνδρείας,
αὐτῆς
|
τῆς |
νῦν
ζητουμένης
ἐλευθερίας.
(Ἐπὶ
τί |
[4, 1] |
εἰ
διὰ
Φηλικίωνα
ἔδει
ζῆσαι
|
τῆς |
ὀφρύος
αὐτοῦ
καὶ
τοῦ
δουλικοῦ |
[4, 7] |
τὰ
παιδία
παίζοντα
περὶ
μὲν
|
τῆς |
παιδιᾶς
διαφέρεται,
τῶν
ὀστρακίων
δ´ |
[4, 7] |
(Ὅτι
καθήκειν
ἐμαυτῷ
δοκῶ
μενούσης
|
τῆς |
παιδιᾶς
συμπαίζειν.
(Πῶς
οὖν
οὐκ |
[4, 11] |
καὶ
ἀεροβατεῖν
αὐτὸν
καὶ
ἐκ
|
τῆς |
παλαίστρας
κλέπτειν
τὰ
ἱμάτια.
ἐπεί |
[4, 1] |
δειλοὺς
οὐκ
ἀηδῶς
ὄψεται
ἀπολελειμμένους
|
τῆς |
πανηγύρεως·
οὐδὲ
γὰρ
παρόντες
ὡς |
[4, 1] |
ἐὰν
ἀποθνῄσκωσιν,
τί
σοί
ἐστι
|
τῆς
|
παρασκευῆς
ὄφελος;
τοῦτ´
ἔστιν
ἐλευθέρου |
[4, 1] |
ὑπακούειν
οὐδ´
ὑπεραπέθανεν
ἂν
εὐκολώτερον
|
τῆς |
πατρίδος
ἄλλος.
οὐ
γὰρ
ἐζήτει |
[4, 11] |
νεανίσκου·
εἰσῆλθεν
γὰρ
ἔχων
ἐναύσματα
|
τῆς |
περὶ
τὸ
καλὸν
σπουδῆς,
ἀλλαχοῦ |
[4, 13] |
ὥσπερ
ἐνέχυρον
παρ´
αὐτοῦ
λαβὼν
|
τῆς |
πίστεως
τὸ
αὐτὸν
τῆς
λοιδορίας |
[4, 4] |
μέμνησο,
ὅτι,
πᾶν
ὃ
ἔξω
|
τῆς
|
προαιρέσεως
τῆς
σαυτοῦ
τιμήσεις,
ἀπώλεσας |
[4, 4] |
ὅτι
δίχα
ὀρέξεως
καὶ
ἐκκλίσεως
|
τῆς |
πρὸς
τὰ
ἐκτός,
καὶ
λοιπὸν |
[4, 8] |
τὸ
τοῦ
φιλοσόφου
ποιοῦντα,
οὐχὶ
|
τῆς |
προσηγορίας
ἀφαιροῦνται
αὐτόν,
ἀλλὰ
θέντες |
[4, 8] |
πληροῦν
τὴν
ἐπαγγελίαν
ἀφαιροῦνται
αὐτὸν
|
τῆς |
προσηγορίας;
οὕτως
γὰρ
καὶ
ἐπὶ |
[4, 1] |
φάτνην,
ἐμπέπτωκεν
εἰς
δουλείαν
πολὺ
|
τῆς |
προτέρας
χαλεπωτέραν
ἢ
καὶ
εὐπορήσας |
[4, 4] |
πᾶν
ὃ
ἔξω
τῆς
προαιρέσεως
|
τῆς |
σαυτοῦ
τιμήσεις,
ἀπώλεσας
τὴν
προαίρεσιν. |
[4, 11] |
κατόζων
σεαυτοῦ.
δίκαιον
γάρ
ἐστι
|
τῆς |
σῆς
ἀκαθαρσίας
σὲ
μόνον
ἀπολαύειν. |
[4, 1] |
μετὰ
τῶν
φιλοσόφων.
ἀλλ´
ἐξελήλυθα
|
τῆς |
σχολῆς·
ἆρον
ἐκεῖνα
τὰ
τῶν |
[4, 12] |
ψέγοντες;
τί
τὸ
αἴτιον
ταύτης
|
τῆς |
ταραχῆς;
οὐδὲν
ἄλλο
ἢ
ὅτι |
[4, 8] |
σχῆμα
πρὸς
τὴν
τέχνην,
ἀπὸ
|
τῆς |
τέχνης
δὲ
τὸ
ὄνομα,
οὐκ |
[4, 1] |
μὲν
ὠνῆς
καὶ
πράσεως
καὶ
|
τῆς |
τοιαύτης
ἐν
κτήσει
κατατάξεως
ἤδη |
[4, 5] |
ἀλλ´,
ἂν
διδῶται,
ἐπὶ
ταύτης
|
τῆς |
ὕλης
τὸ
ἴδιον
ἡγεμονικὸν
τηρῆσαι. |
[4, 8] |
ἂν
ἐκεῖνος
ἄξιον
κρίνῃ
ταύτης
|
τῆς |
ὑπηρεσίας,
ἵνα
μηδαμοῦ
μηδὲν
παραγυμνώσῃ |
[4, 8] |
τὸ
αἰσχρὸν
ἢ
ἀπρεπὲς
τὸ
|
τῆς |
φιλοσοφίας
ἐκινδυνεύετο,
οὐδ´
ἔβλαπτον
τοὺς |
[4, 5] |
δυνάμεις
τινὰς
ἔχων
ἐλήλυθεν
παρὰ
|
τῆς |
φύσεως)
ἀλλ´
ὁ
ἀπολωλεκὼς
τὸ |
[4, 1] |
εὑρήσεις.
ἔχεις
γὰρ
ἀφορμὰς
παρὰ
|
τῆς |
φύσεως
πρὸς
εὕρεσιν
τῆς
ἀληθείας. |
[4, 1] |
τι
παρεῳγμένον,
ἐξεπήδησεν.
οὕτως
ὀρέγεται
|
τῆς |
φυσικῆς
ἐλευθερίας
καὶ
τοῦ
αὐτόνομα |