Alphabétiquement     [«   »]
τηρῆσαι 4
τηρούμενον 1
τηρῶ 1
τῆς 56
Τί 18
τί 201
τι 108
Fréquences     [«    »]
54 διὰ
52 τις
53 τοῖς
56 τῆς
59 δεῖ
61 τίς
65 μοι
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Arrien, Les Entretiens d'Épictête, livre IV

τῆς


Livre, Chap.
[4, 12]   τοι πᾶσα ἐπιστήμη καταφρονητική ἐστι  τῆς   ἀγνοίας καὶ τῶν ἀγνοούντων καὶ
[4, 1]   καὶ πόλεις ὅλαι ἀπώλοντο· ὑπὲρ  τῆς   {ἀληθ{ ε} ινῆς καὶ ἀνεπιβουλεύτου
[4, 1]   παρὰ τῆς φύσεως πρὸς εὕρεσιν  τῆς   ἀληθείας. εἰ δ´ αὐτὸς οὐχ
[4, 11]   σκώληκες καὶ ἀράχναι, τὰ μακροτάτω  τῆς   ἀνθρωπίνης συναναστροφῆς ἀπεληλασμένα. σὺ οὖν
[4, 7]   ὅταν θέλῃς. πείρασαί μοί σου  τῆς   ἀρχῆς καὶ γνώσῃ, μέχρι τίνος
[4, 11]   ὁρᾶτε ὅτι οὐ κακοῦται ὑπὸ  τῆς   αὐστηρᾶς διαίτης. ἂν δέ μοι
[4, 3]   τὸ πλοῖον, οὐ χρείαν ἔχει  τῆς   αὐτῆς παρασκευῆς, ὅσης εἰς τὸ
[4, 8]   τηλικούτων δογμάτων οὐχὶ αἰσθάνεταί τε  τῆς   αὑτοῦ παρασκευῆς καὶ ἐπὶ τὰ
[4, 5]   πῶς Πώλου, πῶς Καλλικλέους, πῶς  τῆς   γυναικὸς ἠνείχετο, πῶς τοῦ υἱοῦ
[4, 10]   σοῦ πρὸς τὸ αἰσθέσθαι σου  τῆς   διοικήσεως καὶ ἀκολουθῆσαι αὐτῇ, τούτων
[4, 1]   ἦν, ὅτι ἀποβεβλήκει πάσας τὰς  τῆς   δουλείας {β} λαβὰς οὐδ´ ἦν,
[4, 1]   τόλμα καρπιστὴν διδόναι τοσούτους ἔχων  τῆς   δουλείας ἐλέγχους. καίτοι τὸν μὲν
[4, 1]   ὅπου δὲ σώματος χρεία καὶ  τῆς   ἐκ τούτου συνεργείας, πάλαι ἀκήκοας,
[4, 1]   ζῴων, πῶς χρώμεθα τῇ ἐννοίᾳ  τῆς   ἐλευθερίας. λέοντας τρέφουσιν ἡμέρους ἐγκλείσαντες
[4, 13]   ἐκείνῳ, ὅμως δ´ ὑπὸ φλυαρίας  τῆς   ἐμαυτοῦ πέπονθα πέπονθα. Ναί·
[4, 12]   ἔξωθέν ποθεν, ἀλλ´ ἐξ αὐτῆς  τῆς   ἐνεργείας. Τί οὖν; δυνατὸν ἀναμάρτητον
[4, 8]   ἐπὶ ποσὸν αἰσθάνῃ καὶ αὐτὸς  τῆς   ἐπαγγελίας τοῦ φιλοσόφου, ἀπολισθάνεις δὲ
[4, 1]   ἐπιθυμουμένων ἐλευθερία παρασκευάζεται, ἀλλὰ ἀνασκευῇ  τῆς   ἐπιθυμίας. καὶ ἵν´ εἰδῇς, ὅτι
[4, 1]   εἶναι ἐλεύθερον; (Οὐδέποθ´ ὑπὸ  τῆς   ἐρωμένης ἐπετάγης οὐδὲν ὧν οὐκ
[4, 1]   φίλον· ἀπῆλθεν, {ἀπέ{ ς} πεσεν  τῆς   ἐφαρμογῆς, θλίβεται, ζητεῖ τὰ μηδὲν
[4, 11]   μὴ ἀπὸ τοῦ ἱδρῶτος καὶ  τῆς   κατὰ τὴν ἐσθῆτα συνοχῆς ὑπολείπεσθαί
[4, 5]   τί ἦν; ἵν´ ὕδωρ καταχέῃ  τῆς   κεφαλῆς ὅσον καὶ θέλει, ἵνα
[4, 1]   εἶχεν, πάντα μόνον προσηρτημένα. εἰ  τῆς   κτήσεως ἐπελάβου, αὐτὴν ἀφῆκεν ἄν
[4, 1]   ἀλλ´ ὑπὲρ τοῦ σώματος καὶ  τῆς   κτήσεως; ὑπὲρ τῶν ἀλλοτρίων; ὑπὲρ
[4, 13]   λαβὼν τῆς πίστεως τὸ αὐτὸν  τῆς   λοιδορίας κατῆρχθαι λέγεις καὶ αὐτὸς
[4, 1]   ὑποτάσσομεν κακῶς, οὗτος δ´ ἔχει}  τῆς   μεγίστης ὠφελείας ἐξουσίαν’ ἀνάγκη καὶ
[4, 1]   ὑποτάσσομεν κακῶς οὗτος δ´ ἔχει  {τῆς   μεγίστης ὠφελείας· θεῖόν ἐστιν. εἶθ´
[4, 1]   γάρ, ὅτι τὸ ἔχον ἐξουσίαν  τῆς   μεγίστης ὠφελείας θεῖόν ἐστιν, εἶθ´
[4, 1]   τοσούτων καὶ τηλικούτων ὠνῇ; ὑπὲρ  τῆς   νομιζομένης ἐλευθερίας ταύτης οἱ μὲν
[4, 1]   ἐναντία, μεγαλοψυχίας, γενναιότητος, ἀνδρείας, αὐτῆς  τῆς   νῦν ζητουμένης ἐλευθερίας. (Ἐπὶ τί
[4, 1]   εἰ διὰ Φηλικίωνα ἔδει ζῆσαι  τῆς   ὀφρύος αὐτοῦ καὶ τοῦ δουλικοῦ
[4, 7]   τὰ παιδία παίζοντα περὶ μὲν  τῆς   παιδιᾶς διαφέρεται, τῶν ὀστρακίων δ´
[4, 7]   (Ὅτι καθήκειν ἐμαυτῷ δοκῶ μενούσης  τῆς   παιδιᾶς συμπαίζειν. (Πῶς οὖν οὐκ
[4, 11]   καὶ ἀεροβατεῖν αὐτὸν καὶ ἐκ  τῆς   παλαίστρας κλέπτειν τὰ ἱμάτια. ἐπεί
[4, 1]   δειλοὺς οὐκ ἀηδῶς ὄψεται ἀπολελειμμένους  τῆς   πανηγύρεως· οὐδὲ γὰρ παρόντες ὡς
[4, 1]   ἐὰν ἀποθνῄσκωσιν, τί σοί ἐστι  τῆς   παρασκευῆς ὄφελος; τοῦτ´ ἔστιν ἐλευθέρου
[4, 1]   ὑπακούειν οὐδ´ ὑπεραπέθανεν ἂν εὐκολώτερον  τῆς   πατρίδος ἄλλος. οὐ γὰρ ἐζήτει
[4, 11]   νεανίσκου· εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα  τῆς   περὶ τὸ καλὸν σπουδῆς, ἀλλαχοῦ
[4, 13]   ὥσπερ ἐνέχυρον παρ´ αὐτοῦ λαβὼν  τῆς   πίστεως τὸ αὐτὸν τῆς λοιδορίας
[4, 4]   μέμνησο, ὅτι, πᾶν ἔξω  τῆς   προαιρέσεως τῆς σαυτοῦ τιμήσεις, ἀπώλεσας
[4, 4]   ὅτι δίχα ὀρέξεως καὶ ἐκκλίσεως  τῆς   πρὸς τὰ ἐκτός, καὶ λοιπὸν
[4, 8]   τὸ τοῦ φιλοσόφου ποιοῦντα, οὐχὶ  τῆς   προσηγορίας ἀφαιροῦνται αὐτόν, ἀλλὰ θέντες
[4, 8]   πληροῦν τὴν ἐπαγγελίαν ἀφαιροῦνται αὐτὸν  τῆς   προσηγορίας; οὕτως γὰρ καὶ ἐπὶ
[4, 1]   φάτνην, ἐμπέπτωκεν εἰς δουλείαν πολὺ  τῆς   προτέρας χαλεπωτέραν καὶ εὐπορήσας
[4, 4]   πᾶν ἔξω τῆς προαιρέσεως  τῆς   σαυτοῦ τιμήσεις, ἀπώλεσας τὴν προαίρεσιν.
[4, 11]   κατόζων σεαυτοῦ. δίκαιον γάρ ἐστι  τῆς   σῆς ἀκαθαρσίας σὲ μόνον ἀπολαύειν.
[4, 1]   μετὰ τῶν φιλοσόφων. ἀλλ´ ἐξελήλυθα  τῆς   σχολῆς· ἆρον ἐκεῖνα τὰ τῶν
[4, 12]   ψέγοντες; τί τὸ αἴτιον ταύτης  τῆς   ταραχῆς; οὐδὲν ἄλλο ὅτι
[4, 8]   σχῆμα πρὸς τὴν τέχνην, ἀπὸ  τῆς   τέχνης δὲ τὸ ὄνομα, οὐκ
[4, 1]   μὲν ὠνῆς καὶ πράσεως καὶ  τῆς   τοιαύτης ἐν κτήσει κατατάξεως ἤδη
[4, 5]   ἀλλ´, ἂν διδῶται, ἐπὶ ταύτης  τῆς   ὕλης τὸ ἴδιον ἡγεμονικὸν τηρῆσαι.
[4, 8]   ἂν ἐκεῖνος ἄξιον κρίνῃ ταύτης  τῆς   ὑπηρεσίας, ἵνα μηδαμοῦ μηδὲν παραγυμνώσῃ
[4, 8]   τὸ αἰσχρὸν ἀπρεπὲς τὸ  τῆς   φιλοσοφίας ἐκινδυνεύετο, οὐδ´ ἔβλαπτον τοὺς
[4, 5]   δυνάμεις τινὰς ἔχων ἐλήλυθεν παρὰ  τῆς   φύσεως) ἀλλ´ ἀπολωλεκὼς τὸ
[4, 1]   εὑρήσεις. ἔχεις γὰρ ἀφορμὰς παρὰ  τῆς   φύσεως πρὸς εὕρεσιν τῆς ἀληθείας.
[4, 1]   τι παρεῳγμένον, ἐξεπήδησεν. οὕτως ὀρέγεται  τῆς   φυσικῆς ἐλευθερίας καὶ τοῦ αὐτόνομα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/05/2007