HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Des parties des animaux, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ρ = 18 formes différentes pour 320 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[3, 9]   ἡ δ´ ὀσφὺς ἄσαρκος (ἄσαρκοι γὰρ αἱ καμπαὶ πάντων) ἀντὶ σαρκὸς

[3, 4]   καὶ τοῦτ´ εὐλόγως· ἀπὸ ταύτης γὰρ αἱ κινήσεις, περαίνονται δὲ διὰ

[3, 4]   ἐπὶ τῶν κοιλιῶν ἔχει· ψυχραὶ γὰρ αἱ μεγάλαι φλέβες καὶ κοιλίαι.

[3, 7]   θερμὸν ἐναντίον ψυχρῷ· καὶ σύστοιχα γὰρ ἀλλήλοις εἰσὶ τὸν εἰρημένον τρόπον.

[3, 5]   ἐν τοῖς μάλιστα καταλελεπτυσμένοις οὐθὲν γὰρ ἄλλο φαίνεται παρὰ τὰς φλέβας,

[3, 2]   τὴν τοῦ περιττώματος ἄφεσιν· τούτῳ γὰρ ἀμύνεται φοβηθέντα· καὶ ταύτῃ δὲ

[3, 1]   τὸ μὴ πάσχειν· τὰ μὲν γὰρ ἀμφοῖν ἕνεκεν ἔχει, καὶ τοῦ

[3, 7]   δ´ ἀπορεῖται ποτέρως ἔχει. Φανείη γὰρ ἂν ἐπαμφοτερίζειν τούτοις τὸ ἧπαρ

[3, 10]   ὅτι ὀλιγίστης μετέχωσιν ἰκμάδος· σαρκώδεις γὰρ ἂν οὖσαι (καὶ εἶχον καὶ

[3, 1]   γὰρ ἐνδέχεται λεαίνοντας διατρίβειν· εἰσρέοι γὰρ ἂν τὸ ὑγρὸν εἰς τὰς

[3, 1]   τοιαῦτα τῶν μορίων. Ὅσα μὲν γὰρ ἀναγκαῖον καὶ τοῖς θήλεσιν ἔχειν,

[3, 4]   πρὸς τὰ ἤθη. Τὰ μὲν γὰρ ἀναίσθητα σκληρὰν ἔχει τὴν καρδίαν

[3, 2]   καὶ δορκάσι (πρὸς ἔνια μὲν γὰρ ἀνθιστάμενα τοῖς κέρασιν ἀμύνονται, τὰ

[3, 1]   τὸ καλούμενον ῥύγχος στόμα· τοῦτο γὰρ ἀντὶ χειλῶν καὶ ὀδόντων ἔχουσιν.

[3, 10]   ἄνω καὶ κάτω· τὸ μὲν γὰρ ἄνω ἐστὶν οὗ ἕνεκεν καὶ

[3, 7]   δὲ συντελοῦσα ἀρχήν· τὸ μὲν γὰρ ἄνω καὶ κάτω, τὸ δ´

[3, 14]   τοῦτο τὸ μόριον. Τοῖς μὲν γὰρ ἁπλοῦν ἐστι καὶ ὅμοιον ἀναλυόμενον,

[3, 4]   τοιοῦτον δ´ ἡ καρδία· καὶ γὰρ ἀρχὴ τοῦ αἵματος καὶ ἔναιμον

[3, 4]   τὸ μὴ καταψύχεσθαι αὐτό· πᾶσι γὰρ ἀσαρκότερον τὸ στῆθος, τὰ δὲ

[3, 1]   τετραπόδων τὸ τῆς ὑός· καὶ γὰρ αὕτη ῥιζοφάγος. Ἔτι δ´ ἔχουσι

[3, 4]   τοῖς ἐναίμοις ὑπάρχειν αὐτήν· ἀναγκαῖον γὰρ αὐτοῖς ἔχειν τὴν ἀρχὴν τοῦ

[3, 1]   μὲν καρχαρόδοντα πάντα ἀνερρωγότα. Οὔσης γὰρ αὐτοῖς τῆς ἀλκῆς ἐν τοῖς

[3, 1]   δὲ μὴ σαρκοφάγοι μύουρον· τοιοῦτον γὰρ αὐτοῖς χρήσιμον, ἐκεῖνο δὲ ἄχρηστον.

[3, 7]   πρὸς τὸ σῶμα. Καθάπερ ἄγκυραι γὰρ βέβληνται πρὸς τὸ σῶμα διὰ

[3, 1]   καὶ τὰς βοηθείας. (Τὰ μὲν γὰρ γαμψώνυχα καλούμενα διὰ τὸ σαρκοφαγεῖν

[3, 10]   πληγεισῶν τῶν φρενῶν εἰκότως· οὐδὲν γὰρ γελᾷ τῶν ἄλλων. Προϊέναι δέ

[3, 6]   γένος τῶν ζῴων. Ἀναγκαῖον μὲν γὰρ γίνεσθαι τῷ θερμῷ κατάψυξιν, ταύτης

[3, 14]   δὲ πάντων ὅσα εὐθυέντερα· ταχείας γὰρ γινομένης τῆς διαχωρήσεως, καὶ διὰ

[3, 11]   ἐν ὑμένι ἐστίν· προβολῆς τε γὰρ δεῖ πρὸς τὸ ἀπαθῆ εἶναι,

[3, 11]   περὶ τὸν ἐγκέφαλον, εὐλόγως· ταῦτα γὰρ δεῖται πλείστης φυλακῆς. Ἡ μὲν

[3, 14]   ζῴων ἕκαστον, φανερὸν πᾶσιν. Καὶ γὰρ δέξασθαι τὴν εἰσελθοῦσαν τροφὴν καὶ

[3, 10]   σημεῖον ἐκ τῶν συμβαινόντων· ὅταν γὰρ διὰ τὴν γειτνίασιν ἑλκύσωσιν ὑγρότητα

[3, 4]   καὶ κατὰ τὸν λόγον· ἀρχὴν γὰρ εἶναι δεῖ μίαν ὅπου ἐνδέχεται.

[3, 3]   δὲ πλεύμονα οὐκ ἐνδέχεται. Δεῖ γὰρ εἶναί τινα κοινὸν οἷον αὐλῶνα,

[3, 7]   τὴν τῆς θερμότητος ἀρχήν (δεῖ γὰρ εἶναί τινα οἷον ἑστίαν, ἐν

[3, 4]   ἣν δ´ αἰτίαν, εἴρηται. Δεῖ γὰρ εἶναι τόπον τινὰ τῆς καρδίας

[3, 7]   φλέβα τὴν μεγάλην— ἀπὸ ταύτης γὰρ εἰς αὐτὰ μόνα διατείνουσι φλέβες—

[3, 9]   τοῦ ὑγροῦ περιττώματος ἔκκρισιν· φέρει γὰρ εἰς αὐτοὺς πόρος ἐκ τῆς

[3, 3]   πνεύματος ἕνεκεν πέφυκεν· διὰ τούτου γὰρ εἰσάγεται τὸ πνεῦμα τὰ ζῷα

[3, 6]   σομφότητα καὶ τὸ μέγεθος· αἰρομένου γὰρ εἰσρεῖ τὸ πνεῦμα, συνιόντος δ´

[3, 4]   καρδία τῶν φλεβῶν ἀρχή· φαίνονται γὰρ ἐκ ταύτης οὖσαι καὶ οὐ

[3, 5]   μεγάλης καὶ τῆς ἀορτῆς· αὗται γὰρ ἐκ τῆς καρδίας πρῶται δέχονται

[3, 2]   τῷ μέσῳ τῆς κεφαλῆς· οὕτω γὰρ ἑκάτερον τῶν μερῶν μάλιστ´ ἂν

[3, 3]   καὶ αἰσθήσεως (ἐπὶ τὸ καλούμενον γὰρ ἔμπροσθεν ἡ αἴσθησις καὶ ἡ

[3, 4]   καρδία τε καὶ ἧπαρ· φαίνεται γὰρ ἐν μὲν τοῖς ᾠοῖς ἐνίοτε

[3, 4]   μεγάλαι φλέβες καὶ κοιλίαι. Ὥσπερ γὰρ ἐν μικρῷ καὶ ἐν μεγάλῳ

[3, 5]   φλὲψ τῆς ἀορτῆς. Ἡ μὲν γὰρ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν, ἡ δ´

[3, 1]   ἐπαλλάττοντας, ὅθεν καρχαρόδοντα καλεῖται. Ἐπεὶ γὰρ ἐν τοῖς ὀδοῦσιν ἡ ἰσχὺς

[3, 9]   πιμελὴ καὶ στέαρ ἐστίν. Ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς πεπυρωμένοις ξηροῖς, οἷον

[3, 5]   καὶ συμβάλλουσιν εἰς ἕν· ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς πλεκομένοις ἐγγίνεται τὸ

[3, 2]   εἰς τὰ πολλὰ βλέποντα· ἢ γὰρ ἐν τῷ παντὶ ἢ τῷ

[3, 6]   πολὺ τοῖς ζῴοις. Τὰ μὲν γὰρ ἔναιμον ἔχει καὶ μέγαν, τὰ

[3, 1]   καὶ τοῦτο ταχέως ἐκπέμπειν. Οὐ γὰρ ἐνδέχεται λεαίνοντας διατρίβειν· εἰσρέοι γὰρ

[3, 4]   τούτων ἀναγκαῖον εἶναι μίαν· ὅπου γὰρ ἐνδέχεται, μίαν βέλτιον ἢ πολλάς.

[3, 2]   ἔχει τοὺς προσθίους ὀδόντας· (ἀφελοῦσα γὰρ ἐντεῦθεν ἡ φύσις τοῖς κέρασι

[3, 4]   τοῦτ´ εὐλόγως· ἐκ τῆς καρδίας γὰρ ἐποχετεύεται καὶ εἰς τὰς φλέβας,

[3, 2]   μικρὸν πάμπαν οὐδὲν ἴσμεν· ἐλάχιστον γάρ ἐστι τῶν γνωριζομένων δορκάς. Δεῖ

[3, 4]   τὴν καρδίαν οὐκ ἄλλοθεν· αὕτη γάρ ἐστιν ἀρχὴ ἢ πηγὴ τοῦ

[3, 4]   καὶ ἐκ τῶν γενέσεων· εὐθέως γάρ ἐστιν ἔναιμος πρώτη γινομένη τῶν

[3, 4]   ζῴων ἄδηλα εἶναι ταῦτα. Συνισταμένων γὰρ εὐθέως τῶν ἐναίμων καὶ πάμπαν

[3, 14]   τοῖς δ´ ἀνόμοιον· ἐνίοις μὲν γὰρ εὐρύτερον τὸ πρὸς τῇ κοιλίᾳ,

[3, 14]   οὐκ εὐθυέντερά ἐστιν. Ἡ μὲν γὰρ εὐρυχωρία ποιεῖ πλήθους ἐπιθυμίαν, ἡ

[3, 4]   εἴρηται καὶ πρότερον· Αἷμα μὲν γὰρ ἔχειν τοῖς ἐναίμοις δῆλον ὡς

[3, 4]   δ´ ἐν τοῖς μεγάλοις· τούτων γὰρ ἔχουσι καὶ αἱ καρδίαι μέγεθος.

[3, 1]   θήλειαι τῶν ὑῶν δάκνουσιν· οὐ γὰρ ἔχουσι χαυλιόδοντας. Καθόλου δὲ χρεών

[3, 7]   δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερόν· ἑκάτερον γὰρ ζητεῖ τὸ ὅμοιον. Ὥσπερ καὶ

[3, 4]   τοῦ αἵματος ἀρχήν. Τὸ μὲν γὰρ ζῷον αἰσθήσει ὥρισται, αἰσθητικὸν δὲ

[3, 4]   αὕτη τὸ πρόσθεν· ἐπὶ ταύτην γὰρ ἡ κίνησις. Ἔχει δὲ καὶ

[3, 9]   πᾶσι συμβέβηκεν ἔχειν νεφρούς. (Καταχρῆται γὰρ ἡ φύσις ἅμα τῶν τε

[3, 2]   πολυσχιδέσιν ὑπάρχουσιν ἕτεραι βοήθειαι· δέδωκε γὰρ ἡ φύσις τοῖς μὲν ὄνυχας,

[3, 14]   νηστεύσασιν ἀλλ´ οὐκ ἐδηδοκόσιν. Τότε γὰρ ἤδη μεταίχμιον γίνεται τῶν τόπων

[3, 12]   ἔχει χολὴν τῶν ζῳοτόκων· τὸ γὰρ ἧπαρ συμβάλλεται πολὺ μέρος πρὸς

[3, 12]   ὡς εἰπεῖν οὐδέν. Τό τε γὰρ ἧπαρ τοῖς μὲν πολυσχιδές ἐστι,

[3, 6]   ζῴων ὡς ἐπίπαν εἰπεῖν· τὸ γὰρ θερμὸν αὐξητικόν· ἡ δὲ πολυαιμία

[3, 10]   περί τινος τῶν ἐγχωρίων. Τοῦ γὰρ ἱερέως τοῦ Ὁπλοσμίου Διὸς ἀποθανόντος,

[3, 10]   πέρασι τῶν φλεβῶν· ἐξιέναι τε γὰρ ἰκμάδα ἀναγκαῖον, καὶ ταύτην αἱματικήν,

[3, 3]   εἰς τὴν κοιλίαν τραυμάτων. Ἀλλὰ γὰρ ἴσως εὔηθες τὸ τοὺς εὐήθεις

[3, 14]   ὄρνισι τὰς ἀποφυάδας· οἱ μὲν γὰρ ἰχθύες ἄνω πρὸς τῇ κοιλίᾳ,

[3, 2]   ἔργον τοῦ κέρατος ὑπάρχει. Βοηθείας γὰρ καὶ ἀλκῆς χάριν ἔχουσι τὰ

[3, 2]   ὁ Μῶμος ταῦτ´ ἐπετίμησεν. Ὥσπερ γὰρ καὶ εἰ ἑτέρωθί που τοῦ

[3, 12]   τῶν ζῳοτόκων ἐστὶν ἥπατι· καθαρὸν γὰρ καὶ ἔναιμον τὸ χρῶμα αὐτῶν

[3, 4]   κἀν τούτοις τὸ θερμόν· ἀγγεῖα γὰρ καὶ ἡ φλὲψ καὶ ἡ

[3, 1]   τὴν ἀνάπτυξιν τοῦ στόματος· πλείοσι γὰρ καὶ κατὰ μεῖζον δήξεται, ὅσονπερ

[3, 14]   καὶ τοῦ γινομένου περιττώματος. Προϊόντι γὰρ καὶ καταβαίνοντι τῷ περιττώματι εὐρυχωρία

[3, 4]   ἐν τοῖς νεογνοῖς τούτων· αἱματωδέστερα γὰρ καὶ μέγιστα κατὰ λόγον διὰ

[3, 14]   τοῦ στόματος ἀποδίδωσι λειτουργίαν (ἀνόδοντα γάρ) καὶ οὔτε ᾧ διαιρήσει, οὔτε

[3, 2]   στερεὸν ἐκ τῶν ὀστῶν· οὕτω γὰρ καὶ τὰ κέρατα ἔχοντα πρὸς

[3, 14]   οὖσαν τὴν τροφήν· τῇ δυνάμει γὰρ καὶ τῇ θερμότητι τῆς κοιλίας

[3, 5]   παντὸς τοῦ σώματος πέφυκεν· δεῖ γὰρ καὶ τὸ αἷμα διὰ παντὸς

[3, 2]   μώνυχον τοῦ διχαλοῦ μᾶλλον· ὁπλὴ γὰρ καὶ χηλὴ τὴν αὐτὴν ἔχει

[3, 3]   οἰσοφάγου ἐξ ἀνάγκης. Ἡ μὲν γὰρ καρδία ἐν τοῖς ἔμπροσθεν καὶ

[3, 14]   ὥσπερ καὶ τὰ κερατοφόρα. Τὰ γὰρ κερατοφόρα οὐκ ἔστιν ἀμφώδοντα· διὰ

[3, 9]   περίττωμα διὰ τῶν νεφρῶν· τὸ γὰρ λειπόμενον αἷμα καθαρὸν ὂν εὔπεπτόν

[3, 9]   ὑγρότητα μᾶλλον πίονες ὄντες· τὸ γὰρ λιπαρὸν θερμόν, πέττει δ´ ἡ

[3, 4]   φλεβί, καὶ ταῦτ´ εὐλόγως· ταύτῃ γὰρ μάλιστα κοινωνοῦσι τῇ καρδίᾳ. Ὅσα

[3, 4]   αὐτῆς ἀρχικὴν χώραν· περὶ μέσον γάρ, μᾶλλον δ´ ἐν τῷ ἄνω

[3, 10]   τῆς πληγῆς γινομένην θερμότητα. Τοῦτο γὰρ μᾶλλόν ἐστιν ἀξιοπίστων ἀκοῦσαι λεγόντων

[3, 2]   ταῖς μὲν ἐλάφοις τάχος (τὸ γὰρ μέγεθος αὐτῶν καὶ τὸ πολυσχιδὲς

[3, 2]   μέγεθος, ὥσπερ ταῖς καμήλοις· καὶ γὰρ μεγέθους ὑπερβολὴ τὴν ἀπὸ τῶν

[3, 1]   φύσιν ἀμφοτέρων ὄντες· τό τε γὰρ μέσον ἀμφοτέρων μετέχει τῶν ἄκρων,

[3, 2]   ἂν ἔχοι κέρας ἕν· τὸ γὰρ μέσον ὁμοίως κοινὸν ἀμφοτέρων τῶν

[3, 14]   κοιλίαν ἐντέρῳ τῷ λεπτῷ· τοῦτο γὰρ μεταξὺ τῆς τ´ ἄνω, ἐν

[3, 4]   ἀρχὴν τῆς θερμότητος. (Ἐν ταύτῃ γὰρ μόνῃ τῶν σπλάγχνων καὶ τοῦ

[3, 3]   συνέστηκεν ἐκ χονδρώδους σώματος· (οὐ γὰρ μόνον ἀναπνοῆς ἕνεκέν ἐστιν ἀλλὰ

[3, 2]   ἐπὶ τῶν ὤμων πεφυκότα. Οὐ γὰρ μόνον χρὴ σκοπεῖν πόθεν ἰσχυρότεραι

[3, 4]   τῶν ἄλλων σπλάγχνων. Οἵ τε γὰρ νεφροὶ πολλάκις φαίνονται λίθων μεστοὶ

[3, 9]   ἔχει καὶ περὶ νεφρῶν. Οὐδὲ γὰρ νεφροὺς οὔτε τῶν πτερωτῶν καὶ

[3, 9]   ἀλέας δέονται πλείονος· τὸ μὲν γὰρ νῶτον σαρκῶδές ἐστιν, ὅπως ᾖ

[3, 6]   πλεύμων καὶ ὅμοιος ἀφρῷ· καὶ γὰρ ὁ ἀφρὸς ἐκ πολλοῦ μικρὸς

[3, 6]   τῷ ὑγρῷ ἀνέχεσθαι χρόνον· ἅτε γὰρ ὀλίγον ἔχοντα θερμὸν ἱκανῶς ἐπὶ

[3, 12]   ἐχόντων δὲ ταῦτα διαφέρουσιν· οὐ γὰρ ὁμοίας οὔτε τὰς καρδίας ἔχουσι

[3, 6]   ζῳοτόκα τῶν ἄλλων τετραπόδων· οὐδὲν γὰρ ὁμοίως τρωγλοδυτεῖ τῶν ζῳοτόκων, οὔτ´

[3, 7]   τὴν πέψιν τῆς τροφῆς (ἔναιμα γὰρ ὄντα θερμὴν ἔχει τὴν φύσιν)

[3, 9]   τὴν τῶν νεφρῶν. Ἔσχατοί τε γὰρ ὄντες ἀλέας δέονται πλείονος· τὸ

[3, 1]   δὲ πλατύρυγχα αὐτῶν ἐστιν· τοιούτῳ γὰρ ὄντι ῥᾳδίως δύνατ´ ὀρύσσειν, ὥσπερ

[3, 2]   ἀσθενεστάτου μέρους τῆς κεφαλῆς. Οὐ γὰρ ὀξὺ βλέπων ὁ Μῶμος ταῦτ´

[3, 5]   θερμότητος πέσσειν δι´ ὀλιγότητα. Εἴρηται γὰρ ὅτι πᾶν τὸ κοινὸν γῆς

[3, 4]   σώματος οὔτε τοῦ αἵματος· κεῖται γὰρ οὐδαμῶς πρὸς ἀρχοειδῆ θέσιν, ἔχει

[3, 14]   τῆς τροφῆς δεκτικὸν μόριον. Ἐπεὶ γὰρ οὐδὲ ταῦτα ὅλως τὴν τοῦ

[3, 3]   ποτὸν εἰσδέχεται τὰ ζῷα. Πόρος γὰρ οὐδείς ἐστιν εἰς τὴν κοιλίαν

[3, 2]   κερατοφόρων οὐδέν ἐστιν ἄμφωδον· ἄνω γὰρ οὐκ ἔχει τοὺς προσθίους ὀδόντας·

[3, 4]   καλουμένην καὶ τὴν ἀορτήν. Ἑκατέρας γὰρ οὔσης ἀρχῆς τῶν φλεβῶν, καὶ

[3, 14]   δύνανται, φαύλως δὲ διελεῖν· ἐνδιατρίβειν γὰρ οὐχ οἷόν τε χρονίζοντας. Διόπερ

[3, 7]   δὲ καὶ τετραπόδων ὁμοίως (μικρὸν γὰρ πάμπαν ἔχουσιν) καὶ πολλοῖς τῶν

[3, 5]   ποσῷ καὶ τῷ ποιῷ. Οὐ γὰρ πᾶν ὁμοίως εὔπεπτον. Ῥεῖ δὲ

[3, 3]   ἔχουσιν αὐχένα τῶν ζῴων. Οὐ γὰρ πάντα τοῦτο τὸ μόριον ἔχει.

[3, 3]   οἰσοφάγον τῆς τροφῆς ἕνεκεν· οὐθὲν γὰρ παρασκευάζει πρὸς αὐτήν. Ἔτι δὲ

[3, 9]   πολὺ τὰ πρόβατα ὑπερβάλλει· γίνεται γὰρ περίνεφρα τάχιστα τῶν ζῴων τὰ

[3, 7]   καὶ καλῶς ἕνεκεν ὑπάρχουσιν· τῆς γὰρ περιττώσεως χάριν τῆς εἰς τὴν

[3, 12]   τούτων καὶ μικτόν· τῇ μὲν γὰρ πλατὺν ἔχει τῇ δὲ στενόν,

[3, 6]   ἐν τοῖς περὶ ἀναπνοῆς· ὕδατι γὰρ ποιεῖται τὴν κατάψυξιν, τὰ δ´

[3, 4]   οὐκ ὀρθῶς ὑπέλαβον. Πρῶτον μὲν γὰρ πολλὰς ἀρχὰς καὶ διεσπαρμένας ποιοῦσιν,

[3, 1]   λεχθησομένων ἔσται χρήσιμον. Τῶν τε γὰρ πρὸς ἀλκήν τε καὶ βοήθειαν

[3, 1]   τοσούτους πρὸς τὴν διάλεκτον· πολλὰ γὰρ πρὸς τὴν γένεσιν τῶν γραμμάτων

[3, 10]   κατὰ μέσον δ´ ὑμενωδέστερον· οὕτω γὰρ πρὸς τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν

[3, 1]   ἔχει τὸ ῥύγχος ἅπαντα· χρήσιμον γὰρ πρὸς τὸ κρατεῖν καὶ βιαστικώτερον

[3, 3]   κεῖσθαι τοῦ οἰσοφάγου· τὰ μὲν γὰρ πρὸς τὸν πλεύμονα τείνει καὶ

[3, 7]   εἰς πτερὰ καὶ λεπίδας. Ὁ γὰρ σπλὴν ἀντισπᾷ ἐκ τῆς κοιλίας

[3, 6]   εἴρηται καλῶς· ἐν ἀνθρώπῳ τε γὰρ συμβαίνει μόνον ὡς εἰπεῖν τὸ

[3, 4]   ἐλάσσους καὶ μέσας θαρραλεώτερα. Τὸ γὰρ συμβαῖνον πάθος ὑπὸ τοῦ φοβεῖσθαι

[3, 5]   ἐναλλάσσουσαι συνέχουσι τὸ σῶμα. Προϊοῦσαι γὰρ σχίζονται κατὰ τὴν διφυΐαν τῶν

[3, 6]   τὰ ἔναιμα τῶν ζῴων· θερμότερα γάρ. (Τὰ δὲ μὴ ἔναιμα καὶ

[3, 14]   εὐλόγως διὰ ταῦτα μόνος· καὶ γὰρ τὰ μὴ ἀμφώδοντα κερατοφόρα δὲ

[3, 2]   ~Περὶ δὲ κεράτων λεκτέον· καὶ γὰρ ταῦτα πέφυκε τοῖς ἔχουσιν ἐν

[3, 10]   τοὺς γέλωτας συμβαῖνον. Γαργαλιζόμενοί τε γὰρ ταχὺ γελῶσι, διὰ τὸ τὴν

[3, 14]   δύο πᾶσαι σχεδόν· τὰ μὲν γὰρ τῇ τῆς κυνὸς ὁμοίαν ἔχουσι

[3, 4]   καὶ θερμότητι, καθαρώτατον δέ· δεῖ γὰρ τὴν ἀρχὴν ὅτι μάλιστ´ ἠρεμεῖν,

[3, 14]   ἐν ᾧ μεταβάλλει. Τὸ μὲν γὰρ τὴν εἰσελθοῦσαν ἕξει μόριον, τὸ

[3, 8]   μόνον, τούτοις δ´ εὐλόγως. (Διὰ γὰρ τὴν ὑπεροχὴν τῆς φύσεως, ἣν

[3, 9]   τὸν σφακελισμὸν ἀναιροῦνται ταχέως· διὰ γὰρ τῆς ἀορτῆς καὶ τῆς φλεβὸς

[3, 4]   ὑποφέρει, καὶ τοῦτ´ εὐλόγως· φθειρομένης γὰρ τῆς ἀρχῆς οὐκ ἔστιν ἐξ

[3, 3]   εἰς τὴν κοιλίαν πρότερον· τὰ γὰρ τῆς κοιλίας περιττώματα φαίνεται χρωματίζειν

[3, 14]   σχεδὸν ὡς εἰπεῖν πάντας· ὀλίγον γάρ τί ἐστι γένος τὸ μὴ

[3, 3]   τὴν ὑποδοχὴν τῆς τροφῆς· ἐὰν γάρ τι παρεισρυῇ ξηρὸν ἢ ὑγρὸν

[3, 9]   ἐν τοῖς πεπεμμένοις ὑγροῖς· ἐγκαταλείπεται γάρ τι τῆς εἰργασμένης θερμότητος μόριον.

[3, 4]   ἔμπροσθεν ἢ ὄπισθεν· ἐν τοῖς γὰρ τιμιωτέροις τὸ τιμιώτερον καθίδρυκεν ἡ

[3, 10]   ἀποκοπεῖσα φθέγγεται τῶν ἀνθρώπων. Λέγουσι γάρ τινες ἐπαγόμενοι καὶ τὸν Ὅμηρον,

[3, 15]   δὲ μονοκοίλια οὐκ ἔχει, λεπτὸν γὰρ τὸ γάλα τῶν μονοκοιλίων. Διὸ

[3, 9]   ἐν πᾶσιν· ἐν τοῖς δεξιοῖς γὰρ τὸ ἧπαρ. Ἔχουσι δ´ οἱ

[3, 4]   τῶν τόπων ὁ μέσος· ἓν γὰρ τὸ μέσον καὶ ἐπὶ πᾶν

[3, 1]   αὐτῆς ὀνομασθέν, ὡς ἔοικεν· διὰ γὰρ τὸ μόνον ὀρθὸν εἶναι τῶν

[3, 9]   ἡ δὲ κίνησις ἐναντία· τήκει γὰρ τὸ πῖον μᾶλλον. Τοῖς μὲν

[3, 9]   ἀνωτέρω τοῦ ἀριστεροῦ ἐστιν· διὰ γὰρ τὸ τὴν κίνησιν εἶναι ἐκ

[3, 4]   καρδία. Καὶ τοῦτ´ εὐλόγως· μέσον γὰρ τὸ τῆς καρδίας ἐστὶ σῶμα

[3, 15]   τὸ νέμεσθαι ὀπώδη πόαν· ὁ γὰρ τοιοῦτος χυμὸς συνίστησιν ἐν τῇ

[3, 4]   καὶ κατὰ τὴν αἴσθησιν· ἐν γὰρ τοῖς ἐμβρύοις εὐθέως ἡ καρδία

[3, 14]   συντελῶν μορίων νῦν ἐπισκεπτέον. Οὔτε γὰρ τοῖς μεγέθεσιν οὔτε τοῖς εἴδεσιν

[3, 10]   αἰτίαν οὐ γίνεται; Τὸ μὲν γὰρ τοῦ γέλωτος πληγεισῶν τῶν φρενῶν

[3, 9]   νεφροὺς ἔχει· διὰ τὴν μαλακότητα γὰρ τοῦ χελωνίου εὐδιάπνουν γίνεται τὸ

[3, 10]   πλῆθος τῆς ἐπεισάκτου θερμότητος. Ἐπὶ γὰρ τοῦτο διέλαβεν ἡ φύσις, οἷον

[3, 2]   ἀποφεύγουσι) τοῖς δὲ βονάσοις (καὶ γὰρ τούτοις γαμψὰ τὰ κέρατα πέφυκε

[3, 5]   ἐναίμων καὶ πορευτικῶν· ἐν πᾶσι γὰρ τούτοις διώρισται τὸ ἔμπροσθεν καὶ

[3, 1]   ἄκρα τοῦ ῥύγχους κεχαραγμένα· ποηφάγοις γὰρ τούτοις οὖσι ποιεῖ ῥᾳδίως. Περὶ

[3, 5]   καὶ ὅς´ ἄλλα τοιαῦτα· καὶ γὰρ τούτων αὑαινομένων φλέβες λείπονται μόνον.

[3, 6]   φύσις καὶ καλουμένων ὀρνίθων. Πάντων γὰρ τούτων σομφὸς ὁ πλεύμων καὶ

[3, 1]   τὰ δὲ μεγαλόστομα. Ὅσα μὲν γὰρ τροφῆς καὶ ἀναπνοῆς καὶ λόγου

[3, 12]   σώματος καὶ ὑγίειαν· ἐν μὲν γὰρ τῷ αἵματι μάλιστα τὸ τούτων

[3, 3]   αἴσθησις καὶ ἡ κίνησις· αὐτῷ γὰρ τῷ λόγῳ τούτῳ διώρισται τὸ

[3, 5]   Ἡ δ´ ὑπερβολὴ δισσή· καὶ γὰρ τῷ ποσῷ καὶ τῷ ποιῷ.

[3, 4]   τὴν κατάψυχιν τῶν ἀριστερῶν· μάλιστα γὰρ τῶν ἄλλων ζῴων ἄνθρωπος ἔχει

[3, 7]   ὑγροτέραν εἶναι καὶ ψυχροτέραν. Διῄρηται γὰρ τῶν ἐναντίων ἕκαστον πρὸς τὴν

[3, 6]   τὰ ἀναφυσῶντα κήτη πάντα. Πολλὰ γὰρ τῶν ζῴων ἐπαμφοτερίζει τὴν φύσιν,

[3, 7]   ἧπαρ καὶ τὸν σπλῆνα (τούτων γὰρ τῶν σπλάγχνων ἡ φύσις οἷον

[3, 4]   δι´ ἐκείνης δ´ οὐδεμία· πασῶν γὰρ τῶν φλεβῶν ἐκ τῆς καρδίας

[3, 5]   εἰσί, πρότερον εἴρηται· τό τε γὰρ ὑγρὸν ἅπαν ἀγγείου δεῖται, καὶ

[3, 3]   ποτὸν δέχεται τὸ ζῷον· συμβαίνει γὰρ φανερῶς τὰ λεχθέντα πᾶσιν, οἷς

[3, 7]   ἐφεξῆς τῶν μορίων ἀριθμόν· περὶ γὰρ φρενῶν οὐδέν πω διώρισται, τοῦτο

[3, 11]   δεῖται πλείστης φυλακῆς. Ἡ μὲν γὰρ φυλακὴ περὶ τὰ κύρια, ταῦτα

[3, 1]   ζῴων καὶ καταψύχεται θύραθεν. Ἡ γὰρ φύσις αὐτὴ καθ´ αὑτήν, ὥσπερ

[3, 2]   ἔχειν κέρας οὐδενὶ συμβέβηκεν· οὐδὲν γὰρ χρῆται τοῖς κέρασιν οὔτ´ ἀμυνόμενον

[3, 14]   ἐντέρων διὰ τὸ μέγεθος· πάντα γὰρ ὡς εἰπεῖν μεγάλα τὰ κερατοφόρα

[3, 7]   ἧπαρ καὶ ὁ σπλήν· καὶ γὰρ ὡς μονοφυὲς ἑκάτερον, καὶ ὡς

[3, 9]   κύστις ἐκ τῶν νεφρῶν· τείνουσι γάρ, ὥσπερ εἴρηται, πόροι ἰσχυροὶ πρὸς

[3, 9]   ἐστιν, ἂν ἅπαξ νοσήσωσιν· συμβαίνει γὰρ ὥσπερ πολλοὺς νεφροὺς νοσούντων χαλεπωτέραν

[3, 9]   τοῦ ἀνθρώπου τοῖς βοείοις· εἰσὶ γὰρ ὥσπερ συγκείμενοι ἐκ πολλῶν νεφρῶν

[3, 11]   τὴν φύσιν τοιοῦτος· πυκνὸς μὲν γὰρ ὥστ´ ἀποστέγειν, ἄσαρκος δὲ ὥστε

[3, 9]   πιμελὴ μὲν ἐν τοῖς πιμελώδεσι, στέαρ δ´ ἐν τοῖς στεατώδεσιν· ἡ

[3, 9]   δ´ εὐπεψίας αἱματικῆς πιμελὴ καὶ στέαρ ἐστίν. Ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς

[3, 9]   τοῖς στεατώδεσιν ἧττον πυκνὸν τὸ στέαρ ἢ τοῖς προβάτοις. Καὶ τῷ

[3, 12]   τὸ τούτων τέλος, τὸ δ´ ἧπαρ αἱματικώτατον μετὰ τὴν καρδίαν τῶν

[3, 4]   εἶναι, μὴ ἔστι δὲ τὸ ἧπαρ, ἀνάγκη τὴν καρδίαν εἶναι καὶ

[3, 9]   ἀνώτερον τὸν δεξιὸν νεφρὸν τὸ ἧπαρ ἅπτεται τοῦ δεξιοῦ νεφροῦ ἐν

[3, 7]   τὸ τὴν θέσιν ἔχειν τὸ ἧπαρ ἐν τοῖς δεξιοῖς μᾶλλον ἡ

[3, 7]   σημείου χάριν, ἐναργῶς διμερὲς τὸ ἧπάρ ἐστιν, καὶ τὸ μὲν εἰς

[3, 9]   ἐν τοῖς δεξιοῖς γὰρ τὸ ἧπαρ. Ἔχουσι δ´ οἱ νεφροὶ μάλιστα

[3, 7]   τῶν ζῴων· καὶ τὸ μὲν ἧπαρ καὶ ὁ σπλὴν βοηθεῖ πρὸς

[3, 7]   γὰρ ἂν ἐπαμφοτερίζειν τούτοις τὸ ἧπαρ καὶ ὁ σπλήν· καὶ γὰρ

[3, 7]   πλάγια τοῦ σώματος τό θ´ ἧπαρ καὶ ὁ σπλὴν τὴν φλέβα

[3, 7]   παντὶ δῆλοι. Κατὰ δὲ τὸ ἧπαρ καὶ τὸν σπλῆνα δικαίως ἄν

[3, 7]   τῆς μεγάλης φλεβός, πρὸς τὸ ἧπαρ καὶ τὸν σπλῆνα (τούτων γὰρ

[3, 7]   δόξειεν ἂν οἷον νόθον εἶναι ἧπαρ ὁ σπλήν, ἐν δὲ τοῖς

[3, 4]   αἵματος. Ὑπάρχει δὲ καὶ τὸ ἧπαρ πᾶσι τοῖς ἐναίμοις· ἀλλ´ οὐθεὶς

[3, 7]   ἀποκρινόμενον. Καρδία μὲν οὖν καὶ ἧπαρ πᾶσιν ἀναγκαῖα τοῖς ζῴοις, ἡ

[3, 12]   χολὴν τῶν ζῳοτόκων· τὸ γὰρ ἧπαρ συμβάλλεται πολὺ μέρος πρὸς εὐκρασίαν

[3, 7]   οὖσα τοῦ σώματος) τὸ δ´ ἧπαρ τῆς πέψεως χάριν. Πάντα δὲ

[3, 12]   εἰπεῖν οὐδέν. Τό τε γὰρ ἧπαρ τοῖς μὲν πολυσχιδές ἐστι, τοῖς

[3, 10]   ἔναιμα αὐτό, καθάπερ καρδίαν καὶ ἧπαρ. Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι τοῦ

[3, 4]   ἔνδηλα γίνεται καρδία τε καὶ ἧπαρ· φαίνεται γὰρ ἐν μὲν τοῖς

[3, 4]   φυμάτων καὶ δοθιήνων καὶ τὸ ἧπαρ, ὡσαύτως δὲ καὶ ὁ πλεύμων,

[3, 2]   ἀμυνόμενον οὔτε πρὸς τὸ κρατεῖν, ἅπερ ἰσχύος ἐστὶν ἔργα. Ὅσα μὲν

[3, 7]   ἔχουσιν) καὶ πολλοῖς τῶν λεπιδωτῶν· ἅπερ καὶ κύστιν οὐκ ἔχει διὰ

[3, 7]   τούτων συνδέσμῳ πρὸς τὸ σῶμα. Καθάπερ ἄγκυραι γὰρ βέβληνται πρὸς τὸ

[3, 4]   ἀρθρωδέστεραι, τῶν δὲ νωθροτέρων ἀναρθρότεραι, καθάπερ αἱ τῶν ὑῶν. Αἱ δὲ

[3, 12]   μὲν κερατοφόρα καὶ διχαλὰ στρογγύλον, καθάπερ αἲξ καὶ πρόβατον καὶ τῶν

[3, 4]   καρδία φαίνεται κινουμένη τῶν μορίων καθάπερ εἰ ζῷον, ὡς ἀρχὴ τῆς

[3, 4]   τινος ἐκ πλειόνων συνθέτου ἀλλά, καθάπερ εἴπομεν, διαρθρώσει μᾶλλον. Εἰσὶ δὲ

[3, 3]   Ἡ δ´ ἀρτηρία τῷ διακεῖσθαι, καθάπερ εἴπομεν, ἐν τῷ πρόσθεν ὑπὸ

[3, 5]   τῶν μορίων ἐκ τοῦ αἵματος, καθάπερ εἴπομεν, εὐλόγως ἡ τῶν φλεβῶν

[3, 4]   καὶ ἰσχύος. Ἡ δὲ καρδία, καθάπερ εἴπομεν καὶ πρότερον, οἷον ζῷόν

[3, 6]   πλεύμονα, ἀλλ´ ἀντὶ τούτου βράγχια, καθάπερ εἴρηται ἐν τοῖς περὶ ἀναπνοῆς·

[3, 3]   τις, βῆχας καὶ πνιγμοὺς ποιεῖ, καθάπερ εἴρηται. Οὕτω δὲ καλῶς μεμηχάνηται

[3, 7]   καὶ διδύμην ἔχειν τὴν φύσιν, καθάπερ ἐκεῖνα δίδυμα μέν, συνήρτηται δ´

[3, 5]   ἄλλο φαίνεται παρὰ τὰς φλέβας, καθάπερ ἐπὶ τῶν ἀμπελίνων τε καὶ

[3, 4]   αἵματος οὐκ ἔχει ἐν ἑαυτῷ καθάπερ ἡ καρδία, ἀλλ´ ὥσπερ τὰ

[3, 14]   ζῴοις. Ἔχει δὲ διαφορὰς πολλάς, καθάπερ ἡ κοιλία, καὶ τοῦτο τὸ

[3, 2]   ὄνον. Τὰ μὲν οὖν πλεῖστα, καθάπερ καὶ τὸ σῶμα διῄρηται τῶν

[3, 4]   οἷον ἐρείσματος χάριν ὀστοῦν ὕπεστι, καθάπερ καὶ τοῖς ὅλοις σώμασιν. Κοιλίας

[3, 12]   ἔναιμον τὸ χρῶμα αὐτῶν ἐστι καθάπερ κἀκείνων. Αἴτιον δὲ τὸ τὰ

[3, 7]   σπλάγχνων τὰ μὲν εἶναι μονοφυῆ, καθάπερ καρδία καὶ πλεύμων, τὰ δὲ

[3, 10]   δὲ πάντα τὰ ἔναιμα αὐτό, καθάπερ καρδίαν καὶ ἧπαρ. Τούτου δ´

[3, 7]   καὶ πλεύμων, τὰ δὲ διφυῆ, καθάπερ νεφροί, τὰ δ´ ἀπορεῖται ποτέρως

[3, 2]   τῶν κεράτων φύσιν, ἀλλὰ μὴ καθάπερ ὁ Αἰσώπου Μῶμος διαμέμφεται τὸν

[3, 5]   σὰρξ ἢ τὸ ἀνάλογόν ἐστιν· καθάπερ οὖν ἐν ταῖς ὀχετείαις αἱ

[3, 1]   καὶ ὅσα παρ´ ἕλη ζῇ, καθάπερ τὰ πλωτὰ καὶ στεγανόποδα, τὰ

[3, 2]   πρὸς σωτηρίαν, οἷον ταχυτῆτα σώματος, καθάπερ τοῖς ἵπποις βεβοήθηκεν, ἢ μέγεθος,

[3, 7]   Οἷς δὲ ὀλίγη περίττωσις γίνεται, καθάπερ τοῖς ὀρνέοις καὶ τοῖς ἰχθύσι,

[3, 7]   δασύποδες δύο δοκοῦσιν ἥπατ´ ἔχειν, καθάπερ τῶν ἰχθύων ἕτεροί τέ τινες

[3, 1]   ἀλκήν, τὰ μὲν χαυλιόδοντας ἔχει, καθάπερ ὗς, τὰ δ´ ὀξεῖς καὶ

[3, 3]   ἔμπροσθεν ἡ ἀρτηρία τοῦ οἰσοφάγου, καίπερ ἐμποδίζουσα αὐτὸν περὶ τὴν ὑποδοχὴν

[3, 9]   ἀνθρώπων τοῖς πονοῦσι τοὺς νεφρούς, καίπερ τοῦ πιαίνεσθαι συμφέροντος, ὅμως ἂν

[3, 5]   παντὸς καὶ παρὰ πᾶν εἶναι, εἴπερ τῶν μορίων ἕκαστον ἐκ τούτου

[3, 4]   οὐ καλῶς διαλαβεῖν περὶ αὐτῶν, εἴπερ ᾠήθη διὰ μικρότητα τῶν ἀναίμων

[3, 3]   συνάγεται καὶ διοίγεται ὁ φάρυγξ, ὅνπερ τρόπον ἐκείνοις ἐπιβάλλει τε καὶ

[3, 1]   γὰρ καὶ κατὰ μεῖζον δήξεται, ὅσονπερ ἂν ἐπὶ τὸ πλέον ἀνερρώγῃ

[3, 2]   ἄλλων ζῴων φθορὰν ἱκανὴ κωλύειν, ὅπερ συμβέβηκε ταῖς καμήλοις, ἔτι δὲ

[3, 1]   βοήθεια, τῶν δὲ διὰ δήγματος. Διόπερ αἱ θήλειαι τῶν ὑῶν δάκνουσιν·

[3, 14]   δὲ πρὸς τῷ τέλει στενώτερον (διόπερ αἱ κύνες μετὰ πόνου προΐενται

[3, 4]   μεγέθους δεῖ μείζονος αὐταῖς ἀεί, διόπερ αἱ μέγισται τρεῖς ἔχουσι μόναι.

[3, 10]   γίνεσθαι τὸ σῶμα τῶν σπλάγχνων. Διόπερ αἱματικά, καὶ αὑτοῖς μὲν ὁμοίαν

[3, 6]   δ´ ὀρθοῖ τὰ σώματα μᾶλλον, διόπερ ἄνθρωπος μὲν τῶν ἄλλων ὀρθότατον,

[3, 5]   κατὰ τοὺς εὐρυχωρεστάτους τῶν πόρων· διόπερ ἐκ τῶν μυκτήρων καὶ τῶν

[3, 4]   ὄντος τοῦ αἵματος καὶ κεχωρισμένου. Διόπερ ἐν οἷς ἐνδέχεται, δύ´ εἰσὶν

[3, 9]   τὸ σῶμα καταναλίσκεται τῶν νεφρῶν· διόπερ ἐν τοῖς κοίλοις αὐτῶν οὐκ

[3, 7]   καὶ τὸ περὶ τὴν κύστιν. Διόπερ ἔν τισιν ἐκλείπει κατὰ τὸ

[3, 12]   μὴ πολλὴν ἔχειν φαύλην περίττωσιν. Διόπερ ἔνια καὶ οὐκ ἔχει χολὴν

[3, 7]   δεῖται τὰ ἔναιμα δυοῖν τούτοιν, διόπερ ἔχει πάντα τὰ ἔναιμα δύο

[3, 7]   δὲ δεξιὸν καὶ ἀριστερόν ἐστιν. Διόπερ καὶ ὁ ἐγκέφαλος βούλεται διμερὴς

[3, 8]   δεκτικὸν καὶ τούτου τοῦ περιττώματος. Διόπερ ὅσα πλεύμονα ἔχει τοιοῦτον ἅπαντ´

[3, 14]   ἡ δ´ εὐθύτης ταχυτῆτα ἐπιθυμίας· διόπερ ὅσα τῶν ζῴων ἢ ἁπλᾶς

[3, 14]   γὰρ οὐχ οἷόν τε χρονίζοντας. Διόπερ οὐδὲ πλατεῖς ἔχουσιν ὀδόντας, οὐδ´

[3, 6]   τὰ δ´ ἀναπνέοντα τῷ ἀέρι, διόπερ πάντα τὰ ἀναπνέοντα ἔχει πλεύμονα.

[3, 9]   τι τῆς εἰργασμένης θερμότητος μόριον. Διόπερ τὸ λιπαρὸν κοῦφόν ἐστι καὶ

[3, 6]   ἔξωθεν ἢ ὕδατι ἢ ἀέρι. Διόπερ τῶν μὲν ἰχθύων οὐδεὶς ἔχει

[3, 7]   τὸ ζωπυροῦν, καὶ τοῦτο εὐφύλακτον, ὥσπερ ἀκρόπολις οὖσα τοῦ σώματος) τὸ

[3, 4]   πρὸς ἀρχοειδῆ θέσιν, ἔχει δ´ ὥσπερ ἀντίζυγον ἐν τοῖς μάλιστ´ ἀπηκριβωμένοις

[3, 14]   τῶν τόπων. Εἶτ´ ἐντεῦθεν πάλιν, ὥσπερ ἀπὸ τῆς ἄνω κοιλίας δέχεται

[3, 4]   αἱ μεγάλαι φλέβες καὶ κοιλίαι. Ὥσπερ γὰρ ἐν μικρῷ καὶ ἐν

[3, 9]   αἱματικῆς πιμελὴ καὶ στέαρ ἐστίν. Ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς πεπυρωμένοις ξηροῖς,

[3, 5]   τοὔμπροσθεν, καὶ συμβάλλουσιν εἰς ἕν· ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς πλεκομένοις ἐγγίνεται

[3, 2]   βλέπων ὁ Μῶμος ταῦτ´ ἐπετίμησεν. Ὥσπερ γὰρ καὶ εἰ ἑτέρωθί που

[3, 4]   δὲ περὶ τὴν καρδίαν τοὐναντίον. Ὥσπερ δ´ ἐλέχθη, διὰ μὲν τῶν

[3, 14]   δὲ τὸ περίττωμα τὸ ἄχρηστον· ὥσπερ δὲ χρόνος ἕτερος ἑκατέρου τούτων,

[3, 7]   φύσιν εἶναι τῶν σπλάγχνων αἴτιον, ὥσπερ εἴπομεν, τὸ δύ´ εἶναι τὸ

[3, 1]   γὰρ φύσις αὐτὴ καθ´ αὑτήν, ὥσπερ εἴπομεν, τοῖς κοινοῖς πάντων μορίοις

[3, 1]   συμβάλλονται. Ἔνια δὲ τῶν ζῴων, ὥσπερ εἴπομεν, τροφῆς χάριν ἔχει μόνον.

[3, 9]   ἐκ τῶν νεφρῶν· τείνουσι γάρ, ὥσπερ εἴρηται, πόροι ἰσχυροὶ πρὸς αὐτήν·

[3, 9]   ἄλλοις ζῴοις τοῖς ἔχουσιν ἔναιμον, ὥσπερ εἴρηται, τὸν πλεύμονα πᾶσι συμβέβηκεν

[3, 7]   τὸ σῶμα καὶ τὰς φολίδας, ὥσπερ εἰς τὰ πτερὰ τοῖς ὄρνισιν.

[3, 5]   αἱμορροΐδες ἄπονοι γίνονται, καὶ οὐχ ὥσπερ ἐκ τῆς ἀρτηρίας μετὰ βίας.

[3, 3]   τὴν κοιλίαν ἀπὸ τοῦ πλεύμονος, ὥσπερ ἐκ τοῦ στόματος ὁρῶμεν τὸν

[3, 14]   ἀποφυάδας πυκνάς, ἵν´ ἐν ταύταις ὥσπερ ἐν προλακκίοις θησαυρίζοντες συσσήπωσι καὶ

[3, 5]   ἐκ τούτου συνέστηκεν. Ἔοικε δ´ ὥσπερ ἔν τε τοῖς κήποις αἱ

[3, 7]   τούτων φανερόν, ἐνίοις δὲ κἀκεῖ ὥσπερ ἔν τισι ζῳοτόκοις ἐπιδήλως διέστηκεν,

[3, 4]   ὦφθαι τοιοῦτον πάθος περὶ αὐτὴν ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων σπλάγχνων. Οἵ

[3, 7]   ἑκάτερον γὰρ ζητεῖ τὸ ὅμοιον. Ὥσπερ καὶ αὐτὰ βούλεται παραπλησίαν καὶ

[3, 10]   τὸ διάζωμα ἐν τοῖς ἐναίμοις, ὥσπερ καὶ εἴρηται, φρένες. Ἔχει δὲ

[3, 14]   ξυλικήν, ἔχει πλείους, οἷον κάμηλος, ὥσπερ καὶ τὰ κερατοφόρα. Τὰ γὰρ

[3, 7]   ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχει τοῖς ἔχουσιν, ὥσπερ καὶ τὰ περιττώματα, τό τ´

[3, 12]   ἐνίων δὲ καὶ φαῦλα παντελῶς, ὥσπερ καὶ τὰ σώματα φαύλης τετύχηκε

[3, 2]   τοῖς ἐλέφασιν. Τὰ δὲ χαυλιόδοντα, ὥσπερ καὶ τὸ τῶν ὑῶν γένος,

[3, 1]   γὰρ ὄντι ῥᾳδίως δύνατ´ ὀρύσσειν, ὥσπερ καὶ τῶν τετραπόδων τὸ τῆς

[3, 2]   κοινῇ πάντων, ἐνίοις δὲ χαυλιόδοντας ὥσπερ κέρατα ἐκ τῶν γνάθων ἐποίησεν.

[3, 2]   τὴν κάμψιν ἐκώλυεν ἄν, ἀναγκαῖον ὥσπερ νῦν ἔχουσιν, ἐπὶ τῆς κεφαλῆς

[3, 6]   κοινὸν ἐπ´ αὐτῶν, καὶ οὐχ ὥσπερ ὁ ὄρνις ὠνόμασται ἐπί τινος

[3, 9]   νεφρῶν μικρῶν καὶ οὐχ ὁμαλεῖς, ὥσπερ οἱ τῶν προβάτων καὶ τῶν

[3, 5]   αἷμα, φλέβιον δ´ οὐδὲν δῆλον, ὥσπερ οὐδ´ ἐν τοῖς ὀχετοῖς αἱ

[3, 1]   ἐστίν, τὰ δὲ βοηθείας χάριν, ὥσπερ πολλὰ τῶν ἀγρίων καὶ τῶν

[3, 9]   ἂν ἅπαξ νοσήσωσιν· συμβαίνει γὰρ ὥσπερ πολλοὺς νεφροὺς νοσούντων χαλεπωτέραν εἶναι

[3, 7]   ἐξ ἀνάγκης ἔχουσιν, ἀλλὰ πάμμικρον ὥσπερ σημείου χάριν, ἐναργῶς διμερὲς τὸ

[3, 9]   ἀνθρώπου τοῖς βοείοις· εἰσὶ γὰρ ὥσπερ συγκείμενοι ἐκ πολλῶν νεφρῶν μικρῶν

[3, 14]   Καὶ μηρυκάζει δ´ ἡ κάμηλος ὥσπερ τὰ κερατοφόρα, διὰ τὸ τὰς

[3, 4]   ἑαυτῷ καθάπερ ἡ καρδία, ἀλλ´ ὥσπερ τὰ λοιπά, ἐν φλεβί. Ἔτι

[3, 6]   μέγα διίστασθαι ἐν τῷ ἐμφυσᾶσθαι, ὥσπερ τὰ τετράποδα μὲν ᾠοτόκα δὲ

[3, 2]   τοῖς ἵπποις βεβοήθηκεν, ἢ μέγεθος, ὥσπερ ταῖς καμήλοις· καὶ γὰρ μεγέθους

[3, 6]   ὠνόμασται ἐπί τινος γένους. Διὸ ὥσπερ τὸ ὄρνιθι εἶναι ἔκ τινός

[3, 7]   αἱ κοιλίαι σκληραὶ γίνονται σπληνιῶσιν, ὥσπερ τοῖς λίαν οὐρητικοῖς, διὰ τὸ

[3, 4]   ἐκβολίμοις τῶν ἐμβρύων. Ἔτι δ´ ὥσπερ τῶν ἐκτὸς μορίων οὐ πᾶσι

[3, 7]   τισιν ἐκλείπει κατὰ τὸ μέγεθος, ὥσπερ τῶν τε πτερωτῶν ἐνίοις, ὅσα

[3, 4]   ἐν μεγάλῳ οἰκήματι τὸ ἴσον πῦρ ἧσσον ἐν τοῖς μείζοσι θερμαίνει,

[3, 9]   οἷον τῇ τέφρᾳ, ἐγκαταλείπεταί τι πῦρ, οὕτω καὶ ἐν τοῖς πεπεμμένοις

Livre, Chap.
[3, 9]	ἡ δ´ ὀσφὺς ἄσαρκος (ἄσαρκοι	γὰρ	αἱ καμπαὶ πάντων) ἀντὶ σαρκὸς
[3, 4]	καὶ τοῦτ´ εὐλόγως· ἀπὸ ταύτης	γὰρ	αἱ κινήσεις, περαίνονται δὲ διὰ
[3, 4]	ἐπὶ τῶν κοιλιῶν ἔχει· ψυχραὶ	γὰρ	αἱ μεγάλαι φλέβες καὶ κοιλίαι.
[3, 7]	θερμὸν ἐναντίον ψυχρῷ· καὶ σύστοιχα	γὰρ	ἀλλήλοις εἰσὶ τὸν εἰρημένον τρόπον.
[3, 5]	ἐν τοῖς μάλιστα καταλελεπτυσμένοις οὐθὲν	γὰρ	ἄλλο φαίνεται παρὰ τὰς φλέβας,
[3, 2]	τὴν τοῦ περιττώματος ἄφεσιν· τούτῳ	γὰρ	ἀμύνεται φοβηθέντα· καὶ ταύτῃ δὲ
[3, 1]	τὸ μὴ πάσχειν· τὰ μὲν	γὰρ	ἀμφοῖν ἕνεκεν ἔχει, καὶ τοῦ
[3, 7]	δ´ ἀπορεῖται ποτέρως ἔχει. Φανείη	γὰρ	ἂν ἐπαμφοτερίζειν τούτοις τὸ ἧπαρ
[3, 10]	ὅτι ὀλιγίστης μετέχωσιν ἰκμάδος· σαρκώδεις	γὰρ	ἂν οὖσαι (καὶ εἶχον καὶ
[3, 1]	γὰρ ἐνδέχεται λεαίνοντας διατρίβειν· εἰσρέοι	γὰρ	ἂν τὸ ὑγρὸν εἰς τὰς
[3, 1]	τοιαῦτα τῶν μορίων. Ὅσα μὲν	γὰρ	ἀναγκαῖον καὶ τοῖς θήλεσιν ἔχειν,
[3, 4]	πρὸς τὰ ἤθη. Τὰ μὲν	γὰρ	ἀναίσθητα σκληρὰν ἔχει τὴν καρδίαν
[3, 2]	καὶ δορκάσι (πρὸς ἔνια μὲν	γὰρ	ἀνθιστάμενα τοῖς κέρασιν ἀμύνονται, τὰ
[3, 1]	τὸ καλούμενον ῥύγχος στόμα· τοῦτο	γὰρ	ἀντὶ χειλῶν καὶ ὀδόντων ἔχουσιν.
[3, 10]	ἄνω καὶ κάτω· τὸ μὲν	γὰρ	ἄνω ἐστὶν οὗ ἕνεκεν καὶ
[3, 7]	δὲ συντελοῦσα ἀρχήν· τὸ μὲν	γὰρ	ἄνω καὶ κάτω, τὸ δ´
[3, 14]	τοῦτο τὸ μόριον. Τοῖς μὲν	γὰρ	ἁπλοῦν ἐστι καὶ ὅμοιον ἀναλυόμενον,
[3, 4]	τοιοῦτον δ´ ἡ καρδία· καὶ	γὰρ	ἀρχὴ τοῦ αἵματος καὶ ἔναιμον
[3, 4]	τὸ μὴ καταψύχεσθαι αὐτό· πᾶσι	γὰρ	ἀσαρκότερον τὸ στῆθος, τὰ δὲ
[3, 1]	τετραπόδων τὸ τῆς ὑός· καὶ	γὰρ	αὕτη ῥιζοφάγος. Ἔτι δ´ ἔχουσι
[3, 4]	τοῖς ἐναίμοις ὑπάρχειν αὐτήν· ἀναγκαῖον	γὰρ	αὐτοῖς ἔχειν τὴν ἀρχὴν τοῦ
[3, 1]	μὲν καρχαρόδοντα πάντα ἀνερρωγότα. Οὔσης	γὰρ	αὐτοῖς τῆς ἀλκῆς ἐν τοῖς
[3, 1]	δὲ μὴ σαρκοφάγοι μύουρον· τοιοῦτον	γὰρ	αὐτοῖς χρήσιμον, ἐκεῖνο δὲ ἄχρηστον.
[3, 7]	πρὸς τὸ σῶμα. Καθάπερ ἄγκυραι	γὰρ	βέβληνται πρὸς τὸ σῶμα διὰ
[3, 1]	καὶ τὰς βοηθείας. (Τὰ μὲν	γὰρ	γαμψώνυχα καλούμενα διὰ τὸ σαρκοφαγεῖν
[3, 10]	πληγεισῶν τῶν φρενῶν εἰκότως· οὐδὲν	γὰρ	γελᾷ τῶν ἄλλων. Προϊέναι δέ
[3, 6]	γένος τῶν ζῴων. Ἀναγκαῖον μὲν	γὰρ	γίνεσθαι τῷ θερμῷ κατάψυξιν, ταύτης
[3, 14]	δὲ πάντων ὅσα εὐθυέντερα· ταχείας	γὰρ	γινομένης τῆς διαχωρήσεως, καὶ διὰ
[3, 11]	ἐν ὑμένι ἐστίν· προβολῆς τε	γὰρ	δεῖ πρὸς τὸ ἀπαθῆ εἶναι,
[3, 11]	περὶ τὸν ἐγκέφαλον, εὐλόγως· ταῦτα	γὰρ	δεῖται πλείστης φυλακῆς. Ἡ μὲν
[3, 14]	ζῴων ἕκαστον, φανερὸν πᾶσιν. Καὶ	γὰρ	δέξασθαι τὴν εἰσελθοῦσαν τροφὴν καὶ
[3, 10]	σημεῖον ἐκ τῶν συμβαινόντων· ὅταν	γὰρ	διὰ τὴν γειτνίασιν ἑλκύσωσιν ὑγρότητα
[3, 4]	καὶ κατὰ τὸν λόγον· ἀρχὴν	γὰρ	εἶναι δεῖ μίαν ὅπου ἐνδέχεται.
[3, 3]	δὲ πλεύμονα οὐκ ἐνδέχεται. Δεῖ	γὰρ	εἶναί τινα κοινὸν οἷον αὐλῶνα,
[3, 7]	τὴν τῆς θερμότητος ἀρχήν (δεῖ	γὰρ	εἶναί τινα οἷον ἑστίαν, ἐν
[3, 4]	ἣν δ´ αἰτίαν, εἴρηται. Δεῖ	γὰρ	εἶναι τόπον τινὰ τῆς καρδίας
[3, 7]	φλέβα τὴν μεγάλην— ἀπὸ ταύτης	γὰρ	εἰς αὐτὰ μόνα διατείνουσι φλέβες—
[3, 9]	τοῦ ὑγροῦ περιττώματος ἔκκρισιν· φέρει	γὰρ	εἰς αὐτοὺς πόρος ἐκ τῆς
[3, 3]	πνεύματος ἕνεκεν πέφυκεν· διὰ τούτου	γὰρ	εἰσάγεται τὸ πνεῦμα τὰ ζῷα
[3, 6]	σομφότητα καὶ τὸ μέγεθος· αἰρομένου	γὰρ	εἰσρεῖ τὸ πνεῦμα, συνιόντος δ´
[3, 4]	καρδία τῶν φλεβῶν ἀρχή· φαίνονται	γὰρ	ἐκ ταύτης οὖσαι καὶ οὐ
[3, 5]	μεγάλης καὶ τῆς ἀορτῆς· αὗται	γὰρ	ἐκ τῆς καρδίας πρῶται δέχονται
[3, 2]	τῷ μέσῳ τῆς κεφαλῆς· οὕτω	γὰρ	ἑκάτερον τῶν μερῶν μάλιστ´ ἂν
[3, 3]	καὶ αἰσθήσεως (ἐπὶ τὸ καλούμενον	γὰρ	ἔμπροσθεν ἡ αἴσθησις καὶ ἡ
[3, 4]	καρδία τε καὶ ἧπαρ· φαίνεται	γὰρ	ἐν μὲν τοῖς ᾠοῖς ἐνίοτε
[3, 4]	μεγάλαι φλέβες καὶ κοιλίαι. Ὥσπερ	γὰρ	ἐν μικρῷ καὶ ἐν μεγάλῳ
[3, 5]	φλὲψ τῆς ἀορτῆς. Ἡ μὲν	γὰρ	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν, ἡ δ´
[3, 1]	ἐπαλλάττοντας, ὅθεν καρχαρόδοντα καλεῖται. Ἐπεὶ	γὰρ	ἐν τοῖς ὀδοῦσιν ἡ ἰσχὺς
[3, 9]	πιμελὴ καὶ στέαρ ἐστίν. Ὥσπερ	γὰρ	ἐν τοῖς πεπυρωμένοις ξηροῖς, οἷον
[3, 5]	καὶ συμβάλλουσιν εἰς ἕν· ὥσπερ	γὰρ	ἐν τοῖς πλεκομένοις ἐγγίνεται τὸ
[3, 2]	εἰς τὰ πολλὰ βλέποντα· ἢ	γὰρ	ἐν τῷ παντὶ ἢ τῷ
[3, 6]	πολὺ τοῖς ζῴοις. Τὰ μὲν	γὰρ	ἔναιμον ἔχει καὶ μέγαν, τὰ
[3, 1]	καὶ τοῦτο ταχέως ἐκπέμπειν. Οὐ	γὰρ	ἐνδέχεται λεαίνοντας διατρίβειν· εἰσρέοι γὰρ
[3, 4]	τούτων ἀναγκαῖον εἶναι μίαν· ὅπου	γὰρ	ἐνδέχεται, μίαν βέλτιον ἢ πολλάς.
[3, 2]	ἔχει τοὺς προσθίους ὀδόντας· (ἀφελοῦσα	γὰρ	ἐντεῦθεν ἡ φύσις τοῖς κέρασι
[3, 4]	τοῦτ´ εὐλόγως· ἐκ τῆς καρδίας	γὰρ	ἐποχετεύεται καὶ εἰς τὰς φλέβας,
[3, 2]	μικρὸν πάμπαν οὐδὲν ἴσμεν· ἐλάχιστον	γάρ	ἐστι τῶν γνωριζομένων δορκάς. Δεῖ
[3, 4]	τὴν καρδίαν οὐκ ἄλλοθεν· αὕτη	γάρ	ἐστιν ἀρχὴ ἢ πηγὴ τοῦ
[3, 4]	καὶ ἐκ τῶν γενέσεων· εὐθέως	γάρ	ἐστιν ἔναιμος πρώτη γινομένη τῶν
[3, 4]	ζῴων ἄδηλα εἶναι ταῦτα. Συνισταμένων	γὰρ	εὐθέως τῶν ἐναίμων καὶ πάμπαν
[3, 14]	τοῖς δ´ ἀνόμοιον· ἐνίοις μὲν	γὰρ	εὐρύτερον τὸ πρὸς τῇ κοιλίᾳ,
[3, 14]	οὐκ εὐθυέντερά ἐστιν. Ἡ μὲν	γὰρ	εὐρυχωρία ποιεῖ πλήθους ἐπιθυμίαν, ἡ
[3, 4]	εἴρηται καὶ πρότερον· Αἷμα μὲν	γὰρ	ἔχειν τοῖς ἐναίμοις δῆλον ὡς
[3, 4]	δ´ ἐν τοῖς μεγάλοις· τούτων	γὰρ	ἔχουσι καὶ αἱ καρδίαι μέγεθος.
[3, 1]	θήλειαι τῶν ὑῶν δάκνουσιν· οὐ	γὰρ	ἔχουσι χαυλιόδοντας. Καθόλου δὲ χρεών
[3, 7]	δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερόν· ἑκάτερον	γὰρ	ζητεῖ τὸ ὅμοιον. Ὥσπερ καὶ
[3, 4]	τοῦ αἵματος ἀρχήν. Τὸ μὲν	γὰρ	ζῷον αἰσθήσει ὥρισται, αἰσθητικὸν δὲ
[3, 4]	αὕτη τὸ πρόσθεν· ἐπὶ ταύτην	γὰρ	ἡ κίνησις. Ἔχει δὲ καὶ
[3, 9]	πᾶσι συμβέβηκεν ἔχειν νεφρούς. (Καταχρῆται	γὰρ	ἡ φύσις ἅμα τῶν τε
[3, 2]	πολυσχιδέσιν ὑπάρχουσιν ἕτεραι βοήθειαι· δέδωκε	γὰρ	ἡ φύσις τοῖς μὲν ὄνυχας,
[3, 14]	νηστεύσασιν ἀλλ´ οὐκ ἐδηδοκόσιν. Τότε	γὰρ	ἤδη μεταίχμιον γίνεται τῶν τόπων
[3, 12]	ἔχει χολὴν τῶν ζῳοτόκων· τὸ	γὰρ	ἧπαρ συμβάλλεται πολὺ μέρος πρὸς
[3, 12]	ὡς εἰπεῖν οὐδέν. Τό τε	γὰρ	ἧπαρ τοῖς μὲν πολυσχιδές ἐστι,
[3, 6]	ζῴων ὡς ἐπίπαν εἰπεῖν· τὸ	γὰρ	θερμὸν αὐξητικόν· ἡ δὲ πολυαιμία
[3, 10]	περί τινος τῶν ἐγχωρίων. Τοῦ	γὰρ	ἱερέως τοῦ Ὁπλοσμίου Διὸς ἀποθανόντος,
[3, 10]	πέρασι τῶν φλεβῶν· ἐξιέναι τε	γὰρ	ἰκμάδα ἀναγκαῖον, καὶ ταύτην αἱματικήν,
[3, 3]	εἰς τὴν κοιλίαν τραυμάτων. Ἀλλὰ	γὰρ	ἴσως εὔηθες τὸ τοὺς εὐήθεις
[3, 14]	ὄρνισι τὰς ἀποφυάδας· οἱ μὲν	γὰρ	ἰχθύες ἄνω πρὸς τῇ κοιλίᾳ,
[3, 2]	ἔργον τοῦ κέρατος ὑπάρχει. Βοηθείας	γὰρ	καὶ ἀλκῆς χάριν ἔχουσι τὰ
[3, 2]	ὁ Μῶμος ταῦτ´ ἐπετίμησεν. Ὥσπερ	γὰρ	καὶ εἰ ἑτέρωθί που τοῦ
[3, 12]	τῶν ζῳοτόκων ἐστὶν ἥπατι· καθαρὸν	γὰρ	καὶ ἔναιμον τὸ χρῶμα αὐτῶν
[3, 4]	κἀν τούτοις τὸ θερμόν· ἀγγεῖα	γὰρ	καὶ ἡ φλὲψ καὶ ἡ
[3, 1]	τὴν ἀνάπτυξιν τοῦ στόματος· πλείοσι	γὰρ	καὶ κατὰ μεῖζον δήξεται, ὅσονπερ
[3, 14]	καὶ τοῦ γινομένου περιττώματος. Προϊόντι	γὰρ	καὶ καταβαίνοντι τῷ περιττώματι εὐρυχωρία
[3, 4]	ἐν τοῖς νεογνοῖς τούτων· αἱματωδέστερα	γὰρ	καὶ μέγιστα κατὰ λόγον διὰ
[3, 14]	τοῦ στόματος ἀποδίδωσι λειτουργίαν (ἀνόδοντα	γάρ)	καὶ οὔτε ᾧ διαιρήσει, οὔτε
[3, 2]	στερεὸν ἐκ τῶν ὀστῶν· οὕτω	γὰρ	καὶ τὰ κέρατα ἔχοντα πρὸς
[3, 14]	οὖσαν τὴν τροφήν· τῇ δυνάμει	γὰρ	καὶ τῇ θερμότητι τῆς κοιλίας
[3, 5]	παντὸς τοῦ σώματος πέφυκεν· δεῖ	γὰρ	καὶ τὸ αἷμα διὰ παντὸς
[3, 2]	μώνυχον τοῦ διχαλοῦ μᾶλλον· ὁπλὴ	γὰρ	καὶ χηλὴ τὴν αὐτὴν ἔχει
[3, 3]	οἰσοφάγου ἐξ ἀνάγκης. Ἡ μὲν	γὰρ	καρδία ἐν τοῖς ἔμπροσθεν καὶ
[3, 14]	ὥσπερ καὶ τὰ κερατοφόρα. Τὰ	γὰρ	κερατοφόρα οὐκ ἔστιν ἀμφώδοντα· διὰ
[3, 9]	περίττωμα διὰ τῶν νεφρῶν· τὸ	γὰρ	λειπόμενον αἷμα καθαρὸν ὂν εὔπεπτόν
[3, 9]	ὑγρότητα μᾶλλον πίονες ὄντες· τὸ	γὰρ	λιπαρὸν θερμόν, πέττει δ´ ἡ
[3, 4]	φλεβί, καὶ ταῦτ´ εὐλόγως· ταύτῃ	γὰρ	μάλιστα κοινωνοῦσι τῇ καρδίᾳ. Ὅσα
[3, 4]	αὐτῆς ἀρχικὴν χώραν· περὶ μέσον	γάρ,	μᾶλλον δ´ ἐν τῷ ἄνω
[3, 10]	τῆς πληγῆς γινομένην θερμότητα. Τοῦτο	γὰρ	μᾶλλόν ἐστιν ἀξιοπίστων ἀκοῦσαι λεγόντων
[3, 2]	ταῖς μὲν ἐλάφοις τάχος (τὸ	γὰρ	μέγεθος αὐτῶν καὶ τὸ πολυσχιδὲς
[3, 2]	μέγεθος, ὥσπερ ταῖς καμήλοις· καὶ	γὰρ	μεγέθους ὑπερβολὴ τὴν ἀπὸ τῶν
[3, 1]	φύσιν ἀμφοτέρων ὄντες· τό τε	γὰρ	μέσον ἀμφοτέρων μετέχει τῶν ἄκρων,
[3, 2]	ἂν ἔχοι κέρας ἕν· τὸ	γὰρ	μέσον ὁμοίως κοινὸν ἀμφοτέρων τῶν
[3, 14]	κοιλίαν ἐντέρῳ τῷ λεπτῷ· τοῦτο	γὰρ	μεταξὺ τῆς τ´ ἄνω, ἐν
[3, 4]	ἀρχὴν τῆς θερμότητος. (Ἐν ταύτῃ	γὰρ	μόνῃ τῶν σπλάγχνων καὶ τοῦ
[3, 3]	συνέστηκεν ἐκ χονδρώδους σώματος· (οὐ	γὰρ	μόνον ἀναπνοῆς ἕνεκέν ἐστιν ἀλλὰ
[3, 2]	ἐπὶ τῶν ὤμων πεφυκότα. Οὐ	γὰρ	μόνον χρὴ σκοπεῖν πόθεν ἰσχυρότεραι
[3, 4]	τῶν ἄλλων σπλάγχνων. Οἵ τε	γὰρ	νεφροὶ πολλάκις φαίνονται λίθων μεστοὶ
[3, 9]	ἔχει καὶ περὶ νεφρῶν. Οὐδὲ	γὰρ	νεφροὺς οὔτε τῶν πτερωτῶν καὶ
[3, 9]	ἀλέας δέονται πλείονος· τὸ μὲν	γὰρ	νῶτον σαρκῶδές ἐστιν, ὅπως ᾖ
[3, 6]	πλεύμων καὶ ὅμοιος ἀφρῷ· καὶ	γὰρ	ὁ ἀφρὸς ἐκ πολλοῦ μικρὸς
[3, 6]	τῷ ὑγρῷ ἀνέχεσθαι χρόνον· ἅτε	γὰρ	ὀλίγον ἔχοντα θερμὸν ἱκανῶς ἐπὶ
[3, 12]	ἐχόντων δὲ ταῦτα διαφέρουσιν· οὐ	γὰρ	ὁμοίας οὔτε τὰς καρδίας ἔχουσι
[3, 6]	ζῳοτόκα τῶν ἄλλων τετραπόδων· οὐδὲν	γὰρ	ὁμοίως τρωγλοδυτεῖ τῶν ζῳοτόκων, οὔτ´
[3, 7]	τὴν πέψιν τῆς τροφῆς (ἔναιμα	γὰρ	ὄντα θερμὴν ἔχει τὴν φύσιν)
[3, 9]	τὴν τῶν νεφρῶν. Ἔσχατοί τε	γὰρ	ὄντες ἀλέας δέονται πλείονος· τὸ
[3, 1]	δὲ πλατύρυγχα αὐτῶν ἐστιν· τοιούτῳ	γὰρ	ὄντι ῥᾳδίως δύνατ´ ὀρύσσειν, ὥσπερ
[3, 2]	ἀσθενεστάτου μέρους τῆς κεφαλῆς. Οὐ	γὰρ	ὀξὺ βλέπων ὁ Μῶμος ταῦτ´
[3, 5]	θερμότητος πέσσειν δι´ ὀλιγότητα. Εἴρηται	γὰρ	ὅτι πᾶν τὸ κοινὸν γῆς
[3, 4]	σώματος οὔτε τοῦ αἵματος· κεῖται	γὰρ	οὐδαμῶς πρὸς ἀρχοειδῆ θέσιν, ἔχει
[3, 14]	τῆς τροφῆς δεκτικὸν μόριον. Ἐπεὶ	γὰρ	οὐδὲ ταῦτα ὅλως τὴν τοῦ
[3, 3]	ποτὸν εἰσδέχεται τὰ ζῷα. Πόρος	γὰρ	οὐδείς ἐστιν εἰς τὴν κοιλίαν
[3, 2]	κερατοφόρων οὐδέν ἐστιν ἄμφωδον· ἄνω	γὰρ	οὐκ ἔχει τοὺς προσθίους ὀδόντας·
[3, 4]	καλουμένην καὶ τὴν ἀορτήν. Ἑκατέρας	γὰρ	οὔσης ἀρχῆς τῶν φλεβῶν, καὶ
[3, 14]	δύνανται, φαύλως δὲ διελεῖν· ἐνδιατρίβειν	γὰρ	οὐχ οἷόν τε χρονίζοντας. Διόπερ
[3, 7]	δὲ καὶ τετραπόδων ὁμοίως (μικρὸν	γὰρ	πάμπαν ἔχουσιν) καὶ πολλοῖς τῶν
[3, 5]	ποσῷ καὶ τῷ ποιῷ. Οὐ	γὰρ	πᾶν ὁμοίως εὔπεπτον. Ῥεῖ δὲ
[3, 3]	ἔχουσιν αὐχένα τῶν ζῴων. Οὐ	γὰρ	πάντα τοῦτο τὸ μόριον ἔχει.
[3, 3]	οἰσοφάγον τῆς τροφῆς ἕνεκεν· οὐθὲν	γὰρ	παρασκευάζει πρὸς αὐτήν. Ἔτι δὲ
[3, 9]	πολὺ τὰ πρόβατα ὑπερβάλλει· γίνεται	γὰρ	περίνεφρα τάχιστα τῶν ζῴων τὰ
[3, 7]	καὶ καλῶς ἕνεκεν ὑπάρχουσιν· τῆς	γὰρ	περιττώσεως χάριν τῆς εἰς τὴν
[3, 12]	τούτων καὶ μικτόν· τῇ μὲν	γὰρ	πλατὺν ἔχει τῇ δὲ στενόν,
[3, 6]	ἐν τοῖς περὶ ἀναπνοῆς· ὕδατι	γὰρ	ποιεῖται τὴν κατάψυξιν, τὰ δ´
[3, 4]	οὐκ ὀρθῶς ὑπέλαβον. Πρῶτον μὲν	γὰρ	πολλὰς ἀρχὰς καὶ διεσπαρμένας ποιοῦσιν,
[3, 1]	λεχθησομένων ἔσται χρήσιμον. Τῶν τε	γὰρ	πρὸς ἀλκήν τε καὶ βοήθειαν
[3, 1]	τοσούτους πρὸς τὴν διάλεκτον· πολλὰ	γὰρ	πρὸς τὴν γένεσιν τῶν γραμμάτων
[3, 10]	κατὰ μέσον δ´ ὑμενωδέστερον· οὕτω	γὰρ	πρὸς τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν
[3, 1]	ἔχει τὸ ῥύγχος ἅπαντα· χρήσιμον	γὰρ	πρὸς τὸ κρατεῖν καὶ βιαστικώτερον
[3, 3]	κεῖσθαι τοῦ οἰσοφάγου· τὰ μὲν	γὰρ	πρὸς τὸν πλεύμονα τείνει καὶ
[3, 7]	εἰς πτερὰ καὶ λεπίδας. Ὁ	γὰρ	σπλὴν ἀντισπᾷ ἐκ τῆς κοιλίας
[3, 6]	εἴρηται καλῶς· ἐν ἀνθρώπῳ τε	γὰρ	συμβαίνει μόνον ὡς εἰπεῖν τὸ
[3, 4]	ἐλάσσους καὶ μέσας θαρραλεώτερα. Τὸ	γὰρ	συμβαῖνον πάθος ὑπὸ τοῦ φοβεῖσθαι
[3, 5]	ἐναλλάσσουσαι συνέχουσι τὸ σῶμα. Προϊοῦσαι	γὰρ	σχίζονται κατὰ τὴν διφυΐαν τῶν
[3, 6]	τὰ ἔναιμα τῶν ζῴων· θερμότερα	γάρ.	(Τὰ δὲ μὴ ἔναιμα καὶ
[3, 14]	εὐλόγως διὰ ταῦτα μόνος· καὶ	γὰρ	τὰ μὴ ἀμφώδοντα κερατοφόρα δὲ
[3, 2]	~Περὶ δὲ κεράτων λεκτέον· καὶ	γὰρ	ταῦτα πέφυκε τοῖς ἔχουσιν ἐν
[3, 10]	τοὺς γέλωτας συμβαῖνον. Γαργαλιζόμενοί τε	γὰρ	ταχὺ γελῶσι, διὰ τὸ τὴν
[3, 14]	δύο πᾶσαι σχεδόν· τὰ μὲν	γὰρ	τῇ τῆς κυνὸς ὁμοίαν ἔχουσι
[3, 4]	καὶ θερμότητι, καθαρώτατον δέ· δεῖ	γὰρ	τὴν ἀρχὴν ὅτι μάλιστ´ ἠρεμεῖν,
[3, 14]	ἐν ᾧ μεταβάλλει. Τὸ μὲν	γὰρ	τὴν εἰσελθοῦσαν ἕξει μόριον, τὸ
[3, 8]	μόνον, τούτοις δ´ εὐλόγως. (Διὰ	γὰρ	τὴν ὑπεροχὴν τῆς φύσεως, ἣν
[3, 9]	τὸν σφακελισμὸν ἀναιροῦνται ταχέως· διὰ	γὰρ	τῆς ἀορτῆς καὶ τῆς φλεβὸς
[3, 4]	ὑποφέρει, καὶ τοῦτ´ εὐλόγως· φθειρομένης	γὰρ	τῆς ἀρχῆς οὐκ ἔστιν ἐξ
[3, 3]	εἰς τὴν κοιλίαν πρότερον· τὰ	γὰρ	τῆς κοιλίας περιττώματα φαίνεται χρωματίζειν
[3, 14]	σχεδὸν ὡς εἰπεῖν πάντας· ὀλίγον	γάρ	τί ἐστι γένος τὸ μὴ
[3, 3]	τὴν ὑποδοχὴν τῆς τροφῆς· ἐὰν	γάρ	τι παρεισρυῇ ξηρὸν ἢ ὑγρὸν
[3, 9]	ἐν τοῖς πεπεμμένοις ὑγροῖς· ἐγκαταλείπεται	γάρ	τι τῆς εἰργασμένης θερμότητος μόριον.
[3, 4]	ἔμπροσθεν ἢ ὄπισθεν· ἐν τοῖς	γὰρ	τιμιωτέροις τὸ τιμιώτερον καθίδρυκεν ἡ
[3, 10]	ἀποκοπεῖσα φθέγγεται τῶν ἀνθρώπων. Λέγουσι	γάρ	τινες ἐπαγόμενοι καὶ τὸν Ὅμηρον,
[3, 15]	δὲ μονοκοίλια οὐκ ἔχει, λεπτὸν	γὰρ	τὸ γάλα τῶν μονοκοιλίων. Διὸ
[3, 9]	ἐν πᾶσιν· ἐν τοῖς δεξιοῖς	γὰρ	τὸ ἧπαρ. Ἔχουσι δ´ οἱ
[3, 4]	τῶν τόπων ὁ μέσος· ἓν	γὰρ	τὸ μέσον καὶ ἐπὶ πᾶν
[3, 1]	αὐτῆς ὀνομασθέν, ὡς ἔοικεν· διὰ	γὰρ	τὸ μόνον ὀρθὸν εἶναι τῶν
[3, 9]	ἡ δὲ κίνησις ἐναντία· τήκει	γὰρ	τὸ πῖον μᾶλλον. Τοῖς μὲν
[3, 9]	ἀνωτέρω τοῦ ἀριστεροῦ ἐστιν· διὰ	γὰρ	τὸ τὴν κίνησιν εἶναι ἐκ
[3, 4]	καρδία. Καὶ τοῦτ´ εὐλόγως· μέσον	γὰρ	τὸ τῆς καρδίας ἐστὶ σῶμα
[3, 15]	τὸ νέμεσθαι ὀπώδη πόαν· ὁ	γὰρ	τοιοῦτος χυμὸς συνίστησιν ἐν τῇ
[3, 4]	καὶ κατὰ τὴν αἴσθησιν· ἐν	γὰρ	τοῖς ἐμβρύοις εὐθέως ἡ καρδία
[3, 14]	συντελῶν μορίων νῦν ἐπισκεπτέον. Οὔτε	γὰρ	τοῖς μεγέθεσιν οὔτε τοῖς εἴδεσιν
[3, 10]	αἰτίαν οὐ γίνεται; Τὸ μὲν	γὰρ	τοῦ γέλωτος πληγεισῶν τῶν φρενῶν
[3, 9]	νεφροὺς ἔχει· διὰ τὴν μαλακότητα	γὰρ	τοῦ χελωνίου εὐδιάπνουν γίνεται τὸ
[3, 10]	πλῆθος τῆς ἐπεισάκτου θερμότητος. Ἐπὶ	γὰρ	τοῦτο διέλαβεν ἡ φύσις, οἷον
[3, 2]	ἀποφεύγουσι) τοῖς δὲ βονάσοις (καὶ	γὰρ	τούτοις γαμψὰ τὰ κέρατα πέφυκε
[3, 5]	ἐναίμων καὶ πορευτικῶν· ἐν πᾶσι	γὰρ	τούτοις διώρισται τὸ ἔμπροσθεν καὶ
[3, 1]	ἄκρα τοῦ ῥύγχους κεχαραγμένα· ποηφάγοις	γὰρ	τούτοις οὖσι ποιεῖ ῥᾳδίως. Περὶ
[3, 5]	καὶ ὅς´ ἄλλα τοιαῦτα· καὶ	γὰρ	τούτων αὑαινομένων φλέβες λείπονται μόνον.
[3, 6]	φύσις καὶ καλουμένων ὀρνίθων. Πάντων	γὰρ	τούτων σομφὸς ὁ πλεύμων καὶ
[3, 1]	τὰ δὲ μεγαλόστομα. Ὅσα μὲν	γὰρ	τροφῆς καὶ ἀναπνοῆς καὶ λόγου
[3, 12]	σώματος καὶ ὑγίειαν· ἐν μὲν	γὰρ	τῷ αἵματι μάλιστα τὸ τούτων
[3, 3]	αἴσθησις καὶ ἡ κίνησις· αὐτῷ	γὰρ	τῷ λόγῳ τούτῳ διώρισται τὸ
[3, 5]	Ἡ δ´ ὑπερβολὴ δισσή· καὶ	γὰρ	τῷ ποσῷ καὶ τῷ ποιῷ.
[3, 4]	τὴν κατάψυχιν τῶν ἀριστερῶν· μάλιστα	γὰρ	τῶν ἄλλων ζῴων ἄνθρωπος ἔχει
[3, 7]	ὑγροτέραν εἶναι καὶ ψυχροτέραν. Διῄρηται	γὰρ	τῶν ἐναντίων ἕκαστον πρὸς τὴν
[3, 6]	τὰ ἀναφυσῶντα κήτη πάντα. Πολλὰ	γὰρ	τῶν ζῴων ἐπαμφοτερίζει τὴν φύσιν,
[3, 7]	ἧπαρ καὶ τὸν σπλῆνα (τούτων	γὰρ	τῶν σπλάγχνων ἡ φύσις οἷον
[3, 4]	δι´ ἐκείνης δ´ οὐδεμία· πασῶν	γὰρ	τῶν φλεβῶν ἐκ τῆς καρδίας
[3, 5]	εἰσί, πρότερον εἴρηται· τό τε	γὰρ	ὑγρὸν ἅπαν ἀγγείου δεῖται, καὶ
[3, 3]	ποτὸν δέχεται τὸ ζῷον· συμβαίνει	γὰρ	φανερῶς τὰ λεχθέντα πᾶσιν, οἷς
[3, 7]	ἐφεξῆς τῶν μορίων ἀριθμόν· περὶ	γὰρ	φρενῶν οὐδέν πω διώρισται, τοῦτο
[3, 11]	δεῖται πλείστης φυλακῆς. Ἡ μὲν	γὰρ	φυλακὴ περὶ τὰ κύρια, ταῦτα
[3, 1]	ζῴων καὶ καταψύχεται θύραθεν. Ἡ	γὰρ	φύσις αὐτὴ καθ´ αὑτήν, ὥσπερ
[3, 2]	ἔχειν κέρας οὐδενὶ συμβέβηκεν· οὐδὲν	γὰρ	χρῆται τοῖς κέρασιν οὔτ´ ἀμυνόμενον
[3, 14]	ἐντέρων διὰ τὸ μέγεθος· πάντα	γὰρ	ὡς εἰπεῖν μεγάλα τὰ κερατοφόρα
[3, 7]	ἧπαρ καὶ ὁ σπλήν· καὶ	γὰρ	ὡς μονοφυὲς ἑκάτερον, καὶ ὡς
[3, 9]	κύστις ἐκ τῶν νεφρῶν· τείνουσι	γάρ,	ὥσπερ εἴρηται, πόροι ἰσχυροὶ πρὸς
[3, 9]	ἐστιν, ἂν ἅπαξ νοσήσωσιν· συμβαίνει	γὰρ	ὥσπερ πολλοὺς νεφροὺς νοσούντων χαλεπωτέραν
[3, 9]	τοῦ ἀνθρώπου τοῖς βοείοις· εἰσὶ	γὰρ	ὥσπερ συγκείμενοι ἐκ πολλῶν νεφρῶν
[3, 11]	τὴν φύσιν τοιοῦτος· πυκνὸς μὲν	γὰρ	ὥστ´ ἀποστέγειν, ἄσαρκος δὲ ὥστε
[3, 9]	πιμελὴ μὲν ἐν τοῖς πιμελώδεσι,	στέαρ	δ´ ἐν τοῖς στεατώδεσιν· ἡ
[3, 9]	δ´ εὐπεψίας αἱματικῆς πιμελὴ καὶ	στέαρ	ἐστίν. Ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς
[3, 9]	τοῖς στεατώδεσιν ἧττον πυκνὸν τὸ	στέαρ	ἢ τοῖς προβάτοις. Καὶ τῷ
[3, 12]	τὸ τούτων τέλος, τὸ δ´	ἧπαρ	αἱματικώτατον μετὰ τὴν καρδίαν τῶν
[3, 4]	εἶναι, μὴ ἔστι δὲ τὸ	ἧπαρ,	ἀνάγκη τὴν καρδίαν εἶναι καὶ
[3, 9]	ἀνώτερον τὸν δεξιὸν νεφρὸν τὸ	ἧπαρ	ἅπτεται τοῦ δεξιοῦ νεφροῦ ἐν
[3, 7]	τὸ τὴν θέσιν ἔχειν τὸ	ἧπαρ	ἐν τοῖς δεξιοῖς μᾶλλον ἡ
[3, 7]	σημείου χάριν, ἐναργῶς διμερὲς τὸ	ἧπάρ	ἐστιν, καὶ τὸ μὲν εἰς
[3, 9]	ἐν τοῖς δεξιοῖς γὰρ τὸ	ἧπαρ.	Ἔχουσι δ´ οἱ νεφροὶ μάλιστα
[3, 7]	τῶν ζῴων· καὶ τὸ μὲν	ἧπαρ	καὶ ὁ σπλὴν βοηθεῖ πρὸς
[3, 7]	γὰρ ἂν ἐπαμφοτερίζειν τούτοις τὸ	ἧπαρ	καὶ ὁ σπλήν· καὶ γὰρ
[3, 7]	πλάγια τοῦ σώματος τό θ´	ἧπαρ	καὶ ὁ σπλὴν τὴν φλέβα
[3, 7]	παντὶ δῆλοι. Κατὰ δὲ τὸ	ἧπαρ	καὶ τὸν σπλῆνα δικαίως ἄν
[3, 7]	τῆς μεγάλης φλεβός, πρὸς τὸ	ἧπαρ	καὶ τὸν σπλῆνα (τούτων γὰρ
[3, 7]	δόξειεν ἂν οἷον νόθον εἶναι	ἧπαρ	ὁ σπλήν, ἐν δὲ τοῖς
[3, 4]	αἵματος. Ὑπάρχει δὲ καὶ τὸ	ἧπαρ	πᾶσι τοῖς ἐναίμοις· ἀλλ´ οὐθεὶς
[3, 7]	ἀποκρινόμενον. Καρδία μὲν οὖν καὶ	ἧπαρ	πᾶσιν ἀναγκαῖα τοῖς ζῴοις, ἡ
[3, 12]	χολὴν τῶν ζῳοτόκων· τὸ γὰρ	ἧπαρ	συμβάλλεται πολὺ μέρος πρὸς εὐκρασίαν
[3, 7]	οὖσα τοῦ σώματος) τὸ δ´	ἧπαρ	τῆς πέψεως χάριν. Πάντα δὲ
[3, 12]	εἰπεῖν οὐδέν. Τό τε γὰρ	ἧπαρ	τοῖς μὲν πολυσχιδές ἐστι, τοῖς
[3, 10]	ἔναιμα αὐτό, καθάπερ καρδίαν καὶ	ἧπαρ.	Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι τοῦ
[3, 4]	ἔνδηλα γίνεται καρδία τε καὶ	ἧπαρ·	φαίνεται γὰρ ἐν μὲν τοῖς
[3, 4]	φυμάτων καὶ δοθιήνων καὶ τὸ	ἧπαρ,	ὡσαύτως δὲ καὶ ὁ πλεύμων,
[3, 2]	ἀμυνόμενον οὔτε πρὸς τὸ κρατεῖν,	ἅπερ	ἰσχύος ἐστὶν ἔργα. Ὅσα μὲν
[3, 7]	ἔχουσιν) καὶ πολλοῖς τῶν λεπιδωτῶν·	ἅπερ	καὶ κύστιν οὐκ ἔχει διὰ
[3, 7]	τούτων συνδέσμῳ πρὸς τὸ σῶμα.	Καθάπερ	ἄγκυραι γὰρ βέβληνται πρὸς τὸ
[3, 4]	ἀρθρωδέστεραι, τῶν δὲ νωθροτέρων ἀναρθρότεραι,	καθάπερ	αἱ τῶν ὑῶν. Αἱ δὲ
[3, 12]	μὲν κερατοφόρα καὶ διχαλὰ στρογγύλον,	καθάπερ	αἲξ καὶ πρόβατον καὶ τῶν
[3, 4]	καρδία φαίνεται κινουμένη τῶν μορίων	καθάπερ	εἰ ζῷον, ὡς ἀρχὴ τῆς
[3, 4]	τινος ἐκ πλειόνων συνθέτου ἀλλά,	καθάπερ	εἴπομεν, διαρθρώσει μᾶλλον. Εἰσὶ δὲ
[3, 3]	Ἡ δ´ ἀρτηρία τῷ διακεῖσθαι,	καθάπερ	εἴπομεν, ἐν τῷ πρόσθεν ὑπὸ
[3, 5]	τῶν μορίων ἐκ τοῦ αἵματος,	καθάπερ	εἴπομεν, εὐλόγως ἡ τῶν φλεβῶν
[3, 4]	καὶ ἰσχύος. Ἡ δὲ καρδία,	καθάπερ	εἴπομεν καὶ πρότερον, οἷον ζῷόν
[3, 6]	πλεύμονα, ἀλλ´ ἀντὶ τούτου βράγχια,	καθάπερ	εἴρηται ἐν τοῖς περὶ ἀναπνοῆς·
[3, 3]	τις, βῆχας καὶ πνιγμοὺς ποιεῖ,	καθάπερ	εἴρηται. Οὕτω δὲ καλῶς μεμηχάνηται
[3, 7]	καὶ διδύμην ἔχειν τὴν φύσιν,	καθάπερ	ἐκεῖνα δίδυμα μέν, συνήρτηται δ´
[3, 5]	ἄλλο φαίνεται παρὰ τὰς φλέβας,	καθάπερ	ἐπὶ τῶν ἀμπελίνων τε καὶ
[3, 4]	αἵματος οὐκ ἔχει ἐν ἑαυτῷ	καθάπερ	ἡ καρδία, ἀλλ´ ὥσπερ τὰ
[3, 14]	ζῴοις. Ἔχει δὲ διαφορὰς πολλάς,	καθάπερ	ἡ κοιλία, καὶ τοῦτο τὸ
[3, 2]	ὄνον. Τὰ μὲν οὖν πλεῖστα,	καθάπερ	καὶ τὸ σῶμα διῄρηται τῶν
[3, 4]	οἷον ἐρείσματος χάριν ὀστοῦν ὕπεστι,	καθάπερ	καὶ τοῖς ὅλοις σώμασιν. Κοιλίας
[3, 12]	ἔναιμον τὸ χρῶμα αὐτῶν ἐστι	καθάπερ	κἀκείνων. Αἴτιον δὲ τὸ τὰ
[3, 7]	σπλάγχνων τὰ μὲν εἶναι μονοφυῆ,	καθάπερ	καρδία καὶ πλεύμων, τὰ δὲ
[3, 10]	δὲ πάντα τὰ ἔναιμα αὐτό,	καθάπερ	καρδίαν καὶ ἧπαρ. Τούτου δ´
[3, 7]	καὶ πλεύμων, τὰ δὲ διφυῆ,	καθάπερ	νεφροί, τὰ δ´ ἀπορεῖται ποτέρως
[3, 2]	τῶν κεράτων φύσιν, ἀλλὰ μὴ	καθάπερ	ὁ Αἰσώπου Μῶμος διαμέμφεται τὸν
[3, 5]	σὰρξ ἢ τὸ ἀνάλογόν ἐστιν·	καθάπερ	οὖν ἐν ταῖς ὀχετείαις αἱ
[3, 1]	καὶ ὅσα παρ´ ἕλη ζῇ,	καθάπερ	τὰ πλωτὰ καὶ στεγανόποδα, τὰ
[3, 2]	πρὸς σωτηρίαν, οἷον ταχυτῆτα σώματος,	καθάπερ	τοῖς ἵπποις βεβοήθηκεν, ἢ μέγεθος,
[3, 7]	Οἷς δὲ ὀλίγη περίττωσις γίνεται,	καθάπερ	τοῖς ὀρνέοις καὶ τοῖς ἰχθύσι,
[3, 7]	δασύποδες δύο δοκοῦσιν ἥπατ´ ἔχειν,	καθάπερ	τῶν ἰχθύων ἕτεροί τέ τινες
[3, 1]	ἀλκήν, τὰ μὲν χαυλιόδοντας ἔχει,	καθάπερ	ὗς, τὰ δ´ ὀξεῖς καὶ
[3, 3]	ἔμπροσθεν ἡ ἀρτηρία τοῦ οἰσοφάγου,	καίπερ	ἐμποδίζουσα αὐτὸν περὶ τὴν ὑποδοχὴν
[3, 9]	ἀνθρώπων τοῖς πονοῦσι τοὺς νεφρούς,	καίπερ	τοῦ πιαίνεσθαι συμφέροντος, ὅμως ἂν
[3, 5]	παντὸς καὶ παρὰ πᾶν εἶναι,	εἴπερ	τῶν μορίων ἕκαστον ἐκ τούτου
[3, 4]	οὐ καλῶς διαλαβεῖν περὶ αὐτῶν,	εἴπερ	ᾠήθη διὰ μικρότητα τῶν ἀναίμων
[3, 3]	συνάγεται καὶ διοίγεται ὁ φάρυγξ,	ὅνπερ	τρόπον ἐκείνοις ἐπιβάλλει τε καὶ
[3, 1]	γὰρ καὶ κατὰ μεῖζον δήξεται,	ὅσονπερ	ἂν ἐπὶ τὸ πλέον ἀνερρώγῃ
[3, 2]	ἄλλων ζῴων φθορὰν ἱκανὴ κωλύειν,	ὅπερ	συμβέβηκε ταῖς καμήλοις, ἔτι δὲ
[3, 1]	βοήθεια, τῶν δὲ διὰ δήγματος.	Διόπερ	αἱ θήλειαι τῶν ὑῶν δάκνουσιν·
[3, 14]	δὲ πρὸς τῷ τέλει στενώτερον	(διόπερ	αἱ κύνες μετὰ πόνου προΐενται
[3, 4]	μεγέθους δεῖ μείζονος αὐταῖς ἀεί,	διόπερ	αἱ μέγισται τρεῖς ἔχουσι μόναι.
[3, 10]	γίνεσθαι τὸ σῶμα τῶν σπλάγχνων.	Διόπερ	αἱματικά, καὶ αὑτοῖς μὲν ὁμοίαν
[3, 6]	δ´ ὀρθοῖ τὰ σώματα μᾶλλον,	διόπερ	ἄνθρωπος μὲν τῶν ἄλλων ὀρθότατον,
[3, 5]	κατὰ τοὺς εὐρυχωρεστάτους τῶν πόρων·	διόπερ	ἐκ τῶν μυκτήρων καὶ τῶν
[3, 4]	ὄντος τοῦ αἵματος καὶ κεχωρισμένου.	Διόπερ	ἐν οἷς ἐνδέχεται, δύ´ εἰσὶν
[3, 9]	τὸ σῶμα καταναλίσκεται τῶν νεφρῶν·	διόπερ	ἐν τοῖς κοίλοις αὐτῶν οὐκ
[3, 7]	καὶ τὸ περὶ τὴν κύστιν.	Διόπερ	ἔν τισιν ἐκλείπει κατὰ τὸ
[3, 12]	μὴ πολλὴν ἔχειν φαύλην περίττωσιν.	Διόπερ	ἔνια καὶ οὐκ ἔχει χολὴν
[3, 7]	δεῖται τὰ ἔναιμα δυοῖν τούτοιν,	διόπερ	ἔχει πάντα τὰ ἔναιμα δύο
[3, 7]	δὲ δεξιὸν καὶ ἀριστερόν ἐστιν.	Διόπερ	καὶ ὁ ἐγκέφαλος βούλεται διμερὴς
[3, 8]	δεκτικὸν καὶ τούτου τοῦ περιττώματος.	Διόπερ	ὅσα πλεύμονα ἔχει τοιοῦτον ἅπαντ´
[3, 14]	ἡ δ´ εὐθύτης ταχυτῆτα ἐπιθυμίας·	διόπερ	ὅσα τῶν ζῴων ἢ ἁπλᾶς
[3, 14]	γὰρ οὐχ οἷόν τε χρονίζοντας.	Διόπερ	οὐδὲ πλατεῖς ἔχουσιν ὀδόντας, οὐδ´
[3, 6]	τὰ δ´ ἀναπνέοντα τῷ ἀέρι,	διόπερ	πάντα τὰ ἀναπνέοντα ἔχει πλεύμονα.
[3, 9]	τι τῆς εἰργασμένης θερμότητος μόριον.	Διόπερ	τὸ λιπαρὸν κοῦφόν ἐστι καὶ
[3, 6]	ἔξωθεν ἢ ὕδατι ἢ ἀέρι.	Διόπερ	τῶν μὲν ἰχθύων οὐδεὶς ἔχει
[3, 7]	τὸ ζωπυροῦν, καὶ τοῦτο εὐφύλακτον,	ὥσπερ	ἀκρόπολις οὖσα τοῦ σώματος) τὸ
[3, 4]	πρὸς ἀρχοειδῆ θέσιν, ἔχει δ´	ὥσπερ	ἀντίζυγον ἐν τοῖς μάλιστ´ ἀπηκριβωμένοις
[3, 14]	τῶν τόπων. Εἶτ´ ἐντεῦθεν πάλιν,	ὥσπερ	ἀπὸ τῆς ἄνω κοιλίας δέχεται
[3, 4]	αἱ μεγάλαι φλέβες καὶ κοιλίαι.	Ὥσπερ	γὰρ ἐν μικρῷ καὶ ἐν
[3, 9]	αἱματικῆς πιμελὴ καὶ στέαρ ἐστίν.	Ὥσπερ	γὰρ ἐν τοῖς πεπυρωμένοις ξηροῖς,
[3, 5]	τοὔμπροσθεν, καὶ συμβάλλουσιν εἰς ἕν·	ὥσπερ	γὰρ ἐν τοῖς πλεκομένοις ἐγγίνεται
[3, 2]	βλέπων ὁ Μῶμος ταῦτ´ ἐπετίμησεν.	Ὥσπερ	γὰρ καὶ εἰ ἑτέρωθί που
[3, 4]	δὲ περὶ τὴν καρδίαν τοὐναντίον.	Ὥσπερ	δ´ ἐλέχθη, διὰ μὲν τῶν
[3, 14]	δὲ τὸ περίττωμα τὸ ἄχρηστον·	ὥσπερ	δὲ χρόνος ἕτερος ἑκατέρου τούτων,
[3, 7]	φύσιν εἶναι τῶν σπλάγχνων αἴτιον,	ὥσπερ	εἴπομεν, τὸ δύ´ εἶναι τὸ
[3, 1]	γὰρ φύσις αὐτὴ καθ´ αὑτήν,	ὥσπερ	εἴπομεν, τοῖς κοινοῖς πάντων μορίοις
[3, 1]	συμβάλλονται. Ἔνια δὲ τῶν ζῴων,	ὥσπερ	εἴπομεν, τροφῆς χάριν ἔχει μόνον.
[3, 9]	ἐκ τῶν νεφρῶν· τείνουσι γάρ,	ὥσπερ	εἴρηται, πόροι ἰσχυροὶ πρὸς αὐτήν·
[3, 9]	ἄλλοις ζῴοις τοῖς ἔχουσιν ἔναιμον,	ὥσπερ	εἴρηται, τὸν πλεύμονα πᾶσι συμβέβηκεν
[3, 7]	τὸ σῶμα καὶ τὰς φολίδας,	ὥσπερ	εἰς τὰ πτερὰ τοῖς ὄρνισιν.
[3, 5]	αἱμορροΐδες ἄπονοι γίνονται, καὶ οὐχ	ὥσπερ	ἐκ τῆς ἀρτηρίας μετὰ βίας.
[3, 3]	τὴν κοιλίαν ἀπὸ τοῦ πλεύμονος,	ὥσπερ	ἐκ τοῦ στόματος ὁρῶμεν τὸν
[3, 14]	ἀποφυάδας πυκνάς, ἵν´ ἐν ταύταις	ὥσπερ	ἐν προλακκίοις θησαυρίζοντες συσσήπωσι καὶ
[3, 5]	ἐκ τούτου συνέστηκεν. Ἔοικε δ´	ὥσπερ	ἔν τε τοῖς κήποις αἱ
[3, 7]	τούτων φανερόν, ἐνίοις δὲ κἀκεῖ	ὥσπερ	ἔν τισι ζῳοτόκοις ἐπιδήλως διέστηκεν,
[3, 4]	ὦφθαι τοιοῦτον πάθος περὶ αὐτὴν	ὥσπερ	ἐπὶ τῶν ἄλλων σπλάγχνων. Οἵ
[3, 7]	ἑκάτερον γὰρ ζητεῖ τὸ ὅμοιον.	Ὥσπερ	καὶ αὐτὰ βούλεται παραπλησίαν καὶ
[3, 10]	τὸ διάζωμα ἐν τοῖς ἐναίμοις,	ὥσπερ	καὶ εἴρηται, φρένες. Ἔχει δὲ
[3, 14]	ξυλικήν, ἔχει πλείους, οἷον κάμηλος,	ὥσπερ	καὶ τὰ κερατοφόρα. Τὰ γὰρ
[3, 7]	ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχει τοῖς ἔχουσιν,	ὥσπερ	καὶ τὰ περιττώματα, τό τ´
[3, 12]	ἐνίων δὲ καὶ φαῦλα παντελῶς,	ὥσπερ	καὶ τὰ σώματα φαύλης τετύχηκε
[3, 2]	τοῖς ἐλέφασιν. Τὰ δὲ χαυλιόδοντα,	ὥσπερ	καὶ τὸ τῶν ὑῶν γένος,
[3, 1]	γὰρ ὄντι ῥᾳδίως δύνατ´ ὀρύσσειν,	ὥσπερ	καὶ τῶν τετραπόδων τὸ τῆς
[3, 2]	κοινῇ πάντων, ἐνίοις δὲ χαυλιόδοντας	ὥσπερ	κέρατα ἐκ τῶν γνάθων ἐποίησεν.
[3, 2]	τὴν κάμψιν ἐκώλυεν ἄν, ἀναγκαῖον	ὥσπερ	νῦν ἔχουσιν, ἐπὶ τῆς κεφαλῆς
[3, 6]	κοινὸν ἐπ´ αὐτῶν, καὶ οὐχ	ὥσπερ	ὁ ὄρνις ὠνόμασται ἐπί τινος
[3, 9]	νεφρῶν μικρῶν καὶ οὐχ ὁμαλεῖς,	ὥσπερ	οἱ τῶν προβάτων καὶ τῶν
[3, 5]	αἷμα, φλέβιον δ´ οὐδὲν δῆλον,	ὥσπερ	οὐδ´ ἐν τοῖς ὀχετοῖς αἱ
[3, 1]	ἐστίν, τὰ δὲ βοηθείας χάριν,	ὥσπερ	πολλὰ τῶν ἀγρίων καὶ τῶν
[3, 9]	ἂν ἅπαξ νοσήσωσιν· συμβαίνει γὰρ	ὥσπερ	πολλοὺς νεφροὺς νοσούντων χαλεπωτέραν εἶναι
[3, 7]	ἐξ ἀνάγκης ἔχουσιν, ἀλλὰ πάμμικρον	ὥσπερ	σημείου χάριν, ἐναργῶς διμερὲς τὸ
[3, 9]	ἀνθρώπου τοῖς βοείοις· εἰσὶ γὰρ	ὥσπερ	συγκείμενοι ἐκ πολλῶν νεφρῶν μικρῶν
[3, 14]	Καὶ μηρυκάζει δ´ ἡ κάμηλος	ὥσπερ	τὰ κερατοφόρα, διὰ τὸ τὰς
[3, 4]	ἑαυτῷ καθάπερ ἡ καρδία, ἀλλ´	ὥσπερ	τὰ λοιπά, ἐν φλεβί. Ἔτι
[3, 6]	μέγα διίστασθαι ἐν τῷ ἐμφυσᾶσθαι,	ὥσπερ	τὰ τετράποδα μὲν ᾠοτόκα δὲ
[3, 2]	τοῖς ἵπποις βεβοήθηκεν, ἢ μέγεθος,	ὥσπερ	ταῖς καμήλοις· καὶ γὰρ μεγέθους
[3, 6]	ὠνόμασται ἐπί τινος γένους. Διὸ	ὥσπερ	τὸ ὄρνιθι εἶναι ἔκ τινός
[3, 7]	αἱ κοιλίαι σκληραὶ γίνονται σπληνιῶσιν,	ὥσπερ	τοῖς λίαν οὐρητικοῖς, διὰ τὸ
[3, 4]	ἐκβολίμοις τῶν ἐμβρύων. Ἔτι δ´	ὥσπερ	τῶν ἐκτὸς μορίων οὐ πᾶσι
[3, 7]	τισιν ἐκλείπει κατὰ τὸ μέγεθος,	ὥσπερ	τῶν τε πτερωτῶν ἐνίοις, ὅσα
[3, 4]	ἐν μεγάλῳ οἰκήματι τὸ ἴσον	πῦρ	ἧσσον ἐν τοῖς μείζοσι θερμαίνει,
[3, 9]	οἷον τῇ τέφρᾳ, ἐγκαταλείπεταί τι	πῦρ,	οὕτω καὶ ἐν τοῖς πεπεμμένοις

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/12/2009