Livre, Chap. |
[3, 14] |
γινομένης
τῆς
διαχωρήσεως,
καὶ
διὰ
|
ταῦτα |
βραχείας
οὔσης
τῆς
ἀπολαύσεως,
ταχεῖαν |
[3, 11] |
καὶ
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον,
εὐλόγως·
|
ταῦτα |
γὰρ
δεῖται
πλείστης
φυλακῆς.
Ἡ |
[3, 5] |
τοῖς
δ´
ἀναίμοις
τὸ
ἀνάλογον,
|
ταῦτα |
δ´
ἐν
φλεβὶ
καὶ
τῷ |
[3, 3] |
ὧν
χάριν
ὁ
αὐχὴν
πέφυκεν·
|
ταῦτα |
δ´
ἐστὶν
ὅ
τε
φάρυγξ |
[3, 11] |
γὰρ
φυλακὴ
περὶ
τὰ
κύρια,
|
ταῦτα |
δὲ
κύρια
μάλιστα
τῆς
ζωῆς. |
[3, 8] |
ἐστιν
ἢ
λεπιδωτὰ
ἢ
φολιδωτά,
|
ταῦτα |
δι´
ὀλιγότητά
τε
τῆς
τοῦ |
[3, 12] |
πρότερον.
Καὶ
τῶν
ἐχόντων
δὲ
|
ταῦτα |
διαφέρουσιν·
οὐ
γὰρ
ὁμοίας
οὔτε |
[3, 12] |
δ´
οὐ
πάντα·
ποῖα
δὲ
|
ταῦτα |
καὶ
διὰ
τίν´
αἰτίαν,
εἴρηται |
[3, 4] |
τῶν
ἀνατομῶν
δὲ
κατάδηλα
μᾶλλον
|
ταῦτα, |
καὶ
ἐκ
τῶν
γενέσεων·
εὐθέως |
[3, 12] |
ἔτι
δὲ
μᾶλλον
καὶ
πρὸς
|
ταῦτα |
καὶ
πρὸς
ἄλληλα
διαφέρει
τά |
[3, 10] |
σπληνὸς
καὶ
νεφρῶν.
Τυγχάνει
δὲ
|
ταῦτα |
κεχωρισμένα
ἀλλήλων
τῷ
διαζώματι.
Τοῦτο |
[3, 14] |
τόπους
καὶ
μόρια.
Καλοῦνται
δὲ
|
ταῦτα |
κοιλία
καὶ
κεκρύφαλος
καὶ
ἐχῖνος |
[3, 14] |
τοῖς
δ´
ἀπίμελος.
Πάντα
δὲ
|
ταῦτα |
μεμηχάνηται
τῇ
φύσει
πρὸς
τὰς |
[3, 7] |
τὰ
ἔναιμα
δύο
τὰ
σπλάγχνα
|
ταῦτα |
μόνον·
ὅσα
δ´
ἀναπνεῖ,
καὶ |
[3, 8] |
καὶ
ἀγγειῶδες.
Κύστιν
μὲν
οὖν
|
ταῦτα |
μόνον
τῶν
τοιούτων
ἔχει
διὰ |
[3, 14] |
καὶ
δοκεῖ
μηρυκάζειν
εὐλόγως
διὰ
|
ταῦτα |
μόνος·
καὶ
γὰρ
τὰ
μὴ |
[3, 14] |
δεκτικὸν
μόριον.
Ἐπεὶ
γὰρ
οὐδὲ
|
ταῦτα |
ὅλως
τὴν
τοῦ
στόματος
ἀποδίδωσι |
[3, 6] |
Διὸ
καὶ
ἄδιψα
καὶ
ὀλιγόποτα
|
ταῦτα |
πάντα,
καὶ
δύναται
πολὺν
ἐν |
[3, 15] |
τῷ
καλουμένῳ
ἐχίνῳ.
Ἔχει
δὲ
|
ταῦτα |
πάντα
πυετίαν
διὰ
τὴν
παχύτητα |
[3, 2] |
δὲ
κεράτων
λεκτέον·
καὶ
γὰρ
|
ταῦτα |
πέφυκε
τοῖς
ἔχουσιν
ἐν
τῇ |
[3, 14] |
ἤνυστρον.
Ὃν
δ´
ἔχει
τρόπον
|
ταῦτα |
πρὸς
ἄλληλα
τῇ
θέσει
καὶ |
[3, 4] |
τῶν
ἀναίμων
ζῴων
ἄδηλα
εἶναι
|
ταῦτα. |
Συνισταμένων
γὰρ
εὐθέως
τῶν
ἐναίμων |
[3, 14] |
Δι´
ἣν
δ´
αἰτίαν
ἔχει
|
ταῦτα |
τὰ
μόρια
τῶν
ζῴων
ἕκαστον, |
[3, 8] |
καὶ
διὰ
τὸ
τρέπεσθαι
εἰς
|
ταῦτα |
τὸ
περιγιγνόμενον
τοῦ
περιττώματος
οὐδὲν |
[3, 14] |
τούτοις
εὐλέαντος,
ὥστε
συμβαίνειν
διὰ
|
ταῦτα |
τῶν
τοιούτων
τὰς
κοιλίας
εἶναι |