Livre, Chap. |
[3, 3] |
τὰ
τριχωτά.
Δι´
ἣν
μὲν
|
οὖν |
αἰτίαν
τὰ
μὲν
ἔχει
τῶν |
[3, 9] |
τὸ
πῖον
μᾶλλον.
Τοῖς
μὲν
|
οὖν |
ἄλλοις
ζῴοις
συμφέρει
τε
τοὺς |
[3, 1] |
συνεστηκὸς
ἐκ
τούτων.
Τοῖς
μὲν
|
οὖν |
ἄλλοις
ἡ
τῶν
ὀδόντων
φύσις |
[3, 4] |
τῆς
καρδίας
αἱ
ἀρχαί.
Ἐπεὶ
|
οὖν |
ἀνάγκη
μὲν
θάτερον
τούτων
ἀρχὴν |
[3, 4] |
τὴν
πρώτην
σύστασιν.
Καρδία
μὲν
|
οὖν |
ἅπασιν
ὑπάρχει
τοῖς
ἐναίμοις·
δι´ |
[3, 7] |
πᾶσι
τοῖς
ζῴοις.
Τοῦ
μὲν
|
οὖν |
διφυῆ
τὴν
φύσιν
εἶναι
τῶν |
[3, 14] |
ἔξοδος
τοῦ
περιττώματος.
Ὅσα
μὲν
|
οὖν |
εἶναι
δεῖ
τῶν
ζῴων
σωφρονέστερα |
[3, 5] |
σῶμα
διατείνουσι,
λέγωμεν.
Τοῦ
μὲν
|
οὖν |
εἰς
μίαν
ἀρχὴν
συντελεῖν
καὶ |
[3, 14] |
οὐδ´
ἐνδέχεται
λεαίνειν·
μάτην
ἂν
|
οὖν |
εἶχον.
Ἔτι
δὲ
στόμαχον
οἱ |
[3, 9] |
γίνεται
τὸ
ὑγρόν.
Ἡ
μὲν
|
οὖν |
ἑμὺς
διὰ
ταύτην
τὴν
αἰτίαν |
[3, 5] |
ἢ
τὸ
ἀνάλογόν
ἐστιν·
καθάπερ
|
οὖν |
ἐν
ταῖς
ὀχετείαις
αἱ
μέγισται |
[3, 10] |
αὐτῶν
ἐν
ἑτέροις.
Τίνος
μὲν
|
οὖν |
ἕνεκέν
ἐστιν
ἕκαστον
τῶν
σπλάγχνων, |
[3, 2] |
ἄλλον
βίον
ἀνοχλότατα.
Τίνος
μὲν
|
οὖν |
ἕνεκεν
ἡ
τῶν
κεράτων
φύσις, |
[3, 6] |
τὴν
αὐτὴν
μέθοδον.
~Πλεύμονα
μὲν
|
οὖν |
ἔχει
διὰ
τὸ
πεζὸν
εἶναί |
[3, 9] |
αἱ
καμπαὶ
πάντων)
ἀντὶ
σαρκὸς
|
οὖν |
ἡ
πιμελὴ
πρόβλημα
γίνεται
τοῖς |
[3, 14] |
καιρὸς
τῆς
μεταβολῆς.
Τοῖς
μὲν
|
οὖν |
θήλεσι
γίνεται
ὅπου
ἂν
τύχῃ |
[3, 7] |
τὴν
κύστιν
ἀποκρινόμενον.
Καρδία
μὲν
|
οὖν |
καὶ
ἧπαρ
πᾶσιν
ἀναγκαῖα
τοῖς |
[3, 9] |
ἰσχυροὶ
πρὸς
αὐτήν·
οἱ
μὲν
|
οὖν |
νεφροὶ
διὰ
ταύτας
τὰς
αἰτίας |
[3, 6] |
ἄπουν
οὔτε
πεζεῦον.
Ὅλως
μὲν
|
οὖν |
ὁ
πλεύμων
ἐστὶν
ἀναπνοῆς
χάριν, |
[3, 9] |
τοῖς
ὑγροῖς.
Ἐν
αὐτοῖς
μὲν
|
οὖν |
οὐ
γίνεται
τοῖς
νεφροῖς
διὰ |
[3, 9] |
ἐν
ἑτέροις.
Ἐξ
ἀνάγκης
μὲν
|
οὖν |
πιμελώδεις
γίνονται
διὰ
ταύτην
τὴν |
[3, 2] |
καλοῦσιν
Ἰνδικὸν
ὄνον.
Τὰ
μὲν
|
οὖν |
πλεῖστα,
καθάπερ
καὶ
τὸ
σῶμα |
[3, 2] |
ἰσχύος
ἐστὶν
ἔργα.
Ὅσα
μὲν
|
οὖν |
πολυσχιδῆ
τῶν
ζῴων,
οὐδὲν
ἔχει |
[3, 9] |
ἡ
θερμότης.
Διὰ
ταύτας
μὲν
|
οὖν |
τὰς
αἰτίας
οἱ
νεφροὶ
πιμελώδεις |
[3, 8] |
δεκτικὸν
καὶ
ἀγγειῶδες.
Κύστιν
μὲν
|
οὖν |
ταῦτα
μόνον
τῶν
τοιούτων
ἔχει |
[3, 10] |
πρὸς
τοὺς
νεφρούς.
~Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τῆς
καρδίας
καὶ
πλεύμονος
εἴρηται, |
[3, 9] |
ζῴων
τὰ
πρόβατα
πάντων.
Ἐγκατακλειομένης
|
οὖν |
τῆς
ὑγρότητος
καὶ
τῶν
πνευμάτων |
[3, 5] |
καὶ
τῆς
θερμότητος.
Διὰ
μὲν
|
οὖν |
τὸ
ἐν
ἑνὶ
εἶναι
μορίῳ |
[3, 2] |
του
κατακέχρηται,
λέγωμεν.
Πρῶτον
μὲν
|
οὖν |
τὸ
σωματῶδες
καὶ
γεῶδες
πλεῖον |
[3, 4] |
τοῦ
ἕλκειν
καὶ
ἀνιέναι·
δεῖ
|
οὖν |
τοιαύτης
ὑπηρεσίας
καὶ
ἰσχύος.
Ἡ |
[3, 5] |
τούτων
ἀποφυάδες
εἰσίν.
Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
τοῦ
αἵματος
χάριν
εἰσί,
πρότερον |
[3, 5] |
τῷ
ἀνάλογον
κεῖσθαι.
Πῶς
μὲν
|
οὖν |
τρέφεται
τὰ
ζῷα
καὶ
ἐκ |
[3, 1] |
οὖσι
ποιεῖ
ῥᾳδίως.
Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τῶν
ἄλλων
μορίων
τῶν
ἐν |
[3, 3] |
τῶν
γνάθων
ἐποίησεν.
~Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τῶν
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
μορίων |
[3, 3] |
ὁ
καλούμενος
οἰσοφάγος.
Ὁ
μὲν
|
οὖν |
φάρυγξ
τοῦ
πνεύματος
ἕνεκεν
πέφυκεν· |