HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Des parties des animaux, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ε = 30 formes différentes pour 412 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[3, 10]   τοῦτο ποιήσαντος· φθεγγομένη δ´ ἄρα τοῦγε κάρη κονίῃσιν ἐμίχθη· ἀλλ´ οὐ,

[3, 1]   τοιοῦτον γὰρ αὐτοῖς χρήσιμον, ἐκεῖνο δὲ ἄχρηστον. Τοῖς δ´ ὄρνισίν ἐστι

[3, 4]   καὶ αἱ καρδίαι μέγεθος. Ἔτι δὲ βέλτιον τρεῖς εἶναι τὰς κοιλίας,

[3, 1]   καὶ λόγου χάριν, συστομώτερα, τῶν δὲ βοηθείας χάριν τὰ μὲν καρχαρόδοντα

[3, 1]   ἀγρίων τὴν φύσιν ἐστίν, τὰ δὲ βοηθείας χάριν, ὥσπερ πολλὰ τῶν

[3, 2]   θηριώδη καὶ μάχιμα ἀποφεύγουσι) τοῖς δὲ βονάσοις (καὶ γὰρ τούτοις γαμψὰ

[3, 14]   μὲν ὅλως οὐκ ἔχουσιν, οἱ δὲ βραχύν. Ἀλλὰ πρὸς τὴν βοήθειαν

[3, 10]   διάνοιαν παρὰ τὴν προαίρεσιν. Τοῦ δὲ γαργαλίζεσθαι μόνον ἄνθρωπον αἴτιον ἥ

[3, 10]   γελᾶν τῶν ζῴων ἄνθρωπον. Ὁ δὲ γαργαλισμὸς γέλως ἐστὶ διὰ κινήσεως

[3, 3]   παραρρυῇ τι τῆς τροφῆς. Πολλαχῇ δὲ γελοῖον φαίνεται τὸ λέγειν ὡς

[3, 1]   ὀδοῦσιν ἡ ἰσχὺς αὐτῶν, τοῦτο δὲ γίνοιτ´ ἂν διὰ τὴν ὀξύτητα,

[3, 14]   ἐπεὶ ἡ τροφὴ ἀκανθώδης, τὴν δὲ γλῶτταν ἀνάγκη σαρκώδη εἶναι, πρὸς

[3, 1]   προσθίους ὀξεῖς, ἵνα διαιρῶσι, τοὺς δὲ γομφίους πλατεῖς, ἵνα λεαίνωσιν. Ὁρίζουσι

[3, 15]   οὐ πήγνυται τὸ γάλα. Τῷ δὲ δασύποδι γίγνεται πυετία διὰ τὸ

[3, 4]   τῷ πλήθει καὶ θερμότητι, καθαρώτατον δέ· δεῖ γὰρ τὴν ἀρχὴν ὅτι

[3, 6]   γίνεσθαι τῷ θερμῷ κατάψυξιν, ταύτης δὲ δεῖται θύραθεν τὰ ἔναιμα τῶν

[3, 7]   ἧπαρ τῆς πέψεως χάριν. Πάντα δὲ δεῖται τὰ ἔναιμα δυοῖν τούτοιν,

[3, 7]   δ´ ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν τὸ δὲ δεξιὸν καὶ ἀριστερόν ἐστιν. Διόπερ

[3, 10]   Ὁπλοσμίου Διὸς ἀποθανόντος, ὑφ´ ὅτου δὲ δὴ ἀδήλως, ἔφασάν τινες ἀκοῦσαι

[3, 1]   διὰ πληγῆς ἡ βοήθεια, τῶν δὲ διὰ δήγματος. Διόπερ αἱ θήλειαι

[3, 4]   μάλιστα κοινωνοῦσι τῇ καρδίᾳ. Ὅσα δὲ διὰ νόσον καὶ τοιαῦτα πάθη

[3, 2]   μὲν ὠφελείας κουφιζόμενον, ἐξ ἀνάγκης δὲ διὰ τὸ βάρος. Τῶν δ´

[3, 4]   καὶ γένους τινὸς βοῶν· τούτοις δὲ διὰ τὸ μέγεθος οἷον ἐρείσματος

[3, 8]   μείζω ἢ κατὰ λόγον. Ἔτι δὲ διὰ τὸ ὀστρακῶδες καὶ πυκνὸν

[3, 1]   πολλὰ κερματίζωσι τῷ πλήθει. Γαμψοὶ δὲ διὰ τὸ τὴν ἀλκὴν σχεδὸν

[3, 4]   ταύτης γὰρ αἱ κινήσεις, περαίνονται δὲ διὰ τοῦ ἕλκειν καὶ ἀνιέναι·

[3, 9]   πρόβλημα γίνεται τοῖς νεφροῖς. Ἔτι δὲ διακρίνουσι καὶ πέττουσι τὴν ὑγρότητα

[3, 13]   ὀρεὺς καὶ ὄνος. ~Οὐ μόνον δὲ διαφέρει τὰ σπλάγχνα τῆς σαρκὸς

[3, 9]   δ´ ἐν τοῖς στεατώδεσιν· ἡ δὲ διαφορὰ τούτων εἴρηται πρότερον ἐν

[3, 4]   καθάπερ αἱ τῶν ὑῶν. Αἱ δὲ διαφοραὶ τῆς καρδίας κατὰ μέγεθός

[3, 14]   φύσις πᾶσι τοῖς ζῴοις. Ἔχει δὲ διαφορὰς πολλάς, καθάπερ ἡ κοιλία,

[3, 14]   ὥστε διελεῖν μὲν δύνανται, φαύλως δὲ διελεῖν· ἐνδιατρίβειν γὰρ οὐχ οἷόν

[3, 3]   τῷ στόματι λεαινομένης, παρ´ αὐτὴν δὲ διιούσης, τὴν μὲν ὀλιγάκις ὑπὸ

[3, 7]   καθάπερ καρδία καὶ πλεύμων, τὰ δὲ διφυῆ, καθάπερ νεφροί, τὰ δ´

[3, 2]   τι μόριον ἱκανὸν ἀμύνειν. Τῶν δὲ διχαλῶν τὰ μὲν πολλὰ κέρατα

[3, 5]   δ´ αἷμα ἐν ταύταις· διότι δὲ δύο καὶ ἀπὸ μιᾶς ἀρχῆς

[3, 4]   εἶτ´ ἐν τόπῳ ψυχρῷ. Δηλοῖ δὲ δύσριγος ὤν, ὁ δὲ περὶ

[3, 4]   ἔχοντα τὰς καρδίας δειλά, τὰ δὲ ἐλάσσους καὶ μέσας θαρραλεώτερα. Τὸ

[3, 6]   μὲν τῶν ἄλλων ὀρθότατον, τὰ δὲ ζῳοτόκα τῶν ἄλλων τετραπόδων· οὐδὲν

[3, 14]   δὲ τῇ τῆς ὑός· ἔστι δὲ ἡ μὲν τῆς ὑὸς μείζων

[3, 5]   φύεσθαι ἐκ τοῦ ὕδατος, τοὺς δὲ θεμελίους ἐκ τῶν λίθων οἰκοδομεῖσθαι,

[3, 10]   εἷλκον μᾶλλον ἰκμάδα πολλήν. Ὅτι δὲ θερμαινόμεναι ταχέως ἐπίδηλον ποιοῦσι τὴν

[3, 1]   μὲν ἄρρενες ἔχουσι κέρατα, αἱ δὲ θήλειαι οὐκ ἔχουσιν. Διαφέρει δὲ

[3, 2]   ἀνθιστάμενα τοῖς κέρασιν ἀμύνονται, τὰ δὲ θηριώδη καὶ μάχιμα ἀποφεύγουσι) τοῖς

[3, 14]   τῷ τέλει δ´ εὐρύτερον. Μείζω δὲ καὶ ἀναδιπλώσεις ἔχοντα πολλὰς τὰ

[3, 5]   τὰ πρόσθια τοῖς ὄπισθεν. Ὁμοίως δὲ καὶ ἀπὸ τῆς καρδίας ἐν

[3, 3]   ἐν τοῖς ἔμπροσθεν, τοῦ δεξιοῦ δὲ καὶ ἀριστεροῦ ἐν τοῖς δεξιοῖς.

[3, 4]   δὲ καὶ θερμότητι μέσου. Ἔχουσι δὲ καὶ διαίρεσίν τινα αἱ καρδίαι

[3, 2]   βλάπτει ἢ ὠφελεῖ) καὶ βουβάλοις δὲ καὶ δορκάσι (πρὸς ἔνια μὲν

[3, 5]   οὔλων καὶ τῆς ἕδρας, ἐνίοτε δὲ καὶ ἐκ τοῦ στόματος αἱμορροΐδες

[3, 4]   ἐστιν ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων, βούλεται δὲ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ὁμολόγως

[3, 4]   οὖσι στιγμῆς ἔχοντα μέγεθος, (πάμμικρα δὲ καὶ ἐν τοῖς ἐκβολίμοις τῶν

[3, 4]   ἔχει κατεψυγμένα τὰ ἀριστερά. Ὅτι δὲ καὶ ἐν τοῖς ἰχθύσιν ὁμοίως

[3, 1]   βοῶν καὶ τῶν ταύρων· ὁμοίως δὲ καὶ ἐν τοῖς προβάτοις. Καὶ

[3, 14]   ὡς οὐδὲν ὄντας προέργου. Ἅμα δὲ καὶ ἐπεὶ ἡ τροφὴ ἀκανθώδης,

[3, 1]   τῇ δὲ πλατεῖς εἰσιν. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων,

[3, 4]   ἢ διὰ φόβον κακοῦργα. Παραπλησίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν φλεβῶν καὶ

[3, 4]   μάλιστα δὲ ὁ σπλήν. Πολλὰ δὲ καὶ ἕτερα παθήματα συμβαίνοντα περὶ

[3, 4]   φλεβώδης ὡς ὁμογενοῦς οὔσης. Ἔχει δὲ καὶ ἡ θέσις αὐτῆς ἀρχικὴν

[3, 14]   οὐκ ἔστιν ἀμφώδοντα· διὰ τοῦτο δὲ καὶ ἡ κάμηλος οὐ τῶν

[3, 4]   τοῦ αἵματος ὄντος, τῷ πλήθει δὲ καὶ θερμότητι μέσου. Ἔχουσι δὲ

[3, 11]   καὶ μηδὲν ποιῇ βάρος. Μέγιστοι δὲ καὶ ἰσχυρότατοι τῶν ὑμένων εἰσὶν

[3, 2]   οὐδὲν μὴ ζῳοτόκον. Καθ´ ὁμοιότητα δὲ καὶ μεταφορὰν λέγεται καὶ ἑτέρων

[3, 2]   διὰ τὴν αἰτίαν ταύτην· ἔστι δὲ καὶ μονοκέρατα, οἷον ὅ τε

[3, 2]   πλεῖστα τῶν κερατοφόρων διχαλά, λέγεται δὲ καὶ μώνυχον, ὃν καλοῦσιν Ἰνδικὸν

[3, 4]   ταύτην γὰρ ἡ κίνησις. Ἔχει δὲ καὶ νεύρων πλῆθος ἡ καρδία,

[3, 4]   δοθιήνων καὶ τὸ ἧπαρ, ὡσαύτως δὲ καὶ ὁ πλεύμων, μάλιστα δὲ

[3, 9]   ὄντες στερεώτατοι πάντων εἰσίν. Ὅμοιοι δὲ καὶ οἱ τοῦ ἀνθρώπου τοῖς

[3, 3]   τὸ ὑγρὸν φαίνεται πορευόμενον. Δῆλον δὲ καὶ ὅτι οὐκ εὐθέως εἰς

[3, 2]   καὶ τῶν μωνύχων ἔνια, τὰ δὲ καὶ πρὸς βοήθειαν. (Ὅσοις δὲ

[3, 1]   τροφῆς χάριν ἔχει μόνον. Ὅσα δὲ καὶ πρὸς βοήθειάν τε καὶ

[3, 2]   ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἔχειν. Ἅμα δὲ καὶ πρὸς τὰς ἄλλας κινήσεις

[3, 1]   δὲ θήλειαι οὐκ ἔχουσιν. Διαφέρει δὲ καὶ τὰ κέρατα τῶν θηλειῶν

[3, 6]   οὔσης ἀερώδους καὶ κενῆς. (Συμβέβηκε δὲ καὶ τὰ μεγέθη τούτων ἐλάττω

[3, 7]   ἰκτῖνος, καὶ ἐπὶ τῶν ᾠοτόκων δὲ καὶ τετραπόδων ὁμοίως (μικρὸν γὰρ

[3, 1]   αὐτοῖς διὰ τούτων εἶναι. Ἔχει δὲ καὶ τὴν τοῦ στόματος φύσιν

[3, 2]   ἀφεῖλε καὶ μονόκερων ἐποίησεν. Ὀρθῶς δὲ καὶ τὸ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς

[3, 4]   τὴν ἀρχὴν τοῦ αἵματος. Ὑπάρχει δὲ καὶ τὸ ἧπαρ πᾶσι τοῖς

[3, 6]   πλεύμων ἐστὶν ἀναπνοῆς χάριν, ἄναιμος δὲ καὶ τοιοῦτος γένους τινὸς ἕνεκεν

[3, 1]   μὴ πάντας ἔχουσιν ὀξεῖς. Μάλιστα δὲ καὶ τούτους τοιούτους καὶ τοσούτους

[3, 6]   τὰ μὲν πεζὰ πάντα, ἔνια δὲ καὶ τῶν ἐνύδρων, οἷον φάλαινα

[3, 1]   πλέον ἀνερρώγῃ τὸ στόμα. Ἔχουσι δὲ καὶ τῶν ἰχθύων οἱ δηκτικοὶ

[3, 12]   ἰχθύων ἔνωχρα τῶν πλείστων, ἐνίων δὲ καὶ φαῦλα παντελῶς, ὥσπερ καὶ

[3, 4]   μερῶν θερμότερα τὰ δεξιά) ἐλάχιστον δὲ καὶ ψυχρότερον αἱ ἀριστεραί, μέσον

[3, 7]   ἢ ἐπὶ τούτων φανερόν, ἐνίοις δὲ κἀκεῖ ὥσπερ ἔν τισι ζῳοτόκοις

[3, 1]   κεφαλῇ σχεδὸν εἴρηται, τῶν ἀνθρώπων δὲ καλεῖται τὸ μεταξὺ τῆς κεφαλῆς

[3, 3]   τραχυνόμενος ὑπὸ τῶν κατιόντων. Ἡ δὲ καλουμένη φάρυγξ καὶ ἀρτηρία συνέστηκεν

[3, 3]   πνιγμοὺς ποιεῖ, καθάπερ εἴρηται. Οὕτω δὲ καλῶς μεμηχάνηται καὶ ἡ ταύτης

[3, 4]   τοιαύτης ὑπηρεσίας καὶ ἰσχύος. Ἡ δὲ καρδία, καθάπερ εἴπομεν καὶ πρότερον,

[3, 4]   μίαν βέλτιον ἢ πολλάς. Ἡ δὲ καρδία τῶν φλεβῶν ἀρχή· φαίνονται

[3, 10]   ἐμίχθη· ἀλλ´ οὐ, φθεγγομένου. Περὶ δὲ Καρίαν οὕτω τὸ τοιοῦτον διεπίστευσαν

[3, 14]   γένος ἔχει μὲν ὀδόντας, τούτους δὲ καρχαρόδοντας σχεδὸν ὡς εἰπεῖν πάντας·

[3, 1]   τῆς τροφῆς ἐργασίαν ὑπάρχει, (χωρὶς δὲ κατὰ γένη τοῖς μὲν ἀλκῆς

[3, 4]   εἶναι τὴν ἀρχήν. Οὐ μόνον δὲ κατὰ τὸν λόγον οὕτως ἔχειν

[3, 4]   ὑποδοχὴ πρώτη. Ἐκ τῶν ἀνατομῶν δὲ κατάδηλα μᾶλλον ταῦτα, καὶ ἐκ

[3, 5]   παντὸς ὕλη πέφυκε τοῦτο. Γίνεται δὲ κατάδηλον ἐν τοῖς μάλιστα καταλελεπτυσμένοις

[3, 6]   συμφύτῳ πνεύματι δύναται καταψύχειν. Ἀνάγκη δὲ καταψύχειν ἔξωθεν ἢ ὕδατι ἢ

[3, 14]   τροφήν, ἡ μὲν ἀκατέργαστον, ἡ δὲ κατειργασμένην μᾶλλον, ἡ δὲ πάμπαν,

[3, 10]   οὗ ἕνεκεν καὶ βέλτιον, τὸ δὲ κάτω τὸ τούτου ἕνεκεν καὶ

[3, 2]   εἰς τὸ πρόσω διαπέμπει. ~Περὶ δὲ κεράτων λεκτέον· καὶ γὰρ ταῦτα

[3, 9]   τῶν δεξιῶν καὶ κινητικωτέραν· ἡ δὲ κίνησις ἐναντία· τήκει γὰρ τὸ

[3, 14]   εὐθὺς πρὸς τῷ στόματι· τῆς δὲ κοιλίας ἐχόμενον τὸ καλούμενον ἔντερον.

[3, 11]   φυλακὴ περὶ τὰ κύρια, ταῦτα δὲ κύρια μάλιστα τῆς ζωῆς. ~Ἔχουσι

[3, 4]   ᾗ τὰ περιττώματα ἀποκρίνεται· τὰ δὲ κῶλα πέφυκεν ἄλλοις ἄλλως, καὶ

[3, 14]   μᾶλλον, ἡ δὲ πάμπαν, ἡ δὲ λείαν. Διὸ τὰ τοιαῦτα τῶν

[3, 7]   αἰσθητηρίων ἕκαστον. Κατὰ τὸν αὐτὸν δὲ λόγον ἡ καρδία ταῖς κοιλίαις.

[3, 5]   πρῶται δέχονται τὸ αἷμα, αἱ δὲ λοιπαὶ τούτων ἀποφυάδες εἰσίν. Ὅτι

[3, 5]   γὰρ πᾶν ὁμοίως εὔπεπτον. Ῥεῖ δὲ μάλιστα τὸ αἷμα κατὰ τοὺς

[3, 1]   θυμικώτερον, τὰ μὲν μόνα τὰ δὲ μᾶλλον ἔχει τὰ τοιαῦτα τῶν

[3, 12]   τῶν ἐναίμων καὶ ζῳοτόκων· ἔτι δὲ μᾶλλον καὶ πρὸς ταῦτα καὶ

[3, 2]   ὅπερ συμβέβηκε ταῖς καμήλοις, ἔτι δὲ μᾶλλον τοῖς ἐλέφασιν. Τὰ δὲ

[3, 6]   ᾠοτόκα ξηρὸν καὶ μικρόν, δυνάμενον δὲ μέγα διίστασθαι ἐν τῷ ἐμφυσᾶσθαι,

[3, 1]   τὰ μέν ἐστι συστομώτερα, τὰ δὲ μεγαλόστομα. Ὅσα μὲν γὰρ τροφῆς

[3, 4]   ᾖ μία ἀρχὴ κοινή· τὸ δὲ μέσον καὶ περιττὸν ἀρχή· ὥστε

[3, 5]   τοῖς ἄνω τόποις συμβαίνει. Τὸ δὲ μετ´ ἀκριβείας ὡς ἔχουσιν αἱ

[3, 3]   γὰρ παρασκευάζει πρὸς αὐτήν. Ἔτι δὲ μετὰ τὴν τοῦ στόματος θέσιν

[3, 14]   πάλιν στενώτερον καὶ εἱλιγμένον. Τὸ δὲ μετὰ τοῦτο εὐθὺ πρὸς τὴν

[3, 10]   μετέχουσαί τι τοῦ φρονεῖν. Αἱ δὲ μετέχουσι μὲν οὐδέν, ἐγγὺς δ´

[3, 2]   δὲ καὶ πρὸς βοήθειαν. (Ὅσοις δὲ μὴ δέδωκεν ἡ φύσις ἄλλην

[3, 6]   τῶν ζῴων· θερμότερα γάρ. (Τὰ δὲ μὴ ἔναιμα καὶ τῷ συμφύτῳ

[3, 14]   τελευτᾷ τοῦτο τὸ μόριον, τοῖς δὲ μὴ ἔχουσιν εὐθὺς πρὸς τῷ

[3, 1]   καὶ σαρκοφάγοι τοιοῦτον στόμα, οἱ δὲ μὴ σαρκοφάγοι μύουρον· τοιοῦτον γὰρ

[3, 8]   τοιοῦτον ἅπαντ´ ἔχει κύστιν· ὅσα δὲ μὴ τοιοῦτον, ἀλλ´ ἢ ὀλιγόποτά

[3, 2]   πληγὰς τοῦτ´ εἶναι χρήσιμον. Ὅπως δὲ μηδὲ τὸ κοῖλον ἀσθενὲς ᾖ,

[3, 14]   γὰρ τὰ μὴ ἀμφώδοντα κερατοφόρα δὲ μηρυκάζει. Ὀξεῖς δὲ πάντες ἔχουσιν,

[3, 1]   καὶ κόραξι καὶ κορακώδεσι, τοῖς δὲ μικροῖς γλαφυρὸν πρὸς τὰς συλλογὰς

[3, 2]   τοῖς μείζοσι τῶν ζῴων, κερατοφόρον δὲ μικρὸν πάμπαν οὐδὲν ἴσμεν· ἐλάχιστον

[3, 14]   γίνεται τῶν τόπων ἀμφοτέρων, ἐδηδοκότων δὲ μικρὸς ὁ καιρὸς τῆς μεταβολῆς.

[3, 15]   τὴν παχύτητα τοῦ γάλακτος· τὰ δὲ μονοκοίλια οὐκ ἔχει, λεπτὸν γὰρ

[3, 15]   τὰ μὲν πολυκοίλια πάντα, τῶν δὲ μονοκοιλίων δασύπους. Ἔχει δὲ τὰ

[3, 12]   τοῖς μὲν πολυσχιδές ἐστι, τοῖς δὲ μονοφυέστερον, πρῶτον αὐτῶν τῶν ἐναίμων

[3, 12]   καὶ ἄνθρωπος καὶ κύων, τὰ δὲ μώνυχα μεταξὺ τούτων καὶ μικτόν·

[3, 7]   δύ´ ἔχειν αὐτὰ πλεύμονας. Οἱ δὲ νεφροὶ καὶ παντὶ δῆλοι. Κατὰ

[3, 7]   θερμὴν ἔχει τὴν φύσιν) οἱ δὲ νεφροὶ πρὸς τὸ περίττωμα τὸ

[3, 7]   εἰσὶ τὸν εἰρημένον τρόπον. Οἱ δὲ νεφροὶ τοῖς ἔχουσιν οὐκ ἐξ

[3, 4]   τῶν μὲν αἰσθητικῶν ἀρθρωδέστεραι, τῶν δὲ νωθροτέρων ἀναρθρότεραι, καθάπερ αἱ τῶν

[3, 6]   τὴν ἅλσιν τῆς καρδίας. Διαφέρει δὲ ὁ πλεύμων πολὺ τοῖς ζῴοις.

[3, 4]   δὲ καὶ ὁ πλεύμων, μάλιστα δὲ ὁ σπλήν. Πολλὰ δὲ καὶ

[3, 14]   καὶ ὅσα διχαλὰ μὲν ἀμφώδοντα δέ, οἷον ὗς, πλὴν εἰ μή

[3, 7]   τὸ ἀντιπερισπᾶσθαι τὰς ὑγρότητας. Οἷς δὲ ὀλίγη περίττωσις γίνεται, καθάπερ τοῖς

[3, 3]   διάτασιν εἰσιούσης τῆς τροφῆς, σαρκώδης δέ, ὅπως μαλακὸς ᾖ καὶ ἐνδιδῷ

[3, 14]   ἡ δὲ κατειργασμένην μᾶλλον, ἡ δὲ πάμπαν, ἡ δὲ λείαν. Διὸ

[3, 7]   παραπλησίαν ἔχοντα τὴν φύσιν. Ἔστι δὲ πάντα διφυῆ. Τὸ δ´ αἴτιον

[3, 10]   ὥσπερ καὶ εἴρηται, φρένες. Ἔχει δὲ πάντα τὰ ἔναιμα αὐτό, καθάπερ

[3, 14]   ἀμφώδοντα κερατοφόρα δὲ μηρυκάζει. Ὀξεῖς δὲ πάντες ἔχουσιν, ὥστε διελεῖν μὲν

[3, 14]   τροφήν ἐστι, καὶ τῶν ἄλλων δὲ πάντων ὅσα εὐθυέντερα· ταχείας γὰρ

[3, 4]   δὲ τῶν ἐλασσόνων δύο, μίαν δὲ πᾶσαι· δι´ ἣν δ´ αἰτίαν,

[3, 4]   κεῖσθαι τοῦ ἀναγκαίου σώματος. Τούτου δὲ πέρας ᾗ τὰ περιττώματα ἀποκρίνεται·

[3, 4]   Δηλοῖ δὲ δύσριγος ὤν, ὁ δὲ περὶ τὴν καρδίαν τοὐναντίον. Ὥσπερ

[3, 10]   καὶ ζῇ πολὺν χρόνον· δεδήλωται δὲ περὶ τῆς αἰτίας αὐτῶν ἐν

[3, 9]   πυκνὸν εἶναι τὸ σπλάγχνον, ἔξω δὲ περιίσταται πιμελὴ μὲν ἐν τοῖς

[3, 5]   αἵματι δίοδος οὐκ ἔστι, τῷ δὲ περιττώματι τῆς ὑγρᾶς ἰκμάδος, ὃν

[3, 5]   αἷμα μικτὸν ἐξ ἀμφοῖν. Ἀδυνατεῖ δὲ πέσσειν ἡ θερμότης οὐ μόνον

[3, 14]   κοιλίαν, εἴρηται πρότερον, εἰς διαφορὰς δὲ πίπτουσι δύο πᾶσαι σχεδόν· τὰ

[3, 1]   κυνόδοντες τῇ μὲν ὀξεῖς τῇ δὲ πλατεῖς εἰσιν. Ὁμοίως δὲ καὶ

[3, 1]   χρήσιμον ἔχει τὸ ῥύγχος, τὰ δὲ πλατύρυγχα αὐτῶν ἐστιν· τοιούτῳ γὰρ

[3, 14]   προΐενται τὴν τοιαύτην περίττωσιν) (τοῖς δὲ πλείοσιν ἄνωθεν στενώτερον, πρὸς τῷ

[3, 4]   μέγισται τρεῖς ἔχουσι μόναι. Τούτων δὲ πλεῖστον μὲν αἷμα καὶ θερμότατον

[3, 3]   κεῖσθαι τὴν κοιλίαν εὐθέως, τὸν δὲ πλεύμονα οὐκ ἐνδέχεται. Δεῖ γὰρ

[3, 7]   ἡ καρδία ταῖς κοιλίαις. Ὁ δὲ πλεύμων ἔν τε τοῖς ᾠοτόκοις

[3, 3]   τὸ ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν) ὁ δὲ πλεύμων κεῖται οὗ ἡ καρδία

[3, 4]   πυκνὸν καὶ κοῖλον πεφυκός, ἔτι δὲ πλῆρες αἵματος ὡς τῶν φλεβῶν

[3, 1]   τὰς λήψεις τῶν ζῳδαρίων. Ὅσα δὲ ποηφάγα καὶ ὅσα παρ´ ἕλη

[3, 10]   γὰρ γελᾷ τῶν ἄλλων. Προϊέναι δέ ποι τὸ σῶμα τῆς κεφαλῆς

[3, 14]   καὶ σαρκώδεις, οἷον κεστρεύς, οἱ δὲ πολλοὶ παρὰ τὴν κοιλίαν ἀποφυάδας

[3, 6]   τὸ γὰρ θερμὸν αὐξητικόν· ἡ δὲ πολυαιμία θερμότητος σημεῖον. Ἔτι δ´

[3, 2]   κέρας βοηθείας αἴτιόν ἐστι, τοῖς δὲ πολυσχιδέσιν ὑπάρχουσιν ἕτεραι βοήθειαι· δέδωκε

[3, 12]   ὁ τοῦ βοὸς πέπονθεν· (τὰ δὲ πολυσχιδῆ πάντα μακρόν, οἷον ὗς

[3, 9]   πάθος πρὸς τὴν καρδίαν· οἱ δὲ πόροι συνεχεῖς ἀπὸ τούτων τῶν

[3, 4]   γὰρ ἀσαρκότερον τὸ στῆθος, τὰ δὲ πρανῆ σαρκωδέστερα, διὸ πολλὴν ἔχει

[3, 9]   πολλάκις ἔχουσιν ὅλους περίπλεως· τὸ δὲ πρόβατον ὅταν τοῦτο πάθῃ, ἀποθνήσκει.

[3, 14]   ἀναγκαῖον εἶναι τὴν τροφήν, κάτω δὲ προϊοῦσαν κοπρώδη καὶ ἐξικμασμένην, ἀναγκαῖον

[3, 1]   μὲν ἧττον δ´ ἔχουσιν, ὅσα δὲ πρὸς μηδὲν τῶν ἀναγκαίων, οὐκ

[3, 5]   ὑπερβολὴν τῆς εἰσφερομένης τροφῆς· γίνεται δὲ πρὸς ταύτην ὀλίγη. Ἡ δ´

[3, 6]   συνιόντος δ´ ἐξέρχεται πάλιν. Τὸ δὲ πρὸς τὴν ἅλσιν εἶναι τὸν

[3, 10]   καὶ τὴν τάσιν χρησιμώτερον. Διότι δὲ πρὸς τὴν θερμότητα τὴν κάτωθεν

[3, 4]   καὶ διότι φαίνεται ἀνομοίως. Ἔχει δὲ πρὸς τὴν κεφαλὴν τὸ ὀξύ,

[3, 4]   τὴν ὑποδοχὴν τοῦ αἵματος, πυκνὸν δὲ πρὸς τὸ φυλάσσειν τὴν ἀρχὴν

[3, 6]   πᾶν τὸ τοιοῦτον γένος, ἔτι δὲ πρὸς τούτοις ἡ τῶν πτηνῶν

[3, 4]   ἄκρον ὀξὺ καὶ στερεώτερον, κεῖται δὲ πρὸς τῷ στήθει καὶ ὅλως

[3, 14]   τὸ πρὸς τῇ κοιλίᾳ, τὸ δὲ πρὸς τῷ τέλει στενώτερον (διόπερ

[3, 4]   ὑποδοχὴν τοῦ πρώτου αἵματος. Ὅτι δὲ πρῶτον ἐν τῇ καρδίᾳ γίνεται

[3, 4]   γὰρ ζῷον αἰσθήσει ὥρισται, αἰσθητικὸν δὲ πρῶτον τὸ πρῶτον ἔναιμον, τοιοῦτον

[3, 8]   ἔντομα καὶ οἱ ἰχθύες, ἔτι δὲ πτερωτά ἐστιν ἢ λεπιδωτὰ ἢ

[3, 7]   μὲν οὐ μέγαν ἔχει, τὰ δὲ σημείου χάριν. Καὶ ἐν τοῖς

[3, 7]   τῶν σπλάγχνων ὁμοίως ἕκαστον. Ἔστι δὲ σπλάγχνα τὰ κάτω τοῦ ὑποζώματος

[3, 4]   ἐντὸς ἄλλα πέφυκεν ἄλλοις. Τὰ δὲ σπλάγχνα τῶν αἱματικῶν ἐστιν ἴδια,

[3, 7]   ἀναπνεῖ, καὶ πλεύμονα τρίτον. Ὁ δὲ σπλὴν κατὰ συμβεβηκὸς ἐξ ἀνάγκης

[3, 12]   μὲν γὰρ πλατὺν ἔχει τῇ δὲ στενόν, οἷον ἵππος καὶ ὀρεὺς

[3, 14]   μάτην ἂν οὖν εἶχον. Ἔτι δὲ στόμαχον οἱ μὲν ὅλως οὐκ

[3, 4]   παρπαλησίαν ταῖς ῥαφαῖς. Οὐκ εἰσὶ δὲ συναφεῖς ὥς τινος ἐκ πλειόνων

[3, 7]   διφυὴς μὲν οὖσα, πρὸς μίαν δὲ συντελοῦσα ἀρχήν· τὸ μὲν γὰρ

[3, 9]   πνεύματα ποιεῖ τὸν πόνον. Τοῦ δὲ σφακελισμοῦ τοῦτ´ αἴτιόν ἐστιν· διὸ

[3, 9]   ἀνάγκης τοῖς ἔχουσι νεφρούς, ἕνεκα δὲ σωτηρίας καὶ τοῦ θερμὴν εἶναι

[3, 15]   τῶν δὲ μονοκοιλίων δασύπους. Ἔχει δὲ τὰ ἔχοντα τῶν πολυκοιλίων τὴν

[3, 2]   ἀνεμπόδιστα πέφυκεν οὕτω μάλιστα. Ἔστι δὲ τὰ κέρατα δι´ ὅλου στερεὰ

[3, 2]   φύσιν ἀμφοῖν καὶ κερατοφόρον. Ἀφῄρηται δὲ τὰ κέρατα ταῖς θηλείαις διὰ

[3, 3]   σπάνιόν τι παραρρεῖν. Οὐκ ἔχει δὲ τὰ λεχθέντα ζῷα τὴν ἐπιγλωττίδα

[3, 6]   τὰ ἀναπνέοντα ἔχει πλεύμονα. Ἀναπνεῖ δὲ τὰ μὲν πεζὰ πάντα, ἔνια

[3, 2]   ὁ δ´ ὄνος μώνυχον. Ἔχει δὲ τὰ μονοκέρατα τὸ κέρας ἐν

[3, 7]   αὐτὰ μόνα διατείνουσι φλέβες— εἰς δὲ τὰ ὄπισθεν οἱ νεφροί) πρὸς

[3, 2]   ἡ φύσις τοῖς αὐτοῖς. Ἔστι δὲ τὰ πλεῖστα τῶν κερατοφόρων διχαλά,

[3, 11]   τοῖς δ´ ἄλλοις ἀνομοίαν. ~Πάντα δὲ τὰ σπλάγχνα ἐν ὑμένι ἐστίν·

[3, 4]   ἕκαστον τῶν θερμῶν καταψύχουσιν, ἐν δὲ ταῖς εὐρυχωρεστέραις τὸ πνεῦμα πλεῖον

[3, 2]   τῶν κεράτων αὔξησιν ἀναλίσκεται. Τοῦ δὲ τὰς θηλείας ἐλάφους κέρατα μὲν

[3, 4]   τὸ αἷμα ψυχρότερον εἶναι. Μεγάλας δὲ τὰς καρδίας ἔχουσι, λαγώς, ἔλαφος,

[3, 12]   εἴρηται πρότερον. Καὶ τῶν ἐχόντων δὲ ταῦτα διαφέρουσιν· οὐ γὰρ ὁμοίας

[3, 12]   ἔνια δ´ οὐ πάντα· ποῖα δὲ ταῦτα καὶ διὰ τίν´ αἰτίαν,

[3, 10]   καὶ σπληνὸς καὶ νεφρῶν. Τυγχάνει δὲ ταῦτα κεχωρισμένα ἀλλήλων τῷ διαζώματι.

[3, 14]   ἔχει τόπους καὶ μόρια. Καλοῦνται δὲ ταῦτα κοιλία καὶ κεκρύφαλος καὶ

[3, 14]   ἐστί, τοῖς δ´ ἀπίμελος. Πάντα δὲ ταῦτα μεμηχάνηται τῇ φύσει πρὸς

[3, 15]   ἐν τῷ καλουμένῳ ἐχίνῳ. Ἔχει δὲ ταῦτα πάντα πυετίαν διὰ τὴν

[3, 4]   τὰ λοιπά, ἐν φλεβί. Ἔτι δὲ τείνει δι´ αὐτοῦ φλέψ, δι´

[3, 2]   γὰρ ἀμύνεται φοβηθέντα· καὶ ταύτῃ δὲ τῇ προέσει διασῴζεται ἕτερα. Ἅμα

[3, 14]   κυνὸς ὁμοίαν ἔχουσι κοιλίαν, τὰ δὲ τῇ τῆς ὑός· ἔστι δὲ

[3, 3]   ὑπὸ τοὺς ὀδόντας πίπτειν, εἰς δὲ τὴν ἀρτηρίαν σπάνιόν τι παραρρεῖν.

[3, 15]   καὶ τῆς κάτω κοιλίας. ~Ἔχουσι δὲ τὴν καλουμένην πυετίαν τὰ μὲν

[3, 4]   καὶ εἰς τὰς φλέβας, εἰς δὲ τὴν καρδίαν οὐκ ἄλλοθεν· αὕτη

[3, 3]   κεφαλῇ μορίων ταύτῃ διωρίσθω, ὑπὸ δὲ τὴν κεφαλὴν ὁ αὐχὴν πεφυκώς

[3, 14]   καὶ λεία τὰ ἐντός. Μετὰ δὲ τὴν κοιλίαν ἡ τῶν ἐντέρων

[3, 5]   ἀπὸ μιᾶς ἐστιν ἀρχῆς, διὰ δὲ τὴν τοῦ αἵματος ἑνότητα καὶ

[3, 2]   ἐστι τῶν γνωριζομένων δορκάς. Δεῖ δὲ τὴν φύσιν θεωρεῖν εἰς τὰ

[3, 2]   τὰ δ´ οὐκ ἔχουσιν· πῶς δὲ τῆς ἀναγκαίας φύσεως ἐχούσης τοῖς

[3, 7]   κύστις τὸ αὑτῆς ἔργον. Ἐπεὶ δὲ τῆς αὐτῆς ἕνεκα χρείας τούς

[3, 14]   οἰκειότερός ἐστιν ὁ διορισμός· περὶ δὲ τῆς διαφορᾶς τῆς κοιλίας καὶ

[3, 4]   σπλάγχνων διέχουσιν αἱ φλέβες, διὰ δὲ τῆς καρδίας οὐ διατείνει φλέψ·

[3, 14]   χρονιωτέραν γίνεσθαι τὴν πέψιν, ἡ δὲ τῆς κυνὸς μικρὰ τὸ μέγεθος

[3, 3]   παραρρυῇ παρὰ τὴν ἀρτηρίαν. Ἐὰν δέ τι πλημμεληθῇ παρὰ τὴν τοιαύτην

[3, 7]   φρενῶν οὐδέν πω διώρισται, τοῦτο δέ τι τῶν περὶ τὰ σπλάγχνα

[3, 5]   ἄνω καὶ τὸ κάτω. Ὅσῳ δὲ τιμιώτερον καὶ ἡγεμονικώτερον τὸ ἔμπροσθεν

[3, 14]   τὴν τοῦ στόματος ἔνδειαν. Εἰσὶ δέ τινες οἳ τούτων οὐδὲν ἔχουσιν,

[3, 5]   καὶ τῶν φλεβίων ἀναστομωθέντων. Ἤδη δέ τισιν ἱδρῶσαι συνέβη αἱματώδει περιττώματι

[3, 1]   καὶ ὁ λόγος ἑτέρων, ἔτι δὲ τὸ ἀναπνεῖν οὐ πάντων κοινόν.

[3, 1]   εἴ τι τοιοῦτον ἕτερον. Ἐπεὶ δὲ τὸ ἄρρεν ἰσχυρότερον καὶ θυμικώτερον,

[3, 10]   κεχωρισμένα ἀλλήλων τῷ διαζώματι. Τοῦτο δὲ τὸ διάζωμα καλοῦσί τινες φρένας·

[3, 10]   τὸ τῆς τροφῆς δεκτικόν. Ἔστι δὲ τὸ διάζωμα πρὸς μὲν τὰς

[3, 4]   τούτων ἀρχὴν εἶναι, μὴ ἔστι δὲ τὸ ἧπαρ, ἀνάγκη τὴν καρδίαν

[3, 7]   νεφροὶ καὶ παντὶ δῆλοι. Κατὰ δὲ τὸ ἧπαρ καὶ τὸν σπλῆνα

[3, 4]   μή τι κωλύει μεῖζον. Ἐμφανέστατον δὲ τὸ λεχθέν ἐστιν ἐπὶ τῶν

[3, 7]   δύναται συμπέττειν αἰματώδης ὤν. Ἂν δὲ τὸ περίττωμα πλεῖον ᾖ ἢ

[3, 14]   τὴν εἰσελθοῦσαν ἕξει μόριον, τὸ δὲ τὸ περίττωμα τὸ ἄχρηστον· ὥσπερ

[3, 12]   αὐτῶν ἐστι καθάπερ κἀκείνων. Αἴτιον δὲ τὸ τὰ σώματα τούτων εὐπνούστατα

[3, 7]   τινες καὶ οἱ σελαχώδεις. Διὰ δὲ τὸ τὴν θέσιν ἔχειν τὸ

[3, 9]   ὁ δεξιὸς ἀπιμελώτερός ἐστιν. Αἴτιον δὲ τὸ τὴν φύσιν ξηρὰν εἶναι

[3, 14]   οὐκ ἄνευ φλεβῶν ἐστιν. ~Ὑπὸ δὲ τὸ ὑπόζωμα κεῖται ἡ κοιλία

[3, 3]   ἐστιν ἀλλὰ καὶ φωνῆς, δεῖ δὲ τὸ ψοφήσειν μέλλον λεῖον εἶναι

[3, 2]   δὲ τῶν ποδῶν ἀδύνατον, ἐν δὲ τοῖς γόνασιν ὄντα τὴν κάμψιν

[3, 9]   ἔχουσι τὰς εἰρημένας. Ἐν πᾶσι δὲ τοῖς ἔχουσι νεφροὺς ὁ δεξιὸς

[3, 9]   νεφροὶ πιμελώδεις εἰσίν, ἐν πᾶσι δὲ τοῖς ζῴοις ὁ δεξιὸς ἀπιμελώτερός

[3, 7]   τὰ πτερὰ τοῖς ὄρνισιν. Ἐν δὲ τοῖς κύστιν ἔχουσι καὶ τὸν

[3, 7]   εἶναι ἧπαρ ὁ σπλήν, ἐν δὲ τοῖς μὴ ἐξ ἀνάγκης ἔχουσιν,

[3, 14]   κατεργασίαν τὴν τῆς τροφῆς. Πᾶσι δὲ τοῖς μὴ εὐθυεντέροις προϊοῦσιν εὐρύτερον

[3, 7]   χάριν. Καὶ ἐν τοῖς τετράποσι δὲ τοῖς ᾠοτόκοις μικρὸς καὶ στιφρὸς

[3, 14]   τῆς τοῦ στόματος ἐργασίας, οἱ δὲ τὸν οἰσοφάγον πλατύν, ἢ πρὸ

[3, 9]   αἷμα, οὐδὲ πήγνυται τελευτώντων. Ἐκ δὲ τοῦ κοίλου τῶν νεφρῶν φέρουσι

[3, 4]   συμβαίνοντα περὶ αὐτὰ φαίνεται, ἥκιστα δὲ τοῦ μὲν πλεύμονος περὶ τὴν

[3, 9]   τοῦτο τῶν σπλάγχνων ἐστίν. Ἐκ δὲ τοῦ μέσου διὰ τούτων τῶν

[3, 4]   ἄλλοις ἐκ ταύτης ἠρτημένοις. Σημεῖον δὲ τοῦ μηθὲν ἐπιδέχεσθαι πάθος τὴν

[3, 9]   ἀλλὰ κατὰ τὸν δεξιόν. Αἴτιον δὲ τοῦ μόνον ἢ μάλιστα τοῦτο

[3, 2]   κέρατα μὲν μὴ ἔχειν, περὶ δὲ τοὺς ὀδόντας ὁμοίως τοῖς ἄρρεσιν,

[3, 1]   χειλῶν καὶ ὀδόντων ἔχουσιν. Διαφέρει δὲ τοῦτο κατὰ τὰς χρήσεις καὶ

[3, 3]   ἰλὺς τοῦ μέλανος οἴνου· συμβέβηκε δὲ τοῦτο πολλάκις φανερὸν καὶ ἐπὶ

[3, 10]   πλεύμονα καὶ τὴν καρδίαν. Καλεῖται δὲ τοῦτο τὸ διάζωμα ἐν τοῖς

[3, 4]   τὰς φλέβας ἡ φύσις. Ἀρχὴν δὲ τούτων ἀναγκαῖον εἶναι μίαν· ὅπου

[3, 5]   καὶ ὕδατος παχύνεται πεσσόμενον, ἡ δὲ τροφὴ καὶ τὸ αἷμα μικτὸν

[3, 3]   τε καὶ ἐξόδῳ ἀναπτυσσομένη, τῆς δὲ τροφῆς εἰσιούσης ἐπιπτυσσομένη, ἵνα μηθὲν

[3, 1]   χρῆσθαι μόνοις ἢ μᾶλλον, μάλιστα δὲ τῷ μάλιστα, οἷον κέντρον, πλῆκτρον,

[3, 5]   φλεβῶν καὶ καρδίας εἰρήσθω, περὶ δὲ τῶν ἄλλων σπλάγχνων σκεπτέον κατὰ

[3, 1]   ~ΠΕΡΙ ΖΩΙΩΝ ΜΟΡΙΩΝ Γ' ~(Ἐχόμενον δὲ τῶν εἰρημένων ἡ τῶν ὀδόντων

[3, 4]   φύσεως τοῖς ἐναίμοις οὖσα. Μαρτύριον δὲ τῶν εἰρημένων καὶ τὸ πᾶσι

[3, 4]   τῶν μεγάλων ζῴων τρεῖς, αἱ δὲ τῶν ἐλασσόνων δύο, μίαν δὲ

[3, 1]   ἀμβλύνωνται τριβόμενοι πρὸς ἀλλήλους. Οὐδὲν δὲ τῶν ζῴων ἐστὶν ἅμα καρχαρόδουν

[3, 1]   πρόσθιοι τῶν ὀδόντων συμβάλλονται. Ἔνια δὲ τῶν ζῴων, ὥσπερ εἴπομεν, τροφῆς

[3, 14]   διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν. Τὸ δὲ τῶν ἰχθύων γένος ἅπαν, διὰ

[3, 14]   ἀπεψίαν καὶ τὴν τροφήν. (Τὸ δὲ τῶν ἰχθύων γένος ἔχει μὲν

[3, 4]   καθάπερ εἴπομεν, διαρθρώσει μᾶλλον. Εἰσὶ δὲ τῶν μὲν αἰσθητικῶν ἀρθρωδέστεραι, τῶν

[3, 1]   τὴν φύσιν μηδὲ περίεργον· ἔστι δὲ τῶν μὲν διὰ πληγῆς ἡ

[3, 5]   ἁρμόζει σκοπεῖν καὶ λέγειν. Συνισταμένων δὲ τῶν μορίων ἐκ τοῦ αἵματος,

[3, 9]   βαδίζῃ εἰς τοὺς νεφρούς, ἐκ δὲ τῶν νεφρῶν ἡ γιγνομένη ὑπόστασις

[3, 12]   τῶν τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων. Τὸ δὲ τῶν ὀρνίθων μάλιστα προσεμφερὲς τῷ

[3, 6]   ὥσπερ τὰ τετράποδα μὲν ᾠοτόκα δὲ τῶν πεζῶν, οἷον οἵ τε

[3, 2]   χεῖρας μὲν οὐκ ἔχουσιν, ἐπὶ δὲ τῶν ποδῶν ἀδύνατον, ἐν δὲ

[3, 15]   τὸ γάλα τοῖς ἐμβρύοις. Διότι δὲ τῶν πολυκοιλίων ἐν τῷ ἐχίνῳ

[3, 4]   ἀδηλόφλεβα καὶ μικροκοίλια φαίνεται. Μόνον δὲ τῶν σπλάγχνων καὶ ὅλως τῶν

[3, 7]   ὑπάρχει τὸ πλεύμονα ἔχειν. ~Δοκεῖ δὲ τῶν σπλάγχνων τὰ μὲν εἶναι

[3, 12]   τὴν καρδίαν τῶν σπλάγχνων. Τὰ δὲ τῶν τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων καὶ

[3, 4]   δεῖ μίαν ὅπου ἐνδέχεται. Εὐφυέστατος δὲ τῶν τόπων ὁ μέσος· ἓν

[3, 10]   τοῦ περὶ τὴν μασχάλην. Συμβαίνειν δέ φασι καὶ περὶ τὰς ἐν

[3, 10]   τῷ τόπῳ Κερκιδᾶς, ἔκριναν. Ἀδύνατον δὲ φθέγγεσθαι κεχωρισμένης τῆς ἀρτηρίας, καὶ

[3, 1]   ἀναπνεῖν οὐ πάντων κοινόν. Ἡ δὲ φύσις ἅπαντα συνήγαγεν εἰς ἕν,

[3, 2]   δὲ μᾶλλον τοῖς ἐλέφασιν. Τὰ δὲ χαυλιόδοντα, ὥσπερ καὶ τὸ τῶν

[3, 2]   τὸ μέγεθος κοινῇ πάντων, ἐνίοις δὲ χαυλιόδοντας ὥσπερ κέρατα ἐκ τῶν

[3, 8]   καὶ ὅμοιον τῷ βοείῳ, αἱ δὲ χερσαῖαι μείζω ἢ κατὰ λόγον.

[3, 8]   ἡ μὲν θαλαττία μεγάλην, αἱ δὲ χερσαῖαι μικρὰν πάμπαν. ~Ὁμοίως δ´

[3, 1]   οὐ γὰρ ἔχουσι χαυλιόδοντας. Καθόλου δὲ χρεών τι λαβεῖν, ὃ καὶ

[3, 14]   τὸ περίττωμα τὸ ἄχρηστον· ὥσπερ δὲ χρόνος ἕτερος ἑκατέρου τούτων, ἀναγκαῖον

[3, 11]   μὲν γὰρ ὥστ´ ἀποστέγειν, ἄσαρκος δὲ ὥστε μὴ ἕλκειν μηδ´ ἔχειν

[3, 1]   μηδὲν μάτην ποιεῖν τὴν φύσιν μηδὲ περίεργον· ἔστι δὲ τῶν μὲν

[3, 3]   δέρμα τριχωτόν, καὶ μὴ φολιδωτὰ μηδὲ πτερωτὰ πέφυκεν. Τούτοις δ´ ἀντὶ

[3, 2]   τοῦτ´ εἶναι χρήσιμον. Ὅπως δὲ μηδὲ τὸ κοῖλον ἀσθενὲς ᾖ, πέφυκεν

[3, 2]   τὸ χρήσιμα μὲν μὴ εἶναι μηδὲ τοῖς ἄρρεσιν, βλάπτεσθαι δ´ ἧσσον

[3, 9]   δ´ ἔχει καὶ περὶ νεφρῶν. Οὐδὲ γὰρ νεφροὺς οὔτε τῶν πτερωτῶν

[3, 9]   κοίλοις αὐτῶν οὐκ ἐγγίνεται αἷμα, οὐδὲ πήγνυται τελευτώντων. Ἐκ δὲ τοῦ

[3, 14]   οὐχ οἷόν τε χρονίζοντας. Διόπερ οὐδὲ πλατεῖς ἔχουσιν ὀδόντας, οὐδ´ ἐνδέχεται

[3, 4]   ἀφαιρουμένων ζῶσιν· δῆλον δ´ ὡς οὐδὲ προστιθέμενα φθείρει. Οἱ δ´ ἐν

[3, 14]   τροφῆς δεκτικὸν μόριον. Ἐπεὶ γὰρ οὐδὲ ταῦτα ὅλως τὴν τοῦ στόματος

[3, 4]   μᾶλλον· διὸ τῶν μεγαλοκοιλίων οὐδὲν οὐδὲ τῶν μεγαλοφλέβων πῖόν ἐστι κατὰ

[3, 2]   τῶν ἐσχάτων. Εὐλόγως δ´ ἂν δόξειε μονόκερων εἶναι τὸ μώνυχον τοῦ

[3, 6]   κινήσεως, οὔσης ἀερώδους καὶ κενῆς. (Συμβέβηκε δὲ καὶ τὰ μεγέθη τούτων

[3, 3]   ἡ ἰλὺς τοῦ μέλανος οἴνου· συμβέβηκε δὲ τοῦτο πολλάκις φανερὸν καὶ

[3, 2]   ζῴων φθορὰν ἱκανὴ κωλύειν, ὅπερ συμβέβηκε ταῖς καμήλοις, ἔτι δὲ μᾶλλον

[3, 2]   ἐντεῦθεν ἡ φύσις τοῖς κέρασι προσέθηκε, καὶ ἡ διδομένη τροφὴ εἰς

[3, 12]   ὥσπερ καὶ τὰ σώματα φαύλης τετύχηκε κράσεως, οἷον φρύνης καὶ χελώνης

[3, 5]   μορίων ἕκαστον ἐκ τούτου συνέστηκεν. Ἔοικε δ´ ὥσπερ ἔν τε τοῖς

[3, 5]   φύσις τὸ αἷμα διὰ παντὸς ὠχέτευκε τοῦ σώματος, ἐπειδὴ παντὸς ὕλη

[3, 2]   γὰρ τούτοις γαμψὰ τὰ κέρατα πέφυκε πρὸς ἄλληλα) τὴν τοῦ περιττώματος

[3, 2]   κεράτων λεκτέον· καὶ γὰρ ταῦτα πέφυκε τοῖς ἔχουσιν ἐν τῇ κεφαλῇ.

[3, 5]   τοῦ σώματος, ἐπειδὴ παντὸς ὕλη πέφυκε τοῦτο. Γίνεται δὲ κατάδηλον ἐν

[3, 2]   δὲ πολυσχιδέσιν ὑπάρχουσιν ἕτεραι βοήθειαι· δέδωκε γὰρ ἡ φύσις τοῖς μὲν

[3, 10]   καὶ φραγμὸν τὰς φρένας, καὶ διεῖλε τό τε τιμιώτερον καὶ τὸ

[3, 2]   τὴν ὑπεροχὴν ἡ φύσις ἄνωθεν ἀφεῖλε καὶ μονόκερων ἐποίησεν. Ὀρθῶς δὲ

[3, 2]   μὲν εἰς ὀδόντας καὶ χαυλιόδοντας ἀπένειμε, τοῖς δ´ εἰς κέρατα. Διὸ

[3, 10]   ἐστιν ἕκαστον τῶν σπλάγχνων, εἴρηται. Γέγονε δ´ ἐξ ἀνάγκης ἐπὶ τοῖς

[3, 7]   δεξιοῖς μᾶλλον ἡ τοῦ σπληνὸς γέγονε φύσις, (ὥστ´ ἀναγκαῖον μέν πως,

[3, 1]   εἶναι τῶν ζῴων μόνον πρόσωθεν ὄπωπε καὶ τὴν φωνὴν εἰς τὸ

[3, 2]   ἐνίοις μὲν τῶν ὀδόντων αὐτῶν ἐπηύξησε τὸ μέγεθος κοινῇ πάντων, ἐνίοις

[3, 14]   τὸν αὐτὸν τόπον εἶναι τῆς τε ἀπέπτου καὶ τοῦ περιττώματος, εἶναί

[3, 11]   σπλάγχνα ἐν ὑμένι ἐστίν· προβολῆς τε γὰρ δεῖ πρὸς τὸ ἀπαθῆ

[3, 12]   ἄλλων ὡς εἰπεῖν οὐδέν. Τό τε γὰρ ἧπαρ τοῖς μὲν πολυσχιδές

[3, 10]   ἐντὸς πέρασι τῶν φλεβῶν· ἐξιέναι τε γὰρ ἰκμάδα ἀναγκαῖον, καὶ ταύτην

[3, 1]   τὴν φύσιν ἀμφοτέρων ὄντες· τό τε γὰρ μέσον ἀμφοτέρων μετέχει τῶν

[3, 4]   ἐπὶ τῶν ἄλλων σπλάγχνων. Οἵ τε γὰρ νεφροὶ πολλάκις φαίνονται λίθων

[3, 9]   φύσιν τὴν τῶν νεφρῶν. Ἔσχατοί τε γὰρ ὄντες ἀλέας δέονται πλείονος·

[3, 1]   ὕστερον λεχθησομένων ἔσται χρήσιμον. Τῶν τε γὰρ πρὸς ἀλκήν τε καὶ

[3, 6]   οὐκ εἴρηται καλῶς· ἐν ἀνθρώπῳ τε γὰρ συμβαίνει μόνον ὡς εἰπεῖν

[3, 10]   περὶ τοὺς γέλωτας συμβαῖνον. Γαργαλιζόμενοί τε γὰρ ταχὺ γελῶσι, διὰ τὸ

[3, 5]   χάριν εἰσί, πρότερον εἴρηται· τό τε γὰρ ὑγρὸν ἅπαν ἀγγείου δεῖται,

[3, 3]   τῆς ζωῆς καὶ πάσης κινήσεώς τε καὶ αἰσθήσεως (ἐπὶ τὸ καλούμενον

[3, 3]   φάρυγξ, ὅνπερ τρόπον ἐκείνοις ἐπιβάλλει τε καὶ ἀναπτύσσεται τοῦ πνεύματος τῇ

[3, 1]   Τῶν τε γὰρ πρὸς ἀλκήν τε καὶ βοήθειαν ὀργανικῶν μορίων ἕκαστα

[3, 3]   ἀναπτύσσεται τοῦ πνεύματος τῇ εἰσόδῳ τε καὶ ἐξόδῳ ἀναπτυσσομένη, τῆς δὲ

[3, 4]   ὄντων μικρῶν ἔνδηλα γίνεται καρδία τε καὶ ἧπαρ· φαίνεται γὰρ ἐν

[3, 4]   διαφοραὶ τῆς καρδίας κατὰ μέγεθός τε καὶ μικρότητα καὶ σκληρότητα καὶ

[3, 4]   δεξιοῖς. ~Καὶ περὶ μὲν αὐχένος τε καὶ οἰσοφάγου καὶ ἀρτηρίας εἴρηται,

[3, 1]   Ὅσα δὲ καὶ πρὸς βοήθειάν τε καὶ πρὸς ἀλκήν, τὰ μὲν

[3, 5]   φλέβας, καθάπερ ἐπὶ τῶν ἀμπελίνων τε καὶ συκίνων φύλλων καὶ ὅς´

[3, 1]   Ἡ δ´ ἀλκὴ ἐν τούτῳ τε καὶ τοῖς ὄνυξι, διὸ καὶ

[3, 1]   ἀμφοτέρων μετέχει τῶν ἄκρων, οἵ τε κυνόδοντες τῇ μὲν ὀξεῖς τῇ

[3, 10]   γαργαλίζεσθαι μόνον ἄνθρωπον αἴτιον ἥ τε λεπτότης τοῦ δέρματος καὶ τὸ

[3, 5]   βίας. Διεστῶσαι δ´ ἄνωθεν ἥ τε μεγάλη φλὲψ καὶ ἡ ἀορτή,

[3, 4]   ἀρχηγοὺς φλέβας δύο εἶναι, τήν τε μεγάλην καλουμένην καὶ τὴν ἀορτήν.

[3, 5]   καὶ περὶ φλεβῶν εἰπεῖν, τῆς τε μεγάλης καὶ τῆς ἀορτῆς· αὗται

[3, 7]   τῆς αὐτῆς ἕνεκα χρείας τούς τε νεφροὺς συμβέβηκεν ἔχειν τὰ ζῷα

[3, 2]   δὲ καὶ μονοκέρατα, οἷον ὅ τε ὄρυξ καὶ ὁ Ἰνδικὸς καλούμενος

[3, 6]   ἐπαμφοτερίζει τὴν φύσιν, καὶ τῶν τε πεζῶν καὶ τὸν ἀέρα δεχομένων

[3, 11]   ἰσχυρότατοι τῶν ὑμένων εἰσὶν οἵ τε περὶ τὴν καρδίαν καὶ περὶ

[3, 10]   τοῦ διορισμοῦ χάριν ἐστὶ τοῦ τε περὶ τὴν κοιλίαν τόπου καὶ

[3, 10]   τινες φρένας· ὃ διορίζει τόν τε πλεύμονα καὶ τὴν καρδίαν. Καλεῖται

[3, 7]   κατὰ τὸ μέγεθος, ὥσπερ τῶν τε πτερωτῶν ἐνίοις, ὅσα θερμὴν ἔχει

[3, 6]   δὲ τῶν πεζῶν, οἷον οἵ τε σαῦροι καὶ αἱ χελῶναι καὶ

[3, 8]   ἐν τῷ μορίῳ τούτῳ, διψητικά τε ταῦτ´ ἐστὶ μάλιστα τῶν ζῴων,

[3, 7]   πλεύμονα ἔναιμον ὑγρός ἐστι διά τε τὴν εἰρημένην αἰτίαν καὶ διὰ

[3, 1]   ἡμέρων. Ὁ δ´ ἄνθρωπος πρός τε τὴν κοινὴν χρῆσιν καλῶς ἔχει

[3, 14]   θέσει καὶ τοῖς εἴδεσιν, ἔκ τε τῆς ἱστορίας τῆς περὶ τὰ

[3, 8]   ἢ φολιδωτά, ταῦτα δι´ ὀλιγότητά τε τῆς τοῦ ὑγροῦ προσφορᾶς καὶ

[3, 10]   τὰς φρένας, καὶ διεῖλε τό τε τιμιώτερον καὶ τὸ ἀτιμότερον, ἐν

[3, 14]   ἀπέπτου καὶ τοῦ περιττώματος, εἶναί τέ τινα δεῖ τόπον ἐν ᾧ

[3, 7]   ἔχειν, καθάπερ τῶν ἰχθύων ἕτεροί τέ τινες καὶ οἱ σελαχώδεις. Διὰ

[3, 1]   χάριν, καὶ ταύτης διῃρημένης, ἐπί τε τὸ ποιεῖν καὶ τὸ μὴ

[3, 10]   ἐκ τοῦ πλεύμονος κινήσεως. Παρά τε τοῖς βαρβάροις, παρ´ οἷς ἀποτέμνουσι

[3, 5]   συνέστηκεν. Ἔοικε δ´ ὥσπερ ἔν τε τοῖς κήποις αἱ ὑδραγωγίαι κατασκευάζονται

[3, 7]   κοιλίαις. Ὁ δὲ πλεύμων ἔν τε τοῖς ᾠοτόκοις τοσοῦτον διέστηκεν ὥστε

[3, 4]   ἀλλ´ ἑκάστοις ἰδίᾳ πεπόρισται πρός τε τοὺς βίους καὶ τὰς κινήσεις,

[3, 9]   μὲν οὖν ἄλλοις ζῴοις συμφέρει τε τοὺς νεφροὺς ἔχειν πίονας, καὶ

[3, 3]   ταύτην, ἡ δ´ ἀναπνοὴ διά τε τοῦτο καὶ διὰ τὴν ἀρχὴν

[3, 5]   αἱ φλέβες πρὸς ἀλλήλας, ἔκ τε τῶν ἀνατομῶν δεῖ θεωρεῖν καὶ

[3, 1]   στόματος φύσιν τὰ ζῷα τούτων τε τῶν ἔργων ἕνεκα καὶ ἔτι

[3, 12]   καὶ πρὸς ἄλληλα διαφέρει τά τε τῶν ἰχθύων καὶ τῶν τετραπόδων

[3, 3]   πέφυκεν· ταῦτα δ´ ἐστὶν ὅ τε φάρυγξ καὶ ὁ καλούμενος οἰσοφάγος.

[3, 9]   γὰρ ἡ φύσις ἅμα τῶν τε φλεβῶν χάριν καὶ πρὸς τὴν

[3, 2]   τὰ κέρατα ἔχοντα πρὸς ἀλκήν τε χρησιμώτατ´ εἶναι, καὶ πρὸς τὸν

[3, 14]   διελεῖν· ἐνδιατρίβειν γὰρ οὐχ οἷόν τε χρονίζοντας. Διόπερ οὐδὲ πλατεῖς ἔχουσιν

[3, 6]   ἐν τῷ ὑγρῷ ἀνέχεσθαι χρόνον· ἅτε γὰρ ὀλίγον ἔχοντα θερμὸν ἱκανῶς

[3, 5]   τῶν οὔλων καὶ τῆς ἕδρας, ἐνίοτε δὲ καὶ ἐκ τοῦ στόματος

[3, 4]   γὰρ ἐν μὲν τοῖς ᾠοῖς ἐνίοτε τριταίοις οὖσι στιγμῆς ἔχοντα μέγεθος,

[3, 14]   καὶ νηστεύσασιν ἀλλ´ οὐκ ἐδηδοκόσιν. Τότε γὰρ ἤδη μεταίχμιον γίνεται τῶν

[3, 8]   τοῖς φολιδωτοῖς, ὑπόστασις γίνεται τοσαύτη ὥστε δεῖσθαι τὴν φύσιν αὐτῶν ἔχειν

[3, 14]   μηρυκάζει. Ὀξεῖς δὲ πάντες ἔχουσιν, ὥστε διελεῖν μὲν δύνανται, φαύλως δὲ

[3, 7]   τε τοῖς ᾠοτόκοις τοσοῦτον διέστηκεν ὥστε δοκεῖν δύ´ ἔχειν αὐτὰ πλεύμονας.

[3, 10]   Καρίαν οὕτω τὸ τοιοῦτον διεπίστευσαν ὥστε καὶ κρίσιν ἐποιήσαντο περί τινος

[3, 5]   πάντα τὴν αἰσθητικὴν ψυχὴν ἐνεργείᾳ, ὥστε καὶ τὸ μόριον ἓν τὸ

[3, 4]   δὲ μέσον καὶ περιττὸν ἀρχή· ὥστε μεγέθους δεῖ μείζονος αὐταῖς ἀεί,

[3, 11]   γὰρ ὥστ´ ἀποστέγειν, ἄσαρκος δὲ ὥστε μὴ ἕλκειν μηδ´ ἔχειν ἰκμάδα,

[3, 6]   τὴν θέσιν ἀνωτέρω τοῦ πλεύμονος, ὥστε μηδὲν συμβάλλεσθαι τὸν πλεύμονα πρὸς

[3, 14]   ἡ τροφὴ πᾶσι τούτοις εὐλέαντος, ὥστε συμβαίνειν διὰ ταῦτα τῶν τοιούτων

[3, 3]   καὶ ἡ τῆς γλώττης κίνησις, ὥστε τῆς τροφῆς ἐν μὲν τῷ

[3, 14]   τῶν συντελῶν μορίων νῦν ἐπισκεπτέον. Οὔτε γὰρ τοῖς μεγέθεσιν οὔτε τοῖς

[3, 9]   ὀρνίθων ἐστίν. Ἡ δ´ ἑμὺς οὔτε κύστιν οὔτε νεφροὺς ἔχει· διὰ

[3, 9]   Ἡ δ´ ἑμὺς οὔτε κύστιν οὔτε νεφροὺς ἔχει· διὰ τὴν μαλακότητα

[3, 6]   τρωγλοδυτεῖ τῶν ζῳοτόκων, οὔτ´ ἄπουν οὔτε πεζεῦον. Ὅλως μὲν οὖν ὁ

[3, 2]   χρῆται τοῖς κέρασιν οὔτ´ ἀμυνόμενον οὔτε πρὸς τὸ κρατεῖν, ἅπερ ἰσχύος

[3, 12]   ταῦτα διαφέρουσιν· οὐ γὰρ ὁμοίας οὔτε τὰς καρδίας ἔχουσι πάντα τὰ

[3, 4]   οὔτε τῶν ἀναίμων οὐθὲν αἰσθητικὸν οὔτε τὸ αἷμα, δῆλον ὡς τὸ

[3, 14]   ἐπισκεπτέον. Οὔτε γὰρ τοῖς μεγέθεσιν οὔτε τοῖς εἴδεσιν ὁμοίας ἔχουσιν ἀλλήλοις

[3, 4]   εἶναι οὔτε τοῦ ὅλου σώματος οὔτε τοῦ αἵματος· κεῖται γὰρ οὐδαμῶς

[3, 4]   ἂν ἀξιώσειεν αὐτὸ ἀρχὴν εἶναι οὔτε τοῦ ὅλου σώματος οὔτε τοῦ

[3, 12]   ἔχουσι πάντα τὰ ἔχοντα καρδίαν, οὔτε τῶν ἄλλων ὡς εἰπεῖν οὐδέν.

[3, 4]   ἢ παραπλησίως. Ἔτι δ´ ἐπεὶ οὔτε τῶν ἀναίμων οὐθὲν αἰσθητικὸν οὔτε

[3, 9]   περὶ νεφρῶν. Οὐδὲ γὰρ νεφροὺς οὔτε τῶν πτερωτῶν καὶ λεπιδωτῶν οὐδὲν

[3, 9]   πτερωτῶν καὶ λεπιδωτῶν οὐδὲν ἔχει οὔτε τῶν φολιδωτῶν, πλὴν αἱ θαλάττιαι

[3, 14]   ἀποδίδωσι λειτουργίαν (ἀνόδοντα γάρ) καὶ οὔτε ᾧ διαιρήσει, οὔτε ᾧ λεανεῖ

[3, 14]   γάρ) καὶ οὔτε ᾧ διαιρήσει, οὔτε ᾧ λεανεῖ τὴν τροφὴν ἔχουσι,

Livre, Chap.
[3, 10]	τοῦτο ποιήσαντος· φθεγγομένη δ´ ἄρα	τοῦγε	κάρη κονίῃσιν ἐμίχθη· ἀλλ´ οὐ,
[3, 1]	τοιοῦτον γὰρ αὐτοῖς χρήσιμον, ἐκεῖνο	δὲ	ἄχρηστον. Τοῖς δ´ ὄρνισίν ἐστι
[3, 4]	καὶ αἱ καρδίαι μέγεθος. Ἔτι	δὲ	βέλτιον τρεῖς εἶναι τὰς κοιλίας,
[3, 1]	καὶ λόγου χάριν, συστομώτερα, τῶν	δὲ	βοηθείας χάριν τὰ μὲν καρχαρόδοντα
[3, 1]	ἀγρίων τὴν φύσιν ἐστίν, τὰ	δὲ	βοηθείας χάριν, ὥσπερ πολλὰ τῶν
[3, 2]	θηριώδη καὶ μάχιμα ἀποφεύγουσι) τοῖς	δὲ	βονάσοις (καὶ γὰρ τούτοις γαμψὰ
[3, 14]	μὲν ὅλως οὐκ ἔχουσιν, οἱ	δὲ	βραχύν. Ἀλλὰ πρὸς τὴν βοήθειαν
[3, 10]	διάνοιαν παρὰ τὴν προαίρεσιν. Τοῦ	δὲ	γαργαλίζεσθαι μόνον ἄνθρωπον αἴτιον ἥ
[3, 10]	γελᾶν τῶν ζῴων ἄνθρωπον. Ὁ	δὲ	γαργαλισμὸς γέλως ἐστὶ διὰ κινήσεως
[3, 3]	παραρρυῇ τι τῆς τροφῆς. Πολλαχῇ	δὲ	γελοῖον φαίνεται τὸ λέγειν ὡς
[3, 1]	ὀδοῦσιν ἡ ἰσχὺς αὐτῶν, τοῦτο	δὲ	γίνοιτ´ ἂν διὰ τὴν ὀξύτητα,
[3, 14]	ἐπεὶ ἡ τροφὴ ἀκανθώδης, τὴν	δὲ	γλῶτταν ἀνάγκη σαρκώδη εἶναι, πρὸς
[3, 1]	προσθίους ὀξεῖς, ἵνα διαιρῶσι, τοὺς	δὲ	γομφίους πλατεῖς, ἵνα λεαίνωσιν. Ὁρίζουσι
[3, 15]	οὐ πήγνυται τὸ γάλα. Τῷ	δὲ	δασύποδι γίγνεται πυετία διὰ τὸ
[3, 4]	τῷ πλήθει καὶ θερμότητι, καθαρώτατον	δέ·	δεῖ γὰρ τὴν ἀρχὴν ὅτι
[3, 6]	γίνεσθαι τῷ θερμῷ κατάψυξιν, ταύτης	δὲ	δεῖται θύραθεν τὰ ἔναιμα τῶν
[3, 7]	ἧπαρ τῆς πέψεως χάριν. Πάντα	δὲ	δεῖται τὰ ἔναιμα δυοῖν τούτοιν,
[3, 7]	δ´ ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν τὸ	δὲ	δεξιὸν καὶ ἀριστερόν ἐστιν. Διόπερ
[3, 10]	Ὁπλοσμίου Διὸς ἀποθανόντος, ὑφ´ ὅτου	δὲ	δὴ ἀδήλως, ἔφασάν τινες ἀκοῦσαι
[3, 1]	διὰ πληγῆς ἡ βοήθεια, τῶν	δὲ	διὰ δήγματος. Διόπερ αἱ θήλειαι
[3, 4]	μάλιστα κοινωνοῦσι τῇ καρδίᾳ. Ὅσα	δὲ	διὰ νόσον καὶ τοιαῦτα πάθη
[3, 2]	μὲν ὠφελείας κουφιζόμενον, ἐξ ἀνάγκης	δὲ	διὰ τὸ βάρος. Τῶν δ´
[3, 4]	καὶ γένους τινὸς βοῶν· τούτοις	δὲ	διὰ τὸ μέγεθος οἷον ἐρείσματος
[3, 8]	μείζω ἢ κατὰ λόγον. Ἔτι	δὲ	διὰ τὸ ὀστρακῶδες καὶ πυκνὸν
[3, 1]	πολλὰ κερματίζωσι τῷ πλήθει. Γαμψοὶ	δὲ	διὰ τὸ τὴν ἀλκὴν σχεδὸν
[3, 4]	ταύτης γὰρ αἱ κινήσεις, περαίνονται	δὲ	διὰ τοῦ ἕλκειν καὶ ἀνιέναι·
[3, 9]	πρόβλημα γίνεται τοῖς νεφροῖς. Ἔτι	δὲ	διακρίνουσι καὶ πέττουσι τὴν ὑγρότητα
[3, 13]	ὀρεὺς καὶ ὄνος. ~Οὐ μόνον	δὲ	διαφέρει τὰ σπλάγχνα τῆς σαρκὸς
[3, 9]	δ´ ἐν τοῖς στεατώδεσιν· ἡ	δὲ	διαφορὰ τούτων εἴρηται πρότερον ἐν
[3, 4]	καθάπερ αἱ τῶν ὑῶν. Αἱ	δὲ	διαφοραὶ τῆς καρδίας κατὰ μέγεθός
[3, 14]	φύσις πᾶσι τοῖς ζῴοις. Ἔχει	δὲ	διαφορὰς πολλάς, καθάπερ ἡ κοιλία,
[3, 14]	ὥστε διελεῖν μὲν δύνανται, φαύλως	δὲ	διελεῖν· ἐνδιατρίβειν γὰρ οὐχ οἷόν
[3, 3]	τῷ στόματι λεαινομένης, παρ´ αὐτὴν	δὲ	διιούσης, τὴν μὲν ὀλιγάκις ὑπὸ
[3, 7]	καθάπερ καρδία καὶ πλεύμων, τὰ	δὲ	διφυῆ, καθάπερ νεφροί, τὰ δ´
[3, 2]	τι μόριον ἱκανὸν ἀμύνειν. Τῶν	δὲ	διχαλῶν τὰ μὲν πολλὰ κέρατα
[3, 5]	δ´ αἷμα ἐν ταύταις· διότι	δὲ	δύο καὶ ἀπὸ μιᾶς ἀρχῆς
[3, 4]	εἶτ´ ἐν τόπῳ ψυχρῷ. Δηλοῖ	δὲ	δύσριγος ὤν, ὁ δὲ περὶ
[3, 4]	ἔχοντα τὰς καρδίας δειλά, τὰ	δὲ	ἐλάσσους καὶ μέσας θαρραλεώτερα. Τὸ
[3, 6]	μὲν τῶν ἄλλων ὀρθότατον, τὰ	δὲ	ζῳοτόκα τῶν ἄλλων τετραπόδων· οὐδὲν
[3, 14]	δὲ τῇ τῆς ὑός· ἔστι	δὲ	ἡ μὲν τῆς ὑὸς μείζων
[3, 5]	φύεσθαι ἐκ τοῦ ὕδατος, τοὺς	δὲ	θεμελίους ἐκ τῶν λίθων οἰκοδομεῖσθαι,
[3, 10]	εἷλκον μᾶλλον ἰκμάδα πολλήν. Ὅτι	δὲ	θερμαινόμεναι ταχέως ἐπίδηλον ποιοῦσι τὴν
[3, 1]	μὲν ἄρρενες ἔχουσι κέρατα, αἱ	δὲ	θήλειαι οὐκ ἔχουσιν. Διαφέρει δὲ
[3, 2]	ἀνθιστάμενα τοῖς κέρασιν ἀμύνονται, τὰ	δὲ	θηριώδη καὶ μάχιμα ἀποφεύγουσι) τοῖς
[3, 14]	τῷ τέλει δ´ εὐρύτερον. Μείζω	δὲ	καὶ ἀναδιπλώσεις ἔχοντα πολλὰς τὰ
[3, 5]	τὰ πρόσθια τοῖς ὄπισθεν. Ὁμοίως	δὲ	καὶ ἀπὸ τῆς καρδίας ἐν
[3, 3]	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν, τοῦ δεξιοῦ	δὲ	καὶ ἀριστεροῦ ἐν τοῖς δεξιοῖς.
[3, 4]	δὲ καὶ θερμότητι μέσου. Ἔχουσι	δὲ	καὶ διαίρεσίν τινα αἱ καρδίαι
[3, 2]	βλάπτει ἢ ὠφελεῖ) καὶ βουβάλοις	δὲ	καὶ δορκάσι (πρὸς ἔνια μὲν
[3, 5]	οὔλων καὶ τῆς ἕδρας, ἐνίοτε	δὲ	καὶ ἐκ τοῦ στόματος αἱμορροΐδες
[3, 4]	ἐστιν ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων, βούλεται	δὲ	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ὁμολόγως
[3, 4]	οὖσι στιγμῆς ἔχοντα μέγεθος, (πάμμικρα	δὲ	καὶ ἐν τοῖς ἐκβολίμοις τῶν
[3, 4]	ἔχει κατεψυγμένα τὰ ἀριστερά. Ὅτι	δὲ	καὶ ἐν τοῖς ἰχθύσιν ὁμοίως
[3, 1]	βοῶν καὶ τῶν ταύρων· ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐν τοῖς προβάτοις. Καὶ
[3, 14]	ὡς οὐδὲν ὄντας προέργου. Ἅμα	δὲ	καὶ ἐπεὶ ἡ τροφὴ ἀκανθώδης,
[3, 1]	τῇ δὲ πλατεῖς εἰσιν. Ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων,
[3, 4]	ἢ διὰ φόβον κακοῦργα. Παραπλησίως	δὲ	καὶ ἐπὶ τῶν φλεβῶν καὶ
[3, 4]	μάλιστα δὲ ὁ σπλήν. Πολλὰ	δὲ	καὶ ἕτερα παθήματα συμβαίνοντα περὶ
[3, 4]	φλεβώδης ὡς ὁμογενοῦς οὔσης. Ἔχει	δὲ	καὶ ἡ θέσις αὐτῆς ἀρχικὴν
[3, 14]	οὐκ ἔστιν ἀμφώδοντα· διὰ τοῦτο	δὲ	καὶ ἡ κάμηλος οὐ τῶν
[3, 4]	τοῦ αἵματος ὄντος, τῷ πλήθει	δὲ	καὶ θερμότητι μέσου. Ἔχουσι δὲ
[3, 11]	καὶ μηδὲν ποιῇ βάρος. Μέγιστοι	δὲ	καὶ ἰσχυρότατοι τῶν ὑμένων εἰσὶν
[3, 2]	οὐδὲν μὴ ζῳοτόκον. Καθ´ ὁμοιότητα	δὲ	καὶ μεταφορὰν λέγεται καὶ ἑτέρων
[3, 2]	διὰ τὴν αἰτίαν ταύτην· ἔστι	δὲ	καὶ μονοκέρατα, οἷον ὅ τε
[3, 2]	πλεῖστα τῶν κερατοφόρων διχαλά, λέγεται	δὲ	καὶ μώνυχον, ὃν καλοῦσιν Ἰνδικὸν
[3, 4]	ταύτην γὰρ ἡ κίνησις. Ἔχει	δὲ	καὶ νεύρων πλῆθος ἡ καρδία,
[3, 4]	δοθιήνων καὶ τὸ ἧπαρ, ὡσαύτως	δὲ	καὶ ὁ πλεύμων, μάλιστα δὲ
[3, 9]	ὄντες στερεώτατοι πάντων εἰσίν. Ὅμοιοι	δὲ	καὶ οἱ τοῦ ἀνθρώπου τοῖς
[3, 3]	τὸ ὑγρὸν φαίνεται πορευόμενον. Δῆλον	δὲ	καὶ ὅτι οὐκ εὐθέως εἰς
[3, 2]	καὶ τῶν μωνύχων ἔνια, τὰ	δὲ	καὶ πρὸς βοήθειαν. (Ὅσοις δὲ
[3, 1]	τροφῆς χάριν ἔχει μόνον. Ὅσα	δὲ	καὶ πρὸς βοήθειάν τε καὶ
[3, 2]	ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἔχειν. Ἅμα	δὲ	καὶ πρὸς τὰς ἄλλας κινήσεις
[3, 1]	δὲ θήλειαι οὐκ ἔχουσιν. Διαφέρει	δὲ	καὶ τὰ κέρατα τῶν θηλειῶν
[3, 6]	οὔσης ἀερώδους καὶ κενῆς. (Συμβέβηκε	δὲ	καὶ τὰ μεγέθη τούτων ἐλάττω
[3, 7]	ἰκτῖνος, καὶ ἐπὶ τῶν ᾠοτόκων	δὲ	καὶ τετραπόδων ὁμοίως (μικρὸν γὰρ
[3, 1]	αὐτοῖς διὰ τούτων εἶναι. Ἔχει	δὲ	καὶ τὴν τοῦ στόματος φύσιν
[3, 2]	ἀφεῖλε καὶ μονόκερων ἐποίησεν. Ὀρθῶς	δὲ	καὶ τὸ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς
[3, 4]	τὴν ἀρχὴν τοῦ αἵματος. Ὑπάρχει	δὲ	καὶ τὸ ἧπαρ πᾶσι τοῖς
[3, 6]	πλεύμων ἐστὶν ἀναπνοῆς χάριν, ἄναιμος	δὲ	καὶ τοιοῦτος γένους τινὸς ἕνεκεν
[3, 1]	μὴ πάντας ἔχουσιν ὀξεῖς. Μάλιστα	δὲ	καὶ τούτους τοιούτους καὶ τοσούτους
[3, 6]	τὰ μὲν πεζὰ πάντα, ἔνια	δὲ	καὶ τῶν ἐνύδρων, οἷον φάλαινα
[3, 1]	πλέον ἀνερρώγῃ τὸ στόμα. Ἔχουσι	δὲ	καὶ τῶν ἰχθύων οἱ δηκτικοὶ
[3, 12]	ἰχθύων ἔνωχρα τῶν πλείστων, ἐνίων	δὲ	καὶ φαῦλα παντελῶς, ὥσπερ καὶ
[3, 4]	μερῶν θερμότερα τὰ δεξιά) ἐλάχιστον	δὲ	καὶ ψυχρότερον αἱ ἀριστεραί, μέσον
[3, 7]	ἢ ἐπὶ τούτων φανερόν, ἐνίοις	δὲ	κἀκεῖ ὥσπερ ἔν τισι ζῳοτόκοις
[3, 1]	κεφαλῇ σχεδὸν εἴρηται, τῶν ἀνθρώπων	δὲ	καλεῖται τὸ μεταξὺ τῆς κεφαλῆς
[3, 3]	τραχυνόμενος ὑπὸ τῶν κατιόντων. Ἡ	δὲ	καλουμένη φάρυγξ καὶ ἀρτηρία συνέστηκεν
[3, 3]	πνιγμοὺς ποιεῖ, καθάπερ εἴρηται. Οὕτω	δὲ	καλῶς μεμηχάνηται καὶ ἡ ταύτης
[3, 4]	τοιαύτης ὑπηρεσίας καὶ ἰσχύος. Ἡ	δὲ	καρδία, καθάπερ εἴπομεν καὶ πρότερον,
[3, 4]	μίαν βέλτιον ἢ πολλάς. Ἡ	δὲ	καρδία τῶν φλεβῶν ἀρχή· φαίνονται
[3, 10]	ἐμίχθη· ἀλλ´ οὐ, φθεγγομένου. Περὶ	δὲ	Καρίαν οὕτω τὸ τοιοῦτον διεπίστευσαν
[3, 14]	γένος ἔχει μὲν ὀδόντας, τούτους	δὲ	καρχαρόδοντας σχεδὸν ὡς εἰπεῖν πάντας·
[3, 1]	τῆς τροφῆς ἐργασίαν ὑπάρχει, (χωρὶς	δὲ	κατὰ γένη τοῖς μὲν ἀλκῆς
[3, 4]	εἶναι τὴν ἀρχήν. Οὐ μόνον	δὲ	κατὰ τὸν λόγον οὕτως ἔχειν
[3, 4]	ὑποδοχὴ πρώτη. Ἐκ τῶν ἀνατομῶν	δὲ	κατάδηλα μᾶλλον ταῦτα, καὶ ἐκ
[3, 5]	παντὸς ὕλη πέφυκε τοῦτο. Γίνεται	δὲ	κατάδηλον ἐν τοῖς μάλιστα καταλελεπτυσμένοις
[3, 6]	συμφύτῳ πνεύματι δύναται καταψύχειν. Ἀνάγκη	δὲ	καταψύχειν ἔξωθεν ἢ ὕδατι ἢ
[3, 14]	τροφήν, ἡ μὲν ἀκατέργαστον, ἡ	δὲ	κατειργασμένην μᾶλλον, ἡ δὲ πάμπαν,
[3, 10]	οὗ ἕνεκεν καὶ βέλτιον, τὸ	δὲ	κάτω τὸ τούτου ἕνεκεν καὶ
[3, 2]	εἰς τὸ πρόσω διαπέμπει. ~Περὶ	δὲ	κεράτων λεκτέον· καὶ γὰρ ταῦτα
[3, 9]	τῶν δεξιῶν καὶ κινητικωτέραν· ἡ	δὲ	κίνησις ἐναντία· τήκει γὰρ τὸ
[3, 14]	εὐθὺς πρὸς τῷ στόματι· τῆς	δὲ	κοιλίας ἐχόμενον τὸ καλούμενον ἔντερον.
[3, 11]	φυλακὴ περὶ τὰ κύρια, ταῦτα	δὲ	κύρια μάλιστα τῆς ζωῆς. ~Ἔχουσι
[3, 4]	ᾗ τὰ περιττώματα ἀποκρίνεται· τὰ	δὲ	κῶλα πέφυκεν ἄλλοις ἄλλως, καὶ
[3, 14]	μᾶλλον, ἡ δὲ πάμπαν, ἡ	δὲ	λείαν. Διὸ τὰ τοιαῦτα τῶν
[3, 7]	αἰσθητηρίων ἕκαστον. Κατὰ τὸν αὐτὸν	δὲ	λόγον ἡ καρδία ταῖς κοιλίαις.
[3, 5]	πρῶται δέχονται τὸ αἷμα, αἱ	δὲ	λοιπαὶ τούτων ἀποφυάδες εἰσίν. Ὅτι
[3, 5]	γὰρ πᾶν ὁμοίως εὔπεπτον. Ῥεῖ	δὲ	μάλιστα τὸ αἷμα κατὰ τοὺς
[3, 1]	θυμικώτερον, τὰ μὲν μόνα τὰ	δὲ	μᾶλλον ἔχει τὰ τοιαῦτα τῶν
[3, 12]	τῶν ἐναίμων καὶ ζῳοτόκων· ἔτι	δὲ	μᾶλλον καὶ πρὸς ταῦτα καὶ
[3, 2]	ὅπερ συμβέβηκε ταῖς καμήλοις, ἔτι	δὲ	μᾶλλον τοῖς ἐλέφασιν. Τὰ δὲ
[3, 6]	ᾠοτόκα ξηρὸν καὶ μικρόν, δυνάμενον	δὲ	μέγα διίστασθαι ἐν τῷ ἐμφυσᾶσθαι,
[3, 1]	τὰ μέν ἐστι συστομώτερα, τὰ	δὲ	μεγαλόστομα. Ὅσα μὲν γὰρ τροφῆς
[3, 4]	ᾖ μία ἀρχὴ κοινή· τὸ	δὲ	μέσον καὶ περιττὸν ἀρχή· ὥστε
[3, 5]	τοῖς ἄνω τόποις συμβαίνει. Τὸ	δὲ	μετ´ ἀκριβείας ὡς ἔχουσιν αἱ
[3, 3]	γὰρ παρασκευάζει πρὸς αὐτήν. Ἔτι	δὲ	μετὰ τὴν τοῦ στόματος θέσιν
[3, 14]	πάλιν στενώτερον καὶ εἱλιγμένον. Τὸ	δὲ	μετὰ τοῦτο εὐθὺ πρὸς τὴν
[3, 10]	μετέχουσαί τι τοῦ φρονεῖν. Αἱ	δὲ	μετέχουσι μὲν οὐδέν, ἐγγὺς δ´
[3, 2]	δὲ καὶ πρὸς βοήθειαν. (Ὅσοις	δὲ	μὴ δέδωκεν ἡ φύσις ἄλλην
[3, 6]	τῶν ζῴων· θερμότερα γάρ. (Τὰ	δὲ	μὴ ἔναιμα καὶ τῷ συμφύτῳ
[3, 14]	τελευτᾷ τοῦτο τὸ μόριον, τοῖς	δὲ	μὴ ἔχουσιν εὐθὺς πρὸς τῷ
[3, 1]	καὶ σαρκοφάγοι τοιοῦτον στόμα, οἱ	δὲ	μὴ σαρκοφάγοι μύουρον· τοιοῦτον γὰρ
[3, 8]	τοιοῦτον ἅπαντ´ ἔχει κύστιν· ὅσα	δὲ	μὴ τοιοῦτον, ἀλλ´ ἢ ὀλιγόποτά
[3, 2]	πληγὰς τοῦτ´ εἶναι χρήσιμον. Ὅπως	δὲ	μηδὲ τὸ κοῖλον ἀσθενὲς ᾖ,
[3, 14]	γὰρ τὰ μὴ ἀμφώδοντα κερατοφόρα	δὲ	μηρυκάζει. Ὀξεῖς δὲ πάντες ἔχουσιν,
[3, 1]	καὶ κόραξι καὶ κορακώδεσι, τοῖς	δὲ	μικροῖς γλαφυρὸν πρὸς τὰς συλλογὰς
[3, 2]	τοῖς μείζοσι τῶν ζῴων, κερατοφόρον	δὲ	μικρὸν πάμπαν οὐδὲν ἴσμεν· ἐλάχιστον
[3, 14]	γίνεται τῶν τόπων ἀμφοτέρων, ἐδηδοκότων	δὲ	μικρὸς ὁ καιρὸς τῆς μεταβολῆς.
[3, 15]	τὴν παχύτητα τοῦ γάλακτος· τὰ	δὲ	μονοκοίλια οὐκ ἔχει, λεπτὸν γὰρ
[3, 15]	τὰ μὲν πολυκοίλια πάντα, τῶν	δὲ	μονοκοιλίων δασύπους. Ἔχει δὲ τὰ
[3, 12]	τοῖς μὲν πολυσχιδές ἐστι, τοῖς	δὲ	μονοφυέστερον, πρῶτον αὐτῶν τῶν ἐναίμων
[3, 12]	καὶ ἄνθρωπος καὶ κύων, τὰ	δὲ	μώνυχα μεταξὺ τούτων καὶ μικτόν·
[3, 7]	δύ´ ἔχειν αὐτὰ πλεύμονας. Οἱ	δὲ	νεφροὶ καὶ παντὶ δῆλοι. Κατὰ
[3, 7]	θερμὴν ἔχει τὴν φύσιν) οἱ	δὲ	νεφροὶ πρὸς τὸ περίττωμα τὸ
[3, 7]	εἰσὶ τὸν εἰρημένον τρόπον. Οἱ	δὲ	νεφροὶ τοῖς ἔχουσιν οὐκ ἐξ
[3, 4]	τῶν μὲν αἰσθητικῶν ἀρθρωδέστεραι, τῶν	δὲ	νωθροτέρων ἀναρθρότεραι, καθάπερ αἱ τῶν
[3, 6]	τὴν ἅλσιν τῆς καρδίας. Διαφέρει	δὲ	ὁ πλεύμων πολὺ τοῖς ζῴοις.
[3, 4]	δὲ καὶ ὁ πλεύμων, μάλιστα	δὲ	ὁ σπλήν. Πολλὰ δὲ καὶ
[3, 14]	καὶ ὅσα διχαλὰ μὲν ἀμφώδοντα	δέ,	οἷον ὗς, πλὴν εἰ μή
[3, 7]	τὸ ἀντιπερισπᾶσθαι τὰς ὑγρότητας. Οἷς	δὲ	ὀλίγη περίττωσις γίνεται, καθάπερ τοῖς
[3, 3]	διάτασιν εἰσιούσης τῆς τροφῆς, σαρκώδης	δέ,	ὅπως μαλακὸς ᾖ καὶ ἐνδιδῷ
[3, 14]	ἡ δὲ κατειργασμένην μᾶλλον, ἡ	δὲ	πάμπαν, ἡ δὲ λείαν. Διὸ
[3, 7]	παραπλησίαν ἔχοντα τὴν φύσιν. Ἔστι	δὲ	πάντα διφυῆ. Τὸ δ´ αἴτιον
[3, 10]	ὥσπερ καὶ εἴρηται, φρένες. Ἔχει	δὲ	πάντα τὰ ἔναιμα αὐτό, καθάπερ
[3, 14]	ἀμφώδοντα κερατοφόρα δὲ μηρυκάζει. Ὀξεῖς	δὲ	πάντες ἔχουσιν, ὥστε διελεῖν μὲν
[3, 14]	τροφήν ἐστι, καὶ τῶν ἄλλων	δὲ	πάντων ὅσα εὐθυέντερα· ταχείας γὰρ
[3, 4]	δὲ τῶν ἐλασσόνων δύο, μίαν	δὲ	πᾶσαι· δι´ ἣν δ´ αἰτίαν,
[3, 4]	κεῖσθαι τοῦ ἀναγκαίου σώματος. Τούτου	δὲ	πέρας ᾗ τὰ περιττώματα ἀποκρίνεται·
[3, 4]	Δηλοῖ δὲ δύσριγος ὤν, ὁ	δὲ	περὶ τὴν καρδίαν τοὐναντίον. Ὥσπερ
[3, 10]	καὶ ζῇ πολὺν χρόνον· δεδήλωται	δὲ	περὶ τῆς αἰτίας αὐτῶν ἐν
[3, 9]	πυκνὸν εἶναι τὸ σπλάγχνον, ἔξω	δὲ	περιίσταται πιμελὴ μὲν ἐν τοῖς
[3, 5]	αἵματι δίοδος οὐκ ἔστι, τῷ	δὲ	περιττώματι τῆς ὑγρᾶς ἰκμάδος, ὃν
[3, 5]	αἷμα μικτὸν ἐξ ἀμφοῖν. Ἀδυνατεῖ	δὲ	πέσσειν ἡ θερμότης οὐ μόνον
[3, 14]	κοιλίαν, εἴρηται πρότερον, εἰς διαφορὰς	δὲ	πίπτουσι δύο πᾶσαι σχεδόν· τὰ
[3, 1]	κυνόδοντες τῇ μὲν ὀξεῖς τῇ	δὲ	πλατεῖς εἰσιν. Ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 1]	χρήσιμον ἔχει τὸ ῥύγχος, τὰ	δὲ	πλατύρυγχα αὐτῶν ἐστιν· τοιούτῳ γὰρ
[3, 14]	προΐενται τὴν τοιαύτην περίττωσιν) (τοῖς	δὲ	πλείοσιν ἄνωθεν στενώτερον, πρὸς τῷ
[3, 4]	μέγισται τρεῖς ἔχουσι μόναι. Τούτων	δὲ	πλεῖστον μὲν αἷμα καὶ θερμότατον
[3, 3]	κεῖσθαι τὴν κοιλίαν εὐθέως, τὸν	δὲ	πλεύμονα οὐκ ἐνδέχεται. Δεῖ γὰρ
[3, 7]	ἡ καρδία ταῖς κοιλίαις. Ὁ	δὲ	πλεύμων ἔν τε τοῖς ᾠοτόκοις
[3, 3]	τὸ ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν) ὁ	δὲ	πλεύμων κεῖται οὗ ἡ καρδία
[3, 4]	πυκνὸν καὶ κοῖλον πεφυκός, ἔτι	δὲ	πλῆρες αἵματος ὡς τῶν φλεβῶν
[3, 1]	τὰς λήψεις τῶν ζῳδαρίων. Ὅσα	δὲ	ποηφάγα καὶ ὅσα παρ´ ἕλη
[3, 10]	γὰρ γελᾷ τῶν ἄλλων. Προϊέναι	δέ	ποι τὸ σῶμα τῆς κεφαλῆς
[3, 14]	καὶ σαρκώδεις, οἷον κεστρεύς, οἱ	δὲ	πολλοὶ παρὰ τὴν κοιλίαν ἀποφυάδας
[3, 6]	τὸ γὰρ θερμὸν αὐξητικόν· ἡ	δὲ	πολυαιμία θερμότητος σημεῖον. Ἔτι δ´
[3, 2]	κέρας βοηθείας αἴτιόν ἐστι, τοῖς	δὲ	πολυσχιδέσιν ὑπάρχουσιν ἕτεραι βοήθειαι· δέδωκε
[3, 12]	ὁ τοῦ βοὸς πέπονθεν· (τὰ	δὲ	πολυσχιδῆ πάντα μακρόν, οἷον ὗς
[3, 9]	πάθος πρὸς τὴν καρδίαν· οἱ	δὲ	πόροι συνεχεῖς ἀπὸ τούτων τῶν
[3, 4]	γὰρ ἀσαρκότερον τὸ στῆθος, τὰ	δὲ	πρανῆ σαρκωδέστερα, διὸ πολλὴν ἔχει
[3, 9]	πολλάκις ἔχουσιν ὅλους περίπλεως· τὸ	δὲ	πρόβατον ὅταν τοῦτο πάθῃ, ἀποθνήσκει.
[3, 14]	ἀναγκαῖον εἶναι τὴν τροφήν, κάτω	δὲ	προϊοῦσαν κοπρώδη καὶ ἐξικμασμένην, ἀναγκαῖον
[3, 1]	μὲν ἧττον δ´ ἔχουσιν, ὅσα	δὲ	πρὸς μηδὲν τῶν ἀναγκαίων, οὐκ
[3, 5]	ὑπερβολὴν τῆς εἰσφερομένης τροφῆς· γίνεται	δὲ	πρὸς ταύτην ὀλίγη. Ἡ δ´
[3, 6]	συνιόντος δ´ ἐξέρχεται πάλιν. Τὸ	δὲ	πρὸς τὴν ἅλσιν εἶναι τὸν
[3, 10]	καὶ τὴν τάσιν χρησιμώτερον. Διότι	δὲ	πρὸς τὴν θερμότητα τὴν κάτωθεν
[3, 4]	καὶ διότι φαίνεται ἀνομοίως. Ἔχει	δὲ	πρὸς τὴν κεφαλὴν τὸ ὀξύ,
[3, 4]	τὴν ὑποδοχὴν τοῦ αἵματος, πυκνὸν	δὲ	πρὸς τὸ φυλάσσειν τὴν ἀρχὴν
[3, 6]	πᾶν τὸ τοιοῦτον γένος, ἔτι	δὲ	πρὸς τούτοις ἡ τῶν πτηνῶν
[3, 4]	ἄκρον ὀξὺ καὶ στερεώτερον, κεῖται	δὲ	πρὸς τῷ στήθει καὶ ὅλως
[3, 14]	τὸ πρὸς τῇ κοιλίᾳ, τὸ	δὲ	πρὸς τῷ τέλει στενώτερον (διόπερ
[3, 4]	ὑποδοχὴν τοῦ πρώτου αἵματος. Ὅτι	δὲ	πρῶτον ἐν τῇ καρδίᾳ γίνεται
[3, 4]	γὰρ ζῷον αἰσθήσει ὥρισται, αἰσθητικὸν	δὲ	πρῶτον τὸ πρῶτον ἔναιμον, τοιοῦτον
[3, 8]	ἔντομα καὶ οἱ ἰχθύες, ἔτι	δὲ	πτερωτά ἐστιν ἢ λεπιδωτὰ ἢ
[3, 7]	μὲν οὐ μέγαν ἔχει, τὰ	δὲ	σημείου χάριν. Καὶ ἐν τοῖς
[3, 7]	τῶν σπλάγχνων ὁμοίως ἕκαστον. Ἔστι	δὲ	σπλάγχνα τὰ κάτω τοῦ ὑποζώματος
[3, 4]	ἐντὸς ἄλλα πέφυκεν ἄλλοις. Τὰ	δὲ	σπλάγχνα τῶν αἱματικῶν ἐστιν ἴδια,
[3, 7]	ἀναπνεῖ, καὶ πλεύμονα τρίτον. Ὁ	δὲ	σπλὴν κατὰ συμβεβηκὸς ἐξ ἀνάγκης
[3, 12]	μὲν γὰρ πλατὺν ἔχει τῇ	δὲ	στενόν, οἷον ἵππος καὶ ὀρεὺς
[3, 14]	μάτην ἂν οὖν εἶχον. Ἔτι	δὲ	στόμαχον οἱ μὲν ὅλως οὐκ
[3, 4]	παρπαλησίαν ταῖς ῥαφαῖς. Οὐκ εἰσὶ	δὲ	συναφεῖς ὥς τινος ἐκ πλειόνων
[3, 7]	διφυὴς μὲν οὖσα, πρὸς μίαν	δὲ	συντελοῦσα ἀρχήν· τὸ μὲν γὰρ
[3, 9]	πνεύματα ποιεῖ τὸν πόνον. Τοῦ	δὲ	σφακελισμοῦ τοῦτ´ αἴτιόν ἐστιν· διὸ
[3, 9]	ἀνάγκης τοῖς ἔχουσι νεφρούς, ἕνεκα	δὲ	σωτηρίας καὶ τοῦ θερμὴν εἶναι
[3, 15]	τῶν δὲ μονοκοιλίων δασύπους. Ἔχει	δὲ	τὰ ἔχοντα τῶν πολυκοιλίων τὴν
[3, 2]	ἀνεμπόδιστα πέφυκεν οὕτω μάλιστα. Ἔστι	δὲ	τὰ κέρατα δι´ ὅλου στερεὰ
[3, 2]	φύσιν ἀμφοῖν καὶ κερατοφόρον. Ἀφῄρηται	δὲ	τὰ κέρατα ταῖς θηλείαις διὰ
[3, 3]	σπάνιόν τι παραρρεῖν. Οὐκ ἔχει	δὲ	τὰ λεχθέντα ζῷα τὴν ἐπιγλωττίδα
[3, 6]	τὰ ἀναπνέοντα ἔχει πλεύμονα. Ἀναπνεῖ	δὲ	τὰ μὲν πεζὰ πάντα, ἔνια
[3, 2]	ὁ δ´ ὄνος μώνυχον. Ἔχει	δὲ	τὰ μονοκέρατα τὸ κέρας ἐν
[3, 7]	αὐτὰ μόνα διατείνουσι φλέβες— εἰς	δὲ	τὰ ὄπισθεν οἱ νεφροί) πρὸς
[3, 2]	ἡ φύσις τοῖς αὐτοῖς. Ἔστι	δὲ	τὰ πλεῖστα τῶν κερατοφόρων διχαλά,
[3, 11]	τοῖς δ´ ἄλλοις ἀνομοίαν. ~Πάντα	δὲ	τὰ σπλάγχνα ἐν ὑμένι ἐστίν·
[3, 4]	ἕκαστον τῶν θερμῶν καταψύχουσιν, ἐν	δὲ	ταῖς εὐρυχωρεστέραις τὸ πνεῦμα πλεῖον
[3, 2]	τῶν κεράτων αὔξησιν ἀναλίσκεται. Τοῦ	δὲ	τὰς θηλείας ἐλάφους κέρατα μὲν
[3, 4]	τὸ αἷμα ψυχρότερον εἶναι. Μεγάλας	δὲ	τὰς καρδίας ἔχουσι, λαγώς, ἔλαφος,
[3, 12]	εἴρηται πρότερον. Καὶ τῶν ἐχόντων	δὲ	ταῦτα διαφέρουσιν· οὐ γὰρ ὁμοίας
[3, 12]	ἔνια δ´ οὐ πάντα· ποῖα	δὲ	ταῦτα καὶ διὰ τίν´ αἰτίαν,
[3, 10]	καὶ σπληνὸς καὶ νεφρῶν. Τυγχάνει	δὲ	ταῦτα κεχωρισμένα ἀλλήλων τῷ διαζώματι.
[3, 14]	ἔχει τόπους καὶ μόρια. Καλοῦνται	δὲ	ταῦτα κοιλία καὶ κεκρύφαλος καὶ
[3, 14]	ἐστί, τοῖς δ´ ἀπίμελος. Πάντα	δὲ	ταῦτα μεμηχάνηται τῇ φύσει πρὸς
[3, 15]	ἐν τῷ καλουμένῳ ἐχίνῳ. Ἔχει	δὲ	ταῦτα πάντα πυετίαν διὰ τὴν
[3, 4]	τὰ λοιπά, ἐν φλεβί. Ἔτι	δὲ	τείνει δι´ αὐτοῦ φλέψ, δι´
[3, 2]	γὰρ ἀμύνεται φοβηθέντα· καὶ ταύτῃ	δὲ	τῇ προέσει διασῴζεται ἕτερα. Ἅμα
[3, 14]	κυνὸς ὁμοίαν ἔχουσι κοιλίαν, τὰ	δὲ	τῇ τῆς ὑός· ἔστι δὲ
[3, 3]	ὑπὸ τοὺς ὀδόντας πίπτειν, εἰς	δὲ	τὴν ἀρτηρίαν σπάνιόν τι παραρρεῖν.
[3, 15]	καὶ τῆς κάτω κοιλίας. ~Ἔχουσι	δὲ	τὴν καλουμένην πυετίαν τὰ μὲν
[3, 4]	καὶ εἰς τὰς φλέβας, εἰς	δὲ	τὴν καρδίαν οὐκ ἄλλοθεν· αὕτη
[3, 3]	κεφαλῇ μορίων ταύτῃ διωρίσθω, ὑπὸ	δὲ	τὴν κεφαλὴν ὁ αὐχὴν πεφυκώς
[3, 14]	καὶ λεία τὰ ἐντός. Μετὰ	δὲ	τὴν κοιλίαν ἡ τῶν ἐντέρων
[3, 5]	ἀπὸ μιᾶς ἐστιν ἀρχῆς, διὰ	δὲ	τὴν τοῦ αἵματος ἑνότητα καὶ
[3, 2]	ἐστι τῶν γνωριζομένων δορκάς. Δεῖ	δὲ	τὴν φύσιν θεωρεῖν εἰς τὰ
[3, 2]	τὰ δ´ οὐκ ἔχουσιν· πῶς	δὲ	τῆς ἀναγκαίας φύσεως ἐχούσης τοῖς
[3, 7]	κύστις τὸ αὑτῆς ἔργον. Ἐπεὶ	δὲ	τῆς αὐτῆς ἕνεκα χρείας τούς
[3, 14]	οἰκειότερός ἐστιν ὁ διορισμός· περὶ	δὲ	τῆς διαφορᾶς τῆς κοιλίας καὶ
[3, 4]	σπλάγχνων διέχουσιν αἱ φλέβες, διὰ	δὲ	τῆς καρδίας οὐ διατείνει φλέψ·
[3, 14]	χρονιωτέραν γίνεσθαι τὴν πέψιν, ἡ	δὲ	τῆς κυνὸς μικρὰ τὸ μέγεθος
[3, 3]	παραρρυῇ παρὰ τὴν ἀρτηρίαν. Ἐὰν	δέ	τι πλημμεληθῇ παρὰ τὴν τοιαύτην
[3, 7]	φρενῶν οὐδέν πω διώρισται, τοῦτο	δέ	τι τῶν περὶ τὰ σπλάγχνα
[3, 5]	ἄνω καὶ τὸ κάτω. Ὅσῳ	δὲ	τιμιώτερον καὶ ἡγεμονικώτερον τὸ ἔμπροσθεν
[3, 14]	τὴν τοῦ στόματος ἔνδειαν. Εἰσὶ	δέ	τινες οἳ τούτων οὐδὲν ἔχουσιν,
[3, 5]	καὶ τῶν φλεβίων ἀναστομωθέντων. Ἤδη	δέ	τισιν ἱδρῶσαι συνέβη αἱματώδει περιττώματι
[3, 1]	καὶ ὁ λόγος ἑτέρων, ἔτι	δὲ	τὸ ἀναπνεῖν οὐ πάντων κοινόν.
[3, 1]	εἴ τι τοιοῦτον ἕτερον. Ἐπεὶ	δὲ	τὸ ἄρρεν ἰσχυρότερον καὶ θυμικώτερον,
[3, 10]	κεχωρισμένα ἀλλήλων τῷ διαζώματι. Τοῦτο	δὲ	τὸ διάζωμα καλοῦσί τινες φρένας·
[3, 10]	τὸ τῆς τροφῆς δεκτικόν. Ἔστι	δὲ	τὸ διάζωμα πρὸς μὲν τὰς
[3, 4]	τούτων ἀρχὴν εἶναι, μὴ ἔστι	δὲ	τὸ ἧπαρ, ἀνάγκη τὴν καρδίαν
[3, 7]	νεφροὶ καὶ παντὶ δῆλοι. Κατὰ	δὲ	τὸ ἧπαρ καὶ τὸν σπλῆνα
[3, 4]	μή τι κωλύει μεῖζον. Ἐμφανέστατον	δὲ	τὸ λεχθέν ἐστιν ἐπὶ τῶν
[3, 7]	δύναται συμπέττειν αἰματώδης ὤν. Ἂν	δὲ	τὸ περίττωμα πλεῖον ᾖ ἢ
[3, 14]	τὴν εἰσελθοῦσαν ἕξει μόριον, τὸ	δὲ	τὸ περίττωμα τὸ ἄχρηστον· ὥσπερ
[3, 12]	αὐτῶν ἐστι καθάπερ κἀκείνων. Αἴτιον	δὲ	τὸ τὰ σώματα τούτων εὐπνούστατα
[3, 7]	τινες καὶ οἱ σελαχώδεις. Διὰ	δὲ	τὸ τὴν θέσιν ἔχειν τὸ
[3, 9]	ὁ δεξιὸς ἀπιμελώτερός ἐστιν. Αἴτιον	δὲ	τὸ τὴν φύσιν ξηρὰν εἶναι
[3, 14]	οὐκ ἄνευ φλεβῶν ἐστιν. ~Ὑπὸ	δὲ	τὸ ὑπόζωμα κεῖται ἡ κοιλία
[3, 3]	ἐστιν ἀλλὰ καὶ φωνῆς, δεῖ	δὲ	τὸ ψοφήσειν μέλλον λεῖον εἶναι
[3, 2]	δὲ τῶν ποδῶν ἀδύνατον, ἐν	δὲ	τοῖς γόνασιν ὄντα τὴν κάμψιν
[3, 9]	ἔχουσι τὰς εἰρημένας. Ἐν πᾶσι	δὲ	τοῖς ἔχουσι νεφροὺς ὁ δεξιὸς
[3, 9]	νεφροὶ πιμελώδεις εἰσίν, ἐν πᾶσι	δὲ	τοῖς ζῴοις ὁ δεξιὸς ἀπιμελώτερός
[3, 7]	τὰ πτερὰ τοῖς ὄρνισιν. Ἐν	δὲ	τοῖς κύστιν ἔχουσι καὶ τὸν
[3, 7]	εἶναι ἧπαρ ὁ σπλήν, ἐν	δὲ	τοῖς μὴ ἐξ ἀνάγκης ἔχουσιν,
[3, 14]	κατεργασίαν τὴν τῆς τροφῆς. Πᾶσι	δὲ	τοῖς μὴ εὐθυεντέροις προϊοῦσιν εὐρύτερον
[3, 7]	χάριν. Καὶ ἐν τοῖς τετράποσι	δὲ	τοῖς ᾠοτόκοις μικρὸς καὶ στιφρὸς
[3, 14]	τῆς τοῦ στόματος ἐργασίας, οἱ	δὲ	τὸν οἰσοφάγον πλατύν, ἢ πρὸ
[3, 9]	αἷμα, οὐδὲ πήγνυται τελευτώντων. Ἐκ	δὲ	τοῦ κοίλου τῶν νεφρῶν φέρουσι
[3, 4]	συμβαίνοντα περὶ αὐτὰ φαίνεται, ἥκιστα	δὲ	τοῦ μὲν πλεύμονος περὶ τὴν
[3, 9]	τοῦτο τῶν σπλάγχνων ἐστίν. Ἐκ	δὲ	τοῦ μέσου διὰ τούτων τῶν
[3, 4]	ἄλλοις ἐκ ταύτης ἠρτημένοις. Σημεῖον	δὲ	τοῦ μηθὲν ἐπιδέχεσθαι πάθος τὴν
[3, 9]	ἀλλὰ κατὰ τὸν δεξιόν. Αἴτιον	δὲ	τοῦ μόνον ἢ μάλιστα τοῦτο
[3, 2]	κέρατα μὲν μὴ ἔχειν, περὶ	δὲ	τοὺς ὀδόντας ὁμοίως τοῖς ἄρρεσιν,
[3, 1]	χειλῶν καὶ ὀδόντων ἔχουσιν. Διαφέρει	δὲ	τοῦτο κατὰ τὰς χρήσεις καὶ
[3, 3]	ἰλὺς τοῦ μέλανος οἴνου· συμβέβηκε	δὲ	τοῦτο πολλάκις φανερὸν καὶ ἐπὶ
[3, 10]	πλεύμονα καὶ τὴν καρδίαν. Καλεῖται	δὲ	τοῦτο τὸ διάζωμα ἐν τοῖς
[3, 4]	τὰς φλέβας ἡ φύσις. Ἀρχὴν	δὲ	τούτων ἀναγκαῖον εἶναι μίαν· ὅπου
[3, 5]	καὶ ὕδατος παχύνεται πεσσόμενον, ἡ	δὲ	τροφὴ καὶ τὸ αἷμα μικτὸν
[3, 3]	τε καὶ ἐξόδῳ ἀναπτυσσομένη, τῆς	δὲ	τροφῆς εἰσιούσης ἐπιπτυσσομένη, ἵνα μηθὲν
[3, 1]	χρῆσθαι μόνοις ἢ μᾶλλον, μάλιστα	δὲ	τῷ μάλιστα, οἷον κέντρον, πλῆκτρον,
[3, 5]	φλεβῶν καὶ καρδίας εἰρήσθω, περὶ	δὲ	τῶν ἄλλων σπλάγχνων σκεπτέον κατὰ
[3, 1]	~ΠΕΡΙ ΖΩΙΩΝ ΜΟΡΙΩΝ Γ' ~(Ἐχόμενον	δὲ	τῶν εἰρημένων ἡ τῶν ὀδόντων
[3, 4]	φύσεως τοῖς ἐναίμοις οὖσα. Μαρτύριον	δὲ	τῶν εἰρημένων καὶ τὸ πᾶσι
[3, 4]	τῶν μεγάλων ζῴων τρεῖς, αἱ	δὲ	τῶν ἐλασσόνων δύο, μίαν δὲ
[3, 1]	ἀμβλύνωνται τριβόμενοι πρὸς ἀλλήλους. Οὐδὲν	δὲ	τῶν ζῴων ἐστὶν ἅμα καρχαρόδουν
[3, 1]	πρόσθιοι τῶν ὀδόντων συμβάλλονται. Ἔνια	δὲ	τῶν ζῴων, ὥσπερ εἴπομεν, τροφῆς
[3, 14]	διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν. Τὸ	δὲ	τῶν ἰχθύων γένος ἅπαν, διὰ
[3, 14]	ἀπεψίαν καὶ τὴν τροφήν. (Τὸ	δὲ	τῶν ἰχθύων γένος ἔχει μὲν
[3, 4]	καθάπερ εἴπομεν, διαρθρώσει μᾶλλον. Εἰσὶ	δὲ	τῶν μὲν αἰσθητικῶν ἀρθρωδέστεραι, τῶν
[3, 1]	τὴν φύσιν μηδὲ περίεργον· ἔστι	δὲ	τῶν μὲν διὰ πληγῆς ἡ
[3, 5]	ἁρμόζει σκοπεῖν καὶ λέγειν. Συνισταμένων	δὲ	τῶν μορίων ἐκ τοῦ αἵματος,
[3, 9]	βαδίζῃ εἰς τοὺς νεφρούς, ἐκ	δὲ	τῶν νεφρῶν ἡ γιγνομένη ὑπόστασις
[3, 12]	τῶν τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων. Τὸ	δὲ	τῶν ὀρνίθων μάλιστα προσεμφερὲς τῷ
[3, 6]	ὥσπερ τὰ τετράποδα μὲν ᾠοτόκα	δὲ	τῶν πεζῶν, οἷον οἵ τε
[3, 2]	χεῖρας μὲν οὐκ ἔχουσιν, ἐπὶ	δὲ	τῶν ποδῶν ἀδύνατον, ἐν δὲ
[3, 15]	τὸ γάλα τοῖς ἐμβρύοις. Διότι	δὲ	τῶν πολυκοιλίων ἐν τῷ ἐχίνῳ
[3, 4]	ἀδηλόφλεβα καὶ μικροκοίλια φαίνεται. Μόνον	δὲ	τῶν σπλάγχνων καὶ ὅλως τῶν
[3, 7]	ὑπάρχει τὸ πλεύμονα ἔχειν. ~Δοκεῖ	δὲ	τῶν σπλάγχνων τὰ μὲν εἶναι
[3, 12]	τὴν καρδίαν τῶν σπλάγχνων. Τὰ	δὲ	τῶν τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων καὶ
[3, 4]	δεῖ μίαν ὅπου ἐνδέχεται. Εὐφυέστατος	δὲ	τῶν τόπων ὁ μέσος· ἓν
[3, 10]	τοῦ περὶ τὴν μασχάλην. Συμβαίνειν	δέ	φασι καὶ περὶ τὰς ἐν
[3, 10]	τῷ τόπῳ Κερκιδᾶς, ἔκριναν. Ἀδύνατον	δὲ	φθέγγεσθαι κεχωρισμένης τῆς ἀρτηρίας, καὶ
[3, 1]	ἀναπνεῖν οὐ πάντων κοινόν. Ἡ	δὲ	φύσις ἅπαντα συνήγαγεν εἰς ἕν,
[3, 2]	δὲ μᾶλλον τοῖς ἐλέφασιν. Τὰ	δὲ	χαυλιόδοντα, ὥσπερ καὶ τὸ τῶν
[3, 2]	τὸ μέγεθος κοινῇ πάντων, ἐνίοις	δὲ	χαυλιόδοντας ὥσπερ κέρατα ἐκ τῶν
[3, 8]	καὶ ὅμοιον τῷ βοείῳ, αἱ	δὲ	χερσαῖαι μείζω ἢ κατὰ λόγον.
[3, 8]	ἡ μὲν θαλαττία μεγάλην, αἱ	δὲ	χερσαῖαι μικρὰν πάμπαν. ~Ὁμοίως δ´
[3, 1]	οὐ γὰρ ἔχουσι χαυλιόδοντας. Καθόλου	δὲ	χρεών τι λαβεῖν, ὃ καὶ
[3, 14]	τὸ περίττωμα τὸ ἄχρηστον· ὥσπερ	δὲ	χρόνος ἕτερος ἑκατέρου τούτων, ἀναγκαῖον
[3, 11]	μὲν γὰρ ὥστ´ ἀποστέγειν, ἄσαρκος	δὲ	ὥστε μὴ ἕλκειν μηδ´ ἔχειν
[3, 1]	μηδὲν μάτην ποιεῖν τὴν φύσιν	μηδὲ	περίεργον· ἔστι δὲ τῶν μὲν
[3, 3]	δέρμα τριχωτόν, καὶ μὴ φολιδωτὰ	μηδὲ	πτερωτὰ πέφυκεν. Τούτοις δ´ ἀντὶ
[3, 2]	τοῦτ´ εἶναι χρήσιμον. Ὅπως δὲ	μηδὲ	τὸ κοῖλον ἀσθενὲς ᾖ, πέφυκεν
[3, 2]	τὸ χρήσιμα μὲν μὴ εἶναι	μηδὲ	τοῖς ἄρρεσιν, βλάπτεσθαι δ´ ἧσσον
[3, 9]	δ´ ἔχει καὶ περὶ νεφρῶν.	Οὐδὲ	γὰρ νεφροὺς οὔτε τῶν πτερωτῶν
[3, 9]	κοίλοις αὐτῶν οὐκ ἐγγίνεται αἷμα,	οὐδὲ	πήγνυται τελευτώντων. Ἐκ δὲ τοῦ
[3, 14]	οὐχ οἷόν τε χρονίζοντας. Διόπερ	οὐδὲ	πλατεῖς ἔχουσιν ὀδόντας, οὐδ´ ἐνδέχεται
[3, 4]	ἀφαιρουμένων ζῶσιν· δῆλον δ´ ὡς	οὐδὲ	προστιθέμενα φθείρει. Οἱ δ´ ἐν
[3, 14]	τροφῆς δεκτικὸν μόριον. Ἐπεὶ γὰρ	οὐδὲ	ταῦτα ὅλως τὴν τοῦ στόματος
[3, 4]	μᾶλλον· διὸ τῶν μεγαλοκοιλίων οὐδὲν	οὐδὲ	τῶν μεγαλοφλέβων πῖόν ἐστι κατὰ
[3, 2]	τῶν ἐσχάτων. Εὐλόγως δ´ ἂν	δόξειε	μονόκερων εἶναι τὸ μώνυχον τοῦ
[3, 6]	κινήσεως, οὔσης ἀερώδους καὶ κενῆς.	(Συμβέβηκε	δὲ καὶ τὰ μεγέθη τούτων
[3, 3]	ἡ ἰλὺς τοῦ μέλανος οἴνου·	συμβέβηκε	δὲ τοῦτο πολλάκις φανερὸν καὶ
[3, 2]	ζῴων φθορὰν ἱκανὴ κωλύειν, ὅπερ	συμβέβηκε	ταῖς καμήλοις, ἔτι δὲ μᾶλλον
[3, 2]	ἐντεῦθεν ἡ φύσις τοῖς κέρασι	προσέθηκε,	καὶ ἡ διδομένη τροφὴ εἰς
[3, 12]	ὥσπερ καὶ τὰ σώματα φαύλης	τετύχηκε	κράσεως, οἷον φρύνης καὶ χελώνης
[3, 5]	μορίων ἕκαστον ἐκ τούτου συνέστηκεν.	Ἔοικε	δ´ ὥσπερ ἔν τε τοῖς
[3, 5]	φύσις τὸ αἷμα διὰ παντὸς	ὠχέτευκε	τοῦ σώματος, ἐπειδὴ παντὸς ὕλη
[3, 2]	γὰρ τούτοις γαμψὰ τὰ κέρατα	πέφυκε	πρὸς ἄλληλα) τὴν τοῦ περιττώματος
[3, 2]	κεράτων λεκτέον· καὶ γὰρ ταῦτα	πέφυκε	τοῖς ἔχουσιν ἐν τῇ κεφαλῇ.
[3, 5]	τοῦ σώματος, ἐπειδὴ παντὸς ὕλη	πέφυκε	τοῦτο. Γίνεται δὲ κατάδηλον ἐν
[3, 2]	δὲ πολυσχιδέσιν ὑπάρχουσιν ἕτεραι βοήθειαι·	δέδωκε	γὰρ ἡ φύσις τοῖς μὲν
[3, 10]	καὶ φραγμὸν τὰς φρένας, καὶ	διεῖλε	τό τε τιμιώτερον καὶ τὸ
[3, 2]	τὴν ὑπεροχὴν ἡ φύσις ἄνωθεν	ἀφεῖλε	καὶ μονόκερων ἐποίησεν. Ὀρθῶς δὲ
[3, 2]	μὲν εἰς ὀδόντας καὶ χαυλιόδοντας	ἀπένειμε,	τοῖς δ´ εἰς κέρατα. Διὸ
[3, 10]	ἐστιν ἕκαστον τῶν σπλάγχνων, εἴρηται.	Γέγονε	δ´ ἐξ ἀνάγκης ἐπὶ τοῖς
[3, 7]	δεξιοῖς μᾶλλον ἡ τοῦ σπληνὸς	γέγονε	φύσις, (ὥστ´ ἀναγκαῖον μέν πως,
[3, 1]	εἶναι τῶν ζῴων μόνον πρόσωθεν	ὄπωπε	καὶ τὴν φωνὴν εἰς τὸ
[3, 2]	ἐνίοις μὲν τῶν ὀδόντων αὐτῶν	ἐπηύξησε	τὸ μέγεθος κοινῇ πάντων, ἐνίοις
[3, 14]	τὸν αὐτὸν τόπον εἶναι τῆς	τε	ἀπέπτου καὶ τοῦ περιττώματος, εἶναί
[3, 11]	σπλάγχνα ἐν ὑμένι ἐστίν· προβολῆς	τε	γὰρ δεῖ πρὸς τὸ ἀπαθῆ
[3, 12]	ἄλλων ὡς εἰπεῖν οὐδέν. Τό	τε	γὰρ ἧπαρ τοῖς μὲν πολυσχιδές
[3, 10]	ἐντὸς πέρασι τῶν φλεβῶν· ἐξιέναι	τε	γὰρ ἰκμάδα ἀναγκαῖον, καὶ ταύτην
[3, 1]	τὴν φύσιν ἀμφοτέρων ὄντες· τό	τε	γὰρ μέσον ἀμφοτέρων μετέχει τῶν
[3, 4]	ἐπὶ τῶν ἄλλων σπλάγχνων. Οἵ	τε	γὰρ νεφροὶ πολλάκις φαίνονται λίθων
[3, 9]	φύσιν τὴν τῶν νεφρῶν. Ἔσχατοί	τε	γὰρ ὄντες ἀλέας δέονται πλείονος·
[3, 1]	ὕστερον λεχθησομένων ἔσται χρήσιμον. Τῶν	τε	γὰρ πρὸς ἀλκήν τε καὶ
[3, 6]	οὐκ εἴρηται καλῶς· ἐν ἀνθρώπῳ	τε	γὰρ συμβαίνει μόνον ὡς εἰπεῖν
[3, 10]	περὶ τοὺς γέλωτας συμβαῖνον. Γαργαλιζόμενοί	τε	γὰρ ταχὺ γελῶσι, διὰ τὸ
[3, 5]	χάριν εἰσί, πρότερον εἴρηται· τό	τε	γὰρ ὑγρὸν ἅπαν ἀγγείου δεῖται,
[3, 3]	τῆς ζωῆς καὶ πάσης κινήσεώς	τε	καὶ αἰσθήσεως (ἐπὶ τὸ καλούμενον
[3, 3]	φάρυγξ, ὅνπερ τρόπον ἐκείνοις ἐπιβάλλει	τε	καὶ ἀναπτύσσεται τοῦ πνεύματος τῇ
[3, 1]	Τῶν τε γὰρ πρὸς ἀλκήν	τε	καὶ βοήθειαν ὀργανικῶν μορίων ἕκαστα
[3, 3]	ἀναπτύσσεται τοῦ πνεύματος τῇ εἰσόδῳ	τε	καὶ ἐξόδῳ ἀναπτυσσομένη, τῆς δὲ
[3, 4]	ὄντων μικρῶν ἔνδηλα γίνεται καρδία	τε	καὶ ἧπαρ· φαίνεται γὰρ ἐν
[3, 4]	διαφοραὶ τῆς καρδίας κατὰ μέγεθός	τε	καὶ μικρότητα καὶ σκληρότητα καὶ
[3, 4]	δεξιοῖς. ~Καὶ περὶ μὲν αὐχένος	τε	καὶ οἰσοφάγου καὶ ἀρτηρίας εἴρηται,
[3, 1]	Ὅσα δὲ καὶ πρὸς βοήθειάν	τε	καὶ πρὸς ἀλκήν, τὰ μὲν
[3, 5]	φλέβας, καθάπερ ἐπὶ τῶν ἀμπελίνων	τε	καὶ συκίνων φύλλων καὶ ὅς´
[3, 1]	Ἡ δ´ ἀλκὴ ἐν τούτῳ	τε	καὶ τοῖς ὄνυξι, διὸ καὶ
[3, 1]	ἀμφοτέρων μετέχει τῶν ἄκρων, οἵ	τε	κυνόδοντες τῇ μὲν ὀξεῖς τῇ
[3, 10]	γαργαλίζεσθαι μόνον ἄνθρωπον αἴτιον ἥ	τε	λεπτότης τοῦ δέρματος καὶ τὸ
[3, 5]	βίας. Διεστῶσαι δ´ ἄνωθεν ἥ	τε	μεγάλη φλὲψ καὶ ἡ ἀορτή,
[3, 4]	ἀρχηγοὺς φλέβας δύο εἶναι, τήν	τε	μεγάλην καλουμένην καὶ τὴν ἀορτήν.
[3, 5]	καὶ περὶ φλεβῶν εἰπεῖν, τῆς	τε	μεγάλης καὶ τῆς ἀορτῆς· αὗται
[3, 7]	τῆς αὐτῆς ἕνεκα χρείας τούς	τε	νεφροὺς συμβέβηκεν ἔχειν τὰ ζῷα
[3, 2]	δὲ καὶ μονοκέρατα, οἷον ὅ	τε	ὄρυξ καὶ ὁ Ἰνδικὸς καλούμενος
[3, 6]	ἐπαμφοτερίζει τὴν φύσιν, καὶ τῶν	τε	πεζῶν καὶ τὸν ἀέρα δεχομένων
[3, 11]	ἰσχυρότατοι τῶν ὑμένων εἰσὶν οἵ	τε	περὶ τὴν καρδίαν καὶ περὶ
[3, 10]	τοῦ διορισμοῦ χάριν ἐστὶ τοῦ	τε	περὶ τὴν κοιλίαν τόπου καὶ
[3, 10]	τινες φρένας· ὃ διορίζει τόν	τε	πλεύμονα καὶ τὴν καρδίαν. Καλεῖται
[3, 7]	κατὰ τὸ μέγεθος, ὥσπερ τῶν	τε	πτερωτῶν ἐνίοις, ὅσα θερμὴν ἔχει
[3, 6]	δὲ τῶν πεζῶν, οἷον οἵ	τε	σαῦροι καὶ αἱ χελῶναι καὶ
[3, 8]	ἐν τῷ μορίῳ τούτῳ, διψητικά	τε	ταῦτ´ ἐστὶ μάλιστα τῶν ζῴων,
[3, 7]	πλεύμονα ἔναιμον ὑγρός ἐστι διά	τε	τὴν εἰρημένην αἰτίαν καὶ διὰ
[3, 1]	ἡμέρων. Ὁ δ´ ἄνθρωπος πρός	τε	τὴν κοινὴν χρῆσιν καλῶς ἔχει
[3, 14]	θέσει καὶ τοῖς εἴδεσιν, ἔκ	τε	τῆς ἱστορίας τῆς περὶ τὰ
[3, 8]	ἢ φολιδωτά, ταῦτα δι´ ὀλιγότητά	τε	τῆς τοῦ ὑγροῦ προσφορᾶς καὶ
[3, 10]	τὰς φρένας, καὶ διεῖλε τό	τε	τιμιώτερον καὶ τὸ ἀτιμότερον, ἐν
[3, 14]	ἀπέπτου καὶ τοῦ περιττώματος, εἶναί	τέ	τινα δεῖ τόπον ἐν ᾧ
[3, 7]	ἔχειν, καθάπερ τῶν ἰχθύων ἕτεροί	τέ	τινες καὶ οἱ σελαχώδεις. Διὰ
[3, 1]	χάριν, καὶ ταύτης διῃρημένης, ἐπί	τε	τὸ ποιεῖν καὶ τὸ μὴ
[3, 10]	ἐκ τοῦ πλεύμονος κινήσεως. Παρά	τε	τοῖς βαρβάροις, παρ´ οἷς ἀποτέμνουσι
[3, 5]	συνέστηκεν. Ἔοικε δ´ ὥσπερ ἔν	τε	τοῖς κήποις αἱ ὑδραγωγίαι κατασκευάζονται
[3, 7]	κοιλίαις. Ὁ δὲ πλεύμων ἔν	τε	τοῖς ᾠοτόκοις τοσοῦτον διέστηκεν ὥστε
[3, 4]	ἀλλ´ ἑκάστοις ἰδίᾳ πεπόρισται πρός	τε	τοὺς βίους καὶ τὰς κινήσεις,
[3, 9]	μὲν οὖν ἄλλοις ζῴοις συμφέρει	τε	τοὺς νεφροὺς ἔχειν πίονας, καὶ
[3, 3]	ταύτην, ἡ δ´ ἀναπνοὴ διά	τε	τοῦτο καὶ διὰ τὴν ἀρχὴν
[3, 5]	αἱ φλέβες πρὸς ἀλλήλας, ἔκ	τε	τῶν ἀνατομῶν δεῖ θεωρεῖν καὶ
[3, 1]	στόματος φύσιν τὰ ζῷα τούτων	τε	τῶν ἔργων ἕνεκα καὶ ἔτι
[3, 12]	καὶ πρὸς ἄλληλα διαφέρει τά	τε	τῶν ἰχθύων καὶ τῶν τετραπόδων
[3, 3]	πέφυκεν· ταῦτα δ´ ἐστὶν ὅ	τε	φάρυγξ καὶ ὁ καλούμενος οἰσοφάγος.
[3, 9]	γὰρ ἡ φύσις ἅμα τῶν	τε	φλεβῶν χάριν καὶ πρὸς τὴν
[3, 2]	τὰ κέρατα ἔχοντα πρὸς ἀλκήν	τε	χρησιμώτατ´ εἶναι, καὶ πρὸς τὸν
[3, 14]	διελεῖν· ἐνδιατρίβειν γὰρ οὐχ οἷόν	τε	χρονίζοντας. Διόπερ οὐδὲ πλατεῖς ἔχουσιν
[3, 6]	ἐν τῷ ὑγρῷ ἀνέχεσθαι χρόνον·	ἅτε	γὰρ ὀλίγον ἔχοντα θερμὸν ἱκανῶς
[3, 5]	τῶν οὔλων καὶ τῆς ἕδρας,	ἐνίοτε	δὲ καὶ ἐκ τοῦ στόματος
[3, 4]	γὰρ ἐν μὲν τοῖς ᾠοῖς	ἐνίοτε	τριταίοις οὖσι στιγμῆς ἔχοντα μέγεθος,
[3, 14]	καὶ νηστεύσασιν ἀλλ´ οὐκ ἐδηδοκόσιν.	Τότε	γὰρ ἤδη μεταίχμιον γίνεται τῶν
[3, 8]	τοῖς φολιδωτοῖς, ὑπόστασις γίνεται τοσαύτη	ὥστε	δεῖσθαι τὴν φύσιν αὐτῶν ἔχειν
[3, 14]	μηρυκάζει. Ὀξεῖς δὲ πάντες ἔχουσιν,	ὥστε	διελεῖν μὲν δύνανται, φαύλως δὲ
[3, 7]	τε τοῖς ᾠοτόκοις τοσοῦτον διέστηκεν	ὥστε	δοκεῖν δύ´ ἔχειν αὐτὰ πλεύμονας.
[3, 10]	Καρίαν οὕτω τὸ τοιοῦτον διεπίστευσαν	ὥστε	καὶ κρίσιν ἐποιήσαντο περί τινος
[3, 5]	πάντα τὴν αἰσθητικὴν ψυχὴν ἐνεργείᾳ,	ὥστε	καὶ τὸ μόριον ἓν τὸ
[3, 4]	δὲ μέσον καὶ περιττὸν ἀρχή·	ὥστε	μεγέθους δεῖ μείζονος αὐταῖς ἀεί,
[3, 11]	γὰρ ὥστ´ ἀποστέγειν, ἄσαρκος δὲ	ὥστε	μὴ ἕλκειν μηδ´ ἔχειν ἰκμάδα,
[3, 6]	τὴν θέσιν ἀνωτέρω τοῦ πλεύμονος,	ὥστε	μηδὲν συμβάλλεσθαι τὸν πλεύμονα πρὸς
[3, 14]	ἡ τροφὴ πᾶσι τούτοις εὐλέαντος,	ὥστε	συμβαίνειν διὰ ταῦτα τῶν τοιούτων
[3, 3]	καὶ ἡ τῆς γλώττης κίνησις,	ὥστε	τῆς τροφῆς ἐν μὲν τῷ
[3, 14]	τῶν συντελῶν μορίων νῦν ἐπισκεπτέον.	Οὔτε	γὰρ τοῖς μεγέθεσιν οὔτε τοῖς
[3, 9]	ὀρνίθων ἐστίν. Ἡ δ´ ἑμὺς	οὔτε	κύστιν οὔτε νεφροὺς ἔχει· διὰ
[3, 9]	Ἡ δ´ ἑμὺς οὔτε κύστιν	οὔτε	νεφροὺς ἔχει· διὰ τὴν μαλακότητα
[3, 6]	τρωγλοδυτεῖ τῶν ζῳοτόκων, οὔτ´ ἄπουν	οὔτε	πεζεῦον. Ὅλως μὲν οὖν ὁ
[3, 2]	χρῆται τοῖς κέρασιν οὔτ´ ἀμυνόμενον	οὔτε	πρὸς τὸ κρατεῖν, ἅπερ ἰσχύος
[3, 12]	ταῦτα διαφέρουσιν· οὐ γὰρ ὁμοίας	οὔτε	τὰς καρδίας ἔχουσι πάντα τὰ
[3, 4]	οὔτε τῶν ἀναίμων οὐθὲν αἰσθητικὸν	οὔτε	τὸ αἷμα, δῆλον ὡς τὸ
[3, 14]	ἐπισκεπτέον. Οὔτε γὰρ τοῖς μεγέθεσιν	οὔτε	τοῖς εἴδεσιν ὁμοίας ἔχουσιν ἀλλήλοις
[3, 4]	εἶναι οὔτε τοῦ ὅλου σώματος	οὔτε	τοῦ αἵματος· κεῖται γὰρ οὐδαμῶς
[3, 4]	ἂν ἀξιώσειεν αὐτὸ ἀρχὴν εἶναι	οὔτε	τοῦ ὅλου σώματος οὔτε τοῦ
[3, 12]	ἔχουσι πάντα τὰ ἔχοντα καρδίαν,	οὔτε	τῶν ἄλλων ὡς εἰπεῖν οὐδέν.
[3, 4]	ἢ παραπλησίως. Ἔτι δ´ ἐπεὶ	οὔτε	τῶν ἀναίμων οὐθὲν αἰσθητικὸν οὔτε
[3, 9]	περὶ νεφρῶν. Οὐδὲ γὰρ νεφροὺς	οὔτε	τῶν πτερωτῶν καὶ λεπιδωτῶν οὐδὲν
[3, 9]	πτερωτῶν καὶ λεπιδωτῶν οὐδὲν ἔχει	οὔτε	τῶν φολιδωτῶν, πλὴν αἱ θαλάττιαι
[3, 14]	ἀποδίδωσι λειτουργίαν (ἀνόδοντα γάρ) καὶ	οὔτε	ᾧ διαιρήσει, οὔτε ᾧ λεανεῖ
[3, 14]	γάρ) καὶ οὔτε ᾧ διαιρήσει,	οὔτε	ᾧ λεανεῖ τὴν τροφὴν ἔχουσι,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 17/12/2009