Livre, page |
[7, 1145] |
πρὸς
δὲ
τὴν
θηριότητα
μάλιστ'
|
ἂν |
ἁρμόττοι
λέγειν
τὴν
ὑπὲρ
ἡμᾶς |
[7, 1154] |
εὐδαίμονα·
τίνος
γὰρ
ἕνεκα
δέοι
|
ἂν |
αὐτῆς,
εἴπερ
μὴ
ἀγαθόν,
ἀλλὰ |
[7, 1152] |
γὰρ
αὐτῶν
οὐκ
ἐμμενετικὸς
οἷς
|
ἂν |
βουλεύσηται,
ὃ
δὲ
μελαγχολικὸς
οὐδὲ |
[7, 1150] |
ὥστε
διαφέρουσιν
ἀλλήλων.
Παντὶ
δ'
|
ἂν |
δόξειε
χείρων
εἶναι,
εἴ
τις |
[7, 1146] |
τὰ
ἡδέα
καὶ
προαιρούμενος
βελτίων
|
ἂν |
δόξειεν
τοῦ
μὴ
διὰ
λογισμὸν |
[7, 1152] |
τῇ
τῶν
ἀφροδισίων·
οὐδένα
γὰρ
|
ἂν |
δύνασθαι
νοῆσαί
τι
ἐν
αὐτῇ. |
[7, 1145] |
δι'
ἀρετῆς
ὑπερβολήν,
τοιαύτη
τις
|
ἂν |
εἴη
δῆλον
ὅτι
ἡ
τῇ |
[7, 1145] |
καὶ
καταλείπηται
τὰ
ἔνδοξα,
δεδειγμένον
|
ἂν |
εἴη
ἱκανῶς.
Δοκεῖ
δὴ
ἥ |
[7, 1148] |
φύσις
αἰτία,
τούτους
μὲν
οὐδεὶς
|
ἂν |
εἴπειεν
ἀκρατεῖς,
ὥσπερ
οὐδὲ
τὰς |
[7, 1148] |
κακὸν
ὑποκριτήν,
ὃν
ἁπλῶς
οὐκ
|
ἂν |
εἴποιεν
κακόν.
Ὥσπερ
οὖν
οὐδ' |
[7, 1148] |
οὐ
προαιροῦνται.
Διὸ
μᾶλλον
ἀκόλαστον
|
ἂν |
εἴποιμεν
ὅστις
μὴ
ἐπιθυμῶν
ἢ |
[7, 1146] |
καὶ
ἀκρατής,
φήσειε
δ'
οὐδ'
|
ἂν |
εἷς
φρονίμου
εἶναι
τὸ
πράττειν |
[7, 1148] |
(τὸ
ἐπιθυμεῖν
σφόδρα·
τί
γὰρ
|
ἂν |
ἐκεῖνος
ποιήσειεν,
εἰ
προσγένοιτο
ἐπιθυμία |
[7, 1146] |
γὰρ
ἐπέπειστο
ἃ
πράττει,
(μεταπεισθεὶς
|
ἂν |
ἐπαύσατο·
νῦν
δὲ
πεπεισμένος
οὐδὲν |
[7, 1150] |
ἢ
(εἰ
ὀργιζόμενος·
τί
γὰρ
|
ἂν |
ἐποίει
ἐν
πάθει
ὤν;
Διὸ |
[7, 1153] |
εὐδαιμονία
εἴτε
ἡ
τινὸς
αὐτῶν,
|
ἂν |
ᾖ
ἀνεμπόδιστος,
αἱρετωτάτην
εἶναι·
τοῦτο |
[7, 1150] |
ἡττῶνται
ὑπὸ
τοῦ
πάθους,
οὔτ'
|
(ἂν |
ἡδὺ
ᾖ
οὔτ'
ἂν
λυπηρόν. |
[7, 1146] |
ταῦτα
ἁπλῶς
ἔχειν
(ταὐτὸν
γὰρ
|
ἂν |
ἦν
τῇ
ἀκολασίᾳ)
ἀλλὰ
τῷ |
[7, 1150] |
ὡς
ἑκάτερον
κάκιον·
μυριοπλάσια
γὰρ
|
ἂν |
κακὰ
ποιήσειεν
ἄνθρωπος
κακὸς
θηρίου. |
[7, 1150] |
οὔτ'
(ἂν
ἡδὺ
ᾖ
οὔτ'
|
ἂν |
λυπηρόν.
Μάλιστα
δ'
οἱ
ὀξεῖς |
[7, 1149] |
κύνες,
πρὶν
σκέψασθαι
εἰ
φίλος,
|
ἂν |
μόνον
ψοφήσῃ,
ὑλακτοῦσιν·
οὕτως
(ὁ |
[7, 1153] |
οὐχ
ἣν
οἴονται
οὐδ'
ἣν
|
ἂν |
φαῖεν,
ἀλλὰ
τὴν
αὐτήν·
πάντα |
[7, 1153] |
τῷ
ἴσῳ
ἐναντίον·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
φαίη
ὅπερ
κακόν
τι
εἶναι |
[7, 1154] |
μηδ'
ἡδονή·
ὥστε
διὰ
τί
|
ἂν |
φεύγοι;
Οὐδὲ
δὴ
ἡδίων
ὁ |