| Livre, page |
|---|
| [7, 1152] |
τἄριστον
ἡδονή,
ὅτι
οὐ
τέλος
|
ἀλλὰ |
γένεσις.
Τὰ
μὲν
οὖν
λεγόμενα |
| [7, 1145] |
ὑπολαμβάνοντα
πράττειν
παρὰ
τὸ
βέλτιστον,
|
ἀλλὰ |
δι'
ἄγνοιαν.
Οτος
μὲν
οὖν |
| [7, 1146] |
δόξειεν
τοῦ
μὴ
διὰ
λογισμὸν
|
ἀλλὰ |
δι'
ἀκρασίαν·
εὐιατότερος
γὰρ
διὰ |
| [7, 1150] |
σωματικὰς
λύπας
μὴ
δι'
ἧτταν
|
ἀλλὰ |
διὰ
προαίρεσιν.
(Τῶν
δὲ
μὴ |
| [7, 1151] |
φαύλας
εἶναι,
ὥσπερ
καὶ
φαίνονται·
|
(ἀλλὰ |
διὰ
τὸ
τὴν
ἑτέραν
ἐν |
| [7, 1145] |
(ἔχοντα
κρατεῖσθαι
ὑπὸ
τῶν
ἡδονῶν
|
ἀλλὰ |
δόξαν.
~Ἀλλὰ
μὴν
εἴγε
δόξα |
| [7, 1145] |
ἀνδρός
γε
θνητοῦ
πάις
ἔμμεναι
|
ἀλλὰ |
θεοῖο.
Ὥστ'
εἰ,
καθάπερ
φασίν, |
| [7, 1153] |
τε
τῆς
φύσεως
καὶ
καθεστηκυίας,
|
ἀλλὰ |
καθεστηκυίας
μὲν
τοῖς
ἁπλῶς
ἡδέσιν, |
| [7, 1154] |
γὰρ
μόνον
κινήσεώς
ἐστιν
ἐνέργεια
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἀκινησίας,
καὶ
ἡδονὴ
μᾶλλον |
| [7, 1154] |
ἂν
αὐτῆς,
εἴπερ
μὴ
ἀγαθόν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
λυπηρῶς
ἐνδέχεται
ζῆν;
Οὔτε |
| [7, 1154] |
οὐ
μόνον
δεῖ
τἀληθὲς
εἰπεῖν
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὸ
αἴτιον
τοῦ
ψεύδους· |
| [7, 1152] |
οὐ
τῷ
εἰδέναι
μόνον
φρόνιμος
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῷ
πρακτικός·
ὁ
δ' |
| [7, 1148] |
γὰρ
ἀκρασία
οὐ
μόνον
φευκτὸν
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῶν
ψεκτῶν
ἐστίν·
δι' |
| [7, 1148] |
ψέγεται
οὐχ
ὡς
ἁμαρτία
μόνον
|
ἀλλὰ |
καὶ
ὡς
κακία
τις
ἢ |
| [7, 1151] |
καίτοι
δι'
ἡδονὴν
οὐκ
ἐνέμεινεν,
|
ἀλλὰ |
καλήν·
(τὸ
γὰρ
ἀληθεύειν
αὐτῷ |
| [7, 1147] |
οὐκ
ἐναντίας
δὲ
καθ'
αὑτήν,
|
ἀλλὰ |
κατὰ
συμβεβηκός
ἡ
γὰρ
ἐπιθυμία |
| [7, 1147] |
οὐκ
ἦν
τὸ
ἔχειν
ἐπίστασθαι
|
ἀλλὰ |
λέγειν
ὥσπερ
ὁ
οἰνωμένος
τὰ |
| [7, 1153] |
γένεσιν
φάναι
εἶναι
τὴν
ἡδονήν,
|
ἀλλὰ |
μᾶλλον
λεκτέον
ἐνέργειαν
τῆς
κατὰ |
| [7, 1152] |
λόγον,
ὃ
δ'
οἷος
ἥδεσθαι
|
ἀλλὰ |
μὴ
ἄγεσθαι.
Ὅμοιοι
δὲ
καὶ |
| [7, 1146] |
μὲν
οὖν
τοῦ
δόξαν
ἀληθῆ
|
ἀλλὰ |
μὴ
ἐπιστήμην
(εἶναι
παρ'
ἣν |
| [7, 1147] |
ἐπιστήμην,
χρώμενον
μέντοι
τῇ
καθόλου
|
ἀλλὰ |
μὴ
τῇ
κατὰ
μέρος·
πρακτὰ |
| [7, 1148] |
τῶν
περὶ
ἁφὴν
καὶ
γεῦσιν
|
ἀλλὰ |
παρὰ
τὴν
προαίρεσιν
καὶ
τὴν |
| [7, 1146] |
ἅπαντ'
ἐστὶν
ὁ
ἁπλῶς
ἀκρατής,
|
(ἀλλὰ |
περὶ
ἅπερ
ὁ
ἀκόλαστος,
οὔτε |
| [7, 1151] |
ἡ
ἀκρασία
οὐκ
ἔστι,
φανερόν
|
(ἀλλὰ |
πῇ
ἴσως)
τὸ
μὲν
γὰρ |
| [7, 1152] |
τῷδε,
ἔνιαι
δ'
οὐδὲ
τῷδε
|
ἀλλὰ |
ποτὲ
καὶ
ὀλίγον
χρόνον
αἱρεταί, |
| [7, 1150] |
ἡδονῶν
ἡττᾶται
ἢ
λυπῶν,
θαυμαστόν,
|
ἀλλὰ |
συγγνωμονικὸν
εἰ
ἀντιτείνων,
ὥσπερ
ὁ |
| [7, 1148] |
ἀνθρώπων,
τὰ
δ'
οὐκ
ἔστιν,
|
ἀλλὰ |
τὰ
μὲν
διὰ
πηρώσεις
τὰ |
| [7, 1153] |
οἴονται
οὐδ'
ἣν
ἂν
φαῖεν,
|
ἀλλὰ |
τὴν
αὐτήν·
πάντα
γὰρ
φύσει |
| [7, 1147] |
αὕτη
περιέλκεται
διὰ
τὸ
πάθος,
|
ἀλλὰ |
τῆς
αἰσθητικῆς.
Περὶ
μὲν
οὖν |
| [7, 1153] |
ἄλλης
(ἐνεργείας
οὐδεμιᾶς
τέχνη
ἐστίν,
|
ἀλλὰ |
τῆς
δυνάμεως·
καίτοι
καὶ
ἡ |
| [7, 1148] |
μὴ
κακίαν
εἶναι
(ἑκάστην
αὐτῶν
|
ἀλλὰ |
τῷ
ἀνάλογον
ὁμοίαν,
οὕτω
δῆλον |
| [7, 1148] |
καὶ
ἐπιθυμεῖν
καὶ
φιλεῖν
ψέγονται,
|
ἀλλὰ |
τῷ
πῶς
καὶ
ὑπερβάλλειν
(διὸ |
| [7, 1146] |
γὰρ
ἂν
ἦν
τῇ
ἀκολασίᾳ)
|
ἀλλὰ |
τῷ
ὡδὶ
ἔχειν.
Ὃ
μὲν |
| [7, 1146] |
ἀκρατὴς
ὁ
ἀκρατής,
ἢ
οὒ
|
ἀλλὰ |
τῷ
ὥς,
ἢ
οὒ
ἀλλ' |
| [7, 1153] |
τέλος
οὐ
πασῶν
ἕτερόν
τι,
|
ἀλλὰ |
τῶν
εἰς
τὴν
τελέωσιν
ἀγομένων |
| [7, 1147] |
ὅτι
οὐκ
ἔχει
καθόλου
ὑπόληψιν
|
(ἀλλὰ |
τῶν
καθ'
ἕκαστα
φαντασίαν
καὶ |
| [7, 1152] |
οὔ·
αἳ
δ'
οὐδ'
ἡδοναί,
|
ἀλλὰ |
φαίνονται,
ὅσαι
μετὰ
λύπης
καὶ |
| [7, 1149] |
οὐκ
ἐπίβουλος,
οὐδ'
ὁ
θυμός,
|
(ἀλλὰ |
φανερός·
ἡ
δ'
ἐπιθυμία,
καθάπερ |
| [7, 1153] |
καὶ
τέλος·
οὐδὲ
γινομένων
συμβαίνουσιν
|
ἀλλὰ |
χρωμένων·
καὶ
τέλος
οὐ
πασῶν |
