| Livre, page |
|---|
| [7, 1153] |
πῶς
ἀγαθαὶ
(ἁπλῶς
καὶ
πῶς
|
οὐκ |
ἀγαθαὶ
πᾶσαι
αἱ
ἡδοναί,
τὰς |
| [7, 1152] |
ἄριστον
ἡδονήν.
Ὅλως
μὲν
οὖν
|
οὐκ |
ἀγαθόν,
ὅτι
πᾶσα
ἡδονὴ
γένεσίς |
| [7, 1152] |
προαίρεσις
ἐπιεικής·
ὥσθ'
ἡμιπόνηρος.
Καὶ
|
οὐκ |
ἄδικος·
οὐ
γὰρ
ἐπίβουλος·
ὃ |
| [7, 1145] |
εἰδὼς
ὅτι
φαῦλαι
αἱ
ἐπιθυμίαι
|
οὐκ |
ἀκολουθεῖ
διὰ
τὸν
λόγον.
Καὶ |
| [7, 1147] |
καὶ
διὰ
τοῦτο
τὰ
θηρία
|
οὐκ |
ἀκρατῆ,
ὅτι
οὐκ
ἔχει
καθόλου |
| [7, 1148] |
καὶ
κακὸν
ὑποκριτήν,
ὃν
ἁπλῶς
|
οὐκ |
ἂν
εἴποιεν
κακόν.
Ὥσπερ
οὖν |
| [7, 1153] |
ἡδοναὶ
αἱ
ἀπὸ
τούτων.
Ἔτι
|
οὐκ |
ἀνάγκη
ἕτερόν
τι
εἶναι
βέλτιον |
| [7, 1150] |
οἳ
δὲ
διὰ
τὴν
σφοδρότητα
|
οὐκ |
ἀναμένουσι
τὸν
λόγον,
διὰ
τὸ |
| [7, 1151] |
ἐλάττονος
γὰρ
πάθους
ἡττῶνται,
καὶ
|
οὐκ |
ἀπροβούλευτοι
ὥσπερ
ἅτεροι·
ὅμοιος
γὰρ |
| [7, 1146] |
(τοῦτο
γὰρ
δοκεῖ
δεινόν,
ἀλλ'
|
οὐκ |
εἰ
μὴ
θεωρῶν.
~(Ἔτι
ἐπεὶ |
| [7, 1151] |
(καὶ
οἱ
ἀκρατεῖς
ἄδικοι
μὲν
|
οὐκ |
εἰσίν,
ἀδικήσουσι
δέ.
Ἐπεὶ
δ' |
| [7, 1151] |
εἰς
Μιλησίους
Μιλήσιοι
ἀξύνετοι
μὲν
|
οὐκ |
εἰσίν,
δρῶσιν
δ'
οἷάπερ
ἀξύνετοι, |
| [7, 1148] |
καὶ
ἐγκρατῆ
καὶ
σώφρονα,
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἐκείνων
(οὐδένα,
διὰ
τὸ
περὶ |
| [7, 1151] |
δ'
ἐναντίος,
ὁ
ἐμμενετικὸς
καὶ
|
οὐκ |
ἐκστατικὸς
διά
γε
τὸ
πάθος. |
| [7, 1151] |
(ὃ
μὲν
ἐμμένει
ὃ
δ'
|
οὐκ |
ἐμμένει;
Εἰ
γάρ
τις
τοδὶ |
| [7, 1151] |
ἐγκρατής·
ὁ
μὲν
γὰρ
ἀκρατὴς
|
οὐκ |
ἐμμένει
τῷ
λόγῳ
διὰ
τὸ |
| [7, 1152] |
ἐπίβουλος·
ὃ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
|
οὐκ |
ἐμμενετικὸς
οἷς
ἂν
βουλεύσηται,
ὃ |
| [7, 1150] |
ἀσθένεια.
(Οἳ
μὲν
γὰρ
βουλευσάμενοι
|
οὐκ |
ἐμμένουσιν
οἷς
ἐβουλεύσαντο
διὰ
τὸ |
| [7, 1151] |
δέ
τινες
οἳ
τοῖς
δόξασιν
|
οὐκ |
ἐμμένουσιν
οὐ
δι'
ἀκρασίαν,
οἷον |
| [7, 1146] |
ἐν
(τῷ
Φιλοκτήτῃ·
ἐπαινετὸς
γὰρ
|
οὐκ |
ἐμμένων
οἷς
ἐπείσθη
ὑπὸ
τοῦ |
| [7, 1151] |
δεῖ
τοῖς
σωματικοῖς
χαίρειν,
καὶ
|
οὐκ |
ἐμμένων
τῷ
λόγῳ,
ὁ
(τοιοῦτος) |
| [7, 1147] |
λόγου
πως
καὶ
δόξης
ἀκρατεύεσθαι,
|
οὐκ |
ἐναντίας
δὲ
καθ'
αὑτήν,
ἀλλὰ |
| [7, 1153] |
τοῦ
θεωρεῖν
(ἐνέργειαι)
τῆς
φύσεως
|
οὐκ |
ἐνδεοῦς
οὔσης.
Σημεῖον
δ'
ὅτι |
| [7, 1151] |
ὁ
Νεοπτόλεμος·
καίτοι
δι'
ἡδονὴν
|
οὐκ |
ἐνέμεινεν,
ἀλλὰ
καλήν·
(τὸ
γὰρ |
| [7, 1147] |
τοιόνδε,
ἢ
οὐκ
ἔχει
ἢ
|
οὐκ |
ἐνεργεῖ·
κατά
τε
δὴ
τούτους |
| [7, 1149] |
ἐπιβουλότεροι.
Ὁ
μὲν
οὖν
θυμώδης
|
οὐκ |
ἐπίβουλος,
οὐδ'
ὁ
θυμός,
(ἀλλὰ |
| [7, 1145] |
διὰ
τοῦτο
τὸν
ἀκρατῆ
φασὶν
|
οὐκ |
ἐπιστήμην
(ἔχοντα
κρατεῖσθαι
ὑπὸ
τῶν |
| [7, 1149] |
ταχυτῆτα
τῆς
φύσεως
ἀκούσας
μέν,
|
οὐκ |
ἐπίταγμα
δ'
ἀκούσας,
ὁρμᾷ
πρὸς |
| [7, 1154] |
ἡδονὴ
ἀγαθὸν
καὶ
ἡ
ἐνέργεια,
|
οὐκ |
ἔσται
ζῆν
ἡδέως
τὸν
εὐδαίμονα· |
| [7, 1146] |
ἰσχυρὰς
καὶ
φαύλας
ὁ
ἐγκρατής,
|
οὐκ |
ἔσται
ὁ
σώφρων
ἐγκρατὴς
οὐδ' |
| [7, 1151] |
μὲν
οὖν
κακία
ἡ
ἀκρασία
|
οὐκ |
ἔστι,
φανερόν
(ἀλλὰ
πῇ
ἴσως) |
| [7, 1148] |
ζῴων
καὶ
ἀνθρώπων,
τὰ
δ'
|
οὐκ |
ἔστιν,
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
διὰ |
| [7, 1151] |
καλοῦσιν
ἰσχυρογνώμονας,
οἱ
δύσπειστοι
καὶ
|
οὐκ |
εὐμετάπειστοι·
οἳ
ὅμοιον
μέν
τι |
| [7, 1147] |
κυρία
τῶν
πράξεων,
ταύτην
ἢ
|
οὐκ |
ἔχει
ἐν
τῷ
πάθει
ὤν, |
| [7, 1147] |
ἀλλ'
εἰ
τόδε
τοιόνδε,
ἢ
|
οὐκ |
ἔχει
ἢ
οὐκ
ἐνεργεῖ·
κατά |
| [7, 1147] |
τὰ
θηρία
οὐκ
ἀκρατῆ,
ὅτι
|
οὐκ |
ἔχει
καθόλου
ὑπόληψιν
(ἀλλὰ
τῶν |
| [7, 1150] |
ὥσπερ
ἐν
τῷ
ἀνθρώπῳ,
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἔχει.
Ὅμοιον
οὖν
ὥσπερ
ἄψυχον |
| [7, 1154] |
γίνονται.
Αἱ
δ'
ἄνευ
λυπῶν
|
οὐκ |
ἔχουσιν
ὑπερβολήν·
αὗται
δὲ
τῶν |
| [7, 1152] |
ὃ
μὲν
ἔχων
ὃ
δ'
|
οὐκ |
ἔχων
φαύλας
ἐπιθυμίας,
καὶ
ὃ |
| [7, 1147] |
ὤν,
ἢ
οὕτως
ἔχει
ὡς
|
οὐκ |
ἦν
τὸ
ἔχειν
ἐπίστασθαι
ἀλλὰ |
| [7, 1147] |
περὶ
οἰνωμένου
καὶ
καθεύδοντος
καὶ
|
οὐκ |
ἴδιος
τούτου
τοῦ
πάθους,
ὃν |
| [7, 1150] |
λύπην,
καὶ
μιμούμενος
τὸν
(κάμνοντα
|
οὐκ |
οἴεται
ἄθλιος
εἶναι,
ἀθλίῳ
ὅμοιος |
| [7, 1145] |
γίνεται
τῆς
ἀγνοίας.
(Ὅτι
γὰρ
|
οὐκ |
οἴεταί
γε
ὁ
ἀκρατευόμενος
πρὶν |
| [7, 1146] |
παρὸν
ἡδὺ
διώκειν·
ὃ
δ'
|
οὐκ |
οἴεται
μέν,
διώκει
δέ.
Περὶ |
| [7, 1152] |
καὶ
οἰόμενος
δεῖν,
ὃ
δ'
|
οὐκ |
οἰόμενος.
Οὐδ'
ἅμα
φρόνιμον
καὶ |
| [7, 1154] |
τὸ
διὰ
τί
φαίνεται
ἀληθὲς
|
οὐκ |
ὂν
(ἀληθές,
πιστεύειν
ποιεῖ
τῷ |
| [7, 1148] |
ὥσπερ
οὐδὲ
τὰς
γυναῖκας,
ὅτι
|
οὐκ |
ὀπύουσιν
ἀλλ'
ὀπύονται·
ὡσαύτως
δὲ |
| [7, 1153] |
εἶναι
ἡ
εὐτυχία
τῇ
εὐδαιμονίᾳ,
|
οὐκ |
οὖσα,
ἐπεὶ
καὶ
αὐτὴ
ὑπερβάλλουσα |
| [7, 1145] |
ἐμάχετο
πρὸς
τὸν
λόγον
ὡς
|
οὐκ |
οὔσης
ἀκρασίας·
οὐθένα
γὰρ
ὑπολαμβάνοντα |
