Livre, page |
[7, 1152] |
ἔχει
σπουδαίους,
χρῆται
δὲ
οὐδέν,
|
ὥσπερ |
Ἀναξανδρίδης
ἔσκωψεν
ἡ
πόλις
ἐβούλεθ' |
[7, 1145] |
τι
κρατεῖν
καὶ
περιέλκειν
αὐτὴν
|
ὥσπερ |
ἀνδράποδον.
(Σωκράτης
μὲν
γὰρ
ὅλως |
[7, 1147] |
ἑτέρους
καὶ
καθ'
(ὁμοιότητα
λεγομένους,
|
ὥσπερ |
ἄνθρωπος
ὁ
τὰ
Ὀλύμπια
νικῶν· |
[7, 1151] |
πάθους
ἡττῶνται,
καὶ
οὐκ
ἀπροβούλευτοι
|
ὥσπερ |
ἅτεροι·
ὅμοιος
γὰρ
ὁ
ἀκρατής |
[7, 1150] |
ἀλλ'
οὐκ
ἔχει.
Ὅμοιον
οὖν
|
ὥσπερ |
ἄψυχον
συμβάλλειν
πρὸς
ἔμψυχον,
πότερον |
[7, 1154] |
τὸν
ποιητήν,
διὰ
πονηρίαν
τινά·
|
ὥσπερ |
γὰρ
(ἄνθρωπος
εὐμετάβολος
ὁ
πονηρός, |
[7, 1154] |
ἡ
ἡδονὴ
διὰ
δύο
ταῦτα,
|
ὥσπερ |
εἴρηται,
ὅτι
αἳ
μὲν
φαύλης |
[7, 1150] |
Ἔστι
δ'
ὁ
μὲν
ἀκόλαστος,
|
ὥσπερ |
ἐλέχθη,
οὐ
μεταμελητικός·
(ἐμμένει
γὰρ |
[7, 1151] |
πράξεσι
τὸ
οὗ
ἕνεκα
ἀρχή,
|
ὥσπερ |
ἐν
τοῖς
μαθηματικοῖς
αἱ
ὑποθέσεις· |
[7, 1150] |
οὐ
γὰρ
διέφθαρται
τὸ
βέλτιον,
|
ὥσπερ |
ἐν
τῷ
ἀνθρώπῳ,
ἀλλ'
οὐκ |
[7, 1149] |
μόνον
τῇ
αἰσθήσει
ζῶντες
θηριώδεις,
|
ὥσπερ |
ἔνια
γένη
τῶν
πόρρω
βαρβάρων, |
[7, 1145] |
ὡς
ἕτερον
γένος.
Δεῖ
δ'
|
ὥσπερ |
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων,
τιθέντας
τὰ |
[7, 1148] |
καὶ
ἐν
τούτοις,
εἴ
τις
|
ὥσπερ |
ἡ
Νιόβη
μάχοιτο
καὶ
πρὸς |
[7, 1151] |
ὀλίγοις
καὶ
ὀλιγάκις
εἶναι
φανεράν,
|
ὥσπερ |
ἡ
σωφροσύνη
τῇ
ἀκολασίᾳ
δοκεῖ |
[7, 1151] |
καὶ
τῇ
προαιρέσει
τῇ
ὀρθῇ,
|
ὥσπερ |
ἠπορήθη
πρότερον;
Ἢ
κατὰ
μὲν |
[7, 1150] |
ἀκρατὴς
μεταμελητικὸς
πᾶς.
Διὸ
οὐχ
|
ὥσπερ |
ἠπορήσαμεν,
οὕτω
καὶ
ἔχει,
ἀλλ' |
[7, 1154] |
εἰσι
πράξεις
(ἢ
ἐκ
γενετῆς,
|
ὥσπερ |
θηρίου,
ἢ
δι'
ἔθος,
οἷον |
[7, 1153] |
εἶναι,
εἰ
ἔνιαι
φαῦλαι
ἡδοναί,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἐπιστήμην
τινὰ
ἐνίων
φαύλων |
[7, 1152] |
χαλεπόν,
ὅτι
τῇ
φύσει
ἔοικεν,
|
ὥσπερ |
καὶ
Εὔηνος
λέγει
Φημὶ
πολυχρόνιον |
[7, 1154] |
Ἀεὶ
γὰρ
πονεῖ
τὸ
ζῷον,
|
ὥσπερ |
καὶ
οἱ
φυσιολόγοι
μαρτυροῦσι,
τὸ |
[7, 1150] |
δὲ
τὸ
ἀντέχειν
καὶ
κρατεῖν,
|
ὥσπερ |
καὶ
τὸ
μὴ
ἡττᾶσθαι
τοῦ |
[7, 1151] |
τὰς
ἐναντίας
ἕξεις
φαύλας
εἶναι,
|
ὥσπερ |
καὶ
φαίνονται·
(ἀλλὰ
διὰ
τὸ |
[7, 1149] |
ὑπερβολῆς
καὶ
τῶν
μὴ
ἀναγκαίων,
|
ὥσπερ |
ὁ
ἀπολογούμενος
ὅτι
τὸν
πατέρα |
[7, 1151] |
μέν
τι
ἔχουσι
τῷ
ἐγκρατεῖ,
|
ὥσπερ |
ὁ
ἄσωτος
τῷ
ἐλευθερίῳ
καὶ |
[7, 1150] |
θαυμαστόν,
ἀλλὰ
συγγνωμονικὸν
εἰ
ἀντιτείνων,
|
ὥσπερ |
ὁ
Θεοδέκτου
Φιλοκτήτης
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 1147] |
τὸ
ἔχειν
ἐπίστασθαι
ἀλλὰ
λέγειν
|
ὥσπερ |
ὁ
οἰνωμένος
τὰ
Ἐμπεδοκλέους.
Καὶ |
[7, 1148] |
γίνονται
(καὶ
διὰ
μανίαν
ἐνίοις,
|
ὥσπερ |
ὁ
τὴν
μητέρα
καθιερεύσας
καὶ |
[7, 1150] |
ἐν
τῇ
Ἀλόπῃ
Κερκύων,
καὶ
|
ὥσπερ |
οἱ
κατέχειν
πειρώμενοι
τὸν
γέλωτα |
[7, 1149] |
λογισμόν,
ἀλλ'
ἐξέστηκε
τῆς
φύσεως,
|
ὥσπερ |
οἱ
μαινόμενοι
τῶν
ἀνθρώπων.
~(Ἔλαττον |
[7, 1154] |
τῇ
(νεότητι
διὰ
τὴν
αὔξησιν
|
ὥσπερ |
οἱ
οἰνωμένοι
διάκεινται,
καὶ
ἡδὺ |
[7, 1145] |
ἀρετήν,
(ἡρωικήν
τινα
καὶ
θείαν,
|
ὥσπερ |
Ὅμηρος
περὶ
Ἕκτορος
πεποίηκε
λέγοντα |
[7, 1145] |
θηριώδει
(ἀντιτιθεμένη
ἕξις·
καὶ
γὰρ
|
ὥσπερ |
οὐδὲ
θηρίου
ἐστὶ
κακία
οὐδ' |
[7, 1148] |
μὲν
οὐδεὶς
ἂν
εἴπειεν
ἀκρατεῖς,
|
ὥσπερ |
οὐδὲ
τὰς
γυναῖκας,
ὅτι
οὐκ |
[7, 1149] |
καὶ
κρατεῖσθαι,
μὴ
μόνον
ἔχειν·
|
ὥσπερ |
οὖν
καὶ
μοχθηρίας
ἡ
μὲν |
[7, 1150] |
ὑπὸ
τοῦ
πάθους·
ἔνιοι
γάρ,
|
ὥσπερ |
προγαργαλίσαντες
οὐ
γαργαλίζονται,
οὕτω
καὶ |
[7, 1148] |
καὶ
πρὸς
τοὺς
θεούς,
ἢ
|
ὥσπερ |
Σάτυρος
(ὁ
φιλοπάτωρ
ἐπικαλούμενος
περὶ |
[7, 1149] |
ἢ
ὀλιγωρία
ἐδήλωσεν,
ὃ
δ'
|
ὥσπερ |
συλλογισάμενος
ὅτι
δεῖ
τῷ
τοιούτῳ |
[7, 1148] |
διὸ
καὶ
προστιθέντες
ἀκρατῆ
θυμοῦ
|
ὥσπερ |
τιμῆς
καὶ
κέρδους
φαμέν.
(Ἐπεὶ |
[7, 1153] |
τι
εἶναι
βέλτιον
τῆς
ἡδονῆς,
|
ὥσπερ |
τινές
φασι
τὸ
τέλος
τῆς |
[7, 1151] |
ὅμοιόν
γε
κατὰ
τὰς
πράξεις,
|
ὥσπερ |
τὸ
Δημοδόκου
εἰς
Μιλησίους
Μιλήσιοι |
[7, 1153] |
ἔλυεν,
οὐ
συμβαίνει
ἡ
λύσις,
|
ὥσπερ |
τὸ
μεῖζον
τῷ
ἐλάττονι
καὶ |
[7, 1151] |
ἐὰν
ἄκυρα
τὰ
αὐτῶν
ᾖ
|
ὥσπερ |
ψηφίσματα·
ὥστε
μᾶλλον
τῷ
ἀκρατεῖ |