Livre, page
[7, 1152]	αἱ τῶν καμνόντων. Ἔτι ἐπεὶ	τοῦ	ἀγαθοῦ τὸ μὲν ἐνέργεια τὸ
[7, 1150]	ἵνα μὴ πονήσῃ τὴν ἀπὸ	τοῦ	αἴρειν λύπην, καὶ μιμούμενος τὸν
[7, 1153]	κατὰ φύσιν ἕξεως, (ἀντὶ δὲ	τοῦ	αἰσθητὴν ἀνεμπόδιστον. Δοκεῖ δὲ γένεσίς
[7, 1151]	οὗτός ἐστιν ὁ ἀκρατής, βελτίων	τοῦ	ἀκολάστου, (οὐδὲ φαῦλος ἁπλῶς· σῴζεται
[7, 1151]	λόγῳ, ὁ (τοιοῦτος) (τούτου καὶ	τοῦ	ἀκρατοῦς μέσος ὁ ἐγκρατής· ὁ
[7, 1150]	ὤν; Διὸ ὁ ἀκόλαστος χείρων	τοῦ	ἀκρατοῦς. Τῶν δὴ λεχθέντων τὸ
[7, 1154]	καὶ κινήσεων ὅσων μὴ ἔστι	τοῦ	βελτίονος ὑπερβολή, οὐδὲ τῆς ἡδονῆς·
[7, 1150]	δύναται ἀντιτείνειν, μὴ διὰ φύσιν	τοῦ	γένους ἢ διὰ νόσον, οἷον
[7, 1146]	διώκει δέ. Περὶ μὲν οὖν	τοῦ	δόξαν ἀληθῆ ἀλλὰ μὴ ἐπιστήμην
[7, 1147]	τῆς αἰσθητικῆς. Περὶ μὲν οὖν	τοῦ	εἰδότα καὶ μή, καὶ πῶς
[7, 1153]	ἀνθρώπους τὴν ἡδονὴν σημεῖόν τι	τοῦ	εἶναί πως τὸ ἄριστον αὐτήν·
[7, 1150]	ὥσπερ ὁ Θεοδέκτου Φιλοκτήτης ὑπὸ	τοῦ	ἔχεως πεπληγμένος ἢ ὁ (Καρκίνου
[7, 1146]	θεωροῦντα ἃ μὴ δεῖ πράττειν	(τοῦ	ἔχοντα καὶ θεωροῦντα) (τοῦτο γὰρ
[7, 1153]	ἐπιθυμίας εἰσὶν ἡδοναί, ~(οἷον αἱ	τοῦ	θεωρεῖν (ἐνέργειαι) τῆς φύσεως οὐκ
[7, 1153]	αἱ ἀλλότριαι, ἐπεὶ αἱ ἀπὸ	τοῦ	θεωρεῖν καὶ μανθάνειν μᾶλλον ποιήσουσι
[7, 1149]	Αἰσχίων οὖν· ὁ μὲν γὰρ	τοῦ	θυμοῦ ἀκρατὴς τοῦ λόγου πως
[7, 1149]	καὶ ἧττον αἰσχρὰ ἀκρασία (ἡ	τοῦ	θυμοῦ ἢ ἡ τῶν ἐπιθυμιῶν,
[7, 1148]	~(ἐκείνῳ γὰρ ὁ κοινὸς λόγος	τοῦ	ἰδίου μικρὸν διέφερεν, ἀλλ' ὅμως
[7, 1145]	λογισμῷ, καὶ ἀκρατὴς καὶ ἐκστατικὸς	τοῦ	λογισμοῦ. Καὶ ὁ μὲν ἀκρατὴς
[7, 1149]	δὲ τῆς ἐπιθυμίας καὶ οὐ	τοῦ	λόγου. Ἔτι ταῖς φυσικαῖς μᾶλλον
[7, 1149]	ὁ θυμὸς ἀκούειν μέν τι	τοῦ	λόγου, παρακούειν δέ, καθάπερ οἱ
[7, 1149]	μὲν γὰρ τοῦ θυμοῦ ἀκρατὴς	τοῦ	λόγου πως ἡττᾶται, ὃ δὲ
[7, 1146]	καὶ προαιρούμενος βελτίων ἂν δόξειεν	τοῦ	μὴ διὰ λογισμὸν ἀλλὰ δι'
[7, 1150]	γὰρ ἡ (φαυλότης ἀεὶ ἡ	τοῦ	μὴ ἔχοντος ἀρχήν, ὁ δὲ
[7, 1150]	ὥσπερ καὶ τὸ μὴ ἡττᾶσθαι	τοῦ	νικᾶν· διὸ καὶ αἱρετώτερον ἐγκράτεια
[7, 1146]	οὐκ ἐμμένων οἷς ἐπείσθη ὑπὸ	τοῦ	Ὀδυσσέως διὰ τὸ λυπεῖσθαι ψευδόμενος.
[7, 1151]	καλὸν ἦν, ἐπείσθη δ' ὑπὸ	τοῦ	Ὀδυσσέως ψεύδεσθαι. Οὐ γὰρ πᾶς
[7, 1153]	τι θεῖον. Ἀλλ' εἰλήφασι τὴν	τοῦ	ὀνόματος κληρονομίαν αἱ σωματικαὶ ἡδοναὶ
[7, 1151]	ἀρετὴ ἢ φυσικὴ ἢ ἐθιστὴ	τοῦ	ὀρθοδοξεῖν περὶ τὴν ἀρχήν. Σώφρων
[7, 1149]	θυμοὺς ἔχοντα τοῦτον τὸν τρόπον	τοῦ	πάθους, ἀκρατῆ δ' οὐ λεκτέον.
[7, 1150]	τὸ μὴ βουλεύσασθαι ἄγονται ὑπὸ	τοῦ	πάθους· ἔνιοι γάρ, ὥσπερ προγαργαλίσαντες
[7, 1147]	καθεύδοντος καὶ οὐκ ἴδιος τούτου	τοῦ	πάθους, ὃν δεῖ παρὰ τῶν
[7, 1150]	τὸν λογισμὸν οὐχ ἡττῶνται ὑπὸ	τοῦ	πάθους, οὔτ' (ἂν ἡδὺ ᾖ
[7, 1148]	ψεκτῶν ἐστίν· δι' ὁμοιότητα δὲ	τοῦ	πάθους προσεπιτιθέντες τὴν ἀκρασίαν περὶ
[7, 1147]	ἐφ' ἑαυτοῦ (τὸ δ' ἐπὶ	τοῦ	πράγματός ἐστιν· οἷον ὅτι παντὶ
[7, 1154]	δὴ ἡδίων ὁ βίος ὁ	τοῦ	σπουδαίου, εἰ μὴ καὶ αἱ
[7, 1148]	καθιερεύσας καὶ φαγών, καὶ ὁ	τοῦ	συνδούλου τὸ ἧπαρ) αἳ δὲ
[7, 1151]	λέγεται, καὶ ἡ ἐγκράτεια ἡ	τοῦ	σώφρονος καθ' ὁμοιότητα ἠκολούθηκεν· ὅ
[7, 1152]	τὴν πολιτικὴν φιλοσοφοῦντος· οὗτος γὰρ	τοῦ	τέλους ἀρχιτέκτων, πρὸς ὃ βλέποντες
[7, 1152]	δὲ ἡδονῆς καὶ λύπης θεωρῆσαι	τοῦ	τὴν πολιτικὴν φιλοσοφοῦντος· οὗτος γὰρ
[7, 1149]	ἡμῖν· καὶ ὁ ἑλκόμενος ὑπὸ	τοῦ	υἱοῦ παύεσθαι ἐκέλευε πρὸς ταῖς
[7, 1154]	ἰατρεύοντα· ὅτι γὰρ συμβαίνει ἰατρεύεσθαι	τοῦ	ὑπομένοντος ὑγιοῦς πράττοντός τι, διὰ
[7, 1152]	καὶ τὸν μακάριον ὠνομάκασιν ἀπὸ	τοῦ	χαίρειν. Τοῖς μὲν οὖν δοκεῖ
[7, 1154]	εἰπεῖν ἀλλὰ καὶ τὸ αἴτιον	τοῦ	ψεύδους· τοῦτο γὰρ συμβάλλεται πρὸς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/05/2008