Livre, page |
[7, 1145] |
πράττειν
παρὰ
τὸ
βέλτιστον,
ἀλλὰ
|
δι' |
ἄγνοιαν.
Οτος
μὲν
οὖν
ὁ |
[7, 1145] |
ζητεῖν
περὶ
τὸ
πάθος,
εἰ
|
δι' |
ἄγνοιαν,
τίς
ὁ
τρόπος
γίνεται |
[7, 1151] |
φαῦλος
οὔτ'
ἀκρατής,
ἀλλ'
ὁ
|
δι' |
αἰσχράν.
Ἐπεὶ
δ'
ἔστι
τις |
[7, 1146] |
τοῦ
μὴ
διὰ
λογισμὸν
ἀλλὰ
|
δι' |
ἀκρασίαν·
εὐιατότερος
γὰρ
διὰ
τὸ |
[7, 1151] |
τοῖς
δόξασιν
οὐκ
ἐμμένουσιν
οὐ
|
δι' |
ἀκρασίαν,
οἷον
ἐν
τῷ
Φιλοκτήτῃ |
[7, 1145] |
φασίν,
ἐξ
ἀνθρώπων
γίνονται
θεοὶ
|
δι' |
ἀρετῆς
ὑπερβολήν,
τοιαύτη
τις
ἂν |
[7, 1150] |
καθ'
ὑπερβολὰς
(ἢ
διὰ
προαίρεσιν,
|
δι' |
αὐτὰς
καὶ
μηδὲν
δι'
ἕτερον |
[7, 1148] |
φύσει
τῶν
αἱρετῶν
ἕκαστόν
ἐστι
|
δι' |
αὑτό,
φαῦλαι
δὲ
καὶ
φευκταὶ |
[7, 1150] |
κακὸς
θηρίου.
Περὶ
δὲ
τὰς
|
δι' |
ἁφῆς
καὶ
γεύσεως
ἡδονὰς
καὶ |
[7, 1148] |
μὲν
διὰ
πηρώσεις
τὰ
δὲ
|
δι' |
ἔθη
γίνεται,
τὰ
δὲ
διὰ |
[7, 1152] |
μὴ
ἐμμενόντων
δέ,
καὶ
οἱ
|
δι' |
ἐθισμοῦ
ἀκρατεῖς
τῶν
φυσικῶν·
ῥᾷον |
[7, 1154] |
ἐκ
γενετῆς,
ὥσπερ
θηρίου,
ἢ
|
δι' |
ἔθος,
οἷον
αἱ
τῶν
φαύλων |
[7, 1148] |
δὲ
καὶ
ὅσοι
νοσηματώδως
ἔχουσι
|
δι' |
ἔθος.
~Τὸ
μὲν
οὖν
ἔχειν |
[7, 1149] |
ἀδικώτερα,
καὶ
ἡ
ἀκρασία
ἡ
|
δι' |
ἐπιθυμίαν·
οὐ
γάρ
ἐστιν
ἐν |
[7, 1150] |
προαίρεσιν,
δι'
αὐτὰς
καὶ
μηδὲν
|
δι' |
ἕτερον
ἀποβαῖνον,
ἀκόλαστος·
ἀνάγκη
γὰρ |
[7, 1151] |
δ'
ἐγκρατὴς
ἐμμένει
καὶ
οὐδὲ
|
δι' |
ἕτερον
μεταβάλλει.
Δεῖ
δέ,
εἴπερ |
[7, 1151] |
οἱ
ἄγροικοι,
οἱ
μὲν
ἰδιογνώμονες
|
δι' |
ἡδονὴν
καὶ
λύπην·
χαίρουσι
γὰρ |
[7, 1151] |
τῷ
Σοφοκλέους
ὁ
Νεοπτόλεμος·
καίτοι
|
δι' |
ἡδονὴν
οὐκ
ἐνέμεινεν,
ἀλλὰ
καλήν· |
[7, 1151] |
ψεύδεσθαι.
Οὐ
γὰρ
πᾶς
ὁ
|
δι' |
ἡδονήν
τι
πράττων
οὔτ'
ἀκόλαστος |
[7, 1150] |
φεύγων
τὰς
σωματικὰς
λύπας
μὴ
|
δι' |
ἧτταν
ἀλλὰ
διὰ
προαίρεσιν.
(Τῶν |
[7, 1148] |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ψεκτῶν
ἐστίν·
|
δι' |
ὁμοιότητα
δὲ
τοῦ
πάθους
προσεπιτιθέντες |