HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre XVI [fragments]

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 24 formes différentes pour 80 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[16, 3]   δυσκίνητος ἦν πρὸς πᾶν. Ἐν ᾧ καιρῷ δύο πεντήρεις προσπεσοῦσαι, καὶ

[16, 5]   ἐπιβάτας ἀποθανεῖν μαχομένους γενναίως. Ἐν ᾧ καιρῷ Θεοφιλίσκος, βοηθήσας μετὰ τριῶν

[16, 16]   ἣν ἐποιήσατο τὴν ἐπάνοδον Νάβις· ᾧ πλανηθεὶς ἔγγιον ὑπέλαβε τὴν Τεγέαν

[16, 15]   τοῦ κατὰ Μεσσηνίους παρασπονδήματος. Ἐν ᾧ φησιν ὁ Ζήνων ὁρμήσαντα τὸν

[16, 28]   ἐκ τοῦ παρὰ μέν τισιν Ὠκεανοῦ προσαγορευομένου, παρὰ δέ τισιν Ἀτλαντικοῦ

[16, 19]   μεγάλην εἶναι τὴν παράπτωσιν οὐκ ὤκνησα γράψαι καὶ πρὸς αὐτὸν Ζήνωνα,

[16, 17]   γε μὴν πραγμάτων ἐπὶ τοσοῦτον ὠλιγώρηκεν ὥστε πάλιν ἀνυπέρβλητον εἶναι τὴν

[16, 21]   ἐκδημίαν καὶ διὰ τὸ Μακεδόσιν ὡμιληκέναι, τοὺς δὲ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν

[16, 30]   δὲ ταῦτα παραστησάμενοι τοὺς ἱερέας ὤμνυον πάντες ἢ κρατήσειν τῶν ἐχθρῶν

[16, 16]   Λουσίου ῥεῦμα καὶ παντελῶς ἄβατος ὢν καὶ βαρύς. Οὐ μὴν ἀλλὰ

[16, 5]   δὲ τῆς ψυχῆς γενναιότητι λαμπρότερος ὢν καὶ παραστατικώτερος ἢ πρόσθεν. Συνέβη

[16, 32]   μὲν ἀνέτρεπον ὁμοῦ τοῖς ὅπλοις, ὧν δὲ συντρίβοντες τὰς σαρίσας αὐτοῖς

[16, 23]   τὰ κατὰ τὴν Λιβύην. Ἐξ ὧν ἐδυσχρηστεῖτο μὲν ὑπερβαλλόντως, ἠναγκάζετο δὲ

[16, 31]   διαποθνήσκειν πρὸς τοὺς βιαζομένους. ~Ἐξ ὧν εἴποι τις ἂν καὶ τὴν

[16, 27]   ὁρμῶσι, ποτὲ δ᾽ ἐπὶ τοὐναντίον. Ὧν ἕν τί μοι δοκεῖ καὶ

[16, 28]   μοι δοκεῖ διὰ τὸ πάντας, ὧν καὶ μικρὸν ὄφελος, ἱστορηκέναι διὰ

[16, 23]   λεγόμενον, λύκου βίον ζῆν. Παρ᾽ ὧν μὲν γὰρ ἁρπάζων καὶ κλέπτων,

[16, 29]   ἐν τοῖς ἔργοις ἐπινοημάτων, δι᾽ ὧν οἵ τε πολιορκοῦντες καὶ πολιορκούμενοι

[16, 8]   ἀναμὶξ πάντων τῶν προειρημένων. Ἐξ ὧν οὐ μόνον αὐτός, ἀλλὰ καὶ

[16, 9]   μεταλλάξαντα τοιαύταις ἐτίμησαν τιμαῖς δι᾽ ὧν οὐ μόνον τοὺς ζῶντας, ἀλλὰ

[16, 15]   πρὸς τὸν Πάμισον ποταμόν. Ὑπὲρ ὧν οὐκ οἶδα πῶς χρὴ λέγειν·

[16, 36]   ἀλλὰ κατὰ λόγον ἑκάσταις. Ἐξ ὧν συνέβη, μήτε τῶν Τεγεατῶν εἰδότων

[16, 31]   παραπλήσια περὶ τῶν ἐνεστώτων· ὑπὲρ ὧν τὰ κατὰ μέρος ἡμεῖς ἐν

[16, 23]   ποτὲ δὲ σιτάρια βραχέα παντελῶς· ὧν τινὰ μὲν αὐτῷ Ζεῦξις ἐχορήγει,

[16, 25]   δ᾽ αὐτὸν ἠξίουν ἐκδοῦναι περὶ ὧν ὑπολαμβάνει συμφέρειν πρὸς τοὺς ἐνεστῶτας

[16, 37]   συντεταγμένον· ὁ δὲ Φιλοποίμην ἐν ὥρᾳ παραγγείλας δειπνοποιεῖσθαι τοῖς Ἀχαιοῖς ἐξῆγε

[16, 6]   νησίδας ὑφ᾽ αἷς ὁ Φίλιππος ὥρμει καραδοκῶν τὸ συμβησόμενον, συνιδὼν Ἄτταλος

[16, 6]   τῶν λέμβων τοὺς ἐγγὺς ὄντας, ὥρμησε, καὶ διακλείσας τὸν Ἄτταλον ἀπὸ

[16, 6]   καὶ βαπτιζομένην ὑπὸ νεὼς πολεμίας, ὥρμησε παραβοηθήσων ταύτῃ μετὰ δύο τετρήρων.

[16, 1]   ἀνέσκαψε, πολλοὺς καὶ πολυτελεῖς ὑπάρχοντας, ὥρμησε τὰς μὲν ἀρχὰς ἐπὶ Θυατείρων·

[16, 33]   προκατελήφθησαν· οἱ δὲ λοιποὶ πάντες ὥρμων ἀμελλήτως κατὰ συγγενείας ἐπὶ τὸν

[16, 28]   δὲ κατὰ τὴν Ἄβυδον δυεῖν, ὡς ἂν εἴ τινος τεκμαιρομένου διὰ

[16, 26]   ταῦτα δηλώσαντες αὐτοὶ μὲν ἀπέπλευσαν ὡς Ἀντίοχον καὶ Πτολεμαῖον ἐπὶ τὰς

[16, 6]   ἔννοια καὶ πιθανότης τοῖς ἀνθρώποις ὡς ἀπολωλότος τοῦ βασιλέως Ἀττάλου διὰ

[16, 18]   ταχθέντες ἐξ ἀρχῆς ἀκέραιοι διέμενον, ὡς αὐτός φησι· τὸ δὲ λοιπὸν

[16, 4]   πρύμναν ἐπιφερόμενοι τοὺς ταρσοὺς παρέλυον· ὡς δ᾽ οἱ μὲν παρὰ τοῦ

[16, 22]   ἐχθρῶν, ὑπερβολὴν οὐ κατέλιπον χαρᾶς. Ὡς δὲ καὶ τὸν θρίαμβον εἰσῆγε,

[16, 21]   προσγεγενημένην ἐκ τοῦ πατρὸς εὐκαιρίαν· ὡς δὲ καταπλεύσας εἰς τὴν Μακεδονίαν

[16, 21]   παρήκουε καὶ κατεφρόνει τῶν λεγομένων. Ὡς δέ ποτε καὶ κοινῇ συνεδρεύσαντες

[16, 24]   τέκνων καὶ γυναικῶν ἀπήντων αὐτοῖς. Ὡς δὲ συνέμιξαν, τοιαύτη παρὰ τῶν

[16, 25]   κατὰ Φιλίππου πόλεμον, καὶ διορκισμός, ὡς ἐὰν μὴ νῦν ἕλωνται συνεμβαίνειν

[16, 28]   ἐξ αὐτῶν τῶν ὑποκειμένων τόπων ὡς ἐκ τῆς παραθέσεως καὶ συγκρίσεως

[16, 10]   ἡμέρας ψόφον ἐποίει κατὰ γῆς, ὡς ἐνεργουμένων τῶν μετάλλων, τὰς δὲ

[16, 19]   προεκδεδωκέναι τὰς συντάξεις, ἐλυπήθη μὲν ὡς ἔνι μάλιστα, ποιεῖν δ᾽ οὐδὲν

[16, 2]   δ᾽ Ἄτταλον μηδέπω συμμεμιχέναι, δῆλον ὡς ἐξῆν γε τελεῖν τῷ Φιλίππῳ

[16, 21]   πράγματα καὶ τὰ χρήματα μὴ ὡς ἐπίτροπον, ἀλλ᾽ ὡς κληρονόμον χειρίζειν,

[16, 27]   τῆς προθέσεως ἐπίμονον ἀποδέξαιτο, οὐχ ὡς καθόλου τὸν τρόπον ἐπαινῶν, ἀλλ᾽

[16, 21]   τῷ μέσῳ καταμέμφεσθαι τὸν Τληπόλεμον, ὡς κακῶς χειρίζοντα τὰ κατὰ τὴν

[16, 21]   χρήματα μὴ ὡς ἐπίτροπον, ἀλλ᾽ ὡς κληρονόμον χειρίζειν, ταχέως ηὐξήθη τὰ

[16, 19]   καὶ φαντασίαν ἐπαινούμενον καὶ ζηλούμενον, ὡς μέγα τι καὶ θαυμάσιον, ὃ

[16, 16]   ἐξαγγέλλειν τὰς πράξεις δῆλον γὰρ ὡς οὐ μικρά, μεγάλα δὲ συμβάλλεται

[16, 23]   ἐπιβολῆς. Τὴν δ᾽ Ἀλαβανδέων χώραν ὡς πολεμίαν κατέφθειρε, φήσας ἀναγκαῖον εἶναι

[16, 15]   τὴν Σελλασίαν κεῖται τῆς Σπάρτης ὡς πρὸς τὰς θερινὰς ἀνατολάς, τὰ

[16, 15]   Θαλάμας καὶ Φαρὰς καὶ Πάμισον ὡς πρὸς τὰς χειμερινὰς δύσεις, ὅθεν

[16, 6]   ἐγκλίναντος καὶ ποιουμένου τὴν ἀποχώρησιν ὡς πρὸς τὴν γῆν, ἐπέκειτο φιλοτιμότερον,

[16, 16]   τῆς Τεγέας ἡ Μεγάλη πόλις ὡς πρὸς τὴν Μεσσήνην, ὥστ᾽ ἀδύνατον

[16, 6]   κατὰ μέρη ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν, ὡς ταῖς οἰκείαις σπεύδοντες ἐπικουρῆσαι ναυσίν.

[16, 27]   καθόλου τὸν τρόπον ἐπαινῶν, ἀλλ᾽ ὡς τὴν πρὸς τὸ παρὸν ὁρμὴν

[16, 17]   δῆλός ἐστιν ἐπὶ τοσοῦτον ἐσπουδακὼς ὡς ὑπερβολὴν τερατείας μὴ καταλιπεῖν τοῖς

[16, 1]   τὴν ὀργήν, ὑβρίζων οὐκ Ἄτταλον, ὥς γ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ, πολὺ δὲ

[16, 24]   ἔτι μᾶλλον πρὸς τὸν Ἄτταλον ὥσθ᾽ ὑπερβολὴν μὴ καταλιπεῖν. Ἐπεὶ δ᾽

[16, 13]   ἀπὸ τούτου τὸν βίον ποριζομένων; ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοι τῷ λυσιτελεῖ μετροῦντες

[16, 28]   Ἀβύδου διαστήματος ποιησάμενον τὸν εἴσπλουν. Ὥσπερ δὲ πρός τινα λόγον τῆς

[16, 16]   πόλις ὡς πρὸς τὴν Μεσσήνην, ὥστ᾽ ἀδύνατον εἶναι καλεῖσθαί τινα πύλην

[16, 4]   Φιλίππου τοιαύτην εἶχε τὴν διάθεσιν ὥστ᾽ ἀκμὴν ἄκριτα μένειν τὰ ὅλα,

[16, 15]   Μυκήνας ἔγγιστα πρὸς δύσεις χειμερινάς, ὥστ᾽ εἶναι τελέως ἀδύνατον ἀπὸ τῶν

[16, 30]   ἐπὶ δὲ τοιαύτην γνώμην κατέστησαν ὥστ᾽ ἐπειδὰν πέσῃ τὸ διατείχισμα, τότ᾽

[16, 10]   παρὰ τὰ στόμια τῶν ὀρυγμάτων, ὥστε διὰ τοῦ πλήθους τῆς σωρευομένης

[16, 4]   ποτὲ μὲν εἰς τοὺς ταρσούς, ὥστε δυσχρηστεῖν ταῖς εἰρεσίαις, ποτὲ δὲ

[16, 36]   ταῖς πορρωτάτω πόλεσι, μερίσας οὕτως ὥστε καθ᾽ ἑκάστην ἔχειν μὴ μόνον

[16, 29]   δὲ τῷ πυρὶ διέφθειραν, οὕτως ὥστε καὶ τὰς ναῦς μόλις ἀνασπάσαι

[16, 15]   ἔχει τὰ προειρημένα πάντα συλλήβδην ὥστε μηδὲν διαφέρειν τοῦ λέγειν ὅτι

[16, 37]   εἰς Τεγέαν, ἐξαπέστειλε τοὺς ἐπιλέκτους, ὥστε νυκτερεύσαντας περὶ Σελλασίαν ἅμα τῷ

[16, 17]   μὴν πραγμάτων ἐπὶ τοσοῦτον ὠλιγώρηκεν ὥστε πάλιν ἀνυπέρβλητον εἶναι τὴν εὐχέρειαν

[16, 4]   ἔστι δ᾽ ὅτε κατὰ πρύμναν, ὥστε παραποδίζεσθαι καὶ τὴν τῶν κυβερνητῶν

[16, 32]   διεμάχοντο τοῖς πολεμίοις οὕτω τετολμηκότως ὥστε τὸν Φίλιππον, καίπερ ἐκ διαδοχῆς

[16, 37]   διανοίᾳ διὰ τὸ πλῆθος τῶν ὠτακουστῶν καὶ κατασκόπων τοῦ τυράννου. Κατὰ

[16, 19]   καὶ διόρθωσιν χάριν τῆς κοινῆς ὠφελείας. Ὁ δὲ λαβὼν τὴν ἐπιστολήν,

[16, 13]   καθόλου πεποίηνται τὴν πραγματείαν οὐκ ὠφελείας χάριν, ἀλλὰ δόξης καὶ τοῦ

[16, 1]   ἀπὸ δὲ τῆς χώρας οὐδὲν ὠφελεῖτο τῷ προνενοῆσθαι τὸν Ἄτταλον ὑπὲρ

Livre, Chap.
[16, 3]	δυσκίνητος ἦν πρὸς πᾶν. Ἐν	ᾧ	καιρῷ δύο πεντήρεις προσπεσοῦσαι, καὶ
[16, 5]	ἐπιβάτας ἀποθανεῖν μαχομένους γενναίως. Ἐν	ᾧ	καιρῷ Θεοφιλίσκος, βοηθήσας μετὰ τριῶν
[16, 16]	ἣν ἐποιήσατο τὴν ἐπάνοδον Νάβις·	ᾧ	πλανηθεὶς ἔγγιον ὑπέλαβε τὴν Τεγέαν
[16, 15]	τοῦ κατὰ Μεσσηνίους παρασπονδήματος. Ἐν	ᾧ	φησιν ὁ Ζήνων ὁρμήσαντα τὸν
[16, 28]	ἐκ τοῦ παρὰ μέν τισιν	Ὠκεανοῦ	προσαγορευομένου, παρὰ δέ τισιν Ἀτλαντικοῦ
[16, 19]	μεγάλην εἶναι τὴν παράπτωσιν οὐκ	ὤκνησα	γράψαι καὶ πρὸς αὐτὸν Ζήνωνα,
[16, 17]	γε μὴν πραγμάτων ἐπὶ τοσοῦτον	ὠλιγώρηκεν	ὥστε πάλιν ἀνυπέρβλητον εἶναι τὴν
[16, 21]	ἐκδημίαν καὶ διὰ τὸ Μακεδόσιν	ὡμιληκέναι,	τοὺς δὲ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν
[16, 30]	δὲ ταῦτα παραστησάμενοι τοὺς ἱερέας	ὤμνυον	πάντες ἢ κρατήσειν τῶν ἐχθρῶν
[16, 16]	Λουσίου ῥεῦμα καὶ παντελῶς ἄβατος	ὢν	καὶ βαρύς. Οὐ μὴν ἀλλὰ
[16, 5]	δὲ τῆς ψυχῆς γενναιότητι λαμπρότερος	ὢν	καὶ παραστατικώτερος ἢ πρόσθεν. Συνέβη
[16, 32]	μὲν ἀνέτρεπον ὁμοῦ τοῖς ὅπλοις,	ὧν	δὲ συντρίβοντες τὰς σαρίσας αὐτοῖς
[16, 23]	τὰ κατὰ τὴν Λιβύην. Ἐξ	ὧν	ἐδυσχρηστεῖτο μὲν ὑπερβαλλόντως, ἠναγκάζετο δὲ
[16, 31]	διαποθνήσκειν πρὸς τοὺς βιαζομένους. ~Ἐξ	ὧν	εἴποι τις ἂν καὶ τὴν
[16, 27]	ὁρμῶσι, ποτὲ δ᾽ ἐπὶ τοὐναντίον.	Ὧν	ἕν τί μοι δοκεῖ καὶ
[16, 28]	μοι δοκεῖ διὰ τὸ πάντας,	ὧν	καὶ μικρὸν ὄφελος, ἱστορηκέναι διὰ
[16, 23]	λεγόμενον, λύκου βίον ζῆν. Παρ᾽	ὧν	μὲν γὰρ ἁρπάζων καὶ κλέπτων,
[16, 29]	ἐν τοῖς ἔργοις ἐπινοημάτων, δι᾽	ὧν	οἵ τε πολιορκοῦντες καὶ πολιορκούμενοι
[16, 8]	ἀναμὶξ πάντων τῶν προειρημένων. Ἐξ	ὧν	οὐ μόνον αὐτός, ἀλλὰ καὶ
[16, 9]	μεταλλάξαντα τοιαύταις ἐτίμησαν τιμαῖς δι᾽	ὧν	οὐ μόνον τοὺς ζῶντας, ἀλλὰ
[16, 15]	πρὸς τὸν Πάμισον ποταμόν. Ὑπὲρ	ὧν	οὐκ οἶδα πῶς χρὴ λέγειν·
[16, 36]	ἀλλὰ κατὰ λόγον ἑκάσταις. Ἐξ	ὧν	συνέβη, μήτε τῶν Τεγεατῶν εἰδότων
[16, 31]	παραπλήσια περὶ τῶν ἐνεστώτων· ὑπὲρ	ὧν	τὰ κατὰ μέρος ἡμεῖς ἐν
[16, 23]	ποτὲ δὲ σιτάρια βραχέα παντελῶς·	ὧν	τινὰ μὲν αὐτῷ Ζεῦξις ἐχορήγει,
[16, 25]	δ᾽ αὐτὸν ἠξίουν ἐκδοῦναι περὶ	ὧν	ὑπολαμβάνει συμφέρειν πρὸς τοὺς ἐνεστῶτας
[16, 37]	συντεταγμένον· ὁ δὲ Φιλοποίμην ἐν	ὥρᾳ	παραγγείλας δειπνοποιεῖσθαι τοῖς Ἀχαιοῖς ἐξῆγε
[16, 6]	νησίδας ὑφ᾽ αἷς ὁ Φίλιππος	ὥρμει	καραδοκῶν τὸ συμβησόμενον, συνιδὼν Ἄτταλος
[16, 6]	τῶν λέμβων τοὺς ἐγγὺς ὄντας,	ὥρμησε,	καὶ διακλείσας τὸν Ἄτταλον ἀπὸ
[16, 6]	καὶ βαπτιζομένην ὑπὸ νεὼς πολεμίας,	ὥρμησε	παραβοηθήσων ταύτῃ μετὰ δύο τετρήρων.
[16, 1]	ἀνέσκαψε, πολλοὺς καὶ πολυτελεῖς ὑπάρχοντας,	ὥρμησε	τὰς μὲν ἀρχὰς ἐπὶ Θυατείρων·
[16, 33]	προκατελήφθησαν· οἱ δὲ λοιποὶ πάντες	ὥρμων	ἀμελλήτως κατὰ συγγενείας ἐπὶ τὸν
[16, 28]	δὲ κατὰ τὴν Ἄβυδον δυεῖν,	ὡς	ἂν εἴ τινος τεκμαιρομένου διὰ
[16, 26]	ταῦτα δηλώσαντες αὐτοὶ μὲν ἀπέπλευσαν	ὡς	Ἀντίοχον καὶ Πτολεμαῖον ἐπὶ τὰς
[16, 6]	ἔννοια καὶ πιθανότης τοῖς ἀνθρώποις	ὡς	ἀπολωλότος τοῦ βασιλέως Ἀττάλου διὰ
[16, 18]	ταχθέντες ἐξ ἀρχῆς ἀκέραιοι διέμενον,	ὡς	αὐτός φησι· τὸ δὲ λοιπὸν
[16, 4]	πρύμναν ἐπιφερόμενοι τοὺς ταρσοὺς παρέλυον·	ὡς	δ᾽ οἱ μὲν παρὰ τοῦ
[16, 22]	ἐχθρῶν, ὑπερβολὴν οὐ κατέλιπον χαρᾶς.	Ὡς	δὲ καὶ τὸν θρίαμβον εἰσῆγε,
[16, 21]	προσγεγενημένην ἐκ τοῦ πατρὸς εὐκαιρίαν·	ὡς	δὲ καταπλεύσας εἰς τὴν Μακεδονίαν
[16, 21]	παρήκουε καὶ κατεφρόνει τῶν λεγομένων.	Ὡς	δέ ποτε καὶ κοινῇ συνεδρεύσαντες
[16, 24]	τέκνων καὶ γυναικῶν ἀπήντων αὐτοῖς.	Ὡς	δὲ συνέμιξαν, τοιαύτη παρὰ τῶν
[16, 25]	κατὰ Φιλίππου πόλεμον, καὶ διορκισμός,	ὡς	ἐὰν μὴ νῦν ἕλωνται συνεμβαίνειν
[16, 28]	ἐξ αὐτῶν τῶν ὑποκειμένων τόπων	ὡς	ἐκ τῆς παραθέσεως καὶ συγκρίσεως
[16, 10]	ἡμέρας ψόφον ἐποίει κατὰ γῆς,	ὡς	ἐνεργουμένων τῶν μετάλλων, τὰς δὲ
[16, 19]	προεκδεδωκέναι τὰς συντάξεις, ἐλυπήθη μὲν	ὡς	ἔνι μάλιστα, ποιεῖν δ᾽ οὐδὲν
[16, 2]	δ᾽ Ἄτταλον μηδέπω συμμεμιχέναι, δῆλον	ὡς	ἐξῆν γε τελεῖν τῷ Φιλίππῳ
[16, 21]	πράγματα καὶ τὰ χρήματα μὴ	ὡς	ἐπίτροπον, ἀλλ᾽ ὡς κληρονόμον χειρίζειν,
[16, 27]	τῆς προθέσεως ἐπίμονον ἀποδέξαιτο, οὐχ	ὡς	καθόλου τὸν τρόπον ἐπαινῶν, ἀλλ᾽
[16, 21]	τῷ μέσῳ καταμέμφεσθαι τὸν Τληπόλεμον,	ὡς	κακῶς χειρίζοντα τὰ κατὰ τὴν
[16, 21]	χρήματα μὴ ὡς ἐπίτροπον, ἀλλ᾽	ὡς	κληρονόμον χειρίζειν, ταχέως ηὐξήθη τὰ
[16, 19]	καὶ φαντασίαν ἐπαινούμενον καὶ ζηλούμενον,	ὡς	μέγα τι καὶ θαυμάσιον, ὃ
[16, 16]	ἐξαγγέλλειν τὰς πράξεις δῆλον γὰρ	ὡς	οὐ μικρά, μεγάλα δὲ συμβάλλεται
[16, 23]	ἐπιβολῆς. Τὴν δ᾽ Ἀλαβανδέων χώραν	ὡς	πολεμίαν κατέφθειρε, φήσας ἀναγκαῖον εἶναι
[16, 15]	τὴν Σελλασίαν κεῖται τῆς Σπάρτης	ὡς	πρὸς τὰς θερινὰς ἀνατολάς, τὰ
[16, 15]	Θαλάμας καὶ Φαρὰς καὶ Πάμισον	ὡς	πρὸς τὰς χειμερινὰς δύσεις, ὅθεν
[16, 6]	ἐγκλίναντος καὶ ποιουμένου τὴν ἀποχώρησιν	ὡς	πρὸς τὴν γῆν, ἐπέκειτο φιλοτιμότερον,
[16, 16]	τῆς Τεγέας ἡ Μεγάλη πόλις	ὡς	πρὸς τὴν Μεσσήνην, ὥστ᾽ ἀδύνατον
[16, 6]	κατὰ μέρη ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν,	ὡς	ταῖς οἰκείαις σπεύδοντες ἐπικουρῆσαι ναυσίν.
[16, 27]	καθόλου τὸν τρόπον ἐπαινῶν, ἀλλ᾽	ὡς	τὴν πρὸς τὸ παρὸν ὁρμὴν
[16, 17]	δῆλός ἐστιν ἐπὶ τοσοῦτον ἐσπουδακὼς	ὡς	ὑπερβολὴν τερατείας μὴ καταλιπεῖν τοῖς
[16, 1]	τὴν ὀργήν, ὑβρίζων οὐκ Ἄτταλον,	ὥς	γ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ, πολὺ δὲ
[16, 24]	ἔτι μᾶλλον πρὸς τὸν Ἄτταλον	ὥσθ᾽	ὑπερβολὴν μὴ καταλιπεῖν. Ἐπεὶ δ᾽
[16, 13]	ἀπὸ τούτου τὸν βίον ποριζομένων;	ὥσπερ	γὰρ ἐκεῖνοι τῷ λυσιτελεῖ μετροῦντες
[16, 28]	Ἀβύδου διαστήματος ποιησάμενον τὸν εἴσπλουν.	Ὥσπερ	δὲ πρός τινα λόγον τῆς
[16, 16]	πόλις ὡς πρὸς τὴν Μεσσήνην,	ὥστ᾽	ἀδύνατον εἶναι καλεῖσθαί τινα πύλην
[16, 4]	Φιλίππου τοιαύτην εἶχε τὴν διάθεσιν	ὥστ᾽	ἀκμὴν ἄκριτα μένειν τὰ ὅλα,
[16, 15]	Μυκήνας ἔγγιστα πρὸς δύσεις χειμερινάς,	ὥστ᾽	εἶναι τελέως ἀδύνατον ἀπὸ τῶν
[16, 30]	ἐπὶ δὲ τοιαύτην γνώμην κατέστησαν	ὥστ᾽	ἐπειδὰν πέσῃ τὸ διατείχισμα, τότ᾽
[16, 10]	παρὰ τὰ στόμια τῶν ὀρυγμάτων,	ὥστε	διὰ τοῦ πλήθους τῆς σωρευομένης
[16, 4]	ποτὲ μὲν εἰς τοὺς ταρσούς,	ὥστε	δυσχρηστεῖν ταῖς εἰρεσίαις, ποτὲ δὲ
[16, 36]	ταῖς πορρωτάτω πόλεσι, μερίσας οὕτως	ὥστε	καθ᾽ ἑκάστην ἔχειν μὴ μόνον
[16, 29]	δὲ τῷ πυρὶ διέφθειραν, οὕτως	ὥστε	καὶ τὰς ναῦς μόλις ἀνασπάσαι
[16, 15]	ἔχει τὰ προειρημένα πάντα συλλήβδην	ὥστε	μηδὲν διαφέρειν τοῦ λέγειν ὅτι
[16, 37]	εἰς Τεγέαν, ἐξαπέστειλε τοὺς ἐπιλέκτους,	ὥστε	νυκτερεύσαντας περὶ Σελλασίαν ἅμα τῷ
[16, 17]	μὴν πραγμάτων ἐπὶ τοσοῦτον ὠλιγώρηκεν	ὥστε	πάλιν ἀνυπέρβλητον εἶναι τὴν εὐχέρειαν
[16, 4]	ἔστι δ᾽ ὅτε κατὰ πρύμναν,	ὥστε	παραποδίζεσθαι καὶ τὴν τῶν κυβερνητῶν
[16, 32]	διεμάχοντο τοῖς πολεμίοις οὕτω τετολμηκότως	ὥστε	τὸν Φίλιππον, καίπερ ἐκ διαδοχῆς
[16, 37]	διανοίᾳ διὰ τὸ πλῆθος τῶν	ὠτακουστῶν	καὶ κατασκόπων τοῦ τυράννου. Κατὰ
[16, 19]	καὶ διόρθωσιν χάριν τῆς κοινῆς	ὠφελείας.	Ὁ δὲ λαβὼν τὴν ἐπιστολήν,
[16, 13]	καθόλου πεποίηνται τὴν πραγματείαν οὐκ	ὠφελείας	χάριν, ἀλλὰ δόξης καὶ τοῦ
[16, 1]	ἀπὸ δὲ τῆς χώρας οὐδὲν	ὠφελεῖτο	τῷ προνενοῆσθαι τὸν Ἄτταλον ὑπὲρ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/01/2009