>

Livre, Chap.
[16, 12]	δύναμιν οἷον ἄσυλον ἱερὸν τοῖς	ἢ	δι᾽ ἀσέβειαν ἢ πονηρίαν φεύγουσι
[16, 31]	τέκνων καὶ τῶν γυναικῶν μᾶλλον	ἢ	ζῶντες ἔτι πρόληψιν ἔχειν τοῦ
[16, 21]	τοῦ τε βασιλέως προεστάναι φρονιμώτερον	ἢ	κατὰ τὴν ἡλικίαν, τήν τε
[16, 30]	παραστησάμενοι τοὺς ἱερέας ὤμνυον πάντες	ἢ	κρατήσειν τῶν ἐχθρῶν ἢ τελευτήσειν
[16, 29]	Φιλίππου προστάττοντος περὶ πάντων ἐπιτρέπειν	ἢ	μάχεσθαι γενναίως, οὗτοι μὲν ἐπανῆλθον.
[16, 32]	ὅτε τι τούτων ἀχρειωθὲν ἀδυνατήσειεν	ἢ	μετὰ βίας προοῖντ᾽ ἐκ τῶν
[16, 10]	βούλονται λαβόντες τὴν ἀσφάλειαν ἐκχωρεῖν	ἢ	μετὰ τῆς πόλεως συναπολέσθαι πανδημεί,
[16, 13]	ἐὰν δὲ κατὰ προαίρεσιν ψευδογραφῶμεν	ἢ	πατρίδος ἕνεκεν ἢ φίλων ἢ>
[16, 18]	θηρία τίς τῶν ὑποπιπτόντων φίλιος	ἢ	πολέμιός ἐστι. Πρὸς δὲ τούτοις
[16, 12]	ἱερὸν τοῖς ἢ δι᾽ ἀσέβειαν	ἢ	πονηρίαν φεύγουσι τὰς ἑαυτῶν πατρίδας
[16, 36]	οὐδεὶς ἐγίνωσκε πρὸς τίνα πρᾶξιν	ἢ	πρὸς ποίαν ἐπιβολήν ἐστιν ἡ
[16, 5]	γενναιότητι λαμπρότερος ὢν καὶ παραστατικώτερος	ἢ	πρόσθεν. Συνέβη δὲ δύο γενέσθαι
[16, 18]	τῆς φάλαγγος οὐ ῥᾴδιον καταμαθεῖν,	ἢ	πῶς γενόμενα παρείχετο χρείαν μεγάλην·
[16, 30]	πάντες ἢ κρατήσειν τῶν ἐχθρῶν	ἢ	τελευτήσειν μαχόμενοι περὶ τῆς πατρίδος.
[16, 18]	ποῦ δ᾽ ὁ βασιλεὺς γέγονεν,	ἢ	τίνα παρέσχηται χρείαν ἐν τῇ
[16, 33]	τὸ ζῆν, ὅσοι μὴ δεσμοῖς	ἢ	τοιαύταις ἀνάγκαις προκατελήφθησαν· οἱ δὲ
[16, 13]	οὕτως οἱ πολιτικοὶ τῷ μισεῖν	ἢ	τῷ φιλεῖν ἑλκόμενοι πολλάκις εἰς
[16, 13]	προαίρεσιν ψευδογραφῶμεν ἢ πατρίδος ἕνεκεν	ἢ	φίλων ἢ> χάριτος, τί διοίσομεν
[16, 13]	ἢ πατρίδος ἕνεκεν ἢ φίλων	ἢ>	χάριτος, τί διοίσομεν τῶν ἀπὸ
[16, 30]	ἐξώρκισαν ἐναντίον ἁπάντων τῶν πολιτῶν	ἦ	μήν, ἐὰν ἴδωσι τὸ διατείχισμα
[16, 31]	Οἱ μὲν γὰρ ἄνδρες ἀπέθανον,	ἡ	δὲ πόλις ἑάλω, τὰ δὲ
[16, 29]	γῆν ἅμα καὶ κατὰ θάλατταν.	Ἡ	δὲ πρᾶξις αὕτη κατὰ μὲν
[16, 3]	ἀγωνισαμένων τέλος ἐβύθισε τὴν ναῦν.	Ἡ	δὲ τοῦ Φιλίππου δεκήρης, ναυαρχὶς
[16, 11]	τοῖς λεγομένοις παρέδοσαν τὴν πόλιν.	~Ἡ	δὲ τῶν Ἰασέων πόλις κεῖται
[16, 16]	δ᾽ ἔστιν οὐ τοιοῦτον, ἀλλ᾽	ἡ	Λακωνικὴ καὶ ἡ> Μεγαλοπολῖτις χώρα
[16, 16]	ἄλογον· πρόκειται γὰρ τῆς Τεγέας	ἡ	Μεγάλη πόλις ὡς πρὸς τὴν
[16, 16]	τοιοῦτον, ἀλλ᾽ ἡ Λακωνικὴ καὶ	ἡ>	Μεγαλοπολῖτις χώρα μεταξὺ κεῖται τῆς
[16, 4]	ἂν καὶ σύντομον ἔλαβε κρίσιν	ἡ	ναυμαχία· νῦν δὲ ταῦτ᾽ ἐμπόδια
[16, 36]	ἢ πρὸς ποίαν ἐπιβολήν ἐστιν	ἡ	παρασκευή, εἶτα ποῦ πορεύεται, πλὴν
[16, 11]	οὖν ἐν παντὶ δυσπαράγραφός ἐστιν	ἡ	ποσότης, οὐ μὴν ἀπαράγραφός γε.
[16, 21]	αὐτῷ πίστεως· αὕτη δ᾽ ἦν	ἡ	σφραγὶς καὶ τὸ τοῦ βασιλέως
[16, 28]	τῆς ἐκτὸς θαλάττης. Αὐτὴ δ᾽	ἡ	τῶν Ἀβυδηνῶν πόλις περιέχεται μὲν
[16, 2]	ὁρμῆς ἐπιλαβόμενον; οὐδὲν ἕτερον ἀλλ᾽	ἡ	φύσις τῶν πραγμάτων. Ἐκ πολλοῦ
[16, 5]	ἐκινδύνευσαν τρεῖς πεντήρεις τῶν Ῥοδίων,	ἥ	τε ναυαρχίς, ἐφ᾽ ἧς ἔπλει
[16, 8]	νεὼς ἐγεγόνει, καθ᾽ ἑτέραν δ᾽	ᾗ	καθορμισθεὶς ἐπὶ τὸ καλούμενον Ἄργεννον
[16, 37]	Κατὰ δὲ τὴν ἡμέραν, ἐν	ᾗ	συναθροίζεσθαι τὸ πλῆθος ἔμελλε τῶν
[16, 8]	δύο προφάσεις, κατὰ μίαν μέν,	ᾗ	τὸν Ἄτταλον εἰς τὴν γῆν
[16, 29]	δὲ ταῦτα διὰ τῶν μετάλλων	ἤγγιζον	οἱ Μακεδόνες τῷ κατὰ τὸ
[16, 17]	καὶ τὴν κατάφρακτον ἵππον, ἧς	ἡγεῖτο	πάσης ὁ νεώτερος Ἀντίοχος τῶν
[16, 9]	κατὰ τὴν ναυμαχίαν, καὶ Κλεωναῖον	ἡγεμόνα	συστήσας ἀνθ᾽ ἑαυτοῦ ταῖς δυνάμεσι,
[16, 16]	πρὸς τὴν ἱστορίαν οὐ μὴν	ἡγεμονικώτατόν	γε καὶ πρῶτον αὐτὸ παρὰ
[16, 20]	δὲ τοῖς περὶ τὴν αὐλὴν	ἡγεμόσι	καὶ στρατιώταις. Καθόλου γὰρ ἀνανεύειν
[16, 23]	τοὺς Ῥωμαίους· καὶ γὰρ οὐδ᾽	ἠγνόει	τὰς ἐξαποστελλομένας κατ᾽ αὐτοῦ πρεσβείας
[16, 32]	γυμνοὺς τόπους εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν	ἦγον.	Ἐπιγενομένης δὲ τῆς νυκτὸς καὶ
[16, 22]	συνεχὲς ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας ἀγῶνας	ἦγον	καὶ πανηγύρεις ἐπιφανῶς, χορηγὸν ἔχοντες
[16, 23]	μέλλοντος ἐπινοίας. Ἅμα μὲν γὰρ	ἠγωνία	τὸν ἐκ τῶν Βαργυλίων ἔκπλουν
[16, 32]	τοὺς θνήσκοντας τῶν πολεμίων ἐπιβαίνοντες	ἠγωνίζοντο	μετὰ παραστάσεως οἱ προκινδυνεύοντες τῶν
[16, 33]	γίνεσθαι τῶν ὑπὲρ τῆς πατρίδος	ἠγωνισμένων	καὶ τεθνεώτων, οὐδαμῶς ὑπέμενον τὸ
[16, 36]	τῆς ἑξῆς πόλεως, οὐδεὶς ἁπλῶς	ᾔδει,	πάντες δὲ διαποροῦντες καὶ παραλαμβάνοντες
[16, 20]	στρατιώταις. Καθόλου γὰρ ἀνανεύειν οὐκ	ᾔδει,	τῷ δὲ πρὸς χάριν ὁμιλήσαντι
[16, 22]	τῶν ἀναγκαίων κίνδυνον, τότε δοκοῦντες	ἤδη	βεβαίως οὐ μόνον ἐκτὸς γεγονέναι
[16, 27]	τῶν πραγμάτων αὔξησιν ἐπὶ πολλῶν	ἤδη	γεγονέναι, τὸ δ᾽ ἐπὶ τέλος
[16, 23]	Φίλιππος ὁ βασιλεὺς τοῦ χειμῶνος	ἤδη	καταρχομένου, καθ᾽ ὃν Πόπλιος Σολπίκιος
[16, 2]	καταταχήσειν καὶ τὸ λοιπὸν ἀσφαλῶς	ἤδη	κομισθήσεσθαι παρὰ τὴν γῆν εἰς
[16, 21]	ταύτην παρειληφὼς ὁ Τληπόλεμος λοιπὸν	ἤδη	πάντα τὰ πράγματα κατὰ τὴν
[16, 6]	περὶ τὸν Ἄτταλον, καὶ συνεγγιζόντων	ἤδη	πρὸς τὰς νησίδας ὑφ᾽ αἷς
[16, 16]	διακοσίους σταδίους γίνεται πρὸς Λυκόαν,	ἤδη	προσειληφὼς καὶ τὸ τοῦ Λουσίου
[16, 38]	ῥεμβώδους γενομένης ὁ μὲν Σκόπας	ἠδόξει	καὶ διεβέβλητο νεανικῶς. Τοῦ Σκόπα
[16, 2]	ἐν τῇ Σάμῳ ναῦς οὐκ	ἠδυνήθη	καταρτίσαι πάσας. Τὰ δὲ τῶν
[16, 5]	πεντήρων, τὴν μὲν ναῦν οὐκ	ἠδυνήθη	σῶσαι διὰ τὸ πλήρη θαλάττης
[16, 6]	περὶ τὸν αὑτοῦ βασιλέα γεγονός,	ἥθροιζε	τὰς οἰκείας ναῦς ἐξαίρων σύνθημα·
[16, 12]	πονηρίαν φεύγουσι τὰς ἑαυτῶν πατρίδας	ἥθροισε	πλῆθος ἀνθρώπων ἀνοσίων εἰς τὴν
[16, 33]	Ῥωμαίων Μάρκος Αἰμίλιος ὁ νεώτατος	ἧκε	καταπλέων εἰς αὐτὴν τὴν Ἄβυδον.
[16, 21]	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον ἀνακομιζόμενος	ἥκει	παρὰ τοῦ Φιλίππου Πτολεμαῖος ὁ
[16, 22]	προαίρεσιν ἔπραττεν. ~Πόπλιος δὲ Σκιπίων	ἧκεν	ἐκ Λιβύης οὐ πολὺ κατόπιν
[16, 6]	Φίλιππος δὲ τοῖς μὲν ὅλοις	ἠλαττωμένος	παρὰ πολὺ τὴν ναυμαχίαν, τῇ
[16, 20]	ἔσφηλεν, ἀλλὰ καὶ τὴν βασιλείαν	ἠλάττωσε.	Παραλαβὼν γὰρ τὴν τῶν χρημάτων
[16, 12]	προειρημένους καιροὺς σύμμαχος ὑπάρχων Αἰτωλοῖς,	Ἠλείοις,	Μεσσηνίοις, καὶ πᾶσι τούτοις ὀφείλων
[16, 12]	καὶ πῶς ἐκβαλὼν τοὺς πολίτας	ἠλευθέρωσε	τοὺς δούλους καὶ συνῴκισε ταῖς
[16, 24]	δὲ τελευταῖον ἐψηφίσαντο τιμὰς τηλικαύτας	ἡλίκας	οὐδενὶ ταχέως τῶν πρότερον εἰς
[16, 36]	παραχρῆμα ποιήσασθε τοὺς ἐν ταῖς	ἡλικίαις	ἔχοντας τὰ ὅπλα καὶ πένθ᾽
[16, 20]	μεταχειριζόμενος ἦν μὲν κατὰ τὴν	ἡλικίαν	νέος καὶ κατὰ τὸ συνεχὲς
[16, 21]	προεστάναι φρονιμώτερον ἢ κατὰ τὴν	ἡλικίαν,	τήν τε πρὸς τοὺς ἐκτὸς
[16, 2]	πολεμίων προσδοκίαν· ἔτι γὰρ αὐτὸν	ἤλπιζον	οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον προσκαρτερήσειν
[16, 7]	μὲν δύο πεντήρεις καὶ τριήρης,	ἥλω	δ᾽ οὐδέν. Ἄνδρες δὲ τῶν
[16, 7]	δὲ περὶ τετταράκοντα τὸν ἀριθμόν·	ἥλωσαν	δὲ δύο τετρήρεις καὶ λέμβοι
[16, 7]	τριημιολία μία καὶ δύο πεντήρεις,	ἥλωσαν	δὲ δύο τετρήρεις καὶ τὸ
[16, 3]	ἐπιφερόμενος εἰς ἐμβολὴν αὐτὸς μὲν	ἥμαρτε	τοῦ τρῶσαι, παραπεσὼν δὲ τοῖς
[16, 28]	οὕτως οὐδ᾽ ἐκ τῆς καθ᾽	ἡμᾶς	εἰς τὴν Προποντίδα καὶ τὸν
[16, 28]	τὴν ἔξω θάλατταν τῆς καθ᾽	ἡμᾶς.	Εὐκαιρότερον μέντοι γε τοῦ καθ᾽
[16, 28]	πελάγους. Δυνατὸν εἰς τὴν καθ᾽	ἡμᾶς	θάλατταν εἰσπλεῦσαι μὴ οὐχὶ διὰ
[16, 19]	παρακαλέσαιμι περὶ αὑτοῦ τοὺς καθ᾽	ἡμᾶς	καὶ τοὺς ἐπιγινομένους, ἐὰν μὲν
[16, 27]	τοιαύτην διαστολήν, ἵνα μή τις	ἡμᾶς	ὑπολάβῃ μαχόμενα λέγειν ἑαυτοῖς, ἄρτι
[16, 31]	ὑπὲρ ὧν τὰ κατὰ μέρος	ἡμεῖς	ἐν τοῖς πρὸ τούτων ἱστορήκαμεν.
[16, 8]	ὅπλων, ναυαγίων, ταῖς δ᾽ ἑξῆς	ἡμέραις	τοὺς αἰγιαλοὺς ἦν ἰδεῖν φύρδην
[16, 37]	Πελλήνῃ μισθοφόροι κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν	ἡμέραν	ἅμα τῷ σημῆναι τοὺς σκοποὺς
[16, 37]	τοῦ τυράννου. Κατὰ δὲ τὴν	ἡμέραν,	ἐν ᾗ συναθροίζεσθαι τὸ πλῆθος
[16, 9]	τὴν τυχοῦσαν. ~Θεοφιλίσκος δὲ μίαν	ἡμέραν	ἐπιβιώσας, καὶ τῇ πατρίδι γράψας
[16, 37]	τῷ φωτὶ κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν	ἡμέραν	ἐπιτρέχειν τὴν Λακωνικήν. Ἐὰν δ᾽
[16, 8]	ὀλίγον· κατὰ γὰρ τὴν ἐπιοῦσαν	ἡμέραν	ἔτι περὶ ταῦτα γινομένου τοῦ
[16, 24]	τὸν Πειραιᾶ τὴν μὲν πρώτην	ἡμέραν	ἐχρημάτισε τοῖς ἐκ τῆς Ῥώμης
[16, 8]	ἔπραττε καὶ κατὰ τὴν ἑξῆς	ἡμέραν	συνάγων τὰ ναυάγια καὶ τῶν
[16, 22]	κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπὶ πολλὰς	ἡμέρας	ἀγῶνας ἦγον καὶ πανηγύρεις ἐπιφανῶς,
[16, 33]	τοῖς γινομένοις παρήγγειλε διότι τρεῖς	ἡμέρας	ἀναστροφὴν δίδωσι τοῖς βουλομένοις ἀπάγχεσθαι
[16, 20]	Ὃν δέ ποτε χρόνον τῆς	ἡμέρας	ἀπεμέριζε πρὸς ἐντεύξεις, ἐν τούτῳ
[16, 20]	τὸ μὲν πλεῖστον μέρος τῆς	ἡμέρας	κατέτριβε σφαιρομαχῶν καὶ πρὸς τὰ
[16, 24]	Ὁ δὲ βασιλεὺς μετά τινας	ἡμέρας	πυθόμενος καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων πρεσβευτὰς εἰς
[16, 10]	ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον. Τὰς μὲν	ἡμέρας	ψόφον ἐποίει κατὰ γῆς, ὡς
[16, 36]	ἔχοντας τὰ ὅπλα καὶ πένθ᾽	ἡμερῶν	ἐφόδια καὶ πέντ᾽ ἀργύριον, ἁθροίζεσθαι
[16, 14]	Ζήνωνος ἀποφάσεσι συμφωνούσης ἀλλὰ ταῖς	ἡμετέραις.	~Ἑξῆς δὲ τοῖς προειρημένοις γράφουσι
[16, 19]	οὐδὲν εἶχε, τήν γε μὴν	ἡμετέραν	αἵρεσιν ἀπεδέξατο φιλοφρόνως. Ὃ δὴ
[16, 19]	συγγνώμην ἔχειν, καὶ μάλιστα πάντων	ἡμῖν	διὰ τὸ μέγεθος τῆς συντάξεως
[16, 33]	παραβαίνειν τὰς συνθήκας μηδὲ πολεμεῖν	ἡμῖν·	ἐὰν δὲ καὶ τοῦτο ποιῶσιν,
[16, 13]	ἐνίοτε, μᾶλλον ἐπακολουθήσωσιν ἐκείνοις ἤπερ	ἡμῖν	οἱ φιλομαθοῦντες. Οὗτοι τοιγαροῦν ἀμφότεροι
[16, 13]	Τῷ δὲ τὰς αὐτὰς γράφειν	ἡμῖν	πράξεις ἀναγκαῖόν ἐστι μὴ παρασιωπᾶν,
[16, 6]	παραλαβὼν τέτταρας πεντήρεις καὶ τρεῖς	ἡμιολίας,	ἔτι δὲ τῶν λέμβων τοὺς
[16, 13]	Ῥοδίοις τὰς κατὰ θάλατταν πράξεις,	ἡμῶν	ἀντιδοξούντων πρὸς αὐτοὺς ἐνίοτε, μᾶλλον
[16, 37]	ἐκ χειρὸς ἐβοήθουν, καθάπερ ἔθος	ἦν	αὐτοῖς, καὶ προσέκειντο τοῖς ὑπεναντίοις.
[16, 20]	στρατιωτικῷ βίῳ διεγεγόνει μετὰ φαντασίας,	ἦν	δὲ καὶ τῇ φύσει μετέωρος
[16, 25]	εἰσήνεγκαν τὴν ἐπιστολὴν οἱ προεστῶτες.	Ἦν	δὲ τὰ κεφάλαια τῶν γεγραμμένων
[16, 2]	πόρου κειμένας, ἀπεκαραδόκει τὸν κίνδυνον.	Ἦν	δὲ τῶν μὲν τοῦ Φιλίππου
[16, 2]	τῶν πολεμίων σκάφη κατάφρακτα μὲν	ἦν	ἑξήκοντα καὶ πέντε σὺν τοῖς
[16, 21]	ἐγκεχειρισμένης αὐτῷ πίστεως· αὕτη δ᾽	ἦν	ἡ σφραγὶς καὶ τὸ τοῦ
[16, 8]	δ᾽ ἑξῆς ἡμέραις τοὺς αἰγιαλοὺς	ἦν	ἰδεῖν φύρδην σεσωρευμένους ἀναμὶξ πάντων
[16, 4]	τοῦ πλήθους ὁ κίνδυνος ἐφάμιλλος	ἦν·	καθ᾽ ὅσον γὰρ ἐπλεόναζον οἱ
[16, 20]	καὶ χειρίζειν πολεμικὰς πράξεις δυνατὸς	ἦν,	καὶ ἀνδρώδης ὑπῆρχε τῇ φύσει,
[16, 3]	ἐν αὐτῷ διέφθειραν, ἐν οἷς	ἦν	καὶ Δημοκράτης ὁ τοῦ Φιλίππου
[16, 33]	κατακρημνιζόντων ἀπὸ τῶν τεγῶν, ἐκπλαγὴς	ἦν,	καὶ διαλγῶν ἐπὶ τοῖς γινομένοις
[16, 18]	Ποῖον οὖν μέρος τῶν ἱππέων	ἦν	κατὰ μέσην τὴν φάλαγγα τὸ
[16, 18]	φάλαγγες συνέπεσον ἀλλήλαις, οὐκέτι δυνατὸν	ἦν	κρῖναι τὰ θηρία τίς τῶν
[16, 20]	βασιλείας τῶν Αἰγυπτίων πράγματα μεταχειριζόμενος	ἦν	μὲν κατὰ τὴν ἡλικίαν νέος
[16, 3]	τοῖς ὅλοις ἐδυσχρηστεῖτο καὶ δυσκίνητος	ἦν	πρὸς πᾶν. Ἐν ᾧ καιρῷ
[16, 6]	Ἄτταλον ἐπαρθείς, ἐπανέπλει, καὶ πολὺς	ἦν	συναθροίζων τὰς σφετέρας ναῦς καὶ
[16, 24]	Φιλίππου πόλεμον ἑτοίμους ὄντας περιχαρὴς	ἦν.	Τῇ δ᾽ ἐπαύριον ἅμα τοῖς
[16, 25]	δ᾽ ἐπιστολῆς ταύτης ἀναγνωσθείσης ἕτοιμον	ἦν	τὸ πλῆθος ψηφίζεσθαι τὸν πόλεμον
[16, 2]	Φίλιππον τοῦτο πρᾶξαι. Τί οὖν	ἦν	τὸ τῆς ὁρμῆς ἐπιλαβόμενον; οὐδὲν
[16, 33]	τῶν καθ᾽ αὑτὸν καὶ γὰρ	ἦν	τοῦτο κατ᾽ ἀλήθειαν μάλιστα δ᾽
[16, 21]	ἐκ τῆς Ἀλεξανδρείας ἐκπλεῦσαι πλήρης	ἦν	τύφου διά τε τὴν ἰδίαν
[16, 17]	ἰσχυράν. Ὅτι δὲ συμβαλεῖν ἀδύνατον	ἦν	τῶν θηρίων καὶ τῶν ἱππέων
[16, 36]	πόλεως οὐ ταὐτὸν εἶχεν, εἰς	ἣν	ἔδει προάγειν. Τοιούτου δὲ τοῦ
[16, 5]	ἧς ἐτριηράρχει Φιλόστρατος, τρίτη δ᾽	ἣν	ἐκυβέρνα μὲν Αὐτόλυκος, ἐπέπλει δὲ
[16, 16]	αὐτοῖς πύλη Τεγεᾶτις προσαγορευομένη, καθ᾽	ἣν	ἐποιήσατο τὴν ἐπάνοδον Νάβις· ᾧ
[16, 23]	Ἐξ ὧν ἐδυσχρηστεῖτο μὲν ὑπερβαλλόντως,	ἠναγκάζετο	δὲ κατὰ τὸ παρὸν ἐπιμένων
[16, 30]	Ἐπὶ δὲ πᾶσι σφαγιασάμενοι κατάρας	ἠνάγκασαν	ἐπὶ τῶν ἐμπύρων ποιεῖσθαι τοὺς
[16, 9]	αὑτοῦ πατρίδα συνεξαναστῆναι τοῖς καιροῖς,	ἠνάγκασε	δὲ τὸν Ἄτταλον μὴ μέλλειν
[16, 9]	δ᾽ ἐκεῖνος ἀρχὴν πολέμου ποιήσας	ἠνάγκασε	μὲν τὴν αὑτοῦ πατρίδα συνεξαναστῆναι
[16, 6]	Ἄτταλον ἀπὸ τῶν οἰκείων νεῶν	ἠνάγκασε	μετὰ μεγάλης ἀγωνίας εἰς τὴν
[16, 25]	εἰσόδου παρῆκαν, γράψαντα δ᾽ αὐτὸν	ἠξίουν	ἐκδοῦναι περὶ ὧν ὑπολαμβάνει συμφέρειν
[16, 24]	πᾶσι θύματα τοῖς βωμοῖς παραστήσαντες	ἠξίωσαν	αὐτὸν θῦσαι. Τὸ δὲ τελευταῖον
[16, 28]	τῶν πεζεύειν ἐπ᾽ ἀμφοτέρας τὰς	ἠπείρους	προαιρουμένων, ποτὲ δὲ πλωτευόμενον συνεχῶς·
[16, 26]	τοῦτον οἱ Ῥωμαῖοι καὶ πρὸς	Ἠπειρώτας	εἶπαν περὶ Φιλίππου παραπλέοντες ἐν
[16, 13]	αὐτοὺς ἐνίοτε, μᾶλλον ἐπακολουθήσωσιν ἐκείνοις	ἤπερ	ἡμῖν οἱ φιλομαθοῦντες. Οὗτοι τοιγαροῦν
[16, 2]	πολεμίων ἐφορμούντων πλείοσι καταφράκτοις ναυσίν,	ἠπορεῖτο	καὶ δυσχρήστως διέκειτο περὶ τοῦ
[16, 14]	τὸν Φίλιππον, ἀλλὰ καὶ τὸν	Ἡρακλείδην	στεφανῶσαι διὰ τὴν ἔφοδον, ταῦτα
[16, 28]	πλωτευόμενον συνεχῶς· τὸ δὲ καθ᾽	Ἡρακλείους	στήλας σπάνιον ἔχει τὴν χρῆσιν
[16, 28]	Εὐκαιρότερον μέντοι γε τοῦ καθ᾽	Ἡρακλείους	στήλας στόματός ἐστι τὸ κατὰ
[16, 28]	μὴ οὐχὶ διὰ τοῦ καθ᾽	Ἡρακλέους	στήλας περαιωθέντα στόματος, οὕτως οὐδ᾽
[16, 28]	πολλαπλάσιον εἶναι συμβαίνει τὸν καθ᾽	Ἡρακλέους	στήλας πόρον τοῦ κατὰ τὸν
[16, 33]	ἐπιβάλοιεν αὐτῷ, μεσολαβήσας ὁ Μάρκος	ἤρετο	Τί δαὶ Ἀθηναῖοι; τί δαὶ
[16, 4]	μὲν παρὰ τοῦ Φιλίππου συνεπιστρέφειν	ἤρξαντο	παραβοηθοῦντες τοῖς κινδυνεύουσι, τῶν δὲ
[16, 10]	καὶ τὴν τοιαύτην ἑτοιμάσας παρασκευὴν	ἤρξατο	πολιορκεῖν διὰ τῶν μετάλλων. Οὔσης
[16, 5]	Ῥοδίων, ἥ τε ναυαρχίς, ἐφ᾽	ἧς	ἔπλει Θεοφιλίσκος, μετὰ δὲ ταύτην
[16, 5]	ἔπλει Θεοφιλίσκος, μετὰ δὲ ταύτην	ἧς	ἐτριηράρχει Φιλόστρατος, τρίτη δ᾽ ἣν
[16, 17]	εἶναι καὶ τὴν κατάφρακτον ἵππον,	ἧς	ἡγεῖτο πάσης ὁ νεώτερος Ἀντίοχος
[16, 4]	ἐκ τῆς πρώτης συμβολῆς πάντες	ἦσαν	ἀναμὶξ ἀλλήλοις, ὅθεν οὔτε διεκπλεῖν
[16, 18]	ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Ἀντίοχον	ἡττημένον.	Ποῖον οὖν μέρος τῶν ἱππέων
[16, 14]	ἃ προφανῶς ἐστιν ἴδια τῶν	ἡττημένων,	ὅμως καὶ διὰ τῶν κατὰ
[16, 13]	τὴν περὶ Λάδην ναυμαχίαν οὐχ	ἥττω	τῆς περὶ Χίον, ἀλλ᾽ ἐνεργεστέραν
[16, 20]	τὸ φανὲν ἐδίδου. Τὸ λοιπὸν	ηὐξάνετο	τὸ κακόν, ἐξ αὑτοῦ λαμβάνον
[16, 21]	ἀλλ᾽ ὡς κληρονόμον χειρίζειν, ταχέως	ηὐξήθη	τὰ τῆς διαφορᾶς. Καθ᾽ ὃν
[16, 22]	Σόφαξ ὁ τῶν Μασαισυλίων βασιλεὺς	ἤχθη	τότε διὰ τῆς πόλεως ἐν
[16, 4]	τῶν πολεμίων νεῶν τοὺς ταρσοὺς	ἠχρείουν·	μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν ἐκπεριπλέοντες,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009