>

Livre, Chap.
[16, 20]	τὴν ἐπίδοσιν. Πᾶς γὰρ ὁ	παθὼν	εὖ παρὰ τὴν προσδοκίαν καὶ
[16, 20]	τῶν ἀκροαμάτων εἰς αὑτὸν ᾀδόμενα	παίγνια	καθ᾽ ὅλην τὴν πόλιν, εἰς
[16, 11]	γάρ μοι τὰ τοιαῦτα παντάπασι	παιδικῆς	εὐηθείας ὅσα μὴ μόνον τῆς
[16, 6]	τοὺς Ῥοδίους ἀγωνιζόμενοι τῶν Μακεδόνων,	πάλαι	κακῶς πάσχοντες, ἐξέλυον αὑτοὺς ἐκ
[16, 1]	λίθους ἔθραυε πρὸς τὸ μηδὲ	πάλιν	ἀνασταθῆναι μηδὲν τῶν κατεφθαρμένων. Ἐπεὶ
[16, 17]	πραγμάτων ἐπὶ τοσοῦτον ὠλιγώρηκεν ὥστε	πάλιν	ἀνυπέρβλητον εἶναι τὴν εὐχέρειαν καὶ
[16, 8]	ναῦς, οὐδενὸς ἐπ᾽ αὐτοὺς ἀνταναγομένου	πάλιν	ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Χίον. Ὁ
[16, 2]	ἐγγίσωσι τοῖς ἔργοις, οὐδενὶ λόγῳ	πάλιν	ἀφίστανται τῶν προθέσεων, ἐπισκοτούμενοι καὶ
[16, 4]	δυσχρηστεῖν ταῖς εἰρεσίαις, ποτὲ δὲ	πάλιν	εἰς τὰς πρώρρας, ἔστι δ᾽
[16, 4]	ταρσοὺς ἠχρείουν· μετὰ δὲ ταῦτα	πάλιν	ἐκπεριπλέοντες, καὶ τοῖς μὲν κατὰ
[16, 16]	καὶ κρυφθεὶς ἐπὶ δέκα στάδια,	πάλιν	ἐκπίπτει, καὶ τὸ λοιπὸν φερόμενος
[16, 5]	Συνάψας δὲ τοῖς αὑτοῦ σκάφεσι	πάλιν	ἐξ ἄλλης ὁρμῆς συνεπλέκετο τοῖς
[16, 30]	πράξαντες ὁμοθυμαδὸν κατὰ τὸ δόγμα	πάλιν	συνηθροίσθησαν εἰς τὴν ἐκκλησίαν, καὶ
[16, 15]	κατὰ Φαρὰς παραγενέσθαι πρὸς τὸν	Πάμισον	ποταμόν. Ὑπὲρ ὧν οὐκ οἶδα
[16, 15]	κατὰ Θαλάμας καὶ Φαρὰς καὶ	Πάμισον	ὡς πρὸς τὰς χειμερινὰς δύσεις,
[16, 4]	δὴ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ μαχόμενοι	παμπληθεῖς	τῶν πολεμίων ναῦς διέφθειραν. ~Ἐπιφανέστατα
[16, 3]	ἐδυσχρηστεῖτο καὶ δυσκίνητος ἦν πρὸς	πᾶν.	Ἐν ᾧ καιρῷ δύο πεντήρεις
[16, 20]	τῷ δὲ πρὸς χάριν ὁμιλήσαντι	πᾶν	ἐξ ἑτοίμου τὸ φανὲν ἐδίδου.
[16, 18]	μερισθὲν ἐπὶ τὸ λαιὸν ἐπεφεύγει	πᾶν	ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Ἀντίοχον
[16, 31]	καὶ σχεδὸν ἀπηλπικότες τὴν σωτηρίαν,	πανδημεὶ	προείλοντο τῆς εἱμαρμένης τυχεῖν μετὰ
[16, 10]	ἢ μετὰ τῆς πόλεως συναπολέσθαι	πανδημεί,	τῶν ἐρεισμάτων ἐμπρησθέντων, τηνικάδε πιστεύσαντες
[16, 22]	πολλὰς ἡμέρας ἀγῶνας ἦγον καὶ	πανηγύρεις	ἐπιφανῶς, χορηγὸν ἔχοντες εἰς ταῦτα
[16, 17]	ἐν Κοίλῃ Συρίᾳ περὶ τὸ	Πάνιον,	περὶ μὲν τὴν τῆς λέξεως
[16, 21]	τῆς ἐσθῆτος διαφορᾷ, παρῆν ταῦτα	πάντ᾽	ἐζηλωκὼς καὶ πεπεισμένος αὑτὸν μὲν
[16, 16]	βαρύς. Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	πάντα	μοι δοκεῖ τὰ προειρημένα διαπτώματα
[16, 21]	οἱ περὶ τὴν αὐλὴν ἀσχάλλοντες	πάντα	παρεσημαίνοντο καὶ βαρέως αὐτοῦ τὴν
[16, 15]	γὰρ φύσιν ἔχει τὰ προειρημένα	πάντα	συλλήβδην ὥστε μηδὲν διαφέρειν τοῦ
[16, 21]	παρειληφὼς ὁ Τληπόλεμος λοιπὸν ἤδη	πάντα	τὰ πράγματα κατὰ τὴν αὑτοῦ
[16, 35]	κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον, ἐσπούδαζε κατὰ	πάντα	τρόπον ἐμβιβάσαι αὐτοὺς εἰς ἀπέχθειαν.
[16, 8]	γε τοὺς ἐκτὸς ἐπειρᾶτο κατὰ	πάντα	τρόπον ἐπικρύπτεσθαι τὴν αὑτοῦ διάληψιν,
[16, 29]	τηνικάδε πέμψαντες πρεσβευτὰς Ἰφιάδην καὶ	Παντάγνωτον	ἐκέλευον παραλαμβάνειν τὸν Φίλιππον τὴν
[16, 11]	Δοκεῖ γάρ μοι τὰ τοιαῦτα	παντάπασι	παιδικῆς εὐηθείας ὅσα μὴ μόνον
[16, 36]	καὶ πέντ᾽ ἀργύριον, ἁθροίζεσθαι παραυτίκα	πάντας	εἰς τὴν ἀγοράν. Ἐπειδὰν δὲ
[16, 8]	τὰ μετὰ τὴν μάχην συμβαίνοντα	πάντας	ἐξέπληττε τοὺς θεωμένους· γενομένης γὰρ
[16, 24]	τοὺς ἱερεῖς. Μετὰ δὲ ταῦτα	πάντας	μὲν τοὺς ναοὺς ἀνέῳξαν, ἐπὶ
[16, 36]	μέλλον μήτε τῶν παραγινομένων, ἅμα	πάντας	τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ κατὰ πάσας
[16, 17]	εὐώνυμον αὐτῆς καὶ τοὺς ἱππεῖς	πάντας	τοὺς ἐπὶ τούτου τεταγμένους ἐν
[16, 28]	εἶναί μοι δοκεῖ διὰ τὸ	πάντας,	ὧν καὶ μικρὸν ὄφελος, ἱστορηκέναι
[16, 3]	πυργούχων· οὗ γενομένου περιέστησαν αὐτὸν	πανταχόθεν	οἱ πολέμιοι. Κραυγῆς δὲ καὶ
[16, 16]	τὸ τοῦ Λουσίου ῥεῦμα καὶ	παντελῶς	ἄβατος ὢν καὶ βαρύς. Οὐ
[16, 23]	σῦκα, ποτὲ δὲ σιτάρια βραχέα	παντελῶς·	ὧν τινὰ μὲν αὐτῷ Ζεῦξις
[16, 9]	προεπιβαλεῖν τῷ Φιλίππῳ τὰς χεῖρας	πάντες	ἂν καταπροεῖντο τοὺς καιρούς, δεδιότες
[16, 36]	ἑξῆς πόλεως, οὐδεὶς ἁπλῶς ᾔδει,	πάντες	δὲ διαποροῦντες καὶ παραλαμβάνοντες ἀλλήλους
[16, 3]	δὲ τῆς πολεμίας νεὼς ἐπιβάται	πάντες	εὐψύχως διαγωνισάμενοι διεφθάρησαν, τὸ δὲ
[16, 30]	ταῦτα παραστησάμενοι τοὺς ἱερέας ὤμνυον	πάντες	ἢ κρατήσειν τῶν ἐχθρῶν ἢ
[16, 4]	τάξιν ἐκ τῆς πρώτης συμβολῆς	πάντες	ἦσαν ἀναμὶξ ἀλλήλοις, ὅθεν οὔτε
[16, 8]	οὐ μόνον αὐτός, ἀλλὰ καὶ	πάντες	οἱ Μακεδόνες εἰς διατροπὴν ἐνέπιπτον
[16, 24]	μετὰ τῶν ἱππέων, ἀλλὰ καὶ	πάντες	οἱ πολῖται μετὰ τῶν τέκνων
[16, 3]	ἐκ τῆς Ἀττάλου νεώς, εὐθέως	πάντες	οἱ σύνεγγυς ἀπαραγγέλτως συνέβαλον ἀλλήλοις.
[16, 39]	Μήδοις, μόνοι τὸ δεινὸν ὑπέμειναν	πάντες,	τὴν πολιορκίαν ἀναδεξάμενοι. Κατὰ δὲ
[16, 33]	ἀνάγκαις προκατελήφθησαν· οἱ δὲ λοιποὶ	πάντες	ὥρμων ἀμελλήτως κατὰ συγγενείας ἐπὶ
[16, 11]	συγχωρητέον. Τάχα μὲν οὖν ἐν	παντὶ	δυσπαράγραφός ἐστιν ἡ ποσότης, οὐ
[16, 28]	δὲ λιμένα δυνάμενον σκέπειν ἀπὸ	παντὸς	ἀνέμου τοὺς ἐνορμοῦντας. Ἐκτὸς δὲ
[16, 22]	βεβαίως οὐ μόνον ἐκτὸς γεγονέναι	παντὸς	φόβου καὶ πάσης περιστάσεως, ἀλλὰ
[16, 21]	καὶ παρετρίβετο πρὸς τὸν Τληπόλεμον.	Πάντων	δ᾽ αὐτῷ συγκατατιθεμένων τῶν περὶ
[16, 39]	τὸ μέγεθος τῆς δυναστείας, καὶ	πάντων	ἐγχειρισάντων σφᾶς αὐτοὺς καὶ τὰς
[16, 20]	δὲ πυνθανόμενος τὸν γινόμενον ἐκ	πάντων	ἔπαινον ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ τὰς
[16, 29]	Τοῦ δὲ Φιλίππου προστάττοντος περὶ	πάντων	ἐπιτρέπειν ἢ μάχεσθαι γενναίως, οὗτοι
[16, 19]	ἄγνοιαν, συγγνώμην ἔχειν, καὶ μάλιστα	πάντων	ἡμῖν διὰ τὸ μέγεθος τῆς
[16, 20]	τὸ λυσιτελὲς οἰκονομίαν, ἀφυέστατος ὑπῆρχε	πάντων.	καὶ ταχέως οὐ μόνον ἔσφηλεν,
[16, 19]	Διὸ δεῖ μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι	πάντων	κρατεῖν τῶν τῆς ἱστορίας μερῶν·
[16, 8]	ἦν ἰδεῖν φύρδην σεσωρευμένους ἀναμὶξ	πάντων	τῶν προειρημένων. Ἐξ ὧν οὐ
[16, 7]	τοῖς πληρώμασιν ἑπτά. Τῶν δὲ	παρ᾽	Ἀττάλου κατέδυσαν μὲν τριημιολία μία
[16, 7]	ἀπέθανον εἰς ἑξήκοντα, τῶν δὲ	παρ᾽	Ἀττάλου πρὸς ἑβδομήκοντα, τῶν δὲ
[16, 29]	ἀφέντα τοὺς παρὰ Ῥοδίων καὶ	παρ᾽	Ἀττάλου, τὰ δ᾽ ἐλεύθερα τῶν
[16, 3]	Δεινοκράτης, ὄντες ἀδελφοὶ καὶ ναυαρχοῦντες	παρ᾽	Ἀττάλῳ, συμπεσόντες ὁ μὲν ἑπτήρει
[16, 16]	Μεσσηνίοις ἐπὶ Τεγέαν. Ἀλλ᾽ ἔστι	παρ᾽	αὐτοῖς πύλη Τεγεᾶτις προσαγορευομένη, καθ᾽
[16, 8]	γενομένης γὰρ τοσαύτης φθορᾶς ἀνθρώπων,	παρ᾽	αὐτὸν μὲν τὸν καιρὸν πᾶς
[16, 36]	ἐπιστολὴν ἀπόδοτε τὴν ἐπιγεγραμμένην τῷ	παρ᾽	ἐκείνων ἀποτελείῳ καὶ πειθαρχεῖτε τοῖς
[16, 11]	τῶν ἱστοριογράφων οὐκ οἶδ᾽ ὅπως	παρ᾽	ὅλην τὴν πραγματείαν ἐναντιούμενος καὶ
[16, 12]	εἴ τις ἐπ᾽ αὐτοὺς ἴοι,	παρ᾽	οὐδὲν ποιησάμενος τὰς προειρημένας πίστεις
[16, 23]	δὴ λεγόμενον, λύκου βίον ζῆν.	Παρ᾽	ὧν μὲν γὰρ ἁρπάζων καὶ
[16, 11]	μὴν ἀπαράγραφός γε. Διὸ καὶ	παρὰ	βραχὺ μὲν εἰ καὶ ἀγνοεῖται
[16, 28]	παρὰ μέν τισιν Ὠκεανοῦ προσαγορευομένου,	παρὰ	δέ τισιν Ἀτλαντικοῦ πελάγους. Δυνατὸν
[16, 11]	νίφεται τὸ παράπαν οὔτε βρέχεται,	παρὰ	δὲ τοῖς Ἰασεῦσι τὸ τῆς
[16, 11]	καὶ τῆς Μυνδίων πόλεως, προσαγορευομένῳ,	παρὰ	δὲ τοῖς πλείστοις Βαργυλιητικῷ συνωνύμως
[16, 15]	δέον ἐστὶ διαβαίνειν τὸν προτιθέμενον	παρὰ	Θαλάμας ποιεῖσθαι τὴν πορείαν εἰς
[16, 23]	τροφήν. Ἀπορῶν τροφῶν τοῖς στρατιώταις	παρὰ	Μαγνήτων, ἐπεὶ σῖτον οὐκ εἶχον,
[16, 28]	Καθάπερ γὰρ οὐδ᾽ ἐκ τοῦ	παρὰ	μέν τισιν Ὠκεανοῦ προσαγορευομένου, παρὰ
[16, 11]	στάδια. Καταπεφήμισται δὲ καὶ πεπίστευται	παρὰ	μὲν τοῖς Βαργυλιήταις διότι τὸ
[16, 15]	Ἄργος. Ταῦτα γὰρ οὐχ οἷον	παρὰ	μικρόν ἐστιν, ἀλλὰ τὴν ἐναντίαν
[16, 4]	ἀρτίως εἶπα, τῷ δὲ ταχυναυτεῖν	παρὰ	πολὺ διαφέροντες τῶν ἐναντίων συνῆψαν
[16, 6]	δὲ τοῖς μὲν ὅλοις ἠλαττωμένος	παρὰ	πολὺ τὴν ναυμαχίαν, τῇ δὲ
[16, 2]	εἰς τὴν Σάμον. Διεψεύσθη δὲ	παρὰ	πολὺ τοῖς λογισμοῖς· οἱ γὰρ
[16, 6]	τοῖς Ῥοδίοις. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ	παρὰ	πολὺ τοῦ δεξιοῦ κέρατος κατακρατούντων
[16, 29]	μὲν στρατιώτας ὑποσπόνδους ἀφέντα τοὺς	παρὰ	Ῥοδίων καὶ παρ᾽ Ἀττάλου, τὰ
[16, 21]	δημηγορίαν ἔλαβε καὶ τὴν σφραγῖδα	παρὰ	Σωσιβίου, καὶ ταύτην παρειληφὼς ὁ
[16, 10]	ἔξωθεν ἔφερε χοῦν καὶ παρέβαλλε	παρὰ	τὰ στόμια τῶν ὀρυγμάτων, ὥστε
[16, 15]	ἐπὶ τὴν Κοντοπορίαν ἐπέβαλε καὶ	παρὰ	τὰς Μυκήνας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν
[16, 2]	τὸ λοιπὸν ἀσφαλῶς ἤδη κομισθήσεσθαι	παρὰ	τὴν γῆν εἰς τὴν Σάμον.
[16, 20]	Πᾶς γὰρ ὁ παθὼν εὖ	παρὰ	τὴν προσδοκίαν καὶ τοῦ γεγονότος
[16, 2]	δὲ τῶν παρόντων αἵρεσιν, ἀνήχθη	παρὰ	τὴν τῶν πολεμίων προσδοκίαν· ἔτι
[16, 15]	διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς στενῆς	παρὰ	τὸ Πολιάσιον, ἕως ἐπὶ τοὺς
[16, 16]	ἀδύνατον εἶναι καλεῖσθαί τινα πύλην	παρὰ	τοῖς Μεσσηνίοις ἐπὶ Τεγέαν. Ἀλλ᾽
[16, 16]	ἡγεμονικώτατόν γε καὶ πρῶτον αὐτὸ	παρὰ	τοῖς μετρίοις ἀνδράσι τίθεσθαι· πολλοῦ
[16, 15]	καὶ διαβάντα τὸν Εὐρώταν ποταμὸν	παρὰ	τὸν Ὁπλίτην προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ
[16, 34]	παρῆσαν μετὰ τὴν ἅλωσιν Ἀβύδου	παρὰ	τοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους εἰς
[16, 4]	καθ᾽ ὅσον γὰρ ἐπλεόναζον οἱ	παρὰ	τοῦ Φιλίππου λέμβοι, κατὰ τοσοῦτον
[16, 21]	τὸν καιρὸν τοῦτον ἀνακομιζόμενος ἥκει	παρὰ	τοῦ Φιλίππου Πτολεμαῖος ὁ Σωσιβίου.
[16, 4]	παρέλυον· ὡς δ᾽ οἱ μὲν	παρὰ	τοῦ Φιλίππου συνεπιστρέφειν ἤρξαντο παραβοηθοῦντες
[16, 24]	αὐτοῖς. Ὡς δὲ συνέμιξαν, τοιαύτη	παρὰ	τῶν πολλῶν ἐγένετο κατὰ τὴν
[16, 25]	Οἱ μὲν οὖν πρέσβεις οἱ	παρὰ	τῶν Ῥοδίων ταῦτα διαπράξαντες ἀνήχθησαν
[16, 26]	ἐποιοῦντο τὴν διατριβήν, Νικάνορος τοῦ	παρὰ	Φιλίππου κατατρέχοντος τὴν Ἀττικὴν ἕως
[16, 23]	τοὺς δ᾽ ἀποβιαζόμενος, ἐνίους δὲ	παρὰ	φύσιν αἰκάλλων διὰ τὸ λιμώττειν
[16, 33]	μὲν ἀξιῶ Ῥωμαίους ἔφη μὴ	παραβαίνειν	τὰς συνθήκας μηδὲ πολεμεῖν ἡμῖν·
[16, 37]	καὶ τετολμηκότως. Ἅμα δὲ τῷ	παραβάλλειν	εἰς τοὺς κατὰ τὴν ἐνέδραν
[16, 5]	τὸ δ᾽ εὐώνυμον διὰ τὸ	παραβοηθῆσαι	τοῖς ἐπὶ τῆς οὐραγίας ἐξ
[16, 6]	βαπτιζομένην ὑπὸ νεὼς πολεμίας, ὥρμησε	παραβοηθήσων	ταύτῃ μετὰ δύο τετρήρων. Τοῦ
[16, 4]	παρὰ τοῦ Φιλίππου συνεπιστρέφειν ἤρξαντο	παραβοηθοῦντες	τοῖς κινδυνεύουσι, τῶν δὲ Ῥοδίων
[16, 32]	καὶ τοῖς δόρασιν αὐτοῖς ἐμάχοντο	παραβόλως,	ἀλλ᾽ ὅτε τι τούτων ἀχρειωθὲν
[16, 3]	τῶν πολεμίων, ὁ δ᾽ ὀκτήρει,	παραβόλως	ἐχρήσαντο τῇ ναυμαχίᾳ. Δεινοκράτης μὲν
[16, 5]	δὲ τρία τραύματα λαβὼν καὶ	παραβόλως	τῇ τόλμῃ κινδυνεύσας μόλις ἐξέσωσε
[16, 13]	περὶ Χίον, ἀλλ᾽ ἐνεργεστέραν καὶ	παραβολωτέραν	ἀποφαίνουσι καὶ τῇ κατὰ μέρος
[16, 2]	τοῖς ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ καὶ	παραγγείλας	ἀντιπρώρρους ποιεῖν τὰς ναῦς καὶ
[16, 37]	ὁ δὲ Φιλοποίμην ἐν ὥρᾳ	παραγγείλας	δειπνοποιεῖσθαι τοῖς Ἀχαιοῖς ἐξῆγε τὴν
[16, 20]	χρήματα τοῖς ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος	παραγεγονόσι	πρεσβευταῖς καὶ τοῖς περὶ τὸν
[16, 15]	ἐπὶ Θαλάμας ἐπιβαλόντα κατὰ Φαρὰς	παραγενέσθαι	πρὸς τὸν Πάμισον ποταμόν. Ὑπὲρ
[16, 36]	ἑξῆς πόλιν· ὅταν δ᾽ ἐκεῖ	παραγένησθε,	τὴν ἐπιστολὴν ἀπόδοτε τὴν ἐπιγεγραμμένην
[16, 1]	καὶ ταύτης τῆς ἐλπίδος, καὶ	παραγενόμενος	εἰς Ἱερὰν κώμην, διεπέμπετο πρὸς
[16, 1]	~(Ὅτι Φίλιππος ὁ βασιλεὺς	παραγενόμενος	εἰς τὸ Πέργαμον καὶ νομίζων
[16, 36]	αὐτὰς ὁδοὺς εἰς τὴν Τεγέαν	παραγίνεσθαι.	Λοιπὸν ἐπιστολὰς ἔγραψε πρὸς πάσας
[16, 36]	εἰδότων τὸ μέλλον μήτε τῶν	παραγινομένων,	ἅμα πάντας τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ
[16, 39]	παρουσίαν οὐ μόνον τῶν ἄλλων	παραδεδωκότων	αὑτούς, ἀλλὰ καὶ Τυρίων ἐξηνδραποδισμένων
[16, 32]	πρὸς τὸν Φίλιππον, δεησομένους καὶ	παραδιδόντας	αὐτῷ τὴν πόλιν. ~Κατὰ δὲ
[16, 3]	σκαφῶν, ὁ μὲν Δεινοκράτης ἀπελύθη	παραδόξως,	οἱ δὲ τῆς πολεμίας νεὼς
[16, 29]	τις ἄλλη, μνήμης ἀξία καὶ	παραδόσεως.	Τὰς μὲν γὰρ ἀρχὰς πιστεύοντες
[16, 39]	μνήμην, ὅσαι τῶν καλῶν ἐκ	παραδόσεώς	τι καὶ προθέσεως πράττειν εἰώθασιν.
[16, 21]	ὑπέφερον, τὸν δὲ Σωσίβιον ἐκ	παραθέσεως	ἐθαύμαζον. Ἐδόκει γὰρ οὗτος τοῦ
[16, 28]	ὑποκειμένων τόπων ὡς ἐκ τῆς	παραθέσεως	καὶ συγκρίσεως τῶν λέγεσθαι μελλόντων.
[16, 16]	εἶναι, πρόφασιν δ᾽ ἐπιδέχεσθαι καὶ	παραίτησιν·	τὰ μὲν γὰρ δι᾽ ἄγνοιαν
[16, 25]	συναγαγόντες ἐκκλησίαν ἐκάλουν τὸν προειρημένον.	Παραιτουμένου	δὲ καὶ φάσκοντος εἶναι φορτικὸν
[16, 33]	βασιλεῖ διότι δέδοκται τῇ συγκλήτῳ	παρακαλεῖν	αὐτὸν μήτε τῶν Ἑλλήνων μηδενὶ
[16, 19]	φιλοφρόνως. Ὃ δὴ κἂν ἐγὼ	παρακαλέσαιμι	περὶ αὑτοῦ τοὺς καθ᾽ ἡμᾶς
[16, 33]	καὶ τοῦτο ποιῶσιν, ἀμυνούμεθα γενναίως,	παρακαλέσαντες	τοὺς θεούς Οὗτοι μὲν οὖν
[16, 24]	ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν, ἅμα δὲ	παρακαλέσοντας	αὐτὸν ἐλθεῖν Ἀθήναζε χάριν τοῦ
[16, 4]	ταῖς σάλπιγξι καὶ τῇ κραυγῇ	παρακαλοῦντες	ἀλλήλους. Εἰ μὲν οὖν μὴ
[16, 34]	ἔθνους εἰς τὴν Ῥόδον πρεσβευταί,	παρακαλοῦντες	τὸν δῆμον εἰς τὰς πρὸς
[16, 26]	ἀναγγεῖλαι τῷ Φιλίππῳ διότι Ῥωμαῖοι	παρακαλοῦσι	τὸν βασιλέα τῶν μὲν Ἑλλήνων
[16, 1]	Ἱερὰν κώμην, διεπέμπετο πρὸς Ζεῦξιν,	παρακαλῶν	αὐτὸν σῖτον χορηγῆσαι καὶ τὰ
[16, 6]	συναθροίζων τὰς σφετέρας ναῦς καὶ	παρακαλῶν	τοὺς ἄνδρας εὐθαρσεῖς εἶναι, διότι
[16, 25]	τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς, τελευταία δὲ	παράκλησις	εἰς τὸν κατὰ Φιλίππου πόλεμον,
[16, 20]	ἀλλὰ καὶ τὴν βασιλείαν ἠλάττωσε.	Παραλαβὼν	γὰρ τὴν τῶν χρημάτων ἐξουσίαν,
[16, 6]	τὸν Ἄτταλον ἀπὸ τῶν ἰδίων,	παραλαβὼν	τέτταρας πεντήρεις καὶ τρεῖς ἡμιολίας,
[16, 29]	πρεσβευτὰς Ἰφιάδην καὶ Παντάγνωτον ἐκέλευον	παραλαμβάνειν	τὸν Φίλιππον τὴν πόλιν, τοὺς
[16, 36]	ᾔδει, πάντες δὲ διαποροῦντες καὶ	παραλαμβάνοντες	ἀλλήλους προῆγον εἰς τοὔμπροσθεν. Τῷ
[16, 2]	ἀφίστανται τῶν προθέσεων, ἐπισκοτούμενοι καὶ	παραλογιζόμενοι	τοῖς λογισμοῖς διὰ τὴν ἀμηχανίαν
[16, 3]	τοῦ Φιλίππου δεκήρης, ναυαρχὶς οὖσα,	παραλόγως	ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείριος. Ὑποπεσούσης
[16, 5]	πολεμίοις, τῇ μὲν σωματικῇ δυνάμει	παραλυόμενος	ὑπὸ τῶν τραυμάτων, τῇ δὲ
[16, 11]	ὂν ὑπαίθριον, οὔτε νίφεται τὸ	παράπαν	οὔτε βρέχεται, παρὰ δὲ τοῖς
[16, 3]	αὐτὸς μὲν ἥμαρτε τοῦ τρῶσαι,	παραπεσὼν	δὲ τοῖς πολεμίοις ἀπέβαλε τὸν
[16, 26]	πρὸς Ἠπειρώτας εἶπαν περὶ Φιλίππου	παραπλέοντες	ἐν Φοινίκῃ καὶ πρὸς Ἀμύνανδρον
[16, 31]	Φωκεῖς τε γὰρ δοκοῦσι τὰ	παραπλήσια	βουλεύσασθαι περὶ τῶν ἀναγκαίων, οὐκ
[16, 31]	προιδόμενοι τὴν Αἰτωλῶν ἔφοδον, ἐβουλεύσαντο	παραπλήσια	περὶ τῶν ἐνεστώτων· ὑπὲρ ὧν
[16, 39]	ἐξήλεγξαν τὰς ἐλπίδας. Τὸ δὲ	παραπλήσιον	ἐποίησαν καὶ κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας
[16, 11]	Ἀρκαδίαν ἀσκίους γίνεσθαι. Τούτῳ δὲ	παραπλήσιόν	ἐστι καὶ τὸ νυνὶ λεγόμενον.
[16, 14]	πολλοὺς καὶ τῶν ἐγγὺς τὸ	παραπλήσιον	ποιοῦντας ἀποχωρεῖν πρὸς τὸ πέλαγος,
[16, 26]	πρὸς Ἀμύνανδρον ἀναβάντες εἰς Ἀθαμανίαν·	παραπλησίως	καὶ πρὸς Αἰτωλοὺς ἐν Ναυπάκτῳ
[16, 4]	δ᾽ ὅτε κατὰ πρύμναν, ὥστε	παραποδίζεσθαι	καὶ τὴν τῶν κυβερνητῶν καὶ
[16, 19]	διὰ τὸ μεγάλην εἶναι τὴν	παράπτωσιν	οὐκ ὤκνησα γράψαι καὶ πρὸς
[16, 13]	ἡμῖν πράξεις ἀναγκαῖόν ἐστι μὴ	παρασιωπᾶν,	ἵνα μὴ τῷ τῆς πατρίδος
[16, 9]	τὸν Ἄτταλον μὴ μέλλειν καὶ	παρασκευάζεσθαι	τὰ πρὸς τὸν πόλεμον, ἀλλὰ
[16, 29]	ὑπέμενον ἐρρωμένως τὰς τοῦ Φιλίππου	παρασκευάς,	καὶ τῶν τε κατὰ θάλατταν
[16, 36]	πρὸς ποίαν ἐπιβολήν ἐστιν ἡ	παρασκευή,	εἶτα ποῦ πορεύεται, πλὴν τῆς
[16, 10]	γέρρα καὶ τὴν τοιαύτην ἑτοιμάσας	παρασκευὴν	ἤρξατο πολιορκεῖν διὰ τῶν μετάλλων.
[16, 29]	κατὰ μὲν τὸ μέγεθος τῆς	παρασκευῆς	καὶ τὴν ποικιλίαν τῶν ἐν
[16, 15]	γράφουσι περὶ τοῦ κατὰ Μεσσηνίους	παρασπονδήματος.	Ἐν ᾧ φησιν ὁ Ζήνων
[16, 12]	ποιησάμενος τὰς προειρημένας πίστεις ἐπεβάλετο	παρασπονδῆσαι	τὴν τῶν Μεσσηνίων πόλιν, νῦν
[16, 32]	τῶν πολεμίων ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο μετὰ	παραστάσεως	οἱ προκινδυνεύοντες τῶν Ἀβυδηνῶν, οὐδὲ
[16, 27]	πλεῖον ὀργῇ καὶ θυμῷ χρώμενος,	παραστατικῶς	καὶ δαιμονίως ἐνήρμοσεν εἰς τοὺς
[16, 5]	ψυχῆς γενναιότητι λαμπρότερος ὢν καὶ	παραστατικώτερος	ἢ πρόσθεν. Συνέβη δὲ δύο
[16, 30]	τὴν θάλατταν. Μετὰ δὲ ταῦτα	παραστησάμενοι	τοὺς ἱερέας ὤμνυον πάντες ἢ
[16, 24]	δὲ πᾶσι θύματα τοῖς βωμοῖς	παραστήσαντες	ἠξίωσαν αὐτὸν θῦσαι. Τὸ δὲ
[16, 4]	πολὺ κατὰ μὲν τοὺς διέκπλους	παρασύροντες	τῶν πολεμίων νεῶν τοὺς ταρσοὺς
[16, 31]	Θετταλοὺς ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐκ	παρατάξεως·	ὁμοίως δὲ καὶ τὸ τῶν
[16, 17]	Γάζης πολιορκίαν καὶ τὴν γενομένην	παράταξιν	Ἀντιόχου πρὸς Σκόπαν ἐν Κοίλῃ
[16, 13]	μέρος ἐπιμελῶς τοὺς μὲν ἀναγινώσκοντας	παρατηρεῖν,	τοὺς δὲ γράφοντας αὐτοὺς παραφυλάττεσθαι.
[16, 21]	δυσμενικῶν ἐκ τῆς τῶν αὐλικῶν	παρατηρήσεως	καὶ κακοπραγμοσύνης, τὰς μὲν ἀρχὰς
[16, 31]	τῶν προειρημένων συμφορὰς οἷον ἐλεήσασα	παραυτίκα	διωρθώσατο, περιθεῖσα τὴν νίκην ἅμα
[16, 36]	ἐφόδια καὶ πέντ᾽ ἀργύριον, ἁθροίζεσθαι	παραυτίκα	πάντας εἰς τὴν ἀγοράν. Ἐπειδὰν
[16, 13]	παρατηρεῖν, τοὺς δὲ γράφοντας αὐτοὺς	παραφυλάττεσθαι.	~Δῆλον δ᾽ ἔστι τὸ λεγόμενον
[16, 1]	τόπων ὀχυρότητας οἱ τὸ Πέργαμον	παραφυλάττοντες·	ἀπὸ δὲ τῆς χώρας οὐδὲν
[16, 23]	Μακεδονίαν πράγμασι διαπιστῶν οὐδαμῶς ἐβούλετο	παραχειμάζειν	κατὰ τὴν Ἀσίαν, φοβούμενος μὲν
[16, 36]	τοιαῦτα. Ὅταν κομίσησθε τὴν ἐπιστολήν,	παραχρῆμα	ποιήσασθε τοὺς ἐν ταῖς ἡλικίαις
[16, 10]	νύκτας ἔξωθεν ἔφερε χοῦν καὶ	παρέβαλλε	παρὰ τὰ στόμια τῶν ὀρυγμάτων,
[16, 3]	εὐψύχως ἀγωνιζομένων εἰς τὸν ἔσχατον	παρεγένετο	κίνδυνον. Ἀττάλου δ᾽ ἐπιβοηθήσαντος αὐτῷ,
[16, 10]	ἐμπρησθέντων, τηνικάδε πιστεύσαντες τοῖς λεγομένοις	παρέδοσαν	τὴν πόλιν. ~Ἡ δὲ τῶν
[16, 21]	σφραγῖδα παρὰ Σωσιβίου, καὶ ταύτην	παρειληφὼς	ὁ Τληπόλεμος λοιπὸν ἤδη πάντα
[16, 18]	ῥᾴδιον καταμαθεῖν, ἢ πῶς γενόμενα	παρείχετο	χρείαν μεγάλην· ὅτε γὰρ ἅπαξ
[16, 26]	Ῥωμαῖοι κήρυκα συνέμιξαν αὐτῷ καὶ	παρεκάλεσαν	ἀναγγεῖλαι τῷ Φιλίππῳ διότι Ῥωμαῖοι
[16, 33]	ὑπὸ τῶν Ἀβυδηνῶν ἐξ ἑτοίμου	παρέλαβε.	Θεωρῶν δὲ τὸ πλῆθος καὶ
[16, 38]	Σαμάρειαν καὶ Ἄβιλα καὶ Γάδαρα	παρέλαβεν	Ἀντίοχος· μετ᾽ ὀλίγον δὲ προσεχώρησαν
[16, 28]	ἀντιπάλους. ~Ὁ δὲ Φίλιππος ἐβούλετο	παρελέσθαι	Ῥωμαίων τὰς ἐν τούτοις τοῖς
[16, 21]	παροξυνθεὶς συνῆγε τὸ συνέδριον καὶ	παρελθὼν	ἐκείνους μὲν ἔφη λάθρᾳ καὶ
[16, 4]	οὓς μὲν ἐτίτρωσκον, οἷς δὲ	παρέλυον	ἀεί τι τῶν πρὸς τὴν
[16, 4]	κατὰ πρύμναν ἐπιφερόμενοι τοὺς ταρσοὺς	παρέλυον·	ὡς δ᾽ οἱ μὲν παρὰ
[16, 37]	Ἐὰν δ᾽ οἱ μισθοφόροι βοηθήσαντες	παρενοχλῶσιν	αὐτούς, συνέταξε ποιεῖσθαι τὴν ἀποχώρησιν
[16, 25]	καὶ αὐτῷ, μετὰ δὲ ταῦτα	παρέντες	τοὺς καιροὺς κοινωνεῖν βούλωνται τῆς
[16, 6]	πορφυρῶν ἱματίων καὶ τῶν τούτοις	παρεπομένων	σκευῶν, ἀφέμενοι τοῦ διώκειν ἀπένευσαν
[16, 21]	περὶ τὴν αὐλὴν ἀσχάλλοντες πάντα	παρεσημαίνοντο	καὶ βαρέως αὐτοῦ τὴν αὐθάδειαν
[16, 24]	Δίπυλον, ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους	παρέστησαν	τὰς ἱερείας καὶ τοὺς ἱερεῖς.
[16, 18]	ὁ βασιλεὺς γέγονεν, ἢ τίνα	παρέσχηται	χρείαν ἐν τῇ μάχῃ, τὸ
[16, 21]	διαμένειν. Διόπερ εὐθέως ἐζηλοτύπει καὶ	παρετρίβετο	πρὸς τὸν Τληπόλεμον. Πάντων δ᾽
[16, 18]	καὶ συμπίπτοντα τοῖς πολεμίοις μεγάλην	παρέχεσθαι	χρείαν. Πῶς δὲ ταῦτα γέγονεν
[16, 33]	καὶ διαλγῶν ἐπὶ τοῖς γινομένοις	παρήγγειλε	διότι τρεῖς ἡμέρας ἀναστροφὴν δίδωσι
[16, 25]	τοῖς εὖ πεπονθόσι, τῆς εἰσόδου	παρῆκαν,	γράψαντα δ᾽ αὐτὸν ἠξίουν ἐκδοῦναι
[16, 21]	καὶ κακοπραγμοσύνης, τὰς μὲν ἀρχὰς	παρήκουε	καὶ κατεφρόνει τῶν λεγομένων. Ὡς
[16, 21]	καὶ τῇ τῆς ἐσθῆτος διαφορᾷ,	παρῆν	ταῦτα πάντ᾽ ἐζηλωκὼς καὶ πεπεισμένος
[16, 8]	τὸ πολὺ τῆς ὁρμῆς αὐτοῦ	παρῄρητο,	πρὸς μέντοι γε τοὺς ἐκτὸς
[16, 34]	συγγενείας ἐπὶ τὸν θάνατον. ~Ὅτι	παρῆσαν	μετὰ τὴν ἅλωσιν Ἀβύδου παρὰ
[16, 28]	ἄχρηστον εἶναι νομίζω πρὸς τὸ	παρόν.	Γνοίη δ᾽ ἄν τις τὰ
[16, 23]	ὑπερβαλλόντως, ἠναγκάζετο δὲ κατὰ τὸ	παρὸν	ἐπιμένων αὐτοῦ, τὸ δὴ λεγόμενον,
[16, 27]	ἀλλ᾽ ὡς τὴν πρὸς τὸ	παρὸν	ὁρμὴν ἐπισημαινόμενος. Ποιοῦμαι δὲ τὴν
[16, 36]	ἀγοράν. Ἐπειδὰν δὲ συλλεχθῶσιν οἱ	παρόντες,	ἀναλαβόντες αὐτοὺς ἄγετ᾽ εἰς τὴν
[16, 21]	τὰ κατὰ τὴν βασιλείαν, οὐ	παρόντος	αὐτοῦ, τότε δὴ παροξυνθεὶς συνῆγε
[16, 2]	μέλλοντος. Οὐκ ἐπιδεχομένων δὲ τῶν	παρόντων	αἵρεσιν, ἀνήχθη παρὰ τὴν τῶν
[16, 21]	οὐ παρόντος αὐτοῦ, τότε δὴ	παροξυνθεὶς	συνῆγε τὸ συνέδριον καὶ παρελθὼν
[16, 19]	κατὰ τὴν πραγματείαν διαψευδόμενοι καὶ	παρορῶντες	τὴν ἀλήθειαν, ἀπαραιτήτως ἐπιτιμᾶν, ἐὰν
[16, 24]	τῶν Ἀθηναίων δῆμος γνοὺς τὴν	παρουσίαν	αὐτοῦ μεγαλομερῶς ἐψηφίσατο περὶ τῆς
[16, 39]	ἀναδεξάμενοι. Κατὰ δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου	παρουσίαν	οὐ μόνον τῶν ἄλλων παραδεδωκότων
[16, 20]	ἐξ αὑτοῦ λαμβάνον τὴν ἐπίδοσιν.	Πᾶς	γὰρ ὁ παθὼν εὖ παρὰ
[16, 8]	παρ᾽ αὐτὸν μὲν τὸν καιρὸν	πᾶς	ὁ πόρος ἐπληρώθη νεκρῶν, αἵματος,
[16, 36]	πορρωτάτω κειμένας πόλεις οὐχ ἅμα	πάσαις	ἀπεδόθη τὰ γράμματα ταύταις, ἀλλὰ
[16, 1]	νομίζων οἷον αὐτόχειρ Ἀττάλου γενέσθαι	πᾶσαν	αἰκίαν ἐναπεδείκνυτο. Χαριζόμενος γὰρ οἷον
[16, 16]	λαμβάνων αὔξησιν καὶ διανύσας ἐπιφανῶς	πᾶσαν	τὴν προειρημένην χώραν ἐπὶ διακοσίους
[16, 39]	τῶν κατὰ Συρίαν ὑπέστησαν καὶ	πάσας	ἐξήλεγξαν τὰς ἐλπίδας. Τὸ δὲ
[16, 2]	Σάμῳ ναῦς οὐκ ἠδυνήθη καταρτίσαι	πάσας.	Τὰ δὲ τῶν πολεμίων σκάφη
[16, 36]	παραγίνεσθαι. Λοιπὸν ἐπιστολὰς ἔγραψε πρὸς	πάσας	τὰς πόλεις, καὶ ταύτας διέδωκε
[16, 36]	πάντας τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ κατὰ	πάσας	τὰς πύλας εἰς τὴν Τεγέαν
[16, 17]	τὴν κατάφρακτον ἵππον, ἧς ἡγεῖτο	πάσης	ὁ νεώτερος Ἀντίοχος τῶν υἱῶν.
[16, 22]	ἐκτὸς γεγονέναι παντὸς φόβου καὶ	πάσης	περιστάσεως, ἀλλὰ καὶ κρατεῖν τῶν
[16, 24]	τοὺς ναοὺς ἀνέῳξαν, ἐπὶ δὲ	πᾶσι	θύματα τοῖς βωμοῖς παραστήσαντες ἠξίωσαν
[16, 25]	δῆμον ἐστεφάνωσαν ἀριστείων στεφάνῳ καὶ	πᾶσι	Ῥοδίοις ἰσοπολιτείαν ἐψηφίσαντο διὰ τὸ
[16, 30]	περὶ τῆς πατρίδος. Ἐπὶ δὲ	πᾶσι	σφαγιασάμενοι κατάρας ἠνάγκασαν ἐπὶ τῶν
[16, 12]	ὑπάρχων Αἰτωλοῖς, Ἠλείοις, Μεσσηνίοις, καὶ	πᾶσι	τούτοις ὀφείλων καὶ κατὰ τοὺς
[16, 6]	ἀγωνιζόμενοι τῶν Μακεδόνων, πάλαι κακῶς	πάσχοντες,	ἐξέλυον αὑτοὺς ἐκ τοῦ κινδύνου
[16, 9]	ποιήσας ἠνάγκασε μὲν τὴν αὑτοῦ	πατρίδα	συνεξαναστῆναι τοῖς καιροῖς, ἠνάγκασε δὲ
[16, 16]	ναυμαχίαν διὰ τὴν πρὸς τὴν	πατρίδα	φιλοστοργίαν. Τί τις οὖν εἰκότως
[16, 12]	ἢ πονηρίαν φεύγουσι τὰς ἑαυτῶν	πατρίδας	ἥθροισε πλῆθος ἀνθρώπων ἀνοσίων εἰς
[16, 39]	ἐγχειρισάντων σφᾶς αὐτοὺς καὶ τὰς	πατρίδας	Μήδοις, μόνοι τὸ δεινὸν ὑπέμειναν
[16, 9]	μίαν ἡμέραν ἐπιβιώσας, καὶ τῇ	πατρίδι	γράψας ὑπὲρ τῶν κατὰ τὴν
[16, 25]	κατεργασαμένων, ἀστοχήσειν αὐτοὺς τοῦ τῇ	πατρίδι	συμφέροντος. Τῆς δ᾽ ἐπιστολῆς ταύτης
[16, 13]	δὲ κατὰ προαίρεσιν ψευδογραφῶμεν ἢ	πατρίδος	ἕνεκεν ἢ φίλων ἢ> χάριτος,
[16, 30]	ἢ τελευτήσειν μαχόμενοι περὶ τῆς	πατρίδος.	Ἐπὶ δὲ πᾶσι σφαγιασάμενοι κατάρας
[16, 33]	προδόται γίνεσθαι τῶν ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	ἠγωνισμένων καὶ τεθνεώτων, οὐδαμῶς ὑπέμενον
[16, 9]	ἐξεκαλέσαντο πρὸς τοὺς ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	καιρούς. Κάρθαια, μία τῆς ἐν
[16, 13]	παρασιωπᾶν, ἵνα μὴ τῷ τῆς	πατρίδος	ὀνόματι καὶ τῷ δοκεῖν οἰκειοτάτας
[16, 13]	δεῖ ῥοπὰς διδόναι ταῖς αὑτῶν	πατρίσι	τοὺς συγγραφέας, συγχωρήσαιμ᾽ ἄν, οὐ
[16, 21]	διὰ τὴν προσγεγενημένην ἐκ τοῦ	πατρὸς	εὐκαιρίαν· ὡς δὲ καταπλεύσας εἰς
[16, 1]	τὴν ἀναζυγὴν εἰς τὸ Θήβης	πεδίον	εἰσέβαλε, νομίζων εὐπορήσειν λείας μάλιστα
[16, 28]	ποτὲ μὲν γεφυρούμενον ὑπὸ τῶν	πεζεύειν	ἐπ᾽ ἀμφοτέρας τὰς ἠπείρους προαιρουμένων,
[16, 18]	περὶ αὑτὸν ἐσχηκὼς καὶ τῶν	πεζῶν	καὶ τῶν ἱππέων; ἁπλῶς γὰρ
[16, 37]	τὸν Σκοτίταν καὶ τὰ λοιπὰ	πειθαρχεῖν	Διδασκαλώνδᾳ τῷ Κρητί· τούτῳ γὰρ
[16, 33]	ἄγειν ἐξέσται, μὴ βουλομένῳ δὲ	πειθαρχεῖν	ἑτοίμως ὑπάρξειν τὸν πρὸς Ῥωμαίους
[16, 36]	τῷ παρ᾽ ἐκείνων ἀποτελείῳ καὶ	πειθαρχεῖτε	τοῖς ἐγγεγραμμένοις Ἐγγέγραπτο δ᾽ ἐν
[16, 26]	πρὸς Ῥωμαίους, μὴ βουλομένῳ δὲ	πείθεσθαι	τἀναντία συνεξακολουθήσειν ἔφασαν. Ὁ μὲν
[16, 24]	καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων πρεσβευτὰς εἰς τὸν	Πειραιᾶ,	καὶ νομίζων ἀναγκαῖον εἶναι τὸ
[16, 24]	Ἄτταλος δὲ καταπλεύσας εἰς τὸν	Πειραιᾶ	τὴν μὲν πρώτην ἡμέραν ἐχρημάτισε
[16, 19]	συγγραφεῦσι. Διὸ δεῖ μάλιστα μὲν	πειρᾶσθαι	πάντων κρατεῖν τῶν τῆς ἱστορίας
[16, 25]	τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς. Τοῦ δὲ	πεισθέντος	καὶ γράψαντος εἰσήνεγκαν τὴν ἐπιστολὴν
[16, 14]	παραπλήσιον ποιοῦντας ἀποχωρεῖν πρὸς τὸ	πέλαγος,	τέλος δὲ μετ᾽ ὀλίγων καταλειφθέντα
[16, 28]	προσαγορευομένου, παρὰ δέ τισιν Ἀτλαντικοῦ	πελάγους.	Δυνατὸν εἰς τὴν καθ᾽ ἡμᾶς
[16, 19]	εἶναι τὸ μὴ τὰς τῶν	πέλας	ἁμαρτίας ἴδια προτερήματα νομίζειν, καθάπερ
[16, 37]	Λακεδαίμονος. Οἱ δ᾽ ἐν τῇ	Πελλήνῃ	μισθοφόροι κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν
[16, 12]	ἐμὴν δόξαν. ~Ὅτι κατὰ τὴν	Πελοπόννησον	τίνα μὲν ἐξ ἀρχῆς προαίρεσιν
[16, 14]	τοὺς καιροὺς ὑπὸ τοῦ ναυάρχου	πεμφθείσης	περὶ τούτων τῇ τε βουλῇ
[16, 29]	ἔνδοθεν ἀντῳκοδομημένῳ τείχει, τὸ τηνικάδε	πέμψαντες	πρεσβευτὰς Ἰφιάδην καὶ Παντάγνωτον ἐκέλευον
[16, 36]	ἡλικίαις ἔχοντας τὰ ὅπλα καὶ	πένθ᾽	ἡμερῶν ἐφόδια καὶ πέντ᾽ ἀργύριον,
[16, 36]	καὶ πένθ᾽ ἡμερῶν ἐφόδια καὶ	πέντ᾽	ἀργύριον, ἁθροίζεσθαι παραυτίκα πάντας εἰς
[16, 7]	καὶ τριημιολίαι τρεῖς, λέμβοι δὲ	πέντε	καὶ εἴκοσι καὶ τὰ τούτων
[16, 2]	κατάφρακτα μὲν ἦν ἑξήκοντα καὶ	πέντε	σὺν τοῖς τῶν Βυζαντίων, μετὰ
[16, 30]	συνηθροίσθησαν εἰς τὴν ἐκκλησίαν, καὶ	πεντήκοντα	προεχειρίσαντο τῶν πρεσβυτέρων ἀνδρῶν καὶ
[16, 2]	τὸν ἀγῶνα κατάφρακτοι τρεῖς καὶ	πεντήκοντα,	σὺν δὲ τούτοις ἄφρακτα λέμβοι
[16, 2]	σὺν ταῖς πρίστεσιν ἑκατὸν καὶ	πεντήκοντα·	τὰς γὰρ ἐν τῇ Σάμῳ
[16, 14]	διᾶραι, τοὺς δὲ πολεμίους τὰς	πεντήρεις	ἐνάψασθαι καὶ καθορμισθέντας ἐπὶ τὴν
[16, 7]	μὲν τριημιολία μία καὶ δύο	πεντήρεις,	ἥλωσαν δὲ δύο τετρήρεις καὶ
[16, 6]	ἀπὸ τῶν ἰδίων, παραλαβὼν τέτταρας	πεντήρεις	καὶ τρεῖς ἡμιολίας, ἔτι δὲ
[16, 7]	δὲ Ῥοδίων διεφθάρησαν μὲν δύο	πεντήρεις	καὶ τριήρης, ἥλω δ᾽ οὐδέν.
[16, 3]	πᾶν. Ἐν ᾧ καιρῷ δύο	πεντήρεις	προσπεσοῦσαι, καὶ τρώσασαι τὴν ναῦν
[16, 5]	διέφθειραν. ~Ἐπιφανέστατα δ᾽ ἐκινδύνευσαν τρεῖς	πεντήρεις	τῶν Ῥοδίων, ἥ τε ναυαρχίς,
[16, 14]	Λάδην ναυμαχίᾳ δύο μὲν αὐτάνδρους	πεντήρεις	τῶν Ῥοδίων ὑποχειρίους γενέσθαι τοῖς
[16, 6]	τὸ συμβησόμενον, συνιδὼν Ἄτταλος μίαν	πεντήρη	τῶν ἰδίων ἐκτὸς τοῦ κινδύνου
[16, 5]	καιρῷ Θεοφιλίσκος, βοηθήσας μετὰ τριῶν	πεντήρων,	τὴν μὲν ναῦν οὐκ ἠδυνήθη
[16, 21]	παρῆν ταῦτα πάντ᾽ ἐζηλωκὼς καὶ	πεπεισμένος	αὑτὸν μὲν ἄνδρα γεγονέναι διὰ
[16, 2]	ἐσπούδαζε ποιήσασθαι τὸν ἀνάπλουν αἰφνίδιον,	πεπεισμένος	καταταχήσειν καὶ τὸ λοιπὸν ἀσφαλῶς
[16, 2]	ἀνάπλουν αὐτῶν γενέσθαι διαλελυμένον, ἅτε	πεπεισμένων	τὸν Φίλιππον, καθάπερ εἶπον, ἔτι
[16, 11]	δέκα στάδια. Καταπεφήμισται δὲ καὶ	πεπίστευται	παρὰ μὲν τοῖς Βαργυλιήταις διότι
[16, 11]	σκιὰν ἀπηλγηκυίας ἐστὶ ψυχῆς· ὃ	πεποίηκε	Θεόπομπος, φήσας τοὺς εἰς τὸ
[16, 13]	καὶ προσέτι πεπολίτευνται καὶ καθόλου	πεποίηνται	τὴν πραγματείαν οὐκ ὠφελείας χάριν,
[16, 16]	τὴν ἐπάνοδον ἐκ τῆς Μεσσήνης	πεποιῆσθαι	τὸν Νάβιν κατὰ τὴν πύλην
[16, 8]	ἐπὶ τὸ καλούμενον Ἄργεννον ἐδόκει	πεποιῆσθαι	τὸν ὅρμον ἐπὶ τῶν ναυαγίων.
[16, 13]	τοὺς καιροὺς γεγόνασι καὶ προσέτι	πεπολίτευνται	καὶ καθόλου πεποίηνται τὴν πραγματείαν
[16, 25]	εὐεργεσίας τὰς αὑτοῦ τοῖς εὖ	πεπονθόσι,	τῆς εἰσόδου παρῆκαν, γράψαντα δ᾽
[16, 25]	εἰς τὸν δῆμον, ἐξαρίθμησις τῶν	πεπραγμένων	αὐτῷ πρὸς Φίλιππον κατὰ τοὺς
[16, 29]	οἱ Μακεδόνες τῷ κατὰ τὸ	πεπτωκὸς	ὑπὸ τῶν ἔνδοθεν ἀντῳκοδομημένῳ τείχει,
[16, 28]	διὰ τοῦ καθ᾽ Ἡρακλέους στήλας	περαιωθέντα	στόματος, οὕτως οὐδ᾽ ἐκ τῆς
[16, 23]	αὐτοῦ πρεσβείας εἰς Ῥώμην, διόπερ	πέρας	ἔχει τὰ κατὰ τὴν Λιβύην.
[16, 28]	τῶν ἐθνῶν τῶν πρὸς τοῖς	πέρασι	κατοικούντων τῆς Λιβύης καὶ τῆς
[16, 1]	ὁ βασιλεὺς παραγενόμενος εἰς τὸ	Πέργαμον	καὶ νομίζων οἷον αὐτόχειρ Ἀττάλου
[16, 1]	τῶν τόπων ὀχυρότητας οἱ τὸ	Πέργαμον	παραφυλάττοντες· ἀπὸ δὲ τῆς χώρας
[16, 18]	τῇ μάχῃ, τὸ κάλλιστον σύστημα	περὶ	αὑτὸν ἐσχηκὼς καὶ τῶν πεζῶν
[16, 19]	Ὃ δὴ κἂν ἐγὼ παρακαλέσαιμι	περὶ	αὑτοῦ τοὺς καθ᾽ ἡμᾶς καὶ
[16, 13]	προειρημένας ναυμαχίας συνετελέσθη, βούλομαι βραχέα	περὶ	αὐτῶν διαλεχθῆναι. Ποιήσομαι δ᾽ οὐ
[16, 13]	ἐναντίας τοῖς συμβεβηκόσιν ἀποφάσεις ποιεῖσθαι	περὶ	αὐτῶν. Ἱκανὰ γὰρ τὰ κατ᾽
[16, 31]	καὶ τὴν σωτηρίαν τοῖς ἀπηλπισμένοις,	περὶ	δ᾽ Ἀβυδηνῶν τὴν ἐναντίαν εἶχε
[16, 19]	καθάπερ αἱ λοιπαὶ τῶν γραφῶν.	Περὶ	δὲ τῆς τῶν τόπων ἀγνοίας
[16, 33]	Πτολεμαίου πράγμασιν ἐπιβάλλειν τὰς χεῖρας,	περὶ	δὲ τῶν εἰς Ἄτταλον καὶ
[16, 14]	τῶν κατὰ μέρος ἐν τῇ	περὶ	Λάδην ναυμαχίᾳ δύο μὲν αὐτάνδρους
[16, 13]	τοιγαροῦν ἀμφότεροι πρῶτον μὲν τὴν	περὶ	Λάδην ναυμαχίαν οὐχ ἥττω τῆς
[16, 16]	ἐνεχθέντα τόπον ὑπὸ γῆς ἐκβάλλειν	περὶ	Λυκόαν τῆς Ἀρκαδίας. Ὁ δὲ
[16, 17]	Κοίλῃ Συρίᾳ περὶ τὸ Πάνιον,	περὶ	μὲν τὴν τῆς λέξεως κατασκευὴν
[16, 29]	σῶμα. Τοῦ δὲ Φιλίππου προστάττοντος	περὶ	πάντων ἐπιτρέπειν ἢ μάχεσθαι γενναίως,
[16, 37]	ἐξαπέστειλε τοὺς ἐπιλέκτους, ὥστε νυκτερεύσαντας	περὶ	Σελλασίαν ἅμα τῷ φωτὶ κατὰ
[16, 11]	τῶν συγγραφέων τερατευομένοις καὶ λογοποιοῦσι	περὶ	τὰ τοιαῦτα· τὸ δ᾽ ὑπεραῖρον
[16, 28]	Γνοίη δ᾽ ἄν τις τὰ	περὶ	τὰς προειρημένας πόλεις οὐχ οὕτως
[16, 8]	γὰρ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἔτι	περὶ	ταῦτα γινομένου τοῦ βασιλέως διαπεμψάμενοι
[16, 20]	τὸ πλεῖον μέρος τοῦ βίου	περὶ	ταῦτα καὶ σὺν τούτοις εἶχε
[16, 7]	κατάφρακτοι μὲν δέκα, λέμβοι δὲ	περὶ	τετταράκοντα τὸν ἀριθμόν· ἥλωσαν δὲ
[16, 33]	τὸν προειρημένον, ὃς καὶ συμμίξας	περὶ	τὴν Ἄβυδον διεσάφει τῷ βασιλεῖ
[16, 21]	στρατιωτικὰς χάριτας. ~Ἐφ᾽ οἷς οἱ	περὶ	τὴν αὐλὴν ἀσχάλλοντες πάντα παρεσημαίνοντο
[16, 21]	Πάντων δ᾽ αὐτῷ συγκατατιθεμένων τῶν	περὶ	τὴν αὐλὴν διὰ τὸ τὸν
[16, 20]	Διόνυσον τεχνίταις, μάλιστα δὲ τοῖς	περὶ	τὴν αὐλὴν ἡγεμόσι καὶ στρατιώταις.
[16, 21]	εἰς τὴν Μακεδονίαν συνέμιξε τοῖς	περὶ	τὴν αὐλὴν νεανίσκοις, ὑπολαβὼν εἶναι
[16, 37]	τῆς Τεγέας, καὶ νυκτοπορήσας ἐνεργῶς	περὶ	τὴν ἑωθινὴν ἐνεκάθισε τὴν στρατιὰν
[16, 2]	~Ὅτι μετὰ τὸ συντελεσθῆναι τὴν	περὶ	τὴν Λάδην ναυμαχίαν καὶ τοὺς
[16, 16]	δι᾽ ἄγνοιαν γέγονε, τὸ δὲ	περὶ	τὴν ναυμαχίαν διὰ τὴν πρὸς
[16, 15]	μὲν γὰρ Εὐρώτας καὶ τὰ	περὶ	τὴν Σελλασίαν κεῖται τῆς Σπάρτης
[16, 16]	τὸν χειρισμὸν τῆς ὑποθέσεως, ἀλλὰ	περὶ	τὴν τῆς λέξεως κατασκευὴν ἐσπούδακε,
[16, 16]	μέμψαιτο; διότι τὸ πλεῖον οὐ	περὶ	τὴν τῶν πραγμάτων ζήτησιν οὐδὲ
[16, 24]	τὴν παρουσίαν αὐτοῦ μεγαλομερῶς ἐψηφίσατο	περὶ	τῆς ἀπαντήσεως καὶ τῆς ὅλης
[16, 38]	πλείω λέγειν ἔχοντες, καὶ μάλιστα	περὶ	τῆς γενομένης περὶ τὸ ἱερὸν
[16, 32]	ἀποστῆναι τῆς μάχης, δυσελπιστήσαντα καὶ	περὶ	τῆς ὅλης ἐπιβολῆς. Οὐ γὰρ
[16, 37]	τούτῳ γὰρ ἐπεπιστεύκει καὶ διετέτακτο	περὶ	τῆς ὅλης ἐπιβολῆς. Οὗτοι μὲν
[16, 30]	τῶν ἐχθρῶν ἢ τελευτήσειν μαχόμενοι	περὶ	τῆς πατρίδος. Ἐπὶ δὲ πᾶσι
[16, 33]	σαφὲς ἀκούσαντες ἐν τῇ Ῥόδῳ	περὶ	τῆς τῶν Ἀβυδηνῶν πολιορκίας καὶ
[16, 4]	νεῶν πλήθει. Καὶ τὰ μὲν	περὶ	τὸ δεξιὸν κέρας τοῦ Φιλίππου
[16, 38]	καὶ μάλιστα περὶ τῆς γενομένης	περὶ	τὸ ἱερὸν ἐπιφανείας, εἰς ἕτερον
[16, 38]	αὐτῷ καὶ τῶν Ἰουδαίων οἱ	περὶ	τὸ ἱερὸν τὸ προσαγορευόμενον Ἱεροσόλυμα
[16, 20]	φυλακὴν χρημάτων καὶ καθόλου τὴν	περὶ	τὸ λυσιτελὲς οἰκονομίαν, ἀφυέστατος ὑπῆρχε
[16, 17]	πρὸς Σκόπαν ἐν Κοίλῃ Συρίᾳ	περὶ	τὸ Πάνιον, περὶ μὲν τὴν
[16, 29]	προαιρῆται μετὰ τῆς ἐσθῆτος τῆς	περὶ	τὸ σῶμα. Τοῦ δὲ Φιλίππου
[16, 22]	εἶναι συνέβαινε καὶ τὴν φαντασίαν	περὶ	τὸν ἄνδρα καὶ τὴν τοῦ
[16, 18]	λαιὸν ἐπεφεύγει πᾶν ὑπὸ τῶν	περὶ	τὸν Ἀντίοχον ἡττημένον. Ποῖον οὖν
[16, 4]	τὰ ὅλα, πολὺ δὲ τοὺς	περὶ	τὸν Ἄτταλον ἐπικυδεστέρας ἔχειν τὰς
[16, 2]	πολὺ τοῖς λογισμοῖς· οἱ γὰρ	περὶ	τὸν Ἄτταλον καὶ Θεοφιλίσκον, ἅμα
[16, 6]	τοῦ δεξιοῦ κέρατος κατακρατούντων τῶν	περὶ	τὸν Ἄτταλον, καὶ συνεγγιζόντων ἤδη
[16, 3]	ἔρημον ἀπολειφθὲν ὑποχείριον ἐγένετο τοῖς	περὶ	τὸν Ἄτταλον. Ὁ δὲ Διονυσόδωρος
[16, 2]	ἔτι γὰρ αὐτὸν ἤλπιζον οἱ	περὶ	τὸν Ἄτταλον προσκαρτερήσειν τῇ τῶν
[16, 6]	ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς οἱ	περὶ	τὸν Ἄτταλον· τὰ γὰρ ἐπιφανέστατα
[16, 4]	λέμβοι, κατὰ τοσοῦτον διέφερον οἱ	περὶ	τὸν Ἄτταλον τῷ τῶν καταφράκτων
[16, 5]	πληγεῖσαν αὔτανδρον καταδῦναι, τοὺς δὲ	περὶ	τὸν Αὐτόλυκον, εἰσρεούσης εἰς τὴν
[16, 6]	Ὁ δὲ Διονυσόδωρος ὑπονοήσας τὸ	περὶ	τὸν αὑτοῦ βασιλέα γεγονός, ἥθροιζε
[16, 20]	Ἑλλάδος παραγεγονόσι πρεσβευταῖς καὶ τοῖς	περὶ	τὸν Διόνυσον τεχνίταις, μάλιστα δὲ
[16, 4]	ἐκ τῆς ἀναγωγῆς συνῆψαν τοῖς	περὶ	τὸν Θεοφιλίσκον, τότε κατὰ πρόσωπον
[16, 11]	τοῖς πλείστοις Βαργυλιητικῷ συνωνύμως ταῖς	περὶ	τὸν μυχὸν αὐτοῦ πόλεσιν ἐκτισμέναις.
[16, 18]	φησὶ γὰρ αὐτὸν ἰδόντα τοὺς	περὶ	τὸν νεώτερον Ἀντίοχον ἐκ τοῦ
[16, 17]	ἐπενεχθέντα τρέψασθαι τοὺς ἱππέας τοὺς	περὶ	τὸν Πτολεμαῖον τὸν Ἀερόπου καὶ
[16, 17]	γὰρ πρώτην διασαφεῖν τὴν τῶν	περὶ	τὸν Σκόπαν ἔκταξιν, τῷ μὲν
[16, 37]	ἐνεκάθισε τὴν στρατιὰν ἐν τοῖς	περὶ	τὸν Σκοτίταν προσαγορευομένοις τόποις, ὅς
[16, 6]	Ἀττάλου διὰ τὸ κατάγειν τοὺς	περὶ	τὸν Φίλιππον ἀναδεδεμένους τὴν βασιλικὴν
[16, 27]	μοι δοκεῖ καὶ τότε γεγονέναι	περὶ	τὸν Φίλιππον· ἀσχάλλων γὰρ ἐπὶ
[16, 16]	τὴν τῶν πραγμάτων ζήτησιν οὐδὲ	περὶ	τὸν χειρισμὸν τῆς ὑποθέσεως, ἀλλὰ
[16, 15]	~Ἑξῆς δὲ τοῖς προειρημένοις γράφουσι	περὶ	τοῦ κατὰ Μεσσηνίους παρασπονδήματος. Ἐν
[16, 23]	καὶ πολλὰς καὶ ποικίλας εἶχε	περὶ	τοῦ μέλλοντος ἐπινοίας. Ἅμα μὲν
[16, 2]	ναυσίν, ἠπορεῖτο καὶ δυσχρήστως διέκειτο	περὶ	τοῦ μέλλοντος. Οὐκ ἐπιδεχομένων δὲ
[16, 15]	τόποις. Τὸ δ᾽ αὐτὸ καὶ	περὶ	τοὺς κατὰ τὴν Λακεδαίμονα συμβέβηκεν·
[16, 1]	εἰσέβαλε, νομίζων εὐπορήσειν λείας μάλιστα	περὶ	τούτους τοὺς τόπους. Ἀποπεσὼν δὲ
[16, 18]	ἱππέων; ἁπλῶς γὰρ οὐδὲν εἴρηται	περὶ	τούτων. Ποῦ δ᾽ ὁ πρεσβύτερος
[16, 14]	καιροὺς ὑπὸ τοῦ ναυάρχου πεμφθείσης	περὶ	τούτων τῇ τε βουλῇ καὶ
[16, 13]	μέρος γραφόντων πράξεις γεγράφασι καὶ	περὶ	τούτων τῶν καιρῶν, ἐν οἷς
[16, 31]	γὰρ δοκοῦσι τὰ παραπλήσια βουλεύσασθαι	περὶ	τῶν ἀναγκαίων, οὐκ εἰς τέλος
[16, 30]	λεγόμενα, συνελθόντες εἰς ἐκκλησίαν ἐβουλεύοντο	περὶ	τῶν ἐνεστώτων ἀπονοηθέντες ταῖς γνώμαις.
[16, 24]	ἐλθεῖν Ἀθήναζε χάριν τοῦ συνδιαλαβεῖν	περὶ	τῶν ἐνεστώτων. Ὁ δὲ βασιλεὺς
[16, 31]	τὴν Αἰτωλῶν ἔφοδον, ἐβουλεύσαντο παραπλήσια	περὶ	τῶν ἐνεστώτων· ὑπὲρ ὧν τὰ
[16, 30]	τοὺς ἱερέας καὶ τὰς ἱερείας	περὶ	τῶν προειρημένων. Ταῦτα δ᾽ ἐπικυρώσαντες
[16, 26]	Ῥωμαῖοι καὶ πρὸς Ἠπειρώτας εἶπαν	περὶ	Φιλίππου παραπλέοντες ἐν Φοινίκῃ καὶ
[16, 13]	Λάδην ναυμαχίαν οὐχ ἥττω τῆς	περὶ	Χίον, ἀλλ᾽ ἐνεργεστέραν καὶ παραβολωτέραν
[16, 9]	ἐν Κέῳ τετραπόλεως Βαβράντιον, τόπος	περὶ	Χίον. Κάνδασα φρούριον Καρίας. ~Μετὰ
[16, 8]	~Καὶ τὸ μὲν τέλος τῆς	περὶ	Χίον ναυμαχίας τοιοῦτον συνέβη γενέσθαι,
[16, 25]	γράψαντα δ᾽ αὐτὸν ἠξίουν ἐκδοῦναι	περὶ	ὧν ὑπολαμβάνει συμφέρειν πρὸς τοὺς
[16, 19]	συντάξεως καὶ διὰ τὴν καθόλου	περιβολὴν	τῶν πραγμάτων. ~Ὅτι ὁ Τληπόλεμος
[16, 1]	μὲν ἄλσος ἐκτεμών, τὸν δὲ	περίβολον	διαρρίψας, τούς τε ναοὺς ἐκ
[16, 37]	ὅπλοις. ~Ταῦτα δὲ διεστρατήγει καὶ	περιεβάλλετο	τῇ διανοίᾳ διὰ τὸ πλῆθος
[16, 3]	καὶ τῶν πυργούχων· οὗ γενομένου	περιέστησαν	αὐτὸν πανταχόθεν οἱ πολέμιοι. Κραυγῆς
[16, 28]	δ᾽ ἡ τῶν Ἀβυδηνῶν πόλις	περιέχεται	μὲν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν
[16, 31]	συμφορὰς οἷον ἐλεήσασα παραυτίκα διωρθώσατο,	περιθεῖσα	τὴν νίκην ἅμα καὶ τὴν
[16, 2]	δὲ τοῖς εὐωνύμοις. Φίλιππος δὲ	περικαταλαμβανόμενος	τοῖς καιροῖς, δοὺς τὸ σύνθημα
[16, 6]	πολὺ τὴν ναυμαχίαν, τῇ δὲ	περιπετείᾳ	τῇ κατὰ τὸν Ἄτταλον ἐπαρθείς,
[16, 31]	ἄν τις ἐπὶ τῆς Ἀβυδηνῶν	περιπετείας	μέμψαιτο τῇ τύχῃ, διότι τὰς
[16, 27]	χεῖρον τῶν πραγμάτων ῥοπαὶ καὶ	περιστάσεις	ἀλλοιοῦσι τὰς προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων,
[16, 22]	γεγονέναι παντὸς φόβου καὶ πάσης	περιστάσεως,	ἀλλὰ καὶ κρατεῖν τῶν ἐχθρῶν,
[16, 29]	τὰ μὲν ἀποσταυρώσας, τὰ δὲ	περιχαρακώσας	τοὺς Ἀβυδηνοὺς ἐπολιόρκει καὶ κατὰ
[16, 24]	τοῦ Φιλίππου πόλεμον ἑτοίμους ὄντας	περιχαρὴς	ἦν. Τῇ δ᾽ ἐπαύριον ἅμα
[16, 5]	τοὺς ἐπιβάτας ἐξέβαλε. Ταχὺ δὲ	περιχυθέντων	αὐτῷ λέμβων πλειόνων καὶ καταφράκτων
[16, 39]	τὴν τόλμαν. Κατὰ γὰρ τὴν	Περσῶν	ἔφοδον ἐκπλαγέντων τῶν ἄλλων διὰ
[16, 31]	ζῶντες ἔτι πρόληψιν ἔχειν τοῦ	πεσεῖσθαι	τὰ σφέτερα τέκνα καὶ τὰς
[16, 30]	τοιαύτην γνώμην κατέστησαν ὥστ᾽ ἐπειδὰν	πέσῃ	τὸ διατείχισμα, τότ᾽ ἐπὶ τοῦ
[16, 32]	μητράσιν ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείρια.	~Πεσόντος	γὰρ τοῦ διατειχίσματος, ἐπιβάντες ἐπὶ
[16, 29]	προσαχθέντων μηχανημάτων τὰ μὲν τοῖς	πετροβόλοις	τύπτοντες διεσάλευσαν, τὰ δὲ τῷ
[16, 10]	τῆς ἐπιβολῆς αὐτῷ διὰ τὸ	πετρώδη	τὸν τόπον ὑπάρχειν ἐπινοεῖ τι
[16, 16]	γὰρ τὸν Ἀλφειὸν ἐκ τῆς	πηγῆς	εὐθέως κρυφθέντα καὶ πολὺν ἐνεχθέντα
[16, 16]	οὐ πολὺν τόπον ἀποσχὼν τῆς	πηγῆς,	καὶ κρυφθεὶς ἐπὶ δέκα στάδια,
[16, 18]	τὴν φάλαγγα ταῖς εὐχειρίαις καὶ	πιεζομένην	ὑπὸ τῶν Αἰτωλῶν ἀναχωρεῖν ἐπὶ
[16, 6]	γὰρ ὑπέδραμέ τις ἔννοια καὶ	πιθανότης	τοῖς ἀνθρώποις ὡς ἀπολωλότος τοῦ
[16, 11]	μόνον τῆς τῶν εὐλόγων ἐκτὸς	πίπτει	θεωρίας, ἀλλὰ καὶ τῆς τοῦ
[16, 12]	παρ᾽ οὐδὲν ποιησάμενος τὰς προειρημένας	πίστεις	ἐπεβάλετο παρασπονδῆσαι τὴν τῶν Μεσσηνίων
[16, 30]	τῶν πρεσβυτέρων ἀνδρῶν καὶ μάλιστα	πιστευομένων,	ἔτι δὲ τὴν σωματικὴν δύναμιν
[16, 29]	παραδόσεως. Τὰς μὲν γὰρ ἀρχὰς	πιστεύοντες	αὑτοῖς οἱ τὴν Ἄβυδον κατοικοῦντες
[16, 10]	πανδημεί, τῶν ἐρεισμάτων ἐμπρησθέντων, τηνικάδε	πιστεύσαντες	τοῖς λεγομένοις παρέδοσαν τὴν πόλιν.
[16, 21]	ἀξίαν ποιεῖσθαι τῆς ἐγκεχειρισμένης αὐτῷ	πίστεως·	αὕτη δ᾽ ἦν ἡ σφραγὶς
[16, 39]	διαφυλάξαι τὴν πρὸς τὸν Πτολεμαῖον	πίστιν.	Διὸ καθάπερ καὶ κατ᾽ ἰδίαν
[16, 39]	πραγμάτων καὶ τῷ τηρεῖν τὴν	πίστιν	πολὺ διαφέρουσι καὶ συλλήβδην ἀνυπόστατον
[16, 4]	κατὰ πρύμναν ἐμβάλλοντες, τοῖς δὲ	πλαγίοις	καὶ στρεφομένοις ἀκμὴν προσπίπτοντες οὓς
[16, 16]	ἐποιήσατο τὴν ἐπάνοδον Νάβις· ᾧ	πλανηθεὶς	ἔγγιον ὑπέλαβε τὴν Τεγέαν εἶναι
[16, 10]	Φίλιππος ἐνεφάνιζε διότι πρὸς δύο	πλέθρα	τοῦ τείχους αὐτοῖς ἐξήρεισται, καὶ
[16, 20]	εὐθέως πότους συνῆγε καὶ τὸ	πλεῖον	μέρος τοῦ βίου περὶ ταῦτα
[16, 27]	τοῖς γεγονόσιν ἐλαττώμασι, καὶ τὸ	πλεῖον	ὀργῇ καὶ θυμῷ χρώμενος, παραστατικῶς
[16, 16]	ἂν Ζήνωνι μέμψαιτο; διότι τὸ	πλεῖον	οὐ περὶ τὴν τῶν πραγμάτων
[16, 1]	εἰ λυττῶντι τῷ θυμῷ, τὸ	πλεῖον	τῆς ὀργῆς οὐκ εἰς τοὺς
[16, 28]	τῶν πόλεων τὸ μὲν διὰ	πλειόνων	ἐξαριθμεῖσθαι μάταιον εἶναί μοι δοκεῖ
[16, 5]	Ταχὺ δὲ περιχυθέντων αὐτῷ λέμβων	πλειόνων	καὶ καταφράκτων νεῶν, τοὺς μὲν
[16, 2]	αὐτῷ, τῶν δὲ πολεμίων ἐφορμούντων	πλείοσι	καταφράκτοις ναυσίν, ἠπορεῖτο καὶ δυσχρήστως
[16, 13]	δ᾽ ἀξίους εἶναι κρίνω διὰ	πλείους	αἰτίας. Καὶ γὰρ κατὰ τοὺς
[16, 16]	ἐπὶ τούτῳ σεμνυνόμενος, καθάπερ καὶ	πλείους	ἕτεροι τῶν ἐπιφανῶν συγγραφέων; ἐγὼ
[16, 19]	καὶ τῶν μεγίστων ἐν αὐτῇ	πλείστην	ποιεῖσθαι πρόνοιαν. Ταῦτα μὲν οὖν
[16, 11]	πόλεως, προσαγορευομένῳ, παρὰ δὲ τοῖς	πλείστοις	Βαργυλιητικῷ συνωνύμως ταῖς περὶ τὸν
[16, 20]	τῶν χρημάτων ἐξουσίαν, τὸ μὲν	πλεῖστον	μέρος τῆς ἡμέρας κατέτριβε σφαιρομαχῶν
[16, 5]	καὶ καταφράκτων νεῶν, τοὺς μὲν	πλείστους	ἀπέβαλε τῶν ἐπιβατῶν ἐπιφανῶς ἀγωνισαμένους,
[16, 32]	διαλυθείσης τῆς μάχης, τῶν μὲν	πλείστων	τεθνεώτων ἐπὶ τοῦ πτώματος, τῶν
[16, 38]	Ἱεροσόλυμα κατοικοῦντες. Ὑπὲρ οὗ καὶ	πλείω	λέγειν ἔχοντες, καὶ μάλιστα περὶ
[16, 4]	τραύματα διδόντες ἀβοηθήτους ἐσκεύαζον τὰς	πληγάς.	Σπανίως δ᾽ εἰς τοῦτο συγκατέβαινον·
[16, 4]	σκάφη ποιοῦντες ἐξάλους ἐλάμβανον τὰς	πληγάς,	τοῖς δὲ πολεμίοις ὕφαλα τὰ
[16, 5]	ἔμβολον, συνέβη δὴ τὴν μὲν	πληγεῖσαν	αὔτανδρον καταδῦναι, τοὺς δὲ περὶ
[16, 3]	αὐτὸς μὲν ἔξαλον ἔλαβε τὴν	πληγήν,	ἀναστείρου τῆς νεὼς οὔσης, τὴν
[16, 3]	γὰρ αὐτῇ τριημιολίας, ταύτῃ δοῦσα	πληγὴν	βιαίαν κατὰ μέσον τὸ κύτος
[16, 3]	προεμβαλὼν ταύτῃ καιρίαν καὶ ὕφαλον	πληγήν,	ἐπὶ πολὺ τῶν ἐπὶ τοῦ
[16, 4]	Ἄτταλον τῷ τῶν καταφράκτων νεῶν	πλήθει.	Καὶ τὰ μὲν περὶ τὸ
[16, 12]	φεύγουσι τὰς ἑαυτῶν πατρίδας ἥθροισε	πλῆθος	ἀνθρώπων ἀνοσίων εἰς τὴν Σπάρτην,
[16, 37]	ἡμέραν, ἐν ᾗ συναθροίζεσθαι τὸ	πλῆθος	ἔμελλε τῶν Ἀχαιῶν εἰς Τεγέαν,
[16, 6]	ἐν τοῖς λέμβοις, συνθεασάμενοι ποτηρίων	πλῆθος	καὶ πορφυρῶν ἱματίων καὶ τῶν
[16, 33]	ἑτοίμου παρέλαβε. Θεωρῶν δὲ τὸ	πλῆθος	καὶ τὴν ὁρμὴν τῶν σφᾶς
[16, 2]	μὲν τοῦ Φιλίππου νεῶν τὸ	πλῆθος	τὸ συγκαταστὰν εἰς τὸν ἀγῶνα
[16, 3]	θορύβου γενομένου τὸ μὲν λοιπὸν	πλῆθος	τῶν ἐπιβατῶν ἅμα τῷ σκάφει
[16, 18]	αὐτός φησι· τὸ δὲ λοιπὸν	πλῆθος	τῶν ἱππέων τὸ μερισθὲν ἐπὶ
[16, 37]	περιεβάλλετο τῇ διανοίᾳ διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν ὠτακουστῶν καὶ κατασκόπων τοῦ
[16, 25]	ταύτης ἀναγνωσθείσης ἕτοιμον ἦν τὸ	πλῆθος	ψηφίζεσθαι τὸν πόλεμον καὶ διὰ
[16, 22]	τὸν ἄνδρα καὶ τὴν τοῦ	πλήθους	εὔνοιαν πρὸς αὐτόν. Καὶ τοῦτ᾽
[16, 11]	πρὸς τὸ διασῴζειν τὴν τοῦ	πλήθους	εὐσέβειαν πρὸς τὸ θεῖον, δοτέον
[16, 4]	~Τῶν δὲ λοιπῶν νεῶν τοῦ	πλήθους	ὁ κίνδυνος ἐφάμιλλος ἦν· καθ᾽
[16, 10]	τῶν ὀρυγμάτων, ὥστε διὰ τοῦ	πλήθους	τῆς σωρευομένης γῆς στοχαζομένους καταπλαγεῖς
[16, 36]	ἐν ταύτῃ ταὐτὰ τοῖς πρόσθεν,	πλὴν	διότι τὸ τῆς ἑξῆς κειμένης
[16, 36]	ἡ παρασκευή, εἶτα ποῦ πορεύεται,	πλὴν	τῆς ἑξῆς πόλεως, οὐδεὶς ἁπλῶς
[16, 5]	οὐκ ἠδυνήθη σῶσαι διὰ τὸ	πλήρη	θαλάττης εἶναι, δύο δὲ ναῦς
[16, 21]	οὖν ἐκ τῆς Ἀλεξανδρείας ἐκπλεῦσαι	πλήρης	ἦν τύφου διά τε τὴν
[16, 7]	τετρήρεις καὶ λέμβοι σὺν τοῖς	πληρώμασιν	ἑπτά. Τῶν δὲ παρ᾽ Ἀττάλου
[16, 7]	καὶ εἴκοσι καὶ τὰ τούτων	πληρώματα·	ἐν δὲ τῇ πρὸς Ῥοδίους
[16, 7]	μὲν εἰς τρισχιλίους, τῶν δὲ	πληρωμάτων	εἰς ἑξακισχιλίους. Ἑάλωσαν δὲ ζωγρίᾳ
[16, 6]	μὲν ὁ βασιλεὺς μετὰ τῶν	πληρωμάτων	εἰς τὰς Ἐρυθρὰς ἀπεχώρησε, τῶν
[16, 17]	τὰ δὲ μεταξὺ τῶν θηρίων	πληρῶσαι	τοῖς τοξόταις καὶ σφενδονήταις, αὐτὸν
[16, 3]	ἀναλαβεῖν· διὸ καὶ προσκρεμαμένου τοῦ	πλοίου	τοῖς ὅλοις ἐδυσχρηστεῖτο καὶ δυσκίνητος
[16, 6]	τὰς Ἐρυθρὰς ἀπεχώρησε, τῶν δὲ	πλοίων	καὶ τῆς βασιλικῆς κατασκευῆς ἐγκρατὴς
[16, 33]	Ἀβυδηνούς, δι᾽ Αἰγαίου ποιησάμενος τὸν	πλοῦν	εἰς Τένεδον, ὁμοίως δὲ καὶ
[16, 2]	Φιλίππῳ τὸν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν	πλοῦν.	Ἐξ οὗ δὴ καὶ μάλιστ᾽
[16, 28]	τὰς ἠπείρους προαιρουμένων, ποτὲ δὲ	πλωτευόμενον	συνεχῶς· τὸ δὲ καθ᾽ Ἡρακλείους
[16, 18]	ὑπὸ τῶν Αἰτωλῶν ἀναχωρεῖν ἐπὶ	πόδα,	τὰ δὲ θηρία τοὺς ἐγκλίνοντας
[16, 36]	τῶν Ἀχαϊκῶν πόλεων ἁπασῶν καὶ	ποῖαι	δύνανται κατὰ τὰς αὐτὰς ὁδοὺς
[16, 36]	πρὸς τίνα πρᾶξιν ἢ πρὸς	ποίαν	ἐπιβολήν ἐστιν ἡ παρασκευή, εἶτα
[16, 19]	ἐλυπήθη μὲν ὡς ἔνι μάλιστα,	ποιεῖν	δ᾽ οὐδὲν εἶχε, τήν γε
[16, 19]	ἴδια προτερήματα νομίζειν, καθάπερ ἔνιοι	ποιεῖν	εἰώθασιν, ἀλλὰ μὴ μόνον τῶν
[16, 17]	φάλαγγας, ἐπεὶ συνέβαλλον ἀλλήλαις, μάχην	ποιεῖν	ἰσχυράν. Ὅτι δὲ συμβαλεῖν ἀδύνατον
[16, 11]	σωμάτων ἐν φωτὶ τιθέμενα μὴ	ποιεῖν	σκιὰν ἀπηλγηκυίας ἐστὶ ψυχῆς· ὃ
[16, 1]	Ὁ δὲ Ζεῦξις ὑπεκρίνετο μὲν	ποιεῖν	τὰ κατὰ τὰς συνθήκας, οὐκ
[16, 2]	τοῦ δεξιοῦ καὶ παραγγείλας ἀντιπρώρρους	ποιεῖν	τὰς ναῦς καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς
[16, 34]	καὶ διαλεγομένων ὑπὲρ τοῦ μὴ	ποιεῖσθαι	διαλύσεις πρὸς Φίλιππον ἄνευ Ῥωμαίων,
[16, 16]	δὲ φημὶ μὲν δεῖν πρόνοιαν	ποιεῖσθαι	καὶ σπουδάζειν ὑπὲρ τοῦ δεόντως
[16, 21]	ἔφη λάθρᾳ καὶ κατ᾽ ἰδίαν	ποιεῖσθαι	κατ᾽ αὐτοῦ τὰς διαβολάς, αὐτὸς
[16, 13]	τὰς ἐναντίας τοῖς συμβεβηκόσιν ἀποφάσεις	ποιεῖσθαι	περὶ αὐτῶν. Ἱκανὰ γὰρ τὰ
[16, 19]	καθ᾽ ὅσον οἷοί τ᾽ ἐσμέν,	ποιεῖσθαι	πρόνοιαν καὶ διόρθωσιν χάριν τῆς
[16, 19]	τῶν μεγίστων ἐν αὐτῇ πλείστην	ποιεῖσθαι	πρόνοιαν. Ταῦτα μὲν οὖν προήχθην
[16, 37]	μισθοφόροι βοηθήσαντες παρενοχλῶσιν αὐτούς, συνέταξε	ποιεῖσθαι	τὴν ἀποχώρησιν ἐπὶ τὸν Σκοτίταν
[16, 18]	τὰς τοῦ νικᾶν ἐλπίδας ἀπογνόντα,	ποιεῖσθαι	τὴν ἀποχώρησιν· μετὰ δὲ ταῦτα
[16, 15]	διαβαίνειν τὸν προτιθέμενον παρὰ Θαλάμας	ποιεῖσθαι	τὴν πορείαν εἰς τὴν Μεσσηνίαν.
[16, 21]	πρὸς τοὺς ἐκτὸς ἀπάντησιν ἀξίαν	ποιεῖσθαι	τῆς ἐγκεχειρισμένης αὐτῷ πίστεως· αὕτη
[16, 31]	νικᾶν ἐλπίδας διὰ τὸ μέλλειν	ποιεῖσθαι	τὸν κίνδυνον πρὸς τοὺς Θετταλοὺς
[16, 30]	κατάρας ἠνάγκασαν ἐπὶ τῶν ἐμπύρων	ποιεῖσθαι	τοὺς ἱερέας καὶ τὰς ἱερείας
[16, 28]	μεταξὺ Σηστοῦ καὶ Ἀβύδου διαστήματος	ποιησάμενον	τὸν εἴσπλουν. Ὥσπερ δὲ πρός
[16, 10]	φρούριον Καρίας. ~Μετὰ ταῦτα δὲ	ποιησάμενος	ὁ Φίλιππός τινας ἀπράκτους προσβολὰς
[16, 12]	ἐπ᾽ αὐτοὺς ἴοι, παρ᾽ οὐδὲν	ποιησάμενος	τὰς προειρημένας πίστεις ἐπεβάλετο παρασπονδῆσαι
[16, 1]	ἀρχὰς ἐπὶ Θυατείρων· ἐκεῖθεν δὲ	ποιησάμενος	τὴν ἀναζυγὴν εἰς τὸ Θήβης
[16, 15]	μηδὲν διαφέρειν τοῦ λέγειν ὅτι	ποιησάμενός	τις ἐκ Κορίνθου τὴν ὁρμὴν
[16, 33]	πολιορκεῖσθαι τοὺς Ἀβυδηνούς, δι᾽ Αἰγαίου	ποιησάμενος	τὸν πλοῦν εἰς Τένεδον, ὁμοίως
[16, 9]	Νῦν δ᾽ ἐκεῖνος ἀρχὴν πολέμου	ποιήσας	ἠνάγκασε μὲν τὴν αὑτοῦ πατρίδα
[16, 39]	τῶν πόλεων τὴν ἐπ᾽ ἀγαθῷ	ποιήσασθαι	μνήμην, ὅσαι τῶν καλῶν ἐκ
[16, 6]	Διὸ συνέβη τὸν Ἄτταλον ἀσφαλῆ	ποιήσασθαι	τὴν ἀποχώρησιν εἰς τὰς Ἐρυθράς.
[16, 14]	Λάδην ἐπὶ τῇ κείνων στρατοπεδείᾳ	ποιήσασθαι	τὴν ἔπαυλιν, ἔτι δὲ τοὺς
[16, 21]	κοινῇ καὶ κατὰ πρόσωπον αὐτῶν	ποιήσασθαι	τὴν κατηγορίαν. Ὅτι μετὰ τὴν
[16, 2]	μετάλλων κατασκευῇ. Μάλιστα δ᾽ ἐσπούδαζε	ποιήσασθαι	τὸν ἀνάπλουν αἰφνίδιον, πεπεισμένος καταταχήσειν
[16, 33]	βουλόμενοι πρὸς αὐτὸν τὸν Φίλιππον	ποιήσασθαι	τοὺς λόγους κατὰ τὰς ἐντολάς,
[16, 36]	Ὅταν κομίσησθε τὴν ἐπιστολήν, παραχρῆμα	ποιήσασθε	τοὺς ἐν ταῖς ἡλικίαις ἔχοντας
[16, 13]	βούλομαι βραχέα περὶ αὐτῶν διαλεχθῆναι.	Ποιήσομαι	δ᾽ οὐ πρὸς ἅπαντας, ἀλλ᾽
[16, 23]	δυσχρήστως διέκειτο καὶ πολλὰς καὶ	ποικίλας	εἶχε περὶ τοῦ μέλλοντος ἐπινοίας.
[16, 29]	μέγεθος τῆς παρασκευῆς καὶ τὴν	ποικιλίαν	τῶν ἐν τοῖς ἔργοις ἐπινοημάτων,
[16, 20]	ὁμιλίας εὐφυῶς διέκειτο· πρὸς δὲ	ποικίλων	πραγμάτων χειρισμόν, δεόμενον ἐπιστάσεως καὶ
[16, 18]	τῶν περὶ τὸν Ἀντίοχον ἡττημένον.	Ποῖον	οὖν μέρος τῶν ἱππέων ἦν
[16, 27]	πρὸς τὸ παρὸν ὁρμὴν ἐπισημαινόμενος.	Ποιοῦμαι	δὲ τὴν τοιαύτην διαστολήν, ἵνα
[16, 28]	πρός τινα λόγον τῆς τύχης	ποιουμένης	τὴν κατασκευὴν ἀμφοτέρων τῶν πορθμῶν,
[16, 6]	κινδύνου μετὰ προφάσεως κατὰ μέρη	ποιούμενοι	τὴν ἀποχώρησιν, ὡς ταῖς οἰκείαις
[16, 17]	πρὸς ἔκπληξιν τῶν πολλῶν συντάξεις	ποιουμένοις,	τῶν γε μὴν πραγμάτων ἐπὶ
[16, 8]	τὰ ναυάγια καὶ τῶν νεκρῶν	ποιούμενος	ἀναίρεσιν τῶν ἐπιγινωσκομένων, χάριν τοῦ
[16, 23]	Σολπίκιος ὕπατος κατεστάθη ἐν Ῥώμῃ,	ποιούμενος	τὴν διατριβὴν ἐν τοῖς Βαργυλίοις,
[16, 6]	δὲ πολεμίου σκάφους ἐγκλίναντος καὶ	ποιουμένου	τὴν ἀποχώρησιν ὡς πρὸς τὴν
[16, 14]	καὶ τῶν ἐγγὺς τὸ παραπλήσιον	ποιοῦντας	ἀποχωρεῖν πρὸς τὸ πέλαγος, τέλος
[16, 4]	μὲν γὰρ ἔμπρωρρα τὰ σκάφη	ποιοῦντες	ἐξάλους ἐλάμβανον τὰς πληγάς, τοῖς
[16, 13]	ἐκεῖνοι τῷ λυσιτελεῖ μετροῦντες ἀδοκίμους	ποιοῦσι	τὰς αὑτῶν συντάξεις, οὕτως οἱ
[16, 33]	ἡμῖν· ἐὰν δὲ καὶ τοῦτο	ποιῶσιν,	ἀμυνούμεθα γενναίως, παρακαλέσαντες τοὺς θεούς
[16, 10]	καταπλαγεῖς γενέσθαι τοὺς ἐν τῇ	πόλει.	Τὰς μὲν οὖν ἀρχὰς ὑπέμενον
[16, 36]	ἐπιστολὰς ἔγραψε πρὸς πάσας τὰς	πόλεις,	καὶ ταύτας διέδωκε ταῖς πορρωτάτω
[16, 36]	τῆς Τεγέας τὰς πορρωτάτω κειμένας	πόλεις	οὐχ ἅμα πάσαις ἀπεδόθη τὰ
[16, 28]	τις τὰ περὶ τὰς προειρημένας	πόλεις	οὐχ οὕτως ἐξ αὐτῶν τῶν
[16, 9]	τὰ πρὸς τὸν πόλεμον, ἀλλὰ	πολεμεῖν	ἐρρωμένως καὶ κινδυνεύειν. Τοιγαροῦν εἰκότως
[16, 33]	μὴ παραβαίνειν τὰς συνθήκας μηδὲ	πολεμεῖν	ἡμῖν· ἐὰν δὲ καὶ τοῦτο
[16, 33]	αὐτὸν μήτε τῶν Ἑλλήνων μηδενὶ	πολεμεῖν	μήτε τοῖς Πτολεμαίου πράγμασιν ἐπιβάλλειν
[16, 26]	βασιλέα τῶν μὲν Ἑλλήνων μηδενὶ	πολεμεῖν,	τῶν δὲ γεγονότων εἰς Ἄτταλον
[16, 23]	Τὴν δ᾽ Ἀλαβανδέων χώραν ὡς	πολεμίαν	κατέφθειρε, φήσας ἀναγκαῖον εἶναι πορίζειν
[16, 3]	καὶ διὰ τῆς εἰς τὴν	πολεμίαν	ναῦν ἐμβολῆς λύσαντος τὴν συμπλοκὴν
[16, 5]	Νικόστρατος. Ταύτης γὰρ ἐμβαλούσης εἰς	πολεμίαν	ναῦν καὶ καταλιπούσης ἐν τῷ
[16, 3]	ἀπελύθη παραδόξως, οἱ δὲ τῆς	πολεμίας	νεὼς ἐπιβάται πάντες εὐψύχως διαγωνισάμενοι
[16, 5]	θαλάττης εἶναι, δύο δὲ ναῦς	πολεμίας	τρώσας τοὺς ἐπιβάτας ἐξέβαλε. Ταχὺ
[16, 6]	τετρωμένην καὶ βαπτιζομένην ὑπὸ νεὼς	πολεμίας,	ὥρμησε παραβοηθήσων ταύτῃ μετὰ δύο
[16, 20]	ἐν τοῖς ὑπαίθροις καὶ χειρίζειν	πολεμικὰς	πράξεις δυνατὸς ἦν, καὶ ἀνδρώδης
[16, 39]	κατὰ Κοίλην Συρίαν πρὸς τὰς	πολεμικὰς	πράξεις, ἐν κοινωνίᾳ πραγμάτων καὶ
[16, 3]	γενομένου περιέστησαν αὐτὸν πανταχόθεν οἱ	πολέμιοι.	Κραυγῆς δὲ καὶ θορύβου γενομένου
[16, 3]	τοῦ τρῶσαι, παραπεσὼν δὲ τοῖς	πολεμίοις	ἀπέβαλε τὸν δεξιὸν ταρσὸν τῆς
[16, 30]	ἐπικυρώσαντες τοῦ μὲν ἀντιμεταλλεύειν τοῖς	πολεμίοις	ἀπέστησαν, ἐπὶ δὲ τοιαύτην γνώμην
[16, 14]	τῶν Ῥοδίων ὑποχειρίους γενέσθαι τοῖς	πολεμίοις,	ἐκ δὲ τοῦ κινδύνου μιᾶς
[16, 2]	τὰς ναῦς καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς	πολεμίοις	ἐρρωμένως, αὐτὸς ὑπὸ τὰς νησίδας
[16, 18]	ἐγκλίνοντας ἐκδεχόμενα καὶ συμπίπτοντα τοῖς	πολεμίοις	μεγάλην παρέχεσθαι χρείαν. Πῶς δὲ
[16, 32]	κατὰ τοὺς ὅρκους διεμάχοντο τοῖς	πολεμίοις	οὕτω τετολμηκότως ὥστε τὸν Φίλιππον,
[16, 5]	ἐξ ἄλλης ὁρμῆς συνεπλέκετο τοῖς	πολεμίοις,	τῇ μὲν σωματικῇ δυνάμει παραλυόμενος
[16, 4]	ἐλάμβανον τὰς πληγάς, τοῖς δὲ	πολεμίοις	ὕφαλα τὰ τραύματα διδόντες ἀβοηθήτους
[16, 18]	τίς τῶν ὑποπιπτόντων φίλιος ἢ	πολέμιός	ἐστι. Πρὸς δὲ τούτοις φησὶ
[16, 6]	μετὰ δύο τετρήρων. Τοῦ δὲ	πολεμίου	σκάφους ἐγκλίναντος καὶ ποιουμένου τὴν
[16, 29]	τὰς ναῦς μόλις ἀνασπάσαι τοὺς	πολεμίους	ἐκ τοῦ κινδύνου. Τοῖς δὲ
[16, 14]	εἰς Κῶ διᾶραι, τοὺς δὲ	πολεμίους	τὰς πεντήρεις ἐνάψασθαι καὶ καθορμισθέντας
[16, 37]	τοὺς σκοποὺς τὴν καταδρομὴν τῶν	πολεμίων	ἐκ χειρὸς ἐβοήθουν, καθάπερ ἔθος
[16, 29]	εὐψύχως, οὐκ ἀπελπίζοντες κατακρατήσειν τῶν	πολεμίων.	Ἐπειδὴ δὲ τὸ μὲν ἐκτὸς
[16, 32]	μόνον ἐπὶ τοὺς θνήσκοντας τῶν	πολεμίων	ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο μετὰ παραστάσεως οἱ
[16, 2]	πολιορκίαν ἀντιπιπτόντων αὐτῷ, τῶν δὲ	πολεμίων	ἐφορμούντων πλείοσι καταφράκτοις ναυσίν, ἠπορεῖτο
[16, 17]	ἔθηκε κατὰ τὸ λαιὸν τῶν	πολεμίων	ἔχοντα τὴν κατάφρακτον ἵππον, τοῦτον
[16, 2]	τῷ δεξιῷ καὶ καθηγουμένῳ τῶν	πολεμίων,	Θεοφιλίσκος δὲ τοῖς εὐωνύμοις. Φίλιππος
[16, 4]	ἐκ τῆς ἀναγωγῆς ἀπεσπάσθησαν τῶν	πολεμίων,	καθάπερ ἀρτίως εἶπα, τῷ δὲ
[16, 4]	τοιούτῳ τρόπῳ μαχόμενοι παμπληθεῖς τῶν	πολεμίων	ναῦς διέφθειραν. ~Ἐπιφανέστατα δ᾽ ἐκινδύνευσαν
[16, 4]	μὲν τοὺς διέκπλους παρασύροντες τῶν	πολεμίων	νεῶν τοὺς ταρσοὺς ἠχρείουν· μετὰ
[16, 3]	συμπεσόντες ὁ μὲν ἑπτήρει τῶν	πολεμίων,	ὁ δ᾽ ὀκτήρει, παραβόλως ἐχρήσαντο
[16, 2]	αἵρεσιν, ἀνήχθη παρὰ τὴν τῶν	πολεμίων	προσδοκίαν· ἔτι γὰρ αὐτὸν ἤλπιζον
[16, 2]	καταρτίσαι πάσας. Τὰ δὲ τῶν	πολεμίων	σκάφη κατάφρακτα μὲν ἦν ἑξήκοντα
[16, 17]	εὐθεῖαν κατὰ μέσην τὴν τῶν	πολεμίων	τάξιν, τῶν δ᾽ ἱππέων τοὺς
[16, 5]	τῆς πρώρρας, κυκλωθέντας ὑπὸ τῶν	πολεμίων	τὰς μὲν ἀρχὰς ἀγωνίζεσθαι γενναίως,
[16, 17]	τῆς ὀρεινῆς τοὺς ὑπερκειμένους τῶν	πολεμίων	τόπους, τὴν δὲ λοιπὴν δύναμιν
[16, 3]	νεὼς οὔσης, τὴν δὲ τῶν	πολεμίων	τρώσας ναῦν ὑπὸ τὰ βίαχα
[16, 9]	καὶ παρασκευάζεσθαι τὰ πρὸς τὸν	πόλεμον,	ἀλλὰ πολεμεῖν ἐρρωμένως καὶ κινδυνεύειν.
[16, 25]	Ἀθηναίοις ἐκφέρειν τῷ Φιλίππῳ τὸν	πόλεμον.	Ἀπεδέξαντο δὲ καὶ τοὺς Ῥοδίους
[16, 35]	διακειμένους πρὸς τὸν κατὰ Ῥωμαίων	πόλεμον,	ἐσπούδαζε κατὰ πάντα τρόπον ἐμβιβάσαι
[16, 24]	πρὸς τὸν κατὰ τοῦ Φιλίππου	πόλεμον	ἑτοίμους ὄντας περιχαρὴς ἦν. Τῇ
[16, 25]	ἦν τὸ πλῆθος ψηφίζεσθαι τὸν	πόλεμον	καὶ διὰ τὰ λεγόμενα καὶ
[16, 25]	παράκλησις εἰς τὸν κατὰ Φιλίππου	πόλεμον,	καὶ διορκισμός, ὡς ἐὰν μὴ
[16, 33]	ἑτοίμως ὑπάρξειν τὸν πρὸς Ῥωμαίους	πόλεμον.	Τοῦ δὲ Φιλίππου βουλομένου διδάσκειν
[16, 9]	τόλμαν. Νῦν δ᾽ ἐκεῖνος ἀρχὴν	πολέμου	ποιήσας ἠνάγκασε μὲν τὴν αὑτοῦ
[16, 11]	διὰ τὴν ἐν τῷ Καρικῷ	πολέμῳ	γενομένην φθορὰν αὐτῶν. Τὸ δὲ
[16, 36]	καὶ ταύτας διέδωκε ταῖς πορρωτάτω	πόλεσι,	μερίσας οὕτως ὥστε καθ᾽ ἑκάστην
[16, 11]	ταῖς περὶ τὸν μυχὸν αὐτοῦ	πόλεσιν	ἐκτισμέναις. Εὔχονται δὲ τὸ μὲν
[16, 36]	ἐξελογίσατο τὰ διαστήματα τῶν Ἀχαϊκῶν	πόλεων	ἁπασῶν καὶ ποῖαι δύνανται κατὰ
[16, 36]	ἀλλὰ καὶ τὰς τῶν ἄλλων	πόλεων,	ὅσαι κατὰ τὴν αὐτὴν ὁδὸν
[16, 39]	τρόπον χρὴ καὶ κοινῇ τῶν	πόλεων	τὴν ἐπ᾽ ἀγαθῷ ποιήσασθαι μνήμην,
[16, 28]	θέσιν καὶ τὴν εὐκαιρίαν τῶν	πόλεων	τὸ μὲν διὰ πλειόνων ἐξαριθμεῖσθαι
[16, 22]	βασιλεὺς ἤχθη τότε διὰ τῆς	πόλεως	ἐν τῷ θριάμβῳ μετὰ τῶν
[16, 11]	αὐτῶν. Τὸ δὲ μέγεθος τῆς	πόλεώς	ἐστι δέκα στάδια. Καταπεφήμισται δὲ
[16, 36]	τὸ τῆς ἑξῆς κειμένης ὄνομα	πόλεως	οὐ ταὐτὸν εἶχεν, εἰς ἣν
[16, 36]	ποῦ πορεύεται, πλὴν τῆς ἑξῆς	πόλεως,	οὐδεὶς ἁπλῶς ᾔδει, πάντες δὲ
[16, 11]	Μιλησίας Ποσειδίου καὶ τῆς Μυνδίων	πόλεως,	προσαγορευομένῳ, παρὰ δὲ τοῖς πλείστοις
[16, 10]	ἀσφάλειαν ἐκχωρεῖν ἢ μετὰ τῆς	πόλεως	συναπολέσθαι πανδημεί, τῶν ἐρεισμάτων ἐμπρησθέντων,
[16, 33]	ὁ δὲ Φίλιππος κυριεύσας τῆς	πόλεως,	τὴν ὕπαρξιν ἅπασαν καταλαβὼν συνηθροισμένην
[16, 15]	ὁδοῦ τῆς στενῆς παρὰ τὸ	Πολιάσιον,	ἕως ἐπὶ τοὺς κατὰ Σελλασίαν
[16, 28]	δυνατόν ἐστιν ὁρμῆσαι πρὸς τὴν	πόλιν	διὰ τὴν ὀξύτητα καὶ βίαν
[16, 20]	ᾀδόμενα παίγνια καθ᾽ ὅλην τὴν	πόλιν,	εἰς τέλος ἐχαυνοῦτο καὶ μᾶλλον
[16, 10]	πιστεύσαντες τοῖς λεγομένοις παρέδοσαν τὴν	πόλιν.	~Ἡ δὲ τῶν Ἰασέων πόλις
[16, 32]	δεησομένους καὶ παραδιδόντας αὐτῷ τὴν	πόλιν.	~Κατὰ δὲ τοὺς καιροὺς τούτους
[16, 12]	ἐπεβάλετο παρασπονδῆσαι τὴν τῶν Μεσσηνίων	πόλιν,	νῦν ἐροῦμεν. ~Ὅτι φησὶ Πολύβιος
[16, 36]	αὐτοὺς ἄγετ᾽ εἰς τὴν ἑξῆς	πόλιν·	ὅταν δ᾽ ἐκεῖ παραγένησθε, τὴν
[16, 39]	τοῦ βασιλέως τὴν τῶν Γαζαίων	πόλιν	πορθήσαντος φησὶν ὁ Πολύβιος· ἐμοὶ
[16, 23]	αὐτοῖς. Τέλος ἐπὶ τὴν Μυλασέων	πόλιν	πράξεις συνεστήσατο διὰ Φιλοκλέους, ἐσφάλη
[16, 29]	ἐκέλευον παραλαμβάνειν τὸν Φίλιππον τὴν	πόλιν,	τοὺς μὲν στρατιώτας ὑποσπόνδους ἀφέντα
[16, 10]	τὴν τοιαύτην ἑτοιμάσας παρασκευὴν ἤρξατο	πολιορκεῖν	διὰ τῶν μετάλλων. Οὔσης δ᾽
[16, 33]	τούτους Ἄτταλος ὁ βασιλεὺς ἀκούσας	πολιορκεῖσθαι	τοὺς Ἀβυδηνούς, δι᾽ Αἰγαίου ποιησάμενος
[16, 39]	τὸ δεινὸν ὑπέμειναν πάντες, τὴν	πολιορκίαν	ἀναδεξάμενοι. Κατὰ δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου
[16, 2]	Φίλιππος, τῶν μὲν κατὰ τὴν	πολιορκίαν	ἀντιπιπτόντων αὐτῷ, τῶν δὲ πολεμίων
[16, 17]	προειρημένος συγγραφεὺς τήν τε Γάζης	πολιορκίαν	καὶ τὴν γενομένην παράταξιν Ἀντιόχου
[16, 33]	Ῥόδῳ περὶ τῆς τῶν Ἀβυδηνῶν	πολιορκίας	καὶ βουλόμενοι πρὸς αὐτὸν τὸν
[16, 38]	τὸ Ἰουδαίων ἔθνος. Τῆς δὲ	πολιορκίας	ῥεμβώδους γενομένης ὁ μὲν Σκόπας
[16, 29]	ὧν οἵ τε πολιορκοῦντες καὶ	πολιορκούμενοι	πρὸς ἀλλήλους εἰώθασιν ἀντιμηχανᾶσθαι καὶ
[16, 29]	κατὰ δὲ τὴν γενναιότητα τῶν	πολιορκουμένων	καὶ τὴν ὑπερβολὴν τῆς εὐψυχίας,
[16, 29]	ἐπινοημάτων, δι᾽ ὧν οἵ τε	πολιορκοῦντες	καὶ πολιορκούμενοι πρὸς ἀλλήλους εἰώθασιν
[16, 31]	γὰρ ἄνδρες ἀπέθανον, ἡ δὲ	πόλις	ἑάλω, τὰ δὲ τέκνα σὺν
[16, 11]	πόλιν. ~Ἡ δὲ τῶν Ἰασέων	πόλις	κεῖται μὲν ἐπὶ τῆς Ἀσίας
[16, 28]	Αὐτὴ δ᾽ ἡ τῶν Ἀβυδηνῶν	πόλις	περιέχεται μὲν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν
[16, 39]	εἰώθασιν. Ἴνσοβροι, ἔθνος Ἰταλικόν. Μάντυα,	πόλις	Ῥωμαίων.
[16, 16]	γὰρ τῆς Τεγέας ἡ Μεγάλη	πόλις	ὡς πρὸς τὴν Μεσσήνην, ὥστ᾽
[16, 10]	προσβολὰς διὰ τὴν ὀχυρότητα τοῦ	πολίσματος	αὖθις ἀπεχώρει, πορθῶν τὰ φρούρια
[16, 24]	ἱππέων, ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ	πολῖται	μετὰ τῶν τέκνων καὶ γυναικῶν
[16, 12]	τύραννος, καὶ πῶς ἐκβαλὼν τοὺς	πολίτας	ἠλευθέρωσε τοὺς δούλους καὶ συνῴκισε
[16, 13]	τὰς αὑτῶν συντάξεις, οὕτως οἱ	πολιτικοὶ	τῷ μισεῖν ἢ τῷ φιλεῖν
[16, 13]	δόξης καὶ τοῦ καθήκοντος ἀνδράσι	πολιτικοῖς.	Τῷ δὲ τὰς αὐτὰς γράφειν
[16, 16]	ἐφ᾽ οἷς ἂν μᾶλλον σεμνυνθείη	πολιτικὸς	ἀνήρ. ~Ὃ δὲ λέγειν βούλομαι,
[16, 30]	τούτους ἐξώρκισαν ἐναντίον ἁπάντων τῶν	πολιτῶν	ἦ μήν, ἐὰν ἴδωσι τὸ
[16, 32]	σεμνὸν καὶ θαυμάσιον τῆς τῶν	πολιτῶν	προαιρέσεως διὰ τὰς ἰδίας ἐλπίδας·
[16, 20]	εἰς πραγμάτων λόγον ἀγαθὰ προσεφέρετο,	πολλὰ	δὲ καὶ κακά. Στρατηγεῖν μὲν
[16, 20]	μετέωρος καὶ φιλόδοξος, καὶ καθόλου	πολλὰ	μὲν εἰς πραγμάτων λόγον ἀγαθὰ
[16, 27]	ἀλλοιοῦσι τὰς προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων,	πολλάκις	δ᾽ αἱ πρὸς τὸ βέλτιον,
[16, 13]	μισεῖν ἢ τῷ φιλεῖν ἑλκόμενοι	πολλάκις	εἰς ταὐτὸ τέλος ἐμπίπτουσι τοῖς
[16, 16]	κατασκευὴν ἐσπούδακε, καὶ δῆλός ἐστι	πολλάκις	ἐπὶ τούτῳ σεμνυνόμενος, καθάπερ καὶ
[16, 3]	πρῶτον οὐκ ἐδύνατο χωρισθῆναι, καίπερ	πολλάκις	ἐπιβαλόμενος πρύμναν κρούειν· διὸ καὶ
[16, 27]	δὲ ψέγειν τοὺς αὐτούς, ἐπειδὴ	πολλάκις	μὲν αἱ πρὸς τὸ χεῖρον
[16, 28]	εἴ τινος τεκμαιρομένου διὰ τὸ	πολλαπλασίαν	εἶναι τὴν ἔξω θάλατταν τῆς
[16, 28]	τὴν κατασκευὴν ἀμφοτέρων τῶν πορθμῶν,	πολλαπλάσιον	εἶναι συμβαίνει τὸν καθ᾽ Ἡρακλέους
[16, 22]	Ῥώμῃ κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπὶ	πολλὰς	ἡμέρας ἀγῶνας ἦγον καὶ πανηγύρεις
[16, 23]	ταῖς φυλακαῖς, δυσχρήστως διέκειτο καὶ	πολλὰς	καὶ ποικίλας εἶχε περὶ τοῦ
[16, 19]	καθόλου τὰ τοιαῦτα τῶν ἀλογημάτων,	πολλὴν	ἐπιφέρειν αἰσχύνην τοῖς συγγραφεῦσι. Διὸ
[16, 2]	Ἐκ πολλοῦ μὲν γὰρ ἐνίοτε	πολλοὶ	τῶν ἀδυνάτων ἐφίενται διὰ τὸ
[16, 16]	παρὰ τοῖς μετρίοις ἀνδράσι τίθεσθαι·	πολλοῦ	γε δεῖν· ἄλλα γὰρ ἂν
[16, 2]	ἡ φύσις τῶν πραγμάτων. Ἐκ	πολλοῦ	μὲν γὰρ ἐνίοτε πολλοὶ τῶν
[16, 1]	τε ναοὺς ἐκ θεμελίων ἀνέσκαψε,	πολλοὺς	καὶ πολυτελεῖς ὑπάρχοντας, ὥρμησε τὰς
[16, 14]	διὰ τὸ τετρωμένην αὐτὴν θαλαττοῦσθαι,	πολλοὺς	καὶ τῶν ἐγγὺς τὸ παραπλήσιον
[16, 25]	καὶ τῶν Ῥοδίων ἐπεισελθόντων καὶ	πολλοὺς	πρὸς τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν διαθεμένων
[16, 4]	χρείαν τοῖς Ῥοδίοις ἐγίνετο κατὰ	πολλοὺς	τρόπους. Μετὰ γὰρ τὸ κινηθῆναι
[16, 22]	Οὔσης δὲ τῆς προσδοκίας τῶν	πολλῶν	ἀκολούθου τῷ μεγέθει τῶν πράξεων,
[16, 24]	δὲ συνέμιξαν, τοιαύτη παρὰ τῶν	πολλῶν	ἐγένετο κατὰ τὴν ἀπάντησιν φιλανθρωπία
[16, 27]	τὴν τῶν πραγμάτων αὔξησιν ἐπὶ	πολλῶν	ἤδη γεγονέναι, τὸ δ᾽ ἐπὶ
[16, 17]	ἐπιδεικτικὰς καὶ πρὸς ἔκπληξιν τῶν	πολλῶν	συντάξεις ποιουμένοις, τῶν γε μὴν
[16, 1]	Ἄτταλον, ὥς γ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ,	πολὺ	δὲ μᾶλλον ἑαυτόν. Οὐ γὰρ
[16, 4]	ἀκμὴν ἄκριτα μένειν τὰ ὅλα,	πολὺ	δὲ τοὺς περὶ τὸν Ἄτταλον
[16, 4]	εἶπα, τῷ δὲ ταχυναυτεῖν παρὰ	πολὺ	διαφέροντες τῶν ἐναντίων συνῆψαν τοῖς
[16, 39]	καὶ τῷ τηρεῖν τὴν πίστιν	πολὺ	διαφέρουσι καὶ συλλήβδην ἀνυπόστατον ἔχουσι
[16, 5]	Συνέβη δὲ δύο γενέσθαι ναυμαχίας	πολὺ	διεστώσας ἀλλήλων· τὸ μὲν γὰρ
[16, 4]	συστάδην γινομέναις μάχαις. Τὸ δὲ	πολὺ	κατὰ μὲν τοὺς διέκπλους παρασύροντες
[16, 22]	Σκιπίων ἧκεν ἐκ Λιβύης οὐ	πολὺ	κατόπιν τῶν προειρημένων καιρῶν. Οὔσης
[16, 6]	τοῖς μὲν ὅλοις ἠλαττωμένος παρὰ	πολὺ	τὴν ναυμαχίαν, τῇ δὲ περιπετείᾳ
[16, 8]	ἔφερε τὸ γεγονὸς καὶ τὸ	πολὺ	τῆς ὁρμῆς αὐτοῦ παρῄρητο, πρὸς
[16, 5]	τῆς οὐραγίας ἐξ ὑποστροφῆς οὐ	πολὺ	τῆς Χίας ἀπέχον ἐναυμάχει τοῖς
[16, 2]	τὴν Σάμον. Διεψεύσθη δὲ παρὰ	πολὺ	τοῖς λογισμοῖς· οἱ γὰρ περὶ
[16, 6]	Ὁ δὲ Φίλιππος, συνθεασάμενος ἀπεσπασμένον	πολὺ	τὸν Ἄτταλον ἀπὸ τῶν ἰδίων,
[16, 6]	Ῥοδίοις. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ παρὰ	πολὺ	τοῦ δεξιοῦ κέρατος κατακρατούντων τῶν
[16, 3]	καιρίαν καὶ ὕφαλον πληγήν, ἐπὶ	πολὺ	τῶν ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ἀγωνισαμένων
[16, 39]	Γαζαίων πόλιν πορθήσαντος φησὶν ὁ	Πολύβιος·	ἐμοὶ δὲ καὶ δίκαιον ἅμα
[16, 13]	πόλιν, νῦν ἐροῦμεν. ~Ὅτι φησὶ	Πολύβιος	ἐπεὶ δέ τινες τῶν τὰς
[16, 16]	τῆς πηγῆς εὐθέως κρυφθέντα καὶ	πολὺν	ἐνεχθέντα τόπον ὑπὸ γῆς ἐκβάλλειν
[16, 16]	Ἀρκαδίας. Ὁ δὲ ποταμὸς οὐ	πολὺν	τόπον ἀποσχὼν τῆς πηγῆς, καὶ
[16, 6]	τὸν Ἄτταλον ἐπαρθείς, ἐπανέπλει, καὶ	πολὺς	ἦν συναθροίζων τὰς σφετέρας ναῦς
[16, 1]	ἐκ θεμελίων ἀνέσκαψε, πολλοὺς καὶ	πολυτελεῖς	ὑπάρχοντας, ὥρμησε τὰς μὲν ἀρχὰς
[16, 12]	τοῖς ἢ δι᾽ ἀσέβειαν ἢ	πονηρίαν	φεύγουσι τὰς ἑαυτῶν πατρίδας ἥθροισε
[16, 28]	εἰς τὴν Προποντίδα καὶ τὸν	Πόντον	ἀφικέσθαι μὴ οὐχὶ διὰ τοῦ
[16, 22]	κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν ἔπραττεν.	~Πόπλιος	δὲ Σκιπίων ἧκεν ἐκ Λιβύης
[16, 23]	χειμῶνος ἤδη καταρχομένου, καθ᾽ ὃν	Πόπλιος	Σολπίκιος ὕπατος κατεστάθη ἐν Ῥώμῃ,
[16, 15]	παρὰ τὰς Μυκήνας ἐποιεῖτο τὴν	πορείαν	εἰς Ἄργος. Ταῦτα γὰρ οὐχ
[16, 15]	προτιθέμενον παρὰ Θαλάμας ποιεῖσθαι τὴν	πορείαν	εἰς τὴν Μεσσηνίαν. ~Πρὸς δὲ
[16, 15]	ποταμὸν παρὰ τὸν Ὁπλίτην προσαγορευόμενον	πορεύεσθαι	διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς στενῆς
[16, 36]	ἐστιν ἡ παρασκευή, εἶτα ποῦ	πορεύεται,	πλὴν τῆς ἑξῆς πόλεως, οὐδεὶς
[16, 39]	βασιλέως τὴν τῶν Γαζαίων πόλιν	πορθήσαντος	φησὶν ὁ Πολύβιος· ἐμοὶ δὲ
[16, 28]	ποιουμένης τὴν κατασκευὴν ἀμφοτέρων τῶν	πορθμῶν,	πολλαπλάσιον εἶναι συμβαίνει τὸν καθ᾽
[16, 10]	ὀχυρότητα τοῦ πολίσματος αὖθις ἀπεχώρει,	πορθῶν	τὰ φρούρια καὶ τὰς κατὰ
[16, 23]	πολεμίαν κατέφθειρε, φήσας ἀναγκαῖον εἶναι	πορίζειν	τῷ στρατεύματι τὰ πρὸς τὴν
[16, 13]	τῶν ἀπὸ τούτου τὸν βίον	ποριζομένων;	ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοι τῷ λυσιτελεῖ
[16, 28]	τοῦ ῥοῦ τοῦ κατὰ τὸν	πόρον.	~Οὐ μὴν ἀλλ᾽ ὅ γε
[16, 28]	συμβαίνει τὸν καθ᾽ Ἡρακλέους στήλας	πόρον	τοῦ κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον· ὁ
[16, 8]	μὲν τὸν καιρὸν πᾶς ὁ	πόρος	ἐπληρώθη νεκρῶν, αἵματος, ὅπλων, ναυαγίων,
[16, 2]	τινων λέμβων, τὰς μεταξὺ τοῦ	πόρου	κειμένας, ἀπεκαραδόκει τὸν κίνδυνον. Ἦν
[16, 36]	ἴσον ἀπέχειν τῆς Τεγέας τὰς	πορρωτάτω	κειμένας πόλεις οὐχ ἅμα πάσαις
[16, 36]	πόλεις, καὶ ταύτας διέδωκε ταῖς	πορρωτάτω	πόλεσι, μερίσας οὕτως ὥστε καθ᾽
[16, 6]	λέμβοις, συνθεασάμενοι ποτηρίων πλῆθος καὶ	πορφυρῶν	ἱματίων καὶ τῶν τούτοις παρεπομένων
[16, 11]	μεταξὺ κειμένῳ τοῦ τῆς Μιλησίας	Ποσειδίου	καὶ τῆς Μυνδίων πόλεως, προσαγορευομένῳ,
[16, 11]	ἐν παντὶ δυσπαράγραφός ἐστιν ἡ	ποσότης,	οὐ μὴν ἀπαράγραφός γε. Διὸ
[16, 29]	ἐάσαντα σῴζεσθαι κατὰ δύναμιν οὗ	ποτ᾽	ἂν ἕκαστος προαιρῆται μετὰ τῆς
[16, 15]	Λακεδαίμονος καὶ διαβάντα τὸν Εὐρώταν	ποταμὸν	παρὰ τὸν Ὁπλίτην προσαγορευόμενον πορεύεσθαι
[16, 17]	ἅμα τῷ φωτὶ διαβιβάσαντα τὸν	ποταμὸν	τὸν μεταξὺ τῶν στρατοπέδων ἐν
[16, 15]	Φαρὰς παραγενέσθαι πρὸς τὸν Πάμισον	ποταμόν.	Ὑπὲρ ὧν οὐκ οἶδα πῶς
[16, 16]	Λυκόαν τῆς Ἀρκαδίας. Ὁ δὲ	ποταμὸς	οὐ πολὺν τόπον ἀποσχὼν τῆς
[16, 27]	μὲν ἐπὶ τὸ δέον ὁρμῶσι,	ποτὲ	δ᾽ ἐπὶ τοὐναντίον. Ὧν ἕν
[16, 4]	ταρσούς, ὥστε δυσχρηστεῖν ταῖς εἰρεσίαις,	ποτὲ	δὲ πάλιν εἰς τὰς πρώρρας,
[16, 28]	ἐπ᾽ ἀμφοτέρας τὰς ἠπείρους προαιρουμένων,	ποτὲ	δὲ πλωτευόμενον συνεχῶς· τὸ δὲ
[16, 23]	ἐσιτεῖτο κρέα, ποτὲ δὲ σῦκα,	ποτὲ	δὲ σιτάρια βραχέα παντελῶς· ὧν
[16, 23]	στράτευμα, ποτὲ μὲν ἐσιτεῖτο κρέα,	ποτὲ	δὲ σῦκα, ποτὲ δὲ σιτάρια
[16, 27]	ἀναγκαῖον εἶναι ποτὲ μὲν εὐλογεῖν,	ποτὲ	δὲ ψέγειν τοὺς αὐτούς, ἐπειδὴ
[16, 21]	κατεφρόνει τῶν λεγομένων. Ὡς δέ	ποτε	καὶ κοινῇ συνεδρεύσαντες ἐτόλμησαν ἐν
[16, 28]	διὰ τὴν πρὸς ἀλλήλους ἐπιμιξίαν,	ποτὲ	μὲν γεφυρούμενον ὑπὸ τῶν πεζεύειν
[16, 4]	προτερήμασιν, ἐμπιπτόντων αὐτοῖς τῶν λέμβων	ποτὲ	μὲν εἰς τοὺς ταρσούς, ὥστε
[16, 27]	κατὰ τὴν ἰδίαν φύσιν ἄνθρωποι	ποτὲ	μὲν ἐπὶ τὸ δέον ὁρμῶσι,
[16, 23]	τὸ λιμώττειν αὐτῷ τὸ στράτευμα,	ποτὲ	μὲν ἐσιτεῖτο κρέα, ποτὲ δὲ
[16, 27]	πραγματείας διεστειλάμην, φήσας ἀναγκαῖον εἶναι	ποτὲ	μὲν εὐλογεῖν, ποτὲ δὲ ψέγειν
[16, 20]	εἶχε τὴν διατριβήν. Ὃν δέ	ποτε	χρόνον τῆς ἡμέρας ἀπεμέριζε πρὸς
[16, 10]	τείχους αὐτοῖς ἐξήρεισται, καὶ προσεπυνθάνετο	πότερα	βούλονται λαβόντες τὴν ἀσφάλειαν ἐκχωρεῖν
[16, 6]	συνάψαντες ἐν τοῖς λέμβοις, συνθεασάμενοι	ποτηρίων	πλῆθος καὶ πορφυρῶν ἱματίων καὶ
[16, 20]	αὑτοῦ καὶ τὰς ἐν τοῖς	πότοις	ἐπιχύσεις, ἔτι δὲ τὰς ἐπιγραφὰς
[16, 20]	ἀπὸ δὲ τούτων γινόμενος εὐθέως	πότους	συνῆγε καὶ τὸ πλεῖον μέρος
[16, 18]	φάλαγγα τὸ τοὺς ἐλέφαντας ἐκπληττόμενον;	ποῦ	δ᾽ ὁ βασιλεὺς γέγονεν, ἢ
[16, 18]	γὰρ οὐδὲν εἴρηται περὶ τούτων.	Ποῦ	δ᾽ ὁ πρεσβύτερος τῶν υἱῶν
[16, 27]	τέλος ἀγαγεῖν τὸ προτεθὲν καί	που	καὶ τῆς τύχης ἀντιπιπτούσης συνεκπληρῶσαι
[16, 19]	ἐὰν μὲν κατὰ πρόθεσιν εὑρισκώμεθά	που	κατὰ τὴν πραγματείαν διαψευδόμενοι καὶ
[16, 36]	ἐπιβολήν ἐστιν ἡ παρασκευή, εἶτα	ποῦ	πορεύεται, πλὴν τῆς ἑξῆς πόλεως,
[16, 23]	δὲ τοῖς κατὰ τὴν Μακεδονίαν	πράγμασι	διαπιστῶν οὐδαμῶς ἐβούλετο παραχειμάζειν κατὰ
[16, 33]	μηδενὶ πολεμεῖν μήτε τοῖς Πτολεμαίου	πράγμασιν	ἐπιβάλλειν τὰς χεῖρας, περὶ δὲ
[16, 21]	τὸ τὸν Τληπόλεμον καὶ τὰ	πράγματα	καὶ τὰ χρήματα μὴ ὡς
[16, 21]	Τληπόλεμος λοιπὸν ἤδη πάντα τὰ	πράγματα	κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν ἔπραττεν.
[16, 20]	τὰ τῆς βασιλείας τῶν Αἰγυπτίων	πράγματα	μεταχειριζόμενος ἦν μὲν κατὰ τὴν
[16, 19]	πρόθεσιν εὑρισκώμεθά που κατὰ τὴν	πραγματείαν	διαψευδόμενοι καὶ παρορῶντες τὴν ἀλήθειαν,
[16, 11]	οἶδ᾽ ὅπως παρ᾽ ὅλην τὴν	πραγματείαν	ἐναντιούμενος καὶ δυσανασχετῶν διατελῶ. Δοκεῖ
[16, 13]	πεπολίτευνται καὶ καθόλου πεποίηνται τὴν	πραγματείαν	οὐκ ὠφελείας χάριν, ἀλλὰ δόξης
[16, 27]	γὰρ χάριν ἐν ἀρχαῖς τῆς	πραγματείας	διεστειλάμην, φήσας ἀναγκαῖον εἶναι ποτὲ
[16, 33]	μὲν ὅτι νέος ἐστὶ καὶ	πραγμάτων	ἄπειρος, δεύτερον ὅτι κάλλιστος ὑπάρχει
[16, 27]	ταῖς ὁρμαῖς πρὸς τὴν τῶν	πραγμάτων	αὔξησιν ἐπὶ πολλῶν ἤδη γεγονέναι,
[16, 2]	ἕτερον ἀλλ᾽ ἡ φύσις τῶν	πραγμάτων.	Ἐκ πολλοῦ μὲν γὰρ ἐνίοτε
[16, 17]	συντάξεις ποιουμένοις, τῶν γε μὴν	πραγμάτων	ἐπὶ τοσοῦτον ὠλιγώρηκεν ὥστε πάλιν
[16, 16]	πλεῖον οὐ περὶ τὴν τῶν	πραγμάτων	ζήτησιν οὐδὲ περὶ τὸν χειρισμὸν
[16, 39]	τὰς πολεμικὰς πράξεις, ἐν κοινωνίᾳ	πραγμάτων	καὶ τῷ τηρεῖν τὴν πίστιν
[16, 20]	καὶ καθόλου πολλὰ μὲν εἰς	πραγμάτων	λόγον ἀγαθὰ προσεφέρετο, πολλὰ δὲ
[16, 19]	διὰ τὴν καθόλου περιβολὴν τῶν	πραγμάτων.	~Ὅτι ὁ Τληπόλεμος ὁ τὰ
[16, 27]	αἱ πρὸς τὸ χεῖρον τῶν	πραγμάτων	ῥοπαὶ καὶ περιστάσεις ἀλλοιοῦσι τὰς
[16, 20]	εὐφυῶς διέκειτο· πρὸς δὲ ποικίλων	πραγμάτων	χειρισμόν, δεόμενον ἐπιστάσεως καὶ νήψεως,
[16, 8]	καίπερ οὐκ ἐώντων αὐτῶν τῶν	πραγμάτων.	Χωρὶς γὰρ τῶν ἄλλων καὶ
[16, 2]	τὸ μανιώδη γενόμενον Φίλιππον τοῦτο	πρᾶξαι.	Τί οὖν ἦν τὸ τῆς
[16, 30]	Κυζικηνῶν. Ταῦτα δὲ προθέμενοι καὶ	πράξαντες	ὁμοθυμαδὸν κατὰ τὸ δόγμα πάλιν
[16, 26]	ἐν ἴσῳ κριτηρίῳ, καὶ διότι	πράξαντι	μὲν ταῦτα τὴν εἰρήνην ἄγειν
[16, 13]	δὲ τὰς αὐτὰς γράφειν ἡμῖν	πράξεις	ἀναγκαῖόν ἐστι μὴ παρασιωπᾶν, ἵνα
[16, 13]	τῶν τὰς κατὰ μέρος γραφόντων	πράξεις	γεγράφασι καὶ περὶ τούτων τῶν
[16, 16]	ὑπὲρ τοῦ δεόντως ἐξαγγέλλειν τὰς	πράξεις	δῆλον γὰρ ὡς οὐ μικρά,
[16, 20]	τοῖς ὑπαίθροις καὶ χειρίζειν πολεμικὰς	πράξεις	δυνατὸς ἦν, καὶ ἀνδρώδης ὑπῆρχε
[16, 39]	Κοίλην Συρίαν πρὸς τὰς πολεμικὰς	πράξεις,	ἐν κοινωνίᾳ πραγμάτων καὶ τῷ
[16, 13]	εἶναι Ῥοδίοις τὰς κατὰ θάλατταν	πράξεις,	ἡμῶν ἀντιδοξούντων πρὸς αὐτοὺς ἐνίοτε,
[16, 23]	Τέλος ἐπὶ τὴν Μυλασέων πόλιν	πράξεις	συνεστήσατο διὰ Φιλοκλέους, ἐσφάλη δὲ
[16, 22]	πολλῶν ἀκολούθου τῷ μεγέθει τῶν	πράξεων,	μεγάλην εἶναι συνέβαινε καὶ τὴν
[16, 27]	Ἀττάλου, καὶ καθίκετο τῶν ἑξῆς	πράξεων.	Ταῦτα μὲν οὖν προήχθην εἰπεῖν
[16, 36]	μὲν οὐδεὶς ἐγίνωσκε πρὸς τίνα	πρᾶξιν	ἢ πρὸς ποίαν ἐπιβολήν ἐστιν
[16, 29]	καὶ κατὰ θάλατταν. Ἡ δὲ	πρᾶξις	αὕτη κατὰ μὲν τὸ μέγεθος
[16, 39]	ἐκ παραδόσεώς τι καὶ προθέσεως	πράττειν	εἰώθασιν. Ἴνσοβροι, ἔθνος Ἰταλικόν. Μάντυα,
[16, 14]	ναύαρχον ἀναγκασθῆναι ταὐτὸ τοῖς προειρημένοις	πράττειν,	καὶ τότε μὲν εἰς τὴν
[16, 33]	καὶ διότι ταῦτα μὲν οὕτω	πράττοντι	τὴν εἰρήνην ἄγειν ἐξέσται, μὴ
[16, 39]	δὲ καὶ δίκαιον ἅμα καὶ	πρέπον	εἶναι δοκεῖ τὸ τοῖς Γαζαίοις
[16, 23]	ἠγνόει τὰς ἐξαποστελλομένας κατ᾽ αὐτοῦ	πρεσβείας	εἰς Ῥώμην, διόπερ πέρας ἔχει
[16, 26]	ὃν χρόνον οἱ τῶν Ῥωμαίων	πρέσβεις	ἐν ταῖς Ἀθήναις ἐποιοῦντο τὴν
[16, 25]	τοὺς ἄνδρας. Οἱ μὲν οὖν	πρέσβεις	οἱ παρὰ τῶν Ῥοδίων ταῦτα
[16, 34]	Ἀχαιῶν ἔθνους εἰς τὴν Ῥόδον	πρεσβευταί,	παρακαλοῦντες τὸν δῆμον εἰς τὰς
[16, 24]	ἐχρημάτισε τοῖς ἐκ τῆς Ῥώμης	πρεσβευταῖς,	θεωρῶν δ᾽ αὐτοὺς καὶ τῆς
[16, 20]	τοῖς ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος παραγεγονόσι	πρεσβευταῖς	καὶ τοῖς περὶ τὸν Διόνυσον
[16, 24]	τινας ἡμέρας πυθόμενος καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων	πρεσβευτὰς	εἰς τὸν Πειραιᾶ, καὶ νομίζων
[16, 29]	ἀντῳκοδομημένῳ τείχει, τὸ τηνικάδε πέμψαντες	πρεσβευτὰς	Ἰφιάδην καὶ Παντάγνωτον ἐκέλευον παραλαμβάνειν
[16, 24]	ὁ τῶν Ἀθηναίων δῆμος ἐξέπεμπε	πρεσβευτὰς	πρὸς Ἄτταλον τὸν βασιλέα τοὺς
[16, 34]	ἐπελθόντων τῶν ἐκ τῆς Ῥώμης	πρεσβευτῶν	καὶ διαλεγομένων ὑπὲρ τοῦ μὴ
[16, 17]	τὴν ἑωθινὴν ἐκπέμψαι φησὶ τὸν	πρεσβύτερον	υἱὸν Ἀντίοχον ἔχοντα μέρος τι
[16, 18]	περὶ τούτων. Ποῦ δ᾽ ὁ	πρεσβύτερος	τῶν υἱῶν Ἀντίοχος ὁ μετὰ
[16, 30]	ἐκκλησίαν, καὶ πεντήκοντα προεχειρίσαντο τῶν	πρεσβυτέρων	ἀνδρῶν καὶ μάλιστα πιστευομένων, ἔτι
[16, 32]	ἀδυνατούντων, συναγαγόντες ὀλίγους τινὰς τῶν	πρεσβυτέρων	Γλαυκίδης καὶ Θεόγνητος κατέβαλον τὸ
[16, 21]	Φιλίππου Πτολεμαῖος ὁ Σωσιβίου. Καὶ	πρὶν	μὲν οὖν ἐκ τῆς Ἀλεξανδρείας
[16, 10]	μὲν οὖν ἀρχὰς ὑπέμενον οἱ	Πρινασσεῖς	εὐγενῶς· ἐπεὶ δὲ προσπέμψας ὁ
[16, 10]	συνοικίας. Ὅθεν ἀπαλλαττόμενος προσεστρατοπέδευσε τῇ	Πρινασσῷ.	Ταχὺ δὲ γέρρα καὶ τὴν
[16, 2]	ἄφρακτα λέμβοι δὲ σὺν ταῖς	πρίστεσιν	ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα· τὰς γὰρ
[16, 12]	εἰς τὴν Σπάρτην, ἐν τοῖς	πρὸ	τούτων δεδηλώκαμεν. Πῶς δὲ καὶ
[16, 31]	κατὰ μέρος ἡμεῖς ἐν τοῖς	πρὸ	τούτων ἱστορήκαμεν. Ἀβυδηνοὶ δέ, συγκεκλεισμένοι
[16, 36]	ταὐτὸν εἶχεν, εἰς ἣν ἔδει	προάγειν.	Τοιούτου δὲ τοῦ χειρισμοῦ γενομένου
[16, 27]	ῥοπαὶ καὶ περιστάσεις ἀλλοιοῦσι τὰς	προαιρέσεις	τῶν ἀνθρώπων, πολλάκις δ᾽ αἱ
[16, 32]	καὶ θαυμάσιον τῆς τῶν πολιτῶν	προαιρέσεως	διὰ τὰς ἰδίας ἐλπίδας· ἐβουλεύσαντο
[16, 12]	Πελοπόννησον τίνα μὲν ἐξ ἀρχῆς	προαίρεσιν	ἐνεστήσατο Νάβις ὁ τῶν Λακεδαιμονίων
[16, 21]	τὰ πράγματα κατὰ τὴν αὑτοῦ	προαίρεσιν	ἔπραττεν. ~Πόπλιος δὲ Σκιπίων ἧκεν
[16, 9]	ἀγαθὸς γενόμενος καὶ κατὰ τὴν	προαίρεσιν	μνήμης ἄξιος. Μὴ γὰρ ἐκείνου
[16, 13]	ἄνθρωπον δυσχερές· ἐὰν δὲ κατὰ	προαίρεσιν	ψευδογραφῶμεν ἢ πατρίδος ἕνεκεν ἢ
[16, 29]	δύναμιν οὗ ποτ᾽ ἂν ἕκαστος	προαιρῆται	μετὰ τῆς ἐσθῆτος τῆς περὶ
[16, 28]	πεζεύειν ἐπ᾽ ἀμφοτέρας τὰς ἠπείρους	προαιρουμένων,	ποτὲ δὲ πλωτευόμενον συνεχῶς· τὸ
[16, 32]	τὸν Φίλιππον, καίπερ ἐκ διαδοχῆς	προβαλόμενον	τοὺς Μακεδόνας ἕως νυκτός, τέλος
[16, 24]	θεωρῶν δ᾽ αὐτοὺς καὶ τῆς	προγεγενημένης	κοινοπραγίας μνημονεύοντας καὶ πρὸς τὸν
[16, 22]	τῶν εἰσαγομένων ἐνεργείας μιμνησκόμενοι τῶν	προγεγονότων	κινδύνων ἐκπαθεῖς ἐγίνοντο κατά τε
[16, 11]	δὲ ταῦτα Μιλησίων, ἐπαγαγομένων τῶν	προγόνων	τὸν Νηλέως υἱὸν τοῦ κτίσαντος
[16, 26]	τὴν Ἀττικὴν ἕως τῆς Ἀκαδημείας,	προδιαπεμψάμενοι	πρὸς αὐτὸν οἱ Ῥωμαῖοι κήρυκα
[16, 6]	ἀναδησάμενοι τῶν νεῶν, τὰς δὲ	προδιαφθείραντες	ταῖς ἐμβολαῖς, ἀπέπλευσαν εἰς τὴν
[16, 33]	σφάττειν αὑτούς. Οἱ δ᾽ Ἀβυδηνοί,	προδιειληφότες	ὑπὲρ αὑτῶν κατὰ τὴν ἐξ
[16, 33]	στάσιν, καὶ νομίζοντες οἷον εἰ	προδόται	γίνεσθαι τῶν ὑπὲρ τῆς πατρίδος
[16, 31]	σχεδὸν ἀπηλπικότες τὴν σωτηρίαν, πανδημεὶ	προείλοντο	τῆς εἱμαρμένης τυχεῖν μετὰ τῶν
[16, 16]	καὶ πάντα μοι δοκεῖ τὰ	προειρημένα	διαπτώματα μὲν εἶναι, πρόφασιν δ᾽
[16, 15]	τοιαύτην γὰρ φύσιν ἔχει τὰ	προειρημένα	πάντα συλλήβδην ὥστε μηδὲν διαφέρειν
[16, 13]	Μεσσηνίους καὶ τὰ κατὰ τὰς	προειρημένας	ναυμαχίας συνετελέσθη, βούλομαι βραχέα περὶ
[16, 30]	τὰς γυναῖκας, ἐμπρήσειν δὲ τὰς	προειρημένας	ναῦς, ῥίψειν δὲ κατὰ τὰς
[16, 12]	ἴοι, παρ᾽ οὐδὲν ποιησάμενος τὰς	προειρημένας	πίστεις ἐπεβάλετο παρασπονδῆσαι τὴν τῶν
[16, 28]	ἄν τις τὰ περὶ τὰς	προειρημένας	πόλεις οὐχ οὕτως ἐξ αὐτῶν
[16, 8]	ἐπιγινωσκομένων, χάριν τοῦ συναύξειν τὴν	προειρημένην	φαντασίαν. Ὅτι γὰρ οὐδ᾽ αὐτὸς
[16, 16]	καὶ διανύσας ἐπιφανῶς πᾶσαν τὴν	προειρημένην	χώραν ἐπὶ διακοσίους σταδίους γίνεται
[16, 14]	τῶν ἐνεστώτων. Ὁμολογοῦντες γὰρ οἱ	προειρημένοι	διὰ τῶν κατὰ μέρος ἐν
[16, 15]	ταῖς ἡμετέραις. ~Ἑξῆς δὲ τοῖς	προειρημένοις	γράφουσι περὶ τοῦ κατὰ Μεσσηνίους
[16, 13]	εἰς ταὐτὸ τέλος ἐμπίπτουσι τοῖς	προειρημένοις.	Διὸ δεῖ καὶ τοῦτο τὸ
[16, 14]	τὸν ναύαρχον ἀναγκασθῆναι ταὐτὸ τοῖς	προειρημένοις	πράττειν, καὶ τότε μὲν εἰς
[16, 15]	ἀπὸ τῶν προηγουμένων ἐπιβαλεῖν τοῖς	προειρημένοις	τόποις. Τὸ δ᾽ αὐτὸ καὶ
[16, 33]	τοὺς βασιλέας ὁρμὴν ἐξέπεμψαν τὸν	προειρημένον,	ὃς καὶ συμμίξας περὶ τὴν
[16, 25]	ταῦτα συναγαγόντες ἐκκλησίαν ἐκάλουν τὸν	προειρημένον.	Παραιτουμένου δὲ καὶ φάσκοντος εἶναι
[16, 17]	μάλιστα καταφανές. Ἐξηγούμενος γὰρ ὁ	προειρημένος	συγγραφεὺς τήν τε Γάζης πολιορκίαν
[16, 12]	καὶ τίνα τρόπον κατὰ τοὺς	προειρημένους	καιροὺς σύμμαχος ὑπάρχων Αἰτωλοῖς, Ἠλείοις,
[16, 8]	φύρδην σεσωρευμένους ἀναμὶξ πάντων τῶν	προειρημένων.	Ἐξ ὧν οὐ μόνον αὐτός,
[16, 22]	Λιβύης οὐ πολὺ κατόπιν τῶν	προειρημένων	καιρῶν. Οὔσης δὲ τῆς προσδοκίας
[16, 31]	τύχῃ, διότι τὰς μὲν τῶν	προειρημένων	συμφορὰς οἷον ἐλεήσασα παραυτίκα διωρθώσατο,
[16, 30]	καὶ τὰς ἱερείας περὶ τῶν	προειρημένων.	Ταῦτα δ᾽ ἐπικυρώσαντες τοῦ μὲν
[16, 19]	οὖσαν τὴν μετάθεσιν διὰ τὸ	προεκδεδωκέναι	τὰς συντάξεις, ἐλυπήθη μὲν ὡς
[16, 3]	μὲν οὖν συμπεσὼν ὀκτήρει, καὶ	προεμβαλὼν	ταύτῃ καιρίαν καὶ ὕφαλον πληγήν,
[16, 9]	ἄξιος. Μὴ γὰρ ἐκείνου τολμήσαντος	προεπιβαλεῖν	τῷ Φιλίππῳ τὰς χεῖρας πάντες
[16, 21]	γὰρ οὗτος τοῦ τε βασιλέως	προεστάναι	φρονιμώτερον ἢ κατὰ τὴν ἡλικίαν,
[16, 25]	γράψαντος εἰσήνεγκαν τὴν ἐπιστολὴν οἱ	προεστῶτες.	Ἦν δὲ τὰ κεφάλαια τῶν
[16, 30]	εἰς τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πεντήκοντα	προεχειρίσαντο	τῶν πρεσβυτέρων ἀνδρῶν καὶ μάλιστα
[16, 23]	ἐκ τῶν Βαργυλίων ἔκπλουν καὶ	προεωρᾶτο	τὸν κατὰ θάλατταν κίνδυνον, ἅμα
[16, 36]	δὲ διαποροῦντες καὶ παραλαμβάνοντες ἀλλήλους	προῆγον	εἰς τοὔμπροσθεν. Τῷ δὲ μὴ
[16, 37]	ὅλης ἐπιβολῆς. Οὗτοι μὲν οὖν	προῆγον	εὐθαρσῶς ἐπὶ τὸ συντεταγμένον· ὁ
[16, 15]	εἶναι τελέως ἀδύνατον ἀπὸ τῶν	προηγουμένων	ἐπιβαλεῖν τοῖς προειρημένοις τόποις. Τὸ
[16, 27]	ἑξῆς πράξεων. Ταῦτα μὲν οὖν	προήχθην	εἰπεῖν διὰ τὸ τινὰς μὲν
[16, 19]	ποιεῖσθαι πρόνοιαν. Ταῦτα μὲν οὖν	προήχθην	εἰπεῖν, θεωρῶν νῦν, καθάπερ καὶ
[16, 30]	τὴν τῶν Κυζικηνῶν. Ταῦτα δὲ	προθέμενοι	καὶ πράξαντες ὁμοθυμαδὸν κατὰ τὸ
[16, 17]	καὶ τὴν ἀπειρίαν τοῦ συγγραφέως.	Προθέμενος	γὰρ πρώτην διασαφεῖν τὴν τῶν
[16, 27]	τῶν σταδιέων, ἐγκαταλιπεῖν τὰς ἑαυτῶν	προθέσεις,	τινὰς δ᾽ ἐν τούτῳ μάλιστα
[16, 2]	οὐδενὶ λόγῳ πάλιν ἀφίστανται τῶν	προθέσεων,	ἐπισκοτούμενοι καὶ παραλογιζόμενοι τοῖς λογισμοῖς
[16, 27]	καὶ μεγαλόψυχον καὶ τὸ τῆς	προθέσεως	ἐπίμονον ἀποδέξαιτο, οὐχ ὡς καθόλου
[16, 39]	καλῶν ἐκ παραδόσεώς τι καὶ	προθέσεως	πράττειν εἰώθασιν. Ἴνσοβροι, ἔθνος Ἰταλικόν.
[16, 5]	Φιλίππου κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς	πρόθεσιν	ἀεὶ τῆς γῆς ὀρεγόμενον οὐ
[16, 19]	τοὺς ἐπιγινομένους, ἐὰν μὲν κατὰ	πρόθεσιν	εὑρισκώμεθά που κατὰ τὴν πραγματείαν
[16, 28]	καὶ τὰς ἐπιβάθρας. Ἵνα, ἐὰν	πρόθηται	διαβαίνειν αὖθις εἰς τὴν Ἀσίαν,
[16, 27]	συνεκπληρῶσαι τῷ λογισμῷ τὸ τῆς	προθυμίας	ἐλλιπὲς ἐπ᾽ ὀλίγων γίνεσθαι. Διὸ
[16, 31]	τὸ τῶν Ἀκαρνάνων ἔθνος, ὅτε	προιδόμενοι	τὴν Αἰτωλῶν ἔφοδον, ἐβουλεύσαντο παραπλήσια
[16, 17]	μέρος τι τῆς δυνάμεως, ἵνα	προκαταλάβηται	τῆς ὀρεινῆς τοὺς ὑπερκειμένους τῶν
[16, 18]	μετὰ μέρους τινὸς τῆς δυνάμεως	προκαταλαβόμενος	τοὺς ὑπερδεξίους τόπους; οὗτος μὲν
[16, 33]	μὴ δεσμοῖς ἢ τοιαύταις ἀνάγκαις	προκατελήφθησαν·	οἱ δὲ λοιποὶ πάντες ὥρμων
[16, 2]	συνιδεῖν αὐτὸν ἀναγόμενον, εἴχοντο τῶν	προκειμένων	εὐθέως. Συνέβη δὲ τὸν ἀνάπλουν
[16, 16]	Τεγέαν. Τοῦτο δ᾽ ἔστιν ἄλογον·	πρόκειται	γὰρ τῆς Τεγέας ἡ Μεγάλη
[16, 32]	ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο μετὰ παραστάσεως οἱ	προκινδυνεύοντες	τῶν Ἀβυδηνῶν, οὐδὲ τοῖς ξίφεσι
[16, 31]	γυναικῶν μᾶλλον ἢ ζῶντες ἔτι	πρόληψιν	ἔχειν τοῦ πεσεῖσθαι τὰ σφέτερα
[16, 1]	τῆς χώρας οὐδὲν ὠφελεῖτο τῷ	προνενοῆσθαι	τὸν Ἄτταλον ὑπὲρ τούτων ἐπιμελῶς.
[16, 19]	ὅσον οἷοί τ᾽ ἐσμέν, ποιεῖσθαι	πρόνοιαν	καὶ διόρθωσιν χάριν τῆς κοινῆς
[16, 16]	ἐγὼ δὲ φημὶ μὲν δεῖν	πρόνοιαν	ποιεῖσθαι καὶ σπουδάζειν ὑπὲρ τοῦ
[16, 19]	μεγίστων ἐν αὐτῇ πλείστην ποιεῖσθαι	πρόνοιαν.	Ταῦτα μὲν οὖν προήχθην εἰπεῖν,
[16, 32]	ἀχρειωθὲν ἀδυνατήσειεν ἢ μετὰ βίας	προοῖντ᾽	ἐκ τῶν χειρῶν, συμπλεκόμενοι τοῖς
[16, 28]	τῆς καθ᾽ ἡμᾶς εἰς τὴν	Προποντίδα	καὶ τὸν Πόντον ἀφικέσθαι μὴ
[16, 26]	ἀναβάντες εἰς Ἀθαμανίαν· παραπλησίως καὶ	πρὸς	Αἰτωλοὺς ἐν Ναυπάκτῳ καὶ πρὸς
[16, 19]	ἐν ἑκάστοις ἐπισεσυρμένον, τὸ δὲ	πρὸς	ἀλαζονείαν καὶ φαντασίαν ἐπαινούμενον καὶ
[16, 15]	ἀλλὰ τὴν ἐναντίαν διάθεσιν ἔχει	πρὸς	ἄλληλα, καὶ τὰ μὲν κατὰ
[16, 29]	οἵ τε πολιορκοῦντες καὶ πολιορκούμενοι	πρὸς	ἀλλήλους εἰώθασιν ἀντιμηχανᾶσθαι καὶ φιλοτεχνεῖν,
[16, 8]	ταῦτα γινομένου τοῦ βασιλέως διαπεμψάμενοι	πρὸς	ἀλλήλους ἐπέπλευσαν αὐτῷ, καὶ στήσαντες
[16, 28]	πύλης ἔχει διάθεσιν διὰ τὴν	πρὸς	ἀλλήλους ἐπιμιξίαν, ποτὲ μὲν γεφυρούμενον
[16, 26]	Φιλίππου παραπλέοντες ἐν Φοινίκῃ καὶ	πρὸς	Ἀμύνανδρον ἀναβάντες εἰς Ἀθαμανίαν· παραπλησίως
[16, 15]	Ἰσθμόν ἐστι καὶ τὰς Σκιράδας	πρὸς	ἀνατολὰς τοῦ Κορίνθου, τὰ δὲ
[16, 13]	αὐτῶν διαλεχθῆναι. Ποιήσομαι δ᾽ οὐ	πρὸς	ἅπαντας, ἀλλ᾽ ὅσους ὑπολαμβάνω μνήμης
[16, 7]	Φιλίππου ναῦς ἐν μὲν τῇ	πρὸς	Ἄτταλον ναυμαχίᾳ δεκήρης, ἐννήρης, ἑπτήρης,
[16, 24]	τῶν Ἀθηναίων δῆμος ἐξέπεμπε πρεσβευτὰς	πρὸς	Ἄτταλον τὸν βασιλέα τοὺς ἅμα
[16, 6]	ἐξαίρων σύνθημα· ταχὺ δὲ συλλεχθεισῶν	πρὸς	αὐτὸν ἀπέπλει μετ᾽ ἀσφαλείας εἰς
[16, 19]	παράπτωσιν οὐκ ὤκνησα γράψαι καὶ	πρὸς	αὐτὸν Ζήνωνα, κρίνων καλὸν εἶναι
[16, 22]	καὶ τὴν τοῦ πλήθους εὔνοιαν	πρὸς	αὐτόν. Καὶ τοῦτ᾽ εἰκότως ἐκ
[16, 26]	Ἀττικὴν ἕως τῆς Ἀκαδημείας, προδιαπεμψάμενοι	πρὸς	αὐτὸν οἱ Ῥωμαῖοι κήρυκα συνέμιξαν
[16, 33]	τῶν Ἀβυδηνῶν πολιορκίας καὶ βουλόμενοι	πρὸς	αὐτὸν τὸν Φίλιππον ποιήσασθαι τοὺς
[16, 13]	κατὰ θάλατταν πράξεις, ἡμῶν ἀντιδοξούντων	πρὸς	αὐτοὺς ἐνίοτε, μᾶλλον ἐπακολουθήσωσιν ἐκείνοις
[16, 24]	πρότερον εἰς αὐτοὺς εὐεργετῶν γεγονότων·	πρὸς	γὰρ τοῖς ἄλλοις καὶ φυλὴν
[16, 20]	τὰς στρατιωτικὰς ὁμιλίας εὐφυῶς διέκειτο·	πρὸς	δὲ ποικίλων πραγμάτων χειρισμόν, δεόμενον
[16, 16]	τὴν πορείαν εἰς τὴν Μεσσηνίαν.	~Πρὸς	δὲ τούτοις φησὶ τὴν ἐπάνοδον
[16, 18]	ὑποπιπτόντων φίλιος ἢ πολέμιός ἐστι.	Πρὸς	δὲ τούτοις φησὶ τοὺς Αἰτωλῶν
[16, 10]	προσπέμψας ὁ Φίλιππος ἐνεφάνιζε διότι	πρὸς	δύο πλέθρα τοῦ τείχους αὐτοῖς
[16, 15]	τὴν Κοντοπορίαν καὶ Μυκήνας ἔγγιστα	πρὸς	δύσεις χειμερινάς, ὥστ᾽ εἶναι τελέως
[16, 7]	ἑξήκοντα, τῶν δὲ παρ᾽ Ἀττάλου	πρὸς	ἑβδομήκοντα, τῶν δὲ τοῦ Φιλίππου
[16, 17]	καταλιπεῖν τοῖς τὰς ἐπιδεικτικὰς καὶ	πρὸς	ἔκπληξιν τῶν πολλῶν συντάξεις ποιουμένοις,
[16, 20]	ποτε χρόνον τῆς ἡμέρας ἀπεμέριζε	πρὸς	ἐντεύξεις, ἐν τούτῳ διεδίδου, μᾶλλον
[16, 1]	παραγενόμενος εἰς Ἱερὰν κώμην, διεπέμπετο	πρὸς	Ζεῦξιν, παρακαλῶν αὐτὸν σῖτον χορηγῆσαι
[16, 26]	λόγον τοῦτον οἱ Ῥωμαῖοι καὶ	πρὸς	Ἠπειρώτας εἶπαν περὶ Φιλίππου παραπλέοντες
[16, 22]	ἐκπαθεῖς ἐγίνοντο κατά τε τὴν	πρὸς	θεοὺς εὐχαριστίαν καὶ κατὰ τὴν
[16, 16]	χώραν ἐπὶ διακοσίους σταδίους γίνεται	πρὸς	Λυκόαν, ἤδη προσειληφὼς καὶ τὸ
[16, 8]	πολὺ τῆς ὁρμῆς αὐτοῦ παρῄρητο,	πρὸς	μέντοι γε τοὺς ἐκτὸς ἐπειρᾶτο
[16, 3]	ἐχρήσαντο τῇ ναυμαχίᾳ. Δεινοκράτης μὲν	πρὸς	ὀκτήρη συμπεσὼν αὐτὸς μὲν ἔξαλον
[16, 3]	ὅλοις ἐδυσχρηστεῖτο καὶ δυσκίνητος ἦν	πρὸς	πᾶν. Ἐν ᾧ καιρῷ δύο
[16, 36]	Τεγέαν παραγίνεσθαι. Λοιπὸν ἐπιστολὰς ἔγραψε	πρὸς	πάσας τὰς πόλεις, καὶ ταύτας
[16, 36]	ἐγίνωσκε πρὸς τίνα πρᾶξιν ἢ	πρὸς	ποίαν ἐπιβολήν ἐστιν ἡ παρασκευή,
[16, 7]	τούτων πληρώματα· ἐν δὲ τῇ	πρὸς	Ῥοδίους διεφθάρησαν κατάφρακτοι μὲν δέκα,
[16, 26]	ταῦτα τὴν εἰρήνην ἄγειν ἔξεστι	πρὸς	Ῥωμαίους, μὴ βουλομένῳ δὲ πείθεσθαι
[16, 33]	δὲ πειθαρχεῖν ἑτοίμως ὑπάρξειν τὸν	πρὸς	Ῥωμαίους πόλεμον. Τοῦ δὲ Φιλίππου
[16, 17]	καὶ τὴν γενομένην παράταξιν Ἀντιόχου	πρὸς	Σκόπαν ἐν Κοίλῃ Συρίᾳ περὶ
[16, 20]	τῆς ἡμέρας κατέτριβε σφαιρομαχῶν καὶ	πρὸς	τὰ μειράκια διαμιλλώμενος ἐν τοῖς
[16, 15]	Σελλασίαν κεῖται τῆς Σπάρτης ὡς	πρὸς	τὰς θερινὰς ἀνατολάς, τὰ δὲ
[16, 6]	τὸν Ἄτταλον, καὶ συνεγγιζόντων ἤδη	πρὸς	τὰς νησίδας ὑφ᾽ αἷς ὁ
[16, 20]	μᾶλλον ἐξετυφοῦτο, καὶ προχειρότερος ἐγίνετο	πρὸς	τὰς ξενικὰς καὶ στρατιωτικὰς χάριτας.
[16, 39]	ἀνδρείᾳ τῶν κατὰ Κοίλην Συρίαν	πρὸς	τὰς πολεμικὰς πράξεις, ἐν κοινωνίᾳ
[16, 20]	ἀνδρώδης ὑπῆρχε τῇ φύσει, καὶ	πρὸς	τὰς στρατιωτικὰς ὁμιλίας εὐφυῶς διέκειτο·
[16, 11]	καὶ τῶν συγγραφέων. Ἐγὼ δὲ	πρὸς	τὰς τοιαύτας ἀποφάσεις τῶν ἱστοριογράφων
[16, 15]	καὶ Φαρὰς καὶ Πάμισον ὡς	πρὸς	τὰς χειμερινὰς δύσεις, ὅθεν οὐχ
[16, 24]	ἐγένετο κατὰ τὴν ἀπάντησιν φιλανθρωπία	πρός	τε Ῥωμαίους καὶ ἔτι μᾶλλον
[16, 25]	τῶν Ῥοδίων ἐπεισελθόντων καὶ πολλοὺς	πρὸς	τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν διαθεμένων λόγους,
[16, 6]	καὶ ποιουμένου τὴν ἀποχώρησιν ὡς	πρὸς	τὴν γῆν, ἐπέκειτο φιλοτιμότερον, ἐγκρατὴς
[16, 3]	δ᾽ αὐτὸς ὁ Διονυσόδωρος ἀπενήξατο	πρὸς	τὴν ἐπιβοηθοῦσαν αὐτῷ τριημιολίαν. ~Τῶν
[16, 16]	μικρά, μεγάλα δὲ συμβάλλεται τοῦτο	πρὸς	τὴν ἱστορίαν οὐ μὴν ἡγεμονικώτατόν
[16, 16]	Τεγέας ἡ Μεγάλη πόλις ὡς	πρὸς	τὴν Μεσσήνην, ὥστ᾽ ἀδύνατον εἶναι
[16, 39]	τῆς σωτηρίας ὑπαρχούσης τοῖς ἐναντιουμένοις	πρὸς	τὴν ὁρμὴν καὶ βίαν τὴν
[16, 16]	περὶ τὴν ναυμαχίαν διὰ τὴν	πρὸς	τὴν πατρίδα φιλοστοργίαν. Τί τις
[16, 28]	οὐδαμῶς οὐδαμῇ δυνατόν ἐστιν ὁρμῆσαι	πρὸς	τὴν πόλιν διὰ τὴν ὀξύτητα
[16, 23]	εἶναι πορίζειν τῷ στρατεύματι τὰ	πρὸς	τὴν τροφήν. Ἀπορῶν τροφῶν τοῖς
[16, 27]	καλῶς καὶ συνακμάσαι ταῖς ὁρμαῖς	πρὸς	τὴν τῶν πραγμάτων αὔξησιν ἐπὶ
[16, 4]	δὲ παρέλυον ἀεί τι τῶν	πρὸς	τὴν χρείαν ἀναγκαίων. Καὶ δὴ
[16, 19]	ἐπιτηδευμάτων, τὸ μὲν ἀληθινὸν καὶ	πρὸς	τὴν χρείαν ἀνῆκον ἐν ἑκάστοις
[16, 4]	ναυμαχία· νῦν δὲ ταῦτ᾽ ἐμπόδια	πρὸς	τὴν χρείαν τοῖς Ῥοδίοις ἐγίνετο
[16, 28]	ποιησάμενον τὸν εἴσπλουν. Ὥσπερ δὲ	πρός	τινα λόγον τῆς τύχης ποιουμένης
[16, 36]	συνεχές, πρῶτον μὲν οὐδεὶς ἐγίνωσκε	πρὸς	τίνα πρᾶξιν ἢ πρὸς ποίαν
[16, 27]	τῶν ἀνθρώπων, πολλάκις δ᾽ αἱ	πρὸς	τὸ βέλτιον, ἔστι δ᾽ ὅτε
[16, 11]	λεγόμενον. Ὅσα μὲν οὖν συντείνει	πρὸς	τὸ διασῴζειν τὴν τοῦ πλήθους
[16, 30]	δὲ τὴν σωματικὴν δύναμιν ἐχόντων	πρὸς	τὸ δύνασθαι τὸ κριθὲν ἐπιτελεῖν,
[16, 11]	διασῴζειν τὴν τοῦ πλήθους εὐσέβειαν	πρὸς	τὸ θεῖον, δοτέον ἐστὶ συγγνώμην
[16, 1]	ἀλλὰ καὶ τοὺς λίθους ἔθραυε	πρὸς	τὸ μηδὲ πάλιν ἀνασταθῆναι μηδὲν
[16, 28]	χάριν οὐκ ἄχρηστον εἶναι νομίζω	πρὸς	τὸ παρόν. Γνοίη δ᾽ ἄν
[16, 27]	τρόπον ἐπαινῶν, ἀλλ᾽ ὡς τὴν	πρὸς	τὸ παρὸν ὁρμὴν ἐπισημαινόμενος. Ποιοῦμαι
[16, 14]	ἐγγὺς τὸ παραπλήσιον ποιοῦντας ἀποχωρεῖν	πρὸς	τὸ πέλαγος, τέλος δὲ μετ᾽
[16, 27]	αὐτούς, ἐπειδὴ πολλάκις μὲν αἱ	πρὸς	τὸ χεῖρον τῶν πραγμάτων ῥοπαὶ
[16, 28]	τὴν ἀνεπιμιξίαν τῶν ἐθνῶν τῶν	πρὸς	τοῖς πέρασι κατοικούντων τῆς Λιβύης
[16, 22]	θεοὺς εὐχαριστίαν καὶ κατὰ τὴν	πρὸς	τὸν αἴτιον τῆς τηλικαύτης μεταβολῆς
[16, 25]	καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν τὴν	πρὸς	τὸν Ἄτταλον. Οὐ μὴν ἀλλὰ
[16, 24]	τε Ῥωμαίους καὶ ἔτι μᾶλλον	πρὸς	τὸν Ἄτταλον ὥσθ᾽ ὑπερβολὴν μὴ
[16, 35]	ὁρῶν τοὺς Ἀχαιοὺς εὐλαβῶς διακειμένους	πρὸς	τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον, ἐσπούδαζε
[16, 24]	τῆς προγεγενημένης κοινοπραγίας μνημονεύοντας καὶ	πρὸς	τὸν κατὰ τοῦ Φιλίππου πόλεμον
[16, 15]	Θαλάμας ἐπιβαλόντα κατὰ Φαρὰς παραγενέσθαι	πρὸς	τὸν Πάμισον ποταμόν. Ὑπὲρ ὧν
[16, 9]	μὴ μέλλειν καὶ παρασκευάζεσθαι τὰ	πρὸς	τὸν πόλεμον, ἀλλὰ πολεμεῖν ἐρρωμένως
[16, 39]	τῶν ἐνδεχομένων, σπουδάζοντες διαφυλάξαι τὴν	πρὸς	τὸν Πτολεμαῖον πίστιν. Διὸ καθάπερ
[16, 21]	Διόπερ εὐθέως ἐζηλοτύπει καὶ παρετρίβετο	πρὸς	τὸν Τληπόλεμον. Πάντων δ᾽ αὐτῷ
[16, 32]	τὰς ἱερείας ἐκπέμπειν μετὰ στεμμάτων	πρὸς	τὸν Φίλιππον, δεησομένους καὶ παραδιδόντας
[16, 34]	παρακαλοῦντες τὸν δῆμον εἰς τὰς	πρὸς	τὸν Φίλιππον διαλύσεις. Οἷς ἐπελθόντων
[16, 26]	πρὸς Αἰτωλοὺς ἐν Ναυπάκτῳ καὶ	πρὸς	τοὺς Ἀχαιοὺς ἐν Αἰγίῳ. Τότε
[16, 33]	κατὰ τὰς ἐντολάς, ἐπιστήσαντες τὴν	πρὸς	τοὺς βασιλέας ὁρμὴν ἐξέπεμψαν τὸν
[16, 30]	τοῦ πτώματος διαμάχεσθαι καὶ διαποθνήσκειν	πρὸς	τοὺς βιαζομένους. ~Ἐξ ὧν εἴποι
[16, 21]	κατὰ τὴν ἡλικίαν, τήν τε	πρὸς	τοὺς ἐκτὸς ἀπάντησιν ἀξίαν ποιεῖσθαι
[16, 25]	ἐκδοῦναι περὶ ὧν ὑπολαμβάνει συμφέρειν	πρὸς	τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς. Τοῦ δὲ
[16, 31]	τὸ μέλλειν ποιεῖσθαι τὸν κίνδυνον	πρὸς	τοὺς Θετταλοὺς ἐν τοῖς ὑπαίθροις
[16, 6]	δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν οἱ	πρὸς	τοὺς Ῥοδίους ἀγωνιζόμενοι τῶν Μακεδόνων,
[16, 9]	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπιγενομένους ἐξεκαλέσαντο	πρὸς	τοὺς ὑπὲρ τῆς πατρίδος καιρούς.
[16, 27]	εἰπεῖν διὰ τὸ τινὰς μὲν	πρὸς	τῷ τέρματι, καθάπερ οἱ κακοὶ
[16, 34]	ὑπὲρ τοῦ μὴ ποιεῖσθαι διαλύσεις	πρὸς	Φίλιππον ἄνευ Ῥωμαίων, ἔδοξε προσέχειν
[16, 25]	δῆμον, ἐξαρίθμησις τῶν πεπραγμένων αὐτῷ	πρὸς	Φίλιππον κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς,
[16, 20]	δεόμενον ἐπιστάσεως καὶ νήψεως, καὶ	πρὸς	φυλακὴν χρημάτων καὶ καθόλου τὴν
[16, 20]	ἀνανεύειν οὐκ ᾔδει, τῷ δὲ	πρὸς	χάριν ὁμιλήσαντι πᾶν ἐξ ἑτοίμου
[16, 16]	ἔστι παρ᾽ αὐτοῖς πύλη Τεγεᾶτις	προσαγορευομένη,	καθ᾽ ἣν ἐποιήσατο τὴν ἐπάνοδον
[16, 37]	ἐν τοῖς περὶ τὸν Σκοτίταν	προσαγορευομένοις	τόποις, ὅς ἐστι μεταξὺ τῆς
[16, 38]	οἱ περὶ τὸ ἱερὸν τὸ	προσαγορευόμενον	Ἱεροσόλυμα κατοικοῦντες. Ὑπὲρ οὗ καὶ
[16, 15]	Εὐρώταν ποταμὸν παρὰ τὸν Ὁπλίτην	προσαγορευόμενον	πορεύεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ τῆς
[16, 28]	τοῦ παρὰ μέν τισιν Ὠκεανοῦ	προσαγορευομένου,	παρὰ δέ τισιν Ἀτλαντικοῦ πελάγους.
[16, 11]	Ποσειδίου καὶ τῆς Μυνδίων πόλεως,	προσαγορευομένῳ,	παρὰ δὲ τοῖς πλείστοις Βαργυλιητικῷ
[16, 29]	γῆν ἔργοις ἕως μέν τινος	προσαντεῖχον	εὐψύχως, οὐκ ἀπελπίζοντες κατακρατήσειν τῶν
[16, 29]	καὶ τῶν τε κατὰ θάλατταν	προσαχθέντων	μηχανημάτων τὰ μὲν τοῖς πετροβόλοις
[16, 10]	ποιησάμενος ὁ Φίλιππός τινας ἀπράκτους	προσβολὰς	διὰ τὴν ὀχυρότητα τοῦ πολίσματος
[16, 21]	ἰδίαν φύσιν καὶ διὰ τὴν	προσγεγενημένην	ἐκ τοῦ πατρὸς εὐκαιρίαν· ὡς
[16, 2]	ἀνήχθη παρὰ τὴν τῶν πολεμίων	προσδοκίαν·	ἔτι γὰρ αὐτὸν ἤλπιζον οἱ
[16, 20]	ὁ παθὼν εὖ παρὰ τὴν	προσδοκίαν	καὶ τοῦ γεγονότος χάριν καὶ
[16, 22]	προειρημένων καιρῶν. Οὔσης δὲ τῆς	προσδοκίας	τῶν πολλῶν ἀκολούθου τῷ μεγέθει
[16, 2]	ἀλλὰ χρησάμενοι ταῖς εἰρεσίαις ἐνεργῶς	προσέβαλλον,	Ἄτταλος μὲν τῷ δεξιῷ καὶ
[16, 16]	σταδίους γίνεται πρὸς Λυκόαν, ἤδη	προσειληφὼς	καὶ τὸ τοῦ Λουσίου ῥεῦμα
[16, 37]	καθάπερ ἔθος ἦν αὐτοῖς, καὶ	προσέκειντο	τοῖς ὑπεναντίοις. Τῶν δ᾽ Ἀχαιῶν
[16, 10]	τοῦ τείχους αὐτοῖς ἐξήρεισται, καὶ	προσεπυνθάνετο	πότερα βούλονται λαβόντες τὴν ἀσφάλειαν
[16, 10]	τὴν χώραν συνοικίας. Ὅθεν ἀπαλλαττόμενος	προσεστρατοπέδευσε	τῇ Πρινασσῷ. Ταχὺ δὲ γέρρα
[16, 13]	κατὰ τοὺς καιροὺς γεγόνασι καὶ	προσέτι	πεπολίτευνται καὶ καθόλου πεποίηνται τὴν
[16, 20]	μὲν εἰς πραγμάτων λόγον ἀγαθὰ	προσεφέρετο,	πολλὰ δὲ καὶ κακά. Στρατηγεῖν
[16, 34]	πρὸς Φίλιππον ἄνευ Ῥωμαίων, ἔδοξε	προσέχειν	τῷ δήμῳ τοῖς Ῥωμαίοις καὶ
[16, 38]	παρέλαβεν Ἀντίοχος· μετ᾽ ὀλίγον δὲ	προσεχώρησαν	αὐτῷ καὶ τῶν Ἰουδαίων οἱ
[16, 36]	δ᾽ ἐν ταύτῃ ταὐτὰ τοῖς	πρόσθεν,	πλὴν διότι τὸ τῆς ἑξῆς
[16, 5]	λαμπρότερος ὢν καὶ παραστατικώτερος ἢ	πρόσθεν.	Συνέβη δὲ δύο γενέσθαι ναυμαχίας
[16, 2]	ἤλπιζον οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον	προσκαρτερήσειν	τῇ τῶν μετάλλων κατασκευῇ. Μάλιστα
[16, 23]	καὶ προσπληροῦντας ναῦς καὶ φιλοτιμότερον	προσκειμένους	ταῖς φυλακαῖς, δυσχρήστως διέκειτο καὶ
[16, 3]	οὐκέτι δυνηθέντος ἀναλαβεῖν· διὸ καὶ	προσκρεμαμένου	τοῦ πλοίου τοῖς ὅλοις ἐδυσχρηστεῖτο
[16, 10]	οἱ Πρινασσεῖς εὐγενῶς· ἐπεὶ δὲ	προσπέμψας	ὁ Φίλιππος ἐνεφάνιζε διότι πρὸς
[16, 3]	Ἐν ᾧ καιρῷ δύο πεντήρεις	προσπεσοῦσαι,	καὶ τρώσασαι τὴν ναῦν ἐξ
[16, 4]	δὲ πλαγίοις καὶ στρεφομένοις ἀκμὴν	προσπίπτοντες	οὓς μὲν ἐτίτρωσκον, οἷς δὲ
[16, 21]	Καθ᾽ ὃν καιρὸν ὁ Τληπόλεμος,	προσπιπτόντων	αὐτῷ λόγων δυσμενικῶν ἐκ τῆς
[16, 23]	διαλύοντας τὸ ναυτικόν, ἀλλὰ καὶ	προσπληροῦντας	ναῦς καὶ φιλοτιμότερον προσκειμένους ταῖς
[16, 24]	ἀνέβαινεν εἰς ἄστυ μετὰ μεγάλης	προστασίας·	οὐ γὰρ μόνον οἱ τὰς
[16, 29]	τὸ σῶμα. Τοῦ δὲ Φιλίππου	προστάττοντος	περὶ πάντων ἐπιτρέπειν ἢ μάχεσθαι
[16, 32]	τύπτοντες αὐτῶν ταῖς ἐπιδορατίσι τὰ	πρόσωπα	καὶ τοὺς γυμνοὺς τόπους εἰς
[16, 4]	περὶ τὸν Θεοφιλίσκον, τότε κατὰ	πρόσωπον	ἀντιπρώρρους τάξαντες τὰς ναῦς ἀμφότεροι
[16, 21]	δ᾽ ἔκρινε κοινῇ καὶ κατὰ	πρόσωπον	αὐτῶν ποιήσασθαι τὴν κατηγορίαν. Ὅτι
[16, 25]	φάσκοντος εἶναι φορτικὸν τὸ κατὰ	πρόσωπον	εἰσελθόντα διαπορεύεσθαι τὰς εὐεργεσίας τὰς
[16, 17]	δὲ ταῦτά φησι τὰ θηρία	προτάξαι	τῆς φάλαγγος ἐν διαστήματι καὶ
[16, 27]	δ᾽ ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν τὸ	προτεθὲν	καί που καὶ τῆς τύχης
[16, 4]	οὔτε καθόλου χρῆσθαι τοῖς ἰδίοις	προτερήμασιν,	ἐμπιπτόντων αὐτοῖς τῶν λέμβων ποτὲ
[16, 19]	τὰς τῶν πέλας ἁμαρτίας ἴδια	προτερήματα	νομίζειν, καθάπερ ἔνιοι ποιεῖν εἰώθασιν,
[16, 24]	τηλικαύτας ἡλίκας οὐδενὶ ταχέως τῶν	πρότερον	εἰς αὐτοὺς εὐεργετῶν γεγονότων· πρὸς
[16, 25]	κεφάλαια τῶν γεγραμμένων ἀνάμνησις τῶν	πρότερον	ἐξ αὐτοῦ γεγονότων εὐεργετημάτων εἰς
[16, 33]	καὶ τούτων τίς ἔφη σοὶ	πρότερος	ἐπέβαλε τὰς χεῖρας; ὁ δὲ
[16, 17]	τῶν ἱππέων καὶ τῶν εὐζώνων	προτεταγμένων,	τοῦτ᾽ οὐκέτι συνορᾷ. ~Μετὰ δὲ
[16, 15]	Εὐρώταν δέον ἐστὶ διαβαίνειν τὸν	προτιθέμενον	παρὰ Θαλάμας ποιεῖσθαι τὴν πορείαν
[16, 2]	ἐφίενται διὰ τὸ μέγεθος τῶν	προφαινομένων	ἐλπίδων, κρατούσης τῆς ἐπιθυμίας τῶν
[16, 14]	ἔφοδον, ταῦτα δ᾽ εἰρηκότες ἃ	προφανῶς	ἐστιν ἴδια τῶν ἡττημένων, ὅμως
[16, 8]	ὁ Φίλιππος ἀντεποιεῖτο κατὰ δύο	προφάσεις,	κατὰ μίαν μέν, ᾗ τὸν
[16, 6]	αὑτοὺς ἐκ τοῦ κινδύνου μετὰ	προφάσεως	κατὰ μέρη ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν,
[16, 16]	τὰ προειρημένα διαπτώματα μὲν εἶναι,	πρόφασιν	δ᾽ ἐπιδέχεσθαι καὶ παραίτησιν· τὰ
[16, 20]	ἀεὶ καὶ μᾶλλον ἐξετυφοῦτο, καὶ	προχειρότερος	ἐγίνετο πρὸς τὰς ξενικὰς καὶ
[16, 4]	ἐκπεριπλέοντες, καὶ τοῖς μὲν κατὰ	πρύμναν	ἐμβάλλοντες, τοῖς δὲ πλαγίοις καὶ
[16, 4]	πρῶτον ὑποχωροῦσι τοῖς σκάφεσι κατὰ	πρύμναν	ἐπιφερόμενοι τοὺς ταρσοὺς παρέλυον· ὡς
[16, 3]	ἐδύνατο χωρισθῆναι, καίπερ πολλάκις ἐπιβαλόμενος	πρύμναν	κρούειν· διὸ καὶ τῶν Μακεδόνων
[16, 4]	πρώρρας, ἔστι δ᾽ ὅτε κατὰ	πρύμναν,	ὥστε παραποδίζεσθαι καὶ τὴν τῶν
[16, 14]	ἐπιστολῆς ἔτι μενούσης ἐν τῷ	πρυτανείῳ	τῆς ὑπ᾽ αὐτοὺς τοὺς καιροὺς
[16, 14]	τῇ τε βουλῇ καὶ τοῖς	πρυτάνεσιν,	οὐ ταῖς Ἀντισθένους καὶ Ζήνωνος
[16, 4]	ποτὲ δὲ πάλιν εἰς τὰς	πρώρρας,	ἔστι δ᾽ ὅτε κατὰ πρύμναν,
[16, 5]	ναῦν τῆς θαλάττης διὰ τῆς	πρώρρας,	κυκλωθέντας ὑπὸ τῶν πολεμίων τὰς
[16, 36]	ἔπιπτον. Ἐγέγραπτο δ᾽ ἐν ταῖς	πρώταις	τοῖς ἀποτελείοις τοιαῦτα. Ὅταν κομίσησθε
[16, 17]	ἀπειρίαν τοῦ συγγραφέως. Προθέμενος γὰρ	πρώτην	διασαφεῖν τὴν τῶν περὶ τὸν
[16, 24]	εἰς τὸν Πειραιᾶ τὴν μὲν	πρώτην	ἡμέραν ἐχρημάτισε τοῖς ἐκ τῆς
[16, 4]	ἐξ ἀρχῆς τάξιν ἐκ τῆς	πρώτης	συμβολῆς πάντες ἦσαν ἀναμὶξ ἀλλήλοις,
[16, 6]	τῆς νεὼς ἐξέβαλον. Ὅθεν οἱ	πρῶτοι	τῶν Μακεδόνων, συνάψαντες ἐν τοῖς
[16, 16]	οὐ μὴν ἡγεμονικώτατόν γε καὶ	πρῶτον	αὐτὸ παρὰ τοῖς μετρίοις ἀνδράσι
[16, 33]	αὐτῷ συγγνώμην ἔχειν ὑπερηφάνως ὁμιλοῦντι,	πρῶτον	μὲν ὅτι νέος ἐστὶ καὶ
[16, 36]	χειρισμοῦ γενομένου κατὰ τὸ συνεχές,	πρῶτον	μὲν οὐδεὶς ἐγίνωσκε πρὸς τίνα
[16, 13]	οἱ φιλομαθοῦντες. Οὗτοι τοιγαροῦν ἀμφότεροι	πρῶτον	μὲν τὴν περὶ Λάδην ναυμαχίαν
[16, 30]	ταῖς γνώμαις. Ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς	πρῶτον	μὲν τοὺς δούλους ἐλευθεροῦν, ἵνα
[16, 3]	ὑπὸ τὰ βίαχα τὸ μὲν	πρῶτον	οὐκ ἐδύνατο χωρισθῆναι, καίπερ πολλάκις
[16, 4]	οὐραγίας Μακεδόσι. Καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	ὑποχωροῦσι τοῖς σκάφεσι κατὰ πρύμναν
[16, 18]	ὁ Σκόπας ἅμα μὲν αὐτῷ	πρῶτος,	ἅμα δ᾽ ἔσχατος ἀναλέλυκεν ἐκ
[16, 26]	μὲν ἀπέπλευσαν ὡς Ἀντίοχον καὶ	Πτολεμαῖον	ἐπὶ τὰς διαλύσεις. ~Ἀλλ᾽ ἐμοὶ
[16, 39]	σπουδάζοντες διαφυλάξαι τὴν πρὸς τὸν	Πτολεμαῖον	πίστιν. Διὸ καθάπερ καὶ κατ᾽
[16, 17]	τοὺς ἱππέας τοὺς περὶ τὸν	Πτολεμαῖον	τὸν Ἀερόπου καὶ καταδιώκειν, ὃς
[16, 21]	ἀνακομιζόμενος ἥκει παρὰ τοῦ Φιλίππου	Πτολεμαῖος	ὁ Σωσιβίου. Καὶ πρὶν μὲν
[16, 33]	Ἑλλήνων μηδενὶ πολεμεῖν μήτε τοῖς	Πτολεμαίου	πράγμασιν ἐπιβάλλειν τὰς χεῖρας, περὶ
[16, 38]	ἑάλωσαν αὐτῶν. ~ὁ δὲ τοῦ	Πτολεμαίου	στρατηγὸς Σκόπας ὁρμήσας εἰς τοὺς
[16, 32]	τοῦ διατειχίσματος, ἐπιβάντες ἐπὶ τὸ	πτῶμα	κατὰ τοὺς ὅρκους διεμάχοντο τοῖς
[16, 30]	τὸ διατείχισμα, τότ᾽ ἐπὶ τοῦ	πτώματος	διαμάχεσθαι καὶ διαποθνήσκειν πρὸς τοὺς
[16, 32]	μὲν πλείστων τεθνεώτων ἐπὶ τοῦ	πτώματος,	τῶν δὲ λοιπῶν ὑπὸ τοῦ
[16, 30]	μὲν ἐπανῆλθον. ~Οἱ δ᾽ Ἀβυδηνοὶ	πυθόμενοι	τὰ λεγόμενα, συνελθόντες εἰς ἐκκλησίαν
[16, 24]	δὲ βασιλεὺς μετά τινας ἡμέρας	πυθόμενος	καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων πρεσβευτὰς εἰς τὸν
[16, 36]	Ἀχαιοὺς καὶ κατὰ πάσας τὰς	πύλας	εἰς τὴν Τεγέαν εἰσπορεύεσθαι σὺν
[16, 16]	Τεγέαν. Ἀλλ᾽ ἔστι παρ᾽ αὐτοῖς	πύλη	Τεγεᾶτις προσαγορευομένη, καθ᾽ ἣν ἐποιήσατο
[16, 16]	ὥστ᾽ ἀδύνατον εἶναι καλεῖσθαί τινα	πύλην	παρὰ τοῖς Μεσσηνίοις ἐπὶ Τεγέαν.
[16, 16]	πεποιῆσθαι τὸν Νάβιν κατὰ τὴν	πύλην	τὴν φέρουσαν ἐπὶ Τεγέαν. Τοῦτο
[16, 28]	ἐξ ἀμφοῖν ὑπ᾽ ἀνθρώπων οἰκούμενον	πύλης	ἔχει διάθεσιν διὰ τὴν πρὸς
[16, 20]	τῶν λόγων εὐχαριστίαις· ὁ δὲ	πυνθανόμενος	τὸν γινόμενον ἐκ πάντων ἔπαινον
[16, 3]	νεώς, ὁμοῦ συρραγέντων καὶ τῶν	πυργούχων·	οὗ γενομένου περιέστησαν αὐτὸν πανταχόθεν
[16, 29]	τύπτοντες διεσάλευσαν, τὰ δὲ τῷ	πυρὶ	διέφθειραν, οὕτως ὥστε καὶ τὰς
[16, 18]	φάλαγγος οὐ ῥᾴδιον καταμαθεῖν, ἢ	πῶς	γενόμενα παρείχετο χρείαν μεγάλην· ὅτε
[16, 18]	ὄντος ἑνὸς τοῦ τότε συνεστρατευμένου.	Πῶς	δ᾽ ὁ Σκόπας ἅμα μὲν
[16, 12]	ἐν τοῖς πρὸ τούτων δεδηλώκαμεν.	Πῶς	δὲ καὶ τίνα τρόπον κατὰ
[16, 18]	τοῖς πολεμίοις μεγάλην παρέχεσθαι χρείαν.	Πῶς	δὲ ταῦτα γέγονεν ὀπίσω τῆς
[16, 12]	ὁ τῶν Λακεδαιμονίων τύραννος, καὶ	πῶς	ἐκβαλὼν τοὺς πολίτας ἠλευθέρωσε τοὺς
[16, 15]	ποταμόν. Ὑπὲρ ὧν οὐκ οἶδα	πῶς	χρὴ λέγειν· τοιαύτην γὰρ φύσιν