HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre XVI [fragments]

Liste des contextes (ordre alphabétique)

θ = 38 formes différentes pour 64 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[16, 15]   ἀφίκετο τόπους· ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπὶ Θαλάμας ἐπιβαλόντα κατὰ Φαρὰς παραγενέσθαι πρὸς

[16, 15]   θερινὰς ἀνατολάς, τὰ δὲ κατὰ Θαλάμας καὶ Φαρὰς καὶ Πάμισον ὡς

[16, 15]   ἐστὶ διαβαίνειν τὸν προτιθέμενον παρὰ Θαλάμας ποιεῖσθαι τὴν πορείαν εἰς τὴν

[16, 28]   Δυνατὸν εἰς τὴν καθ᾽ ἡμᾶς θάλατταν εἰσπλεῦσαι μὴ οὐχὶ διὰ τοῦ

[16, 8]   οὔτε κατὰ γῆν οὔτε κατὰ θάλατταν ἑνὶ καιρῷ, βαρέως μὲν ἔφερε

[16, 29]   κατὰ γῆν ἅμα καὶ κατὰ θάλατταν. Ἡ δὲ πρᾶξις αὕτη κατὰ

[16, 23]   ἔκπλουν καὶ προεωρᾶτο τὸν κατὰ θάλατταν κίνδυνον, ἅμα δὲ τοῖς κατὰ

[16, 30]   καὶ τὸν χρυσὸν εἰς τὴν θάλατταν. Μετὰ δὲ ταῦτα παραστησάμενοι τοὺς

[16, 13]   οἰκειοτάτας εἶναι Ῥοδίοις τὰς κατὰ θάλατταν πράξεις, ἡμῶν ἀντιδοξούντων πρὸς αὐτοὺς

[16, 29]   παρασκευάς, καὶ τῶν τε κατὰ θάλατταν προσαχθέντων μηχανημάτων τὰ μὲν τοῖς

[16, 28]   τὸ πολλαπλασίαν εἶναι τὴν ἔξω θάλατταν τῆς καθ᾽ ἡμᾶς. Εὐκαιρότερον μέντοι

[16, 5]   μετὰ τῶν ὅπλων εἰς τὴν θάλατταν, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐπιβάτας ἀποθανεῖν

[16, 28]   διὰ τὴν ἀγνωσίαν τῆς ἐκτὸς θαλάττης. Αὐτὴ δ᾽ ἡ τῶν Ἀβυδηνῶν

[16, 5]   εἰσρεούσης εἰς τὴν ναῦν τῆς θαλάττης διὰ τῆς πρώρρας, κυκλωθέντας ὑπὸ

[16, 5]   ἠδυνήθη σῶσαι διὰ τὸ πλήρη θαλάττης εἶναι, δύο δὲ ναῦς πολεμίας

[16, 14]   δόλωνα διὰ τὸ τετρωμένην αὐτὴν θαλαττοῦσθαι, πολλοὺς καὶ τῶν ἐγγὺς τὸ

[16, 33]   ἀμελλήτως κατὰ συγγενείας ἐπὶ τὸν θάνατον. ~Ὅτι παρῆσαν μετὰ τὴν ἅλωσιν

[16, 19]   ζηλούμενον, ὡς μέγα τι καὶ θαυμάσιον, ὃ καὶ τὴν κατασκευὴν ἔχει

[16, 32]   Θεόγνητος κατέβαλον τὸ σεμνὸν καὶ θαυμάσιον τῆς τῶν πολιτῶν προαιρέσεως διὰ

[16, 29]   ἀντιμηχανᾶσθαι καὶ φιλοτεχνεῖν, οὐ γέγονε θαυμάσιος, κατὰ δὲ τὴν γενναιότητα τῶν

[16, 11]   τοῦ πλήθους εὐσέβειαν πρὸς τὸ θεῖον, δοτέον ἐστὶ συγγνώμην ἐνίοις τῶν

[16, 1]   διαρρίψας, τούς τε ναοὺς ἐκ θεμελίων ἀνέσκαψε, πολλοὺς καὶ πολυτελεῖς ὑπάρχοντας,

[16, 32]   τινὰς τῶν πρεσβυτέρων Γλαυκίδης καὶ Θεόγνητος κατέβαλον τὸ σεμνὸν καὶ θαυμάσιον

[16, 11]   ἀπηλγηκυίας ἐστὶ ψυχῆς· ὃ πεποίηκε Θεόπομπος, φήσας τοὺς εἰς τὸ τοῦ

[16, 1]   τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ εἰς τοὺς θεοὺς διετίθετο. Κατὰ μὲν γὰρ τοὺς

[16, 22]   ἐγίνοντο κατά τε τὴν πρὸς θεοὺς εὐχαριστίαν καὶ κατὰ τὴν πρὸς

[16, 33]   ποιῶσιν, ἀμυνούμεθα γενναίως, παρακαλέσαντες τοὺς θεούς Οὗτοι μὲν οὖν ταῦτ᾽ εἰπόντες

[16, 2]   γὰρ περὶ τὸν Ἄτταλον καὶ Θεοφιλίσκον, ἅμα τῷ συνιδεῖν αὐτὸν ἀναγόμενον,

[16, 4]   ἀναγωγῆς συνῆψαν τοῖς περὶ τὸν Θεοφιλίσκον, τότε κατὰ πρόσωπον ἀντιπρώρρους τάξαντες

[16, 5]   μαχομένους γενναίως. Ἐν ᾧ καιρῷ Θεοφιλίσκος, βοηθήσας μετὰ τριῶν πεντήρων, τὴν

[16, 9]   διατροπὴν ἐνέπιπτον οὐ τὴν τυχοῦσαν. ~Θεοφιλίσκος δὲ μίαν ἡμέραν ἐπιβιώσας, καὶ

[16, 2]   δεξιῷ καὶ καθηγουμένῳ τῶν πολεμίων, Θεοφιλίσκος δὲ τοῖς εὐωνύμοις. Φίλιππος δὲ

[16, 5]   τε ναυαρχίς, ἐφ᾽ ἧς ἔπλει Θεοφιλίσκος, μετὰ δὲ ταύτην ἧς ἐτριηράρχει

[16, 15]   τῆς Σπάρτης ὡς πρὸς τὰς θερινὰς ἀνατολάς, τὰ δὲ κατὰ Θαλάμας

[16, 28]   δὲ τῆς Ἀβύδου καὶ Σηστοῦ θέσιν καὶ τὴν εὐκαιρίαν τῶν πόλεων

[16, 31]   ποιεῖσθαι τὸν κίνδυνον πρὸς τοὺς Θετταλοὺς ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐκ παρατάξεως·

[16, 8]   μάχην συμβαίνοντα πάντας ἐξέπληττε τοὺς θεωμένους· γενομένης γὰρ τοσαύτης φθορᾶς ἀνθρώπων,

[16, 1]   ἐπιμελῶς. Λοιπὸν εἰς τὰ τῶν θεῶν ἕδη καὶ τεμένη διετίθετο τὴν

[16, 11]   τῆς τῶν εὐλόγων ἐκτὸς πίπτει θεωρίας, ἀλλὰ καὶ τῆς τοῦ δυνατοῦ.

[16, 24]   τοῖς ἐκ τῆς Ῥώμης πρεσβευταῖς, θεωρῶν δ᾽ αὐτοὺς καὶ τῆς προγεγενημένης

[16, 33]   τῶν Ἀβυδηνῶν ἐξ ἑτοίμου παρέλαβε. Θεωρῶν δὲ τὸ πλῆθος καὶ τὴν

[16, 23]   τὴν διατριβὴν ἐν τοῖς Βαργυλίοις, θεωρῶν καὶ τοὺς Ῥοδίους καὶ τὸν

[16, 19]   Ταῦτα μὲν οὖν προήχθην εἰπεῖν, θεωρῶν νῦν, καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν

[16, 1]   ποιησάμενος τὴν ἀναζυγὴν εἰς τὸ Θήβης πεδίον εἰσέβαλε, νομίζων εὐπορήσειν λείας

[16, 17]   Μετὰ δὲ ταῦτά φησι τὰ θηρία προτάξαι τῆς φάλαγγος ἐν διαστήματι

[16, 18]   οὐκέτι δυνατὸν ἦν κρῖναι τὰ θηρία τίς τῶν ὑποπιπτόντων φίλιος ἢ

[16, 18]   ἀναχωρεῖν ἐπὶ πόδα, τὰ δὲ θηρία τοὺς ἐγκλίνοντας ἐκδεχόμενα καὶ συμπίπτοντα

[16, 17]   τῶν ὑπασπιστῶν κατόπιν ἐπιστῆναι τοῖς θηρίοις. Ταῦτα δ᾽ ὑποθέμενος, τὸν μὲν

[16, 18]   τῆς φάλαγγος ὑπό τε τῶν θηρίων καὶ τῶν ἱππέων, καὶ τελευταῖον

[16, 17]   δὲ συμβαλεῖν ἀδύνατον ἦν τῶν θηρίων καὶ τῶν ἱππέων καὶ τῶν

[16, 17]   Ταραντίνους, τὰ δὲ μεταξὺ τῶν θηρίων πληρῶσαι τοῖς τοξόταις καὶ σφενδονήταις,

[16, 18]   διὰ τὴν ἀσυνήθειαν τῆς τῶν θηρίων φαντασίας. Ἀλλ᾽ οἱ μὲν ἐπὶ

[16, 32]   Οὐ γὰρ μόνον ἐπὶ τοὺς θνήσκοντας τῶν πολεμίων ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο μετὰ

[16, 3]   οἱ πολέμιοι. Κραυγῆς δὲ καὶ θορύβου γενομένου τὸ μὲν λοιπὸν πλῆθος

[16, 3]   μέσον τὸ κύτος ὑπὸ τὸν θρανίτην σκαλμὸν ἐδέθη, τοῦ κυβερνήτου τὴν

[16, 37]   συνταχθὲν ὑποχωρούντων εἵποντο κατόπιν ἐπικείμενοι θρασέως καὶ τετολμηκότως. Ἅμα δὲ τῷ

[16, 22]   χαρᾶς. Ὡς δὲ καὶ τὸν θρίαμβον εἰσῆγε, τότε καὶ μᾶλλον ἔτι

[16, 22]   διὰ τῆς πόλεως ἐν τῷ θριάμβῳ μετὰ τῶν αἰχμαλώτων· ὃς καὶ

[16, 1]   ὥρμησε τὰς μὲν ἀρχὰς ἐπὶ Θυατείρων· ἐκεῖθεν δὲ ποιησάμενος τὴν ἀναζυγὴν

[16, 12]   ταῖς τῶν δεσποτῶν γυναιξὶ καὶ θυγατράσιν, ὁμοίως δὲ καὶ τίνα τρόπον

[16, 24]   ναοὺς ἀνέῳξαν, ἐπὶ δὲ πᾶσι θύματα τοῖς βωμοῖς παραστήσαντες ἠξίωσαν αὐτὸν

[16, 1]   γὰρ οἷον εἰ λυττῶντι τῷ θυμῷ, τὸ πλεῖον τῆς ὀργῆς οὐκ

[16, 27]   καὶ τὸ πλεῖον ὀργῇ καὶ θυμῷ χρώμενος, παραστατικῶς καὶ δαιμονίως ἐνήρμοσεν

[16, 24]   τοῖς βωμοῖς παραστήσαντες ἠξίωσαν αὐτὸν θῦσαι. Τὸ δὲ τελευταῖον ἐψηφίσαντο τιμὰς

Livre, Chap.
[16, 15]	ἀφίκετο τόπους· ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπὶ	Θαλάμας	ἐπιβαλόντα κατὰ Φαρὰς παραγενέσθαι πρὸς
[16, 15]	θερινὰς ἀνατολάς, τὰ δὲ κατὰ	Θαλάμας	καὶ Φαρὰς καὶ Πάμισον ὡς
[16, 15]	ἐστὶ διαβαίνειν τὸν προτιθέμενον παρὰ	Θαλάμας	ποιεῖσθαι τὴν πορείαν εἰς τὴν
[16, 28]	Δυνατὸν εἰς τὴν καθ᾽ ἡμᾶς	θάλατταν	εἰσπλεῦσαι μὴ οὐχὶ διὰ τοῦ
[16, 8]	οὔτε κατὰ γῆν οὔτε κατὰ	θάλατταν	ἑνὶ καιρῷ, βαρέως μὲν ἔφερε
[16, 29]	κατὰ γῆν ἅμα καὶ κατὰ	θάλατταν.	Ἡ δὲ πρᾶξις αὕτη κατὰ
[16, 23]	ἔκπλουν καὶ προεωρᾶτο τὸν κατὰ	θάλατταν	κίνδυνον, ἅμα δὲ τοῖς κατὰ
[16, 30]	καὶ τὸν χρυσὸν εἰς τὴν	θάλατταν.	Μετὰ δὲ ταῦτα παραστησάμενοι τοὺς
[16, 13]	οἰκειοτάτας εἶναι Ῥοδίοις τὰς κατὰ	θάλατταν	πράξεις, ἡμῶν ἀντιδοξούντων πρὸς αὐτοὺς
[16, 29]	παρασκευάς, καὶ τῶν τε κατὰ	θάλατταν	προσαχθέντων μηχανημάτων τὰ μὲν τοῖς
[16, 28]	τὸ πολλαπλασίαν εἶναι τὴν ἔξω	θάλατταν	τῆς καθ᾽ ἡμᾶς. Εὐκαιρότερον μέντοι
[16, 5]	μετὰ τῶν ὅπλων εἰς τὴν	θάλατταν,	τοὺς δὲ λοιποὺς ἐπιβάτας ἀποθανεῖν
[16, 28]	διὰ τὴν ἀγνωσίαν τῆς ἐκτὸς	θαλάττης.	Αὐτὴ δ᾽ ἡ τῶν Ἀβυδηνῶν
[16, 5]	εἰσρεούσης εἰς τὴν ναῦν τῆς	θαλάττης	διὰ τῆς πρώρρας, κυκλωθέντας ὑπὸ
[16, 5]	ἠδυνήθη σῶσαι διὰ τὸ πλήρη	θαλάττης	εἶναι, δύο δὲ ναῦς πολεμίας
[16, 14]	δόλωνα διὰ τὸ τετρωμένην αὐτὴν	θαλαττοῦσθαι,	πολλοὺς καὶ τῶν ἐγγὺς τὸ
[16, 33]	ἀμελλήτως κατὰ συγγενείας ἐπὶ τὸν	θάνατον.	~Ὅτι παρῆσαν μετὰ τὴν ἅλωσιν
[16, 19]	ζηλούμενον, ὡς μέγα τι καὶ	θαυμάσιον,	ὃ καὶ τὴν κατασκευὴν ἔχει
[16, 32]	Θεόγνητος κατέβαλον τὸ σεμνὸν καὶ	θαυμάσιον	τῆς τῶν πολιτῶν προαιρέσεως διὰ
[16, 29]	ἀντιμηχανᾶσθαι καὶ φιλοτεχνεῖν, οὐ γέγονε	θαυμάσιος,	κατὰ δὲ τὴν γενναιότητα τῶν
[16, 11]	τοῦ πλήθους εὐσέβειαν πρὸς τὸ	θεῖον,	δοτέον ἐστὶ συγγνώμην ἐνίοις τῶν
[16, 1]	διαρρίψας, τούς τε ναοὺς ἐκ	θεμελίων	ἀνέσκαψε, πολλοὺς καὶ πολυτελεῖς ὑπάρχοντας,
[16, 32]	τινὰς τῶν πρεσβυτέρων Γλαυκίδης καὶ	Θεόγνητος	κατέβαλον τὸ σεμνὸν καὶ θαυμάσιον
[16, 11]	ἀπηλγηκυίας ἐστὶ ψυχῆς· ὃ πεποίηκε	Θεόπομπος,	φήσας τοὺς εἰς τὸ τοῦ
[16, 1]	τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ εἰς τοὺς	θεοὺς	διετίθετο. Κατὰ μὲν γὰρ τοὺς
[16, 22]	ἐγίνοντο κατά τε τὴν πρὸς	θεοὺς	εὐχαριστίαν καὶ κατὰ τὴν πρὸς
[16, 33]	ποιῶσιν, ἀμυνούμεθα γενναίως, παρακαλέσαντες τοὺς	θεούς	Οὗτοι μὲν οὖν ταῦτ᾽ εἰπόντες
[16, 2]	γὰρ περὶ τὸν Ἄτταλον καὶ	Θεοφιλίσκον,	ἅμα τῷ συνιδεῖν αὐτὸν ἀναγόμενον,
[16, 4]	ἀναγωγῆς συνῆψαν τοῖς περὶ τὸν	Θεοφιλίσκον,	τότε κατὰ πρόσωπον ἀντιπρώρρους τάξαντες
[16, 5]	μαχομένους γενναίως. Ἐν ᾧ καιρῷ	Θεοφιλίσκος,	βοηθήσας μετὰ τριῶν πεντήρων, τὴν
[16, 9]	διατροπὴν ἐνέπιπτον οὐ τὴν τυχοῦσαν.	~Θεοφιλίσκος	δὲ μίαν ἡμέραν ἐπιβιώσας, καὶ
[16, 2]	δεξιῷ καὶ καθηγουμένῳ τῶν πολεμίων,	Θεοφιλίσκος	δὲ τοῖς εὐωνύμοις. Φίλιππος δὲ
[16, 5]	τε ναυαρχίς, ἐφ᾽ ἧς ἔπλει	Θεοφιλίσκος,	μετὰ δὲ ταύτην ἧς ἐτριηράρχει
[16, 15]	τῆς Σπάρτης ὡς πρὸς τὰς	θερινὰς	ἀνατολάς, τὰ δὲ κατὰ Θαλάμας
[16, 28]	δὲ τῆς Ἀβύδου καὶ Σηστοῦ	θέσιν	καὶ τὴν εὐκαιρίαν τῶν πόλεων
[16, 31]	ποιεῖσθαι τὸν κίνδυνον πρὸς τοὺς	Θετταλοὺς	ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐκ παρατάξεως·
[16, 8]	μάχην συμβαίνοντα πάντας ἐξέπληττε τοὺς	θεωμένους·	γενομένης γὰρ τοσαύτης φθορᾶς ἀνθρώπων,
[16, 1]	ἐπιμελῶς. Λοιπὸν εἰς τὰ τῶν	θεῶν	ἕδη καὶ τεμένη διετίθετο τὴν
[16, 11]	τῆς τῶν εὐλόγων ἐκτὸς πίπτει	θεωρίας,	ἀλλὰ καὶ τῆς τοῦ δυνατοῦ.
[16, 24]	τοῖς ἐκ τῆς Ῥώμης πρεσβευταῖς,	θεωρῶν	δ᾽ αὐτοὺς καὶ τῆς προγεγενημένης
[16, 33]	τῶν Ἀβυδηνῶν ἐξ ἑτοίμου παρέλαβε.	Θεωρῶν	δὲ τὸ πλῆθος καὶ τὴν
[16, 23]	τὴν διατριβὴν ἐν τοῖς Βαργυλίοις,	θεωρῶν	καὶ τοὺς Ῥοδίους καὶ τὸν
[16, 19]	Ταῦτα μὲν οὖν προήχθην εἰπεῖν,	θεωρῶν	νῦν, καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν
[16, 1]	ποιησάμενος τὴν ἀναζυγὴν εἰς τὸ	Θήβης	πεδίον εἰσέβαλε, νομίζων εὐπορήσειν λείας
[16, 17]	Μετὰ δὲ ταῦτά φησι τὰ	θηρία	προτάξαι τῆς φάλαγγος ἐν διαστήματι
[16, 18]	οὐκέτι δυνατὸν ἦν κρῖναι τὰ	θηρία	τίς τῶν ὑποπιπτόντων φίλιος ἢ
[16, 18]	ἀναχωρεῖν ἐπὶ πόδα, τὰ δὲ	θηρία	τοὺς ἐγκλίνοντας ἐκδεχόμενα καὶ συμπίπτοντα
[16, 17]	τῶν ὑπασπιστῶν κατόπιν ἐπιστῆναι τοῖς	θηρίοις.	Ταῦτα δ᾽ ὑποθέμενος, τὸν μὲν
[16, 18]	τῆς φάλαγγος ὑπό τε τῶν	θηρίων	καὶ τῶν ἱππέων, καὶ τελευταῖον
[16, 17]	δὲ συμβαλεῖν ἀδύνατον ἦν τῶν	θηρίων	καὶ τῶν ἱππέων καὶ τῶν
[16, 17]	Ταραντίνους, τὰ δὲ μεταξὺ τῶν	θηρίων	πληρῶσαι τοῖς τοξόταις καὶ σφενδονήταις,
[16, 18]	διὰ τὴν ἀσυνήθειαν τῆς τῶν	θηρίων	φαντασίας. Ἀλλ᾽ οἱ μὲν ἐπὶ
[16, 32]	Οὐ γὰρ μόνον ἐπὶ τοὺς	θνήσκοντας	τῶν πολεμίων ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο μετὰ
[16, 3]	οἱ πολέμιοι. Κραυγῆς δὲ καὶ	θορύβου	γενομένου τὸ μὲν λοιπὸν πλῆθος
[16, 3]	μέσον τὸ κύτος ὑπὸ τὸν	θρανίτην	σκαλμὸν ἐδέθη, τοῦ κυβερνήτου τὴν
[16, 37]	συνταχθὲν ὑποχωρούντων εἵποντο κατόπιν ἐπικείμενοι	θρασέως	καὶ τετολμηκότως. Ἅμα δὲ τῷ
[16, 22]	χαρᾶς. Ὡς δὲ καὶ τὸν	θρίαμβον	εἰσῆγε, τότε καὶ μᾶλλον ἔτι
[16, 22]	διὰ τῆς πόλεως ἐν τῷ	θριάμβῳ	μετὰ τῶν αἰχμαλώτων· ὃς καὶ
[16, 1]	ὥρμησε τὰς μὲν ἀρχὰς ἐπὶ	Θυατείρων·	ἐκεῖθεν δὲ ποιησάμενος τὴν ἀναζυγὴν
[16, 12]	ταῖς τῶν δεσποτῶν γυναιξὶ καὶ	θυγατράσιν,	ὁμοίως δὲ καὶ τίνα τρόπον
[16, 24]	ναοὺς ἀνέῳξαν, ἐπὶ δὲ πᾶσι	θύματα	τοῖς βωμοῖς παραστήσαντες ἠξίωσαν αὐτὸν
[16, 1]	γὰρ οἷον εἰ λυττῶντι τῷ	θυμῷ,	τὸ πλεῖον τῆς ὀργῆς οὐκ
[16, 27]	καὶ τὸ πλεῖον ὀργῇ καὶ	θυμῷ	χρώμενος, παραστατικῶς καὶ δαιμονίως ἐνήρμοσεν
[16, 24]	τοῖς βωμοῖς παραστήσαντες ἠξίωσαν αὐτὸν	θῦσαι.	Τὸ δὲ τελευταῖον ἐψηφίσαντο τιμὰς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/01/2009