>

Livre, Chap.
[16, 19]	τῶν ἀλλοτρίων, καθ᾽ ὅσον οἷοί	τ᾽	ἐσμέν, ποιεῖσθαι πρόνοιαν καὶ διόρθωσιν
[16, 20]	δεῖ τὸ φαινόμενον εἰπεῖν, διερρίπτει	τὰ	βασιλικὰ χρήματα τοῖς ἀπὸ τῆς
[16, 3]	τῶν πολεμίων τρώσας ναῦν ὑπὸ	τὰ	βίαχα τὸ μὲν πρῶτον οὐκ
[16, 6]	καιροῖς οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον·	τὰ	γὰρ ἐπιφανέστατα τῆς βασιλικῆς κατασκευῆς
[16, 36]	πόλεις οὐχ ἅμα πάσαις ἀπεδόθη	τὰ	γράμματα ταύταις, ἀλλὰ κατὰ λόγον
[16, 29]	παρὰ Ῥοδίων καὶ παρ᾽ Ἀττάλου,	τὰ	δ᾽ ἐλεύθερα τῶν σωμάτων ἐάσαντα
[16, 18]	τῶν Αἰτωλῶν ἀναχωρεῖν ἐπὶ πόδα,	τὰ	δὲ θηρία τοὺς ἐγκλίνοντας ἐκδεχόμενα
[16, 15]	ὡς πρὸς τὰς θερινὰς ἀνατολάς,	τὰ	δὲ κατὰ Θαλάμας καὶ Φαρὰς
[16, 15]	Σκιράδας πρὸς ἀνατολὰς τοῦ Κορίνθου,	τὰ	δὲ κατὰ τὴν Κοντοπορίαν καὶ
[16, 17]	καὶ τοὺς μετ᾽ Ἀντιπάτρου Ταραντίνους,	τὰ	δὲ μεταξὺ τῶν θηρίων πληρῶσαι
[16, 23]	τινὰ μὲν αὐτῷ Ζεῦξις ἐχορήγει,	τὰ	δὲ Μυλασεῖς καὶ Ἀλαβανδεῖς καὶ
[16, 29]	γε Φίλιππος τὰ μὲν ἀποσταυρώσας,	τὰ	δὲ περιχαρακώσας τοὺς Ἀβυδηνοὺς ἐπολιόρκει
[16, 31]	ἀπέθανον, ἡ δὲ πόλις ἑάλω,	τὰ	δὲ τέκνα σὺν αὐταῖς μητράσιν
[16, 30]	τὸ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἁπάσας,	τὰ	δὲ τέκνα σὺν ταῖς τροφοῖς
[16, 29]	μὲν τοῖς πετροβόλοις τύπτοντες διεσάλευσαν,	τὰ	δὲ τῷ πυρὶ διέφθειραν, οὕτως
[16, 2]	ναῦς οὐκ ἠδυνήθη καταρτίσαι πάσας.	Τὰ	δὲ τῶν πολεμίων σκάφη κατάφρακτα
[16, 20]	ἔτι δὲ τὰς ἐπιγραφὰς καὶ	τὰ	διὰ τῶν ἀκροαμάτων εἰς αὑτὸν
[16, 36]	ἀπέχθειαν. ~Ὁ δὲ Φιλοποίμην ἐξελογίσατο	τὰ	διαστήματα τῶν Ἀχαϊκῶν πόλεων ἁπασῶν
[16, 17]	υἱῶν. Μετὰ δὲ ταῦτά φησι	τὰ	θηρία προτάξαι τῆς φάλαγγος ἐν
[16, 18]	ἀλλήλαις, οὐκέτι δυνατὸν ἦν κρῖναι	τὰ	θηρία τίς τῶν ὑποπιπτόντων φίλιος
[16, 13]	ποιεῖσθαι περὶ αὐτῶν. Ἱκανὰ γὰρ	τὰ	κατ᾽ ἄγνοιαν γινόμενα τοῖς γράφουσιν,
[16, 31]	περὶ τῶν ἐνεστώτων· ὑπὲρ ὧν	τὰ	κατὰ μέρος ἡμεῖς ἐν τοῖς
[16, 13]	τά τε κατὰ Μεσσηνίους καὶ	τὰ	κατὰ τὰς προειρημένας ναυμαχίας συνετελέσθη,
[16, 1]	δὲ Ζεῦξις ὑπεκρίνετο μὲν ποιεῖν	τὰ	κατὰ τὰς συνθήκας, οὐκ ἐβούλετο
[16, 21]	τὸν Τληπόλεμον, ὡς κακῶς χειρίζοντα	τὰ	κατὰ τὴν βασιλείαν, οὐ παρόντος
[16, 23]	εἰς Ῥώμην, διόπερ πέρας ἔχει	τὰ	κατὰ τὴν Λιβύην. Ἐξ ὧν
[16, 25]	ἐπιστολὴν οἱ προεστῶτες. Ἦν δὲ	τὰ	κεφάλαια τῶν γεγραμμένων ἀνάμνησις τῶν
[16, 25]	ψηφίζεσθαι τὸν πόλεμον καὶ διὰ	τὰ	λεγόμενα καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν
[16, 30]	ἐπανῆλθον. ~Οἱ δ᾽ Ἀβυδηνοὶ πυθόμενοι	τὰ	λεγόμενα, συνελθόντες εἰς ἐκκλησίαν ἐβουλεύοντο
[16, 37]	ἀποχώρησιν ἐπὶ τὸν Σκοτίταν καὶ	τὰ	λοιπὰ πειθαρχεῖν Διδασκαλώνδᾳ τῷ Κρητί·
[16, 1]	παρακαλῶν αὐτὸν σῖτον χορηγῆσαι καὶ	τὰ	λοιπὰ συμπράττειν κατὰ τὰς συνθήκας.
[16, 20]	ἡμέρας κατέτριβε σφαιρομαχῶν καὶ πρὸς	τὰ	μειράκια διαμιλλώμενος ἐν τοῖς ὅπλοις,
[16, 29]	μὴν ἀλλ᾽ ὅ γε Φίλιππος	τὰ	μὲν ἀποσταυρώσας, τὰ δὲ περιχαρακώσας
[16, 16]	πρόφασιν δ᾽ ἐπιδέχεσθαι καὶ παραίτησιν·	τὰ	μὲν γὰρ δι᾽ ἄγνοιαν γέγονε,
[16, 15]	διάθεσιν ἔχει πρὸς ἄλληλα, καὶ	τὰ	μὲν κατὰ τὸν Ἰσθμόν ἐστι
[16, 4]	τῶν καταφράκτων νεῶν πλήθει. Καὶ	τὰ	μὲν περὶ τὸ δεξιὸν κέρας
[16, 32]	τὰς ἰδίας ἐλπίδας· ἐβουλεύσαντο γὰρ	τὰ	μὲν τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας
[16, 29]	τε κατὰ θάλατταν προσαχθέντων μηχανημάτων	τὰ	μὲν τοῖς πετροβόλοις τύπτοντες διεσάλευσαν,
[16, 8]	Χωρὶς γὰρ τῶν ἄλλων καὶ	τὰ	μετὰ τὴν μάχην συμβαίνοντα πάντας
[16, 8]	κατὰ τὴν ἑξῆς ἡμέραν συνάγων	τὰ	ναυάγια καὶ τῶν νεκρῶν ποιούμενος
[16, 4]	διάθεσιν ὥστ᾽ ἀκμὴν ἄκριτα μένειν	τὰ	ὅλα, πολὺ δὲ τοὺς περὶ
[16, 36]	τοὺς ἐν ταῖς ἡλικίαις ἔχοντας	τὰ	ὅπλα καὶ πένθ᾽ ἡμερῶν ἐφόδια
[16, 31]	τόλμαν. Φωκεῖς τε γὰρ δοκοῦσι	τὰ	παραπλήσια βουλεύσασθαι περὶ τῶν ἀναγκαίων,
[16, 28]	παρόν. Γνοίη δ᾽ ἄν τις	τὰ	περὶ τὰς προειρημένας πόλεις οὐχ
[16, 15]	ὁ μὲν γὰρ Εὐρώτας καὶ	τὰ	περὶ τὴν Σελλασίαν κεῖται τῆς
[16, 21]	διὰ τὸ τὸν Τληπόλεμον καὶ	τὰ	πράγματα καὶ τὰ χρήματα μὴ
[16, 21]	ὁ Τληπόλεμος λοιπὸν ἤδη πάντα	τὰ	πράγματα κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν
[16, 16]	ἀλλὰ καὶ πάντα μοι δοκεῖ	τὰ	προειρημένα διαπτώματα μὲν εἶναι, πρόφασιν
[16, 15]	λέγειν· τοιαύτην γὰρ φύσιν ἔχει	τὰ	προειρημένα πάντα συλλήβδην ὥστε μηδὲν
[16, 23]	ἀναγκαῖον εἶναι πορίζειν τῷ στρατεύματι	τὰ	πρὸς τὴν τροφήν. Ἀπορῶν τροφῶν
[16, 9]	Ἄτταλον μὴ μέλλειν καὶ παρασκευάζεσθαι	τὰ	πρὸς τὸν πόλεμον, ἀλλὰ πολεμεῖν
[16, 32]	διαλήψεως τύπτοντες αὐτῶν ταῖς ἐπιδορατίσι	τὰ	πρόσωπα καὶ τοὺς γυμνοὺς τόπους
[16, 4]	τεχνικόν· αὐτοὶ μὲν γὰρ ἔμπρωρρα	τὰ	σκάφη ποιοῦντες ἐξάλους ἐλάμβανον τὰς
[16, 6]	ἀγωνίας εἰς τὴν γῆν ἐκβαλεῖν	τὰ	σκάφη. Τούτου δὲ συμβάντος αὐτὸς
[16, 10]	ἔφερε χοῦν καὶ παρέβαλλε παρὰ	τὰ	στόμια τῶν ὀρυγμάτων, ὥστε διὰ
[16, 31]	ἔτι πρόληψιν ἔχειν τοῦ πεσεῖσθαι	τὰ	σφέτερα τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας
[16, 13]	τούτων τῶν καιρῶν, ἐν οἷς	τά	τε κατὰ Μεσσηνίους καὶ τὰ
[16, 33]	ὁρμὴν τῶν σφᾶς αὐτοὺς καὶ	τὰ	τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας ἀποσφαττόντων,
[16, 30]	ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, κατασφάξειν μὲν	τὰ	τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας, ἐμπρήσειν
[16, 20]	πραγμάτων. ~Ὅτι ὁ Τληπόλεμος ὁ	τὰ	τῆς βασιλείας τῶν Αἰγυπτίων πράγματα
[16, 21]	ὡς κληρονόμον χειρίζειν, ταχέως ηὐξήθη	τὰ	τῆς διαφορᾶς. Καθ᾽ ὃν καιρὸν
[16, 11]	δυσανασχετῶν διατελῶ. Δοκεῖ γάρ μοι	τὰ	τοιαῦτα παντάπασι παιδικῆς εὐηθείας ὅσα
[16, 11]	συγγραφέων τερατευομένοις καὶ λογοποιοῦσι περὶ	τὰ	τοιαῦτα· τὸ δ᾽ ὑπεραῖρον οὐ
[16, 19]	δέ μοι δοκεῖ, καὶ καθόλου	τὰ	τοιαῦτα τῶν ἀλογημάτων, πολλὴν ἐπιφέρειν
[16, 7]	δὲ πέντε καὶ εἴκοσι καὶ	τὰ	τούτων πληρώματα· ἐν δὲ τῇ
[16, 4]	πληγάς, τοῖς δὲ πολεμίοις ὕφαλα	τὰ	τραύματα διδόντες ἀβοηθήτους ἐσκεύαζον τὰς
[16, 1]	ὑπὲρ τούτων ἐπιμελῶς. Λοιπὸν εἰς	τὰ	τῶν θεῶν ἕδη καὶ τεμένη
[16, 33]	γυναῖκας ἀποσφαττόντων, κατακαόντων, ἀπαγχόντων, εἰς	τὰ	φρέατα ῥιπτούντων, κατακρημνιζόντων ἀπὸ τῶν
[16, 10]	τοῦ πολίσματος αὖθις ἀπεχώρει, πορθῶν	τὰ	φρούρια καὶ τὰς κατὰ τὴν
[16, 21]	Τληπόλεμον καὶ τὰ πράγματα καὶ	τὰ	χρήματα μὴ ὡς ἐπίτροπον, ἀλλ᾽
[16, 26]	οἱ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις ἐν	ταῖς	Ἀθήναις ἐποιοῦντο τὴν διατριβήν, Νικάνορος
[16, 14]	βουλῇ καὶ τοῖς πρυτάνεσιν, οὐ	ταῖς	Ἀντισθένους καὶ Ζήνωνος ἀποφάσεσι συμφωνούσης
[16, 13]	διότι μὲν δεῖ ῥοπὰς διδόναι	ταῖς	αὑτῶν πατρίσι τοὺς συγγραφέας, συγχωρήσαιμ᾽
[16, 30]	ἐβουλεύοντο περὶ τῶν ἐνεστώτων ἀπονοηθέντες	ταῖς	γνώμαις. Ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς πρῶτον
[16, 8]	ἐπληρώθη νεκρῶν, αἵματος, ὅπλων, ναυαγίων,	ταῖς	δ᾽ ἑξῆς ἡμέραις τοὺς αἰγιαλοὺς
[16, 9]	Κλεωναῖον ἡγεμόνα συστήσας ἀνθ᾽ ἑαυτοῦ	ταῖς	δυνάμεσι, μετήλλαξε τὸν βίον ἐκ
[16, 2]	ὑποκειμένων. Οὐ μὴν ἀλλὰ χρησάμενοι	ταῖς	εἰρεσίαις ἐνεργῶς προσέβαλλον, Ἄτταλος μὲν
[16, 4]	εἰς τοὺς ταρσούς, ὥστε δυσχρηστεῖν	ταῖς	εἰρεσίαις, ποτὲ δὲ πάλιν εἰς
[16, 6]	τῶν νεῶν, τὰς δὲ προδιαφθείραντες	ταῖς	ἐμβολαῖς, ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Χίον.
[16, 32]	κλάσμασιν ἐκ διαλήψεως τύπτοντες αὐτῶν	ταῖς	ἐπιδορατίσι τὰ πρόσωπα καὶ τοὺς
[16, 18]	ταῦτά φησι καταπροτερουμένην τὴν φάλαγγα	ταῖς	εὐχειρίαις καὶ πιεζομένην ὑπὸ τῶν
[16, 36]	ἐπιστολήν, παραχρῆμα ποιήσασθε τοὺς ἐν	ταῖς	ἡλικίαις ἔχοντας τὰ ὅπλα καὶ
[16, 14]	καὶ Ζήνωνος ἀποφάσεσι συμφωνούσης ἀλλὰ	ταῖς	ἡμετέραις. ~Ἑξῆς δὲ τοῖς προειρημένοις
[16, 6]	μέρη ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν, ὡς	ταῖς	οἰκείαις σπεύδοντες ἐπικουρῆσαι ναυσίν. Οἱ
[16, 27]	μὲν ἄρξασθαι καλῶς καὶ συνακμάσαι	ταῖς	ὁρμαῖς πρὸς τὴν τῶν πραγμάτων
[16, 11]	δὲ τοῖς πλείστοις Βαργυλιητικῷ συνωνύμως	ταῖς	περὶ τὸν μυχὸν αὐτοῦ πόλεσιν
[16, 36]	τὰς πόλεις, καὶ ταύτας διέδωκε	ταῖς	πορρωτάτω πόλεσι, μερίσας οὕτως ὥστε
[16, 2]	τούτοις ἄφρακτα λέμβοι δὲ σὺν	ταῖς	πρίστεσιν ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα· τὰς
[16, 36]	ὁδὸν ἔπιπτον. Ἐγέγραπτο δ᾽ ἐν	ταῖς	πρώταις τοῖς ἀποτελείοις τοιαῦτα. Ὅταν
[16, 4]	ναῦς ἀμφότεροι συνέβαλον εὐψύχως, ὁμοῦ	ταῖς	σάλπιγξι καὶ τῇ κραυγῇ παρακαλοῦντες
[16, 15]	διαπορευθεὶς τὸν Ἰσθμὸν καὶ συνάψας	ταῖς	Σκειρωνίσιν εὐθέως ἐπὶ τὴν Κοντοπορίαν
[16, 4]	Μακεδόνας ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων ἐν	ταῖς	συστάδην γινομέναις μάχαις. Τὸ δὲ
[16, 30]	ἁπάσας, τὰ δὲ τέκνα σὺν	ταῖς	τροφοῖς εἰς τὸ γυμνάσιον, ἑξῆς
[16, 12]	ἠλευθέρωσε τοὺς δούλους καὶ συνῴκισε	ταῖς	τῶν δεσποτῶν γυναιξὶ καὶ θυγατράσιν,
[16, 20]	χάριν καὶ τοῦ μέλλοντος ὑπερεβάλλετο	ταῖς	τῶν λόγων εὐχαριστίαις· ὁ δὲ
[16, 23]	προσπληροῦντας ναῦς καὶ φιλοτιμότερον προσκειμένους	ταῖς	φυλακαῖς, δυσχρήστως διέκειτο καὶ πολλὰς
[16, 26]	Ῥωμαίους, μὴ βουλομένῳ δὲ πείθεσθαι	τἀναντία	συνεξακολουθήσειν ἔφασαν. Ὁ μὲν οὖν
[16, 4]	Θεοφιλίσκον, τότε κατὰ πρόσωπον ἀντιπρώρρους	τάξαντες	τὰς ναῦς ἀμφότεροι συνέβαλον εὐψύχως,
[16, 4]	τὸ κινηθῆναι τὴν ἐξ ἀρχῆς	τάξιν	ἐκ τῆς πρώτης συμβολῆς πάντες
[16, 17]	κατὰ μέσην τὴν τῶν πολεμίων	τάξιν,	τῶν δ᾽ ἱππέων τοὺς μὲν
[16, 17]	διαστήματι καὶ τοὺς μετ᾽ Ἀντιπάτρου	Ταραντίνους,	τὰ δὲ μεταξὺ τῶν θηρίων
[16, 3]	τοῖς πολεμίοις ἀπέβαλε τὸν δεξιὸν	ταρσὸν	τῆς νεώς, ὁμοῦ συρραγέντων καὶ
[16, 4]	παρασύροντες τῶν πολεμίων νεῶν τοὺς	ταρσοὺς	ἠχρείουν· μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν
[16, 4]	σκάφεσι κατὰ πρύμναν ἐπιφερόμενοι τοὺς	ταρσοὺς	παρέλυον· ὡς δ᾽ οἱ μὲν
[16, 4]	λέμβων ποτὲ μὲν εἰς τοὺς	ταρσούς,	ὥστε δυσχρηστεῖν ταῖς εἰρεσίαις, ποτὲ
[16, 25]	ἄλλων τάς τε ναῦς ἀποκαταστῆσαι	τὰς	αἰχμαλώτους γενομένας καὶ τοὺς ἄνδρας.
[16, 4]	τῶν ἐρετῶν χρείαν. Κατὰ δὲ	τὰς	ἀντιπρώρρους συμπτώσεις ἐποίουν τι τεχνικόν·
[16, 30]	προειρημένας ναῦς, ῥίψειν δὲ κατὰ	τὰς	ἀρὰς τὸν ἄργυρον καὶ τὸν
[16, 4]	Οἱ δὲ Ῥόδιοι κατὰ μὲν	τὰς	ἀρχὰς εὐθέως ἐκ τῆς ἀναγωγῆς
[16, 24]	προστασίας· οὐ γὰρ μόνον οἱ	τὰς	ἀρχὰς ἔχοντες μετὰ τῶν ἱππέων,
[16, 13]	καθήκοντος ἀνδράσι πολιτικοῖς. Τῷ δὲ	τὰς	αὐτὰς γράφειν ἡμῖν πράξεις ἀναγκαῖόν
[16, 36]	ἁπασῶν καὶ ποῖαι δύνανται κατὰ	τὰς	αὐτὰς ὁδοὺς εἰς τὴν Τεγέαν
[16, 25]	πρόσωπον εἰσελθόντα διαπορεύεσθαι τὰς εὐεργεσίας	τὰς	αὑτοῦ τοῖς εὖ πεπονθόσι, τῆς
[16, 13]	τῷ λυσιτελεῖ μετροῦντες ἀδοκίμους ποιοῦσι	τὰς	αὑτῶν συντάξεις, οὕτως οἱ πολιτικοὶ
[16, 2]	ταῖς πρίστεσιν ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα·	τὰς	γὰρ ἐν τῇ Σάμῳ ναῦς
[16, 33]	αὐτοὺς καὶ τὰ τέκνα καὶ	τὰς	γυναῖκας ἀποσφαττόντων, κατακαόντων, ἀπαγχόντων, εἰς
[16, 30]	κατασφάξειν μὲν τὰ τέκνα καὶ	τὰς	γυναῖκας, ἐμπρήσειν δὲ τὰς προειρημένας
[16, 32]	γὰρ τὰ μὲν τέκνα καὶ	τὰς	γυναῖκας ζωγρεῖν, ἅμα δὲ τῷ
[16, 31]	πεσεῖσθαι τὰ σφέτερα τέκνα καὶ	τὰς	γυναῖκας ὑπὸ τὴν τῶν ἐχθρῶν
[16, 10]	γῆς, ὡς ἐνεργουμένων τῶν μετάλλων,	τὰς	δὲ νύκτας ἔξωθεν ἔφερε χοῦν
[16, 6]	τὰς μὲν ἀναδησάμενοι τῶν νεῶν,	τὰς	δὲ προδιαφθείραντες ταῖς ἐμβολαῖς, ἀπέπλευσαν
[16, 17]	τοῖς ἐπιπέδοις ἐπὶ τῶν εὐωνύμων,	τὰς	δὲ φάλαγγας, ἐπεὶ συνέβαλλον ἀλλήλαις,
[16, 21]	κατ᾽ ἰδίαν ποιεῖσθαι κατ᾽ αὐτοῦ	τὰς	διαβολάς, αὐτὸς δ᾽ ἔκρινε κοινῇ
[16, 26]	ὡς Ἀντίοχον καὶ Πτολεμαῖον ἐπὶ	τὰς	διαλύσεις. ~Ἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ
[16, 36]	καθ᾽ ἑκάστην ἔχειν μὴ μόνον	τὰς	ἑαυτῆς, ἀλλὰ καὶ τὰς τῶν
[16, 12]	δι᾽ ἀσέβειαν ἢ πονηρίαν φεύγουσι	τὰς	ἑαυτῶν πατρίδας ἥθροισε πλῆθος ἀνθρώπων
[16, 27]	οἱ κακοὶ τῶν σταδιέων, ἐγκαταλιπεῖν	τὰς	ἑαυτῶν προθέσεις, τινὰς δ᾽ ἐν
[16, 4]	περὶ τὸν Ἄτταλον ἐπικυδεστέρας ἔχειν	τὰς	ἐλπίδας. Οἱ δὲ Ῥόδιοι κατὰ
[16, 39]	Συρίαν ὑπέστησαν καὶ πάσας ἐξήλεγξαν	τὰς	ἐλπίδας. Τὸ δὲ παραπλήσιον ἐποίησαν
[16, 20]	πάντων ἔπαινον ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ	τὰς	ἐν τοῖς πότοις ἐπιχύσεις, ἔτι
[16, 28]	δὲ Φίλιππος ἐβούλετο παρελέσθαι Ῥωμαίων	τὰς	ἐν τούτοις τοῖς τόποις ἀφορμὰς
[16, 13]	συγγραφέας, συγχωρήσαιμ᾽ ἄν, οὐ μὴν	τὰς	ἐναντίας τοῖς συμβεβηκόσιν ἀποφάσεις ποιεῖσθαι
[16, 33]	Φίλιππον ποιήσασθαι τοὺς λόγους κατὰ	τὰς	ἐντολάς, ἐπιστήσαντες τὴν πρὸς τοὺς
[16, 23]	Ῥωμαίους· καὶ γὰρ οὐδ᾽ ἠγνόει	τὰς	ἐξαποστελλομένας κατ᾽ αὐτοῦ πρεσβείας εἰς
[16, 28]	τούτοις τοῖς τόποις ἀφορμὰς καὶ	τὰς	ἐπιβάθρας. Ἵνα, ἐὰν πρόθηται διαβαίνειν
[16, 20]	τοῖς πότοις ἐπιχύσεις, ἔτι δὲ	τὰς	ἐπιγραφὰς καὶ τὰ διὰ τῶν
[16, 17]	ὑπερβολὴν τερατείας μὴ καταλιπεῖν τοῖς	τὰς	ἐπιδεικτικὰς καὶ πρὸς ἔκπληξιν τῶν
[16, 6]	βασιλεὺς μετὰ τῶν πληρωμάτων εἰς	τὰς	Ἐρυθρὰς ἀπεχώρησε, τῶν δὲ πλοίων
[16, 6]	ἀσφαλῆ ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν εἰς	τὰς	Ἐρυθράς. Φίλιππος δὲ τοῖς μὲν
[16, 25]	τὸ κατὰ πρόσωπον εἰσελθόντα διαπορεύεσθαι	τὰς	εὐεργεσίας τὰς αὑτοῦ τοῖς εὖ
[16, 28]	ὑπὸ τῶν πεζεύειν ἐπ᾽ ἀμφοτέρας	τὰς	ἠπείρους προαιρουμένων, ποτὲ δὲ πλωτευόμενον
[16, 15]	κεῖται τῆς Σπάρτης ὡς πρὸς	τὰς	θερινὰς ἀνατολάς, τὰ δὲ κατὰ
[16, 32]	τῆς τῶν πολιτῶν προαιρέσεως διὰ	τὰς	ἰδίας ἐλπίδας· ἐβουλεύσαντο γὰρ τὰ
[16, 32]	τῷ φωτὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ	τὰς	ἱερείας ἐκπέμπειν μετὰ στεμμάτων πρὸς
[16, 24]	ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους παρέστησαν	τὰς	ἱερείας καὶ τοὺς ἱερεῖς. Μετὰ
[16, 30]	ἐμπύρων ποιεῖσθαι τοὺς ἱερέας καὶ	τὰς	ἱερείας περὶ τῶν προειρημένων. Ταῦτα
[16, 13]	τῷ δοκεῖν οἰκειοτάτας εἶναι Ῥοδίοις	τὰς	κατὰ θάλατταν πράξεις, ἡμῶν ἀντιδοξούντων
[16, 13]	Πολύβιος ἐπεὶ δέ τινες τῶν	τὰς	κατὰ μέρος γραφόντων πράξεις γεγράφασι
[16, 10]	ἀπεχώρει, πορθῶν τὰ φρούρια καὶ	τὰς	κατὰ τὴν χώραν συνοικίας. Ὅθεν
[16, 6]	ἐπικουρῆσαι ναυσίν. Οἱ δὲ Ῥόδιοι,	τὰς	μὲν ἀναδησάμενοι τῶν νεῶν, τὰς
[16, 5]	πρώρρας, κυκλωθέντας ὑπὸ τῶν πολεμίων	τὰς	μὲν ἀρχὰς ἀγωνίζεσθαι γενναίως, τέλος
[16, 16]	λοιπὸν φερόμενος διὰ τῆς Μεγαλοπολίτιδος	τὰς	μὲν ἀρχὰς ἐλαφρός, εἶτα λαμβάνων
[16, 1]	πολλοὺς καὶ πολυτελεῖς ὑπάρχοντας, ὥρμησε	τὰς	μὲν ἀρχὰς ἐπὶ Θυατείρων· ἐκεῖθεν
[16, 21]	τῶν αὐλικῶν παρατηρήσεως καὶ κακοπραγμοσύνης,	τὰς	μὲν ἀρχὰς παρήκουε καὶ κατεφρόνει
[16, 29]	ἄλλη, μνήμης ἀξία καὶ παραδόσεως.	Τὰς	μὲν γὰρ ἀρχὰς πιστεύοντες αὑτοῖς
[16, 30]	συναγωνιστὰς ἔχοιεν ἀπροφασίστους, ἔπειτα συναθροῖσαι	τὰς	μὲν γυναῖκας εἰς τὸ τῆς
[16, 10]	τόπον ὑπάρχειν ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον.	Τὰς	μὲν ἡμέρας ψόφον ἐποίει κατὰ
[16, 10]	γενέσθαι τοὺς ἐν τῇ πόλει.	Τὰς	μὲν οὖν ἀρχὰς ὑπέμενον οἱ
[16, 31]	περιπετείας μέμψαιτο τῇ τύχῃ, διότι	τὰς	μὲν τῶν προειρημένων συμφορὰς οἷον
[16, 2]	νησίδας ἀναχωρήσας μετά τινων λέμβων,	τὰς	μεταξὺ τοῦ πόρου κειμένας, ἀπεκαραδόκει
[16, 15]	τὴν Κοντοπορίαν ἐπέβαλε καὶ παρὰ	τὰς	Μυκήνας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν εἰς
[16, 4]	τότε κατὰ πρόσωπον ἀντιπρώρρους τάξαντες	τὰς	ναῦς ἀμφότεροι συνέβαλον εὐψύχως, ὁμοῦ
[16, 2]	δεξιοῦ καὶ παραγγείλας ἀντιπρώρρους ποιεῖν	τὰς	ναῦς καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις
[16, 29]	πυρὶ διέφθειραν, οὕτως ὥστε καὶ	τὰς	ναῦς μόλις ἀνασπάσαι τοὺς πολεμίους
[16, 8]	αὐτῷ, καὶ στήσαντες ἐν μετώπῳ	τὰς	ναῦς, οὐδενὸς ἐπ᾽ αὐτοὺς ἀνταναγομένου
[16, 4]	διεκπλεῖν εὐχερῶς οὔτε στρέφειν ἐδύναντο	τὰς	ναῦς οὔτε καθόλου χρῆσθαι τοῖς
[16, 2]	τοῖς πολεμίοις ἐρρωμένως, αὐτὸς ὑπὸ	τὰς	νησίδας ἀναχωρήσας μετά τινων λέμβων,
[16, 6]	Ἄτταλον, καὶ συνεγγιζόντων ἤδη πρὸς	τὰς	νησίδας ὑφ᾽ αἷς ὁ Φίλιππος
[16, 25]	ἀνήχθησαν εἰς τὴν Κέων ἐπὶ	τὰς	νήσους μετὰ τοῦ στόλου. ~Ὅτι
[16, 20]	ἐξετυφοῦτο, καὶ προχειρότερος ἐγίνετο πρὸς	τὰς	ξενικὰς καὶ στρατιωτικὰς χάριτας. ~Ἐφ᾽
[16, 6]	τὸν αὑτοῦ βασιλέα γεγονός, ἥθροιζε	τὰς	οἰκείας ναῦς ἐξαίρων σύνθημα· ταχὺ
[16, 39]	πάντων ἐγχειρισάντων σφᾶς αὐτοὺς καὶ	τὰς	πατρίδας Μήδοις, μόνοι τὸ δεινὸν
[16, 14]	Κῶ διᾶραι, τοὺς δὲ πολεμίους	τὰς	πεντήρεις ἐνάψασθαι καὶ καθορμισθέντας ἐπὶ
[16, 4]	τὰ τραύματα διδόντες ἀβοηθήτους ἐσκεύαζον	τὰς	πληγάς. Σπανίως δ᾽ εἰς τοῦτο
[16, 4]	τὰ σκάφη ποιοῦντες ἐξάλους ἐλάμβανον	τὰς	πληγάς, τοῖς δὲ πολεμίοις ὕφαλα
[16, 36]	Λοιπὸν ἐπιστολὰς ἔγραψε πρὸς πάσας	τὰς	πόλεις, καὶ ταύτας διέδωκε ταῖς
[16, 39]	τῶν κατὰ Κοίλην Συρίαν πρὸς	τὰς	πολεμικὰς πράξεις, ἐν κοινωνίᾳ πραγμάτων
[16, 36]	τὸ ἴσον ἀπέχειν τῆς Τεγέας	τὰς	πορρωτάτω κειμένας πόλεις οὐχ ἅμα
[16, 16]	σπουδάζειν ὑπὲρ τοῦ δεόντως ἐξαγγέλλειν	τὰς	πράξεις δῆλον γὰρ ὡς οὐ
[16, 27]	πραγμάτων ῥοπαὶ καὶ περιστάσεις ἀλλοιοῦσι	τὰς	προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων, πολλάκις δ᾽
[16, 13]	κατὰ Μεσσηνίους καὶ τὰ κατὰ	τὰς	προειρημένας ναυμαχίας συνετελέσθη, βούλομαι βραχέα
[16, 30]	καὶ τὰς γυναῖκας, ἐμπρήσειν δὲ	τὰς	προειρημένας ναῦς, ῥίψειν δὲ κατὰ
[16, 12]	αὐτοὺς ἴοι, παρ᾽ οὐδὲν ποιησάμενος	τὰς	προειρημένας πίστεις ἐπεβάλετο παρασπονδῆσαι τὴν
[16, 28]	δ᾽ ἄν τις τὰ περὶ	τὰς	προειρημένας πόλεις οὐχ οὕτως ἐξ
[16, 34]	πρεσβευταί, παρακαλοῦντες τὸν δῆμον εἰς	τὰς	πρὸς τὸν Φίλιππον διαλύσεις. Οἷς
[16, 4]	εἰρεσίαις, ποτὲ δὲ πάλιν εἰς	τὰς	πρώρρας, ἔστι δ᾽ ὅτε κατὰ
[16, 36]	τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ κατὰ πάσας	τὰς	πύλας εἰς τὴν Τεγέαν εἰσπορεύεσθαι
[16, 32]	τοῖς ὅπλοις, ὧν δὲ συντρίβοντες	τὰς	σαρίσας αὐτοῖς τοῖς ἐκείνων κλάσμασιν
[16, 15]	κατὰ τὸν Ἰσθμόν ἐστι καὶ	τὰς	Σκιράδας πρὸς ἀνατολὰς τοῦ Κορίνθου,
[16, 20]	ὑπῆρχε τῇ φύσει, καὶ πρὸς	τὰς	στρατιωτικὰς ὁμιλίας εὐφυῶς διέκειτο· πρὸς
[16, 4]	τοῦτο συγκατέβαινον· καθόλου γὰρ ἐξέκλινον	τὰς	συμπλοκὰς διὰ τὸ γενναίως ἀμύνεσθαι
[16, 12]	κατὰ τοὺς ὅρκους καὶ κατὰ	τὰς	συνθήκας βοηθεῖν, εἴ τις ἐπ᾽
[16, 33]	ἀξιῶ Ῥωμαίους ἔφη μὴ παραβαίνειν	τὰς	συνθήκας μηδὲ πολεμεῖν ἡμῖν· ἐὰν
[16, 1]	καὶ τὰ λοιπὰ συμπράττειν κατὰ	τὰς	συνθήκας. Ὁ δὲ Ζεῦξις ὑπεκρίνετο
[16, 1]	ὑπεκρίνετο μὲν ποιεῖν τὰ κατὰ	τὰς	συνθήκας, οὐκ ἐβούλετο δὲ σωματοποιεῖν
[16, 19]	τὴν μετάθεσιν διὰ τὸ προεκδεδωκέναι	τὰς	συντάξεις, ἐλυπήθη μὲν ὡς ἔνι
[16, 6]	ἐπανέπλει, καὶ πολὺς ἦν συναθροίζων	τὰς	σφετέρας ναῦς καὶ παρακαλῶν τοὺς
[16, 25]	κἀκείνους αὐτοῖς χωρὶς τῶν ἄλλων	τάς	τε ναῦς ἀποκαταστῆσαι τὰς αἰχμαλώτους
[16, 11]	τῶν συγγραφέων. Ἐγὼ δὲ πρὸς	τὰς	τοιαύτας ἀποφάσεις τῶν ἱστοριογράφων οὐκ
[16, 18]	τοῖς φαλαγγίταις, καὶ διὰ τοῦτο	τὰς	τοῦ νικᾶν ἐλπίδας ἀπογνόντα, ποιεῖσθαι
[16, 31]	οὐκ εἰς τέλος ἀπηλπισμένας ἔχοντες	τὰς	τοῦ νικᾶν ἐλπίδας διὰ τὸ
[16, 29]	τὴν Ἄβυδον κατοικοῦντες ὑπέμενον ἐρρωμένως	τὰς	τοῦ Φιλίππου παρασκευάς, καὶ τῶν
[16, 36]	μόνον τὰς ἑαυτῆς, ἀλλὰ καὶ	τὰς	τῶν ἄλλων πόλεων, ὅσαι κατὰ
[16, 19]	κρίνων καλὸν εἶναι τὸ μὴ	τὰς	τῶν πέλας ἁμαρτίας ἴδια προτερήματα
[16, 1]	ἀκροβολισμοὺς εὐχερῶς αὐτὸν ἀπήρυκον διὰ	τὰς	τῶν τόπων ὀχυρότητας οἱ τὸ
[16, 15]	Φαρὰς καὶ Πάμισον ὡς πρὸς	τὰς	χειμερινὰς δύσεις, ὅθεν οὐχ οἷον
[16, 33]	Φιλίππου βουλομένου διδάσκειν ὅτι Ῥόδιοι	τὰς	χεῖρας ἐπιβάλοιεν αὐτῷ, μεσολαβήσας ὁ
[16, 33]	τίς ἔφη σοὶ πρότερος ἐπέβαλε	τὰς	χεῖρας; ὁ δὲ βασιλεὺς ἐξαπορήσας
[16, 9]	ἐκείνου τολμήσαντος προεπιβαλεῖν τῷ Φιλίππῳ	τὰς	χεῖρας πάντες ἂν καταπροεῖντο τοὺς
[16, 33]	μήτε τοῖς Πτολεμαίου πράγμασιν ἐπιβάλλειν	τὰς	χεῖρας, περὶ δὲ τῶν εἰς
[16, 26]	ἔφασαν. Ὁ μὲν οὖν Νικάνωρ	ταῦτ᾽	ἀκούσας ἀπηλλάγη· τὸν αὐτὸν δὲ
[16, 33]	τοὺς θεούς Οὗτοι μὲν οὖν	ταῦτ᾽	εἰπόντες διεχωρίσθησαν ἀπ᾽ ἀλλήλων· ὁ
[16, 4]	κρίσιν ἡ ναυμαχία· νῦν δὲ	ταῦτ᾽	ἐμπόδια πρὸς τὴν χρείαν τοῖς
[16, 15]	ἐποιεῖτο τὴν πορείαν εἰς Ἄργος.	Ταῦτα	γὰρ οὐχ οἷον παρὰ μικρόν
[16, 18]	μεγάλην παρέχεσθαι χρείαν. Πῶς δὲ	ταῦτα	γέγονεν ὀπίσω τῆς φάλαγγος οὐ
[16, 8]	τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἔτι περὶ	ταῦτα	γινομένου τοῦ βασιλέως διαπεμψάμενοι πρὸς
[16, 14]	Ἡρακλείδην στεφανῶσαι διὰ τὴν ἔφοδον,	ταῦτα	δ᾽ εἰρηκότες ἃ προφανῶς ἐστιν
[16, 30]	τὰς ἱερείας περὶ τῶν προειρημένων.	Ταῦτα	δ᾽ ἐπικυρώσαντες τοῦ μὲν ἀντιμεταλλεύειν
[16, 17]	ὑπασπιστῶν κατόπιν ἐπιστῆναι τοῖς θηρίοις.	Ταῦτα	δ᾽ ὑποθέμενος, τὸν μὲν νεώτερον
[16, 37]	Τεγέαν εἰσπορεύεσθαι σὺν τοῖς ὅπλοις.	~Ταῦτα	δὲ διεστρατήγει καὶ περιεβάλλετο τῇ
[16, 19]	τὸν Σκόπαν ἀπὸ τοῦ κινδύνου.	~Ταῦτα	δέ μοι δοκεῖ, καὶ καθόλου
[16, 10]	Χίον. Κάνδασα φρούριον Καρίας. ~Μετὰ	ταῦτα	δὲ ποιησάμενος ὁ Φίλιππός τινας
[16, 30]	τὴν τριήρη τὴν τῶν Κυζικηνῶν.	Ταῦτα	δὲ προθέμενοι καὶ πράξαντες ὁμοθυμαδὸν
[16, 26]	διὰ τοῦ Νικάνορος τῷ Φιλίππῳ	ταῦτα	δηλώσαντες αὐτοὶ μὲν ἀπέπλευσαν ὡς
[16, 29]	διὰ τῶν ὀρυγμάτων, μετὰ δὲ	ταῦτα	διὰ τῶν μετάλλων ἤγγιζον οἱ
[16, 25]	πρέσβεις οἱ παρὰ τῶν Ῥοδίων	ταῦτα	διαπράξαντες ἀνήχθησαν εἰς τὴν Κέων
[16, 20]	πλεῖον μέρος τοῦ βίου περὶ	ταῦτα	καὶ σὺν τούτοις εἶχε τὴν
[16, 27]	καὶ καθίκετο τῶν ἑξῆς πράξεων.	Ταῦτα	μὲν οὖν προήχθην εἰπεῖν διὰ
[16, 19]	ἐν αὐτῇ πλείστην ποιεῖσθαι πρόνοιαν.	Ταῦτα	μὲν οὖν προήχθην εἰπεῖν, θεωρῶν
[16, 33]	ἀδικημάτων δίκας ὑποσχεῖν, καὶ διότι	ταῦτα	μὲν οὕτω πράττοντι τὴν εἰρήνην
[16, 11]	Ἀργείων ἄποικοι γεγονέναι, μετὰ δὲ	ταῦτα	Μιλησίων, ἐπαγαγομένων τῶν προγόνων τὸν
[16, 4]	τοὺς ταρσοὺς ἠχρείουν· μετὰ δὲ	ταῦτα	πάλιν ἐκπεριπλέοντες, καὶ τοῖς μὲν
[16, 21]	τῇ τῆς ἐσθῆτος διαφορᾷ, παρῆν	ταῦτα	πάντ᾽ ἐζηλωκὼς καὶ πεπεισμένος αὑτὸν
[16, 24]	καὶ τοὺς ἱερεῖς. Μετὰ δὲ	ταῦτα	πάντας μὲν τοὺς ναοὺς ἀνέῳξαν,
[16, 30]	εἰς τὴν θάλατταν. Μετὰ δὲ	ταῦτα	παραστησάμενοι τοὺς ἱερέας ὤμνυον πάντες
[16, 25]	Ῥωμαίοις καὶ αὐτῷ, μετὰ δὲ	ταῦτα	παρέντες τοὺς καιροὺς κοινωνεῖν βούλωνται
[16, 25]	ἐπωνύμους τῶν ἀρχηγετῶν. ~Μετὰ δὲ	ταῦτα	συναγαγόντες ἐκκλησίαν ἐκάλουν τὸν προειρημένον.
[16, 18]	ποιεῖσθαι τὴν ἀποχώρησιν· μετὰ δὲ	ταῦτα	συστῆναι τὸν μέγιστον κίνδυνον, κυκλωθείσης
[16, 26]	κριτηρίῳ, καὶ διότι πράξαντι μὲν	ταῦτα	τὴν εἰρήνην ἄγειν ἔξεστι πρὸς
[16, 22]	πανηγύρεις ἐπιφανῶς, χορηγὸν ἔχοντες εἰς	ταῦτα	τὴν Σκιπίωνος μεγαλοψυχίαν. ~Ὅτι Φίλιππος
[16, 14]	νικῶντας ἀποφαίνουσι τοὺς Ῥοδίους, καὶ	ταῦτα	τῆς ἐπιστολῆς ἔτι μενούσης ἐν
[16, 11]	Ἰασεῦσι τὸ τῆς Ἀστιάδος· καὶ	ταῦτά	τινες εἰρήκασι καὶ τῶν συγγραφέων.
[16, 18]	τοῦτ᾽ οὐκέτι συνορᾷ. ~Μετὰ δὲ	ταῦτά	φησι καταπροτερουμένην τὴν φάλαγγα ταῖς
[16, 17]	Ἀντίοχος τῶν υἱῶν. Μετὰ δὲ	ταῦτά	φησι τὰ θηρία προτάξαι τῆς
[16, 36]	ἐγγεγραμμένοις Ἐγγέγραπτο δ᾽ ἐν ταύτῃ	ταὐτὰ	τοῖς πρόσθεν, πλὴν διότι τὸ
[16, 36]	ἅμα πάσαις ἀπεδόθη τὰ γράμματα	ταύταις,	ἀλλὰ κατὰ λόγον ἑκάσταις. Ἐξ
[16, 36]	πρὸς πάσας τὰς πόλεις, καὶ	ταύτας	διέδωκε ταῖς πορρωτάτω πόλεσι, μερίσας
[16, 3]	ὑποχείριος. Ὑποπεσούσης γὰρ αὐτῇ τριημιολίας,	ταύτῃ	δοῦσα πληγὴν βιαίαν κατὰ μέσον
[16, 3]	οὖν συμπεσὼν ὀκτήρει, καὶ προεμβαλὼν	ταύτῃ	καιρίαν καὶ ὕφαλον πληγήν, ἐπὶ
[16, 6]	ὑπὸ νεὼς πολεμίας, ὥρμησε παραβοηθήσων	ταύτῃ	μετὰ δύο τετρήρων. Τοῦ δὲ
[16, 36]	τοῖς ἐγγεγραμμένοις Ἐγγέγραπτο δ᾽ ἐν	ταύτῃ	ταὐτὰ τοῖς πρόσθεν, πλὴν διότι
[16, 5]	ἧς ἔπλει Θεοφιλίσκος, μετὰ δὲ	ταύτην	ἧς ἐτριηράρχει Φιλόστρατος, τρίτη δ᾽
[16, 21]	τὴν σφραγῖδα παρὰ Σωσιβίου, καὶ	ταύτην	παρειληφὼς ὁ Τληπόλεμος λοιπὸν ἤδη
[16, 25]	πατρίδι συμφέροντος. Τῆς δ᾽ ἐπιστολῆς	ταύτης	ἀναγνωσθείσης ἕτοιμον ἦν τὸ πλῆθος
[16, 5]	μὲν Αὐτόλυκος, ἐπέπλει δὲ Νικόστρατος.	Ταύτης	γὰρ ἐμβαλούσης εἰς πολεμίαν ναῦν
[16, 1]	τοὺς τόπους. Ἀποπεσὼν δὲ καὶ	ταύτης	τῆς ἐλπίδος, καὶ παραγενόμενος εἰς
[16, 13]	τῷ φιλεῖν ἑλκόμενοι πολλάκις εἰς	ταὐτὸ	τέλος ἐμπίπτουσι τοῖς προειρημένοις. Διὸ
[16, 14]	ὀλίγων καταλειφθέντα τὸν ναύαρχον ἀναγκασθῆναι	ταὐτὸ	τοῖς προειρημένοις πράττειν, καὶ τότε
[16, 36]	ἑξῆς κειμένης ὄνομα πόλεως οὐ	ταὐτὸν	εἶχεν, εἰς ἣν ἔδει προάγειν.
[16, 11]	τὸ δ᾽ ὑπεραῖρον οὐ συγχωρητέον.	Τάχα	μὲν οὖν ἐν παντὶ δυσπαράγραφός
[16, 21]	ἐπίτροπον, ἀλλ᾽ ὡς κληρονόμον χειρίζειν,	ταχέως	ηὐξήθη τὰ τῆς διαφορᾶς. Καθ᾽
[16, 20]	οἰκονομίαν, ἀφυέστατος ὑπῆρχε πάντων. καὶ	ταχέως	οὐ μόνον ἔσφηλεν, ἀλλὰ καὶ
[16, 24]	ἐψηφίσαντο τιμὰς τηλικαύτας ἡλίκας οὐδενὶ	ταχέως	τῶν πρότερον εἰς αὐτοὺς εὐεργετῶν
[16, 18]	οἱ μὲν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ	ταχθέντες	ἐξ ἀρχῆς ἀκέραιοι διέμενον, ὡς
[16, 10]	Ὅθεν ἀπαλλαττόμενος προσεστρατοπέδευσε τῇ Πρινασσῷ.	Ταχὺ	δὲ γέρρα καὶ τὴν τοιαύτην
[16, 5]	πολεμίας τρώσας τοὺς ἐπιβάτας ἐξέβαλε.	Ταχὺ	δὲ περιχυθέντων αὐτῷ λέμβων πλειόνων
[16, 6]	τὰς οἰκείας ναῦς ἐξαίρων σύνθημα·	ταχὺ	δὲ συλλεχθεισῶν πρὸς αὐτὸν ἀπέπλει
[16, 4]	καθάπερ ἀρτίως εἶπα, τῷ δὲ	ταχυναυτεῖν	παρὰ πολὺ διαφέροντες τῶν ἐναντίων
[16, 21]	ἐθαύμαζον. Ἐδόκει γὰρ οὗτος τοῦ	τε	βασιλέως προεστάναι φρονιμώτερον ἢ κατὰ
[16, 14]	ναυάρχου πεμφθείσης περὶ τούτων τῇ	τε	βουλῇ καὶ τοῖς πρυτάνεσιν, οὐ
[16, 17]	γὰρ ὁ προειρημένος συγγραφεὺς τήν	τε	Γάζης πολιορκίαν καὶ τὴν γενομένην
[16, 31]	τὴν τῶν Ἀβυδηνῶν τόλμαν. Φωκεῖς	τε	γὰρ δοκοῦσι τὰ παραπλήσια βουλεύσασθαι
[16, 25]	τοὺς Ῥοδίους μεγαλομερῶς καὶ τόν	τε	δῆμον ἐστεφάνωσαν ἀριστείων στεφάνῳ καὶ
[16, 29]	τοῦ Φιλίππου παρασκευάς, καὶ τῶν	τε	κατὰ θάλατταν προσαχθέντων μηχανημάτων τὰ
[16, 13]	τῶν καιρῶν, ἐν οἷς τά	τε	κατὰ Μεσσηνίους καὶ τὰ κατὰ
[16, 1]	τὸν δὲ περίβολον διαρρίψας, τούς	τε	ναοὺς ἐκ θεμελίων ἀνέσκαψε, πολλοὺς
[16, 5]	τρεῖς πεντήρεις τῶν Ῥοδίων, ἥ	τε	ναυαρχίς, ἐφ᾽ ἧς ἔπλει Θεοφιλίσκος,
[16, 25]	αὐτοῖς χωρὶς τῶν ἄλλων τάς	τε	ναῦς ἀποκαταστῆσαι τὰς αἰχμαλώτους γενομένας
[16, 29]	ἔργοις ἐπινοημάτων, δι᾽ ὧν οἵ	τε	πολιορκοῦντες καὶ πολιορκούμενοι πρὸς ἀλλήλους
[16, 21]	ἢ κατὰ τὴν ἡλικίαν, τήν	τε	πρὸς τοὺς ἐκτὸς ἀπάντησιν ἀξίαν
[16, 8]	ἐπέπειστο νικᾶν, ἐξήλεγξαν αὐτὸν οἵ	τε	Ῥόδιοι καὶ Διονυσόδωρος μετ᾽ ὀλίγον·
[16, 24]	κατὰ τὴν ἀπάντησιν φιλανθρωπία πρός	τε	Ῥωμαίους καὶ ἔτι μᾶλλον πρὸς
[16, 21]	ἐκπλεῦσαι πλήρης ἦν τύφου διά	τε	τὴν ἰδίαν φύσιν καὶ διὰ
[16, 22]	προγεγονότων κινδύνων ἐκπαθεῖς ἐγίνοντο κατά	τε	τὴν πρὸς θεοὺς εὐχαριστίαν καὶ
[16, 18]	κίνδυνον, κυκλωθείσης τῆς φάλαγγος ὑπό	τε	τῶν θηρίων καὶ τῶν ἱππέων,
[16, 16]	πύλην παρὰ τοῖς Μεσσηνίοις ἐπὶ	Τεγέαν.	Ἀλλ᾽ ἔστι παρ᾽ αὐτοῖς πύλη
[16, 16]	ᾧ πλανηθεὶς ἔγγιον ὑπέλαβε τὴν	Τεγέαν	εἶναι Μεσσηνίων. Τὸ δ᾽ ἔστιν
[16, 36]	πάσας τὰς πύλας εἰς τὴν	Τεγέαν	εἰσπορεύεσθαι σὺν τοῖς ὅπλοις. ~Ταῦτα
[16, 37]	πλῆθος ἔμελλε τῶν Ἀχαιῶν εἰς	Τεγέαν,	ἐξαπέστειλε τοὺς ἐπιλέκτους, ὥστε νυκτερεύσαντας
[16, 36]	τὰς αὐτὰς ὁδοὺς εἰς τὴν	Τεγέαν	παραγίνεσθαι. Λοιπὸν ἐπιστολὰς ἔγραψε πρὸς
[16, 16]	τὴν πύλην τὴν φέρουσαν ἐπὶ	Τεγέαν.	Τοῦτο δ᾽ ἔστιν ἄλογον· πρόκειται
[16, 16]	ἔστιν ἄλογον· πρόκειται γὰρ τῆς	Τεγέας	ἡ Μεγάλη πόλις ὡς πρὸς
[16, 37]	ἐξῆγε τὴν δύναμιν ἐκ τῆς	Τεγέας,	καὶ νυκτοπορήσας ἐνεργῶς περὶ τὴν
[16, 37]	τόποις, ὅς ἐστι μεταξὺ τῆς	Τεγέας	καὶ τῆς Λακεδαίμονος. Οἱ δ᾽
[16, 36]	μὴ τὸ ἴσον ἀπέχειν τῆς	Τεγέας	τὰς πορρωτάτω κειμένας πόλεις οὐχ
[16, 16]	μεταξὺ κεῖται τῆς Μεσσηνίας καὶ	Τεγεάτιδος.	Τὸ δὲ τελευταῖον· φησὶ γὰρ
[16, 16]	Ἀλλ᾽ ἔστι παρ᾽ αὐτοῖς πύλη	Τεγεᾶτις	προσαγορευομένη, καθ᾽ ἣν ἐποιήσατο τὴν
[16, 36]	Ἐξ ὧν συνέβη, μήτε τῶν	Τεγεατῶν	εἰδότων τὸ μέλλον μήτε τῶν
[16, 33]	φρέατα ῥιπτούντων, κατακρημνιζόντων ἀπὸ τῶν	τεγῶν,	ἐκπλαγὴς ἦν, καὶ διαλγῶν ἐπὶ
[16, 32]	τῆς μάχης, τῶν μὲν πλείστων	τεθνεώτων	ἐπὶ τοῦ πτώματος, τῶν δὲ
[16, 33]	ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἠγωνισμένων καὶ	τεθνεώτων,	οὐδαμῶς ὑπέμενον τὸ ζῆν, ὅσοι
[16, 29]	πεπτωκὸς ὑπὸ τῶν ἔνδοθεν ἀντῳκοδομημένῳ	τείχει,	τὸ τηνικάδε πέμψαντες πρεσβευτὰς Ἰφιάδην
[16, 10]	διότι πρὸς δύο πλέθρα τοῦ	τείχους	αὐτοῖς ἐξήρεισται, καὶ προσεπυνθάνετο πότερα
[16, 29]	δὲ τὸ μὲν ἐκτὸς τοῦ	τείχους	ἔπεσε διὰ τῶν ὀρυγμάτων, μετὰ
[16, 28]	δυεῖν, ὡς ἂν εἴ τινος	τεκμαιρομένου	διὰ τὸ πολλαπλασίαν εἶναι τὴν
[16, 33]	τῶν σφᾶς αὐτοὺς καὶ τὰ	τέκνα	καὶ τὰς γυναῖκας ἀποσφαττόντων, κατακαόντων,
[16, 30]	τῶν ἐχθρῶν, κατασφάξειν μὲν τὰ	τέκνα	καὶ τὰς γυναῖκας, ἐμπρήσειν δὲ
[16, 32]	ἐλπίδας· ἐβουλεύσαντο γὰρ τὰ μὲν	τέκνα	καὶ τὰς γυναῖκας ζωγρεῖν, ἅμα
[16, 31]	ἔχειν τοῦ πεσεῖσθαι τὰ σφέτερα	τέκνα	καὶ τὰς γυναῖκας ὑπὸ τὴν
[16, 31]	δὲ πόλις ἑάλω, τὰ δὲ	τέκνα	σὺν αὐταῖς μητράσιν ἐγένετο τοῖς
[16, 30]	Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἁπάσας, τὰ δὲ	τέκνα	σὺν ταῖς τροφοῖς εἰς τὸ
[16, 24]	πάντες οἱ πολῖται μετὰ τῶν	τέκνων	καὶ γυναικῶν ἀπήντων αὐτοῖς. Ὡς
[16, 31]	τῆς εἱμαρμένης τυχεῖν μετὰ τῶν	τέκνων	καὶ τῶν γυναικῶν μᾶλλον ἢ
[16, 2]	συμμεμιχέναι, δῆλον ὡς ἐξῆν γε	τελεῖν	τῷ Φιλίππῳ τὸν εἰς τὴν
[16, 25]	Φίλιππον κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς,	τελευταία	δὲ παράκλησις εἰς τὸν κατὰ
[16, 18]	θηρίων καὶ τῶν ἱππέων, καὶ	τελευταῖον	ἀποχωρῆσαι τὸν Σκόπαν ἀπὸ τοῦ
[16, 24]	ἠξίωσαν αὐτὸν θῦσαι. Τὸ δὲ	τελευταῖον	ἐψηφίσαντο τιμὰς τηλικαύτας ἡλίκας οὐδενὶ
[16, 16]	Μεσσηνίας καὶ Τεγεάτιδος. Τὸ δὲ	τελευταῖον·	φησὶ γὰρ τὸν Ἀλφειὸν ἐκ
[16, 30]	ἢ κρατήσειν τῶν ἐχθρῶν ἢ	τελευτήσειν	μαχόμενοι περὶ τῆς πατρίδος. Ἐπὶ
[16, 15]	πρὸς δύσεις χειμερινάς, ὥστ᾽ εἶναι	τελέως	ἀδύνατον ἀπὸ τῶν προηγουμένων ἐπιβαλεῖν
[16, 27]	ἤδη γεγονέναι, τὸ δ᾽ ἐπὶ	τέλος	ἀγαγεῖν τὸ προτεθὲν καί που
[16, 31]	περὶ τῶν ἀναγκαίων, οὐκ εἰς	τέλος	ἀπηλπισμένας ἔχοντες τὰς τοῦ νικᾶν
[16, 32]	προβαλόμενον τοὺς Μακεδόνας ἕως νυκτός,	τέλος	ἀποστῆναι τῆς μάχης, δυσελπιστήσαντα καὶ
[16, 14]	ποιοῦντας ἀποχωρεῖν πρὸς τὸ πέλαγος,	τέλος	δὲ μετ᾽ ὀλίγων καταλειφθέντα τὸν
[16, 5]	τὰς μὲν ἀρχὰς ἀγωνίζεσθαι γενναίως,	τέλος	δὲ τὸν μὲν Αὐτόλυκον ἐκπεσεῖν
[16, 3]	τῶν ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ἀγωνισαμένων	τέλος	ἐβύθισε τὴν ναῦν. Ἡ δὲ
[16, 13]	φιλεῖν ἑλκόμενοι πολλάκις εἰς ταὐτὸ	τέλος	ἐμπίπτουσι τοῖς προειρημένοις. Διὸ δεῖ
[16, 23]	δοῖεν, ὑλάκτει καὶ ἐπεβούλευεν αὐτοῖς.	Τέλος	ἐπὶ τὴν Μυλασέων πόλιν πράξεις
[16, 20]	καθ᾽ ὅλην τὴν πόλιν, εἰς	τέλος	ἐχαυνοῦτο καὶ μᾶλλον ἀεὶ καὶ
[16, 8]	εἰς ἑπτακοσίους. ~Καὶ τὸ μὲν	τέλος	τῆς περὶ Χίον ναυμαχίας τοιοῦτον
[16, 1]	τὰ τῶν θεῶν ἕδη καὶ	τεμένη	διετίθετο τὴν ὀργήν, ὑβρίζων οὐκ
[16, 33]	Αἰγαίου ποιησάμενος τὸν πλοῦν εἰς	Τένεδον,	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν Ῥωμαίων
[16, 17]	ἐπὶ τοσοῦτον ἐσπουδακὼς ὡς ὑπερβολὴν	τερατείας	μὴ καταλιπεῖν τοῖς τὰς ἐπιδεικτικὰς
[16, 11]	ἐστὶ συγγνώμην ἐνίοις τῶν συγγραφέων	τερατευομένοις	καὶ λογοποιοῦσι περὶ τὰ τοιαῦτα·
[16, 27]	τὸ τινὰς μὲν πρὸς τῷ	τέρματι,	καθάπερ οἱ κακοὶ τῶν σταδιέων,
[16, 17]	ἱππεῖς πάντας τοὺς ἐπὶ τούτου	τεταγμένους	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις κεῖσθαι. Τὸν
[16, 37]	εἵποντο κατόπιν ἐπικείμενοι θρασέως καὶ	τετολμηκότως.	Ἅμα δὲ τῷ παραβάλλειν εἰς
[16, 32]	ὅρκους διεμάχοντο τοῖς πολεμίοις οὕτω	τετολμηκότως	ὥστε τὸν Φίλιππον, καίπερ ἐκ
[16, 9]	Κάρθαια, μία τῆς ἐν Κέῳ	τετραπόλεως	Βαβράντιον, τόπος περὶ Χίον. Κάνδασα
[16, 7]	τὸν ἀριθμόν· ἥλωσαν δὲ δύο	τετρήρεις	καὶ λέμβοι σὺν τοῖς πληρώμασιν
[16, 7]	δύο πεντήρεις, ἥλωσαν δὲ δύο	τετρήρεις	καὶ τὸ τοῦ βασιλέως σκάφος.
[16, 30]	ἱματισμὸν τὸν ἀξιόλογον εἰς τὴν	τετρήρη	τὴν τῶν Ῥοδίων καὶ τὴν
[16, 6]	ὥρμησε παραβοηθήσων ταύτῃ μετὰ δύο	τετρήρων.	Τοῦ δὲ πολεμίου σκάφους ἐγκλίναντος
[16, 14]	ἐπαραμένης τὸν δόλωνα διὰ τὸ	τετρωμένην	αὐτὴν θαλαττοῦσθαι, πολλοὺς καὶ τῶν
[16, 6]	τῶν ἰδίων ἐκτὸς τοῦ κινδύνου	τετρωμένην	καὶ βαπτιζομένην ὑπὸ νεὼς πολεμίας,
[16, 7]	μὲν δέκα, λέμβοι δὲ περὶ	τετταράκοντα	τὸν ἀριθμόν· ἥλωσαν δὲ δύο
[16, 6]	Ἄτταλον ἀπὸ τῶν ἰδίων, παραλαβὼν	τέτταρας	πεντήρεις καὶ τρεῖς ἡμιολίας, ἔτι
[16, 4]	τὰς ἀντιπρώρρους συμπτώσεις ἐποίουν τι	τεχνικόν·	αὐτοὶ μὲν γὰρ ἔμπρωρρα τὰ
[16, 6]	ἐγένετο. Καὶ γὰρ ἐποίησάν τι	τεχνικὸν	ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς οἱ
[16, 20]	καὶ τοῖς περὶ τὸν Διόνυσον	τεχνίταις,	μάλιστα δὲ τοῖς περὶ τὴν
[16, 19]	καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων	τεχνῶν	καὶ ἐπιτηδευμάτων, τὸ μὲν ἀληθινὸν
[16, 24]	πόλεμον ἑτοίμους ὄντας περιχαρὴς ἦν.	Τῇ	δ᾽ ἐπαύριον ἅμα τοῖς Ῥωμαίοις
[16, 14]	εἰς τὴν Μυνδίαν ἀπουρώσαντας καθορμισθῆναι,	τῇ	δ᾽ ἐπαύριον ἀναχθέντας εἰς Κῶ
[16, 6]	ἠλαττωμένος παρὰ πολὺ τὴν ναυμαχίαν,	τῇ	δὲ περιπετείᾳ τῇ κατὰ τὸν
[16, 5]	δυνάμει παραλυόμενος ὑπὸ τῶν τραυμάτων,	τῇ	δὲ τῆς ψυχῆς γενναιότητι λαμπρότερος
[16, 37]	~Ταῦτα δὲ διεστρατήγει καὶ περιεβάλλετο	τῇ	διανοίᾳ διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[16, 13]	ἐνεργεστέραν καὶ παραβολωτέραν ἀποφαίνουσι καὶ	τῇ	κατὰ μέρος τοῦ κινδύνου χρείᾳ
[16, 6]	τὴν ναυμαχίαν, τῇ δὲ περιπετείᾳ	τῇ	κατὰ τὸν Ἄτταλον ἐπαρθείς, ἐπανέπλει,
[16, 14]	καθορμισθέντας ἐπὶ τὴν Λάδην ἐπὶ	τῇ	κείνων στρατοπεδείᾳ ποιήσασθαι τὴν ἔπαυλιν,
[16, 4]	εὐψύχως, ὁμοῦ ταῖς σάλπιγξι καὶ	τῇ	κραυγῇ παρακαλοῦντες ἀλλήλους. Εἰ μὲν
[16, 18]	ἢ τίνα παρέσχηται χρείαν ἐν	τῇ	μάχῃ, τὸ κάλλιστον σύστημα περὶ
[16, 5]	ἄλλης ὁρμῆς συνεπλέκετο τοῖς πολεμίοις,	τῇ	μὲν σωματικῇ δυνάμει παραλυόμενος ὑπὸ
[16, 3]	ὁ δ᾽ ὀκτήρει, παραβόλως ἐχρήσαντο	τῇ	ναυμαχίᾳ. Δεινοκράτης μὲν πρὸς ὀκτήρη
[16, 6]	ἄνδρας εὐθαρσεῖς εἶναι, διότι νικῶσι	τῇ	ναυμαχίᾳ· καὶ γὰρ ὑπέδραμέ τις
[16, 9]	δὲ μίαν ἡμέραν ἐπιβιώσας, καὶ	τῇ	πατρίδι γράψας ὑπὲρ τῶν κατὰ
[16, 25]	αὐτὴν κατεργασαμένων, ἀστοχήσειν αὐτοὺς τοῦ	τῇ	πατρίδι συμφέροντος. Τῆς δ᾽ ἐπιστολῆς
[16, 37]	τῆς Λακεδαίμονος. Οἱ δ᾽ ἐν	τῇ	Πελλήνῃ μισθοφόροι κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν
[16, 14]	διὰ τῶν κατὰ μέρος ἐν	τῇ	περὶ Λάδην ναυμαχίᾳ δύο μὲν
[16, 10]	στοχαζομένους καταπλαγεῖς γενέσθαι τοὺς ἐν	τῇ	πόλει. Τὰς μὲν οὖν ἀρχὰς
[16, 10]	χώραν συνοικίας. Ὅθεν ἀπαλλαττόμενος προσεστρατοπέδευσε	τῇ	Πρινασσῷ. Ταχὺ δὲ γέρρα καὶ
[16, 7]	μὲν Φιλίππου ναῦς ἐν μὲν	τῇ	πρὸς Ἄτταλον ναυμαχίᾳ δεκήρης, ἐννήρης,
[16, 7]	τὰ τούτων πληρώματα· ἐν δὲ	τῇ	πρὸς Ῥοδίους διεφθάρησαν κατάφρακτοι μὲν
[16, 33]	Ῥωμαῖοι τὸ σαφὲς ἀκούσαντες ἐν	τῇ	Ῥόδῳ περὶ τῆς τῶν Ἀβυδηνῶν
[16, 22]	δὲ συντελεσθέντων οἱ μὲν ἐν	τῇ	Ῥώμῃ κατὰ τὸ συνεχὲς ἐπὶ
[16, 2]	καὶ πεντήκοντα· τὰς γὰρ ἐν	τῇ	Σάμῳ ναῦς οὐκ ἠδυνήθη καταρτίσαι
[16, 33]	διεσάφει τῷ βασιλεῖ διότι δέδοκται	τῇ	συγκλήτῳ παρακαλεῖν αὐτὸν μήτε τῶν
[16, 14]	τοῦ ναυάρχου πεμφθείσης περὶ τούτων	τῇ	τε βουλῇ καὶ τοῖς πρυτάνεσιν,
[16, 21]	ἐν τῇ τῆς ὑποδέσεως καὶ	τῇ	τῆς ἐσθῆτος διαφορᾷ, παρῆν ταῦτα
[16, 21]	εἶναι τὴν Μακεδόνων ἀνδρείαν ἐν	τῇ	τῆς ὑποδέσεως καὶ τῇ τῆς
[16, 5]	τρία τραύματα λαβὼν καὶ παραβόλως	τῇ	τόλμῃ κινδυνεύσας μόλις ἐξέσωσε τὴν
[16, 31]	ἐπὶ τῆς Ἀβυδηνῶν περιπετείας μέμψαιτο	τῇ	τύχῃ, διότι τὰς μὲν τῶν
[16, 2]	οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον προσκαρτερήσειν	τῇ	τῶν μετάλλων κατασκευῇ. Μάλιστα δ᾽
[16, 22]	καὶ μετά τινα χρόνον ἐν	τῇ	φυλακῇ τὸν βίον μετήλλαξε. Τούτων
[16, 20]	δυνατὸς ἦν, καὶ ἀνδρώδης ὑπῆρχε	τῇ	φύσει, καὶ πρὸς τὰς στρατιωτικὰς
[16, 20]	μετὰ φαντασίας, ἦν δὲ καὶ	τῇ	φύσει μετέωρος καὶ φιλόδοξος, καὶ
[16, 24]	Τὸ δὲ τελευταῖον ἐψηφίσαντο τιμὰς	τηλικαύτας	ἡλίκας οὐδενὶ ταχέως τῶν πρότερον
[16, 22]	τὴν πρὸς τὸν αἴτιον τῆς	τηλικαύτης	μεταβολῆς εὔνοιαν. Καὶ γὰρ ὁ
[16, 33]	προειρημένον, ὃς καὶ συμμίξας περὶ	τὴν	Ἄβυδον διεσάφει τῷ βασιλεῖ διότι
[16, 28]	ἑξήκοντα σταδίων, ὁ δὲ κατὰ	τὴν	Ἄβυδον δυεῖν, ὡς ἂν εἴ
[16, 29]	γὰρ ἀρχὰς πιστεύοντες αὑτοῖς οἱ	τὴν	Ἄβυδον κατοικοῦντες ὑπέμενον ἐρρωμένως τὰς
[16, 33]	νεώτατος ἧκε καταπλέων εἰς αὐτὴν	τὴν	Ἄβυδον. Οἱ γὰρ Ῥωμαῖοι τὸ
[16, 28]	εἰς τὴν Ἀσίαν, ἐπιβάθραν ἔχοι	τὴν	Ἄβυδον. Τὴν δὲ τῆς Ἀβύδου
[16, 28]	στήλας στόματός ἐστι τὸ κατὰ	τὴν	Ἄβυδον. Τὸ μὲν γὰρ ἐξ
[16, 28]	καὶ τῆς Εὐρώπης καὶ διὰ	τὴν	ἀγνωσίαν τῆς ἐκτὸς θαλάττης. Αὐτὴ
[16, 36]	ἀργύριον, ἁθροίζεσθαι παραυτίκα πάντας εἰς	τὴν	ἀγοράν. Ἐπειδὰν δὲ συλλεχθῶσιν οἱ
[16, 30]	ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν εἰς	τὴν	ἀγορὰν συναγαγεῖν, ὁμοίως δὲ καὶ
[16, 31]	τῶν Ἀκαρνάνων ἔθνος, ὅτε προιδόμενοι	τὴν	Αἰτωλῶν ἔφοδον, ἐβουλεύσαντο παραπλήσια περὶ
[16, 31]	τὴν λεγομένην Φωκικὴν ἀπόνοιαν καὶ	τὴν	Ἀκαρνάνων εὐψυχίαν ὑπερηρκέναι τὴν τῶν
[16, 21]	Μακεδόσιν ὡμιληκέναι, τοὺς δὲ κατὰ	τὴν	Ἀλεξάνδρειαν ἀνδράποδα καὶ βλᾶκας διαμένειν.
[16, 2]	τελεῖν τῷ Φιλίππῳ τὸν εἰς	τὴν	Ἀλεξάνδρειαν πλοῦν. Ἐξ οὗ δὴ
[16, 39]	πρὸς τὴν ὁρμὴν καὶ βίαν	τὴν	Ἀλεξάνδρου, μόνοι τῶν κατὰ Συρίαν
[16, 39]	τὴν πολιορκίαν ἀναδεξάμενοι. Κατὰ δὲ	τὴν	Ἀλεξάνδρου παρουσίαν οὐ μόνον τῶν
[16, 19]	τὴν πραγματείαν διαψευδόμενοι καὶ παρορῶντες	τὴν	ἀλήθειαν, ἀπαραιτήτως ἐπιτιμᾶν, ἐὰν δὲ
[16, 23]	διὰ Φιλοκλέους, ἐσφάλη δὲ διὰ	τὴν	ἀλογίαν τῆς ἐπιβολῆς. Τὴν δ᾽
[16, 34]	τὸν θάνατον. ~Ὅτι παρῆσαν μετὰ	τὴν	ἅλωσιν Ἀβύδου παρὰ τοῦ τῶν
[16, 2]	καὶ παραλογιζόμενοι τοῖς λογισμοῖς διὰ	τὴν	ἀμηχανίαν καὶ τὴν δυσχρηστίαν τῶν
[16, 1]	ἐπὶ Θυατείρων· ἐκεῖθεν δὲ ποιησάμενος	τὴν	ἀναζυγὴν εἰς τὸ Θήβης πεδίον
[16, 28]	τὴν χρῆσιν καὶ σπανίοις διὰ	τὴν	ἀνεπιμιξίαν τῶν ἐθνῶν τῶν πρὸς
[16, 24]	παρὰ τῶν πολλῶν ἐγένετο κατὰ	τὴν	ἀπάντησιν φιλανθρωπία πρός τε Ῥωμαίους
[16, 17]	ἀνυπέρβλητον εἶναι τὴν εὐχέρειαν καὶ	τὴν	ἀπειρίαν τοῦ συγγραφέως. Προθέμενος γὰρ
[16, 25]	νῦν ἕλωνται συνεμβαίνειν εὐγενῶς εἰς	τὴν	ἀπέχθειαν ἅμα Ῥοδίοις καὶ Ῥωμαίοις
[16, 6]	συνέβη τὸν Ἄτταλον ἀσφαλῆ ποιήσασθαι	τὴν	ἀποχώρησιν εἰς τὰς Ἐρυθράς. Φίλιππος
[16, 37]	βοηθήσαντες παρενοχλῶσιν αὐτούς, συνέταξε ποιεῖσθαι	τὴν	ἀποχώρησιν ἐπὶ τὸν Σκοτίταν καὶ
[16, 18]	τοῦ νικᾶν ἐλπίδας ἀπογνόντα, ποιεῖσθαι	τὴν	ἀποχώρησιν· μετὰ δὲ ταῦτα συστῆναι
[16, 6]	πολεμίου σκάφους ἐγκλίναντος καὶ ποιουμένου	τὴν	ἀποχώρησιν ὡς πρὸς τὴν γῆν,
[16, 6]	μετὰ προφάσεως κατὰ μέρη ποιούμενοι	τὴν	ἀποχώρησιν, ὡς ταῖς οἰκείαις σπεύδοντες
[16, 28]	ἐὰν πρόθηται διαβαίνειν αὖθις εἰς	τὴν	Ἀσίαν, ἐπιβάθραν ἔχοι τὴν Ἄβυδον.
[16, 6]	μετ᾽ ἀσφαλείας εἰς τοὺς κατὰ	τὴν	Ἀσίαν ὅρμους. Κατὰ δὲ τὸν
[16, 23]	διαπιστῶν οὐδαμῶς ἐβούλετο παραχειμάζειν κατὰ	τὴν	Ἀσίαν, φοβούμενος μὲν οὖν> καὶ
[16, 18]	δυσχρηστεῖσθαι κατὰ τὸν κίνδυνον διὰ	τὴν	ἀσυνήθειαν τῆς τῶν θηρίων φαντασίας.
[16, 10]	καὶ προσεπυνθάνετο πότερα βούλονται λαβόντες	τὴν	ἀσφάλειαν ἐκχωρεῖν ἢ μετὰ τῆς
[16, 26]	Νικάνορος τοῦ παρὰ Φιλίππου κατατρέχοντος	τὴν	Ἀττικὴν ἕως τῆς Ἀκαδημείας, προδιαπεμψάμενοι
[16, 21]	πάντα παρεσημαίνοντο καὶ βαρέως αὐτοῦ	τὴν	αὐθάδειαν ὑπέφερον, τὸν δὲ Σωσίβιον
[16, 21]	χάριτας. ~Ἐφ᾽ οἷς οἱ περὶ	τὴν	αὐλὴν ἀσχάλλοντες πάντα παρεσημαίνοντο καὶ
[16, 21]	δ᾽ αὐτῷ συγκατατιθεμένων τῶν περὶ	τὴν	αὐλὴν διὰ τὸ τὸν Τληπόλεμον
[16, 20]	τεχνίταις, μάλιστα δὲ τοῖς περὶ	τὴν	αὐλὴν ἡγεμόσι καὶ στρατιώταις. Καθόλου
[16, 21]	τὴν Μακεδονίαν συνέμιξε τοῖς περὶ	τὴν	αὐλὴν νεανίσκοις, ὑπολαβὼν εἶναι τὴν
[16, 36]	τῶν ἄλλων πόλεων, ὅσαι κατὰ	τὴν	αὐτὴν ὁδὸν ἔπιπτον. Ἐγέγραπτο δ᾽
[16, 25]	Ῥοδίων ἐπεισελθόντων καὶ πολλοὺς πρὸς	τὴν	αὐτὴν ὑπόθεσιν διαθεμένων λόγους, ἔδοξε
[16, 8]	ἐπειρᾶτο κατὰ πάντα τρόπον ἐπικρύπτεσθαι	τὴν	αὑτοῦ διάληψιν, καίπερ οὐκ ἐώντων
[16, 9]	ἀρχὴν πολέμου ποιήσας ἠνάγκασε μὲν	τὴν	αὑτοῦ πατρίδα συνεξαναστῆναι τοῖς καιροῖς,
[16, 21]	ἤδη πάντα τὰ πράγματα κατὰ	τὴν	αὑτοῦ προαίρεσιν ἔπραττεν. ~Πόπλιος δὲ
[16, 20]	οὐ μόνον ἔσφηλεν, ἀλλὰ καὶ	τὴν	βασιλείαν ἠλάττωσε. Παραλαβὼν γὰρ τὴν
[16, 21]	ὡς κακῶς χειρίζοντα τὰ κατὰ	τὴν	βασιλείαν, οὐ παρόντος αὐτοῦ, τότε
[16, 6]	τοὺς περὶ τὸν Φίλιππον ἀναδεδεμένους	τὴν	βασιλικὴν ναῦν. Ὁ δὲ Διονυσόδωρος
[16, 19]	μάλιστα, ποιεῖν δ᾽ οὐδὲν εἶχε,	τήν	γε μὴν ἡμετέραν αἵρεσιν ἀπεδέξατο
[16, 29]	οὐ γέγονε θαυμάσιος, κατὰ δὲ	τὴν	γενναιότητα τῶν πολιορκουμένων καὶ τὴν
[16, 17]	τήν τε Γάζης πολιορκίαν καὶ	τὴν	γενομένην παράταξιν Ἀντιόχου πρὸς Σκόπαν
[16, 2]	λοιπὸν ἀσφαλῶς ἤδη κομισθήσεσθαι παρὰ	τὴν	γῆν εἰς τὴν Σάμον. Διεψεύσθη
[16, 6]	ἠνάγκασε μετὰ μεγάλης ἀγωνίας εἰς	τὴν	γῆν ἐκβαλεῖν τὰ σκάφη. Τούτου
[16, 8]	μέν, ᾗ τὸν Ἄτταλον εἰς	τὴν	γῆν ἐκβαλὼν ἐγκρατὴς τῆς νεὼς
[16, 6]	ποιουμένου τὴν ἀποχώρησιν ὡς πρὸς	τὴν	γῆν, ἐπέκειτο φιλοτιμότερον, ἐγκρατὴς γενέσθαι
[16, 23]	διὰ τὴν ἀλογίαν τῆς ἐπιβολῆς.	Τὴν	δ᾽ Ἀλαβανδέων χώραν ὡς πολεμίαν
[16, 17]	τοὺς ὑπερκειμένους τῶν πολεμίων τόπους,	τὴν	δὲ λοιπὴν δύναμιν ἅμα τῷ
[16, 28]	Ἀσίαν, ἐπιβάθραν ἔχοι τὴν Ἄβυδον.	Τὴν	δὲ τῆς Ἀβύδου καὶ Σηστοῦ
[16, 3]	πληγήν, ἀναστείρου τῆς νεὼς οὔσης,	τὴν	δὲ τῶν πολεμίων τρώσας ναῦν
[16, 21]	ποιήσασθαι τὴν κατηγορίαν. Ὅτι μετὰ	τὴν	δημηγορίαν ἔλαβε καὶ τὴν σφραγῖδα
[16, 4]	κέρας τοῦ Φιλίππου τοιαύτην εἶχε	τὴν	διάθεσιν ὥστ᾽ ἀκμὴν ἄκριτα μένειν
[16, 23]	ὕπατος κατεστάθη ἐν Ῥώμῃ, ποιούμενος	τὴν	διατριβὴν ἐν τοῖς Βαργυλίοις, θεωρῶν
[16, 26]	πρέσβεις ἐν ταῖς Ἀθήναις ἐποιοῦντο	τὴν	διατριβήν, Νικάνορος τοῦ παρὰ Φιλίππου
[16, 20]	ταῦτα καὶ σὺν τούτοις εἶχε	τὴν	διατριβήν. Ὃν δέ ποτε χρόνον
[16, 38]	ἐπιφανείας, εἰς ἕτερον καιρὸν ὑπερθησόμεθα	τὴν	διήγησιν. ~Ὅτι Ἀντιόχου τοῦ βασιλέως
[16, 37]	παραγγείλας δειπνοποιεῖσθαι τοῖς Ἀχαιοῖς ἐξῆγε	τὴν	δύναμιν ἐκ τῆς Τεγέας, καὶ
[16, 2]	λογισμοῖς διὰ τὴν ἀμηχανίαν καὶ	τὴν	δυσχρηστίαν τῶν ἀπαντωμένων. Ὁ δὲ
[16, 12]	δὲ καὶ τίνα τρόπον ἀναδείξας	τὴν	ἑαυτοῦ δύναμιν οἷον ἄσυλον ἱερὸν
[16, 33]	διότι ταῦτα μὲν οὕτω πράττοντι	τὴν	εἰρήνην ἄγειν ἐξέσται, μὴ βουλομένῳ
[16, 26]	καὶ διότι πράξαντι μὲν ταῦτα	τὴν	εἰρήνην ἄγειν ἔξεστι πρὸς Ῥωμαίους,
[16, 21]	αὑτὸν μὲν ἄνδρα γεγονέναι διὰ	τὴν	ἐκδημίαν καὶ διὰ τὸ Μακεδόσιν
[16, 30]	τὸ δόγμα πάλιν συνηθροίσθησαν εἰς	τὴν	ἐκκλησίαν, καὶ πεντήκοντα προεχειρίσαντο τῶν
[16, 11]	δ᾽ ὑπεραῖρον ἀθετείσθω κατά γε	τὴν	ἐμὴν δόξαν. ~Ὅτι κατὰ τὴν
[16, 11]	υἱὸν τοῦ κτίσαντος Μίλητον διὰ	τὴν	ἐν τῷ Καρικῷ πολέμῳ γενομένην
[16, 15]	οἷον παρὰ μικρόν ἐστιν, ἀλλὰ	τὴν	ἐναντίαν διάθεσιν ἔχει πρὸς ἄλληλα,
[16, 31]	τοῖς ἀπηλπισμένοις, περὶ δ᾽ Ἀβυδηνῶν	τὴν	ἐναντίαν εἶχε διάληψιν. Οἱ μὲν
[16, 37]	τῷ παραβάλλειν εἰς τοὺς κατὰ	τὴν	ἐνέδραν τόπους, διαναστάντων τῶν Ἀχαιῶν
[16, 5]	δεξιὸν κέρας τοῦ Φιλίππου κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν ἀεὶ τῆς
[16, 33]	Ἀβυδηνοί, προδιειληφότες ὑπὲρ αὑτῶν κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς στάσιν, καὶ νομίζοντες
[16, 4]	τρόπους. Μετὰ γὰρ τὸ κινηθῆναι	τὴν	ἐξ ἀρχῆς τάξιν ἐκ τῆς
[16, 8]	δὲ τούτοις ἔπραττε καὶ κατὰ	τὴν	ἑξῆς ἡμέραν συνάγων τὰ ναυάγια
[16, 36]	παρόντες, ἀναλαβόντες αὐτοὺς ἄγετ᾽ εἰς	τὴν	ἑξῆς πόλιν· ὅταν δ᾽ ἐκεῖ
[16, 28]	τεκμαιρομένου διὰ τὸ πολλαπλασίαν εἶναι	τὴν	ἔξω θάλατταν τῆς καθ᾽ ἡμᾶς.
[16, 39]	χρὴ καὶ κοινῇ τῶν πόλεων	τὴν	ἐπ᾽ ἀγαθῷ ποιήσασθαι μνήμην, ὅσαι
[16, 16]	Μεσσηνίαν. ~Πρὸς δὲ τούτοις φησὶ	τὴν	ἐπάνοδον ἐκ τῆς Μεσσήνης πεποιῆσθαι
[16, 16]	Τεγεᾶτις προσαγορευομένη, καθ᾽ ἣν ἐποιήσατο	τὴν	ἐπάνοδον Νάβις· ᾧ πλανηθεὶς ἔγγιον
[16, 14]	ἐπὶ τῇ κείνων στρατοπεδείᾳ ποιήσασθαι	τὴν	ἔπαυλιν, ἔτι δὲ τοὺς Μιλησίους,
[16, 3]	αὐτὸς ὁ Διονυσόδωρος ἀπενήξατο πρὸς	τὴν	ἐπιβοηθοῦσαν αὐτῷ τριημιολίαν. ~Τῶν δὲ
[16, 36]	ἐκεῖ παραγένησθε, τὴν ἐπιστολὴν ἀπόδοτε	τὴν	ἐπιγεγραμμένην τῷ παρ᾽ ἐκείνων ἀποτελείῳ
[16, 20]	τὸ κακόν, ἐξ αὑτοῦ λαμβάνον	τὴν	ἐπίδοσιν. Πᾶς γὰρ ὁ παθὼν
[16, 37]	ἐν τῇ Πελλήνῃ μισθοφόροι κατὰ	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἅμα τῷ σημῆναι
[16, 37]	Σελλασίαν ἅμα τῷ φωτὶ κατὰ	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἐπιτρέχειν τὴν Λακωνικήν.
[16, 8]	Διονυσόδωρος μετ᾽ ὀλίγον· κατὰ γὰρ	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἔτι περὶ ταῦτα
[16, 36]	πόλιν· ὅταν δ᾽ ἐκεῖ παραγένησθε,	τὴν	ἐπιστολὴν ἀπόδοτε τὴν ἐπιγεγραμμένην τῷ
[16, 19]	κοινῆς ὠφελείας. Ὁ δὲ λαβὼν	τὴν	ἐπιστολήν, καὶ γνοὺς ἀδύνατον οὖσαν
[16, 25]	δὲ πεισθέντος καὶ γράψαντος εἰσήνεγκαν	τὴν	ἐπιστολὴν οἱ προεστῶτες. Ἦν δὲ
[16, 36]	τοῖς ἀποτελείοις τοιαῦτα. Ὅταν κομίσησθε	τὴν	ἐπιστολήν, παραχρῆμα ποιήσασθε τοὺς ἐν
[16, 19]	τὴν κατασκευὴν ἔχει ῥᾳδιεστέραν καὶ	τὴν	εὐδόκησιν ὀλιγοδεεστέραν, καθάπερ αἱ λοιπαὶ
[16, 28]	Ἀβύδου καὶ Σηστοῦ θέσιν καὶ	τὴν	εὐκαιρίαν τῶν πόλεων τὸ μὲν
[16, 25]	διὰ τὰ λεγόμενα καὶ διὰ	τὴν	εὔνοιαν τὴν πρὸς τὸν Ἄτταλον.
[16, 17]	ὠλιγώρηκεν ὥστε πάλιν ἀνυπέρβλητον εἶναι	τὴν	εὐχέρειαν καὶ τὴν ἀπειρίαν τοῦ
[16, 14]	καὶ τὸν Ἡρακλείδην στεφανῶσαι διὰ	τὴν	ἔφοδον, ταῦτα δ᾽ εἰρηκότες ἃ
[16, 17]	Τὸν δ᾽ Ἀντίοχον ἐπὶ μὲν	τὴν	ἑωθινὴν ἐκπέμψαι φησὶ τὸν πρεσβύτερον
[16, 37]	Τεγέας, καὶ νυκτοπορήσας ἐνεργῶς περὶ	τὴν	ἑωθινὴν ἐνεκάθισε τὴν στρατιὰν ἐν
[16, 20]	πράγματα μεταχειριζόμενος ἦν μὲν κατὰ	τὴν	ἡλικίαν νέος καὶ κατὰ τὸ
[16, 21]	βασιλέως προεστάναι φρονιμώτερον ἢ κατὰ	τὴν	ἡλικίαν, τήν τε πρὸς τοὺς
[16, 37]	κατασκόπων τοῦ τυράννου. Κατὰ δὲ	τὴν	ἡμέραν, ἐν ᾗ συναθροίζεσθαι τὸ
[16, 30]	ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν εἰς	τὴν	θάλατταν. Μετὰ δὲ ταῦτα παραστησάμενοι
[16, 5]	τρωθέντα μετὰ τῶν ὅπλων εἰς	τὴν	θάλατταν, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐπιβάτας
[16, 5]	τῇ τόλμῃ κινδυνεύσας μόλις ἐξέσωσε	τὴν	ἰδίαν ναῦν ἐπιβοηθήσαντος αὐτῷ Φιλοστράτου
[16, 27]	βέλτιον, ἔστι δ᾽ ὅτε κατὰ	τὴν	ἰδίαν φύσιν ἄνθρωποι ποτὲ μὲν
[16, 21]	πλήρης ἦν τύφου διά τε	τὴν	ἰδίαν φύσιν καὶ διὰ τὴν
[16, 28]	καὶ μικρὸν ὄφελος, ἱστορηκέναι διὰ	τὴν	ἰδιότητα τῶν τόπων· κεφαλαιωδῶς γε
[16, 16]	μεγάλα δὲ συμβάλλεται τοῦτο πρὸς	τὴν	ἱστορίαν οὐ μὴν ἡγεμονικώτατόν γε
[16, 28]	τισιν Ἀτλαντικοῦ πελάγους. Δυνατὸν εἰς	τὴν	καθ᾽ ἡμᾶς θάλατταν εἰσπλεῦσαι μὴ
[16, 39]	δοκεῖ τὸ τοῖς Γαζαίοις ἀποδοῦναι	τὴν	καθήκουσαν μαρτυρίαν. Οὐδὲν γὰρ διαφέροντες
[16, 19]	μέγεθος τῆς συντάξεως καὶ διὰ	τὴν	καθόλου περιβολὴν τῶν πραγμάτων. ~Ὅτι
[16, 37]	ἅμα τῷ σημῆναι τοὺς σκοποὺς	τὴν	καταδρομὴν τῶν πολεμίων ἐκ χειρὸς
[16, 3]	τριήρεις τρεῖς ὑπῆρχον. ~Λαβούσης δὲ	τὴν	καταρχὴν τῆς ναυμαχίας ἐκ τῆς
[16, 28]	τινα λόγον τῆς τύχης ποιουμένης	τὴν	κατασκευὴν ἀμφοτέρων τῶν πορθμῶν, πολλαπλάσιον
[16, 19]	τι καὶ θαυμάσιον, ὃ καὶ	τὴν	κατασκευὴν ἔχει ῥᾳδιεστέραν καὶ τὴν
[16, 17]	δεξιόν, ἐν οἷς εἶναι καὶ	τὴν	κατάφρακτον ἵππον, ἧς ἡγεῖτο πάσης
[16, 17]	τὸ λαιὸν τῶν πολεμίων ἔχοντα	τὴν	κατάφρακτον ἵππον, τοῦτον ἐκ τῆς
[16, 21]	καὶ κατὰ πρόσωπον αὐτῶν ποιήσασθαι	τὴν	κατηγορίαν. Ὅτι μετὰ τὴν δημηγορίαν
[16, 25]	Ῥοδίων ταῦτα διαπράξαντες ἀνήχθησαν εἰς	τὴν	Κέων ἐπὶ τὰς νήσους μετὰ
[16, 15]	συνάψας ταῖς Σκειρωνίσιν εὐθέως ἐπὶ	τὴν	Κοντοπορίαν ἐπέβαλε καὶ παρὰ τὰς
[16, 15]	τοῦ Κορίνθου, τὰ δὲ κατὰ	τὴν	Κοντοπορίαν καὶ Μυκήνας ἔγγιστα πρὸς
[16, 14]	πεντήρεις ἐνάψασθαι καὶ καθορμισθέντας ἐπὶ	τὴν	Λάδην ἐπὶ τῇ κείνων στρατοπεδείᾳ
[16, 2]	μετὰ τὸ συντελεσθῆναι τὴν περὶ	τὴν	Λάδην ναυμαχίαν καὶ τοὺς μὲν
[16, 15]	αὐτὸ καὶ περὶ τοὺς κατὰ	τὴν	Λακεδαίμονα συμβέβηκεν· ὁ μὲν γὰρ
[16, 19]	τῶν τόπων ἀγνοίας τῶν κατὰ	τὴν	Λακωνικὴν διὰ τὸ μεγάλην εἶναι
[16, 37]	κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἐπιτρέχειν	τὴν	Λακωνικήν. Ἐὰν δ᾽ οἱ μισθοφόροι
[16, 31]	ὧν εἴποι τις ἂν καὶ	τὴν	λεγομένην Φωκικὴν ἀπόνοιαν καὶ τὴν
[16, 23]	διόπερ πέρας ἔχει τὰ κατὰ	τὴν	Λιβύην. Ἐξ ὧν ἐδυσχρηστεῖτο μὲν
[16, 23]	κίνδυνον, ἅμα δὲ τοῖς κατὰ	τὴν	Μακεδονίαν πράγμασι διαπιστῶν οὐδαμῶς ἐβούλετο
[16, 21]	εὐκαιρίαν· ὡς δὲ καταπλεύσας εἰς	τὴν	Μακεδονίαν συνέμιξε τοῖς περὶ τὴν
[16, 21]	τὴν αὐλὴν νεανίσκοις, ὑπολαβὼν εἶναι	τὴν	Μακεδόνων ἀνδρείαν ἐν τῇ τῆς
[16, 18]	τὴν στρατοπεδείαν ἀνακεχώρηκεν αὐτῷ μετὰ	τὴν	μάχην. Εἰκότως· δύο γὰρ Ἀντιόχους
[16, 8]	τῶν ἄλλων καὶ τὰ μετὰ	τὴν	μάχην συμβαίνοντα πάντας ἐξέπληττε τοὺς
[16, 27]	καὶ τότε δικαίως ἄν τις	τὴν	μὲν Ἀττάλου καὶ Ῥοδίων ὀλιγοπονίαν
[16, 38]	Τοῦ Σκόπα νικηθέντος ὑπ᾽ Ἀντιόχου	τὴν	μὲν Βατανέαν καὶ Σαμάρειαν καὶ
[16, 5]	Θεοφιλίσκος, βοηθήσας μετὰ τριῶν πεντήρων,	τὴν	μὲν ναῦν οὐκ ἠδυνήθη σῶσαι
[16, 5]	σκάφει τὸν ἔμβολον, συνέβη δὴ	τὴν	μὲν πληγεῖσαν αὔτανδρον καταδῦναι, τοὺς
[16, 24]	δὲ καταπλεύσας εἰς τὸν Πειραιᾶ	τὴν	μὲν πρώτην ἡμέραν ἐχρημάτισε τοῖς
[16, 16]	ἡ Μεγάλη πόλις ὡς πρὸς	τὴν	Μεσσήνην, ὥστ᾽ ἀδύνατον εἶναι καλεῖσθαί
[16, 15]	Θαλάμας ποιεῖσθαι τὴν πορείαν εἰς	τὴν	Μεσσηνίαν. ~Πρὸς δὲ τούτοις φησὶ
[16, 19]	ἐπιστολήν, καὶ γνοὺς ἀδύνατον οὖσαν	τὴν	μετάθεσιν διὰ τὸ προεκδεδωκέναι τὰς
[16, 23]	καὶ ἐπεβούλευεν αὐτοῖς. Τέλος ἐπὶ	τὴν	Μυλασέων πόλιν πράξεις συνεστήσατο διὰ
[16, 14]	πράττειν, καὶ τότε μὲν εἰς	τὴν	Μυνδίαν ἀπουρώσαντας καθορμισθῆναι, τῇ δ᾽
[16, 16]	ἄγνοιαν γέγονε, τὸ δὲ περὶ	τὴν	ναυμαχίαν διὰ τὴν πρὸς τὴν
[16, 9]	πατρίδι γράψας ὑπὲρ τῶν κατὰ	τὴν	ναυμαχίαν, καὶ Κλεωναῖον ἡγεμόνα συστήσας
[16, 6]	μὲν ὅλοις ἠλαττωμένος παρὰ πολὺ	τὴν	ναυμαχίαν, τῇ δὲ περιπετείᾳ τῇ
[16, 3]	δύο πεντήρεις προσπεσοῦσαι, καὶ τρώσασαι	τὴν	ναῦν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν,
[16, 3]	τοῦ καταστρώματος ἀγωνισαμένων τέλος ἐβύθισε	τὴν	ναῦν. Ἡ δὲ τοῦ Φιλίππου
[16, 5]	περὶ τὸν Αὐτόλυκον, εἰσρεούσης εἰς	τὴν	ναῦν τῆς θαλάττης διὰ τῆς
[16, 31]	οἷον ἐλεήσασα παραυτίκα διωρθώσατο, περιθεῖσα	τὴν	νίκην ἅμα καὶ τὴν σωτηρίαν
[16, 28]	ὁρμῆσαι πρὸς τὴν πόλιν διὰ	τὴν	ὀξύτητα καὶ βίαν τοῦ ῥοῦ
[16, 1]	θεῶν ἕδη καὶ τεμένη διετίθετο	τὴν	ὀργήν, ὑβρίζων οὐκ Ἄτταλον, ὥς
[16, 39]	σωτηρίας ὑπαρχούσης τοῖς ἐναντιουμένοις πρὸς	τὴν	ὁρμὴν καὶ βίαν τὴν Ἀλεξάνδρου,
[16, 15]	ὅτι ποιησάμενός τις ἐκ Κορίνθου	τὴν	ὁρμὴν καὶ διαπορευθεὶς τὸν Ἰσθμὸν
[16, 3]	θρανίτην σκαλμὸν ἐδέθη, τοῦ κυβερνήτου	τὴν	ὁρμὴν τῆς νεὼς οὐκέτι δυνηθέντος
[16, 33]	Θεωρῶν δὲ τὸ πλῆθος καὶ	τὴν	ὁρμὴν τῶν σφᾶς αὐτοὺς καὶ
[16, 10]	Φίλιππός τινας ἀπράκτους προσβολὰς διὰ	τὴν	ὀχυρότητα τοῦ πολίσματος αὖθις ἀπεχώρει,
[16, 19]	Λακωνικὴν διὰ τὸ μεγάλην εἶναι	τὴν	παράπτωσιν οὐκ ὤκνησα γράψαι καὶ
[16, 24]	δὲ τῶν Ἀθηναίων δῆμος γνοὺς	τὴν	παρουσίαν αὐτοῦ μεγαλομερῶς ἐψηφίσατο περὶ
[16, 16]	τὴν ναυμαχίαν διὰ τὴν πρὸς	τὴν	πατρίδα φιλοστοργίαν. Τί τις οὖν
[16, 12]	τὴν ἐμὴν δόξαν. ~Ὅτι κατὰ	τὴν	Πελοπόννησον τίνα μὲν ἐξ ἀρχῆς
[16, 13]	Οὗτοι τοιγαροῦν ἀμφότεροι πρῶτον μὲν	τὴν	περὶ Λάδην ναυμαχίαν οὐχ ἥττω
[16, 2]	Φίλιππον. ~Ὅτι μετὰ τὸ συντελεσθῆναι	τὴν	περὶ τὴν Λάδην ναυμαχίαν καὶ
[16, 20]	πρὸς φυλακὴν χρημάτων καὶ καθόλου	τὴν	περὶ τὸ λυσιτελὲς οἰκονομίαν, ἀφυέστατος
[16, 39]	ἔχουσι τὴν τόλμαν. Κατὰ γὰρ	τὴν	Περσῶν ἔφοδον ἐκπλαγέντων τῶν ἄλλων
[16, 39]	κοινωνίᾳ πραγμάτων καὶ τῷ τηρεῖν	τὴν	πίστιν πολὺ διαφέρουσι καὶ συλλήβδην
[16, 3]	συμπεσὼν αὐτὸς μὲν ἔξαλον ἔλαβε	τὴν	πληγήν, ἀναστείρου τῆς νεὼς οὔσης,
[16, 29]	τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς καὶ	τὴν	ποικιλίαν τῶν ἐν τοῖς ἔργοις
[16, 3]	αὐτῷ, καὶ διὰ τῆς εἰς	τὴν	πολεμίαν ναῦν ἐμβολῆς λύσαντος τὴν
[16, 28]	οὐδαμῇ δυνατόν ἐστιν ὁρμῆσαι πρὸς	τὴν	πόλιν διὰ τὴν ὀξύτητα καὶ
[16, 20]	αὑτὸν ᾀδόμενα παίγνια καθ᾽ ὅλην	τὴν	πόλιν, εἰς τέλος ἐχαυνοῦτο καὶ
[16, 10]	τηνικάδε πιστεύσαντες τοῖς λεγομένοις παρέδοσαν	τὴν	πόλιν. ~Ἡ δὲ τῶν Ἰασέων
[16, 32]	Φίλιππον, δεησομένους καὶ παραδιδόντας αὐτῷ	τὴν	πόλιν. ~Κατὰ δὲ τοὺς καιροὺς
[16, 29]	Παντάγνωτον ἐκέλευον παραλαμβάνειν τὸν Φίλιππον	τὴν	πόλιν, τοὺς μὲν στρατιώτας ὑποσπόνδους
[16, 39]	μόνοι τὸ δεινὸν ὑπέμειναν πάντες,	τὴν	πολιορκίαν ἀναδεξάμενοι. Κατὰ δὲ τὴν
[16, 2]	δὲ Φίλιππος, τῶν μὲν κατὰ	τὴν	πολιορκίαν ἀντιπιπτόντων αὐτῷ, τῶν δὲ
[16, 15]	καὶ παρὰ τὰς Μυκήνας ἐποιεῖτο	τὴν	πορείαν εἰς Ἄργος. Ταῦτα γὰρ
[16, 15]	τὸν προτιθέμενον παρὰ Θαλάμας ποιεῖσθαι	τὴν	πορείαν εἰς τὴν Μεσσηνίαν. ~Πρὸς
[16, 19]	κατὰ πρόθεσιν εὑρισκώμεθά που κατὰ	τὴν	πραγματείαν διαψευδόμενοι καὶ παρορῶντες τὴν
[16, 11]	οὐκ οἶδ᾽ ὅπως παρ᾽ ὅλην	τὴν	πραγματείαν ἐναντιούμενος καὶ δυσανασχετῶν διατελῶ.
[16, 13]	προσέτι πεπολίτευνται καὶ καθόλου πεποίηνται	τὴν	πραγματείαν οὐκ ὠφελείας χάριν, ἀλλὰ
[16, 9]	κίνδυνον ἀγαθὸς γενόμενος καὶ κατὰ	τὴν	προαίρεσιν μνήμης ἄξιος. Μὴ γὰρ
[16, 8]	τῶν ἐπιγινωσκομένων, χάριν τοῦ συναύξειν	τὴν	προειρημένην φαντασίαν. Ὅτι γὰρ οὐδ᾽
[16, 16]	αὔξησιν καὶ διανύσας ἐπιφανῶς πᾶσαν	τὴν	προειρημένην χώραν ἐπὶ διακοσίους σταδίους
[16, 28]	ἐκ τῆς καθ᾽ ἡμᾶς εἰς	τὴν	Προποντίδα καὶ τὸν Πόντον ἀφικέσθαι
[16, 28]	οἰκούμενον πύλης ἔχει διάθεσιν διὰ	τὴν	πρὸς ἀλλήλους ἐπιμιξίαν, ποτὲ μὲν
[16, 22]	κινδύνων ἐκπαθεῖς ἐγίνοντο κατά τε	τὴν	πρὸς θεοὺς εὐχαριστίαν καὶ κατὰ
[16, 16]	δὲ περὶ τὴν ναυμαχίαν διὰ	τὴν	πρὸς τὴν πατρίδα φιλοστοργίαν. Τί
[16, 27]	τὸν τρόπον ἐπαινῶν, ἀλλ᾽ ὡς	τὴν	πρὸς τὸ παρὸν ὁρμὴν ἐπισημαινόμενος.
[16, 22]	πρὸς θεοὺς εὐχαριστίαν καὶ κατὰ	τὴν	πρὸς τὸν αἴτιον τῆς τηλικαύτης
[16, 25]	λεγόμενα καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν	τὴν	πρὸς τὸν Ἄτταλον. Οὐ μὴν
[16, 39]	ἀπέλειπον τῶν ἐνδεχομένων, σπουδάζοντες διαφυλάξαι	τὴν	πρὸς τὸν Πτολεμαῖον πίστιν. Διὸ
[16, 33]	λόγους κατὰ τὰς ἐντολάς, ἐπιστήσαντες	τὴν	πρὸς τοὺς βασιλέας ὁρμὴν ἐξέπεμψαν
[16, 21]	τὴν ἰδίαν φύσιν καὶ διὰ	τὴν	προσγεγενημένην ἐκ τοῦ πατρὸς εὐκαιρίαν·
[16, 20]	γὰρ ὁ παθὼν εὖ παρὰ	τὴν	προσδοκίαν καὶ τοῦ γεγονότος χάριν
[16, 16]	Μεσσήνης πεποιῆσθαι τὸν Νάβιν κατὰ	τὴν	πύλην τὴν φέρουσαν ἐπὶ Τεγέαν.
[16, 34]	τοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους εἰς	τὴν	Ῥόδον πρεσβευταί, παρακαλοῦντες τὸν δῆμον
[16, 2]	κομισθήσεσθαι παρὰ τὴν γῆν εἰς	τὴν	Σάμον. Διεψεύσθη δὲ παρὰ πολὺ
[16, 15]	δύσεις, ὅθεν οὐχ οἷον ἐπὶ	τὴν	Σελλασίαν, ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸν Εὐρώταν
[16, 15]	γὰρ Εὐρώτας καὶ τὰ περὶ	τὴν	Σελλασίαν κεῖται τῆς Σπάρτης ὡς
[16, 22]	ἐπιφανῶς, χορηγὸν ἔχοντες εἰς ταῦτα	τὴν	Σκιπίωνος μεγαλοψυχίαν. ~Ὅτι Φίλιππος ὁ
[16, 12]	ἥθροισε πλῆθος ἀνθρώπων ἀνοσίων εἰς	τὴν	Σπάρτην, ἐν τοῖς πρὸ τούτων
[16, 37]	ἐνεργῶς περὶ τὴν ἑωθινὴν ἐνεκάθισε	τὴν	στρατιὰν ἐν τοῖς περὶ τὸν
[16, 18]	οὗτος μὲν γὰρ οὐδ᾽ εἰς	τὴν	στρατοπεδείαν ἀνακεχώρηκεν αὐτῷ μετὰ τὴν
[16, 3]	τὴν πολεμίαν ναῦν ἐμβολῆς λύσαντος	τὴν	συμπλοκὴν τῶν σκαφῶν, ὁ μὲν
[16, 21]	μετὰ τὴν δημηγορίαν ἔλαβε καὶ	τὴν	σφραγῖδα παρὰ Σωσιβίου, καὶ ταύτην
[16, 30]	καὶ μάλιστα πιστευομένων, ἔτι δὲ	τὴν	σωματικὴν δύναμιν ἐχόντων πρὸς τὸ
[16, 31]	δέ, συγκεκλεισμένοι καὶ σχεδὸν ἀπηλπικότες	τὴν	σωτηρίαν, πανδημεὶ προείλοντο τῆς εἱμαρμένης
[16, 31]	περιθεῖσα τὴν νίκην ἅμα καὶ	τὴν	σωτηρίαν τοῖς ἀπηλπισμένοις, περὶ δ᾽
[16, 17]	Ἐξηγούμενος γὰρ ὁ προειρημένος συγγραφεὺς	τήν	τε Γάζης πολιορκίαν καὶ τὴν
[16, 21]	φρονιμώτερον ἢ κατὰ τὴν ἡλικίαν,	τήν	τε πρὸς τοὺς ἐκτὸς ἀπάντησιν
[16, 16]	Νάβις· ᾧ πλανηθεὶς ἔγγιον ὑπέλαβε	τὴν	Τεγέαν εἶναι Μεσσηνίων. Τὸ δ᾽
[16, 36]	κατὰ πάσας τὰς πύλας εἰς	τὴν	Τεγέαν εἰσπορεύεσθαι σὺν τοῖς ὅπλοις.
[16, 36]	κατὰ τὰς αὐτὰς ὁδοὺς εἰς	τὴν	Τεγέαν παραγίνεσθαι. Λοιπὸν ἐπιστολὰς ἔγραψε
[16, 30]	τὸν ἱματισμὸν τὸν ἀξιόλογον εἰς	τὴν	τετρήρη τὴν τῶν Ῥοδίων καὶ
[16, 17]	περὶ τὸ Πάνιον, περὶ μὲν	τὴν	τῆς λέξεως κατασκευὴν δῆλός ἐστιν
[16, 16]	χειρισμὸν τῆς ὑποθέσεως, ἀλλὰ περὶ	τὴν	τῆς λέξεως κατασκευὴν ἐσπούδακε, καὶ
[16, 27]	παρὸν ὁρμὴν ἐπισημαινόμενος. Ποιοῦμαι δὲ	τὴν	τοιαύτην διαστολήν, ἵνα μή τις
[16, 10]	Πρινασσῷ. Ταχὺ δὲ γέρρα καὶ	τὴν	τοιαύτην ἑτοιμάσας παρασκευὴν ἤρξατο πολιορκεῖν
[16, 39]	διαφέρουσι καὶ συλλήβδην ἀνυπόστατον ἔχουσι	τὴν	τόλμαν. Κατὰ γὰρ τὴν Περσῶν
[16, 22]	φαντασίαν περὶ τὸν ἄνδρα καὶ	τὴν	τοῦ πλήθους εὔνοιαν πρὸς αὐτόν.
[16, 11]	οὖν συντείνει πρὸς τὸ διασῴζειν	τὴν	τοῦ πλήθους εὐσέβειαν πρὸς τὸ
[16, 9]	ἂν καταπροεῖντο τοὺς καιρούς, δεδιότες	τὴν	τοῦ Φιλίππου τόλμαν. Νῦν δ᾽
[16, 6]	ἀφέμενοι τοῦ διώκειν ἀπένευσαν ἐπὶ	τὴν	τούτων ἁρπαγήν. Διὸ συνέβη τὸν
[16, 30]	τετρήρη τὴν τῶν Ῥοδίων καὶ	τὴν	τριήρη τὴν τῶν Κυζικηνῶν. Ταῦτα
[16, 23]	πορίζειν τῷ στρατεύματι τὰ πρὸς	τὴν	τροφήν. Ἀπορῶν τροφῶν τοῖς στρατιώταις
[16, 8]	Μακεδόνες εἰς διατροπὴν ἐνέπιπτον οὐ	τὴν	τυχοῦσαν. ~Θεοφιλίσκος δὲ μίαν ἡμέραν
[16, 31]	καὶ τὴν Ἀκαρνάνων εὐψυχίαν ὑπερηρκέναι	τὴν	τῶν Ἀβυδηνῶν τόλμαν. Φωκεῖς τε
[16, 39]	διήγησιν. ~Ὅτι Ἀντιόχου τοῦ βασιλέως	τὴν	τῶν Γαζαίων πόλιν πορθήσαντος φησὶν
[16, 4]	καὶ τὴν τῶν κυβερνητῶν καὶ	τὴν	τῶν ἐρετῶν χρείαν. Κατὰ δὲ
[16, 31]	τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας ὑπὸ	τὴν	τῶν ἐχθρῶν ἐξουσίαν. Διὸ καὶ
[16, 4]	κατὰ πρύμναν, ὥστε παραποδίζεσθαι καὶ	τὴν	τῶν κυβερνητῶν καὶ τὴν τῶν
[16, 30]	τῶν Ῥοδίων καὶ τὴν τριήρη	τὴν	τῶν Κυζικηνῶν. Ταῦτα δὲ προθέμενοι
[16, 12]	τὰς προειρημένας πίστεις ἐπεβάλετο παρασπονδῆσαι	τὴν	τῶν Μεσσηνίων πόλιν, νῦν ἐροῦμεν.
[16, 17]	συγγραφέως. Προθέμενος γὰρ πρώτην διασαφεῖν	τὴν	τῶν περὶ τὸν Σκόπαν ἔκταξιν,
[16, 2]	τῶν παρόντων αἵρεσιν, ἀνήχθη παρὰ	τὴν	τῶν πολεμίων προσδοκίαν· ἔτι γὰρ
[16, 17]	ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν κατὰ μέσην	τὴν	τῶν πολεμίων τάξιν, τῶν δ᾽
[16, 27]	καὶ συνακμάσαι ταῖς ὁρμαῖς πρὸς	τὴν	τῶν πραγμάτων αὔξησιν ἐπὶ πολλῶν
[16, 16]	διότι τὸ πλεῖον οὐ περὶ	τὴν	τῶν πραγμάτων ζήτησιν οὐδὲ περὶ
[16, 30]	τὸν ἀξιόλογον εἰς τὴν τετρήρη	τὴν	τῶν Ῥοδίων καὶ τὴν τριήρη
[16, 20]	τὴν βασιλείαν ἠλάττωσε. Παραλαβὼν γὰρ	τὴν	τῶν χρημάτων ἐξουσίαν, τὸ μὲν
[16, 33]	δὲ Φίλιππος κυριεύσας τῆς πόλεως,	τὴν	ὕπαρξιν ἅπασαν καταλαβὼν συνηθροισμένην ὑπὸ
[16, 29]	τὴν γενναιότητα τῶν πολιορκουμένων καὶ	τὴν	ὑπερβολὴν τῆς εὐψυχίας, εἰ καί
[16, 17]	κέρατί φησι τῆς ὑπωρείας ἔχεσθαι	τὴν	φάλαγγα μετ᾽ ὀλίγων ἱππέων, τὸ
[16, 18]	~Μετὰ δὲ ταῦτά φησι καταπροτερουμένην	τὴν	φάλαγγα ταῖς εὐχειρίαις καὶ πιεζομένην
[16, 18]	τῶν ἱππέων ἦν κατὰ μέσην	τὴν	φάλαγγα τὸ τοὺς ἐλέφαντας ἐκπληττόμενον;
[16, 22]	πράξεων, μεγάλην εἶναι συνέβαινε καὶ	τὴν	φαντασίαν περὶ τὸν ἄνδρα καὶ
[16, 16]	τὸν Νάβιν κατὰ τὴν πύλην	τὴν	φέρουσαν ἐπὶ Τεγέαν. Τοῦτο δ᾽
[16, 6]	προδιαφθείραντες ταῖς ἐμβολαῖς, ἀπέπλευσαν εἰς	τὴν	Χίον. ~Ἐφθάρησαν δὲ τοῦ μὲν
[16, 8]	αὐτοὺς ἀνταναγομένου πάλιν ἀπέπλευσαν εἰς	τὴν	Χίον. Ὁ δὲ Φίλιππος, οὐδέποτε
[16, 4]	παρέλυον ἀεί τι τῶν πρὸς	τὴν	χρείαν ἀναγκαίων. Καὶ δὴ τῷ
[16, 19]	τὸ μὲν ἀληθινὸν καὶ πρὸς	τὴν	χρείαν ἀνῆκον ἐν ἑκάστοις ἐπισεσυρμένον,
[16, 4]	νῦν δὲ ταῦτ᾽ ἐμπόδια πρὸς	τὴν	χρείαν τοῖς Ῥοδίοις ἐγίνετο κατὰ
[16, 28]	καθ᾽ Ἡρακλείους στήλας σπάνιον ἔχει	τὴν	χρῆσιν καὶ σπανίοις διὰ τὴν
[16, 10]	τὰ φρούρια καὶ τὰς κατὰ	τὴν	χώραν συνοικίας. Ὅθεν ἀπαλλαττόμενος προσεστρατοπέδευσε
[16, 29]	τῶν ἔνδοθεν ἀντῳκοδομημένῳ τείχει, τὸ	τηνικάδε	πέμψαντες πρεσβευτὰς Ἰφιάδην καὶ Παντάγνωτον
[16, 10]	συναπολέσθαι πανδημεί, τῶν ἐρεισμάτων ἐμπρησθέντων,	τηνικάδε	πιστεύσαντες τοῖς λεγομένοις παρέδοσαν τὴν
[16, 39]	ἐν κοινωνίᾳ πραγμάτων καὶ τῷ	τηρεῖν	τὴν πίστιν πολὺ διαφέρουσι καὶ
[16, 31]	καὶ μάλιστ᾽ ἄν τις ἐπὶ	τῆς	Ἀβυδηνῶν περιπετείας μέμψαιτο τῇ τύχῃ,
[16, 28]	ἔχοι τὴν Ἄβυδον. Τὴν δὲ	τῆς	Ἀβύδου καὶ Σηστοῦ θέσιν καὶ
[16, 26]	Φιλίππου κατατρέχοντος τὴν Ἀττικὴν ἕως	τῆς	Ἀκαδημείας, προδιαπεμψάμενοι πρὸς αὐτὸν οἱ
[16, 21]	Καὶ πρὶν μὲν οὖν ἐκ	τῆς	Ἀλεξανδρείας ἐκπλεῦσαι πλήρης ἦν τύφου
[16, 4]	μὲν τὰς ἀρχὰς εὐθέως ἐκ	τῆς	ἀναγωγῆς ἀπεσπάσθησαν τῶν πολεμίων, καθάπερ
[16, 4]	δὲ Ῥοδίων οἱ καθυστεροῦντες ἐκ	τῆς	ἀναγωγῆς συνῆψαν τοῖς περὶ τὸν
[16, 24]	παρουσίαν αὐτοῦ μεγαλομερῶς ἐψηφίσατο περὶ	τῆς	ἀπαντήσεως καὶ τῆς ὅλης ἀποδοχῆς
[16, 16]	ὑπὸ γῆς ἐκβάλλειν περὶ Λυκόαν	τῆς	Ἀρκαδίας. Ὁ δὲ ποταμὸς οὐ
[16, 30]	τὰς μὲν γυναῖκας εἰς τὸ	τῆς	Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἁπάσας, τὰ δὲ
[16, 11]	Ἰασέων πόλις κεῖται μὲν ἐπὶ	τῆς	Ἀσίας ἐν τῷ κόλπῳ τῷ
[16, 5]	γῆς ὀρεγόμενον οὐ μακρὰν ἀπεῖχε	τῆς	Ἀσίας, τὸ δ᾽ εὐώνυμον διὰ
[16, 11]	παρὰ δὲ τοῖς Ἰασεῦσι τὸ	τῆς	Ἀστιάδος· καὶ ταῦτά τινες εἰρήκασι
[16, 3]	τὴν καταρχὴν τῆς ναυμαχίας ἐκ	τῆς	Ἀττάλου νεώς, εὐθέως πάντες οἱ
[16, 20]	~Ὅτι ὁ Τληπόλεμος ὁ τὰ	τῆς	βασιλείας τῶν Αἰγυπτίων πράγματα μεταχειριζόμενος
[16, 6]	ἀπεχώρησε, τῶν δὲ πλοίων καὶ	τῆς	βασιλικῆς κατασκευῆς ἐγκρατὴς ὁ Φίλιππος
[16, 6]	τὸν Ἄτταλον· τὰ γὰρ ἐπιφανέστατα	τῆς	βασιλικῆς κατασκευῆς ἐπὶ τὸ κατάστρωμα
[16, 38]	λέγειν ἔχοντες, καὶ μάλιστα περὶ	τῆς	γενομένης περὶ τὸ ἱερὸν ἐπιφανείας,
[16, 5]	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν ἀεὶ	τῆς	γῆς ὀρεγόμενον οὐ μακρὰν ἀπεῖχε
[16, 25]	αὐτοὺς τοῦ τῇ πατρίδι συμφέροντος.	Τῆς	δ᾽ ἐπιστολῆς ταύτης ἀναγνωσθείσης ἕτοιμον
[16, 8]	Χίον ναυμαχίας τοιοῦτον συνέβη γενέσθαι,	τῆς	δὲ νίκης ὁ Φίλιππος ἀντεποιεῖτο
[16, 38]	τῷ χειμῶνι τὸ Ἰουδαίων ἔθνος.	Τῆς	δὲ πολιορκίας ῥεμβώδους γενομένης ὁ
[16, 21]	κληρονόμον χειρίζειν, ταχέως ηὐξήθη τὰ	τῆς	διαφορᾶς. Καθ᾽ ὃν καιρὸν ὁ
[16, 17]	υἱὸν Ἀντίοχον ἔχοντα μέρος τι	τῆς	δυνάμεως, ἵνα προκαταλάβηται τῆς ὀρεινῆς
[16, 18]	Ἀντίοχος ὁ μετὰ μέρους τινὸς	τῆς	δυνάμεως προκαταλαβόμενος τοὺς ὑπερδεξίους τόπους;
[16, 39]	τῶν ἄλλων διὰ τὸ μέγεθος	τῆς	δυναστείας, καὶ πάντων ἐγχειρισάντων σφᾶς
[16, 21]	τοὺς ἐκτὸς ἀπάντησιν ἀξίαν ποιεῖσθαι	τῆς	ἐγκεχειρισμένης αὐτῷ πίστεως· αὕτη δ᾽
[16, 31]	ἀπηλπικότες τὴν σωτηρίαν, πανδημεὶ προείλοντο	τῆς	εἱμαρμένης τυχεῖν μετὰ τῶν τέκνων
[16, 25]	παρέντες τοὺς καιροὺς κοινωνεῖν βούλωνται	τῆς	εἰρήνης, ἄλλων αὐτὴν κατεργασαμένων, ἀστοχήσειν
[16, 3]	δ᾽ ἐπιβοηθήσαντος αὐτῷ, καὶ διὰ	τῆς	εἰς τὴν πολεμίαν ναῦν ἐμβολῆς
[16, 28]	ἀνέμου τοὺς ἐνορμοῦντας. Ἐκτὸς δὲ	τῆς	εἰς τὸν λιμένα καταγωγῆς οὐδαμῶς
[16, 25]	τὰς αὑτοῦ τοῖς εὖ πεπονθόσι,	τῆς	εἰσόδου παρῆκαν, γράψαντα δ᾽ αὐτὸν
[16, 28]	Εὐρώπης καὶ διὰ τὴν ἀγνωσίαν	τῆς	ἐκτὸς θαλάττης. Αὐτὴ δ᾽ ἡ
[16, 20]	τὰ βασιλικὰ χρήματα τοῖς ἀπὸ	τῆς	Ἑλλάδος παραγεγονόσι πρεσβευταῖς καὶ τοῖς
[16, 1]	τόπους. Ἀποπεσὼν δὲ καὶ ταύτης	τῆς	ἐλπίδος, καὶ παραγενόμενος εἰς Ἱερὰν
[16, 9]	τῆς πατρίδος καιρούς. Κάρθαια, μία	τῆς	ἐν Κέῳ τετραπόλεως Βαβράντιον, τόπος
[16, 36]	τοῖς πρόσθεν, πλὴν διότι τὸ	τῆς	ἑξῆς κειμένης ὄνομα πόλεως οὐ
[16, 36]	παρασκευή, εἶτα ποῦ πορεύεται, πλὴν	τῆς	ἑξῆς πόλεως, οὐδεὶς ἁπλῶς ᾔδει,
[16, 10]	τῶν μετάλλων. Οὔσης δ᾽ ἀπράκτου	τῆς	ἐπιβολῆς αὐτῷ διὰ τὸ πετρώδη
[16, 23]	ἐσφάλη δὲ διὰ τὴν ἀλογίαν	τῆς	ἐπιβολῆς. Τὴν δ᾽ Ἀλαβανδέων χώραν
[16, 2]	μέγεθος τῶν προφαινομένων ἐλπίδων, κρατούσης	τῆς	ἐπιθυμίας τῶν ἑκάστου λογισμῶν· ὅταν
[16, 14]	ἀποφαίνουσι τοὺς Ῥοδίους, καὶ ταῦτα	τῆς	ἐπιστολῆς ἔτι μενούσης ἐν τῷ
[16, 21]	τῇ τῆς ὑποδέσεως καὶ τῇ	τῆς	ἐσθῆτος διαφορᾷ, παρῆν ταῦτα πάντ᾽
[16, 29]	ποτ᾽ ἂν ἕκαστος προαιρῆται μετὰ	τῆς	ἐσθῆτος τῆς περὶ τὸ σῶμα.
[16, 17]	καὶ σφενδονήταις, αὐτὸν δὲ μετὰ	τῆς	ἑταιρικῆς ἵππου καὶ τῶν ὑπασπιστῶν
[16, 28]	ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν ὑπὸ τῶν	τῆς	Εὐρώπης ἀκρωτηρίων, ἔχει δὲ λιμένα
[16, 28]	πέρασι κατοικούντων τῆς Λιβύης καὶ	τῆς	Εὐρώπης καὶ διὰ τὴν ἀγνωσίαν
[16, 29]	τῶν πολιορκουμένων καὶ τὴν ὑπερβολὴν	τῆς	εὐψυχίας, εἰ καί τις ἄλλη,
[16, 20]	διατριβήν. Ὃν δέ ποτε χρόνον	τῆς	ἡμέρας ἀπεμέριζε πρὸς ἐντεύξεις, ἐν
[16, 20]	ἐξουσίαν, τὸ μὲν πλεῖστον μέρος	τῆς	ἡμέρας κατέτριβε σφαιρομαχῶν καὶ πρὸς
[16, 5]	Αὐτόλυκον, εἰσρεούσης εἰς τὴν ναῦν	τῆς	θαλάττης διὰ τῆς πρώρρας, κυκλωθέντας
[16, 16]	γὰρ ἂν εἴη καλλίω μέρη	τῆς	ἱστορίας, ἐφ᾽ οἷς ἂν μᾶλλον
[16, 19]	μὲν πειρᾶσθαι πάντων κρατεῖν τῶν	τῆς	ἱστορίας μερῶν· καλὸν γάρ· εἰ
[16, 28]	περαιωθέντα στόματος, οὕτως οὐδ᾽ ἐκ	τῆς	καθ᾽ ἡμᾶς εἰς τὴν Προποντίδα
[16, 28]	πολλαπλασίαν εἶναι τὴν ἔξω θάλατταν	τῆς	καθ᾽ ἡμᾶς. Εὐκαιρότερον μέντοι γε
[16, 14]	τῶν κατὰ μέρος καὶ διὰ	τῆς	καθολικῆς ἀποφάσεως νικῶντας ἀποφαίνουσι τοὺς
[16, 11]	μὲν τοῖς Βαργυλιήταις διότι τὸ	τῆς	Κινδυάδος Ἀρτέμιδος ἄγαλμα, καίπερ ὂν
[16, 19]	ποιεῖσθαι πρόνοιαν καὶ διόρθωσιν χάριν	τῆς	κοινῆς ὠφελείας. Ὁ δὲ λαβὼν
[16, 15]	Ζήνων ὁρμήσαντα τὸν Νάβιν ἐκ	τῆς.	Λακεδαίμονος καὶ διαβάντα τὸν Εὐρώταν
[16, 37]	ἐστι μεταξὺ τῆς Τεγέας καὶ	τῆς	Λακεδαίμονος. Οἱ δ᾽ ἐν τῇ
[16, 17]	τὸ Πάνιον, περὶ μὲν τὴν	τῆς	λέξεως κατασκευὴν δῆλός ἐστιν ἐπὶ
[16, 16]	τῆς ὑποθέσεως, ἀλλὰ περὶ τὴν	τῆς	λέξεως κατασκευὴν ἐσπούδακε, καὶ δῆλός
[16, 28]	τῶν πρὸς τοῖς πέρασι κατοικούντων	τῆς	Λιβύης καὶ τῆς Εὐρώπης καὶ
[16, 32]	Μακεδόνας ἕως νυκτός, τέλος ἀποστῆναι	τῆς	μάχης, δυσελπιστήσαντα καὶ περὶ τῆς
[16, 32]	δὲ τῆς νυκτὸς καὶ διαλυθείσης	τῆς	μάχης, τῶν μὲν πλείστων τεθνεώτων
[16, 16]	καὶ τὸ λοιπὸν φερόμενος διὰ	τῆς	Μεγαλοπολίτιδος τὰς μὲν ἀρχὰς ἐλαφρός,
[16, 16]	τούτοις φησὶ τὴν ἐπάνοδον ἐκ	τῆς	Μεσσήνης πεποιῆσθαι τὸν Νάβιν κατὰ
[16, 16]	ἡ> Μεγαλοπολῖτις χώρα μεταξὺ κεῖται	τῆς	Μεσσηνίας καὶ Τεγεάτιδος. Τὸ δὲ
[16, 11]	κόλπῳ τῷ μεταξὺ κειμένῳ τοῦ	τῆς	Μιλησίας Ποσειδίου καὶ τῆς Μυνδίων
[16, 11]	τοῦ τῆς Μιλησίας Ποσειδίου καὶ	τῆς	Μυνδίων πόλεως, προσαγορευομένῳ, παρὰ δὲ
[16, 3]	ὑπῆρχον. ~Λαβούσης δὲ τὴν καταρχὴν	τῆς	ναυμαχίας ἐκ τῆς Ἀττάλου νεώς,
[16, 8]	εἰς τὴν γῆν ἐκβαλὼν ἐγκρατὴς	τῆς	νεὼς ἐγεγόνει, καθ᾽ ἑτέραν δ᾽
[16, 6]	βασιλικῆς κατασκευῆς ἐπὶ τὸ κατάστρωμα	τῆς	νεὼς ἐξέβαλον. Ὅθεν οἱ πρῶτοι
[16, 6]	ἐπέκειτο φιλοτιμότερον, ἐγκρατὴς γενέσθαι σπουδάζων	τῆς	νεώς. Ὁ δὲ Φίλιππος, συνθεασάμενος
[16, 3]	πολεμίοις ἀπέβαλε τὸν δεξιὸν ταρσὸν	τῆς	νεώς, ὁμοῦ συρραγέντων καὶ τῶν
[16, 3]	ἐδέθη, τοῦ κυβερνήτου τὴν ὁρμὴν	τῆς	νεὼς οὐκέτι δυνηθέντος ἀναλαβεῖν· διὸ
[16, 3]	ἔξαλον ἔλαβε τὴν πληγήν, ἀναστείρου	τῆς	νεὼς οὔσης, τὴν δὲ τῶν
[16, 32]	ὁλοσχερῆ διατροπὴν ἦγον. Ἐπιγενομένης δὲ	τῆς	νυκτὸς καὶ διαλυθείσης τῆς μάχης,
[16, 15]	τὸν Ὁπλίτην προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ	τῆς	ὁδοῦ τῆς στενῆς παρὰ τὸ
[16, 24]	ἐψηφίσατο περὶ τῆς ἀπαντήσεως καὶ	τῆς	ὅλης ἀποδοχῆς τοῦ βασιλέως. Ἄτταλος
[16, 32]	τῆς μάχης, δυσελπιστήσαντα καὶ περὶ	τῆς	ὅλης ἐπιβολῆς. Οὐ γὰρ μόνον
[16, 37]	γὰρ ἐπεπιστεύκει καὶ διετέτακτο περὶ	τῆς	ὅλης ἐπιβολῆς. Οὗτοι μὲν οὖν
[16, 1]	λυττῶντι τῷ θυμῷ, τὸ πλεῖον	τῆς	ὀργῆς οὐκ εἰς τοὺς ἀνθρώπους,
[16, 17]	τὴν κατάφρακτον ἵππον, τοῦτον ἐκ	τῆς	ὀρεινῆς ἐπενεχθέντα τρέψασθαι τοὺς ἱππέας
[16, 17]	τι τῆς δυνάμεως, ἵνα προκαταλάβηται	τῆς	ὀρεινῆς τοὺς ὑπερκειμένους τῶν πολεμίων
[16, 8]	τὸ γεγονὸς καὶ τὸ πολὺ	τῆς	ὁρμῆς αὐτοῦ παρῄρητο, πρὸς μέντοι
[16, 2]	πρᾶξαι. Τί οὖν ἦν τὸ	τῆς	ὁρμῆς ἐπιλαβόμενον; οὐδὲν ἕτερον ἀλλ᾽
[16, 5]	διὰ τὸ παραβοηθῆσαι τοῖς ἐπὶ	τῆς	οὐραγίας ἐξ ὑποστροφῆς οὐ πολὺ
[16, 4]	τῶν ἐναντίων συνῆψαν τοῖς ἐπὶ	τῆς	οὐραγίας Μακεδόσι. Καὶ τὸ μὲν
[16, 28]	τῶν ὑποκειμένων τόπων ὡς ἐκ	τῆς	παραθέσεως καὶ συγκρίσεως τῶν λέγεσθαι
[16, 29]	αὕτη κατὰ μὲν τὸ μέγεθος	τῆς	παρασκευῆς καὶ τὴν ποικιλίαν τῶν
[16, 30]	ἐχθρῶν ἢ τελευτήσειν μαχόμενοι περὶ	τῆς	πατρίδος. Ἐπὶ δὲ πᾶσι σφαγιασάμενοι
[16, 33]	εἰ προδόται γίνεσθαι τῶν ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος ἠγωνισμένων καὶ τεθνεώτων, οὐδαμῶς
[16, 9]	ἐπιγενομένους ἐξεκαλέσαντο πρὸς τοὺς ὑπὲρ	τῆς	πατρίδος καιρούς. Κάρθαια, μία τῆς
[16, 13]	μὴ παρασιωπᾶν, ἵνα μὴ τῷ	τῆς	πατρίδος ὀνόματι καὶ τῷ δοκεῖν
[16, 29]	ἕκαστος προαιρῆται μετὰ τῆς ἐσθῆτος	τῆς	περὶ τὸ σῶμα. Τοῦ δὲ
[16, 13]	περὶ Λάδην ναυμαχίαν οὐχ ἥττω	τῆς	περὶ Χίον, ἀλλ᾽ ἐνεργεστέραν καὶ
[16, 8]	ἑπτακοσίους. ~Καὶ τὸ μὲν τέλος	τῆς	περὶ Χίον ναυμαχίας τοιοῦτον συνέβη
[16, 16]	φησὶ γὰρ τὸν Ἀλφειὸν ἐκ	τῆς	πηγῆς εὐθέως κρυφθέντα καὶ πολὺν
[16, 16]	ποταμὸς οὐ πολὺν τόπον ἀποσχὼν	τῆς	πηγῆς, καὶ κρυφθεὶς ἐπὶ δέκα
[16, 3]	Δεινοκράτης ἀπελύθη παραδόξως, οἱ δὲ	τῆς	πολεμίας νεὼς ἐπιβάται πάντες εὐψύχως
[16, 22]	Μασαισυλίων βασιλεὺς ἤχθη τότε διὰ	τῆς	πόλεως ἐν τῷ θριάμβῳ μετὰ
[16, 11]	φθορὰν αὐτῶν. Τὸ δὲ μέγεθος	τῆς	πόλεώς ἐστι δέκα στάδια. Καταπεφήμισται
[16, 10]	τὴν ἀσφάλειαν ἐκχωρεῖν ἢ μετὰ	τῆς	πόλεως συναπολέσθαι πανδημεί, τῶν ἐρεισμάτων
[16, 33]	ἀλλήλων· ὁ δὲ Φίλιππος κυριεύσας	τῆς	πόλεως, τὴν ὕπαρξιν ἅπασαν καταλαβὼν
[16, 27]	Τούτου γὰρ χάριν ἐν ἀρχαῖς	τῆς	πραγματείας διεστειλάμην, φήσας ἀναγκαῖον εἶναι
[16, 24]	πρεσβευταῖς, θεωρῶν δ᾽ αὐτοὺς καὶ	τῆς	προγεγενημένης κοινοπραγίας μνημονεύοντας καὶ πρὸς
[16, 27]	βασιλικὸν καὶ μεγαλόψυχον καὶ τὸ	τῆς	προθέσεως ἐπίμονον ἀποδέξαιτο, οὐχ ὡς
[16, 27]	ἀντιπιπτούσης συνεκπληρῶσαι τῷ λογισμῷ τὸ	τῆς	προθυμίας ἐλλιπὲς ἐπ᾽ ὀλίγων γίνεσθαι.
[16, 22]	τῶν προειρημένων καιρῶν. Οὔσης δὲ	τῆς	προσδοκίας τῶν πολλῶν ἀκολούθου τῷ
[16, 5]	τὴν ναῦν τῆς θαλάττης διὰ	τῆς	πρώρρας, κυκλωθέντας ὑπὸ τῶν πολεμίων
[16, 4]	τὴν ἐξ ἀρχῆς τάξιν ἐκ	τῆς	πρώτης συμβολῆς πάντες ἦσαν ἀναμὶξ
[16, 24]	πρώτην ἡμέραν ἐχρημάτισε τοῖς ἐκ	τῆς	Ῥώμης πρεσβευταῖς, θεωρῶν δ᾽ αὐτοὺς
[16, 34]	διαλύσεις. Οἷς ἐπελθόντων τῶν ἐκ	τῆς	Ῥώμης πρεσβευτῶν καὶ διαλεγομένων ὑπὲρ
[16, 15]	τὰ περὶ τὴν Σελλασίαν κεῖται	τῆς	Σπάρτης ὡς πρὸς τὰς θερινὰς
[16, 15]	προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ	τῆς	στενῆς παρὰ τὸ Πολιάσιον, ἕως
[16, 19]	πάντων ἡμῖν διὰ τὸ μέγεθος	τῆς	συντάξεως καὶ διὰ τὴν καθόλου
[16, 10]	ὀρυγμάτων, ὥστε διὰ τοῦ πλήθους	τῆς	σωρευομένης γῆς στοχαζομένους καταπλαγεῖς γενέσθαι
[16, 39]	μετὰ βίας, καὶ σχεδὸν ἀνελπίστου	τῆς	σωτηρίας ὑπαρχούσης τοῖς ἐναντιουμένοις πρὸς
[16, 16]	δ᾽ ἔστιν ἄλογον· πρόκειται γὰρ	τῆς	Τεγέας ἡ Μεγάλη πόλις ὡς
[16, 37]	Ἀχαιοῖς ἐξῆγε τὴν δύναμιν ἐκ	τῆς	Τεγέας, καὶ νυκτοπορήσας ἐνεργῶς περὶ
[16, 37]	προσαγορευομένοις τόποις, ὅς ἐστι μεταξὺ	τῆς	Τεγέας καὶ τῆς Λακεδαίμονος. Οἱ
[16, 36]	δὲ μὴ τὸ ἴσον ἀπέχειν	τῆς	Τεγέας τὰς πορρωτάτω κειμένας πόλεις
[16, 22]	κατὰ τὴν πρὸς τὸν αἴτιον	τῆς	τηλικαύτης μεταβολῆς εὔνοιαν. Καὶ γὰρ
[16, 11]	ἐκτὸς πίπτει θεωρίας, ἀλλὰ καὶ	τῆς	τοῦ δυνατοῦ. Τὸ γὰρ φάσκειν
[16, 34]	δήμῳ τοῖς Ῥωμαίοις καὶ στοχάζεσθαι	τῆς	τούτων φιλίας. ~Ὁ δὲ Φίλιππος
[16, 27]	τὸ προτεθὲν καί που καὶ	τῆς	τύχης ἀντιπιπτούσης συνεκπληρῶσαι τῷ λογισμῷ
[16, 28]	Ὥσπερ δὲ πρός τινα λόγον	τῆς	τύχης ποιουμένης τὴν κατασκευὴν ἀμφοτέρων
[16, 33]	ἀκούσαντες ἐν τῇ Ῥόδῳ περὶ	τῆς	τῶν Ἀβυδηνῶν πολιορκίας καὶ βουλόμενοι
[16, 21]	προσπιπτόντων αὐτῷ λόγων δυσμενικῶν ἐκ	τῆς	τῶν αὐλικῶν παρατηρήσεως καὶ κακοπραγμοσύνης,
[16, 22]	τότε καὶ μᾶλλον ἔτι διὰ	τῆς	τῶν εἰσαγομένων ἐνεργείας μιμνησκόμενοι τῶν
[16, 11]	παιδικῆς εὐηθείας ὅσα μὴ μόνον	τῆς	τῶν εὐλόγων ἐκτὸς πίπτει θεωρίας,
[16, 18]	τὸν κίνδυνον διὰ τὴν ἀσυνήθειαν	τῆς	τῶν θηρίων φαντασίας. Ἀλλ᾽ οἱ
[16, 32]	κατέβαλον τὸ σεμνὸν καὶ θαυμάσιον	τῆς	τῶν πολιτῶν προαιρέσεως διὰ τὰς
[16, 19]	λοιπαὶ τῶν γραφῶν. Περὶ δὲ	τῆς	τῶν τόπων ἀγνοίας τῶν κατὰ
[16, 14]	ἔτι μενούσης ἐν τῷ πρυτανείῳ	τῆς	ὑπ᾽ αὐτοὺς τοὺς καιροὺς ὑπὸ
[16, 21]	τὴν Μακεδόνων ἀνδρείαν ἐν τῇ	τῆς	ὑποδέσεως καὶ τῇ τῆς ἐσθῆτος
[16, 16]	ζήτησιν οὐδὲ περὶ τὸν χειρισμὸν	τῆς	ὑποθέσεως, ἀλλὰ περὶ τὴν τῆς
[16, 17]	τῷ μὲν δεξιῷ κέρατί φησι	τῆς	ὑπωρείας ἔχεσθαι τὴν φάλαγγα μετ᾽
[16, 17]	ταῦτά φησι τὰ θηρία προτάξαι	τῆς	φάλαγγος ἐν διαστήματι καὶ τοὺς
[16, 18]	Πῶς δὲ ταῦτα γέγονεν ὀπίσω	τῆς	φάλαγγος οὐ ῥᾴδιον καταμαθεῖν, ἢ
[16, 17]	μὲν ἐπὶ τὸ λαιὸν κέρας	τῆς	φάλαγγος, τοὺς δ᾽ ἐπὶ τὸ
[16, 18]	συστῆναι τὸν μέγιστον κίνδυνον, κυκλωθείσης	τῆς	φάλαγγος ὑπό τε τῶν θηρίων
[16, 5]	οὐραγίας ἐξ ὑποστροφῆς οὐ πολὺ	τῆς	Χίας ἀπέχον ἐναυμάχει τοῖς Ῥοδίοις.
[16, 1]	τὸ Πέργαμον παραφυλάττοντες· ἀπὸ δὲ	τῆς	χώρας οὐδὲν ὠφελεῖτο τῷ προνενοῆσθαι
[16, 5]	ὑπὸ τῶν τραυμάτων, τῇ δὲ	τῆς	ψυχῆς γενναιότητι λαμπρότερος ὢν καὶ
[16, 33]	αὐτῷ, μεσολαβήσας ὁ Μάρκος ἤρετο	Τί	δαὶ Ἀθηναῖοι; τί δαὶ Κιανοί;
[16, 33]	Μάρκος ἤρετο Τί δαὶ Ἀθηναῖοι;	τί	δαὶ Κιανοί; τί δαὶ νῦν
[16, 33]	δαὶ Ἀθηναῖοι; τί δαὶ Κιανοί;	τί	δαὶ νῦν Ἀβυδηνοί; καὶ τούτων
[16, 13]	ἕνεκεν ἢ φίλων ἢ> χάριτος,	τί	διοίσομεν τῶν ἀπὸ τούτου τὸν
[16, 23]	καὶ Μάγνητες, οὕς, ὁπότε μέν	τι	δοῖεν, ἔσαινεν, ὅτε δὲ μὴ
[16, 19]	ἐπαινούμενον καὶ ζηλούμενον, ὡς μέγα	τι	καὶ θαυμάσιον, ὃ καὶ τὴν
[16, 39]	ὅσαι τῶν καλῶν ἐκ παραδόσεώς	τι	καὶ προθέσεως πράττειν εἰώθασιν. Ἴνσοβροι,
[16, 27]	δ᾽ ἐπὶ τοὐναντίον. Ὧν ἕν	τί	μοι δοκεῖ καὶ τότε γεγονέναι
[16, 2]	μανιώδη γενόμενον Φίλιππον τοῦτο πρᾶξαι.	Τί	οὖν ἦν τὸ τῆς ὁρμῆς
[16, 4]	δὲ τὰς ἀντιπρώρρους συμπτώσεις ἐποίουν	τι	τεχνικόν· αὐτοὶ μὲν γὰρ ἔμπρωρρα
[16, 6]	Φίλιππος ἐγένετο. Καὶ γὰρ ἐποίησάν	τι	τεχνικὸν ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς
[16, 17]	πρεσβύτερον υἱὸν Ἀντίοχον ἔχοντα μέρος	τι	τῆς δυνάμεως, ἵνα προκαταλάβηται τῆς
[16, 16]	τὴν πρὸς τὴν πατρίδα φιλοστοργίαν.	Τί	τις οὖν εἰκότως ἂν Ζήνωνι
[16, 10]	πετρώδη τὸν τόπον ὑπάρχειν ἐπινοεῖ	τι	τοιοῦτον. Τὰς μὲν ἡμέρας ψόφον
[16, 32]	αὐτοῖς ἐμάχοντο παραβόλως, ἀλλ᾽ ὅτε	τι	τούτων ἀχρειωθὲν ἀδυνατήσειεν ἢ μετὰ
[16, 4]	ἐτίτρωσκον, οἷς δὲ παρέλυον ἀεί	τι	τῶν πρὸς τὴν χρείαν ἀναγκαίων.
[16, 11]	ἔνια τῶν σωμάτων ἐν φωτὶ	τιθέμενα	μὴ ποιεῖν σκιὰν ἀπηλγηκυίας ἐστὶ
[16, 17]	στρατοπέδων ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἐκτάττειν,	τιθέντα	τοὺς μὲν φαλαγγίτας ἐπὶ μίαν
[16, 16]	αὐτὸ παρὰ τοῖς μετρίοις ἀνδράσι	τίθεσθαι·	πολλοῦ γε δεῖν· ἄλλα γὰρ
[16, 9]	Ῥόδιοι καὶ μεταλλάξαντα τοιαύταις ἐτίμησαν	τιμαῖς	δι᾽ ὧν οὐ μόνον τοὺς
[16, 24]	θῦσαι. Τὸ δὲ τελευταῖον ἐψηφίσαντο	τιμὰς	τηλικαύτας ἡλίκας οὐδενὶ ταχέως τῶν
[16, 28]	τὸν εἴσπλουν. Ὥσπερ δὲ πρός	τινα	λόγον τῆς τύχης ποιουμένης τὴν
[16, 23]	δὲ σιτάρια βραχέα παντελῶς· ὧν	τινὰ	μὲν αὐτῷ Ζεῦξις ἐχορήγει, τὰ
[16, 12]	δόξαν. ~Ὅτι κατὰ τὴν Πελοπόννησον	τίνα	μὲν ἐξ ἀρχῆς προαίρεσιν ἐνεστήσατο
[16, 18]	δ᾽ ὁ βασιλεὺς γέγονεν, ἢ	τίνα	παρέσχηται χρείαν ἐν τῇ μάχῃ,
[16, 36]	πρῶτον μὲν οὐδεὶς ἐγίνωσκε πρὸς	τίνα	πρᾶξιν ἢ πρὸς ποίαν ἐπιβολήν
[16, 16]	Μεσσήνην, ὥστ᾽ ἀδύνατον εἶναι καλεῖσθαί	τινα	πύλην παρὰ τοῖς Μεσσηνίοις ἐπὶ
[16, 12]	καὶ θυγατράσιν, ὁμοίως δὲ καὶ	τίνα	τρόπον ἀναδείξας τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν
[16, 12]	τούτων δεδηλώκαμεν. Πῶς δὲ καὶ	τίνα	τρόπον κατὰ τοὺς προειρημένους καιροὺς
[16, 22]	τῶν αἰχμαλώτων· ὃς καὶ μετά	τινα	χρόνον ἐν τῇ φυλακῇ τὸν
[16, 10]	ταῦτα δὲ ποιησάμενος ὁ Φίλιππός	τινας	ἀπράκτους προσβολὰς διὰ τὴν ὀχυρότητα
[16, 27]	σταδιέων, ἐγκαταλιπεῖν τὰς ἑαυτῶν προθέσεις,	τινὰς	δ᾽ ἐν τούτῳ μάλιστα νικᾶν
[16, 24]	ἐνεστώτων. Ὁ δὲ βασιλεὺς μετά	τινας	ἡμέρας πυθόμενος καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων πρεσβευτὰς
[16, 27]	οὖν προήχθην εἰπεῖν διὰ τὸ	τινὰς	μὲν πρὸς τῷ τέρματι, καθάπερ
[16, 32]	τῶν τραυμάτων ἀδυνατούντων, συναγαγόντες ὀλίγους	τινὰς	τῶν πρεσβυτέρων Γλαυκίδης καὶ Θεόγνητος
[16, 11]	τὸ τῆς Ἀστιάδος· καὶ ταῦτά	τινες	εἰρήκασι καὶ τῶν συγγραφέων. Ἐγὼ
[16, 13]	~Ὅτι φησὶ Πολύβιος ἐπεὶ δέ	τινες	τῶν τὰς κατὰ μέρος γραφόντων
[16, 29]	κατὰ γῆν ἔργοις ἕως μέν	τινος	προσαντεῖχον εὐψύχως, οὐκ ἀπελπίζοντες κατακρατήσειν
[16, 28]	Ἄβυδον δυεῖν, ὡς ἂν εἴ	τινος	τεκμαιρομένου διὰ τὸ πολλαπλασίαν εἶναι
[16, 18]	υἱῶν Ἀντίοχος ὁ μετὰ μέρους	τινὸς	τῆς δυνάμεως προκαταλαβόμενος τοὺς ὑπερδεξίους
[16, 2]	ὑπὸ τὰς νησίδας ἀναχωρήσας μετά	τινων	λέμβων, τὰς μεταξὺ τοῦ πόρου
[16, 29]	ὑπερβολὴν τῆς εὐψυχίας, εἰ καί	τις	ἄλλη, μνήμης ἀξία καὶ παραδόσεως.
[16, 31]	τοὺς βιαζομένους. ~Ἐξ ὧν εἴποι	τις	ἂν καὶ τὴν λεγομένην Φωκικὴν
[16, 15]	διαφέρειν τοῦ λέγειν ὅτι ποιησάμενός	τις	ἐκ Κορίνθου τὴν ὁρμὴν καὶ
[16, 6]	τῇ ναυμαχίᾳ· καὶ γὰρ ὑπέδραμέ	τις	ἔννοια καὶ πιθανότης τοῖς ἀνθρώποις
[16, 12]	κατὰ τὰς συνθήκας βοηθεῖν, εἴ	τις	ἐπ᾽ αὐτοὺς ἴοι, παρ᾽ οὐδὲν
[16, 31]	ἐξουσίαν. Διὸ καὶ μάλιστ᾽ ἄν	τις	ἐπὶ τῆς Ἀβυδηνῶν περιπετείας μέμψαιτο
[16, 33]	δαὶ νῦν Ἀβυδηνοί; καὶ τούτων	τίς	ἔφη σοὶ πρότερος ἐπέβαλε τὰς
[16, 27]	τὴν τοιαύτην διαστολήν, ἵνα μή	τις	ἡμᾶς ὑπολάβῃ μαχόμενα λέγειν ἑαυτοῖς,
[16, 2]	οὗ δὴ καὶ μάλιστ᾽ ἄν	τις	καταμάθοι τὸ μανιώδη γενόμενον Φίλιππον
[16, 16]	πρὸς τὴν πατρίδα φιλοστοργίαν. Τί	τις	οὖν εἰκότως ἂν Ζήνωνι μέμψαιτο;
[16, 28]	τὸ παρόν. Γνοίη δ᾽ ἄν	τις	τὰ περὶ τὰς προειρημένας πόλεις
[16, 27]	Διὸ καὶ τότε δικαίως ἄν	τις	τὴν μὲν Ἀττάλου καὶ Ῥοδίων
[16, 18]	δυνατὸν ἦν κρῖναι τὰ θηρία	τίς	τῶν ὑποπιπτόντων φίλιος ἢ πολέμιός
[16, 28]	τισιν Ὠκεανοῦ προσαγορευομένου, παρὰ δέ	τισιν	Ἀτλαντικοῦ πελάγους. Δυνατὸν εἰς τὴν
[16, 28]	οὐδ᾽ ἐκ τοῦ παρὰ μέν	τισιν	Ὠκεανοῦ προσαγορευομένου, παρὰ δέ τισιν
[16, 21]	τὴν αὐλὴν διὰ τὸ τὸν	Τληπόλεμον	καὶ τὰ πράγματα καὶ τὰ
[16, 21]	ἐζηλοτύπει καὶ παρετρίβετο πρὸς τὸν	Τληπόλεμον.	Πάντων δ᾽ αὐτῷ συγκατατιθεμένων τῶν
[16, 21]	ἐν τῷ μέσῳ καταμέμφεσθαι τὸν	Τληπόλεμον,	ὡς κακῶς χειρίζοντα τὰ κατὰ
[16, 21]	Σωσιβίου, καὶ ταύτην παρειληφὼς ὁ	Τληπόλεμος	λοιπὸν ἤδη πάντα τὰ πράγματα
[16, 20]	περιβολὴν τῶν πραγμάτων. ~Ὅτι ὁ	Τληπόλεμος	ὁ τὰ τῆς βασιλείας τῶν
[16, 21]	διαφορᾶς. Καθ᾽ ὃν καιρὸν ὁ	Τληπόλεμος,	προσπιπτόντων αὐτῷ λόγων δυσμενικῶν ἐκ
[16, 27]	ἀνθρώπων, πολλάκις δ᾽ αἱ πρὸς	τὸ	βέλτιον, ἔστι δ᾽ ὅτε κατὰ
[16, 11]	ἀλλὰ καὶ τῆς τοῦ δυνατοῦ.	Τὸ	γὰρ φάσκειν ἔνια τῶν σωμάτων
[16, 8]	ἑνὶ καιρῷ, βαρέως μὲν ἔφερε	τὸ	γεγονὸς καὶ τὸ πολὺ τῆς
[16, 14]	ἔτι δὲ τοὺς Μιλησίους, καταπλαγέντας	τὸ	γεγονός, οὐ μόνον τὸν Φίλιππον,
[16, 4]	γὰρ ἐξέκλινον τὰς συμπλοκὰς διὰ	τὸ	γενναίως ἀμύνεσθαι τοὺς Μακεδόνας ἀπὸ
[16, 30]	τέκνα σὺν ταῖς τροφοῖς εἰς	τὸ	γυμνάσιον, ἑξῆς δὲ τούτοις τὸν
[16, 15]	προηγουμένων ἐπιβαλεῖν τοῖς προειρημένοις τόποις.	Τὸ	δ᾽ αὐτὸ καὶ περὶ τοὺς
[16, 27]	αὔξησιν ἐπὶ πολλῶν ἤδη γεγονέναι,	τὸ	δ᾽ ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν τὸ
[16, 16]	ὑπέλαβε τὴν Τεγέαν εἶναι Μεσσηνίων.	Τὸ	δ᾽ ἔστιν οὐ τοιοῦτον, ἀλλ᾽
[16, 17]	τὴν φάλαγγα μετ᾽ ὀλίγων ἱππέων,	τὸ	δ᾽ εὐώνυμον αὐτῆς καὶ τοὺς
[16, 5]	οὐ μακρὰν ἀπεῖχε τῆς Ἀσίας,	τὸ	δ᾽ εὐώνυμον διὰ τὸ παραβοηθῆσαι
[16, 11]	ἀγνοεῖται καὶ ψευδοδοξεῖται, δεδόσθω συγγνώμη,	τὸ	δ᾽ ὑπεραῖρον ἀθετείσθω κατά γε
[16, 11]	καὶ λογοποιοῦσι περὶ τὰ τοιαῦτα·	τὸ	δ᾽ ὑπεραῖρον οὐ συγχωρητέον. Τάχα
[16, 28]	προαιρουμένων, ποτὲ δὲ πλωτευόμενον συνεχῶς·	τὸ	δὲ καθ᾽ Ἡρακλείους στήλας σπάνιον
[16, 18]	ἀκέραιοι διέμενον, ὡς αὐτός φησι·	τὸ	δὲ λοιπὸν πλῆθος τῶν ἱππέων
[16, 11]	Καρικῷ πολέμῳ γενομένην φθορὰν αὐτῶν.	Τὸ	δὲ μέγεθος τῆς πόλεώς ἐστι
[16, 39]	καὶ πάσας ἐξήλεγξαν τὰς ἐλπίδας.	Τὸ	δὲ παραπλήσιον ἐποίησαν καὶ κατὰ
[16, 16]	μὲν γὰρ δι᾽ ἄγνοιαν γέγονε,	τὸ	δὲ περὶ τὴν ναυμαχίαν διὰ
[16, 4]	ἐν ταῖς συστάδην γινομέναις μάχαις.	Τὸ	δὲ πολὺ κατὰ μὲν τοὺς
[16, 19]	χρείαν ἀνῆκον ἐν ἑκάστοις ἐπισεσυρμένον,	τὸ	δὲ πρὸς ἀλαζονείαν καὶ φαντασίαν
[16, 3]	ἐπιβάται πάντες εὐψύχως διαγωνισάμενοι διεφθάρησαν,	τὸ	δὲ σκάφος ἔρημον ἀπολειφθὲν ὑποχείριον
[16, 24]	βωμοῖς παραστήσαντες ἠξίωσαν αὐτὸν θῦσαι.	Τὸ	δὲ τελευταῖον ἐψηφίσαντο τιμὰς τηλικαύτας
[16, 16]	κεῖται τῆς Μεσσηνίας καὶ Τεγεάτιδος.	Τὸ	δὲ τελευταῖον· φησὶ γὰρ τὸν
[16, 27]	Ἀττάλου καὶ Ῥοδίων ὀλιγοπονίαν καταμέμψαιτο,	τὸ	δὲ Φιλίππου βασιλικὸν καὶ μεγαλόψυχον
[16, 39]	καὶ τὰς πατρίδας Μήδοις, μόνοι	τὸ	δεινὸν ὑπέμειναν πάντες, τὴν πολιορκίαν
[16, 17]	τῆς φάλαγγος, τοὺς δ᾽ ἐπὶ	τὸ	δεξιόν, ἐν οἷς εἶναι καὶ
[16, 4]	πλήθει. Καὶ τὰ μὲν περὶ	τὸ	δεξιὸν κέρας τοῦ Φιλίππου τοιαύτην
[16, 27]	φύσιν ἄνθρωποι ποτὲ μὲν ἐπὶ	τὸ	δέον ὁρμῶσι, ποτὲ δ᾽ ἐπὶ
[16, 23]	κατὰ τὸ παρὸν ἐπιμένων αὐτοῦ,	τὸ	δὴ λεγόμενον, λύκου βίον ζῆν.
[16, 11]	Ὅσα μὲν οὖν συντείνει πρὸς	τὸ	διασῴζειν τὴν τοῦ πλήθους εὐσέβειαν
[16, 30]	πολιτῶν ἦ μήν, ἐὰν ἴδωσι	τὸ	διατείχισμα καταλαμβανόμενον ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν,
[16, 30]	γνώμην κατέστησαν ὥστ᾽ ἐπειδὰν πέσῃ	τὸ	διατείχισμα, τότ᾽ ἐπὶ τοῦ πτώματος
[16, 24]	καταλιπεῖν. Ἐπεὶ δ᾽ εἰσῄει κατὰ	τὸ	Δίπυλον, ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους
[16, 30]	προθέμενοι καὶ πράξαντες ὁμοθυμαδὸν κατὰ	τὸ	δόγμα πάλιν συνηθροίσθησαν εἰς τὴν
[16, 30]	τὴν σωματικὴν δύναμιν ἐχόντων πρὸς	τὸ	δύνασθαι τὸ κριθὲν ἐπιτελεῖν, καὶ
[16, 33]	ἠγωνισμένων καὶ τεθνεώτων, οὐδαμῶς ὑπέμενον	τὸ	ζῆν, ὅσοι μὴ δεσμοῖς ἢ
[16, 11]	τὴν τοῦ πλήθους εὐσέβειαν πρὸς	τὸ	θεῖον, δοτέον ἐστὶ συγγνώμην ἐνίοις
[16, 1]	δὲ ποιησάμενος τὴν ἀναζυγὴν εἰς	τὸ	Θήβης πεδίον εἰσέβαλε, νομίζων εὐπορήσειν
[16, 38]	μάλιστα περὶ τῆς γενομένης περὶ	τὸ	ἱερὸν ἐπιφανείας, εἰς ἕτερον καιρὸν
[16, 38]	καὶ τῶν Ἰουδαίων οἱ περὶ	τὸ	ἱερὸν τὸ προσαγορευόμενον Ἱεροσόλυμα κατοικοῦντες.
[16, 38]	τόπους κατεστρέψατο ἐν τῷ χειμῶνι	τὸ	Ἰουδαίων ἔθνος. Τῆς δὲ πολιορκίας
[16, 36]	εἰς τοὔμπροσθεν. Τῷ δὲ μὴ	τὸ	ἴσον ἀπέχειν τῆς Τεγέας τὰς
[16, 25]	πᾶσι Ῥοδίοις ἰσοπολιτείαν ἐψηφίσαντο διὰ	τὸ	κἀκείνους αὐτοῖς χωρὶς τῶν ἄλλων
[16, 20]	φανὲν ἐδίδου. Τὸ λοιπὸν ηὐξάνετο	τὸ	κακόν, ἐξ αὑτοῦ λαμβάνον τὴν
[16, 18]	παρέσχηται χρείαν ἐν τῇ μάχῃ,	τὸ	κάλλιστον σύστημα περὶ αὑτὸν ἐσχηκὼς
[16, 8]	ἑτέραν δ᾽ ᾗ καθορμισθεὶς ἐπὶ	τὸ	καλούμενον Ἄργεννον ἐδόκει πεποιῆσθαι τὸν
[16, 25]	δὲ καὶ φάσκοντος εἶναι φορτικὸν	τὸ	κατὰ πρόσωπον εἰσελθόντα διαπορεύεσθαι τὰς
[16, 28]	καθ᾽ Ἡρακλείους στήλας στόματός ἐστι	τὸ	κατὰ τὴν Ἄβυδον. Τὸ μὲν
[16, 6]	ἀπολωλότος τοῦ βασιλέως Ἀττάλου διὰ	τὸ	κατάγειν τοὺς περὶ τὸν Φίλιππον
[16, 6]	ἐπιφανέστατα τῆς βασιλικῆς κατασκευῆς ἐπὶ	τὸ	κατάστρωμα τῆς νεὼς ἐξέβαλον. Ὅθεν
[16, 4]	κατὰ πολλοὺς τρόπους. Μετὰ γὰρ	τὸ	κινηθῆναι τὴν ἐξ ἀρχῆς τάξιν
[16, 30]	δύναμιν ἐχόντων πρὸς τὸ δύνασθαι	τὸ	κριθὲν ἐπιτελεῖν, καὶ τούτους ἐξώρκισαν
[16, 3]	δοῦσα πληγὴν βιαίαν κατὰ μέσον	τὸ	κύτος ὑπὸ τὸν θρανίτην σκαλμὸν
[16, 18]	τῶν ἱππέων τὸ μερισθὲν ἐπὶ	τὸ	λαιὸν ἐπεφεύγει πᾶν ὑπὸ τῶν
[16, 17]	δ᾽ ἱππέων τοὺς μὲν ἐπὶ	τὸ	λαιὸν κέρας τῆς φάλαγγος, τοὺς
[16, 17]	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἔθηκε κατὰ	τὸ	λαιὸν τῶν πολεμίων ἔχοντα τὴν
[16, 14]	αὐτοὺς παραφυλάττεσθαι. ~Δῆλον δ᾽ ἔστι	τὸ	λεγόμενον ἐκ τῶν ἐνεστώτων. Ὁμολογοῦντες
[16, 23]	δὲ παρὰ φύσιν αἰκάλλων διὰ	τὸ	λιμώττειν αὐτῷ τὸ στράτευμα, ποτὲ
[16, 2]	ἀνάπλουν αἰφνίδιον, πεπεισμένος καταταχήσειν καὶ	τὸ	λοιπὸν ἀσφαλῶς ἤδη κομισθήσεσθαι παρὰ
[16, 20]	ἐξ ἑτοίμου τὸ φανὲν ἐδίδου.	Τὸ	λοιπὸν ηὐξάνετο τὸ κακόν, ἐξ
[16, 16]	δέκα στάδια, πάλιν ἐκπίπτει, καὶ	τὸ	λοιπὸν φερόμενος διὰ τῆς Μεγαλοπολίτιδος
[16, 20]	χρημάτων καὶ καθόλου τὴν περὶ	τὸ	λυσιτελὲς οἰκονομίαν, ἀφυέστατος ὑπῆρχε πάντων.
[16, 21]	διὰ τὴν ἐκδημίαν καὶ διὰ	τὸ	Μακεδόσιν ὡμιληκέναι, τοὺς δὲ κατὰ
[16, 2]	καὶ μάλιστ᾽ ἄν τις καταμάθοι	τὸ	μανιώδη γενόμενον Φίλιππον τοῦτο πρᾶξαι.
[16, 19]	τῶν κατὰ τὴν Λακωνικὴν διὰ	τὸ	μεγάλην εἶναι τὴν παράπτωσιν οὐκ
[16, 39]	ἔφοδον ἐκπλαγέντων τῶν ἄλλων διὰ	τὸ	μέγεθος τῆς δυναστείας, καὶ πάντων
[16, 29]	δὲ πρᾶξις αὕτη κατὰ μὲν	τὸ	μέγεθος τῆς παρασκευῆς καὶ τὴν
[16, 19]	καὶ μάλιστα πάντων ἡμῖν διὰ	τὸ	μέγεθος τῆς συντάξεως καὶ διὰ
[16, 2]	πολλοὶ τῶν ἀδυνάτων ἐφίενται διὰ	τὸ	μέγεθος τῶν προφαινομένων ἐλπίδων, κρατούσης
[16, 31]	τὰς τοῦ νικᾶν ἐλπίδας διὰ	τὸ	μέλλειν ποιεῖσθαι τὸν κίνδυνον πρὸς
[16, 36]	συνέβη, μήτε τῶν Τεγεατῶν εἰδότων	τὸ	μέλλον μήτε τῶν παραγινομένων, ἅμα
[16, 19]	τῶν ἄλλων τεχνῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων,	τὸ	μὲν ἀληθινὸν καὶ πρὸς τὴν
[16, 1]	Ἐπεὶ δὲ τὸ Νικηφόριον ἐλυμήνατο,	τὸ	μὲν ἄλσος ἐκτεμών, τὸν δὲ
[16, 11]	αὐτοῦ πόλεσιν ἐκτισμέναις. Εὔχονται δὲ	τὸ	μὲν ἀνέκαθεν Ἀργείων ἄποικοι γεγονέναι,
[16, 27]	τὰς διαλύσεις. ~Ἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ	τὸ	μὲν ἄρξασθαι καλῶς καὶ συνακμάσαι
[16, 5]	γενέσθαι ναυμαχίας πολὺ διεστώσας ἀλλήλων·	τὸ	μὲν γὰρ δεξιὸν κέρας τοῦ
[16, 28]	ἐστι τὸ κατὰ τὴν Ἄβυδον.	Τὸ	μὲν γὰρ ἐξ ἀμφοῖν ὑπ᾽
[16, 28]	καὶ τὴν εὐκαιρίαν τῶν πόλεων	τὸ	μὲν διὰ πλειόνων ἐξαριθμεῖσθαι μάταιον
[16, 29]	κατακρατήσειν τῶν πολεμίων. Ἐπειδὴ δὲ	τὸ	μὲν ἐκτὸς τοῦ τείχους ἔπεσε
[16, 3]	Κραυγῆς δὲ καὶ θορύβου γενομένου	τὸ	μὲν λοιπὸν πλῆθος τῶν ἐπιβατῶν
[16, 20]	γὰρ τὴν τῶν χρημάτων ἐξουσίαν,	τὸ	μὲν πλεῖστον μέρος τῆς ἡμέρας
[16, 3]	τρώσας ναῦν ὑπὸ τὰ βίαχα	τὸ	μὲν πρῶτον οὐκ ἐδύνατο χωρισθῆναι,
[16, 4]	ἐπὶ τῆς οὐραγίας Μακεδόσι. Καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον ὑποχωροῦσι τοῖς σκάφεσι
[16, 8]	δ᾽ ὑπεναντίων εἰς ἑπτακοσίους. ~Καὶ	τὸ	μὲν τέλος τῆς περὶ Χίον
[16, 18]	δὲ λοιπὸν πλῆθος τῶν ἱππέων	τὸ	μερισθὲν ἐπὶ τὸ λαιὸν ἐπεφεύγει
[16, 13]	προειρημένοις. Διὸ δεῖ καὶ τοῦτο	τὸ	μέρος ἐπιμελῶς τοὺς μὲν ἀναγινώσκοντας
[16, 19]	αὐτὸν Ζήνωνα, κρίνων καλὸν εἶναι	τὸ	μὴ τὰς τῶν πέλας ἁμαρτίας
[16, 1]	καὶ τοὺς λίθους ἔθραυε πρὸς	τὸ	μηδὲ πάλιν ἀνασταθῆναι μηδὲν τῶν
[16, 23]	τὸν Ἄτταλον οὐχ οἷον διαλύοντας	τὸ	ναυτικόν, ἀλλὰ καὶ προσπληροῦντας ναῦς
[16, 13]	καὶ συντελείᾳ καὶ καθόλου φασὶ	τὸ	νίκημα γεγονέναι κατὰ τοὺς Ῥοδίους.
[16, 1]	μηδὲν τῶν κατεφθαρμένων. Ἐπεὶ δὲ	τὸ	Νικηφόριον ἐλυμήνατο, τὸ μὲν ἄλσος
[16, 11]	Τούτῳ δὲ παραπλήσιόν ἐστι καὶ	τὸ	νυνὶ λεγόμενον. Ὅσα μὲν οὖν
[16, 17]	Σκόπαν ἐν Κοίλῃ Συρίᾳ περὶ	τὸ	Πάνιον, περὶ μὲν τὴν τῆς
[16, 28]	μάταιον εἶναί μοι δοκεῖ διὰ	τὸ	πάντας, ὧν καὶ μικρὸν ὄφελος,
[16, 5]	Ἀσίας, τὸ δ᾽ εὐώνυμον διὰ	τὸ	παραβοηθῆσαι τοῖς ἐπὶ τῆς οὐραγίας
[16, 11]	καίπερ ὂν ὑπαίθριον, οὔτε νίφεται	τὸ	παράπαν οὔτε βρέχεται, παρὰ δὲ
[16, 14]	θαλαττοῦσθαι, πολλοὺς καὶ τῶν ἐγγὺς	τὸ	παραπλήσιον ποιοῦντας ἀποχωρεῖν πρὸς τὸ
[16, 28]	οὐκ ἄχρηστον εἶναι νομίζω πρὸς	τὸ	παρόν. Γνοίη δ᾽ ἄν τις
[16, 23]	μὲν ὑπερβαλλόντως, ἠναγκάζετο δὲ κατὰ	τὸ	παρὸν ἐπιμένων αὐτοῦ, τὸ δὴ
[16, 27]	ἐπαινῶν, ἀλλ᾽ ὡς τὴν πρὸς	τὸ	παρὸν ὁρμὴν ἐπισημαινόμενος. Ποιοῦμαι δὲ
[16, 14]	τὸ παραπλήσιον ποιοῦντας ἀποχωρεῖν πρὸς	τὸ	πέλαγος, τέλος δὲ μετ᾽ ὀλίγων
[16, 29]	ἤγγιζον οἱ Μακεδόνες τῷ κατὰ	τὸ	πεπτωκὸς ὑπὸ τῶν ἔνδοθεν ἀντῳκοδομημένῳ
[16, 1]	Φίλιππος ὁ βασιλεὺς παραγενόμενος εἰς	τὸ	Πέργαμον καὶ νομίζων οἷον αὐτόχειρ
[16, 1]	τὰς τῶν τόπων ὀχυρότητας οἱ	τὸ	Πέργαμον παραφυλάττοντες· ἀπὸ δὲ τῆς
[16, 6]	ναῦν. Ὁ δὲ Διονυσόδωρος ὑπονοήσας	τὸ	περὶ τὸν αὑτοῦ βασιλέα γεγονός,
[16, 10]	ἀπράκτου τῆς ἐπιβολῆς αὐτῷ διὰ	τὸ	πετρώδη τὸν τόπον ὑπάρχειν ἐπινοεῖ
[16, 20]	γινόμενος εὐθέως πότους συνῆγε καὶ	τὸ	πλεῖον μέρος τοῦ βίου περὶ
[16, 27]	ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν ἐλαττώμασι, καὶ	τὸ	πλεῖον ὀργῇ καὶ θυμῷ χρώμενος,
[16, 16]	εἰκότως ἂν Ζήνωνι μέμψαιτο; διότι	τὸ	πλεῖον οὐ περὶ τὴν τῶν
[16, 1]	οἷον εἰ λυττῶντι τῷ θυμῷ,	τὸ	πλεῖον τῆς ὀργῆς οὐκ εἰς
[16, 37]	τὴν ἡμέραν, ἐν ᾗ συναθροίζεσθαι	τὸ	πλῆθος ἔμελλε τῶν Ἀχαιῶν εἰς
[16, 33]	ἐξ ἑτοίμου παρέλαβε. Θεωρῶν δὲ	τὸ	πλῆθος καὶ τὴν ὁρμὴν τῶν
[16, 2]	τῶν μὲν τοῦ Φιλίππου νεῶν	τὸ	πλῆθος τὸ συγκαταστὰν εἰς τὸν
[16, 37]	καὶ περιεβάλλετο τῇ διανοίᾳ διὰ	τὸ	πλῆθος τῶν ὠτακουστῶν καὶ κατασκόπων
[16, 25]	ἐπιστολῆς ταύτης ἀναγνωσθείσης ἕτοιμον ἦν	τὸ	πλῆθος ψηφίζεσθαι τὸν πόλεμον καὶ
[16, 5]	ναῦν οὐκ ἠδυνήθη σῶσαι διὰ	τὸ	πλήρη θαλάττης εἶναι, δύο δὲ
[16, 15]	τῆς ὁδοῦ τῆς στενῆς παρὰ	τὸ	Πολιάσιον, ἕως ἐπὶ τοὺς κατὰ
[16, 28]	ἂν εἴ τινος τεκμαιρομένου διὰ	τὸ	πολλαπλασίαν εἶναι τὴν ἔξω θάλατταν
[16, 8]	μὲν ἔφερε τὸ γεγονὸς καὶ	τὸ	πολὺ τῆς ὁρμῆς αὐτοῦ παρῄρητο,
[16, 19]	ἀδύνατον οὖσαν τὴν μετάθεσιν διὰ	τὸ	προεκδεδωκέναι τὰς συντάξεις, ἐλυπήθη μὲν
[16, 38]	Ἰουδαίων οἱ περὶ τὸ ἱερὸν	τὸ	προσαγορευόμενον Ἱεροσόλυμα κατοικοῦντες. Ὑπὲρ οὗ
[16, 27]	τὸ δ᾽ ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν	τὸ	προτεθὲν καί που καὶ τῆς
[16, 32]	γὰρ τοῦ διατειχίσματος, ἐπιβάντες ἐπὶ	τὸ	πτῶμα κατὰ τοὺς ὅρκους διεμάχοντο
[16, 33]	τὴν Ἄβυδον. Οἱ γὰρ Ῥωμαῖοι	τὸ	σαφὲς ἀκούσαντες ἐν τῇ Ῥόδῳ
[16, 32]	πρεσβυτέρων Γλαυκίδης καὶ Θεόγνητος κατέβαλον	τὸ	σεμνὸν καὶ θαυμάσιον τῆς τῶν
[16, 3]	ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν, καὶ	τὸ	σκάφος καὶ τοὺς ἐπιβάτας τοὺς
[16, 23]	αἰκάλλων διὰ τὸ λιμώττειν αὐτῷ	τὸ	στράτευμα, ποτὲ μὲν ἐσιτεῖτο κρέα,
[16, 2]	τοῦ Φιλίππου νεῶν τὸ πλῆθος	τὸ	συγκαταστὰν εἰς τὸν ἀγῶνα κατάφρακτοι
[16, 6]	αἷς ὁ Φίλιππος ὥρμει καραδοκῶν	τὸ	συμβησόμενον, συνιδὼν Ἄτταλος μίαν πεντήρη
[16, 24]	Πειραιᾶ, καὶ νομίζων ἀναγκαῖον εἶναι	τὸ	συμμῖξαι τούτοις, ἀνήχθη κατὰ σπουδήν.
[16, 21]	αὐτοῦ, τότε δὴ παροξυνθεὶς συνῆγε	τὸ	συνέδριον καὶ παρελθὼν ἐκείνους μὲν
[16, 20]	τὴν ἡλικίαν νέος καὶ κατὰ	τὸ	συνεχὲς ἐν στρατιωτικῷ βίῳ διεγεγόνει
[16, 22]	μὲν ἐν τῇ Ῥώμῃ κατὰ	τὸ	συνεχὲς ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας ἀγῶνας
[16, 36]	δὲ τοῦ χειρισμοῦ γενομένου κατὰ	τὸ	συνεχές, πρῶτον μὲν οὐδεὶς ἐγίνωσκε
[16, 2]	δὲ περικαταλαμβανόμενος τοῖς καιροῖς, δοὺς	τὸ	σύνθημα τοῖς ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ
[16, 37]	ὑπεναντίοις. Τῶν δ᾽ Ἀχαιῶν κατὰ	τὸ	συνταχθὲν ὑποχωρούντων εἵποντο κατόπιν ἐπικείμενοι
[16, 2]	ἀληθινῶς τὸν Φίλιππον. ~Ὅτι μετὰ	τὸ	συντελεσθῆναι τὴν περὶ τὴν Λάδην
[16, 37]	μὲν οὖν προῆγον εὐθαρσῶς ἐπὶ	τὸ	συντεταγμένον· ὁ δὲ Φιλοποίμην ἐν
[16, 29]	μετὰ τῆς ἐσθῆτος τῆς περὶ	τὸ	σῶμα. Τοῦ δὲ Φιλίππου προστάττοντος
[16, 14]	νηὸς ἐπαραμένης τὸν δόλωνα διὰ	τὸ	τετρωμένην αὐτὴν θαλαττοῦσθαι, πολλοὺς καὶ
[16, 29]	ὑπὸ τῶν ἔνδοθεν ἀντῳκοδομημένῳ τείχει,	τὸ	τηνικάδε πέμψαντες πρεσβευτὰς Ἰφιάδην καὶ
[16, 30]	συναθροῖσαι τὰς μὲν γυναῖκας εἰς	τὸ	τῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἁπάσας, τὰ
[16, 11]	βρέχεται, παρὰ δὲ τοῖς Ἰασεῦσι	τὸ	τῆς Ἀστιάδος· καὶ ταῦτά τινες
[16, 36]	ταὐτὰ τοῖς πρόσθεν, πλὴν διότι	τὸ	τῆς ἑξῆς κειμένης ὄνομα πόλεως
[16, 11]	παρὰ μὲν τοῖς Βαργυλιήταις διότι	τὸ	τῆς Κινδυάδος Ἀρτέμιδος ἄγαλμα, καίπερ
[16, 2]	τοῦτο πρᾶξαι. Τί οὖν ἦν	τὸ	τῆς ὁρμῆς ἐπιλαβόμενον; οὐδὲν ἕτερον
[16, 27]	Φιλίππου βασιλικὸν καὶ μεγαλόψυχον καὶ	τὸ	τῆς προθέσεως ἐπίμονον ἀποδέξαιτο, οὐχ
[16, 27]	τύχης ἀντιπιπτούσης συνεκπληρῶσαι τῷ λογισμῷ	τὸ	τῆς προθυμίας ἐλλιπὲς ἐπ᾽ ὀλίγων
[16, 27]	μὲν οὖν προήχθην εἰπεῖν διὰ	τὸ	τινὰς μὲν πρὸς τῷ τέρματι,
[16, 39]	ἅμα καὶ πρέπον εἶναι δοκεῖ	τὸ	τοῖς Γαζαίοις ἀποδοῦναι τὴν καθήκουσαν
[16, 21]	τῶν περὶ τὴν αὐλὴν διὰ	τὸ	τὸν Τληπόλεμον καὶ τὰ πράγματα
[16, 7]	ἥλωσαν δὲ δύο τετρήρεις καὶ	τὸ	τοῦ βασιλέως σκάφος. Τῶν δὲ
[16, 21]	δ᾽ ἦν ἡ σφραγὶς καὶ	τὸ	τοῦ βασιλέως σῶμα. Κατὰ δὲ
[16, 11]	πεποίηκε Θεόπομπος, φήσας τοὺς εἰς	τὸ	τοῦ Διὸς ἄβατον ἐμβάντας κατ᾽
[16, 16]	πρὸς Λυκόαν, ἤδη προσειληφὼς καὶ	τὸ	τοῦ Λουσίου ῥεῦμα καὶ παντελῶς
[16, 18]	ἦν κατὰ μέσην τὴν φάλαγγα	τὸ	τοὺς ἐλέφαντας ἐκπληττόμενον; ποῦ δ᾽
[16, 31]	ἐκ παρατάξεως· ὁμοίως δὲ καὶ	τὸ	τῶν Ἀκαρνάνων ἔθνος, ὅτε προιδόμενοι
[16, 20]	διεδίδου, μᾶλλον δ᾽ εἰ δεῖ	τὸ	φαινόμενον εἰπεῖν, διερρίπτει τὰ βασιλικὰ
[16, 20]	χάριν ὁμιλήσαντι πᾶν ἐξ ἑτοίμου	τὸ	φανὲν ἐδίδου. Τὸ λοιπὸν ηὐξάνετο
[16, 27]	ἐπειδὴ πολλάκις μὲν αἱ πρὸς	τὸ	χεῖρον τῶν πραγμάτων ῥοπαὶ καὶ
[16, 23]	Μυοῦντος κυριεύσας τοῖς Μάγνησιν ἐχαρίσατο	τὸ	χωρίον ἀντὶ τῶν σύκων. ~Ὅτι
[16, 36]	ἐν ταῖς πρώταις τοῖς ἀποτελείοις	τοιαῦτα.	Ὅταν κομίσησθε τὴν ἐπιστολήν, παραχρῆμα
[16, 11]	διατελῶ. Δοκεῖ γάρ μοι τὰ	τοιαῦτα	παντάπασι παιδικῆς εὐηθείας ὅσα μὴ
[16, 11]	τερατευομένοις καὶ λογοποιοῦσι περὶ τὰ	τοιαῦτα·	τὸ δ᾽ ὑπεραῖρον οὐ συγχωρητέον.
[16, 19]	μοι δοκεῖ, καὶ καθόλου τὰ	τοιαῦτα	τῶν ἀλογημάτων, πολλὴν ἐπιφέρειν αἰσχύνην
[16, 33]	ζῆν, ὅσοι μὴ δεσμοῖς ἢ	τοιαύταις	ἀνάγκαις προκατελήφθησαν· οἱ δὲ λοιποὶ
[16, 9]	αὐτὸν οἱ Ῥόδιοι καὶ μεταλλάξαντα	τοιαύταις	ἐτίμησαν τιμαῖς δι᾽ ὧν οὐ
[16, 11]	συγγραφέων. Ἐγὼ δὲ πρὸς τὰς	τοιαύτας	ἀποφάσεις τῶν ἱστοριογράφων οὐκ οἶδ᾽
[16, 24]	ἀπήντων αὐτοῖς. Ὡς δὲ συνέμιξαν,	τοιαύτη	παρὰ τῶν πολλῶν ἐγένετο κατὰ
[16, 15]	οὐκ οἶδα πῶς χρὴ λέγειν·	τοιαύτην	γὰρ φύσιν ἔχει τὰ προειρημένα
[16, 30]	τοῖς πολεμίοις ἀπέστησαν, ἐπὶ δὲ	τοιαύτην	γνώμην κατέστησαν ὥστ᾽ ἐπειδὰν πέσῃ
[16, 27]	ὁρμὴν ἐπισημαινόμενος. Ποιοῦμαι δὲ τὴν	τοιαύτην	διαστολήν, ἵνα μή τις ἡμᾶς
[16, 4]	τὸ δεξιὸν κέρας τοῦ Φιλίππου	τοιαύτην	εἶχε τὴν διάθεσιν ὥστ᾽ ἀκμὴν
[16, 10]	Ταχὺ δὲ γέρρα καὶ τὴν	τοιαύτην	ἑτοιμάσας παρασκευὴν ἤρξατο πολιορκεῖν διὰ
[16, 13]	ἤπερ ἡμῖν οἱ φιλομαθοῦντες. Οὗτοι	τοιγαροῦν	ἀμφότεροι πρῶτον μὲν τὴν περὶ
[16, 9]	ἀλλὰ πολεμεῖν ἐρρωμένως καὶ κινδυνεύειν.	Τοιγαροῦν	εἰκότως αὐτὸν οἱ Ῥόδιοι καὶ
[16, 3]	τρώσασαι τὴν ναῦν ἐξ ἀμφοῖν	τοῖν	μεροῖν, καὶ τὸ σκάφος καὶ
[16, 28]	πόλις περιέχεται μὲν ἐξ ἀμφοῖν	τοῖν	μεροῖν ὑπὸ τῶν τῆς Εὐρώπης
[16, 16]	Μεσσηνίων. Τὸ δ᾽ ἔστιν οὐ	τοιοῦτον,	ἀλλ᾽ ἡ Λακωνικὴ καὶ ἡ>
[16, 8]	τέλος τῆς περὶ Χίον ναυμαχίας	τοιοῦτον	συνέβη γενέσθαι, τῆς δὲ νίκης
[16, 10]	τὸν τόπον ὑπάρχειν ἐπινοεῖ τι	τοιοῦτον.	Τὰς μὲν ἡμέρας ψόφον ἐποίει
[16, 36]	εἶχεν, εἰς ἣν ἔδει προάγειν.	Τοιούτου	δὲ τοῦ χειρισμοῦ γενομένου κατὰ
[16, 4]	χρείαν ἀναγκαίων. Καὶ δὴ τῷ	τοιούτῳ	τρόπῳ μαχόμενοι παμπληθεῖς τῶν πολεμίων
[16, 25]	αὐτὴν ὑπόθεσιν διαθεμένων λόγους, ἔδοξε	τοῖς	Ἀθηναίοις ἐκφέρειν τῷ Φιλίππῳ τὸν
[16, 17]	Ἀερόπου καὶ καταδιώκειν, ὃς ἐτύγχανε	τοῖς	Αἰτωλοῖς ἐπιτεταγμένος ἐν τοῖς ἐπιπέδοις
[16, 24]	αὐτοὺς εὐεργετῶν γεγονότων· πρὸς γὰρ	τοῖς	ἄλλοις καὶ φυλὴν ἐπώνυμον ἐποίησαν
[16, 6]	ὑπέδραμέ τις ἔννοια καὶ πιθανότης	τοῖς	ἀνθρώποις ὡς ἀπολωλότος τοῦ βασιλέως
[16, 31]	νίκην ἅμα καὶ τὴν σωτηρίαν	τοῖς	ἀπηλπισμένοις, περὶ δ᾽ Ἀβυδηνῶν τὴν
[16, 20]	εἰπεῖν, διερρίπτει τὰ βασιλικὰ χρήματα	τοῖς	ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος παραγεγονόσι πρεσβευταῖς
[16, 36]	Ἐγέγραπτο δ᾽ ἐν ταῖς πρώταις	τοῖς	ἀποτελείοις τοιαῦτα. Ὅταν κομίσησθε τὴν
[16, 5]	ἐνεστῶτα κίνδυνον εὐψύχως. Συνάψας δὲ	τοῖς	αὑτοῦ σκάφεσι πάλιν ἐξ ἄλλης
[16, 37]	Φιλοποίμην ἐν ὥρᾳ παραγγείλας δειπνοποιεῖσθαι	τοῖς	Ἀχαιοῖς ἐξῆγε τὴν δύναμιν ἐκ
[16, 11]	δὲ καὶ πεπίστευται παρὰ μὲν	τοῖς	Βαργυλιήταις διότι τὸ τῆς Κινδυάδος
[16, 23]	Ῥώμῃ, ποιούμενος τὴν διατριβὴν ἐν	τοῖς	Βαργυλίοις, θεωρῶν καὶ τοὺς Ῥοδίους
[16, 33]	διότι τρεῖς ἡμέρας ἀναστροφὴν δίδωσι	τοῖς	βουλομένοις ἀπάγχεσθαι καὶ σφάττειν αὑτούς.
[16, 24]	ἀνέῳξαν, ἐπὶ δὲ πᾶσι θύματα	τοῖς	βωμοῖς παραστήσαντες ἠξίωσαν αὐτὸν θῦσαι.
[16, 39]	καὶ πρέπον εἶναι δοκεῖ τὸ	τοῖς	Γαζαίοις ἀποδοῦναι τὴν καθήκουσαν μαρτυρίαν.
[16, 24]	τοὺς ἅμα μὲν εὐχαριστήσοντας ἐπὶ	τοῖς	γεγονόσιν, ἅμα δὲ παρακαλέσοντας αὐτὸν
[16, 27]	τὸν Φίλιππον· ἀσχάλλων γὰρ ἐπὶ	τοῖς	γεγονόσιν ἐλαττώμασι, καὶ τὸ πλεῖον
[16, 33]	ἐκπλαγὴς ἦν, καὶ διαλγῶν ἐπὶ	τοῖς	γινομένοις παρήγγειλε διότι τρεῖς ἡμέρας
[16, 13]	γὰρ τὰ κατ᾽ ἄγνοιαν γινόμενα	τοῖς	γράφουσιν, ἃ διαφυγεῖν ἄνθρωπον δυσχερές·
[16, 29]	τοὺς πολεμίους ἐκ τοῦ κινδύνου.	Τοῖς	δὲ κατὰ γῆν ἔργοις ἕως
[16, 4]	τοῖς μὲν κατὰ πρύμναν ἐμβάλλοντες,	τοῖς	δὲ πλαγίοις καὶ στρεφομένοις ἀκμὴν
[16, 4]	ποιοῦντες ἐξάλους ἐλάμβανον τὰς πληγάς,	τοῖς	δὲ πολεμίοις ὕφαλα τὰ τραύματα
[16, 32]	Ἀβυδηνῶν, οὐδὲ τοῖς ξίφεσι καὶ	τοῖς	δόρασιν αὐτοῖς ἐμάχοντο παραβόλως, ἀλλ᾽
[16, 36]	παρ᾽ ἐκείνων ἀποτελείῳ καὶ πειθαρχεῖτε	τοῖς	ἐγγεγραμμένοις Ἐγγέγραπτο δ᾽ ἐν ταύτῃ
[16, 24]	τὴν μὲν πρώτην ἡμέραν ἐχρημάτισε	τοῖς	ἐκ τῆς Ῥώμης πρεσβευταῖς, θεωρῶν
[16, 32]	δὲ συντρίβοντες τὰς σαρίσας αὐτοῖς	τοῖς	ἐκείνων κλάσμασιν ἐκ διαλήψεως τύπτοντες
[16, 39]	σχεδὸν ἀνελπίστου τῆς σωτηρίας ὑπαρχούσης	τοῖς	ἐναντιουμένοις πρὸς τὴν ὁρμὴν καὶ
[16, 5]	δ᾽ εὐώνυμον διὰ τὸ παραβοηθῆσαι	τοῖς	ἐπὶ τῆς οὐραγίας ἐξ ὑποστροφῆς
[16, 4]	πολὺ διαφέροντες τῶν ἐναντίων συνῆψαν	τοῖς	ἐπὶ τῆς οὐραγίας Μακεδόσι. Καὶ
[16, 2]	τοῖς καιροῖς, δοὺς τὸ σύνθημα	τοῖς	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ καὶ παραγγείλας
[16, 17]	νεώτερον Ἀντίοχόν φησιν, ὃν ἐν	τοῖς	ἐπιπέδοις ἔθηκε κατὰ τὸ λαιὸν
[16, 17]	τὸν μεταξὺ τῶν στρατοπέδων ἐν	τοῖς	ἐπιπέδοις ἐκτάττειν, τιθέντα τοὺς μὲν
[16, 17]	ἐτύγχανε τοῖς Αἰτωλοῖς ἐπιτεταγμένος ἐν	τοῖς	ἐπιπέδοις ἐπὶ τῶν εὐωνύμων, τὰς
[16, 17]	τοὺς ἐπὶ τούτου τεταγμένους ἐν	τοῖς	ἐπιπέδοις κεῖσθαι. Τὸν δ᾽ Ἀντίοχον
[16, 29]	καὶ τὴν ποικιλίαν τῶν ἐν	τοῖς	ἔργοις ἐπινοημάτων, δι᾽ ὧν οἵ
[16, 2]	ἑκάστου λογισμῶν· ὅταν δ᾽ ἐγγίσωσι	τοῖς	ἔργοις, οὐδενὶ λόγῳ πάλιν ἀφίστανται
[16, 25]	διαπορεύεσθαι τὰς εὐεργεσίας τὰς αὑτοῦ	τοῖς	εὖ πεπονθόσι, τῆς εἰσόδου παρῆκαν,
[16, 2]	καθηγουμένῳ τῶν πολεμίων, Θεοφιλίσκος δὲ	τοῖς	εὐωνύμοις. Φίλιππος δὲ περικαταλαμβανόμενος τοῖς
[16, 31]	τέκνα σὺν αὐταῖς μητράσιν ἐγένετο	τοῖς	ἐχθροῖς ὑποχείρια. ~Πεσόντος γὰρ τοῦ
[16, 3]	δεκήρης, ναυαρχὶς οὖσα, παραλόγως ἐγένετο	τοῖς	ἐχθροῖς ὑποχείριος. Ὑποπεσούσης γὰρ αὐτῇ
[16, 12]	ἑαυτοῦ δύναμιν οἷον ἄσυλον ἱερὸν	τοῖς	ἢ δι᾽ ἀσέβειαν ἢ πονηρίαν
[16, 17]	καὶ τῶν ὑπασπιστῶν κατόπιν ἐπιστῆναι	τοῖς	θηρίοις. Ταῦτα δ᾽ ὑποθέμενος, τὸν
[16, 11]	παράπαν οὔτε βρέχεται, παρὰ δὲ	τοῖς	Ἰασεῦσι τὸ τῆς Ἀστιάδος· καὶ
[16, 4]	τὰς ναῦς οὔτε καθόλου χρῆσθαι	τοῖς	ἰδίοις προτερήμασιν, ἐμπιπτόντων αὐτοῖς τῶν
[16, 2]	τοῖς εὐωνύμοις. Φίλιππος δὲ περικαταλαμβανόμενος	τοῖς	καιροῖς, δοὺς τὸ σύνθημα τοῖς
[16, 9]	μὲν τὴν αὑτοῦ πατρίδα συνεξαναστῆναι	τοῖς	καιροῖς, ἠνάγκασε δὲ τὸν Ἄτταλον
[16, 6]	ἐποίησάν τι τεχνικὸν ἐν τούτοις	τοῖς	καιροῖς οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον·
[16, 23]	κατὰ θάλατταν κίνδυνον, ἅμα δὲ	τοῖς	κατὰ τὴν Μακεδονίαν πράγμασι διαπιστῶν
[16, 4]	τοῦ Φιλίππου συνεπιστρέφειν ἤρξαντο παραβοηθοῦντες	τοῖς	κινδυνεύουσι, τῶν δὲ Ῥοδίων οἱ
[16, 10]	τῶν ἐρεισμάτων ἐμπρησθέντων, τηνικάδε πιστεύσαντες	τοῖς	λεγομένοις παρέδοσαν τὴν πόλιν. ~Ἡ
[16, 6]	πρῶτοι τῶν Μακεδόνων, συνάψαντες ἐν	τοῖς	λέμβοις, συνθεασάμενοι ποτηρίων πλῆθος καὶ
[16, 2]	τῶν προθέσεων, ἐπισκοτούμενοι καὶ παραλογιζόμενοι	τοῖς	λογισμοῖς διὰ τὴν ἀμηχανίαν καὶ
[16, 2]	Σάμον. Διεψεύσθη δὲ παρὰ πολὺ	τοῖς	λογισμοῖς· οἱ γὰρ περὶ τὸν
[16, 23]	ἔλαβε. Διὸ καὶ Μυοῦντος κυριεύσας	τοῖς	Μάγνησιν ἐχαρίσατο τὸ χωρίον ἀντὶ
[16, 32]	προοῖντ᾽ ἐκ τῶν χειρῶν, συμπλεκόμενοι	τοῖς	Μακεδόσιν οὓς μὲν ἀνέτρεπον ὁμοῦ
[16, 4]	δὲ ταῦτα πάλιν ἐκπεριπλέοντες, καὶ	τοῖς	μὲν κατὰ πρύμναν ἐμβάλλοντες, τοῖς
[16, 6]	εἰς τὰς Ἐρυθράς. Φίλιππος δὲ	τοῖς	μὲν ὅλοις ἠλαττωμένος παρὰ πολὺ
[16, 16]	εἶναι καλεῖσθαί τινα πύλην παρὰ	τοῖς	Μεσσηνίοις ἐπὶ Τεγέαν. Ἀλλ᾽ ἔστι
[16, 16]	γε καὶ πρῶτον αὐτὸ παρὰ	τοῖς	μετρίοις ἀνδράσι τίθεσθαι· πολλοῦ γε
[16, 32]	οἱ προκινδυνεύοντες τῶν Ἀβυδηνῶν, οὐδὲ	τοῖς	ξίφεσι καὶ τοῖς δόρασιν αὐτοῖς
[16, 3]	διὸ καὶ προσκρεμαμένου τοῦ πλοίου	τοῖς	ὅλοις ἐδυσχρηστεῖτο καὶ δυσκίνητος ἦν
[16, 20]	πρὸς τὰ μειράκια διαμιλλώμενος ἐν	τοῖς	ὅπλοις, ἀπὸ δὲ τούτων γινόμενος
[16, 36]	εἰς τὴν Τεγέαν εἰσπορεύεσθαι σὺν	τοῖς	ὅπλοις. ~Ταῦτα δὲ διεστρατήγει καὶ
[16, 32]	Μακεδόσιν οὓς μὲν ἀνέτρεπον ὁμοῦ	τοῖς	ὅπλοις, ὧν δὲ συντρίβοντες τὰς
[16, 28]	ἀνεπιμιξίαν τῶν ἐθνῶν τῶν πρὸς	τοῖς	πέρασι κατοικούντων τῆς Λιβύης καὶ
[16, 20]	τὸν Διόνυσον τεχνίταις, μάλιστα δὲ	τοῖς	περὶ τὴν αὐλὴν ἡγεμόσι καὶ
[16, 21]	καταπλεύσας εἰς τὴν Μακεδονίαν συνέμιξε	τοῖς	περὶ τὴν αὐλὴν νεανίσκοις, ὑπολαβὼν
[16, 3]	σκάφος ἔρημον ἀπολειφθὲν ὑποχείριον ἐγένετο	τοῖς	περὶ τὸν Ἄτταλον. Ὁ δὲ
[16, 20]	τῆς Ἑλλάδος παραγεγονόσι πρεσβευταῖς καὶ	τοῖς	περὶ τὸν Διόνυσον τεχνίταις, μάλιστα
[16, 4]	καθυστεροῦντες ἐκ τῆς ἀναγωγῆς συνῆψαν	τοῖς	περὶ τὸν Θεοφιλίσκον, τότε κατὰ
[16, 37]	ἑωθινὴν ἐνεκάθισε τὴν στρατιὰν ἐν	τοῖς	περὶ τὸν Σκοτίταν προσαγορευομένοις τόποις,
[16, 29]	θάλατταν προσαχθέντων μηχανημάτων τὰ μὲν	τοῖς	πετροβόλοις τύπτοντες διεσάλευσαν, τὰ δὲ
[16, 11]	Μυνδίων πόλεως, προσαγορευομένῳ, παρὰ δὲ	τοῖς	πλείστοις Βαργυλιητικῷ συνωνύμως ταῖς περὶ
[16, 7]	δύο τετρήρεις καὶ λέμβοι σὺν	τοῖς	πληρώμασιν ἑπτά. Τῶν δὲ παρ᾽
[16, 3]	ἥμαρτε τοῦ τρῶσαι, παραπεσὼν δὲ	τοῖς	πολεμίοις ἀπέβαλε τὸν δεξιὸν ταρσὸν
[16, 30]	δ᾽ ἐπικυρώσαντες τοῦ μὲν ἀντιμεταλλεύειν	τοῖς	πολεμίοις ἀπέστησαν, ἐπὶ δὲ τοιαύτην
[16, 14]	πεντήρεις τῶν Ῥοδίων ὑποχειρίους γενέσθαι	τοῖς	πολεμίοις, ἐκ δὲ τοῦ κινδύνου
[16, 2]	ποιεῖν τὰς ναῦς καὶ συμπλέκεσθαι	τοῖς	πολεμίοις ἐρρωμένως, αὐτὸς ὑπὸ τὰς
[16, 18]	τοὺς ἐγκλίνοντας ἐκδεχόμενα καὶ συμπίπτοντα	τοῖς	πολεμίοις μεγάλην παρέχεσθαι χρείαν. Πῶς
[16, 32]	πτῶμα κατὰ τοὺς ὅρκους διεμάχοντο	τοῖς	πολεμίοις οὕτω τετολμηκότως ὥστε τὸν
[16, 5]	πάλιν ἐξ ἄλλης ὁρμῆς συνεπλέκετο	τοῖς	πολεμίοις, τῇ μὲν σωματικῇ δυνάμει
[16, 20]	ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ τὰς ἐν	τοῖς	πότοις ἐπιχύσεις, ἔτι δὲ τὰς
[16, 12]	ἀνοσίων εἰς τὴν Σπάρτην, ἐν	τοῖς	πρὸ τούτων δεδηλώκαμεν. Πῶς δὲ
[16, 31]	τὰ κατὰ μέρος ἡμεῖς ἐν	τοῖς	πρὸ τούτων ἱστορήκαμεν. Ἀβυδηνοὶ δέ,
[16, 15]	ἀλλὰ ταῖς ἡμετέραις. ~Ἑξῆς δὲ	τοῖς	προειρημένοις γράφουσι περὶ τοῦ κατὰ
[16, 13]	πολλάκις εἰς ταὐτὸ τέλος ἐμπίπτουσι	τοῖς	προειρημένοις. Διὸ δεῖ καὶ τοῦτο
[16, 14]	καταλειφθέντα τὸν ναύαρχον ἀναγκασθῆναι ταὐτὸ	τοῖς	προειρημένοις πράττειν, καὶ τότε μὲν
[16, 15]	ἀδύνατον ἀπὸ τῶν προηγουμένων ἐπιβαλεῖν	τοῖς	προειρημένοις τόποις. Τὸ δ᾽ αὐτὸ
[16, 36]	Ἐγγέγραπτο δ᾽ ἐν ταύτῃ ταὐτὰ	τοῖς	πρόσθεν, πλὴν διότι τὸ τῆς
[16, 14]	τούτων τῇ τε βουλῇ καὶ	τοῖς	πρυτάνεσιν, οὐ ταῖς Ἀντισθένους καὶ
[16, 33]	τῶν Ἑλλήνων μηδενὶ πολεμεῖν μήτε	τοῖς	Πτολεμαίου πράγμασιν ἐπιβάλλειν τὰς χεῖρας,
[16, 4]	ταῦτ᾽ ἐμπόδια πρὸς τὴν χρείαν	τοῖς	Ῥοδίοις ἐγίνετο κατὰ πολλοὺς τρόπους.
[16, 5]	πολὺ τῆς Χίας ἀπέχον ἐναυμάχει	τοῖς	Ῥοδίοις. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ παρὰ
[16, 34]	Ῥωμαίων, ἔδοξε προσέχειν τῷ δήμῳ	τοῖς	Ῥωμαίοις καὶ στοχάζεσθαι τῆς τούτων
[16, 24]	ἦν. Τῇ δ᾽ ἐπαύριον ἅμα	τοῖς	Ῥωμαίοις καὶ τοῖς τῶν Ἀθηναίων
[16, 4]	Καὶ τὸ μὲν πρῶτον ὑποχωροῦσι	τοῖς	σκάφεσι κατὰ πρύμναν ἐπιφερόμενοι τοὺς
[16, 23]	πρὸς τὴν τροφήν. Ἀπορῶν τροφῶν	τοῖς	στρατιώταις παρὰ Μαγνήτων, ἐπεὶ σῖτον
[16, 19]	τῶν ἀλογημάτων, πολλὴν ἐπιφέρειν αἰσχύνην	τοῖς	συγγραφεῦσι. Διὸ δεῖ μάλιστα μὲν
[16, 13]	ἄν, οὐ μὴν τὰς ἐναντίας	τοῖς	συμβεβηκόσιν ἀποφάσεις ποιεῖσθαι περὶ αὐτῶν.
[16, 17]	ὡς ὑπερβολὴν τερατείας μὴ καταλιπεῖν	τοῖς	τὰς ἐπιδεικτικὰς καὶ πρὸς ἔκπληξιν
[16, 17]	δὲ μεταξὺ τῶν θηρίων πληρῶσαι	τοῖς	τοξόταις καὶ σφενδονήταις, αὐτὸν δὲ
[16, 28]	παρελέσθαι Ῥωμαίων τὰς ἐν τούτοις	τοῖς	τόποις ἀφορμὰς καὶ τὰς ἐπιβάθρας.
[16, 24]	ἐπαύριον ἅμα τοῖς Ῥωμαίοις καὶ	τοῖς	τῶν Ἀθηναίων ἄρχουσιν ἀνέβαινεν εἰς
[16, 2]	ἦν ἑξήκοντα καὶ πέντε σὺν	τοῖς	τῶν Βυζαντίων, μετὰ δὲ τούτων
[16, 31]	κίνδυνον πρὸς τοὺς Θετταλοὺς ἐν	τοῖς	ὑπαίθροις ἐκ παρατάξεως· ὁμοίως δὲ
[16, 20]	κακά. Στρατηγεῖν μὲν γὰρ ἐν	τοῖς	ὑπαίθροις καὶ χειρίζειν πολεμικὰς πράξεις
[16, 37]	ἔθος ἦν αὐτοῖς, καὶ προσέκειντο	τοῖς	ὑπεναντίοις. Τῶν δ᾽ Ἀχαιῶν κατὰ
[16, 39]	ἐπισημαινόμεθα τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐν	τοῖς	ὑπομνήμασι, τὸν αὐτὸν τρόπον χρὴ
[16, 18]	τοῦ διώγματος ἐπιφαινομένους κατὰ νώτου	τοῖς	φαλαγγίταις, καὶ διὰ τοῦτο τὰς
[16, 39]	καὶ συλλήβδην ἀνυπόστατον ἔχουσι τὴν	τόλμαν.	Κατὰ γὰρ τὴν Περσῶν ἔφοδον
[16, 9]	καιρούς, δεδιότες τὴν τοῦ Φιλίππου	τόλμαν.	Νῦν δ᾽ ἐκεῖνος ἀρχὴν πολέμου
[16, 31]	εὐψυχίαν ὑπερηρκέναι τὴν τῶν Ἀβυδηνῶν	τόλμαν.	Φωκεῖς τε γὰρ δοκοῦσι τὰ
[16, 5]	τραύματα λαβὼν καὶ παραβόλως τῇ	τόλμῃ	κινδυνεύσας μόλις ἐξέσωσε τὴν ἰδίαν
[16, 9]	μνήμης ἄξιος. Μὴ γὰρ ἐκείνου	τολμήσαντος	προεπιβαλεῖν τῷ Φιλίππῳ τὰς χεῖρας
[16, 2]	τὸ πλῆθος τὸ συγκαταστὰν εἰς	τὸν	ἀγῶνα κατάφρακτοι τρεῖς καὶ πεντήκοντα,
[16, 17]	ἱππέας τοὺς περὶ τὸν Πτολεμαῖον	τὸν	Ἀερόπου καὶ καταδιώκειν, ὃς ἐτύγχανε
[16, 22]	εὐχαριστίαν καὶ κατὰ τὴν πρὸς	τὸν	αἴτιον τῆς τηλικαύτης μεταβολῆς εὔνοιαν.
[16, 16]	Τὸ δὲ τελευταῖον· φησὶ γὰρ	τὸν	Ἀλφειὸν ἐκ τῆς πηγῆς εὐθέως
[16, 2]	κατασκευῇ. Μάλιστα δ᾽ ἐσπούδαζε ποιήσασθαι	τὸν	ἀνάπλουν αἰφνίδιον, πεπεισμένος καταταχήσειν καὶ
[16, 2]	τῶν προκειμένων εὐθέως. Συνέβη δὲ	τὸν	ἀνάπλουν αὐτῶν γενέσθαι διαλελυμένον, ἅτε
[16, 22]	συνέβαινε καὶ τὴν φαντασίαν περὶ	τὸν	ἄνδρα καὶ τὴν τοῦ πλήθους
[16, 18]	ἐπεφεύγει πᾶν ὑπὸ τῶν περὶ	τὸν	Ἀντίοχον ἡττημένον. Ποῖον οὖν μέρος
[16, 30]	ὁμοίως δὲ καὶ τὸν ἱματισμὸν	τὸν	ἀξιόλογον εἰς τὴν τετρήρη τὴν
[16, 30]	ῥίψειν δὲ κατὰ τὰς ἀρὰς	τὸν	ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν εἰς
[16, 30]	τὸ γυμνάσιον, ἑξῆς δὲ τούτοις	τὸν	ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν εἰς
[16, 7]	δέκα, λέμβοι δὲ περὶ τετταράκοντα	τὸν	ἀριθμόν· ἥλωσαν δὲ δύο τετρήρεις
[16, 6]	δὲ Φίλιππος, συνθεασάμενος ἀπεσπασμένον πολὺ	τὸν	Ἄτταλον ἀπὸ τῶν ἰδίων, παραλαβὼν
[16, 6]	ἐγγὺς ὄντας, ὥρμησε, καὶ διακλείσας	τὸν	Ἄτταλον ἀπὸ τῶν οἰκείων νεῶν
[16, 6]	τὴν τούτων ἁρπαγήν. Διὸ συνέβη	τὸν	Ἄτταλον ἀσφαλῆ ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν
[16, 8]	προφάσεις, κατὰ μίαν μέν, ᾗ	τὸν	Ἄτταλον εἰς τὴν γῆν ἐκβαλὼν
[16, 6]	τῇ δὲ περιπετείᾳ τῇ κατὰ	τὸν	Ἄτταλον ἐπαρθείς, ἐπανέπλει, καὶ πολὺς
[16, 4]	ὅλα, πολὺ δὲ τοὺς περὶ	τὸν	Ἄτταλον ἐπικυδεστέρας ἔχειν τὰς ἐλπίδας.
[16, 2]	τοῖς λογισμοῖς· οἱ γὰρ περὶ	τὸν	Ἄτταλον καὶ Θεοφιλίσκον, ἅμα τῷ
[16, 6]	δεξιοῦ κέρατος κατακρατούντων τῶν περὶ	τὸν	Ἄτταλον, καὶ συνεγγιζόντων ἤδη πρὸς
[16, 9]	συνεξαναστῆναι τοῖς καιροῖς, ἠνάγκασε δὲ	τὸν	Ἄτταλον μὴ μέλλειν καὶ παρασκευάζεσθαι
[16, 3]	ἀπολειφθὲν ὑποχείριον ἐγένετο τοῖς περὶ	τὸν	Ἄτταλον. Ὁ δὲ Διονυσόδωρος μετὰ
[16, 25]	διὰ τὴν εὔνοιαν τὴν πρὸς	τὸν	Ἄτταλον. Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[16, 23]	θεωρῶν καὶ τοὺς Ῥοδίους καὶ	τὸν	Ἄτταλον οὐχ οἷον διαλύοντας τὸ
[16, 2]	γὰρ αὐτὸν ἤλπιζον οἱ περὶ	τὸν	Ἄτταλον προσκαρτερήσειν τῇ τῶν μετάλλων
[16, 6]	τούτοις τοῖς καιροῖς οἱ περὶ	τὸν	Ἄτταλον· τὰ γὰρ ἐπιφανέστατα τῆς
[16, 4]	κατὰ τοσοῦτον διέφερον οἱ περὶ	τὸν	Ἄτταλον τῷ τῶν καταφράκτων νεῶν
[16, 1]	χώρας οὐδὲν ὠφελεῖτο τῷ προνενοῆσθαι	τὸν	Ἄτταλον ὑπὲρ τούτων ἐπιμελῶς. Λοιπὸν
[16, 24]	Ῥωμαίους καὶ ἔτι μᾶλλον πρὸς	τὸν	Ἄτταλον ὥσθ᾽ ὑπερβολὴν μὴ καταλιπεῖν.
[16, 5]	αὔτανδρον καταδῦναι, τοὺς δὲ περὶ	τὸν	Αὐτόλυκον, εἰσρεούσης εἰς τὴν ναῦν
[16, 26]	οὖν Νικάνωρ ταῦτ᾽ ἀκούσας ἀπηλλάγη·	τὸν	αὐτὸν δὲ λόγον τοῦτον οἱ
[16, 3]	τοῦ Φιλίππου ναύαρχος. Κατὰ δὲ	τὸν	αὐτὸν καιρὸν Διονυσόδωρος καὶ Δεινοκράτης,
[16, 6]	τὴν Ἀσίαν ὅρμους. Κατὰ δὲ	τὸν	αὐτὸν καιρὸν οἱ πρὸς τοὺς
[16, 39]	ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐν τοῖς ὑπομνήμασι,	τὸν	αὐτὸν τρόπον χρὴ καὶ κοινῇ
[16, 6]	δὲ Διονυσόδωρος ὑπονοήσας τὸ περὶ	τὸν	αὑτοῦ βασιλέα γεγονός, ἥθροιζε τὰς
[16, 24]	δῆμος ἐξέπεμπε πρεσβευτὰς πρὸς Ἄτταλον	τὸν	βασιλέα τοὺς ἅμα μὲν εὐχαριστήσοντας
[16, 26]	τῷ Φιλίππῳ διότι Ῥωμαῖοι παρακαλοῦσι	τὸν	βασιλέα τῶν μὲν Ἑλλήνων μηδενὶ
[16, 9]	ἀνθ᾽ ἑαυτοῦ ταῖς δυνάμεσι, μετήλλαξε	τὸν	βίον ἐκ τῶν τραυμάτων, ἀνὴρ
[16, 22]	τινα χρόνον ἐν τῇ φυλακῇ	τὸν	βίον μετήλλαξε. Τούτων δὲ συντελεσθέντων
[16, 13]	τί διοίσομεν τῶν ἀπὸ τούτου	τὸν	βίον ποριζομένων; ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοι
[16, 20]	λόγων εὐχαριστίαις· ὁ δὲ πυνθανόμενος	τὸν	γινόμενον ἐκ πάντων ἔπαινον ὑπὲρ
[16, 17]	τεταγμένους ἐν τοῖς ἐπιπέδοις κεῖσθαι.	Τὸν	δ᾽ Ἀντίοχον ἐπὶ μὲν τὴν
[16, 2]	τοὺς μὲν Ῥοδίους ἐκποδὼν γενέσθαι,	τὸν	δ᾽ Ἄτταλον μηδέπω συμμεμιχέναι, δῆλον
[16, 1]	ἐλυμήνατο, τὸ μὲν ἄλσος ἐκτεμών,	τὸν	δὲ περίβολον διαρρίψας, τούς τε
[16, 21]	βαρέως αὐτοῦ τὴν αὐθάδειαν ὑπέφερον,	τὸν	δὲ Σωσίβιον ἐκ παραθέσεως ἐθαύμαζον.
[16, 3]	παραπεσὼν δὲ τοῖς πολεμίοις ἀπέβαλε	τὸν	δεξιὸν ταρσὸν τῆς νεώς, ὁμοῦ
[16, 34]	εἰς τὴν Ῥόδον πρεσβευταί, παρακαλοῦντες	τὸν	δῆμον εἰς τὰς πρὸς τὸν
[16, 25]	ἐξ αὐτοῦ γεγονότων εὐεργετημάτων εἰς	τὸν	δῆμον, ἐξαρίθμησις τῶν πεπραγμένων αὐτῷ
[16, 20]	παραγεγονόσι πρεσβευταῖς καὶ τοῖς περὶ	τὸν	Διόνυσον τεχνίταις, μάλιστα δὲ τοῖς
[16, 14]	τοῦ κινδύνου μιᾶς νηὸς ἐπαραμένης	τὸν	δόλωνα διὰ τὸ τετρωμένην αὐτὴν
[16, 2]	ἐξῆν γε τελεῖν τῷ Φιλίππῳ	τὸν	εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν πλοῦν. Ἐξ
[16, 28]	Σηστοῦ καὶ Ἀβύδου διαστήματος ποιησάμενον	τὸν	εἴσπλουν. Ὥσπερ δὲ πρός τινα
[16, 23]	ἐπινοίας. Ἅμα μὲν γὰρ ἠγωνία	τὸν	ἐκ τῶν Βαργυλίων ἔκπλουν καὶ
[16, 28]	Ἡρακλέους στήλας πόρον τοῦ κατὰ	τὸν	Ἑλλήσποντον· ὁ μὲν γάρ ἐστιν
[16, 5]	καὶ καταλιπούσης ἐν τῷ σκάφει	τὸν	ἔμβολον, συνέβη δὴ τὴν μὲν
[16, 5]	ἐπιβοηθήσαντος αὐτῷ Φιλοστράτου καὶ συναναδεξαμένου	τὸν	ἐνεστῶτα κίνδυνον εὐψύχως. Συνάψας δὲ
[16, 3]	τῶν Μακεδόνων εὐψύχως ἀγωνιζομένων εἰς	τὸν	ἔσχατον παρεγένετο κίνδυνον. Ἀττάλου δ᾽
[16, 15]	ἐπὶ τὴν Σελλασίαν, ἀλλ᾽ οὐδὲ	τὸν	Εὐρώταν δέον ἐστὶ διαβαίνειν τὸν
[16, 15]	ἐκ τῆς. Λακεδαίμονος καὶ διαβάντα	τὸν	Εὐρώταν ποταμὸν παρὰ τὸν Ὁπλίτην
[16, 14]	μόνον τὸν Φίλιππον, ἀλλὰ καὶ	τὸν	Ἡρακλείδην στεφανῶσαι διὰ τὴν ἔφοδον,
[16, 33]	ὥρμων ἀμελλήτως κατὰ συγγενείας ἐπὶ	τὸν	θάνατον. ~Ὅτι παρῆσαν μετὰ τὴν
[16, 4]	τῆς ἀναγωγῆς συνῆψαν τοῖς περὶ	τὸν	Θεοφιλίσκον, τότε κατὰ πρόσωπον ἀντιπρώρρους
[16, 3]	κατὰ μέσον τὸ κύτος ὑπὸ	τὸν	θρανίτην σκαλμὸν ἐδέθη, τοῦ κυβερνήτου
[16, 22]	κατέλιπον χαρᾶς. Ὡς δὲ καὶ	τὸν	θρίαμβον εἰσῆγε, τότε καὶ μᾶλλον
[16, 30]	ἀγορὰν συναγαγεῖν, ὁμοίως δὲ καὶ	τὸν	ἱματισμὸν τὸν ἀξιόλογον εἰς τὴν
[16, 15]	ἄλληλα, καὶ τὰ μὲν κατὰ	τὸν	Ἰσθμόν ἐστι καὶ τὰς Σκιράδας
[16, 15]	Κορίνθου τὴν ὁρμὴν καὶ διαπορευθεὶς	τὸν	Ἰσθμὸν καὶ συνάψας ταῖς Σκειρωνίσιν
[16, 28]	τῶν πορθμῶν, πολλαπλάσιον εἶναι συμβαίνει	τὸν	καθ᾽ Ἡρακλέους στήλας πόρον τοῦ
[16, 8]	φθορᾶς ἀνθρώπων, παρ᾽ αὐτὸν μὲν	τὸν	καιρὸν πᾶς ὁ πόρος ἐπληρώθη
[16, 21]	τοῦ βασιλέως σῶμα. Κατὰ δὲ	τὸν	καιρὸν τοῦτον ἀνακομιζόμενος ἥκει παρὰ
[16, 23]	τῶν Βαργυλίων ἔκπλουν καὶ προεωρᾶτο	τὸν	κατὰ θάλατταν κίνδυνον, ἅμα δὲ
[16, 35]	τοὺς Ἀχαιοὺς εὐλαβῶς διακειμένους πρὸς	τὸν	κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον, ἐσπούδαζε κατὰ
[16, 24]	προγεγενημένης κοινοπραγίας μνημονεύοντας καὶ πρὸς	τὸν	κατὰ τοῦ Φιλίππου πόλεμον ἑτοίμους
[16, 25]	καιρούς, τελευταία δὲ παράκλησις εἰς	τὸν	κατὰ Φιλίππου πόλεμον, καὶ διορκισμός,
[16, 9]	τῶν τραυμάτων, ἀνὴρ καὶ κατὰ	τὸν	κίνδυνον ἀγαθὸς γενόμενος καὶ κατὰ
[16, 18]	τοὺς Αἰτωλῶν ἱππέας δυσχρηστεῖσθαι κατὰ	τὸν	κίνδυνον διὰ τὴν ἀσυνήθειαν τῆς
[16, 2]	μεταξὺ τοῦ πόρου κειμένας, ἀπεκαραδόκει	τὸν	κίνδυνον. Ἦν δὲ τῶν μὲν
[16, 31]	ἐλπίδας διὰ τὸ μέλλειν ποιεῖσθαι	τὸν	κίνδυνον πρὸς τοὺς Θετταλοὺς ἐν
[16, 28]	ἐνορμοῦντας. Ἐκτὸς δὲ τῆς εἰς	τὸν	λιμένα καταγωγῆς οὐδαμῶς οὐδαμῇ δυνατόν
[16, 18]	ἀποχώρησιν· μετὰ δὲ ταῦτα συστῆναι	τὸν	μέγιστον κίνδυνον, κυκλωθείσης τῆς φάλαγγος
[16, 5]	ἀρχὰς ἀγωνίζεσθαι γενναίως, τέλος δὲ	τὸν	μὲν Αὐτόλυκον ἐκπεσεῖν τρωθέντα μετὰ
[16, 17]	τοῖς θηρίοις. Ταῦτα δ᾽ ὑποθέμενος,	τὸν	μὲν νεώτερον Ἀντίοχόν φησιν, ὃν
[16, 17]	τῷ φωτὶ διαβιβάσαντα τὸν ποταμὸν	τὸν	μεταξὺ τῶν στρατοπέδων ἐν τοῖς
[16, 11]	πλείστοις Βαργυλιητικῷ συνωνύμως ταῖς περὶ	τὸν	μυχὸν αὐτοῦ πόλεσιν ἐκτισμέναις. Εὔχονται
[16, 15]	ᾧ φησιν ὁ Ζήνων ὁρμήσαντα	τὸν	Νάβιν ἐκ τῆς. Λακεδαίμονος καὶ
[16, 16]	ἐπάνοδον ἐκ τῆς Μεσσήνης πεποιῆσθαι	τὸν	Νάβιν κατὰ τὴν πύλην τὴν
[16, 14]	τέλος δὲ μετ᾽ ὀλίγων καταλειφθέντα	τὸν	ναύαρχον ἀναγκασθῆναι ταὐτὸ τοῖς προειρημένοις
[16, 18]	γὰρ αὐτὸν ἰδόντα τοὺς περὶ	τὸν	νεώτερον Ἀντίοχον ἐκ τοῦ διώγματος
[16, 11]	ταῦτα Μιλησίων, ἐπαγαγομένων τῶν προγόνων	τὸν	Νηλέως υἱὸν τοῦ κτίσαντος Μίλητον
[16, 15]	διαβάντα τὸν Εὐρώταν ποταμὸν παρὰ	τὸν	Ὁπλίτην προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ τῆς
[16, 8]	τὸ καλούμενον Ἄργεννον ἐδόκει πεποιῆσθαι	τὸν	ὅρμον ἐπὶ τῶν ναυαγίων. Ἀκόλουθα
[16, 15]	ἐπιβαλόντα κατὰ Φαρὰς παραγενέσθαι πρὸς	τὸν	Πάμισον ποταμόν. Ὑπὲρ ὧν οὐκ
[16, 24]	πυθόμενος καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων πρεσβευτὰς εἰς	τὸν	Πειραιᾶ, καὶ νομίζων ἀναγκαῖον εἶναι
[16, 24]	βασιλέως. Ἄτταλος δὲ καταπλεύσας εἰς	τὸν	Πειραιᾶ τὴν μὲν πρώτην ἡμέραν
[16, 33]	τοὺς Ἀβυδηνούς, δι᾽ Αἰγαίου ποιησάμενος	τὸν	πλοῦν εἰς Τένεδον, ὁμοίως δὲ
[16, 9]	μέλλειν καὶ παρασκευάζεσθαι τὰ πρὸς	τὸν	πόλεμον, ἀλλὰ πολεμεῖν ἐρρωμένως καὶ
[16, 25]	τοῖς Ἀθηναίοις ἐκφέρειν τῷ Φιλίππῳ	τὸν	πόλεμον. Ἀπεδέξαντο δὲ καὶ τοὺς
[16, 25]	ἕτοιμον ἦν τὸ πλῆθος ψηφίζεσθαι	τὸν	πόλεμον καὶ διὰ τὰ λεγόμενα
[16, 28]	ἡμᾶς εἰς τὴν Προποντίδα καὶ	τὸν	Πόντον ἀφικέσθαι μὴ οὐχὶ διὰ
[16, 28]	βίαν τοῦ ῥοῦ τοῦ κατὰ	τὸν	πόρον. ~Οὐ μὴν ἀλλ᾽ ὅ
[16, 17]	δύναμιν ἅμα τῷ φωτὶ διαβιβάσαντα	τὸν	ποταμὸν τὸν μεταξὺ τῶν στρατοπέδων
[16, 17]	μὲν τὴν ἑωθινὴν ἐκπέμψαι φησὶ	τὸν	πρεσβύτερον υἱὸν Ἀντίοχον ἔχοντα μέρος
[16, 33]	πρὸς τοὺς βασιλέας ὁρμὴν ἐξέπεμψαν	τὸν	προειρημένον, ὃς καὶ συμμίξας περὶ
[16, 25]	δὲ ταῦτα συναγαγόντες ἐκκλησίαν ἐκάλουν	τὸν	προειρημένον. Παραιτουμένου δὲ καὶ φάσκοντος
[16, 33]	βουλομένῳ δὲ πειθαρχεῖν ἑτοίμως ὑπάρξειν	τὸν	πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον. Τοῦ δὲ
[16, 15]	τὸν Εὐρώταν δέον ἐστὶ διαβαίνειν	τὸν	προτιθέμενον παρὰ Θαλάμας ποιεῖσθαι τὴν
[16, 39]	ἐνδεχομένων, σπουδάζοντες διαφυλάξαι τὴν πρὸς	τὸν	Πτολεμαῖον πίστιν. Διὸ καθάπερ καὶ
[16, 17]	τρέψασθαι τοὺς ἱππέας τοὺς περὶ	τὸν	Πτολεμαῖον τὸν Ἀερόπου καὶ καταδιώκειν,
[16, 18]	τῶν ἱππέων, καὶ τελευταῖον ἀποχωρῆσαι	τὸν	Σκόπαν ἀπὸ τοῦ κινδύνου. ~Ταῦτα
[16, 17]	πρώτην διασαφεῖν τὴν τῶν περὶ	τὸν	Σκόπαν ἔκταξιν, τῷ μὲν δεξιῷ
[16, 37]	συνέταξε ποιεῖσθαι τὴν ἀποχώρησιν ἐπὶ	τὸν	Σκοτίταν καὶ τὰ λοιπὰ πειθαρχεῖν
[16, 37]	τὴν στρατιὰν ἐν τοῖς περὶ	τὸν	Σκοτίταν προσαγορευομένοις τόποις, ὅς ἐστι
[16, 25]	καὶ τοὺς Ῥοδίους μεγαλομερῶς καὶ	τόν	τε δῆμον ἐστεφάνωσαν ἀριστείων στεφάνῳ
[16, 21]	περὶ τὴν αὐλὴν διὰ τὸ	τὸν	Τληπόλεμον καὶ τὰ πράγματα καὶ
[16, 21]	εὐθέως ἐζηλοτύπει καὶ παρετρίβετο πρὸς	τὸν	Τληπόλεμον. Πάντων δ᾽ αὐτῷ συγκατατιθεμένων
[16, 21]	ἐτόλμησαν ἐν τῷ μέσῳ καταμέμφεσθαι	τὸν	Τληπόλεμον, ὡς κακῶς χειρίζοντα τὰ
[16, 10]	ἐπιβολῆς αὐτῷ διὰ τὸ πετρώδη	τὸν	τόπον ὑπάρχειν ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον.
[16, 27]	ἐπίμονον ἀποδέξαιτο, οὐχ ὡς καθόλου	τὸν	τρόπον ἐπαινῶν, ἀλλ᾽ ὡς τὴν
[16, 22]	ἐκβαλεῖν ἐξ Ἰταλίας οὐδ᾽ ἀποτρίψασθαι	τὸν	ὑπὲρ αὑτῶν καὶ τῶν ἀναγκαίων
[16, 14]	καταπλαγέντας τὸ γεγονός, οὐ μόνον	τὸν	Φίλιππον, ἀλλὰ καὶ τὸν Ἡρακλείδην
[16, 6]	διὰ τὸ κατάγειν τοὺς περὶ	τὸν	Φίλιππον ἀναδεδεμένους τὴν βασιλικὴν ναῦν.
[16, 27]	δοκεῖ καὶ τότε γεγονέναι περὶ	τὸν	Φίλιππον· ἀσχάλλων γὰρ ἐπὶ τοῖς
[16, 32]	ἱερείας ἐκπέμπειν μετὰ στεμμάτων πρὸς	τὸν	Φίλιππον, δεησομένους καὶ παραδιδόντας αὐτῷ
[16, 34]	τὸν δῆμον εἰς τὰς πρὸς	τὸν	Φίλιππον διαλύσεις. Οἷς ἐπελθόντων τῶν
[16, 2]	αὐτῶν γενέσθαι διαλελυμένον, ἅτε πεπεισμένων	τὸν	Φίλιππον, καθάπερ εἶπον, ἔτι μένειν
[16, 32]	τοῖς πολεμίοις οὕτω τετολμηκότως ὥστε	τὸν	Φίλιππον, καίπερ ἐκ διαδοχῆς προβαλόμενον
[16, 1]	οὐκ ἐβούλετο δὲ σωματοποιεῖν ἀληθινῶς	τὸν	Φίλιππον. ~Ὅτι μετὰ τὸ συντελεσθῆναι
[16, 33]	πολιορκίας καὶ βουλόμενοι πρὸς αὐτὸν	τὸν	Φίλιππον ποιήσασθαι τοὺς λόγους κατὰ
[16, 29]	Ἰφιάδην καὶ Παντάγνωτον ἐκέλευον παραλαμβάνειν	τὸν	Φίλιππον τὴν πόλιν, τοὺς μὲν
[16, 16]	τῶν πραγμάτων ζήτησιν οὐδὲ περὶ	τὸν	χειρισμὸν τῆς ὑποθέσεως, ἀλλὰ περὶ
[16, 30]	δὲ τούτοις τὸν ἄργυρον καὶ	τὸν	χρυσὸν εἰς τὴν ἀγορὰν συναγαγεῖν,
[16, 30]	τὰς ἀρὰς τὸν ἄργυρον καὶ	τὸν	χρυσὸν εἰς τὴν θάλατταν. Μετὰ
[16, 17]	μεταξὺ τῶν θηρίων πληρῶσαι τοῖς	τοξόταις	καὶ σφενδονήταις, αὐτὸν δὲ μετὰ
[16, 28]	Ῥωμαίων τὰς ἐν τούτοις τοῖς	τόποις	ἀφορμὰς καὶ τὰς ἐπιβάθρας. Ἵνα,
[16, 37]	τοῖς περὶ τὸν Σκοτίταν προσαγορευομένοις	τόποις,	ὅς ἐστι μεταξὺ τῆς Τεγέας
[16, 15]	τῶν προηγουμένων ἐπιβαλεῖν τοῖς προειρημένοις	τόποις.	Τὸ δ᾽ αὐτὸ καὶ περὶ
[16, 16]	Ὁ δὲ ποταμὸς οὐ πολὺν	τόπον	ἀποσχὼν τῆς πηγῆς, καὶ κρυφθεὶς
[16, 10]	αὐτῷ διὰ τὸ πετρώδη τὸν	τόπον	ὑπάρχειν ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον. Τὰς
[16, 16]	εὐθέως κρυφθέντα καὶ πολὺν ἐνεχθέντα	τόπον	ὑπὸ γῆς ἐκβάλλειν περὶ Λυκόαν
[16, 9]	τῆς ἐν Κέῳ τετραπόλεως Βαβράντιον,	τόπος	περὶ Χίον. Κάνδασα φρούριον Καρίας.
[16, 1]	λείας μάλιστα περὶ τούτους τοὺς	τόπους.	Ἀποπεσὼν δὲ καὶ ταύτης τῆς
[16, 37]	εἰς τοὺς κατὰ τὴν ἐνέδραν	τόπους,	διαναστάντων τῶν Ἀχαιῶν οἱ μὲν
[16, 32]	τὰ πρόσωπα καὶ τοὺς γυμνοὺς	τόπους	εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν ἦγον. Ἐπιγενομένης
[16, 15]	ἐπὶ τοὺς κατὰ Σελλασίαν ἀφίκετο	τόπους·	ἐντεῦθεν δ᾽ ἐπὶ Θαλάμας ἐπιβαλόντα
[16, 38]	Σκόπας ὁρμήσας εἰς τοὺς ἄνω	τόπους	κατεστρέψατο ἐν τῷ χειμῶνι τὸ
[16, 18]	τῆς δυνάμεως προκαταλαβόμενος τοὺς ὑπερδεξίους	τόπους;	οὗτος μὲν γὰρ οὐδ᾽ εἰς
[16, 17]	ὀρεινῆς τοὺς ὑπερκειμένους τῶν πολεμίων	τόπους,	τὴν δὲ λοιπὴν δύναμιν ἅμα
[16, 19]	γραφῶν. Περὶ δὲ τῆς τῶν	τόπων	ἀγνοίας τῶν κατὰ τὴν Λακωνικὴν
[16, 28]	ἱστορηκέναι διὰ τὴν ἰδιότητα τῶν	τόπων·	κεφαλαιωδῶς γε μὴν ὑπομνῆσαι τοὺς
[16, 1]	αὐτὸν ἀπήρυκον διὰ τὰς τῶν	τόπων	ὀχυρότητας οἱ τὸ Πέργαμον παραφυλάττοντες·
[16, 28]	οὕτως ἐξ αὐτῶν τῶν ὑποκειμένων	τόπων	ὡς ἐκ τῆς παραθέσεως καὶ
[16, 8]	ἐξέπληττε τοὺς θεωμένους· γενομένης γὰρ	τοσαύτης	φθορᾶς ἀνθρώπων, παρ᾽ αὐτὸν μὲν
[16, 4]	παρὰ τοῦ Φιλίππου λέμβοι, κατὰ	τοσοῦτον	διέφερον οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον
[16, 17]	λέξεως κατασκευὴν δῆλός ἐστιν ἐπὶ	τοσοῦτον	ἐσπουδακὼς ὡς ὑπερβολὴν τερατείας μὴ
[16, 17]	τῶν γε μὴν πραγμάτων ἐπὶ	τοσοῦτον	ὠλιγώρηκεν ὥστε πάλιν ἀνυπέρβλητον εἶναι
[16, 8]	Χίον. Ὁ δὲ Φίλιππος, οὐδέποτε	τοσούτους	ἄνδρας ἀπολωλεκὼς οὔτε κατὰ γῆν
[16, 30]	ὥστ᾽ ἐπειδὰν πέσῃ τὸ διατείχισμα,	τότ᾽	ἐπὶ τοῦ πτώματος διαμάχεσθαι καὶ
[16, 27]	ἕν τί μοι δοκεῖ καὶ	τότε	γεγονέναι περὶ τὸν Φίλιππον· ἀσχάλλων
[16, 26]	πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς ἐν Αἰγίῳ.	Τότε	δὲ διὰ τοῦ Νικάνορος τῷ
[16, 21]	τὴν βασιλείαν, οὐ παρόντος αὐτοῦ,	τότε	δὴ παροξυνθεὶς συνῆγε τὸ συνέδριον
[16, 22]	ὁ τῶν Μασαισυλίων βασιλεὺς ἤχθη	τότε	διὰ τῆς πόλεως ἐν τῷ
[16, 27]	ἐπ᾽ ὀλίγων γίνεσθαι. Διὸ καὶ	τότε	δικαίως ἄν τις τὴν μὲν
[16, 22]	αὑτῶν καὶ τῶν ἀναγκαίων κίνδυνον,	τότε	δοκοῦντες ἤδη βεβαίως οὐ μόνον
[16, 22]	δὲ καὶ τὸν θρίαμβον εἰσῆγε,	τότε	καὶ μᾶλλον ἔτι διὰ τῆς
[16, 4]	συνῆψαν τοῖς περὶ τὸν Θεοφιλίσκον,	τότε	κατὰ πρόσωπον ἀντιπρώρρους τάξαντες τὰς
[16, 14]	ταὐτὸ τοῖς προειρημένοις πράττειν, καὶ	τότε	μὲν εἰς τὴν Μυνδίαν ἀπουρώσαντας
[16, 18]	βασιλέως υἱούς, ὄντος ἑνὸς τοῦ	τότε	συνεστρατευμένου. Πῶς δ᾽ ὁ Σκόπας
[16, 24]	ἀπαντήσεως καὶ τῆς ὅλης ἀποδοχῆς	τοῦ	βασιλέως. Ἄτταλος δὲ καταπλεύσας εἰς
[16, 6]	πιθανότης τοῖς ἀνθρώποις ὡς ἀπολωλότος	τοῦ	βασιλέως Ἀττάλου διὰ τὸ κατάγειν
[16, 27]	τρόπῳ κατανέστη τῶν Ῥοδίων καὶ	τοῦ	βασιλέως Ἀττάλου, καὶ καθίκετο τῶν
[16, 8]	ἡμέραν ἔτι περὶ ταῦτα γινομένου	τοῦ	βασιλέως διαπεμψάμενοι πρὸς ἀλλήλους ἐπέπλευσαν
[16, 7]	δὲ δύο τετρήρεις καὶ τὸ	τοῦ	βασιλέως σκάφος. Τῶν δὲ Ῥοδίων
[16, 21]	ἦν ἡ σφραγὶς καὶ τὸ	τοῦ	βασιλέως σῶμα. Κατὰ δὲ τὸν
[16, 39]	ὑπερθησόμεθα τὴν διήγησιν. ~Ὅτι Ἀντιόχου	τοῦ	βασιλέως τὴν τῶν Γαζαίων πόλιν
[16, 18]	Εἰκότως· δύο γὰρ Ἀντιόχους ὑπέθετο	τοῦ	βασιλέως υἱούς, ὄντος ἑνὸς τοῦ
[16, 20]	συνῆγε καὶ τὸ πλεῖον μέρος	τοῦ	βίου περὶ ταῦτα καὶ σὺν
[16, 20]	εὖ παρὰ τὴν προσδοκίαν καὶ	τοῦ	γεγονότος χάριν καὶ τοῦ μέλλοντος
[16, 25]	συμφέρειν πρὸς τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς.	Τοῦ	δὲ πεισθέντος καὶ γράψαντος εἰσήνεγκαν
[16, 6]	παραβοηθήσων ταύτῃ μετὰ δύο τετρήρων.	Τοῦ	δὲ πολεμίου σκάφους ἐγκλίναντος καὶ
[16, 33]	ὑπάρξειν τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον.	Τοῦ	δὲ Φιλίππου βουλομένου διδάσκειν ὅτι
[16, 29]	ἐσθῆτος τῆς περὶ τὸ σῶμα.	Τοῦ	δὲ Φιλίππου προστάττοντος περὶ πάντων
[16, 2]	δοὺς τὸ σύνθημα τοῖς ἐπὶ	τοῦ	δεξιοῦ καὶ παραγγείλας ἀντιπρώρρους ποιεῖν
[16, 6]	~Οὐ μὴν ἀλλὰ παρὰ πολὺ	τοῦ	δεξιοῦ κέρατος κατακρατούντων τῶν περὶ
[16, 18]	φαντασίας. Ἀλλ᾽ οἱ μὲν ἐπὶ	τοῦ	δεξιοῦ ταχθέντες ἐξ ἀρχῆς ἀκέραιοι
[16, 16]	πρόνοιαν ποιεῖσθαι καὶ σπουδάζειν ὑπὲρ	τοῦ	δεόντως ἐξαγγέλλειν τὰς πράξεις δῆλον
[16, 32]	τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείρια. ~Πεσόντος γὰρ	τοῦ	διατειχίσματος, ἐπιβάντες ἐπὶ τὸ πτῶμα
[16, 11]	Θεόπομπος, φήσας τοὺς εἰς τὸ	τοῦ	Διὸς ἄβατον ἐμβάντας κατ᾽ Ἀρκαδίαν
[16, 18]	περὶ τὸν νεώτερον Ἀντίοχον ἐκ	τοῦ	διώγματος ἐπιφαινομένους κατὰ νώτου τοῖς
[16, 6]	τῶν τούτοις παρεπομένων σκευῶν, ἀφέμενοι	τοῦ	διώκειν ἀπένευσαν ἐπὶ τὴν τούτων
[16, 11]	πίπτει θεωρίας, ἀλλὰ καὶ τῆς	τοῦ	δυνατοῦ. Τὸ γὰρ φάσκειν ἔνια
[16, 28]	καθ᾽ ἡμᾶς. Εὐκαιρότερον μέντοι γε	τοῦ	καθ᾽ Ἡρακλείους στήλας στόματός ἐστι
[16, 28]	θάλατταν εἰσπλεῦσαι μὴ οὐχὶ διὰ	τοῦ	καθ᾽ Ἡρακλέους στήλας περαιωθέντα στόματος,
[16, 13]	ὠφελείας χάριν, ἀλλὰ δόξης καὶ	τοῦ	καθήκοντος ἀνδράσι πολιτικοῖς. Τῷ δὲ
[16, 15]	δὲ τοῖς προειρημένοις γράφουσι περὶ	τοῦ	κατὰ Μεσσηνίους παρασπονδήματος. Ἐν ᾧ
[16, 28]	τὸν καθ᾽ Ἡρακλέους στήλας πόρον	τοῦ	κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον· ὁ μὲν
[16, 28]	ὀξύτητα καὶ βίαν τοῦ ῥοῦ	τοῦ	κατὰ τὸν πόρον. ~Οὐ μὴν
[16, 3]	πληγήν, ἐπὶ πολὺ τῶν ἐπὶ	τοῦ	καταστρώματος ἀγωνισαμένων τέλος ἐβύθισε τὴν
[16, 6]	κακῶς πάσχοντες, ἐξέλυον αὑτοὺς ἐκ	τοῦ	κινδύνου μετὰ προφάσεως κατὰ μέρη
[16, 14]	γενέσθαι τοῖς πολεμίοις, ἐκ δὲ	τοῦ	κινδύνου μιᾶς νηὸς ἐπαραμένης τὸν
[16, 18]	τελευταῖον ἀποχωρῆσαι τὸν Σκόπαν ἀπὸ	τοῦ	κινδύνου. ~Ταῦτα δέ μοι δοκεῖ,
[16, 6]	μίαν πεντήρη τῶν ἰδίων ἐκτὸς	τοῦ	κινδύνου τετρωμένην καὶ βαπτιζομένην ὑπὸ
[16, 29]	μόλις ἀνασπάσαι τοὺς πολεμίους ἐκ	τοῦ	κινδύνου. Τοῖς δὲ κατὰ γῆν
[16, 18]	ἅμα δ᾽ ἔσχατος ἀναλέλυκεν ἐκ	τοῦ	κινδύνου; φησὶ γὰρ αὐτὸν ἰδόντα
[16, 13]	ἀποφαίνουσι καὶ τῇ κατὰ μέρος	τοῦ	κινδύνου χρείᾳ καὶ συντελείᾳ καὶ
[16, 32]	πτώματος, τῶν δὲ λοιπῶν ὑπὸ	τοῦ	κόπου καὶ τῶν τραυμάτων ἀδυνατούντων,
[16, 15]	καὶ τὰς Σκιράδας πρὸς ἀνατολὰς	τοῦ	Κορίνθου, τὰ δὲ κατὰ τὴν
[16, 11]	τῶν προγόνων τὸν Νηλέως υἱὸν	τοῦ	κτίσαντος Μίλητον διὰ τὴν ἐν
[16, 3]	ὑπὸ τὸν θρανίτην σκαλμὸν ἐδέθη,	τοῦ	κυβερνήτου τὴν ὁρμὴν τῆς νεὼς
[16, 15]	πάντα συλλήβδην ὥστε μηδὲν διαφέρειν	τοῦ	λέγειν ὅτι ποιησάμενός τις ἐκ
[16, 16]	Λυκόαν, ἤδη προσειληφὼς καὶ τὸ	τοῦ	Λουσίου ῥεῦμα καὶ παντελῶς ἄβατος
[16, 23]	πολλὰς καὶ ποικίλας εἶχε περὶ	τοῦ	μέλλοντος ἐπινοίας. Ἅμα μὲν γὰρ
[16, 2]	ἠπορεῖτο καὶ δυσχρήστως διέκειτο περὶ	τοῦ	μέλλοντος. Οὐκ ἐπιδεχομένων δὲ τῶν
[16, 20]	καὶ τοῦ γεγονότος χάριν καὶ	τοῦ	μέλλοντος ὑπερεβάλλετο ταῖς τῶν λόγων
[16, 30]	τῶν προειρημένων. Ταῦτα δ᾽ ἐπικυρώσαντες	τοῦ	μὲν ἀντιμεταλλεύειν τοῖς πολεμίοις ἀπέστησαν,
[16, 7]	εἰς τὴν Χίον. ~Ἐφθάρησαν δὲ	τοῦ	μὲν Φιλίππου ναῦς ἐν μὲν
[16, 24]	κατὰ τὸ Δίπυλον, ἐξ ἑκατέρου	τοῦ	μέρους παρέστησαν τὰς ἱερείας καὶ
[16, 28]	Πόντον ἀφικέσθαι μὴ οὐχὶ διὰ	τοῦ	μεταξὺ Σηστοῦ καὶ Ἀβύδου διαστήματος
[16, 34]	Ῥώμης πρεσβευτῶν καὶ διαλεγομένων ὑπὲρ	τοῦ	μὴ ποιεῖσθαι διαλύσεις πρὸς Φίλιππον
[16, 14]	ὑπ᾽ αὐτοὺς τοὺς καιροὺς ὑπὸ	τοῦ	ναυάρχου πεμφθείσης περὶ τούτων τῇ
[16, 18]	φαλαγγίταις, καὶ διὰ τοῦτο τὰς	τοῦ	νικᾶν ἐλπίδας ἀπογνόντα, ποιεῖσθαι τὴν
[16, 31]	εἰς τέλος ἀπηλπισμένας ἔχοντες τὰς	τοῦ	νικᾶν ἐλπίδας διὰ τὸ μέλλειν
[16, 26]	ἐν Αἰγίῳ. Τότε δὲ διὰ	τοῦ	Νικάνορος τῷ Φιλίππῳ ταῦτα δηλώσαντες
[16, 28]	μελλόντων. Καθάπερ γὰρ οὐδ᾽ ἐκ	τοῦ	παρὰ μέν τισιν Ὠκεανοῦ προσαγορευομένου,
[16, 26]	Ἀθήναις ἐποιοῦντο τὴν διατριβήν, Νικάνορος	τοῦ	παρὰ Φιλίππου κατατρέχοντος τὴν Ἀττικὴν
[16, 21]	καὶ διὰ τὴν προσγεγενημένην ἐκ	τοῦ	πατρὸς εὐκαιρίαν· ὡς δὲ καταπλεύσας
[16, 31]	ἢ ζῶντες ἔτι πρόληψιν ἔχειν	τοῦ	πεσεῖσθαι τὰ σφέτερα τέκνα καὶ
[16, 22]	περὶ τὸν ἄνδρα καὶ τὴν	τοῦ	πλήθους εὔνοιαν πρὸς αὐτόν. Καὶ
[16, 11]	συντείνει πρὸς τὸ διασῴζειν τὴν	τοῦ	πλήθους εὐσέβειαν πρὸς τὸ θεῖον,
[16, 4]	τριημιολίαν. ~Τῶν δὲ λοιπῶν νεῶν	τοῦ	πλήθους ὁ κίνδυνος ἐφάμιλλος ἦν·
[16, 10]	στόμια τῶν ὀρυγμάτων, ὥστε διὰ	τοῦ	πλήθους τῆς σωρευομένης γῆς στοχαζομένους
[16, 3]	δυνηθέντος ἀναλαβεῖν· διὸ καὶ προσκρεμαμένου	τοῦ	πλοίου τοῖς ὅλοις ἐδυσχρηστεῖτο καὶ
[16, 10]	ἀπράκτους προσβολὰς διὰ τὴν ὀχυρότητα	τοῦ	πολίσματος αὖθις ἀπεχώρει, πορθῶν τὰ
[16, 2]	μετά τινων λέμβων, τὰς μεταξὺ	τοῦ	πόρου κειμένας, ἀπεκαραδόκει τὸν κίνδυνον.
[16, 38]	δ᾽ ἑάλωσαν αὐτῶν. ~ὁ δὲ	τοῦ	Πτολεμαίου στρατηγὸς Σκόπας ὁρμήσας εἰς
[16, 30]	πέσῃ τὸ διατείχισμα, τότ᾽ ἐπὶ	τοῦ	πτώματος διαμάχεσθαι καὶ διαποθνήσκειν πρὸς
[16, 32]	τῶν μὲν πλείστων τεθνεώτων ἐπὶ	τοῦ	πτώματος, τῶν δὲ λοιπῶν ὑπὸ
[16, 28]	διὰ τὴν ὀξύτητα καὶ βίαν	τοῦ	ῥοῦ τοῦ κατὰ τὸν πόρον.
[16, 38]	Σκόπας ἠδόξει καὶ διεβέβλητο νεανικῶς.	Τοῦ	Σκόπα νικηθέντος ὑπ᾽ Ἀντιόχου τὴν
[16, 25]	Κέων ἐπὶ τὰς νήσους μετὰ	τοῦ	στόλου. ~Ὅτι καθ᾽ ὃν χρόνον
[16, 17]	τὴν εὐχέρειαν καὶ τὴν ἀπειρίαν	τοῦ	συγγραφέως. Προθέμενος γὰρ πρώτην διασαφεῖν
[16, 8]	ποιούμενος ἀναίρεσιν τῶν ἐπιγινωσκομένων, χάριν	τοῦ	συναύξειν τὴν προειρημένην φαντασίαν. Ὅτι
[16, 24]	παρακαλέσοντας αὐτὸν ἐλθεῖν Ἀθήναζε χάριν	τοῦ	συνδιαλαβεῖν περὶ τῶν ἐνεστώτων. Ὁ
[16, 21]	παραθέσεως ἐθαύμαζον. Ἐδόκει γὰρ οὗτος	τοῦ	τε βασιλέως προεστάναι φρονιμώτερον ἢ
[16, 10]	ἐνεφάνιζε διότι πρὸς δύο πλέθρα	τοῦ	τείχους αὐτοῖς ἐξήρεισται, καὶ προσεπυνθάνετο
[16, 29]	Ἐπειδὴ δὲ τὸ μὲν ἐκτὸς	τοῦ	τείχους ἔπεσε διὰ τῶν ὀρυγμάτων,
[16, 25]	ἄλλων αὐτὴν κατεργασαμένων, ἀστοχήσειν αὐτοὺς	τοῦ	τῇ πατρίδι συμφέροντος. Τῆς δ᾽
[16, 11]	τῷ κόλπῳ τῷ μεταξὺ κειμένῳ	τοῦ	τῆς Μιλησίας Ποσειδίου καὶ τῆς
[16, 18]	τοῦ βασιλέως υἱούς, ὄντος ἑνὸς	τοῦ	τότε συνεστρατευμένου. Πῶς δ᾽ ὁ
[16, 3]	εἰς ἐμβολὴν αὐτὸς μὲν ἥμαρτε	τοῦ	τρῶσαι, παραπεσὼν δὲ τοῖς πολεμίοις
[16, 37]	πλῆθος τῶν ὠτακουστῶν καὶ κατασκόπων	τοῦ	τυράννου. Κατὰ δὲ τὴν ἡμέραν,
[16, 34]	μετὰ τὴν ἅλωσιν Ἀβύδου παρὰ	τοῦ	τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους εἰς τὴν
[16, 3]	ἐβύθισε τὴν ναῦν. Ἡ δὲ	τοῦ	Φιλίππου δεκήρης, ναυαρχὶς οὖσα, παραλόγως
[16, 5]	τὸ μὲν γὰρ δεξιὸν κέρας	τοῦ	Φιλίππου κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς
[16, 4]	ὅσον γὰρ ἐπλεόναζον οἱ παρὰ	τοῦ	Φιλίππου λέμβοι, κατὰ τοσοῦτον διέφερον
[16, 7]	Ἀττάλου πρὸς ἑβδομήκοντα, τῶν δὲ	τοῦ	Φιλίππου Μακεδόνες μὲν εἰς τρισχιλίους,
[16, 3]	οἷς ἦν καὶ Δημοκράτης ὁ	τοῦ	Φιλίππου ναύαρχος. Κατὰ δὲ τὸν
[16, 2]	κίνδυνον. Ἦν δὲ τῶν μὲν	τοῦ	Φιλίππου νεῶν τὸ πλῆθος τὸ
[16, 29]	Ἄβυδον κατοικοῦντες ὑπέμενον ἐρρωμένως τὰς	τοῦ	Φιλίππου παρασκευάς, καὶ τῶν τε
[16, 24]	μνημονεύοντας καὶ πρὸς τὸν κατὰ	τοῦ	Φιλίππου πόλεμον ἑτοίμους ὄντας περιχαρὴς
[16, 21]	καιρὸν τοῦτον ἀνακομιζόμενος ἥκει παρὰ	τοῦ	Φιλίππου Πτολεμαῖος ὁ Σωσιβίου. Καὶ
[16, 4]	ὡς δ᾽ οἱ μὲν παρὰ	τοῦ	Φιλίππου συνεπιστρέφειν ἤρξαντο παραβοηθοῦντες τοῖς
[16, 4]	μὲν περὶ τὸ δεξιὸν κέρας	τοῦ	Φιλίππου τοιαύτην εἶχε τὴν διάθεσιν
[16, 9]	καταπροεῖντο τοὺς καιρούς, δεδιότες τὴν	τοῦ	Φιλίππου τόλμαν. Νῦν δ᾽ ἐκεῖνος
[16, 23]	μεγαλοψυχίαν. ~Ὅτι Φίλιππος ὁ βασιλεὺς	τοῦ	χειμῶνος ἤδη καταρχομένου, καθ᾽ ὃν
[16, 36]	ἣν ἔδει προάγειν. Τοιούτου δὲ	τοῦ	χειρισμοῦ γενομένου κατὰ τὸ συνεχές,
[16, 36]	καὶ παραλαμβάνοντες ἀλλήλους προῆγον εἰς	τοὔμπροσθεν.	Τῷ δὲ μὴ τὸ ἴσον
[16, 27]	Φίλιππον δὲ καταμεμφομένους, νῦν δὲ	τοὐναντίον.	Τούτου γὰρ χάριν ἐν ἀρχαῖς
[16, 27]	δέον ὁρμῶσι, ποτὲ δ᾽ ἐπὶ	τοὐναντίον.	Ὧν ἕν τί μοι δοκεῖ
[16, 33]	Ἄτταλος ὁ βασιλεὺς ἀκούσας πολιορκεῖσθαι	τοὺς	Ἀβυδηνούς, δι᾽ Αἰγαίου ποιησάμενος τὸν
[16, 29]	μὲν ἀποσταυρώσας, τὰ δὲ περιχαρακώσας	τοὺς	Ἀβυδηνοὺς ἐπολιόρκει καὶ κατὰ γῆν
[16, 39]	καθάπερ καὶ κατ᾽ ἰδίαν ἐπισημαινόμεθα	τοὺς	ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐν τοῖς ὑπομνήμασι,
[16, 8]	ναυαγίων, ταῖς δ᾽ ἑξῆς ἡμέραις	τοὺς	αἰγιαλοὺς ἦν ἰδεῖν φύρδην σεσωρευμένους
[16, 23]	Ἀσίαν, φοβούμενος μὲν οὖν> καὶ	τοὺς	Αἰτωλοὺς καὶ τοὺς Ῥωμαίους· καὶ
[16, 18]	ἐστι. Πρὸς δὲ τούτοις φησὶ	τοὺς	Αἰτωλῶν ἱππέας δυσχρηστεῖσθαι κατὰ τὸν
[16, 1]	θεοὺς διετίθετο. Κατὰ μὲν γὰρ	τοὺς	ἀκροβολισμοὺς εὐχερῶς αὐτὸν ἀπήρυκον διὰ
[16, 24]	πρεσβευτὰς πρὸς Ἄτταλον τὸν βασιλέα	τοὺς	ἅμα μὲν εὐχαριστήσοντας ἐπὶ τοῖς
[16, 28]	τόπων· κεφαλαιωδῶς γε μὴν ὑπομνῆσαι	τοὺς	ἀναγινώσκοντας ἐπιστάσεως χάριν οὐκ ἄχρηστον
[16, 6]	τὰς σφετέρας ναῦς καὶ παρακαλῶν	τοὺς	ἄνδρας εὐθαρσεῖς εἶναι, διότι νικῶσι
[16, 25]	ἀποκαταστῆσαι τὰς αἰχμαλώτους γενομένας καὶ	τοὺς	ἄνδρας. Οἱ μὲν οὖν πρέσβεις
[16, 1]	πλεῖον τῆς ὀργῆς οὐκ εἰς	τοὺς	ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ εἰς τοὺς θεοὺς
[16, 27]	δ᾽ ἐν τούτῳ μάλιστα νικᾶν	τοὺς	ἀντιπάλους. ~Ὁ δὲ Φίλιππος ἐβούλετο
[16, 38]	Πτολεμαίου στρατηγὸς Σκόπας ὁρμήσας εἰς	τοὺς	ἄνω τόπους κατεστρέψατο ἐν τῷ
[16, 27]	μὲν εὐλογεῖν, ποτὲ δὲ ψέγειν	τοὺς	αὐτούς, ἐπειδὴ πολλάκις μὲν αἱ
[16, 26]	Αἰτωλοὺς ἐν Ναυπάκτῳ καὶ πρὸς	τοὺς	Ἀχαιοὺς ἐν Αἰγίῳ. Τότε δὲ
[16, 35]	φιλίας. ~Ὁ δὲ Φίλιππος ὁρῶν	τοὺς	Ἀχαιοὺς εὐλαβῶς διακειμένους πρὸς τὸν
[16, 36]	μήτε τῶν παραγινομένων, ἅμα πάντας	τοὺς	Ἀχαιοὺς καὶ κατὰ πάσας τὰς
[16, 33]	τὰς ἐντολάς, ἐπιστήσαντες τὴν πρὸς	τοὺς	βασιλέας ὁρμὴν ἐξέπεμψαν τὸν προειρημένον,
[16, 30]	πτώματος διαμάχεσθαι καὶ διαποθνήσκειν πρὸς	τοὺς	βιαζομένους. ~Ἐξ ὧν εἴποι τις
[16, 1]	κατασπῶν ἐρρίπτει τοὺς νεὼς καὶ	τοὺς	βωμούς, ἀλλὰ καὶ τοὺς λίθους
[16, 32]	ταῖς ἐπιδορατίσι τὰ πρόσωπα καὶ	τοὺς	γυμνοὺς τόπους εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν
[16, 23]	μὲν γὰρ ἁρπάζων καὶ κλέπτων,	τοὺς	δ᾽ ἀποβιαζόμενος, ἐνίους δὲ παρὰ
[16, 17]	τὸ λαιὸν κέρας τῆς φάλαγγος,	τοὺς	δ᾽ ἐπὶ τὸ δεξιόν, ἐν
[16, 13]	ἐπιμελῶς τοὺς μὲν ἀναγινώσκοντας παρατηρεῖν,	τοὺς	δὲ γράφοντας αὐτοὺς παραφυλάττεσθαι. ~Δῆλον
[16, 21]	καὶ διὰ τὸ Μακεδόσιν ὡμιληκέναι,	τοὺς	δὲ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀνδράποδα
[16, 5]	τῶν ὅπλων εἰς τὴν θάλατταν,	τοὺς	δὲ λοιποὺς ἐπιβάτας ἀποθανεῖν μαχομένους
[16, 5]	τὴν μὲν πληγεῖσαν αὔτανδρον καταδῦναι,	τοὺς	δὲ περὶ τὸν Αὐτόλυκον, εἰσρεούσης
[16, 14]	ἐπαύριον ἀναχθέντας εἰς Κῶ διᾶραι,	τοὺς	δὲ πολεμίους τὰς πεντήρεις ἐνάψασθαι
[16, 4]	Τὸ δὲ πολὺ κατὰ μὲν	τοὺς	διέκπλους παρασύροντες τῶν πολεμίων νεῶν
[16, 30]	Ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς πρῶτον μὲν	τοὺς	δούλους ἐλευθεροῦν, ἵνα συναγωνιστὰς ἔχοιεν
[16, 12]	πῶς ἐκβαλὼν τοὺς πολίτας ἠλευθέρωσε	τοὺς	δούλους καὶ συνῴκισε ταῖς τῶν
[16, 6]	ἡμιολίας, ἔτι δὲ τῶν λέμβων	τοὺς	ἐγγὺς ὄντας, ὥρμησε, καὶ διακλείσας
[16, 18]	ἐπὶ πόδα, τὰ δὲ θηρία	τοὺς	ἐγκλίνοντας ἐκδεχόμενα καὶ συμπίπτοντα τοῖς
[16, 11]	ψυχῆς· ὃ πεποίηκε Θεόπομπος, φήσας	τοὺς	εἰς τὸ τοῦ Διὸς ἄβατον
[16, 21]	τὴν ἡλικίαν, τήν τε πρὸς	τοὺς	ἐκτὸς ἀπάντησιν ἀξίαν ποιεῖσθαι τῆς
[16, 8]	αὐτοῦ παρῄρητο, πρὸς μέντοι γε	τοὺς	ἐκτὸς ἐπειρᾶτο κατὰ πάντα τρόπον
[16, 18]	κατὰ μέσην τὴν φάλαγγα τὸ	τοὺς	ἐλέφαντας ἐκπληττόμενον; ποῦ δ᾽ ὁ
[16, 3]	τὸ σκάφος καὶ τοὺς ἐπιβάτας	τοὺς	ἐν αὐτῷ διέφθειραν, ἐν οἷς
[16, 36]	κομίσησθε τὴν ἐπιστολήν, παραχρῆμα ποιήσασθε	τοὺς	ἐν ταῖς ἡλικίαις ἔχοντας τὰ
[16, 10]	σωρευομένης γῆς στοχαζομένους καταπλαγεῖς γενέσθαι	τοὺς	ἐν τῇ πόλει. Τὰς μὲν
[16, 27]	παραστατικῶς καὶ δαιμονίως ἐνήρμοσεν εἰς	τοὺς	ἐνεστῶτας καιρούς, καὶ τούτῳ τῷ
[16, 39]	δὲ παραπλήσιον ἐποίησαν καὶ κατὰ	τοὺς	ἐνεστῶτας καιρούς· οὐδὲν γὰρ ἀπέλειπον
[16, 25]	πεπραγμένων αὐτῷ πρὸς Φίλιππον κατὰ	τοὺς	ἐνεστῶτας καιρούς, τελευταία δὲ παράκλησις
[16, 25]	περὶ ὧν ὑπολαμβάνει συμφέρειν πρὸς	τοὺς	ἐνεστῶτας καιρούς. Τοῦ δὲ πεισθέντος
[16, 28]	δυνάμενον σκέπειν ἀπὸ παντὸς ἀνέμου	τοὺς	ἐνορμοῦντας. Ἐκτὸς δὲ τῆς εἰς
[16, 17]	αὐτῆς καὶ τοὺς ἱππεῖς πάντας	τοὺς	ἐπὶ τούτου τεταγμένους ἐν τοῖς
[16, 5]	δύο δὲ ναῦς πολεμίας τρώσας	τοὺς	ἐπιβάτας ἐξέβαλε. Ταχὺ δὲ περιχυθέντων
[16, 3]	μεροῖν, καὶ τὸ σκάφος καὶ	τοὺς	ἐπιβάτας τοὺς ἐν αὐτῷ διέφθειραν,
[16, 9]	μόνον τοὺς ζῶντας, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	ἐπιγενομένους ἐξεκαλέσαντο πρὸς τοὺς ὑπὲρ
[16, 19]	αὑτοῦ τοὺς καθ᾽ ἡμᾶς καὶ	τοὺς	ἐπιγινομένους, ἐὰν μὲν κατὰ πρόθεσιν
[16, 37]	τῶν Ἀχαιῶν εἰς Τεγέαν, ἐξαπέστειλε	τοὺς	ἐπιλέκτους, ὥστε νυκτερεύσαντας περὶ Σελλασίαν
[16, 24]	Ἀττάλῳ, καὶ κατένειμαν αὐτὸν εἰς	τοὺς	ἐπωνύμους τῶν ἀρχηγετῶν. ~Μετὰ δὲ
[16, 9]	τιμαῖς δι᾽ ὧν οὐ μόνον	τοὺς	ζῶντας, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπιγενομένους
[16, 1]	εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ εἰς	τοὺς	θεοὺς διετίθετο. Κατὰ μὲν γὰρ
[16, 33]	τοῦτο ποιῶσιν, ἀμυνούμεθα γενναίως, παρακαλέσαντες	τοὺς	θεούς Οὗτοι μὲν οὖν ταῦτ᾽
[16, 31]	μέλλειν ποιεῖσθαι τὸν κίνδυνον πρὸς	τοὺς	Θετταλοὺς ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐκ
[16, 8]	τὴν μάχην συμβαίνοντα πάντας ἐξέπληττε	τοὺς	θεωμένους· γενομένης γὰρ τοσαύτης φθορᾶς
[16, 32]	ἐπιβολῆς. Οὐ γὰρ μόνον ἐπὶ	τοὺς	θνήσκοντας τῶν πολεμίων ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο
[16, 30]	ἠνάγκασαν ἐπὶ τῶν ἐμπύρων ποιεῖσθαι	τοὺς	ἱερέας καὶ τὰς ἱερείας περὶ
[16, 30]	θάλατταν. Μετὰ δὲ ταῦτα παραστησάμενοι	τοὺς	ἱερέας ὤμνυον πάντες ἢ κρατήσειν
[16, 32]	ζωγρεῖν, ἅμα δὲ τῷ φωτὶ	τοὺς	ἱερεῖς καὶ τὰς ἱερείας ἐκπέμπειν
[16, 24]	μέρους παρέστησαν τὰς ἱερείας καὶ	τοὺς	ἱερεῖς. Μετὰ δὲ ταῦτα πάντας
[16, 17]	ἐκ τῆς ὀρεινῆς ἐπενεχθέντα τρέψασθαι	τοὺς	ἱππέας τοὺς περὶ τὸν Πτολεμαῖον
[16, 17]	τὸ δ᾽ εὐώνυμον αὐτῆς καὶ	τοὺς	ἱππεῖς πάντας τοὺς ἐπὶ τούτου
[16, 19]	κἂν ἐγὼ παρακαλέσαιμι περὶ αὑτοῦ	τοὺς	καθ᾽ ἡμᾶς καὶ τοὺς ἐπιγινομένους,
[16, 13]	πλείους αἰτίας. Καὶ γὰρ κατὰ	τοὺς	καιροὺς γεγόνασι καὶ προσέτι πεπολίτευνται
[16, 9]	τὰς χεῖρας πάντες ἂν καταπροεῖντο	τοὺς	καιρούς, δεδιότες τὴν τοῦ Φιλίππου
[16, 25]	αὐτῷ, μετὰ δὲ ταῦτα παρέντες	τοὺς	καιροὺς κοινωνεῖν βούλωνται τῆς εἰρήνης,
[16, 33]	αὐτῷ τὴν πόλιν. ~Κατὰ δὲ	τοὺς	καιροὺς τούτους Ἄτταλος ὁ βασιλεὺς
[16, 14]	τῷ πρυτανείῳ τῆς ὑπ᾽ αὐτοὺς	τοὺς	καιροὺς ὑπὸ τοῦ ναυάρχου πεμφθείσης
[16, 15]	παρὰ τὸ Πολιάσιον, ἕως ἐπὶ	τοὺς	κατὰ Σελλασίαν ἀφίκετο τόπους· ἐντεῦθεν
[16, 6]	αὐτὸν ἀπέπλει μετ᾽ ἀσφαλείας εἰς	τοὺς	κατὰ τὴν Ἀσίαν ὅρμους. Κατὰ
[16, 37]	Ἅμα δὲ τῷ παραβάλλειν εἰς	τοὺς	κατὰ τὴν ἐνέδραν τόπους, διαναστάντων
[16, 15]	Τὸ δ᾽ αὐτὸ καὶ περὶ	τοὺς	κατὰ τὴν Λακεδαίμονα συμβέβηκεν· ὁ
[16, 4]	καταφράκτων νεῶν ἔταξαν οἱ Μακεδόνες	τοὺς	λέμβους, ῥᾳδίαν ἂν καὶ σύντομον
[16, 1]	καὶ τοὺς βωμούς, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	λίθους ἔθραυε πρὸς τὸ μηδὲ
[16, 33]	πρὸς αὐτὸν τὸν Φίλιππον ποιήσασθαι	τοὺς	λόγους κατὰ τὰς ἐντολάς, ἐπιστήσαντες
[16, 4]	συμπλοκὰς διὰ τὸ γενναίως ἀμύνεσθαι	τοὺς	Μακεδόνας ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων ἐν
[16, 32]	Φίλιππον, καίπερ ἐκ διαδοχῆς προβαλόμενον	τοὺς	Μακεδόνας ἕως νυκτός, τέλος ἀποστῆναι
[16, 13]	καὶ τοῦτο τὸ μέρος ἐπιμελῶς	τοὺς	μὲν ἀναγινώσκοντας παρατηρεῖν, τοὺς δὲ
[16, 17]	πολεμίων τάξιν, τῶν δ᾽ ἱππέων	τοὺς	μὲν ἐπὶ τὸ λαιὸν κέρας
[16, 5]	λέμβων πλειόνων καὶ καταφράκτων νεῶν,	τοὺς	μὲν πλείστους ἀπέβαλε τῶν ἐπιβατῶν
[16, 2]	περὶ τὴν Λάδην ναυμαχίαν καὶ	τοὺς	μὲν Ῥοδίους ἐκποδὼν γενέσθαι, τὸν
[16, 29]	παραλαμβάνειν τὸν Φίλιππον τὴν πόλιν,	τοὺς	μὲν στρατιώτας ὑποσπόνδους ἀφέντα τοὺς
[16, 17]	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἐκτάττειν, τιθέντα	τοὺς	μὲν φαλαγγίτας ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν
[16, 17]	τῆς φάλαγγος ἐν διαστήματι καὶ	τοὺς	μετ᾽ Ἀντιπάτρου Ταραντίνους, τὰ δὲ
[16, 14]	ποιήσασθαι τὴν ἔπαυλιν, ἔτι δὲ	τοὺς	Μιλησίους, καταπλαγέντας τὸ γεγονός, οὐ
[16, 24]	Μετὰ δὲ ταῦτα πάντας μὲν	τοὺς	ναοὺς ἀνέῳξαν, ἐπὶ δὲ πᾶσι
[16, 1]	μόνον ἐνεπίμπρα καὶ κατασπῶν ἐρρίπτει	τοὺς	νεὼς καὶ τοὺς βωμούς, ἀλλὰ
[16, 32]	ἐπιβάντες ἐπὶ τὸ πτῶμα κατὰ	τοὺς	ὅρκους διεμάχοντο τοῖς πολεμίοις οὕτω
[16, 12]	πᾶσι τούτοις ὀφείλων καὶ κατὰ	τοὺς	ὅρκους καὶ κατὰ τὰς συνθήκας
[16, 29]	τοὺς μὲν στρατιώτας ὑποσπόνδους ἀφέντα	τοὺς	παρὰ Ῥοδίων καὶ παρ᾽ Ἀττάλου,
[16, 4]	μένειν τὰ ὅλα, πολὺ δὲ	τοὺς	περὶ τὸν Ἄτταλον ἐπικυδεστέρας ἔχειν
[16, 18]	κινδύνου; φησὶ γὰρ αὐτὸν ἰδόντα	τοὺς	περὶ τὸν νεώτερον Ἀντίοχον ἐκ
[16, 17]	ὀρεινῆς ἐπενεχθέντα τρέψασθαι τοὺς ἱππέας	τοὺς	περὶ τὸν Πτολεμαῖον τὸν Ἀερόπου
[16, 6]	βασιλέως Ἀττάλου διὰ τὸ κατάγειν	τοὺς	περὶ τὸν Φίλιππον ἀναδεδεμένους τὴν
[16, 29]	καὶ τὰς ναῦς μόλις ἀνασπάσαι	τοὺς	πολεμίους ἐκ τοῦ κινδύνου. Τοῖς
[16, 12]	Λακεδαιμονίων τύραννος, καὶ πῶς ἐκβαλὼν	τοὺς	πολίτας ἠλευθέρωσε τοὺς δούλους καὶ
[16, 12]	δὲ καὶ τίνα τρόπον κατὰ	τοὺς	προειρημένους καιροὺς σύμμαχος ὑπάρχων Αἰτωλοῖς,
[16, 6]	τὸν αὐτὸν καιρὸν οἱ πρὸς	τοὺς	Ῥοδίους ἀγωνιζόμενοι τῶν Μακεδόνων, πάλαι
[16, 13]	φασὶ τὸ νίκημα γεγονέναι κατὰ	τοὺς	Ῥοδίους. Ἐγὼ δὲ διότι μὲν
[16, 14]	τῆς καθολικῆς ἀποφάσεως νικῶντας ἀποφαίνουσι	τοὺς	Ῥοδίους, καὶ ταῦτα τῆς ἐπιστολῆς
[16, 23]	ἐν τοῖς Βαργυλίοις, θεωρῶν καὶ	τοὺς	Ῥοδίους καὶ τὸν Ἄτταλον οὐχ
[16, 25]	τὸν πόλεμον. Ἀπεδέξαντο δὲ καὶ	τοὺς	Ῥοδίους μεγαλομερῶς καὶ τόν τε
[16, 23]	οὖν> καὶ τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ	τοὺς	Ῥωμαίους· καὶ γὰρ οὐδ᾽ ἠγνόει
[16, 37]	ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἅμα τῷ σημῆναι	τοὺς	σκοποὺς τὴν καταδρομὴν τῶν πολεμίων
[16, 13]	ῥοπὰς διδόναι ταῖς αὑτῶν πατρίσι	τοὺς	συγγραφέας, συγχωρήσαιμ᾽ ἄν, οὐ μὴν
[16, 4]	διέκπλους παρασύροντες τῶν πολεμίων νεῶν	τοὺς	ταρσοὺς ἠχρείουν· μετὰ δὲ ταῦτα
[16, 4]	τοῖς σκάφεσι κατὰ πρύμναν ἐπιφερόμενοι	τοὺς	ταρσοὺς παρέλυον· ὡς δ᾽ οἱ
[16, 4]	τῶν λέμβων ποτὲ μὲν εἰς	τοὺς	ταρσούς, ὥστε δυσχρηστεῖν ταῖς εἰρεσίαις,
[16, 1]	ἐκτεμών, τὸν δὲ περίβολον διαρρίψας,	τούς	τε ναοὺς ἐκ θεμελίων ἀνέσκαψε,
[16, 1]	εὐπορήσειν λείας μάλιστα περὶ τούτους	τοὺς	τόπους. Ἀποπεσὼν δὲ καὶ ταύτης
[16, 9]	καὶ τοὺς ἐπιγενομένους ἐξεκαλέσαντο πρὸς	τοὺς	ὑπὲρ τῆς πατρίδος καιρούς. Κάρθαια,
[16, 18]	μέρους τινὸς τῆς δυνάμεως προκαταλαβόμενος	τοὺς	ὑπερδεξίους τόπους; οὗτος μὲν γὰρ
[16, 17]	δυνάμεως, ἵνα προκαταλάβηται τῆς ὀρεινῆς	τοὺς	ὑπερκειμένους τῶν πολεμίων τόπους, τὴν
[16, 22]	πλήθους εὔνοιαν πρὸς αὐτόν. Καὶ	τοῦτ᾽	εἰκότως ἐκ τῶν κατὰ λόγον
[16, 17]	ἱππέων καὶ τῶν εὐζώνων προτεταγμένων,	τοῦτ᾽	οὐκέτι συνορᾷ. ~Μετὰ δὲ ταῦτά
[16, 16]	πύλην τὴν φέρουσαν ἐπὶ Τεγέαν.	Τοῦτο	δ᾽ ἔστιν ἄλογον· πρόκειται γὰρ
[16, 19]	καλὸν γάρ· εἰ δὲ μὴ	τοῦτο	δυνατόν, τῶν ἀναγκαιοτάτων καὶ τῶν
[16, 33]	καθ᾽ αὑτὸν καὶ γὰρ ἦν	τοῦτο	κατ᾽ ἀλήθειαν μάλιστα δ᾽ ὅτι
[16, 33]	πολεμεῖν ἡμῖν· ἐὰν δὲ καὶ	τοῦτο	ποιῶσιν, ἀμυνούμεθα γενναίως, παρακαλέσαντες τοὺς
[16, 2]	καταμάθοι τὸ μανιώδη γενόμενον Φίλιππον	τοῦτο	πρᾶξαι. Τί οὖν ἦν τὸ
[16, 16]	οὐ μικρά, μεγάλα δὲ συμβάλλεται	τοῦτο	πρὸς τὴν ἱστορίαν οὐ μὴν
[16, 4]	τὰς πληγάς. Σπανίως δ᾽ εἰς	τοῦτο	συγκατέβαινον· καθόλου γὰρ ἐξέκλινον τὰς
[16, 18]	νώτου τοῖς φαλαγγίταις, καὶ διὰ	τοῦτο	τὰς τοῦ νικᾶν ἐλπίδας ἀπογνόντα,
[16, 13]	τοῖς προειρημένοις. Διὸ δεῖ καὶ	τοῦτο	τὸ μέρος ἐπιμελῶς τοὺς μὲν
[16, 24]	νομίζων ἀναγκαῖον εἶναι τὸ συμμῖξαι	τούτοις,	ἀνήχθη κατὰ σπουδήν. Ὁ δὲ
[16, 2]	τρεῖς καὶ πεντήκοντα, σὺν δὲ	τούτοις	ἄφρακτα λέμβοι δὲ σὺν ταῖς
[16, 20]	βίου περὶ ταῦτα καὶ σὺν	τούτοις	εἶχε τὴν διατριβήν. Ὃν δέ
[16, 8]	ἐπὶ τῶν ναυαγίων. Ἀκόλουθα δὲ	τούτοις	ἔπραττε καὶ κατὰ τὴν ἑξῆς
[16, 12]	Αἰτωλοῖς, Ἠλείοις, Μεσσηνίοις, καὶ πᾶσι	τούτοις	ὀφείλων καὶ κατὰ τοὺς ὅρκους
[16, 6]	καὶ πορφυρῶν ἱματίων καὶ τῶν	τούτοις	παρεπομένων σκευῶν, ἀφέμενοι τοῦ διώκειν
[16, 6]	γὰρ ἐποίησάν τι τεχνικὸν ἐν	τούτοις	τοῖς καιροῖς οἱ περὶ τὸν
[16, 28]	ἐβούλετο παρελέσθαι Ῥωμαίων τὰς ἐν	τούτοις	τοῖς τόποις ἀφορμὰς καὶ τὰς
[16, 30]	εἰς τὸ γυμνάσιον, ἑξῆς δὲ	τούτοις	τὸν ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν
[16, 16]	εἰς τὴν Μεσσηνίαν. ~Πρὸς δὲ	τούτοις	φησὶ τὴν ἐπάνοδον ἐκ τῆς
[16, 18]	ἢ πολέμιός ἐστι. Πρὸς δὲ	τούτοις	φησὶ τοὺς Αἰτωλῶν ἱππέας δυσχρηστεῖσθαι
[16, 21]	σῶμα. Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν	τοῦτον	ἀνακομιζόμενος ἥκει παρὰ τοῦ Φιλίππου
[16, 17]	πολεμίων ἔχοντα τὴν κατάφρακτον ἵππον,	τοῦτον	ἐκ τῆς ὀρεινῆς ἐπενεχθέντα τρέψασθαι
[16, 26]	ἀπηλλάγη· τὸν αὐτὸν δὲ λόγον	τοῦτον	οἱ Ῥωμαῖοι καὶ πρὸς Ἠπειρώτας
[16, 27]	δὲ καταμεμφομένους, νῦν δὲ τοὐναντίον.	Τούτου	γὰρ χάριν ἐν ἀρχαῖς τῆς
[16, 6]	τὴν γῆν ἐκβαλεῖν τὰ σκάφη.	Τούτου	δὲ συμβάντος αὐτὸς μὲν ὁ
[16, 17]	τοὺς ἱππεῖς πάντας τοὺς ἐπὶ	τούτου	τεταγμένους ἐν τοῖς ἐπιπέδοις κεῖσθαι.
[16, 13]	χάριτος, τί διοίσομεν τῶν ἀπὸ	τούτου	τὸν βίον ποριζομένων; ὥσπερ γὰρ
[16, 33]	πόλιν. ~Κατὰ δὲ τοὺς καιροὺς	τούτους	Ἄτταλος ὁ βασιλεὺς ἀκούσας πολιορκεῖσθαι
[16, 13]	Ζήνων καὶ Ἀντισθένης οἱ Ῥόδιοι.	Τούτους	δ᾽ ἀξίους εἶναι κρίνω διὰ
[16, 30]	δύνασθαι τὸ κριθὲν ἐπιτελεῖν, καὶ	τούτους	ἐξώρκισαν ἐναντίον ἁπάντων τῶν πολιτῶν
[16, 1]	νομίζων εὐπορήσειν λείας μάλιστα περὶ	τούτους	τοὺς τόπους. Ἀποπεσὼν δὲ καὶ
[16, 37]	λοιπὰ πειθαρχεῖν Διδασκαλώνδᾳ τῷ Κρητί·	τούτῳ	γὰρ ἐπεπιστεύκει καὶ διετέτακτο περὶ
[16, 11]	ἐμβάντας κατ᾽ Ἀρκαδίαν ἀσκίους γίνεσθαι.	Τούτῳ	δὲ παραπλήσιόν ἐστι καὶ τὸ
[16, 20]	ἡμέρας ἀπεμέριζε πρὸς ἐντεύξεις, ἐν	τούτῳ	διεδίδου, μᾶλλον δ᾽ εἰ δεῖ
[16, 27]	ἑαυτῶν προθέσεις, τινὰς δ᾽ ἐν	τούτῳ	μάλιστα νικᾶν τοὺς ἀντιπάλους. ~Ὁ
[16, 16]	καὶ δῆλός ἐστι πολλάκις ἐπὶ	τούτῳ	σεμνυνόμενος, καθάπερ καὶ πλείους ἕτεροι
[16, 27]	εἰς τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς, καὶ	τούτῳ	τῷ τρόπῳ κατανέστη τῶν Ῥοδίων
[16, 6]	τοῦ διώκειν ἀπένευσαν ἐπὶ τὴν	τούτων	ἁρπαγήν. Διὸ συνέβη τὸν Ἄτταλον
[16, 32]	ἐμάχοντο παραβόλως, ἀλλ᾽ ὅτε τι	τούτων	ἀχρειωθὲν ἀδυνατήσειεν ἢ μετὰ βίας
[16, 20]	ἐν τοῖς ὅπλοις, ἀπὸ δὲ	τούτων	γινόμενος εὐθέως πότους συνῆγε καὶ
[16, 22]	τῇ φυλακῇ τὸν βίον μετήλλαξε.	Τούτων	δὲ συντελεσθέντων οἱ μὲν ἐν
[16, 12]	τὴν Σπάρτην, ἐν τοῖς πρὸ	τούτων	δεδηλώκαμεν. Πῶς δὲ καὶ τίνα
[16, 2]	τοῖς τῶν Βυζαντίων, μετὰ δὲ	τούτων	ἐννέα τριημιολίαι καὶ τριήρεις τρεῖς
[16, 1]	τῷ προνενοῆσθαι τὸν Ἄτταλον ὑπὲρ	τούτων	ἐπιμελῶς. Λοιπὸν εἰς τὰ τῶν
[16, 31]	μέρος ἡμεῖς ἐν τοῖς πρὸ	τούτων	ἱστορήκαμεν. Ἀβυδηνοὶ δέ, συγκεκλεισμένοι καὶ
[16, 7]	πέντε καὶ εἴκοσι καὶ τὰ	τούτων	πληρώματα· ἐν δὲ τῇ πρὸς
[16, 18]	ἁπλῶς γὰρ οὐδὲν εἴρηται περὶ	τούτων.	Ποῦ δ᾽ ὁ πρεσβύτερος τῶν
[16, 14]	ὑπὸ τοῦ ναυάρχου πεμφθείσης περὶ	τούτων	τῇ τε βουλῇ καὶ τοῖς
[16, 33]	τί δαὶ νῦν Ἀβυδηνοί; καὶ	τούτων	τίς ἔφη σοὶ πρότερος ἐπέβαλε
[16, 13]	γραφόντων πράξεις γεγράφασι καὶ περὶ	τούτων	τῶν καιρῶν, ἐν οἷς τά
[16, 34]	τοῖς Ῥωμαίοις καὶ στοχάζεσθαι τῆς	τούτων	φιλίας. ~Ὁ δὲ Φίλιππος ὁρῶν
[16, 4]	τοῖς δὲ πολεμίοις ὕφαλα τὰ	τραύματα	διδόντες ἀβοηθήτους ἐσκεύαζον τὰς πληγάς.
[16, 5]	ἐπιφανῶς ἀγωνισαμένους, αὐτὸς δὲ τρία	τραύματα	λαβὼν καὶ παραβόλως τῇ τόλμῃ
[16, 32]	ὑπὸ τοῦ κόπου καὶ τῶν	τραυμάτων	ἀδυνατούντων, συναγαγόντες ὀλίγους τινὰς τῶν
[16, 9]	μετήλλαξε τὸν βίον ἐκ τῶν	τραυμάτων,	ἀνὴρ καὶ κατὰ τὸν κίνδυνον
[16, 5]	σωματικῇ δυνάμει παραλυόμενος ὑπὸ τῶν	τραυμάτων,	τῇ δὲ τῆς ψυχῆς γενναιότητι
[16, 33]	ἐπὶ τοῖς γινομένοις παρήγγειλε διότι	τρεῖς	ἡμέρας ἀναστροφὴν δίδωσι τοῖς βουλομένοις
[16, 6]	ἰδίων, παραλαβὼν τέτταρας πεντήρεις καὶ	τρεῖς	ἡμιολίας, ἔτι δὲ τῶν λέμβων
[16, 2]	συγκαταστὰν εἰς τὸν ἀγῶνα κατάφρακτοι	τρεῖς	καὶ πεντήκοντα, σὺν δὲ τούτοις
[16, 7]	κατάφρακτοι μὲν δέκα καὶ τριημιολίαι	τρεῖς,	λέμβοι δὲ πέντε καὶ εἴκοσι
[16, 5]	ναῦς διέφθειραν. ~Ἐπιφανέστατα δ᾽ ἐκινδύνευσαν	τρεῖς	πεντήρεις τῶν Ῥοδίων, ἥ τε
[16, 33]	ὁ δὲ βασιλεὺς ἐξαπορήσας κατὰ	τρεῖς	τρόπους ἔφησεν αὐτῷ συγγνώμην ἔχειν
[16, 2]	τούτων ἐννέα τριημιολίαι καὶ τριήρεις	τρεῖς	ὑπῆρχον. ~Λαβούσης δὲ τὴν καταρχὴν
[16, 17]	τοῦτον ἐκ τῆς ὀρεινῆς ἐπενεχθέντα	τρέψασθαι	τοὺς ἱππέας τοὺς περὶ τὸν
[16, 5]	ἐπιβατῶν ἐπιφανῶς ἀγωνισαμένους, αὐτὸς δὲ	τρία	τραύματα λαβὼν καὶ παραβόλως τῇ
[16, 7]	δὲ παρ᾽ Ἀττάλου κατέδυσαν μὲν	τριημιολία	μία καὶ δύο πεντήρεις, ἥλωσαν
[16, 2]	Βυζαντίων, μετὰ δὲ τούτων ἐννέα	τριημιολίαι	καὶ τριήρεις τρεῖς ὑπῆρχον. ~Λαβούσης
[16, 7]	λοιπῶν κατάφρακτοι μὲν δέκα καὶ	τριημιολίαι	τρεῖς, λέμβοι δὲ πέντε καὶ
[16, 3]	ἀπενήξατο πρὸς τὴν ἐπιβοηθοῦσαν αὐτῷ	τριημιολίαν.	~Τῶν δὲ λοιπῶν νεῶν τοῦ
[16, 3]	ἐχθροῖς ὑποχείριος. Ὑποπεσούσης γὰρ αὐτῇ	τριημιολίας,	ταύτῃ δοῦσα πληγὴν βιαίαν κατὰ
[16, 2]	δὲ τούτων ἐννέα τριημιολίαι καὶ	τριήρεις	τρεῖς ὑπῆρχον. ~Λαβούσης δὲ τὴν
[16, 30]	τὴν τῶν Ῥοδίων καὶ τὴν	τριήρη	τὴν τῶν Κυζικηνῶν. Ταῦτα δὲ
[16, 7]	διεφθάρησαν μὲν δύο πεντήρεις καὶ	τριήρης,	ἥλω δ᾽ οὐδέν. Ἄνδρες δὲ
[16, 7]	τοῦ Φιλίππου Μακεδόνες μὲν εἰς	τρισχιλίους,	τῶν δὲ πληρωμάτων εἰς ἑξακισχιλίους.
[16, 5]	δὲ ταύτην ἧς ἐτριηράρχει Φιλόστρατος,	τρίτη	δ᾽ ἣν ἐκυβέρνα μὲν Αὐτόλυκος,
[16, 3]	ἐπιβατῶν ἅμα τῷ σκάφει διεφθάρη,	τρίτος	δ᾽ αὐτὸς ὁ Διονυσόδωρος ἀπενήξατο
[16, 5]	ᾧ καιρῷ Θεοφιλίσκος, βοηθήσας μετὰ	τριῶν	πεντήρων, τὴν μὲν ναῦν οὐκ
[16, 12]	θυγατράσιν, ὁμοίως δὲ καὶ τίνα	τρόπον	ἀναδείξας τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν οἷον
[16, 35]	Ῥωμαίων πόλεμον, ἐσπούδαζε κατὰ πάντα	τρόπον	ἐμβιβάσαι αὐτοὺς εἰς ἀπέχθειαν. ~Ὁ
[16, 27]	ἀποδέξαιτο, οὐχ ὡς καθόλου τὸν	τρόπον	ἐπαινῶν, ἀλλ᾽ ὡς τὴν πρὸς
[16, 8]	τοὺς ἐκτὸς ἐπειρᾶτο κατὰ πάντα	τρόπον	ἐπικρύπτεσθαι τὴν αὑτοῦ διάληψιν, καίπερ
[16, 12]	δεδηλώκαμεν. Πῶς δὲ καὶ τίνα	τρόπον	κατὰ τοὺς προειρημένους καιροὺς σύμμαχος
[16, 39]	ἐν τοῖς ὑπομνήμασι, τὸν αὐτὸν	τρόπον	χρὴ καὶ κοινῇ τῶν πόλεων
[16, 33]	δὲ βασιλεὺς ἐξαπορήσας κατὰ τρεῖς	τρόπους	ἔφησεν αὐτῷ συγγνώμην ἔχειν ὑπερηφάνως
[16, 4]	τοῖς Ῥοδίοις ἐγίνετο κατὰ πολλοὺς	τρόπους.	Μετὰ γὰρ τὸ κινηθῆναι τὴν
[16, 27]	ἐνεστῶτας καιρούς, καὶ τούτῳ τῷ	τρόπῳ	κατανέστη τῶν Ῥοδίων καὶ τοῦ
[16, 4]	ἀναγκαίων. Καὶ δὴ τῷ τοιούτῳ	τρόπῳ	μαχόμενοι παμπληθεῖς τῶν πολεμίων ναῦς
[16, 23]	τῷ στρατεύματι τὰ πρὸς τὴν	τροφήν.	Ἀπορῶν τροφῶν τοῖς στρατιώταις παρὰ
[16, 30]	τὰ δὲ τέκνα σὺν ταῖς	τροφοῖς	εἰς τὸ γυμνάσιον, ἑξῆς δὲ
[16, 23]	τὰ πρὸς τὴν τροφήν. Ἀπορῶν	τροφῶν	τοῖς στρατιώταις παρὰ Μαγνήτων, ἐπεὶ
[16, 5]	δὲ τὸν μὲν Αὐτόλυκον ἐκπεσεῖν	τρωθέντα	μετὰ τῶν ὅπλων εἰς τὴν
[16, 3]	ἐμβολὴν αὐτὸς μὲν ἥμαρτε τοῦ	τρῶσαι,	παραπεσὼν δὲ τοῖς πολεμίοις ἀπέβαλε
[16, 3]	οὔσης, τὴν δὲ τῶν πολεμίων	τρώσας	ναῦν ὑπὸ τὰ βίαχα τὸ
[16, 5]	εἶναι, δύο δὲ ναῦς πολεμίας	τρώσας	τοὺς ἐπιβάτας ἐξέβαλε. Ταχὺ δὲ
[16, 3]	καιρῷ δύο πεντήρεις προσπεσοῦσαι, καὶ	τρώσασαι	τὴν ναῦν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν
[16, 32]	τοῖς ἐκείνων κλάσμασιν ἐκ διαλήψεως	τύπτοντες	αὐτῶν ταῖς ἐπιδορατίσι τὰ πρόσωπα
[16, 29]	μηχανημάτων τὰ μὲν τοῖς πετροβόλοις	τύπτοντες	διεσάλευσαν, τὰ δὲ τῷ πυρὶ
[16, 12]	ἐνεστήσατο Νάβις ὁ τῶν Λακεδαιμονίων	τύραννος,	καὶ πῶς ἐκβαλὼν τοὺς πολίτας
[16, 37]	τῶν ὠτακουστῶν καὶ κατασκόπων τοῦ	τυράννου.	Κατὰ δὲ τὴν ἡμέραν, ἐν
[16, 39]	ἄλλων παραδεδωκότων αὑτούς, ἀλλὰ καὶ	Τυρίων	ἐξηνδραποδισμένων μετὰ βίας, καὶ σχεδὸν
[16, 21]	τῆς Ἀλεξανδρείας ἐκπλεῦσαι πλήρης ἦν	τύφου	διά τε τὴν ἰδίαν φύσιν
[16, 31]	σωτηρίαν, πανδημεὶ προείλοντο τῆς εἱμαρμένης	τυχεῖν	μετὰ τῶν τέκνων καὶ τῶν
[16, 31]	τῆς Ἀβυδηνῶν περιπετείας μέμψαιτο τῇ	τύχῃ,	διότι τὰς μὲν τῶν προειρημένων
[16, 27]	προτεθὲν καί που καὶ τῆς	τύχης	ἀντιπιπτούσης συνεκπληρῶσαι τῷ λογισμῷ τὸ
[16, 28]	δὲ πρός τινα λόγον τῆς	τύχης	ποιουμένης τὴν κατασκευὴν ἀμφοτέρων τῶν
[16, 8]	εἰς διατροπὴν ἐνέπιπτον οὐ τὴν	τυχοῦσαν.	~Θεοφιλίσκος δὲ μίαν ἡμέραν ἐπιβιώσας,
[16, 33]	συμμίξας περὶ τὴν Ἄβυδον διεσάφει	τῷ	βασιλεῖ διότι δέδοκται τῇ συγκλήτῳ
[16, 36]	παραλαμβάνοντες ἀλλήλους προῆγον εἰς τοὔμπροσθεν.	Τῷ	δὲ μὴ τὸ ἴσον ἀπέχειν
[16, 20]	Καθόλου γὰρ ἀνανεύειν οὐκ ᾔδει,	τῷ	δὲ πρὸς χάριν ὁμιλήσαντι πᾶν
[16, 13]	καὶ τοῦ καθήκοντος ἀνδράσι πολιτικοῖς.	Τῷ	δὲ τὰς αὐτὰς γράφειν ἡμῖν
[16, 4]	τῶν πολεμίων, καθάπερ ἀρτίως εἶπα,	τῷ	δὲ ταχυναυτεῖν παρὰ πολὺ διαφέροντες
[16, 2]	εἰρεσίαις ἐνεργῶς προσέβαλλον, Ἄτταλος μὲν	τῷ	δεξιῷ καὶ καθηγουμένῳ τῶν πολεμίων,
[16, 34]	Φίλιππον ἄνευ Ῥωμαίων, ἔδοξε προσέχειν	τῷ	δήμῳ τοῖς Ῥωμαίοις καὶ στοχάζεσθαι
[16, 13]	τῷ τῆς πατρίδος ὀνόματι καὶ	τῷ	δοκεῖν οἰκειοτάτας εἶναι Ῥοδίοις τὰς
[16, 22]	τότε διὰ τῆς πόλεως ἐν	τῷ	θριάμβῳ μετὰ τῶν αἰχμαλώτων· ὃς
[16, 1]	Χαριζόμενος γὰρ οἷον εἰ λυττῶντι	τῷ	θυμῷ, τὸ πλεῖον τῆς ὀργῆς
[16, 11]	κτίσαντος Μίλητον διὰ τὴν ἐν	τῷ	Καρικῷ πολέμῳ γενομένην φθορὰν αὐτῶν.
[16, 29]	τῶν μετάλλων ἤγγιζον οἱ Μακεδόνες	τῷ	κατὰ τὸ πεπτωκὸς ὑπὸ τῶν
[16, 11]	μὲν ἐπὶ τῆς Ἀσίας ἐν	τῷ	κόλπῳ τῷ μεταξὺ κειμένῳ τοῦ
[16, 37]	καὶ τὰ λοιπὰ πειθαρχεῖν Διδασκαλώνδᾳ	τῷ	Κρητί· τούτῳ γὰρ ἐπεπιστεύκει καὶ
[16, 27]	καὶ τῆς τύχης ἀντιπιπτούσης συνεκπληρῶσαι	τῷ	λογισμῷ τὸ τῆς προθυμίας ἐλλιπὲς
[16, 13]	βίον ποριζομένων; ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοι	τῷ	λυσιτελεῖ μετροῦντες ἀδοκίμους ποιοῦσι τὰς
[16, 22]	τῆς προσδοκίας τῶν πολλῶν ἀκολούθου	τῷ	μεγέθει τῶν πράξεων, μεγάλην εἶναι
[16, 17]	τῶν περὶ τὸν Σκόπαν ἔκταξιν,	τῷ	μὲν δεξιῷ κέρατί φησι τῆς
[16, 21]	καὶ κοινῇ συνεδρεύσαντες ἐτόλμησαν ἐν	τῷ	μέσῳ καταμέμφεσθαι τὸν Τληπόλεμον, ὡς
[16, 11]	τῆς Ἀσίας ἐν τῷ κόλπῳ	τῷ	μεταξὺ κειμένῳ τοῦ τῆς Μιλησίας
[16, 13]	αὑτῶν συντάξεις, οὕτως οἱ πολιτικοὶ	τῷ	μισεῖν ἢ τῷ φιλεῖν ἑλκόμενοι
[16, 36]	τὴν ἐπιστολὴν ἀπόδοτε τὴν ἐπιγεγραμμένην	τῷ	παρ᾽ ἐκείνων ἀποτελείῳ καὶ πειθαρχεῖτε
[16, 37]	θρασέως καὶ τετολμηκότως. Ἅμα δὲ	τῷ	παραβάλλειν εἰς τοὺς κατὰ τὴν
[16, 1]	δὲ τῆς χώρας οὐδὲν ὠφελεῖτο	τῷ	προνενοῆσθαι τὸν Ἄτταλον ὑπὲρ τούτων
[16, 14]	τῆς ἐπιστολῆς ἔτι μενούσης ἐν	τῷ	πρυτανείῳ τῆς ὑπ᾽ αὐτοὺς τοὺς
[16, 29]	πετροβόλοις τύπτοντες διεσάλευσαν, τὰ δὲ	τῷ	πυρὶ διέφθειραν, οὕτως ὥστε καὶ
[16, 37]	κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἅμα	τῷ	σημῆναι τοὺς σκοποὺς τὴν καταδρομὴν
[16, 3]	λοιπὸν πλῆθος τῶν ἐπιβατῶν ἅμα	τῷ	σκάφει διεφθάρη, τρίτος δ᾽ αὐτὸς
[16, 5]	πολεμίαν ναῦν καὶ καταλιπούσης ἐν	τῷ	σκάφει τὸν ἔμβολον, συνέβη δὴ
[16, 23]	κατέφθειρε, φήσας ἀναγκαῖον εἶναι πορίζειν	τῷ	στρατεύματι τὰ πρὸς τὴν τροφήν.
[16, 2]	τὸν Ἄτταλον καὶ Θεοφιλίσκον, ἅμα	τῷ	συνιδεῖν αὐτὸν ἀναγόμενον, εἴχοντο τῶν
[16, 27]	διὰ τὸ τινὰς μὲν πρὸς	τῷ	τέρματι, καθάπερ οἱ κακοὶ τῶν
[16, 39]	πράξεις, ἐν κοινωνίᾳ πραγμάτων καὶ	τῷ	τηρεῖν τὴν πίστιν πολὺ διαφέρουσι
[16, 13]	ἐστι μὴ παρασιωπᾶν, ἵνα μὴ	τῷ	τῆς πατρίδος ὀνόματι καὶ τῷ
[16, 4]	τὴν χρείαν ἀναγκαίων. Καὶ δὴ	τῷ	τοιούτῳ τρόπῳ μαχόμενοι παμπληθεῖς τῶν
[16, 27]	τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς, καὶ τούτῳ	τῷ	τρόπῳ κατανέστη τῶν Ῥοδίων καὶ
[16, 4]	διέφερον οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον	τῷ	τῶν καταφράκτων νεῶν πλήθει. Καὶ
[16, 13]	οἱ πολιτικοὶ τῷ μισεῖν ἢ	τῷ	φιλεῖν ἑλκόμενοι πολλάκις εἰς ταὐτὸ
[16, 26]	συνέμιξαν αὐτῷ καὶ παρεκάλεσαν ἀναγγεῖλαι	τῷ	Φιλίππῳ διότι Ῥωμαῖοι παρακαλοῦσι τὸν
[16, 9]	Μὴ γὰρ ἐκείνου τολμήσαντος προεπιβαλεῖν	τῷ	Φιλίππῳ τὰς χεῖρας πάντες ἂν
[16, 26]	Τότε δὲ διὰ τοῦ Νικάνορος	τῷ	Φιλίππῳ ταῦτα δηλώσαντες αὐτοὶ μὲν
[16, 2]	δῆλον ὡς ἐξῆν γε τελεῖν	τῷ	Φιλίππῳ τὸν εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν
[16, 25]	λόγους, ἔδοξε τοῖς Ἀθηναίοις ἐκφέρειν	τῷ	Φιλίππῳ τὸν πόλεμον. Ἀπεδέξαντο δὲ
[16, 17]	τὴν δὲ λοιπὴν δύναμιν ἅμα	τῷ	φωτὶ διαβιβάσαντα τὸν ποταμὸν τὸν
[16, 37]	ὥστε νυκτερεύσαντας περὶ Σελλασίαν ἅμα	τῷ	φωτὶ κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν
[16, 32]	τὰς γυναῖκας ζωγρεῖν, ἅμα δὲ	τῷ	φωτὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ τὰς
[16, 38]	τοὺς ἄνω τόπους κατεστρέψατο ἐν	τῷ	χειμῶνι τὸ Ἰουδαίων ἔθνος. Τῆς
[16, 33]	ὕπαρξιν ἅπασαν καταλαβὼν συνηθροισμένην ὑπὸ	τῶν	Ἀβυδηνῶν ἐξ ἑτοίμου παρέλαβε. Θεωρῶν
[16, 32]	ἠγωνίζοντο μετὰ παραστάσεως οἱ προκινδυνεύοντες	τῶν	Ἀβυδηνῶν, οὐδὲ τοῖς ξίφεσι καὶ
[16, 33]	ἐν τῇ Ῥόδῳ περὶ τῆς	τῶν	Ἀβυδηνῶν πολιορκίας καὶ βουλόμενοι πρὸς
[16, 28]	ἐκτὸς θαλάττης. Αὐτὴ δ᾽ ἡ	τῶν	Ἀβυδηνῶν πόλις περιέχεται μὲν ἐξ
[16, 31]	τὴν Ἀκαρνάνων εὐψυχίαν ὑπερηρκέναι τὴν	τῶν	Ἀβυδηνῶν τόλμαν. Φωκεῖς τε γὰρ
[16, 2]	πολλοῦ μὲν γὰρ ἐνίοτε πολλοὶ	τῶν	ἀδυνάτων ἐφίενται διὰ τὸ μέγεθος
[16, 24]	ἅμα τοῖς Ῥωμαίοις καὶ τοῖς	τῶν	Ἀθηναίων ἄρχουσιν ἀνέβαινεν εἰς ἄστυ
[16, 24]	ἀνήχθη κατὰ σπουδήν. Ὁ δὲ	τῶν	Ἀθηναίων δῆμος γνοὺς τὴν παρουσίαν
[16, 24]	ἀντὶ τῶν σύκων. ~Ὅτι ὁ	τῶν	Ἀθηναίων δῆμος ἐξέπεμπε πρεσβευτὰς πρὸς
[16, 20]	Τληπόλεμος ὁ τὰ τῆς βασιλείας	τῶν	Αἰγυπτίων πράγματα μεταχειριζόμενος ἦν μὲν
[16, 18]	ταῖς εὐχειρίαις καὶ πιεζομένην ὑπὸ	τῶν	Αἰτωλῶν ἀναχωρεῖν ἐπὶ πόδα, τὰ
[16, 22]	πόλεως ἐν τῷ θριάμβῳ μετὰ	τῶν	αἰχμαλώτων· ὃς καὶ μετά τινα
[16, 31]	παρατάξεως· ὁμοίως δὲ καὶ τὸ	τῶν	Ἀκαρνάνων ἔθνος, ὅτε προιδόμενοι τὴν
[16, 20]	τὰς ἐπιγραφὰς καὶ τὰ διὰ	τῶν	ἀκροαμάτων εἰς αὑτὸν ᾀδόμενα παίγνια
[16, 19]	τῶν ἰδίων ὑπομνημάτων, ἀλλὰ καὶ	τῶν	ἀλλοτρίων, καθ᾽ ὅσον οἷοί τ᾽
[16, 39]	γὰρ τὴν Περσῶν ἔφοδον ἐκπλαγέντων	τῶν	ἄλλων διὰ τὸ μέγεθος τῆς
[16, 8]	αὐτῶν τῶν πραγμάτων. Χωρὶς γὰρ	τῶν	ἄλλων καὶ τὰ μετὰ τὴν
[16, 39]	τὴν Ἀλεξάνδρου παρουσίαν οὐ μόνον	τῶν	ἄλλων παραδεδωκότων αὑτούς, ἀλλὰ καὶ
[16, 36]	τὰς ἑαυτῆς, ἀλλὰ καὶ τὰς	τῶν	ἄλλων πόλεων, ὅσαι κατὰ τὴν
[16, 25]	διὰ τὸ κἀκείνους αὐτοῖς χωρὶς	τῶν	ἄλλων τάς τε ναῦς ἀποκαταστῆσαι
[16, 19]	θεωρῶν νῦν, καθάπερ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων τεχνῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων, τὸ
[16, 19]	δοκεῖ, καὶ καθόλου τὰ τοιαῦτα	τῶν	ἀλογημάτων, πολλὴν ἐπιφέρειν αἰσχύνην τοῖς
[16, 19]	εἰ δὲ μὴ τοῦτο δυνατόν,	τῶν	ἀναγκαιοτάτων καὶ τῶν μεγίστων ἐν
[16, 22]	ἀποτρίψασθαι τὸν ὑπὲρ αὑτῶν καὶ	τῶν	ἀναγκαίων κίνδυνον, τότε δοκοῦντες ἤδη
[16, 31]	δοκοῦσι τὰ παραπλήσια βουλεύσασθαι περὶ	τῶν	ἀναγκαίων, οὐκ εἰς τέλος ἀπηλπισμένας
[16, 27]	καὶ περιστάσεις ἀλλοιοῦσι τὰς προαιρέσεις	τῶν	ἀνθρώπων, πολλάκις δ᾽ αἱ πρὸς
[16, 2]	τὴν ἀμηχανίαν καὶ τὴν δυσχρηστίαν	τῶν	ἀπαντωμένων. Ὁ δὲ Φίλιππος, τῶν
[16, 13]	φίλων ἢ> χάριτος, τί διοίσομεν	τῶν	ἀπὸ τούτου τὸν βίον ποριζομένων;
[16, 24]	κατένειμαν αὐτὸν εἰς τοὺς ἐπωνύμους	τῶν	ἀρχηγετῶν. ~Μετὰ δὲ ταῦτα συναγαγόντες
[16, 21]	αὐτῷ λόγων δυσμενικῶν ἐκ τῆς	τῶν	αὐλικῶν παρατηρήσεως καὶ κακοπραγμοσύνης, τὰς
[16, 36]	δὲ Φιλοποίμην ἐξελογίσατο τὰ διαστήματα	τῶν	Ἀχαϊκῶν πόλεων ἁπασῶν καὶ ποῖαι
[16, 34]	τὴν ἅλωσιν Ἀβύδου παρὰ τοῦ	τῶν	Ἀχαιῶν ἔθνους εἰς τὴν Ῥόδον
[16, 37]	ᾗ συναθροίζεσθαι τὸ πλῆθος ἔμελλε	τῶν	Ἀχαιῶν εἰς Τεγέαν, ἐξαπέστειλε τοὺς
[16, 37]	κατὰ τὴν ἐνέδραν τόπους, διαναστάντων	τῶν	Ἀχαιῶν οἱ μὲν κατεκόπησαν, οἱ
[16, 23]	μὲν γὰρ ἠγωνία τὸν ἐκ	τῶν	Βαργυλίων ἔκπλουν καὶ προεωρᾶτο τὸν
[16, 2]	ἑξήκοντα καὶ πέντε σὺν τοῖς	τῶν	Βυζαντίων, μετὰ δὲ τούτων ἐννέα
[16, 39]	~Ὅτι Ἀντιόχου τοῦ βασιλέως τὴν	τῶν	Γαζαίων πόλιν πορθήσαντος φησὶν ὁ
[16, 17]	ἔκπληξιν τῶν πολλῶν συντάξεις ποιουμένοις,	τῶν	γε μὴν πραγμάτων ἐπὶ τοσοῦτον
[16, 25]	προεστῶτες. Ἦν δὲ τὰ κεφάλαια	τῶν	γεγραμμένων ἀνάμνησις τῶν πρότερον ἐξ
[16, 19]	εὐδόκησιν ὀλιγοδεεστέραν, καθάπερ αἱ λοιπαὶ	τῶν	γραφῶν. Περὶ δὲ τῆς τῶν
[16, 31]	τυχεῖν μετὰ τῶν τέκνων καὶ	τῶν	γυναικῶν μᾶλλον ἢ ζῶντες ἔτι
[16, 37]	αὐτοῖς, καὶ προσέκειντο τοῖς ὑπεναντίοις.	Τῶν	δ᾽ Ἀχαιῶν κατὰ τὸ συνταχθὲν
[16, 17]	μέσην τὴν τῶν πολεμίων τάξιν,	τῶν	δ᾽ ἱππέων τοὺς μὲν ἐπὶ
[16, 7]	συμμάχων καὶ Μακεδόνων εἰς δισχιλίους,	τῶν	δ᾽ ὑπεναντίων εἰς ἑπτακοσίους. ~Καὶ
[16, 26]	τῶν μὲν Ἑλλήνων μηδενὶ πολεμεῖν,	τῶν	δὲ γεγονότων εἰς Ἄτταλον ἀδικημάτων
[16, 7]	ναυμαχίᾳ δεκήρης, ἐννήρης, ἑπτήρης, ἑξήρης,	τῶν	δὲ λοιπῶν κατάφρακτοι μὲν δέκα
[16, 4]	πρὸς τὴν ἐπιβοηθοῦσαν αὐτῷ τριημιολίαν.	~Τῶν	δὲ λοιπῶν νεῶν τοῦ πλήθους
[16, 32]	πλείστων τεθνεώτων ἐπὶ τοῦ πτώματος,	τῶν	δὲ λοιπῶν ὑπὸ τοῦ κόπου
[16, 7]	λέμβοι σὺν τοῖς πληρώμασιν ἑπτά.	Τῶν	δὲ παρ᾽ Ἀττάλου κατέδυσαν μὲν
[16, 7]	μὲν Ῥοδίων ἀπέθανον εἰς ἑξήκοντα,	τῶν	δὲ παρ᾽ Ἀττάλου πρὸς ἑβδομήκοντα,
[16, 7]	Φιλίππου Μακεδόνες μὲν εἰς τρισχιλίους,	τῶν	δὲ πληρωμάτων εἰς ἑξακισχιλίους. Ἑάλωσαν
[16, 6]	πληρωμάτων εἰς τὰς Ἐρυθρὰς ἀπεχώρησε,	τῶν	δὲ πλοίων καὶ τῆς βασιλικῆς
[16, 2]	κατὰ τὴν πολιορκίαν ἀντιπιπτόντων αὐτῷ,	τῶν	δὲ πολεμίων ἐφορμούντων πλείοσι καταφράκτοις
[16, 7]	καὶ τὸ τοῦ βασιλέως σκάφος.	Τῶν	δὲ Ῥοδίων διεφθάρησαν μὲν δύο
[16, 4]	συνεπιστρέφειν ἤρξαντο παραβοηθοῦντες τοῖς κινδυνεύουσι,	τῶν	δὲ Ῥοδίων οἱ καθυστεροῦντες ἐκ
[16, 7]	δὲ παρ᾽ Ἀττάλου πρὸς ἑβδομήκοντα,	τῶν	δὲ τοῦ Φιλίππου Μακεδόνες μὲν
[16, 12]	τοὺς δούλους καὶ συνῴκισε ταῖς	τῶν	δεσποτῶν γυναιξὶ καὶ θυγατράσιν, ὁμοίως
[16, 14]	τετρωμένην αὐτὴν θαλαττοῦσθαι, πολλοὺς καὶ	τῶν	ἐγγὺς τὸ παραπλήσιον ποιοῦντας ἀποχωρεῖν
[16, 28]	καὶ σπανίοις διὰ τὴν ἀνεπιμιξίαν	τῶν	ἐθνῶν τῶν πρὸς τοῖς πέρασι
[16, 33]	ἐπιβάλλειν τὰς χεῖρας, περὶ δὲ	τῶν	εἰς Ἄτταλον καὶ Ῥοδίους ἀδικημάτων
[16, 22]	καὶ μᾶλλον ἔτι διὰ τῆς	τῶν	εἰσαγομένων ἐνεργείας μιμνησκόμενοι τῶν προγεγονότων
[16, 34]	τὸν Φίλιππον διαλύσεις. Οἷς ἐπελθόντων	τῶν	ἐκ τῆς Ῥώμης πρεσβευτῶν καὶ
[16, 2]	προφαινομένων ἐλπίδων, κρατούσης τῆς ἐπιθυμίας	τῶν	ἑκάστου λογισμῶν· ὅταν δ᾽ ἐγγίσωσι
[16, 33]	τῇ συγκλήτῳ παρακαλεῖν αὐτὸν μήτε	τῶν	Ἑλλήνων μηδενὶ πολεμεῖν μήτε τοῖς
[16, 30]	πᾶσι σφαγιασάμενοι κατάρας ἠνάγκασαν ἐπὶ	τῶν	ἐμπύρων ποιεῖσθαι τοὺς ἱερέας καὶ
[16, 29]	τῆς παρασκευῆς καὶ τὴν ποικιλίαν	τῶν	ἐν τοῖς ἔργοις ἐπινοημάτων, δι᾽
[16, 4]	δὲ ταχυναυτεῖν παρὰ πολὺ διαφέροντες	τῶν	ἐναντίων συνῆψαν τοῖς ἐπὶ τῆς
[16, 39]	ἐνεστῶτας καιρούς· οὐδὲν γὰρ ἀπέλειπον	τῶν	ἐνδεχομένων, σπουδάζοντες διαφυλάξαι τὴν πρὸς
[16, 29]	τῷ κατὰ τὸ πεπτωκὸς ὑπὸ	τῶν	ἔνδοθεν ἀντῳκοδομημένῳ τείχει, τὸ τηνικάδε
[16, 30]	συνελθόντες εἰς ἐκκλησίαν ἐβουλεύοντο περὶ	τῶν	ἐνεστώτων ἀπονοηθέντες ταῖς γνώμαις. Ἔδοξεν
[16, 24]	Ἀθήναζε χάριν τοῦ συνδιαλαβεῖν περὶ	τῶν	ἐνεστώτων. Ὁ δὲ βασιλεὺς μετά
[16, 14]	δ᾽ ἔστι τὸ λεγόμενον ἐκ	τῶν	ἐνεστώτων. Ὁμολογοῦντες γὰρ οἱ προειρημένοι
[16, 31]	Αἰτωλῶν ἔφοδον, ἐβουλεύσαντο παραπλήσια περὶ	τῶν	ἐνεστώτων· ὑπὲρ ὧν τὰ κατὰ
[16, 27]	τοῦ βασιλέως Ἀττάλου, καὶ καθίκετο	τῶν	ἑξῆς πράξεων. Ταῦτα μὲν οὖν
[16, 3]	καὶ ὕφαλον πληγήν, ἐπὶ πολὺ	τῶν	ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ἀγωνισαμένων τέλος
[16, 3]	γενομένου τὸ μὲν λοιπὸν πλῆθος	τῶν	ἐπιβατῶν ἅμα τῷ σκάφει διεφθάρη,
[16, 5]	νεῶν, τοὺς μὲν πλείστους ἀπέβαλε	τῶν	ἐπιβατῶν ἐπιφανῶς ἀγωνισαμένους, αὐτὸς δὲ
[16, 8]	καὶ τῶν νεκρῶν ποιούμενος ἀναίρεσιν	τῶν	ἐπιγινωσκομένων, χάριν τοῦ συναύξειν τὴν
[16, 16]	σεμνυνόμενος, καθάπερ καὶ πλείους ἕτεροι	τῶν	ἐπιφανῶν συγγραφέων; ἐγὼ δὲ φημὶ
[16, 10]	μετὰ τῆς πόλεως συναπολέσθαι πανδημεί,	τῶν	ἐρεισμάτων ἐμπρησθέντων, τηνικάδε πιστεύσαντες τοῖς
[16, 4]	τὴν τῶν κυβερνητῶν καὶ τὴν	τῶν	ἐρετῶν χρείαν. Κατὰ δὲ τὰς
[16, 17]	θηρίων καὶ τῶν ἱππέων καὶ	τῶν	εὐζώνων προτεταγμένων, τοῦτ᾽ οὐκέτι συνορᾷ.
[16, 11]	εὐηθείας ὅσα μὴ μόνον τῆς	τῶν	εὐλόγων ἐκτὸς πίπτει θεωρίας, ἀλλὰ
[16, 17]	ἐπιτεταγμένος ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἐπὶ	τῶν	εὐωνύμων, τὰς δὲ φάλαγγας, ἐπεὶ
[16, 31]	καὶ τὰς γυναῖκας ὑπὸ τὴν	τῶν	ἐχθρῶν ἐξουσίαν. Διὸ καὶ μάλιστ᾽
[16, 30]	ἱερέας ὤμνυον πάντες ἢ κρατήσειν	τῶν	ἐχθρῶν ἢ τελευτήσειν μαχόμενοι περὶ
[16, 30]	ἴδωσι τὸ διατείχισμα καταλαμβανόμενον ὑπὸ	τῶν	ἐχθρῶν, κατασφάξειν μὲν τὰ τέκνα
[16, 22]	πάσης περιστάσεως, ἀλλὰ καὶ κρατεῖν	τῶν	ἐχθρῶν, ὑπερβολὴν οὐ κατέλιπον χαρᾶς.
[16, 14]	εἰρηκότες ἃ προφανῶς ἐστιν ἴδια	τῶν	ἡττημένων, ὅμως καὶ διὰ τῶν
[16, 1]	τούτων ἐπιμελῶς. Λοιπὸν εἰς τὰ	τῶν	θεῶν ἕδη καὶ τεμένη διετίθετο
[16, 17]	Ὅτι δὲ συμβαλεῖν ἀδύνατον ἦν	τῶν	θηρίων καὶ τῶν ἱππέων καὶ
[16, 18]	κυκλωθείσης τῆς φάλαγγος ὑπό τε	τῶν	θηρίων καὶ τῶν ἱππέων, καὶ
[16, 17]	Ἀντιπάτρου Ταραντίνους, τὰ δὲ μεταξὺ	τῶν	θηρίων πληρῶσαι τοῖς τοξόταις καὶ
[16, 18]	κίνδυνον διὰ τὴν ἀσυνήθειαν τῆς	τῶν	θηρίων φαντασίας. Ἀλλ᾽ οἱ μὲν
[16, 11]	παρέδοσαν τὴν πόλιν. ~Ἡ δὲ	τῶν	Ἰασέων πόλις κεῖται μὲν ἐπὶ
[16, 6]	συμβησόμενον, συνιδὼν Ἄτταλος μίαν πεντήρη	τῶν	ἰδίων ἐκτὸς τοῦ κινδύνου τετρωμένην
[16, 6]	ἀπεσπασμένον πολὺ τὸν Ἄτταλον ἀπὸ	τῶν	ἰδίων, παραλαβὼν τέτταρας πεντήρεις καὶ
[16, 19]	ποιεῖν εἰώθασιν, ἀλλὰ μὴ μόνον	τῶν	ἰδίων ὑπομνημάτων, ἀλλὰ καὶ τῶν
[16, 38]	ὀλίγον δὲ προσεχώρησαν αὐτῷ καὶ	τῶν	Ἰουδαίων οἱ περὶ τὸ ἱερὸν
[16, 24]	οἱ τὰς ἀρχὰς ἔχοντες μετὰ	τῶν	ἱππέων, ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ
[16, 18]	ἐσχηκὼς καὶ τῶν πεζῶν καὶ	τῶν	ἱππέων; ἁπλῶς γὰρ οὐδὲν εἴρηται
[16, 18]	Ἀντίοχον ἡττημένον. Ποῖον οὖν μέρος	τῶν	ἱππέων ἦν κατὰ μέσην τὴν
[16, 18]	ὑπό τε τῶν θηρίων καὶ	τῶν	ἱππέων, καὶ τελευταῖον ἀποχωρῆσαι τὸν
[16, 17]	ἀδύνατον ἦν τῶν θηρίων καὶ	τῶν	ἱππέων καὶ τῶν εὐζώνων προτεταγμένων,
[16, 18]	φησι· τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος	τῶν	ἱππέων τὸ μερισθὲν ἐπὶ τὸ
[16, 11]	δὲ πρὸς τὰς τοιαύτας ἀποφάσεις	τῶν	ἱστοριογράφων οὐκ οἶδ᾽ ὅπως παρ᾽
[16, 33]	ἄπειρος, δεύτερον ὅτι κάλλιστος ὑπάρχει	τῶν	καθ᾽ αὑτὸν καὶ γὰρ ἦν
[16, 13]	πράξεις γεγράφασι καὶ περὶ τούτων	τῶν	καιρῶν, ἐν οἷς τά τε
[16, 39]	ἐπ᾽ ἀγαθῷ ποιήσασθαι μνήμην, ὅσαι	τῶν	καλῶν ἐκ παραδόσεώς τι καὶ
[16, 39]	μαρτυρίαν. Οὐδὲν γὰρ διαφέροντες ἀνδρείᾳ	τῶν	κατὰ Κοίλην Συρίαν πρὸς τὰς
[16, 22]	αὐτόν. Καὶ τοῦτ᾽ εἰκότως ἐκ	τῶν	κατὰ λόγον ἐγίνετο καὶ καθηκόντως·
[16, 14]	Ὁμολογοῦντες γὰρ οἱ προειρημένοι διὰ	τῶν	κατὰ μέρος ἐν τῇ περὶ
[16, 14]	τῶν ἡττημένων, ὅμως καὶ διὰ	τῶν	κατὰ μέρος καὶ διὰ τῆς
[16, 39]	καὶ βίαν τὴν Ἀλεξάνδρου, μόνοι	τῶν	κατὰ Συρίαν ὑπέστησαν καὶ πάσας
[16, 19]	δὲ τῆς τῶν τόπων ἀγνοίας	τῶν	κατὰ τὴν Λακωνικὴν διὰ τὸ
[16, 9]	καὶ τῇ πατρίδι γράψας ὑπὲρ	τῶν	κατὰ τὴν ναυμαχίαν, καὶ Κλεωναῖον
[16, 4]	γενναίως ἀμύνεσθαι τοὺς Μακεδόνας ἀπὸ	τῶν	καταστρωμάτων ἐν ταῖς συστάδην γινομέναις
[16, 4]	Εἰ μὲν οὖν μὴ μεταξὺ	τῶν	καταφράκτων νεῶν ἔταξαν οἱ Μακεδόνες
[16, 4]	οἱ περὶ τὸν Ἄτταλον τῷ	τῶν	καταφράκτων νεῶν πλήθει. Καὶ τὰ
[16, 1]	τὸ μηδὲ πάλιν ἀνασταθῆναι μηδὲν	τῶν	κατεφθαρμένων. Ἐπεὶ δὲ τὸ Νικηφόριον
[16, 4]	πρύμναν, ὥστε παραποδίζεσθαι καὶ τὴν	τῶν	κυβερνητῶν καὶ τὴν τῶν ἐρετῶν
[16, 30]	Ῥοδίων καὶ τὴν τριήρη τὴν	τῶν	Κυζικηνῶν. Ταῦτα δὲ προθέμενοι καὶ
[16, 12]	ἀρχῆς προαίρεσιν ἐνεστήσατο Νάβις ὁ	τῶν	Λακεδαιμονίων τύραννος, καὶ πῶς ἐκβαλὼν
[16, 28]	ἐκ τῆς παραθέσεως καὶ συγκρίσεως	τῶν	λέγεσθαι μελλόντων. Καθάπερ γὰρ οὐδ᾽
[16, 21]	μὲν ἀρχὰς παρήκουε καὶ κατεφρόνει	τῶν	λεγομένων. Ὡς δέ ποτε καὶ
[16, 4]	τοῖς ἰδίοις προτερήμασιν, ἐμπιπτόντων αὐτοῖς	τῶν	λέμβων ποτὲ μὲν εἰς τοὺς
[16, 6]	καὶ τρεῖς ἡμιολίας, ἔτι δὲ	τῶν	λέμβων τοὺς ἐγγὺς ὄντας, ὥρμησε,
[16, 20]	καὶ τοῦ μέλλοντος ὑπερεβάλλετο ταῖς	τῶν	λόγων εὐχαριστίαις· ὁ δὲ πυνθανόμενος
[16, 3]	ἐπιβαλόμενος πρύμναν κρούειν· διὸ καὶ	τῶν	Μακεδόνων εὐψύχως ἀγωνιζομένων εἰς τὸν
[16, 6]	οἱ πρὸς τοὺς Ῥοδίους ἀγωνιζόμενοι	τῶν	Μακεδόνων, πάλαι κακῶς πάσχοντες, ἐξέλυον
[16, 6]	νεὼς ἐξέβαλον. Ὅθεν οἱ πρῶτοι	τῶν	Μακεδόνων, συνάψαντες ἐν τοῖς λέμβοις,
[16, 22]	Καὶ γὰρ ὁ Σόφαξ ὁ	τῶν	Μασαισυλίων βασιλεὺς ἤχθη τότε διὰ
[16, 19]	τοῦτο δυνατόν, τῶν ἀναγκαιοτάτων καὶ	τῶν	μεγίστων ἐν αὐτῇ πλείστην ποιεῖσθαι
[16, 26]	διότι Ῥωμαῖοι παρακαλοῦσι τὸν βασιλέα	τῶν	μὲν Ἑλλήνων μηδενὶ πολεμεῖν, τῶν
[16, 2]	τῶν ἀπαντωμένων. Ὁ δὲ Φίλιππος,	τῶν	μὲν κατὰ τὴν πολιορκίαν ἀντιπιπτόντων
[16, 32]	νυκτὸς καὶ διαλυθείσης τῆς μάχης,	τῶν	μὲν πλείστων τεθνεώτων ἐπὶ τοῦ
[16, 7]	ἥλω δ᾽ οὐδέν. Ἄνδρες δὲ	τῶν	μὲν Ῥοδίων ἀπέθανον εἰς ἑξήκοντα,
[16, 7]	εἰς ἑξακισχιλίους. Ἑάλωσαν δὲ ζωγρίᾳ	τῶν	μὲν συμμάχων καὶ Μακεδόνων εἰς
[16, 2]	ἀπεκαραδόκει τὸν κίνδυνον. Ἦν δὲ	τῶν	μὲν τοῦ Φιλίππου νεῶν τὸ
[16, 12]	προειρημένας πίστεις ἐπεβάλετο παρασπονδῆσαι τὴν	τῶν	Μεσσηνίων πόλιν, νῦν ἐροῦμεν. ~Ὅτι
[16, 29]	ὀρυγμάτων, μετὰ δὲ ταῦτα διὰ	τῶν	μετάλλων ἤγγιζον οἱ Μακεδόνες τῷ
[16, 2]	περὶ τὸν Ἄτταλον προσκαρτερήσειν τῇ	τῶν	μετάλλων κατασκευῇ. Μάλιστα δ᾽ ἐσπούδαζε
[16, 10]	ἑτοιμάσας παρασκευὴν ἤρξατο πολιορκεῖν διὰ	τῶν	μετάλλων. Οὔσης δ᾽ ἀπράκτου τῆς
[16, 10]	ἐποίει κατὰ γῆς, ὡς ἐνεργουμένων	τῶν	μετάλλων, τὰς δὲ νύκτας ἔξωθεν
[16, 8]	ἐδόκει πεποιῆσθαι τὸν ὅρμον ἐπὶ	τῶν	ναυαγίων. Ἀκόλουθα δὲ τούτοις ἔπραττε
[16, 8]	ἡμέραν συνάγων τὰ ναυάγια καὶ	τῶν	νεκρῶν ποιούμενος ἀναίρεσιν τῶν ἐπιγινωσκομένων,
[16, 6]	δὲ Ῥόδιοι, τὰς μὲν ἀναδησάμενοι	τῶν	νεῶν, τὰς δὲ προδιαφθείραντες ταῖς
[16, 6]	καὶ διακλείσας τὸν Ἄτταλον ἀπὸ	τῶν	οἰκείων νεῶν ἠνάγκασε μετὰ μεγάλης
[16, 5]	μὲν Αὐτόλυκον ἐκπεσεῖν τρωθέντα μετὰ	τῶν	ὅπλων εἰς τὴν θάλατταν, τοὺς
[16, 29]	ἐκτὸς τοῦ τείχους ἔπεσε διὰ	τῶν	ὀρυγμάτων, μετὰ δὲ ταῦτα διὰ
[16, 10]	καὶ παρέβαλλε παρὰ τὰ στόμια	τῶν	ὀρυγμάτων, ὥστε διὰ τοῦ πλήθους
[16, 36]	Τεγεατῶν εἰδότων τὸ μέλλον μήτε	τῶν	παραγινομένων, ἅμα πάντας τοὺς Ἀχαιοὺς
[16, 2]	τοῦ μέλλοντος. Οὐκ ἐπιδεχομένων δὲ	τῶν	παρόντων αἵρεσιν, ἀνήχθη παρὰ τὴν
[16, 28]	ἐπιμιξίαν, ποτὲ μὲν γεφυρούμενον ὑπὸ	τῶν	πεζεύειν ἐπ᾽ ἀμφοτέρας τὰς ἠπείρους
[16, 18]	σύστημα περὶ αὑτὸν ἐσχηκὼς καὶ	τῶν	πεζῶν καὶ τῶν ἱππέων; ἁπλῶς
[16, 19]	καλὸν εἶναι τὸ μὴ τὰς	τῶν	πέλας ἁμαρτίας ἴδια προτερήματα νομίζειν,
[16, 25]	εὐεργετημάτων εἰς τὸν δῆμον, ἐξαρίθμησις	τῶν	πεπραγμένων αὐτῷ πρὸς Φίλιππον κατὰ
[16, 21]	Τληπόλεμον. Πάντων δ᾽ αὐτῷ συγκατατιθεμένων	τῶν	περὶ τὴν αὐλὴν διὰ τὸ
[16, 18]	τὸ λαιὸν ἐπεφεύγει πᾶν ὑπὸ	τῶν	περὶ τὸν Ἀντίοχον ἡττημένον. Ποῖον
[16, 6]	πολὺ τοῦ δεξιοῦ κέρατος κατακρατούντων	τῶν	περὶ τὸν Ἄτταλον, καὶ συνεγγιζόντων
[16, 17]	Προθέμενος γὰρ πρώτην διασαφεῖν τὴν	τῶν	περὶ τὸν Σκόπαν ἔκταξιν, τῷ
[16, 6]	αὐτὸς μὲν ὁ βασιλεὺς μετὰ	τῶν	πληρωμάτων εἰς τὰς Ἐρυθρὰς ἀπεχώρησε,
[16, 37]	σημῆναι τοὺς σκοποὺς τὴν καταδρομὴν	τῶν	πολεμίων ἐκ χειρὸς ἐβοήθουν, καθάπερ
[16, 29]	προσαντεῖχον εὐψύχως, οὐκ ἀπελπίζοντες κατακρατήσειν	τῶν	πολεμίων. Ἐπειδὴ δὲ τὸ μὲν
[16, 32]	γὰρ μόνον ἐπὶ τοὺς θνήσκοντας	τῶν	πολεμίων ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο μετὰ παραστάσεως
[16, 17]	ἐπιπέδοις ἔθηκε κατὰ τὸ λαιὸν	τῶν	πολεμίων ἔχοντα τὴν κατάφρακτον ἵππον,
[16, 2]	μὲν τῷ δεξιῷ καὶ καθηγουμένῳ	τῶν	πολεμίων, Θεοφιλίσκος δὲ τοῖς εὐωνύμοις.
[16, 4]	εὐθέως ἐκ τῆς ἀναγωγῆς ἀπεσπάσθησαν	τῶν	πολεμίων, καθάπερ ἀρτίως εἶπα, τῷ
[16, 4]	τῷ τοιούτῳ τρόπῳ μαχόμενοι παμπληθεῖς	τῶν	πολεμίων ναῦς διέφθειραν. ~Ἐπιφανέστατα δ᾽
[16, 4]	κατὰ μὲν τοὺς διέκπλους παρασύροντες	τῶν	πολεμίων νεῶν τοὺς ταρσοὺς ἠχρείουν·
[16, 3]	Ἀττάλῳ, συμπεσόντες ὁ μὲν ἑπτήρει	τῶν	πολεμίων, ὁ δ᾽ ὀκτήρει, παραβόλως
[16, 2]	παρόντων αἵρεσιν, ἀνήχθη παρὰ τὴν	τῶν	πολεμίων προσδοκίαν· ἔτι γὰρ αὐτὸν
[16, 2]	ἠδυνήθη καταρτίσαι πάσας. Τὰ δὲ	τῶν	πολεμίων σκάφη κατάφρακτα μὲν ἦν
[16, 17]	μίαν εὐθεῖαν κατὰ μέσην τὴν	τῶν	πολεμίων τάξιν, τῶν δ᾽ ἱππέων
[16, 5]	διὰ τῆς πρώρρας, κυκλωθέντας ὑπὸ	τῶν	πολεμίων τὰς μὲν ἀρχὰς ἀγωνίζεσθαι
[16, 17]	προκαταλάβηται τῆς ὀρεινῆς τοὺς ὑπερκειμένους	τῶν	πολεμίων τόπους, τὴν δὲ λοιπὴν
[16, 3]	τῆς νεὼς οὔσης, τὴν δὲ	τῶν	πολεμίων τρώσας ναῦν ὑπὸ τὰ
[16, 39]	αὐτὸν τρόπον χρὴ καὶ κοινῇ	τῶν	πόλεων τὴν ἐπ᾽ ἀγαθῷ ποιήσασθαι
[16, 28]	Σηστοῦ θέσιν καὶ τὴν εὐκαιρίαν	τῶν	πόλεων τὸ μὲν διὰ πλειόνων
[16, 29]	θαυμάσιος, κατὰ δὲ τὴν γενναιότητα	τῶν	πολιορκουμένων καὶ τὴν ὑπερβολὴν τῆς
[16, 30]	καὶ τούτους ἐξώρκισαν ἐναντίον ἁπάντων	τῶν	πολιτῶν ἦ μήν, ἐὰν ἴδωσι
[16, 32]	τὸ σεμνὸν καὶ θαυμάσιον τῆς	τῶν	πολιτῶν προαιρέσεως διὰ τὰς ἰδίας
[16, 22]	καιρῶν. Οὔσης δὲ τῆς προσδοκίας	τῶν	πολλῶν ἀκολούθου τῷ μεγέθει τῶν
[16, 24]	Ὡς δὲ συνέμιξαν, τοιαύτη παρὰ	τῶν	πολλῶν ἐγένετο κατὰ τὴν ἀπάντησιν
[16, 17]	τὰς ἐπιδεικτικὰς καὶ πρὸς ἔκπληξιν	τῶν	πολλῶν συντάξεις ποιουμένοις, τῶν γε
[16, 28]	τύχης ποιουμένης τὴν κατασκευὴν ἀμφοτέρων	τῶν	πορθμῶν, πολλαπλάσιον εἶναι συμβαίνει τὸν
[16, 27]	συνακμάσαι ταῖς ὁρμαῖς πρὸς τὴν	τῶν	πραγμάτων αὔξησιν ἐπὶ πολλῶν ἤδη
[16, 2]	οὐδὲν ἕτερον ἀλλ᾽ ἡ φύσις	τῶν	πραγμάτων. Ἐκ πολλοῦ μὲν γὰρ
[16, 16]	τὸ πλεῖον οὐ περὶ τὴν	τῶν	πραγμάτων ζήτησιν οὐδὲ περὶ τὸν
[16, 19]	καὶ διὰ τὴν καθόλου περιβολὴν	τῶν	πραγμάτων. ~Ὅτι ὁ Τληπόλεμος ὁ
[16, 27]	μὲν αἱ πρὸς τὸ χεῖρον	τῶν	πραγμάτων ῥοπαὶ καὶ περιστάσεις ἀλλοιοῦσι
[16, 8]	διάληψιν, καίπερ οὐκ ἐώντων αὐτῶν	τῶν	πραγμάτων. Χωρὶς γὰρ τῶν ἄλλων
[16, 22]	τῶν πολλῶν ἀκολούθου τῷ μεγέθει	τῶν	πράξεων, μεγάλην εἶναι συνέβαινε καὶ
[16, 30]	τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πεντήκοντα προεχειρίσαντο	τῶν	πρεσβυτέρων ἀνδρῶν καὶ μάλιστα πιστευομένων,
[16, 32]	τραυμάτων ἀδυνατούντων, συναγαγόντες ὀλίγους τινὰς	τῶν	πρεσβυτέρων Γλαυκίδης καὶ Θεόγνητος κατέβαλον
[16, 22]	τῆς τῶν εἰσαγομένων ἐνεργείας μιμνησκόμενοι	τῶν	προγεγονότων κινδύνων ἐκπαθεῖς ἐγίνοντο κατά
[16, 11]	μετὰ δὲ ταῦτα Μιλησίων, ἐπαγαγομένων	τῶν	προγόνων τὸν Νηλέως υἱὸν τοῦ
[16, 8]	ἰδεῖν φύρδην σεσωρευμένους ἀναμὶξ πάντων	τῶν	προειρημένων. Ἐξ ὧν οὐ μόνον
[16, 22]	ἐκ Λιβύης οὐ πολὺ κατόπιν	τῶν	προειρημένων καιρῶν. Οὔσης δὲ τῆς
[16, 31]	τῇ τύχῃ, διότι τὰς μὲν	τῶν	προειρημένων συμφορὰς οἷον ἐλεήσασα παραυτίκα
[16, 30]	ἱερέας καὶ τὰς ἱερείας περὶ	τῶν	προειρημένων. Ταῦτα δ᾽ ἐπικυρώσαντες τοῦ
[16, 15]	ὥστ᾽ εἶναι τελέως ἀδύνατον ἀπὸ	τῶν	προηγουμένων ἐπιβαλεῖν τοῖς προειρημένοις τόποις.
[16, 2]	ἔργοις, οὐδενὶ λόγῳ πάλιν ἀφίστανται	τῶν	προθέσεων, ἐπισκοτούμενοι καὶ παραλογιζόμενοι τοῖς
[16, 2]	τῷ συνιδεῖν αὐτὸν ἀναγόμενον, εἴχοντο	τῶν	προκειμένων εὐθέως. Συνέβη δὲ τὸν
[16, 4]	οἷς δὲ παρέλυον ἀεί τι	τῶν	πρὸς τὴν χρείαν ἀναγκαίων. Καὶ
[16, 28]	διὰ τὴν ἀνεπιμιξίαν τῶν ἐθνῶν	τῶν	πρὸς τοῖς πέρασι κατοικούντων τῆς
[16, 24]	τιμὰς τηλικαύτας ἡλίκας οὐδενὶ ταχέως	τῶν	πρότερον εἰς αὐτοὺς εὐεργετῶν γεγονότων·
[16, 25]	τὰ κεφάλαια τῶν γεγραμμένων ἀνάμνησις	τῶν	πρότερον ἐξ αὐτοῦ γεγονότων εὐεργετημάτων
[16, 2]	ἀδυνάτων ἐφίενται διὰ τὸ μέγεθος	τῶν	προφαινομένων ἐλπίδων, κρατούσης τῆς ἐπιθυμίας
[16, 3]	τῆς νεώς, ὁμοῦ συρραγέντων καὶ	τῶν	πυργούχων· οὗ γενομένου περιέστησαν αὐτὸν
[16, 25]	Ἄτταλον. Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ	τῶν	Ῥοδίων ἐπεισελθόντων καὶ πολλοὺς πρὸς
[16, 5]	~Ἐπιφανέστατα δ᾽ ἐκινδύνευσαν τρεῖς πεντήρεις	τῶν	Ῥοδίων, ἥ τε ναυαρχίς, ἐφ᾽
[16, 30]	ἀξιόλογον εἰς τὴν τετρήρη τὴν	τῶν	Ῥοδίων καὶ τὴν τριήρη τὴν
[16, 27]	καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ κατανέστη	τῶν	Ῥοδίων καὶ τοῦ βασιλέως Ἀττάλου,
[16, 25]	μὲν οὖν πρέσβεις οἱ παρὰ	τῶν	Ῥοδίων ταῦτα διαπράξαντες ἀνήχθησαν εἰς
[16, 14]	ναυμαχίᾳ δύο μὲν αὐτάνδρους πεντήρεις	τῶν	Ῥοδίων ὑποχειρίους γενέσθαι τοῖς πολεμίοις,
[16, 33]	εἰς Τένεδον, ὁμοίως δὲ καὶ	τῶν	Ῥωμαίων Μάρκος Αἰμίλιος ὁ νεώτατος
[16, 26]	~Ὅτι καθ᾽ ὃν χρόνον οἱ	τῶν	Ῥωμαίων πρέσβεις ἐν ταῖς Ἀθήναις
[16, 3]	ναῦν ἐμβολῆς λύσαντος τὴν συμπλοκὴν	τῶν	σκαφῶν, ὁ μὲν Δεινοκράτης ἀπελύθη
[16, 27]	τῷ τέρματι, καθάπερ οἱ κακοὶ	τῶν	σταδιέων, ἐγκαταλιπεῖν τὰς ἑαυτῶν προθέσεις,
[16, 17]	διαβιβάσαντα τὸν ποταμὸν τὸν μεταξὺ	τῶν	στρατοπέδων ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἐκτάττειν,
[16, 11]	καὶ ταῦτά τινες εἰρήκασι καὶ	τῶν	συγγραφέων. Ἐγὼ δὲ πρὸς τὰς
[16, 11]	θεῖον, δοτέον ἐστὶ συγγνώμην ἐνίοις	τῶν	συγγραφέων τερατευομένοις καὶ λογοποιοῦσι περὶ
[16, 23]	Μάγνησιν ἐχαρίσατο τὸ χωρίον ἀντὶ	τῶν	σύκων. ~Ὅτι ὁ τῶν Ἀθηναίων
[16, 33]	τὸ πλῆθος καὶ τὴν ὁρμὴν	τῶν	σφᾶς αὐτοὺς καὶ τὰ τέκνα
[16, 29]	παρ᾽ Ἀττάλου, τὰ δ᾽ ἐλεύθερα	τῶν	σωμάτων ἐάσαντα σῴζεσθαι κατὰ δύναμιν
[16, 11]	δυνατοῦ. Τὸ γὰρ φάσκειν ἔνια	τῶν	σωμάτων ἐν φωτὶ τιθέμενα μὴ
[16, 13]	φησὶ Πολύβιος ἐπεὶ δέ τινες	τῶν	τὰς κατὰ μέρος γραφόντων πράξεις
[16, 29]	τὰς τοῦ Φιλίππου παρασκευάς, καὶ	τῶν	τε κατὰ θάλατταν προσαχθέντων μηχανημάτων
[16, 36]	ἑκάσταις. Ἐξ ὧν συνέβη, μήτε	τῶν	Τεγεατῶν εἰδότων τὸ μέλλον μήτε
[16, 33]	τὰ φρέατα ῥιπτούντων, κατακρημνιζόντων ἀπὸ	τῶν	τεγῶν, ἐκπλαγὴς ἦν, καὶ διαλγῶν
[16, 24]	καὶ πάντες οἱ πολῖται μετὰ	τῶν	τέκνων καὶ γυναικῶν ἀπήντων αὐτοῖς.
[16, 31]	προείλοντο τῆς εἱμαρμένης τυχεῖν μετὰ	τῶν	τέκνων καὶ τῶν γυναικῶν μᾶλλον
[16, 28]	ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν ὑπὸ	τῶν	τῆς Εὐρώπης ἀκρωτηρίων, ἔχει δὲ
[16, 19]	μάλιστα μὲν πειρᾶσθαι πάντων κρατεῖν	τῶν	τῆς ἱστορίας μερῶν· καλὸν γάρ·
[16, 19]	τῶν γραφῶν. Περὶ δὲ τῆς	τῶν	τόπων ἀγνοίας τῶν κατὰ τὴν
[16, 28]	ὄφελος, ἱστορηκέναι διὰ τὴν ἰδιότητα	τῶν	τόπων· κεφαλαιωδῶς γε μὴν ὑπομνῆσαι
[16, 1]	εὐχερῶς αὐτὸν ἀπήρυκον διὰ τὰς	τῶν	τόπων ὀχυρότητας οἱ τὸ Πέργαμον
[16, 6]	πλῆθος καὶ πορφυρῶν ἱματίων καὶ	τῶν	τούτοις παρεπομένων σκευῶν, ἀφέμενοι τοῦ
[16, 32]	λοιπῶν ὑπὸ τοῦ κόπου καὶ	τῶν	τραυμάτων ἀδυνατούντων, συναγαγόντες ὀλίγους τινὰς
[16, 9]	δυνάμεσι, μετήλλαξε τὸν βίον ἐκ	τῶν	τραυμάτων, ἀνὴρ καὶ κατὰ τὸν
[16, 5]	μὲν σωματικῇ δυνάμει παραλυόμενος ὑπὸ	τῶν	τραυμάτων, τῇ δὲ τῆς ψυχῆς
[16, 18]	τούτων. Ποῦ δ᾽ ὁ πρεσβύτερος	τῶν	υἱῶν Ἀντίοχος ὁ μετὰ μέρους
[16, 17]	ἡγεῖτο πάσης ὁ νεώτερος Ἀντίοχος	τῶν	υἱῶν. Μετὰ δὲ ταῦτά φησι
[16, 17]	μετὰ τῆς ἑταιρικῆς ἵππου καὶ	τῶν	ὑπασπιστῶν κατόπιν ἐπιστῆναι τοῖς θηρίοις.
[16, 33]	νομίζοντες οἷον εἰ προδόται γίνεσθαι	τῶν	ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἠγωνισμένων καὶ
[16, 2]	καθάπερ εἶπον, ἔτι μένειν ἐπὶ	τῶν	ὑποκειμένων. Οὐ μὴν ἀλλὰ χρησάμενοι
[16, 28]	πόλεις οὐχ οὕτως ἐξ αὐτῶν	τῶν	ὑποκειμένων τόπων ὡς ἐκ τῆς
[16, 18]	ἦν κρῖναι τὰ θηρία τίς	τῶν	ὑποπιπτόντων φίλιος ἢ πολέμιός ἐστι.
[16, 32]	ἢ μετὰ βίας προοῖντ᾽ ἐκ	τῶν	χειρῶν, συμπλεκόμενοι τοῖς Μακεδόσιν οὓς
[16, 20]	βασιλείαν ἠλάττωσε. Παραλαβὼν γὰρ τὴν	τῶν	χρημάτων ἐξουσίαν, τὸ μὲν πλεῖστον
[16, 37]	τῇ διανοίᾳ διὰ τὸ πλῆθος	τῶν	ὠτακουστῶν καὶ κατασκόπων τοῦ τυράννου.