>

Livre, Chap.
[16, 22]	τῶν ἐχθρῶν, ὑπερβολὴν οὐ κατέλιπον	χαρᾶς.	Ὡς δὲ καὶ τὸν θρίαμβον
[16, 1]	Ἀττάλου γενέσθαι πᾶσαν αἰκίαν ἐναπεδείκνυτο.	Χαριζόμενος	γὰρ οἷον εἰ λυττῶντι τῷ
[16, 13]	πεποίηνται τὴν πραγματείαν οὐκ ὠφελείας	χάριν,	ἀλλὰ δόξης καὶ τοῦ καθήκοντος
[16, 27]	νῦν δὲ τοὐναντίον. Τούτου γὰρ	χάριν	ἐν ἀρχαῖς τῆς πραγματείας διεστειλάμην,
[16, 20]	τὴν προσδοκίαν καὶ τοῦ γεγονότος	χάριν	καὶ τοῦ μέλλοντος ὑπερεβάλλετο ταῖς
[16, 20]	οὐκ ᾔδει, τῷ δὲ πρὸς	χάριν	ὁμιλήσαντι πᾶν ἐξ ἑτοίμου τὸ
[16, 28]	μὴν ὑπομνῆσαι τοὺς ἀναγινώσκοντας ἐπιστάσεως	χάριν	οὐκ ἄχρηστον εἶναι νομίζω πρὸς
[16, 19]	ἐσμέν, ποιεῖσθαι πρόνοιαν καὶ διόρθωσιν	χάριν	τῆς κοινῆς ὠφελείας. Ὁ δὲ
[16, 8]	νεκρῶν ποιούμενος ἀναίρεσιν τῶν ἐπιγινωσκομένων,	χάριν	τοῦ συναύξειν τὴν προειρημένην φαντασίαν.
[16, 24]	δὲ παρακαλέσοντας αὐτὸν ἐλθεῖν Ἀθήναζε	χάριν	τοῦ συνδιαλαβεῖν περὶ τῶν ἐνεστώτων.
[16, 20]	πρὸς τὰς ξενικὰς καὶ στρατιωτικὰς	χάριτας.	~Ἐφ᾽ οἷς οἱ περὶ τὴν
[16, 13]	πατρίδος ἕνεκεν ἢ φίλων ἢ>	χάριτος,	τί διοίσομεν τῶν ἀπὸ τούτου
[16, 15]	καὶ Πάμισον ὡς πρὸς τὰς	χειμερινὰς	δύσεις, ὅθεν οὐχ οἷον ἐπὶ
[16, 15]	καὶ Μυκήνας ἔγγιστα πρὸς δύσεις	χειμερινάς,	ὥστ᾽ εἶναι τελέως ἀδύνατον ἀπὸ
[16, 38]	ἄνω τόπους κατεστρέψατο ἐν τῷ	χειμῶνι	τὸ Ἰουδαίων ἔθνος. Τῆς δὲ
[16, 23]	~Ὅτι Φίλιππος ὁ βασιλεὺς τοῦ	χειμῶνος	ἤδη καταρχομένου, καθ᾽ ὃν Πόπλιος
[16, 33]	βουλομένου διδάσκειν ὅτι Ῥόδιοι τὰς	χεῖρας	ἐπιβάλοιεν αὐτῷ, μεσολαβήσας ὁ Μάρκος
[16, 33]	ἔφη σοὶ πρότερος ἐπέβαλε τὰς	χεῖρας;	ὁ δὲ βασιλεὺς ἐξαπορήσας κατὰ
[16, 9]	τολμήσαντος προεπιβαλεῖν τῷ Φιλίππῳ τὰς	χεῖρας	πάντες ἂν καταπροεῖντο τοὺς καιρούς,
[16, 33]	τοῖς Πτολεμαίου πράγμασιν ἐπιβάλλειν τὰς	χεῖρας,	περὶ δὲ τῶν εἰς Ἄτταλον
[16, 20]	γὰρ ἐν τοῖς ὑπαίθροις καὶ	χειρίζειν	πολεμικὰς πράξεις δυνατὸς ἦν, καὶ
[16, 21]	ὡς ἐπίτροπον, ἀλλ᾽ ὡς κληρονόμον	χειρίζειν,	ταχέως ηὐξήθη τὰ τῆς διαφορᾶς.
[16, 21]	καταμέμφεσθαι τὸν Τληπόλεμον, ὡς κακῶς	χειρίζοντα	τὰ κατὰ τὴν βασιλείαν, οὐ
[16, 20]	διέκειτο· πρὸς δὲ ποικίλων πραγμάτων	χειρισμόν,	δεόμενον ἐπιστάσεως καὶ νήψεως, καὶ
[16, 16]	πραγμάτων ζήτησιν οὐδὲ περὶ τὸν	χειρισμὸν	τῆς ὑποθέσεως, ἀλλὰ περὶ τὴν
[16, 36]	ἔδει προάγειν. Τοιούτου δὲ τοῦ	χειρισμοῦ	γενομένου κατὰ τὸ συνεχές, πρῶτον
[16, 27]	πολλάκις μὲν αἱ πρὸς τὸ	χεῖρον	τῶν πραγμάτων ῥοπαὶ καὶ περιστάσεις
[16, 37]	τὴν καταδρομὴν τῶν πολεμίων ἐκ	χειρὸς	ἐβοήθουν, καθάπερ ἔθος ἦν αὐτοῖς,
[16, 32]	μετὰ βίας προοῖντ᾽ ἐκ τῶν	χειρῶν,	συμπλεκόμενοι τοῖς Μακεδόσιν οὓς μὲν
[16, 5]	ἐξ ὑποστροφῆς οὐ πολὺ τῆς	Χίας	ἀπέχον ἐναυμάχει τοῖς Ῥοδίοις. ~Οὐ
[16, 13]	ναυμαχίαν οὐχ ἥττω τῆς περὶ	Χίον,	ἀλλ᾽ ἐνεργεστέραν καὶ παραβολωτέραν ἀποφαίνουσι
[16, 6]	ταῖς ἐμβολαῖς, ἀπέπλευσαν εἰς τὴν	Χίον.	~Ἐφθάρησαν δὲ τοῦ μὲν Φιλίππου
[16, 9]	Κέῳ τετραπόλεως Βαβράντιον, τόπος περὶ	Χίον.	Κάνδασα φρούριον Καρίας. ~Μετὰ ταῦτα
[16, 8]	τὸ μὲν τέλος τῆς περὶ	Χίον	ναυμαχίας τοιοῦτον συνέβη γενέσθαι, τῆς
[16, 8]	ἀνταναγομένου πάλιν ἀπέπλευσαν εἰς τὴν	Χίον.	Ὁ δὲ Φίλιππος, οὐδέποτε τοσούτους
[16, 1]	πρὸς Ζεῦξιν, παρακαλῶν αὐτὸν σῖτον	χορηγῆσαι	καὶ τὰ λοιπὰ συμπράττειν κατὰ
[16, 22]	ἀγῶνας ἦγον καὶ πανηγύρεις ἐπιφανῶς,	χορηγὸν	ἔχοντες εἰς ταῦτα τὴν Σκιπίωνος
[16, 10]	τὰς δὲ νύκτας ἔξωθεν ἔφερε	χοῦν	καὶ παρέβαλλε παρὰ τὰ στόμια
[16, 13]	τῇ κατὰ μέρος τοῦ κινδύνου	χρείᾳ	καὶ συντελείᾳ καὶ καθόλου φασὶ
[16, 4]	ἀεί τι τῶν πρὸς τὴν	χρείαν	ἀναγκαίων. Καὶ δὴ τῷ τοιούτῳ
[16, 19]	μὲν ἀληθινὸν καὶ πρὸς τὴν	χρείαν	ἀνῆκον ἐν ἑκάστοις ἐπισεσυρμένον, τὸ
[16, 18]	βασιλεὺς γέγονεν, ἢ τίνα παρέσχηται	χρείαν	ἐν τῇ μάχῃ, τὸ κάλλιστον
[16, 4]	κυβερνητῶν καὶ τὴν τῶν ἐρετῶν	χρείαν.	Κατὰ δὲ τὰς ἀντιπρώρρους συμπτώσεις
[16, 18]	καταμαθεῖν, ἢ πῶς γενόμενα παρείχετο	χρείαν	μεγάλην· ὅτε γὰρ ἅπαξ αἱ
[16, 18]	συμπίπτοντα τοῖς πολεμίοις μεγάλην παρέχεσθαι	χρείαν.	Πῶς δὲ ταῦτα γέγονεν ὀπίσω
[16, 4]	δὲ ταῦτ᾽ ἐμπόδια πρὸς τὴν	χρείαν	τοῖς Ῥοδίοις ἐγίνετο κατὰ πολλοὺς
[16, 39]	τοῖς ὑπομνήμασι, τὸν αὐτὸν τρόπον	χρὴ	καὶ κοινῇ τῶν πόλεων τὴν
[16, 15]	Ὑπὲρ ὧν οὐκ οἶδα πῶς	χρὴ	λέγειν· τοιαύτην γὰρ φύσιν ἔχει
[16, 21]	καὶ τὰ πράγματα καὶ τὰ	χρήματα	μὴ ὡς ἐπίτροπον, ἀλλ᾽ ὡς
[16, 20]	φαινόμενον εἰπεῖν, διερρίπτει τὰ βασιλικὰ	χρήματα	τοῖς ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος παραγεγονόσι
[16, 20]	ἠλάττωσε. Παραλαβὼν γὰρ τὴν τῶν	χρημάτων	ἐξουσίαν, τὸ μὲν πλεῖστον μέρος
[16, 20]	καὶ νήψεως, καὶ πρὸς φυλακὴν	χρημάτων	καὶ καθόλου τὴν περὶ τὸ
[16, 2]	τῶν ὑποκειμένων. Οὐ μὴν ἀλλὰ	χρησάμενοι	ταῖς εἰρεσίαις ἐνεργῶς προσέβαλλον, Ἄτταλος
[16, 4]	ἐδύναντο τὰς ναῦς οὔτε καθόλου	χρῆσθαι	τοῖς ἰδίοις προτερήμασιν, ἐμπιπτόντων αὐτοῖς
[16, 28]	Ἡρακλείους στήλας σπάνιον ἔχει τὴν	χρῆσιν	καὶ σπανίοις διὰ τὴν ἀνεπιμιξίαν
[16, 22]	αἰχμαλώτων· ὃς καὶ μετά τινα	χρόνον	ἐν τῇ φυλακῇ τὸν βίον
[16, 26]	τοῦ στόλου. ~Ὅτι καθ᾽ ὃν	χρόνον	οἱ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις ἐν
[16, 20]	τὴν διατριβήν. Ὃν δέ ποτε	χρόνον	τῆς ἡμέρας ἀπεμέριζε πρὸς ἐντεύξεις,
[16, 30]	τούτοις τὸν ἄργυρον καὶ τὸν	χρυσὸν	εἰς τὴν ἀγορὰν συναγαγεῖν, ὁμοίως
[16, 30]	ἀρὰς τὸν ἄργυρον καὶ τὸν	χρυσὸν	εἰς τὴν θάλατταν. Μετὰ δὲ
[16, 27]	τὸ πλεῖον ὀργῇ καὶ θυμῷ	χρώμενος,	παραστατικῶς καὶ δαιμονίως ἐνήρμοσεν εἰς
[16, 16]	ἡ Λακωνικὴ καὶ ἡ> Μεγαλοπολῖτις	χώρα	μεταξὺ κεῖται τῆς Μεσσηνίας καὶ
[16, 16]	διανύσας ἐπιφανῶς πᾶσαν τὴν προειρημένην	χώραν	ἐπὶ διακοσίους σταδίους γίνεται πρὸς
[16, 10]	φρούρια καὶ τὰς κατὰ τὴν	χώραν	συνοικίας. Ὅθεν ἀπαλλαττόμενος προσεστρατοπέδευσε τῇ
[16, 23]	τῆς ἐπιβολῆς. Τὴν δ᾽ Ἀλαβανδέων	χώραν	ὡς πολεμίαν κατέφθειρε, φήσας ἀναγκαῖον
[16, 1]	Πέργαμον παραφυλάττοντες· ἀπὸ δὲ τῆς	χώρας	οὐδὲν ὠφελεῖτο τῷ προνενοῆσθαι τὸν
[16, 23]	κυριεύσας τοῖς Μάγνησιν ἐχαρίσατο τὸ	χωρίον	ἀντὶ τῶν σύκων. ~Ὅτι ὁ
[16, 8]	οὐκ ἐώντων αὐτῶν τῶν πραγμάτων.	Χωρὶς	γὰρ τῶν ἄλλων καὶ τὰ
[16, 25]	ἐψηφίσαντο διὰ τὸ κἀκείνους αὐτοῖς	χωρὶς	τῶν ἄλλων τάς τε ναῦς
[16, 3]	τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ἐδύνατο	χωρισθῆναι,	καίπερ πολλάκις ἐπιβαλόμενος πρύμναν κρούειν·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009