>

Livre, Chap.
[16, 23]	Διὸ καὶ Μυοῦντος κυριεύσας τοῖς	Μάγνησιν	ἐχαρίσατο τὸ χωρίον ἀντὶ τῶν
[16, 23]	δὲ Μυλασεῖς καὶ Ἀλαβανδεῖς καὶ	Μάγνητες,	οὕς, ὁπότε μέν τι δοῖεν,
[16, 23]	Ἀπορῶν τροφῶν τοῖς στρατιώταις παρὰ	Μαγνήτων,	ἐπεὶ σῖτον οὐκ εἶχον, σῦκα
[16, 4]	διὰ τὸ γενναίως ἀμύνεσθαι τοὺς	Μακεδόνας	ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων ἐν ταῖς
[16, 32]	καίπερ ἐκ διαδοχῆς προβαλόμενον τοὺς	Μακεδόνας	ἕως νυκτός, τέλος ἀποστῆναι τῆς
[16, 8]	αὐτός, ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ	Μακεδόνες	εἰς διατροπὴν ἐνέπιπτον οὐ τὴν
[16, 7]	ἑβδομήκοντα, τῶν δὲ τοῦ Φιλίππου	Μακεδόνες	μὲν εἰς τρισχιλίους, τῶν δὲ
[16, 4]	τῶν καταφράκτων νεῶν ἔταξαν οἱ	Μακεδόνες	τοὺς λέμβους, ῥᾳδίαν ἂν καὶ
[16, 29]	διὰ τῶν μετάλλων ἤγγιζον οἱ	Μακεδόνες	τῷ κατὰ τὸ πεπτωκὸς ὑπὸ
[16, 23]	ἅμα δὲ τοῖς κατὰ τὴν	Μακεδονίαν	πράγμασι διαπιστῶν οὐδαμῶς ἐβούλετο παραχειμάζειν
[16, 21]	ὡς δὲ καταπλεύσας εἰς τὴν	Μακεδονίαν	συνέμιξε τοῖς περὶ τὴν αὐλὴν
[16, 21]	αὐλὴν νεανίσκοις, ὑπολαβὼν εἶναι τὴν	Μακεδόνων	ἀνδρείαν ἐν τῇ τῆς ὑποδέσεως
[16, 7]	ζωγρίᾳ τῶν μὲν συμμάχων καὶ	Μακεδόνων	εἰς δισχιλίους, τῶν δ᾽ ὑπεναντίων
[16, 3]	πρύμναν κρούειν· διὸ καὶ τῶν	Μακεδόνων	εὐψύχως ἀγωνιζομένων εἰς τὸν ἔσχατον
[16, 6]	πρὸς τοὺς Ῥοδίους ἀγωνιζόμενοι τῶν	Μακεδόνων,	πάλαι κακῶς πάσχοντες, ἐξέλυον αὑτοὺς
[16, 6]	ἐξέβαλον. Ὅθεν οἱ πρῶτοι τῶν	Μακεδόνων,	συνάψαντες ἐν τοῖς λέμβοις, συνθεασάμενοι
[16, 4]	συνῆψαν τοῖς ἐπὶ τῆς οὐραγίας	Μακεδόσι.	Καὶ τὸ μὲν πρῶτον ὑποχωροῦσι
[16, 32]	ἐκ τῶν χειρῶν, συμπλεκόμενοι τοῖς	Μακεδόσιν	οὓς μὲν ἀνέτρεπον ὁμοῦ τοῖς
[16, 21]	τὴν ἐκδημίαν καὶ διὰ τὸ	Μακεδόσιν	ὡμιληκέναι, τοὺς δὲ κατὰ τὴν
[16, 5]	ἀεὶ τῆς γῆς ὀρεγόμενον οὐ	μακρὰν	ἀπεῖχε τῆς Ἀσίας, τὸ δ᾽
[16, 31]	τῶν ἐχθρῶν ἐξουσίαν. Διὸ καὶ	μάλιστ᾽	ἄν τις ἐπὶ τῆς Ἀβυδηνῶν
[16, 2]	πλοῦν. Ἐξ οὗ δὴ καὶ	μάλιστ᾽	ἄν τις καταμάθοι τὸ μανιώδη
[16, 2]	προσκαρτερήσειν τῇ τῶν μετάλλων κατασκευῇ.	Μάλιστα	δ᾽ ἐσπούδαζε ποιήσασθαι τὸν ἀνάπλουν
[16, 33]	γὰρ ἦν τοῦτο κατ᾽ ἀλήθειαν	μάλιστα	δ᾽ ὅτι Ῥωμαῖος. Ἐγὼ δὲ
[16, 20]	τοῖς περὶ τὸν Διόνυσον τεχνίταις,	μάλιστα	δὲ τοῖς περὶ τὴν αὐλὴν
[16, 17]	λέγειν βούλομαι, γένοιτ᾽ ἂν οὕτω	μάλιστα	καταφανές. Ἐξηγούμενος γὰρ ὁ προειρημένος
[16, 33]	δ᾽ ὅτι Ῥωμαῖος. Ἐγὼ δὲ	μάλιστα	μὲν ἀξιῶ Ῥωμαίους ἔφη μὴ
[16, 19]	αἰσχύνην τοῖς συγγραφεῦσι. Διὸ δεῖ	μάλιστα	μὲν πειρᾶσθαι πάντων κρατεῖν τῶν
[16, 27]	προθέσεις, τινὰς δ᾽ ἐν τούτῳ	μάλιστα	νικᾶν τοὺς ἀντιπάλους. ~Ὁ δὲ
[16, 19]	κατ᾽ ἄγνοιαν, συγγνώμην ἔχειν, καὶ	μάλιστα	πάντων ἡμῖν διὰ τὸ μέγεθος
[16, 38]	καὶ πλείω λέγειν ἔχοντες, καὶ	μάλιστα	περὶ τῆς γενομένης περὶ τὸ
[16, 1]	πεδίον εἰσέβαλε, νομίζων εὐπορήσειν λείας	μάλιστα	περὶ τούτους τοὺς τόπους. Ἀποπεσὼν
[16, 30]	προεχειρίσαντο τῶν πρεσβυτέρων ἀνδρῶν καὶ	μάλιστα	πιστευομένων, ἔτι δὲ τὴν σωματικὴν
[16, 19]	συντάξεις, ἐλυπήθη μὲν ὡς ἔνι	μάλιστα,	ποιεῖν δ᾽ οὐδὲν εἶχε, τήν
[16, 20]	πόλιν, εἰς τέλος ἐχαυνοῦτο καὶ	μᾶλλον	ἀεὶ καὶ μᾶλλον ἐξετυφοῦτο, καὶ
[16, 20]	πρὸς ἐντεύξεις, ἐν τούτῳ διεδίδου,	μᾶλλον	δ᾽ εἰ δεῖ τὸ φαινόμενον
[16, 1]	γ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ, πολὺ δὲ	μᾶλλον	ἑαυτόν. Οὐ γὰρ μόνον ἐνεπίμπρα
[16, 20]	ἐχαυνοῦτο καὶ μᾶλλον ἀεὶ καὶ	μᾶλλον	ἐξετυφοῦτο, καὶ προχειρότερος ἐγίνετο πρὸς
[16, 13]	ἡμῶν ἀντιδοξούντων πρὸς αὐτοὺς ἐνίοτε,	μᾶλλον	ἐπακολουθήσωσιν ἐκείνοις ἤπερ ἡμῖν οἱ
[16, 22]	τὸν θρίαμβον εἰσῆγε, τότε καὶ	μᾶλλον	ἔτι διὰ τῆς τῶν εἰσαγομένων
[16, 31]	τῶν τέκνων καὶ τῶν γυναικῶν	μᾶλλον	ἢ ζῶντες ἔτι πρόληψιν ἔχειν
[16, 24]	πρός τε Ῥωμαίους καὶ ἔτι	μᾶλλον	πρὸς τὸν Ἄτταλον ὥσθ᾽ ὑπερβολὴν
[16, 16]	τῆς ἱστορίας, ἐφ᾽ οἷς ἂν	μᾶλλον	σεμνυνθείη πολιτικὸς ἀνήρ. ~Ὃ δὲ
[16, 2]	μάλιστ᾽ ἄν τις καταμάθοι τὸ	μανιώδη	γενόμενον Φίλιππον τοῦτο πρᾶξαι. Τί
[16, 39]	πράττειν εἰώθασιν. Ἴνσοβροι, ἔθνος Ἰταλικόν.	Μάντυα,	πόλις Ῥωμαίων.
[16, 33]	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν Ῥωμαίων	Μάρκος	Αἰμίλιος ὁ νεώτατος ἧκε καταπλέων
[16, 33]	χεῖρας ἐπιβάλοιεν αὐτῷ, μεσολαβήσας ὁ	Μάρκος	ἤρετο Τί δαὶ Ἀθηναῖοι; τί
[16, 39]	τοῖς Γαζαίοις ἀποδοῦναι τὴν καθήκουσαν	μαρτυρίαν.	Οὐδὲν γὰρ διαφέροντες ἀνδρείᾳ τῶν
[16, 22]	γὰρ ὁ Σόφαξ ὁ τῶν	Μασαισυλίων	βασιλεὺς ἤχθη τότε διὰ τῆς
[16, 28]	τὸ μὲν διὰ πλειόνων ἐξαριθμεῖσθαι	μάταιον	εἶναί μοι δοκεῖ διὰ τὸ
[16, 4]	καταστρωμάτων ἐν ταῖς συστάδην γινομέναις	μάχαις.	Τὸ δὲ πολὺ κατὰ μὲν
[16, 29]	προστάττοντος περὶ πάντων ἐπιτρέπειν ἢ	μάχεσθαι	γενναίως, οὗτοι μὲν ἐπανῆλθον. ~Οἱ
[16, 18]	τίνα παρέσχηται χρείαν ἐν τῇ	μάχῃ,	τὸ κάλλιστον σύστημα περὶ αὑτὸν
[16, 18]	στρατοπεδείαν ἀνακεχώρηκεν αὐτῷ μετὰ τὴν	μάχην.	Εἰκότως· δύο γὰρ Ἀντιόχους ὑπέθετο
[16, 17]	δὲ φάλαγγας, ἐπεὶ συνέβαλλον ἀλλήλαις,	μάχην	ποιεῖν ἰσχυράν. Ὅτι δὲ συμβαλεῖν
[16, 8]	ἄλλων καὶ τὰ μετὰ τὴν	μάχην	συμβαίνοντα πάντας ἐξέπληττε τοὺς θεωμένους·
[16, 32]	ἕως νυκτός, τέλος ἀποστῆναι τῆς	μάχης,	δυσελπιστήσαντα καὶ περὶ τῆς ὅλης
[16, 32]	τῆς νυκτὸς καὶ διαλυθείσης τῆς	μάχης,	τῶν μὲν πλείστων τεθνεώτων ἐπὶ
[16, 27]	ἵνα μή τις ἡμᾶς ὑπολάβῃ	μαχόμενα	λέγειν ἑαυτοῖς, ἄρτι μὲν ἐπαινοῦντας
[16, 4]	Καὶ δὴ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ	μαχόμενοι	παμπληθεῖς τῶν πολεμίων ναῦς διέφθειραν.
[16, 30]	κρατήσειν τῶν ἐχθρῶν ἢ τελευτήσειν	μαχόμενοι	περὶ τῆς πατρίδος. Ἐπὶ δὲ
[16, 5]	τοὺς δὲ λοιποὺς ἐπιβάτας ἀποθανεῖν	μαχομένους	γενναίως. Ἐν ᾧ καιρῷ Θεοφιλίσκος,
[16, 19]	φαντασίαν ἐπαινούμενον καὶ ζηλούμενον, ὡς	μέγα	τι καὶ θαυμάσιον, ὃ καὶ
[16, 16]	δῆλον γὰρ ὡς οὐ μικρά,	μεγάλα	δὲ συμβάλλεται τοῦτο πρὸς τὴν
[16, 16]	πρόκειται γὰρ τῆς Τεγέας ἡ	Μεγάλη	πόλις ὡς πρὸς τὴν Μεσσήνην,
[16, 22]	ἀκολούθου τῷ μεγέθει τῶν πράξεων,	μεγάλην	εἶναι συνέβαινε καὶ τὴν φαντασίαν
[16, 19]	κατὰ τὴν Λακωνικὴν διὰ τὸ	μεγάλην	εἶναι τὴν παράπτωσιν οὐκ ὤκνησα
[16, 18]	ἢ πῶς γενόμενα παρείχετο χρείαν	μεγάλην·	ὅτε γὰρ ἅπαξ αἱ φάλαγγες
[16, 18]	ἐκδεχόμενα καὶ συμπίπτοντα τοῖς πολεμίοις	μεγάλην	παρέχεσθαι χρείαν. Πῶς δὲ ταῦτα
[16, 6]	τῶν οἰκείων νεῶν ἠνάγκασε μετὰ	μεγάλης	ἀγωνίας εἰς τὴν γῆν ἐκβαλεῖν
[16, 24]	ἄρχουσιν ἀνέβαινεν εἰς ἄστυ μετὰ	μεγάλης	προστασίας· οὐ γὰρ μόνον οἱ
[16, 24]	δῆμος γνοὺς τὴν παρουσίαν αὐτοῦ	μεγαλομερῶς	ἐψηφίσατο περὶ τῆς ἀπαντήσεως καὶ
[16, 25]	Ἀπεδέξαντο δὲ καὶ τοὺς Ῥοδίους	μεγαλομερῶς	καὶ τόν τε δῆμον ἐστεφάνωσαν
[16, 16]	τὸ λοιπὸν φερόμενος διὰ τῆς	Μεγαλοπολίτιδος	τὰς μὲν ἀρχὰς ἐλαφρός, εἶτα
[16, 16]	ἀλλ᾽ ἡ Λακωνικὴ καὶ ἡ>	Μεγαλοπολῖτις	χώρα μεταξὺ κεῖται τῆς Μεσσηνίας
[16, 22]	ἔχοντες εἰς ταῦτα τὴν Σκιπίωνος	μεγαλοψυχίαν.	~Ὅτι Φίλιππος ὁ βασιλεὺς τοῦ
[16, 27]	τὸ δὲ Φιλίππου βασιλικὸν καὶ	μεγαλόψυχον	καὶ τὸ τῆς προθέσεως ἐπίμονον
[16, 22]	προσδοκίας τῶν πολλῶν ἀκολούθου τῷ	μεγέθει	τῶν πράξεων, μεγάλην εἶναι συνέβαινε
[16, 39]	ἐκπλαγέντων τῶν ἄλλων διὰ τὸ	μέγεθος	τῆς δυναστείας, καὶ πάντων ἐγχειρισάντων
[16, 29]	πρᾶξις αὕτη κατὰ μὲν τὸ	μέγεθος	τῆς παρασκευῆς καὶ τὴν ποικιλίαν
[16, 11]	γενομένην φθορὰν αὐτῶν. Τὸ δὲ	μέγεθος	τῆς πόλεώς ἐστι δέκα στάδια.
[16, 19]	μάλιστα πάντων ἡμῖν διὰ τὸ	μέγεθος	τῆς συντάξεως καὶ διὰ τὴν
[16, 2]	τῶν ἀδυνάτων ἐφίενται διὰ τὸ	μέγεθος	τῶν προφαινομένων ἐλπίδων, κρατούσης τῆς
[16, 18]	μετὰ δὲ ταῦτα συστῆναι τὸν	μέγιστον	κίνδυνον, κυκλωθείσης τῆς φάλαγγος ὑπό
[16, 19]	δυνατόν, τῶν ἀναγκαιοτάτων καὶ τῶν	μεγίστων	ἐν αὐτῇ πλείστην ποιεῖσθαι πρόνοιαν.
[16, 20]	κατέτριβε σφαιρομαχῶν καὶ πρὸς τὰ	μειράκια	διαμιλλώμενος ἐν τοῖς ὅπλοις, ἀπὸ
[16, 9]	ἠνάγκασε δὲ τὸν Ἄτταλον μὴ	μέλλειν	καὶ παρασκευάζεσθαι τὰ πρὸς τὸν
[16, 31]	τοῦ νικᾶν ἐλπίδας διὰ τὸ	μέλλειν	ποιεῖσθαι τὸν κίνδυνον πρὸς τοὺς
[16, 36]	μήτε τῶν Τεγεατῶν εἰδότων τὸ	μέλλον	μήτε τῶν παραγινομένων, ἅμα πάντας
[16, 23]	καὶ ποικίλας εἶχε περὶ τοῦ	μέλλοντος	ἐπινοίας. Ἅμα μὲν γὰρ ἠγωνία
[16, 2]	καὶ δυσχρήστως διέκειτο περὶ τοῦ	μέλλοντος.	Οὐκ ἐπιδεχομένων δὲ τῶν παρόντων
[16, 20]	τοῦ γεγονότος χάριν καὶ τοῦ	μέλλοντος	ὑπερεβάλλετο ταῖς τῶν λόγων εὐχαριστίαις·
[16, 28]	παραθέσεως καὶ συγκρίσεως τῶν λέγεσθαι	μελλόντων.	Καθάπερ γὰρ οὐδ᾽ ἐκ τοῦ
[16, 16]	τις οὖν εἰκότως ἂν Ζήνωνι	μέμψαιτο;	διότι τὸ πλεῖον οὐ περὶ
[16, 31]	τις ἐπὶ τῆς Ἀβυδηνῶν περιπετείας	μέμψαιτο	τῇ τύχῃ, διότι τὰς μὲν
[16, 27]	ψέγειν τοὺς αὐτούς, ἐπειδὴ πολλάκις	μὲν	αἱ πρὸς τὸ χεῖρον τῶν
[16, 19]	ἄλλων τεχνῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων, τὸ	μὲν	ἀληθινὸν καὶ πρὸς τὴν χρείαν
[16, 1]	δὲ τὸ Νικηφόριον ἐλυμήνατο, τὸ	μὲν	ἄλσος ἐκτεμών, τὸν δὲ περίβολον
[16, 13]	τοῦτο τὸ μέρος ἐπιμελῶς τοὺς	μὲν	ἀναγινώσκοντας παρατηρεῖν, τοὺς δὲ γράφοντας
[16, 6]	ναυσίν. Οἱ δὲ Ῥόδιοι, τὰς	μὲν	ἀναδησάμενοι τῶν νεῶν, τὰς δὲ
[16, 21]	πάντ᾽ ἐζηλωκὼς καὶ πεπεισμένος αὑτὸν	μὲν	ἄνδρα γεγονέναι διὰ τὴν ἐκδημίαν
[16, 11]	πόλεσιν ἐκτισμέναις. Εὔχονται δὲ τὸ	μὲν	ἀνέκαθεν Ἀργείων ἄποικοι γεγονέναι, μετὰ
[16, 32]	χειρῶν, συμπλεκόμενοι τοῖς Μακεδόσιν οὓς	μὲν	ἀνέτρεπον ὁμοῦ τοῖς ὅπλοις, ὧν
[16, 30]	προειρημένων. Ταῦτα δ᾽ ἐπικυρώσαντες τοῦ	μὲν	ἀντιμεταλλεύειν τοῖς πολεμίοις ἀπέστησαν, ἐπὶ
[16, 33]	ὅτι Ῥωμαῖος. Ἐγὼ δὲ μάλιστα	μὲν	ἀξιῶ Ῥωμαίους ἔφη μὴ παραβαίνειν
[16, 26]	τῷ Φιλίππῳ ταῦτα δηλώσαντες αὐτοὶ	μὲν	ἀπέπλευσαν ὡς Ἀντίοχον καὶ Πτολεμαῖον
[16, 29]	ἀλλ᾽ ὅ γε Φίλιππος τὰ	μὲν	ἀποσταυρώσας, τὰ δὲ περιχαρακώσας τοὺς
[16, 27]	διαλύσεις. ~Ἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ τὸ	μὲν	ἄρξασθαι καλῶς καὶ συνακμάσαι ταῖς
[16, 5]	κυκλωθέντας ὑπὸ τῶν πολεμίων τὰς	μὲν	ἀρχὰς ἀγωνίζεσθαι γενναίως, τέλος δὲ
[16, 16]	φερόμενος διὰ τῆς Μεγαλοπολίτιδος τὰς	μὲν	ἀρχὰς ἐλαφρός, εἶτα λαμβάνων αὔξησιν
[16, 1]	καὶ πολυτελεῖς ὑπάρχοντας, ὥρμησε τὰς	μὲν	ἀρχὰς ἐπὶ Θυατείρων· ἐκεῖθεν δὲ
[16, 21]	αὐλικῶν παρατηρήσεως καὶ κακοπραγμοσύνης, τὰς	μὲν	ἀρχὰς παρήκουε καὶ κατεφρόνει τῶν
[16, 27]	τότε δικαίως ἄν τις τὴν	μὲν	Ἀττάλου καὶ Ῥοδίων ὀλιγοπονίαν καταμέμψαιτο,
[16, 14]	τῇ περὶ Λάδην ναυμαχίᾳ δύο	μὲν	αὐτάνδρους πεντήρεις τῶν Ῥοδίων ὑποχειρίους
[16, 5]	ἀγωνίζεσθαι γενναίως, τέλος δὲ τὸν	μὲν	Αὐτόλυκον ἐκπεσεῖν τρωθέντα μετὰ τῶν
[16, 5]	Φιλόστρατος, τρίτη δ᾽ ἣν ἐκυβέρνα	μὲν	Αὐτόλυκος, ἐπέπλει δὲ Νικόστρατος. Ταύτης
[16, 23]	σιτάρια βραχέα παντελῶς· ὧν τινὰ	μὲν	αὐτῷ Ζεῦξις ἐχορήγει, τὰ δὲ
[16, 18]	Πῶς δ᾽ ὁ Σκόπας ἅμα	μὲν	αὐτῷ πρῶτος, ἅμα δ᾽ ἔσχατος
[16, 38]	Σκόπα νικηθέντος ὑπ᾽ Ἀντιόχου τὴν	μὲν	Βατανέαν καὶ Σαμάρειαν καὶ Ἄβιλα
[16, 31]	τὴν ἐναντίαν εἶχε διάληψιν. Οἱ	μὲν	γὰρ ἄνδρες ἀπέθανον, ἡ δὲ
[16, 23]	λύκου βίον ζῆν. Παρ᾽ ὧν	μὲν	γὰρ ἁρπάζων καὶ κλέπτων, τοὺς
[16, 29]	μνήμης ἀξία καὶ παραδόσεως. Τὰς	μὲν	γὰρ ἀρχὰς πιστεύοντες αὑτοῖς οἱ
[16, 5]	ναυμαχίας πολὺ διεστώσας ἀλλήλων· τὸ	μὲν	γὰρ δεξιὸν κέρας τοῦ Φιλίππου
[16, 16]	δ᾽ ἐπιδέχεσθαι καὶ παραίτησιν· τὰ	μὲν	γὰρ δι᾽ ἄγνοιαν γέγονε, τὸ
[16, 4]	συμπτώσεις ἐποίουν τι τεχνικόν· αὐτοὶ	μὲν	γὰρ ἔμπρωρρα τὰ σκάφη ποιοῦντες
[16, 20]	πολλὰ δὲ καὶ κακά. Στρατηγεῖν	μὲν	γὰρ ἐν τοῖς ὑπαίθροις καὶ
[16, 2]	φύσις τῶν πραγμάτων. Ἐκ πολλοῦ	μὲν	γὰρ ἐνίοτε πολλοὶ τῶν ἀδυνάτων
[16, 28]	τὸ κατὰ τὴν Ἄβυδον. Τὸ	μὲν	γὰρ ἐξ ἀμφοῖν ὑπ᾽ ἀνθρώπων
[16, 28]	τοῦ κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον· ὁ	μὲν	γάρ ἐστιν ἑξήκοντα σταδίων, ὁ
[16, 15]	κατὰ τὴν Λακεδαίμονα συμβέβηκεν· ὁ	μὲν	γὰρ Εὐρώτας καὶ τὰ περὶ
[16, 23]	περὶ τοῦ μέλλοντος ἐπινοίας. Ἅμα	μὲν	γὰρ ἠγωνία τὸν ἐκ τῶν
[16, 18]	προκαταλαβόμενος τοὺς ὑπερδεξίους τόπους; οὗτος	μὲν	γὰρ οὐδ᾽ εἰς τὴν στρατοπεδείαν
[16, 1]	εἰς τοὺς θεοὺς διετίθετο. Κατὰ	μὲν	γὰρ τοὺς ἀκροβολισμοὺς εὐχερῶς αὐτὸν
[16, 28]	τὴν πρὸς ἀλλήλους ἐπιμιξίαν, ποτὲ	μὲν	γεφυρούμενον ὑπὸ τῶν πεζεύειν ἐπ᾽
[16, 30]	ἔχοιεν ἀπροφασίστους, ἔπειτα συναθροῖσαι τὰς	μὲν	γυναῖκας εἰς τὸ τῆς Ἀρτέμιδος
[16, 13]	τοὺς Ῥοδίους. Ἐγὼ δὲ διότι	μὲν	δεῖ ῥοπὰς διδόναι ταῖς αὑτῶν
[16, 16]	ἐπιφανῶν συγγραφέων; ἐγὼ δὲ φημὶ	μὲν	δεῖν πρόνοιαν ποιεῖσθαι καὶ σπουδάζειν
[16, 3]	τὴν συμπλοκὴν τῶν σκαφῶν, ὁ	μὲν	Δεινοκράτης ἀπελύθη παραδόξως, οἱ δὲ
[16, 7]	ἑξήρης, τῶν δὲ λοιπῶν κατάφρακτοι	μὲν	δέκα καὶ τριημιολίαι τρεῖς, λέμβοι
[16, 7]	τῇ πρὸς Ῥοδίους διεφθάρησαν κατάφρακτοι	μὲν	δέκα, λέμβοι δὲ περὶ τετταράκοντα
[16, 17]	περὶ τὸν Σκόπαν ἔκταξιν, τῷ	μὲν	δεξιῷ κέρατί φησι τῆς ὑπωρείας
[16, 28]	τὴν εὐκαιρίαν τῶν πόλεων τὸ	μὲν	διὰ πλειόνων ἐξαριθμεῖσθαι μάταιον εἶναί
[16, 7]	σκάφος. Τῶν δὲ Ῥοδίων διεφθάρησαν	μὲν	δύο πεντήρεις καὶ τριήρης, ἥλω
[16, 11]	γε. Διὸ καὶ παρὰ βραχὺ	μὲν	εἰ καὶ ἀγνοεῖται καὶ ψευδοδοξεῖται,
[16, 16]	μοι δοκεῖ τὰ προειρημένα διαπτώματα	μὲν	εἶναι, πρόφασιν δ᾽ ἐπιδέχεσθαι καὶ
[16, 20]	καὶ φιλόδοξος, καὶ καθόλου πολλὰ	μὲν	εἰς πραγμάτων λόγον ἀγαθὰ προσεφέρετο,
[16, 14]	τοῖς προειρημένοις πράττειν, καὶ τότε	μὲν	εἰς τὴν Μυνδίαν ἀπουρώσαντας καθορμισθῆναι,
[16, 4]	ἐμπιπτόντων αὐτοῖς τῶν λέμβων ποτὲ	μὲν	εἰς τοὺς ταρσούς, ὥστε δυσχρηστεῖν
[16, 7]	τῶν δὲ τοῦ Φιλίππου Μακεδόνες	μὲν	εἰς τρισχιλίους, τῶν δὲ πληρωμάτων
[16, 29]	τῶν πολεμίων. Ἐπειδὴ δὲ τὸ	μὲν	ἐκτὸς τοῦ τείχους ἔπεσε διὰ
[16, 26]	Ῥωμαῖοι παρακαλοῦσι τὸν βασιλέα τῶν	μὲν	Ἑλλήνων μηδενὶ πολεμεῖν, τῶν δὲ
[16, 22]	μετήλλαξε. Τούτων δὲ συντελεσθέντων οἱ	μὲν	ἐν τῇ Ῥώμῃ κατὰ τὸ
[16, 28]	ἡ τῶν Ἀβυδηνῶν πόλις περιέχεται	μὲν	ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν ὑπὸ
[16, 12]	~Ὅτι κατὰ τὴν Πελοπόννησον τίνα	μὲν	ἐξ ἀρχῆς προαίρεσιν ἐνεστήσατο Νάβις
[16, 3]	μὲν πρὸς ὀκτήρη συμπεσὼν αὐτὸς	μὲν	ἔξαλον ἔλαβε τὴν πληγήν, ἀναστείρου
[16, 27]	ὑπολάβῃ μαχόμενα λέγειν ἑαυτοῖς, ἄρτι	μὲν	ἐπαινοῦντας Ἄτταλον καὶ Ῥοδίους, Φίλιππον
[16, 29]	ἐπιτρέπειν ἢ μάχεσθαι γενναίως, οὗτοι	μὲν	ἐπανῆλθον. ~Οἱ δ᾽ Ἀβυδηνοὶ πυθόμενοι
[16, 11]	δὲ τῶν Ἰασέων πόλις κεῖται	μὲν	ἐπὶ τῆς Ἀσίας ἐν τῷ
[16, 27]	τὴν ἰδίαν φύσιν ἄνθρωποι ποτὲ	μὲν	ἐπὶ τὸ δέον ὁρμῶσι, ποτὲ
[16, 17]	τάξιν, τῶν δ᾽ ἱππέων τοὺς	μὲν	ἐπὶ τὸ λαιὸν κέρας τῆς
[16, 18]	τῶν θηρίων φαντασίας. Ἀλλ᾽ οἱ	μὲν	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ ταχθέντες ἐξ
[16, 3]	ναυαρχοῦντες παρ᾽ Ἀττάλῳ, συμπεσόντες ὁ	μὲν	ἑπτήρει τῶν πολεμίων, ὁ δ᾽
[16, 23]	λιμώττειν αὐτῷ τὸ στράτευμα, ποτὲ	μὲν	ἐσιτεῖτο κρέα, ποτὲ δὲ σῦκα,
[16, 4]	καὶ στρεφομένοις ἀκμὴν προσπίπτοντες οὓς	μὲν	ἐτίτρωσκον, οἷς δὲ παρέλυον ἀεί
[16, 27]	διεστειλάμην, φήσας ἀναγκαῖον εἶναι ποτὲ	μὲν	εὐλογεῖν, ποτὲ δὲ ψέγειν τοὺς
[16, 24]	Ἄτταλον τὸν βασιλέα τοὺς ἅμα	μὲν	εὐχαριστήσοντας ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν, ἅμα
[16, 8]	κατὰ θάλατταν ἑνὶ καιρῷ, βαρέως	μὲν	ἔφερε τὸ γεγονὸς καὶ τὸ
[16, 21]	τὸ συνέδριον καὶ παρελθὼν ἐκείνους	μὲν	ἔφη λάθρᾳ καὶ κατ᾽ ἰδίαν
[16, 8]	κατὰ δύο προφάσεις, κατὰ μίαν	μέν,	ᾗ τὸν Ἄτταλον εἰς τὴν
[16, 3]	βίας ἐπιφερόμενος εἰς ἐμβολὴν αὐτὸς	μὲν	ἥμαρτε τοῦ τρῶσαι, παραπεσὼν δὲ
[16, 10]	ὑπάρχειν ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον. Τὰς	μὲν	ἡμέρας ψόφον ἐποίει κατὰ γῆς,
[16, 2]	δὲ τῶν πολεμίων σκάφη κατάφρακτα	μὲν	ἦν ἑξήκοντα καὶ πέντε σὺν
[16, 19]	ἡμᾶς καὶ τοὺς ἐπιγινομένους, ἐὰν	μὲν	κατὰ πρόθεσιν εὑρισκώμεθά που κατὰ
[16, 4]	ταῦτα πάλιν ἐκπεριπλέοντες, καὶ τοῖς	μὲν	κατὰ πρύμναν ἐμβάλλοντες, τοῖς δὲ
[16, 20]	τῶν Αἰγυπτίων πράγματα μεταχειριζόμενος ἦν	μὲν	κατὰ τὴν ἡλικίαν νέος καὶ
[16, 2]	ἀπαντωμένων. Ὁ δὲ Φίλιππος, τῶν	μὲν	κατὰ τὴν πολιορκίαν ἀντιπιπτόντων αὐτῷ,
[16, 15]	ἔχει πρὸς ἄλληλα, καὶ τὰ	μὲν	κατὰ τὸν Ἰσθμόν ἐστι καὶ
[16, 37]	τόπους, διαναστάντων τῶν Ἀχαιῶν οἱ	μὲν	κατεκόπησαν, οἱ δ᾽ ἑάλωσαν αὐτῶν.
[16, 3]	δὲ καὶ θορύβου γενομένου τὸ	μὲν	λοιπὸν πλῆθος τῶν ἐπιβατῶν ἅμα
[16, 5]	βοηθήσας μετὰ τριῶν πεντήρων, τὴν	μὲν	ναῦν οὐκ ἠδυνήθη σῶσαι διὰ
[16, 17]	θηρίοις. Ταῦτα δ᾽ ὑποθέμενος, τὸν	μὲν	νεώτερον Ἀντίοχόν φησιν, ὃν ἐν
[16, 6]	σκάφη. Τούτου δὲ συμβάντος αὐτὸς	μὲν	ὁ βασιλεὺς μετὰ τῶν πληρωμάτων
[16, 6]	τὰς Ἐρυθράς. Φίλιππος δὲ τοῖς	μὲν	ὅλοις ἠλαττωμένος παρὰ πολὺ τὴν
[16, 33]	συγγνώμην ἔχειν ὑπερηφάνως ὁμιλοῦντι, πρῶτον	μὲν	ὅτι νέος ἐστὶ καὶ πραγμάτων
[16, 36]	γενομένου κατὰ τὸ συνεχές, πρῶτον	μὲν	οὐδεὶς ἐγίνωσκε πρὸς τίνα πρᾶξιν
[16, 10]	τοὺς ἐν τῇ πόλει. Τὰς	μὲν	οὖν ἀρχὰς ὑπέμενον οἱ Πρινασσεῖς
[16, 21]	Πτολεμαῖος ὁ Σωσιβίου. Καὶ πρὶν	μὲν	οὖν ἐκ τῆς Ἀλεξανδρείας ἐκπλεῦσαι
[16, 11]	δ᾽ ὑπεραῖρον οὐ συγχωρητέον. Τάχα	μὲν	οὖν ἐν παντὶ δυσπαράγραφός ἐστιν
[16, 23]	παραχειμάζειν κατὰ τὴν Ἀσίαν, φοβούμενος	μὲν	οὖν> καὶ τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ
[16, 4]	τῇ κραυγῇ παρακαλοῦντες ἀλλήλους. Εἰ	μὲν	οὖν μὴ μεταξὺ τῶν καταφράκτων
[16, 26]	πείθεσθαι τἀναντία συνεξακολουθήσειν ἔφασαν. Ὁ	μὲν	οὖν Νικάνωρ ταῦτ᾽ ἀκούσας ἀπηλλάγη·
[16, 25]	γενομένας καὶ τοὺς ἄνδρας. Οἱ	μὲν	οὖν πρέσβεις οἱ παρὰ τῶν
[16, 37]	περὶ τῆς ὅλης ἐπιβολῆς. Οὗτοι	μὲν	οὖν προῆγον εὐθαρσῶς ἐπὶ τὸ
[16, 27]	καθίκετο τῶν ἑξῆς πράξεων. Ταῦτα	μὲν	οὖν προήχθην εἰπεῖν διὰ τὸ
[16, 19]	αὐτῇ πλείστην ποιεῖσθαι πρόνοιαν. Ταῦτα	μὲν	οὖν προήχθην εἰπεῖν, θεωρῶν νῦν,
[16, 3]	σύνεγγυς ἀπαραγγέλτως συνέβαλον ἀλλήλοις. Ἄτταλος	μὲν	οὖν συμπεσὼν ὀκτήρει, καὶ προεμβαλὼν
[16, 11]	καὶ τὸ νυνὶ λεγόμενον. Ὅσα	μὲν	οὖν συντείνει πρὸς τὸ διασῴζειν
[16, 33]	γενναίως, παρακαλέσαντες τοὺς θεούς Οὗτοι	μὲν	οὖν ταῦτ᾽ εἰπόντες διεχωρίσθησαν ἀπ᾽
[16, 33]	δίκας ὑποσχεῖν, καὶ διότι ταῦτα	μὲν	οὕτω πράττοντι τὴν εἰρήνην ἄγειν
[16, 4]	ταρσοὺς παρέλυον· ὡς δ᾽ οἱ	μὲν	παρὰ τοῦ Φιλίππου συνεπιστρέφειν ἤρξαντο
[16, 19]	τοῖς συγγραφεῦσι. Διὸ δεῖ μάλιστα	μὲν	πειρᾶσθαι πάντων κρατεῖν τῶν τῆς
[16, 4]	καταφράκτων νεῶν πλήθει. Καὶ τὰ	μὲν	περὶ τὸ δεξιὸν κέρας τοῦ
[16, 20]	τὴν τῶν χρημάτων ἐξουσίαν, τὸ	μὲν	πλεῖστον μέρος τῆς ἡμέρας κατέτριβε
[16, 5]	πλειόνων καὶ καταφράκτων νεῶν, τοὺς	μὲν	πλείστους ἀπέβαλε τῶν ἐπιβατῶν ἐπιφανῶς
[16, 32]	καὶ διαλυθείσης τῆς μάχης, τῶν	μὲν	πλείστων τεθνεώτων ἐπὶ τοῦ πτώματος,
[16, 5]	τὸν ἔμβολον, συνέβη δὴ τὴν	μὲν	πληγεῖσαν αὔτανδρον καταδῦναι, τοὺς δὲ
[16, 1]	συνθήκας. Ὁ δὲ Ζεῦξις ὑπεκρίνετο	μὲν	ποιεῖν τὰ κατὰ τὰς συνθήκας,
[16, 3]	παραβόλως ἐχρήσαντο τῇ ναυμαχίᾳ. Δεινοκράτης	μὲν	πρὸς ὀκτήρη συμπεσὼν αὐτὸς μὲν
[16, 27]	προήχθην εἰπεῖν διὰ τὸ τινὰς	μὲν	πρὸς τῷ τέρματι, καθάπερ οἱ
[16, 24]	καταπλεύσας εἰς τὸν Πειραιᾶ τὴν	μὲν	πρώτην ἡμέραν ἐχρημάτισε τοῖς ἐκ
[16, 3]	ναῦν ὑπὸ τὰ βίαχα τὸ	μὲν	πρῶτον οὐκ ἐδύνατο χωρισθῆναι, καίπερ
[16, 4]	τῆς οὐραγίας Μακεδόσι. Καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον ὑποχωροῦσι τοῖς σκάφεσι κατὰ
[16, 2]	τὴν Λάδην ναυμαχίαν καὶ τοὺς	μὲν	Ῥοδίους ἐκποδὼν γενέσθαι, τὸν δ᾽
[16, 7]	δ᾽ οὐδέν. Ἄνδρες δὲ τῶν	μὲν	Ῥοδίων ἀπέθανον εἰς ἑξήκοντα, τῶν
[16, 38]	δὲ πολιορκίας ῥεμβώδους γενομένης ὁ	μὲν	Σκόπας ἠδόξει καὶ διεβέβλητο νεανικῶς.
[16, 29]	τὸν Φίλιππον τὴν πόλιν, τοὺς	μὲν	στρατιώτας ὑποσπόνδους ἀφέντα τοὺς παρὰ
[16, 7]	ἑξακισχιλίους. Ἑάλωσαν δὲ ζωγρίᾳ τῶν	μὲν	συμμάχων καὶ Μακεδόνων εἰς δισχιλίους,
[16, 5]	ὁρμῆς συνεπλέκετο τοῖς πολεμίοις, τῇ	μὲν	σωματικῇ δυνάμει παραλυόμενος ὑπὸ τῶν
[16, 30]	καταλαμβανόμενον ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν, κατασφάξειν	μὲν	τὰ τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας,
[16, 4]	ἐλπίδας. Οἱ δὲ Ῥόδιοι κατὰ	μὲν	τὰς ἀρχὰς εὐθέως ἐκ τῆς
[16, 26]	ἴσῳ κριτηρίῳ, καὶ διότι πράξαντι	μὲν	ταῦτα τὴν εἰρήνην ἄγειν ἔξεστι
[16, 32]	ἰδίας ἐλπίδας· ἐβουλεύσαντο γὰρ τὰ	μὲν	τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας ζωγρεῖν,
[16, 8]	ὑπεναντίων εἰς ἑπτακοσίους. ~Καὶ τὸ	μὲν	τέλος τῆς περὶ Χίον ναυμαχίας
[16, 7]	τοῦ μὲν Φιλίππου ναῦς ἐν	μὲν	τῇ πρὸς Ἄτταλον ναυμαχίᾳ δεκήρης,
[16, 9]	ἐκεῖνος ἀρχὴν πολέμου ποιήσας ἠνάγκασε	μὲν	τὴν αὑτοῦ πατρίδα συνεξαναστῆναι τοῖς
[16, 17]	κεῖσθαι. Τὸν δ᾽ Ἀντίοχον ἐπὶ	μὲν	τὴν ἑωθινὴν ἐκπέμψαι φησὶ τὸν
[16, 13]	φιλομαθοῦντες. Οὗτοι τοιγαροῦν ἀμφότεροι πρῶτον	μὲν	τὴν περὶ Λάδην ναυμαχίαν οὐχ
[16, 17]	Συρίᾳ περὶ τὸ Πάνιον, περὶ	μὲν	τὴν τῆς λέξεως κατασκευὴν δῆλός
[16, 23]	Ἀλαβανδεῖς καὶ Μάγνητες, οὕς, ὁπότε	μέν	τι δοῖεν, ἔσαινεν, ὅτε δὲ
[16, 29]	δὲ κατὰ γῆν ἔργοις ἕως	μέν	τινος προσαντεῖχον εὐψύχως, οὐκ ἀπελπίζοντες
[16, 28]	γὰρ οὐδ᾽ ἐκ τοῦ παρὰ	μέν	τισιν Ὠκεανοῦ προσαγορευομένου, παρὰ δέ
[16, 29]	Ἡ δὲ πρᾶξις αὕτη κατὰ	μὲν	τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς καὶ
[16, 11]	Καταπεφήμισται δὲ καὶ πεπίστευται παρὰ	μὲν	τοῖς Βαργυλιήταις διότι τὸ τῆς
[16, 29]	κατὰ θάλατταν προσαχθέντων μηχανημάτων τὰ	μὲν	τοῖς πετροβόλοις τύπτοντες διεσάλευσαν, τὰ
[16, 8]	τοσαύτης φθορᾶς ἀνθρώπων, παρ᾽ αὐτὸν	μὲν	τὸν καιρὸν πᾶς ὁ πόρος
[16, 2]	τὸν κίνδυνον. Ἦν δὲ τῶν	μὲν	τοῦ Φιλίππου νεῶν τὸ πλῆθος
[16, 4]	μάχαις. Τὸ δὲ πολὺ κατὰ	μὲν	τοὺς διέκπλους παρασύροντες τῶν πολεμίων
[16, 30]	γνώμαις. Ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς πρῶτον	μὲν	τοὺς δούλους ἐλευθεροῦν, ἵνα συναγωνιστὰς
[16, 24]	ἱερεῖς. Μετὰ δὲ ταῦτα πάντας	μὲν	τοὺς ναοὺς ἀνέῳξαν, ἐπὶ δὲ
[16, 7]	Τῶν δὲ παρ᾽ Ἀττάλου κατέδυσαν	μὲν	τριημιολία μία καὶ δύο πεντήρεις,
[16, 2]	ταῖς εἰρεσίαις ἐνεργῶς προσέβαλλον, Ἄτταλος	μὲν	τῷ δεξιῷ καὶ καθηγουμένῳ τῶν
[16, 31]	μέμψαιτο τῇ τύχῃ, διότι τὰς	μὲν	τῶν προειρημένων συμφορὰς οἷον ἐλεήσασα
[16, 23]	τὴν Λιβύην. Ἐξ ὧν ἐδυσχρηστεῖτο	μὲν	ὑπερβαλλόντως, ἠναγκάζετο δὲ κατὰ τὸ
[16, 17]	τοῖς ἐπιπέδοις ἐκτάττειν, τιθέντα τοὺς	μὲν	φαλαγγίτας ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν κατὰ
[16, 7]	τὴν Χίον. ~Ἐφθάρησαν δὲ τοῦ	μὲν	Φιλίππου ναῦς ἐν μὲν τῇ
[16, 19]	τὸ προεκδεδωκέναι τὰς συντάξεις, ἐλυπήθη	μὲν	ὡς ἔνι μάλιστα, ποιεῖν δ᾽
[16, 2]	τὸν Φίλιππον, καθάπερ εἶπον, ἔτι	μένειν	ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων. Οὐ μὴν
[16, 4]	τὴν διάθεσιν ὥστ᾽ ἀκμὴν ἄκριτα	μένειν	τὰ ὅλα, πολὺ δὲ τοὺς
[16, 14]	καὶ ταῦτα τῆς ἐπιστολῆς ἔτι	μενούσης	ἐν τῷ πρυτανείῳ τῆς ὑπ᾽
[16, 28]	θάλατταν τῆς καθ᾽ ἡμᾶς. Εὐκαιρότερον	μέντοι	γε τοῦ καθ᾽ Ἡρακλείους στήλας
[16, 8]	τῆς ὁρμῆς αὐτοῦ παρῄρητο, πρὸς	μέντοι	γε τοὺς ἐκτὸς ἐπειρᾶτο κατὰ
[16, 6]	τοῦ κινδύνου μετὰ προφάσεως κατὰ	μέρη	ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν, ὡς ταῖς
[16, 16]	ἄλλα γὰρ ἂν εἴη καλλίω	μέρη	τῆς ἱστορίας, ἐφ᾽ οἷς ἂν
[16, 36]	ταύτας διέδωκε ταῖς πορρωτάτω πόλεσι,	μερίσας	οὕτως ὥστε καθ᾽ ἑκάστην ἔχειν
[16, 18]	λοιπὸν πλῆθος τῶν ἱππέων τὸ	μερισθὲν	ἐπὶ τὸ λαιὸν ἐπεφεύγει πᾶν
[16, 3]	τὴν ναῦν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν	μεροῖν,	καὶ τὸ σκάφος καὶ τοὺς
[16, 28]	περιέχεται μὲν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν	μεροῖν	ὑπὸ τῶν τῆς Εὐρώπης ἀκρωτηρίων,
[16, 13]	δέ τινες τῶν τὰς κατὰ	μέρος	γραφόντων πράξεις γεγράφασι καὶ περὶ
[16, 14]	οἱ προειρημένοι διὰ τῶν κατὰ	μέρος	ἐν τῇ περὶ Λάδην ναυμαχίᾳ
[16, 13]	Διὸ δεῖ καὶ τοῦτο τὸ	μέρος	ἐπιμελῶς τοὺς μὲν ἀναγινώσκοντας παρατηρεῖν,
[16, 31]	ἐνεστώτων· ὑπὲρ ὧν τὰ κατὰ	μέρος	ἡμεῖς ἐν τοῖς πρὸ τούτων
[16, 14]	ὅμως καὶ διὰ τῶν κατὰ	μέρος	καὶ διὰ τῆς καθολικῆς ἀποφάσεως
[16, 20]	χρημάτων ἐξουσίαν, τὸ μὲν πλεῖστον	μέρος	τῆς ἡμέρας κατέτριβε σφαιρομαχῶν καὶ
[16, 17]	τὸν πρεσβύτερον υἱὸν Ἀντίοχον ἔχοντα	μέρος	τι τῆς δυνάμεως, ἵνα προκαταλάβηται
[16, 20]	πότους συνῆγε καὶ τὸ πλεῖον	μέρος	τοῦ βίου περὶ ταῦτα καὶ
[16, 13]	παραβολωτέραν ἀποφαίνουσι καὶ τῇ κατὰ	μέρος	τοῦ κινδύνου χρείᾳ καὶ συντελείᾳ
[16, 18]	τὸν Ἀντίοχον ἡττημένον. Ποῖον οὖν	μέρος	τῶν ἱππέων ἦν κατὰ μέσην
[16, 24]	τὸ Δίπυλον, ἐξ ἑκατέρου τοῦ	μέρους	παρέστησαν τὰς ἱερείας καὶ τοὺς
[16, 18]	τῶν υἱῶν Ἀντίοχος ὁ μετὰ	μέρους	τινὸς τῆς δυνάμεως προκαταλαβόμενος τοὺς
[16, 19]	πάντων κρατεῖν τῶν τῆς ἱστορίας	μερῶν·	καλὸν γάρ· εἰ δὲ μὴ
[16, 17]	φαλαγγίτας ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν κατὰ	μέσην	τὴν τῶν πολεμίων τάξιν, τῶν
[16, 18]	μέρος τῶν ἱππέων ἦν κατὰ	μέσην	τὴν φάλαγγα τὸ τοὺς ἐλέφαντας
[16, 33]	Ῥόδιοι τὰς χεῖρας ἐπιβάλοιεν αὐτῷ,	μεσολαβήσας	ὁ Μάρκος ἤρετο Τί δαὶ
[16, 3]	ταύτῃ δοῦσα πληγὴν βιαίαν κατὰ	μέσον	τὸ κύτος ὑπὸ τὸν θρανίτην
[16, 16]	Μεγάλη πόλις ὡς πρὸς τὴν	Μεσσήνην,	ὥστ᾽ ἀδύνατον εἶναι καλεῖσθαί τινα
[16, 16]	φησὶ τὴν ἐπάνοδον ἐκ τῆς	Μεσσήνης	πεποιῆσθαι τὸν Νάβιν κατὰ τὴν
[16, 15]	ποιεῖσθαι τὴν πορείαν εἰς τὴν	Μεσσηνίαν.	~Πρὸς δὲ τούτοις φησὶ τὴν
[16, 16]	Μεγαλοπολῖτις χώρα μεταξὺ κεῖται τῆς	Μεσσηνίας	καὶ Τεγεάτιδος. Τὸ δὲ τελευταῖον·
[16, 16]	καλεῖσθαί τινα πύλην παρὰ τοῖς	Μεσσηνίοις	ἐπὶ Τεγέαν. Ἀλλ᾽ ἔστι παρ᾽
[16, 12]	καιροὺς σύμμαχος ὑπάρχων Αἰτωλοῖς, Ἠλείοις,	Μεσσηνίοις,	καὶ πᾶσι τούτοις ὀφείλων καὶ
[16, 13]	ἐν οἷς τά τε κατὰ	Μεσσηνίους	καὶ τὰ κατὰ τὰς προειρημένας
[16, 15]	προειρημένοις γράφουσι περὶ τοῦ κατὰ	Μεσσηνίους	παρασπονδήματος. Ἐν ᾧ φησιν ὁ
[16, 12]	πίστεις ἐπεβάλετο παρασπονδῆσαι τὴν τῶν	Μεσσηνίων	πόλιν, νῦν ἐροῦμεν. ~Ὅτι φησὶ
[16, 16]	ἔγγιον ὑπέλαβε τὴν Τεγέαν εἶναι	Μεσσηνίων.	Τὸ δ᾽ ἔστιν οὐ τοιοῦτον,
[16, 21]	κοινῇ συνεδρεύσαντες ἐτόλμησαν ἐν τῷ	μέσῳ	καταμέμφεσθαι τὸν Τληπόλεμον, ὡς κακῶς
[16, 17]	φάλαγγος ἐν διαστήματι καὶ τοὺς	μετ᾽	Ἀντιπάτρου Ταραντίνους, τὰ δὲ μεταξὺ
[16, 6]	δὲ συλλεχθεισῶν πρὸς αὐτὸν ἀπέπλει	μετ᾽	ἀσφαλείας εἰς τοὺς κατὰ τὴν
[16, 38]	Ἄβιλα καὶ Γάδαρα παρέλαβεν Ἀντίοχος·	μετ᾽	ὀλίγον δὲ προσεχώρησαν αὐτῷ καὶ
[16, 8]	οἵ τε Ῥόδιοι καὶ Διονυσόδωρος	μετ᾽	ὀλίγον· κατὰ γὰρ τὴν ἐπιοῦσαν
[16, 17]	τῆς ὑπωρείας ἔχεσθαι τὴν φάλαγγα	μετ᾽	ὀλίγων ἱππέων, τὸ δ᾽ εὐώνυμον
[16, 14]	πρὸς τὸ πέλαγος, τέλος δὲ	μετ᾽	ὀλίγων καταλειφθέντα τὸν ναύαρχον ἀναγκασθῆναι
[16, 3]	τὸν Ἄτταλον. Ὁ δὲ Διονυσόδωρος	μετὰ	βίας ἐπιφερόμενος εἰς ἐμβολὴν αὐτὸς
[16, 39]	αὑτούς, ἀλλὰ καὶ Τυρίων ἐξηνδραποδισμένων	μετὰ	βίας, καὶ σχεδὸν ἀνελπίστου τῆς
[16, 32]	τι τούτων ἀχρειωθὲν ἀδυνατήσειεν ἢ	μετὰ	βίας προοῖντ᾽ ἐκ τῶν χειρῶν,
[16, 4]	Ῥοδίοις ἐγίνετο κατὰ πολλοὺς τρόπους.	Μετὰ	γὰρ τὸ κινηθῆναι τὴν ἐξ
[16, 29]	τείχους ἔπεσε διὰ τῶν ὀρυγμάτων,	μετὰ	δὲ ταῦτα διὰ τῶν μετάλλων
[16, 11]	μὲν ἀνέκαθεν Ἀργείων ἄποικοι γεγονέναι,	μετὰ	δὲ ταῦτα Μιλησίων, ἐπαγαγομένων τῶν
[16, 4]	πολεμίων νεῶν τοὺς ταρσοὺς ἠχρείουν·	μετὰ	δὲ ταῦτα πάλιν ἐκπεριπλέοντες, καὶ
[16, 24]	τὰς ἱερείας καὶ τοὺς ἱερεῖς.	Μετὰ	δὲ ταῦτα πάντας μὲν τοὺς
[16, 30]	τὸν χρυσὸν εἰς τὴν θάλατταν.	Μετὰ	δὲ ταῦτα παραστησάμενοι τοὺς ἱερέας
[16, 25]	Ῥοδίοις καὶ Ῥωμαίοις καὶ αὐτῷ,	μετὰ	δὲ ταῦτα παρέντες τοὺς καιροὺς
[16, 25]	εἰς τοὺς ἐπωνύμους τῶν ἀρχηγετῶν.	~Μετὰ	δὲ ταῦτα συναγαγόντες ἐκκλησίαν ἐκάλουν
[16, 18]	ἐλπίδας ἀπογνόντα, ποιεῖσθαι τὴν ἀποχώρησιν·	μετὰ	δὲ ταῦτα συστῆναι τὸν μέγιστον
[16, 18]	εὐζώνων προτεταγμένων, τοῦτ᾽ οὐκέτι συνορᾷ.	~Μετὰ	δὲ ταῦτά φησι καταπροτερουμένην τὴν
[16, 17]	ὁ νεώτερος Ἀντίοχος τῶν υἱῶν.	Μετὰ	δὲ ταῦτά φησι τὰ θηρία
[16, 5]	ναυαρχίς, ἐφ᾽ ἧς ἔπλει Θεοφιλίσκος,	μετὰ	δὲ ταύτην ἧς ἐτριηράρχει Φιλόστρατος,
[16, 2]	πέντε σὺν τοῖς τῶν Βυζαντίων,	μετὰ	δὲ τούτων ἐννέα τριημιολίαι καὶ
[16, 6]	νεὼς πολεμίας, ὥρμησε παραβοηθήσων ταύτῃ	μετὰ	δύο τετρήρων. Τοῦ δὲ πολεμίου
[16, 6]	ἀπὸ τῶν οἰκείων νεῶν ἠνάγκασε	μετὰ	μεγάλης ἀγωνίας εἰς τὴν γῆν
[16, 24]	Ἀθηναίων ἄρχουσιν ἀνέβαινεν εἰς ἄστυ	μετὰ	μεγάλης προστασίας· οὐ γὰρ μόνον
[16, 18]	πρεσβύτερος τῶν υἱῶν Ἀντίοχος ὁ	μετὰ	μέρους τινὸς τῆς δυνάμεως προκαταλαβόμενος
[16, 32]	θνήσκοντας τῶν πολεμίων ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο	μετὰ	παραστάσεως οἱ προκινδυνεύοντες τῶν Ἀβυδηνῶν,
[16, 6]	ἐξέλυον αὑτοὺς ἐκ τοῦ κινδύνου	μετὰ	προφάσεως κατὰ μέρη ποιούμενοι τὴν
[16, 32]	ἱερεῖς καὶ τὰς ἱερείας ἐκπέμπειν	μετὰ	στεμμάτων πρὸς τὸν Φίλιππον, δεησομένους
[16, 10]	περὶ Χίον. Κάνδασα φρούριον Καρίας.	~Μετὰ	ταῦτα δὲ ποιησάμενος ὁ Φίλιππός
[16, 34]	ἐπὶ τὸν θάνατον. ~Ὅτι παρῆσαν	μετὰ	τὴν ἅλωσιν Ἀβύδου παρὰ τοῦ
[16, 21]	αὐτῶν ποιήσασθαι τὴν κατηγορίαν. Ὅτι	μετὰ	τὴν δημηγορίαν ἔλαβε καὶ τὴν
[16, 18]	εἰς τὴν στρατοπεδείαν ἀνακεχώρηκεν αὐτῷ	μετὰ	τὴν μάχην. Εἰκότως· δύο γὰρ
[16, 8]	γὰρ τῶν ἄλλων καὶ τὰ	μετὰ	τὴν μάχην συμβαίνοντα πάντας ἐξέπληττε
[16, 29]	οὗ ποτ᾽ ἂν ἕκαστος προαιρῆται	μετὰ	τῆς ἐσθῆτος τῆς περὶ τὸ
[16, 17]	τοξόταις καὶ σφενδονήταις, αὐτὸν δὲ	μετὰ	τῆς ἑταιρικῆς ἵππου καὶ τῶν
[16, 10]	λαβόντες τὴν ἀσφάλειαν ἐκχωρεῖν ἢ	μετὰ	τῆς πόλεως συναπολέσθαι πανδημεί, τῶν
[16, 22]	μετὰ τῶν αἰχμαλώτων· ὃς καὶ	μετά	τινα χρόνον ἐν τῇ φυλακῇ
[16, 24]	τῶν ἐνεστώτων. Ὁ δὲ βασιλεὺς	μετά	τινας ἡμέρας πυθόμενος καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων
[16, 2]	αὐτὸς ὑπὸ τὰς νησίδας ἀναχωρήσας	μετά	τινων λέμβων, τὰς μεταξὺ τοῦ
[16, 2]	σωματοποιεῖν ἀληθινῶς τὸν Φίλιππον. ~Ὅτι	μετὰ	τὸ συντελεσθῆναι τὴν περὶ τὴν
[16, 25]	τὴν Κέων ἐπὶ τὰς νήσους	μετὰ	τοῦ στόλου. ~Ὅτι καθ᾽ ὃν
[16, 5]	Ἐν ᾧ καιρῷ Θεοφιλίσκος, βοηθήσας	μετὰ	τριῶν πεντήρων, τὴν μὲν ναῦν
[16, 22]	τῆς πόλεως ἐν τῷ θριάμβῳ	μετὰ	τῶν αἰχμαλώτων· ὃς καὶ μετά
[16, 24]	μόνον οἱ τὰς ἀρχὰς ἔχοντες	μετὰ	τῶν ἱππέων, ἀλλὰ καὶ πάντες
[16, 5]	τὸν μὲν Αὐτόλυκον ἐκπεσεῖν τρωθέντα	μετὰ	τῶν ὅπλων εἰς τὴν θάλατταν,
[16, 6]	συμβάντος αὐτὸς μὲν ὁ βασιλεὺς	μετὰ	τῶν πληρωμάτων εἰς τὰς Ἐρυθρὰς
[16, 24]	ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ πολῖται	μετὰ	τῶν τέκνων καὶ γυναικῶν ἀπήντων
[16, 31]	πανδημεὶ προείλοντο τῆς εἱμαρμένης τυχεῖν	μετὰ	τῶν τέκνων καὶ τῶν γυναικῶν
[16, 20]	συνεχὲς ἐν στρατιωτικῷ βίῳ διεγεγόνει	μετὰ	φαντασίας, ἦν δὲ καὶ τῇ
[16, 22]	πρὸς τὸν αἴτιον τῆς τηλικαύτης	μεταβολῆς	εὔνοιαν. Καὶ γὰρ ὁ Σόφαξ
[16, 19]	καὶ γνοὺς ἀδύνατον οὖσαν τὴν	μετάθεσιν	διὰ τὸ προεκδεδωκέναι τὰς συντάξεις,
[16, 9]	εἰκότως αὐτὸν οἱ Ῥόδιοι καὶ	μεταλλάξαντα	τοιαύταις ἐτίμησαν τιμαῖς δι᾽ ὧν
[16, 29]	μετὰ δὲ ταῦτα διὰ τῶν	μετάλλων	ἤγγιζον οἱ Μακεδόνες τῷ κατὰ
[16, 2]	τὸν Ἄτταλον προσκαρτερήσειν τῇ τῶν	μετάλλων	κατασκευῇ. Μάλιστα δ᾽ ἐσπούδαζε ποιήσασθαι
[16, 10]	παρασκευὴν ἤρξατο πολιορκεῖν διὰ τῶν	μετάλλων.	Οὔσης δ᾽ ἀπράκτου τῆς ἐπιβολῆς
[16, 10]	κατὰ γῆς, ὡς ἐνεργουμένων τῶν	μετάλλων,	τὰς δὲ νύκτας ἔξωθεν ἔφερε
[16, 11]	Ἀσίας ἐν τῷ κόλπῳ τῷ	μεταξὺ	κειμένῳ τοῦ τῆς Μιλησίας Ποσειδίου
[16, 16]	Λακωνικὴ καὶ ἡ> Μεγαλοπολῖτις χώρα	μεταξὺ	κεῖται τῆς Μεσσηνίας καὶ Τεγεάτιδος.
[16, 28]	ἀφικέσθαι μὴ οὐχὶ διὰ τοῦ	μεταξὺ	Σηστοῦ καὶ Ἀβύδου διαστήματος ποιησάμενον
[16, 37]	Σκοτίταν προσαγορευομένοις τόποις, ὅς ἐστι	μεταξὺ	τῆς Τεγέας καὶ τῆς Λακεδαίμονος.
[16, 2]	ἀναχωρήσας μετά τινων λέμβων, τὰς	μεταξὺ	τοῦ πόρου κειμένας, ἀπεκαραδόκει τὸν
[16, 17]	μετ᾽ Ἀντιπάτρου Ταραντίνους, τὰ δὲ	μεταξὺ	τῶν θηρίων πληρῶσαι τοῖς τοξόταις
[16, 4]	ἀλλήλους. Εἰ μὲν οὖν μὴ	μεταξὺ	τῶν καταφράκτων νεῶν ἔταξαν οἱ
[16, 17]	φωτὶ διαβιβάσαντα τὸν ποταμὸν τὸν	μεταξὺ	τῶν στρατοπέδων ἐν τοῖς ἐπιπέδοις
[16, 20]	τῆς βασιλείας τῶν Αἰγυπτίων πράγματα	μεταχειριζόμενος	ἦν μὲν κατὰ τὴν ἡλικίαν
[16, 20]	ἦν δὲ καὶ τῇ φύσει	μετέωρος	καὶ φιλόδοξος, καὶ καθόλου πολλὰ
[16, 9]	συστήσας ἀνθ᾽ ἑαυτοῦ ταῖς δυνάμεσι,	μετήλλαξε	τὸν βίον ἐκ τῶν τραυμάτων,
[16, 22]	ἐν τῇ φυλακῇ τὸν βίον	μετήλλαξε.	Τούτων δὲ συντελεσθέντων οἱ μὲν
[16, 16]	καὶ πρῶτον αὐτὸ παρὰ τοῖς	μετρίοις	ἀνδράσι τίθεσθαι· πολλοῦ γε δεῖν·
[16, 13]	ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοι τῷ λυσιτελεῖ	μετροῦντες	ἀδοκίμους ποιοῦσι τὰς αὑτῶν συντάξεις,
[16, 8]	ἐπέπλευσαν αὐτῷ, καὶ στήσαντες ἐν	μετώπῳ	τὰς ναῦς, οὐδενὸς ἐπ᾽ αὐτοὺς
[16, 33]	πράττοντι τὴν εἰρήνην ἄγειν ἐξέσται,	μὴ	βουλομένῳ δὲ πειθαρχεῖν ἑτοίμως ὑπάρξειν
[16, 26]	εἰρήνην ἄγειν ἔξεστι πρὸς Ῥωμαίους,	μὴ	βουλομένῳ δὲ πείθεσθαι τἀναντία συνεξακολουθήσειν
[16, 9]	κατὰ τὴν προαίρεσιν μνήμης ἄξιος.	Μὴ	γὰρ ἐκείνου τολμήσαντος προεπιβαλεῖν τῷ
[16, 33]	οὐδαμῶς ὑπέμενον τὸ ζῆν, ὅσοι	μὴ	δεσμοῖς ἢ τοιαύταις ἀνάγκαις προκατελήφθησαν·
[16, 23]	τι δοῖεν, ἔσαινεν, ὅτε δὲ	μὴ	δοῖεν, ὑλάκτει καὶ ἐπεβούλευεν αὐτοῖς.
[16, 24]	πρὸς τὸν Ἄτταλον ὥσθ᾽ ὑπερβολὴν	μὴ	καταλιπεῖν. Ἐπεὶ δ᾽ εἰσῄει κατὰ
[16, 17]	τοσοῦτον ἐσπουδακὼς ὡς ὑπερβολὴν τερατείας	μὴ	καταλιπεῖν τοῖς τὰς ἐπιδεικτικὰς καὶ
[16, 9]	καιροῖς, ἠνάγκασε δὲ τὸν Ἄτταλον	μὴ	μέλλειν καὶ παρασκευάζεσθαι τὰ πρὸς
[16, 4]	παρακαλοῦντες ἀλλήλους. Εἰ μὲν οὖν	μὴ	μεταξὺ τῶν καταφράκτων νεῶν ἔταξαν
[16, 36]	οὕτως ὥστε καθ᾽ ἑκάστην ἔχειν	μὴ	μόνον τὰς ἑαυτῆς, ἀλλὰ καὶ
[16, 11]	τοιαῦτα παντάπασι παιδικῆς εὐηθείας ὅσα	μὴ	μόνον τῆς τῶν εὐλόγων ἐκτὸς
[16, 19]	καθάπερ ἔνιοι ποιεῖν εἰώθασιν, ἀλλὰ	μὴ	μόνον τῶν ἰδίων ὑπομνημάτων, ἀλλὰ
[16, 25]	πόλεμον, καὶ διορκισμός, ὡς ἐὰν	μὴ	νῦν ἕλωνται συνεμβαίνειν εὐγενῶς εἰς
[16, 28]	τὴν καθ᾽ ἡμᾶς θάλατταν εἰσπλεῦσαι	μὴ	οὐχὶ διὰ τοῦ καθ᾽ Ἡρακλέους
[16, 28]	Προποντίδα καὶ τὸν Πόντον ἀφικέσθαι	μὴ	οὐχὶ διὰ τοῦ μεταξὺ Σηστοῦ
[16, 33]	μάλιστα μὲν ἀξιῶ Ῥωμαίους ἔφη	μὴ	παραβαίνειν τὰς συνθήκας μηδὲ πολεμεῖν
[16, 13]	γράφειν ἡμῖν πράξεις ἀναγκαῖόν ἐστι	μὴ	παρασιωπᾶν, ἵνα μὴ τῷ τῆς
[16, 11]	τῶν σωμάτων ἐν φωτὶ τιθέμενα	μὴ	ποιεῖν σκιὰν ἀπηλγηκυίας ἐστὶ ψυχῆς·
[16, 34]	πρεσβευτῶν καὶ διαλεγομένων ὑπὲρ τοῦ	μὴ	ποιεῖσθαι διαλύσεις πρὸς Φίλιππον ἄνευ
[16, 19]	Ζήνωνα, κρίνων καλὸν εἶναι τὸ	μὴ	τὰς τῶν πέλας ἁμαρτίας ἴδια
[16, 27]	δὲ τὴν τοιαύτην διαστολήν, ἵνα	μή	τις ἡμᾶς ὑπολάβῃ μαχόμενα λέγειν
[16, 36]	προῆγον εἰς τοὔμπροσθεν. Τῷ δὲ	μὴ	τὸ ἴσον ἀπέχειν τῆς Τεγέας
[16, 19]	μερῶν· καλὸν γάρ· εἰ δὲ	μὴ	τοῦτο δυνατόν, τῶν ἀναγκαιοτάτων καὶ
[16, 13]	ἀναγκαῖόν ἐστι μὴ παρασιωπᾶν, ἵνα	μὴ	τῷ τῆς πατρίδος ὀνόματι καὶ
[16, 21]	τὰ πράγματα καὶ τὰ χρήματα	μὴ	ὡς ἐπίτροπον, ἀλλ᾽ ὡς κληρονόμον
[16, 1]	τοὺς λίθους ἔθραυε πρὸς τὸ	μηδὲ	πάλιν ἀνασταθῆναι μηδὲν τῶν κατεφθαρμένων.
[16, 33]	ἔφη μὴ παραβαίνειν τὰς συνθήκας	μηδὲ	πολεμεῖν ἡμῖν· ἐὰν δὲ καὶ
[16, 15]	τὰ προειρημένα πάντα συλλήβδην ὥστε	μηδὲν	διαφέρειν τοῦ λέγειν ὅτι ποιησάμενός
[16, 1]	πρὸς τὸ μηδὲ πάλιν ἀνασταθῆναι	μηδὲν	τῶν κατεφθαρμένων. Ἐπεὶ δὲ τὸ
[16, 33]	παρακαλεῖν αὐτὸν μήτε τῶν Ἑλλήνων	μηδενὶ	πολεμεῖν μήτε τοῖς Πτολεμαίου πράγμασιν
[16, 26]	τὸν βασιλέα τῶν μὲν Ἑλλήνων	μηδενὶ	πολεμεῖν, τῶν δὲ γεγονότων εἰς
[16, 2]	ἐκποδὼν γενέσθαι, τὸν δ᾽ Ἄτταλον	μηδέπω	συμμεμιχέναι, δῆλον ὡς ἐξῆν γε
[16, 39]	σφᾶς αὐτοὺς καὶ τὰς πατρίδας	Μήδοις,	μόνοι τὸ δεινὸν ὑπέμειναν πάντες,
[16, 29]	τοῦ κατὰ τὸν πόρον. ~Οὐ	μὴν	ἀλλ᾽ ὅ γε Φίλιππος τὰ
[16, 16]	ἄβατος ὢν καὶ βαρύς. Οὐ	μὴν	ἀλλὰ καὶ πάντα μοι δοκεῖ
[16, 25]	τὴν πρὸς τὸν Ἄτταλον. Οὐ	μὴν	ἀλλὰ καὶ τῶν Ῥοδίων ἐπεισελθόντων
[16, 6]	ἀπέχον ἐναυμάχει τοῖς Ῥοδίοις. ~Οὐ	μὴν	ἀλλὰ παρὰ πολὺ τοῦ δεξιοῦ
[16, 2]	μένειν ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων. Οὐ	μὴν	ἀλλὰ χρησάμενοι ταῖς εἰρεσίαις ἐνεργῶς
[16, 11]	δυσπαράγραφός ἐστιν ἡ ποσότης, οὐ	μὴν	ἀπαράγραφός γε. Διὸ καὶ παρὰ
[16, 30]	ἐναντίον ἁπάντων τῶν πολιτῶν ἦ	μήν,	ἐὰν ἴδωσι τὸ διατείχισμα καταλαμβανόμενον
[16, 16]	τοῦτο πρὸς τὴν ἱστορίαν οὐ	μὴν	ἡγεμονικώτατόν γε καὶ πρῶτον αὐτὸ
[16, 19]	δ᾽ οὐδὲν εἶχε, τήν γε	μὴν	ἡμετέραν αἵρεσιν ἀπεδέξατο φιλοφρόνως. Ὃ
[16, 17]	πολλῶν συντάξεις ποιουμένοις, τῶν γε	μὴν	πραγμάτων ἐπὶ τοσοῦτον ὠλιγώρηκεν ὥστε
[16, 13]	τοὺς συγγραφέας, συγχωρήσαιμ᾽ ἄν, οὐ	μὴν	τὰς ἐναντίας τοῖς συμβεβηκόσιν ἀποφάσεις
[16, 28]	ἰδιότητα τῶν τόπων· κεφαλαιωδῶς γε	μὴν	ὑπομνῆσαι τοὺς ἀναγινώσκοντας ἐπιστάσεως χάριν
[16, 33]	μήτε τῶν Ἑλλήνων μηδενὶ πολεμεῖν	μήτε	τοῖς Πτολεμαίου πράγμασιν ἐπιβάλλειν τὰς
[16, 33]	δέδοκται τῇ συγκλήτῳ παρακαλεῖν αὐτὸν	μήτε	τῶν Ἑλλήνων μηδενὶ πολεμεῖν μήτε
[16, 36]	τῶν Τεγεατῶν εἰδότων τὸ μέλλον	μήτε	τῶν παραγινομένων, ἅμα πάντας τοὺς
[16, 36]	λόγον ἑκάσταις. Ἐξ ὧν συνέβη,	μήτε	τῶν Τεγεατῶν εἰδότων τὸ μέλλον
[16, 31]	τὰ δὲ τέκνα σὺν αὐταῖς	μητράσιν	ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείρια. ~Πεσόντος
[16, 29]	τῶν τε κατὰ θάλατταν προσαχθέντων	μηχανημάτων	τὰ μὲν τοῖς πετροβόλοις τύπτοντες
[16, 7]	παρ᾽ Ἀττάλου κατέδυσαν μὲν τριημιολία	μία	καὶ δύο πεντήρεις, ἥλωσαν δὲ
[16, 9]	ὑπὲρ τῆς πατρίδος καιρούς. Κάρθαια,	μία	τῆς ἐν Κέῳ τετραπόλεως Βαβράντιον,
[16, 17]	τιθέντα τοὺς μὲν φαλαγγίτας ἐπὶ	μίαν	εὐθεῖαν κατὰ μέσην τὴν τῶν
[16, 9]	οὐ τὴν τυχοῦσαν. ~Θεοφιλίσκος δὲ	μίαν	ἡμέραν ἐπιβιώσας, καὶ τῇ πατρίδι
[16, 8]	ἀντεποιεῖτο κατὰ δύο προφάσεις, κατὰ	μίαν	μέν, ᾗ τὸν Ἄτταλον εἰς
[16, 6]	καραδοκῶν τὸ συμβησόμενον, συνιδὼν Ἄτταλος	μίαν	πεντήρη τῶν ἰδίων ἐκτὸς τοῦ
[16, 14]	πολεμίοις, ἐκ δὲ τοῦ κινδύνου	μιᾶς	νηὸς ἐπαραμένης τὸν δόλωνα διὰ
[16, 16]	πράξεις δῆλον γὰρ ὡς οὐ	μικρά,	μεγάλα δὲ συμβάλλεται τοῦτο πρὸς
[16, 15]	Ταῦτα γὰρ οὐχ οἷον παρὰ	μικρόν	ἐστιν, ἀλλὰ τὴν ἐναντίαν διάθεσιν
[16, 28]	διὰ τὸ πάντας, ὧν καὶ	μικρὸν	ὄφελος, ἱστορηκέναι διὰ τὴν ἰδιότητα
[16, 11]	τῷ μεταξὺ κειμένῳ τοῦ τῆς	Μιλησίας	Ποσειδίου καὶ τῆς Μυνδίων πόλεως,
[16, 14]	τὴν ἔπαυλιν, ἔτι δὲ τοὺς	Μιλησίους,	καταπλαγέντας τὸ γεγονός, οὐ μόνον
[16, 11]	ἄποικοι γεγονέναι, μετὰ δὲ ταῦτα	Μιλησίων,	ἐπαγαγομένων τῶν προγόνων τὸν Νηλέως
[16, 11]	τὸν Νηλέως υἱὸν τοῦ κτίσαντος	Μίλητον	διὰ τὴν ἐν τῷ Καρικῷ
[16, 22]	διὰ τῆς τῶν εἰσαγομένων ἐνεργείας	μιμνησκόμενοι	τῶν προγεγονότων κινδύνων ἐκπαθεῖς ἐγίνοντο
[16, 13]	συντάξεις, οὕτως οἱ πολιτικοὶ τῷ	μισεῖν	ἢ τῷ φιλεῖν ἑλκόμενοι πολλάκις
[16, 37]	τὴν Λακωνικήν. Ἐὰν δ᾽ οἱ	μισθοφόροι	βοηθήσαντες παρενοχλῶσιν αὐτούς, συνέταξε ποιεῖσθαι
[16, 37]	Οἱ δ᾽ ἐν τῇ Πελλήνῃ	μισθοφόροι	κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἅμα
[16, 39]	πόλεων τὴν ἐπ᾽ ἀγαθῷ ποιήσασθαι	μνήμην,	ὅσαι τῶν καλῶν ἐκ παραδόσεώς
[16, 29]	εὐψυχίας, εἰ καί τις ἄλλη,	μνήμης	ἀξία καὶ παραδόσεως. Τὰς μὲν
[16, 9]	γενόμενος καὶ κατὰ τὴν προαίρεσιν	μνήμης	ἄξιος. Μὴ γὰρ ἐκείνου τολμήσαντος
[16, 13]	πρὸς ἅπαντας, ἀλλ᾽ ὅσους ὑπολαμβάνω	μνήμης	ἀξίους εἶναι καὶ διαστολῆς· εἰσὶ
[16, 24]	αὐτοὺς καὶ τῆς προγεγενημένης κοινοπραγίας	μνημονεύοντας	καὶ πρὸς τὸν κατὰ τοῦ
[16, 28]	διὰ πλειόνων ἐξαριθμεῖσθαι μάταιον εἶναί	μοι	δοκεῖ διὰ τὸ πάντας, ὧν
[16, 19]	ἀπὸ τοῦ κινδύνου. ~Ταῦτα δέ	μοι	δοκεῖ, καὶ καθόλου τὰ τοιαῦτα
[16, 27]	ἐπὶ τοὐναντίον. Ὧν ἕν τί	μοι	δοκεῖ καὶ τότε γεγονέναι περὶ
[16, 16]	Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ πάντα	μοι	δοκεῖ τὰ προειρημένα διαπτώματα μὲν
[16, 11]	καὶ δυσανασχετῶν διατελῶ. Δοκεῖ γάρ	μοι	τὰ τοιαῦτα παντάπασι παιδικῆς εὐηθείας
[16, 29]	οὕτως ὥστε καὶ τὰς ναῦς	μόλις	ἀνασπάσαι τοὺς πολεμίους ἐκ τοῦ
[16, 5]	καὶ παραβόλως τῇ τόλμῃ κινδυνεύσας	μόλις	ἐξέσωσε τὴν ἰδίαν ναῦν ἐπιβοηθήσαντος
[16, 39]	αὐτοὺς καὶ τὰς πατρίδας Μήδοις,	μόνοι	τὸ δεινὸν ὑπέμειναν πάντες, τὴν
[16, 39]	ὁρμὴν καὶ βίαν τὴν Ἀλεξάνδρου,	μόνοι	τῶν κατὰ Συρίαν ὑπέστησαν καὶ
[16, 8]	τῶν προειρημένων. Ἐξ ὧν οὐ	μόνον	αὐτός, ἀλλὰ καὶ πάντες οἱ
[16, 22]	τότε δοκοῦντες ἤδη βεβαίως οὐ	μόνον	ἐκτὸς γεγονέναι παντὸς φόβου καὶ
[16, 1]	δὲ μᾶλλον ἑαυτόν. Οὐ γὰρ	μόνον	ἐνεπίμπρα καὶ κατασπῶν ἐρρίπτει τοὺς
[16, 32]	τῆς ὅλης ἐπιβολῆς. Οὐ γὰρ	μόνον	ἐπὶ τοὺς θνήσκοντας τῶν πολεμίων
[16, 20]	ὑπῆρχε πάντων. καὶ ταχέως οὐ	μόνον	ἔσφηλεν, ἀλλὰ καὶ τὴν βασιλείαν
[16, 24]	μετὰ μεγάλης προστασίας· οὐ γὰρ	μόνον	οἱ τὰς ἀρχὰς ἔχοντες μετὰ
[16, 36]	ὥστε καθ᾽ ἑκάστην ἔχειν μὴ	μόνον	τὰς ἑαυτῆς, ἀλλὰ καὶ τὰς
[16, 11]	παντάπασι παιδικῆς εὐηθείας ὅσα μὴ	μόνον	τῆς τῶν εὐλόγων ἐκτὸς πίπτει
[16, 14]	Μιλησίους, καταπλαγέντας τὸ γεγονός, οὐ	μόνον	τὸν Φίλιππον, ἀλλὰ καὶ τὸν
[16, 9]	ἐτίμησαν τιμαῖς δι᾽ ὧν οὐ	μόνον	τοὺς ζῶντας, ἀλλὰ καὶ τοὺς
[16, 39]	δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου παρουσίαν οὐ	μόνον	τῶν ἄλλων παραδεδωκότων αὑτούς, ἀλλὰ
[16, 19]	ἔνιοι ποιεῖν εἰώθασιν, ἀλλὰ μὴ	μόνον	τῶν ἰδίων ὑπομνημάτων, ἀλλὰ καὶ
[16, 15]	δὲ κατὰ τὴν Κοντοπορίαν καὶ	Μυκήνας	ἔγγιστα πρὸς δύσεις χειμερινάς, ὥστ᾽
[16, 15]	Κοντοπορίαν ἐπέβαλε καὶ παρὰ τὰς	Μυκήνας	ἐποιεῖτο τὴν πορείαν εἰς Ἄργος.
[16, 23]	αὐτῷ Ζεῦξις ἐχορήγει, τὰ δὲ	Μυλασεῖς	καὶ Ἀλαβανδεῖς καὶ Μάγνητες, οὕς,
[16, 23]	ἐπεβούλευεν αὐτοῖς. Τέλος ἐπὶ τὴν	Μυλασέων	πόλιν πράξεις συνεστήσατο διὰ Φιλοκλέους,
[16, 14]	καὶ τότε μὲν εἰς τὴν	Μυνδίαν	ἀπουρώσαντας καθορμισθῆναι, τῇ δ᾽ ἐπαύριον
[16, 11]	τῆς Μιλησίας Ποσειδίου καὶ τῆς	Μυνδίων	πόλεως, προσαγορευομένῳ, παρὰ δὲ τοῖς
[16, 23]	εἶχον, σῦκα ἔλαβε. Διὸ καὶ	Μυοῦντος	κυριεύσας τοῖς Μάγνησιν ἐχαρίσατο τὸ
[16, 11]	Βαργυλιητικῷ συνωνύμως ταῖς περὶ τὸν	μυχὸν	αὐτοῦ πόλεσιν ἐκτισμέναις. Εὔχονται δὲ