>

Livre, Chap.
[16, 33]	δὲ τοὺς καιροὺς τούτους Ἄτταλος	ὁ	βασιλεὺς ἀκούσας πολιορκεῖσθαι τοὺς Ἀβυδηνούς,
[16, 18]	τοὺς ἐλέφαντας ἐκπληττόμενον; ποῦ δ᾽	ὁ	βασιλεὺς γέγονεν, ἢ τίνα παρέσχηται
[16, 6]	Τούτου δὲ συμβάντος αὐτὸς μὲν	ὁ	βασιλεὺς μετὰ τῶν πληρωμάτων εἰς
[16, 1]	~(Ὅτι Φίλιππος	ὁ	βασιλεὺς παραγενόμενος εἰς τὸ Πέργαμον
[16, 23]	τὴν Σκιπίωνος μεγαλοψυχίαν. ~Ὅτι Φίλιππος	ὁ	βασιλεὺς τοῦ χειμῶνος ἤδη καταρχομένου,
[16, 3]	ὁ μὲν ἑπτήρει τῶν πολεμίων,	ὁ	δ᾽ ὀκτήρει, παραβόλως ἐχρήσαντο τῇ
[16, 33]	σοὶ πρότερος ἐπέβαλε τὰς χεῖρας;	ὁ	δὲ βασιλεὺς ἐξαπορήσας κατὰ τρεῖς
[16, 24]	τοῦ συνδιαλαβεῖν περὶ τῶν ἐνεστώτων.	Ὁ	δὲ βασιλεὺς μετά τινας ἡμέρας
[16, 3]	ἐγένετο τοῖς περὶ τὸν Ἄτταλον.	Ὁ	δὲ Διονυσόδωρος μετὰ βίας ἐπιφερόμενος
[16, 6]	Φίλιππον ἀναδεδεμένους τὴν βασιλικὴν ναῦν.	Ὁ	δὲ Διονυσόδωρος ὑπονοήσας τὸ περὶ
[16, 1]	λοιπὰ συμπράττειν κατὰ τὰς συνθήκας.	Ὁ	δὲ Ζεῦξις ὑπεκρίνετο μὲν ποιεῖν
[16, 28]	μὲν γάρ ἐστιν ἑξήκοντα σταδίων,	ὁ	δὲ κατὰ τὴν Ἄβυδον δυεῖν,
[16, 19]	διόρθωσιν χάριν τῆς κοινῆς ὠφελείας.	Ὁ	δὲ λαβὼν τὴν ἐπιστολήν, καὶ
[16, 16]	ἐκβάλλειν περὶ Λυκόαν τῆς Ἀρκαδίας.	Ὁ	δὲ ποταμὸς οὐ πολὺν τόπον
[16, 20]	ὑπερεβάλλετο ταῖς τῶν λόγων εὐχαριστίαις·	ὁ	δὲ πυνθανόμενος τὸν γινόμενον ἐκ
[16, 38]	κατεκόπησαν, οἱ δ᾽ ἑάλωσαν αὐτῶν.	~ὁ	δὲ τοῦ Πτολεμαίου στρατηγὸς Σκόπας
[16, 24]	συμμῖξαι τούτοις, ἀνήχθη κατὰ σπουδήν.	Ὁ	δὲ τῶν Ἀθηναίων δῆμος γνοὺς
[16, 28]	τούτῳ μάλιστα νικᾶν τοὺς ἀντιπάλους.	~Ὁ	δὲ Φίλιππος ἐβούλετο παρελέσθαι Ῥωμαίων
[16, 33]	ταῦτ᾽ εἰπόντες διεχωρίσθησαν ἀπ᾽ ἀλλήλων·	ὁ	δὲ Φίλιππος κυριεύσας τῆς πόλεως,
[16, 35]	καὶ στοχάζεσθαι τῆς τούτων φιλίας.	~Ὁ	δὲ Φίλιππος ὁρῶν τοὺς Ἀχαιοὺς
[16, 8]	πάλιν ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Χίον.	Ὁ	δὲ Φίλιππος, οὐδέποτε τοσούτους ἄνδρας
[16, 6]	ἐγκρατὴς γενέσθαι σπουδάζων τῆς νεώς.	Ὁ	δὲ Φίλιππος, συνθεασάμενος ἀπεσπασμένον πολὺ
[16, 2]	καὶ τὴν δυσχρηστίαν τῶν ἀπαντωμένων.	Ὁ	δὲ Φίλιππος, τῶν μὲν κατὰ
[16, 37]	προῆγον εὐθαρσῶς ἐπὶ τὸ συντεταγμένον·	ὁ	δὲ Φιλοποίμην ἐν ὥρᾳ παραγγείλας
[16, 36]	τρόπον ἐμβιβάσαι αὐτοὺς εἰς ἀπέχθειαν.	~Ὁ	δὲ Φιλοποίμην ἐξελογίσατο τὰ διαστήματα
[16, 3]	σκάφει διεφθάρη, τρίτος δ᾽ αὐτὸς	ὁ	Διονυσόδωρος ἀπενήξατο πρὸς τὴν ἐπιβοηθοῦσαν
[16, 15]	Μεσσηνίους παρασπονδήματος. Ἐν ᾧ φησιν	ὁ	Ζήνων ὁρμήσαντα τὸν Νάβιν ἐκ
[16, 4]	δὲ λοιπῶν νεῶν τοῦ πλήθους	ὁ	κίνδυνος ἐφάμιλλος ἦν· καθ᾽ ὅσον
[16, 33]	τὰς χεῖρας ἐπιβάλοιεν αὐτῷ, μεσολαβήσας	ὁ	Μάρκος ἤρετο Τί δαὶ Ἀθηναῖοι;
[16, 28]	πόρον τοῦ κατὰ τὸν Ἑλλήσποντον·	ὁ	μὲν γάρ ἐστιν ἑξήκοντα σταδίων,
[16, 15]	τοὺς κατὰ τὴν Λακεδαίμονα συμβέβηκεν·	ὁ	μὲν γὰρ Εὐρώτας καὶ τὰ
[16, 3]	λύσαντος τὴν συμπλοκὴν τῶν σκαφῶν,	ὁ	μὲν Δεινοκράτης ἀπελύθη παραδόξως, οἱ
[16, 3]	καὶ ναυαρχοῦντες παρ᾽ Ἀττάλῳ, συμπεσόντες	ὁ	μὲν ἑπτήρει τῶν πολεμίων, ὁ
[16, 26]	δὲ πείθεσθαι τἀναντία συνεξακολουθήσειν ἔφασαν.	Ὁ	μὲν οὖν Νικάνωρ ταῦτ᾽ ἀκούσας
[16, 38]	Τῆς δὲ πολιορκίας ῥεμβώδους γενομένης	ὁ	μὲν Σκόπας ἠδόξει καὶ διεβέβλητο
[16, 18]	ὁ πρεσβύτερος τῶν υἱῶν Ἀντίοχος	ὁ	μετὰ μέρους τινὸς τῆς δυνάμεως
[16, 33]	καὶ τῶν Ῥωμαίων Μάρκος Αἰμίλιος	ὁ	νεώτατος ἧκε καταπλέων εἰς αὐτὴν
[16, 17]	κατάφρακτον ἵππον, ἧς ἡγεῖτο πάσης	ὁ	νεώτερος Ἀντίοχος τῶν υἱῶν. Μετὰ
[16, 20]	λαμβάνον τὴν ἐπίδοσιν. Πᾶς γὰρ	ὁ	παθὼν εὖ παρὰ τὴν προσδοκίαν
[16, 39]	τῶν Γαζαίων πόλιν πορθήσαντος φησὶν	ὁ	Πολύβιος· ἐμοὶ δὲ καὶ δίκαιον
[16, 8]	αὐτὸν μὲν τὸν καιρὸν πᾶς	ὁ	πόρος ἐπληρώθη νεκρῶν, αἵματος, ὅπλων,
[16, 18]	εἴρηται περὶ τούτων. Ποῦ δ᾽	ὁ	πρεσβύτερος τῶν υἱῶν Ἀντίοχος ὁ
[16, 17]	οὕτω μάλιστα καταφανές. Ἐξηγούμενος γὰρ	ὁ	προειρημένος συγγραφεὺς τήν τε Γάζης
[16, 18]	τοῦ τότε συνεστρατευμένου. Πῶς δ᾽	ὁ	Σκόπας ἅμα μὲν αὐτῷ πρῶτος,
[16, 22]	τηλικαύτης μεταβολῆς εὔνοιαν. Καὶ γὰρ	ὁ	Σόφαξ ὁ τῶν Μασαισυλίων βασιλεὺς
[16, 21]	ἥκει παρὰ τοῦ Φιλίππου Πτολεμαῖος	ὁ	Σωσιβίου. Καὶ πρὶν μὲν οὖν
[16, 20]	τῶν πραγμάτων. ~Ὅτι ὁ Τληπόλεμος	ὁ	τὰ τῆς βασιλείας τῶν Αἰγυπτίων
[16, 21]	παρὰ Σωσιβίου, καὶ ταύτην παρειληφὼς	ὁ	Τληπόλεμος λοιπὸν ἤδη πάντα τὰ
[16, 20]	καθόλου περιβολὴν τῶν πραγμάτων. ~Ὅτι	ὁ	Τληπόλεμος ὁ τὰ τῆς βασιλείας
[16, 21]	τῆς διαφορᾶς. Καθ᾽ ὃν καιρὸν	ὁ	Τληπόλεμος, προσπιπτόντων αὐτῷ λόγων δυσμενικῶν
[16, 3]	ἐν οἷς ἦν καὶ Δημοκράτης	ὁ	τοῦ Φιλίππου ναύαρχος. Κατὰ δὲ
[16, 24]	χωρίον ἀντὶ τῶν σύκων. ~Ὅτι	ὁ	τῶν Ἀθηναίων δῆμος ἐξέπεμπε πρεσβευτὰς
[16, 12]	ἐξ ἀρχῆς προαίρεσιν ἐνεστήσατο Νάβις	ὁ	τῶν Λακεδαιμονίων τύραννος, καὶ πῶς
[16, 22]	εὔνοιαν. Καὶ γὰρ ὁ Σόφαξ	ὁ	τῶν Μασαισυλίων βασιλεὺς ἤχθη τότε
[16, 8]	συνέβη γενέσθαι, τῆς δὲ νίκης	ὁ	Φίλιππος ἀντεποιεῖτο κατὰ δύο προφάσεις,
[16, 6]	καὶ τῆς βασιλικῆς κατασκευῆς ἐγκρατὴς	ὁ	Φίλιππος ἐγένετο. Καὶ γὰρ ἐποίησάν
[16, 10]	Πρινασσεῖς εὐγενῶς· ἐπεὶ δὲ προσπέμψας	ὁ	Φίλιππος ἐνεφάνιζε διότι πρὸς δύο
[16, 10]	Καρίας. ~Μετὰ ταῦτα δὲ ποιησάμενος	ὁ	Φίλιππός τινας ἀπράκτους προσβολὰς διὰ
[16, 6]	πρὸς τὰς νησίδας ὑφ᾽ αἷς	ὁ	Φίλιππος ὥρμει καραδοκῶν τὸ συμβησόμενον,
[16, 29]	τὸν πόρον. ~Οὐ μὴν ἀλλ᾽	ὅ	γε Φίλιππος τὰ μὲν ἀποσταυρώσας,
[16, 17]	ἂν μᾶλλον σεμνυνθείη πολιτικὸς ἀνήρ.	~Ὃ	δὲ λέγειν βούλομαι, γένοιτ᾽ ἂν
[16, 19]	μὴν ἡμετέραν αἵρεσιν ἀπεδέξατο φιλοφρόνως.	Ὃ	δὴ κἂν ἐγὼ παρακαλέσαιμι περὶ
[16, 19]	ὡς μέγα τι καὶ θαυμάσιον,	ὃ	καὶ τὴν κατασκευὴν ἔχει ῥᾳδιεστέραν
[16, 11]	ποιεῖν σκιὰν ἀπηλγηκυίας ἐστὶ ψυχῆς·	ὃ	πεποίηκε Θεόπομπος, φήσας τοὺς εἰς
[16, 36]	πόλεων, ὅσαι κατὰ τὴν αὐτὴν	ὁδὸν	ἔπιπτον. Ἐγέγραπτο δ᾽ ἐν ταῖς
[16, 15]	Ὁπλίτην προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ τῆς	ὁδοῦ	τῆς στενῆς παρὰ τὸ Πολιάσιον,
[16, 36]	ποῖαι δύνανται κατὰ τὰς αὐτὰς	ὁδοὺς	εἰς τὴν Τεγέαν παραγίνεσθαι. Λοιπὸν
[16, 10]	τὰς κατὰ τὴν χώραν συνοικίας.	Ὅθεν	ἀπαλλαττόμενος προσεστρατοπέδευσε τῇ Πρινασσῷ. Ταχὺ
[16, 6]	τὸ κατάστρωμα τῆς νεὼς ἐξέβαλον.	Ὅθεν	οἱ πρῶτοι τῶν Μακεδόνων, συνάψαντες
[16, 4]	συμβολῆς πάντες ἦσαν ἀναμὶξ ἀλλήλοις,	ὅθεν	οὔτε διεκπλεῖν εὐχερῶς οὔτε στρέφειν
[16, 15]	ὡς πρὸς τὰς χειμερινὰς δύσεις,	ὅθεν	οὐχ οἷον ἐπὶ τὴν Σελλασίαν,
[16, 2]	δὲ παρὰ πολὺ τοῖς λογισμοῖς·	οἱ	γὰρ περὶ τὸν Ἄτταλον καὶ
[16, 33]	καταπλέων εἰς αὐτὴν τὴν Ἄβυδον.	Οἱ	γὰρ Ῥωμαῖοι τὸ σαφὲς ἀκούσαντες
[16, 33]	βουλομένοις ἀπάγχεσθαι καὶ σφάττειν αὑτούς.	Οἱ	δ᾽ Ἀβυδηνοί, προδιειληφότες ὑπὲρ αὑτῶν
[16, 30]	μάχεσθαι γενναίως, οὗτοι μὲν ἐπανῆλθον.	~Οἱ	δ᾽ Ἀβυδηνοὶ πυθόμενοι τὰ λεγόμενα,
[16, 37]	τῶν Ἀχαιῶν οἱ μὲν κατεκόπησαν,	οἱ	δ᾽ ἑάλωσαν αὐτῶν. ~ὁ δὲ
[16, 37]	τῆς Τεγέας καὶ τῆς Λακεδαίμονος.	Οἱ	δ᾽ ἐν τῇ Πελλήνῃ μισθοφόροι
[16, 33]	δεσμοῖς ἢ τοιαύταις ἀνάγκαις προκατελήφθησαν·	οἱ	δὲ λοιποὶ πάντες ὥρμων ἀμελλήτως
[16, 4]	Ἄτταλον ἐπικυδεστέρας ἔχειν τὰς ἐλπίδας.	Οἱ	δὲ Ῥόδιοι κατὰ μὲν τὰς
[16, 6]	ταῖς οἰκείαις σπεύδοντες ἐπικουρῆσαι ναυσίν.	Οἱ	δὲ Ῥόδιοι, τὰς μὲν ἀναδησάμενοι
[16, 3]	ὁ μὲν Δεινοκράτης ἀπελύθη παραδόξως,	οἱ	δὲ τῆς πολεμίας νεὼς ἐπιβάται
[16, 4]	τοῖς κινδυνεύουσι, τῶν δὲ Ῥοδίων	οἱ	καθυστεροῦντες ἐκ τῆς ἀναγωγῆς συνῆψαν
[16, 27]	μὲν πρὸς τῷ τέρματι, καθάπερ	οἱ	κακοὶ τῶν σταδιέων, ἐγκαταλιπεῖν τὰς
[16, 8]	μόνον αὐτός, ἀλλὰ καὶ πάντες	οἱ	Μακεδόνες εἰς διατροπὴν ἐνέπιπτον οὐ
[16, 4]	μεταξὺ τῶν καταφράκτων νεῶν ἔταξαν	οἱ	Μακεδόνες τοὺς λέμβους, ῥᾳδίαν ἂν
[16, 29]	ταῦτα διὰ τῶν μετάλλων ἤγγιζον	οἱ	Μακεδόνες τῷ κατὰ τὸ πεπτωκὸς
[16, 31]	Ἀβυδηνῶν τὴν ἐναντίαν εἶχε διάληψιν.	Οἱ	μὲν γὰρ ἄνδρες ἀπέθανον, ἡ
[16, 22]	βίον μετήλλαξε. Τούτων δὲ συντελεσθέντων	οἱ	μὲν ἐν τῇ Ῥώμῃ κατὰ
[16, 18]	τῆς τῶν θηρίων φαντασίας. Ἀλλ᾽	οἱ	μὲν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ ταχθέντες
[16, 37]	ἐνέδραν τόπους, διαναστάντων τῶν Ἀχαιῶν	οἱ	μὲν κατεκόπησαν, οἱ δ᾽ ἑάλωσαν
[16, 25]	αἰχμαλώτους γενομένας καὶ τοὺς ἄνδρας.	Οἱ	μὲν οὖν πρέσβεις οἱ παρὰ
[16, 4]	τοὺς ταρσοὺς παρέλυον· ὡς δ᾽	οἱ	μὲν παρὰ τοῦ Φιλίππου συνεπιστρέφειν
[16, 37]	ἐπιτρέχειν τὴν Λακωνικήν. Ἐὰν δ᾽	οἱ	μισθοφόροι βοηθήσαντες παρενοχλῶσιν αὐτούς, συνέταξε
[16, 4]	ἦν· καθ᾽ ὅσον γὰρ ἐπλεόναζον	οἱ	παρὰ τοῦ Φιλίππου λέμβοι, κατὰ
[16, 25]	ἄνδρας. Οἱ μὲν οὖν πρέσβεις	οἱ	παρὰ τῶν Ῥοδίων ταῦτα διαπράξαντες
[16, 36]	τὴν ἀγοράν. Ἐπειδὰν δὲ συλλεχθῶσιν	οἱ	παρόντες, ἀναλαβόντες αὐτοὺς ἄγετ᾽ εἰς
[16, 21]	καὶ στρατιωτικὰς χάριτας. ~Ἐφ᾽ οἷς	οἱ	περὶ τὴν αὐλὴν ἀσχάλλοντες πάντα
[16, 38]	προσεχώρησαν αὐτῷ καὶ τῶν Ἰουδαίων	οἱ	περὶ τὸ ἱερὸν τὸ προσαγορευόμενον
[16, 2]	προσδοκίαν· ἔτι γὰρ αὐτὸν ἤλπιζον	οἱ	περὶ τὸν Ἄτταλον προσκαρτερήσειν τῇ
[16, 6]	τεχνικὸν ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς	οἱ	περὶ τὸν Ἄτταλον· τὰ γὰρ
[16, 4]	Φιλίππου λέμβοι, κατὰ τοσοῦτον διέφερον	οἱ	περὶ τὸν Ἄτταλον τῷ τῶν
[16, 3]	οὗ γενομένου περιέστησαν αὐτὸν πανταχόθεν	οἱ	πολέμιοι. Κραυγῆς δὲ καὶ θορύβου
[16, 24]	τῶν ἱππέων, ἀλλὰ καὶ πάντες	οἱ	πολῖται μετὰ τῶν τέκνων καὶ
[16, 13]	ποιοῦσι τὰς αὑτῶν συντάξεις, οὕτως	οἱ	πολιτικοὶ τῷ μισεῖν ἢ τῷ
[16, 10]	Τὰς μὲν οὖν ἀρχὰς ὑπέμενον	οἱ	Πρινασσεῖς εὐγενῶς· ἐπεὶ δὲ προσπέμψας
[16, 14]	ἐκ τῶν ἐνεστώτων. Ὁμολογοῦντες γὰρ	οἱ	προειρημένοι διὰ τῶν κατὰ μέρος
[16, 25]	καὶ γράψαντος εἰσήνεγκαν τὴν ἐπιστολὴν	οἱ	προεστῶτες. Ἦν δὲ τὰ κεφάλαια
[16, 32]	πολεμίων ἐπιβαίνοντες ἠγωνίζοντο μετὰ παραστάσεως	οἱ	προκινδυνεύοντες τῶν Ἀβυδηνῶν, οὐδὲ τοῖς
[16, 6]	Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν	οἱ	πρὸς τοὺς Ῥοδίους ἀγωνιζόμενοι τῶν
[16, 6]	κατάστρωμα τῆς νεὼς ἐξέβαλον. Ὅθεν	οἱ	πρῶτοι τῶν Μακεδόνων, συνάψαντες ἐν
[16, 9]	καὶ κινδυνεύειν. Τοιγαροῦν εἰκότως αὐτὸν	οἱ	Ῥόδιοι καὶ μεταλλάξαντα τοιαύταις ἐτίμησαν
[16, 13]	δ᾽ οὗτοι Ζήνων καὶ Ἀντισθένης	οἱ	Ῥόδιοι. Τούτους δ᾽ ἀξίους εἶναι
[16, 26]	τὸν αὐτὸν δὲ λόγον τοῦτον	οἱ	Ῥωμαῖοι καὶ πρὸς Ἠπειρώτας εἶπαν
[16, 26]	τῆς Ἀκαδημείας, προδιαπεμψάμενοι πρὸς αὐτὸν	οἱ	Ῥωμαῖοι κήρυκα συνέμιξαν αὐτῷ καὶ
[16, 3]	τῆς Ἀττάλου νεώς, εὐθέως πάντες	οἱ	σύνεγγυς ἀπαραγγέλτως συνέβαλον ἀλλήλοις. Ἄτταλος
[16, 24]	μεγάλης προστασίας· οὐ γὰρ μόνον	οἱ	τὰς ἀρχὰς ἔχοντες μετὰ τῶν
[16, 29]	μὲν γὰρ ἀρχὰς πιστεύοντες αὑτοῖς	οἱ	τὴν Ἄβυδον κατοικοῦντες ὑπέμενον ἐρρωμένως
[16, 1]	διὰ τὰς τῶν τόπων ὀχυρότητας	οἱ	τὸ Πέργαμον παραφυλάττοντες· ἀπὸ δὲ
[16, 26]	στόλου. ~Ὅτι καθ᾽ ὃν χρόνον	οἱ	τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις ἐν ταῖς
[16, 13]	μᾶλλον ἐπακολουθήσωσιν ἐκείνοις ἤπερ ἡμῖν	οἱ	φιλομαθοῦντες. Οὗτοι τοιγαροῦν ἀμφότεροι πρῶτον
[16, 29]	τοῖς ἔργοις ἐπινοημάτων, δι᾽ ὧν	οἵ	τε πολιορκοῦντες καὶ πολιορκούμενοι πρὸς
[16, 8]	αὐτὸς ἐπέπειστο νικᾶν, ἐξήλεγξαν αὐτὸν	οἵ	τε Ῥόδιοι καὶ Διονυσόδωρος μετ᾽
[16, 11]	τοιαύτας ἀποφάσεις τῶν ἱστοριογράφων οὐκ	οἶδ᾽	ὅπως παρ᾽ ὅλην τὴν πραγματείαν
[16, 15]	Πάμισον ποταμόν. Ὑπὲρ ὧν οὐκ	οἶδα	πῶς χρὴ λέγειν· τοιαύτην γὰρ
[16, 6]	ποιούμενοι τὴν ἀποχώρησιν, ὡς ταῖς	οἰκείαις	σπεύδοντες ἐπικουρῆσαι ναυσίν. Οἱ δὲ
[16, 6]	αὑτοῦ βασιλέα γεγονός, ἥθροιζε τὰς	οἰκείας	ναῦς ἐξαίρων σύνθημα· ταχὺ δὲ
[16, 13]	πατρίδος ὀνόματι καὶ τῷ δοκεῖν	οἰκειοτάτας	εἶναι Ῥοδίοις τὰς κατὰ θάλατταν
[16, 6]	διακλείσας τὸν Ἄτταλον ἀπὸ τῶν	οἰκείων	νεῶν ἠνάγκασε μετὰ μεγάλης ἀγωνίας
[16, 20]	καθόλου τὴν περὶ τὸ λυσιτελὲς	οἰκονομίαν,	ἀφυέστατος ὑπῆρχε πάντων. καὶ ταχέως
[16, 28]	γὰρ ἐξ ἀμφοῖν ὑπ᾽ ἀνθρώπων	οἰκούμενον	πύλης ἔχει διάθεσιν διὰ τὴν
[16, 19]	καὶ τῶν ἀλλοτρίων, καθ᾽ ὅσον	οἷοί	τ᾽ ἐσμέν, ποιεῖσθαι πρόνοιαν καὶ
[16, 12]	τρόπον ἀναδείξας τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν	οἷον	ἄσυλον ἱερὸν τοῖς ἢ δι᾽
[16, 1]	εἰς τὸ Πέργαμον καὶ νομίζων	οἷον	αὐτόχειρ Ἀττάλου γενέσθαι πᾶσαν αἰκίαν
[16, 23]	Ῥοδίους καὶ τὸν Ἄτταλον οὐχ	οἷον	διαλύοντας τὸ ναυτικόν, ἀλλὰ καὶ
[16, 1]	πᾶσαν αἰκίαν ἐναπεδείκνυτο. Χαριζόμενος γὰρ	οἷον	εἰ λυττῶντι τῷ θυμῷ, τὸ
[16, 33]	ἐξ ἀρχῆς στάσιν, καὶ νομίζοντες	οἷον	εἰ προδόται γίνεσθαι τῶν ὑπὲρ
[16, 31]	τὰς μὲν τῶν προειρημένων συμφορὰς	οἷον	ἐλεήσασα παραυτίκα διωρθώσατο, περιθεῖσα τὴν
[16, 15]	τὰς χειμερινὰς δύσεις, ὅθεν οὐχ	οἷον	ἐπὶ τὴν Σελλασίαν, ἀλλ᾽ οὐδὲ
[16, 15]	εἰς Ἄργος. Ταῦτα γὰρ οὐχ	οἷον	παρὰ μικρόν ἐστιν, ἀλλὰ τὴν
[16, 16]	καλλίω μέρη τῆς ἱστορίας, ἐφ᾽	οἷς	ἂν μᾶλλον σεμνυνθείη πολιτικὸς ἀνήρ.
[16, 4]	ἀκμὴν προσπίπτοντες οὓς μὲν ἐτίτρωσκον,	οἷς	δὲ παρέλυον ἀεί τι τῶν
[16, 17]	δ᾽ ἐπὶ τὸ δεξιόν, ἐν	οἷς	εἶναι καὶ τὴν κατάφρακτον ἵππον,
[16, 34]	τὰς πρὸς τὸν Φίλιππον διαλύσεις.	Οἷς	ἐπελθόντων τῶν ἐκ τῆς Ῥώμης
[16, 3]	τοὺς ἐν αὐτῷ διέφθειραν, ἐν	οἷς	ἦν καὶ Δημοκράτης ὁ τοῦ
[16, 21]	ξενικὰς καὶ στρατιωτικὰς χάριτας. ~Ἐφ᾽	οἷς	οἱ περὶ τὴν αὐλὴν ἀσχάλλοντες
[16, 13]	περὶ τούτων τῶν καιρῶν, ἐν	οἷς	τά τε κατὰ Μεσσηνίους καὶ
[16, 3]	ἀλλήλοις. Ἄτταλος μὲν οὖν συμπεσὼν	ὀκτήρει,	καὶ προεμβαλὼν ταύτῃ καιρίαν καὶ
[16, 3]	ἑπτήρει τῶν πολεμίων, ὁ δ᾽	ὀκτήρει,	παραβόλως ἐχρήσαντο τῇ ναυμαχίᾳ. Δεινοκράτης
[16, 3]	τῇ ναυμαχίᾳ. Δεινοκράτης μὲν πρὸς	ὀκτήρη	συμπεσὼν αὐτὸς μὲν ἔξαλον ἔλαβε
[16, 4]	ὥστ᾽ ἀκμὴν ἄκριτα μένειν τὰ	ὅλα,	πολὺ δὲ τοὺς περὶ τὸν
[16, 20]	εἰς αὑτὸν ᾀδόμενα παίγνια καθ᾽	ὅλην	τὴν πόλιν, εἰς τέλος ἐχαυνοῦτο
[16, 11]	ἱστοριογράφων οὐκ οἶδ᾽ ὅπως παρ᾽	ὅλην	τὴν πραγματείαν ἐναντιούμενος καὶ δυσανασχετῶν
[16, 24]	περὶ τῆς ἀπαντήσεως καὶ τῆς	ὅλης	ἀποδοχῆς τοῦ βασιλέως. Ἄτταλος δὲ
[16, 32]	μάχης, δυσελπιστήσαντα καὶ περὶ τῆς	ὅλης	ἐπιβολῆς. Οὐ γὰρ μόνον ἐπὶ
[16, 37]	ἐπεπιστεύκει καὶ διετέτακτο περὶ τῆς	ὅλης	ἐπιβολῆς. Οὗτοι μὲν οὖν προῆγον
[16, 19]	ἔχει ῥᾳδιεστέραν καὶ τὴν εὐδόκησιν	ὀλιγοδεεστέραν,	καθάπερ αἱ λοιπαὶ τῶν γραφῶν.
[16, 38]	καὶ Γάδαρα παρέλαβεν Ἀντίοχος· μετ᾽	ὀλίγον	δὲ προσεχώρησαν αὐτῷ καὶ τῶν
[16, 8]	τε Ῥόδιοι καὶ Διονυσόδωρος μετ᾽	ὀλίγον·	κατὰ γὰρ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν
[16, 27]	τὴν μὲν Ἀττάλου καὶ Ῥοδίων	ὀλιγοπονίαν	καταμέμψαιτο, τὸ δὲ Φιλίππου βασιλικὸν
[16, 32]	καὶ τῶν τραυμάτων ἀδυνατούντων, συναγαγόντες	ὀλίγους	τινὰς τῶν πρεσβυτέρων Γλαυκίδης καὶ
[16, 27]	τὸ τῆς προθυμίας ἐλλιπὲς ἐπ᾽	ὀλίγων	γίνεσθαι. Διὸ καὶ τότε δικαίως
[16, 17]	ὑπωρείας ἔχεσθαι τὴν φάλαγγα μετ᾽	ὀλίγων	ἱππέων, τὸ δ᾽ εὐώνυμον αὐτῆς
[16, 14]	τὸ πέλαγος, τέλος δὲ μετ᾽	ὀλίγων	καταλειφθέντα τὸν ναύαρχον ἀναγκασθῆναι ταὐτὸ
[16, 3]	καὶ προσκρεμαμένου τοῦ πλοίου τοῖς	ὅλοις	ἐδυσχρηστεῖτο καὶ δυσκίνητος ἦν πρὸς
[16, 6]	Ἐρυθράς. Φίλιππος δὲ τοῖς μὲν	ὅλοις	ἠλαττωμένος παρὰ πολὺ τὴν ναυμαχίαν,
[16, 32]	καὶ τοὺς γυμνοὺς τόπους εἰς	ὁλοσχερῆ	διατροπὴν ἦγον. Ἐπιγενομένης δὲ τῆς
[16, 20]	ᾔδει, τῷ δὲ πρὸς χάριν	ὁμιλήσαντι	πᾶν ἐξ ἑτοίμου τὸ φανὲν
[16, 20]	φύσει, καὶ πρὸς τὰς στρατιωτικὰς	ὁμιλίας	εὐφυῶς διέκειτο· πρὸς δὲ ποικίλων
[16, 33]	ἔφησεν αὐτῷ συγγνώμην ἔχειν ὑπερηφάνως	ὁμιλοῦντι,	πρῶτον μὲν ὅτι νέος ἐστὶ
[16, 30]	Ταῦτα δὲ προθέμενοι καὶ πράξαντες	ὁμοθυμαδὸν	κατὰ τὸ δόγμα πάλιν συνηθροίσθησαν
[16, 12]	τῶν δεσποτῶν γυναιξὶ καὶ θυγατράσιν,	ὁμοίως	δὲ καὶ τίνα τρόπον ἀναδείξας
[16, 31]	ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐκ παρατάξεως·	ὁμοίως	δὲ καὶ τὸ τῶν Ἀκαρνάνων
[16, 30]	χρυσὸν εἰς τὴν ἀγορὰν συναγαγεῖν,	ὁμοίως	δὲ καὶ τὸν ἱματισμὸν τὸν
[16, 33]	ποιησάμενος τὸν πλοῦν εἰς Τένεδον,	ὁμοίως	δὲ καὶ τῶν Ῥωμαίων Μάρκος
[16, 14]	τὸ λεγόμενον ἐκ τῶν ἐνεστώτων.	Ὁμολογοῦντες	γὰρ οἱ προειρημένοι διὰ τῶν
[16, 3]	τὸν δεξιὸν ταρσὸν τῆς νεώς,	ὁμοῦ	συρραγέντων καὶ τῶν πυργούχων· οὗ
[16, 4]	τὰς ναῦς ἀμφότεροι συνέβαλον εὐψύχως,	ὁμοῦ	ταῖς σάλπιγξι καὶ τῇ κραυγῇ
[16, 32]	τοῖς Μακεδόσιν οὓς μὲν ἀνέτρεπον	ὁμοῦ	τοῖς ὅπλοις, ὧν δὲ συντρίβοντες
[16, 14]	προφανῶς ἐστιν ἴδια τῶν ἡττημένων,	ὅμως	καὶ διὰ τῶν κατὰ μέρος
[16, 11]	τῆς Κινδυάδος Ἀρτέμιδος ἄγαλμα, καίπερ	ὂν	ὑπαίθριον, οὔτε νίφεται τὸ παράπαν
[16, 20]	σὺν τούτοις εἶχε τὴν διατριβήν.	Ὃν	δέ ποτε χρόνον τῆς ἡμέρας
[16, 17]	τὸν μὲν νεώτερον Ἀντίοχόν φησιν,	ὃν	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἔθηκε κατὰ
[16, 21]	ηὐξήθη τὰ τῆς διαφορᾶς. Καθ᾽	ὃν	καιρὸν ὁ Τληπόλεμος, προσπιπτόντων αὐτῷ
[16, 23]	τοῦ χειμῶνος ἤδη καταρχομένου, καθ᾽	ὃν	Πόπλιος Σολπίκιος ὕπατος κατεστάθη ἐν
[16, 26]	μετὰ τοῦ στόλου. ~Ὅτι καθ᾽	ὃν	χρόνον οἱ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις
[16, 36]	διότι τὸ τῆς ἑξῆς κειμένης	ὄνομα	πόλεως οὐ ταὐτὸν εἶχεν, εἰς
[16, 13]	ἵνα μὴ τῷ τῆς πατρίδος	ὀνόματι	καὶ τῷ δοκεῖν οἰκειοτάτας εἶναι
[16, 24]	κατὰ τοῦ Φιλίππου πόλεμον ἑτοίμους	ὄντας	περιχαρὴς ἦν. Τῇ δ᾽ ἐπαύριον
[16, 6]	δὲ τῶν λέμβων τοὺς ἐγγὺς	ὄντας,	ὥρμησε, καὶ διακλείσας τὸν Ἄτταλον
[16, 3]	αὐτὸν καιρὸν Διονυσόδωρος καὶ Δεινοκράτης,	ὄντες	ἀδελφοὶ καὶ ναυαρχοῦντες παρ᾽ Ἀττάλῳ,
[16, 18]	Ἀντιόχους ὑπέθετο τοῦ βασιλέως υἱούς,	ὄντος	ἑνὸς τοῦ τότε συνεστρατευμένου. Πῶς
[16, 28]	πρὸς τὴν πόλιν διὰ τὴν	ὀξύτητα	καὶ βίαν τοῦ ῥοῦ τοῦ
[16, 18]	χρείαν. Πῶς δὲ ταῦτα γέγονεν	ὀπίσω	τῆς φάλαγγος οὐ ῥᾴδιον καταμαθεῖν,
[16, 36]	ἐν ταῖς ἡλικίαις ἔχοντας τὰ	ὅπλα	καὶ πένθ᾽ ἡμερῶν ἐφόδια καὶ
[16, 15]	τὸν Εὐρώταν ποταμὸν παρὰ τὸν	Ὁπλίτην	προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ τῆς ὁδοῦ
[16, 20]	τὰ μειράκια διαμιλλώμενος ἐν τοῖς	ὅπλοις,	ἀπὸ δὲ τούτων γινόμενος εὐθέως
[16, 36]	τὴν Τεγέαν εἰσπορεύεσθαι σὺν τοῖς	ὅπλοις.	~Ταῦτα δὲ διεστρατήγει καὶ περιεβάλλετο
[16, 32]	οὓς μὲν ἀνέτρεπον ὁμοῦ τοῖς	ὅπλοις,	ὧν δὲ συντρίβοντες τὰς σαρίσας
[16, 5]	Αὐτόλυκον ἐκπεσεῖν τρωθέντα μετὰ τῶν	ὅπλων	εἰς τὴν θάλατταν, τοὺς δὲ
[16, 8]	ὁ πόρος ἐπληρώθη νεκρῶν, αἵματος,	ὅπλων,	ναυαγίων, ταῖς δ᾽ ἑξῆς ἡμέραις
[16, 23]	καὶ Ἀλαβανδεῖς καὶ Μάγνητες, οὕς,	ὁπότε	μέν τι δοῖεν, ἔσαινεν, ὅτε
[16, 11]	ἀποφάσεις τῶν ἱστοριογράφων οὐκ οἶδ᾽	ὅπως	παρ᾽ ὅλην τὴν πραγματείαν ἐναντιούμενος
[16, 27]	γεγονόσιν ἐλαττώμασι, καὶ τὸ πλεῖον	ὀργῇ	καὶ θυμῷ χρώμενος, παραστατικῶς καὶ
[16, 1]	ἕδη καὶ τεμένη διετίθετο τὴν	ὀργήν,	ὑβρίζων οὐκ Ἄτταλον, ὥς γ᾽
[16, 1]	τῷ θυμῷ, τὸ πλεῖον τῆς	ὀργῆς	οὐκ εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλ᾽
[16, 5]	ἀρχῆς πρόθεσιν ἀεὶ τῆς γῆς	ὀρεγόμενον	οὐ μακρὰν ἀπεῖχε τῆς Ἀσίας,
[16, 17]	κατάφρακτον ἵππον, τοῦτον ἐκ τῆς	ὀρεινῆς	ἐπενεχθέντα τρέψασθαι τοὺς ἱππέας τοὺς
[16, 17]	τῆς δυνάμεως, ἵνα προκαταλάβηται τῆς	ὀρεινῆς	τοὺς ὑπερκειμένους τῶν πολεμίων τόπους,
[16, 32]	ἐπὶ τὸ πτῶμα κατὰ τοὺς	ὅρκους	διεμάχοντο τοῖς πολεμίοις οὕτω τετολμηκότως
[16, 12]	τούτοις ὀφείλων καὶ κατὰ τοὺς	ὅρκους	καὶ κατὰ τὰς συνθήκας βοηθεῖν,
[16, 27]	ἄρξασθαι καλῶς καὶ συνακμάσαι ταῖς	ὁρμαῖς	πρὸς τὴν τῶν πραγμάτων αὔξησιν
[16, 33]	ἐπιστήσαντες τὴν πρὸς τοὺς βασιλέας	ὁρμὴν	ἐξέπεμψαν τὸν προειρημένον, ὃς καὶ
[16, 27]	ὡς τὴν πρὸς τὸ παρὸν	ὁρμὴν	ἐπισημαινόμενος. Ποιοῦμαι δὲ τὴν τοιαύτην
[16, 39]	ὑπαρχούσης τοῖς ἐναντιουμένοις πρὸς τὴν	ὁρμὴν	καὶ βίαν τὴν Ἀλεξάνδρου, μόνοι
[16, 15]	ποιησάμενός τις ἐκ Κορίνθου τὴν	ὁρμὴν	καὶ διαπορευθεὶς τὸν Ἰσθμὸν καὶ
[16, 3]	σκαλμὸν ἐδέθη, τοῦ κυβερνήτου τὴν	ὁρμὴν	τῆς νεὼς οὐκέτι δυνηθέντος ἀναλαβεῖν·
[16, 33]	δὲ τὸ πλῆθος καὶ τὴν	ὁρμὴν	τῶν σφᾶς αὐτοὺς καὶ τὰ
[16, 8]	γεγονὸς καὶ τὸ πολὺ τῆς	ὁρμῆς	αὐτοῦ παρῄρητο, πρὸς μέντοι γε
[16, 2]	Τί οὖν ἦν τὸ τῆς	ὁρμῆς	ἐπιλαβόμενον; οὐδὲν ἕτερον ἀλλ᾽ ἡ
[16, 5]	αὑτοῦ σκάφεσι πάλιν ἐξ ἄλλης	ὁρμῆς	συνεπλέκετο τοῖς πολεμίοις, τῇ μὲν
[16, 28]	καταγωγῆς οὐδαμῶς οὐδαμῇ δυνατόν ἐστιν	ὁρμῆσαι	πρὸς τὴν πόλιν διὰ τὴν
[16, 15]	Ἐν ᾧ φησιν ὁ Ζήνων	ὁρμήσαντα	τὸν Νάβιν ἐκ τῆς. Λακεδαίμονος
[16, 38]	δὲ τοῦ Πτολεμαίου στρατηγὸς Σκόπας	ὁρμήσας	εἰς τοὺς ἄνω τόπους κατεστρέψατο
[16, 8]	καλούμενον Ἄργεννον ἐδόκει πεποιῆσθαι τὸν	ὅρμον	ἐπὶ τῶν ναυαγίων. Ἀκόλουθα δὲ
[16, 6]	εἰς τοὺς κατὰ τὴν Ἀσίαν	ὅρμους.	Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν
[16, 27]	ποτὲ μὲν ἐπὶ τὸ δέον	ὁρμῶσι,	ποτὲ δ᾽ ἐπὶ τοὐναντίον. Ὧν
[16, 29]	τοῦ τείχους ἔπεσε διὰ τῶν	ὀρυγμάτων,	μετὰ δὲ ταῦτα διὰ τῶν
[16, 10]	παρέβαλλε παρὰ τὰ στόμια τῶν	ὀρυγμάτων,	ὥστε διὰ τοῦ πλήθους τῆς
[16, 35]	τούτων φιλίας. ~Ὁ δὲ Φίλιππος	ὁρῶν	τοὺς Ἀχαιοὺς εὐλαβῶς διακειμένους πρὸς
[16, 37]	περὶ τὸν Σκοτίταν προσαγορευομένοις τόποις,	ὅς	ἐστι μεταξὺ τῆς Τεγέας καὶ
[16, 17]	Πτολεμαῖον τὸν Ἀερόπου καὶ καταδιώκειν,	ὃς	ἐτύγχανε τοῖς Αἰτωλοῖς ἐπιτεταγμένος ἐν
[16, 22]	τῷ θριάμβῳ μετὰ τῶν αἰχμαλώτων·	ὃς	καὶ μετά τινα χρόνον ἐν
[16, 33]	βασιλέας ὁρμὴν ἐξέπεμψαν τὸν προειρημένον,	ὃς	καὶ συμμίξας περὶ τὴν Ἄβυδον
[16, 11]	ἐστι καὶ τὸ νυνὶ λεγόμενον.	Ὅσα	μὲν οὖν συντείνει πρὸς τὸ
[16, 11]	τὰ τοιαῦτα παντάπασι παιδικῆς εὐηθείας	ὅσα	μὴ μόνον τῆς τῶν εὐλόγων
[16, 36]	καὶ τὰς τῶν ἄλλων πόλεων,	ὅσαι	κατὰ τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἔπιπτον.
[16, 39]	τὴν ἐπ᾽ ἀγαθῷ ποιήσασθαι μνήμην,	ὅσαι	τῶν καλῶν ἐκ παραδόσεώς τι
[16, 33]	τεθνεώτων, οὐδαμῶς ὑπέμενον τὸ ζῆν,	ὅσοι	μὴ δεσμοῖς ἢ τοιαύταις ἀνάγκαις
[16, 4]	ὁ κίνδυνος ἐφάμιλλος ἦν· καθ᾽	ὅσον	γὰρ ἐπλεόναζον οἱ παρὰ τοῦ
[16, 19]	ἀλλὰ καὶ τῶν ἀλλοτρίων, καθ᾽	ὅσον	οἷοί τ᾽ ἐσμέν, ποιεῖσθαι πρόνοιαν
[16, 13]	δ᾽ οὐ πρὸς ἅπαντας, ἀλλ᾽	ὅσους	ὑπολαμβάνω μνήμης ἀξίους εἶναι καὶ
[16, 2]	τῆς ἐπιθυμίας τῶν ἑκάστου λογισμῶν·	ὅταν	δ᾽ ἐγγίσωσι τοῖς ἔργοις, οὐδενὶ
[16, 36]	ἄγετ᾽ εἰς τὴν ἑξῆς πόλιν·	ὅταν	δ᾽ ἐκεῖ παραγένησθε, τὴν ἐπιστολὴν
[16, 36]	ταῖς πρώταις τοῖς ἀποτελείοις τοιαῦτα.	Ὅταν	κομίσησθε τὴν ἐπιστολήν, παραχρῆμα ποιήσασθε
[16, 18]	πῶς γενόμενα παρείχετο χρείαν μεγάλην·	ὅτε	γὰρ ἅπαξ αἱ φάλαγγες συνέπεσον
[16, 23]	ὁπότε μέν τι δοῖεν, ἔσαινεν,	ὅτε	δὲ μὴ δοῖεν, ὑλάκτει καὶ
[16, 4]	εἰς τὰς πρώρρας, ἔστι δ᾽	ὅτε	κατὰ πρύμναν, ὥστε παραποδίζεσθαι καὶ
[16, 27]	πρὸς τὸ βέλτιον, ἔστι δ᾽	ὅτε	κατὰ τὴν ἰδίαν φύσιν ἄνθρωποι
[16, 31]	καὶ τὸ τῶν Ἀκαρνάνων ἔθνος,	ὅτε	προιδόμενοι τὴν Αἰτωλῶν ἔφοδον, ἐβουλεύσαντο
[16, 32]	δόρασιν αὐτοῖς ἐμάχοντο παραβόλως, ἀλλ᾽	ὅτε	τι τούτων ἀχρειωθὲν ἀδυνατήσειεν ἢ
[16, 39]	ἕτερον καιρὸν ὑπερθησόμεθα τὴν διήγησιν.	~Ὅτι	Ἀντιόχου τοῦ βασιλέως τὴν τῶν
[16, 8]	τοῦ συναύξειν τὴν προειρημένην φαντασίαν.	Ὅτι	γὰρ οὐδ᾽ αὐτὸς ἐπέπειστο νικᾶν,
[16, 17]	συνέβαλλον ἀλλήλαις, μάχην ποιεῖν ἰσχυράν.	Ὅτι	δὲ συμβαλεῖν ἀδύνατον ἦν τῶν
[16, 26]	τὰς νήσους μετὰ τοῦ στόλου.	~Ὅτι	καθ᾽ ὃν χρόνον οἱ τῶν
[16, 33]	ἐστὶ καὶ πραγμάτων ἄπειρος, δεύτερον	ὅτι	κάλλιστος ὑπάρχει τῶν καθ᾽ αὑτὸν
[16, 12]	κατά γε τὴν ἐμὴν δόξαν.	~Ὅτι	κατὰ τὴν Πελοπόννησον τίνα μὲν
[16, 21]	πρόσωπον αὐτῶν ποιήσασθαι τὴν κατηγορίαν.	Ὅτι	μετὰ τὴν δημηγορίαν ἔλαβε καὶ
[16, 2]	δὲ σωματοποιεῖν ἀληθινῶς τὸν Φίλιππον.	~Ὅτι	μετὰ τὸ συντελεσθῆναι τὴν περὶ
[16, 33]	ἔχειν ὑπερηφάνως ὁμιλοῦντι, πρῶτον μὲν	ὅτι	νέος ἐστὶ καὶ πραγμάτων ἄπειρος,
[16, 20]	τὴν καθόλου περιβολὴν τῶν πραγμάτων.	~Ὅτι	ὁ Τληπόλεμος ὁ τὰ τῆς
[16, 24]	τὸ χωρίον ἀντὶ τῶν σύκων.	~Ὅτι	ὁ τῶν Ἀθηναίων δῆμος ἐξέπεμπε
[16, 34]	κατὰ συγγενείας ἐπὶ τὸν θάνατον.	~Ὅτι	παρῆσαν μετὰ τὴν ἅλωσιν Ἀβύδου
[16, 15]	ὥστε μηδὲν διαφέρειν τοῦ λέγειν	ὅτι	ποιησάμενός τις ἐκ Κορίνθου τὴν
[16, 33]	Τοῦ δὲ Φιλίππου βουλομένου διδάσκειν	ὅτι	Ῥόδιοι τὰς χεῖρας ἐπιβάλοιεν αὐτῷ,
[16, 33]	τοῦτο κατ᾽ ἀλήθειαν μάλιστα δ᾽	ὅτι	Ῥωμαῖος. Ἐγὼ δὲ μάλιστα μὲν
[16, 13]	τῶν Μεσσηνίων πόλιν, νῦν ἐροῦμεν.	~Ὅτι	φησὶ Πολύβιος ἐπεὶ δέ τινες
[16, 1]		~(Ὅτι	Φίλιππος ὁ βασιλεὺς παραγενόμενος εἰς
[16, 23]	εἰς ταῦτα τὴν Σκιπίωνος μεγαλοψυχίαν.	~Ὅτι	Φίλιππος ὁ βασιλεὺς τοῦ χειμῶνος
[16, 1]	δοκεῖ, πολὺ δὲ μᾶλλον ἑαυτόν.	Οὐ	γὰρ μόνον ἐνεπίμπρα καὶ κατασπῶν
[16, 32]	καὶ περὶ τῆς ὅλης ἐπιβολῆς.	Οὐ	γὰρ μόνον ἐπὶ τοὺς θνήσκοντας
[16, 24]	εἰς ἄστυ μετὰ μεγάλης προστασίας·	οὐ	γὰρ μόνον οἱ τὰς ἀρχὰς
[16, 29]	ἀλλήλους εἰώθασιν ἀντιμηχανᾶσθαι καὶ φιλοτεχνεῖν,	οὐ	γέγονε θαυμάσιος, κατὰ δὲ τὴν
[16, 22]	καὶ κρατεῖν τῶν ἐχθρῶν, ὑπερβολὴν	οὐ	κατέλιπον χαρᾶς. Ὡς δὲ καὶ
[16, 5]	πρόθεσιν ἀεὶ τῆς γῆς ὀρεγόμενον	οὐ	μακρὰν ἀπεῖχε τῆς Ἀσίας, τὸ
[16, 29]	ῥοῦ τοῦ κατὰ τὸν πόρον.	~Οὐ	μὴν ἀλλ᾽ ὅ γε Φίλιππος
[16, 16]	παντελῶς ἄβατος ὢν καὶ βαρύς.	Οὐ	μὴν ἀλλὰ καὶ πάντα μοι
[16, 25]	εὔνοιαν τὴν πρὸς τὸν Ἄτταλον.	Οὐ	μὴν ἀλλὰ καὶ τῶν Ῥοδίων
[16, 6]	Χίας ἀπέχον ἐναυμάχει τοῖς Ῥοδίοις.	~Οὐ	μὴν ἀλλὰ παρὰ πολὺ τοῦ
[16, 2]	ἔτι μένειν ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων.	Οὐ	μὴν ἀλλὰ χρησάμενοι ταῖς εἰρεσίαις
[16, 11]	παντὶ δυσπαράγραφός ἐστιν ἡ ποσότης,	οὐ	μὴν ἀπαράγραφός γε. Διὸ καὶ
[16, 16]	συμβάλλεται τοῦτο πρὸς τὴν ἱστορίαν	οὐ	μὴν ἡγεμονικώτατόν γε καὶ πρῶτον
[16, 13]	πατρίσι τοὺς συγγραφέας, συγχωρήσαιμ᾽ ἄν,	οὐ	μὴν τὰς ἐναντίας τοῖς συμβεβηκόσιν
[16, 16]	τὰς πράξεις δῆλον γὰρ ὡς	οὐ	μικρά, μεγάλα δὲ συμβάλλεται τοῦτο
[16, 8]	πάντων τῶν προειρημένων. Ἐξ ὧν	οὐ	μόνον αὐτός, ἀλλὰ καὶ πάντες
[16, 22]	κίνδυνον, τότε δοκοῦντες ἤδη βεβαίως	οὐ	μόνον ἐκτὸς γεγονέναι παντὸς φόβου
[16, 20]	ἀφυέστατος ὑπῆρχε πάντων. καὶ ταχέως	οὐ	μόνον ἔσφηλεν, ἀλλὰ καὶ τὴν
[16, 14]	τοὺς Μιλησίους, καταπλαγέντας τὸ γεγονός,	οὐ	μόνον τὸν Φίλιππον, ἀλλὰ καὶ
[16, 9]	τοιαύταις ἐτίμησαν τιμαῖς δι᾽ ὧν	οὐ	μόνον τοὺς ζῶντας, ἀλλὰ καὶ
[16, 39]	Κατὰ δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου παρουσίαν	οὐ	μόνον τῶν ἄλλων παραδεδωκότων αὑτούς,
[16, 21]	χειρίζοντα τὰ κατὰ τὴν βασιλείαν,	οὐ	παρόντος αὐτοῦ, τότε δὴ παροξυνθεὶς
[16, 16]	Ζήνωνι μέμψαιτο; διότι τὸ πλεῖον	οὐ	περὶ τὴν τῶν πραγμάτων ζήτησιν
[16, 22]	δὲ Σκιπίων ἧκεν ἐκ Λιβύης	οὐ	πολὺ κατόπιν τῶν προειρημένων καιρῶν.
[16, 5]	ἐπὶ τῆς οὐραγίας ἐξ ὑποστροφῆς	οὐ	πολὺ τῆς Χίας ἀπέχον ἐναυμάχει
[16, 16]	τῆς Ἀρκαδίας. Ὁ δὲ ποταμὸς	οὐ	πολὺν τόπον ἀποσχὼν τῆς πηγῆς,
[16, 13]	περὶ αὐτῶν διαλεχθῆναι. Ποιήσομαι δ᾽	οὐ	πρὸς ἅπαντας, ἀλλ᾽ ὅσους ὑπολαμβάνω
[16, 18]	ταῦτα γέγονεν ὀπίσω τῆς φάλαγγος	οὐ	ῥᾴδιον καταμαθεῖν, ἢ πῶς γενόμενα
[16, 11]	τὰ τοιαῦτα· τὸ δ᾽ ὑπεραῖρον	οὐ	συγχωρητέον. Τάχα μὲν οὖν ἐν
[16, 14]	τε βουλῇ καὶ τοῖς πρυτάνεσιν,	οὐ	ταῖς Ἀντισθένους καὶ Ζήνωνος ἀποφάσεσι
[16, 36]	τῆς ἑξῆς κειμένης ὄνομα πόλεως	οὐ	ταὐτὸν εἶχεν, εἰς ἣν ἔδει
[16, 8]	οἱ Μακεδόνες εἰς διατροπὴν ἐνέπιπτον	οὐ	τὴν τυχοῦσαν. ~Θεοφιλίσκος δὲ μίαν
[16, 16]	εἶναι Μεσσηνίων. Τὸ δ᾽ ἔστιν	οὐ	τοιοῦτον, ἀλλ᾽ ἡ Λακωνικὴ καὶ
[16, 3]	ὁμοῦ συρραγέντων καὶ τῶν πυργούχων·	οὗ	γενομένου περιέστησαν αὐτὸν πανταχόθεν οἱ
[16, 2]	εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν πλοῦν. Ἐξ	οὗ	δὴ καὶ μάλιστ᾽ ἄν τις
[16, 38]	τὸ προσαγορευόμενον Ἱεροσόλυμα κατοικοῦντες. Ὑπὲρ	οὗ	καὶ πλείω λέγειν ἔχοντες, καὶ
[16, 29]	σωμάτων ἐάσαντα σῴζεσθαι κατὰ δύναμιν	οὗ	ποτ᾽ ἂν ἕκαστος προαιρῆται μετὰ
[16, 22]	ἐλπίσαντες Ἀννίβαν ἐκβαλεῖν ἐξ Ἰταλίας	οὐδ᾽	ἀποτρίψασθαι τὸν ὑπὲρ αὑτῶν καὶ
[16, 8]	τὴν προειρημένην φαντασίαν. Ὅτι γὰρ	οὐδ᾽	αὐτὸς ἐπέπειστο νικᾶν, ἐξήλεγξαν αὐτὸν
[16, 18]	ὑπερδεξίους τόπους; οὗτος μὲν γὰρ	οὐδ᾽	εἰς τὴν στρατοπεδείαν ἀνακεχώρηκεν αὐτῷ
[16, 28]	Ἡρακλέους στήλας περαιωθέντα στόματος, οὕτως	οὐδ᾽	ἐκ τῆς καθ᾽ ἡμᾶς εἰς
[16, 28]	τῶν λέγεσθαι μελλόντων. Καθάπερ γὰρ	οὐδ᾽	ἐκ τοῦ παρὰ μέν τισιν
[16, 23]	καὶ τοὺς Ῥωμαίους· καὶ γὰρ	οὐδ᾽	ἠγνόει τὰς ἐξαποστελλομένας κατ᾽ αὐτοῦ
[16, 28]	εἰς τὸν λιμένα καταγωγῆς οὐδαμῶς	οὐδαμῇ	δυνατόν ἐστιν ὁρμῆσαι πρὸς τὴν
[16, 23]	κατὰ τὴν Μακεδονίαν πράγμασι διαπιστῶν	οὐδαμῶς	ἐβούλετο παραχειμάζειν κατὰ τὴν Ἀσίαν,
[16, 28]	τῆς εἰς τὸν λιμένα καταγωγῆς	οὐδαμῶς	οὐδαμῇ δυνατόν ἐστιν ὁρμῆσαι πρὸς
[16, 33]	τῆς πατρίδος ἠγωνισμένων καὶ τεθνεώτων,	οὐδαμῶς	ὑπέμενον τὸ ζῆν, ὅσοι μὴ
[16, 16]	περὶ τὴν τῶν πραγμάτων ζήτησιν	οὐδὲ	περὶ τὸν χειρισμὸν τῆς ὑποθέσεως,
[16, 32]	παραστάσεως οἱ προκινδυνεύοντες τῶν Ἀβυδηνῶν,	οὐδὲ	τοῖς ξίφεσι καὶ τοῖς δόρασιν
[16, 15]	οἷον ἐπὶ τὴν Σελλασίαν, ἀλλ᾽	οὐδὲ	τὸν Εὐρώταν δέον ἐστὶ διαβαίνειν
[16, 36]	πορεύεται, πλὴν τῆς ἑξῆς πόλεως,	οὐδεὶς	ἁπλῶς ᾔδει, πάντες δὲ διαποροῦντες
[16, 36]	κατὰ τὸ συνεχές, πρῶτον μὲν	οὐδεὶς	ἐγίνωσκε πρὸς τίνα πρᾶξιν ἢ
[16, 7]	πεντήρεις καὶ τριήρης, ἥλω δ᾽	οὐδέν.	Ἄνδρες δὲ τῶν μὲν Ῥοδίων
[16, 39]	καὶ κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας καιρούς·	οὐδὲν	γὰρ ἀπέλειπον τῶν ἐνδεχομένων, σπουδάζοντες
[16, 39]	Γαζαίοις ἀποδοῦναι τὴν καθήκουσαν μαρτυρίαν.	Οὐδὲν	γὰρ διαφέροντες ἀνδρείᾳ τῶν κατὰ
[16, 18]	καὶ τῶν ἱππέων; ἁπλῶς γὰρ	οὐδὲν	εἴρηται περὶ τούτων. Ποῦ δ᾽
[16, 19]	ὡς ἔνι μάλιστα, ποιεῖν δ᾽	οὐδὲν	εἶχε, τήν γε μὴν ἡμετέραν
[16, 2]	ἦν τὸ τῆς ὁρμῆς ἐπιλαβόμενον;	οὐδὲν	ἕτερον ἀλλ᾽ ἡ φύσις τῶν
[16, 12]	τις ἐπ᾽ αὐτοὺς ἴοι, παρ᾽	οὐδὲν	ποιησάμενος τὰς προειρημένας πίστεις ἐπεβάλετο
[16, 1]	παραφυλάττοντες· ἀπὸ δὲ τῆς χώρας	οὐδὲν	ὠφελεῖτο τῷ προνενοῆσθαι τὸν Ἄτταλον
[16, 2]	ὅταν δ᾽ ἐγγίσωσι τοῖς ἔργοις,	οὐδενὶ	λόγῳ πάλιν ἀφίστανται τῶν προθέσεων,
[16, 24]	τελευταῖον ἐψηφίσαντο τιμὰς τηλικαύτας ἡλίκας	οὐδενὶ	ταχέως τῶν πρότερον εἰς αὐτοὺς
[16, 8]	στήσαντες ἐν μετώπῳ τὰς ναῦς,	οὐδενὸς	ἐπ᾽ αὐτοὺς ἀνταναγομένου πάλιν ἀπέπλευσαν
[16, 22]	κατὰ λόγον ἐγίνετο καὶ καθηκόντως·	οὐδέποτε	γὰρ ἂν ἐλπίσαντες Ἀννίβαν ἐκβαλεῖν
[16, 8]	τὴν Χίον. Ὁ δὲ Φίλιππος,	οὐδέποτε	τοσούτους ἄνδρας ἀπολωλεκὼς οὔτε κατὰ
[16, 29]	ἕως μέν τινος προσαντεῖχον εὐψύχως,	οὐκ	ἀπελπίζοντες κατακρατήσειν τῶν πολεμίων. Ἐπειδὴ
[16, 1]	τεμένη διετίθετο τὴν ὀργήν, ὑβρίζων	οὐκ	Ἄτταλον, ὥς γ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ,
[16, 28]	ὑπομνῆσαι τοὺς ἀναγινώσκοντας ἐπιστάσεως χάριν	οὐκ	ἄχρηστον εἶναι νομίζω πρὸς τὸ
[16, 1]	ποιεῖν τὰ κατὰ τὰς συνθήκας,	οὐκ	ἐβούλετο δὲ σωματοποιεῖν ἀληθινῶς τὸν
[16, 3]	τὰ βίαχα τὸ μὲν πρῶτον	οὐκ	ἐδύνατο χωρισθῆναι, καίπερ πολλάκις ἐπιβαλόμενος
[16, 31]	παραπλήσια βουλεύσασθαι περὶ τῶν ἀναγκαίων,	οὐκ	εἰς τέλος ἀπηλπισμένας ἔχοντες τὰς
[16, 1]	θυμῷ, τὸ πλεῖον τῆς ὀργῆς	οὐκ	εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ εἰς
[16, 23]	στρατιώταις παρὰ Μαγνήτων, ἐπεὶ σῖτον	οὐκ	εἶχον, σῦκα ἔλαβε. Διὸ καὶ
[16, 2]	δυσχρήστως διέκειτο περὶ τοῦ μέλλοντος.	Οὐκ	ἐπιδεχομένων δὲ τῶν παρόντων αἵρεσιν,
[16, 8]	ἐπικρύπτεσθαι τὴν αὑτοῦ διάληψιν, καίπερ	οὐκ	ἐώντων αὐτῶν τῶν πραγμάτων. Χωρὶς
[16, 20]	καὶ στρατιώταις. Καθόλου γὰρ ἀνανεύειν	οὐκ	ᾔδει, τῷ δὲ πρὸς χάριν
[16, 2]	γὰρ ἐν τῇ Σάμῳ ναῦς	οὐκ	ἠδυνήθη καταρτίσαι πάσας. Τὰ δὲ
[16, 5]	τριῶν πεντήρων, τὴν μὲν ναῦν	οὐκ	ἠδυνήθη σῶσαι διὰ τὸ πλήρη
[16, 11]	τὰς τοιαύτας ἀποφάσεις τῶν ἱστοριογράφων	οὐκ	οἶδ᾽ ὅπως παρ᾽ ὅλην τὴν
[16, 15]	τὸν Πάμισον ποταμόν. Ὑπὲρ ὧν	οὐκ	οἶδα πῶς χρὴ λέγειν· τοιαύτην
[16, 19]	τὸ μεγάλην εἶναι τὴν παράπτωσιν	οὐκ	ὤκνησα γράψαι καὶ πρὸς αὐτὸν
[16, 13]	καὶ καθόλου πεποίηνται τὴν πραγματείαν	οὐκ	ὠφελείας χάριν, ἀλλὰ δόξης καὶ
[16, 18]	ἅπαξ αἱ φάλαγγες συνέπεσον ἀλλήλαις,	οὐκέτι	δυνατὸν ἦν κρῖναι τὰ θηρία
[16, 3]	κυβερνήτου τὴν ὁρμὴν τῆς νεὼς	οὐκέτι	δυνηθέντος ἀναλαβεῖν· διὸ καὶ προσκρεμαμένου
[16, 17]	καὶ τῶν εὐζώνων προτεταγμένων, τοῦτ᾽	οὐκέτι	συνορᾷ. ~Μετὰ δὲ ταῦτά φησι
[16, 10]	ἐν τῇ πόλει. Τὰς μὲν	οὖν	ἀρχὰς ὑπέμενον οἱ Πρινασσεῖς εὐγενῶς·
[16, 30]	ἐνεστώτων ἀπονοηθέντες ταῖς γνώμαις. Ἔδοξεν	οὖν	αὐτοῖς πρῶτον μὲν τοὺς δούλους
[16, 16]	τὴν πατρίδα φιλοστοργίαν. Τί τις	οὖν	εἰκότως ἂν Ζήνωνι μέμψαιτο; διότι
[16, 21]	ὁ Σωσιβίου. Καὶ πρὶν μὲν	οὖν	ἐκ τῆς Ἀλεξανδρείας ἐκπλεῦσαι πλήρης
[16, 11]	ὑπεραῖρον οὐ συγχωρητέον. Τάχα μὲν	οὖν	ἐν παντὶ δυσπαράγραφός ἐστιν ἡ
[16, 2]	γενόμενον Φίλιππον τοῦτο πρᾶξαι. Τί	οὖν	ἦν τὸ τῆς ὁρμῆς ἐπιλαβόμενον;
[16, 23]	κατὰ τὴν Ἀσίαν, φοβούμενος μὲν	οὖν>	καὶ τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ τοὺς
[16, 18]	περὶ τὸν Ἀντίοχον ἡττημένον. Ποῖον	οὖν	μέρος τῶν ἱππέων ἦν κατὰ
[16, 4]	κραυγῇ παρακαλοῦντες ἀλλήλους. Εἰ μὲν	οὖν	μὴ μεταξὺ τῶν καταφράκτων νεῶν
[16, 26]	τἀναντία συνεξακολουθήσειν ἔφασαν. Ὁ μὲν	οὖν	Νικάνωρ ταῦτ᾽ ἀκούσας ἀπηλλάγη· τὸν
[16, 25]	καὶ τοὺς ἄνδρας. Οἱ μὲν	οὖν	πρέσβεις οἱ παρὰ τῶν Ῥοδίων
[16, 37]	τῆς ὅλης ἐπιβολῆς. Οὗτοι μὲν	οὖν	προῆγον εὐθαρσῶς ἐπὶ τὸ συντεταγμένον·
[16, 27]	τῶν ἑξῆς πράξεων. Ταῦτα μὲν	οὖν	προήχθην εἰπεῖν διὰ τὸ τινὰς
[16, 19]	πλείστην ποιεῖσθαι πρόνοιαν. Ταῦτα μὲν	οὖν	προήχθην εἰπεῖν, θεωρῶν νῦν, καθάπερ
[16, 3]	ἀπαραγγέλτως συνέβαλον ἀλλήλοις. Ἄτταλος μὲν	οὖν	συμπεσὼν ὀκτήρει, καὶ προεμβαλὼν ταύτῃ
[16, 11]	τὸ νυνὶ λεγόμενον. Ὅσα μὲν	οὖν	συντείνει πρὸς τὸ διασῴζειν τὴν
[16, 33]	παρακαλέσαντες τοὺς θεούς Οὗτοι μὲν	οὖν	ταῦτ᾽ εἰπόντες διεχωρίσθησαν ἀπ᾽ ἀλλήλων·
[16, 5]	τὸ παραβοηθῆσαι τοῖς ἐπὶ τῆς	οὐραγίας	ἐξ ὑποστροφῆς οὐ πολὺ τῆς
[16, 4]	ἐναντίων συνῆψαν τοῖς ἐπὶ τῆς	οὐραγίας	Μακεδόσι. Καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[16, 23]	Μυλασεῖς καὶ Ἀλαβανδεῖς καὶ Μάγνητες,	οὕς,	ὁπότε μέν τι δοῖεν, ἔσαινεν,
[16, 32]	τῶν χειρῶν, συμπλεκόμενοι τοῖς Μακεδόσιν	οὓς	μὲν ἀνέτρεπον ὁμοῦ τοῖς ὅπλοις,
[16, 4]	πλαγίοις καὶ στρεφομένοις ἀκμὴν προσπίπτοντες	οὓς	μὲν ἐτίτρωσκον, οἷς δὲ παρέλυον
[16, 3]	δὲ τοῦ Φιλίππου δεκήρης, ναυαρχὶς	οὖσα,	παραλόγως ἐγένετο τοῖς ἐχθροῖς ὑποχείριος.
[16, 19]	τὴν ἐπιστολήν, καὶ γνοὺς ἀδύνατον	οὖσαν	τὴν μετάθεσιν διὰ τὸ προεκδεδωκέναι
[16, 10]	ἤρξατο πολιορκεῖν διὰ τῶν μετάλλων.	Οὔσης	δ᾽ ἀπράκτου τῆς ἐπιβολῆς αὐτῷ
[16, 22]	πολὺ κατόπιν τῶν προειρημένων καιρῶν.	Οὔσης	δὲ τῆς προσδοκίας τῶν πολλῶν
[16, 3]	τὴν πληγήν, ἀναστείρου τῆς νεὼς	οὔσης,	τὴν δὲ τῶν πολεμίων τρώσας
[16, 11]	ὑπαίθριον, οὔτε νίφεται τὸ παράπαν	οὔτε	βρέχεται, παρὰ δὲ τοῖς Ἰασεῦσι
[16, 4]	πάντες ἦσαν ἀναμὶξ ἀλλήλοις, ὅθεν	οὔτε	διεκπλεῖν εὐχερῶς οὔτε στρέφειν ἐδύναντο
[16, 4]	οὔτε στρέφειν ἐδύναντο τὰς ναῦς	οὔτε	καθόλου χρῆσθαι τοῖς ἰδίοις προτερήμασιν,
[16, 8]	Φίλιππος, οὐδέποτε τοσούτους ἄνδρας ἀπολωλεκὼς	οὔτε	κατὰ γῆν οὔτε κατὰ θάλατταν
[16, 8]	ἄνδρας ἀπολωλεκὼς οὔτε κατὰ γῆν	οὔτε	κατὰ θάλατταν ἑνὶ καιρῷ, βαρέως
[16, 11]	Ἀρτέμιδος ἄγαλμα, καίπερ ὂν ὑπαίθριον,	οὔτε	νίφεται τὸ παράπαν οὔτε βρέχεται,
[16, 4]	ἀλλήλοις, ὅθεν οὔτε διεκπλεῖν εὐχερῶς	οὔτε	στρέφειν ἐδύναντο τὰς ναῦς οὔτε
[16, 13]	εἶναι καὶ διαστολῆς· εἰσὶ δ᾽	οὗτοι	Ζήνων καὶ Ἀντισθένης οἱ Ῥόδιοι.
[16, 29]	πάντων ἐπιτρέπειν ἢ μάχεσθαι γενναίως,	οὗτοι	μὲν ἐπανῆλθον. ~Οἱ δ᾽ Ἀβυδηνοὶ
[16, 37]	διετέτακτο περὶ τῆς ὅλης ἐπιβολῆς.	Οὗτοι	μὲν οὖν προῆγον εὐθαρσῶς ἐπὶ
[16, 33]	ἀμυνούμεθα γενναίως, παρακαλέσαντες τοὺς θεούς	Οὗτοι	μὲν οὖν ταῦτ᾽ εἰπόντες διεχωρίσθησαν
[16, 13]	ἐκείνοις ἤπερ ἡμῖν οἱ φιλομαθοῦντες.	Οὗτοι	τοιγαροῦν ἀμφότεροι πρῶτον μὲν τὴν
[16, 18]	δυνάμεως προκαταλαβόμενος τοὺς ὑπερδεξίους τόπους;	οὗτος	μὲν γὰρ οὐδ᾽ εἰς τὴν
[16, 21]	ἐκ παραθέσεως ἐθαύμαζον. Ἐδόκει γὰρ	οὗτος	τοῦ τε βασιλέως προεστάναι φρονιμώτερον
[16, 17]	δὲ λέγειν βούλομαι, γένοιτ᾽ ἂν	οὕτω	μάλιστα καταφανές. Ἐξηγούμενος γὰρ ὁ
[16, 33]	ὑποσχεῖν, καὶ διότι ταῦτα μὲν	οὕτω	πράττοντι τὴν εἰρήνην ἄγειν ἐξέσται,
[16, 32]	τοὺς ὅρκους διεμάχοντο τοῖς πολεμίοις	οὕτω	τετολμηκότως ὥστε τὸν Φίλιππον, καίπερ
[16, 28]	περὶ τὰς προειρημένας πόλεις οὐχ	οὕτως	ἐξ αὐτῶν τῶν ὑποκειμένων τόπων
[16, 13]	ἀδοκίμους ποιοῦσι τὰς αὑτῶν συντάξεις,	οὕτως	οἱ πολιτικοὶ τῷ μισεῖν ἢ
[16, 28]	καθ᾽ Ἡρακλέους στήλας περαιωθέντα στόματος,	οὕτως	οὐδ᾽ ἐκ τῆς καθ᾽ ἡμᾶς
[16, 36]	διέδωκε ταῖς πορρωτάτω πόλεσι, μερίσας	οὕτως	ὥστε καθ᾽ ἑκάστην ἔχειν μὴ
[16, 29]	τὰ δὲ τῷ πυρὶ διέφθειραν,	οὕτως	ὥστε καὶ τὰς ναῦς μόλις
[16, 36]	Τεγέας τὰς πορρωτάτω κειμένας πόλεις	οὐχ	ἅμα πάσαις ἀπεδόθη τὰ γράμματα
[16, 13]	μὲν τὴν περὶ Λάδην ναυμαχίαν	οὐχ	ἥττω τῆς περὶ Χίον, ἀλλ᾽
[16, 23]	τοὺς Ῥοδίους καὶ τὸν Ἄτταλον	οὐχ	οἷον διαλύοντας τὸ ναυτικόν, ἀλλὰ
[16, 15]	πρὸς τὰς χειμερινὰς δύσεις, ὅθεν	οὐχ	οἷον ἐπὶ τὴν Σελλασίαν, ἀλλ᾽
[16, 15]	πορείαν εἰς Ἄργος. Ταῦτα γὰρ	οὐχ	οἷον παρὰ μικρόν ἐστιν, ἀλλὰ
[16, 28]	τὰ περὶ τὰς προειρημένας πόλεις	οὐχ	οὕτως ἐξ αὐτῶν τῶν ὑποκειμένων
[16, 27]	τὸ τῆς προθέσεως ἐπίμονον ἀποδέξαιτο,	οὐχ	ὡς καθόλου τὸν τρόπον ἐπαινῶν,
[16, 28]	καθ᾽ ἡμᾶς θάλατταν εἰσπλεῦσαι μὴ	οὐχὶ	διὰ τοῦ καθ᾽ Ἡρακλέους στήλας
[16, 28]	καὶ τὸν Πόντον ἀφικέσθαι μὴ	οὐχὶ	διὰ τοῦ μεταξὺ Σηστοῦ καὶ
[16, 12]	Ἠλείοις, Μεσσηνίοις, καὶ πᾶσι τούτοις	ὀφείλων	καὶ κατὰ τοὺς ὅρκους καὶ
[16, 28]	τὸ πάντας, ὧν καὶ μικρὸν	ὄφελος,	ἱστορηκέναι διὰ τὴν ἰδιότητα τῶν
[16, 10]	τινας ἀπράκτους προσβολὰς διὰ τὴν	ὀχυρότητα	τοῦ πολίσματος αὖθις ἀπεχώρει, πορθῶν
[16, 1]	ἀπήρυκον διὰ τὰς τῶν τόπων	ὀχυρότητας	οἱ τὸ Πέργαμον παραφυλάττοντες· ἀπὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009