>

Livre, Chap.
[16, 2]	τὸ πλῆθος τὸ συγκαταστὰν εἰς	τὸν	ἀγῶνα κατάφρακτοι τρεῖς καὶ πεντήκοντα,
[16, 17]	ἱππέας τοὺς περὶ τὸν Πτολεμαῖον	τὸν	Ἀερόπου καὶ καταδιώκειν, ὃς ἐτύγχανε
[16, 22]	εὐχαριστίαν καὶ κατὰ τὴν πρὸς	τὸν	αἴτιον τῆς τηλικαύτης μεταβολῆς εὔνοιαν.
[16, 16]	Τὸ δὲ τελευταῖον· φησὶ γὰρ	τὸν	Ἀλφειὸν ἐκ τῆς πηγῆς εὐθέως
[16, 2]	κατασκευῇ. Μάλιστα δ᾽ ἐσπούδαζε ποιήσασθαι	τὸν	ἀνάπλουν αἰφνίδιον, πεπεισμένος καταταχήσειν καὶ
[16, 2]	τῶν προκειμένων εὐθέως. Συνέβη δὲ	τὸν	ἀνάπλουν αὐτῶν γενέσθαι διαλελυμένον, ἅτε
[16, 22]	συνέβαινε καὶ τὴν φαντασίαν περὶ	τὸν	ἄνδρα καὶ τὴν τοῦ πλήθους
[16, 18]	ἐπεφεύγει πᾶν ὑπὸ τῶν περὶ	τὸν	Ἀντίοχον ἡττημένον. Ποῖον οὖν μέρος
[16, 30]	ὁμοίως δὲ καὶ τὸν ἱματισμὸν	τὸν	ἀξιόλογον εἰς τὴν τετρήρη τὴν
[16, 30]	τὸ γυμνάσιον, ἑξῆς δὲ τούτοις	τὸν	ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν εἰς
[16, 30]	ῥίψειν δὲ κατὰ τὰς ἀρὰς	τὸν	ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν εἰς
[16, 7]	δέκα, λέμβοι δὲ περὶ τετταράκοντα	τὸν	ἀριθμόν· ἥλωσαν δὲ δύο τετρήρεις
[16, 6]	δὲ Φίλιππος, συνθεασάμενος ἀπεσπασμένον πολὺ	τὸν	Ἄτταλον ἀπὸ τῶν ἰδίων, παραλαβὼν
[16, 6]	ἐγγὺς ὄντας, ὥρμησε, καὶ διακλείσας	τὸν	Ἄτταλον ἀπὸ τῶν οἰκείων νεῶν
[16, 6]	τὴν τούτων ἁρπαγήν. Διὸ συνέβη	τὸν	Ἄτταλον ἀσφαλῆ ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν
[16, 8]	προφάσεις, κατὰ μίαν μέν, ᾗ	τὸν	Ἄτταλον εἰς τὴν γῆν ἐκβαλὼν
[16, 6]	τῇ δὲ περιπετείᾳ τῇ κατὰ	τὸν	Ἄτταλον ἐπαρθείς, ἐπανέπλει, καὶ πολὺς
[16, 4]	ὅλα, πολὺ δὲ τοὺς περὶ	τὸν	Ἄτταλον ἐπικυδεστέρας ἔχειν τὰς ἐλπίδας.
[16, 2]	τοῖς λογισμοῖς· οἱ γὰρ περὶ	τὸν	Ἄτταλον καὶ Θεοφιλίσκον, ἅμα τῷ
[16, 6]	δεξιοῦ κέρατος κατακρατούντων τῶν περὶ	τὸν	Ἄτταλον, καὶ συνεγγιζόντων ἤδη πρὸς
[16, 9]	συνεξαναστῆναι τοῖς καιροῖς, ἠνάγκασε δὲ	τὸν	Ἄτταλον μὴ μέλλειν καὶ παρασκευάζεσθαι
[16, 3]	ἀπολειφθὲν ὑποχείριον ἐγένετο τοῖς περὶ	τὸν	Ἄτταλον. Ὁ δὲ Διονυσόδωρος μετὰ
[16, 25]	διὰ τὴν εὔνοιαν τὴν πρὸς	τὸν	Ἄτταλον. Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ
[16, 23]	θεωρῶν καὶ τοὺς Ῥοδίους καὶ	τὸν	Ἄτταλον οὐχ οἷον διαλύοντας τὸ
[16, 2]	γὰρ αὐτὸν ἤλπιζον οἱ περὶ	τὸν	Ἄτταλον προσκαρτερήσειν τῇ τῶν μετάλλων
[16, 6]	τούτοις τοῖς καιροῖς οἱ περὶ	τὸν	Ἄτταλον· τὰ γὰρ ἐπιφανέστατα τῆς
[16, 4]	κατὰ τοσοῦτον διέφερον οἱ περὶ	τὸν	Ἄτταλον τῷ τῶν καταφράκτων νεῶν
[16, 1]	χώρας οὐδὲν ὠφελεῖτο τῷ προνενοῆσθαι	τὸν	Ἄτταλον ὑπὲρ τούτων ἐπιμελῶς. Λοιπὸν
[16, 24]	Ῥωμαίους καὶ ἔτι μᾶλλον πρὸς	τὸν	Ἄτταλον ὥσθ᾽ ὑπερβολὴν μὴ καταλιπεῖν.
[16, 5]	αὔτανδρον καταδῦναι, τοὺς δὲ περὶ	τὸν	Αὐτόλυκον, εἰσρεούσης εἰς τὴν ναῦν
[16, 26]	οὖν Νικάνωρ ταῦτ᾽ ἀκούσας ἀπηλλάγη·	τὸν	αὐτὸν δὲ λόγον τοῦτον οἱ
[16, 3]	τοῦ Φιλίππου ναύαρχος. Κατὰ δὲ	τὸν	αὐτὸν καιρὸν Διονυσόδωρος καὶ Δεινοκράτης,
[16, 6]	τὴν Ἀσίαν ὅρμους. Κατὰ δὲ	τὸν	αὐτὸν καιρὸν οἱ πρὸς τοὺς
[16, 39]	ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐν τοῖς ὑπομνήμασι,	τὸν	αὐτὸν τρόπον χρὴ καὶ κοινῇ
[16, 6]	δὲ Διονυσόδωρος ὑπονοήσας τὸ περὶ	τὸν	αὑτοῦ βασιλέα γεγονός, ἥθροιζε τὰς
[16, 24]	δῆμος ἐξέπεμπε πρεσβευτὰς πρὸς Ἄτταλον	τὸν	βασιλέα τοὺς ἅμα μὲν εὐχαριστήσοντας
[16, 26]	τῷ Φιλίππῳ διότι Ῥωμαῖοι παρακαλοῦσι	τὸν	βασιλέα τῶν μὲν Ἑλλήνων μηδενὶ
[16, 9]	ἀνθ᾽ ἑαυτοῦ ταῖς δυνάμεσι, μετήλλαξε	τὸν	βίον ἐκ τῶν τραυμάτων, ἀνὴρ
[16, 22]	τινα χρόνον ἐν τῇ φυλακῇ	τὸν	βίον μετήλλαξε. Τούτων δὲ συντελεσθέντων
[16, 13]	τί διοίσομεν τῶν ἀπὸ τούτου	τὸν	βίον ποριζομένων; ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνοι
[16, 20]	λόγων εὐχαριστίαις· ὁ δὲ πυνθανόμενος	τὸν	γινόμενον ἐκ πάντων ἔπαινον ὑπὲρ
[16, 2]	τοὺς μὲν Ῥοδίους ἐκποδὼν γενέσθαι,	τὸν	δ᾽ Ἄτταλον μηδέπω συμμεμιχέναι, δῆλον
[16, 1]	ἐλυμήνατο, τὸ μὲν ἄλσος ἐκτεμών,	τὸν	δὲ περίβολον διαρρίψας, τούς τε
[16, 21]	βαρέως αὐτοῦ τὴν αὐθάδειαν ὑπέφερον,	τὸν	δὲ Σωσίβιον ἐκ παραθέσεως ἐθαύμαζον.
[16, 3]	παραπεσὼν δὲ τοῖς πολεμίοις ἀπέβαλε	τὸν	δεξιὸν ταρσὸν τῆς νεώς, ὁμοῦ
[16, 34]	εἰς τὴν Ῥόδον πρεσβευταί, παρακαλοῦντες	τὸν	δῆμον εἰς τὰς πρὸς τὸν
[16, 25]	ἐξ αὐτοῦ γεγονότων εὐεργετημάτων εἰς	τὸν	δῆμον, ἐξαρίθμησις τῶν πεπραγμένων αὐτῷ
[16, 20]	παραγεγονόσι πρεσβευταῖς καὶ τοῖς περὶ	τὸν	Διόνυσον τεχνίταις, μάλιστα δὲ τοῖς
[16, 14]	τοῦ κινδύνου μιᾶς νηὸς ἐπαραμένης	τὸν	δόλωνα διὰ τὸ τετρωμένην αὐτὴν
[16, 2]	ἐξῆν γε τελεῖν τῷ Φιλίππῳ	τὸν	εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν πλοῦν. Ἐξ
[16, 28]	Σηστοῦ καὶ Ἀβύδου διαστήματος ποιησάμενον	τὸν	εἴσπλουν. Ὥσπερ δὲ πρός τινα
[16, 23]	ἐπινοίας. Ἅμα μὲν γὰρ ἠγωνία	τὸν	ἐκ τῶν Βαργυλίων ἔκπλουν καὶ
[16, 28]	Ἡρακλέους στήλας πόρον τοῦ κατὰ	τὸν	Ἑλλήσποντον· ὁ μὲν γάρ ἐστιν
[16, 5]	καὶ καταλιπούσης ἐν τῷ σκάφει	τὸν	ἔμβολον, συνέβη δὴ τὴν μὲν
[16, 5]	ἐπιβοηθήσαντος αὐτῷ Φιλοστράτου καὶ συναναδεξαμένου	τὸν	ἐνεστῶτα κίνδυνον εὐψύχως. Συνάψας δὲ
[16, 3]	τῶν Μακεδόνων εὐψύχως ἀγωνιζομένων εἰς	τὸν	ἔσχατον παρεγένετο κίνδυνον. Ἀττάλου δ᾽
[16, 15]	ἐπὶ τὴν Σελλασίαν, ἀλλ᾽ οὐδὲ	τὸν	Εὐρώταν δέον ἐστὶ διαβαίνειν τὸν
[16, 15]	ἐκ τῆς. Λακεδαίμονος καὶ διαβάντα	τὸν	Εὐρώταν ποταμὸν παρὰ τὸν Ὁπλίτην
[16, 14]	μόνον τὸν Φίλιππον, ἀλλὰ καὶ	τὸν	Ἡρακλείδην στεφανῶσαι διὰ τὴν ἔφοδον,
[16, 33]	ὥρμων ἀμελλήτως κατὰ συγγενείας ἐπὶ	τὸν	θάνατον. ~Ὅτι παρῆσαν μετὰ τὴν
[16, 4]	τῆς ἀναγωγῆς συνῆψαν τοῖς περὶ	τὸν	Θεοφιλίσκον, τότε κατὰ πρόσωπον ἀντιπρώρρους
[16, 3]	κατὰ μέσον τὸ κύτος ὑπὸ	τὸν	θρανίτην σκαλμὸν ἐδέθη, τοῦ κυβερνήτου
[16, 22]	κατέλιπον χαρᾶς. Ὡς δὲ καὶ	τὸν	θρίαμβον εἰσῆγε, τότε καὶ μᾶλλον
[16, 30]	ἀγορὰν συναγαγεῖν, ὁμοίως δὲ καὶ	τὸν	ἱματισμὸν τὸν ἀξιόλογον εἰς τὴν
[16, 15]	ἄλληλα, καὶ τὰ μὲν κατὰ	τὸν	Ἰσθμόν ἐστι καὶ τὰς Σκιράδας
[16, 15]	Κορίνθου τὴν ὁρμὴν καὶ διαπορευθεὶς	τὸν	Ἰσθμὸν καὶ συνάψας ταῖς Σκειρωνίσιν
[16, 28]	τῶν πορθμῶν, πολλαπλάσιον εἶναι συμβαίνει	τὸν	καθ᾽ Ἡρακλέους στήλας πόρον τοῦ
[16, 8]	φθορᾶς ἀνθρώπων, παρ᾽ αὐτὸν μὲν	τὸν	καιρὸν πᾶς ὁ πόρος ἐπληρώθη
[16, 21]	τοῦ βασιλέως σῶμα. Κατὰ δὲ	τὸν	καιρὸν τοῦτον ἀνακομιζόμενος ἥκει παρὰ
[16, 23]	τῶν Βαργυλίων ἔκπλουν καὶ προεωρᾶτο	τὸν	κατὰ θάλατταν κίνδυνον, ἅμα δὲ
[16, 35]	τοὺς Ἀχαιοὺς εὐλαβῶς διακειμένους πρὸς	τὸν	κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον, ἐσπούδαζε κατὰ
[16, 24]	προγεγενημένης κοινοπραγίας μνημονεύοντας καὶ πρὸς	τὸν	κατὰ τοῦ Φιλίππου πόλεμον ἑτοίμους
[16, 25]	καιρούς, τελευταία δὲ παράκλησις εἰς	τὸν	κατὰ Φιλίππου πόλεμον, καὶ διορκισμός,
[16, 9]	τῶν τραυμάτων, ἀνὴρ καὶ κατὰ	τὸν	κίνδυνον ἀγαθὸς γενόμενος καὶ κατὰ
[16, 18]	τοὺς Αἰτωλῶν ἱππέας δυσχρηστεῖσθαι κατὰ	τὸν	κίνδυνον διὰ τὴν ἀσυνήθειαν τῆς
[16, 2]	μεταξὺ τοῦ πόρου κειμένας, ἀπεκαραδόκει	τὸν	κίνδυνον. Ἦν δὲ τῶν μὲν
[16, 31]	ἐλπίδας διὰ τὸ μέλλειν ποιεῖσθαι	τὸν	κίνδυνον πρὸς τοὺς Θετταλοὺς ἐν
[16, 28]	ἐνορμοῦντας. Ἐκτὸς δὲ τῆς εἰς	τὸν	λιμένα καταγωγῆς οὐδαμῶς οὐδαμῇ δυνατόν
[16, 18]	ἀποχώρησιν· μετὰ δὲ ταῦτα συστῆναι	τὸν	μέγιστον κίνδυνον, κυκλωθείσης τῆς φάλαγγος
[16, 5]	ἀρχὰς ἀγωνίζεσθαι γενναίως, τέλος δὲ	τὸν	μὲν Αὐτόλυκον ἐκπεσεῖν τρωθέντα μετὰ
[16, 17]	τοῖς θηρίοις. Ταῦτα δ᾽ ὑποθέμενος,	τὸν	μὲν νεώτερον Ἀντίοχόν φησιν, ὃν
[16, 17]	τῷ φωτὶ διαβιβάσαντα τὸν ποταμὸν	τὸν	μεταξὺ τῶν στρατοπέδων ἐν τοῖς
[16, 11]	πλείστοις Βαργυλιητικῷ συνωνύμως ταῖς περὶ	τὸν	μυχὸν αὐτοῦ πόλεσιν ἐκτισμέναις. Εὔχονται
[16, 15]	ᾧ φησιν ὁ Ζήνων ὁρμήσαντα	τὸν	Νάβιν ἐκ τῆς. Λακεδαίμονος καὶ
[16, 16]	ἐπάνοδον ἐκ τῆς Μεσσήνης πεποιῆσθαι	τὸν	Νάβιν κατὰ τὴν πύλην τὴν
[16, 14]	τέλος δὲ μετ᾽ ὀλίγων καταλειφθέντα	τὸν	ναύαρχον ἀναγκασθῆναι ταὐτὸ τοῖς προειρημένοις
[16, 18]	γὰρ αὐτὸν ἰδόντα τοὺς περὶ	τὸν	νεώτερον Ἀντίοχον ἐκ τοῦ διώγματος
[16, 11]	ταῦτα Μιλησίων, ἐπαγαγομένων τῶν προγόνων	τὸν	Νηλέως υἱὸν τοῦ κτίσαντος Μίλητον
[16, 15]	διαβάντα τὸν Εὐρώταν ποταμὸν παρὰ	τὸν	Ὁπλίτην προσαγορευόμενον πορεύεσθαι διὰ τῆς
[16, 8]	τὸ καλούμενον Ἄργεννον ἐδόκει πεποιῆσθαι	τὸν	ὅρμον ἐπὶ τῶν ναυαγίων. Ἀκόλουθα
[16, 15]	ἐπιβαλόντα κατὰ Φαρὰς παραγενέσθαι πρὸς	τὸν	Πάμισον ποταμόν. Ὑπὲρ ὧν οὐκ
[16, 24]	πυθόμενος καταπεπλευκέναι Ῥωμαίων πρεσβευτὰς εἰς	τὸν	Πειραιᾶ, καὶ νομίζων ἀναγκαῖον εἶναι
[16, 24]	βασιλέως. Ἄτταλος δὲ καταπλεύσας εἰς	τὸν	Πειραιᾶ τὴν μὲν πρώτην ἡμέραν
[16, 33]	τοὺς Ἀβυδηνούς, δι᾽ Αἰγαίου ποιησάμενος	τὸν	πλοῦν εἰς Τένεδον, ὁμοίως δὲ
[16, 9]	μέλλειν καὶ παρασκευάζεσθαι τὰ πρὸς	τὸν	πόλεμον, ἀλλὰ πολεμεῖν ἐρρωμένως καὶ
[16, 25]	τοῖς Ἀθηναίοις ἐκφέρειν τῷ Φιλίππῳ	τὸν	πόλεμον. Ἀπεδέξαντο δὲ καὶ τοὺς
[16, 25]	ἕτοιμον ἦν τὸ πλῆθος ψηφίζεσθαι	τὸν	πόλεμον καὶ διὰ τὰ λεγόμενα
[16, 28]	ἡμᾶς εἰς τὴν Προποντίδα καὶ	τὸν	Πόντον ἀφικέσθαι μὴ οὐχὶ διὰ
[16, 28]	βίαν τοῦ ῥοῦ τοῦ κατὰ	τὸν	πόρον. ~Οὐ μὴν ἀλλ᾽ ὅ
[16, 17]	δύναμιν ἅμα τῷ φωτὶ διαβιβάσαντα	τὸν	ποταμὸν τὸν μεταξὺ τῶν στρατοπέδων
[16, 17]	μὲν τὴν ἑωθινὴν ἐκπέμψαι φησὶ	τὸν	πρεσβύτερον υἱὸν Ἀντίοχον ἔχοντα μέρος
[16, 33]	πρὸς τοὺς βασιλέας ὁρμὴν ἐξέπεμψαν	τὸν	προειρημένον, ὃς καὶ συμμίξας περὶ
[16, 25]	δὲ ταῦτα συναγαγόντες ἐκκλησίαν ἐκάλουν	τὸν	προειρημένον. Παραιτουμένου δὲ καὶ φάσκοντος
[16, 33]	βουλομένῳ δὲ πειθαρχεῖν ἑτοίμως ὑπάρξειν	τὸν	πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον. Τοῦ δὲ
[16, 15]	τὸν Εὐρώταν δέον ἐστὶ διαβαίνειν	τὸν	προτιθέμενον παρὰ Θαλάμας ποιεῖσθαι τὴν
[16, 39]	ἐνδεχομένων, σπουδάζοντες διαφυλάξαι τὴν πρὸς	τὸν	Πτολεμαῖον πίστιν. Διὸ καθάπερ καὶ
[16, 17]	τρέψασθαι τοὺς ἱππέας τοὺς περὶ	τὸν	Πτολεμαῖον τὸν Ἀερόπου καὶ καταδιώκειν,
[16, 18]	τῶν ἱππέων, καὶ τελευταῖον ἀποχωρῆσαι	τὸν	Σκόπαν ἀπὸ τοῦ κινδύνου. ~Ταῦτα
[16, 17]	πρώτην διασαφεῖν τὴν τῶν περὶ	τὸν	Σκόπαν ἔκταξιν, τῷ μὲν δεξιῷ
[16, 37]	συνέταξε ποιεῖσθαι τὴν ἀποχώρησιν ἐπὶ	τὸν	Σκοτίταν καὶ τὰ λοιπὰ πειθαρχεῖν
[16, 37]	τὴν στρατιὰν ἐν τοῖς περὶ	τὸν	Σκοτίταν προσαγορευομένοις τόποις, ὅς ἐστι
[16, 21]	περὶ τὴν αὐλὴν διὰ τὸ	τὸν	Τληπόλεμον καὶ τὰ πράγματα καὶ
[16, 21]	εὐθέως ἐζηλοτύπει καὶ παρετρίβετο πρὸς	τὸν	Τληπόλεμον. Πάντων δ᾽ αὐτῷ συγκατατιθεμένων
[16, 21]	ἐτόλμησαν ἐν τῷ μέσῳ καταμέμφεσθαι	τὸν	Τληπόλεμον, ὡς κακῶς χειρίζοντα τὰ
[16, 10]	ἐπιβολῆς αὐτῷ διὰ τὸ πετρώδη	τὸν	τόπον ὑπάρχειν ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον.
[16, 27]	ἐπίμονον ἀποδέξαιτο, οὐχ ὡς καθόλου	τὸν	τρόπον ἐπαινῶν, ἀλλ᾽ ὡς τὴν
[16, 22]	ἐκβαλεῖν ἐξ Ἰταλίας οὐδ᾽ ἀποτρίψασθαι	τὸν	ὑπὲρ αὑτῶν καὶ τῶν ἀναγκαίων
[16, 14]	καταπλαγέντας τὸ γεγονός, οὐ μόνον	τὸν	Φίλιππον, ἀλλὰ καὶ τὸν Ἡρακλείδην
[16, 6]	διὰ τὸ κατάγειν τοὺς περὶ	τὸν	Φίλιππον ἀναδεδεμένους τὴν βασιλικὴν ναῦν.
[16, 27]	δοκεῖ καὶ τότε γεγονέναι περὶ	τὸν	Φίλιππον· ἀσχάλλων γὰρ ἐπὶ τοῖς
[16, 32]	ἱερείας ἐκπέμπειν μετὰ στεμμάτων πρὸς	τὸν	Φίλιππον, δεησομένους καὶ παραδιδόντας αὐτῷ
[16, 34]	τὸν δῆμον εἰς τὰς πρὸς	τὸν	Φίλιππον διαλύσεις. Οἷς ἐπελθόντων τῶν
[16, 2]	αὐτῶν γενέσθαι διαλελυμένον, ἅτε πεπεισμένων	τὸν	Φίλιππον, καθάπερ εἶπον, ἔτι μένειν
[16, 32]	τοῖς πολεμίοις οὕτω τετολμηκότως ὥστε	τὸν	Φίλιππον, καίπερ ἐκ διαδοχῆς προβαλόμενον
[16, 1]	οὐκ ἐβούλετο δὲ σωματοποιεῖν ἀληθινῶς	τὸν	Φίλιππον. ~Ὅτι μετὰ τὸ συντελεσθῆναι
[16, 33]	πολιορκίας καὶ βουλόμενοι πρὸς αὐτὸν	τὸν	Φίλιππον ποιήσασθαι τοὺς λόγους κατὰ
[16, 29]	Ἰφιάδην καὶ Παντάγνωτον ἐκέλευον παραλαμβάνειν	τὸν	Φίλιππον τὴν πόλιν, τοὺς μὲν
[16, 16]	τῶν πραγμάτων ζήτησιν οὐδὲ περὶ	τὸν	χειρισμὸν τῆς ὑποθέσεως, ἀλλὰ περὶ
[16, 30]	δὲ τούτοις τὸν ἄργυρον καὶ	τὸν	χρυσὸν εἰς τὴν ἀγορὰν συναγαγεῖν,
[16, 30]	τὰς ἀρὰς τὸν ἄργυρον καὶ	τὸν	χρυσὸν εἰς τὴν θάλατταν. Μετὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009