>

Livre, Chap.
[16, 33]	προειρημένον, ὃς καὶ συμμίξας περὶ	τὴν	Ἄβυδον διεσάφει τῷ βασιλεῖ διότι
[16, 28]	ἑξήκοντα σταδίων, ὁ δὲ κατὰ	τὴν	Ἄβυδον δυεῖν, ὡς ἂν εἴ
[16, 29]	γὰρ ἀρχὰς πιστεύοντες αὑτοῖς οἱ	τὴν	Ἄβυδον κατοικοῦντες ὑπέμενον ἐρρωμένως τὰς
[16, 33]	νεώτατος ἧκε καταπλέων εἰς αὐτὴν	τὴν	Ἄβυδον. Οἱ γὰρ Ῥωμαῖοι τὸ
[16, 28]	εἰς τὴν Ἀσίαν, ἐπιβάθραν ἔχοι	τὴν	Ἄβυδον. Τὴν δὲ τῆς Ἀβύδου
[16, 28]	στήλας στόματός ἐστι τὸ κατὰ	τὴν	Ἄβυδον. Τὸ μὲν γὰρ ἐξ
[16, 28]	καὶ τῆς Εὐρώπης καὶ διὰ	τὴν	ἀγνωσίαν τῆς ἐκτὸς θαλάττης. Αὐτὴ
[16, 36]	ἀργύριον, ἁθροίζεσθαι παραυτίκα πάντας εἰς	τὴν	ἀγοράν. Ἐπειδὰν δὲ συλλεχθῶσιν οἱ
[16, 30]	ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν εἰς	τὴν	ἀγορὰν συναγαγεῖν, ὁμοίως δὲ καὶ
[16, 31]	τῶν Ἀκαρνάνων ἔθνος, ὅτε προιδόμενοι	τὴν	Αἰτωλῶν ἔφοδον, ἐβουλεύσαντο παραπλήσια περὶ
[16, 31]	τὴν λεγομένην Φωκικὴν ἀπόνοιαν καὶ	τὴν	Ἀκαρνάνων εὐψυχίαν ὑπερηρκέναι τὴν τῶν
[16, 21]	Μακεδόσιν ὡμιληκέναι, τοὺς δὲ κατὰ	τὴν	Ἀλεξάνδρειαν ἀνδράποδα καὶ βλᾶκας διαμένειν.
[16, 2]	τελεῖν τῷ Φιλίππῳ τὸν εἰς	τὴν	Ἀλεξάνδρειαν πλοῦν. Ἐξ οὗ δὴ
[16, 39]	πρὸς τὴν ὁρμὴν καὶ βίαν	τὴν	Ἀλεξάνδρου, μόνοι τῶν κατὰ Συρίαν
[16, 39]	τὴν πολιορκίαν ἀναδεξάμενοι. Κατὰ δὲ	τὴν	Ἀλεξάνδρου παρουσίαν οὐ μόνον τῶν
[16, 19]	τὴν πραγματείαν διαψευδόμενοι καὶ παρορῶντες	τὴν	ἀλήθειαν, ἀπαραιτήτως ἐπιτιμᾶν, ἐὰν δὲ
[16, 23]	διὰ Φιλοκλέους, ἐσφάλη δὲ διὰ	τὴν	ἀλογίαν τῆς ἐπιβολῆς. Τὴν δ᾽
[16, 34]	τὸν θάνατον. ~Ὅτι παρῆσαν μετὰ	τὴν	ἅλωσιν Ἀβύδου παρὰ τοῦ τῶν
[16, 2]	καὶ παραλογιζόμενοι τοῖς λογισμοῖς διὰ	τὴν	ἀμηχανίαν καὶ τὴν δυσχρηστίαν τῶν
[16, 1]	ἐπὶ Θυατείρων· ἐκεῖθεν δὲ ποιησάμενος	τὴν	ἀναζυγὴν εἰς τὸ Θήβης πεδίον
[16, 28]	τὴν χρῆσιν καὶ σπανίοις διὰ	τὴν	ἀνεπιμιξίαν τῶν ἐθνῶν τῶν πρὸς
[16, 24]	παρὰ τῶν πολλῶν ἐγένετο κατὰ	τὴν	ἀπάντησιν φιλανθρωπία πρός τε Ῥωμαίους
[16, 17]	ἀνυπέρβλητον εἶναι τὴν εὐχέρειαν καὶ	τὴν	ἀπειρίαν τοῦ συγγραφέως. Προθέμενος γὰρ
[16, 25]	νῦν ἕλωνται συνεμβαίνειν εὐγενῶς εἰς	τὴν	ἀπέχθειαν ἅμα Ῥοδίοις καὶ Ῥωμαίοις
[16, 6]	συνέβη τὸν Ἄτταλον ἀσφαλῆ ποιήσασθαι	τὴν	ἀποχώρησιν εἰς τὰς Ἐρυθράς. Φίλιππος
[16, 37]	βοηθήσαντες παρενοχλῶσιν αὐτούς, συνέταξε ποιεῖσθαι	τὴν	ἀποχώρησιν ἐπὶ τὸν Σκοτίταν καὶ
[16, 18]	τοῦ νικᾶν ἐλπίδας ἀπογνόντα, ποιεῖσθαι	τὴν	ἀποχώρησιν· μετὰ δὲ ταῦτα συστῆναι
[16, 6]	πολεμίου σκάφους ἐγκλίναντος καὶ ποιουμένου	τὴν	ἀποχώρησιν ὡς πρὸς τὴν γῆν,
[16, 6]	μετὰ προφάσεως κατὰ μέρη ποιούμενοι	τὴν	ἀποχώρησιν, ὡς ταῖς οἰκείαις σπεύδοντες
[16, 28]	ἐὰν πρόθηται διαβαίνειν αὖθις εἰς	τὴν	Ἀσίαν, ἐπιβάθραν ἔχοι τὴν Ἄβυδον.
[16, 6]	μετ᾽ ἀσφαλείας εἰς τοὺς κατὰ	τὴν	Ἀσίαν ὅρμους. Κατὰ δὲ τὸν
[16, 23]	διαπιστῶν οὐδαμῶς ἐβούλετο παραχειμάζειν κατὰ	τὴν	Ἀσίαν, φοβούμενος μὲν οὖν> καὶ
[16, 18]	δυσχρηστεῖσθαι κατὰ τὸν κίνδυνον διὰ	τὴν	ἀσυνήθειαν τῆς τῶν θηρίων φαντασίας.
[16, 10]	καὶ προσεπυνθάνετο πότερα βούλονται λαβόντες	τὴν	ἀσφάλειαν ἐκχωρεῖν ἢ μετὰ τῆς
[16, 26]	Νικάνορος τοῦ παρὰ Φιλίππου κατατρέχοντος	τὴν	Ἀττικὴν ἕως τῆς Ἀκαδημείας, προδιαπεμψάμενοι
[16, 21]	πάντα παρεσημαίνοντο καὶ βαρέως αὐτοῦ	τὴν	αὐθάδειαν ὑπέφερον, τὸν δὲ Σωσίβιον
[16, 21]	χάριτας. ~Ἐφ᾽ οἷς οἱ περὶ	τὴν	αὐλὴν ἀσχάλλοντες πάντα παρεσημαίνοντο καὶ
[16, 21]	δ᾽ αὐτῷ συγκατατιθεμένων τῶν περὶ	τὴν	αὐλὴν διὰ τὸ τὸν Τληπόλεμον
[16, 20]	τεχνίταις, μάλιστα δὲ τοῖς περὶ	τὴν	αὐλὴν ἡγεμόσι καὶ στρατιώταις. Καθόλου
[16, 21]	τὴν Μακεδονίαν συνέμιξε τοῖς περὶ	τὴν	αὐλὴν νεανίσκοις, ὑπολαβὼν εἶναι τὴν
[16, 36]	τῶν ἄλλων πόλεων, ὅσαι κατὰ	τὴν	αὐτὴν ὁδὸν ἔπιπτον. Ἐγέγραπτο δ᾽
[16, 25]	Ῥοδίων ἐπεισελθόντων καὶ πολλοὺς πρὸς	τὴν	αὐτὴν ὑπόθεσιν διαθεμένων λόγους, ἔδοξε
[16, 8]	ἐπειρᾶτο κατὰ πάντα τρόπον ἐπικρύπτεσθαι	τὴν	αὑτοῦ διάληψιν, καίπερ οὐκ ἐώντων
[16, 9]	ἀρχὴν πολέμου ποιήσας ἠνάγκασε μὲν	τὴν	αὑτοῦ πατρίδα συνεξαναστῆναι τοῖς καιροῖς,
[16, 21]	ἤδη πάντα τὰ πράγματα κατὰ	τὴν	αὑτοῦ προαίρεσιν ἔπραττεν. ~Πόπλιος δὲ
[16, 20]	οὐ μόνον ἔσφηλεν, ἀλλὰ καὶ	τὴν	βασιλείαν ἠλάττωσε. Παραλαβὼν γὰρ τὴν
[16, 21]	ὡς κακῶς χειρίζοντα τὰ κατὰ	τὴν	βασιλείαν, οὐ παρόντος αὐτοῦ, τότε
[16, 6]	τοὺς περὶ τὸν Φίλιππον ἀναδεδεμένους	τὴν	βασιλικὴν ναῦν. Ὁ δὲ Διονυσόδωρος
[16, 29]	οὐ γέγονε θαυμάσιος, κατὰ δὲ	τὴν	γενναιότητα τῶν πολιορκουμένων καὶ τὴν
[16, 17]	τήν τε Γάζης πολιορκίαν καὶ	τὴν	γενομένην παράταξιν Ἀντιόχου πρὸς Σκόπαν
[16, 2]	λοιπὸν ἀσφαλῶς ἤδη κομισθήσεσθαι παρὰ	τὴν	γῆν εἰς τὴν Σάμον. Διεψεύσθη
[16, 6]	ἠνάγκασε μετὰ μεγάλης ἀγωνίας εἰς	τὴν	γῆν ἐκβαλεῖν τὰ σκάφη. Τούτου
[16, 8]	μέν, ᾗ τὸν Ἄτταλον εἰς	τὴν	γῆν ἐκβαλὼν ἐγκρατὴς τῆς νεὼς
[16, 6]	ποιουμένου τὴν ἀποχώρησιν ὡς πρὸς	τὴν	γῆν, ἐπέκειτο φιλοτιμότερον, ἐγκρατὴς γενέσθαι
[16, 17]	τοὺς ὑπερκειμένους τῶν πολεμίων τόπους,	τὴν	δὲ λοιπὴν δύναμιν ἅμα τῷ
[16, 3]	πληγήν, ἀναστείρου τῆς νεὼς οὔσης,	τὴν	δὲ τῶν πολεμίων τρώσας ναῦν
[16, 21]	ποιήσασθαι τὴν κατηγορίαν. Ὅτι μετὰ	τὴν	δημηγορίαν ἔλαβε καὶ τὴν σφραγῖδα
[16, 4]	κέρας τοῦ Φιλίππου τοιαύτην εἶχε	τὴν	διάθεσιν ὥστ᾽ ἀκμὴν ἄκριτα μένειν
[16, 23]	ὕπατος κατεστάθη ἐν Ῥώμῃ, ποιούμενος	τὴν	διατριβὴν ἐν τοῖς Βαργυλίοις, θεωρῶν
[16, 26]	πρέσβεις ἐν ταῖς Ἀθήναις ἐποιοῦντο	τὴν	διατριβήν, Νικάνορος τοῦ παρὰ Φιλίππου
[16, 20]	ταῦτα καὶ σὺν τούτοις εἶχε	τὴν	διατριβήν. Ὃν δέ ποτε χρόνον
[16, 38]	ἐπιφανείας, εἰς ἕτερον καιρὸν ὑπερθησόμεθα	τὴν	διήγησιν. ~Ὅτι Ἀντιόχου τοῦ βασιλέως
[16, 37]	παραγγείλας δειπνοποιεῖσθαι τοῖς Ἀχαιοῖς ἐξῆγε	τὴν	δύναμιν ἐκ τῆς Τεγέας, καὶ
[16, 2]	λογισμοῖς διὰ τὴν ἀμηχανίαν καὶ	τὴν	δυσχρηστίαν τῶν ἀπαντωμένων. Ὁ δὲ
[16, 12]	δὲ καὶ τίνα τρόπον ἀναδείξας	τὴν	ἑαυτοῦ δύναμιν οἷον ἄσυλον ἱερὸν
[16, 33]	διότι ταῦτα μὲν οὕτω πράττοντι	τὴν	εἰρήνην ἄγειν ἐξέσται, μὴ βουλομένῳ
[16, 26]	καὶ διότι πράξαντι μὲν ταῦτα	τὴν	εἰρήνην ἄγειν ἔξεστι πρὸς Ῥωμαίους,
[16, 21]	αὑτὸν μὲν ἄνδρα γεγονέναι διὰ	τὴν	ἐκδημίαν καὶ διὰ τὸ Μακεδόσιν
[16, 30]	τὸ δόγμα πάλιν συνηθροίσθησαν εἰς	τὴν	ἐκκλησίαν, καὶ πεντήκοντα προεχειρίσαντο τῶν
[16, 11]	δ᾽ ὑπεραῖρον ἀθετείσθω κατά γε	τὴν	ἐμὴν δόξαν. ~Ὅτι κατὰ τὴν
[16, 11]	υἱὸν τοῦ κτίσαντος Μίλητον διὰ	τὴν	ἐν τῷ Καρικῷ πολέμῳ γενομένην
[16, 15]	οἷον παρὰ μικρόν ἐστιν, ἀλλὰ	τὴν	ἐναντίαν διάθεσιν ἔχει πρὸς ἄλληλα,
[16, 31]	τοῖς ἀπηλπισμένοις, περὶ δ᾽ Ἀβυδηνῶν	τὴν	ἐναντίαν εἶχε διάληψιν. Οἱ μὲν
[16, 37]	τῷ παραβάλλειν εἰς τοὺς κατὰ	τὴν	ἐνέδραν τόπους, διαναστάντων τῶν Ἀχαιῶν
[16, 5]	δεξιὸν κέρας τοῦ Φιλίππου κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν ἀεὶ τῆς
[16, 33]	Ἀβυδηνοί, προδιειληφότες ὑπὲρ αὑτῶν κατὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς στάσιν, καὶ νομίζοντες
[16, 4]	τρόπους. Μετὰ γὰρ τὸ κινηθῆναι	τὴν	ἐξ ἀρχῆς τάξιν ἐκ τῆς
[16, 8]	δὲ τούτοις ἔπραττε καὶ κατὰ	τὴν	ἑξῆς ἡμέραν συνάγων τὰ ναυάγια
[16, 36]	παρόντες, ἀναλαβόντες αὐτοὺς ἄγετ᾽ εἰς	τὴν	ἑξῆς πόλιν· ὅταν δ᾽ ἐκεῖ
[16, 28]	τεκμαιρομένου διὰ τὸ πολλαπλασίαν εἶναι	τὴν	ἔξω θάλατταν τῆς καθ᾽ ἡμᾶς.
[16, 39]	χρὴ καὶ κοινῇ τῶν πόλεων	τὴν	ἐπ᾽ ἀγαθῷ ποιήσασθαι μνήμην, ὅσαι
[16, 16]	Μεσσηνίαν. ~Πρὸς δὲ τούτοις φησὶ	τὴν	ἐπάνοδον ἐκ τῆς Μεσσήνης πεποιῆσθαι
[16, 16]	Τεγεᾶτις προσαγορευομένη, καθ᾽ ἣν ἐποιήσατο	τὴν	ἐπάνοδον Νάβις· ᾧ πλανηθεὶς ἔγγιον
[16, 14]	ἐπὶ τῇ κείνων στρατοπεδείᾳ ποιήσασθαι	τὴν	ἔπαυλιν, ἔτι δὲ τοὺς Μιλησίους,
[16, 3]	αὐτὸς ὁ Διονυσόδωρος ἀπενήξατο πρὸς	τὴν	ἐπιβοηθοῦσαν αὐτῷ τριημιολίαν. ~Τῶν δὲ
[16, 36]	ἐκεῖ παραγένησθε, τὴν ἐπιστολὴν ἀπόδοτε	τὴν	ἐπιγεγραμμένην τῷ παρ᾽ ἐκείνων ἀποτελείῳ
[16, 20]	τὸ κακόν, ἐξ αὑτοῦ λαμβάνον	τὴν	ἐπίδοσιν. Πᾶς γὰρ ὁ παθὼν
[16, 37]	ἐν τῇ Πελλήνῃ μισθοφόροι κατὰ	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἅμα τῷ σημῆναι
[16, 37]	Σελλασίαν ἅμα τῷ φωτὶ κατὰ	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἐπιτρέχειν τὴν Λακωνικήν.
[16, 8]	Διονυσόδωρος μετ᾽ ὀλίγον· κατὰ γὰρ	τὴν	ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἔτι περὶ ταῦτα
[16, 36]	πόλιν· ὅταν δ᾽ ἐκεῖ παραγένησθε,	τὴν	ἐπιστολὴν ἀπόδοτε τὴν ἐπιγεγραμμένην τῷ
[16, 19]	κοινῆς ὠφελείας. Ὁ δὲ λαβὼν	τὴν	ἐπιστολήν, καὶ γνοὺς ἀδύνατον οὖσαν
[16, 25]	δὲ πεισθέντος καὶ γράψαντος εἰσήνεγκαν	τὴν	ἐπιστολὴν οἱ προεστῶτες. Ἦν δὲ
[16, 36]	τοῖς ἀποτελείοις τοιαῦτα. Ὅταν κομίσησθε	τὴν	ἐπιστολήν, παραχρῆμα ποιήσασθε τοὺς ἐν
[16, 19]	τὴν κατασκευὴν ἔχει ῥᾳδιεστέραν καὶ	τὴν	εὐδόκησιν ὀλιγοδεεστέραν, καθάπερ αἱ λοιπαὶ
[16, 28]	Ἀβύδου καὶ Σηστοῦ θέσιν καὶ	τὴν	εὐκαιρίαν τῶν πόλεων τὸ μὲν
[16, 25]	διὰ τὰ λεγόμενα καὶ διὰ	τὴν	εὔνοιαν τὴν πρὸς τὸν Ἄτταλον.
[16, 17]	ὠλιγώρηκεν ὥστε πάλιν ἀνυπέρβλητον εἶναι	τὴν	εὐχέρειαν καὶ τὴν ἀπειρίαν τοῦ
[16, 14]	καὶ τὸν Ἡρακλείδην στεφανῶσαι διὰ	τὴν	ἔφοδον, ταῦτα δ᾽ εἰρηκότες ἃ
[16, 17]	Τὸν δ᾽ Ἀντίοχον ἐπὶ μὲν	τὴν	ἑωθινὴν ἐκπέμψαι φησὶ τὸν πρεσβύτερον
[16, 37]	Τεγέας, καὶ νυκτοπορήσας ἐνεργῶς περὶ	τὴν	ἑωθινὴν ἐνεκάθισε τὴν στρατιὰν ἐν
[16, 20]	πράγματα μεταχειριζόμενος ἦν μὲν κατὰ	τὴν	ἡλικίαν νέος καὶ κατὰ τὸ
[16, 21]	βασιλέως προεστάναι φρονιμώτερον ἢ κατὰ	τὴν	ἡλικίαν, τήν τε πρὸς τοὺς
[16, 37]	κατασκόπων τοῦ τυράννου. Κατὰ δὲ	τὴν	ἡμέραν, ἐν ᾗ συναθροίζεσθαι τὸ
[16, 30]	ἄργυρον καὶ τὸν χρυσὸν εἰς	τὴν	θάλατταν. Μετὰ δὲ ταῦτα παραστησάμενοι
[16, 5]	τρωθέντα μετὰ τῶν ὅπλων εἰς	τὴν	θάλατταν, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐπιβάτας
[16, 5]	τῇ τόλμῃ κινδυνεύσας μόλις ἐξέσωσε	τὴν	ἰδίαν ναῦν ἐπιβοηθήσαντος αὐτῷ Φιλοστράτου
[16, 27]	βέλτιον, ἔστι δ᾽ ὅτε κατὰ	τὴν	ἰδίαν φύσιν ἄνθρωποι ποτὲ μὲν
[16, 21]	πλήρης ἦν τύφου διά τε	τὴν	ἰδίαν φύσιν καὶ διὰ τὴν
[16, 28]	καὶ μικρὸν ὄφελος, ἱστορηκέναι διὰ	τὴν	ἰδιότητα τῶν τόπων· κεφαλαιωδῶς γε
[16, 16]	μεγάλα δὲ συμβάλλεται τοῦτο πρὸς	τὴν	ἱστορίαν οὐ μὴν ἡγεμονικώτατόν γε
[16, 28]	τισιν Ἀτλαντικοῦ πελάγους. Δυνατὸν εἰς	τὴν	καθ᾽ ἡμᾶς θάλατταν εἰσπλεῦσαι μὴ
[16, 39]	δοκεῖ τὸ τοῖς Γαζαίοις ἀποδοῦναι	τὴν	καθήκουσαν μαρτυρίαν. Οὐδὲν γὰρ διαφέροντες
[16, 19]	μέγεθος τῆς συντάξεως καὶ διὰ	τὴν	καθόλου περιβολὴν τῶν πραγμάτων. ~Ὅτι
[16, 37]	ἅμα τῷ σημῆναι τοὺς σκοποὺς	τὴν	καταδρομὴν τῶν πολεμίων ἐκ χειρὸς
[16, 3]	τριήρεις τρεῖς ὑπῆρχον. ~Λαβούσης δὲ	τὴν	καταρχὴν τῆς ναυμαχίας ἐκ τῆς
[16, 28]	τινα λόγον τῆς τύχης ποιουμένης	τὴν	κατασκευὴν ἀμφοτέρων τῶν πορθμῶν, πολλαπλάσιον
[16, 19]	τι καὶ θαυμάσιον, ὃ καὶ	τὴν	κατασκευὴν ἔχει ῥᾳδιεστέραν καὶ τὴν
[16, 17]	δεξιόν, ἐν οἷς εἶναι καὶ	τὴν	κατάφρακτον ἵππον, ἧς ἡγεῖτο πάσης
[16, 17]	τὸ λαιὸν τῶν πολεμίων ἔχοντα	τὴν	κατάφρακτον ἵππον, τοῦτον ἐκ τῆς
[16, 21]	καὶ κατὰ πρόσωπον αὐτῶν ποιήσασθαι	τὴν	κατηγορίαν. Ὅτι μετὰ τὴν δημηγορίαν
[16, 25]	Ῥοδίων ταῦτα διαπράξαντες ἀνήχθησαν εἰς	τὴν	Κέων ἐπὶ τὰς νήσους μετὰ
[16, 15]	συνάψας ταῖς Σκειρωνίσιν εὐθέως ἐπὶ	τὴν	Κοντοπορίαν ἐπέβαλε καὶ παρὰ τὰς
[16, 15]	τοῦ Κορίνθου, τὰ δὲ κατὰ	τὴν	Κοντοπορίαν καὶ Μυκήνας ἔγγιστα πρὸς
[16, 14]	πεντήρεις ἐνάψασθαι καὶ καθορμισθέντας ἐπὶ	τὴν	Λάδην ἐπὶ τῇ κείνων στρατοπεδείᾳ
[16, 2]	μετὰ τὸ συντελεσθῆναι τὴν περὶ	τὴν	Λάδην ναυμαχίαν καὶ τοὺς μὲν
[16, 15]	αὐτὸ καὶ περὶ τοὺς κατὰ	τὴν	Λακεδαίμονα συμβέβηκεν· ὁ μὲν γὰρ
[16, 19]	τῶν τόπων ἀγνοίας τῶν κατὰ	τὴν	Λακωνικὴν διὰ τὸ μεγάλην εἶναι
[16, 37]	κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἐπιτρέχειν	τὴν	Λακωνικήν. Ἐὰν δ᾽ οἱ μισθοφόροι
[16, 31]	ὧν εἴποι τις ἂν καὶ	τὴν	λεγομένην Φωκικὴν ἀπόνοιαν καὶ τὴν
[16, 23]	διόπερ πέρας ἔχει τὰ κατὰ	τὴν	Λιβύην. Ἐξ ὧν ἐδυσχρηστεῖτο μὲν
[16, 23]	κίνδυνον, ἅμα δὲ τοῖς κατὰ	τὴν	Μακεδονίαν πράγμασι διαπιστῶν οὐδαμῶς ἐβούλετο
[16, 21]	εὐκαιρίαν· ὡς δὲ καταπλεύσας εἰς	τὴν	Μακεδονίαν συνέμιξε τοῖς περὶ τὴν
[16, 21]	τὴν αὐλὴν νεανίσκοις, ὑπολαβὼν εἶναι	τὴν	Μακεδόνων ἀνδρείαν ἐν τῇ τῆς
[16, 18]	τὴν στρατοπεδείαν ἀνακεχώρηκεν αὐτῷ μετὰ	τὴν	μάχην. Εἰκότως· δύο γὰρ Ἀντιόχους
[16, 8]	τῶν ἄλλων καὶ τὰ μετὰ	τὴν	μάχην συμβαίνοντα πάντας ἐξέπληττε τοὺς
[16, 27]	καὶ τότε δικαίως ἄν τις	τὴν	μὲν Ἀττάλου καὶ Ῥοδίων ὀλιγοπονίαν
[16, 38]	Τοῦ Σκόπα νικηθέντος ὑπ᾽ Ἀντιόχου	τὴν	μὲν Βατανέαν καὶ Σαμάρειαν καὶ
[16, 5]	Θεοφιλίσκος, βοηθήσας μετὰ τριῶν πεντήρων,	τὴν	μὲν ναῦν οὐκ ἠδυνήθη σῶσαι
[16, 5]	σκάφει τὸν ἔμβολον, συνέβη δὴ	τὴν	μὲν πληγεῖσαν αὔτανδρον καταδῦναι, τοὺς
[16, 24]	δὲ καταπλεύσας εἰς τὸν Πειραιᾶ	τὴν	μὲν πρώτην ἡμέραν ἐχρημάτισε τοῖς
[16, 16]	ἡ Μεγάλη πόλις ὡς πρὸς	τὴν	Μεσσήνην, ὥστ᾽ ἀδύνατον εἶναι καλεῖσθαί
[16, 15]	Θαλάμας ποιεῖσθαι τὴν πορείαν εἰς	τὴν	Μεσσηνίαν. ~Πρὸς δὲ τούτοις φησὶ
[16, 19]	ἐπιστολήν, καὶ γνοὺς ἀδύνατον οὖσαν	τὴν	μετάθεσιν διὰ τὸ προεκδεδωκέναι τὰς
[16, 23]	καὶ ἐπεβούλευεν αὐτοῖς. Τέλος ἐπὶ	τὴν	Μυλασέων πόλιν πράξεις συνεστήσατο διὰ
[16, 14]	πράττειν, καὶ τότε μὲν εἰς	τὴν	Μυνδίαν ἀπουρώσαντας καθορμισθῆναι, τῇ δ᾽
[16, 16]	ἄγνοιαν γέγονε, τὸ δὲ περὶ	τὴν	ναυμαχίαν διὰ τὴν πρὸς τὴν
[16, 9]	πατρίδι γράψας ὑπὲρ τῶν κατὰ	τὴν	ναυμαχίαν, καὶ Κλεωναῖον ἡγεμόνα συστήσας
[16, 6]	μὲν ὅλοις ἠλαττωμένος παρὰ πολὺ	τὴν	ναυμαχίαν, τῇ δὲ περιπετείᾳ τῇ
[16, 3]	δύο πεντήρεις προσπεσοῦσαι, καὶ τρώσασαι	τὴν	ναῦν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν,
[16, 3]	τοῦ καταστρώματος ἀγωνισαμένων τέλος ἐβύθισε	τὴν	ναῦν. Ἡ δὲ τοῦ Φιλίππου
[16, 5]	περὶ τὸν Αὐτόλυκον, εἰσρεούσης εἰς	τὴν	ναῦν τῆς θαλάττης διὰ τῆς
[16, 31]	οἷον ἐλεήσασα παραυτίκα διωρθώσατο, περιθεῖσα	τὴν	νίκην ἅμα καὶ τὴν σωτηρίαν
[16, 28]	ὁρμῆσαι πρὸς τὴν πόλιν διὰ	τὴν	ὀξύτητα καὶ βίαν τοῦ ῥοῦ
[16, 1]	θεῶν ἕδη καὶ τεμένη διετίθετο	τὴν	ὀργήν, ὑβρίζων οὐκ Ἄτταλον, ὥς
[16, 39]	σωτηρίας ὑπαρχούσης τοῖς ἐναντιουμένοις πρὸς	τὴν	ὁρμὴν καὶ βίαν τὴν Ἀλεξάνδρου,
[16, 15]	ὅτι ποιησάμενός τις ἐκ Κορίνθου	τὴν	ὁρμὴν καὶ διαπορευθεὶς τὸν Ἰσθμὸν
[16, 3]	θρανίτην σκαλμὸν ἐδέθη, τοῦ κυβερνήτου	τὴν	ὁρμὴν τῆς νεὼς οὐκέτι δυνηθέντος
[16, 33]	Θεωρῶν δὲ τὸ πλῆθος καὶ	τὴν	ὁρμὴν τῶν σφᾶς αὐτοὺς καὶ
[16, 10]	Φίλιππός τινας ἀπράκτους προσβολὰς διὰ	τὴν	ὀχυρότητα τοῦ πολίσματος αὖθις ἀπεχώρει,
[16, 19]	Λακωνικὴν διὰ τὸ μεγάλην εἶναι	τὴν	παράπτωσιν οὐκ ὤκνησα γράψαι καὶ
[16, 24]	δὲ τῶν Ἀθηναίων δῆμος γνοὺς	τὴν	παρουσίαν αὐτοῦ μεγαλομερῶς ἐψηφίσατο περὶ
[16, 16]	τὴν ναυμαχίαν διὰ τὴν πρὸς	τὴν	πατρίδα φιλοστοργίαν. Τί τις οὖν
[16, 12]	τὴν ἐμὴν δόξαν. ~Ὅτι κατὰ	τὴν	Πελοπόννησον τίνα μὲν ἐξ ἀρχῆς
[16, 13]	Οὗτοι τοιγαροῦν ἀμφότεροι πρῶτον μὲν	τὴν	περὶ Λάδην ναυμαχίαν οὐχ ἥττω
[16, 2]	Φίλιππον. ~Ὅτι μετὰ τὸ συντελεσθῆναι	τὴν	περὶ τὴν Λάδην ναυμαχίαν καὶ
[16, 20]	πρὸς φυλακὴν χρημάτων καὶ καθόλου	τὴν	περὶ τὸ λυσιτελὲς οἰκονομίαν, ἀφυέστατος
[16, 39]	ἔχουσι τὴν τόλμαν. Κατὰ γὰρ	τὴν	Περσῶν ἔφοδον ἐκπλαγέντων τῶν ἄλλων
[16, 39]	κοινωνίᾳ πραγμάτων καὶ τῷ τηρεῖν	τὴν	πίστιν πολὺ διαφέρουσι καὶ συλλήβδην
[16, 3]	συμπεσὼν αὐτὸς μὲν ἔξαλον ἔλαβε	τὴν	πληγήν, ἀναστείρου τῆς νεὼς οὔσης,
[16, 29]	τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς καὶ	τὴν	ποικιλίαν τῶν ἐν τοῖς ἔργοις
[16, 3]	αὐτῷ, καὶ διὰ τῆς εἰς	τὴν	πολεμίαν ναῦν ἐμβολῆς λύσαντος τὴν
[16, 28]	οὐδαμῇ δυνατόν ἐστιν ὁρμῆσαι πρὸς	τὴν	πόλιν διὰ τὴν ὀξύτητα καὶ
[16, 20]	αὑτὸν ᾀδόμενα παίγνια καθ᾽ ὅλην	τὴν	πόλιν, εἰς τέλος ἐχαυνοῦτο καὶ
[16, 10]	τηνικάδε πιστεύσαντες τοῖς λεγομένοις παρέδοσαν	τὴν	πόλιν. ~Ἡ δὲ τῶν Ἰασέων
[16, 32]	Φίλιππον, δεησομένους καὶ παραδιδόντας αὐτῷ	τὴν	πόλιν. ~Κατὰ δὲ τοὺς καιροὺς
[16, 29]	Παντάγνωτον ἐκέλευον παραλαμβάνειν τὸν Φίλιππον	τὴν	πόλιν, τοὺς μὲν στρατιώτας ὑποσπόνδους
[16, 39]	μόνοι τὸ δεινὸν ὑπέμειναν πάντες,	τὴν	πολιορκίαν ἀναδεξάμενοι. Κατὰ δὲ τὴν
[16, 2]	δὲ Φίλιππος, τῶν μὲν κατὰ	τὴν	πολιορκίαν ἀντιπιπτόντων αὐτῷ, τῶν δὲ
[16, 15]	καὶ παρὰ τὰς Μυκήνας ἐποιεῖτο	τὴν	πορείαν εἰς Ἄργος. Ταῦτα γὰρ
[16, 15]	τὸν προτιθέμενον παρὰ Θαλάμας ποιεῖσθαι	τὴν	πορείαν εἰς τὴν Μεσσηνίαν. ~Πρὸς
[16, 19]	κατὰ πρόθεσιν εὑρισκώμεθά που κατὰ	τὴν	πραγματείαν διαψευδόμενοι καὶ παρορῶντες τὴν
[16, 11]	οὐκ οἶδ᾽ ὅπως παρ᾽ ὅλην	τὴν	πραγματείαν ἐναντιούμενος καὶ δυσανασχετῶν διατελῶ.
[16, 13]	προσέτι πεπολίτευνται καὶ καθόλου πεποίηνται	τὴν	πραγματείαν οὐκ ὠφελείας χάριν, ἀλλὰ
[16, 9]	κίνδυνον ἀγαθὸς γενόμενος καὶ κατὰ	τὴν	προαίρεσιν μνήμης ἄξιος. Μὴ γὰρ
[16, 8]	τῶν ἐπιγινωσκομένων, χάριν τοῦ συναύξειν	τὴν	προειρημένην φαντασίαν. Ὅτι γὰρ οὐδ᾽
[16, 16]	αὔξησιν καὶ διανύσας ἐπιφανῶς πᾶσαν	τὴν	προειρημένην χώραν ἐπὶ διακοσίους σταδίους
[16, 28]	ἐκ τῆς καθ᾽ ἡμᾶς εἰς	τὴν	Προποντίδα καὶ τὸν Πόντον ἀφικέσθαι
[16, 28]	οἰκούμενον πύλης ἔχει διάθεσιν διὰ	τὴν	πρὸς ἀλλήλους ἐπιμιξίαν, ποτὲ μὲν
[16, 22]	κινδύνων ἐκπαθεῖς ἐγίνοντο κατά τε	τὴν	πρὸς θεοὺς εὐχαριστίαν καὶ κατὰ
[16, 16]	δὲ περὶ τὴν ναυμαχίαν διὰ	τὴν	πρὸς τὴν πατρίδα φιλοστοργίαν. Τί
[16, 27]	τὸν τρόπον ἐπαινῶν, ἀλλ᾽ ὡς	τὴν	πρὸς τὸ παρὸν ὁρμὴν ἐπισημαινόμενος.
[16, 22]	πρὸς θεοὺς εὐχαριστίαν καὶ κατὰ	τὴν	πρὸς τὸν αἴτιον τῆς τηλικαύτης
[16, 25]	λεγόμενα καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν	τὴν	πρὸς τὸν Ἄτταλον. Οὐ μὴν
[16, 39]	ἀπέλειπον τῶν ἐνδεχομένων, σπουδάζοντες διαφυλάξαι	τὴν	πρὸς τὸν Πτολεμαῖον πίστιν. Διὸ
[16, 33]	λόγους κατὰ τὰς ἐντολάς, ἐπιστήσαντες	τὴν	πρὸς τοὺς βασιλέας ὁρμὴν ἐξέπεμψαν
[16, 21]	τὴν ἰδίαν φύσιν καὶ διὰ	τὴν	προσγεγενημένην ἐκ τοῦ πατρὸς εὐκαιρίαν·
[16, 20]	γὰρ ὁ παθὼν εὖ παρὰ	τὴν	προσδοκίαν καὶ τοῦ γεγονότος χάριν
[16, 16]	Μεσσήνης πεποιῆσθαι τὸν Νάβιν κατὰ	τὴν	πύλην τὴν φέρουσαν ἐπὶ Τεγέαν.
[16, 34]	τοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους εἰς	τὴν	Ῥόδον πρεσβευταί, παρακαλοῦντες τὸν δῆμον
[16, 2]	κομισθήσεσθαι παρὰ τὴν γῆν εἰς	τὴν	Σάμον. Διεψεύσθη δὲ παρὰ πολὺ
[16, 15]	δύσεις, ὅθεν οὐχ οἷον ἐπὶ	τὴν	Σελλασίαν, ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸν Εὐρώταν
[16, 15]	γὰρ Εὐρώτας καὶ τὰ περὶ	τὴν	Σελλασίαν κεῖται τῆς Σπάρτης ὡς
[16, 22]	ἐπιφανῶς, χορηγὸν ἔχοντες εἰς ταῦτα	τὴν	Σκιπίωνος μεγαλοψυχίαν. ~Ὅτι Φίλιππος ὁ
[16, 12]	ἥθροισε πλῆθος ἀνθρώπων ἀνοσίων εἰς	τὴν	Σπάρτην, ἐν τοῖς πρὸ τούτων
[16, 37]	ἐνεργῶς περὶ τὴν ἑωθινὴν ἐνεκάθισε	τὴν	στρατιὰν ἐν τοῖς περὶ τὸν
[16, 18]	οὗτος μὲν γὰρ οὐδ᾽ εἰς	τὴν	στρατοπεδείαν ἀνακεχώρηκεν αὐτῷ μετὰ τὴν
[16, 3]	τὴν πολεμίαν ναῦν ἐμβολῆς λύσαντος	τὴν	συμπλοκὴν τῶν σκαφῶν, ὁ μὲν
[16, 21]	μετὰ τὴν δημηγορίαν ἔλαβε καὶ	τὴν	σφραγῖδα παρὰ Σωσιβίου, καὶ ταύτην
[16, 30]	καὶ μάλιστα πιστευομένων, ἔτι δὲ	τὴν	σωματικὴν δύναμιν ἐχόντων πρὸς τὸ
[16, 31]	δέ, συγκεκλεισμένοι καὶ σχεδὸν ἀπηλπικότες	τὴν	σωτηρίαν, πανδημεὶ προείλοντο τῆς εἱμαρμένης
[16, 31]	περιθεῖσα τὴν νίκην ἅμα καὶ	τὴν	σωτηρίαν τοῖς ἀπηλπισμένοις, περὶ δ᾽
[16, 16]	Νάβις· ᾧ πλανηθεὶς ἔγγιον ὑπέλαβε	τὴν	Τεγέαν εἶναι Μεσσηνίων. Τὸ δ᾽
[16, 36]	κατὰ πάσας τὰς πύλας εἰς	τὴν	Τεγέαν εἰσπορεύεσθαι σὺν τοῖς ὅπλοις.
[16, 36]	κατὰ τὰς αὐτὰς ὁδοὺς εἰς	τὴν	Τεγέαν παραγίνεσθαι. Λοιπὸν ἐπιστολὰς ἔγραψε
[16, 30]	τὸν ἱματισμὸν τὸν ἀξιόλογον εἰς	τὴν	τετρήρη τὴν τῶν Ῥοδίων καὶ
[16, 17]	περὶ τὸ Πάνιον, περὶ μὲν	τὴν	τῆς λέξεως κατασκευὴν δῆλός ἐστιν
[16, 16]	χειρισμὸν τῆς ὑποθέσεως, ἀλλὰ περὶ	τὴν	τῆς λέξεως κατασκευὴν ἐσπούδακε, καὶ
[16, 27]	παρὸν ὁρμὴν ἐπισημαινόμενος. Ποιοῦμαι δὲ	τὴν	τοιαύτην διαστολήν, ἵνα μή τις
[16, 10]	Πρινασσῷ. Ταχὺ δὲ γέρρα καὶ	τὴν	τοιαύτην ἑτοιμάσας παρασκευὴν ἤρξατο πολιορκεῖν
[16, 39]	διαφέρουσι καὶ συλλήβδην ἀνυπόστατον ἔχουσι	τὴν	τόλμαν. Κατὰ γὰρ τὴν Περσῶν
[16, 22]	φαντασίαν περὶ τὸν ἄνδρα καὶ	τὴν	τοῦ πλήθους εὔνοιαν πρὸς αὐτόν.
[16, 11]	οὖν συντείνει πρὸς τὸ διασῴζειν	τὴν	τοῦ πλήθους εὐσέβειαν πρὸς τὸ
[16, 9]	ἂν καταπροεῖντο τοὺς καιρούς, δεδιότες	τὴν	τοῦ Φιλίππου τόλμαν. Νῦν δ᾽
[16, 6]	ἀφέμενοι τοῦ διώκειν ἀπένευσαν ἐπὶ	τὴν	τούτων ἁρπαγήν. Διὸ συνέβη τὸν
[16, 30]	τετρήρη τὴν τῶν Ῥοδίων καὶ	τὴν	τριήρη τὴν τῶν Κυζικηνῶν. Ταῦτα
[16, 23]	πορίζειν τῷ στρατεύματι τὰ πρὸς	τὴν	τροφήν. Ἀπορῶν τροφῶν τοῖς στρατιώταις
[16, 8]	Μακεδόνες εἰς διατροπὴν ἐνέπιπτον οὐ	τὴν	τυχοῦσαν. ~Θεοφιλίσκος δὲ μίαν ἡμέραν
[16, 31]	καὶ τὴν Ἀκαρνάνων εὐψυχίαν ὑπερηρκέναι	τὴν	τῶν Ἀβυδηνῶν τόλμαν. Φωκεῖς τε
[16, 39]	διήγησιν. ~Ὅτι Ἀντιόχου τοῦ βασιλέως	τὴν	τῶν Γαζαίων πόλιν πορθήσαντος φησὶν
[16, 4]	καὶ τὴν τῶν κυβερνητῶν καὶ	τὴν	τῶν ἐρετῶν χρείαν. Κατὰ δὲ
[16, 31]	τέκνα καὶ τὰς γυναῖκας ὑπὸ	τὴν	τῶν ἐχθρῶν ἐξουσίαν. Διὸ καὶ
[16, 4]	κατὰ πρύμναν, ὥστε παραποδίζεσθαι καὶ	τὴν	τῶν κυβερνητῶν καὶ τὴν τῶν
[16, 30]	τῶν Ῥοδίων καὶ τὴν τριήρη	τὴν	τῶν Κυζικηνῶν. Ταῦτα δὲ προθέμενοι
[16, 12]	τὰς προειρημένας πίστεις ἐπεβάλετο παρασπονδῆσαι	τὴν	τῶν Μεσσηνίων πόλιν, νῦν ἐροῦμεν.
[16, 17]	συγγραφέως. Προθέμενος γὰρ πρώτην διασαφεῖν	τὴν	τῶν περὶ τὸν Σκόπαν ἔκταξιν,
[16, 2]	τῶν παρόντων αἵρεσιν, ἀνήχθη παρὰ	τὴν	τῶν πολεμίων προσδοκίαν· ἔτι γὰρ
[16, 17]	ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν κατὰ μέσην	τὴν	τῶν πολεμίων τάξιν, τῶν δ᾽
[16, 27]	καὶ συνακμάσαι ταῖς ὁρμαῖς πρὸς	τὴν	τῶν πραγμάτων αὔξησιν ἐπὶ πολλῶν
[16, 16]	διότι τὸ πλεῖον οὐ περὶ	τὴν	τῶν πραγμάτων ζήτησιν οὐδὲ περὶ
[16, 30]	τὸν ἀξιόλογον εἰς τὴν τετρήρη	τὴν	τῶν Ῥοδίων καὶ τὴν τριήρη
[16, 20]	τὴν βασιλείαν ἠλάττωσε. Παραλαβὼν γὰρ	τὴν	τῶν χρημάτων ἐξουσίαν, τὸ μὲν
[16, 33]	δὲ Φίλιππος κυριεύσας τῆς πόλεως,	τὴν	ὕπαρξιν ἅπασαν καταλαβὼν συνηθροισμένην ὑπὸ
[16, 29]	τὴν γενναιότητα τῶν πολιορκουμένων καὶ	τὴν	ὑπερβολὴν τῆς εὐψυχίας, εἰ καί
[16, 17]	κέρατί φησι τῆς ὑπωρείας ἔχεσθαι	τὴν	φάλαγγα μετ᾽ ὀλίγων ἱππέων, τὸ
[16, 18]	~Μετὰ δὲ ταῦτά φησι καταπροτερουμένην	τὴν	φάλαγγα ταῖς εὐχειρίαις καὶ πιεζομένην
[16, 18]	τῶν ἱππέων ἦν κατὰ μέσην	τὴν	φάλαγγα τὸ τοὺς ἐλέφαντας ἐκπληττόμενον;
[16, 22]	πράξεων, μεγάλην εἶναι συνέβαινε καὶ	τὴν	φαντασίαν περὶ τὸν ἄνδρα καὶ
[16, 16]	τὸν Νάβιν κατὰ τὴν πύλην	τὴν	φέρουσαν ἐπὶ Τεγέαν. Τοῦτο δ᾽
[16, 6]	προδιαφθείραντες ταῖς ἐμβολαῖς, ἀπέπλευσαν εἰς	τὴν	Χίον. ~Ἐφθάρησαν δὲ τοῦ μὲν
[16, 8]	αὐτοὺς ἀνταναγομένου πάλιν ἀπέπλευσαν εἰς	τὴν	Χίον. Ὁ δὲ Φίλιππος, οὐδέποτε
[16, 4]	παρέλυον ἀεί τι τῶν πρὸς	τὴν	χρείαν ἀναγκαίων. Καὶ δὴ τῷ
[16, 19]	τὸ μὲν ἀληθινὸν καὶ πρὸς	τὴν	χρείαν ἀνῆκον ἐν ἑκάστοις ἐπισεσυρμένον,
[16, 4]	νῦν δὲ ταῦτ᾽ ἐμπόδια πρὸς	τὴν	χρείαν τοῖς Ῥοδίοις ἐγίνετο κατὰ
[16, 28]	καθ᾽ Ἡρακλείους στήλας σπάνιον ἔχει	τὴν	χρῆσιν καὶ σπανίοις διὰ τὴν
[16, 10]	τὰ φρούρια καὶ τὰς κατὰ	τὴν	χώραν συνοικίας. Ὅθεν ἀπαλλαττόμενος προσεστρατοπέδευσε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/01/2009