Livre, Chap.
[3, 26]	Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις ὑπάρχοιεν συνθῆκαι,	καθ´	ἃς ἔδει Ῥωμαίους μὲν ἀπέχεσθαι
[3, 30]	τὰς ἐπὶ τοῦ Λυτατίου συνθήκας,	καθ´	ἃς ἔδει τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις
[3, 30]	κατά τε τὰς ἐπ´ Ἀσδρούβου,	καθ´	ἃς οὐκ ἔδει διαβαίνειν τὸν
[3, 48]	ἐλπίδας ἀκεραίους ἔχοντι περὶ τῶν	καθ´	αὑτὸν πραγμάτων. ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 104]	φιλοδοξίαν τοῦ Μάρκου. διόπερ οὐ	καθ´	αὑτοῦ, πρὸς αὑτοῦ δὲ νομίσας
[3, 63]	ᾤετο δεῖν καὶ περὶ τῶν	καθ´	αὑτοὺς διαλαμβάνειν καὶ πάντας ἰέναι
[3, 63]	αὐτὴν διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ τῶν	καθ´	αὑτοὺς πραγμάτων ἥνπερ ἀρτίως ἐποιοῦντο
[3, 100]	πρὸς τὴν συγκομιδήν, ἄπλετον συνέβαινε	καθ´	ἑκάστην ἡμέραν ἁθροίζεσθαι τοῦ σίτου
[3, 109]	ἀλλὰ καὶ διαμαχόμενοι μόνον οὐ	καθ´	ἑκάστην ἡμέραν δεύτερον ἐνιαυτὸν ἤδη
[3, 100]	ἐπὶ τὴν σιτολογίαν ἐξέπεμπε, προστάξας	καθ´	ἑκάστην ἡμέραν τακτὸν ἀναφέρειν μέτρον
[3, 26]	μὲν γὰρ οὐ θαυμαστόν, ἐπεὶ	καθ´	ἡμᾶς ἔτι καὶ Ῥωμαίων καὶ
[3, 39]	ὃ πέρας ἐστὶ πρὸς τῇ	καθ´	ἡμᾶς θαλάττῃ τῶν Πυρηναίων ὀρῶν,
[3, 37]	τὴν μεσημβρίαν τόπον ἐπέχουσι τῆς	καθ´	ἡμᾶς θαλάττης ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν
[3, 37]	κατὰ τὸ συνεχὲς ἀπὸ τῆς	καθ´	ἡμᾶς θαλάττης ἕως εἰς τὴν
[3, 37]	περιέχεται μὲν ὑπό τε τῆς	καθ´	ἡμᾶς καὶ τῆς ἔξω θαλάττης,
[3, 21]	πρὸς ἀλλήλους ἕως εἰς τοὺς	καθ´	ἡμᾶς καιρούς. ~Γίνονται τοιγαροῦν συνθῆκαι
[3, 38]	ἔχει λέγειν ἀτρεκῶς ἕως τῶν	καθ´	ἡμᾶς καιρῶν πότερον ἤπειρός ἐστι
[3, 87]	καλῶς. ἔτι γοῦν ἐπεκαλοῦντο καὶ	καθ´	ἡμᾶς οἱ ταύτης τῆς οἰκίας
[3, 37]	εἴη τὸ καὶ περὶ τῆς	καθ´	ἡμᾶς οἰκουμένης ἀνὰ τὸν αὐτὸν
[3, 58]	περὶ τὰς ἐσχατιὰς τόπων τῆς	καθ´	ἡμᾶς οἰκουμένης, ἐν πολλοῖς δὲ
[3, 37]	δὲ τὸ μὲν παρὰ τὴν	καθ´	ἡμᾶς παρῆκον ἕως Ἡρακλείων στηλῶν
[3, 59]	αὐτοὺς δίκαιον. ἐν δὲ τοῖς	καθ´	ἡμᾶς τῶν μὲν κατὰ τὴν
[3, 3]	συνεχὲς μνησθησόμεθα τῆς Αἰτωλῶν ὀργῆς,	καθ´	ἣν Ἀντίοχον ἐπισπασάμενοι τὸν ἀπὸ
[3, 36]	μεσημβρίαν, ἄρκτον γνωρίζομεν· δευτέρα δέ,	καθ´	ἣν ἑκάστῃ διαφορᾷ τῶν προειρημένων
[3, 36]	περιέχοντος ἡμᾶς διαίρεσις καὶ τάξις,	καθ´	ἣν πάντες, ὧν καὶ μικρὸν
[3, 37]	τῆς ἰσημερινῆς καταφορᾶς, ἣ πίπτει	καθ´	Ἡρακλείους στήλας. αὗται μὲν οὖν
[3, 39]	μυρίους σταδίους. διαβάντες δὲ τὸν	καθ´	Ἡρακλείους στήλας πόρον ὁμοίως ἐκεκρατήκεισαν
[3, 39]	καὶ Κελτούς. ἀπέχει δὲ τοῦ	καθ´	Ἡρακλείους στήλας στόματος οὗτος ὁ
[3, 37]	ποταμὸς καὶ Νεῖλος καὶ τὸ	καθ´	Ἡρακλέους στήλας στόμα. Νείλου μὲν
[3, 57]	Ἰβηρίαν τόπων οὔτε περὶ τοῦ	καθ´	Ἡρακλέους στήλας στόματος οὐδὲν ἐπὶ
[3, 53]	αὐτῷ παρείχετο χρείαν τὰ θηρία·	καθ´	ὃν γὰρ ἂν τόπον ὑπάρχοι
[3, 102]	ἐν τῷ τῶν ἱππέων τάγματι.	~Καθ´	ὃν δὴ καιρὸν Μάρκος συνθεωρήσας
[3, 28]	οὕτως ὑπὲρ τοῦ δευτέρου πολέμου,	καθ´	ὃν ἐποιήσαντο τὰς περὶ Σαρδόνος
[3, 11]	δυσχρηστούμενος τοῖς λόγοις. ἔφη γάρ,	καθ´	ὃν καιρὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ
[3, 22]	τριάκοντ´ ἔτεσι λείπουσι δυεῖν. ἃς	καθ´	ὅσον ἦν δυνατὸν ἀκριβέστατα διερμηνεύσαντες
[3, 57]	καιρὸν ἀπονείμαντες τῷ μέρει τούτῳ,	καθ´	ὅσον οἷοί τ´ ἐσμέν, τὴν
[3, 11]	ἀρκοῦν ἔσται τὸ λέγεσθαι μέλλον.	~καθ´	οὓς γὰρ καιροὺς καταπολεμηθεὶς Ἀννίβας
[3, 98]	γίνεταί τις πραγμάτων περιπέτεια τοιάδε.	~καθ´	οὓς καιροὺς Ἀννίβας ἐποιεῖτο τὴν
[3, 33]	ἐν χαλκώματι κατατεταγμένην ὑπ´ Ἀννίβου,	καθ´	οὓς καιροὺς ἐν τοῖς κατὰ
[3, 28]	κατὰ τὸν Λιβυκὸν πόλεμον, ἐλύθη	καθ´	οὓς καιροὺς κομισάμενοι παρὰ Καρχηδονίων
[3, 46]	τὸ παρεμπῖπτον ἀντέσχον, τὸ πολὺ	καθ´	ὕδατος ὀρθοὶ ποιούμενοι τὴν πορείαν.
[3, 92]	τοὺς τόπους στενοὺς ὄντας καὶ	καθ´	ὑπερβολὴν εὐφυεῖς πρὸς ἐπίθεσιν, ἐπ´
[3, 93]	μετὰ δὲ τοῦτο δειπνοποιησαμένοις ἀναπαύεσθαι	καθ´	ὥραν παρήγγειλε πᾶσιν. ἅμα δὲ
[3, 107]	χωρὶς τῶν συμμάχων. Ῥωμαῖοι γάρ,	καθά	που καὶ πρότερον εἰρήκαμεν, ἀεί
[3, 21]	Ῥωμαῖοι δὲ τοῦ μὲν δικαιολογεῖσθαι	καθάπαξ	ἀπεγίνωσκον, φάσκοντες ἀκεραίου μὲν ἔτι
[3, 90]	στρατιώτας ἠφίει προνομεύειν οὐδὲ χωρίζεσθαι	καθάπαξ	ἐκ τοῦ χάρακος, ἅθρους δ´
[3, 23]	ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους· οὗ	καθάπαξ	ἐπέκεινα πλεῖν ὡς πρὸς μεσημβρίαν
[3, 86]	ἀνθρώπων ἀπεκταγκὼς κατὰ τὴν δίοδον·	καθάπερ	γὰρ ἐν ταῖς τῶν πόλεων
[3, 63]	ἐποιοῦντο περὶ τῶν ἀλλοτρίων συμπτωμάτων.	καθάπερ	γὰρ ἐπ´ ἐκείνων τὸν μὲν
[3, 38]	λεγόμενον, τεκμαιρομένους ἐκ τοῦ περιέχοντος.	καθάπερ	γὰρ ἐπὶ τῆς ὁράσεως εἰθίσμεθα
[3, 81]	ἐναντίων ἡγεμόνος, ἀγνοεῖ καὶ τετύφωται.	καθάπερ	γὰρ ἐπὶ τῶν κατ´ ἄνδρα
[3, 81]	τάχιστ´ ἂν τῶν ὅλων κατακρατοίη.	καθάπερ	γὰρ νεὼς ἐὰν ἀφέλῃ τις
[3, 38]	τὸν κατὰ μέρος λόγον ἀποδώσομεν.	~καθάπερ	δὲ καὶ τῆς Ἀσίας καὶ
[3, 10]	ὑπολαμβάνοντες αὑτοὺς νικήσειν τοῖς δικαίοις,	καθάπερ	ἐν ταῖς πρὸ ταύτης βύβλοις
[3, 20]	τοῦ πολέμου τότε διαβούλιον ἦγον,	καθάπερ	ἔνιοι τῶν συγγραφέων φασί, προσκατατάττοντες
[3, 27]	ἄλλα χίλια καὶ διακόσια τάλαντα,	καθάπερ	ἐπάνω προείπαμεν. ἐπὶ δὲ τοῖς
[3, 76]	στρατηγὸς ἐπὶ τῆς ναυτικῆς δυνάμεως,	καθάπερ	ἐπάνω προεῖπον, ἀναχθεὶς ἀπὸ τῶν
[3, 67]	ἀρχὰς ἐκυρίευσαν τοῦ πολέμου παρασπονδήσαντες,	καθάπερ	ἐπάνω προεῖπον, ἀποδεξάμενος Ἀννίβας τὴν
[3, 60]	που τὴν ἡμίσειαν τῆς δυνάμεως,	καθάπερ	ἐπάνω προεῖπον, ἐν ταῖς ὑπερβολαῖς
[3, 7]	τὴν ἐκ τοῦ Φιλίππου πολέμου,	καθάπερ	ἐπάνω προεῖπον, οὐ μόνον Ἀντίοχον
[3, 13]	συνεπέτεινε δ´ αὐτῶν τὴν ὀργήν,	καθάπερ	ἐπάνω προεῖπον, τὰ κατὰ Σαρδόνα
[3, 55]	ὀλισθάνοντες ἀμφοτέροις ἅμα τοῖς ποσί,	καθάπερ	ἐπὶ τῇ γῇ συμβαίνει τοῖς
[3, 29]	λέγειν ἐθάρρουν· οὐ γὰρ προσέκειτο,	καθάπερ	ἐπὶ τοῦ Λυτατίου, κυρίας εἶναι
[3, 29]	αὐτοῖς μόνον τοῖς τότε συμμαχοῦσι,	καθάπερ	ἐποιοῦντο τὴν ἐκδοχὴν οἱ Καρχηδόνιοι·
[3, 48]	περὶ τὸν Πάδον πεδία κατοικοῦσι,	καθάπερ	ἡμεῖς ἐν τοῖς πρὸ τούτων
[3, 91]	προσαγορεύεται δὲ καὶ ταῦτα Φλεγραῖα,	καθάπερ	καὶ ἕτερα τῶν ἐπιφανῶν πεδίων·
[3, 104]	συνεχῆ τὰ βαρέα τῶν ὅπλων,	καθάπερ	καὶ πρότερον, ἑκάστων ποιούμενος παραπλήσιον
[3, 29]	περὶ Σικελίαν συνθήκαις ἦν ἔγγραπτον,	καθάπερ	κἀκεῖνοί φασιν, ὑπάρχειν τοῖς ἀμφοτέρων
[3, 29]	Ἀσδρούβαν γενομένας ὁμολογίας οὐκ ἀθετητέον,	καθάπερ	οἱ Καρχηδόνιοι λέγειν ἐθάρρουν· οὐ
[3, 8]	συμφορώτερον, ἐπείπερ ἐξ ἀρχῆς δυσηρεστοῦντο,	καθάπερ	οὗτός φησιν, τοῖς ὑπ´ Ἀννίβου
[3, 52]	τοῖς βαρβάροις ἐστὶ σύνθημα φιλίας,	καθάπερ	τὸ κηρύκειον τοῖς Ἕλλησιν. εὐλαβῶς
[3, 109]	παρακλήσεως γίνεται τρόπος· οἷς δέ,	καθάπερ	ὑμῖν νῦν, οὐχ ὑπὲρ ἑτέρων
[3, 32]	(δια( να) γνῶναι βύβλους τετταράκοντα	καθαπερανεὶ	κατὰ μίτον ἐξυφασμένας καὶ παρακολουθῆσαι
[3, 79]	ἐν τῷ πεσεῖν τοῖς ἀνθρώποις·	καθεζόμενοι	γὰρ ἐπ´ αὐτῶν καὶ τῶν
[3, 70]	χρόνον. τῷ γὰρ εἰς ἀλλοτρίαν	καθέντι	χώραν στρατόπεδα καὶ παραδόξοις ἐγχειροῦντι
[3, 80]	αὐτοῦ τὴν ἐκείνων στρατοπεδείαν καὶ	καθέντος	εἰς τοὺς ἔμπροσθεν τόπους τὰ
[3, 75]	Φλαμίνιος, οἵπερ ἔτυχον ὕπατοι τότε	καθεσταμένοι,	συνῆγον τοὺς συμμάχους καὶ κατέγραφον
[3, 82]	δὲ τὸν Φλαμίνιον ἤδη συνάπτοντα	καθεώρα,	τόπους δ´ εὐφυεῖς συνεθεώρησε πρὸς
[3, 41]	τοὺς ἀνδρωδεστάτους, συστήσας μετ´ αὐτῶν	καθηγεμόνας	ἅμα καὶ συναγωνιστὰς Κελτούς, οἳ
[3, 42]	μέρος τι τῆς δυνάμεως, συστήσας	καθηγεμόνας	ἐγχωρίους, ἐπὶ δὲ πάντων Ἄννωνα
[3, 52]	περὶ τὸν Ἀννίβαν, ὥστε καὶ	καθηγεμόσιν	αὐτοῖς χρῆσθαι πρὸς τὰς ἑξῆς
[3, 48]	τὰς μεταξὺ δυσχωρίας ὁδηγοῖς καὶ	καθηγεμόσιν	ἐγχωρίοις ἐχρῆτο τοῖς τῶν αὐτῶν
[3, 44]	τῆς ἐπαγγελίας αὐτῶν ἀξιόπιστον, ὅτι	καθηγήσονται	διὰ τόπων τοιούτων δι´ ὧν
[3, 50]	ἐπέμενε, προέπεμψε δέ τινας τῶν	καθηγουμένων	αὐτοῖς Γαλατῶν χάριν τοῦ κατασκέψασθαι
[3, 21]	τὸ μέρος, ἵνα μήθ´ οἷς	καθήκει	καὶ διαφέρει τὸ σαφῶς εἰδέναι
[3, 58]	πλείστων διημαρτηκότων, παραλείπειν μὲν οὐδαμῶς	καθήκει,	ῥητέον δέ τι πρὸς αὐτοὺς
[3, 111]	τὸν κίνδυνον οὐδαμῶς μοι δοκεῖ	καθήκειν.	ὅτε μὲν γὰρ ἀπείρως διέκεισθε
[3, 17]	μὲν ἐπὶ τῷ πρὸς θάλατταν	καθήκοντι	πρόποδι τῆς ὀρεινῆς τῆς συναπτούσης
[3, 85]	γε σύγκλητος, ἀλλ´ ἐπὶ τοῦ	καθήκοντος	ἔμενε λογισμοῦ καὶ διενοεῖτο περὶ
[3, 15]	προεγκαθημένας αὐτοῖς ὁρμὰς ὀλιγωροῦντες τοῦ	καθήκοντος.	πόσῳ γὰρ ἦν ἄμεινον οἴεσθαι
[3, 78]	καὶ τὰς ἐσθῆτας μετελάμβανε τὰς	καθηκούσας	ἀεὶ ταῖς περιθεταῖς. δι´ ὧν
[3, 110]	τῆς δ´ ἡγεμονίας τῷ Γαΐῳ	καθηκούσης	εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν διὰ
[3, 92]	εἰς δὲ τὸ πεδίον οὐ	καθίει	τὴν δύναμιν, εὐλαβούμενος τοὺς ὁλοσχερεῖς
[3, 48]	χώρας ἀρετήν, εἰς ἣν ἐπεβάλετο	καθιέναι,	καὶ τὴν τῶν ὄχλων ἀλλοτριότητα
[3, 48]	οὐχ ὑπομένουσιν, ὥστ´ εἰς ἀπρονοήτους	καθιέναι	τόπους μετὰ δυνάμεως, τοῦτο περιτιθέασιν
[3, 22]	βασιλέων κατάλυσιν, ὑφ´ ὧν συνέβη	καθιερωθῆναι	καὶ τὸ τοῦ Διὸς ἱερὸν
[3, 62]	πληγαῖς αὐτῶν τὰ σώματα διέφθαρτο.	καθίσας	οὖν τούτους εἰς τὸ μέσον
[3, 113]	πυκνοτέρας ἢ πρόσθεν τὰς σημείας	καθιστάνων,	καὶ ποιῶν πολλαπλάσιον τὸ βάθος
[3, 38]	τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Λιβύης,	καθὸ	συνάπτουσιν ἀλλήλαις περὶ τὴν Αἰθιοπίαν,
[3, 37]	αὗται μὲν οὖν αἱ χῶραι	καθολικώτερον	θεωρούμεναι τὸν πρὸς τὴν μεσημβρίαν
[3, 21]	τὸν πόλεμον. οἱ μὲν) οὖν	καθολικώτερόν	πως ἐχρήσαντο τοῖς λόγοις. ἡμῖν
[3, 15]	τῶν ὑφ´ αὑτοὺς ταττομένων ἀδικοῦσι.	καθόλου	δ´ ἦν πλήρης ἀλογίας καὶ
[3, 68]	στοχαζόμενοι διὰ τῆς τελευταίας ἀποστάσεως.	καθόλου	δὲ τῶν πεζικῶν στρατοπέδων ἀκεραίων
[3, 64]	τὴν τοῦ νικᾶν ἐλπίδα, καὶ	καθόλου	δεινὸν ἡγεῖσθαι καὶ παράλογον, εἰ
[3, 52]	καὶ θρέμμασι χορηγούντων ἀφθόνως καὶ	καθόλου	διδόντων σφᾶς αὐτοὺς εἰς τὰς
[3, 32]	πάντα διὰ μὲν τῶν γραφόντων	καθόλου	δυνατὸν ἐπιγνῶναι καὶ μαθεῖν, διὰ
[3, 5]	ἐπὶ κεφαλαίου διεληλύθαμεν, βουλόμενοι καὶ	καθόλου	καὶ κατὰ μέρος εἰς ἔννοιαν
[3, 26]	τῆς εἰς Σικελίαν διαβάσεως, ὅτι	καθόλου	Μαμερτίνους προσέλαβον εἰς τὴν φιλίαν
[3, 103]	καὶ πρὸς πάντ´ ἀντιφιλονικοῦντα καὶ	καθόλου	πολὺν ὄντα πρὸς τῷ διακινδυνεύειν,
[3, 56]	καὶ τῶν ποταμῶν ἐν τῇ	καθόλου	πορείᾳ, πολλοὺς δ´ ὑπὸ τῶν
[3, 54]	περὶ τὸν Πάδον πεδία καὶ	καθόλου	τῆς εὐνοίας ὑπομιμνήσκων τῆς τῶν
[3, 63]	διόπερ ᾤετο δεῖν αὐτούς, ἀποκεκομμένης	καθόλου	τῆς τοιαύτης ἐλπίδος, τὴν αὐτὴν
[3, 1]	αὑτῶν πραγματείας. τὴν μὲν οὖν	καθόλου	τῆς ὑποθέσεως ἔμφασιν καὶ τὴν
[3, 48]	τὸ δὲ πέρας, οὐδ´ εἰ	καθόλου	{τοὐναντίον} δυνατοῖς ἐπιβάλλεται πράγμασιν; ἀλλ´
[3, 62]	προσέταξε καὶ δύο τοὺς λαχόντας	καθοπλισαμένους	ἐκέλευσε μάχεσθαι πρὸς ἀλλήλους. παραυτίκα
[3, 113]	ἡμίσεις τῶν ἐν τοῖς βαρέσι	καθοπλισμοῖς	Λιβύων, ἑξῆς δὲ τοῖς εἰρημένοις
[3, 110]	τινας τῶν ἐν τοῖς βαρέσι	καθοπλισμοῖς·	μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς ἀκοντιστὰς
[3, 115]	γενέσθαι τοὺς ἐν τοῖς βαρέσι	καθοπλισμοῖς·	ὧν οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ
[3, 114]	καὶ Κελτοῖς. ~Ἦν δ´ ὁ	καθοπλισμὸς	τῶν μὲν Λιβύων Ῥωμαϊκός, οὓς
[3, 109]	μὴν οὐ μόνον ἑωράκατε τοὺς	καθοπλισμούς,	τὰς τάξεις, τὰ πλήθη τῶν
[3, 95]	περὶ τὸν Ἴβηρα ποταμὸν τόπους.	καθορμισθεὶς	δὲ τῶν πολεμίων ἐν ἀποστήματι
[3, 41]	τοὺς κατὰ Μασσαλίαν τόπους, καὶ	καθορμισθεὶς	πρὸς τὸ πρῶτον στόμα τοῦ
[3, 23]	ἐν πένθ´ ἡμέραις ἀπαλλάττεσθαι τοὺς	καθορμισθέντας.	εἰς δὲ Καρχηδόνα καὶ πᾶσαν
[3, 96]	Καρχηδονίοις, συνάψειν πεπεισμένος, πολὺ δὲ	καθυστερῶν	ἀπέγνω. καὶ τὸ μὲν πρῶτον
[3, 60]	κακῶς ἀπήλλαττε. πολλοὶ δὲ καὶ	καθυφεῖνθ´	ἑαυτοὺς ὁλοσχερῶς διὰ τὴν ἔνδειαν
[3, 72]	τοὺς ἵππους ἡτοιμακότες ἠλείφοντο καὶ	καθωπλίζοντο	περὶ τὰ πυρὰ πάντες. Ἀννίβας
[3, 67]	τὸ πλεῖον μέρος τῆς νυκτὸς	καθωπλισμένοι	περὶ τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν ἐπιτίθενται
[3, 44]	περὶ τὰ στόματα τοῦ ποταμοῦ	καθωρμίσθαι,	προχειρισάμενος πεντακοσίους τῶν Νομαδικῶν ἱππέων
[3, 59]	ἂν εἴη καὶ βέλτιον γινώσκειν	καὶ	ἀληθινώτερον ὑπὲρ τῶν πρότερον ἀγνοουμένων.
[3, 94]	μὴν ἀφίστατό γε τῆς προθέσεως.	καὶ	ἀναγκασθεὶς δὲ μετ´ ὀλίγας ἡμέρας
[3, 112]	περιστάσεσι Ῥωμαῖοι καὶ θεοὺς ἐξιλάσασθαι	καὶ	ἀνθρώπους καὶ μηδὲν ἀπρεπὲς μηδ´
[3, 108]	δυνάμεσι κεχρῆσθαι γεγυμνασμέναις, ἀλλὰ νεοσυλλόγοις	καὶ	ἀοράτοις παντὸς δεινοῦ· τό τε
[3, 36]	ἐπινοίας ἐμπίπτομεν ὑπὲρ τῶν ἀγνώστων	καὶ	ἀοράτων τόπων. ~τούτων δὲ περὶ
[3, 72]	τοῖς ὑπεναντίοις σοβαρῶς, ἐν τάξει	καὶ	βάδην ποιούμενος τὴν ἔφοδον. ~ἤδη
[3, 37]	δ´ αὐτῆς τὸ μὲν ὁλοσχερέστερον	καὶ	βαθύτερον μέρος ὑπ´ αὐτὰς τὰς
[3, 72]	ποταμὸν προβαλόμενος ἐφεδρείαν τοὺς λογχοφόρους	καὶ	Βαλιαρεῖς, ὄντας εἰς ὀκτακισχιλίους, ἐξῆγε
[3, 105]	Ῥωμαῖοι διδαχθέντες ὑπὸ τῶν πραγμάτων	καὶ	βαλόμενοι χάρακα πάλιν ἕνα πάντες
[3, 115]	Ῥωμαίοις ἐποίουν οὗτοι μάχην ἀληθινὴν	καὶ	βαρβαρικήν· οὐ γὰρ ἦν κατὰ
[3, 98]	τῶν ὁμήρων προδοσίας συλλογισμὸν Ἰβηρικὸν	καὶ	βαρβαρικόν. πεισθεὶς γὰρ διότι δύναται
[3, 35]	τό τε τῶν Ἰλουργητῶν ἔθνος	καὶ	Βαργουσίων ἔτι δὲ τοὺς Αἰρηνοσίους
[3, 10]	τῶν Ῥωμαίων, εἴξαντες τῇ περιστάσει	καὶ	βαρυνόμενοι μέν, οὐκ ἔχοντες δὲ
[3, 99]	μεγαλοψυχίαν παρὰ τὴν Καρχηδονίων ἀπιστίαν	καὶ	βαρύτητα καὶ προσπαρατιθεὶς τὴν αὑτοῦ
[3, 15]	Καινὴν πόλιν, ἥτις ὡσανεὶ πρόσχημα	καὶ	βασίλειον ἦν Καρχηδονίων ἐν τοῖς
[3, 71]	ὀφρῦν, ἐπὶ δὲ ταύτης ἀκάνθας	καὶ	βάτους συνεχεῖς ἐπιπεφυκότας, ἐγίνετο πρὸς
[3, 59]	τῶν προειρημένων, δέον ἂν εἴη	καὶ	βέλτιον γινώσκειν καὶ ἀληθινώτερον ὑπὲρ
[3, 43]	συντεταγμένον, ἐμβαίνειν ἅπασιν ἅμα παρήγγελλε	καὶ	βιάζεσθαι πρὸς τὸ ῥεῦμα τοῖς
[3, 81]	τούτοις ἔκπληξιν οὐ μόνον πόλεις	καὶ	βίους ἀναστάτους πεποιήκασιν, ἀλλὰ καὶ
[3, 20]	ὧν τὸ μὲν αἰσχύνην ἅμα	καὶ	βλάβην ἐδόκει φέρειν δεξαμένοις τοῖς
[3, 81]	μετ´ αἰσχύνης. καὶ μὴν δειλία	καὶ	βλακεία κατ´ ἰδίαν μὲν αὐτοῖς
[3, 33]	Καρχηδόνα πεζοὺς τετρακισχιλίους, ὁμηρείας ἔχοντας	καὶ	βοηθείας ἅμα τάξιν. ἐπὶ δὲ
[3, 89]	συνεὶς τὴν παρουσίαν τοῦ Φαβίου	καὶ	βουλόμενος ἐξ ἐφόδου καταπλήξασθαι τοὺς
[3, 102]	τότε δὲ μικρὸν ἀναθαρρήσας ἐπεξῆλθε	καὶ	βραχὺ πρὸ τῆς στρατοπεδείας παρεμβαλὼν
[3, 106]	στρατηγοὺς οἱ Ῥωμαῖοι Λεύκιον Αἰμίλιον	καὶ	Γάιον Τερέντιον. ὧν κατασταθέντων οἱ
[3, 116]	Οὐενουσίαν διέφυγον, ἐν οἷς ἦν	καὶ	Γάιος Τερέντιος ὁ τῶν Ῥωμαίων
[3, 75]	ἑξήκοντα πεντήρεις. Γνάιος δὲ Σερουίλιος	καὶ	Γάιος Φλαμίνιος, οἵπερ ἔτυχον ὕπατοι
[3, 3]	Εὐμένει συστάντας πρός τε Προυσίαν	καὶ	Γαλάτας πολέμους, ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 106]	εὐδοκίμουν οἱ προεστῶτες τῶν Ῥωμαίων·	καὶ	γὰρ ἀνδρωδῶς καὶ νουνεχῶς ἐδόκουν
[3, 109]	ἐναντίον ἐκβήσεσθαι τοῦ νῦν ἀγῶνος.	καὶ	γὰρ ἄτοπον, μᾶλλον δ´ ὡς
[3, 62]	διετίθετο, παρασκευαζόμενος πρὸς τὸ μέλλον·	καὶ	γὰρ δεσμοὺς εἶχον βαρεῖς καὶ
[3, 57]	πάσχοντες τοῖς λίχνοις τῶν δειπνητῶν.	καὶ	γὰρ ἐκεῖνοι πάντων ἀπογευόμενοι τῶν
[3, 48]	εἰς τὸ παραπλήσιον τοῖς τραγῳδιογράφοις.	καὶ	γὰρ ἐκείνοις πᾶσιν αἱ καταστροφαὶ
[3, 116]	τὸ δὲ παραπλήσιον Ἀννίβας ἐποίει·	καὶ	γὰρ οὗτος ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ
[3, 95]	κατασκεψομένας δύο ναῦς ταχυπλοούσας Μασσαλιητικάς·	καὶ	γὰρ προκαθηγοῦντο καὶ προεκινδύνευον οὗτοι
[3, 48]	ταῦτα πραγματικῶς ἐχρῆτο ταῖς ἐπιβολαῖς.	καὶ	γὰρ τὴν τῆς χώρας ἀρετήν,
[3, 47]	δύο τὰ πάσης ἱστορίας ἀλλοτριώτατα·	καὶ	γὰρ ψευδολογεῖν καὶ μαχόμενα γράφειν
[3, 118]	προσδοκῶντες ἥξειν αὐτὸν τὸν Ἀννίβαν.	καὶ	γὰρ ὥσπερ ἐπιμετρούσης καὶ συνεπαγωνιζομένης
[3, 35]	οὕτως πολλὴν δύναμιν ὡς χρησίμην	καὶ	γεγυμνασμένην διαφερόντως ἐκ τῆς συνεχείας
[3, 115]	ἐν τῇ συμπλοκῇ, πάντων ἐκθύμως	καὶ	γενναίως διαγωνιζομένων τῶν Ῥωμαίων, τοὺς
[3, 66]	τοῦ Πάδου. καταλύσας δὲ δευτεραῖος	καὶ	γεφυρώσας τοῖς ποταμίοις πλοίοις τὴν
[3, 17]	ὑπόδειγμα τῷ πλήθει ποιῶν αὑτὸν	καὶ	γινόμενος αὐτουργὸς τῆς ἐν τοῖς
[3, 116]	πάντες, ἐν οἷς καὶ Μάρκος	καὶ	Γνάιος, ἔπεσον, οἱ τὸ πρότερον
[3, 114]	Γάιος, τὰ δὲ μέσα Μάρκος	καὶ	Γνάιος οἱ τῷ πρότερον ἔτει
[3, 58]	τῆς φωνῆς ἐξηλλαγμένον. ἐὰν δὲ	καὶ	γνῷ τις, ἔτι τῶν πρὸ
[3, 36]	λέγοντας κατὰ ποσὸν εἰς ἀληθινὰς	καὶ	γνωρίμους ἐννοίας ἄγειν τοὺς ἀκούοντας.
[3, 109]	ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν καὶ πατρίδος	καὶ	γυναικῶν καὶ τέκνων ὁ κίνδυνος
[3, 112]	καὶ θυσίαι καὶ θεῶν ἱκετηρίαι	καὶ	δεήσεις ἐπεῖχον τὴν πόλιν. δεινοὶ
[3, 94]	φῶτα, μεῖζόν τι τοῦ συμβαίνοντος	καὶ	δεινότερον ἀναπλάττοντες καὶ προσδοκῶντες. ἐπιγενομένων
[3, 95]	ὑπὸ τἀδελφοῦ καταλειφθείσας τριάκοντα ναῦς	καὶ	δέκα προσπεπληρωκὼς ἄλλας, ἀρχομένης τῆς
[3, 55]	ἐξ ἀμφοῖν τοῖν μεροῖν ὑλοφόρα	καὶ	δενδροφόρα καὶ τὸ ὅλον οἰκήσιμ´
[3, 111]	αὐτὸν ἐπισημαινομένου τοῦ πλήθους, ἐπαινέσας	καὶ	δεξάμενος αὐτῶν τὴν ὁρμὴν ἀφῆκε
[3, 84]	γενομένης ἀπωλείας ἐξαίροντες τὰς χεῖρας	καὶ	δεόμενοι ζωγρεῖν καὶ πᾶσαν προϊέμενοι
[3, 70]	μὲν ἕκαστα τούτων ἀληθινῶς λεγόμενα	καὶ	δεόντως, ὑπὸ δὲ τῆς φιλοδοξίας
[3, 111]	τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἡγεμόνες ἅμα	καὶ	δεσπόται πάντων γενήσεσθε διὰ ταύτης
[3, 35]	χώρας Ἄννωνα, τῶν δὲ Βαργουσίων	καὶ	δεσπότην· μάλιστα γὰρ τούτοις ἠπίστει
[3, 10]	ἐκείνοις ἀναδέξασθαι τοῖς καιροῖς. διὸ	καὶ	δευτέραν, μεγίστην δὲ ταύτην θετέον
[3, 103]	αὐτὸν τέλος ἐπιθήσειν τοῖς πράγμασι·	καὶ	δὴ δύο δικτάτορες ἐγεγόνεισαν ἐπὶ
[3, 93]	διὰ τὴν τῶν τόπων εὐκαιρίαν.	καὶ	δὴ περὶ ταῦτα καὶ πρὸς
[3, 31]	τὰς ἑκάστων αἱρέσεις καὶ διαλήψεις	καὶ	δηλοῖ παρ´ οἷς μὲν χάριν,
[3, 117]	τοῦ (τοῦ) τῶν ἱππέων ὄχλου.	καὶ	δῆλον ἐγένετο τοῖς ἐπιγενομένοις ὅτι
[3, 112]	τὸν ποταμὸν ἐξέταττε τὰ στρατόπεδα	καὶ	δῆλος ἦν μάχεσθαι σπεύδων τοῖς
[3, 62]	βίον. πάντων δ´ ἀναβοησάντων ἅμα	καὶ	δηλούντων ὅτι βούλονται μονομαχεῖν, κληρώσασθαι
[3, 80]	τὸν δὲ Φλαμίνιον ὀχλοκόπον μὲν	καὶ	δημαγωγὸν εἶναι τέλειον, πρὸς ἀληθινῶν
[3, 1]	τὰς αἰτίας, ἐξ ὧν ἐγένοντο	καὶ	δι´ ἃς ἐπὶ τοσοῦτον ηὐξήθησαν,
[3, 12]	θετέον εἶναι τοῦτο μαρτύριον, ὡς	καὶ	δι´ αὐτῶν φανερὸν ἐγένετο τῶν
[3, 44]	τῶν περὶ τὸν Πάδον πεδίων—	καὶ	δι´ ἑρμηνέως τὰ δεδογμένα παρ´
[3, 6]	καὶ τοὺς περὶ ταῦτα συλλογισμοὺς	καὶ	δι´ ὧν· ἐπὶ τὸ κρῖναί
[3, 81]	προσιέναι τοῖς ὑπεναντίοις, ᾗ μάλιστα	καὶ	δι´ ὧν εὐχείρωτος ἔσθ´ ὁ
[3, 32]	γὰρ ῥᾷόν ἐστι καὶ κτήσασθαι	καὶ	(δια( να) γνῶναι βύβλους τετταράκοντα
[3, 109]	δι´ ἀπειρίαν τῶν τότε μαχομένων	καὶ	διὰ τὰς ἐκ τῶν καιρῶν
[3, 91]	ἐστι τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν	καὶ	διὰ τὴν ἀρετὴν καὶ διὰ
[3, 43]	τοῖς βαρβάροις. οἱ δὲ Κελτοὶ	καὶ	διὰ τὴν ἀταξίαν καὶ διὰ
[3, 54]	καὶ διὰ τὴν προγεγενημένην ταλαιπωρίαν	καὶ	διὰ τὴν ἔτι προσδοκωμένην, ἐπειρᾶτο
[3, 54]	θεωρῶν τὰ πλήθη δυσθύμως διακείμενα	καὶ	διὰ τὴν προγεγενημένην ταλαιπωρίαν καὶ
[3, 63]	λαβόντας πεῖραν, τοῖς δ´ ἡττωμένοις	καὶ	διὰ τὴν πρὸς τὸ ζῆν
[3, 106]	οὐδὲν ἐπράχθη διὰ τὴν ἐντολὴν	καὶ	διὰ τὴν τοῦ καιροῦ περίστασιν,
[3, 64]	τὴν νίκην ὑπάρχουσαν. πάντων δὲ	καὶ	διὰ τὴν τοῦ λέγοντος πίστιν
[3, 98]	πόλιν διά τε τὴν ὀχυρότητα	καὶ	διὰ τὴν τῶν ἀπολειπομένων ἐπ´
[3, 64]	διὰ τὴν τοῦ λέγοντος πίστιν	καὶ	διὰ τὴν τῶν λεγομένων ἀλήθειαν
[3, 99]	ἐπιτηδείους. ὃς ἐπιπορευόμενος τὰς πόλεις	καὶ	διὰ τῆς τῶν παίδων ἀποκαταστάσεως
[3, 7]	πραγματικοῦ μὴ δυναμένου συλλογίζεσθαι πῶς	καὶ	διὰ τί καὶ πόθεν ἕκαστα
[3, 1]	ἐπικεχειρήκαμεν, τοῦ πῶς καὶ πότε	καὶ	διὰ τί πάντα τὰ γνωριζόμενα
[3, 3]	καὶ Φιλίππου πόλεμον, ὡς ἐπράχθη	καὶ	διὰ τίνων καὶ τί τὸ
[3, 103]	βέλτιον αὐτοῖς προφαίνεσθαι, δεύτερον δὲ	καὶ	διὰ τὸ δοκεῖν τὸν πρὸ
[3, 91]	Ἰταλίαν καὶ διὰ τὴν ἀρετὴν	καὶ	διὰ τὸ κάλλος καὶ διὰ
[3, 107]	κατειλῆφθαι τὸν προειρημένον τόπον, ἀλλὰ	καὶ	διὰ τὸ κατὰ τὴν πέριξ
[3, 55]	τὸ πρόσφατον οὖσαν ἁπαλὴν ὑπάρχειν	καὶ	διὰ τὸ μηδέπω βάθος ἔχειν.
[3, 107]	ἐκ τοῦ λοιποῦ βίου καλοκἀγαθίαν	καὶ	διὰ τὸ μικροῖς πρότερον χρόνοις
[3, 43]	Κελτοὶ καὶ διὰ τὴν ἀταξίαν	καὶ	διὰ τὸ παράδοξον τοῦ συμβαίνοντος
[3, 55]	καταπεπηγότα διά τε τὸ βάρος	καὶ	διὰ τὸ πῆγμα τῆς προϋπαρχούσης
[3, 41]	τε τὰς δυσχωρίας τῶν τόπων	καὶ	διὰ τὸ πλῆθος τῶν μεταξὺ
[3, 91]	ἀρετὴν καὶ διὰ τὸ κάλλος	καὶ	διὰ τὸ πρὸς αὐτῇ κεῖσθαι
[3, 55]	ταύτην μὲν εὐδιάκοπτον εἶναι συνέβαινε	καὶ	διὰ τὸ πρόσφατον οὖσαν ἁπαλὴν
[3, 92]	διά τε τὰς προειρημένας αἰτίας	καὶ	διὰ τὸ προφανῶς ἱπποκρατεῖν παρὰ
[3, 117]	Ῥωμαίων ἐκτὸς ἐγένοντο τοῦ κινδύνου,	καὶ	διὰ τοιαύτην αἰτίαν. Λεύκιος ἀπέλιπε
[3, 30]	Ἰβηρίαν ἤδη πραττόντων, ἀλλὰ Ῥωμαίοις	καὶ	διὰ τούτων ἐποιήσαντο τὴν κατόρθωσιν
[3, 89]	λογισμοῖς ἀναχωρήσας ἐν τούτοις διέτριβε	καὶ	διὰ τούτων ἐχείριζε τὸν πόλεμον.
[3, 76]	ναῦς. οὗτος μὲν οὖν ἀναχωρήσας	καὶ	διαβὰς αὖθις τὸν Ἴβηρα ποταμὸν
[3, 35]	δὲ περὶ μυρίους καὶ δισχιλίους.	καὶ	διαβὰς τὸν Ἴβηρα ποταμὸν κατεστρέφετο
[3, 105]	τοῦτον Φάβιος θεωρῶν τὸ γινόμενον	καὶ	διαγωνιάσας μὴ σφαλῶσι τοῖς ὅλοις,
[3, 6]	καὶ διαλήψεων· λέγω δ´ ἐπινοίας	καὶ	διαθέσεις καὶ τοὺς περὶ ταῦτα
[3, 32]	τοῦ πολέμου τοῦ σύμπαντος οἰκονομίαν	καὶ	διάθεσιν. ἀλλ´ οὐκ ἔστι τούτων
[3, 60]	στρατοπέδων ἤδη τοὺς πλείστους αὐτῶν	καὶ	διακεκλεικότων, ἡσυχίαν ἦγον· τινὲς δὲ
[3, 90]	αὐτὸς δὲ πρόθυμος ἦν παραβάλλεσθαι	καὶ	διακινδυνεύειν. Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι καταφθείραντες
[3, 27]	Σαρδόνος καὶ προσεξενεγκεῖν ἄλλα χίλια	καὶ	διακόσια τάλαντα, καθάπερ ἐπάνω προείπαμεν.
[3, 27]	Καρχηδονίους ἐν ἔτεσιν δέκα δισχίλια	καὶ	διακόσια τάλαντα, παραυτίκα δὲ δοῦναι
[3, 10]	συνεχώρησαν δ´ εἰσοίσειν ἄλλα χίλια	καὶ	διακόσια τάλαντα πρὸς τοῖς πρότερον
[3, 112]	πρὸς αὐτὸν τὸν χάρακα προσπιπτόντων	καὶ	διακωλυόντων τὴν ὑδρείαν, ὅ τε
[3, 31]	ἀληθινῶς ἐμφαίνει τὰς ἑκάστων αἱρέσεις	καὶ	διαλήψεις καὶ δηλοῖ παρ´ οἷς
[3, 4]	τάς τε τῶν ἄλλων ἀποδοχὰς	καὶ	διαλήψεις, πόσαι καὶ τίνες ὑπῆρχον
[3, 7]	ἐστιν παντὸς τὰς πρώτας ἐπιβολὰς	καὶ	διαλήψεις. ~Φάβιος δέ φησιν ὁ
[3, 6]	δὲ τὰς προκαθηγουμένας τῶν κρίσεων	καὶ	διαλήψεων· λέγω δ´ ἐπινοίας καὶ
[3, 104]	ἐξαπέστειλε τοὺς ψιλούς, κελεύσας ἀγωνίζεσθαι	καὶ	διαμάχεσθαι περὶ τοῦ τόπου, μετὰ
[3, 109]	τὰ πλήθη τῶν πολεμίων, ἀλλὰ	καὶ	διαμαχόμενοι μόνον οὐ καθ´ ἑκάστην
[3, 69]	τούτων προσμιξάντων πέραν τοῦ Τρεβία	καὶ	διαμαχομένων τοῖς πολεμίοις ὑπὲρ τῆς
[3, 55]	ἐπὶ γὰρ τὴν προϋπάρχουσαν χιόνα	καὶ	διαμεμενηκυῖαν ἐκ τοῦ πρότερον χειμῶνος
[3, 84]	ἐναντίων πρωτοπορείαν ἀποδοὺς τὰ συνθήματα	καὶ	διαπεμψάμενος πρὸς τοὺς ἐν ταῖς
[3, 79]	μὲν εἰς τοὔμπροσθεν προύβαινον, τεταραγμένων	καὶ	διαπεπατημένων εἰς βάθος τῶν ἑλῶν,
[3, 46]	ἐξαίροντες ταύτας ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν	καὶ	διαπνέοντες, ἅμα δ´ ἐκφυσῶντες πᾶν
[3, 68]	καὶ τῶν μετ´ ἐκείνου στρατοπέδων	καὶ	διαπορευομένων διὰ τῆς Ῥώμης, ἐξ
[3, 52]	τῶν ἐγχειρησάντων αὐτὸν ἀδικεῖν ἀπώλειαν,	καὶ	διασαφούντων ὅτι πάρεισι διὰ ταῦτα,
[3, 20]	καὶ παρελθόντων εἰς τὸ συνέδριον	καὶ	διασαφούντων ταῦτα, δυσχερῶς ἤκουον οἱ
[3, 102]	εἰς τοῦτ´ ἦλθον καταφρονήσεως ὥστε	καὶ	διασπᾶν τὸν χάρακα καὶ μόνον
[3, 8]	προϊδομένους αὐτοῦ τὴν ἐπιβολὴν συμφρονῆσαι	καὶ	διαστῆναι πρὸς αὐτόν· τὸν δ´
[3, 54]	προσφάτως ἀπερρωγυίας, ἐνταῦθα πάλιν ἀθυμῆσαι	καὶ	διατραπῆναι συνέβη τὸ πλῆθος. τὸ
[3, 21]	μέρος, ἵνα μήθ´ οἷς καθήκει	καὶ	διαφέρει τὸ σαφῶς εἰδέναι τὴν
[3, 17]	χώραν οἱ κατοικοῦντες αὐτὴν πάμφορον	καὶ	διαφέρουσαν ἀρετῇ πάσης τῆς Ἰβηρίας.
[3, 31]	τοὺς βεβαιώσοντας τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν	καὶ	διαφυλάξοντας τὴν κατάστασιν παροξύναι δικαίως,
[3, 18]	ἐκ πασῶν τῶν πόλεων ἐπιτρέποντες	καὶ	διδόντες αὑτοὺς εἰς τὴν τῶν
[3, 19]	ἐμβὰς ἐπιγενομένης τῆς νυκτὸς ἀπέπλευσε	καὶ	διεκομίσθη παραδόξως πρὸς τὸν βασιλέα
[3, 92]	μὲν οὖν τοιούτοις χρησάμενος λογισμοῖς	καὶ	διελθὼν ἐκ τῆς Σαυνίτιδος τὰ
[3, 43]	ἐφέροντο βοηθήσοντες, οἱ δ´ ἠμύνοντο	καὶ	διεμάχοντο πρὸς τοὺς ἐπιτιθεμένους. Ἀννίβας
[3, 115]	τῶν Κελτῶν ἔμενον αἱ τάξεις	καὶ	διεμάχοντο τοῖς Ῥωμαίοις γενναίως· μετὰ
[3, 41]	τὰς δυνάμεις ἐκ τοῦ πλοῦ	καὶ	διενοεῖτο μετὰ τῶν χιλιάρχων ποίοις
[3, 85]	ἐπὶ τοῦ καθήκοντος ἔμενε λογισμοῦ	καὶ	διενοεῖτο περὶ τοῦ μέλλοντος πῶς
[3, 58]	πρὸς αὐτοὺς οὐκ ἐκ παρέργου	καὶ	διερριμμένως ἀλλ´ ἐξ ἐπιστάσεως, καὶ
[3, 52]	ὅμηρα, πολὺν μὲν χρόνον ηὐλαβεῖτο	καὶ	διηπίστει τοῖς λεγομένοις, συλλογιζόμενος (δ´
[3, 91]	παραλίαν αὐτῶν Σενοεσανοὶ καὶ Κυμαῖοι	καὶ	Δικαιαρχῖται νέμονται, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 58]	οὐδ´ ἐπιπλήττοντας, ἐπαινοῦντας δὲ μᾶλλον	καὶ	διορθουμένους τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν, γινώσκοντας
[3, 58]	ἄλλο, καὶ τοῦτο προσδεῖ λόγου	καὶ	διορθώσεως ἀληθινωτέρας, προφανὲς ἐκ πολλῶν
[3, 6]	πόσον διέστηκεν αἰτίας καὶ προφάσεως,	καὶ	διότι τὰ μέν ἐστι πρῶτα
[3, 26]	Σικελίας ἁπάσης, Καρχηδονίους δ´ Ἰταλίας,	καὶ	διότι ὑπερέβαινον Ῥωμαῖοι τὰς συνθήκας
[3, 35]	μυριάδας, ἱππεῖς δὲ περὶ μυρίους	καὶ	δισχιλίους. καὶ διαβὰς τὸν Ἴβηρα
[3, 117]	Ῥωμαίους εἰς τὴν ἰδίαν παρεμβολὴν	καὶ	δισχιλίους μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινε, τῶν
[3, 56]	τῶν Λιβύων δυνάμεως πεζοὺς μυρίους	καὶ	δισχιλίους, τῆς δὲ τῶν Ἰβήρων
[3, 12]	~ὁ μὲν οὖν Ἀντίοχος ἀκούσας	καὶ	δόξας αὐτοπαθῶς ἅμα δ´ ἀληθινῶς
[3, 15]	τὴν παρὰ τῶν Ῥωμαίων πρεσβείαν	καὶ	δοὺς αὑτὸν εἰς ἔντευξιν διήκουε
[3, 53]	εἰς τὰς ὑπερβολὰς αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε	καὶ	δύ´ ἡμέρας προσέμεινε, βουλόμενος ἅμα
[3, 90]	κατόπιν μὲν εἵποντο συνεχῶς, μιᾶς	καὶ	δυεῖν ἡμερῶν ὁδὸν ἀπέχοντες, ἐγγίζειν
[3, 109]	πᾶσαν γὰρ τὴν αὑτῆς προθυμίαν	καὶ	δύναμιν εἰς ὑμᾶς ἀπήρεισται, καὶ
[3, 20]	λαλιᾶς ἔμοιγε δοκοῦσι τάξιν ἔχειν	καὶ	δύναμιν. Ῥωμαῖοι δέ, προσπεσόντος σφίσι
[3, 33]	τῇ τε τῶν Ἰβήρων ἀρχῇ	καὶ	δυναστείᾳ χρῆσθαι ταῖς τε πρὸς
[3, 21]	πόλεως ἐπιδέχεσθαι τὰ πράγματα δικαιολογίαν	καὶ	δυνατὸν εἶναι λόγῳ περὶ τῶν
[3, 107]	πλείστους ἀγῶνας δι´ ἑνὸς ὑπάτου	καὶ	δύο στρατοπέδων καὶ τοῦ προειρημένου
[3, 62]	ὅτι βούλονται μονομαχεῖν, κληρώσασθαι προσέταξε	καὶ	δύο τοὺς λαχόντας καθοπλισαμένους ἐκέλευσε
[3, 32]	καὶ τοὺς ὑπολαμβάνοντας δύσκτητον εἶναι	καὶ	(δυς( ανά) γνωστον τὴν ἡμετέραν
[3, 91]	μόνον ἐκ τῆς μεσογαίου στεναὶ	καὶ	δύσβατοι, μία μὲν ἀπὸ τῆς
[3, 83]	τὴν ἀντικρὺ λόφον ἐπικείμενον ἐρυμνὸν	καὶ	δύσβατον, κατὰ δὲ τὴν ἀπ´
[3, 61]	πρὸς τὰς Ἄλπεις ὡς πολλὴ	καὶ	δυσδίοδος ὑπάρχει στρατοπέδοις. πλειόνων δὲ
[3, 49]	ἐπιζεύγνυσι, ταύτης δ´ ὄρη δυσπρόσοδα	καὶ	δυσέμβολα καὶ σχεδὸν ὡς εἰπεῖν
[3, 91]	δὲ τοῖς προειρημένοις ὀχυρὰ δοκεῖ	καὶ	δυσέμβολα τελέως εἶναι τὰ πεδία·
[3, 58]	οἱ κατὰ θάλατταν τότε κίνδυνοι	καὶ	δυσεξαρίθμητοι, πολλαπλάσιοι δὲ τούτων οἱ
[3, 61]	Μασσαλίας εἰς Τυρρηνίαν ὡς μακρὸς	καὶ	δυσπαρακόμιστος εἴη, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 34]	Ἀλπεινῶν ὀρῶν ὑπερβολὴν ἐπίπονον μὲν	καὶ	δυσχερῆ λίαν, οὐ μὴν ἀδύνατον
[3, 112]	πρὸς τὸν κίνδυνον ὁρμὴν εἶχεν	καὶ	δυσχερῶς ἔφερε τὰς ὑπερθέσεις. βαρύτατος
[3, 110]	ἐναντίας ὑπάρχοντος γνώμης, ἦν ἀμφισβήτησις	καὶ	δυσχρηστία περὶ τοὺς ἡγεμόνας, ὃ
[3, 74]	περὶ τὰ μέσα, μεγάλην ταραχὴν	καὶ	δυσχρηστίαν συνέβαινε γίνεσθαι περὶ τὰς
[3, 64]	δυνάμεως, τὸ δὲ περιλειπόμενον ἀδύνατον	καὶ	δύσχρηστον ἔχοντα διὰ τὴν κακουχίαν,
[3, 48]	τῆς ἐρημίας, ἔτι δ´ ἐρυμνότητος	καὶ	δυσχωρίας τῶν τόπων ἔκδηλον ποιεῖ
[3, 67]	παρουσίαν, τούτους μὲν εὐθέως παρακαλέσας	καὶ	δωρεὰς ἑκάστοις τὰς ἁρμοζούσας ἐπαγγειλάμενος
[3, 98]	μεγαλοψυχίαν. προσδοκᾶν δ´ αὐτὸν ἐκέλευσε	καὶ	δώρων πλῆθος ἰδίᾳ παρὰ τῶν
[3, 52]	παθεῖν μηδὲν δυσχερές, ὑπισχνουμένων δὲ	καὶ	δώσειν ἐξ αὑτῶν ὅμηρα, πολὺν
[3, 25]	Καρχηδόνιοι καὶ εἰς τὴν ὁδὸν	καὶ	εἰς τὴν ἄφοδον, τὰ δὲ
[3, 25]	βοηθείας, τὰ πλοῖα παρεχέτωσαν Καρχηδόνιοι	καὶ	εἰς τὴν ὁδὸν καὶ εἰς
[3, 24]	ἐν Σικελίᾳ ἧς Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσι	καὶ	ἐν Καρχηδόνι πάντα καὶ ποιείτω
[3, 33]	τριακοσίους, Βαλιαρεῖς πεντακοσίους, ἐλέφαντας εἴκοσι	καὶ	ἕνα. Οὐ χρὴ δὲ θαυμάζειν
[3, 31]	ἔτι δὲ τὸν δικαιώσοντα, πολλάκις	καὶ	ἐπὶ πολλῶν εὑρεῖν ἔστιν. ἅπερ
[3, 91]	δὲ καὶ ταῦτα Φλεγραῖα, καθάπερ	καὶ	ἕτερα τῶν ἐπιφανῶν πεδίων· θεούς
[3, 8]	τῶν Καρχηδονίων. Ἀννίβαν δὲ κοινωνὸν	καὶ	ζηλωτὴν ἐκ μειρακίου γεγονότα τῆς
[3, 4]	τοῖς δ´ ἐπιγενομένοις πότερον ἐπαινετὴν	καὶ	ζηλωτὴν ἢ ψεκτὴν γεγονέναι νομιστέον
[3, 7]	ἐπιγνώσεως. διόπερ οὐδὲν οὕτω φυλακτέον	καὶ	ζητητέον ὡς τὰς αἰτίας ἑκάστου
[3, 81]	γὰρ ἐπὶ τῶν κατ´ ἄνδρα	καὶ	ζυγὸν ἀγωνισμάτων δεῖ τὸν μέλλοντα
[3, 62]	γὰρ θεωρουμένης τῆς τῶν ἀγομένων	καὶ	ζώντων ταλαιπωρίας, τούτους μὲν ἠλέουν,
[3, 59]	τούτων ἐν τοιούτοις καιροῖς, ἐπαινεῖν	καὶ	θαυμάζειν αὐτοὺς δίκαιον. ἐν δὲ
[3, 1]	πραγματείας. ὄντος γὰρ ἑνὸς ἔργου	καὶ	θεάματος ἑνὸς τοῦ σύμπαντος, ὑπὲρ
[3, 1]	ἡγούμενοι τὴν ἐξ ἀμφοῖν ἐπίστασιν	καὶ	θέαν ἀκόλουθον τοῖς εἰρημένοις ποιησόμεθα
[3, 48]	αὐτοὶ κεχρῆσθαι πορείᾳ γνώσεως ἕνεκα	καὶ	θέας. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ Πόπλιος
[3, 112]	γὰρ ἐν ταῖς περιστάσεσι Ῥωμαῖοι	καὶ	θεοὺς ἐξιλάσασθαι καὶ ἀνθρώπους καὶ
[3, 48]	πάσχειν καὶ ποιεῖν ἥρωάς τε	καὶ	θεοὺς ἐπιφαινομένους, ἐπειδὰν τὰς ἀρχὰς
[3, 112]	~Τῇ δ´ ἐχομένῃ περὶ παρασκευὴν	καὶ	θεραπείαν παρήγγειλε γίνεσθαι πᾶσι. τῇ
[3, 87]	ἐποιεῖτο σπουδὴν ὑπὲρ τῆς ἀναλήψεως	καὶ	θεραπείας τῶν ἀνδρῶν, οὐχ ἧττον
[3, 55]	τὸ συνεχῶς ἐπιμένειν τὴν χιόνα	καὶ	θέρους καὶ χειμῶνος, τὰ δ´
[3, 58]	πεπειραμένων μὲν ἐξηγεῖσθαι τὰς ἰδιότητας	καὶ	θέσεις τῶν περὶ τὰς ἐσχατιὰς
[3, 112]	ἐξ ὧν εὐχαὶ καὶ θυσίαι	καὶ	θεῶν ἱκετηρίαι καὶ δεήσεις ἐπεῖχον
[3, 47]	οὐδ´ ἔξοδον τοῦ ψεύδους θεοὺς	καὶ	θεῶν παῖδας εἰς πραγματικὴν ἱστορίαν
[3, 16]	νήσων. εἰς ἃ βλέποντες Ῥωμαῖοι	καὶ	θεωροῦντες ἀνθοῦσαν τὴν Μακεδόνων οἰκίαν
[3, 116]	ἐπ´ αὐτῶν γίνεσθαι τῶν ἔργων	καὶ	θεωρῶν τὸ συνέχον τῆς κατὰ
[3, 92]	ᾗπερ ἐποιήσατο καὶ τὴν εἴσοδον,	καὶ	θεωρῶν τοὺς τόπους στενοὺς ὄντας
[3, 18]	τὴν Ἰλλυρίδα μετὰ τῶν δυνάμεων	καὶ	θεωρῶν τοὺς ὑπεναντίους θαρροῦντας ἐπὶ
[3, 72]	δὲ πάλιν ἐκ μεταβολῆς τολμηρῶς	καὶ	θρασέως· τὸ γὰρ τῆς Νομαδικῆς
[3, 81]	τοῖς πεπιστευκόσι. προπέτειά γε μὴν	καὶ	θρασύτης καὶ θυμὸς ἄλογος, ἔτι
[3, 52]	δὲ βαρβάρων τὰ ὅμηρα παραδόντων	καὶ	θρέμμασι χορηγούντων ἀφθόνως καὶ καθόλου
[3, 51]	μέλλον ἔσχε μὲν καὶ σίτου	καὶ	θρεμμάτων ἐπὶ δυεῖν καὶ τρισὶν
[3, 81]	προπέτειά γε μὴν καὶ θρασύτης	καὶ	θυμὸς ἄλογος, ἔτι δὲ κενοδοξία
[3, 15]	καθόλου δ´ ἦν πλήρης ἀλογίας	καὶ	θυμοῦ βιαίου· διὸ καὶ ταῖς
[3, 82]	εὐθέως μετέωρος ἦν ὁ Φλαμίνιος	καὶ	θυμοῦ πλήρης, δοξάζων ἑαυτὸν ὑπὸ
[3, 112]	οἰκία πλήρης, ἐξ ὧν εὐχαὶ	καὶ	θυσίαι καὶ θεῶν ἱκετηρίαι καὶ
[3, 79]	τὴν πρωτοπορείαν ἔθηκε τοὺς Λίβυας	καὶ	Ἴβηρας καὶ πᾶν τὸ χρησιμώτερον
[3, 24]	συμμάχοις καὶ Καρχηδονίων καὶ Τυρίων	καὶ	Ἰτυκαίων δήμῳ καὶ τοῖς τούτων
[3, 87]	πεφυκότα καλῶς. ἔτι γοῦν ἐπεκαλοῦντο	καὶ	καθ´ ἡμᾶς οἱ ταύτης τῆς
[3, 92]	θεωρῶν τοὺς τόπους στενοὺς ὄντας	καὶ	καθ´ ὑπερβολὴν εὐφυεῖς πρὸς ἐπίθεσιν,
[3, 80]	παραλλάξαντος αὐτοῦ τὴν ἐκείνων στρατοπεδείαν	καὶ	καθέντος εἰς τοὺς ἔμπροσθεν τόπους
[3, 52]	οἱ περὶ τὸν Ἀννίβαν, ὥστε	καὶ	καθηγεμόσιν αὐτοῖς χρῆσθαι πρὸς τὰς
[3, 48]	τε τὰς μεταξὺ δυσχωρίας ὁδηγοῖς	καὶ	καθηγεμόσιν ἐγχωρίοις ἐχρῆτο τοῖς τῶν
[3, 64]	ἔχειν τὴν τοῦ νικᾶν ἐλπίδα,	καὶ	καθόλου δεινὸν ἡγεῖσθαι καὶ παράλογον,
[3, 52]	παραδόντων καὶ θρέμμασι χορηγούντων ἀφθόνως	καὶ	καθόλου διδόντων σφᾶς αὐτοὺς εἰς
[3, 5]	πράξεων ἐπὶ κεφαλαίου διεληλύθαμεν, βουλόμενοι	καὶ	καθόλου καὶ κατὰ μέρος εἰς
[3, 103]	ἐκπεφυσημένον καὶ πρὸς πάντ´ ἀντιφιλονικοῦντα	καὶ	καθόλου πολὺν ὄντα πρὸς τῷ
[3, 54]	τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία	καὶ	καθόλου τῆς εὐνοίας ὑπομιμνήσκων τῆς
[3, 41]	εἰς τοὺς κατὰ Μασσαλίαν τόπους,	καὶ	καθορμισθεὶς πρὸς τὸ πρῶτον στόμα
[3, 60]	ἀθεραπευσίαις κακῶς ἀπήλλαττε. πολλοὶ δὲ	καὶ	καθυφεῖνθ´ ἑαυτοὺς ὁλοσχερῶς διὰ τὴν
[3, 72]	καὶ τοὺς ἵππους ἡτοιμακότες ἠλείφοντο	καὶ	καθωπλίζοντο περὶ τὰ πυρὰ πάντες.
[3, 90]	συνεστραμμένους τηρῶν ἐφήδρευε τοῖς τόποις	καὶ	καιροῖς. καὶ πολλοὺς τῶν πολεμίων
[3, 57]	ἀλλὰ κατ´ ἰδίαν καὶ τόπον	καὶ	καιρὸν ἀπονείμαντες τῷ μέρει τούτῳ,
[3, 99]	τὴν ἰδίαν ἀπηλλάγη, συνθέμενος ἡμέραν	καὶ	καιρὸν καὶ τόπον, ἐν ᾧ
[3, 63]	εἰς παραπλήσιον γὰρ αὐτοὺς ἀγῶνα	καὶ	καιρὸν τὴν τύχην συγκεκλεικέναι καὶ
[3, 32]	κατὰ Πύρρον {καὶ Τίμαιον συγγραφέων	καὶ	καιρῶν ἐξηγήσεως} εἰς τὴν Καρχηδόνος
[3, 73]	κέρατα προσπίπτοντες τοῖς Ῥωμαίοις πολλὰ	καὶ	κακὰ διειργάζοντο καὶ μάχεσθαι τοῖς
[3, 74]	ἐκ τῆς ἐνέδρας προσπεσόντων ἀπώλλυντο	καὶ	κακῶς ἔπασχον, οἱ δὲ περὶ
[3, 91]	περιέχουσι δὲ καὶ τὰς ἐπιφανεστάτας	καὶ	καλλίστας πόλεις τῆς Ἰταλίας ἐν
[3, 118]	εὐθέως ἐνεχείριζον αὑτούς, Ἀργυριππανοὶ δὲ	καὶ	Καπυανῶν τινες ἐκάλουν τὸν Ἀννίβαν,
[3, 2]	Φίλιππος μὲν τοῖς κατ´ Αἴγαιον	καὶ	Καρίαν καὶ Σάμον, Ἀντίοχος δὲ
[3, 59]	ἐκ παρατάξεως ἐν Ἰταλίᾳ Ῥωμαίοις	καὶ	Καρχηδονίοις ἀγῶνας. ~Τὸ μὲν οὖν
[3, 27]	ταῦθ´ ὑπῆρχε τὰ δίκαια Ῥωμαίοις	καὶ	Καρχηδονίοις ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἕως
[3, 22]	Ῥωμαίοις καὶ τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις	καὶ	Καρχηδονίοις καὶ τοῖς Καρχηδονίων συμμάχοις·
[3, 6]	ἡμῖν ὑποδεικνύναι, δι´ ἃς Ῥωμαίοις	καὶ	Καρχηδονίοις ὁ προειρημένος ἐνέστη πόλεμος,
[3, 21]	τῆς ἀρχῆς ὑπαρξάντων δικαίων Ῥωμαίοις	καὶ	Καρχηδονίοις πρὸς ἀλλήλους ἕως εἰς
[3, 22]	καιρούς. ~Γίνονται τοιγαροῦν συνθῆκαι Ῥωμαίοις	καὶ	Καρχηδονίοις πρῶται κατὰ Λεύκιον Ἰούνιον
[3, 84]	τὸν γενόμενον ἐν Τυρρηνίᾳ Ῥωμαίοις	καὶ	Καρχηδονίοις τοῦτον ἐπετελέσθη τὸν τρόπον.
[3, 26]	γράψαι τἀναντία τούτοις, διότι Ῥωμαίοις	καὶ	Καρχηδονίοις ὑπάρχοιεν συνθῆκαι, καθ´ ἃς
[3, 117]	περὶ Κάνναν γενομένη μάχη Ῥωμαίων	καὶ	Καρχηδονίων ἐπετελέσθη τὸν τρόπον τοῦτον,
[3, 24]	Ῥωμαίοις καὶ τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις	καὶ	Καρχηδονίων καὶ Τυρίων καὶ Ἰτυκαίων
[3, 3]	Λιβύῃ καὶ Σικελίᾳ πράξεις Ῥωμαίων	καὶ	Καρχηδονίων μεταβιβάσομεν τὴν διήγησιν ὁλοσχερῶς
[3, 26]	καθ´ ἡμᾶς ἔτι καὶ Ῥωμαίων	καὶ	Καρχηδονίων οἱ πρεσβύτατοι καὶ μάλιστα
[3, 9]	ἀλλὰ καὶ τοῦ γε Ῥωμαίων	καὶ	Καρχηδονίων πολέμου— τὴν γὰρ παρέκβασιν
[3, 23]	δὲ μηδὲν οἴονται δεῖν λαμβάνειν,	(καὶ)	κατ´ ἀνάγκην ἐν πένθ´ ἡμέραις
[3, 59]	ἐν πλάνῃ τῇ κατὰ Λιβύην	καὶ	κατ´ Ἰβηρίαν, ἔτι δὲ Γαλατίαν
[3, 57]	λόγον ὑπὲρ τῶν κατὰ Λιβύην	καὶ	κατ´ Ἰβηρίαν τόπων οὔτε περὶ
[3, 75]	εἰσι φοβερώτατοι Ῥωμαῖοι καὶ κοινῇ	καὶ	κατ´ ἰδίαν, ὅταν αὐτοὺς περιστῇ
[3, 31]	ἔχει μεγίστας ἐπικουρίας καὶ κοινῇ	καὶ	κατ´ ἰδίαν πρὸς τὸν ἀνθρώπινον
[3, 116]	ἀεὶ δὲ τῶν πέριξ ἀπολλυμένων,	καὶ	κατὰ βραχὺ συγκλειόμενοι, τέλος αὐτοῦ
[3, 95]	μὲν πρῶτον ἐπεβάλετο (κατὰ γῆν	καὶ)	κατὰ θάλατταν ἐκ τῆς παραχειμασίας
[3, 25]	τοῖς αὑτῶν ἑκάτεροι. Καρχηδόνιοι δὲ	καὶ	κατὰ θάλατταν Ῥωμαίοις βοηθείτωσαν, ἂν
[3, 14]	ἀριθμόν, συνέβη τὰ ὅλα παραδόξως	καὶ	κατὰ λόγον αὐτῷ χωρῆσαι. τῶν
[3, 5]	κεφαλαίου διεληλύθαμεν, βουλόμενοι καὶ καθόλου	καὶ	κατὰ μέρος εἰς ἔννοιαν ἀγαγεῖν
[3, 57]	τινες πάντως ἐπιζητοῦσι κατὰ τόπον	καὶ	κατὰ μέρος τῶν τοιούτων ἀκούειν,
[3, 29]	ὑπαρχόντων ἀμφοτέροις τότε συμμάχων ἀφέξεσθαι	καὶ	κατὰ μηδένα τρόπον τοὺς ἑτέρους
[3, 46]	κατὰ μὲν τὰς ἀρχὰς ἐστρέφετο	καὶ	κατὰ πάντα τόπον ὥρμα· περιεχόμενα
[3, 48]	ὅπερ οἱ τοῖς ὅλοις ἐπταικότες	καὶ	κατὰ πάντα τρόπον ἐξαποροῦντες οὐχ
[3, 16]	πρὸς αὐτῇ δὲ τῇ Ῥώμῃ	καὶ	κατὰ πᾶσαν γενέσθαι τὴν Ἰταλίαν.
[3, 51]	τῆς πορείας. τούτου δὲ γενομένου,	καὶ	κατὰ πλείω μέρη προσπεσόντων τῶν
[3, 115]	οὐκέτι φαλαγγηδόν, ἀλλὰ κατ´ ἄνδρα	καὶ	κατὰ σπείρας στρεφόμενοι πρὸς τοὺς
[3, 105]	τοῖς ὅλοις, ἐξῆγε τὰς δυνάμεις	καὶ	κατὰ σπουδὴν ἐβοήθει τοῖς κινδυνεύουσι.
[3, 74]	ὑπὸ τῶν θηρίων, πέριξ δὲ	καὶ	κατὰ τὰς ἐκ τῶν πλαγίων
[3, 37]	πέπτωκεν ὑπό τε τὴν μεσημβρίαν	καὶ	κατὰ τὸ συνεχὲς ὑπὸ τὰς
[3, 116]	πατρίδι κατὰ τὸν λοιπὸν βίον	καὶ	κατὰ τὸν ἔσχατον καιρόν, εἰ
[3, 94]	μὲν ἀπορούμενος ἐπὶ τῷ συμβαίνοντι	καὶ	κατὰ τὸν ποιητὴν ὀισσάμενος δόλον
[3, 53]	τῶν βαρβάρων, κατὰ μέρη δὲ	καὶ	κατὰ τόπους παρενοχλούμενος ὑπ´ αὐτῶν·
[3, 60]	γὰρ μόνον ὑπὸ τῶν ἀναβάσεων	καὶ	καταβάσεων, ἔτι δὲ τραχυτήτων τῶν
[3, 40]	συστήσαντες ἑξαπέλεκυν, ἄλλα δὲ συνάγειν	καὶ	καταγράφειν ἐκ τῶν συμμάχων αὐτῷ
[3, 67]	ἑαυτῶν ἕκαστοι σκηναῖς. δειπνοποιησαμένων δὲ	καὶ	κατακοιμισθέντων τῶν ἐν τῷ χάρακι,
[3, 33]	τῶν τοιούτων ἀξιόπιστον εἶναι· διὸ	καὶ	κατακολουθεῖν εἱλόμεθα τῇ γραφῇ ταύτῃ.
[3, 19]	τόπων ἀδήλων ποιούμενοι τὴν πορείαν.	καὶ	καταλαβόμενοι μεταξὺ τῆς πόλεως καὶ
[3, 49]	εἰπεῖν ἀπρόσιτα. πρὸς ἣν ἀφικόμενος	καὶ	καταλαβὼν ἐν αὐτῇ δύ´ ἀδελφοὺς
[3, 80]	δὲ παραδόξως τοὺς ἑλώδεις τόπους	καὶ	καταλαβὼν ἐν Τυρρηνίᾳ τὸν Φλαμίνιον
[3, 76]	ὀκτακισχιλίους (ἱππεῖς δὲ περὶ χιλίους)	καὶ	καταλαβὼν ἐσκεδασμένους κατὰ τῆς χώρας
[3, 49]	ἐπὶ τὴν τοῦ ποταμοῦ διάβασιν	καὶ	καταλαβὼν ὡρμηκότας τοὺς ὑπεναντίους ἐξενίσθη
[3, 2]	ὡς εἰς Ἰταλίαν ἐμβαλόντες Καρχηδόνιοι	καὶ	καταλύσαντες τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν εἰς
[3, 76]	παραβοηθῶν διαβὰς τὸν Ἴβηρα ποταμόν.	καὶ	καταμαθὼν ἀπολελειμμένους τοὺς ἀπὸ τοῦ
[3, 92]	ἐπιτηδείων τὸ στρατόπεδον. Φάβιος δὲ	καὶ	κατανοῶν αὐτοῦ τὴν ἐπιβολήν, ὅτι
[3, 90]	παρασημήναιτ´ ἄν τις τὴν κατάπληξιν	καὶ	καταξίωσιν παρὰ τοῖς συμμάχοις τοῦ
[3, 89]	καὶ παρεῖχε λόγον ὡς ἀποδεδειλιακὼς	καὶ	καταπεπληγμένος τὸν κίνδυνον, τῷ δὲ
[3, 70]	ὑπὸ δὲ τῆς φιλοδοξίας ἐλαυνόμενος	καὶ	καταπιστεύων τοῖς πράγμασι παραλόγως ἔσπευδεν
[3, 13]	δὲ ταῦτα χρησάμενος ἐνεργοῖς ἅμα	καὶ	καταπληκτικαῖς προσβολαῖς ταχέως ἐκράτησε τῆς
[3, 114]	κατὰ τὰ πάτρια, ξενίζουσαν ἅμα	καὶ	καταπληκτικὴν συνέβαινε γίνεσθαι τὴν πρόσοψιν.
[3, 103]	πρὸ τούτου χρόνον τὴν ἀπραγίαν	καὶ	κατάπληξιν τῶν στρατοπέδων μὴ παρὰ
[3, 90]	προειρημένους τόπους ὑπερέβαλον τὸν Ἀπεννῖνον	καὶ	κατάραντες εἰς τὴν Σαυνῖτιν χώραν,
[3, 118]	πρὸς τὰς τῶν πολιτευμάτων διορθώσεις	καὶ	κατασκευὰς μεγάλα συμβάλλεσθαι τοῖς φιλομαθοῦσι
[3, 17]	γενόμενος χρημάτων πολλῶν καὶ σωμάτων	καὶ	κατασκευῆς τὰ μὲν χρήματ´ εἰς
[3, 3]	ἐπιμνησθέντες τῆς παρὰ Πελοποννησίων ὁμονοίας	καὶ	καταστάσεως, ἔτι δὲ τῆς αὐξήσεως
[3, 56]	τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία	καὶ	καταστρατοπεδεύσας ἐπεῖχε τοῖς πολεμίοις, σπεύδων
[3, 68]	περὶ τὸν Πόπλιον. συμμίξας δὲ	καὶ	καταστρατοπεδεύσας παρ´ (α( ὐτοῖς) ταῖς
[3, 55]	καὶ ταῦτα μὲν εὐθέως διαγαγὼν	καὶ	καταστρατοπεδεύσας περὶ τοὺς ἐκφεύγοντας ἤδη
[3, 4]	που λήγειν ἂν ἡμᾶς ἔδει	καὶ	καταστρέφειν ἅμα τὴν διήγησιν καὶ
[3, 16]	Κλεομένη κινδύνων Ἀντιγόνῳ, πορθεῖν μὲν	καὶ	καταστρέφεσθαι τὰς κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα
[3, 76]	τοῦ στόλου τῶν Ῥωμαίων, ῥᾳθύμως	καὶ	κατατεθαρρηκότως ἀναστρεφομένους διὰ τὸ προτέρημα
[3, 103]	διπλασίως παρωρμήθη πρὸς τὸ παραβάλλεσθαι	(καὶ)	κατατολμᾶν τῶν πολεμίων. ἧκε δὲ
[3, 92]	δ´ ἐπειδὴ καταπειράσας τῶν πολεμίων	καὶ	καταφθείρας πᾶν τὸ πεδίον ἥθροισε
[3, 88]	τὰς ἐπιφερομένας χρείας. διελθὼν δὲ	καὶ	καταφθείρας τήν τε Πραιτεττιανὴν καὶ
[3, 109]	ἐπιδεῖν τὴν τῶν προειρημένων ὕβριν	καὶ	καταφθοράν; διόπερ, ὦ ἄνδρες, χωρὶς
[3, 107]	(γε) μὴν οὕτως ἐκπλαγεῖς ἦσαν	καὶ	κατάφοβοι τὸ μέλλον ὡς οὐ
[3, 58]	ἑωρακότων τινὰ μετρίῳ χρῆσθαι τρόπῳ	καὶ	καταφρονήσαντα τῆς παραδοξολογίας καὶ τερατείας
[3, 18]	ναῦς οἱ περὶ τὸν Δημήτριον	καὶ	καταφρονοῦντες τοῦ πλήθους ὥρμησαν ἐκ
[3, 75]	τότε καθεσταμένοι, συνῆγον τοὺς συμμάχους	καὶ	κατέγραφον τὰ παρ´ αὑτοῖς στρατόπεδα.
[3, 102]	τὸν χάρακα τῶν Καρχηδονίων, ἐπέβη	καὶ	κατελάβετο τὴν ἐκείνων παρεμβολήν. ὁ
[3, 103]	καὶ τὸν μὲν Φάβιον ᾐτιῶντο	καὶ	κατεμέμφοντο πάντες ὡς ἀτόλμως χρώμενον
[3, 61]	καὶ σαφεστέρως ἀεὶ προσαγγελλόντων, ἐθαύμαζε	καὶ	κατεπέπληκτο τὴν ὅλην ἐπιβολὴν καὶ
[3, 116]	μὲν τοὺς Λίβυας, ἐταπείνωσε δὲ	καὶ	κατέπληξε ταῖς ψυχαῖς τοὺς Ῥωμαίους.
[3, 77]	αὑτοῦ δυνάμεις προῆγε διὰ Τυρρηνίας	καὶ	κατεστρατοπέδευσε πρὸ τῆς τῶν Ἀρρητίνων
[3, 50]	διῆλθε τὰ στενὰ τὴν νύκτα	καὶ	κατέσχε τοὺς ὑπὸ τῶν πολεμίων
[3, 105]	ἁθροιζόμενοι περὶ τὰς σημείας ἀνεχώρουν	καὶ	κατέφευγον ὑπὸ τὴν τούτων ἀσφάλειαν,
[3, 82]	λίμνην· ἅμα δὲ προάγων ἐπυρπόλει	καὶ	κατέφθειρε τὴν χώραν, βουλόμενος ἐκκαλέσασθαι
[3, 90]	διὰ τὸ καταφρονεῖν ὑποχειρίους ἐλάμβανε	καὶ	κατέφθειρε τῷ τοιούτῳ τρόπῳ. ταῦτα
[3, 79]	πορείαν· διαφερόντως γε μὴν ἐπόνουν	καὶ	κατεφθείρονθ´ ὑπὲρ τοὺς ἄλλους οἱ
[3, 4]	τούτοις ὁμολογούμενον ἐδόκει τοῦτ´ εἶναι	καὶ	κατηναγκασμένον ἅπασιν ὅτι λοιπόν ἐστι
[3, 95]	πρὸς τὴν ἐπιβατικὴν χρείαν ἀνήχθη	καὶ	κατῆρε δευτεραῖος ἐκ Ταρράκωνος εἰς
[3, 4]	ἐξηγητέον, τίνες παρ´ ἑκάστοις ἐπεκράτουν	καὶ	κατίσχυον περί τε τοὺς κατ´
[3, 65]	μάχῃ. τῶν δὲ Νομάδων κυκλωσάντων	καὶ	κατόπιν ἐπιπεσόντων, οἱ μὲν πεζακοντισταὶ
[3, 45]	δίωγμα τῷ τῶν Καρχηδονίων χάρακι	καὶ	κατοπτεύσαντες αὖθις ἐξ ὑποστροφῆς ἠπείγοντο,
[3, 54]	ἀνάβασιν φθαρέντων. οὔσης γὰρ στενῆς	καὶ	κατωφεροῦς τῆς καταβάσεως, τῆς δὲ
[3, 11]	προσαγαγεῖν αὐτὸν πρὸς τὸν βωμὸν	καὶ	κελεύειν ἁψάμενον τῶν ἱερῶν ὀμνύναι
[3, 17]	συναπτούσης τὰ πέρατα τῆς Ἰβηρίας	καὶ	Κελτιβηρίας, ἀπέχει δὲ τῆς θαλάττης
[3, 113]	ἔχειν, προκινδυνεῦσαι δὲ τοῖς Ἴβηρσι	καὶ	Κελτοῖς. ~Ἦν δ´ ὁ καθοπλισμὸς
[3, 39]	ὀρῶν, ἃ διορίζει τοὺς Ἴβηρας	καὶ	Κελτούς. ἀπέχει δὲ τοῦ καθ´
[3, 93]	ἐπὶ δὲ πᾶσι τοὺς Ἴβηρας	καὶ	Κελτοὺς ἧκε πρὸς τὰ στενὰ
[3, 113]	ἐπὶ τῶν εὐωνύμων, τοὺς Ἴβηρας	καὶ	Κελτοὺς ἱππεῖς ἀντίους τοῖς τῶν
[3, 115]	ἅμα δὲ τῷ τοὺς Ἴβηρας	καὶ	Κελτοὺς ἱππεῖς ἀπὸ τῶν εὐωνύμων
[3, 72]	δισμυρίους ὄντας τὸν ἀριθμόν, Ἴβηρας	καὶ	Κελτοὺς καὶ Λίβυας, τοὺς δ´
[3, 113]	ἑξῆς δὲ τοῖς εἰρημένοις Ἴβηρας	καὶ	Κελτούς. παρὰ δὲ τούτοις τὸ
[3, 2]	ἔτι δὲ τὴν Ἰβήρων προσλαβεῖν	καὶ	Κελτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ τὸ τελευταῖον
[3, 45]	τὴν συμπλοκὴν ὥστε τῶν Ῥωμαίων	καὶ	Κελτῶν εἰς ἑκατὸν ἱππεῖς καὶ
[3, 114]	ἐκλέξας κατακεκοσμήκει· τῶν δ´ Ἰβήρων	καὶ	Κελτῶν ὁ μὲν θυρεὸς ἦν
[3, 113]	λαβὼν τὰ μέσα τῶν Ἰβήρων	καὶ	Κελτῶν τάγματα προῆγε καὶ τἄλλα
[3, 105]	ὁμολογουμένως τί διαφέρει στρατιωτικῆς προπετείας	καὶ	κενοδοξίας στρατηγικὴ πρόνοια καὶ λογισμὸς
[3, 3]	ὑπὸ τὴν ὄψιν τὰς Αἰτωλῶν	καὶ	Κεφαλλήνων ἀτυχίας ἐπιβαλοῦμεν τοὺς Εὐμένει
[3, 98]	Ῥωμαίων καὶ προσκαθεζομένων τῇ Ζακάνθῃ,	καὶ	κινδυνευούσης τῆς πόλεως, ἐὰν ἐξαγαγὼν
[3, 44]	πολλοῖς αὐτοὺς καὶ παραβόλοις ἔργοις	καὶ	κινδύνοις ἐπικεχειρηκότας ἐν οὐδενὶ διεσφάλθαι,
[3, 118]	ἀπεγνώκεισαν, ἐν μεγάλοις δὲ φόβοις	καὶ	κινδύνοις ἦσαν περί τε σφῶν
[3, 53]	λίθοις τύπτοντες εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν	καὶ	κίνδυνον ἦγον, οὕτως ὥστ´ ἀναγκασθῆναι
[3, 68]	δ´ ἦν παντὸς κοινωνεῖν ἔργου	καὶ	κινδύνου τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν.
[3, 81]	ποιεῖ τοὺς ὑποταττομένους, πολλάκις δὲ	καὶ	κινδύνους ἐπιφέρει τοὺς μεγίστους τοῖς
[3, 20]	Καρχηδονίοις, τὸ δ´ ἕτερον πραγμάτων	καὶ	κινδύνων ἀρχὴν μεγάλων. ἢ γὰρ
[3, 4]	μετὰ ταῦτα πάλιν ἐπιγενομένης ταραχῆς	καὶ	κινήσεως. ὑπὲρ ἧς διὰ τὸ
[3, 18]	δυνάμεως ἀπεβίβασεν εἴς τινας ὑλώδεις	καὶ	κοίλους τόπους, εἴκοσι δὲ ναυσὶν
[3, 75]	τότε γάρ εἰσι φοβερώτατοι Ῥωμαῖοι	καὶ	κοινῇ καὶ κατ´ ἰδίαν, ὅταν
[3, 31]	ἔστιν. ἅπερ ἔχει μεγίστας ἐπικουρίας	καὶ	κοινῇ καὶ κατ´ ἰδίαν πρὸς
[3, 44]	τῆς παρουσίας ἐνάργεια τῶν ἐπισπωμένων	καὶ	κοινωνήσειν ἐπαγγελλομένων τοῦ πρὸς Ῥωμαίους
[3, 16]	τὴν Ἰλλυριῶν ἄγνοιαν, ἐπιτιμήσαντες δὲ	καὶ	κολάσαντες τὴν ἀχαριστίαν καὶ προπέτειαν
[3, 66]	ἀποδεξάμενος δὲ τοὺς παρόντας φιλανθρώπως	καὶ	κομισάμενος τὰς δυνάμεις ἐκ τοῦ
[3, 52]	συνακολουθήσαντες ἐπιτίθενται, φάραγγά τινα δύσβατον	καὶ	κρημνώδη περαιουμένων αὐτῶν. ~ἐν ᾧ
[3, 51]	καὶ τραχείας τῆς προσβολῆς ἀλλὰ	καὶ	κρημνώδους, ἀπὸ παντὸς κινήματος καὶ
[3, 36]	τῶν ὀνομάτων ἐξήγησις ταῖς ἀδιανοήτοις	καὶ	κρουσματικαῖς λέξεσι. τῆς γὰρ διανοίας
[3, 32]	νομιστέον. πόσῳ γὰρ ῥᾷόν ἐστι	καὶ	κτήσασθαι καὶ (δια( να) γνῶναι
[3, 91]	μὲν γὰρ παραλίαν αὐτῶν Σενοεσανοὶ	καὶ	Κυμαῖοι καὶ Δικαιαρχῖται νέμονται, πρὸς
[3, 13]	Καρχηδονίοις. ἀργυρολογήσας δὲ τὰς πόλεις	καὶ	κυριεύσας πολλῶν χρημάτων ἧκε παραχειμάσων
[3, 110]	ἐγγίσαι τοῖς πολεμίοις, πολλὰ διαμαρτυρομένου	καὶ	κωλύοντος τοῦ Λευκίου. ὁ δ´
[3, 36]	λεγόμενον ἐπ´ οὐδὲν γνώριμον, ἀνυπότακτος	καὶ	κωφὴ γίνεθ´ ἡ διήγησις. διόπερ
[3, 9]	ἀλλ´ ἐπ´ αὐτὸν τὸν λέγοντα	καὶ	λαβόντες ἐν νῷ διότι κατὰ
[3, 95]	δὲ πέντε καὶ τριάκοντα ναῦς	καὶ	λαβὼν ἐκ τοῦ πεζικοῦ στρατεύματος
[3, 96]	ἐπὶ τὴν τῶν Κερκινητῶν νῆσον	καὶ	λαβὼν παρ´ αὐτῶν χρήματα τοῦ
[3, 63]	τε παράδειγμα καὶ τοὺς λόγους	καὶ	λαμβανόντων ὁρμὴν καὶ παράστασιν οἵαν
[3, 31]	πως ἁρμοζόμενοι καὶ συνυποκρινόμενοι τοιαῦτα	καὶ	λέγουσι καὶ πράττουσι πάντες ὥστε
[3, 113]	ζυγοῦντα, μηνοειδὲς ποιῶν τὸ κύρτωμα	καὶ	λεπτύνων τὸ τούτων αὐτῶν σχῆμα,
[3, 116]	τοὺς Ῥωμαίους. ἐν ᾧ καιρῷ	καὶ	Λεύκιος Αἰμίλιος περιπεσὼν βιαίοις πληγαῖς
[3, 103]	τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν. τοῦ δὲ	καὶ	λίαν ἀσμένως δεξαμένου τὸν μερισμόν,
[3, 64]	τοιαύτης ἐλθεῖν σπουδῆς, εἰ μὴ	καὶ	λίαν ἐκ τῶν κατὰ λόγον
[3, 31]	δυσθεώρητον εἶναι τὴν ἑκάστου προαίρεσιν	καὶ	λίαν ἐν πολλοῖς ἐπισκοτεῖσθαι τὴν
[3, 12]	Ἀννίβᾳ δὲ παρέδωκαν οἱ καιροὶ	καὶ	λίαν ἐναποδείξασθαι τὴν πατρῴαν ἔχθραν
[3, 75]	θαλάττης ἀνὰ τὸν Πάδον ποταμόν,	καὶ	λίαν σαφῶς ἔγνωσαν τὰ γεγονότα
[3, 72]	τὸν ἀριθμόν, Ἴβηρας καὶ Κελτοὺς	καὶ	Λίβυας, τοὺς δ´ ἱππεῖς διελὼν
[3, 79]	αὐτοῖς. οἱ μὲν οὖν Ἴβηρες	καὶ	Λίβυες δι´ ἀκεραίων τῶν ἑλῶν
[3, 117]	ἔπεσον εἰς τετρακισχιλίους, Ἴβηρες δὲ	καὶ	Λίβυες εἰς χιλίους καὶ πεντακοσίους,
[3, 3]	ταῦτα συγκεφαλαιωσάμενοι τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ	καὶ	Λιβύῃ καὶ Σικελίᾳ πράξεις Ῥωμαίων
[3, 24]	γινέσθω τὸ ἀδίκημα. ἐν Σαρδόνι	καὶ	Λιβύῃ μηδεὶς Ῥωμαίων μήτ´ ἐμπορευέσθω
[3, 32]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν	καὶ	Λιβύην πράξεσιν ἀπὸ τῶν κατὰ
[3, 23]	τῶν συνθηκῶν περὶ μὲν Σαρδόνος	καὶ	Λιβύης ἐμφαίνουσιν ὡς περὶ ἰδίας
[3, 33]	καὶ μὴν ἱππεῖς Λιβυφοινίκων μὲν	καὶ	Λιβύων τετρακοσίους πεντήκοντα, Λεργητῶν δὲ
[3, 74]	γὰρ ὀλίγους μὲν τῶν Ἰβήρων	καὶ	Λιβύων, τοὺς δὲ πλείους ἀπολωλέναι
[3, 105]	προπετείας καὶ κενοδοξίας στρατηγικὴ πρόνοια	καὶ	λογισμὸς ἑστὼς καὶ νουνεχής. οὐ
[3, 113]	αὐτὸν καιρὸν τοὺς μὲν Βαλιαρεῖς	καὶ	λογχοφόρους διαβιβάσας τὸν ποταμὸν προεβάλετο
[3, 83]	αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε, τοὺς δὲ Βαλιαρεῖς	καὶ	λογχοφόρους κατὰ τὴν πρωτοπορείαν ἐκπεριάγων
[3, 84]	τοῦ στρατηγοῦ μετὰ τῶν Ἰβήρων	καὶ	λογχοφόρων Μαάρβα καὶ περιστρατοπεδεύσαντος τὴν
[3, 105]	πάλιν ἕνα πάντες ἐστρατοπέδευσαν ὁμόσε	καὶ	λοιπὸν ἤδη Φαβίῳ προσεῖχον τὸν
[3, 32]	τῶν γραφόντων καθόλου δυνατὸν ἐπιγνῶναι	καὶ	μαθεῖν, διὰ δὲ τῶν τοὺς
[3, 58]	ὁραθέντων διὰ λόγου τι γνῶναι	καὶ	μαθεῖν διὰ τὸ τῆς φωνῆς
[3, 6]	καὶ ῥᾳθυμίαν καὶ τὴν αὑτοῦ	καὶ	Μακεδόνων εὐεξίαν ἐν τοῖς πολεμικοῖς,
[3, 33]	Νομάδων δὲ Μασυλίων καὶ Μασαισυλίων	καὶ	Μακκοίων καὶ Μαυρουσίων τῶν παρὰ
[3, 16]	διότι μέγας ἔσται καὶ πολυχρόνιος	καὶ	μακρὰν ἀπὸ τῆς οἰκείας ὁ
[3, 51]	καὶ τοὺς ἱππεῖς δυσχερῶς ἐκμηρυομένους	καὶ	μακρῶς τὰς δυσχωρίας, ἐξεκλήθησαν ὑπὸ
[3, 79]	ἱππεῖς. πάντες μὲν οὖν ἐκακοπάθουν	καὶ	μάλιστα διὰ τὴν ἀγρυπνίαν, ὡς
[3, 26]	Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων οἱ πρεσβύτατοι	καὶ	μάλιστα δοκοῦντες περὶ τὰ κοινὰ
[3, 98]	τὴν φιλοτιμίαν· τοῦτο γὰρ αὐτὸ	καὶ	μάλιστα σπουδάζειν ἐκείνους πρᾶξαι, κυριεύοντας
[3, 32]	τοῖς ἔργοις καὶ τὰ παρεπόμενα	καὶ	μάλιστα (τὰ) περὶ τὰς αἰτίας.
[3, 51]	τοῖς φορτίοις πολλὰ τῶν ὑποζυγίων.	καὶ	μάλιστα τὴν τοιαύτην ταραχὴν ἐποίουν
[3, 89]	μήτε διακινδυνεύειν, στοχάζεσθαι δὲ πρῶτον	καὶ	μάλιστα τῆς ἀσφαλείας τῶν ὑποταττομένων,
[3, 79]	Μάγωνα τῶν τε λοιπῶν χάριν	καὶ	μάλιστα τῆς τῶν Κελτῶν μαλακίας
[3, 86]	τῆς κατὰ τὴν μάχην προσαγγελίας,	καὶ	μάλιστα τότε τοῦ πάθους κατὰ
[3, 51]	πολὺς ἐγίνετο φθόρος τῶν Καρχηδονίων,	καὶ	μάλιστα τῶν ἵππων καὶ τῶν
[3, 55]	προσεξερείσασθαι πρὸς τὴν ἐξανάστασιν, τότε	καὶ	μᾶλλον ἐπέπλεον ἅμα πᾶσι τοῖς
[3, 54]	τοῦ μὲν οὔσης, τότε δὲ	καὶ	μᾶλλον ἔτι προσφάτως ἀπερρωγυίας, ἐνταῦθα
[3, 11]	τοῦ βασιλέως ὑπόπτως ἔχοντος ἀεὶ	καὶ	μᾶλλον πρὸς τὸν Ἀννίβαν, ἐγένετό
[3, 22]	πρῶται κατὰ Λεύκιον Ἰούνιον Βροῦτον	καὶ	Μάρκον Ὡράτιον, τοὺς πρώτους κατασταθέντας
[3, 116]	τέλος αὐτοῦ πάντες, ἐν οἷς	καὶ	Μάρκος καὶ Γνάιος, ἔπεσον, οἱ
[3, 106]	δὲ προϋπάρχοντες ὕπατοι, Γνάιος Σερουίλιος	καὶ	Μάρκος Ῥήγουλος ὁ μετὰ τὴν
[3, 33]	δὲ τριακοσίους, Νομάδων δὲ Μασυλίων	καὶ	Μασαισυλίων καὶ Μακκοίων καὶ Μαυρουσίων
[3, 95]	τινες ἕτεροι, κεκοινωνήκασι Ῥωμαίοις πραγμάτων	καὶ	Μασσαλιῶται, πολλάκις μὲν καὶ μετὰ
[3, 33]	Μασυλίων καὶ Μασαισυλίων καὶ Μακκοίων	καὶ	Μαυρουσίων τῶν παρὰ τὸν Ὠκεανὸν
[3, 111]	γὰρ ἔτι δύνανται τοῦτο διαφυγεῖν·	καὶ	μάχεσθαι προφανῶς ἐν τοῖς ἡμετέροις
[3, 73]	Ῥωμαίοις πολλὰ καὶ κακὰ διειργάζοντο	καὶ	μάχεσθαι τοῖς κατὰ πρόσωπον οὐκ
[3, 111]	ἐχθρούς· δεύτερον δ´ ἡμῖν, ὅτι	καὶ	μάχεσθαι τοὺς πολεμίους συνηναγκάσαμεν· οὐ
[3, 47]	ἱστορίας ἀλλοτριώτατα· καὶ γὰρ ψευδολογεῖν	καὶ	μαχόμενα γράφειν αὑτοῖς ἀναγκάζονται. ἅμα
[3, 59]	φιλοτιμίας, ἐκ δὲ τούτων πολλὰς	καὶ	μεγάλας ἀφορμὰς εἰληφότων εἰς τὸ
[3, 13]	τὰ δ´ ὑπισχνούμενος πολλὴν εὔνοιαν	καὶ	μεγάλας ἐλπίδας ἐνειργάσατο ταῖς δυνάμεσι.
[3, 99]	ὑπερβολῇ προθύμως δεξαμένων τὴν ἐλπίδα	καὶ	μεγάλας ὑπισχνουμένων δωρεάς, τότε μὲν
[3, 44]	ἀξίους. τοῦ δὲ πλήθους ἐπισημαινομένου	καὶ	μεγάλην ὁρμὴν καὶ προθυμίαν ἐμφαίνοντος,
[3, 37]	τὸ δὲ παρὰ τὴν ἔξω	καὶ	μεγάλην προσαγορευομένην κοινὴν μὲν ὀνομασίαν
[3, 99]	ὄψιν τὴν τῶν Ῥωμαίων πρᾳότητα	καὶ	μεγαλοψυχίαν παρὰ τὴν Καρχηδονίων ἀπιστίαν
[3, 98]	Καρχηδονίων πρὸς τοὺς συμμάχους αἵρεσιν	καὶ	μεγαλοψυχίαν. προσδοκᾶν δ´ αὐτὸν ἐκέλευσε
[3, 35]	παρ´ ἐλπίδα, μετὰ πολλῶν δὲ	καὶ	μεγάλων ἀγώνων ἔτι δὲ πολλῆς
[3, 62]	τεθνεῶτα τοῦ νενικηκότος, ὡς πολλῶν	καὶ	μεγάλων κακῶν ἐκείνου μὲν ἀπολελυμένου,
[3, 36]	τοὺς ἀκούοντας. Πρώτη μὲν οὖν	καὶ	μεγίστη γνῶσις, ἔτι δὲ κοινὴ
[3, 81]	ὅλων ἡγεμόνα γενομένη κοινόν ἐστι	καὶ	μέγιστον συμπτωμάτων. οὐ γὰρ μόνον
[3, 111]	Ῥωμαίους μάχης, ἔδει τοῦτο ποιεῖν,	καὶ	μεθ´ ὑποδειγμάτων ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς
[3, 81]	οὐδ´ ὑπνῶσαι δύνανται χωρὶς ἀλλοιώσεως	καὶ	μέθης, ἔνιοι δὲ διὰ τὰς
[3, 46]	πανταχόθεν ὑπὸ τοῦ ῥεύματος ἀπεδειλία	καὶ	μένειν ἠναγκάζετο κατὰ χώραν. καὶ
[3, 17]	τοὺς κινδύνους. πᾶσαν δὲ κακοπάθειαν	καὶ	μέριμναν ὑπομείνας τέλος ἐν ὀκτὼ
[3, 74]	χώρας ἐπαναγκασθέντες ἐκράτησαν τῶν Κελτῶν	καὶ	μέρους τινὸς τῶν Λιβύων καὶ
[3, 73]	παρ´ ἀμφοῖν τὰς πρώτας ἔχοντες	καὶ	μέσας τῆς ὅλης παρεμβολῆς τάξεις
[3, 91]	κατοικοῦσι, τὰ δὲ πρὸς ἕω	καὶ	μεσημβρίαν Δαύνιοι* καὶ Νωλανοί. κατὰ
[3, 37]	τὸ μεταξὺ διάστημα θερινῶν ἀνατολῶν	καὶ	μεσημβρίας. ἡ δὲ Λιβύη κεῖται
[3, 44]	ἐπιδεόμενοι τῶν ἀναγκαίων συντόμως ἅμα	καὶ	μετ´ ἀσφαλείας ποιήσονται τὴν εἰς
[3, 93]	ἐκέλευε προσελαύνειν τοὺς βοῦς ἐνεργῶς	καὶ	μετὰ βίας, ὅταν δοθῇ τὸ
[3, 49]	ἀδελφοὺς ὑπὲρ τῆς βασιλείας στασιάζοντας	καὶ	μετὰ στρατοπέδων ἀντικαθημένους ἀλλήλοις, ἐπισπωμένου
[3, 26]	Μαμερτίνους προσέλαβον εἰς τὴν φιλίαν	καὶ	μετὰ ταῦτα δεομένοις ἐβοήθησαν, οἵτινες
[3, 95]	πραγμάτων καὶ Μασσαλιῶται, πολλάκις μὲν	καὶ	μετὰ ταῦτα, μάλιστα δὲ κατὰ
[3, 55]	διαμησάμενος τὴν ἐπ´ αὐτῇ χιόνα,	καὶ	μετὰ ταῦτα παραστήσας τὰ πλήθη
[3, 2]	μὲν ὁ Μακεδὼν διαπολεμήσας Αἰτωλοῖς	καὶ	μετὰ ταῦτα συστησάμενος τὰ κατὰ
[3, 101]	νεανικοῦ, τέλος ἐπεκράτησαν οἱ Ῥωμαῖοι	καὶ	μετὰ ταῦτα τὴν ὅλην στρατοπεδείαν
[3, 115]	ἦν κατὰ νόμους ἐξ ἀναστροφῆς	καὶ	μεταβολῆς ὁ κίνδυνος, ἀλλ´ εἰσάπαξ
[3, 58]	αὐτοῖς εἰρημένων εἰς διόρθωσιν ἂν	καὶ	μετάθεσιν ἤγαγον. ἐν μὲν γὰρ
[3, 99]	διὰ πλειόνων τὴν ἐσομένην ὁρμὴν	καὶ	μετάπτωσιν πρὸς αὐτοὺς τῶν Ἰβήρων,
[3, 116]	ἀρχῆς ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος	καὶ	μετασχὼν ἐπί (τι) τοῦ τῶν
[3, 16]	Μακεδόνων οἰκίᾳ διὰ τὸ συμπεπολεμηκέναι	καὶ	μετεσχηκέναι τῶν πρὸς Κλεομένη κινδύνων
[3, 109]	ἑτοίμους παρεσκευάκαμεν πρὸς τὸ μένειν	καὶ	μετέχειν τῶν αὐτῶν ἀγώνων. ὑμεῖς
[3, 78]	λαμβάνειν τὴν τριβήν, σπεύδοντας δὲ	καὶ	μετεώρους ὄντας εἰς τὴν πολεμίαν,
[3, 46]	δένδρων ἐνάπτοντες, πρὸς τὸ συμμένειν	καὶ	μὴ παρωθεῖσθαι τὸ ὅλον ἔργον
[3, 92]	καὶ συνάπτειν εἰς τὰ πεδία	καὶ	μὴ περιορᾶν τὴν ἐπιφανεστάτην χώραν
[3, 70]	τὸ δὲ μέγιστον, πράττειν τι	καὶ	μὴ προΐεσθαι διὰ κενῆς τὸν
[3, 80]	δι´ αὑτοῦ ποιήσασθαι τὸ προτέρημα	καὶ	μὴ προσδέξασθαι τὴν παρουσίαν τοῦ
[3, 64]	καιροῦ τοιάδε. ἔφη γὰρ δεῖν	καὶ	μηδεμίαν μὲν εἰληφότας πεῖραν ἐπὶ
[3, 112]	καὶ θεοὺς ἐξιλάσασθαι καὶ ἀνθρώπους	καὶ	μηδὲν ἀπρεπὲς μηδ´ ἀγεννὲς ἐν
[3, 58]	ἑαυτοῦ χάριν προτιμῆσαι τὴν ἀλήθειαν	καὶ	μηδὲν τῶν πάρεξ ὄντων ἡμῖν
[3, 42]	ἐπιοῦσαν χρείαν κατὰ τὸ συντεταγμένον.	καὶ	μὴν Ἀννίβας τὸ παραπλήσιον ἐποίει
[3, 81]	ζῆν αὑτῶν ἀφῄρηνται μετ´ αἰσχύνης.	καὶ	μὴν δειλία καὶ βλακεία κατ´
[3, 29]	μὴ διαβαίνειν ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους.	καὶ	μὴν ἐν ταῖς περὶ Σικελίαν
[3, 39]	Ἐμπορίου πόλεως εἰς περὶ ἑξακοσίους)	καὶ	μὴν ἐντεῦθεν ἐπὶ τὴν τοῦ
[3, 33]	τριάκοντα δύο, τριήρεις δὲ πέντε.	καὶ	μὴν ἱππεῖς Λιβυφοινίκων μὲν καὶ
[3, 4]	πελάγη χάριν τοῦ περαιωθῆναι μόνον,	καὶ	μὴν οὐδὲ τὰς ἐμπειρίας καὶ
[3, 64]	τοῦ μέλλοντος τοὺς ὀρθῶς λογιζομένους;	καὶ	μὴν οὔτε τοὺς ἱππεῖς συμπεσόντας
[3, 7]	Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν Ἀσίαν.	~καὶ	μὴν τοῦ κατ´ Ἀντίοχον καὶ
[3, 70]	κρῖναι δι´ αὑτοῦ τὰ ὅλα	καὶ	μήτε τὸν Πόπλιον δύνασθαι παρατυχεῖν
[3, 48]	καταστροφαὶ τῶν δραμάτων προσδέονται θεοῦ	καὶ	μηχανῆς διὰ τὸ τὰς πρώτας
[3, 52]	οὖν αὐτοῦ ποιησάμενος τὴν παρεμβολὴν	καὶ	μίαν ἐπιμείνας ἡμέραν αὖθις ὥρμα.
[3, 36]	τάξις, καθ´ ἣν πάντες, ὧν	καὶ	μικρὸν ὄφελος, ἀνατολάς, δύσεις, μεσημβρίαν,
[3, 82]	τῶν κατὰ τὴν Φαισόλαν τόπων	καὶ	μικρὸν ὑπεράρας τὴν τῶν Ῥωμαίων
[3, 102]	χειμαζόμενος ἔμενε, τοὺς πελάζοντας ἀποτριβόμενος	καὶ	μόλις διαφυλάττων τὴν παρεμβολήν, ἕως
[3, 55]	μέρος προῆγε πρὸς τὴν οἰκοδομίαν	καὶ	μόλις ἐν ἡμέραις τρισὶ κακοπαθήσας
[3, 102]	ὥστε καὶ διασπᾶν τὸν χάρακα	καὶ	μόνον οὐ πολιορκεῖν τοὺς Καρχηδονίους.
[3, 38]	τούτων ἄλλως ἢ γράφοντας ἀγνοεῖν	καὶ	μύθους διατιθέναι νομιστέον. Ταῦτα μὲν
[3, 39]	τῆς παραλίας ὑπὲρ τοὺς ἑξακισχιλίους	καὶ	μυρίους σταδίους. διαβάντες δὲ τὸν
[3, 38]	αὐτὸν τρόπον τὸ μεταξὺ Τανάιδος	καὶ	Νάρβωνος εἰς τὰς ἄρκτους ἀνῆκον
[3, 75]	εἰς τοὺς εὐκαίρους· παρεσκεύασαν δὲ	καὶ	ναῦς ἑξήκοντα πεντήρεις. Γνάιος δὲ
[3, 73]	τἀναντία τούτων· ἀκμαῖοι γὰρ παρατεταγμένοι	καὶ	νεαλεῖς ἀεὶ πρὸς τὸ δέον
[3, 37]	ὁρίζουσιν ὅ τε Τάναϊς ποταμὸς	καὶ	Νεῖλος καὶ τὸ καθ´ Ἡρακλέους
[3, 70]	τῶν Κελτῶν ὁρμαῖς, δεύτερον ἀνασκήτοις	καὶ	νεοσυλλόγοις συμβαλεῖν τοῖς τῶν Ῥωμαίων
[3, 76]	συμβαλὼν ὁ Γνάιος ἐκ παρατάξεως	καὶ	νικήσας τῇ μάχῃ πολλῶν μὲν
[3, 69]	μὲν δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ Κελτοὺς	καὶ	Νομάδας εἰς χιλίους, προστάξας ἐπιδραμεῖν
[3, 69]	πρὸς τὸ κρίνειν τὰ ὅλα	καὶ	νομίζων δεῖν μηδέποτε χωρὶς προθέσεως
[3, 97]	τοῦ Γναΐου περὶ τὴν ναυμαχίαν	καὶ	νομίσαντες χρήσιμον εἶναι, μᾶλλον δ´
[3, 98]	ἄλλων. οὗτος θεωρῶν τὰ πράγματα	καὶ	νομίσας ἐπικυδεστέρας εἶναι τὰς τῶν
[3, 104]	δὲ Μάρκος θεωρῶν τὸ γινόμενον	καὶ	νομίσας ἑρμαῖον εἶναι παραυτίκα μὲν
[3, 105]	στρατηγικὴ πρόνοια καὶ λογισμὸς ἑστὼς	καὶ	νουνεχής. οὐ μὴν ἀλλ´ οἱ
[3, 106]	τῶν Ῥωμαίων· καὶ γὰρ ἀνδρωδῶς	καὶ	νουνεχῶς ἐδόκουν ἕκαστα χειρίζειν. ~Τὸν
[3, 14]	ἂν ἡττήθησαν. νῦν δὲ πραγματικῶς	καὶ	νουνεχῶς ἐξ ὑποστροφῆς ἀναχωρήσαντος Ἀννίβου
[3, 41]	ἔν τε τοῖς πρὸ τοῦ	καὶ	νῦν διεληλύθαμεν. οἱ δὲ στρατηγοὶ
[3, 64]	τῶν Ἄλπεων πορείᾳ. παρεῖναι δὲ	καὶ	νῦν ἔφη τὸν Ἀννίβαν, κατεφθαρκότα
[3, 105]	Φαβίου σέσωσται καὶ πρὸ τοῦ	καὶ	νῦν· τοῖς δ´ ἐν τῇ
[3, 8]	Ἀσδρούβᾳ ποιεῖσθαι τῶν πραγμάτων. διὸ	καὶ	νῦν τὸν πόλεμον τοῦτον ἐξενηνοχέναι
[3, 90]	ὡς ἀγεννῶς χρώμενον τοῖς πράγμασιν	καὶ	νωθρῶς, αὐτὸς δὲ πρόθυμος ἦν
[3, 91]	πρὸς ἕω καὶ μεσημβρίαν Δαύνιοι*	καὶ	Νωλανοί. κατὰ μέσα δὲ τὰ
[3, 24]	τῷ πολίτῃ ἔξεστιν. ὡσαύτως δὲ	καὶ	ὁ Καρχηδόνιος ποιείτω ἐν Ῥώμῃ.
[3, 5]	ᾗ Ῥωμαῖοι μὲν πρὸς Κελτίβηρας	καὶ	Οὐακκαίους ἐξήνεγκαν πόλεμον, Καρχηδόνιοι δὲ
[3, 7]	ἐπεσπάσαντο, πᾶν δὲ καὶ πρᾶξαι	καὶ	παθεῖν ὑπέστησαν διὰ τὴν ἐπιγενομένην
[3, 89]	ἡγεμόνι δὲ χρῆσθαι συντεθραμμένῳ σφίσι	καὶ	παιδομαθεῖ περὶ τὰς ἐν τοῖς
[3, 71]	νέον μὲν ὁρμῆς δὲ πλήρη	καὶ	παιδομαθῆ περὶ τὰ πολεμικά, συνέστησε
[3, 69]	δεόμενοι σφίσι βοηθεῖν. Τεβέριος δὲ	καὶ	πάλαι ζητῶν ἀφορμὴν τοῦ πράττειν
[3, 102]	τῶν παραθέσεων, ἔκρινεν αὐτὸς ἀναχωρεῖν	καὶ	πάλιν ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν στρατοπεδείαν.
[3, 65]	Ἀννίβας τὴν μὲν κεχαλινωμένην ἵππον	καὶ	πᾶν τὸ στάσιμον αὐτῆς κατὰ
[3, 79]	ἔθηκε τοὺς Λίβυας καὶ Ἴβηρας	καὶ	πᾶν τὸ χρησιμώτερον μέρος τῆς
[3, 34]	διόπερ εἴχετο ταύτης τῆς ἐλπίδος	καὶ	πᾶν ὑπισχνεῖτο, διαπεμπόμενος ἐπιμελῶς πρὸς
[3, 20]	οὐ γὰρ ἱστορίας, ἀλλὰ κουρεακῆς	καὶ	πανδήμου λαλιᾶς ἔμοιγε δοκοῦσι τάξιν
[3, 19]	δὲ λοιπῆς Ἰλλυρίδος ἐγκρατὴς γενόμενος	καὶ	πάντα διατάξας κατὰ τὴν αὑτοῦ
[3, 84]	διὰ τὸ τοῖς ὅλοις ἐπικρατεῖν	καὶ	πάντα προκατέχειν ἤδη τοὺς πολεμίους,
[3, 6]	ὁρμὴν ἔσχε καὶ προέθετο πολεμεῖν	καὶ	πάντα πρὸς τοῦτο τὸ μέρος
[3, 99]	τὸν τεταγμένον καιρὸν καὶ τόπον	καὶ	πάντας ἐνεχείρισε τοὺς ὁμήρους τοῖς
[3, 63]	περὶ τῶν καθ´ αὑτοὺς διαλαμβάνειν	καὶ	πάντας ἰέναι πρὸς τοὺς ἀγῶνας,
[3, 34]	ἔκδοτον αὐτὸν ἐγχειρήσαιεν αἰτεῖσθαι Ῥωμαῖοι	καὶ	πάντας τοὺς τοῦ στρατοπέδου προεστῶτας,
[3, 41]	παρασκευὰς ἐν τῷ Λιλυβαίῳ, πάντας	καὶ	πανταχόθεν ἁθροίζων, ὡς εὐθέως ἐκ
[3, 75]	καὶ χιλίους πελτοφόρους· πάντα δὲ	καὶ	πανταχόθεν ἐνεργῶς ἡτοίμαζον. τότε γάρ
[3, 116]	μὴν τοὺς πολεμίους παρεσκεύαζον, περισπῶντες	καὶ	πανταχόθεν προσπίπτοντες. ἐπεὶ δ´ οἱ
[3, 19]	συνορῶντες τὸ γινόμενον, προσέκειντο κατόπιν·	καὶ	πανταχόθεν προσπίπτοντες θόρυβον καὶ ταραχὴν
[3, 82]	δὲ ταῦτα πορθουμένης τῆς χώρας,	καὶ	πανταχόθεν τοῦ καπνοῦ σημαίνοντος τὴν
[3, 74]	ἐπανῆλθε πάλιν εἰς τὴν παρεμβολήν.	καὶ	πάντες ἐπὶ μὲν τῇ μάχῃ
[3, 92]	ὁ δὲ συνάρχων αὐτοῦ Μάρκος	καὶ	πάντες οἱ κατὰ τὸ στρατόπεδον
[3, 104]	ὑπαρχόντων ψιλῶν μέν, πολλὰς δὲ	καὶ	παντοδαπὰς ἐχόντων περικλάσεις κοιλότητας, ἐξέπεμψε
[3, 90]	Οὐενουσίαν, ἀτείχιστον οὖσαν καὶ πολλῆς	καὶ	παντοδαπῆς ἀποσκευῆς γέμουσαν. οἱ δὲ
[3, 93]	λαμπάδας δεσμεύειν ἐκ τῆς ξηρᾶς	καὶ	παντοδαπῆς ὕλης κατὰ τάχος ὡς
[3, 105]	~ἄρτι δὲ τῆς ἡμέρας διαφαινούσης,	καὶ	πάντων ταῖς τε διανοίαις καὶ
[3, 29]	δέον ἦν ὑπάρχειν. ὃ δὴ	καὶ	πάντως ἂν εἰκὸς εἶναι δόξειεν.
[3, 11]	τέλος ἐκ τῆς πατρίδος ἐξεχώρησε	καὶ	παρ´ Ἀντιόχῳ διέτριβε, τότε Ῥωμαῖοι
[3, 30]	πίστιν. σημεῖον δὲ τοῦτο μέγιστον	καὶ	παρ´ αὐτοῖς τοῖς Καρχηδονίοις ὁμολογούμενον
[3, 35]	κατὰ κράτος ἑλών, ταχέως μὲν	καὶ	παρ´ ἐλπίδα, μετὰ πολλῶν δὲ
[3, 22]	ἡ διαφορὰ γέγονε τῆς διαλέκτου	καὶ	παρὰ Ῥωμαίοις τῆς νῦν πρὸς
[3, 64]	φυγῇ παραπλησίαν ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν	καὶ	παρὰ τὴν αὑτῶν προαίρεσιν διὰ
[3, 43]	δὲ τὴν μὲν ἐξ ὑπερδεξίου	καὶ	παρὰ τὸ ῥεῦμα τάξιν οἱ
[3, 91]	γεγονυῖαν πόλιν Καπύην. ἐπιεικέστατος δὲ	καὶ	παρὰ τοῖς μυθογράφοις ὁ περὶ
[3, 16]	Ἀννίβας, ἐξελὼν τὴν Ζακανθαίων πόλιν.	καὶ	παρὰ τοῦτο συνέβη τὸν πόλεμον
[3, 98]	εὔνοιαν ἐπισπάσεσθαι τῶν γεννησάντων ἀλλὰ	καὶ	παρὰ τῶν πολλῶν, ὑπὸ τὴν
[3, 44]	ἐν αἷς ἔφη πολλοῖς αὐτοὺς	καὶ	παραβόλοις ἔργοις καὶ κινδύνοις ἐπικεχειρηκότας
[3, 17]	δ´ ὅτε παρακαλῶν τὰ πλήθη	καὶ	παραβόλως διδοὺς αὑτὸν εἰς τοὺς
[3, 19]	τὴν τῶν Μεσσηνίων πόλιν εἰκῇ	καὶ	παραβόλως ἐν αὐτῷ τῷ τῆς
[3, 34]	τῶν ὄχλων αὐτῷ συνεξισταμένων, ἐπαινέσας	καὶ	παραγγείλας τακτὴν ἡμέραν, ἐν ᾗ
[3, 108]	καὶ τῆς πατρίδος ἀξίως. οἳ	καὶ	παραγενόμενοι πρὸς τὰς δυνάμεις καὶ
[3, 97]	ναῦς καὶ τὸν Πόπλιον. ὃς	καὶ	παραγενόμενος εἰς Ἰβηρίαν καὶ συμμίξας
[3, 49]	αὖθις ἐπὶ τὰς ναῦς ἠπείγετο	καὶ	παραγενόμενος ἐνεβίβαζε τὰς δυνάμεις. καὶ
[3, 99]	φίλων ἧκε πρὸς τὸν Βώστορα	καί,	παραδοθέντων αὐτῷ τῶν παίδων ἐκ
[3, 70]	εἰς ἀλλοτρίαν καθέντι χώραν στρατόπεδα	καὶ	παραδόξοις ἐγχειροῦντι πράγμασιν εἷς τρόπος
[3, 78]	φέρουσαν δυσχερῆ μὲν σύντομον δὲ	καὶ	παράδοξον φανησομένην τοῖς περὶ τὸν
[3, 75]	γεγονότα περὶ τὸν κίνδυνον. διὸ	καὶ	παραδόξου φανέντος αὐτοῖς τοῦ πράγματος,
[3, 2]	ἐδάφους, μεγάλας δ´ ἔσχον αὐτοὶ	καὶ	παραδόξους ἐλπίδας, ὡς καὶ τῆς
[3, 43]	ἀπολελοιπότων τὰς σκηνὰς ἐπιπεσόντες ἄφνω	καὶ	παραδόξως οἱ πέραν Καρχηδόνιοι, τινὲς
[3, 14]	τὰς Ἀμίλκου τοῦ πατρὸς ὑποθήκας	καὶ	παραινέσεις. ~Οἱ δὲ Ζακανθαῖοι συνεχῶς
[3, 108]	Ῥωμαϊκοῖς ὁμοῦ προῄρηντο διακινδυνεύειν. ~Διὸ	καὶ	παρακαλέσαντες τοὺς περὶ τὸν Αἰμίλιον
[3, 19]	ἀπέστησαν, συναθροίσαντες δὲ σφᾶς αὐτοὺς	καὶ	παρακαλέσαντες ὥρμησαν, κρίναντες ἐκ παρατάξεως
[3, 49]	ἀντικαθημένους ἀλλήλοις, ἐπισπωμένου τοῦ πρεσβυτέρου	καὶ	παρακαλοῦντος εἰς τὸ συμπρᾶξαι καὶ
[3, 56]	ἀπολελοιπὼς τὰς δυνάμεις Γναΐῳ τἀδελφῷ	καὶ	παρακεκληκὼς αὐτὸν ἔχεσθαι τῶν ἐν
[3, 32]	τετταράκοντα καθαπερανεὶ κατὰ μίτον ἐξυφασμένας	καὶ	παρακολουθῆσαι σαφῶς ταῖς μὲν κατὰ
[3, 43]	καὶ τῶν μὲν ἰδίων συναγωνιώντων	καὶ	παρακολουθούντων μετὰ κραυγῆς, τῶν δὲ
[3, 106]	τῶν περὶ τὸν Αἰμίλιον ἀντιστράτηγοι	καὶ	παραλαβόντες τὴν ἐν τοῖς ὑπαίθροις
[3, 56]	δὲ τὴν πορείαν διὰ Τυρρηνίας	καὶ	παραλαβὼν τὰ παρὰ τῶν ἑξαπελέκεων
[3, 64]	ἐλπίδα, καὶ καθόλου δεινὸν ἡγεῖσθαι	καὶ	παράλογον, εἰ τολμῶσι Καρχηδόνιοι Ῥωμαίοις
[3, 48]	τὸ τὰς πρώτας ὑποθέσεις ψευδεῖς	καὶ	παραλόγους λαμβάνειν, τούς τε συγγραφέας
[3, 21]	οὐκ ὄντας τότε Ῥωμαίων συμμάχους	καὶ	παρανεγίνωσκον πρὸς τοῦτο πλεονάκις τὰς
[3, 63]	καὶ καιρὸν τὴν τύχην συγκεκλεικέναι	καὶ	παραπλήσια τοῖς νῦν ἆθλα προτεθεικέναι.
[3, 90]	ἔνιαι πάσχουσαι κακῶς. ἐξ ὧν	καὶ	παρασημήναιτ´ ἄν τις τὴν κατάπληξιν
[3, 106]	καὶ συνεχεστάτους χάριν τοῦ γυμνάζειν	καὶ	παρασκευάζειν εὐθαρσεῖς τοὺς νέους πρὸς
[3, 44]	εὐξάμενος διαφῆκε, παραγγείλας θεραπεύειν σφᾶς	καὶ	παρασκευάζεσθαι μετὰ σπουδῆς, ὡς εἰς
[3, 35]	τὰ προειρημένα κατὰ τὴν παραχειμασίαν	καὶ	παρασκευάσας ἱκανὴν ἀσφάλειαν τοῖς τε
[3, 9]	εὐθέως ἂν ἄλλην ἀρχὴν ἐποιεῖτο	καὶ	παρασκευὴν πραγμάτων, ὅσον ἐπ´ ἐκείνῳ.
[3, 63]	τοὺς λόγους καὶ λαμβανόντων ὁρμὴν	καὶ	παράστασιν οἵαν ὁ παρακαλῶν ἐσπούδασε,
[3, 43]	κίνδυνον, ἦν τὸ γινόμενον ἐκπληκτικὸν	καὶ	παραστατικὸν ἀγωνίας. ἐν ᾧ καιρῷ
[3, 71]	τὴν αὑτοῦ σκηνήν. παρακαλέσας δὲ	καὶ	παραστήσας τούτοις τὴν πρέπουσαν ὁρμὴν
[3, 31]	μὲν μάθημα δ´ οὐ γίνεται,	καὶ	παραυτίκα μὲν τέρπει, πρὸς δὲ
[3, 111]	δεξάμενος αὐτῶν τὴν ὁρμὴν ἀφῆκε	καὶ	παραχρῆμα κατεστρατοπέδευσε, ποιούμενος τὸν χάρακα
[3, 118]	ὁμολογουμένως γὰρ Ῥωμαίων ἡττηθέντων τότε	καὶ	παραχωρησάντων τῆς ἐν τοῖς ὅπλοις
[3, 90]	ποιήσειν ὅτι κρατεῖ τῶν ὅλων	καὶ	παραχωροῦσι Ῥωμαῖοι τῶν ὑπαίθρων αὐτοῖς.
[3, 89]	τὰς μὲν οὖν ἀρχὰς κατεφρονεῖτο	καὶ	παρεῖχε λόγον ὡς ἀποδεδειλιακὼς καὶ
[3, 43]	εὐθέως τοὺς πρώτους ἀποβαίνοντας συνίστα	καὶ	παρεκάλει καὶ συνεπλέκετο τοῖς βαρβάροις.
[3, 108]	συγκλήτου γνώμην διεσάφησαν τοῖς πολλοῖς	καὶ	παρεκάλουν τὰ πρέποντα τοῖς παρεστῶσι
[3, 60]	οἷοί τ´ ἦσαν, ἅ τε	καὶ	παρεκόμιζον, ἅμα τῇ τῶν ὑποζυγίων
[3, 20]	πόλεμον. παραγενομένων δὲ τῶν Ῥωμαίων	καὶ	παρελθόντων εἰς τὸ συνέδριον καὶ
[3, 86]	σύγκλητον αὐτὴν συνέβη διατραπῆναι. διὸ	καὶ	παρέντες τὴν κατ´ ἐνιαυτὸν ἀγωγὴν
[3, 6]	δὲ Φίλιππος ἔτι ζῶν ἐνήργησε	καὶ	παρεσκευάσατο πρὸς τὸν κατὰ τῶν
[3, 55]	~τὸ γὰρ συμβαῖνον ἴδιον ἦν	καὶ	παρηλλαγμένον. ἐπὶ γὰρ τὴν προϋπάρχουσαν
[3, 116]	τοῖς ὑπεναντίοις, ἅμα δὲ παρεκάλει	καὶ	παρώξυνε τοὺς παρ´ αὑτοῦ στρατιώτας.
[3, 94]	παραβάλλεσθαι καὶ τῷ διακινδυνεύειν ὅλος	καὶ	πᾶς ἦν. ~Τὰ μὲν οὖν
[3, 88]	καλούμενον Οἰβώνιον ἐπέτρεχε τὴν Ἀργυριππανὴν	καὶ	πᾶσαν ἀδεῶς ἐλεηλάτει τὴν Δαυνίαν.
[3, 95]	γὰρ προκαθηγοῦντο καὶ προεκινδύνευον οὗτοι	καὶ	πᾶσαν ἀποτόμως σφίσι παρείχοντο τὴν
[3, 84]	τὰς χεῖρας καὶ δεόμενοι ζωγρεῖν	καὶ	πᾶσαν προϊέμενοι φωνὴν τὸ τελευταῖον
[3, 23]	τοὺς καθορμισθέντας. εἰς δὲ Καρχηδόνα	καὶ	πᾶσαν τὴν ἐπὶ τάδε τοῦ
[3, 82]	χάριν, κομίζοντας ἁλύσεις καὶ πέδας	καὶ	πᾶσαν τὴν τοιαύτην παρασκευήν. ὅ
[3, 24]	Λιβύην καὶ Σαρδόνα προσεπιτείνουσιν ἐξιδιαζόμενοι	καὶ	πάσας ἀφαιρούμενοι τὰς ἐπιβάθρας Ῥωμαίων,
[3, 109]	καὶ δύναμιν εἰς ὑμᾶς ἀπήρεισται,	καὶ	πάσας τὰς ἐλπίδας ἔχει τῆς
[3, 63]	ἑλομένοις τὸ ζῆν παντὸς κακοῦ	καὶ	πάσης ἀτυχίας μετασχεῖν. οὐδένα γὰρ
[3, 51]	καὶ κρημνώδους, ἀπὸ παντὸς κινήματος	καὶ	πάσης ταραχῆς ἐφέρετο κατὰ τῶν
[3, 71]	ὁμοίως παρεκάλεσε πρὸς τὸν κίνδυνον	καὶ	πᾶσιν ἀριστοποιεῖσθαι παρήγγειλε καὶ περὶ
[3, 82]	καὶ τὸν ἕτερον ὕπατον προσλαβεῖν	καὶ	πᾶσιν ἐπὶ ταὐτὸ τοῖς στρατοπέδοις
[3, 109]	ἑτέρων ἀλλ´ ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν	καὶ	πατρίδος καὶ γυναικῶν καὶ τέκνων
[3, 82]	τῆς ὠφελείας χάριν, κομίζοντας ἁλύσεις	καὶ	πέδας καὶ πᾶσαν τὴν τοιαύτην
[3, 100]	μὲν χώρας τῆς πλείστης εὐεφόδου	καὶ	πεδιάδος, τῶν δὲ συναγόντων ὡς
[3, 65]	κίνδυνον· ὁμοῦ γὰρ ἦν ἱππομαχία	καὶ	πεζομαχία διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[3, 71]	τούτους μὲν ὄντας ἱππεῖς χιλίους	καὶ	πεζοὺς ἄλλους τοσούτους ἐξαπέστειλε νυκτὸς
[3, 71]	συνέστησε τῶν ἱππέων ἄνδρας ἑκατὸν	καὶ	πεζοὺς τοὺς ἴσους. ἔτι δὲ
[3, 104]	πεντακοσίους μὲν ἱππεῖς, ψιλοὺς δὲ	καὶ	πεζοὺς τοὺς πάντας εἰς πεντακισχιλίους.
[3, 84]	τὸν αὐλῶνα σχεδὸν εἰς μυρίους	καὶ	πεντακισχιλίους, οὔτ´ εἴκειν τοῖς παροῦσιν
[3, 85]	πάντας, ὄντας πλείους τῶν μυρίων	καὶ	πεντακισχιλίων, πρῶτον μὲν διεσάφησεν ὅτι
[3, 75]	πρὸς Ἱέρωνα περὶ βοηθείας, ὃς	καὶ	πεντακοσίους αὐτοῖς ἐξαπέστειλε Κρῆτας καὶ
[3, 85]	μὲν γὰρ πάντες εἰς χιλίους	καὶ	πεντακοσίους ἔπεσον, ὧν ἦσαν οἱ
[3, 117]	δὲ καὶ Λίβυες εἰς χιλίους	καὶ	πεντακοσίους, ἱππεῖς δὲ περὶ διακοσίους.
[3, 96]	δὲ τῆς θαλάττης, εἴκοσι δὲ	καὶ	πέντε ναῦς ἔχοντες τῶν πολεμίων.
[3, 69]	διαπεμπομένους δὲ καὶ πρὸς Ῥωμαίους	καὶ	πεπεισμένους τῷ τοιούτῳ τρόπῳ τὴν
[3, 16]	παρὰ τὰς συνθήκας πεντήκοντα λέμβοις	καὶ	πεπορθηκέναι πολλὰς τῶν Κυκλάδων νήσων.
[3, 72]	δὲ Καρχηδόνιοι κατὰ σκηνὰς βεβρωκότες	καὶ	πεπωκότες καὶ τοὺς ἵππους ἡτοιμακότες
[3, 14]	ἐπιβαλομένων κατὰ πλείους τόπους βιάζεσθαι	καὶ	περαιοῦσθαι τὸν ποταμόν, τὸ μὲν
[3, 113]	λοιποὺς ἐξαγαγὼν ἐκ τοῦ χάρακος	καὶ	περαιώσας κατὰ διττοὺς τόπους τὸ
[3, 46]	πρὸς τὸν ῥοῦν κατέχοντες παρακομιεῖν	καὶ	περαιώσειν ἐπὶ τούτων τὰ θηρία.
[3, 106]	οὗτοι μὲν οὖν περὶ ταῦτα	καὶ	περὶ τὰς λοιπὰς ἐγίνοντο παρασκευὰς
[3, 9]	ταῖς ἐμφυλίοις ταραχαῖς ἐν τούτοις	καὶ	περὶ ταύτας διέτριβε τὰς πράξεις.
[3, 14]	ποιησαμένου τὸν Τάγον καλούμενον ποταμὸν	καὶ	περὶ τὴν τοῦ ποταμοῦ διάβασιν
[3, 71]	κίνδυνον καὶ πᾶσιν ἀριστοποιεῖσθαι παρήγγειλε	καὶ	περὶ τὴν τῶν ὅπλων καὶ
[3, 37]	ὑποκειμένων, ἀκόλουθον ἂν εἴη τὸ	καὶ	περὶ τῆς καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης
[3, 73]	καὶ περὶ τοὺς ἱππεῖς γίνεσθαι	καὶ	περὶ τὸ σύμπαν αὐτοῖς στρατόπεδον.
[3, 34]	ἀρετὴν τῆς ὑπὸ τὰς Ἄλπεις	καὶ	περὶ τὸν Πάδον ποταμὸν χώρας
[3, 118]	ἦσαν περί τε σφῶν αὐτῶν	καὶ	περὶ τοῦ τῆς πατρίδος ἐδάφους,
[3, 73]	νοτίδος. παραπλήσια δὲ τούτοις συνέβαινε	καὶ	περὶ τοὺς ἱππεῖς γίνεσθαι καὶ
[3, 62]	ἀκμὴν ὑπομένοντας. ἦν δὲ παραπλησία	καὶ	περὶ τοὺς πολλοὺς τῶν Καρχηδονίων
[3, 63]	ζῶντας ἠλέουν, οὕτως ᾤετο δεῖν	καὶ	περὶ τῶν καθ´ αὑτοὺς διαλαμβάνειν
[3, 75]	τὰς λοιπὰς παρασκευὰς διαφερόντως ἐγίνοντο	καὶ	περὶ φυλακὴν τῶν προκειμένων τόπων,
[3, 65]	αὑτῶν ἴλας, καταπλαγέντας τὴν ἐπιφορὰν	καὶ	περιδεεῖς γενομένους μὴ συμπατηθῶσιν ὑπὸ
[3, 83]	Ἀννίβας ταῦτα προκατασκευασάμενος τῆς νυκτὸς	καὶ	περιειληφὼς τὸν αὐλῶνα ταῖς ἐνέδραις
[3, 84]	νικήσαντες παραβοηθεῖν μὲν τοῖς ἰδίοις	καὶ	περιίστασθαι τοὺς ὑπεναντίους ἠδυνάτουν διὰ
[3, 84]	καὶ τὸν Φλαμίνιον αὐτὸν δυσχρηστούμενον	καὶ	περικακοῦντα τοῖς ὅλοις προσπεσόντες τινὲς
[3, 68]	ἐστρατοπέδευσε περὶ τοὺς πρώτους λόφους	καὶ	περιλαβὼν τάφρῳ καὶ χάρακι τὴν
[3, 97]	κρατήσαντες Καρχηδόνιοι τῶν τόπων ἐκείνων	καὶ	περιποιησάμενοι χορηγίας ἀφθόνους καὶ χεῖρας
[3, 84]	τῶν Ἰβήρων καὶ λογχοφόρων Μαάρβα	καὶ	περιστρατοπεδεύσαντος τὴν κώμην, ποικίλης αὐτοῖς
[3, 112]	προκινδυνευόντων ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν, ὀρθὴ	καὶ	περίφοβος ἦν ἡ πόλις, δεδιότων
[3, 70]	διεφθαρκότες. ~Ὁ δὲ Τεβέριος μετεωρισθεὶς	καὶ	περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τῷ προτερήματι
[3, 4]	μετὰ τὸ καταγωνισθῆναι τὰ ὅλα	καὶ	πεσεῖν εἰς τὴν τῶν Ῥωμαίων
[3, 87]	Φάβιον, ἄνδρα καὶ φρονήσει διαφέροντα	καὶ	πεφυκότα καλῶς. ἔτι γοῦν ἐπεκαλοῦντο
[3, 105]	ἱππεῖς συμπεσεῖν ἀλλήλοις. οὗ γενομένου,	καὶ	πιεζομένων τῶν Ῥωμαίων εὐζώνων ὑπὸ
[3, 100]	τοὺς ἐνοικοῦντας εἰς φιλίαν προυκαλεῖτο	καὶ	πίστεις ἐδίδου τῶν ἐπαγγελιῶν, οὐδενὸς
[3, 11]	δυσχερὲς βουλεύηται κατὰ Ῥωμαίων, θαρρεῖν	καὶ	πιστεύειν, αὐτὸν συνεργὸν ἕξειν νομίζοντ´
[3, 40]	ἔχοντες δὲ τότε καιρόν, μετεωριζόμενοι	καὶ	πιστεύοντες ἐκ τῶν διαπεμπομένων τῇ
[3, 34]	τῆς Καρχηδόνος, ἐπαρθεὶς τῷ θυμῷ	καὶ	πιστεύων τῇ τῶν πολιτῶν εὐνοίᾳ
[3, 98]	δὲ τὴν πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν	καὶ	πίστιν πολύ τι διαφέρειν δοκῶν
[3, 11]	ἀτοπίαν ἐν αὐτοῖς. ἐν ᾧ	καὶ	πλείους ἀπολογισμοὺς ποιησάμενος Ἀννίβας τέλος
[3, 46]	θηρίων τοιαύτη τις. ~πήξαντες σχεδίας	καὶ	πλείους ἀραρότως, τούτων δύο πρὸς
[3, 26]	περὶ αὐτῶν ἐξεργάσασθαι διὰ τὸ	καὶ	πλείους διεψεῦσθαι τῆς ἀληθείας ἐν
[3, 33]	τὸν πόλεμον ἐκβαλεῖν, ἀνεφώνησαν ἅμα	καὶ	πλείους τῶν ἐκ τοῦ συνεδρίου,
[3, 108]	ἐλαττωμάτων οὐχ ἓν οὐδὲ δεύτερον,	καὶ	πλείω δ´ ἂν εὕροι τις
[3, 98]	εὐεργεσίας. παραπλήσια δὲ τούτοις ἕτερα	καὶ	πλείω πρὸς τὸν αὐτὸν τρόπον
[3, 46]	εἶναι τοὺς δεσμούς. ῥύματα δὲ	καὶ	πλείω ταύταις ἐνῆψαν, οἷς ἔμελλον
[3, 18]	τήν τε πόλιν ὀχυρὰν εἶναι	καὶ	πλῆθος ἀνθρώπων διαφερόντων εἰς αὐτὴν
[3, 7]	συλλογίζεσθαι πῶς καὶ διὰ τί	καὶ	πόθεν ἕκαστα τῶν πραγμάτων τὰς
[3, 93]	χρήσεται τοῖς τόποις καὶ τίνες	καὶ	πόθεν πρῶτον ἐγχειρήσουσι τοῖς ὑπεναντίοις.
[3, 6]	τίνες γὰρ ἀληθῶς ἦσαν αἰτίαι,	καὶ	πόθεν φῦναι συνέβη τὸν πρὸς
[3, 48]	συγγραφέας ἀνάγκη τὸ παραπλήσιον πάσχειν	καὶ	ποιεῖν ἥρωάς τε καὶ θεοὺς
[3, 84]	πεπτωκυίας συνέντες τὸ γεγονὸς ἀτύχημα	καὶ	ποιεῖν οὐδὲν ὄντες ἔτι δυνατοὶ
[3, 24]	ἐπάρχουσι καὶ ἐν Καρχηδόνι πάντα	καὶ	ποιείτω καὶ πωλείτω ὅσα καὶ
[3, 11]	δὲ καλλιερήσας κατασπείσαι τοῖς θεοῖς	καὶ	ποιήσαι τὰ νομιζόμενα, τοὺς μὲν
[3, 93]	κατεστρατοπέδευσε. ~παραγενομένων δὲ τῶν Καρχηδονίων	καὶ	ποιησαμένων τὴν παρεμβολὴν ἐν τοῖς
[3, 4]	ἀποφαινομένοις ὑπὲρ τούτων, τὸ νικῆσαι	καὶ	ποιήσασθαι πάντας ὑφ´ ἑαυτούς. οὔτε
[3, 32]	τὰ δὲ μεταξὺ τούτων πολλὰς	καὶ	ποικίλας ἐσχηκότα διαθέσεις, πάσας δὲ
[3, 116]	τοῖς Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις κατὰ νώτου	καὶ	ποιούμενος ἐκ διαδοχῆς ταῖς ἴλαις
[3, 113]	ἢ πρόσθεν τὰς σημείας καθιστάνων,	καὶ	ποιῶν πολλαπλάσιον τὸ βάθος ἐν
[3, 56]	ἔχεσθαι τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ πραγμάτων	καὶ	πολεμεῖν ἐρρωμένως Ἀσδρούβᾳ, κατέπλευσε μετ´
[3, 80]	εἶναι τέλειον, πρὸς ἀληθινῶν δὲ	καὶ	πολεμικῶν πραγμάτων χειρισμὸν οὐκ εὐφυῆ,
[3, 36]	ὀνομασίας τῶν τόπων καὶ ποταμῶν	καὶ	πόλεων, ὅπερ ἔνιοι ποιοῦσι τῶν
[3, 90]	Ῥωμαίων ἀποικίαν ὑπάρχουσαν· εἷλον δὲ	καὶ	πόλιν Οὐενουσίαν, ἀτείχιστον οὖσαν καὶ
[3, 61]	διότι πάρεστιν Ἀννίβας μετὰ δυνάμεως	καὶ	πολιορκεῖ τινας ἤδη πόλεις ἐν
[3, 61]	διαλογισμοῖς, ὡς ἐπυνθάνετο καὶ σεσῶσθαι	καὶ	πολιορκεῖν αὐτὸν ἤδη τινὰς πόλεις
[3, 4]	ψεκτῶν ἢ τοὐναντίον ἐπαινετῶν ἀνδρῶν	καὶ	πολιτευμάτων, ἐνθάδε που λήγειν ἂν
[3, 59]	ἀνδρῶν τῆς περὶ τὰς πολεμικὰς	καὶ	πολιτικὰς πράξεις φιλοτιμίας, ἐκ δὲ
[3, 94]	παρέδωκεν τῷ συνάρχοντι τὰ στρατόπεδα	καὶ	πολλὰ χωριζόμενος ἐνετείλατο μὴ τοσαύτην
[3, 109]	καὶ τέκνων ὁ κίνδυνος συνέστηκεν,	καὶ	πολλαπλασίαν τὰ μετὰ ταῦτα συμβαίνοντα
[3, 94]	καὶ πῶς ποιήσεται, μέγαν φόβον	καὶ	πολλὴν ἀπορίαν παρεστακὼς ταῖς πόλεσι
[3, 87]	ἀκούσαντες μεγαλείως ἐχάρησαν οἱ Καρχηδόνιοι	καὶ	πολλὴν ἐποιοῦντο σπουδὴν καὶ πρόνοιαν
[3, 69]	τῶν δὲ πραξάντων τὸ προσταχθὲν	καὶ	πολλὴν περιβαλομένων λείαν, εὐθέως οἱ
[3, 90]	καὶ πόλιν Οὐενουσίαν, ἀτείχιστον οὖσαν	καὶ	πολλῆς καὶ παντοδαπῆς ἀποσκευῆς γέμουσαν.
[3, 74]	καὶ μέρους τινὸς τῶν Λιβύων	καὶ	πολλοὺς αὐτῶν ἀποκτείναντες διέκοψαν τὴν
[3, 67]	τοῖς σύνεγγυς τῶν Ῥωμαίων παραστρατοπεδεύουσι.	καὶ	πολλοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτειναν, οὐκ
[3, 90]	ἐφήδρευε τοῖς τόποις καὶ καιροῖς.	καὶ	πολλοὺς τῶν πολεμίων ἀποσπωμένους ἀπὸ
[3, 90]	τὴν Σαυνῖτιν χώραν, οὖσαν εὐδαίμονα	καὶ	πολλῶν χρόνων ἀπολέμητον, ἐν τοιαύτῃ
[3, 37]	δὲ πᾶν ὑπὸ βαρβάρων ἐθνῶν	καὶ	πολυανθρώπων, ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς μετὰ
[3, 110]	κατὰ πορείαν οὖσι παραδόξως συνεπλέκετο	καὶ	πολὺν ἐν αὐτοῖς ἐποιεῖτο θόρυβον.
[3, 80]	βουλόμενος τήν τε δύναμιν ἀναλαβεῖν	καὶ	πολυπραγμονῆσαι τὰ περὶ τοὺς ὑπεναντίους
[3, 18]	ἄλλαις παρασκευαῖς, ὑφεωρᾶτο μὴ δυσχερῆ	καὶ	πολυχρόνιον συμβῇ γενέσθαι τὴν πολιορκίαν.
[3, 16]	πράγματα, προορωμένη διότι μέγας ἔσται	καὶ	πολυχρόνιος καὶ μακρὰν ἀπὸ τῆς
[3, 62]	τοῦτον ἤδη συνεγγίζοντες ἀλλήλοις Ἀννίβας	καὶ	Πόπλιος ἐπεβάλοντο παρακαλεῖν τὰς ἑαυτῶν
[3, 59]	Ῥωμαίων ὑπεροχὴν σχεδὸν ἁπάντων πλωτῶν	καὶ	πορευτῶν γεγονότων, ἀπολελυμένων δὲ καὶ
[3, 44]	Νομαδικῶν ἱππέων ἐξαπέστειλε κατασκεψομένους ποῦ	καὶ	πόσοι τυγχάνουσιν ὄντες καὶ τί
[3, 6]	μὴ διειληφότων ἀρχὴ τί διαφέρει	καὶ	πόσον διέστηκεν αἰτίας καὶ προφάσεως,
[3, 36]	πόθεν ὁρμήσας Ἀννίβας καὶ τίνας	καὶ	πόσους διελθὼν τόπους εἰς ποῖα
[3, 36]	αὐτὰς τὰς ὀνομασίας τῶν τόπων	καὶ	ποταμῶν καὶ πόλεων, ὅπερ ἔνιοι
[3, 1]	οὗ γράφειν ἐπικεχειρήκαμεν, τοῦ πῶς	καὶ	πότε καὶ διὰ τί πάντα
[3, 12]	φιλίας, πότε τοῖς καιροῖς εἴκοντες	καὶ	πότε ταῖς ψυχαῖς ἡττώμενοι ποιοῦνται
[3, 31]	τίνος χάριν ἐπράχθη τὸ πραχθὲν	καὶ	πότερον εὔλογον ἔσχε τὸ τέλος,
[3, 118]	κατασκευὰς μεγάλα συμβάλλεσθαι τοῖς φιλομαθοῦσι	καὶ	πραγματικοῖς τῶν ἀνδρῶν.
[3, 80]	πάντα δ´ ἐμφρόνως ἐλογίζετο ταῦτα	καὶ	πραγματικῶς· ~οὐ γὰρ εἰκὸς ἄλλως
[3, 116]	τῷ τε πλήθει πολλοὺς ὄντας	καὶ	πρακτικωτάτους καὶ φοβερωτάτους τοῖς ἅπαξ
[3, 7]	μόνον Ἀντίοχον ἐπεσπάσαντο, πᾶν δὲ	καὶ	πρᾶξαι καὶ παθεῖν ὑπέστησαν διὰ
[3, 87]	διὰ τὰς ἐκείνου τἀνδρὸς ἐπιτυχίας	καὶ	πράξεις. ὁ δὲ δικτάτωρ ταύτην
[3, 6]	εἶναί φημι τὰς πρώτας ἐπιβολὰς	καὶ	πράξεις τῶν ἤδη κεκριμένων, αἰτίας
[3, 98]	μὲν ἄκακον ὄντα τὸν ἄνδρα	καὶ	πρᾷον τῇ φύσει, πιστῶς δὲ
[3, 52]	προτεινόμενα, τάχ´ ἂν ἴσως εὐλαβεστέρους	καὶ	πρᾳοτέρους ποιήσαι τοὺς παραγεγονότας, μὴ
[3, 60]	μέλλειν ἀλλὰ προάγειν εἰς τοὔμπροσθεν	καὶ	πράττειν τι πρὸς τὸ θαρρῆσαι
[3, 31]	καὶ συνυποκρινόμενοι τοιαῦτα καὶ λέγουσι	καὶ	πράττουσι πάντες ὥστε δυσθεώρητον εἶναι
[3, 108]	παρακαλέσαντες τοὺς περὶ τὸν Αἰμίλιον	καὶ	πρὸ ὀφθαλμῶν θέντες τὸ μέγεθος
[3, 105]	τὴν εὐλάβειαν τοῦ Φαβίου σέσωσται	καὶ	πρὸ τοῦ καὶ νῦν· τοῖς
[3, 54]	ἐπὶ τρί´ ἡμιστάδια τῆς ἀπορρῶγος	καὶ	πρὸ τοῦ μὲν οὔσης, τότε
[3, 117]	εἰς τὸ νικᾶν καὶ τότε	καὶ	πρὸ τοῦ (τοῦ) τῶν ἱππέων
[3, 72]	εἰς ὀκτακισχιλίους, ἐξῆγε τὴν δύναμιν.	καὶ	προαγαγὼν ὡς ὀκτὼ στάδια πρὸ
[3, 110]	ἱπποκρατούντων τῶν πολεμίων, ἀλλ´ ἐπισπᾶσθαι	καὶ	προάγειν μᾶλλον εἰς τόπους τοιούτους
[3, 14]	νουνεχῶς ἐξ ὑποστροφῆς ἀναχωρήσαντος Ἀννίβου	καὶ	πρόβλημα ποιησαμένου τὸν Τάγον καλούμενον
[3, 84]	ὑπερίσχον· ἐπιγενομένων δὲ τῶν ἱππέων,	καὶ	προδήλου γενομένης ἀπωλείας ἐξαίροντες τὰς
[3, 78]	εἰς τὴν πολεμίαν μακρὰς εὕρισκε	καὶ	προδήλους τοῖς ὑπεναντίοις, τὴν δὲ
[3, 59]	ἀλλ´ ἐφ´ ὅσον ἔγνωσάν τι	καὶ	προεβίβασαν τὴν ἐμπειρίαν τὴν περὶ
[3, 6]	εἰς τοὺς Ἕλληνας, ὁρμὴν ἔσχε	καὶ	προέθετο πολεμεῖν καὶ πάντα πρὸς
[3, 1]	καὶ τοῦ τέλους, κεφαλαιωδῶς ἐπιμνησθῆναι	καὶ	προεκθέσθαι. μάλιστα γὰρ οὕτως ὑπολαμβάνομεν
[3, 95]	ταχυπλοούσας Μασσαλιητικάς· καὶ γὰρ προκαθηγοῦντο	καὶ	προεκινδύνευον οὗτοι καὶ πᾶσαν ἀποτόμως
[3, 101]	τὰ δὲ δύο μέρη λαβὼν	καὶ	προελθὼν ἀπὸ τῆς πόλεως ἑκκαίδεκα
[3, 73]	Ῥωμαίων πεζακοντιστῶν κακοπαθούντων ἐξ ὄρθρου	καὶ	προεμένων τὰ πλεῖστα βέλη κατὰ
[3, 45]	ναῦς ἀνέζευξε παντὶ τῷ στρατεύματι	καὶ	προῆγε παρὰ τὸν ποταμόν, σπεύδων
[3, 6]	ὧν· ἐπὶ τὸ κρῖναί τι	καὶ	προθέσθαι παραγινόμεθα. δῆλον δ´ οἷον
[3, 72]	ἐκπεπορευμένων, τὸ μὲν πρῶτον ὁρμῇ	καὶ	προθυμίᾳ (περι( ῆν) τὸ πλῆθος·
[3, 44]	πλήθους ἐπισημαινομένου καὶ μεγάλην ὁρμὴν	καὶ	προθυμίαν ἐμφαίνοντος, ἐπαινέσας αὐτοὺς καὶ
[3, 76]	ἴσως τοῖς στρατιώταις μεγάλην εὔνοιαν	καὶ	προθυμίαν ἐνειργάσατο πρὸς τὸ μέλλον.
[3, 44]	τῆς τε τῶν συμμάχων εὐνοίας	καὶ	προθυμίας αὐτόπται γεγόνασι. διόπερ ᾤετο
[3, 109]	τὰ πράγματα, τῆς ὑμετέρας βουλήσεως	καὶ	προθυμίας, ὑπὲρ ἧς οὐδὲ παρακαλεῖσθαι
[3, 11]	τὸν Ἀντίοχον προσέχοντα τοῖς Αἰτωλοῖς	καὶ	πρόθυμον ὄντα πολεμεῖν Ῥωμαίοις, ἐθεράπευον
[3, 111]	ὑμᾶς νῦν διὰ πλειόνων εὐθαρσεῖς	καὶ	προθύμους εἶναι πρὸς τὸν κίνδυνον
[3, 88]	τοὺς δὲ λοιποὺς εὐέκτας παρεσκεύασε	καὶ	προθύμους εἰς τὰς ἐπιφερομένας χρείας.
[3, 33]	τὰς ἑαυτῶν πόλεις, βουλόμενος ἑτοίμους	καὶ	προθύμους παρασκευάζειν πρὸς τὸ μέλλον.
[3, 73]	ἀεὶ πρὸς τὸ δέον εὐχρήστως	καὶ	προθύμως εἶχον. διόπερ ἅμα τῷ
[3, 40]	Λεύκιος δὲ Μάλιος ἑξαπέλεκυς ὑπάρχων	καὶ	προκαθήμενος ἐπὶ τῶν τόπων μετὰ
[3, 43]	δὲ κατὰ πρόσωπον βαρβάρων παιανιζόντων	καὶ	προκαλουμένων τὸν κίνδυνον, ἦν τὸ
[3, 104]	Μάρκον, σπουδάζων τὴν τόλμαν ἀφελέσθαι	καὶ	προκαταλαβεῖν αὐτοῦ τὴν ὁρμήν. οὔσης
[3, 93]	ἅμα τῶν ὑπερδεξίων ἀντέχεσθαι τόπων	καὶ	προκαταλαμβάνειν τὰς ἀκρωρείας, ἵνα παραβοηθῶσι
[3, 31]	καὶ συμμάχους, εἴτε κτήσασθαί τι	καὶ	προκατάρξασθαι σπουδάζων τοὺς συνεργήσοντας αὐτῷ
[3, 4]	ταῦτ´ ἔληγεν, ἥ τ´ αὔξησις	καὶ	προκοπὴ τῆς Ῥωμαίων δυναστείας ἐτετελείωτο·
[3, 112]	πολλάκις ἤδη προηττῆσθαι, προορωμένων δὲ	καὶ	προλαμβανόντων τὰ συμβησόμενα ταῖς ἐννοίαις,
[3, 98]	Καρχηδονίους εὔνοιαν, προϊδόμενον τὸ μέλλον	καὶ	προνοηθέντα τῆς τῶν ὁμήρων ἀσφαλείας.
[3, 47]	τινα παρεισάγοντες στρατηγὸν καὶ τόλμῃ	καὶ	προνοίᾳ τοῦτον ὁμολογουμένως ἀποδεικνύουσιν ἡμῖν
[3, 87]	Καρχηδόνιοι καὶ πολλὴν ἐποιοῦντο σπουδὴν	καὶ	πρόνοιαν ὑπὲρ τοῦ κατὰ πάντα
[3, 15]	ἅμα μὲν ἀγωνιῶντες περὶ σφῶν	καὶ	προορώμενοι τὸ μέλλον, ἅμα δὲ
[3, 53]	μὴ δεδιότες ἀκμὴν ἐπὶ ποσὸν	καὶ	προορώμενοι τὸ μέλλον τὰ μὲν
[3, 16]	δὲ καὶ κολάσαντες τὴν ἀχαριστίαν	καὶ	προπέτειαν τὴν Δημητρίου. διεψεύσθησαν δὲ
[3, 102]	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τἀναντία θαρραλεώτερον	καὶ	προπετέστερον. ~Οἱ δ´ ἐν τῇ
[3, 69]	τοῦ Τρεβία ποταμοῦ, πεποιημένους μὲν	καὶ	πρὸς αὑτὸν φιλίαν, διαπεμπομένους δὲ
[3, 107]	δὲ πᾶσι πρὸς ἕνα καιρὸν	καὶ	πρὸς ἕνα χρῶνται κίνδυνον. τότε
[3, 23]	του τῶν ἀναγκαίων πρὸς ἱερὰ	καὶ	πρὸς ἐπισκευὴν πλοίου, ταῦτα, πάρεξ
[3, 37]	συνάπτον πρός τε τὰς δύσεις	καὶ	πρὸς Ἡρακλείους στήλας περιέχεται μὲν
[3, 75]	τόποις τὴν ἔξοδον. ἔπεμψαν δὲ	καὶ	πρὸς Ἱέρωνα περὶ βοηθείας, ὃς
[3, 103]	θεωρῶν δὲ τὸν Μάρκον ἐκπεφυσημένον	καὶ	πρὸς πάντ´ ἀντιφιλονικοῦντα καὶ καθόλου
[3, 69]	πρὸς αὑτὸν φιλίαν, διαπεμπομένους δὲ	καὶ	πρὸς Ῥωμαίους καὶ πεπεισμένους τῷ
[3, 73]	ὑπεραίροντες τοὺς προτεταγμένους τῶν ἰδίων	καὶ	πρὸς τὰ κέρατα προσπίπτοντες τοῖς
[3, 118]	τὴν περὶ αὐτῆς ἐξήγησιν. ἀλλὰ	καὶ	πρὸς τὰς τῶν πολιτευμάτων διορθώσεις
[3, 16]	ὁρμητηρίῳ τῇ Ζακανθαίων πόλει. ~Διὸ	καὶ	πρὸς ταύτην ἁρμοζόμενοι τὴν ὑπόθεσιν
[3, 61]	τῶν Καρχηδονίων ὅτι Ζάκανθαν εἰλήφασιν,	καὶ	πρὸς ταύτην βεβουλευμένων τὴν ἔννοιαν,
[3, 99]	ἐτίμησάν τε διαφερόντως τὸν Ἀβίλυγα	καὶ	πρὸς τὴν ἀποκατάστασιν τῶν ὁμήρων
[3, 97]	τὴν ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀσφάλειαν	καὶ	πρὸς τὴν ἐκ θαλάττης χορηγίαν·
[3, 44]	κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν	καὶ	πρὸς τὴν τῶν ἐλεφάντων διάβασιν
[3, 2]	Κελτῶν ἀρχήν, ἀλλὰ τὸ τελευταῖον	καὶ	πρὸς τὸ κρατήσαντας τῷ πολέμῳ
[3, 71]	ψιλοῖς ἀπεπίστευον, οὐκ εἰδότες ὅτι	καὶ	πρὸς τὸ λαθεῖν καὶ πρὸς
[3, 71]	κινεῖν τοὺς πολεμίους, βουλόμενος ἀναρίστους	καὶ	πρὸς τὸ μέλλον ἀπαρασκεύους λαβεῖν
[3, 4]	ἱστορίας πρός τε τὸ παρὸν	καὶ	πρὸς τὸ μέλλον ἐν τούτῳ
[3, 51]	αὐτῷ πρός τε τὸ παρὸν	καὶ	πρὸς τὸ μέλλον. παραυτίκα μὲν
[3, 71]	ὅτι καὶ πρὸς τὸ λαθεῖν	καὶ	πρὸς τὸ μηδὲν παθεῖν τοὺς
[3, 93]	εὐκαιρίαν. καὶ δὴ περὶ ταῦτα	καὶ	πρὸς τούτοις ἐγίνετο τοῖς διαβουλίοις,
[3, 49]	ἔτι δὲ τοὺς πλείστους ἐσθῆτι	καὶ	πρὸς τούτοις ὑποδέσει κοσμήσας μεγάλην
[3, 107]	πάντας εἰς τὸν Αἰμίλιον ἀποβλέπειν	καὶ	πρὸς τοῦτον ἀπερείδεσθαι τὰς πλείστας
[3, 18]	δὲ τοὺς κατὰ μέρος ἡγεμόνας	καὶ	προσαγαγὼν ἔργα κατὰ πλείους τόπους
[3, 71]	κατὰ σπουδὴν ἐπιδιαβαίνειν τὸν ποταμὸν	καὶ	προσακροβολιζομένους κινεῖν τοὺς πολεμίους, βουλόμενος
[3, 72]	τῆς τοῦ Τρεβία ποταμοῦ διαβάσεως,	καὶ	προσαναβεβηκότος τῷ ῥεύματι διὰ τὸν
[3, 90]	μέρος προτερημάτων κατὰ βραχὺ σωματοποιεῖν	καὶ	προσαναλαμβάνειν. εἰς ὁλοσχερῆ δὲ κρίσιν
[3, 94]	διαστάντες ἐπὶ τῶν ἄκρων ἀμφότεροι	καὶ	προσανεῖχον καραδοκοῦντες τὴν ἐπιφάνειαν τῆς
[3, 11]	δὲ κατανεύσαντος αὐτοῦ καί τι	καὶ	προσαξιώσαντος παιδικῶς, λαβόμενον τῆς δεξιᾶς
[3, 21]	αὑτοῦ γενέσθαι γνώμης. ἐπίεζον δὲ	καὶ	προσαπηρείδοντο παρ´ ὅλην τὴν δικαιολογίαν
[3, 93]	καὶ τοὺς μὲν βοῦς ἐλαύνειν	καὶ	προσβάλλειν πρὸς τὰς ἀκρωρείας ἐπέταξε,
[3, 93]	νυκτὸς εὐθέως ἐξῆγε τοὺς λειτουργοὺς	καὶ	προσδεῖν ἐκέλευσε πρὸς τὰ κέρατα
[3, 108]	καὶ τῇδέ που συνέβαινε διατετράφθαι	καὶ	προσδεῖσθαι παραινέσεως τοὺς πολλούς. διόπερ
[3, 34]	τήν τε τῶν Κελτῶν βούλησιν	καὶ	προσδοκίαν ἀπαγγειλάντων τήν τε τῶν
[3, 94]	τοῦ συμβαίνοντος καὶ δεινότερον ἀναπλάττοντες	καὶ	προσδοκῶντες. ἐπιγενομένων δὲ τῶν λογχοφόρων,
[3, 101]	συνιδὼν Μάρκος ἐξῆγε τοὺς εὐζώνους	καὶ	προσέβαλε τῷ λόφῳ. γενομένου δ´
[3, 94]	τὴν ἡσυχίαν ἐπὶ τῷ χάρακι	καὶ	προσεδέχετο τὴν ἡμέραν. κατὰ δὲ
[3, 34]	τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ λοιπὸν ἐκαραδόκει	καὶ	προσεδέχετο τοὺς παρὰ τῶν Κελτῶν
[3, 27]	ἐποιήσαντο τοιαύτας· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους Σαρδόνος	καὶ	προσεξενεγκεῖν ἄλλα χίλια καὶ διακόσια
[3, 116]	παρατάξεως ἅμα μὲν αὐτὸς συνεπλέκετο	καὶ	προσέφερε τὰς χεῖρας τοῖς ὑπεναντίοις,
[3, 82]	συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις, φυλάττεσθαι δὲ	καὶ	προσέχειν τὸ πλῆθος τῶν ἱππέων,
[3, 85]	οἰκείαν, ἐπιφθεγξάμενος τὸν αὐτὸν ὃν	καὶ	πρόσθεν λόγον ὅτι πάρεστι πολεμήσων
[3, 98]	εὐνοίας· νῦν οὖν ἠγγικότων Ῥωμαίων	καὶ	προσκαθεζομένων τῇ Ζακάνθῃ, καὶ κινδυνευούσης
[3, 99]	τὴν Καρχηδονίων ἀπιστίαν καὶ βαρύτητα	καὶ	προσπαρατιθεὶς τὴν αὑτοῦ μετάθεσιν πολλοὺς
[3, 74]	τῶν ἐκ τῆς ἐνέδρας Νομάδων	καὶ	προσπεσόντων ἄφνω κατὰ νώτου τοῖς
[3, 110]	εὐζώνους καὶ τοὺς ἱππεῖς ἀπήντα	καὶ	προσπεσὼν ἔτι κατὰ πορείαν οὖσι
[3, 84]	πολλοὺς τόπους ἐξ ὑπερδεξίου καταφερομένων	καὶ	προσπιπτόντων, οὐχ οἷον παραβοηθεῖν ἐδύναντο
[3, 105]	ἐν ταῖς ἐνέδραις, πανταχόθεν ἐπιφαινομένων	καὶ	προσπιπτόντων τούτων, οὐκέτι περὶ τοὺς
[3, 56]	τῶν ἑξαπελέκεων στρατόπεδα τὰ προκαθήμενα	καὶ	προσπολεμοῦντα τοῖς Βοίοις ἧκε πρὸς
[3, 79]	τοὐπίσω, κωλύῃ διὰ τῶν ἱππέων	καὶ	προσφέρῃ τὰς χεῖρας αὐτοῖς. οἱ
[3, 115]	ἤλαυνον παρὰ τὸν ποταμὸν φονεύοντες	καὶ	προσφέροντες τὰς χεῖρας ἀπαραιτήτως, τότε
[3, 107]	συμμάχων. Ῥωμαῖοι γάρ, καθά που	καὶ	πρότερον εἰρήκαμεν, ἀεί ποτε τέτταρα
[3, 104]	τὰ βαρέα τῶν ὅπλων, καθάπερ	καὶ	πρότερον, ἑκάστων ποιούμενος παραπλήσιον τὸν
[3, 94]	λοιπὸν ἤδη στρατοπεδεύων ἀσφαλῶς κατεσκέπτετο	καὶ	προυνοεῖτο περὶ τῆς χειμασίας ποῦ
[3, 2]	Συρίας πρὸς ἀλλήλους, Ῥόδιοι δὲ	καὶ	Προυσίας ἀναλαβόντες πρὸς Βυζαντίους πόλεμον
[3, 5]	δὲ τὴν Ἀσίαν Ἄτταλος μὲν	καὶ	Προυσίας πρὸς ἀλλήλους ἐπολέμησαν, ὁ
[3, 6]	διαφέρει καὶ πόσον διέστηκεν αἰτίας	καὶ	προφάσεως, καὶ διότι τὰ μέν
[3, 71]	βραχείας ὀφρύος, ποτὲ δὲ κάλαμοι	καὶ	πτέρεις καί τι γένος ἀκανθῶν,
[3, 2]	τῶν αὐτῶν ἐλπίδων, Ἀντίοχος δὲ	καὶ	Πτολεμαῖος ὁ Φιλοπάτωρ ἠμφισβήτουν, τέλος
[3, 24]	ἐν Καρχηδόνι πάντα καὶ ποιείτω	καὶ	πωλείτω ὅσα καὶ τῷ πολίτῃ
[3, 85]	τἀδελφοῦ καὶ τῶν φίλων ποῦ	καὶ	πῶς δεῖ ποιεῖσθαι τὴν ὁρμήν,
[3, 31]	ἀφέλῃ τις τὸ διὰ τί	καὶ	πῶς καὶ τίνος χάριν ἐπράχθη
[3, 94]	προυνοεῖτο περὶ τῆς χειμασίας ποῦ	καὶ	πῶς ποιήσεται, μέγαν φόβον καὶ
[3, 4]	ποία τις ἦν μετὰ ταῦτα	καὶ	πῶς προεστάτει τῶν ὅλων, τάς
[3, 93]	ἐγίνετο τοῖς διαβουλίοις, διανοούμενος πῇ	καὶ	πῶς χρήσεται τοῖς τόποις καὶ
[3, 6]	καὶ συλλογισάμενος τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν	καὶ	ῥᾳθυμίαν καὶ τὴν αὑτοῦ καὶ
[3, 58]	καὶ διερριμμένως ἀλλ´ ἐξ ἐπιστάσεως,	καὶ	ῥητέον οὐκ ἐπιτιμῶντας οὐδ´ ἐπιπλήττοντας,
[3, 3]	μεταβολαῖς. ἐξηγησάμενοι δὲ τὰς Ἀττάλου	καὶ	Ῥοδίων ναυμαχίας πρὸς Φίλιππον, ἔτι
[3, 23]	Καρχηδονίων πίπτει δυναστείαν. ὁμοίως δὲ	καὶ	Ῥωμαῖοι περὶ τῆς Λατίνης αὐτῆς
[3, 24]	ὑπ´ αὐτοὺς ταττομένης. ὁμοίως δὲ	καὶ	Ῥωμαῖοι περὶ τῆς Λατίνης· οὐκ
[3, 5]	τῶν ἄλλων βασιλέων. ἀποκατέστησαν δὲ	καὶ	Ῥωμαῖοι τοὺς Ἕλληνας εἰς τὴν
[3, 3]	τὸν ἀπὸ τῆς Ἀσίας Ἀχαιοῖς	καὶ	Ῥωμαίοις ἐξέκαυσαν πόλεμον. οὗ δηλώσαντες
[3, 2]	ἃς ὁ προδεδηλωμένος συνέστη Καρχηδονίοις	καὶ	Ῥωμαίοις πόλεμος, ὁ προσαγορευθεὶς Ἀννιβιακός,
[3, 7]	~καὶ μὴν τοῦ κατ´ Ἀντίοχον	καὶ	Ῥωμαίους δῆλον ὡς αἰτίαν μὲν
[3, 26]	θαυμαστόν, ἐπεὶ καθ´ ἡμᾶς ἔτι	καὶ	Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων οἱ πρεσβύτατοι
[3, 32]	τὸ συνεχὲς μέχρι τῆς Ἀχαιῶν	καὶ	Ῥωμαίων περὶ τὸν Ἰσθμὸν παρατάξεως,
[3, 63]	τοῦ νικᾶν ἆθλον οὐχ ἵππους	καὶ	σάγους, ἀλλὰ τὸ πάντων ἀνθρώπων
[3, 62]	πρὸς δὲ τούτοις ἵππους παρέστησε	καὶ	σάγους εἰσήνεγκε πολυτελεῖς. κἄπειτα τῶν
[3, 69]	πολεμίοις ἐκώλυσε, διὰ τῶν ὑπηρετῶν	καὶ	σαλπιγκτῶν ἀνακαλούμενος. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι
[3, 2]	τοῖς κατ´ Αἴγαιον καὶ Καρίαν	καὶ	Σάμον, Ἀντίοχος δὲ τοῖς κατὰ
[3, 23]	τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου τῆς Λιβύης	καὶ	Σαρδόνα καὶ Σικελίαν, ἧς ἐπάρχουσι
[3, 24]	συνθήκαις τὰ μὲν κατὰ Λιβύην	καὶ	Σαρδόνα προσεπιτείνουσιν ἐξιδιαζόμενοι καὶ πάσας
[3, 61]	δυσδίοδος ὑπάρχει στρατοπέδοις. πλειόνων δὲ	καὶ	σαφεστέρως ἀεὶ προσαγγελλόντων, ἐθαύμαζε καὶ
[3, 36]	ὑπολαμβάνοντες ἐν παντὶ πρὸς γνῶσιν	καὶ	σαφήνειαν αὐτοτελὲς εἶναι τοῦτο τὸ
[3, 39]	ἑξακοσίους· {ταῦτα γὰρ νῦν βεβημάτισται	καὶ	σεσημείωται κατὰ σταδίους ὀκτὼ διὰ
[3, 61]	τοιούτοις ὢν διαλογισμοῖς, ὡς ἐπυνθάνετο	καὶ	σεσῶσθαι καὶ πολιορκεῖν αὐτὸν ἤδη
[3, 3]	τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ καὶ Λιβύῃ	καὶ	Σικελίᾳ πράξεις Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων
[3, 23]	ἀκρωτηρίου τῆς Λιβύης καὶ Σαρδόνα	καὶ	Σικελίαν, ἧς ἐπάρχουσι Καρχηδόνιοι, κατ´
[3, 32]	ταῖς μὲν κατὰ τὴν Ἰταλίαν	καὶ	Σικελίαν καὶ Λιβύην πράξεσιν ἀπὸ
[3, 75]	προκειμένων τόπων, πέμποντες εἰς Σαρδόνα	καὶ	Σικελίαν στρατόπεδα, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 27]	ἐγγράπτων ἦν ταῦτα· ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους	(καὶ	Σικελίας ἁπάσης καὶ) τῶν νήσων
[3, 27]	ἁπασῶν τῶν κειμένων Ἰταλίας μεταξὺ	καὶ	Σικελίας. τὴν ἀσφάλειαν ὑπάρχειν παρ´
[3, 2]	μὴ μόνον ἀνακτήσασθαι τὴν Ἰταλιωτῶν	καὶ	Σικελιωτῶν δυναστείαν, ἔτι δὲ τὴν
[3, 51]	δὲ τὸ μέλλον ἔσχε μὲν	καὶ	σίτου καὶ θρεμμάτων ἐπὶ δυεῖν
[3, 49]	τὴν καλουμένην Νῆσον, χώραν πολύοχλον	καὶ	σιτοφόρον, ἔχουσαν δὲ τὴν προσηγορίαν
[3, 48]	φανείη στρατηγὸς ἀλογιστότερος Ἀννίβου, τίς	καὶ	σκαιότερος ἡγεμών, ὃς τοσούτων ἡγούμενος
[3, 28]	δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, λοιπὸν διευκρινῆσαι	καὶ	σκέψασθαι περὶ τοῦ κατ´ Ἀννίβαν
[3, 72]	τοὺς Νομάδας ἀποχωρεῖν μὲν εὐχερῶς	καὶ	σποράδην, ἐπικεῖσθαι δὲ πάλιν ἐκ
[3, 43]	ἀτάκτως ἐκ τοῦ χάρακος ἐξεχέοντο	καὶ	σποράδην, πεπεισμένοι κωλύειν εὐχερῶς τὴν
[3, 5]	(δὲ) τὸ κάλλος πολλοὺς κατεγγυηθήσεσθαι	καὶ	σπουδάσειν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν αὐτήν.
[3, 79]	~Ἀννίβας δ´ ἐπιμελῶς ἐξητακὼς τεναγώδεις	καὶ	στερεοὺς ὑπάρχοντας τοὺς κατὰ τὴν
[3, 52]	δόλῳ συνήντων αὐτῷ, θαλλοὺς ἔχοντες	καὶ	στεφάνους· τοῦτο γὰρ σχεδὸν πᾶσι
[3, 37]	Λιβύη κεῖται μὲν μεταξὺ Νείλου	καὶ	στηλῶν Ἡρακλείων, τοῦ δὲ περιέχοντος
[3, 69]	παρ´ αὑτοῦ συνεγγίσαντας τῷ χάρακι	καὶ	στῆναι μὲν ἐκ μεταβολῆς ἠνάγκασε,
[3, 97]	πόλεμον αὔξειν, προχειρισάμενοι ναῦς εἴκοσι	καὶ	στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Πόπλιον Σκιπίωνα κατὰ
[3, 47]	τοιαύτας ὥστε μὴ οἷον ἵππους	καὶ	στρατόπεδα, σὺν δὲ τούτοις ἐλέφαντας,
[3, 66]	δὲ Πόπλιος περαιωθεὶς τὸν Πάδον	καὶ	στρατοπεδεύσας περὶ πόλιν Πλακεντίαν, ἥτις
[3, 108]	μηδ´ ἑωρακότας τοὺς ἀνταγωνιστὰς παρατάττεσθαι	καὶ	συγκαταβαίνειν εἰς τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους.
[3, 32]	παραλείπειν, ὧν ἐκ παραθέσεως συνθεωρουμένων	καὶ	συγκρινομένων ἀλλοιοτέρας ἕκαστα τυγχάνει δοκιμασίας
[3, 93]	ζῷα, παρατρέχοντας παρὰ τὰ πλάγια	καὶ	συγκρούοντας ἅμα τῶν ὑπερδεξίων ἀντέχεσθαι
[3, 46]	πολύν, ἕως ἐπιβάλλοντες ἐξωμοίωσαν, ὁμαλὴν	καὶ	σύγχρουν ποιοῦντες τῇ διὰ τῆς
[3, 89]	δὲ χρόνῳ πάντας ἠνάγκασε παρομολογῆσαι	καὶ	συγχωρεῖν ὡς οὔτε νουνεχέστερον οὔτε
[3, 42]	διάβασιν. εἰς οὓς ἀποβλέπων Ἀννίβας	καὶ	συλλογιζόμενος ἐκ τῶν παρόντων ὡς
[3, 61]	περὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν,	καὶ	συλλογιζόμενος τόν τε πλοῦν τὸν
[3, 51]	ταραχήν. εἰς ἃ βλέπων Ἀννίβας	καὶ	συλλογιζόμενος ὡς οὐδὲ τοῖς διαφυγοῦσι
[3, 81]	ἃ δὴ καὶ τότε προϊδόμενος	καὶ	συλλογισάμενος Ἀννίβας περὶ τοῦ τῶν
[3, 67]	σχετλιάζων ἐπὶ τῷ γεγονότι παρασπονδήματι	καὶ	συλλογισάμενος ὅτι πάλαι τῶν Κελτῶν
[3, 6]	ἐπανελθεῖν. ἐξ ὧν Φίλιππος κατανοήσας	καὶ	συλλογισάμενος τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν καὶ
[3, 81]	χειρώσηταί τις κατὰ τὰς ἐπιβολὰς	καὶ	συλλογισμούς, αὐτανδρὶ γίνεται πολλάκις κρατεῖν
[3, 111]	ὅτι καλεῖ τὰ πράγματα μάχεσθαι	καὶ	συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις, εὐλαβούμενος δὲ
[3, 107]	διανοίαις, (οἱ δ´) ἐβουλεύσαντο μάχεσθαι	καὶ	συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις. τοῖς μὲν
[3, 44]	διεσφάλθαι, κατακολουθήσαντας τῇ ´κείνου γνώμῃ	καὶ	συμβουλίᾳ. τούτοις δ´ ἑξῆς εὐθαρσεῖς
[3, 97]	τῇ τῶν ἐπὶ τάδε φιλίᾳ	καὶ	συμμαχίᾳ τότε διέβησαν καὶ τότε
[3, 29]	μηδὲν ἐν ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις	καὶ	συμμαχίαις, ὑπάρχειν τε τὴν ἀσφάλειαν
[3, 34]	καὶ τὴν τῶν Κελτῶν εὔνοιαν	καὶ	συμμαχίαν. εὐθύμως δὲ τῶν ὄχλων
[3, 60]	πρῶτον αὐτοὺς εἰς φιλίαν προυκαλεῖτο	καὶ	συμμαχίαν· οὐχ ὑπακουόντων δὲ περιστρατοπεδεύσας
[3, 67]	αὐτῶν ὑπὲρ μὲν τῆς φιλίας	καὶ	συμμαχίας ἔθετο πρὸς τοὺς παρόντας
[3, 29]	τινες ἐπιτήδειοι φανῶσιν αὐτοῖς φίλοι	καὶ	σύμμαχοι, οὐδὲ μὴν προσλαβόντες εἰς
[3, 34]	προειρημένους ἀφικέσθαι τόπους καὶ συνεργοῖς	καὶ	συμμάχοις χρήσασθαι Κελτοῖς εἰς τὴν
[3, 31]	τῆς πατρίδος ἀδικουμένης βοηθοὺς εὕροι	καὶ	συμμάχους, εἴτε κτήσασθαί τι καὶ
[3, 41]	χιλιάρχων ποίοις χρηστέον τῶν τόπων	καὶ	συμμικτέον τοῖς ὑπεναντίοις· τριακοσίους δὲ
[3, 94]	ἐπαπέστειλέ τινας τῶν Ἰβήρων, οἳ	καὶ	συμμίξαντες κατέβαλον μὲν τῶν Ῥωμαίων
[3, 97]	ὃς καὶ παραγενόμενος εἰς Ἰβηρίαν	καὶ	συμμίξας τἀδελφῷ μεγάλην παρεῖχε χρείαν
[3, 99]	ἐπὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδον	καὶ	συμμίξας τισὶ τῶν συστρατευομένων ἐκείνοις
[3, 49]	καὶ παρακαλοῦντος εἰς τὸ συμπρᾶξαι	καὶ	συμπεριποιῆσαι τὴν ἀρχὴν αὐτῷ, ὑπήκουσε,
[3, 73]	διὰ τῶν διαστημάτων τοὺς προκινδυνεύοντας	καὶ	συμπεσεῖν τὰ βαρέα τῶν ὅπλων
[3, 86]	τι μέρος τῶν ἱππέων. οἳ	καὶ	συμπεσόντες τοῖς περὶ τὸν Γάιον
[3, 69]	ἐκ μεταβολῆς ἠνάγκασε, διώκειν δὲ	καὶ	συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις ἐκώλυσε, διὰ
[3, 72]	τὴν ἵππον ἐξαπέστελλε, προστάξας ἔχεσθαι	καὶ	συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις. ἑξῆς δὲ
[3, 90]	ὁδὸν ἀπέχοντες, ἐγγίζειν γε μὴν	καὶ	συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις οὐχ οἷοί
[3, 93]	προκαταλαμβάνειν τὰς ἀκρωρείας, ἵνα παραβοηθῶσι	καὶ	συμπλέκωνται τοῖς πολεμίοις, ἐάν που
[3, 112]	Ῥώμην προσπεπτωκότος ὅτι παραστρατοπεδεύουσιν ἀλλήλοις	καὶ	συμπλοκαὶ γίνονται τῶν προκινδυνευόντων ἀν´
[3, 106]	καιροῦ περίστασιν, ἀκροβολισμοὶ δὲ μόνον	καὶ	συμπλοκαὶ κατὰ μέρος ἐγίνοντο πλείους,
[3, 51]	διὰ τὴν τῶν προειρημένων κραυγὴν	καὶ	συμπλοκήν. ἐπεὶ δὲ τοὺς μὲν
[3, 107]	μικροῖς πρότερον χρόνοις ἀνδρωδῶς ἅμα	καὶ	συμφερόντως δοκεῖν κεχειρικέναι τὸν πρὸς
[3, 40]	ἐποιησάμεθα. παρακαλέσαντες δὲ τοὺς Ἴνσομβρας	καὶ	συμφρονήσαντες κατὰ τὴν προγεγενημένην ὀργὴν
[3, 41]	συστήσας μετ´ αὐτῶν καθηγεμόνας ἅμα	καὶ	συναγωνιστὰς Κελτούς, οἳ παρὰ τοῖς
[3, 108]	καὶ παραγενόμενοι πρὸς τὰς δυνάμεις	καὶ	συναθροίσαντες τὰ πλήθη τήν τε
[3, 52]	δύ´ ἡμέραις, συναθροισθέντες οἱ προειρημένοι	καὶ	συνακολουθήσαντες ἐπιτίθενται, φάραγγά τινα δύσβατον
[3, 21]	ὁμολογοῦντας δὲ κοινωνεῖν (τῆς ἀδικίας	καὶ	συναναδέχεσθαι τὸν πόλεμον. οἱ μὲν)
[3, 92]	πολεμίους ἀπειληφέναι, σπεύδειν ᾤοντο δεῖν	καὶ	συνάπτειν εἰς τὰ πεδία καὶ
[3, 84]	πορείας εἰς τὸν αὐλῶνα προσδέξασθαι	καὶ	συνάπτειν πρὸς αὐτὸν ἤδη τὴν
[3, 53]	παραδόξως ἀναδραμεῖν τοῖς στίβοις ἑπόμενα	καὶ	συνάψαι πρὸς τὴν παρεμβολήν. ~τῆς
[3, 68]	ὑπὲρ τῶν ὅλων ἐλπίδας. ὅθεν	καὶ	συνάψαντος τοῦ Τεβερίου καὶ τῶν
[3, 11]	ἐμβαλεῖν πρὸς τὸν Ἀντίοχον. ὃ	καὶ	συνέβη γενέσθαι. προβαίνοντος γὰρ τοῦ
[3, 50]	τῆς πρὸς τὰς Ἄλπεις ἀναβολῆς,	καὶ	συνέβη μεγίστοις αὐτὸν περιπεσεῖν κινδύνοις.
[3, 84]	τῶν πλαγίων αὐτοῖς προσέπιπτον. διὸ	καὶ	συνέβη τοὺς πλείστους ἐν αὐτῷ
[3, 50]	ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν προῆγεν ἐμφανῶς	καὶ	συνεγγίσας ταῖς δυσχωρίαις οὐ μακρὰν
[3, 102]	τῆς ἡμέρας ἐξῆγε τὴν δύναμιν	καὶ	συνεγγίσας τῇ παρεμβολῇ τῶν Καρχηδονίων
[3, 89]	τοὺς ὑπεναντίους, ἐξαγαγὼν τὴν δύναμιν	καὶ	συνεγγίσας τῷ τῶν Ῥωμαίων χάρακι
[3, 61]	τὸν Πάδον μετὰ τῶν δυνάμεων	καὶ	σύνεγγυς εἶναι, τὸ μὲν πρῶτον
[3, 101]	μεταξὺ τῶν στρατοπέδων, ὃς εὐκαίρως	καὶ	σύνεγγυς ἐπέκειτο τῇ τῶν πολεμίων
[3, 49]	αὐτῷ χρείας. διὸ καὶ συνεπιθέμενος	καὶ	συνεκβαλὼν τὸν ἕτερον πολλῆς ἐπικουρίας
[3, 78]	ὠφελείας, ἔκρινε τὴν ταχίστην ἀναζευγνύειν	καὶ	συνεκπληροῦν τὰς τῶν δυνάμεων ὁρμάς.
[3, 118]	Ἀννίβαν. καὶ γὰρ ὥσπερ ἐπιμετρούσης	καὶ	συνεπαγωνιζομένης τοῖς γεγονόσι τῆς τύχης,
[3, 49]	παρὸν ἐσομένης αὐτῷ χρείας. διὸ	καὶ	συνεπιθέμενος καὶ συνεκβαλὼν τὸν ἕτερον
[3, 43]	πρώτους ἀποβαίνοντας συνίστα καὶ παρεκάλει	καὶ	συνεπλέκετο τοῖς βαρβάροις. οἱ δὲ
[3, 34]	εἰς τοὺς προειρημένους ἀφικέσθαι τόπους	καὶ	συνεργοῖς καὶ συμμάχοις χρήσασθαι Κελτοῖς
[3, 55]	ταύτην διαπατήσαντες ἐπὶ τὴν ὑποκάτω	καὶ	συνεστηκυῖαν ἐπιβαῖεν, οὐκέτι διέκοπτον, ἀλλ´
[3, 90]	τοῦ χάρακος, ἅθρους δ´ ἀεὶ	καὶ	συνεστραμμένους τηρῶν ἐφήδρευε τοῖς τόποις
[3, 60]	ἑαυτοὺς ὁλοσχερῶς διὰ τὴν ἔνδειαν	καὶ	συνέχειαν τῶν πόνων. οὔτε (γὰρ)
[3, 83]	πλευρὰς ἑκατέρας βουνοὺς ἔχοντος ὑψηλοὺς	καὶ	συνεχεῖς, παρὰ δὲ τὰς εἰς
[3, 91]	δὲ πλεῖον ὄρεσι μεγάλοις πάντῃ	καὶ	συνεχέσι περιέχεται, δι´ ὧν εἰσβολαὶ
[3, 106]	μέρος ἀκροβολισμοὺς ὡς ἐνεργοτάτους ποιεῖσθαι	καὶ	συνεχεστάτους χάριν τοῦ γυμνάζειν καὶ
[3, 36]	(τι) τῶν προειρημένων εἰς γνωρίμους	καὶ	συνήθεις ἐπινοίας ἐμπίπτομεν ὑπὲρ τῶν
[3, 79]	ἅτε καὶ φερέκακοι πάντες ὄντες	καὶ	συνήθεις ταῖς τοιαύταις ταλαιπωρίαις. οἱ
[3, 75]	παρεμβολὴν ἐκ τῆς μάχης ἀνακεχωρηκέναι	καὶ	συνηθροῖσθαι πάντας εἰς τὰς πόλεις
[3, 65]	ἅμα δὲ τῷ πλησιάζειν αὑτοῖς	καὶ	συνιδεῖν τὸν κονιορτὸν ἐξαιρόμενον εὐθέως
[3, 105]	τὸν Ἀννίβαν καταπλαγέντες τὴν ἀκεραιότητα	καὶ	σύνταξιν τῶν παραβεβοηθηκότων στρατοπέδων ἀπέστησαν
[3, 1]	τοὺς προειρημένους πολέμους, καταστροφὴν δὲ	καὶ	συντέλειαν τὴν κατάλυσιν τῆς ἐν
[3, 19]	τὴν ἔφοδον τῶν Ἰλλυριῶν ἐνεργὸν	καὶ	συντεταγμένην ἀντέπεσαν ταῖς σπείραις καταπληκτικῶς.
[3, 115]	ἑπόμενοί γε τούτοις οἱ Ῥωμαῖοι	καὶ	συντρέχοντες ἐπὶ τὰ μέσα καὶ
[3, 52]	πολεμίους αὐτούς, συγκατένευσε τοῖς λεγομένοις	καὶ	συνυπεκρίθη τίθεσθαι φιλίαν πρὸς αὐτούς.
[3, 92]	τοῦ συνάψαι τοῖς τόποις ἔσπευδε	καὶ	συνυπεκρίνετο τοῖς προθύμως καὶ φιλοκινδύνως
[3, 31]	τὸ παρὸν ἀεί πως ἁρμοζόμενοι	καὶ	συνυποκρινόμενοι τοιαῦτα καὶ λέγουσι καὶ
[3, 74]	ἐπιφανείας ὑπὸ τῶν εὐζώνων, ἐτράπησαν	καὶ	συνωθοῦντο κατὰ τὸν διωγμὸν πρὸς
[3, 38]	καὶ τῇ διανοίᾳ χρὴ συνδιανεύειν	καὶ	συρρέπειν ἐπὶ τοὺς τόπους ἀεὶ
[3, 60]	διακεκλεικότων, ἡσυχίαν ἦγον· τινὲς δὲ	καὶ	συστρατεύειν ἠναγκάζοντο τοῖς Ῥωμαίοις. εἰς
[3, 66]	καὶ φίλοι γίνεσθαι καὶ χορηγεῖν	καὶ	συστρατεύειν τοῖς Καρχηδονίοις. ἀποδεξάμενος δὲ
[3, 74]	τὸν ποταμὸν καὶ τὴν ἐπιφορὰν	καὶ	συστροφὴν τοῦ κατὰ κεφαλὴν ὄμβρου.
[3, 54]	πᾶν τὸ παραπεσὸν τῆς ὁδοῦ	καὶ	σφαλὲν ἐφέρετο κατὰ τῶν κρημνῶν.
[3, 68]	ἐμπεσόντες ταύτην ἐνεπίμπρασαν. ὃ δὴ	καὶ	σφόδρα συνήνεγκε τοῖς Ῥωμαίοις, ὡς
[3, 49]	δ´ ὄρη δυσπρόσοδα καὶ δυσέμβολα	καὶ	σχεδὸν ὡς εἰπεῖν ἀπρόσιτα. πρὸς
[3, 17]	κύριος δὲ γενόμενος χρημάτων πολλῶν	καὶ	σωμάτων καὶ κατασκευῆς τὰ μὲν
[3, 20]	τῶν συγγραμμάτων οἷα γράφει Χαιρέας	καὶ	Σωσύλος οὐδὲν ἂν δέοι πλέον
[3, 96]	Ῥωμαῖοι τολμηρῶς συνεγγίσαντες τῇ γῇ	καὶ	τὰ δυνάμενα κινεῖσθαι τῶν πλοίων
[3, 107]	δὲ τοὺς ἡμίσεις τῶν συμμάχων	καὶ	τὰ δύο στρατόπεδα δόντες ἑκατέρῳ
[3, 30]	ἐπέτρεψαν, καίπερ ἐγγὺς ὄντων αὐτῶν	καὶ	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἤδη
[3, 13]	μεγαλοψύχως δὲ χρησάμενος τοῖς ὑποταττομένοις	καὶ	τὰ μὲν δοὺς τῶν ὀψωνίων
[3, 77]	προθυμίαν ἐνειργάσατο πρὸς τὸ μέλλον.	~Καὶ	τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν
[3, 99]	παῖδας πρὸς τὰς ἐπικειμένας ἐπιβολάς.	καὶ	τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν
[3, 115]	γὰρ ἅμα συνέβαινε τὰ κέρατα	καὶ	τὰ μέσα συμπίπτειν, ἀλλὰ πρῶτα
[3, 32]	τά τ´ ἐπιγινόμενα τοῖς ἔργοις	καὶ	τὰ παρεπόμενα καὶ μάλιστα (τὰ)
[3, 49]	καὶ τῶν ὅπλων τὰ παλαιὰ	καὶ	τὰ πεπονηκότα πάντα διαλλάξας ἐκαινοποίησε
[3, 48]	καθ´ αὑτὸν πραγμάτων. ὁμοίως δὲ	καὶ	τὰ περὶ τῆς ἐρημίας, ἔτι
[3, 37]	ποταμός. ἀπὸ δὲ τοῦ Νάρβωνος	καὶ	τὰ περὶ τοῦτον Κελτοὶ νέμονται
[3, 89]	τότε περιεστῶσι καιροῖς. ταχὺ δὲ	καὶ	τὰ πράγματα προσεμαρτύρησε τοῖς λογισμοῖς
[3, 55]	γὰρ Ἄλπεων τὰ μὲν ἄκρα	καὶ	τὰ πρὸς τὰς ὑπερβολὰς ἀνήκοντα
[3, 106]	πρὸς τοὺς ὁλοσχερεῖς ἀγῶνας, τῷ	καὶ	τὰ πρότερον αὐτοῖς συμπτώματα δοκεῖν
[3, 109]	δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις ποιήσατε διότι	καὶ	τὰ πρότερον ἐλαττώματα γέγονεν οὐ
[3, 30]	εἰ δὲ τὴν Σαρδόνος ἀφαίρεσιν	καὶ	τὰ σὺν ταύτῃ χρήματα, πάντως
[3, 109]	λείπεσθαι καὶ τοῦ νικᾶν διαφορὰν	καὶ	τὰ συνεξακολουθοῦντα τούτοις, οὕτως ἑαυτοὺς
[3, 60]	ἀνεκτᾶτο καὶ τὰς ψυχὰς ἅμα	καὶ	τὰ σώματα τῶν ἀνδρῶν, ὁμοίως
[3, 82]	πόλιν ἔχων τὴν προσαγορευομένην Κυρτώνιον	καὶ	τὰ ταύτης ὄρη, δεξιὰν δὲ
[3, 100]	δὲ πλείστας οἰκίας ἀκεραίους διεφύλαξε	καὶ	τὰ τείχη, βουλόμενος σιτοβολίοις χρήσασθαι
[3, 55]	τρισὶ κακοπαθήσας διήγαγε τὰ θηρία.	καὶ	τάδε συνέβαινε κακῶς ὑπὸ τοῦ
[3, 71]	εἰς τὴν ἐνέδραν, συστήσας ὁδηγοὺς	καὶ	τἀδελφῷ διαταξάμενος περὶ τοῦ καιροῦ
[3, 73]	ἂν τῷ πλήθει πολὺ διαφέροντες	καὶ	ταῖς ἀκμαῖς αὐτῶν τε καὶ
[3, 18]	δὲ καὶ ταῖς χορηγίαις ἐξηρτῦσθαι	καὶ	ταῖς ἄλλαις παρασκευαῖς, ὑφεωρᾶτο μὴ
[3, 60]	διέφθειρεν. οἵ γε μὴν σωθέντες	καὶ	ταῖς ἐπιφανείαις καὶ τῇ λοιπῇ
[3, 15]	ἀλογίας καὶ θυμοῦ βιαίου· διὸ	καὶ	ταῖς μὲν ἀληθιναῖς αἰτίαις οὐκ
[3, 95]	τῆς παραχειμασίας ἡθροικὼς δύναμιν ἀνέζευξε·	καὶ	ταῖς μὲν ναυσὶ παρὰ τὴν
[3, 18]	ἐπὶ τῇ τῆς Διμάλης ὀχυρότητι	καὶ	ταῖς παρασκευαῖς, ἔτι δὲ τῷ
[3, 62]	βαρεῖς καὶ τῷ λιμῷ συνέσχηντο,	καὶ	ταῖς πληγαῖς αὐτῶν τὰ σώματα
[3, 98]	τοὺς ὁμήρους ἀποκαταστήσῃ τοῖς γονεῦσι	καὶ	ταῖς πόλεσιν, ἐκλύσειν μὲν αὐτὸν
[3, 60]	καὶ τῇ τῶν ἐπιτηδείων σπάνει	καὶ	ταῖς τῶν σωμάτων ἀθεραπευσίαις κακῶς
[3, 18]	εἰς αὐτὴν ἡθροῖσθαι, πρὸς δὲ	καὶ	ταῖς χορηγίαις ἐξηρτῦσθαι καὶ ταῖς
[3, 87]	ταῦτα διὰ τῶν ἑλῶν πορείας	καὶ	ταλαιπωρίας ἐπεγεγόνει σχεδὸν ἅπασι τοῖς
[3, 51]	ὑποζυγίων καὶ τῶν ἵππων μόλις	καὶ	ταλαιπώρως διήνυε τὰς δυσχωρίας, αὐτὸς
[3, 79]	βάθος τῶν ἑλῶν, ἐπιπόνως δὲ	καὶ	ταλαιπώρως ὑπέμενον τὴν κακοπάθειαν, ἄπειροι
[3, 113]	Ἰβήρων καὶ Κελτῶν τάγματα προῆγε	καὶ	τἄλλα τούτοις ἐκ τοῦ κατὰ
[3, 37]	στήλας στόμα. Νείλου μὲν οὖν	καὶ	Τανάιδος μεταξὺ τὴν Ἀσίαν κεῖσθαι
[3, 92]	οἱ κατὰ τὸ στρατόπεδον χιλίαρχοι	καὶ	ταξίαρχοι νομίζοντες ἐν καλῷ τοὺς
[3, 36]	ἡ τοῦ περιέχοντος ἡμᾶς διαίρεσις	καὶ	τάξις, καθ´ ἣν πάντες, ὧν
[3, 19]	κατόπιν· καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες θόρυβον	καὶ	ταραχὴν οὐ μικρὰν ἐν τοῖς
[3, 75]	παρ´ αὑτοῖς στρατόπεδα. παρῆγον δὲ	καὶ	τὰς ἀγορὰς τὰς μὲν εἰς
[3, 1]	ἀνώτερον βύβλῳ δεδηλώκαμεν· ὁμοίως δὲ	καὶ	τὰς αἰτίας, δι´ ἃς ἀναδραμόντες
[3, 1]	δὲ πειρασόμεθα τοὺς προειρημένους πολέμους	καὶ	τὰς αἰτίας, ἐξ ὧν ἐγένοντο
[3, 35]	πεζοὺς μυρίους ἱππεῖς δὲ χιλίους	καὶ	τὰς ἀποσκευὰς ἀπέλιπε τούτῳ τῶν
[3, 18]	τὴν Διμάλην ἀξιόχρεων φρουρὰν εἰσέπεμψε	καὶ	τὰς ἁρμοζούσας ταύτης χορηγίας, ἐκ
[3, 93]	Κελτοὺς ἧκε πρὸς τὰ στενὰ	καὶ	τὰς διεκβολάς. ~τῶν δὲ Ῥωμαίων
[3, 64]	γὰρ ἂν ἀπολιπὼν τὸν στόλον	καὶ	τὰς ἐν Ἰβηρίᾳ πράξεις, ἐφ´
[3, 78]	γὰρ τὴν ἀθεσίαν τῶν Κελτῶν	καὶ	τὰς ἐπιβουλὰς τὰς περὶ τὸ
[3, 91]	πλέοντες εἰς Ἰταλίαν. περιέχουσι δὲ	καὶ	τὰς ἐπιφανεστάτας καὶ καλλίστας πόλεις
[3, 78]	ἐχρῆτο συνεχῶς μετατιθέμενος· ὁμοίως δὲ	καὶ	τὰς ἐσθῆτας μετελάμβανε τὰς καθηκούσας
[3, 59]	τούτου χάριν ὑπεδεξάμεθα τοὺς κινδύνους	{καὶ	τὰς κακοπαθείας} τοὺς συμβάντας ἡμῖν
[3, 4]	τε τοὺς κατ´ ἰδίαν βίους	καὶ	τὰς κοινὰς πολιτείας. δῆλον γὰρ
[3, 107]	ταύτην συνέβαινε τόν τε σῖτον	καὶ	τὰς λοιπὰς χορηγίας ἁθροίζεσθαι τοῖς
[3, 48]	ἡγεμών, ὃς τοσούτων ἡγούμενος δυνάμεων	καὶ	τὰς μεγίστας ἐλπίδας ἔχων ἐν
[3, 68]	παρεμβολὴν ἀνεδέχετο μὲν τὸν Τεβέριον	καὶ	τὰς μετ´ ἐκείνου δυνάμεις, ἐθεράπευε
[3, 32]	τὸν Φιλιππικόν, ἀδύνατον, εἰ μὴ	καὶ	τὰς παρατάξεις τις ἀναγινώσκων αὐτὰς
[3, 83]	τὴν παρά τε τὴν λίμνην	καὶ	τὰς παρωρείας φέρουσαν εἰς τὸν
[3, 3]	συγκεφαλαιωσόμεθα τὴν ὅλην διήγησιν ἅμα	καὶ	τὰς πράξεις, ἐπὶ πᾶσιν ἐξηγησάμενοι
[3, 26]	εἰ δὲ παρὰ τοὺς ὅρκους	καὶ	τὰς συνθήκας ὑπολαμβάνει τις αὐτοὺς
[3, 49]	μὲν θάλαττα τὴν μίαν πλευρὰν	καὶ	τὰς τῶν ποταμῶν ῥύσεις ἐπιζεύγνυσι,
[3, 46]	τοῦ χώματος τά τε θηρία	καὶ	τὰς ὑπ´ αὐτοῖς σχεδίας. οὗ
[3, 62]	οὖν ἀκούσαντες οἱ νεανίσκοι ταῦτα	καὶ	τὰς χεῖρας ἐξαίροντες εὔχοντο τοῖς
[3, 2]	καταλελειμμένου παιδὸς ἀρχῆς ἤρξαντο κακοπραγμονεῖν	καὶ	τὰς χεῖρας ἐπιβάλλειν Φίλιππος μὲν
[3, 60]	Ἀννίβας τῆς ἐπιμελείας αὐτῶν ἀνεκτᾶτο	καὶ	τὰς ψυχὰς ἅμα καὶ τὰ
[3, 87]	ἀνεκτήσατο δὲ τά τε σώματα	καὶ	τὰς ψυχὰς τῶν στρατιωτῶν· μετακαθώπλισε
[3, 25]	οὕτως ὡς ὅδε λίθος νῦν.	καὶ	ταῦτ´ εἰπὼν ῥίπτει τὸν λίθον
[3, 55]	πάροδον ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ	καὶ	ταῦτα μὲν εὐθέως διαγαγὼν καὶ
[3, 59]	τούτοις γνώριμα ποιήσωμεν τοῖς Ἕλλησι	καὶ	ταῦτα τὰ μέρη τῆς οἰκουμένης.
[3, 91]	πεδίων λέγεται λόγος· προσαγορεύεται δὲ	καὶ	ταῦτα Φλεγραῖα, καθάπερ καὶ ἕτερα
[3, 78]	ὁλοσχερεῖς διαφορὰς τῶν ἡλικιῶν ἐπιπρεπείαις,	καὶ	ταύταις ἐχρῆτο συνεχῶς μετατιθέμενος· ὁμοίως
[3, 54]	Καρχηδονίων στρατηγός· ἐπιγενομένης δὲ χιόνος	καὶ	ταύτην ἀδύνατον ποιούσης τὴν πορείαν,
[3, 114]	εἶχε χρείαν τὴν ἐκ καταφορᾶς,	καὶ	ταύτην ἐξ ἀποστάσεως. ἐναλλὰξ (δὲ)
[3, 86]	τὴν πόλιν ὡσανεὶ φλεγμαίνοντος, ἐπιγενομένης	καὶ	ταύτης τῆς περιπετείας οὐ μόνον
[3, 97]	ἀντιποιεῖσθαι τῶν πέραν πραγμάτων, μεγάλα	καὶ	ταὐτομάτου συνεργήσαντος σφίσι πρὸς τοὺς
[3, 63]	ἐπ´ ἐκείνων τὸν μὲν νικήσαντα	καὶ	τεθνεῶτα πάντες ἐμακάριζον τοὺς δὲ
[3, 109]	αὐτῶν καὶ πατρίδος καὶ γυναικῶν	καὶ	τέκνων ὁ κίνδυνος συνέστηκεν, καὶ
[3, 19]	τόλμαν κεκτημένος, ἀλόγιστον δὲ ταύτην	καὶ	τελέως ἄκριτον. διὸ καὶ τὴν
[3, 106]	ἥκιστα γεγονέναι διὰ τὸ νεοσυλλόγοις	καὶ	τελέως ἀνασκήτοις κεχρῆσθαι τοῖς στρατοπέδοις.
[3, 79]	ἐπενεχθείσης ὀφθαλμίας αὐτῷ, δι´ ἣν	καὶ	τέλος ἐστερήθη τῆς μιᾶς ὄψεως,
[3, 58]	τρόπῳ καὶ καταφρονήσαντα τῆς παραδοξολογίας	καὶ	τερατείας ἑαυτοῦ χάριν προτιμῆσαι τὴν
[3, 112]	τότε διὰ στόματος, σημείων δὲ	καὶ	τεράτων πᾶν μὲν ἱερόν, πᾶσα
[3, 45]	καὶ Κελτῶν εἰς ἑκατὸν ἱππεῖς	καὶ	τετταράκοντα διαφθαρῆναι, τῶν δὲ Νομάδων
[3, 16]	τὸ πρῶτον ἔτος τῆς ἑκατοστῆς	καὶ	τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος. ~Ἀννίβας δὲ μετὰ
[3, 1]	περὶ ὧν ἀπὸ τῆς ἑκατοστῆς	καὶ	τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος ἀρξάμενοι τοιάνδε τινὰ
[3, 43]	τοὺς ἵππους νέοντας, τρεῖς ἅμα	καὶ	τέτταρας τοῖς ἀγωγεῦσιν ἑνὸς ἀνδρὸς
[3, 87]	πελέκεις ἀκολουθοῦσι, τούτῳ δ´ εἴκοσι	καὶ	τέτταρες, κἀκεῖνοι μὲν ἐν πολλοῖς
[3, 81]	τοῦ τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος, ἀγνοεῖ	καὶ	τετύφωται. καθάπερ γὰρ ἐπὶ τῶν
[3, 4]	καὶ μὴν οὐδὲ τὰς ἐμπειρίας	καὶ	τέχνας αὐτῆς ἕνεκα τῆς ἐπιστήμης
[3, 48]	καιροῖς, τοὺς δὲ τόπους κατωπτευκέναι	καὶ	τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων αὐτοὶ
[3, 38]	κατὰ τὴν ἔνδειξιν ὑποδεικνύμενον, οὕτως	καὶ	τῇ διανοίᾳ χρὴ συνδιανεύειν καὶ
[3, 60]	μὴν σωθέντες καὶ ταῖς ἐπιφανείαις	καὶ	τῇ λοιπῇ διαθέσει διὰ τὴν
[3, 63]	γὰρ χρησαμένων αὐτῶν τῷ λογισμῷ	καὶ	τῇ προθέσει ταύτῃ, καὶ τὸ
[3, 60]	τὸ σύμπαν αὐτῷ στρατόπεδον, ἀλλὰ	καὶ	τῇ τῶν ἐπιτηδείων σπάνει καὶ
[3, 81]	τὰ περὶ τοὺς πέλας ἁμαρτήματα	καὶ	τῇδέ που προσιέναι τοῖς ὑπεναντίοις,
[3, 108]	νεωστὶ γεγονότων συμπτωμάτων· ὧδε γὰρ	καὶ	τῇδέ που συνέβαινε διατετράφθαι καὶ
[3, 88]	καὶ καταφθείρας τήν τε Πραιτεττιανὴν	καὶ	τὴν Ἀδριανὴν ἔτι δὲ τὴν
[3, 49]	Ἰταλίαν πορείαν διὰ τὸ πλῆθος	καὶ	τὴν ἀθεσίαν τῶν κατοικούντων τοὺς
[3, 86]	κατ´ ἐνιαυτὸν ἀγωγὴν τῶν πραγμάτων	καὶ	τὴν αἵρεσιν τῶν ἀρχόντων μειζόνως
[3, 6]	πολλοῦ γε δεῖν, εἰ μὴ	καὶ	τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς τὴν
[3, 40]	τὰς καταγραφὰς ἐγίνοντο τῶν στρατοπέδων	καὶ	τὴν ἄλλην παρασκευήν, ἔσπευσαν ἐπὶ
[3, 3]	πόλεμον. οὗ δηλώσαντες τὰς αἰτίας	καὶ	τὴν Ἀντιόχου διάβασιν εἰς τὴν
[3, 69]	οἱ Κελτοὶ σὺν τοῖς Νομάσι	καὶ	τὴν ἀποχώρησιν ἐπὶ τὸν ἑαυτῶν
[3, 91]	εἰκὸς ἠρικέναι διὰ τὸ κάλλος	καὶ	τὴν ἀρετὴν αὐτῶν. ἅμα δὲ
[3, 34]	αὐτὸν ἀποστελλομένους· σαφῶς γὰρ ἐξητάκει	καὶ	τὴν ἀρετὴν τῆς ὑπὸ τὰς
[3, 1]	δυναστείαν ἐγένετο, τούτου δ´ ἔχοντος	καὶ	τὴν ἀρχὴν γνωριζομένην καὶ τὸν
[3, 8]	ἅμα τῷ κατὰ Ζακανθαίους ἀδικήματι	καὶ	τὴν Ἀσδρούβου πλεονεξίαν καὶ φιλαρχίαν
[3, 6]	τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν καὶ ῥᾳθυμίαν	καὶ	τὴν αὑτοῦ καὶ Μακεδόνων εὐεξίαν
[3, 57]	εἰς μάχην. ~Ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ	καὶ	τὴν διήγησιν καὶ τοὺς ἡγεμόνας
[3, 64]	λοιποὺς ἠχρειωκότα διὰ τὸ μῆκος	καὶ	τὴν δυσχέρειαν τῆς ὁδοῦ. δι´
[3, 107]	χειρίζειν. ~Τὸν μὲν οὖν χειμῶνα	καὶ	τὴν ἐαρινὴν ὥραν διέμειναν ἀντιστρατοπεδεύοντες
[3, 33]	καὶ τὸν πόλεμον αὐτοῖς ἔφη	καὶ	τὴν εἰρήνην φέρειν· ἐκβαλὼν οὖν,
[3, 19]	θερείας εἰς τὴν Ῥώμην ἐπανῆλθεν	καὶ	τὴν εἴσοδον ἐποιήσατο μετὰ θριάμβου
[3, 92]	ποιεῖσθαι τὴν ἐπάνοδον ᾗπερ ἐποιήσατο	καὶ	τὴν εἴσοδον, καὶ θεωρῶν τοὺς
[3, 115]	δεξιοῦ κέρατος κλίναντες ἐπ´ ἀσπίδα	καὶ	τὴν ἐμβολὴν ἐκ δόρατος ποιούμενοι
[3, 81]	διὰ τὰς τῶν ἀφροδισίων ὁρμὰς	καὶ	τὴν ἐν τούτοις ἔκπληξιν οὐ
[3, 59]	κατ´ Ἰβηρίαν, ἔτι δὲ Γαλατίαν	καὶ	τὴν ἔξωθεν ταύταις ταῖς χώραις
[3, 74]	κωλυόμενοι δὲ διὰ τὸν ποταμὸν	καὶ	τὴν ἐπιφορὰν καὶ συστροφὴν τοῦ
[3, 47]	εὐχερῶς ἂν διελθεῖν, ὁμοίως δὲ	καὶ	τὴν ἔρημον τοιαύτην τινὰ περὶ
[3, 32]	μαθεῖν τοῦ μόνον ἀκοῦσαι, τοσούτῳ	καὶ	τὴν ἡμετέραν ἱστορίαν ὑπολαμβάνω διαφέρειν
[3, 70]	τῇ πίστει, τῶν Καρχηδονίων ἀπραγούντων	καὶ	τὴν ἡσυχίαν ἀναγκαζομένων ἄγειν, ἀλλὰ
[3, 3]	Ἐπιφανοῦς καὶ τὸν Περσικὸν πόλεμον	καὶ	τὴν κατάλυσιν τῆς ἐν Μακεδονίᾳ
[3, 19]	ταύτην καὶ τελέως ἄκριτον. διὸ	καὶ	τὴν καταστροφὴν παραπλησίαν αὐτῷ συνέβη
[3, 94]	διὰ τῶν στενῶν μετ´ ἀσφαλείας	καὶ	τὴν λείαν, λελοιπότων τοὺς τόπους
[3, 72]	πεζακοντιστὰς εἰς ἑξακισχιλίους· ἐκίνει δὲ	καὶ	τὴν λοιπὴν δύναμιν ἐκ τοῦ
[3, 92]	δίχα διαιρεῖ τὰ προειρημένα πεδία.	καὶ	τὴν μὲν παρεμβολὴν ἐκ τοῦ
[3, 76]	ἐπὶ ταὐτὸ τήν τε πεζὴν	καὶ	τὴν ναυτικὴν στρατιὰν ἐν Ταρράκωνι
[3, 33]	καὶ τὸ ἔθνος αὐτῶν προσαγορεύουσι	καὶ	τὴν νῆσον. τῶν δὲ προειρημένων
[3, 52]	ἐξήτασε φιλοτίμως τὴν ἐπίνοιαν αὐτῶν	καὶ	τὴν ὅλην ἐπιβολήν. τῶν δὲ
[3, 50]	κατασκέψασθαι τὴν τῶν ὑπεναντίων ἐπίνοιαν	καὶ	τὴν ὅλην ὑπόθεσιν. ὧν πραξάντων
[3, 104]	τῶν ἡγεμόνων πρὸς ἀλλήλους φιλοτιμίαν	καὶ	τὴν ὁρμὴν καὶ τὴν φιλοδοξίαν
[3, 90]	δύνασθαι τὰς λείας. κατέδραμον δὲ	καὶ	τὴν Οὐενοαντανήν, Ῥωμαίων ἀποικίαν ὑπάρχουσαν·
[3, 92]	τόπον, ἐν ᾧ δυνήσεται ποιήσασθαι	καὶ	τὴν παραχειμασίαν, ἵνα μὴ μόνον
[3, 75]	δὲ πυνθανόμενοι τοὺς μὲν Καρχηδονίους	καὶ	τὴν παρεμβολὴν τὴν αὑτῶν τηρεῖν
[3, 95]	τοῦ στόλου ναύαρχον. ἅμα δὲ	καὶ	τὴν πεζὴν ἐκ τῆς παραχειμασίας
[3, 1]	οὖν καθόλου τῆς ὑποθέσεως ἔμφασιν	καὶ	τὴν περιγραφὴν ἤδη δεδηλώκαμεν. τῶν
[3, 4]	καὶ καταστρέφειν ἅμα τὴν διήγησιν	καὶ	τὴν πραγματείαν ἐπὶ τὰς τελευταίας
[3, 61]	καὶ κατεπέπληκτο τὴν ὅλην ἐπιβολὴν	καὶ	τὴν πρᾶξιν τοῦ στρατηγοῦ. τὸ
[3, 26]	μόνον τὴν Μεσσηνίων πόλιν ἀλλὰ	καὶ	τὴν Ῥηγίνων παρεσπόνδησαν, εἰκότως ἂν
[3, 86]	οὐ μόνον τὸ πλῆθος, ἀλλὰ	καὶ	τὴν σύγκλητον αὐτὴν συνέβη διατραπῆναι.
[3, 81]	ἐπειδὴ πολλοὶ μὲν διὰ ῥᾳθυμίαν	καὶ	τὴν σύμπασαν ἀργίαν οὐ μόνον
[3, 64]	παρεμβολῆς, τόν τε στρατηγὸν αὐτῶν	καὶ	τὴν σύμπασαν δύναμιν ἐπιγνόντας τὴν
[3, 116]	κατὰ δὲ τὸν τούτων φόνον	καὶ	τὴν συμπλοκὴν οἱ Νομάδες ἑπόμενοι
[3, 1]	γνωριζομένην καὶ τὸν χρόνον ὡρισμένον	καὶ	τὴν συντέλειαν ὁμολογουμένην, χρήσιμον ἡγούμεθ´
[3, 34]	ἐπιβολήν. ἀφικομένων δὲ τῶν ἀγγέλων	καὶ	τήν τε τῶν Κελτῶν βούλησιν
[3, 52]	τῶν δὲ φασκόντων καλῶς εἰδέναι	καὶ	τὴν τῆς πόλεως ἅλωσιν καὶ
[3, 98]	ὄνομα, κατὰ μὲν τὴν δόξαν	καὶ	τὴν τοῦ βίου περίστασιν οὐδενὸς
[3, 32]	ἐκεῖνοι γράφουσιν ὑπολαμβάνει σαφῶς ἐπεγνωκέναι	καὶ	τὴν τοῦ πολέμου τοῦ σύμπαντος
[3, 70]	ἀρρωστεῖν· ὅμως δὲ βουλόμενος προσλαβέσθαι	καὶ	τὴν τοῦ συνάρχοντος γνώμην ἐποιεῖτο
[3, 52]	καὶ τὴν τῆς πόλεως ἅλωσιν	καὶ	τὴν τῶν ἐγχειρησάντων αὐτὸν ἀδικεῖν
[3, 34]	χώρας ἀρετήν, εἰς ἣν ἀφίξονται,	καὶ	τὴν τῶν Κελτῶν εὔνοιαν καὶ
[3, 48]	ἀρετήν, εἰς ἣν ἐπεβάλετο καθιέναι,	καὶ	τὴν τῶν ὄχλων ἀλλοτριότητα πρὸς
[3, 86]	τε τῶν Ὄμβρων καλουμένην χώραν	καὶ	τὴν τῶν Πικέντων ἧκεν δεκαταῖος
[3, 13]	~Καρχηδόνιοι γὰρ βαρέως μὲν ἔφερον	καὶ	τὴν ὑπὲρ Σικελίας ἧτταν, συνεπέτεινε
[3, 104]	ἀλλήλους φιλοτιμίαν καὶ τὴν ὁρμὴν	καὶ	τὴν φιλοδοξίαν τοῦ Μάρκου. διόπερ
[3, 77]	Ἰταλιώταις, ὁμοίως δὲ τὰς πόλεις	καὶ	τὴν χώραν, ἣν ὑπὸ Ῥωμαίων
[3, 88]	πλῆθος ἐξεθεράπευσε τὴν καχεξίαν αὐτῶν	καὶ	τὴν ψώραν, παραπλησίως δὲ καὶ
[3, 26]	χειρός. ~Τούτων δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων,	καὶ	τηρουμένων (τῶν) συνθηκῶν ἔτι νῦν
[3, 50]	τὰς μὲν ἡμέρας ἐπιμελῶς παρευτακτοῦσι	καὶ	τηροῦσι τοὺς τόπους οἱ πολέμιοι,
[3, 107]	συνέβαινε κατεσκάφθαι, τῆς παρασκευῆς δὲ	καὶ	τῆς ἄκρας τότε καταληφθείσης, οὐ
[3, 106]	Ἀννίβου στρατευομένοις. πρόνοιαν δ´ ἐποιήσαντο	καὶ	τῆς ἀνακομιδῆς τοῦ παραχειμάζοντος ἐν
[3, 87]	τόποις, ὑπό τε τοῦ ψύχους	καὶ	τῆς ἀνηλειψίας, ἔτι δὲ τῆς
[3, 19]	τὴν εἴσοδον ἐποιήσατο μετὰ θριάμβου	καὶ	τῆς ἁπάσης εὐδοξίας. ἐδόκει γὰρ
[3, 5]	Συρίᾳ βασιλείας ἅμα τοῦ βίου	καὶ	τῆς ἀρχῆς ἐστερήθη, συστραφέντων ἐπ´
[3, 38]	μέρος λόγον ἀποδώσομεν. ~καθάπερ δὲ	καὶ	τῆς Ἀσίας καὶ τῆς Λιβύης,
[3, 3]	τοῦ Ταύρου κατοικοῦντας βαρβαρικῶν φόβων	καὶ	τῆς Γαλατῶν παρανομίας. μετὰ δὲ
[3, 35]	πρὸς Ῥωμαίους εὔνοιαν. ἀπεμέρισε δὲ	καὶ	τῆς δυνάμεως ἧς εἶχε τῷ
[3, 105]	πόδας αὐτοῦ μετὰ τῶν ἱππέων	καὶ	τῆς δυνάμεως, ταχέως συνέβη καὶ
[3, 72]	στρατόπεδον ὑπό τε τοῦ ψύχους	καὶ	τῆς ἐνδείας, ὡς ἂν ἤδη
[3, 37]	ὑπό τε τῆς καθ´ ἡμᾶς	καὶ	τῆς ἔξω θαλάττης, καλεῖται δὲ
[3, 66]	ἕως μὲν τοῦ πρώτου ποταμοῦ	καὶ	τῆς ἐπὶ τούτῳ γεφύρας ἠκολούθει,
[3, 74]	Κελτῶν· ὑπὸ δὲ τῶν ὄμβρων	καὶ	τῆς ἐπιγινομένης χιόνος οὕτως διετίθεντο
[3, 65]	τότε συνεπατήθησαν ὑπὸ τοῦ πλήθους	καὶ	τῆς ἐπιφορᾶς τῶν Νομάδων· οἱ
[3, 51]	εἰς τὴν πόλιν. ~οὗ συμβάντος	καὶ	τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης, οἱ βάρβαροι
[3, 72]	τῆς ὥρας περὶ χειμερινὰς τροπὰς	καὶ	τῆς ἡμέρας νιφετώδους καὶ ψυχρᾶς
[3, 72]	τῆς ἐνδείας, ὡς ἂν ἤδη	καὶ	τῆς ἡμέρας προβαινούσης. οἱ δὲ
[3, 39]	Ἡρακλείους στήλας πόρον ὁμοίως ἐκεκρατήκεισαν	καὶ	τῆς Ἰβηρίας ἁπάσης ἕως τῆς
[3, 38]	~καθάπερ δὲ καὶ τῆς Ἀσίας	καὶ	τῆς Λιβύης, καθὸ συνάπτουσιν ἀλλήλαις
[3, 105]	παραβεβοηθηκότων στρατοπέδων ἀπέστησαν τοῦ διωγμοῦ	καὶ	τῆς μάχης. τοῖς μὲν οὖν
[3, 118]	νικήσαντες μετὰ ταῦτα Καρχηδονίους, ἀλλὰ	καὶ	τῆς οἰκουμένης ἁπάσης ἐγκρατεῖς ἐγένοντο
[3, 12]	μέντοι γε δυσμενείας τῆς Ἀμίλκου	καὶ	τῆς ὅλης προθέσεως ὁμολογούμενον θετέον
[3, 84]	γενόμενοι δ´ ἐπὶ τῶν ἄκρων,	καὶ	τῆς ὀμίχλης ἤδη πεπτωκυίας συνέντες
[3, 103]	τῆς τε τοῦ πλήθους εὐνοίας	καὶ	τῆς παρὰ τοῦ δήμου δεδομένης
[3, 84]	κατὰ πορείαν μεταξὺ τῆς λίμνης	καὶ	τῆς παρωρείας ἐν τοῖς στενοῖς
[3, 108]	καιρῷ κρίνειν τὰ ὅλα γενναίως	καὶ	τῆς πατρίδος ἀξίως. οἳ καὶ
[3, 4]	ἢ καλῶν ἢ συμφερόντων. διὸ	καὶ	τῆς πραγματείας ταύτης τοῦτ´ ἔσται
[3, 116]	ἔτος ὕπατοι γεγονότες, ἄνδρες ἀγαθοὶ	καὶ	τῆς Ῥώμης ἄξιοι γενόμενοι κατὰ
[3, 2]	αὐτοὶ καὶ παραδόξους ἐλπίδας, ὡς	καὶ	τῆς Ῥώμης αὐτῆς ἐξ ἐφόδου
[3, 118]	δ´ εἶχον ἐλπίδας ἐξ ἐφόδου	καὶ	τῆς Ῥώμης αὐτῆς ἔσεσθαι κύριοι·
[3, 105]	μὲν μεταξὺ τόπον τοῦ βουνοῦ	καὶ	τῆς σφετέρας παρεμβολῆς διετάφρευσαν, περὶ
[3, 57]	μὴν περὶ τῶν Βρεττανικῶν νήσων	καὶ	τῆς τοῦ καττιτέρου κατασκευῆς, ἔτι
[3, 104]	τινος ὑπεροχῆς μεταξὺ τῆς αὐτοῦ	καὶ	τῆς τοῦ Μάρκου στρατοπεδείας δυναμένης
[3, 69]	γενόμενος δὲ κύριος τῆς φρουρᾶς	καὶ	τῆς τοῦ σίτου παραθέσεως τούτῳ
[3, 54]	κακοποιούντων, ὑπὸ δὲ τῶν τόπων	καὶ	τῆς χιόνος οὐ πολλῷ λείποντας
[3, 71]	ποτὲ δὲ κάλαμοι καὶ πτέρεις	καί	τι γένος ἀκανθῶν, οὐ μόνον
[3, 81]	πῶς δυνατὸν ἐφικέσθαι τοῦ σκοποῦ	καὶ	τί γυμνὸν ἢ ποῖον ἔξοπλον
[3, 11]	στρατείαν. ἀσμένως δὲ κατανεύσαντος αὐτοῦ	καί	τι καὶ προσαξιώσαντος παιδικῶς, λαβόμενον
[3, 86]	ἐξαποστέλλει Μαάρβαν ἔχοντα τοὺς λογχοφόρους	καί	τι μέρος τῶν ἱππέων. οἳ
[3, 85]	διενοεῖτο περὶ τοῦ μέλλοντος πῶς	καὶ	τί πρακτέονἑκάστοις εἴη. ~Κατὰ δὲ
[3, 44]	ποῦ καὶ πόσοι τυγχάνουσιν ὄντες	καὶ	τί πράττουσιν οἱ πολέμιοι. κατὰ
[3, 3]	ὡς ἐπράχθη καὶ διὰ τίνων	καὶ	τί τὸ τέλος ἔσχεν, τούτῳ
[3, 58]	δεόντως. ~Διότι μὲν οὖν, εἰ	καί	τι τῶν τῆς ἱστορίας μερῶν
[3, 91]	μὲν πρὸς τὰς ἄρκτους Καληνοὶ	καὶ	Τιανῖται κατοικοῦσι, τὰ δὲ πρὸς
[3, 32]	πράξεσιν ἀπὸ τῶν κατὰ Πύρρον	{καὶ	Τίμαιον συγγραφέων καὶ καιρῶν ἐξηγήσεως}
[3, 20]	πολεμητέον ἢ τοὐναντίον; πῶς δὲ	καὶ	τίνα τρόπον ἅμα μὲν τὴν
[3, 2]	τὰς περὶ τὴν Αἴγυπτον ταραχὰς	καὶ	τίνα τρόπον Πτολεμαίου τοῦ βασιλέως
[3, 71]	συναγαγών, ὄντας φερεκάκους διαφερόντως, παρεκάλεσε	καί	τινας δωρεὰς ἐπαγγειλάμενος τοῖς ἀνδραγαθήσασι
[3, 36]	ἂν εἴη πόθεν ὁρμήσας Ἀννίβας	καὶ	τίνας καὶ πόσους διελθὼν τόπους
[3, 35]	ποιησάμενος δὲ πάντας ὑφ´ ἑαυτὸν	καί	τινας πόλεις κατὰ κράτος ἑλών,
[3, 95]	τὴν χρείαν. εὐγενῶς γάρ, εἰ	καί	τινες ἕτεροι, κεκοινωνήκασι Ῥωμαίοις πραγμάτων
[3, 93]	καὶ πῶς χρήσεται τοῖς τόποις	καὶ	τίνες καὶ πόθεν πρῶτον ἐγχειρήσουσι
[3, 19]	οἱ περὶ τὸν Δημήτριον ἐτράπησαν·	καὶ	τινὲς μὲν αὐτῶν ἔφυγον ὡς
[3, 4]	ἄλλων ἀποδοχὰς καὶ διαλήψεις, πόσαι	καὶ	τίνες ὑπῆρχον περὶ τῶν ἡγουμένων,
[3, 31]	τὸ διὰ τί καὶ πῶς	καὶ	τίνος χάριν ἐπράχθη τὸ πραχθὲν
[3, 82]	δεινὸν ἡγούμενος τὸ γινόμενον. διὸ	καὶ	τινῶν οἰομένων δεῖν μὴ προχείρως
[3, 116]	κατὰ τὸν ἔσχατον καιρόν, εἰ	καί	τις ἕτερος, ποιήσας. οἱ δὲ
[3, 58]	οἱ κατὰ γῆν. ἀλλ´ εἰ	καί	τις ἢ κατ´ ἀνάγκην ἢ
[3, 23]	κατ´ ἐμπορίαν πλεῖν Ῥωμαίοις ἔξεστι,	καὶ	τὸ δίκαιον ὑπισχνοῦνται βεβαιώσειν οἱ
[3, 33]	δὲ τῆς χρείας ταύτης συνωνύμως	καὶ	τὸ ἔθνος αὐτῶν προσαγορεύουσι καὶ
[3, 81]	καὶ βίους ἀναστάτους πεποιήκασιν, ἀλλὰ	καὶ	τὸ ζῆν αὑτῶν ἀφῄρηνται μετ´
[3, 37]	τε Τάναϊς ποταμὸς καὶ Νεῖλος	καὶ	τὸ καθ´ Ἡρακλέους στήλας στόμα.
[3, 6]	ἔτι δὲ καὶ τὸ μέγεθος	καὶ	τὸ κάλλος τῶν ἐσομένων ἄθλων
[3, 100]	ἐν τῇ περὶ τὴν Λουκαρίαν	καὶ	τὸ καλούμενον Γερούνιον χώρᾳ, πρὸς
[3, 96]	αὖθις εἰς τὸ Λιλύβαιον κατῆρε.	καὶ	τὸ λοιπὸν οὗτος μὲν αὐτοῦ
[3, 44]	χώρας γενναιότης, εἰς ἣν ἀφίξονται,	καὶ	τὸ μέγεθος, ἔτι δὲ τῶν
[3, 6]	ἐν τοῖς πολεμικοῖς, ἔτι δὲ	καὶ	τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος
[3, 95]	δὲ τὸ πλῆθος τῶν δυνάμεων	καὶ	τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς τὸ
[3, 32]	ἡμετέραν πραγματείαν διὰ τὸ πλῆθος	καὶ	τὸ μέγεθος τῶν βύβλων ἀγνοεῖν
[3, 46]	διασωθῆναι. διὰ γὰρ τὴν δύναμιν	καὶ	τὸ μέγεθος τῶν προβοσκίδων ἐξαίροντες
[3, 34]	τοὺς πολέμους τῶν ἀνδρῶν τόλμαν,	καὶ	τὸ μέγιστον, τὴν ὑπάρχουσαν δυσμένειαν
[3, 96]	πεπεισμένος, πολὺ δὲ καθυστερῶν ἀπέγνω.	καὶ	τὸ μὲν πρῶτον τῆς Σικελίας
[3, 63]	λογισμῷ καὶ τῇ προθέσει ταύτῃ,	καὶ	τὸ νικᾶν ἅμα καὶ τὸ
[3, 55]	τοῖν μεροῖν ὑλοφόρα καὶ δενδροφόρα	καὶ	τὸ ὅλον οἰκήσιμ´ ἔστιν. ~Ἀννίβας
[3, 61]	ἐν Ἰταλίᾳ, κατεπέπληκτο τὴν τόλμαν	καὶ	τὸ παράβολον τἀνδρός. τὸ δ´
[3, 4]	μέγεθος τῶν ἐν αὐτῇ πράξεων	καὶ	τὸ παράδοξον τῶν συμβαινόντων, τὸ
[3, 1]	συντέλειαν ὁμολογουμένην, χρήσιμον ἡγούμεθ´ εἶναι	καὶ	τὸ περὶ τῶν μεγίστων ἐν
[3, 59]	συνεπιστῆσαι περὶ τῶν προειρημένων, ἐπειδὴ	καὶ	τὸ πλεῖον τούτου χάριν ὑπεδεξάμεθα
[3, 74]	οἱ δὲ διαφυγόντες τῶν πεζῶν	καὶ	τὸ πλεῖστον μέρος τῶν ἱππέων
[3, 106]	κατὰ τὴν ἐκείνων γνώμην· διὸ	καὶ	τὸ πλείω γράφειν ὑπὲρ αὐτῶν
[3, 14]	διὰ τὸ μέγεθος τῆς πόλεως	καὶ	τὸ πλῆθος, ἔτι δὲ τὴν
[3, 34]	περὶ τὸν Πάδον ποταμὸν χώρας	καὶ	τὸ πλῆθος τῶν κατοικούντων αὐτήν,
[3, 76]	τὴν μεσόγαιον· πολὺ γὰρ ἤδη	καὶ	τὸ συμμαχικὸν ἡθροίκει τῶν Ἰβήρων.
[3, 33]	φάσκοντες. οἱ μὲν οὖν πρέσβεις	καὶ	τὸ συνέδριον ἐπὶ τούτοις ἐχωρίσθησαν.
[3, 63]	ταύτῃ, καὶ τὸ νικᾶν ἅμα	καὶ	τὸ σῴζεσθαι προδήλως σφίσι συνεξακολουθήσειν.
[3, 109]	ἐχόντων ταῖς προγεγενημέναις μάχαις, εἰκὸς	καὶ	τὸ τέλος ἐναντίον ἐκβήσεσθαι τοῦ
[3, 5]	συμπολιτείας ἀποστάντων, ἅμα τὴν ἀρχὴν	καὶ	τὸ τέλος ἔσχε τὸ κοινὸν
[3, 22]	κατάλυσιν, ὑφ´ ὧν συνέβη καθιερωθῆναι	καὶ	τὸ τοῦ Διὸς ἱερὸν τοῦ
[3, 56]	τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία	καὶ	τὸ τῶν Ἰνσόμβρων ἔθνος, ἔχων
[3, 73]	οἵ τε λογχοφόροι τῶν Καρχηδονίων	καὶ	τὸ τῶν Νομάδων πλῆθος ὑπεραίροντες
[3, 13]	ἐπάνω προεῖπον, τὰ κατὰ Σαρδόνα	καὶ	τὸ τῶν τελευταῖον συντεθέντων χρημάτων
[3, 109]	περιστάσεις. τότε μὲν οὖν ταῦτα	καὶ	τοιαῦτα παρακαλέσας ὁ Λεύκιος διαφῆκε
[3, 41]	(οἷς) οὕτως καταπληκτικῶς ἐπεβάλετο πολεμεῖν	καὶ	τοιαύτας ἐποιεῖτο παρασκευὰς ἐν τῷ
[3, 1]	περιέχεσθαι δ´ ἐν τούτῳ τηλικαύτας	καὶ	τοιαύτας πράξεις, ὅσας οὐδεὶς τῶν
[3, 87]	τοῖς ἀνδράσιν ὁ λεγόμενος λιμόψωρος	καὶ	τοιαύτη καχεξία. διὸ γενόμενος ἐγκρατὴς
[3, 41]	Ἀννίβου παρουσίαν ἐν τούτοις ἦν	καὶ	τοιαύτην εἰλήφει διέξοδον, οἵαν ἔν
[3, 70]	ἤλπιζε τοῖς κοινοῖς πράγμασιν. διὸ	καὶ	τοιούτοις χρώμενος λογισμοῖς μένειν ἠξίου
[3, 46]	καὶ μένειν ἠναγκάζετο κατὰ χώραν.	καὶ	τοιούτῳ δὴ τρόπῳ προσαρμοζομένων ἀεὶ
[3, 49]	κρατήσαντος· οὐ γὰρ μόνον σίτῳ	καὶ	τοῖς ἄλλοις ἐπιτηδείοις ἀφθόνως ἐχορήγησε
[3, 87]	ἅπασι τοῖς ἵπποις, ὁμοίως δὲ	καὶ	τοῖς ἀνδράσιν ὁ λεγόμενος λιμόψωρος
[3, 35]	τοῖς τε κατὰ τὴν Λιβύην	καὶ	τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ πράγμασι, παραγενομένης
[3, 87]	ἐπικουρεῖν καὶ τοῖς ἐν Ἰταλίᾳ	καὶ	τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ πράγμασι. Ῥωμαῖοι
[3, 106]	τῷ Λιλυβαίῳ στόλου, διεπέμψαντο δὲ	καὶ	τοῖς ἐν Ἰβηρίᾳ στρατηγοῖς πάντα
[3, 87]	τοῦ κατὰ πάντα τρόπον ἐπικουρεῖν	καὶ	τοῖς ἐν Ἰταλίᾳ καὶ τοῖς
[3, 35]	μὲν στρατευομένοις, οὐχ ἧττον δὲ	καὶ	τοῖς ἐν οἴκῳ μένουσι τῶν
[3, 78]	αἰφνιδίως ἰδοῦσι δύσγνωστος ἦν, ἀλλὰ	καὶ	τοῖς ἐν συνηθείᾳ γεγονόσιν. Θεωρῶν
[3, 61]	τἀνδρός. τὸ δ´ αὐτὸ συνέβαινεν	καὶ	τοῖς ἐν τῇ Ῥώμῃ πεπονθέναι
[3, 44]	καὶ προθυμίαν ἐμφαίνοντος, ἐπαινέσας αὐτοὺς	καὶ	τοῖς θεοῖς ὑπὲρ ἁπάντων εὐξάμενος
[3, 14]	δὲ συγχρησαμένου συναγωνιστῇ τῷ ποταμῷ	καὶ	τοῖς θηρίοις οἷς εἶχε περὶ
[3, 101]	μὴ χεῖρον δὲ τοῖς ὑποζυγίοις	καὶ	τοῖς ἵπποις· εἶχε γὰρ τὰς
[3, 55]	ταλαιπωρίας. τοῖς μὲν οὖν ὑποζυγίοις	καὶ	τοῖς ἵπποις ἱκανὴν ἐποίησε πάροδον
[3, 22]	τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ Καρχηδονίοις	καὶ	τοῖς Καρχηδονίων συμμάχοις· μὴ πλεῖν
[3, 94]	πολλὴν ἀπορίαν παρεστακὼς ταῖς πόλεσι	καὶ	τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἀνθρώποις.
[3, 46]	οἷς προσήρτηντο πρὸς τὰς ἄλλας,	καὶ	τοῖς λέμβοις ἐπισπασάμενοι τὰ ῥύματα
[3, 35]	ἐλπίδα τῆς εἰς οἶκον ἐπανόδου	καὶ	τοῖς μεθ´ ἑαυτοῦ μὲν στρατευομένοις,
[3, 53]	ἀντιπαράγοντες οἱ βάρβαροι ταῖς παρωρείαις	καὶ	τοῖς μὲν τὰς πέτρας ἐπικυλίοντες
[3, 29]	συμμάχοις, καὶ τοῖς οὖσι τότε	καὶ	τοῖς μετὰ ταῦτα προσληφθησομένοις, τὴν
[3, 93]	περισυρεῖν, ὡς δὲ τὸ πολὺ	καὶ	τοῖς ὅλοις πέρας ἐπιθήσειν διὰ
[3, 105]	καὶ πάντων ταῖς τε διανοίαις	καὶ	τοῖς ὄμμασι περιεσπασμένων περὶ τοὺς
[3, 29]	ὅτι πᾶσι τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις,	καὶ	τοῖς οὖσι τότε καὶ τοῖς
[3, 67]	τῇ τε τῶν τόπων ὀχυρότητι	καὶ	τοῖς παροικοῦσι τῶν συμμάχων. ~Ἀννίβας
[3, 96]	ἐξέταττον δυνάμεις παρὰ τὸν αἰγιαλὸν	καὶ	τοῖς πληρώμασι παρήγγελλον ἐμβαίνειν εἰς
[3, 63]	τῶν ἀντιταξαμένων. ὅταν δὲ δὴ	καὶ	τοῖς πολεμίοις συμβαίνῃ τὴν ἐναντίαν
[3, 22]	ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις	καὶ	τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ Καρχηδονίοις
[3, 24]	ἐπὶ τοῖσδε φιλίαν εἶναι Ῥωμαίοις	καὶ	τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ Καρχηδονίων
[3, 100]	μέρει τήν τε στρατοπεδείαν ἐτήρει	καὶ	τοῖς σιτολογοῦσι παρεφήδρευε κατὰ τόπους.
[3, 71]	Καρχηδονίων στρατηγὸς κοινολογηθεὶς Μάγωνι τἀδελφῷ	καὶ	τοῖς συνέδροις περὶ τοῦ μέλλοντος
[3, 24]	καὶ Τυρίων καὶ Ἰτυκαίων δήμῳ	καὶ	τοῖς τούτων συμμάχοις. τοῦ Καλοῦ
[3, 105]	ἤδη Φαβίῳ προσεῖχον τὸν νοῦν	καὶ	τοῖς ὑπὸ τούτου παραγγελλομένοις. οἱ
[3, 53]	πολεμίων χωρισθέντων, συνάψας τοῖς ἱππεῦσι	καὶ	τοῖς ὑποζυγίοις προῆγε πρὸς τὰς
[3, 19]	βίου μέρος, ἀνὴρ θράσος μὲν	καὶ	τόλμαν κεκτημένος, ἀλόγιστον δὲ ταύτην
[3, 92]	δὲ κατεπέπληκτο μὲν τὴν ἐπιβολὴν	καὶ	τόλμαν τῶν ὑπεναντίων, τοσούτῳ δὲ
[3, 47]	Ἀννίβαν ἀμίμητόν τινα παρεισάγοντες στρατηγὸν	καὶ	τόλμῃ καὶ προνοίᾳ τοῦτον ὁμολογουμένως
[3, 61]	Ἀννίβαν δυνάμεσιν ἀλλοφύλοις· εἰ δὲ	καὶ	τολμήσαι, καταφθαρήσεσθαι προδήλως αὐτὸν ὑπελάμβανεν.
[3, 1]	αὑτῶν πραγματείας τόν τε συμμαχικὸν	καὶ	τὸν Ἀννιβιακόν, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 6]	τοῦ πρὸς τοὺς Πέρσας πολέμου	καὶ	τὸν Ἀντιόχου κατάπλουν εἰς Δημητριάδα
[3, 12]	τε τὸν τῆς θυγατρὸς ἄνδρα	καὶ	τὸν αὑτοῦ κατὰ φύσιν υἱὸν
[3, 115]	καὶ συντρέχοντες ἐπὶ τὰ μέσα	καὶ	τὸν εἴκοντα τόπον τῶν πολεμίων
[3, 118]	τοῦ φόβου κατέχοντος τὴν πόλιν,	καὶ	τὸν εἰς τὴν Γαλατίαν στρατηγὸν
[3, 31]	δὲ τἀναντία τούτων. ἐξ ὧν	καὶ	τὸν ἐλεήσοντα καὶ τὸν συνοργιούμενον,
[3, 25]	ἐπὶ δὲ τούτων τὸν Ἄρην	καὶ	τὸν Ἐνυάλιον. ἔστι δὲ τὸ
[3, 82]	πλῆθος τῶν ἱππέων, μάλιστα δὲ	καὶ	τὸν ἕτερον ὕπατον προσλαβεῖν καὶ
[3, 15]	αὐτοὺς ἐν τῇ σφετέρᾳ πίστει—	καὶ	τὸν Ἴβηρα ποταμὸν μὴ διαβαίνειν
[3, 24]	ἐν αἷς προσπεριειλήφασι Καρχηδόνιοι Τυρίους	καὶ	τὸν Ἰτυκαίων δῆμον. πρόσκειται δὲ
[3, 115]	τῶν κεράτων ἐπὶ τὰ μέσα	καὶ	τὸν κινδυνεύοντα τόπον· οὐ γὰρ
[3, 49]	καὶ παραγενόμενος ἐνεβίβαζε τὰς δυνάμεις.	καὶ	τὸν μὲν ἀδελφὸν ἐξέπεμπεν ἐπὶ
[3, 61]	πρὸς ταύτην βεβουλευμένων τὴν ἔννοιαν,	καὶ	τὸν μὲν ἕνα τῶν στρατηγῶν
[3, 103]	τοῦ προεστῶτος εὐλάβειαν γεγονέναι. διὸ	καὶ	τὸν μὲν Φάβιον ᾐτιῶντο καὶ
[3, 3]	καὶ Γαλάτας πολέμους, ὁμοίως δὲ	καὶ	τὸν μετ´ Ἀριαράθου πρὸς Φαρνάκην.
[3, 3]	εἰς Αἴγυπτον τοῦ κληθέντος Ἐπιφανοῦς	καὶ	τὸν Περσικὸν πόλεμον καὶ τὴν
[3, 97]	Ἰβηρίαν, ἀλλ´ ἐνίστασθαι τοῖς Καρχηδονίοις	καὶ	τὸν πόλεμον αὔξειν, προχειρισάμενοι ναῦς
[3, 33]	τῷ συνεδρίῳ τὸν κόλπον ἐνταῦθα	καὶ	τὸν πόλεμον αὐτοῖς ἔφη καὶ
[3, 57]	διήγησιν καὶ τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρων	καὶ	τὸν πόλεμον εἰς Ἰταλίαν ἠγάγομεν,
[3, 61]	αὐτῶν ἐλπίδων. ~Προθέμενος δὲ ταῦτα	καὶ	τὸν Πόπλιον ἀκούων ἤδη διαβεβηκέναι
[3, 97]	πόλεμον ἐξαπέστειλαν τάς τε ναῦς	καὶ	τὸν Πόπλιον. ὃς καὶ παραγενόμενος
[3, 61]	τὸ δὲ παραπλήσιον συνέβαινε πάσχειν	καὶ	τὸν Πόπλιον· τὰς μὲν γὰρ
[3, 97]	χορηγίαν· ὁμοῦ γὰρ αὐτοῖς συνέβαινε	καὶ	τὸν στόλον ποιεῖσθαι τὸν παράπλουν.
[3, 31]	ἐξ ὧν καὶ τὸν ἐλεήσοντα	καὶ	τὸν συνοργιούμενον, ἔτι δὲ τὸν
[3, 54]	κατοικούντων αὐτὰ Γαλατῶν, ἅμα δὲ	καὶ	τὸν τῆς Ῥώμης αὐτῆς τόπον
[3, 76]	τε τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸν Ἄννωνα	καὶ	τὸν τῶν Ἰβήρων Ἀνδοβάλην ἔλαβε.
[3, 84]	ἀπώλλυντο παραδόξως. ἐν ᾧ καιρῷ	καὶ	τὸν Φλαμίνιον αὐτὸν δυσχρηστούμενον καὶ
[3, 1]	ἔχοντος καὶ τὴν ἀρχὴν γνωριζομένην	καὶ	τὸν χρόνον ὡρισμένον καὶ τὴν
[3, 99]	ἀπηλλάγη, συνθέμενος ἡμέραν καὶ καιρὸν	καὶ	τόπον, ἐν ᾧ δεήσει τοὺς
[3, 57]	αὐτῶν μνήμην, ἀλλὰ κατ´ ἰδίαν	καὶ	τόπον καὶ καιρὸν ἀπονείμαντες τῷ
[3, 99]	ἧκε πρὸς τὸν τεταγμένον καιρὸν	καὶ	τόπον καὶ πάντας ἐνεχείρισε τοὺς
[3, 8]	μειρακίου γεγονότα τῆς ἐκείνου προαιρέσεως	καὶ	τότε διαδεξάμενον τὰ κατὰ τὴν
[3, 117]	τοῖς Καρχηδονίοις εἰς τὸ νικᾶν	καὶ	τότε καὶ πρὸ τοῦ (τοῦ)
[3, 99]	τὸν Βώστορα συγκαταθέσθαι τοῖς λεγομένοις.	~καὶ	τότε μὲν ἐπανῆλθε, ταξάμενος ἡμέραν,
[3, 99]	εἰς τοὺς τυχόντας ἐπεπτώκει κινδύνους.	καὶ	τότε μέν, ἤδη τῆς ὥρας
[3, 117]	μέρη τὴν μάχην Ἀννίβας ἔκρινε,	καὶ	τότε παραβοηθήσας καὶ τρεψάμενος συνέκλεισε
[3, 86]	ἐν ταῖς τῶν πόλεων καταλήψεσι,	καὶ	τότε παράγγελμά τι δεδομένον ἦν
[3, 81]	κρατεῖν τῶν ἀντιταττομένων. ἃ δὴ	καὶ	τότε προϊδόμενος καὶ συλλογισάμενος Ἀννίβας
[3, 97]	φιλίᾳ καὶ συμμαχίᾳ τότε διέβησαν	καὶ	τότε πρῶτον ἐθάρρησαν ἀντιποιεῖσθαι τῶν
[3, 11]	γενέσθαι. προβαίνοντος γὰρ τοῦ χρόνου,	καὶ	τοῦ βασιλέως ὑπόπτως ἔχοντος ἀεὶ
[3, 9]	τὰς δοκιμασίας. Οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	τοῦ γε Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων
[3, 19]	καὶ καταλαβόμενοι μεταξὺ τῆς πόλεως	καὶ	τοῦ λιμένος λόφον ἐρυμνὸν διέκλεισαν
[3, 37]	μεταξὺ τοῦ τε Τανάιδος ποταμοῦ	καὶ	τοῦ Νάρβωνος, ὃς οὐ πολὺν
[3, 109]	ὀφθαλμῶν τὴν ἐκ τοῦ λείπεσθαι	καὶ	τοῦ νικᾶν διαφορὰν καὶ τὰ
[3, 85]	χρόνων ἄπειροι καὶ τοῦ ῥήματος	καὶ	τοῦ πράγματος ὑπάρχοντες τῆς ὁμολογουμένης
[3, 107]	ἑνὸς ὑπάτου καὶ δύο στρατοπέδων	καὶ	τοῦ προειρημένου πλήθους τῶν συμμάχων
[3, 85]	συνέβη. πολλῶν γὰρ χρόνων ἄπειροι	καὶ	τοῦ ῥήματος καὶ τοῦ πράγματος
[3, 9]	τοὺς καιροὺς ὁ γράφων γέγονε	καὶ	τοῦ συνεδρίου μετεῖχε τῶν Ῥωμαίων,
[3, 1]	δὲ τὸν μεταξὺ τῆς ἀρχῆς	καὶ	τοῦ τέλους ἔτη πεντήκοντα τρία,
[3, 1]	ὅσα μεταξὺ κεῖται τῆς ἀρχῆς	καὶ	τοῦ τέλους, κεφαλαιωδῶς ἐπιμνησθῆναι καὶ
[3, 2]	φόβον ἐκείνους ἤγαγον περὶ σφῶν	καὶ	τοῦ τῆς πατρίδος ἐδάφους, μεγάλας
[3, 69]	οἳ κατῴκουν μεταξὺ τοῦ Πάδου	καὶ	τοῦ Τρεβία ποταμοῦ, πεποιημένους μὲν
[3, 76]	δὲ Γνάιος συνάψας τῷ στόλῳ	καὶ	τοὺς αἰτίους τῶν συμβεβηκότων κατὰ
[3, 69]	γινόμενον πάντας ἐπαφῆκε τοὺς ἵππους	καὶ	τοὺς ἀκοντιστάς. τούτου δὲ συμπεσόντος
[3, 66]	Ῥωμαίων, ἅμα μὲν αὑτὸν ἐθεράπευε	καὶ	τοὺς ἄλλους τραυματίας, ἅμα δὲ
[3, 45]	αὐτὸς δὲ τοὺς ἐλέφαντας ἐξεδέχετο	καὶ	τοὺς ἅμα τούτοις ἀπολελειμμένους ἄνδρας.
[3, 65]	οὖν Πόπλιος προθέμενος τοὺς ἀκοντιστὰς	καὶ	τοὺς ἅμα τούτοις Γαλατικοὺς ἱππεῖς,
[3, 35]	Βαργουσίων ἔτι δὲ τοὺς Αἰρηνοσίους	καὶ	τοὺς Ἀνδοσίνους μέχρι τῆς προσαγορευομένης
[3, 24]	οὖσαν ὑπήκοον Ῥωμαίοις, τὰ χρήματα	καὶ	τοὺς ἄνδρας ἐχέτωσαν, τὴν δὲ
[3, 105]	δὲ πλείους ἐκ τῶν ταγμάτων	καὶ	τοὺς ἀρίστους ἄνδρας. οἱ δὲ
[3, 87]	θάλατταν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ	καὶ	τοὺς διασαφήσοντας εἰς τὴν Καρχηδόνα
[3, 20]	τῶν συγγραφέων φασί, προσκατατάττοντες ἔτι	καὶ	τοὺς εἰς ἑκάτερα ῥηθέντας λόγους,
[3, 109]	κοινωνήσοντες ὑμῖν τῶν κινδύνων, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς ἐκ τοῦ πρότερον ἔτους
[3, 14]	τῶν θηρίων παρὰ τὸ χεῖλος	καὶ	τοὺς ἐκβαίνοντας ἀεὶ προκαταλαμβανόντων· πολλοὶ
[3, 34]	Κελτῶν καὶ τοὺς ἐπὶ τάδε	καὶ	τοὺς ἐν αὐταῖς ταῖς Ἄλπεσιν
[3, 12]	πατρῴαν ἔχθραν εἰς Ῥωμαίους. διὸ	καὶ	τοὺς ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους χρὴ
[3, 117]	ἐγένετο ζωγρίᾳ πάντων. ὁμοίως δὲ	καὶ	τοὺς ἐπὶ τὰ κατὰ τὴν
[3, 34]	πρὸς τοὺς δυνάστας τῶν Κελτῶν	καὶ	τοὺς ἐπὶ τάδε καὶ τοὺς
[3, 96]	ἀποβαλόντες, τεττάρων δὲ τοὺς ταρσοὺς	καὶ	τοὺς ἐπιβάτας ἔφευγον ἐκκλίναντες εἰς
[3, 15]	δεῖν Ῥωμαίους ἀποδοῦναι σφίσι Σαρδόνα	καὶ	τοὺς ἐπιταχθέντας ἅμα ταύτῃ φόρους,
[3, 102]	ὅπλων ἐξέταξε, τοὺς δ´ ἱππεῖς	καὶ	τοὺς εὐζώνους κατὰ μέρη διελὼν
[3, 90]	χρόνους ἀντιπαρῆγεν τοῖς πολεμίοις ἀεὶ	καὶ	τοὺς εὐκαίρους προκατελάμβανε τόπους κατὰ
[3, 4]	πρὸς δὲ τούτοις τὰς ὁρμὰς	καὶ	τοὺς ζήλους ἐξηγητέον, τίνες παρ´
[3, 57]	δ´ ἐπειδὴ καὶ τὴν διήγησιν	καὶ	τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρων καὶ τὸν
[3, 117]	ἄνδρας ἔχουσα καὶ τοὺς νικήσαντας	καὶ	τοὺς ἡττηθέντας. δῆλον δὲ τοῦτ´
[3, 83]	τῆς πορείας λόφον αὐτὸς κατελάβετο	καὶ	τοὺς Ἴβηρας καὶ τοὺς Λίβυας
[3, 81]	μόνον τὰς κοινὰς πράξεις, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς ἰδίους καταπροΐενται βίους ἄρδην,
[3, 110]	δ´ Ἀννίβας ἀναλαβὼν τοὺς εὐζώνους	καὶ	τοὺς ἱππεῖς ἀπήντα καὶ προσπεσὼν
[3, 51]	θεωροῦντες τὸ τῶν ὑποζυγίων πλῆθος	καὶ	τοὺς ἱππεῖς δυσχερῶς ἐκμηρυομένους καὶ
[3, 53]	τὸ μέλλον τὰ μὲν σκευοφόρα	καὶ	τοὺς ἱππεῖς εἶχον ἐν τῇ
[3, 71]	ἀκανθῶν, οὐ μόνον πεζοὺς ἀλλὰ	καὶ	τοὺς ἱππεῖς ἐνίοτε δύναται κρύπτειν,
[3, 110]	μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς ἀκοντιστὰς	καὶ	τοὺς ἱππεῖς ἐπαφέντες ἐπροτέρουν κατὰ
[3, 47]	θηρίων, ἀναλαβὼν Ἀννίβας τοὺς ἐλέφαντας	καὶ	τοὺς ἱππεῖς προῆγε τούτοις ἀπουραγῶν
[3, 105]	καὶ τῆς δυνάμεως, ταχέως συνέβη	καὶ	τοὺς ἱππεῖς συμπεσεῖν ἀλλήλοις. οὗ
[3, 72]	κατὰ σκηνὰς βεβρωκότες καὶ πεπωκότες	καὶ	τοὺς ἵππους ἡτοιμακότες ἠλείφοντο καὶ
[3, 83]	παρατείνας, ὑπέστειλε, τοὺς δ´ ἱππεῖς	καὶ	τοὺς Κελτοὺς ὁμοίως τῶν εὐωνύμων
[3, 75]	τὴν παρεμβολὴν τὴν αὑτῶν τηρεῖν	καὶ	τοὺς Κελτοὺς πάντας ἀπονενευκέναι πρὸς
[3, 42]	τά τε μονόξυλα πλοῖα πάντα	καὶ	τοὺς λέμβους, ὄντας ἱκανοὺς τῷ
[3, 83]	αὐτὸς κατελάβετο καὶ τοὺς Ἴβηρας	καὶ	τοὺς Λίβυας ἔχων ἐπ´ αὐτοῦ
[3, 78]	πρὸς τὴν πορείαν, ὑφορώμενος βάραθρα	καὶ	τοὺς λιμνώδεις τῶν τόπων. ~Ἀννίβας
[3, 63]	πολλῶν ἀποδεχομένων τό τε παράδειγμα	καὶ	τοὺς λόγους καὶ λαμβανόντων ὁρμὴν
[3, 76]	ἀρξάμενος δ´ ἐντεῦθεν ἀποβάσεις ἐποιεῖτο	καὶ	τοὺς μὲν ἀπειθοῦντας ἐπολιόρκει τῶν
[3, 93]	τὸ πλῆθος, ἀνάψαι παρήγγειλε πάσας	καὶ	τοὺς μὲν βοῦς ἐλαύνειν καὶ
[3, 113]	ἐξ ἑκατέρας ἅμα τῆς παρεμβολῆς	καὶ	τοὺς μὲν ἐκ τοῦ μείζονος
[3, 88]	τῇ παρὰ τὸν Ἀδρίαν χώρᾳ	καὶ	τοὺς μὲν ἵππους ἐκλούων τοῖς
[3, 107]	ὑπάτων ἐξαποστέλλουσιν ἐπὶ τὰς πράξεις.	καὶ	τοὺς μὲν πλείστους ἀγῶνας δι´
[3, 115]	ἐκράτησαν οἱ παρὰ τῶν Καρχηδονίων	καὶ	τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτειναν ἐν
[3, 20]	ἢ γὰρ τὸν στρατηγὸν Ἀννίβαν	καὶ	τοὺς μετ´ αὐτοῦ συνέδρους ἐκδότους
[3, 117]	τοῦτον, μάχη γενναιοτάτους ἄνδρας ἔχουσα	καὶ	τοὺς νικήσαντας καὶ τοὺς ἡττηθέντας.
[3, 26]	διότι ὑπερέβαινον Ῥωμαῖοι τὰς συνθήκας	καὶ	τοὺς ὅρκους, ἐπεὶ ἐποιήσαντο τὴν
[3, 50]	δὲ καταφανεῖς γενόμενοι μεγάλα μὲν	καὶ	τοὺς περὶ Ἀννίβαν ἔβλαψαν, οὐκ
[3, 6]	λέγω δ´ ἐπινοίας καὶ διαθέσεις	καὶ	τοὺς περὶ ταῦτα συλλογισμοὺς καὶ
[3, 86]	αὐτοκράτορος δεῖσθαι στρατηγοῦ τὰ πράγματα	καὶ	τοὺς περιεστῶτας καιρούς. Ἀννίβας δὲ
[3, 80]	πολυπραγμονῆσαι τὰ περὶ τοὺς ὑπεναντίους	καὶ	τοὺς προκειμένους τῶν τόπων. πυνθανόμενος
[3, 40]	εἰς Καρχηδόνα πρεσβευτῶν τὰ δεδογμένα	καὶ	τοὺς ῥηθέντας λόγους, προσπεσόντος δὲ
[3, 89]	μάχας, δὶς δὲ Ῥωμαίους ἑξῆς	καὶ	τοὺς συμμάχους αὐτῶν, τὸ δὲ
[3, 67]	ὡς ἐπὶ τὸν Τρεβίαν ποταμὸν	καὶ	τοὺς τούτῳ συνάπτοντας γεωλόφους, πιστεύων
[3, 67]	τούτοις καὶ τῶν Βοίων παραγεγονότων	καὶ	τοὺς τρεῖς ἄνδρας ἐγχειριζόντων αὐτῷ
[3, 81]	φαίνεται τῶν ἀνταγωνιστῶν, οὕτως χρὴ	καὶ	τοὺς ὑπὲρ τῶν ὅλων προεστῶτας
[3, 32]	οὐδὲν ὠφελεῖ τὸ παράπαν. ~Ἧι	καὶ	τοὺς ὑπολαμβάνοντας δύσκτητον εἶναι καὶ
[3, 40]	τὴν κατακεκληρουχημένην χώραν ὑπὸ Ῥωμαίων	καὶ	τοὺς φεύγοντας συνδιώξαντες εἰς Μοτίνην,
[3, 89]	πράγματα προσεμαρτύρησε τοῖς λογισμοῖς αὐτοῦ.	καὶ	τοῦτ´ εἰκότως ἐγένετο. τὰς μὲν
[3, 85]	αὐτὸν τὸν τῆς μάχης καιρόν.	καὶ	τοῦτ´ εἰκότως συνέβη. πολλῶν γὰρ
[3, 58]	τῶν τῆς ἱστορίας μερῶν ἄλλο,	καὶ	τοῦτο προσδεῖ λόγου καὶ διορθώσεως
[3, 20]	πρὸς τοῖς ἄλλοις ἡ τύχη	καὶ	τοῦτο προσένειμε Ῥωμαίοις, τὸ φρονεῖν
[3, 111]	πέπεισμαι τὰς ἐπαγγελίας. ταῦτα δὲ	καὶ	τούτοις παραπλήσια διαλεχθείς, προθύμως αὐτὸν
[3, 4]	ὅτι λοιπόν ἐστι Ῥωμαίων ἀκούειν	καὶ	τούτοις πειθαρχεῖν ὑπὲρ τῶν παραγγελλομένων.
[3, 91]	πρὸς αὐτῇ κεῖσθαι τῇ θαλάττῃ	καὶ	τούτοις χρῆσθαι τοῖς ἐμπορίοις, εἰς
[3, 97]	Ἀννίβαν. διόπερ ἐν μεγάλῳ τιθέμενοι	καὶ	τοῦτον τὸν πόλεμον ἐξαπέστειλαν τάς
[3, 53]	τῶν βαρβάρων. οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	τούτου συγκυρήσαντος πολύ τι πλῆθος
[3, 40]	οἱ δὲ Βοῖοι κατακολουθήσαντες συνέκλεισαν	καὶ	τούτους εἰς τὴν Τάννητος καλουμένην
[3, 90]	εἰς τὰ περὶ Καπύην πεδία,	καὶ	τούτων εἰς τὸν προσαγορευόμενον Φάλερνον
[3, 60]	ἅμα τῇ τῶν ὑποζυγίων καταφθορᾷ	καὶ	τούτων τὰ πλεῖστα συναπώλλυτο. διόπερ
[3, 51]	οὔσης γὰρ οὐ μόνον στενῆς	καὶ	τραχείας τῆς προσβολῆς ἀλλὰ καὶ
[3, 47]	παρεισάγουσιν. ὑποθέμενοι γὰρ τὰς ἐρυμνότητας	καὶ	τραχύτητας τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν τοιαύτας
[3, 40]	ὑπάρχουσαν Ῥωμαίων, ἐπολιόρκουν. ἐν οἷς	καὶ	τρεῖς ἄνδρας τῶν ἐπιφανῶν συνέκλεισαν
[3, 79]	ὡς ἂν ἑξῆς ἡμέρας τέτταρας	καὶ	τρεῖς νύκτας συνεχῶς δι´ ὕδατος
[3, 37]	ταύτης διῃρημένης εἰς τρία μέρη	καὶ	τρεῖς ὀνομασίας, τὸ μὲν ἓν
[3, 117]	Ἀννίβας ἔκρινε, καὶ τότε παραβοηθήσας	καὶ	τρεψάμενος συνέκλεισε τοὺς Ῥωμαίους εἰς
[3, 95]	ἀπαντᾶν ἀπεδοκίμασε, συμπληρώσας δὲ πέντε	καὶ	τριάκοντα ναῦς καὶ λαβὼν ἐκ
[3, 42]	διάβασις· οὗτοι δ´ ἦσαν ἑπτὰ	καὶ	τριάκοντα τὸν ἀριθμόν. ~Οὐ μὴν
[3, 104]	τὰς ἐπιτηδειοτάτας ὑποβολὰς ἀνὰ διακοσίους	καὶ	τριακοσίους, πεντακοσίους μὲν ἱππεῖς, ψιλοὺς
[3, 33]	μὲν πεντήκοντα, τετρήρεις δὲ δύο	καὶ	τριήρεις πέντε· τούτων ἐχούσας πληρώματα
[3, 51]	σίτου καὶ θρεμμάτων ἐπὶ δυεῖν	καὶ	τρισὶν ἡμέραις εὐπορίαν, τὸ δὲ
[3, 60]	διαβάσεως, πεζοὺς μὲν εἰς ὀκτακισχιλίους	καὶ	τρισμυρίους ἔχων ἱππεῖς δὲ πλείους
[3, 56]	ὁμοῦ πᾶσαν τὴν δύναμιν κατέβαινε	καὶ	τριταῖος ἀπὸ τῶν προειρημένων κρημνῶν
[3, 10]	κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον. ἣν δὴ	καὶ	τρίτην αἰτίαν νομιστέον, λέγω δὲ
[3, 57]	ὠφέλιμον ἐξ αὐτῶν τὴν ἀνάδοσιν	καὶ	τροφὴν κομίζονται, πᾶν δὲ τοὐναντίον·
[3, 24]	τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ Καρχηδονίων	καὶ	Τυρίων καὶ Ἰτυκαίων δήμῳ καὶ
[3, 81]	θυμὸς ἄλογος, ἔτι δὲ κενοδοξία	καὶ	τῦφος εὐχείρωτα μὲν τοῖς ἐχθροῖς,
[3, 118]	ἀρετῆς, τῇ τοῦ πολιτεύματος ἰδιότητι	καὶ	τῷ βουλεύεσθαι καλῶς οὐ μόνον
[3, 72]	τῷ τε πλήθει τῶν ἀνδρῶν	καὶ	τῷ γεγονότι τῇ προτεραίᾳ περὶ
[3, 29]	Λυτατίου, κυρίας εἶναι ταύτας, ἐὰν	καὶ	τῷ δήμῳ δόξῃ τῶν Ῥωμαίων·
[3, 94]	αὐτοῦ ταῦτα πρὸς τῷ παραβάλλεσθαι	καὶ	τῷ διακινδυνεύειν ὅλος καὶ πᾶς
[3, 24]	τὸν Ἰτυκαίων δῆμον. πρόσκειται δὲ	καὶ	τῷ Καλῷ ἀκρωτηρίῳ Μαστία Ταρσήιον·
[3, 62]	καὶ γὰρ δεσμοὺς εἶχον βαρεῖς	καὶ	τῷ λιμῷ συνέσχηντο, καὶ ταῖς
[3, 24]	καὶ ποιείτω καὶ πωλείτω ὅσα	καὶ	τῷ πολίτῃ ἔξεστιν. ὡσαύτως δὲ
[3, 49]	ἔστι δὲ παραπλησία τῷ μεγέθει	καὶ	τῷ σχήματι τῷ κατ´ Αἴγυπτον
[3, 79]	σωρηδὸν ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν ὑπερεῖχον	καὶ	τῷ τοιούτῳ τρόπῳ βραχὺ μέρος
[3, 6]	πρὸς τοὺς Πέρσας πόλεμον, εὐμαρὲς	καὶ	τῷ τυχόντι συνιδεῖν. ἦν δὲ
[3, 85]	ἐπαναχθέντων τῶν ὑποσπόνδων, ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων αἰχμαλώτων, συναγαγὼν πάντας,
[3, 75]	δὲ τούτοις εἰς Τάραντα προφυλακὰς	καὶ	τῶν ἄλλων τόπων εἰς τοὺς
[3, 31]	τὰς ἱστορίας, ὡς τῶν πρότερον	καὶ	τῶν ἅμα καὶ τῶν ἐπιγινομένων
[3, 51]	ἐκομίσατο πλῆθος ἵππων καὶ ὑποζυγίων	καὶ	τῶν ἅμα τούτοις ἑαλωκότων ἀνδρῶν,
[3, 74]	διαφθαρῆναι πλὴν ἑνός, πολλοὺς δὲ	καὶ	τῶν ἀνδρῶν ἀπόλλυσθαι καὶ τῶν
[3, 53]	τούτου συγκυρήσαντος πολύ τι πλῆθος	καὶ	τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν ὑποζυγίων
[3, 88]	καὶ τὴν ψώραν, παραπλησίως δὲ	καὶ	τῶν ἀνδρῶν τοὺς μὲν τραυματίας
[3, 14]	ἐκείνους τοὺς τόπους, ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν ἀστυγειτόνων ἁθροισθέντων ἅμα τούτοις,
[3, 67]	τῶν Ῥωμαίων. ἅμα δὲ τούτοις	καὶ	τῶν Βοίων παραγεγονότων καὶ τοὺς
[3, 56]	πολλοὺς δ´ ὑπὸ τῶν κρημνῶν	καὶ	τῶν δυσχωριῶν κατὰ τὰς Ἄλπεις,
[3, 111]	τοῦ κινδύνων κεκρατήκατε τῆς χώρας	καὶ	τῶν ἐκ ταύτης ἀγαθῶν κατὰ
[3, 14]	τῶν Ὀλκάδων φυγάδες, συνεξέκαυσαν δὲ	καὶ	τῶν ἐκ τῆς Ἑλμαντικῆς οἱ
[3, 34]	ὥραν. προσπεπτωκότων δὲ προσφάτως αὐτῷ	καὶ	τῶν ἐκ τῆς Καρχηδόνος, ἐπαρθεὶς
[3, 88]	θεοῖς ἐξώρμησε μετὰ τοῦ συνάρχοντος	καὶ	τῶν ἐκ τοῦ καιροῦ καταγραφέντων
[3, 4]	ἐξ αὐτῶν τῶν κατορθωμάτων ἢ	καὶ	τῶν ἐλαττωμάτων ἱκανὴν ἐνεδέχετο ποιήσασθαι
[3, 111]	ἀγὼν ἐνέστηκεν περὶ τῶν πόλεων	καὶ	τῶν ἐν αὐταῖς ἀγαθῶν. οὗ
[3, 8]	εἰς τὸν περὶ τῆς πατρίδος	καὶ	τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων παρεγένοντο
[3, 34]	τῶν τε κατὰ Λιβύην πραγμάτων	καὶ	τῶν ἐν Ἰβηρίᾳ λοιπὸν ἐκαραδόκει
[3, 57]	οὔτε περὶ τῆς ἔξω θαλάττης	καὶ	τῶν ἐν ταύτῃ συμβαινόντων ἰδιωμάτων,
[3, 43]	τεταγμένοις. ταχὺ δὲ τούτου γενομένου,	καὶ	τῶν ἐν τοῖς πλοίοις ἁμιλλωμένων
[3, 31]	τῶν πρότερον καὶ τῶν ἅμα	καὶ	τῶν ἐπιγινομένων τοῖς ἔργοις. ἱστορίας
[3, 93]	ὕλης κατὰ τάχος ὡς πλείστας	καὶ	τῶν ἐργατῶν βοῶν ἐκλέξαντ´ ἐκ
[3, 65]	ἡτοιμάκει πρὸς κύκλωσιν. ἀμφοτέρων δὲ	καὶ	τῶν ἡγεμόνων καὶ τῶν ἱππέων
[3, 51]	τὸν Ἀννίβαν, οὐκ ἐλάττους δὲ	καὶ	τῶν ἰδίων· ὁ γὰρ κατὰ
[3, 74]	ἐφθάρησαν ὑπό τε τῶν θηρίων	καὶ	τῶν ἱππέων, οἱ δὲ διαφυγόντες
[3, 65]	ἀμφοτέρων δὲ καὶ τῶν ἡγεμόνων	καὶ	τῶν ἱππέων φιλοτίμως διακειμένων πρὸς
[3, 71]	καὶ περὶ τὴν τῶν ὅπλων	καὶ	τῶν ἵππων γίνεσθαι θεραπείαν. ~Ὁ
[3, 73]	καὶ ταῖς ἀκμαῖς αὐτῶν τε	καὶ	τῶν ἵππων διὰ τὴν προειρημένην
[3, 74]	δὲ καὶ τῶν ἀνδρῶν ἀπόλλυσθαι	καὶ	τῶν ἵππων διὰ τὸ ψῦχος.
[3, 53]	τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν ὑποζυγίων	καὶ	τῶν ἵππων διεφθάρη. τῶν γὰρ
[3, 60]	σώματα τῶν ἀνδρῶν, ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν ἵππων. μετὰ δὲ ταῦτα,
[3, 51]	ἔτι περιλειπόμενον πλῆθος τῶν ὑποζυγίων	καὶ	τῶν ἵππων μόλις καὶ ταλαιπώρως
[3, 72]	ψυχρᾶς διαφερόντως, τῶν δ´ ἀνδρῶν	καὶ	τῶν ἵππων σχεδὸν ὡς εἰπεῖν
[3, 79]	νυκτὸς ἀπεκοιμῶντο. οὐκ ὀλίγοι δὲ	καὶ	τῶν ἵππων τὰς ὁπλὰς ἀπέβαλον
[3, 64]	διὰ τὴν κακουχίαν, ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν ἵππων τοὺς μὲν πλείστους
[3, 87]	τῶν ἀνδρῶν, οὐχ ἧττον δὲ	καὶ	τῶν ἵππων. ὡς ἂν γὰρ
[3, 118]	ἔργων καταστρέψομεν, ἃ περιέλαβεν Ἰβηρικῶν	καὶ	τῶν Ἰταλικῶν ἡ τετταρακοστὴ πρὸς
[3, 115]	βραχὺ μὲν οὖν τῶν Ἰβήρων	καὶ	τῶν Κελτῶν ἔμενον αἱ τάξεις
[3, 43]	τὰ χείλη τοῦ ποταμοῦ παρεστώτων,	καὶ	τῶν μὲν ἰδίων συναγωνιώντων καὶ
[3, 114]	(δὲ) ταῖς σπείραις αὐτῶν παρατεταγμένων,	καὶ	τῶν μὲν Κελτῶν γυμνῶν, τῶν
[3, 88]	ἧς διῃρημένης εἰς τρεῖς ὀνομασίας,	καὶ	τῶν μὲν προσαγορευομένων Δαυνίων, (τῶν
[3, 68]	ὅθεν καὶ συνάψαντος τοῦ Τεβερίου	καὶ	τῶν μετ´ ἐκείνου στρατοπέδων καὶ
[3, 85]	τὴν δ´ ἑαυτοῦ δύναμιν ἀνελάμβανε	καὶ	τῶν νεκρῶν τῶν ἐκ τῆς
[3, 27]	ἐκχωρεῖν Καρχηδονίους (καὶ Σικελίας ἁπάσης	καὶ)	τῶν νήσων ἁπασῶν τῶν κειμένων
[3, 64]	ὅταν δέ, χωρὶς τῶν προειρημένων,	καὶ	τῶν νῦν παρόντων ἀνδρῶν ἔχωμεν
[3, 49]	ἀφθόνως ἐχορήγησε τὸ στρατόπεδον, ἀλλὰ	καὶ	τῶν ὅπλων τὰ παλαιὰ καὶ
[3, 102]	χάρακα κύριοι γένωνται τῆς ἀποσκευῆς	καὶ	τῶν παραθέσεων, ἔκρινεν αὐτὸς ἀναχωρεῖν
[3, 65]	ἵππον ἀναλαβόντες ἀμφότεροι, Πόπλιος δὲ	καὶ	τῶν πεζῶν τοὺς ἀκοντιστάς, προῆγον
[3, 84]	κατὰ τὸν ἀέρα περιστάσεως ὑπαρχούσης,	καὶ	τῶν πολεμίων κατὰ πολλοὺς τόπους
[3, 56]	στρατιωτῶν ὑπό τε τῶν πολεμίων	καὶ	τῶν ποταμῶν ἐν τῇ καθόλου
[3, 59]	καὶ πορευτῶν γεγονότων, ἀπολελυμένων δὲ	καὶ	τῶν πρακτικῶν ἀνδρῶν τῆς περὶ
[3, 44]	τοῖς παραγγέλμασιν ἄνδρας ἀγαθοὺς γίνεσθαι	καὶ	τῶν προγεγονότων ἔργων ἀξίους. τοῦ
[3, 64]	τε τοῦ τῆς πατρίδος ἀξιώματος	καὶ	τῶν προγονικῶν πράξεων, τὰ δὲ
[3, 96]	εἰς τὰς ναῦς. ἤδη δὲ	καὶ	τῶν Ῥωμαίων σύνεγγυς ὄντων, σημήναντες
[3, 79]	ἀνθρώποις· καθεζόμενοι γὰρ ἐπ´ αὐτῶν	καὶ	τῶν σκευῶν σωρηδὸν ὑπὲρ τὸ
[3, 93]	μεταξὺ κειμένην τῆς αὑτοῦ στρατοπεδείας	καὶ	τῶν στενῶν, δι´ ὧν ἔμελλε
[3, 61]	δὲ τοῦ κινήματος ἅμα γινομένου,	καὶ	τῶν συμβαινόντων πᾶσι παρὰ δόξαν
[3, 37]	ὡς πρὸς δύσεις ἀπὸ Μασσαλίας	καὶ	τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ στομάτων, δι´
[3, 9]	~Τίνος δὴ χάριν ἐμνήσθην Φαβίου	καὶ	τῶν ὑπ´ ἐκείνου γεγραμμένων; οὐχ
[3, 44]	Καρχηδονίων ἅμα τῆς τε διαβάσεως	καὶ	τῶν ὑπεναντίων κεκρατηκὼς παραυτίκα μὲν
[3, 53]	λευκόπετρον ὀχυρὸν χωρὶς τῶν ἵππων	καὶ	τῶν ὑποζυγίων, ἐφεδρεύοντα τούτοις, ἕως
[3, 53]	τι πλῆθος καὶ τῶν ἀνδρῶν	καὶ	τῶν ὑποζυγίων καὶ τῶν ἵππων
[3, 51]	Καρχηδονίων, καὶ μάλιστα τῶν ἵππων	καὶ	τῶν ὑποζυγίων. οὔσης γὰρ οὐ
[3, 85]	δὲ πράξας διενοεῖτο μετὰ τἀδελφοῦ	καὶ	τῶν φίλων ποῦ καὶ πῶς
[3, 29]	ἀπωλείᾳ θυμόν· λέγεται δὲ πολλάκις	καὶ	ὑπὸ πολλῶν παρ´ αὐτοῖς. πρῶτον
[3, 56]	ἄνδρας, ἔτι δὲ πλείους ἵππους	καὶ	ὑποζύγια. τέλος δὲ τὴν μὲν
[3, 51]	μὲν γὰρ ἐκομίσατο πλῆθος ἵππων	καὶ	ὑποζυγίων καὶ τῶν ἅμα τούτοις
[3, 103]	κατατολμᾶν τῶν πολεμίων. ἧκε δὲ	καὶ	Φάβιος ἐπὶ τὰς δυνάμεις οὐδὲν
[3, 88]	τὴν Δαυνίαν. ἐν ᾧ καιρῷ	καὶ	Φάβιος μετὰ τὴν κατάστασιν θύσας
[3, 38]	γε τὰς ὁλοσχερεῖς διαφορὰς συνεπιβάλλειν	καὶ	φέρειν ἐπί (τι) τῇ διανοίᾳ
[3, 79]	πορείαν μετρίως κακοπαθοῦντες ἤνυον, ἅτε	καὶ	φερέκακοι πάντες ὄντες καὶ συνήθεις
[3, 36]	ἐπὶ τῆς γῆς τόπους ὑποτάττοντες	καὶ	φέροντες ἀεὶ τῇ διανοίᾳ τὸ
[3, 8]	ἀδικήματι καὶ τὴν Ἀσδρούβου πλεονεξίαν	καὶ	φιλαρχίαν αἰτίαν γίνεσθαι τοῦ κατ´
[3, 24]	ἀδικείτω μηδένα πρὸς οὓς εἰρήνη	καὶ	φιλία ἐστὶ (Καρχηδονίοις. ὡσαύτως δὲ
[3, 2]	μεταλλάξαντος τὸν βίον συμφρονήσαντες Ἀντίοχος	καὶ	Φίλιππος ἐπὶ διαιρέσει τῆς τοῦ
[3, 3]	Φίλιππον, ἔτι δὲ τὸν Ῥωμαίων	καὶ	Φιλίππου πόλεμον, ὡς ἐπράχθη καὶ
[3, 66]	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν	καὶ	φίλοι γίνεσθαι καὶ χορηγεῖν καὶ
[3, 92]	ἔσπευδε καὶ συνυπεκρίνετο τοῖς προθύμως	καὶ	φιλοκινδύνως διακειμένοις, ἐγγίσας δὲ τῷ
[3, 59]	ἀφορμὰς εἰληφότων εἰς τὸ πολυπραγμονεῖν	καὶ	φιλομαθεῖν περὶ τῶν προειρημένων, δέον
[3, 42]	ὁδὸν ἀπέχων στρατοπέδῳ τῆς θαλάττης.	καὶ	φιλοποιησάμενος παντὶ τρόπῳ τοὺς παροικοῦντας
[3, 21]	τούτων ἀστοχῶσι, συμπλανώμενοι ταῖς ἀγνοίαις	καὶ	φιλοτιμίαις τῶν συγγραφέων, ἀλλ´ ᾖ
[3, 76]	ἐντὸς Ἴβηρος ποταμοῦ συμμάχους ἐποιήσατο	καὶ	φίλους, ζωγρίᾳ δὲ τόν τε
[3, 116]	πλήθει πολλοὺς ὄντας καὶ πρακτικωτάτους	καὶ	φοβερωτάτους τοῖς ἅπαξ ἐγκλίνασιν, τοὺς
[3, 2]	δὲ τοῖς κατὰ Κοίλην Συρίαν	καὶ	Φοινίκην. ~μετὰ δὲ ταῦτα συγκεφαλαιωσάμενοι
[3, 78]	Ῥωμαίων ἀρχῆς. ~Ἐχρήσατο δέ τινι	καὶ	Φοινικικῷ στρατηγήματι τοιούτῳ κατὰ τὴν
[3, 88]	Ἀδριανὴν ἔτι δὲ τὴν Μαρρουκίνην	καὶ	Φρεντανὴν χώραν ὥρμησε ποιούμενος τὴν
[3, 87]	μὲν κατέστησαν Κόιντον Φάβιον, ἄνδρα	καὶ	φρονήσει διαφέροντα καὶ πεφυκότα καλῶς.
[3, 116]	ᾧ καιρῷ πραγματικὸν δοκεῖ ποιῆσαι	καὶ	φρόνιμον ἔργον Ἀσδρούβας· θεωρῶν γὰρ
[3, 33]	προυνοεῖτο πραγμάτων. πάνυ δ´ ἐμπείρως	καὶ	φρονίμως ἐκλογιζόμενος ἐκ μὲν Λιβύης
[3, 96]	ἀνάπλουν γενόμενος κύριος νήσου Κοσσύρου	καὶ	φρουρὰν εἰς τὸ πολισμάτιον εἰσαγαγὼν
[3, 79]	μάλιστα τῆς τῶν Κελτῶν μαλακίας	καὶ	φυγοπονίας, ἵν´ ἐὰν κακοπαθοῦντες τρέπωνται
[3, 105]	τοῦ καταληφθέντος λόφου χάρακα περιβαλόντες	καὶ	φυλακὴν ἐπιστήσαντες λοιπὸν ἤδη πρὸς
[3, 76]	Ἴβηρα ποταμὸν ἐγίνετο περὶ παρασκευὴν	καὶ	φυλακὴν τῶν ἐντὸς τοῦ ποταμοῦ
[3, 102]	Καρχηδόνιοι ταῖς προνομαῖς εὐλαβέστερον ἐχρῶντο	καὶ	φυλακτικώτερον, οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τἀναντία
[3, 11]	μὴ προσδεῖσθαι διαβολῆς, ἀλλ´ ἀπιστεῖν	καὶ	φυλάττεσθαι· πᾶν γάρ τι πρᾶξαι
[3, 81]	στρατηγίας τοῦ γνῶναι τὴν προαίρεσιν	καὶ	φύσιν τοῦ τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος,
[3, 68]	πρώτους λόφους καὶ περιλαβὼν τάφρῳ	καὶ	χάρακι τὴν παρεμβολὴν ἀνεδέχετο μὲν
[3, 100]	τῆς πόλεως παρεμβαλὼν ὠχυρώσατο τάφρῳ	καὶ	χάρακι τὴν στρατοπεδείαν. γενόμενος δ´
[3, 55]	ἐπιμένειν τὴν χιόνα καὶ θέρους	καὶ	χειμῶνος, τὰ δ´ ὑπὸ μέσην
[3, 97]	ἐκείνων καὶ περιποιησάμενοι χορηγίας ἀφθόνους	καὶ	χεῖρας ἀντιποιήσωνται μὲν τῆς θαλάττης
[3, 4]	ὧν μὲν συνεργὸς ὧν δὲ	καὶ	χειριστὴς γεγονέναι, προήχθην οἷον ἀρχὴν
[3, 89]	τὰ προτερήματα Ῥωμαίων ἀκατάτριπτα χορήγια	καὶ	χειρῶν πλῆθος. ~διόπερ κατὰ τοὺς
[3, 84]	τι τῶν δεομένων οἱ ταξίαρχοι	καὶ	χιλίαρχοι τῶν Ῥωμαίων, ἀλλ´ οὐδὲ
[3, 75]	καὶ πεντακοσίους αὐτοῖς ἐξαπέστειλε Κρῆτας	καὶ	χιλίους πελτοφόρους· πάντα δὲ καὶ
[3, 66]	ἀρχῆς πρόθεσιν καὶ φίλοι γίνεσθαι	καὶ	χορηγεῖν καὶ συστρατεύειν τοῖς Καρχηδονίοις.
[3, 75]	συνηθροῖσθαι πάντας εἰς τὰς πόλεις	καὶ	χορηγεῖσθαι δὲ τοῖς ἀναγκαίοις ἐκ
[3, 98]	προσενεγκάμενος ἐν καιρῷ πίστιν ἅμα	καὶ	χρείαν, ἐγίνετο πρὸς τῷ παρασπονδήσας
[3, 97]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν, στρατόπεδα πέμποντες	καὶ	χρήματα τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν.
[3, 57]	κατασκευῆς, ἔτι δὲ τῶν ἀργυρείων	καὶ	χρυσείων τῶν κατ´ αὐτὴν Ἰβηρίαν,
[3, 9]	μὲν γὰρ {παρὰ} τούτων ἀλογία	καὶ	χωρὶς τῆς ἐμῆς ἐξηγήσεως αὐτὴ
[3, 48]	ἐπιφαινομένους, ἐπειδὰν τὰς ἀρχὰς ἀπιθάνους	καὶ	ψευδεῖς ὑποστήσωνται. πῶς γὰρ οἷόν
[3, 7]	μετ´ Ἀντιόχου τὰς πόλεις ἀλόγως	καὶ	ψευδῶς κατήγγελλον, ἀρχὴν δὲ τοῦ
[3, 55]	τὰς ὑπερβολὰς ἀνήκοντα τελέως ἄδενδρα	καὶ	ψιλὰ πάντ´ ἔστι διὰ τὸ
[3, 71]	τοιούτοις χωρίοις, τοῖς δ´ ἐπιπέδοις	καὶ	ψιλοῖς ἀπεπίστευον, οὐκ εἰδότες ὅτι
[3, 71]	τῶν στρατοπέδων τόπον ἐπίπεδον μὲν	καὶ	ψιλόν, εὐφυῆ δὲ πρὸς ἐνέδραν
[3, 110]	μὲν οὖν Λεύκιος συνθεασάμενος ἐπιπέδους	καὶ	ψιλοὺς ὄντας τοὺς πέριξ τόπους
[3, 73]	δὲ Ῥωμαίοις τῶν ἱππέων ὑποχωρησάντων	καὶ	ψιλωθέντων τῶν τῆς φάλαγγος κεράτων,
[3, 72]	τροπὰς καὶ τῆς ἡμέρας νιφετώδους	καὶ	ψυχρᾶς διαφερόντως, τῶν δ´ ἀνδρῶν
[3, 50]	νυκτὸς ἐπιγενομένης, συντάξας τὰ πυρὰ	καίειν,	τὸ μὲν πλεῖον μέρος τῆς
[3, 76]	τόπων, ποιούμενος τὴν παραχειμασίαν ἐν	Καινῇ	πόλει. ὁ δὲ Γνάιος συνάψας
[3, 33]	ἐχωρίσθησαν. Ἀννίβας δὲ παραχειμάζων ἐν	Καινῇ	πόλει πρῶτον μὲν διαφῆκε τοὺς
[3, 39]	ὀκτακισχιλίους σταδίους. ἐπὶ μὲν γὰρ	Καινὴν	πόλιν ἀπὸ στηλῶν εἶναι συμβαίνει
[3, 39]	τὴν εἰς Ἰταλίαν· {τὴν δὲ	Καινὴν	πόλιν ἔνιοι Νέαν Καρχηδόνα καλοῦσιν}
[3, 15]	μετὰ τῶν δυνάμεων παραχειμάσων εἰς	Καινὴν	πόλιν, ἥτις ὡσανεὶ πρόσχημα καὶ
[3, 13]	πολλῶν χρημάτων ἧκε παραχειμάσων εἰς	Καινὴν	πόλιν. μεγαλοψύχως δὲ χρησάμενος τοῖς
[3, 56]	τὴν μὲν πᾶσαν πορείαν ἐκ	Καινῆς	πόλεως ἐν πέντε μησὶ ποιησάμενος
[3, 17]	τῆς δυνάμεως ἀναζεύξας ἐκ τῆς	Καινῆς	πόλεως προῆγε, ποιούμενος τὴν πορείαν
[3, 95]	ἀνήχθη τετταράκοντα ναυσὶ καταφράκτοις ἐκ	Καινῆς	πόλεως, προχειρισάμενος Ἀμίλκαν τοῦ στόλου
[3, 39]	ὥστ´ εἶναι τοὺς πάντας ἐκ	Καινῆς	πόλεως σταδίους περὶ ἐννακισχιλίους, οὓς
[3, 70]	ἐστὶν οὗτος σωτηρίας, τὸ συνεχῶς	καινοποιεῖν	ἀεὶ τὰς τῶν συμμάχων ἐλπίδας.
[3, 70]	τὴν ἡσυχίαν ἀναγκαζομένων ἄγειν, ἀλλὰ	καινοτομήσειν	τι πάλιν κατ´ ἐκείνων. πρὸς
[3, 30]	πρὸς σφᾶς οὐ Καρχηδονίοις ἐπέτρεψαν,	καίπερ	ἐγγὺς ὄντων αὐτῶν καὶ τὰ
[3, 90]	Καρχηδονίους, ἀλλὰ διετήρουν τὴν πίστιν,	καίπερ	ἔνιαι πάσχουσαι κακῶς. ἐξ ὧν
[3, 105]	αὐτοῦ, πάλιν ἀναθαρρήσαντες οἱ Ῥωμαῖοι,	καίπερ	λελυκότες ἤδη τὴν ὅλην τάξιν,
[3, 84]	τὸ μηδὲν συνορᾶν τῶν γινομένων,	καίπερ	μεγάλην δυνάμενοι πρὸς τὰ ὅλα
[3, 10]	τὴν σύστασιν τοῦ δευτέρου πολέμου,	καίπερ	τετελευτηκὼς ἔτεσι δέκα πρότερον τῆς
[3, 116]	ἐποιοῦντο τὴν μάχην· ~Λεύκιος δὲ	καίπερ	ὢν ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τοῦ
[3, 12]	πρόθεσιν· Ἀννίβᾳ δὲ παρέδωκαν οἱ	καιροὶ	καὶ λίαν ἐναποδείξασθαι τὴν πατρῴαν
[3, 86]	προεξαπέστειλε, βουλόμενος, εἰ δέοινθ´ οἱ	καιροί,	πρὸ τῆς αὑτοῦ παρουσίας τούτους
[3, 72]	ὁμοῦ τοὺς ὑπάτους ἑκατέρους οἱ	καιροὶ	συνάγωσιν. μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς
[3, 62]	προθέμενος τὰ πρέποντα τοῖς παροῦσι	καιροῖς.	Ἀννίβας μὲν οὖν διὰ τοιοῦδέ
[3, 88]	Καρχηδόνιοι, βοηθεῖν ἀεὶ τοῖς ὑποπίπτουσι	καιροῖς,	αὐτὸς δὲ μετὰ τοῦ συνάρχοντος
[3, 10]	τὸν πόλεμον ἐκείνοις ἀναδέξασθαι τοῖς	καιροῖς.	διὸ καὶ δευτέραν, μεγίστην δὲ
[3, 12]	συντιθεμένων τὰς φιλίας, πότε τοῖς	καιροῖς	εἴκοντες καὶ πότε ταῖς ψυχαῖς
[3, 9]	ναυμαχίᾳ τῶν Καρχηδονίων ἧτταν τοῖς	καιροῖς	εἴκων πεποιῆσθαι τὰς συνθήκας, ἔμενεν
[3, 108]	παρεκάλουν τὰ πρέποντα τοῖς παρεστῶσι	καιροῖς,	ἐξ αὐτοπαθείας τοῦ Λευκίου διατιθεμένου
[3, 59]	τὴν περὶ τούτων ἐν τοιούτοις	καιροῖς,	ἐπαινεῖν καὶ θαυμάζειν αὐτοὺς δίκαιον.
[3, 112]	μηδ´ ἀγεννὲς ἐν τοῖς τοιούτοις	καιροῖς	ἡγεῖσθαι τῶν περὶ ταῦτα συντελουμένων.
[3, 90]	τηρῶν ἐφήδρευε τοῖς τόποις καὶ	καιροῖς.	καὶ πολλοὺς τῶν πολεμίων ἀποσπωμένους
[3, 15]	ἅμα ταύτῃ φόρους, οὓς τοῖς	καιροῖς	συνεπιθέμενοι πρότερον ἀδίκως παρ´ αὐτῶν
[3, 89]	ἦν χρῆσθαι τοῖς τότε περιεστῶσι	καιροῖς.	ταχὺ δὲ καὶ τὰ πράγματα
[3, 39]	Καρχηδόνιοι γὰρ ἐν τούτοις τοῖς	καιροῖς	τῆς μὲν Λιβύης ἐκυρίευον πάντων
[3, 103]	πάντες ὡς ἀτόλμως χρώμενον τοῖς	καιροῖς,	τὸν δὲ Μάρκον ἐπὶ τοσοῦτον
[3, 48]	αὐτῶν ἱστορηκέναι τῶν παρατετευχότων τοῖς	καιροῖς,	τοὺς δὲ τόπους κατωπτευκέναι καὶ
[3, 118]	ὀλυμπιάδα γενομένας διεξιόντες ἐπιστῶμεν τοῖς	καιροῖς	τούτοις, τότ´ ἤδη προθέμενοι ψιλῶς
[3, 57]	κατ´ ἰδίαν καὶ τόπον καὶ	καιρὸν	ἀπονείμαντες τῷ μέρει τούτῳ, καθ´
[3, 117]	οὗτοι κατὰ τὸν τῆς μάχης	καιρὸν	ἐγκρατεῖς γένωνται τῆς τῶν πολεμίων
[3, 116]	βίον καὶ κατὰ τὸν ἔσχατον	καιρόν,	εἰ καί τις ἕτερος, ποιήσας.
[3, 70]	διόπερ οὐ τὸν τῶν πραγμάτων	καιρὸν	ἐκλεγόμενος ἀλλὰ τὸν ἴδιον ἔμελλε
[3, 28]	πάντα τὰ δίκαια διὰ τὸν	καιρὸν	ἐκχωρῆσαι μὲν Σαρδόνος, ἐξενεγκεῖν δὲ
[3, 67]	Καρχηδονίων ἐλπίδας, συνταξάμενοι πρὸς ἀλλήλους	καιρὸν	ἐπετήρουν πρὸς ἐπίθεσιν, μένοντες ἐν
[3, 72]	πυρὰ πάντες. Ἀννίβας δὲ τὸν	καιρὸν	ἐπιτηρῶν ἅμα τῷ συνιδεῖν διαβεβηκότας
[3, 111]	~Ἀννίβας δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	θεωρῶν ὅτι καλεῖ τὰ πράγματα
[3, 107]	σπανίως δὲ πᾶσι πρὸς ἕνα	καιρὸν	καὶ πρὸς ἕνα χρῶνται κίνδυνον.
[3, 44]	πολέμιοι. κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	καὶ πρὸς τὴν τῶν ἐλεφάντων
[3, 99]	ἰδίαν ἀπηλλάγη, συνθέμενος ἡμέραν καὶ	καιρὸν	καὶ τόπον, ἐν ᾧ δεήσει
[3, 99]	πολεμίων ἧκε πρὸς τὸν τεταγμένον	καιρὸν	καὶ τόπον καὶ πάντας ἐνεχείρισε
[3, 85]	παρ´ αὐτὸν τὸν τῆς μάχης	καιρόν.	καὶ τοῦτ´ εἰκότως συνέβη. πολλῶν
[3, 26]	μνησθέντες εἰς τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν	καιρὸν	κατὰ μέρος περὶ αὐτῶν ἐξεργάσασθαι
[3, 102]	ἱππέων τάγματι. ~Καθ´ ὃν δὴ	καιρὸν	Μάρκος συνθεωρήσας τὸ πολὺ μέρος
[3, 40]	φιλίαν, οὐκ ἔχοντες δὲ τότε	καιρόν,	μετεωριζόμενοι καὶ πιστεύοντες ἐκ τῶν
[3, 11]	λόγοις. ἔφη γάρ, καθ´ ὃν	καιρὸν	ὁ πατὴρ αὐτοῦ τὴν εἰς
[3, 82]	προῆγε μετὰ τῆς δυνάμεως, οὐ	καιρόν,	οὐ τόπον προορώμενος, μόνον δὲ
[3, 111]	ἐλαττώματος, κρίνας προσδεῖσθαι παρακλήσεως τὸν	καιρὸν	συνῆγε τοὺς πολλούς. ἁθροισθέντων δέ,
[3, 63]	παραπλήσιον γὰρ αὐτοὺς ἀγῶνα καὶ	καιρὸν	τὴν τύχην συγκεκλεικέναι καὶ παραπλήσια
[3, 102]	χώρας σκεδαννύμενον, λαβὼν τὸν ἀκμαιότατον	καιρὸν	τῆς ἡμέρας ἐξῆγε τὴν δύναμιν
[3, 18]	τούτων ἐχρήσατο παρ´ αὐτὸν τὸν	καιρὸν	τοιῷδέ τινι γένει στρατηγήματος. ποιησάμενος
[3, 113]	Ἀννίβας δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	τοὺς μὲν Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους
[3, 72]	Τεβέριος δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	τοὺς μὲν ἱππεῖς ἀνεκαλεῖτο, θεωρῶν
[3, 94]	τὴν ἡμέραν. κατὰ δὲ τὸν	καιρὸν	τοῦτον Ἀννίβας, προχωρούντων αὐτῷ τῶν
[3, 93]	τὰς ὑπερβολάς. κατὰ δὲ τὸν	καιρὸν	τοῦτον αὐτὸς ἀναλαβὼν πρῶτα μὲν
[3, 42]	διαβάσεως ἐλπίδας. κατὰ δὲ τὸν	καιρὸν	τοῦτον ἐν τῷ πέραν πλῆθος
[3, 62]	οὐκ εὐκαταφρόνητος. ~Κατὰ δὲ τὸν	καιρὸν	τοῦτον ἤδη συνεγγίζοντες ἀλλήλοις Ἀννίβας
[3, 19]	τῆς νυκτὸς ἀποβάντες εἰς τὸν	καιρὸν	τοῦτον συνῆψαν, διὰ τόπων ἀδήλων
[3, 105]	τοῖς Ῥωμαίοις. κατὰ δὲ τὸν	καιρὸν	τοῦτον Φάβιος θεωρῶν τὸ γινόμενον
[3, 109]	οἷς κατ´ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα	καιρός	ἐστι δεινότατος, τὰ δ´ ἐκ
[3, 8]	ἔροιτο τὸν συγγραφέα ποῖος ἦν	καιρὸς	οἰκειότερος τοῖς Καρχηδονίοις ἢ ποῖον
[3, 11]	πρὸς τὸν Ἀννίβαν, ἐγένετό τις	καιρὸς	ὡς ἐπὶ λόγον ἀχθῆναι τὴν
[3, 88]	συνάρχοντος καὶ τῶν ἐκ τοῦ	καιροῦ	καταγραφέντων τεττάρων στρατοπέδων. συμμίξας δὲ
[3, 79]	μιᾶς ὄψεως, οὐκ ἐπιδεχομένου τοῦ	καιροῦ	καταμονὴν οὐδὲ θεραπείαν διὰ τὸ
[3, 106]	ἐντολὴν καὶ διὰ τὴν τοῦ	καιροῦ	περίστασιν, ἀκροβολισμοὶ δὲ μόνον καὶ
[3, 107]	ἀλλήλοις· ἤδη δὲ παραδιδόντος τοῦ	καιροῦ	τὴν ἐκ τῶν ἐπετείων καρπῶν
[3, 71]	καὶ τἀδελφῷ διαταξάμενος περὶ τοῦ	καιροῦ	τῆς ἐπιθέσεως· αὐτὸς δ´ ἅμα
[3, 64]	πράξεων, τὰ δὲ τοῦ παρεστῶτος	καιροῦ	τοιάδε. ἔφη γὰρ δεῖν καὶ
[3, 29]	σφῶν αὐτῶν τοῦ προσλαμβάνειν κατὰ	καιρούς,	ἄν τινες ἐπιτήδειοι φανῶσιν αὐτοῖς
[3, 86]	τὰ πράγματα καὶ τοὺς περιεστῶτας	καιρούς.	Ἀννίβας δὲ κατατεθαρρηκὼς τοῖς ὅλοις
[3, 98]	πραγμάτων περιπέτεια τοιάδε. ~καθ´ οὓς	καιροὺς	Ἀννίβας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν εἰς
[3, 69]	συνδιανοούμενος. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς	καιροὺς	Ἀννίβας πραξικοπήσας πόλιν Κλαστίδιον, ἐνδόντος
[3, 21]	ἕως εἰς τοὺς καθ´ ἡμᾶς	καιρούς.	~Γίνονται τοιγαροῦν συνθῆκαι Ῥωμαίοις καὶ
[3, 76]	ἀληθινός. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς	καιροὺς	Γνάιος Κορνήλιος ὁ καταλειφθεὶς ὑπὸ
[3, 86]	~Κατὰ δὲ τοὺς τῆς μάχης	καιροὺς	Γνάιος Σερουίλιος ὁ προκαθήμενος ὕπατος
[3, 16]	συνέβαινε γὰρ κατ´ ἐκείνους τοὺς	καιροὺς	Δημήτριον τὸν Φάριον, ἐπιλελησμένον μὲν
[3, 18]	παραθέσεως. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς	καιροὺς	Δημήτριος ἅμα τῷ συνεῖναι τὴν
[3, 40]	Ῥωμαῖοι δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς	καιροὺς	διακούσαντες μὲν τῶν ἐξαποσταλέντων εἰς
[3, 111]	θεοῖς κατὰ τοὺς παρόντας ἐδύναντο	καιρούς,	δοθείσης αὐτοῖς ἐξουσίας, τοῦ παρὰ
[3, 19]	κατὰ μέρος, ὅταν ἐπὶ τοὺς	καιροὺς	ἔλθωμεν, διασαφήσομεν. ὁ δὲ στρατηγὸς
[3, 33]	κατατεταγμένην ὑπ´ Ἀννίβου, καθ´ οὓς	καιροὺς	ἐν τοῖς κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[3, 97]	συνεργήσαντος σφίσι πρὸς τοὺς περιεστῶτας	καιρούς.	Ἐπειδὴ γὰρ καταπληξάμενοι τοὺς περὶ
[3, 117]	ἐστι πρὸς τοὺς τῶν πολέμων	καιροὺς	ἡμίσεις ἔχειν πεζούς, ἱπποκρατεῖν δὲ
[3, 11]	λέγεσθαι μέλλον. ~καθ´ οὓς γὰρ	καιροὺς	καταπολεμηθεὶς Ἀννίβας ὑπὸ Ῥωμαίων τέλος
[3, 28]	Λιβυκὸν πόλεμον, ἐλύθη καθ´ οὓς	καιροὺς	κομισάμενοι παρὰ Καρχηδονίων ἅπαντας τοὺς
[3, 9]	ἐν νῷ διότι κατὰ τοὺς	καιροὺς	ὁ γράφων γέγονε καὶ τοῦ
[3, 15]	Ἀννίβας δὲ κατὰ τοὺς αὐτοὺς	καιροὺς	πεποιημένος ὑφ´ αὑτὸν οὓς προέθετο
[3, 80]	ὧν πολλοὺς αὐτὸν ὑπελάμβανε παραδώσειν	καιροὺς	πρὸς ἐπίθεσιν. πάντα δ´ ἐμφρόνως
[3, 95]	διάθεσιν. κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς	καιροὺς	ταῖς προειρημέναις πράξεσιν Ἀσδρούβας ὁ
[3, 59]	ὑπαρχούσης κατά γε τοὺς προγεγονότας	καιροὺς	τῆς ἀληθοῦς ἱστορίας ὑπὲρ τῶν
[3, 98]	τὴν Ἰβηρίαν, προσδεῖσθαι δὲ τοὺς	καιροὺς	τῆς τῶν ὑποταττομένων εὐνοίας· νῦν
[3, 2]	διασαφεῖν ὡς κατὰ τοὺς αὐτοὺς	καιροὺς	Φίλιππος μὲν ὁ Μακεδὼν διαπολεμήσας
[3, 56]	διασαφεῖ. κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς	καιρούς,	ὡς ἐπάνω προεῖπα, Πόπλιος ἀπολελοιπὼς
[3, 27]	ἕως εἰς τοὺς κατ´ Ἀννίβαν	καιρούς.	~Ὥσπερ οὖν τὴν εἰς Σικελίαν
[3, 30]	κατ´ Ἀννίβαν πόλεμον τοὺς Καρχηδονίους·	καιρῷ	γὰρ πεισθέντες ἠμύνοντο σὺν καιρῷ
[3, 74]	ποιούμενοι τὸν κίνδυνον. ~ἐν ᾧ	καιρῷ	διαναστάντων τῶν ἐκ τῆς ἐνέδρας
[3, 19]	ἐν αὐτῷ τῷ τῆς πράξεως	καιρῷ	διεφθάρη· περὶ ὧν ἡμεῖς τὰ
[3, 116]	ψυχαῖς τοὺς Ῥωμαίους. ἐν ᾧ	καιρῷ	καὶ Λεύκιος Αἰμίλιος περιπεσὼν βιαίοις
[3, 84]	πράττειν ἀπώλλυντο παραδόξως. ἐν ᾧ	καιρῷ	καὶ τὸν Φλαμίνιον αὐτὸν δυσχρηστούμενον
[3, 88]	ἐλεηλάτει τὴν Δαυνίαν. ἐν ᾧ	καιρῷ	καὶ Φάβιος μετὰ τὴν κατάστασιν
[3, 87]	ἔμφυτον πρὸς Ῥωμαίους. ~ἐν ᾧ	καιρῷ	καταστρατοπεδεύσας παρὰ τὸν Ἀδρίαν ἐν
[3, 108]	τῆς μάχης ἐξαπέστειλαν, ἐντειλάμενοι σὺν	καιρῷ	κρίνειν τὰ ὅλα γενναίως καὶ
[3, 92]	παρακαλέσας χρήσασθαι τῇ προθυμίᾳ σὺν	καιρῷ	μετὰ τῆς τῶν τόπων εὐφυΐας,
[3, 53]	κρημνώδη περαιουμένων αὐτῶν. ~ἐν ᾧ	καιρῷ	πάντας ἄρδην ἀπολέσθαι συνέβη τοὺς
[3, 71]	τούτοις τὴν πρέπουσαν ὁρμὴν τῷ	καιρῷ	παρήγγελλε δέκα τοὺς ἀνδρωδεστάτους ἕκαστον
[3, 98]	γενέσθαι παρὰ Ῥωμαίοις προσενεγκάμενος ἐν	καιρῷ	πίστιν ἅμα καὶ χρείαν, ἐγίνετο
[3, 116]	ἱππεῖς ἐκκλίναντες ἀπεχώρουν. ἐν ᾧ	καιρῷ	πραγματικὸν δοκεῖ ποιῆσαι καὶ φρόνιμον
[3, 53]	προσδέξασθαι τοὺς ἀπολειπομένους. ἐν ᾧ	καιρῷ	συνέβη πολλοὺς μὲν ἵππους τῶν
[3, 30]	καιρῷ γὰρ πεισθέντες ἠμύνοντο σὺν	καιρῷ	τοὺς βλάψαντας. ~Ἔνιοι δὲ τῶν
[3, 87]	δὲ κατὰ θάλατταν ἐν τῷ	καιρῷ	τούτῳ καὶ τοὺς διασαφήσοντας εἰς
[3, 43]	καὶ παραστατικὸν ἀγωνίας. ἐν ᾧ	καιρῷ	τῶν βαρβάρων ἀπολελοιπότων τὰς σκηνὰς
[3, 12]	μὲν ἐφέδρους νομίζοντες εἶναι τῶν	καιρῶν	ἀεὶ φυλάττωνται, τοῖς δὲ πιστεύοντες
[3, 30]	ἤδη πρότερον τῶν κατ´ Ἀννίβαν	καιρῶν	ἐδεδώκεισαν αὑτοὺς εἰς τὴν τῶν
[3, 1]	πράξεις, ὅσας οὐδεὶς τῶν προγεγονότων	καιρῶν	ἐν ἴσῳ περιέλαβε διαστήματι. περὶ
[3, 32]	Πύρρον {καὶ Τίμαιον συγγραφέων καὶ	καιρῶν	ἐξηγήσεως} εἰς τὴν Καρχηδόνος ἅλωσιν,
[3, 58]	γινώσκοντας ὅτι κἀκεῖνοι τῶν νῦν	καιρῶν	ἐπιλαβόμενοι πολλὰ τῶν αὐτοῖς εἰρημένων
[3, 69]	αὐτοῦ σωτηρίαν τοὺς ὑπὸ τῶν	καιρῶν	καταλαμβανομένους. τὸν δὲ προδότην ἐτίμησε
[3, 102]	στρατοπεδείαν. ἀπὸ δὲ τούτων τῶν	καιρῶν	οἱ μὲν Καρχηδόνιοι ταῖς προνομαῖς
[3, 108]	τέλος, ἐπὶ δὲ τῶν νῦν	καιρῶν	οὐδεμία λείπεται πρόφασις, ἐὰν ἄνδρες
[3, 109]	καὶ διὰ τὰς ἐκ τῶν	καιρῶν	περιστάσεις. τότε μὲν οὖν ταῦτα
[3, 85]	τοῖς παραγενομένοις ἐφ´ ἑκατέρων τῶν	καιρῶν	πολλῷ μεῖζον τότε φανῆναι τὸ
[3, 38]	ἀτρεκῶς ἕως τῶν καθ´ ἡμᾶς	καιρῶν	πότερον ἤπειρός ἐστι κατὰ τὸ
[3, 7]	ἐπιγενομένην ὀργὴν ἐκ τῶν προειρημένων	καιρῶν.	πρόφασιν δ´ ἡγητέον τὴν τῶν
[3, 1]	τοῖς χρόνοις πρὸ τούτων τῶν	καιρῶν	συνεταξάμεθα τὰς πρὸ ταύτης βύβλους,
[3, 73]	προσπίπτοντες τοῖς Ῥωμαίοις πολλὰ καὶ	κακὰ	διειργάζοντο καὶ μάχεσθαι τοῖς κατὰ
[3, 30]	δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, ὁμολογούμενον ἦν	κἀκεῖνο	διότι Ζακανθαῖοι πλείοσιν ἔτεσιν ἤδη
[3, 87]	τούτῳ δ´ εἴκοσι καὶ τέτταρες,	κἀκεῖνοι	μὲν ἐν πολλοῖς προσδέονται τῆς
[3, 58]	τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν, γινώσκοντας ὅτι	κἀκεῖνοι	τῶν νῦν καιρῶν ἐπιλαβόμενοι πολλὰ
[3, 29]	Σικελίαν συνθήκαις ἦν ἔγγραπτον, καθάπερ	κἀκεῖνοί	φασιν, ὑπάρχειν τοῖς ἀμφοτέρων συμμάχοις
[3, 103]	τὸ μηδέποτε γεγονός· αὐτοκράτορα γὰρ	κἀκεῖνον	κατέστησαν, πεπεισμένοι ταχέως αὐτὸν τέλος
[3, 15]	Καρχηδόνα, τὰ παραπλήσια θέλοντες ἐπιμαρτύρασθαι	κἀκείνους·	οὐ μὴν ἐν Ἰταλίᾳ γε
[3, 54]	συνήθεις ὄντες ἤδη τοῖς τοιούτοις	κακοῖς·	ἅμα δὲ τῷ παραγενέσθαι πρὸς
[3, 102]	δ´ Ἀννίβας ἦν μὲν ἐν	κακοῖς,	ὅμως δὲ χειμαζόμενος ἔμενε, τοὺς
[3, 79]	δὲ καὶ ταλαιπώρως ὑπέμενον τὴν	κακοπάθειαν,	ἄπειροι πάσης τῆς τοιαύτης ὄντες
[3, 17]	εἰς τοὺς κινδύνους. πᾶσαν δὲ	κακοπάθειαν	καὶ μέριμναν ὑπομείνας τέλος ἐν
[3, 42]	ἀναπαύοντες σφᾶς ἐκ τῆς προγεγενημένης	κακοπαθείας,	ἅμα δὲ παρασκευαζόμενοι πρὸς τὴν
[3, 59]	ὑπεδεξάμεθα τοὺς κινδύνους {καὶ τὰς	κακοπαθείας}	τοὺς συμβάντας ἡμῖν ἐν πλάνῃ
[3, 55]	καὶ μόλις ἐν ἡμέραις τρισὶ	κακοπαθήσας	διήγαγε τὰ θηρία. καὶ τάδε
[3, 79]	ἑλῶν ποιούμενοι τὴν πορείαν μετρίως	κακοπαθοῦντες	ἤνυον, ἅτε καὶ φερέκακοι πάντες
[3, 79]	μαλακίας καὶ φυγοπονίας, ἵν´ ἐὰν	κακοπαθοῦντες	τρέπωνται πάλιν εἰς τοὐπίσω, κωλύῃ
[3, 73]	δὴ τῶν μὲν Ῥωμαίων πεζακοντιστῶν	κακοπαθούντων	ἐξ ὄρθρου καὶ προεμένων τὰ
[3, 62]	νεανίσκους τῶν αἰχμαλώτων, οὓς εἰλήφει	κακοποιοῦντας	τὴν πορείαν ἐν ταῖς περὶ
[3, 54]	οὐκέτι περιέτυχε πλὴν τῶν λάθρᾳ	κακοποιούντων,	ὑπὸ δὲ τῶν τόπων καὶ
[3, 2]	τοῦ καταλελειμμένου παιδὸς ἀρχῆς ἤρξαντο	κακοπραγμονεῖν	καὶ τὰς χεῖρας ἐπιβάλλειν Φίλιππος
[3, 63]	τρόπον ἑλομένοις τὸ ζῆν παντὸς	κακοῦ	καὶ πάσης ἀτυχίας μετασχεῖν. οὐδένα
[3, 63]	βίον ἐν χειρῶν νόμῳ, μηδενὸς	κακοῦ	λαβόντας πεῖραν, τοῖς δ´ ἡττωμένοις
[3, 64]	καὶ δύσχρηστον ἔχοντα διὰ τὴν	κακουχίαν,	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἵππων
[3, 79]	ἄπειροι πάσης τῆς τοιαύτης ὄντες	κακουχίας.	ἐκωλύοντο δὲ πάλιν ἀπονεύειν εἰς
[3, 62]	νενικηκότος, ὡς πολλῶν καὶ μεγάλων	κακῶν	ἐκείνου μὲν ἀπολελυμένου, σφᾶς δ´
[3, 62]	δ´ ἡττηθέντα τῶν παρόντων ἀπηλλάχθαι	κακῶν,	τελευτήσαντα τὸν βίον. πάντων δ´
[3, 60]	καὶ ταῖς τῶν σωμάτων ἀθεραπευσίαις	κακῶς	ἀπήλλαττε. πολλοὶ δὲ καὶ καθυφεῖνθ´
[3, 62]	τὰς Ἄλπεις δυσχωρίαις. τούτους δὲ	κακῶς	διετίθετο, παρασκευαζόμενος πρὸς τὸ μέλλον·
[3, 90]	τὴν πίστιν, καίπερ ἔνιαι πάσχουσαι	κακῶς.	ἐξ ὧν καὶ παρασημήναιτ´ ἄν
[3, 74]	τῆς ἐνέδρας προσπεσόντων ἀπώλλυντο καὶ	κακῶς	ἔπασχον, οἱ δὲ περὶ τὰς
[3, 94]	τὴν Ἰταλίαν ἀνθρώποις. Φάβιος δὲ	κακῶς	μὲν ἤκουε παρὰ τοῖς πολλοῖς,
[3, 55]	τὰ θηρία. καὶ τάδε συνέβαινε	κακῶς	ὑπὸ τοῦ λιμοῦ διατεθεῖσθαι· τῶν
[3, 71]	μετὰ βραχείας ὀφρύος, ποτὲ δὲ	κάλαμοι	καὶ πτέρεις καί τι γένος
[3, 111]	τὸν αὐτὸν καιρὸν θεωρῶν ὅτι	καλεῖ	τὰ πράγματα μάχεσθαι καὶ συμβάλλειν
[3, 37]	ἡμᾶς καὶ τῆς ἔξω θαλάττης,	καλεῖται	δὲ τὸ μὲν παρὰ τὴν
[3, 31]	τῶν νοῦν ἐχόντων, οὐ μόνον	καλήν,	ἔτι δὲ μᾶλλον ἀναγκαίαν εἶναί
[3, 31]	πρὸς πᾶσαν περίστασιν αὐτάρκης ὑπάρχειν,	καλὴν	μέν, οὐκ ἀναγκαίαν δ´ ἴσως
[3, 101]	τῆς Λαρινάτιδος χώρας προσαγορεύεται δὲ	Καλήνη,	κατεστρατοπέδευσε περὶ ταύτην, πρόχειρος ὢν
[3, 91]	τὰ μὲν πρὸς τὰς ἄρκτους	Καληνοὶ	καὶ Τιανῖται κατοικοῦσι, τὰ δὲ
[3, 11]	παρὰ τὸν βωμόν. ἐπεὶ δὲ	καλλιερήσας	κατασπείσαι τοῖς θεοῖς καὶ ποιήσαι
[3, 91]	δὲ καὶ τὰς ἐπιφανεστάτας καὶ	καλλίστας	πόλεις τῆς Ἰταλίας ἐν αὑτοῖς.
[3, 63]	τῆς ἐσχάτης ἀναπνοῆς ὑπὲρ τῆς	καλλίστης	ἐλπίδος μεταλλάξαι τὸν βίον ἐν
[3, 91]	τὴν ἀρετὴν καὶ διὰ τὸ	κάλλος	καὶ διὰ τὸ πρὸς αὐτῇ
[3, 91]	τούτων εἰκὸς ἠρικέναι διὰ τὸ	κάλλος	καὶ τὴν ἀρετὴν αὐτῶν. ἅμα
[3, 5]	ἀνδρῶν ἀξιόχρεων, διὰ (δὲ) τὸ	κάλλος	πολλοὺς κατεγγυηθήσεσθαι καὶ σπουδάσειν ἐπὶ
[3, 6]	καὶ τὸ μέγεθος καὶ τὸ	κάλλος	τῶν ἐσομένων ἄθλων ἐκ τοῦ
[3, 107]	τὴν ἐκ τοῦ λοιποῦ βίου	καλοκἀγαθίαν	καὶ διὰ τὸ μικροῖς πρότερον
[3, 23]	μὴ ἐννυκτερευέτωσαν. ~Τὸ μὲν οὖν	Καλὸν	ἀκρωτήριόν ἐστι τὸ προκείμενον αὐτῆς
[3, 22]	τοὺς Ῥωμαίων συμμάχους ἐπέκεινα τοῦ	Καλοῦ	ἀκρωτηρίου, ἐὰν μὴ ὑπὸ χειμῶνος
[3, 24]	καὶ τοῖς τούτων συμμάχοις. τοῦ	Καλοῦ	ἀκρωτηρίου, Μαστίας Ταρσηίου, μὴ λῄζεσθαι
[3, 23]	πᾶσαν τὴν ἐπὶ τάδε τοῦ	Καλοῦ	ἀκρωτηρίου τῆς Λιβύης καὶ Σαρδόνα
[3, 88]	τοῖς Καρχηδονίοις περὶ τὰς Αἴκας	καλουμένας,	ἀπέχων τῶν πολεμίων περὶ πεντήκοντα
[3, 40]	καὶ τούτους εἰς τὴν Τάννητος	καλουμένην	κώμην. τοῖς δ´ ἐν τῇ
[3, 82]	ὄρη, δεξιὰν δὲ τὴν Ταρσιμέννην	καλουμένην	λίμνην· ἅμα δὲ προάγων ἐπυρπόλει
[3, 49]	τῆς διαβάσεως ἧκε πρὸς τὴν	καλουμένην	Νῆσον, χώραν πολύοχλον καὶ σιτοφόρον,
[3, 86]	τε τήν τε τῶν Ὄμβρων	καλουμένην	χώραν καὶ τὴν τῶν Πικέντων
[3, 40]	δὲ τούτων συνῳκισμένων, οἱ Βοῖοι	καλούμενοι	Γαλάται, πάλαι μὲν οἷον λοχῶντες
[3, 100]	περὶ τὴν Λουκαρίαν καὶ τὸ	καλούμενον	Γερούνιον χώρᾳ, πρὸς δὲ τὴν
[3, 76]	Ἰβηρίας πρὸς τοὺς κατὰ τὸ	καλούμενον	Ἐμπόριον τόπους. ἀρξάμενος δ´ ἐντεῦθεν
[3, 92]	τὰ στενὰ κατὰ τὸν Ἐριβιανὸν	καλούμενον	λόφον κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν Ἄθυρνον
[3, 88]	δὲ ταῦτα καταστρατοπεδεύσας περὶ τὸ	καλούμενον	Οἰβώνιον ἐπέτρεχε τὴν Ἀργυριππανὴν καὶ
[3, 14]	καὶ πρόβλημα ποιησαμένου τὸν Τάγον	καλούμενον	ποταμὸν καὶ περὶ τὴν τοῦ
[3, 110]	μέρεσι κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν Αὔφιδον	καλούμενον	ποταμόν, ὃς μόνος διαρρεῖ τὸν
[3, 35]	ὀρῶν ἐπὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ	καλουμένου	ποταμοῦ διάβασιν, ἔχων οὐχ οὕτως
[3, 49]	τῷ σχήματι τῷ κατ´ Αἴγυπτον	καλουμένῳ	Δέλτα, πλὴν ἐκείνου μὲν θάλαττα
[3, 33]	δὲ τῶν πόλεων τῶν Μεταγωνιτῶν	καλουμένων	ἀπέστειλεν ἄλλους εἰς Καρχηδόνα πεζοὺς
[3, 49]	πρὸς τὴν διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων	καλουμένων	Γαλατῶν πορείαν ἀπουραγήσας μετὰ τῆς
[3, 33]	(ὀκτακόσιοι ἑβδομήκοντα) οὓς κυρίως μὲν	καλοῦσι	σφενδονήτας, ἀπὸ δὲ τῆς χρείας
[3, 39]	Καινὴν πόλιν ἔνιοι Νέαν Καρχηδόνα	καλοῦσιν}	ἀπὸ δὲ ταύτης εἰσὶν ἐπὶ
[3, 23]	μικρὰν Σύρτιν τόπους, ἃ δὴ	καλοῦσιν	Ἐμπόρια, διὰ τὴν ἀρετὴν τῆς
[3, 24]	δῆμον. πρόσκειται δὲ καὶ τῷ	Καλῷ	ἀκρωτηρίῳ Μαστία Ταρσήιον· ὧν ἐκτὸς
[3, 92]	χιλίαρχοι καὶ ταξίαρχοι νομίζοντες ἐν	καλῷ	τοὺς πολεμίους ἀπειληφέναι, σπεύδειν ᾤοντο
[3, 4]	ἐπιγινομένων τοῖς ἔργοις ἡδέων ἢ	καλῶν	ἢ συμφερόντων. διὸ καὶ τῆς
[3, 64]	περὶ τὸν Ῥοδανὸν ποταμὸν ἀπαλλάξαι	καλῶς,	ἀλλὰ πολλοὺς ἀποβαλόντας αὑτῶν φυγεῖν
[3, 52]	ὅλην ἐπιβολήν. τῶν δὲ φασκόντων	καλῶς	εἰδέναι καὶ τὴν τῆς πόλεως
[3, 87]	καὶ φρονήσει διαφέροντα καὶ πεφυκότα	καλῶς.	ἔτι γοῦν ἐπεκαλοῦντο καὶ καθ´
[3, 118]	πολιτεύματος ἰδιότητι καὶ τῷ βουλεύεσθαι	καλῶς	οὐ μόνον ἀνεκτήσαντο τὴν τῆς
[3, 7]	ἐπανορθώσεως. τί γὰρ ὄφελος ἰατροῦ	κάμνουσιν	ἀγνοοῦντος τὰς αἰτίας τῶν περὶ
[3, 5]	τέλος ἀγαγεῖν. πέπεισμαι μὲν γάρ,	κἄν	τι συμβῇ περὶ ἡμᾶς ἀνθρώπινον,
[3, 31]	εἰπεῖν ἄνθρωπος ὢν διὰ τό,	κἂν	κατὰ τὸ παρὸν εὐτυχῇ, τήν
[3, 117]	πεποιημένος. ~Ἡ μὲν οὖν περὶ	Κάνναν	γενομένη μάχη Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων
[3, 107]	τοὺς πολεμίους, καταλαμβάνει τὴν τῆς	Κάννης	προσαγορευομένης πόλεως ἄκραν. εἰς γὰρ
[3, 107]	τοῖς Ῥωμαίοις ἐκ τῶν περὶ	Κανύσιον	τόπων· ἐκ δὲ ταύτης ἀεὶ
[3, 62]	παρέστησε καὶ σάγους εἰσήνεγκε πολυτελεῖς.	κἄπειτα	τῶν νεανίσκων ἤρετο τίνες αὐτῶν
[3, 26]	χαλκώμασι παρὰ τὸν Δία τὸν	Καπετώλιον	ἐν τῷ τῶν ἀγορανόμων ταμιείῳ,
[3, 22]	τὸ τοῦ Διὸς ἱερὸν τοῦ	Καπετωλίου.	ταῦτα δ´ ἔστι πρότερα τῆς
[3, 82]	τῆς χώρας, καὶ πανταχόθεν τοῦ	καπνοῦ	σημαίνοντος τὴν καταφθορὰν αὐτῆς, ἐσχετλίαζε,
[3, 43]	σημηνάντων ἐκείνων τὴν παρουσίαν τῷ	καπνῷ	κατὰ τὸ συντεταγμένον, ἐμβαίνειν ἅπασιν
[3, 5]	ἀλλήλους ἐπολέμησαν, ὁ δὲ τῶν	Καππαδοκῶν	βασιλεὺς Ἀριαράθης ἐκπεσὼν ἐκ τῆς
[3, 118]	ἐνεχείριζον αὑτούς, Ἀργυριππανοὶ δὲ καὶ	Καπυανῶν	τινες ἐκάλουν τὸν Ἀννίβαν, οἱ
[3, 91]	πασῶν ποτε μακαριωτάτην γεγονυῖαν πόλιν	Καπύην.	ἐπιεικέστατος δὲ καὶ παρὰ τοῖς
[3, 91]	τὰ γὰρ πεδία τὰ κατὰ	Καπύην	ἐπιφανέστατα μέν ἐστι τῶν κατὰ
[3, 90]	ὥρμησε τολμηρῶς εἰς τὰ περὶ	Καπύην	πεδία, καὶ τούτων εἰς τὸν
[3, 94]	τῶν ἄκρων ἀμφότεροι καὶ προσανεῖχον	καραδοκοῦντες	τὴν ἐπιφάνειαν τῆς ἡμέρας διὰ
[3, 2]	μὲν τοῖς κατ´ Αἴγαιον καὶ	Καρίαν	καὶ Σάμον, Ἀντίοχος δὲ τοῖς
[3, 14]	ἐπανάγων, συνδραμόντων ἐπ´ αὐτὸν τῶν	Καρπησίων,	ὃ σχεδὸν ἰσχυρότατόν ἐστιν ἔθνος
[3, 107]	καιροῦ τὴν ἐκ τῶν ἐπετείων	καρπῶν	χορηγίαν, ἐκίνει τὴν δύναμιν ἐκ
[3, 96]	μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν εἰς	Καρχηδόνα.	Γνάιος δὲ Σερουίλιος ἔχων τὸν
[3, 20]	κατὰ σπουδὴν ἐξαπέστειλαν εἰς τὴν	Καρχηδόνα,	δύο προτείνοντες αὐτοῖς, ὧν τὸ
[3, 23]	ἀπαλλάττεσθαι τοὺς καθορμισθέντας. εἰς δὲ	Καρχηδόνα	καὶ πᾶσαν τὴν ἐπὶ τάδε
[3, 39]	δὲ Καινὴν πόλιν ἔνιοι Νέαν	Καρχηδόνα	καλοῦσιν} ἀπὸ δὲ ταύτης εἰσὶν
[3, 33]	Λιβύης, τινὰς δ´ εἰς αὐτὴν	Καρχηδόνα	κατέταξεν. ἀπὸ δὲ τῶν πόλεων
[3, 33]	Μεταγωνιτῶν καλουμένων ἀπέστειλεν ἄλλους εἰς	Καρχηδόνα	πεζοὺς τετρακισχιλίους, ὁμηρείας ἔχοντας καὶ
[3, 87]	καὶ τοὺς διασαφήσοντας εἰς τὴν	Καρχηδόνα	περὶ τῶν γεγονότων· τότε γὰρ
[3, 61]	τὴν Λιβύην, ὡς αὐτὴν τὴν	Καρχηδόνα	πολιορκήσοντα, τὸν ἕτερον δ´ εἰς
[3, 41]	ἐκ κατάπλου πολιορκήσων αὐτὴν τὴν	Καρχηδόνα.	Πόπλιος δὲ κομισθεὶς παρὰ τὴν
[3, 40]	διακούσαντες μὲν τῶν ἐξαποσταλέντων εἰς	Καρχηδόνα	πρεσβευτῶν τὰ δεδογμένα καὶ τοὺς
[3, 15]	πολεμητέον σαφῶς εἰδότες, ἀπέπλευσαν εἰς	Καρχηδόνα,	τὰ παραπλήσια θέλοντες ἐπιμαρτύρασθαι κἀκείνους·
[3, 24]	ἧς Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσι καὶ ἐν	Καρχηδόνι	πάντα καὶ ποιείτω καὶ πωλείτω
[3, 8]	εὐδοκεῖν τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν ἐν	Καρχηδόνι	τοῖς ὑπ´ Ἀννίβου περὶ τὴν
[3, 88]	ἐάν τι κατὰ θάλατταν κινῶνται	Καρχηδόνιοι,	βοηθεῖν ἀεὶ τοῖς ὑποπίπτουσι καιροῖς,
[3, 13]	ἀρχὰς δὲ τὰς μελλούσας λέγεσθαι.	~Καρχηδόνιοι	γὰρ βαρέως μὲν ἔφερον καὶ
[3, 39]	συνεχὲς τῆς προκειμένης ἡμῖν διηγήσεως.	Καρχηδόνιοι	γὰρ ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς
[3, 65]	δεξιὸν δὲ τὸν ῥοῦν οἱ	Καρχηδόνιοι.	γνόντες δὲ τῇ δευτέρᾳ διὰ
[3, 25]	δὲ ὀψώνια τοῖς αὑτῶν ἑκάτεροι.	Καρχηδόνιοι	δὲ καὶ κατὰ θάλατταν Ῥωμαίοις
[3, 22]	ἴσα ἔστω τὰ Ῥωμαίων πάντα.	Καρχηδόνιοι	δὲ μὴ ἀδικείτωσαν δῆμον Ἀρδεατῶν,
[3, 5]	Κελτίβηρας καὶ Οὐακκαίους ἐξήνεγκαν πόλεμον,	Καρχηδόνιοι	δὲ τὸν πρὸς Μασαννάσαν βασιλέα
[3, 23]	τὸ δίκαιον ὑπισχνοῦνται βεβαιώσειν οἱ	Καρχηδόνιοι	(δημοσίᾳ) πίστει. ἐκ δὲ τούτων
[3, 112]	ὅτι ταχέως ἀναγκασθήσονται μεταστρατοπεδεύειν οἱ	Καρχηδόνιοι	διὰ τὸν πορισμὸν τῶν ἐπιτηδείων,
[3, 14]	μὲν ἐκ παρατάξεως ἠναγκάσθησαν οἱ	Καρχηδόνιοι	διακινδυνεύειν, ὁμολογουμένως ἂν ἡττήθησαν. νῦν
[3, 24]	ἡμέραις ἀποτρεχέτω. ἐν Σικελίᾳ ἧς	Καρχηδόνιοι	ἐπάρχουσι καὶ ἐν Καρχηδόνι πάντα
[3, 22]	τις εἰς Σικελίαν παραγίνηται, ἧς	Καρχηδόνιοι	ἐπάρχουσιν, ἴσα ἔστω τὰ Ῥωμαίων
[3, 24]	ἂν ἔκ τινος χώρας, ἧς	Καρχηδόνιοι	ἐπάρχουσιν, ὕδωρ ἢ ἐφόδια λάβῃ
[3, 25]	τῆς βοηθείας, τὰ πλοῖα παρεχέτωσαν	Καρχηδόνιοι	καὶ εἰς τὴν ὁδὸν καὶ
[3, 2]	ἐροῦμεν ὡς εἰς Ἰταλίαν ἐμβαλόντες	Καρχηδόνιοι	καὶ καταλύσαντες τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν
[3, 87]	οἷς ἀκούσαντες μεγαλείως ἐχάρησαν οἱ	Καρχηδόνιοι	καὶ πολλὴν ἐποιοῦντο σπουδὴν καὶ
[3, 23]	Σαρδόνα καὶ Σικελίαν, ἧς ἐπάρχουσι	Καρχηδόνιοι,	κατ´ ἐμπορίαν πλεῖν Ῥωμαίοις ἔξεστι,
[3, 72]	τῆς ἡμέρας προβαινούσης. οἱ δὲ	Καρχηδόνιοι	κατὰ σκηνὰς βεβρωκότες καὶ πεπωκότες
[3, 91]	καταστρατοπεδεύσαντες ὥσπερ εἰς θέατρον οἱ	Καρχηδόνιοι	καταπλήξεσθαι μὲν τῷ παραλόγῳ πάντας,
[3, 90]	παραβάλλεσθαι καὶ διακινδυνεύειν. Οἱ δὲ	Καρχηδόνιοι	καταφθείραντες τοὺς προειρημένους τόπους ὑπερέβαλον
[3, 24]	μηδὲ πόλιν κτίζειν. ἐὰν δὲ	Καρχηδόνιοι	λάβωσιν ἐν τῇ Λατίνῃ πόλιν
[3, 29]	ὁμολογίας οὐκ ἀθετητέον, καθάπερ οἱ	Καρχηδόνιοι	λέγειν ἐθάρρουν· οὐ γὰρ προσέκειτο,
[3, 118]	κρίσιν τοῖς ὑπ´ ἀμφοτέρων προσδοκωμένοις.	Καρχηδόνιοι	μὲν γὰρ διὰ τῆς πράξεως
[3, 29]	καθάπερ ἐποιοῦντο τὴν ἐκδοχὴν οἱ	Καρχηδόνιοι·	προσέκειτο γὰρ ἂν ἤτοι τὸ
[3, 96]	τὸ προειρημένον κατόρθωμα. οἱ δὲ	Καρχηδόνιοι,	προσπεσόντος αὐτοῖς τοῦ γεγονότος ἐλαττώματος,
[3, 64]	ἡγεῖσθαι καὶ παράλογον, εἰ τολμῶσι	Καρχηδόνιοι	Ῥωμαίοις ἀντοφθαλμεῖν, πολλάκις μὲν ὑπ´
[3, 102]	τούτων τῶν καιρῶν οἱ μὲν	Καρχηδόνιοι	ταῖς προνομαῖς εὐλαβέστερον ἐχρῶντο καὶ
[3, 20]	διασαφούντων ταῦτα, δυσχερῶς ἤκουον οἱ	Καρχηδόνιοι	τὴν αἵρεσιν τῶν προτεινομένων. ὅμως
[3, 43]	ἄφνω καὶ παραδόξως οἱ πέραν	Καρχηδόνιοι,	τινὲς μὲν αὐτῶν ἐνεπίμπρασαν τὴν
[3, 105]	ὑπὸ τούτου παραγγελλομένοις. οἱ δὲ	Καρχηδόνιοι	τὸν μὲν μεταξὺ τόπον τοῦ
[3, 23]	μεσημβρίαν οὐκ οἴονται δεῖν οἱ	Καρχηδόνιοι	τοὺς Ῥωμαίους μακραῖς ναυσὶ διὰ
[3, 24]	ποιοῦνται συνθήκας, ἐν αἷς προσπεριειλήφασι	Καρχηδόνιοι	Τυρίους καὶ τὸν Ἰτυκαίων δῆμον.
[3, 97]	πάνυ γὰρ ἠγωνίων μὴ κρατήσαντες	Καρχηδόνιοι	τῶν τόπων ἐκείνων καὶ περιποιησάμενοι
[3, 59]	παρατάξεως ἐν Ἰταλίᾳ Ῥωμαίοις καὶ	Καρχηδονίοις	ἀγῶνας. ~Τὸ μὲν οὖν πλῆθος
[3, 101]	τὰς ὑπερβολὰς συμπεσεῖσθαί ποτε τοῖς	Καρχηδονίοις.	ἀκούσας δὲ τὸ μὲν Γερούνιον
[3, 27]	ὑπῆρχε τὰ δίκαια Ῥωμαίοις καὶ	Καρχηδονίοις	ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἕως εἰς
[3, 66]	καὶ χορηγεῖν καὶ συστρατεύειν τοῖς	Καρχηδονίοις.	ἀποδεξάμενος δὲ τοὺς παρόντας φιλανθρώπως
[3, 13]	γενόμενοι καταπλαγεῖς ἐνέδωκαν αὑτοὺς τοῖς	Καρχηδονίοις.	ἀργυρολογήσας δὲ τὰς πόλεις καὶ
[3, 20]	τοὺς ἐνιαυτῷ πρότερον ἐπηγγελκότας πόλεμον	Καρχηδονίοις,	ἐὰν ἐπιβαίνωσι τῆς Ζακανθαίων χώρας,
[3, 114]	ἱππικῶν πλῆθος τὸ σύμπαν τοῖς	Καρχηδονίοις	εἰς μυρίους, τὸ δὲ τῶν
[3, 117]	τὴν μεγίστην χρείαν παρεσχημένου τοῖς	Καρχηδονίοις	εἰς τὸ νικᾶν καὶ τότε
[3, 110]	οὐ κατὰ τὴν ἐλπίδα τοῖς	Καρχηδονίοις	ἐκβάσης τῆς ἐπιθέσεως· εἰς δὲ
[3, 5]	δ´ αὐτοὶ μετ´ οὐ πολὺ	Καρχηδονίοις	ἐπέβαλον τὰς χεῖρας, τὸ μὲν
[3, 30]	στασιάσαντες Ζακανθαῖοι πρὸς σφᾶς οὐ	Καρχηδονίοις	ἐπέτρεψαν, καίπερ ἐγγὺς ὄντων αὐτῶν
[3, 9]	τοὺς ξένους ἐγένετο κίνημα τοῖς	Καρχηδονίοις,	εὐθέως ἂν ἄλλην ἀρχὴν ἐποιεῖτο
[3, 8]	ποῖος ἦν καιρὸς οἰκειότερος τοῖς	Καρχηδονίοις	ἢ ποῖον πρᾶγμα τούτου δικαιότερον
[3, 2]	δι´ ἃς ὁ προδεδηλωμένος συνέστη	Καρχηδονίοις	καὶ Ῥωμαίοις πόλεμος, ὁ προσαγορευθεὶς
[3, 22]	καὶ τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ	Καρχηδονίοις	καὶ τοῖς Καρχηδονίων συμμάχοις· μὴ
[3, 97]	τὴν Ἰβηρίαν, ἀλλ´ ἐνίστασθαι τοῖς	Καρχηδονίοις	καὶ τὸν πόλεμον αὔξειν, προχειρισάμενοι
[3, 110]	συμπλοκὴν διὰ τὸ τοῖς μὲν	Καρχηδονίοις	μηδὲν ἐφεδρεύειν ἀξιόλογον, τοῖς δὲ
[3, 6]	ὑποδεικνύναι, δι´ ἃς Ῥωμαίοις καὶ	Καρχηδονίοις	ὁ προειρημένος ἐνέστη πόλεμος, πρώτην
[3, 30]	μέγιστον καὶ παρ´ αὐτοῖς τοῖς	Καρχηδονίοις	ὁμολογούμενον ὅτι στασιάσαντες Ζακανθαῖοι πρὸς
[3, 88]	παραλαβὼν τὰς δυνάμεις ἀντεστρατοπέδευσε τοῖς	Καρχηδονίοις	περὶ τὰς Αἴκας καλουμένας, ἀπέχων
[3, 27]	λήξαντος τοῦ Λιβυκοῦ πολέμου, Ῥωμαῖοι	Καρχηδονίοις	πόλεμον ἐξενέγκαντες ἕως δόγματος ἐπισυνθήκας
[3, 21]	ἀρχῆς ὑπαρξάντων δικαίων Ῥωμαίοις καὶ	Καρχηδονίοις	πρὸς ἀλλήλους ἕως εἰς τοὺς
[3, 22]	~Γίνονται τοιγαροῦν συνθῆκαι Ῥωμαίοις καὶ	Καρχηδονίοις	πρῶται κατὰ Λεύκιον Ἰούνιον Βροῦτον
[3, 96]	ἕως μέν τινος ἐπηκολούθει τοῖς	Καρχηδονίοις,	συνάψειν πεπεισμένος, πολὺ δὲ καθυστερῶν
[3, 17]	κατασκευὴν παραχρῆμα πᾶσαν ἐξέπεμψε τοῖς	Καρχηδονίοις.	ταῦτα δὲ πράξας οὐ διεψεύσθη
[3, 10]	εὔροιαν τῶν κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων	Καρχηδονίοις.	ταύταις γὰρ ταῖς χερσὶ πιστεύσαντες
[3, 76]	εὔνουν δὲ διαφερόντως ἀεί ποτε	Καρχηδονίοις.	ταχὺ δὲ συνεὶς τὸ γεγονὸς
[3, 20]	βλάβην ἐδόκει φέρειν δεξαμένοις τοῖς	Καρχηδονίοις,	τὸ δ´ ἕτερον πραγμάτων καὶ
[3, 60]	τοὺς Ἴνσομβρας ἀπιστούντων δὲ τοῖς	Καρχηδονίοις,	τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺς εἰς
[3, 15]	περιόψεσθαι παρεσπονδημένους· πάτριον γὰρ εἶναι	Καρχηδονίοις	τὸ μηδένα τῶν ἀδικουμένων περιορᾶν·
[3, 84]	γενόμενον ἐν Τυρρηνίᾳ Ῥωμαίοις καὶ	Καρχηδονίοις	τοῦτον ἐπετελέσθη τὸν τρόπον. ~Ἀννίβας
[3, 2]	κατὰ τοὺς Ἕλληνας ἐπεβάλετο κοινωνεῖν	Καρχηδονίοις	τῶν αὐτῶν ἐλπίδων, Ἀντίοχος δὲ
[3, 15]	λανθάνειν Ῥωμαίους τὴν γινομένην εὔροιαν	Καρχηδονίοις	τῶν κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων. Ῥωμαῖοι
[3, 60]	Κελτῶν ἐσπούδαζε μὲν κοινωνεῖν τοῖς	Καρχηδονίοις	τῶν πραγμάτων κατὰ τὴν ἐξ
[3, 26]	τἀναντία τούτοις, διότι Ῥωμαίοις καὶ	Καρχηδονίοις	ὑπάρχοιεν συνθῆκαι, καθ´ ἃς ἔδει
[3, 73]	πολλοὺς τρόπους ἠλαττοῦντο, τοῖς δὲ	Καρχηδονίοις	ὑπερδέξιον γίνεσθαι συνέβαινε τὴν χρείαν,
[3, 24]	οὓς εἰρήνη καὶ φιλία ἐστὶ	(Καρχηδονίοις.	ὡσαύτως δὲ μηδ´ ὁ) Καρχηδόνιος
[3, 24]	(Καρχηδονίοις. ὡσαύτως δὲ μηδ´ ὁ)	Καρχηδόνιος	ποιείτω. εἰ δέ, μὴ ἰδίᾳ
[3, 24]	ἔξεστιν. ὡσαύτως δὲ καὶ ὁ	Καρχηδόνιος	ποιείτω ἐν Ῥώμῃ. Πάλιν ἐν
[3, 24]	Λατίνης· οὐκ οἴονται δεῖν τοὺς	Καρχηδονίους	ἀδικεῖν Ἀρδεάτας, Ἀντιάτας, Κιρκαιίτας, Ταρρακινίτας.
[3, 90]	τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν πρὸς	Καρχηδονίους,	ἀλλὰ διετήρουν τὴν πίστιν, καίπερ
[3, 118]	Ἰταλίας δυναστείαν, νικήσαντες μετὰ ταῦτα	Καρχηδονίους,	ἀλλὰ καὶ τῆς οἰκουμένης ἁπάσης
[3, 67]	πέριξ Γαλάτας συμβήσεται πρὸς τοὺς	Καρχηδονίους	ἀπονεύειν, ἔγνω δεῖν εὐλαβηθῆναι τὸ
[3, 26]	Ῥωμαίους μὲν ἀπέχεσθαι Σικελίας ἁπάσης,	Καρχηδονίους	δ´ Ἰταλίας, καὶ διότι ὑπερέβαινον
[3, 15]	τῶν ἀδικουμένων περιορᾶν· πρὸς δὲ	Καρχηδονίους	διεπέμπετο, πυνθανόμενος τί δεῖ ποιεῖν,
[3, 98]	ἐγίνετο πρὸς τῷ παρασπονδήσας τοὺς	Καρχηδονίους	ἐγχειρίσαι τοὺς ὁμήρους τοῖς Ῥωμαίοις.
[3, 30]	τὸν Ἴβηρα ποταμὸν ἐπὶ πολέμῳ	Καρχηδονίους·	εἰ δὲ τὴν Σαρδόνος ἀφαίρεσιν
[3, 27]	φιλίαν τοὺς ἀλλήλων συμμάχους. ἐξενεγκεῖν	Καρχηδονίους	ἐν ἔτεσιν δέκα δισχίλια καὶ
[3, 27]	διομολογήσεις, ἐφ´ ᾧ μὴ διαβαίνειν	Καρχηδονίους	ἐπὶ πολέμῳ τὸν Ἴβηρα ποταμόν.
[3, 17]	πρὸς τὸ κινδυνεύειν, τούς τε	Καρχηδονίους	ἑτοίμους παρεσκεύασε πρὸς τὸ παραγγελλόμενον,
[3, 98]	Ἰβήρων, κατὰ δὲ τὴν πρὸς	Καρχηδονίους	εὔνοιαν καὶ πίστιν πολύ τι
[3, 98]	τὴν τῶν Ἰβήρων πάντων πρὸς	Καρχηδονίους	εὔνοιαν, προϊδόμενον τὸ μέλλον καὶ
[3, 8]	τὸν Ἀννίβαν ἐκδιδόναι σφίσι τοὺς	Καρχηδονίους	ἢ τὸν πόλεμον ἀναλαμβάνειν. εἰ
[3, 28]	ἂν εὔλογον, ἀλλ´ ὁμολογουμένως τοὺς	Καρχηδονίους	ἠναγκασμένους παρὰ πάντα τὰ δίκαια
[3, 29]	ποταμὸν μὴ διαβαίνειν ἐπὶ πολέμῳ	Καρχηδονίους.	καὶ μὴν ἐν ταῖς περὶ
[3, 27]	τῶν ἐγγράπτων ἦν ταῦτα· ἐκχωρεῖν	Καρχηδονίους	(καὶ Σικελίας ἁπάσης καὶ) τῶν
[3, 75]	πολὺ δὲ πυνθανόμενοι τοὺς μὲν	Καρχηδονίους	καὶ τὴν παρεμβολὴν τὴν αὑτῶν
[3, 30]	τὸν κατ´ Ἀννίβαν πόλεμον τοὺς	Καρχηδονίους·	καιρῷ γὰρ πεισθέντες ἠμύνοντο σὺν
[3, 30]	συγχωρητέον ἀδίκως ἐξενηνοχέναι τὸν πόλεμον	Καρχηδονίους	κατά τε τὰς ἐπὶ τοῦ
[3, 64]	τοῦτο γινώσκοντας ὅτι μέλλουσι πρὸς	Καρχηδονίους	κινδυνεύειν, ἀναμφισβήτητον ἔχειν τὴν τοῦ
[3, 118]	πάντες ἀπέβλεπον ἤδη τότε πρὸς	Καρχηδονίους·	μεγάλας δ´ εἶχον ἐλπίδας ἐξ
[3, 25]	ἐπὶ μὲν τῶν πρώτων συνθηκῶν	Καρχηδονίους	μὲν τοὺς θεοὺς τοὺς πατρῴους,
[3, 102]	καὶ μόνον οὐ πολιορκεῖν τοὺς	Καρχηδονίους.	ὁ δ´ Ἀννίβας ἦν μὲν
[3, 67]	τῶν τεθνεώτων ἀπεχώρουν πρὸς τοὺς	Καρχηδονίους,	ὄντες πεζοὶ μὲν εἰς δισχιλίους,
[3, 65]	ἐξ ἀρχῆς διαμαχόμενοι πρὸς τοὺς	Καρχηδονίους,	πολλοὺς μὲν αὑτῶν ἀπολωλεκότες, ἔτι
[3, 27]	δόγματος ἐπισυνθήκας ἐποιήσαντο τοιαύτας· ἐκχωρεῖν	Καρχηδονίους	Σαρδόνος καὶ προσεξενεγκεῖν ἄλλα χίλια
[3, 10]	~Ῥωμαίων δὲ μετὰ τὸ καταλύσασθαι	Καρχηδονίους	τὴν προειρημένην ταραχὴν ἀπαγγειλάντων αὐτοῖς
[3, 27]	αἰχμαλώτους χωρὶς λύτρων ἀποδοῦναι πάντας	Καρχηδονίους	τοῖς Ῥωμαίοις. μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 25]	διάβασιν πρὸ τοῦ συστήσασθαι τοὺς	Καρχηδονίους	τὸν περὶ Σικελίας πόλεμον· ἐν
[3, 73]	στρατόπεδον. περί γε μὴν τοὺς	Καρχηδονίους	ὑπῆρχε τἀναντία τούτων· ἀκμαῖοι γὰρ
[3, 98]	Ῥωμαῖοι τὸν ποταμόν, οὐκέτι δύνασθαι	Καρχηδονίους	φόβῳ συνέχειν τὰ κατὰ τὴν
[3, 109]	τὸ Ῥωμαίους χείρους ἄνδρας εἶναι	Καρχηδονίων,	ἀλλὰ δι´ ἀπειρίαν τῶν τότε
[3, 33]	ἐποιησάμεθα— διακούσαντες τὰ παρὰ τῶν	Καρχηδονίων	ἄλλο μὲν οὐδὲν εἶπαν, ὁ
[3, 44]	φυγήν. ~Ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν	Καρχηδονίων	ἅμα τῆς τε διαβάσεως καὶ
[3, 8]	οὐ προσέχοντα τῷ συνεδρίῳ τῶν	Καρχηδονίων.	Ἀννίβαν δὲ κοινωνὸν καὶ ζηλωτὴν
[3, 43]	κωλύειν εὐχερῶς τὴν ἀπόβασιν τῶν	Καρχηδονίων.	Ἀννίβας δ´ ἅμα τῷ συνιδεῖν
[3, 110]	ἐπικεῖσθαι δὲ τοῖς παρὰ τῶν	Καρχηδονίων.	~Ἀννίβας δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν
[3, 28]	καθ´ οὓς καιροὺς κομισάμενοι παρὰ	Καρχηδονίων	ἅπαντας τοὺς κατηγμένους ἀντεδωρήσαντο χωρὶς
[3, 69]	ἀπεχώρουν. ὁ δὲ στρατηγὸς τῶν	Καρχηδονίων	ἀπαράσκευος ὢν πρὸς τὸ κρίνειν
[3, 40]	τῶν διαπεμπομένων τῇ παρουσίᾳ τῶν	Καρχηδονίων	ἀπέστησαν ἀπὸ Ῥωμαίων, ἐγκαταλιπόντες τοὺς
[3, 99]	πρᾳότητα καὶ μεγαλοψυχίαν παρὰ τὴν	Καρχηδονίων	ἀπιστίαν καὶ βαρύτητα καὶ προσπαρατιθεὶς
[3, 70]	ἐμμενεῖν ἐν τῇ πίστει, τῶν	Καρχηδονίων	ἀπραγούντων καὶ τὴν ἡσυχίαν ἀναγκαζομένων
[3, 8]	αὑτοῦ προαίρεσιν Ῥωμαίοις παρὰ τὴν	Καρχηδονίων	γνώμην. οὐδένα γὰρ εὐδοκεῖν τῶν
[3, 6]	ἀποφαίνουσι τὴν Ζακάνθης πολιορκίαν ὑπὸ	Καρχηδονίων,	δευτέραν δὲ τὴν διάβασιν αὐτῶν
[3, 17]	τὴν εὔνοιαν τῶν ἐν οἴκῳ	Καρχηδονίων	διὰ τῶν ἀποσταλησομένων αὐτοῖς λαφύρων.
[3, 42]	χάριν τοῦ κωλύειν τὴν τῶν	Καρχηδονίων	διάβασιν. εἰς οὓς ἀποβλέπων Ἀννίβας
[3, 69]	αὑτῶν ἀποβαλόντες, πλείους δὲ τῶν	Καρχηδονίων	διεφθαρκότες. ~Ὁ δὲ Τεβέριος μετεωρισθεὶς
[3, 65]	ἀπολωλεκότες, ἔτι δὲ πλείους τῶν	Καρχηδονίων	διεφθαρκότες, συνεπιθεμένων ἀπ´ οὐρᾶς τῶν
[3, 69]	ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους πρὸς τὰς	Καρχηδονίων	ἐλπίδας. Μετὰ δὲ ταῦτα συνθεωρήσας
[3, 67]	Ῥωμαίοις θεωροῦντες ἐπικυδεστέρας τὰς τῶν	Καρχηδονίων	ἐλπίδας, συνταξάμενοι πρὸς ἀλλήλους καιρὸν
[3, 68]	πεδία κατοικοῦν, συνεξεστηκὸς ταῖς τῶν	Καρχηδονίων	ἐλπίσι, δαψιλῶς μὲν ἐχορήγει τὸ
[3, 15]	ὡσανεὶ πρόσχημα καὶ βασίλειον ἦν	Καρχηδονίων	ἐν τοῖς κατὰ τὴν Ἰβηρίαν
[3, 2]	πρὸς τὸ κρατήσαντας τῷ πολέμῳ	Καρχηδονίων	ἔννοιαν σχεῖν τῆς τῶν ὅλων
[3, 102]	ἐπαύριον ἐκλιπόντων τὸν χάρακα τῶν	Καρχηδονίων,	ἐπέβη καὶ κατελάβετο τὴν ἐκείνων
[3, 117]	Κάνναν γενομένη μάχη Ῥωμαίων καὶ	Καρχηδονίων	ἐπετελέσθη τὸν τρόπον τοῦτον, μάχη
[3, 73]	οἱ μὲν ἱππεῖς οἱ τῶν	Καρχηδονίων	εὐθέως ἀπ´ ἀμφοῖν τοῖν κεράτοιν
[3, 62]	καὶ περὶ τοὺς πολλοὺς τῶν	Καρχηδονίων	ἡ διάληψις· ἐκ παραθέσεως γὰρ
[3, 9]	τὴν ἐν τῇ ναυμαχίᾳ τῶν	Καρχηδονίων	ἧτταν τοῖς καιροῖς εἴκων πεποιῆσθαι
[3, 51]	τόπων πολὺς ἐγίνετο φθόρος τῶν	Καρχηδονίων,	καὶ μάλιστα τῶν ἵππων καὶ
[3, 93]	στενῶν κατεστρατοπέδευσε. ~παραγενομένων δὲ τῶν	Καρχηδονίων	καὶ ποιησαμένων τὴν παρεμβολὴν ἐν
[3, 73]	κεράτων, οἵ τε λογχοφόροι τῶν	Καρχηδονίων	καὶ τὸ τῶν Νομάδων πλῆθος
[3, 115]	δ´ ἐκράτησαν οἱ παρὰ τῶν	Καρχηδονίων	καὶ τοὺς μὲν πλείστους ἀπέκτειναν
[3, 24]	καὶ τοῖς Ῥωμαίων συμμάχοις καὶ	Καρχηδονίων	καὶ Τυρίων καὶ Ἰτυκαίων δήμῳ
[3, 24]	πόλιν ἀποδιδότωσαν. ἐὰν δέ τινες	Καρχηδονίων	λάβωσί τινας, πρὸς οὓς εἰρήνη
[3, 3]	καὶ Σικελίᾳ πράξεις Ῥωμαίων καὶ	Καρχηδονίων	μεταβιβάσομεν τὴν διήγησιν ὁλοσχερῶς εἰς
[3, 50]	ἂν διέφθειραν τὸ στράτευμα τῶν	Καρχηδονίων·	νῦν δὲ καταφανεῖς γενόμενοι μεγάλα
[3, 26]	ἡμᾶς ἔτι καὶ Ῥωμαίων καὶ	Καρχηδονίων	οἱ πρεσβύτατοι καὶ μάλιστα δοκοῦντες
[3, 33]	ἀπολείψειν. ὁ δὲ βασιλεὺς τῶν	Καρχηδονίων,	ὁπότερον αὐτοῖς φαίνεται, τοῦτ´ ἐκβαλεῖν
[3, 61]	τελευταίας φήμης καταληγούσης ὑπὲρ τῶν	Καρχηδονίων	ὅτι Ζάκανθαν εἰλήφασιν, καὶ πρὸς
[3, 50]	γνοὺς γὰρ ὁ στρατηγὸς τῶν	Καρχηδονίων	ὅτι προκατέχουσιν οἱ βάρβαροι τοὺς
[3, 76]	κατεστρέφετο τῶν πόλεων. τῶν δὲ	Καρχηδονίων,	οὓς ἔχων ἐπὶ τούτων ἀπελείφθη
[3, 49]	τρισὶ τῆς ἀναζυγῆς τῆς τῶν	Καρχηδονίων	παραγενόμενος ἐπὶ τὴν τοῦ ποταμοῦ
[3, 69]	γινόμενον οἱ προκαθήμενοι τῆς τῶν	Καρχηδονίων	παρεμβολῆς ἐντεῦθεν ταῖς ἐφεδρείαις ἐβοήθουν
[3, 23]	ὅσα τῆς Σικελίας ὑπὸ τὴν	Καρχηδονίων	πίπτει δυναστείαν. ὁμοίως δὲ καὶ
[3, 9]	καὶ τοῦ γε Ῥωμαίων καὶ	Καρχηδονίων	πολέμου— τὴν γὰρ παρέκβασιν ἐντεῦθεν
[3, 68]	δὲ ζῶντες ἑάλωσαν ὑπὸ τῶν	Καρχηδονίων.	Πόπλιος μὲν οὖν διαβὰς τὸν
[3, 114]	ἐπάνω προεῖπα, τῆς δὲ τῶν	Καρχηδονίων	πρὸς τὰς ἄρκτους, ἑκατέροις ἀβλαβῆ
[3, 98]	τιθεὶς διὰ τοῦ συμβαίνοντος τὴν	Καρχηδονίων	πρὸς τοὺς συμμάχους αἵρεσιν καὶ
[3, 76]	ζωγρίᾳ δὲ τόν τε τῶν	Καρχηδονίων	στρατηγὸν Ἄννωνα καὶ τὸν τῶν
[3, 98]	δὲ τὸν Βώστορα τὸν τῶν	Καρχηδονίων	στρατηγόν, ὃς ἀπεστάλη μὲν ὑπ´
[3, 54]	περιελθεῖν τὰς δυσχωρίας ὁ τῶν	Καρχηδονίων	στρατηγός· ἐπιγενομένης δὲ χιόνος καὶ
[3, 71]	ὅπλοις. πλὴν ὅ γε τῶν	Καρχηδονίων	στρατηγὸς κοινολογηθεὶς Μάγωνι τἀδελφῷ καὶ
[3, 74]	εἰς Πλακεντίαν. τὸ δὲ τῶν	Καρχηδονίων	στρατόπεδον ἕως τοῦ ποταμοῦ καταδιῶξαν
[3, 22]	συμμάχοις καὶ Καρχηδονίοις καὶ τοῖς	Καρχηδονίων	συμμάχοις· μὴ πλεῖν Ῥωμαίους μηδὲ
[3, 102]	καὶ συνεγγίσας τῇ παρεμβολῇ τῶν	Καρχηδονίων	τὰ μὲν βαρέα τῶν ὅπλων
[3, 74]	αὐτῶν ἀποκτείναντες διέκοψαν τὴν τῶν	Καρχηδονίων	τάξιν. θεωροῦντες δὲ τοὺς ἀπὸ
[3, 114]	πρότερον ἔτει στρατηγοῦντες. τῶν δὲ	Καρχηδονίων	τὸ μὲν εὐώνυμον Ἀσδρούβας εἶχε,
[3, 95]	δὲ τὰς ἐπιβολὰς συλλογιζόμενος τῶν	Καρχηδονίων	τὸ μὲν πρῶτον ἐπεβάλετο (κατὰ
[3, 29]	ἀναθετέον. ~Τὰ μὲν οὖν ὑπὸ	Καρχηδονίων	τότε ῥηθέντα δεδηλώκαμεν, τὰ δ´
[3, 8]	μοναρχίαν περιστῆσαι τὸ πολίτευμα τῶν	Καρχηδονίων·	τοὺς δὲ πρώτους ἄνδρας ἐπὶ
[3, 16]	τότε δὲ διὰ τὸν ἀπὸ	Καρχηδονίων	φόβον περιεστῶτα Ῥωμαίους, πάσας δ´
[3, 45]	κατὰ τὸ δίωγμα τῷ τῶν	Καρχηδονίων	χάρακι καὶ κατοπτεύσαντες αὖθις ἐξ
[3, 117]	τοὺς ἀπολελειμμένους ἐν τῷ τῶν	Καρχηδονίων	χάρακι. τὸ μὲν οὖν πρῶτον
[3, 32]	καὶ καιρῶν ἐξηγήσεως} εἰς τὴν	Καρχηδόνος	ἅλωσιν, ταῖς δὲ κατὰ τὴν
[3, 34]	αὐτῷ καὶ τῶν ἐκ τῆς	Καρχηδόνος,	ἐπαρθεὶς τῷ θυμῷ καὶ πιστεύων
[3, 23]	ἐστι τὸ προκείμενον αὐτῆς τῆς	Καρχηδόνος	ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους· οὗ
[3, 2]	χεῖρας ἐπιβάλλειν Φίλιππος μὲν τοῖς	κατ´	Αἴγαιον καὶ Καρίαν καὶ Σάμον,
[3, 49]	μεγέθει καὶ τῷ σχήματι τῷ	κατ´	Αἴγυπτον καλουμένῳ Δέλτα, πλὴν ἐκείνου
[3, 63]	ζῆν ἐπιθυμίαν ὑπομένουσι φεύγειν ἢ	κατ´	ἄλλον τινὰ τρόπον ἑλομένοις τὸ
[3, 67]	συμμαχίαν. ᾔδει γὰρ ὅτι πάντες	κατ´	ἀνάγκην αὐτῷ κοινωνήσουσι τῶν πραγμάτων,
[3, 23]	μηδὲν οἴονται δεῖν λαμβάνειν, (καὶ)	κατ´	ἀνάγκην ἐν πένθ´ ἡμέραις ἀπαλλάττεσθαι
[3, 58]	ἀλλ´ εἰ καί τις ἢ	κατ´	ἀνάγκην ἢ κατὰ προαίρεσιν ἐξίκοιτο
[3, 50]	ἔδει τοὺς περὶ τὸν Ἀννίβαν	κατ´	ἀνάγκην ποιεῖσθαι τὴν ἀναβολήν. εἰ
[3, 63]	τοὺς ἢ κατὰ προαίρεσιν ἢ	κατ´	ἀνάγκην τοιαύτῃ προθέσει κεχρημένους οὐδέποτε
[3, 81]	τετύφωται. καθάπερ γὰρ ἐπὶ τῶν	κατ´	ἄνδρα καὶ ζυγὸν ἀγωνισμάτων δεῖ
[3, 115]	μὲν οὖν οὐκέτι φαλαγγηδόν, ἀλλὰ	κατ´	ἄνδρα καὶ κατὰ σπείρας στρεφόμενοι
[3, 115]	ἀλλ´ εἰσάπαξ συμπεσόντες ἐμάχοντο συμπλεκόμενοι	κατ´	ἄνδρα, παρακαταβαίνοντες ἀπὸ τῶν ἵππων.
[3, 27]	τῆς ἀρχῆς ἕως εἰς τοὺς	κατ´	Ἀννίβαν καιρούς. ~Ὥσπερ οὖν τὴν
[3, 30]	πλείοσιν ἔτεσιν ἤδη πρότερον τῶν	κατ´	Ἀννίβαν καιρῶν ἐδεδώκεισαν αὑτοὺς εἰς
[3, 30]	πάντως ὁμολογητέον εὐλόγως πεπολεμηκέναι τὸν	κατ´	Ἀννίβαν πόλεμον τοὺς Καρχηδονίους· καιρῷ
[3, 8]	καὶ φιλαρχίαν αἰτίαν γίνεσθαι τοῦ	κατ´	Ἀννίβαν πολέμου. ἐκεῖνον γὰρ μεγάλην
[3, 28]	διευκρινῆσαι καὶ σκέψασθαι περὶ τοῦ	κατ´	Ἀννίβαν πολέμου ποτέροις αὐτῶν τὴν
[3, 12]	παραγγέλλωσιν. Αἰτίας μὲν (οὖν) τοῦ	κατ´	Ἀννίβαν πολέμου τὰς προειρημένας ἡγητέον,
[3, 6]	~Ἔνιοι δὲ τῶν συγγεγραφότων τὰς	κατ´	Ἀννίβαν πράξεις βουλόμενοι τὰς αἰτίας
[3, 32]	τὸν δὲ Φιλιππικὸν ἐκ τοῦ	κατ´	Ἀννίβαν, τὸν δ´ Ἀννιβιακὸν ἐκ
[3, 7]	τὴν Ἀσίαν. ~καὶ μὴν τοῦ	κατ´	Ἀντίοχον καὶ Ῥωμαίους δῆλον ὡς
[3, 86]	ὁ προκαθήμενος ὕπατος ἐπὶ τῶν	κατ´	Ἀρίμινον τόπων— οὗτοι δ´ εἰσὶν
[3, 67]	χώρας ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξαπεσταλμένους, ὧν	κατ´	ἀρχὰς ἐκυρίευσαν τοῦ πολέμου παρασπονδήσαντες,
[3, 48]	εἰδότες ὅτι πλεῖστον ἀνθρώπων φῦλον	κατ´	αὐτὰς οἰκεῖν συμβαίνει τὰς Ἄλπεις,
[3, 57]	τῶν ἀργυρείων καὶ χρυσείων τῶν	κατ´	αὐτὴν Ἰβηρίαν, ὑπὲρ ὧν οἱ
[3, 83]	συνεχεῖς, ὥστε τοὺς ἐσχάτους εἶναι	κατ´	αὐτὴν τὴν εἴσοδον τὴν παρά
[3, 109]	τῶν πέλας μέλλουσι κινδυνεύειν, οἷς	κατ´	αὐτὸν τὸν ἀγῶνα καιρός ἐστι
[3, 14]	ἐκβαίνοντας ἀεὶ προκαταλαμβανόντων· πολλοὶ δὲ	κατ´	αὐτὸν τὸν ποταμὸν ὑπὸ τῶν
[3, 11]	φυλάττεσθαι· πᾶν γάρ τι πρᾶξαι	κατ´	αὐτῶν ὃ δυνατὸς εἴη. ~ὁ
[3, 16]	οἰκείας ὁ πόλεμος. συνέβαινε γὰρ	κατ´	ἐκείνους τοὺς καιροὺς Δημήτριον τὸν
[3, 14]	σχεδὸν ἰσχυρότατόν ἐστιν ἔθνος τῶν	κατ´	ἐκείνους τοὺς τόπους, ὁμοίως δὲ
[3, 70]	ἄγειν, ἀλλὰ καινοτομήσειν τι πάλιν	κατ´	ἐκείνων. πρὸς δὲ τούτοις αὐτὸς
[3, 22]	δ´ ἡμέραις ἀποτρεχέτω. τοῖς δὲ	κατ´	ἐμπορίαν παραγινομένοις μηδὲν ἔστω τέλος
[3, 23]	καὶ Σικελίαν, ἧς ἐπάρχουσι Καρχηδόνιοι,	κατ´	ἐμπορίαν πλεῖν Ῥωμαίοις ἔξεστι, καὶ
[3, 86]	διατραπῆναι. διὸ καὶ παρέντες τὴν	κατ´	ἐνιαυτὸν ἀγωγὴν τῶν πραγμάτων καὶ
[3, 59]	πλάνῃ τῇ κατὰ Λιβύην καὶ	κατ´	Ἰβηρίαν, ἔτι δὲ Γαλατίαν καὶ
[3, 33]	κεχρήμεθα περὶ τῶν ὑπ´ Ἀννίβου	κατ´	Ἰβηρίαν πεπραγμένων οἵᾳ μόλις ἂν
[3, 10]	λέγω δὲ τὴν εὔροιαν τῶν	κατ´	Ἰβηρίαν πραγμάτων Καρχηδονίοις. ταύταις γὰρ
[3, 15]	τὴν γινομένην εὔροιαν Καρχηδονίοις τῶν	κατ´	Ἰβηρίαν πραγμάτων. Ῥωμαῖοι δὲ πλεονάκις
[3, 8]	ἀνειληφότα τὴν δυναστείαν ἐν τοῖς	κατ´	Ἰβηρίαν τόποις, μετὰ ταῦτα παραγενόμενον
[3, 57]	ὑπὲρ τῶν κατὰ Λιβύην καὶ	κατ´	Ἰβηρίαν τόπων οὔτε περὶ τοῦ
[3, 13]	διόπερ ἅμα τῷ τὰ πλεῖστα	κατ´	Ἰβηρίαν ὑφ´ αὑτοὺς ποιήσασθαι πρὸς
[3, 4]	καὶ κατίσχυον περί τε τοὺς	κατ´	ἰδίαν βίους καὶ τὰς κοινὰς
[3, 57]	τὴν περὶ αὐτῶν μνήμην, ἀλλὰ	κατ´	ἰδίαν καὶ τόπον καὶ καιρὸν
[3, 81]	καὶ μὴν δειλία καὶ βλακεία	κατ´	ἰδίαν μὲν αὐτοῖς ὄνειδος ἐπιφέρει
[3, 31]	μηδεὶς ἂν μήτε περὶ τῶν	κατ´	ἰδίαν μήτε περὶ τῶν κοινῶν
[3, 75]	φοβερώτατοι Ῥωμαῖοι καὶ κοινῇ καὶ	κατ´	ἰδίαν, ὅταν αὐτοὺς περιστῇ φόβος
[3, 31]	μεγίστας ἐπικουρίας καὶ κοινῇ καὶ	κατ´	ἰδίαν πρὸς τὸν ἀνθρώπινον βίον.
[3, 88]	τοῖς ἐκείνου περισπασμοῖς. ~Ἀννίβας δὲ	κατὰ	βραχὺ μεταθεὶς τὴν παρεμβολὴν ἐνδιέτριβε
[3, 116]	δὲ τῶν πέριξ ἀπολλυμένων, καὶ	κατὰ	βραχὺ συγκλειόμενοι, τέλος αὐτοῦ πάντες,
[3, 90]	διὰ τῶν κατὰ μέρος προτερημάτων	κατὰ	βραχὺ σωματοποιεῖν καὶ προσαναλαμβάνειν. εἰς
[3, 87]	τῆς παραχειμασίας γεγενημένης ἐν τοῖς	κατὰ	Γαλατίαν τόποις, ὑπό τε τοῦ
[3, 38]	τῶν τόπων τὴν διήγησιν, ἀλλὰ	κατά	γε τὰς ὁλοσχερεῖς διαφορὰς συνεπιβάλλειν
[3, 59]	δυσχεροῦς ἀλλ´ ἀδυνάτου σχεδὸν ὑπαρχούσης	κατά	γε τοὺς προγεγονότας καιροὺς τῆς
[3, 58]	δυσεξαρίθμητοι, πολλαπλάσιοι δὲ τούτων οἱ	κατὰ	γῆν. ἀλλ´ εἰ καί τις
[3, 95]	μέγεθος τῆς παρασκευῆς τὸ μὲν	κατὰ	γῆν ἀπαντᾶν ἀπεδοκίμασε, συμπληρώσας δὲ
[3, 95]	Καρχηδονίων τὸ μὲν πρῶτον ἐπεβάλετο	(κατὰ	γῆν καὶ) κατὰ θάλατταν ἐκ
[3, 88]	τὸν ὑπάρχοντα στρατηγὸν ἀπολύσας τῆς	κατὰ	γῆν στρατείας ἐξαπέστειλε μετὰ παραπομπῆς
[3, 43]	ἡ παρακομιδὴ διὰ τοῦ πόρου.	κατὰ	δὲ τὰς πρύμνας τῶν λέμβων
[3, 83]	λόφον ἐπικείμενον ἐρυμνὸν καὶ δύσβατον,	κατὰ	δὲ τὴν ἀπ´ οὐρᾶς λίμνην
[3, 39]	ἤδη σχεδὸν τοὺς ἡμίσεις διεληλύθει,	κατὰ	δὲ τὴν δυσχέρειαν τὸ πλέον
[3, 98]	βίου περίστασιν οὐδενὸς δεύτερος Ἰβήρων,	κατὰ	δὲ τὴν πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν
[3, 96]	μὴ πορθῆσαι τὴν χώραν ἀπηλλάγη.	κατὰ	δὲ τὸν ἀνάπλουν γενόμενος κύριος
[3, 44]	καὶ τί πράττουσιν οἱ πολέμιοι.	κατὰ	δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ
[3, 94]	χάρακι καὶ προσεδέχετο τὴν ἡμέραν.	κατὰ	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον Ἀννίβας,
[3, 93]	που συναντῶσι πρὸς τὰς ὑπερβολάς.	κατὰ	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον αὐτὸς
[3, 42]	ἔχειν τὰς τῆς διαβάσεως ἐλπίδας.	κατὰ	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον ἐν
[3, 62]	ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος οὐκ εὐκαταφρόνητος.	~Κατὰ	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον ἤδη
[3, 105]	μέγας κίνδυνος συνειστήκει τοῖς Ῥωμαίοις.	κατὰ	δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον Φάβιος
[3, 116]	ἄξιοι γενόμενοι κατὰ τὸν κίνδυνον.	κατὰ	δὲ τὸν τούτων φόνον καὶ
[3, 69]	περὶ δὲ τῶν παρόντων συνδιανοούμενος.	~Κατὰ	δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Ἀννίβας
[3, 76]	ὅταν αὐτοὺς περιστῇ φόβος ἀληθινός.	~Κατὰ	δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Γνάιος
[3, 18]	διὰ τῆς τῶν χορηγιῶν παραθέσεως.	~Κατὰ	δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Δημήτριος
[3, 95]	Ἰταλίαν τοιαύτην εἶχε τὴν διάθεσιν.	κατὰ	δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς ταῖς
[3, 56]	τὴν ἐπιγραφὴν ἐπὶ Λακινίῳ διασαφεῖ.	κατὰ	δὲ τοὺς αὐτοὺς καιρούς, ὡς
[3, 86]	πῶς καὶ τί πρακτέονἑκάστοις εἴη.	~Κατὰ	δὲ τοὺς τῆς μάχης καιροὺς
[3, 113]	ἐκ τοῦ χάρακος καὶ περαιώσας	κατὰ	διττοὺς τόπους τὸ ῥεῖθρον ἀντετάττετο
[3, 14]	ταύτης δὲ τῆς πόλεως ἐπειρᾶτο	κατὰ	δύναμιν ἀπέχεσθαι, βουλόμενος μηδεμίαν ἀφορμὴν
[3, 75]	μὲν τὰ συμβεβηκότα, βουλόμενος δὲ	κατὰ	δύναμιν ἐπικρύπτεσθαι τοὺς ἐν τῇ
[3, 8]	ὁ Ῥωμαϊκὸς συγγραφεὺς ἅμα τῷ	κατὰ	Ζακανθαίους ἀδικήματι καὶ τὴν Ἀσδρούβου
[3, 95]	πρῶτον ἐπεβάλετο (κατὰ γῆν καὶ)	κατὰ	θάλατταν ἐκ τῆς παραχειμασίας ποιεῖσθαι
[3, 87]	κύριος τοσούτων σκύλων. ἐξαπέστειλε δὲ	κατὰ	θάλατταν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ
[3, 88]	τὴν Ῥώμην, ἐντειλάμενος, ἐάν τι	κατὰ	θάλατταν κινῶνται Καρχηδόνιοι, βοηθεῖν ἀεὶ
[3, 25]	αὑτῶν ἑκάτεροι. Καρχηδόνιοι δὲ καὶ	κατὰ	θάλατταν Ῥωμαίοις βοηθείτωσαν, ἂν χρεία
[3, 58]	πολλοὶ μὲν γὰρ ἦσαν οἱ	κατὰ	θάλατταν τότε κίνδυνοι καὶ δυσεξαρίθμητοι,
[3, 29]	ἐξουσίαν σφῶν αὐτῶν τοῦ προσλαμβάνειν	κατὰ	καιρούς, ἄν τινες ἐπιτήδειοι φανῶσιν
[3, 91]	λογισμούς. τὰ γὰρ πεδία τὰ	κατὰ	Καπύην ἐπιφανέστατα μέν ἐστι τῶν
[3, 41]	αὐτῷ παρήγγειλαν. ~Τὰ μὲν οὖν	κατὰ	Κελτοὺς ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἕως
[3, 74]	τὴν ἐπιφορὰν καὶ συστροφὴν τοῦ	κατὰ	κεφαλὴν ὄμβρου. τηροῦντες δὲ τὰς
[3, 2]	καὶ Σάμον, Ἀντίοχος δὲ τοῖς	κατὰ	Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην. ~μετὰ
[3, 20]	ἐπιβαίνωσι τῆς Ζακανθαίων χώρας, τούτους	κατὰ	κράτος ἑαλωκυίας αὐτῆς τῆς πόλεως
[3, 14]	οἰκητόρων μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας πολιορκήσας	κατὰ	κράτος εἷλε. μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 17]	ὑπομείνας τέλος ἐν ὀκτὼ μησὶ	κατὰ	κράτος εἷλε τὴν πόλιν. κύριος
[3, 17]	πρὸς τὸ μέλλον ἐκ τοῦ	κατὰ	κράτος ἑλεῖν αὐτήν. πρῶτον μὲν
[3, 35]	ὑφ´ ἑαυτὸν καί τινας πόλεις	κατὰ	κράτος ἑλών, ταχέως μὲν καὶ
[3, 18]	τόπους ἤρξατο πολιορκεῖν. λαβὼν δὲ	κατὰ	κράτος ἐν ἡμέραις ἑπτὰ παραχρῆμα
[3, 40]	περιειλημμένον ὑπὸ τῶν Βοίων πολιορκεῖται	κατὰ	κράτος, τὰ μὲν τῷ Ποπλίῳ
[3, 22]	συνθῆκαι Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις πρῶται	κατὰ	Λεύκιον Ἰούνιον Βροῦτον καὶ Μάρκον
[3, 59]	συμβάντας ἡμῖν ἐν πλάνῃ τῇ	κατὰ	Λιβύην καὶ κατ´ Ἰβηρίαν, ἔτι
[3, 57]	τὸν πλεῖστον λόγον ὑπὲρ τῶν	κατὰ	Λιβύην καὶ κατ´ Ἰβηρίαν τόπων
[3, 24]	ταύταις ταῖς συνθήκαις τὰ μὲν	κατὰ	Λιβύην καὶ Σαρδόνα προσεπιτείνουσιν ἐξιδιαζόμενοι
[3, 34]	περὶ τῆς ἀσφαλείας τῶν τε	κατὰ	Λιβύην πραγμάτων καὶ τῶν ἐν
[3, 14]	συνέβη τὰ ὅλα παραδόξως καὶ	κατὰ	λόγον αὐτῷ χωρῆσαι. τῶν γὰρ
[3, 64]	μὴ καὶ λίαν ἐκ τῶν	κατὰ	λόγον ἑώρα τὴν πρᾶξιν ταύτην
[3, 113]	καὶ τἄλλα τούτοις ἐκ τοῦ	κατὰ	λόγον παρίστανε ζυγοῦντα, μηνοειδὲς ποιῶν
[3, 41]	πεμπταῖος ἀπὸ Πισῶν εἰς τοὺς	κατὰ	Μασσαλίαν τόπους, καὶ καθορμισθεὶς πρὸς
[3, 46]	οὗ γενομένου διαταραχθέντα τὰ ζῷα	κατὰ	μὲν τὰς ἀρχὰς ἐστρέφετο καὶ
[3, 83]	παρὰ δὲ τὰς εἰς πλάτος	κατὰ	μὲν τὴν ἀντικρὺ λόφον ἐπικείμενον
[3, 98]	τις ἀνὴρ Ἴβηρ, Ἀβίλυξ ὄνομα,	κατὰ	μὲν τὴν δόξαν καὶ τὴν
[3, 39]	αὐτόν. τούτων δὴ τῶν τόπων	κατὰ	μὲν τὸ μῆκος ἤδη σχεδὸν
[3, 53]	περιπίπτων ἔτι συστήματι τῶν βαρβάρων,	κατὰ	μέρη δὲ καὶ κατὰ τόπους
[3, 102]	δ´ ἱππεῖς καὶ τοὺς εὐζώνους	κατὰ	μέρη διελὼν ἐπαφῆκε τοῖς προνομεύουσι,
[3, 109]	εἰπεῖν ἀδύνατον, ἐν μὲν τοῖς	κατὰ	μέρος ἀκροβολισμοῖς ἴσους πρὸς ἴσους
[3, 106]	μηδένα τρόπον συνίστασθαι, τοὺς δὲ	κατὰ	μέρος ἀκροβολισμοὺς ὡς ἐνεργοτάτους ποιεῖσθαι
[3, 103]	αἵρεσιν αὐτῷ προύτεινε τοιαύτην, ἢ	κατὰ	μέρος ἄρχειν ἢ διελόμενον τὰς
[3, 32]	Ἰσθμὸν παρατάξεως, ἢ τὰς τῶν	κατὰ	μέρος γραφόντων συντάξεις ἀναγινώσκειν ἢ
[3, 32]	ἀλλοιοτέρας ἕκαστα τυγχάνει δοκιμασίας τῆς	κατὰ	μέρος διαλήψεως, τῶν δὲ κυριωτάτων
[3, 106]	ἀκροβολισμοὶ δὲ μόνον καὶ συμπλοκαὶ	κατὰ	μέρος ἐγίνοντο πλείους, ἐν αἷς
[3, 5]	διεληλύθαμεν, βουλόμενοι καὶ καθόλου καὶ	κατὰ	μέρος εἰς ἔννοιαν ἀγαγεῖν τῆς
[3, 1]	περιγραφὴν ἤδη δεδηλώκαμεν. τῶν δὲ	κατὰ	μέρος ἐν αὐτῇ γεγονότων ἀρχὰς
[3, 28]	αἰχμαλώτους. ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς τὰ	κατὰ	μέρος ἐν τῇ πρὸ ταύτης
[3, 109]	ἤδη διατελεῖτε. πάντων οὖν τῶν	κατὰ	μέρος ἐναντίως ἐχόντων ταῖς προγεγενημέναις
[3, 106]	τῶν ὑπάτων ἐντολὰς πάντα τὰ	κατὰ	μέρος ἐχείριζον κατὰ τὴν ἐκείνων
[3, 18]	τοὺς πολεμίους. παρακαλέσας δὲ τοὺς	κατὰ	μέρος ἡγεμόνας καὶ προσαγαγὼν ἔργα
[3, 50]	ἦσαν, ἀπείχοντο πάντες αὐτῶν οἱ	κατὰ	μέρος ἡγεμόνες τῶν Ἀλλοβρίγων, τὰ
[3, 37]	ὧν ἡμεῖς μετὰ ταῦτα τὸν	κατὰ	μέρος λόγον ἀποδώσομεν. ~καθάπερ δὲ
[3, 19]	διεφθάρη· περὶ ὧν ἡμεῖς τὰ	κατὰ	μέρος, ὅταν ἐπὶ τοὺς καιροὺς
[3, 26]	εἰς τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν καιρὸν	κατὰ	μέρος περὶ αὐτῶν ἐξεργάσασθαι διὰ
[3, 33]	χρήσαιτό τις αὐτὸς κεχειρικὼς τὰς	κατὰ	μέρος πράξεις, οὐδὲ προκαταγινώσκειν, εἰ
[3, 1]	γνῶσιν, πολλὰ δ´ ἐκ τῶν	κατὰ	μέρος πρὸς τὴν τῶν ὅλων
[3, 90]	προηττημένας τοῖς ὅλοις διὰ τῶν	κατὰ	μέρος προτερημάτων κατὰ βραχὺ σωματοποιεῖν
[3, 44]	ᾤετο δεῖν περὶ μὲν τῶν	κατὰ	μέρος ῥᾳθυμεῖν, ὡς αὐτῷ μελόντων,
[3, 1]	ἐκ τῶν ὅλων πρὸς τὴν	κατὰ	μέρος τῶν πραγμάτων γνῶσιν, πολλὰ
[3, 57]	πάντως ἐπιζητοῦσι κατὰ τόπον καὶ	κατὰ	μέρος τῶν τοιούτων ἀκούειν, ἴσως
[3, 91]	καὶ μεσημβρίαν Δαύνιοι* καὶ Νωλανοί.	κατὰ	μέσα δὲ τὰ πεδία κεῖσθαι
[3, 74]	ποταμόν. τούτου δὲ συμβάντος οἱ	κατὰ	μέσον τὸν κίνδυνον ταχθέντες τῶν
[3, 46]	ἐπὶ τούτων διεκομίσθη, τινὰ δὲ	κατὰ	μέσον τὸν πόρον ἀπέρριψεν εἰς
[3, 63]	δὲ τοῦ ζῆν ἡττημένους ἐλπίδα	κατὰ	μηδένα τρόπον ἠξίου λαμβάνειν ἐν
[3, 106]	Γνάιον διεσάφησαν ὁλοσχερῆ μὲν κίνδυνον	κατὰ	μηδένα τρόπον συνίστασθαι, τοὺς δὲ
[3, 29]	ἀμφοτέροις τότε συμμάχων ἀφέξεσθαι καὶ	κατὰ	μηδένα τρόπον τοὺς ἑτέρους παρὰ
[3, 32]	να) γνῶναι βύβλους τετταράκοντα καθαπερανεὶ	κατὰ	μίτον ἐξυφασμένας καὶ παρακολουθῆσαι σαφῶς
[3, 115]	καὶ βαρβαρικήν· οὐ γὰρ ἦν	κατὰ	νόμους ἐξ ἀναστροφῆς καὶ μεταβολῆς
[3, 116]	προσπεσὼν δὲ τοῖς Ῥωμαϊκοῖς στρατοπέδοις	κατὰ	νώτου καὶ ποιούμενος ἐκ διαδοχῆς
[3, 19]	μὲν κατὰ πρόσωπον τῶν δὲ	κατὰ	νώτου πονούντων, τέλος οἱ περὶ
[3, 90]	κατὰ τὴν ἐμπειρίαν. ἔχων δὲ	κατὰ	νώτου τὰς χορηγίας ἀφθόνους οὐδέποτε
[3, 74]	ἐνέδρας Νομάδων καὶ προσπεσόντων ἄφνω	κατὰ	νώτου τοῖς ἀγωνιζομένοις περὶ τὰ
[3, 117]	ἤδη δ´ αὐτῶν πιεζομένων, ἐπειδὴ	κατὰ	πάντα τὰ μέρη τὴν μάχην
[3, 46]	μὲν τὰς ἀρχὰς ἐστρέφετο καὶ	κατὰ	πάντα τόπον ὥρμα· περιεχόμενα δὲ
[3, 107]	Ἀννίβας. κρίνων δὲ συμφέρειν τὸ	κατὰ	πάντα τρόπον ἀναγκάσαι μάχεσθαι τοὺς
[3, 48]	οἱ τοῖς ὅλοις ἐπταικότες καὶ	κατὰ	πάντα τρόπον ἐξαποροῦντες οὐχ ὑπομένουσιν,
[3, 87]	σπουδὴν καὶ πρόνοιαν ὑπὲρ τοῦ	κατὰ	πάντα τρόπον ἐπικουρεῖν καὶ τοῖς
[3, 2]	ὅλων ἐπιβολῆς. ἅμα δὲ τούτοις	κατὰ	παρέκβασιν δηλώσομεν τὴν κατάλυσιν τῆς
[3, 16]	αὐτῇ δὲ τῇ Ῥώμῃ καὶ	κατὰ	πᾶσαν γενέσθαι τὴν Ἰταλίαν. Οὐ
[3, 14]	χωρῆσαι. τῶν γὰρ βαρβάρων ἐπιβαλομένων	κατὰ	πλείους τόπους βιάζεσθαι καὶ περαιοῦσθαι
[3, 18]	μέρος ἡγεμόνας καὶ προσαγαγὼν ἔργα	κατὰ	πλείους τόπους ἤρξατο πολιορκεῖν. λαβὼν
[3, 51]	πορείας. τούτου δὲ γενομένου, καὶ	κατὰ	πλείω μέρη προσπεσόντων τῶν βαρβάρων,
[3, 68]	τοῖς Ῥωμαίοις, ὡς εἴπερ οὗτοι	κατὰ	πόδας ἀκολουθήσαντες συνῆψαν ταῖς ἀποσκευαῖς,
[3, 105]	λόφῳ τοὺς βοηθήσοντας, ἑπομένου δὲ	κατὰ	πόδας αὐτοῦ μετὰ τῶν ἱππέων
[3, 86]	εἴς τινα λόφον συνδιώξαντες τῇ	κατὰ	πόδας ἡμέρᾳ πάντας ἔλαβον ὑποχειρίους.
[3, 108]	παραγενηθέντες, ἅμα τῷ φωτὶ τῇ	κατὰ	πόδας ἡμέρᾳ παρετάξαντο· τοῖς δὲ
[3, 65]	πρὸς τὸ παραγγελλόμενον. ~Τῇ δὲ	κατὰ	πόδας ἡμέρᾳ προῆγον ἀμφότεροι παρὰ
[3, 113]	Γάιος ἅμα τῷ παραλαβεῖν τῇ	κατὰ	πόδας ἡμέρᾳ τὴν ἀρχήν, ἄρτι
[3, 45]	τοῖς ὑπεναντίοις. Ἀννίβας δὲ τῇ	κατὰ	πόδας ἡμέρᾳ τῆς ἐκκλησίας ἅμα
[3, 7]	γὰρ δόξαντες ὑπὸ Ῥωμαίων ὠλιγωρῆσθαι	κατὰ	πολλὰ περὶ τὴν ἔκβασιν τὴν
[3, 84]	περιστάσεως ὑπαρχούσης, καὶ τῶν πολεμίων	κατὰ	πολλοὺς τόπους ἐξ ὑπερδεξίου καταφερομένων
[3, 116]	διαδοχῆς ταῖς ἴλαις ἐμβολὰς ἅμα	κατὰ	πολλοὺς τόπους ἐπέρρωσε μὲν τοὺς
[3, 73]	δὲ συμβάντος οἱ μὲν Ῥωμαῖοι	κατὰ	πολλοὺς τρόπους ἠλαττοῦντο, τοῖς δὲ
[3, 84]	λείπειν τὰς τάξεις. οἱ δὲ	κατὰ	πορείαν μεταξὺ τῆς λίμνης καὶ
[3, 110]	ἱππεῖς ἀπήντα καὶ προσπεσὼν ἔτι	κατὰ	πορείαν οὖσι παραδόξως συνεπλέκετο καὶ
[3, 36]	ἔσται περὶ τῶν ἀγνοουμένων λέγοντας	κατὰ	ποσὸν εἰς ἀληθινὰς καὶ γνωρίμους
[3, 46]	λέμβοι ῥυμουλκοῦντες οὐκ ἐάσειν φέρεσθαι	κατὰ	ποταμοῦ, βίᾳ δὲ πρὸς τὸν
[3, 58]	τις ἢ κατ´ ἀνάγκην ἢ	κατὰ	προαίρεσιν ἐξίκοιτο πρὸς τὰ πέρατα
[3, 63]	συνεξακολουθήσειν. πάντας γὰρ τοὺς ἢ	κατὰ	προαίρεσιν ἢ κατ´ ἀνάγκην τοιαύτῃ
[3, 65]	ἐπιφερομένων ἱππέων. οἱ μὲν οὖν	κατὰ	πρόσωπον ἀλλήλοις συμπεσόντες ἐπὶ πολὺν
[3, 43]	παρακολουθούντων μετὰ κραυγῆς, τῶν δὲ	κατὰ	πρόσωπον βαρβάρων παιανιζόντων καὶ προκαλουμένων
[3, 65]	ἐπιφορᾶς τῶν Νομάδων· οἱ δὲ	κατὰ	πρόσωπον ἐξ ἀρχῆς διαμαχόμενοι πρὸς
[3, 64]	πεῖραν ὅτι μόνον οὐ τολμῶσι	κατὰ	πρόσωπον ἰδεῖν ἡμᾶς, τίνα χρὴ
[3, 74]	τῶν περὶ τὸν Τεβέριον πιεζούμενα	κατὰ	πρόσωπον μὲν ὑπὸ τῶν θηρίων,
[3, 84]	τῶν κατὰ τὸν αὐλῶνα τοὺς	κατὰ	πρόσωπον νικήσαντες παραβοηθεῖν μὲν τοῖς
[3, 84]	γινόμενον. ἅμα γὰρ οἱ μὲν	κατὰ	πρόσωπον, οἱ δ´ ἀπ´ οὐρᾶς,
[3, 73]	κακὰ διειργάζοντο καὶ μάχεσθαι τοῖς	κατὰ	πρόσωπον οὐκ εἴων. οἱ δ´
[3, 65]	καὶ πᾶν τὸ στάσιμον αὐτῆς	κατὰ	πρόσωπον τάξας ἀπήντα τοῖς πολεμίοις,
[3, 83]	παρὰ τὴν λίμνην τὸν μὲν	κατὰ	πρόσωπον τῆς πορείας λόφον αὐτὸς
[3, 6]	πολεμίαν ὑπάρχουσαν οὐδεὶς ἐτόλμα μένειν	κατὰ	πρόσωπον τῶν βαρβάρων· δευτέρα δ´
[3, 19]	κατεσκεύαζον. ἐξ οὗ τῶν μὲν	κατὰ	πρόσωπον τῶν δὲ κατὰ νώτου
[3, 32]	καὶ Λιβύην πράξεσιν ἀπὸ τῶν	κατὰ	Πύρρον {καὶ Τίμαιον συγγραφέων καὶ
[3, 66]	ἐναντίαν ποιούμενος τῇ πρόσθεν παρόδῳ·	κατὰ	ῥοῦν γὰρ ἐποιεῖτο τὴν πορείαν,
[3, 6]	τῆς Ἀντιόχου παρουσίας πρὸς τὸν	κατὰ	Ῥωμαίων; ἀλλ´ ἔστιν ἀνθρώπων τὰ
[3, 15]	πάλαι δὲ παρωρμημένος πρὸς τὴν	κατὰ	Ῥωμαίων ἔχθραν, πρὸς μὲν ἐκείνους,
[3, 11]	μὲν ἄν τι δυσχερὲς βουλεύηται	κατὰ	Ῥωμαίων, θαρρεῖν καὶ πιστεύειν, αὐτὸν
[3, 34]	δυνάμεις φανερῶς ἤδη πρὸς τὸν	κατὰ	Ῥωμαίων πόλεμον, ἐμφανίζων μὲν ὃν
[3, 10]	ταύτῃ χρήσασθαι παρασκευῇ πρὸς τὸν	κατὰ	Ῥωμαίων πόλεμον. ἣν δὴ καὶ
[3, 13]	πρὸς πᾶν ἑτοίμως διέκειντο τὸ	κατὰ	Ῥωμαίων ὑποδεικνύμενον. προσπεσούσης οὖν τῆς
[3, 13]	ὀργήν, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, τὰ	κατὰ	Σαρδόνα καὶ τὸ τῶν τελευταῖον
[3, 72]	ἡμέρας προβαινούσης. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι	κατὰ	σκηνὰς βεβρωκότες καὶ πεπωκότες καὶ
[3, 115]	φαλαγγηδόν, ἀλλὰ κατ´ ἄνδρα καὶ	κατὰ	σπείρας στρεφόμενοι πρὸς τοὺς ἐκ
[3, 61]	δὲ δεῖν ἀφέμενον τῶν προκειμένων	κατὰ	σπουδὴν βοηθεῖν τοῖς ἰδίοις πράγμασιν.
[3, 95]	τῶν ὑπεναντίων ὁρμεῖν στόλον, ἀνήγετο	κατὰ	σπουδήν, βουλόμενος ἄφνω προσπεσεῖν τοῖς
[3, 86]	τῆς στρατιᾶς βάρος Γάιον Κεντήνιον	κατὰ	σπουδὴν δοὺς τετρακισχιλίους ἱππεῖς προεξαπέστειλε,
[3, 105]	ὅλοις, ἐξῆγε τὰς δυνάμεις καὶ	κατὰ	σπουδὴν ἐβοήθει τοῖς κινδυνεύουσι. ταχὺ
[3, 20]	Ζακανθαίους ἀτυχήματος, παραχρῆμα πρεσβευτὰς ἑλόμενοι	κατὰ	σπουδὴν ἐξαπέστειλαν εἰς τὴν Καρχηδόνα,
[3, 40]	μὲν τῷ Ποπλίῳ προκεχειρισμένα στρατόπεδα	κατὰ	σπουδὴν ἐξαπέστελλον ἐπὶ τὴν τούτων
[3, 71]	πελάσαντας τῷ τῶν ἐναντίων χάρακι	κατὰ	σπουδὴν ἐπιδιαβαίνειν τὸν ποταμὸν καὶ
[3, 40]	δυνάμεως, ἀκούσας τὸ γεγονός, ἐβοήθει	κατὰ	σπουδήν. οἱ δὲ Βοῖοι συνέντες
[3, 39]	γὰρ νῦν βεβημάτισται καὶ σεσημείωται	κατὰ	σταδίους ὀκτὼ διὰ Ῥωμαίων ἐπιμελῶς·
[3, 109]	παρά τισι στρατευομένοις ἢ τοῖς	κατὰ	συμμαχίαν ὑπὲρ τῶν πέλας μέλλουσι
[3, 85]	ὁμολογουμένης ἥττης οὐ μετρίως οὐδὲ	κατὰ	σχῆμα τὴν περιπέτειαν ἔφερον. οὐ
[3, 114]	Ἰβήρων λινοῖς περιπορφύροις χιτωνίσκοις κεκοσμημένων	κατὰ	τὰ πάτρια, ξενίζουσαν ἅμα καὶ
[3, 56]	τῶν κρημνῶν καὶ τῶν δυσχωριῶν	κατὰ	τὰς Ἄλπεις, οὐ μόνον ἄνδρας,
[3, 14]	πάντα βεβαίως ὑφ´ αὑτὸν ποιήσαιτο	κατὰ	τὰς Ἀμίλκου τοῦ πατρὸς ὑποθήκας
[3, 40]	ἔσπευσαν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν τὰ	κατὰ	τὰς ἀποικίας, οἳ δὴ πρότερον
[3, 106]	κατὰ τὴν ἑαυτῶν γνώμην τὰ	κατὰ	τὰς δυνάμεις. οἱ δὲ περὶ
[3, 72]	τοῦτο· τοὺς δὲ πεζοὺς παρενέβαλε	κατὰ	τὰς εἰθισμένας παρ´ αὐτοῖς τάξεις,
[3, 74]	τῶν θηρίων, πέριξ δὲ καὶ	κατὰ	τὰς ἐκ τῶν πλαγίων ἐπιφανείας
[3, 115]	ὥστ´ ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους	κατὰ	τὰς ἐκ τῶν πλαγίων ἐπιφανείας
[3, 15]	τὸν Ἴβηρα ποταμὸν μὴ διαβαίνειν	κατὰ	τὰς ἐπ´ Ἀσδρούβου γενομένας ὁμολογίας.
[3, 81]	προεστῶτα {πόλεμον} δυνάμεως χειρώσηταί τις	κατὰ	τὰς ἐπιβολὰς καὶ συλλογισμούς, αὐτανδρὶ
[3, 116]	δὲ Ῥωμαῖοι μέχρι μὲν ἐμάχοντο	κατὰ	τὰς ἐπιφανείας στρεφόμενοι πρὸς τοὺς
[3, 58]	Ἑλλήνων τοὺς ἐπιβεβλημένους πολυπραγμονεῖν τὰ	κατὰ	τὰς ἐσχατιὰς διὰ τὸ τῆς
[3, 111]	καὶ τῶν ἐκ ταύτης ἀγαθῶν	κατὰ	τὰς ἡμετέρας ἐπαγγελίας, ἀψευστούντων ἡμῶν
[3, 78]	κατεσκευάσατο περιθετὰς τρίχας, ἁρμοζούσας ταῖς	κατὰ	τὰς ὁλοσχερεῖς διαφορὰς τῶν ἡλικιῶν
[3, 25]	τὰ μὲν ἄλλα τηροῦσι πάντα	κατὰ	τὰς ὑπαρχούσας ὁμολογίας, πρόσκειται δὲ
[3, 60]	καταβάσεων, ἔτι δὲ τραχυτήτων τῶν	κατὰ	τὰς ὑπερβολάς, δεινῶς τεταλαιπωρήκει τὸ
[3, 93]	τῆς ξηρᾶς καὶ παντοδαπῆς ὕλης	κατὰ	τάχος ὡς πλείστας καὶ τῶν
[3, 30]	τὴν ὑφ´ ἑκατέρων ὑπάρχειν ἀσφάλειαν,	κατά	τε τὰς ἐπ´ Ἀσδρούβου, καθ´
[3, 30]	ἀδίκως ἐξενηνοχέναι τὸν πόλεμον Καρχηδονίους	κατά	τε τὰς ἐπὶ τοῦ Λυτατίου
[3, 103]	σφίσι τοῦ γεγονότος μειζόνως ἢ	κατὰ	τὴν ἀλήθειαν, περιχαρεῖς ἦσαν διὰ
[3, 32]	τὴν Καρχηδόνος ἅλωσιν, ταῖς δὲ	κατὰ	τὴν ἄλλην οἰκουμένην ἀπὸ τῆς
[3, 54]	οὐ πολλῷ λείποντας ἀπέβαλε τῶν	κατὰ	τὴν ἀνάβασιν φθαρέντων. οὔσης γὰρ
[3, 8]	ὡς ἑπτακαίδεκ´ ἔτη συνεχῶς πολεμήσαντες	κατὰ	τὴν Ἀννίβου προαίρεσιν οὐ πρότερον
[3, 115]	ποιεῖν ὑποδεικνύντος. ἐξ οὗ συνέβη	κατὰ	τὴν Ἀννίβου πρόνοιαν μέσους ἀποληφθῆναι
[3, 17]	πρόθεσιν, τὰ δὲ σώματα διένειμε	κατὰ	τὴν ἀξίαν ἑκάστοις τῶν συστρατευομένων,
[3, 42]	εὐθέως ἐνεχείρει ποιεῖσθαι τὴν διάβασιν	κατὰ	τὴν ἁπλῆν ῥύσιν, σχεδὸν ἡμερῶν
[3, 59]	τοῖς καθ´ ἡμᾶς τῶν μὲν	κατὰ	τὴν Ἀσίαν διὰ τὴν Ἀλεξάνδρου
[3, 118]	δὲ τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις τὰς	κατὰ	τὴν αὐτὴν ὀλυμπιάδα γενομένας διεξιόντες
[3, 19]	ἐγκρατὴς γενόμενος καὶ πάντα διατάξας	κατὰ	τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν μετὰ ταῦτα
[3, 8]	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν χειρίζειν	κατὰ	τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν, οὐ προσέχοντα
[3, 8]	νῦν τὸν πόλεμον τοῦτον ἐξενηνοχέναι	κατὰ	τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν Ῥωμαίοις παρὰ
[3, 103]	δυνάμεις χρῆσθαι τοῖς σφετέροις στρατοπέδοις	κατὰ	τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν. τοῦ δὲ
[3, 23]	ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, μήτε τοὺς	κατὰ	τὴν Βυσσάτιν μήτε τοὺς κατὰ
[3, 55]	ὅτε πέσοι, τὴν κάτω χιόνα	κατὰ	τὴν διανάστασιν, διακόψαντα δ´ ἔμενε
[3, 83]	πρὸς τὸ διακινδυνεύειν. ~ὄντος δὲ	κατὰ	τὴν δίοδον αὐλῶνος ἐπιπέδου, τούτου
[3, 86]	πολὺ δὲ πλῆθος ἀνθρώπων ἀπεκταγκὼς	κατὰ	τὴν δίοδον· καθάπερ γὰρ ἐν
[3, 79]	τεναγώδεις καὶ στερεοὺς ὑπάρχοντας τοὺς	κατὰ	τὴν δίοδον τόπους, ἀναζεύξας εἰς
[3, 106]	ἐν τοῖς ὑπαίθροις ἐξουσίαν ἐχείριζον	κατὰ	τὴν ἑαυτῶν γνώμην τὰ κατὰ
[3, 51]	ἐκ τῆς πληγῆς, οἱ δὲ	κατὰ	τὴν εἰς τοὔμπροσθεν ὁρμὴν ἐξωθοῦντες
[3, 106]	πάντα τὰ κατὰ μέρος ἐχείριζον	κατὰ	τὴν ἐκείνων γνώμην· διὸ καὶ
[3, 115]	αἱ δὲ τῶν Ῥωμαίων σπεῖραι	κατὰ	τὴν ἐκθυμίαν ἑπόμεναι τούτοις διέκοψαν
[3, 3]	τὴν διήγησιν ὁλοσχερῶς εἰς τοὺς	κατὰ	τὴν Ἑλλάδα τόπους ἅμα ταῖς
[3, 110]	νυκτὸς ἐχωρίσθησαν ἀπ´ ἀλλήλων, οὐ	κατὰ	τὴν ἐλπίδα τοῖς Καρχηδονίοις ἐκβάσης
[3, 46]	ἤρεισαν ἀμφοτέρας εἰς τὴν γῆν	κατὰ	τὴν ἔμβασιν τοῦ ποταμοῦ, πλάτος
[3, 90]	καὶ τοὺς εὐκαίρους προκατελάμβανε τόπους	κατὰ	τὴν ἐμπειρίαν. ἔχων δὲ κατὰ
[3, 101]	δ´ ἐπὶ τὴν σιτολογίαν, σπουδάζων	κατὰ	τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν μήτε
[3, 38]	ἀεὶ τὰ πρόσωπα πρὸς τὸ	κατὰ	τὴν ἔνδειξιν ὑποδεικνύμενον, οὕτως καὶ
[3, 60]	κοινωνεῖν τοῖς Καρχηδονίοις τῶν πραγμάτων	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐπιβολήν· παρηλλαχότων
[3, 97]	καὶ στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Πόπλιον Σκιπίωνα	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, ἐξαπέστελλον
[3, 66]	πάντες ἔσπευδον οἱ παρακείμενοι Κελτοὶ	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καὶ
[3, 4]	ἐπὶ τὰς τελευταίας ῥηθείσας πράξεις	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν. ὅ
[3, 67]	τούτων κομίσωνται τοὺς αὑτῶν ὁμήρους	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν. Πόπλιος
[3, 17]	εἰς τὰς ἰδίας ἐπιβολὰς παρέθετο	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, τὰ
[3, 94]	ὀισσάμενος δόλον εἶναι, τὰ δὲ	κατὰ	τὴν ἐξ ἀρχῆς ὑπόθεσιν οὐδαμῶς
[3, 101]	ἐπιστρέψας ἐκ τῶν (ἀκρωρειῶν) κατέβαινε	κατὰ	τὴν ἐπὶ τὰ πεδία κατατείνουσαν
[3, 115]	τοὺς Ῥωμαίους ὑπὸ τῶν Λιβύων	κατὰ	τὴν ἐπὶ τοὺς Κελτοὺς παράπτωσιν.
[3, 94]	Ἀννίβας, προχωρούντων αὐτῷ τῶν πραγμάτων	κατὰ	τὴν ἐπιβολήν, τήν τε δύναμιν
[3, 99]	φιλίαν. Βώστωρ δὲ παιδικώτερον (ἢ)	κατὰ	τὴν ἡλικίαν δόξας ἐγκεχειρικέναι τοὺς
[3, 35]	διαφερόντως ἐκ τῆς συνεχείας τῶν	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν ἀγώνων. ~Ἵνα δὲ
[3, 97]	ἀναγκαῖον τὸ μὴ προΐεσθαι τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν, ἀλλ´ ἐνίστασθαι τοῖς
[3, 96]	τῶν πολεμίων. Τὰ μὲν οὖν	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν ἀπὸ τούτων (ἐπι)
[3, 98]	Ἰταλίαν, ὅσαις πόλεσιν ἠπίστησε τῶν	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν, ἔλαβε παρὰ τούτων
[3, 77]	τὸ μέλλον. ~Καὶ τὰ μὲν	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν ἐν τούτοις ἦν.
[3, 99]	ἐπικειμένας ἐπιβολάς. καὶ τὰ μὲν	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν ἐν τούτοις ἦν.
[3, 30]	ἐγγὺς ὄντων αὐτῶν καὶ τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν ἤδη πραττόντων, ἀλλὰ
[3, 97]	κοινῇ πράξοντα μετ´ ἐκείνου τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν. πάνυ γὰρ ἠγωνίων
[3, 10]	ἐποιεῖτο τὴν ὁρμὴν ἐπὶ τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν πράγματα, σπουδάζων ταύτῃ
[3, 98]	δύνασθαι Καρχηδονίους φόβῳ συνέχειν τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν, προσδεῖσθαι δὲ τοὺς
[3, 8]	προαιρέσεως καὶ τότε διαδεξάμενον τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν τὴν αὐτὴν ἀγωγὴν
[3, 13]	τὸν Ἀμίλκου θάνατον ἐνεχείρισαν τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν, τὸ μὲν πρῶτον
[3, 15]	βασίλειον ἦν Καρχηδονίων ἐν τοῖς	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν τόποις. καταλαβὼν δὲ
[3, 8]	Λιβύης τὸ λοιπὸν ἤδη τὰ	κατὰ	τὴν Ἰβηρίαν χειρίζειν κατὰ τὴν
[3, 70]	ὅλα. προέκειτο μὲν οὖν αὐτῷ	κατὰ	τὴν ἰδίαν γνώμην χρῆσθαι τοῖς
[3, 16]	πορθεῖν μὲν καὶ καταστρέφεσθαι τὰς	κατὰ	τὴν Ἰλλυρίδα πόλεις τὰς ὑπὸ
[3, 16]	ἡ σύγκλητος ἔκρινεν ἀσφαλίσασθαι τὰ	κατὰ	τὴν Ἰλλυρίδα πράγματα, προορωμένη διότι
[3, 16]	ἐξαπέστειλαν μετὰ δυνάμεως ἐπὶ τὰς	κατὰ	τὴν Ἰλλυρίδα πράξεις κατὰ τὸ
[3, 68]	ἐν τῇ Ῥώμῃ, προσπεπτωκότων τῶν	κατὰ	τὴν ἱππομαχίαν, ἐξενίζοντο μὲν τῷ
[3, 94]	παρεστακὼς ταῖς πόλεσι καὶ τοῖς	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν ἀνθρώποις. Φάβιος δὲ
[3, 91]	Καπύην ἐπιφανέστατα μέν ἐστι τῶν	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν καὶ διὰ τὴν
[3, 32]	καὶ παρακολουθῆσαι σαφῶς ταῖς μὲν	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν καὶ
[3, 90]	αὐτῶν οὐδεμία πόλις ἀπέστη τῶν	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν πρὸς Καρχηδονίους, ἀλλὰ
[3, 110]	συνεχές, ὃ διείργει πάσας τὰς	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν ῥύσεις, τὰς μὲν
[3, 97]	θαλάττης ὁλοσχερέστερον, συνεπιθῶνται δὲ τοῖς	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν, στρατόπεδα πέμποντες καὶ
[3, 95]	πᾶς ἦν. ~Τὰ μὲν οὖν	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν τοιαύτην εἶχε τὴν
[3, 33]	καθ´ οὓς καιροὺς ἐν τοῖς	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν τόποις ἀνεστρέφετο, πάντως
[3, 35]	παρασκευάσας ἱκανὴν ἀσφάλειαν τοῖς τε	κατὰ	τὴν Λιβύην καὶ τοῖς ἐν
[3, 86]	τῇ Ῥώμῃ, τριταίας οὔσης τῆς	κατὰ	τὴν μάχην προσαγγελίας, καὶ μάλιστα
[3, 39]	τῶν Φιλαίνου βωμῶν, οἳ κεῖνται	κατὰ	τὴν μεγάλην Σύρτιν, ἕως ἐφ´
[3, 76]	συνέβαινε τύραννον μὲν εἶναι τῶν	κατὰ	τὴν μεσόγαιον τόπων, εὔνουν δὲ
[3, 23]	κατὰ τὴν Βυσσάτιν μήτε τοὺς	κατὰ	τὴν μικρὰν Σύρτιν τόπους, ἃ
[3, 110]	καὶ τοὺς ἱππεῖς ἐπαφέντες ἐπροτέρουν	κατὰ	τὴν ὅλην συμπλοκὴν διὰ τὸ
[3, 116]	τότε διεσῴζετο. βουλόμενος δὲ τοῖς	κατὰ	τὴν παράκλησιν λόγοις ἀκολούθως ἐπ´
[3, 78]	τινι καὶ Φοινικικῷ στρατηγήματι τοιούτῳ	κατὰ	τὴν παραχειμασίαν. ἀγωνιῶν γὰρ τὴν
[3, 101]	πλεῖστον συναγαγεῖν, ἵνα πάντων ᾖ	κατὰ	τὴν παραχειμασίαν δαψίλεια τοῖς ἀνδράσιν,
[3, 35]	ἐκκλησίαν. ~Ἐπιτελέσας δὲ τὰ προειρημένα	κατὰ	τὴν παραχειμασίαν καὶ παρασκευάσας ἱκανὴν
[3, 107]	τόπον, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ	κατὰ	τὴν πέριξ εὐφυῶς κεῖσθαι χώραν.
[3, 118]	τοὺς πολλούς, ἠσφαλίζετο δὲ τὰ	κατὰ	τὴν πόλιν, ἐβουλεύετο δὲ περὶ
[3, 86]	καὶ μάλιστα τότε τοῦ πάθους	κατὰ	τὴν πόλιν ὡσανεὶ φλεγμαίνοντος, ἐπιγενομένης
[3, 51]	καὶ τῶν ἰδίων· ὁ γὰρ	κατὰ	τὴν πορείαν θόρυβος ἐξ ἀμφοῖν
[3, 40]	δὲ τοὺς Ἴνσομβρας καὶ συμφρονήσαντες	κατὰ	τὴν προγεγενημένην ὀργὴν κατέσυραν τὴν
[3, 43]	πρὸς τοὺς ἐπιτιθεμένους. Ἀννίβας δέ,	κατὰ	τὴν πρόθεσιν αὐτῷ συντρεχόντων τῶν
[3, 49]	πλευράν, ἀποκορυφοῦσιν αὐτῆς τὸ σχῆμα	κατὰ	τὴν πρὸς ἀλλήλους σύμπτωσιν. ἔστι
[3, 73]	καὶ προεμένων τὰ πλεῖστα βέλη	κατὰ	τὴν πρὸς τοὺς Νομάδας συμπλοκήν,
[3, 43]	ὥστε πλῆθος ἱκανὸν ἵππων συνδιακομίζεσθαι	κατὰ	τὴν πρώτην εὐθέως διάβασιν. οἱ
[3, 83]	τοὺς δὲ Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους	κατὰ	τὴν πρωτοπορείαν ἐκπεριάγων ὑπὸ τοὺς
[3, 25]	τοιγαροῦν τελευταίας συνθήκας ποιοῦνται Ῥωμαῖοι	κατὰ	τὴν Πύρρου διάβασιν πρὸ τοῦ
[3, 45]	Ποπλίου τοιαύτην ἐποιήσαντο φιλοτιμίαν ἀμφότεροι	κατὰ	τὴν συμπλοκὴν ὥστε τῶν Ῥωμαίων
[3, 50]	προκαταληφθέντας τόπους, ἀποκεχωρηκότων τῶν βαρβάρων	κατὰ	τὴν συνήθειαν εἰς τὴν πόλιν.
[3, 82]	θᾶττον ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἀπὸ τῶν	κατὰ	τὴν Φαισόλαν τόπων καὶ μικρὸν
[3, 117]	δὲ καὶ τοὺς ἐπὶ τὰ	κατὰ	τὴν χώραν ἐρύματα συμπεφευγότας ἐκπολιορκήσαντες
[3, 19]	πόλιν, οἱ δὲ πλείους ἀνοδίᾳ	κατὰ	τῆς νήσου διεσπάρησαν. ὁ δὲ
[3, 102]	ὑπεναντίων ἐπὶ τὰς προειρημένας χρείας	κατὰ	τῆς χώρας σκεδαννύμενον, λαβὼν τὸν
[3, 76]	περὶ χιλίους) καὶ καταλαβὼν ἐσκεδασμένους	κατὰ	τῆς χώρας τοὺς ἀπὸ τῶν
[3, 25]	πατρῴους, Ῥωμαίους δὲ Δία λίθον	κατά	τι παλαιὸν ἔθος, ἐπὶ δὲ
[3, 45]	δὲ τούτων οἱ Ῥωμαῖοι συνεγγίσαντες	κατὰ	τὸ δίωγμα τῷ τῶν Καρχηδονίων
[3, 76]	προσέσχε τῆς Ἰβηρίας πρὸς τοὺς	κατὰ	τὸ καλούμενον Ἐμπόριον τόπους. ἀρξάμενος
[3, 86]	τὸ μὲν συνεγγίζειν τῇ Ῥώμῃ	κατὰ	τὸ παρὸν ἀπεδοκίμασεν, τὴν δὲ
[3, 31]	ἄνθρωπος ὢν διὰ τό, κἂν	κατὰ	τὸ παρὸν εὐτυχῇ, τήν γε
[3, 92]	τὴν παραχειμασίαν, ἵνα μὴ μόνον	κατὰ	τὸ παρὸν εὐωχίαν ἀλλὰ συνεχῶς
[3, 57]	πάντων ἀπογευόμενοι τῶν παρακειμένων οὔτε	κατὰ	τὸ παρὸν οὐδενὸς ἀληθινῶς ἀπολαύουσι
[3, 16]	τὰς κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα πράξεις	κατὰ	τὸ πρῶτον ἔτος τῆς ἑκατοστῆς
[3, 92]	αὐτοῦ Μάρκος καὶ πάντες οἱ	κατὰ	τὸ στρατόπεδον χιλίαρχοι καὶ ταξίαρχοι
[3, 37]	προσαγορευομένων Πυρηναίων ὀρῶν, ἃ διατείνει	κατὰ	τὸ συνεχὲς ἀπὸ τῆς καθ´
[3, 37]	ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους ἀντιπαράκειται,	κατὰ	τὸ συνεχὲς ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν
[3, 32]	τῆς Κλεομένους τοῦ Σπαρτιάτου φυγῆς	κατὰ	τὸ συνεχὲς μέχρι τῆς Ἀχαιῶν
[3, 38]	ἡμᾶς καιρῶν πότερον ἤπειρός ἐστι	κατὰ	τὸ συνεχὲς τὰ πρὸς τὴν
[3, 111]	πολλοὺς διεθέμην λόγους· ὅτε δὲ	κατὰ	τὸ συνεχὲς τρισὶ μάχαις τηλικαύταις
[3, 37]	ὑπό τε τὴν μεσημβρίαν καὶ	κατὰ	τὸ συνεχὲς ὑπὸ τὰς χειμερινὰς
[3, 2]	Ῥωμαίων πολιτείας συστησόμεθα λόγον, ᾧ	κατὰ	τὸ συνεχὲς ὑποδείξομεν ὅτι μέγιστα
[3, 117]	ἅμα τῷ κατάρξασθαι τὴν μάχην	κατὰ	τὸ συνταχθὲν ἐπολιόρκουν οἱ Ῥωμαῖοι,
[3, 43]	ἐκείνων τὴν παρουσίαν τῷ καπνῷ	κατὰ	τὸ συντεταγμένον, ἐμβαίνειν ἅπασιν ἅμα
[3, 42]	παρασκευαζόμενοι πρὸς τὴν ἐπιοῦσαν χρείαν	κατὰ	τὸ συντεταγμένον. καὶ μὴν Ἀννίβας
[3, 116]	καὶ θεωρῶν τὸ συνέχον τῆς	κατὰ	τὸν ἀγῶνα κρίσεως ἐν τοῖς
[3, 86]	Πικέντων ἧκεν δεκαταῖος πρὸς τοὺς	κατὰ	τὸν Ἀδρίαν τόπους, πολλῆς μὲν
[3, 84]	ἐπιφανείας, ἔτι δὲ δυσσυνόπτου τῆς	κατὰ	τὸν ἀέρα περιστάσεως ὑπαρχούσης, καὶ
[3, 95]	καὶ μετὰ ταῦτα, μάλιστα δὲ	κατὰ	τὸν Ἀννιβιακὸν πόλεμον. διασαφούντων δὲ
[3, 84]	ἀπέκτειναν. ἔπεσον οὖν τῶν Ῥωμαίων	κατὰ	τὸν αὐλῶνα σχεδὸν εἰς μυρίους
[3, 84]	διεφθάρησαν. ἑξακισχίλιοι δ´ ἴσως τῶν	κατὰ	τὸν αὐλῶνα τοὺς κατὰ πρόσωπον
[3, 111]	παρὰ τῶν Καρχηδονίων. ~Ἀννίβας δὲ	κατὰ	τὸν αὐτὸν καιρὸν θεωρῶν ὅτι
[3, 72]	δι´ ἀμφοτέρων προεβάλετο. Τεβέριος δὲ	κατὰ	τὸν αὐτὸν καιρὸν τοὺς μὲν
[3, 113]	πλείους τῶν ἑξακισχιλίων. Ἀννίβας δὲ	κατὰ	τὸν αὐτὸν καιρὸν τοὺς μὲν
[3, 74]	τῶν εὐζώνων, ἐτράπησαν καὶ συνωθοῦντο	κατὰ	τὸν διωγμὸν πρὸς τὸν ὑποκείμενον
[3, 92]	ἐκ τῆς Σαυνίτιδος τὰ στενὰ	κατὰ	τὸν Ἐριβιανὸν καλούμενον λόφον κατεστρατοπέδευσε
[3, 116]	κατὰ τὸν λοιπὸν βίον καὶ	κατὰ	τὸν ἔσχατον καιρόν, εἰ καί
[3, 114]	ἑκατέροις ἀβλαβῆ συνέβαινε γίνεσθαι τὴν	κατὰ	τὸν ἥλιον ἀνατολήν. ~Γενομένης δὲ
[3, 113]	ἡμέρᾳ τὴν ἀρχήν, ἄρτι τῆς	κατὰ	τὸν ἥλιον ἀνατολῆς ἐπιφαινομένης, ἐκίνει
[3, 116]	καὶ τῆς Ῥώμης ἄξιοι γενόμενοι	κατὰ	τὸν κίνδυνον. κατὰ δὲ τὸν
[3, 62]	λαχόντων. ἐπεὶ δ´ ἐδηλώθη τὰ	κατὰ	τὸν κλῆρον, ἦσαν οἱ μὲν
[3, 28]	τοὺς παρὰ σφῶν πλοϊζομένους ἠδίκουν	κατὰ	τὸν Λιβυκὸν πόλεμον, ἐλύθη καθ´
[3, 116]	πάντα τὰ δίκαια τῇ πατρίδι	κατὰ	τὸν λοιπὸν βίον καὶ κατὰ
[3, 19]	παραπλησίαν αὐτῷ συνέβη γενέσθαι τῇ	κατὰ	τὸν ὅλον βίον προαιρέσει. καταλαβέσθαι
[3, 68]	μάχην. ἁθροισθέντων δὲ τῶν στρατιωτῶν	κατὰ	τὸν ὅρκον εἰς Ἀρίμινον, ἀναλαβὼν
[3, 94]	ἀπορούμενος ἐπὶ τῷ συμβαίνοντι καὶ	κατὰ	τὸν ποιητὴν ὀισσάμενος δόλον εἶναι,
[3, 47]	εἴρηται διὰ πλειόνων, ἀπὸ τοῦ	κατὰ	τὸν Ῥοδανὸν αὐλῶνος διαζευγνύουσιν αἱ
[3, 47]	τόθ´ ὑπεράρας Ἀννίβας ἀπὸ τῶν	κατὰ	τὸν Ῥοδανὸν τόπων ἐνέβαλεν εἰς
[3, 117]	χάρακος ἐκτάξῃ πᾶσι, παραπεσόντες οὗτοι	κατὰ	τὸν τῆς μάχης καιρὸν ἐγκρατεῖς
[3, 57]	εἰ δέ τινες πάντως ἐπιζητοῦσι	κατὰ	τόπον καὶ κατὰ μέρος τῶν
[3, 100]	ἐτήρει καὶ τοῖς σιτολογοῦσι παρεφήδρευε	κατὰ	τόπους. οὔσης δὲ τῆς μὲν
[3, 53]	βαρβάρων, κατὰ μέρη δὲ καὶ	κατὰ	τόπους παρενοχλούμενος ὑπ´ αὐτῶν· ὧν
[3, 46]	μὴ παρωθεῖσθαι τὸ ὅλον ἔργον	κατὰ	τοῦ ποταμοῦ. ποιήσαντες δὲ πρὸς
[3, 70]	ἐπινοίας Ποπλίῳ περὶ τῶν ἐνεστώτων	κατὰ	τοὐναντίον ἔσπευδε συμβαλεῖν τοῖς πολεμίοις,
[3, 40]	ὀχυρότητας τῶν τόπων. Ῥωμαῖοι δὲ	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς διακούσαντες μὲν
[3, 15]	ὑπὲρ τῶν προσπιπτόντων. Ἀννίβας δὲ	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς πεποιημένος ὑφ´
[3, 2]	δὲ τούτοις πειρασόμεθα διασαφεῖν ὡς	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Φίλιππος μὲν
[3, 2]	καὶ μετὰ ταῦτα συστησάμενος τὰ	κατὰ	τοὺς Ἕλληνας ἐπεβάλετο κοινωνεῖν Καρχηδονίοις
[3, 90]	χορήγια καὶ χειρῶν πλῆθος. ~διόπερ	κατὰ	τοὺς ἑξῆς χρόνους ἀντιπαρῆγεν τοῖς
[3, 20]	δέ, προσπεσόντος σφίσι τοῦ γεγονότος	κατὰ	τοὺς Ζακανθαίους ἀτυχήματος, παραχρῆμα πρεσβευτὰς
[3, 91]	ἡ δὲ κατάλοιπος ἀπὸ τῶν	κατὰ	τοὺς Ἱρπίνους τόπων. διόπερ ἔμελλον
[3, 9]	καὶ λαβόντες ἐν νῷ διότι	κατὰ	τοὺς καιροὺς ὁ γράφων γέγονε
[3, 76]	καὶ τοὺς αἰτίους τῶν συμβεβηκότων	κατὰ	τοὺς παρ´ αὐτοῖς ἐθισμοὺς κολάσας,
[3, 111]	τί μεῖζον εὔξασθαι τοῖς θεοῖς	κατὰ	τοὺς παρόντας ἐδύναντο καιρούς, δοθείσης
[3, 108]	ἀγνοεῖσθαι παρ´ αὐτοῖς πρότερον τὰ	κατὰ	τοὺς ὑπεναντίους ὥστε σχεδὸν μηδ´
[3, 26]	γραφῇ. οὐ μὴν ἀλλ´ εἰ	κατὰ	τοῦτό τις ἐπιλαμβάνεται Ῥωμαίων περὶ
[3, 7]	τὸν πραγματικὸν οὐδὲν οἷόν τε	κατὰ	τρόπον χειρίσαι τῶν προσπιπτόντων ἄνευ
[3, 108]	πόδας ἡμέρᾳ παρετάξαντο· τοῖς δὲ	κατὰ	Τυρρηνίαν ἀγωνισαμένοις οὐχ οἷον πρότερον,
[3, 51]	κινήματος καὶ πάσης ταραχῆς ἐφέρετο	κατὰ	τῶν κρημνῶν ὁμόσε τοῖς φορτίοις
[3, 54]	τῆς ὁδοῦ καὶ σφαλὲν ἐφέρετο	κατὰ	τῶν κρημνῶν. οὐ μὴν ἀλλὰ
[3, 6]	ἐνήργησε καὶ παρεσκευάσατο πρὸς τὸν	κατὰ	τῶν Περσῶν πόλεμον, ὁμοίως δὲ
[3, 67]	ἐκ τῶν σφετέρων πολιτῶν παρασπόνδημα	κατὰ	τῶν Ῥωμαίων. ἅμα δὲ τούτοις
[3, 9]	Βάρκα μὲν ἐπικαλουμένου, πατρὸς δὲ	κατὰ	φύσιν Ἀννίβου γεγονότος. ἐκεῖνος γὰρ
[3, 12]	θυγατρὸς ἄνδρα καὶ τὸν αὑτοῦ	κατὰ	φύσιν υἱὸν Ἀννίβαν ὥστε μὴ
[3, 46]	ῥεύματος ἀπεδειλία καὶ μένειν ἠναγκάζετο	κατὰ	χώραν. καὶ τοιούτῳ δὴ τρόπῳ
[3, 60]	μόνον ὑπὸ τῶν ἀναβάσεων καὶ	καταβάσεων,	ἔτι δὲ τραχυτήτων τῶν κατὰ
[3, 54]	δ´ ἐπαύριον ἀναζεύξας ἐνήρχετο τῆς	καταβάσεως.	ἐν ᾗ πολεμίοις μὲν οὐκέτι
[3, 54]	γὰρ στενῆς καὶ κατωφεροῦς τῆς	καταβάσεως,	τῆς δὲ χιόνος ἄδηλον ποιούσης
[3, 24]	ὑποτάττονται δέ τι αὐτοῖς, μὴ	καταγέτωσαν	εἰς τοὺς Ῥωμαίων λιμένας· ἐὰν
[3, 40]	ὅσῳ δ´ οὗτοι περὶ τὰς	καταγραφὰς	ἐγίνοντο τῶν στρατοπέδων καὶ τὴν
[3, 40]	ἑξαπέλεκυν, ἄλλα δὲ συνάγειν καὶ	καταγράφειν	ἐκ τῶν συμμάχων αὐτῷ παρήγγειλαν.
[3, 88]	καὶ τῶν ἐκ τοῦ καιροῦ	καταγραφέντων	τεττάρων στρατοπέδων. συμμίξας δὲ ταῖς
[3, 106]	πρὸς τὴν ὅλην ἐπιβολὴν παραχρῆμα	καταγράψαντες	ἐξαπέστειλαν, τοῖς δὲ περὶ τὸν
[3, 4]	νοῦν ἔχων ἕνεκεν αὐτοῦ τοῦ	καταγωνίσασθαι	τοὺς ἀντιταττομένους, οὔτε πλεῖ τὰ
[3, 4]	ποία τις ἦν μετὰ τὸ	καταγωνισθῆναι	τὰ ὅλα καὶ πεσεῖν εἰς
[3, 74]	Καρχηδονίων στρατόπεδον ἕως τοῦ ποταμοῦ	καταδιῶξαν	τοὺς πολεμίους, ὑπὸ δὲ τοῦ
[3, 95]	σπεύδων ἀμφοτέραις ἅμα ταῖς δυνάμεσι	καταζεῦξαι	πρὸς τὸν Ἴβηρα ποταμόν. Γνάιος
[3, 5]	τοὺς ἐκ τοῦ Περσικοῦ πολέμου	καταιτιαθέντας,	ἀπολύσαντες τῆς ἐπενεχθείσης αὐτοῖς διαβολῆς.
[3, 40]	τὴν προγεγενημένην ὀργὴν κατέσυραν τὴν	κατακεκληρουχημένην	χώραν ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ τοὺς
[3, 114]	τῆς προγεγενημένης μάχης σκύλοις ἐκλέξας	κατακεκοσμήκει·	τῶν δ´ Ἰβήρων καὶ Κελτῶν
[3, 67]	ἕκαστοι σκηναῖς. δειπνοποιησαμένων δὲ καὶ	κατακοιμισθέντων	τῶν ἐν τῷ χάρακι, παρελθεῖν
[3, 33]	τοιούτων ἀξιόπιστον εἶναι· διὸ καὶ	κατακολουθεῖν	εἱλόμεθα τῇ γραφῇ ταύτῃ. ~Ἀννίβας
[3, 44]	κινδύνοις ἐπικεχειρηκότας ἐν οὐδενὶ διεσφάλθαι,	κατακολουθήσαντας	τῇ ´κείνου γνώμῃ καὶ συμβουλίᾳ.
[3, 40]	τὴν ἀποχώρησιν. οἱ δὲ Βοῖοι	κατακολουθήσαντες	συνέκλεισαν καὶ τούτους εἰς τὴν
[3, 84]	αὐτῷ τῷ τῆς πορείας σχήματι	κατακοπῆναι,	μὴ δυναμένους αὑτοῖς βοηθεῖν, ἀλλ´
[3, 62]	βασιλεῖς αὐτῶν, ὅταν μονομαχεῖν μέλλωσιν,	κατακοσμεῖσθαι·	πρὸς δὲ τούτοις ἵππους παρέστησε
[3, 81]	πολεμίων, τάχιστ´ ἂν τῶν ὅλων	κατακρατοίη.	καθάπερ γὰρ νεὼς ἐὰν ἀφέλῃ
[3, 32]	ὑπάρχειν τῶν ἡμετέρων ὑπομνημάτων, οὐδὲ	καταλαβεῖν	ἐξ αὐτῶν βεβαίως οὐδὲν οἷόν
[3, 104]	στρατοπεδείας δυναμένης ἑκατέρους βλάπτειν, ἐπεβάλετο	καταλαβεῖν	ταύτην. σαφῶς δὲ γινώσκων ἐκ
[3, 19]	κατὰ τὸν ὅλον βίον προαιρέσει.	καταλαβέσθαι	γὰρ ἐγχειρήσας μετὰ τῆς Φιλίππου
[3, 42]	αἷς διεκομίσθησαν ἀσφαλῶς οὐδενὸς κωλύοντος.	καταλαβόμενοι	δὲ τόπον ἐχυρὸν ἐκείνην μὲν
[3, 19]	ἀδήλων ποιούμενοι τὴν πορείαν. καὶ	καταλαβόμενοι	μεταξὺ τῆς πόλεως καὶ τοῦ
[3, 102]	Ἀννίβας διαγωνιάσας τοὺς Ῥωμαίους μὴ	καταλαβόμενοι	νυκτὸς ἔρημον ὄντα τὸν ἐπὶ
[3, 51]	ἐποιήσαντο τὴν ὁρμὴν οἱ πολέμιοι.	καταλαβὼν	δὲ σχεδὸν ἔρημον διὰ τὸ
[3, 66]	τῆς ἐπὶ τούτῳ γεφύρας ἠκολούθει,	καταλαβὼν	δὲ τὰς μὲν πλείστας τῶν
[3, 15]	τοῖς κατὰ τὴν Ἰβηρίαν τόποις.	καταλαβὼν	δὲ τὴν παρὰ τῶν Ῥωμαίων
[3, 49]	ἀπρόσιτα. πρὸς ἣν ἀφικόμενος καὶ	καταλαβὼν	ἐν αὐτῇ δύ´ ἀδελφοὺς ὑπὲρ
[3, 80]	παραδόξως τοὺς ἑλώδεις τόπους καὶ	καταλαβὼν	ἐν Τυρρηνίᾳ τὸν Φλαμίνιον στρατοπεδεύοντα
[3, 76]	(ἱππεῖς δὲ περὶ χιλίους) καὶ	καταλαβὼν	ἐσκεδασμένους κατὰ τῆς χώρας τοὺς
[3, 49]	τὴν τοῦ ποταμοῦ διάβασιν καὶ	καταλαβὼν	ὡρμηκότας τοὺς ὑπεναντίους ἐξενίσθη μὲν
[3, 107]	τρόπον ἀναγκάσαι μάχεσθαι τοὺς πολεμίους,	καταλαμβάνει	τὴν τῆς Κάννης προσαγορευομένης πόλεως
[3, 69]	σωτηρίαν τοὺς ὑπὸ τῶν καιρῶν	καταλαμβανομένους.	τὸν δὲ προδότην ἐτίμησε μεγαλείως,
[3, 31]	εὔλογον ἔσχε τὸ τέλος, τὸ	καταλειπόμενον	αὐτῆς ἀγώνισμα μὲν μάθημα δ´
[3, 73]	τοὺς Νομάδας συμπλοκήν, τῶν δὲ	καταλειπομένων	βελῶν ἠχρειωμένων αὐτοῖς διὰ τὴν
[3, 76]	αὐτοὺς καιροὺς Γνάιος Κορνήλιος ὁ	καταλειφθεὶς	ὑπὸ τἀδελφοῦ Ποπλίου στρατηγὸς ἐπὶ
[3, 42]	ἐποίει περὶ τὰς μεθ´ ἑαυτοῦ	καταλειφθείσας	δυνάμεις. μάλιστα δ´ αὐτῷ παρεῖχε
[3, 95]	τῇ παραχειμασίᾳ τὰς ὑπὸ τἀδελφοῦ	καταλειφθείσας	τριάκοντα ναῦς καὶ δέκα προσπεπληρωκὼς
[3, 68]	τὸν Τρεβίαν ποταμόν· τῶν δὲ	καταλειφθέντων	ἐπὶ τῆς οὐραγίας οἱ μὲν
[3, 2]	Φίλιππος ἐπὶ διαιρέσει τῆς τοῦ	καταλελειμμένου	παιδὸς ἀρχῆς ἤρξαντο κακοπραγμονεῖν καὶ
[3, 61]	ἄρτι γὰρ τῆς τελευταίας φήμης	καταληγούσης	ὑπὲρ τῶν Καρχηδονίων ὅτι Ζάκανθαν
[3, 107]	δὲ καὶ τῆς ἄκρας τότε	καταληφθείσης,	οὐ μικρὰν συνέπεσε ταραχὴν γενέσθαι
[3, 105]	περὶ δὲ τὴν κορυφὴν τοῦ	καταληφθέντος	λόφου χάρακα περιβαλόντες καὶ φυλακὴν
[3, 86]	γὰρ ἐν ταῖς τῶν πόλεων	καταλήψεσι,	καὶ τότε παράγγελμά τι δεδομένον
[3, 12]	φύσιν υἱὸν Ἀννίβαν ὥστε μὴ	καταλιπεῖν	ὑπερβολὴν δυσμενείας. Ἀσδρούβας μὲν οὖν
[3, 117]	ἑάλωσαν δὲ τοιούτῳ τινὶ τρόπῳ.	καταλιπόντος	Ἀννίβου φυλακὴν ἀρκοῦσαν ἐπὶ τοῦ
[3, 5]	τοῖς ἑξῆς ῥηθησομένας αἰτίας. οἷς	κατάλληλα	Μακεδόνων μὲν ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων
[3, 32]	γράφειν, εἶτα διὰ τὸ τὰς	καταλλήλους	τῶν πράξεων παραλείπειν, ὧν ἐκ
[3, 91]	ἀπὸ τῆς Λατίνης) ἡ δὲ	κατάλοιπος	ἀπὸ τῶν κατὰ τοὺς Ἱρπίνους
[3, 8]	ταῦτα παραγενόμενον ἐπὶ Λιβύην ἐπιβαλέσθαι	καταλύσαντα	τοὺς νόμους εἰς μοναρχίαν περιστῆσαι
[3, 3]	δὲ τρίτον τίνα τρόπον Ῥωμαῖοι	καταλύσαντες	τὴν Γαλατῶν ὕβριν ἀδήριτον μὲν
[3, 2]	εἰς Ἰταλίαν ἐμβαλόντες Καρχηδόνιοι καὶ	καταλύσαντες	τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν εἰς μέγαν
[3, 66]	τόπον εὐγεφύρωτον ἀφικέσθαι τοῦ Πάδου.	καταλύσας	δὲ δευτεραῖος καὶ γεφυρώσας τοῖς
[3, 10]	πράξεις. ~Ῥωμαίων δὲ μετὰ τὸ	καταλύσασθαι	Καρχηδονίους τὴν προειρημένην ταραχὴν ἀπαγγειλάντων
[3, 3]	τὸν Περσικὸν πόλεμον καὶ τὴν	κατάλυσιν	τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας. δι´
[3, 1]	καταστροφὴν δὲ καὶ συντέλειαν τὴν	κατάλυσιν	τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας, χρόνον
[3, 2]	τούτοις κατὰ παρέκβασιν δηλώσομεν τὴν	κατάλυσιν	τῆς Ἱέρωνος τοῦ Συρακοσίου δυναστείας.
[3, 22]	ὑπάτους μετὰ τὴν τῶν βασιλέων	κατάλυσιν,	ὑφ´ ὧν συνέβη καθιερωθῆναι καὶ
[3, 76]	διαβὰς τὸν Ἴβηρα ποταμόν. καὶ	καταμαθὼν	ἀπολελειμμένους τοὺς ἀπὸ τοῦ στόλου
[3, 79]	ὄψεως, οὐκ ἐπιδεχομένου τοῦ καιροῦ	καταμονὴν	οὐδὲ θεραπείαν διὰ τὸ τῆς
[3, 11]	ἐπὶ τὴν στρατείαν. ἀσμένως δὲ	κατανεύσαντος	αὐτοῦ καί τι καὶ προσαξιώσαντος
[3, 6]	ταραχὰς ἐπανελθεῖν. ἐξ ὧν Φίλιππος	κατανοήσας	καὶ συλλογισάμενος τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν
[3, 92]	τὸ στρατόπεδον. Φάβιος δὲ καὶ	κατανοῶν	αὐτοῦ τὴν ἐπιβολήν, ὅτι προχειρίζεται
[3, 90]	ἄν τις τὴν κατάπληξιν καὶ	καταξίωσιν	παρὰ τοῖς συμμάχοις τοῦ Ῥωμαίων
[3, 92]	τοὺς ὑπεναντίους. Ἀννίβας δ´ ἐπειδὴ	καταπειράσας	τῶν πολεμίων καὶ καταφθείρας πᾶν
[3, 55]	ἔμενε μετὰ τῶν φορτίων οἷον	καταπεπηγότα	διά τε τὸ βάρος καὶ
[3, 80]	οὐκ εὐφυῆ, πρὸς δὲ τούτοις	καταπεπιστευκέναι	τοῖς σφετέροις πράγμασιν, συνελογίζετο διότι
[3, 89]	παρεῖχε λόγον ὡς ἀποδεδειλιακὼς καὶ	καταπεπληγμένος	τὸν κίνδυνον, τῷ δὲ χρόνῳ
[3, 16]	εἰς αὐτὸν εὐεργετημάτων ὑπὸ Ῥωμαίων,	καταπεφρονηκότα	δὲ πρότερον μὲν διὰ τὸν
[3, 70]	δὲ τῆς φιλοδοξίας ἐλαυνόμενος καὶ	καταπιστεύων	τοῖς πράγμασι παραλόγως ἔσπευδεν κρῖναι
[3, 13]	οὗ συμβάντος οἱ λοιποὶ γενόμενοι	καταπλαγεῖς	ἐνέδωκαν αὑτοὺς τοῖς Καρχηδονίοις. ἀργυρολογήσας
[3, 90]	τῶν ὑπαίθρων αὐτοῖς. οὗ γενομένου	καταπλαγείσας	ἤλπιζε τὰς πόλεις ὁρμήσειν πρὸς
[3, 65]	ὑπὸ τὰς παρ´ αὑτῶν ἴλας,	καταπλαγέντας	τὴν ἐπιφορὰν καὶ περιδεεῖς γενομένους
[3, 105]	οἱ δὲ περὶ τὸν Ἀννίβαν	καταπλαγέντες	τὴν ἀκεραιότητα καὶ σύνταξιν τῶν
[3, 96]	Λιλυβαίῳ προσέσχε· μετὰ δὲ ταῦτα	καταπλεύσας	τῆς Λιβύης ὡς ἐπὶ τὴν
[3, 13]	ταῦτα χρησάμενος ἐνεργοῖς ἅμα καὶ	καταπληκτικαῖς	προσβολαῖς ταχέως ἐκράτησε τῆς πόλεως.
[3, 114]	τὰ πάτρια, ξενίζουσαν ἅμα καὶ	καταπληκτικὴν	συνέβαινε γίνεσθαι τὴν πρόσοψιν. ἦν
[3, 19]	καὶ συντεταγμένην ἀντέπεσαν ταῖς σπείραις	καταπληκτικῶς.	ἅμα δὲ τοῖς προειρημένοις οἱ
[3, 41]	ἑξήκοντα σκάφεσι πεντηρικοῖς. (οἷς) οὕτως	καταπληκτικῶς	ἐπεβάλετο πολεμεῖν καὶ τοιαύτας ἐποιεῖτο
[3, 97]	τοὺς περιεστῶτας καιρούς. Ἐπειδὴ γὰρ	καταπληξάμενοι	τοὺς περὶ τὴν διάβασιν οἰκοῦντας
[3, 17]	πόλεμον ἐν Ἰβηρίᾳ· δεύτερον δὲ	καταπληξάμενος	ἅπαντας εὐτακτοτέρους μὲν ἐπέπειστο παρασκευάσειν
[3, 18]	ταύτῃ πρῶτον ἐγχειρεῖν ἔκρινε, βουλόμενος	καταπλήξασθαι	τοὺς πολεμίους. παρακαλέσας δὲ τοὺς
[3, 101]	βουνοῦ κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος ἅμα μὲν	καταπλήξασθαι	τοὺς ὑπεναντίους, ἅμα δὲ τοῖς
[3, 89]	Φαβίου καὶ βουλόμενος ἐξ ἐφόδου	καταπλήξασθαι	τοὺς ὑπεναντίους, ἐξαγαγὼν τὴν δύναμιν
[3, 91]	ὥσπερ εἰς θέατρον οἱ Καρχηδόνιοι	καταπλήξεσθαι	μὲν τῷ παραλόγῳ πάντας, ἐκθεατριεῖν
[3, 90]	καὶ παρασημήναιτ´ ἄν τις τὴν	κατάπληξιν	καὶ καταξίωσιν παρὰ τοῖς συμμάχοις
[3, 103]	τούτου χρόνον τὴν ἀπραγίαν καὶ	κατάπληξιν	τῶν στρατοπέδων μὴ παρὰ τὴν
[3, 41]	πανταχόθεν ἁθροίζων, ὡς εὐθέως ἐκ	κατάπλου	πολιορκήσων αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα. Πόπλιος
[3, 7]	δὲ τοῦ πολέμου τὸν Ἀντιόχου	κατάπλουν	εἰς Δημητριάδα. Ἐγὼ δὲ τὴν
[3, 6]	Πέρσας πολέμου καὶ τὸν Ἀντιόχου	κατάπλουν	εἰς Δημητριάδα τοῦ πρὸς Ῥωμαίους·
[3, 11]	μέλλον. ~καθ´ οὓς γὰρ καιροὺς	καταπολεμηθεὶς	Ἀννίβας ὑπὸ Ῥωμαίων τέλος ἐκ
[3, 10]	θᾶττον τοὺς ἀποστάντας τῶν μισθοφόρων	καταπολεμήσας	ἐβεβαίωσε τῇ πατρίδι τὴν ἀσφάλειαν,
[3, 81]	πράξεις, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἰδίους	καταπροΐενται	βίους ἄρδην, πολλοὶ δὲ διὰ
[3, 90]	τόπους ὑπερέβαλον τὸν Ἀπεννῖνον καὶ	κατάραντες	εἰς τὴν Σαυνῖτιν χώραν, οὖσαν
[3, 117]	ἐπὶ τοῦ χάρακος, ἅμα τῷ	κατάρξασθαι	τὴν μάχην κατὰ τὸ συνταχθὲν
[3, 15]	ἀλόγως, ἔτι δὲ μᾶλλον ἀδίκως	κατάρχειν	ἐδόκει τοῦ πολέμου. οἱ δὲ
[3, 10]	τετελευτηκὼς ἔτεσι δέκα πρότερον τῆς	καταρχῆς	αὐτοῦ, πολλὰ μὲν ἂν εὕροι
[3, 118]	τὰς τῶν πολιτευμάτων διορθώσεις καὶ	κατασκευὰς	μεγάλα συμβάλλεσθαι τοῖς φιλομαθοῦσι καὶ
[3, 17]	ἑκάστοις τῶν συστρατευομένων, τὴν δὲ	κατασκευὴν	παραχρῆμα πᾶσαν ἐξέπεμψε τοῖς Καρχηδονίοις.
[3, 46]	τῶν ἐκτὸς προσήρμοζον, προτείνοντες τὴν	κατασκευὴν	τοῦ ζεύγματος εἰς τὸν πόρον.
[3, 42]	ἁρμόζουσαν ξυλείαν ἐξέλαβε πρὸς τὴν	κατασκευὴν	τῶν μονοξύλων· ἐξ ὧν ἐν
[3, 57]	νήσων καὶ τῆς τοῦ καττιτέρου	κατασκευῆς,	ἔτι δὲ τῶν ἀργυρείων καὶ
[3, 17]	χρημάτων πολλῶν καὶ σωμάτων καὶ	κατασκευῆς	τὰ μὲν χρήματ´ εἰς τὰς
[3, 50]	καθηγουμένων αὐτοῖς Γαλατῶν χάριν τοῦ	κατασκέψασθαι	τὴν τῶν ὑπεναντίων ἐπίνοιαν καὶ
[3, 95]	περὶ τοὺς ὀγδοήκοντα σταδίους προαπέστειλε	κατασκεψομένας	δύο ναῦς ταχυπλοούσας Μασσαλιητικάς· καὶ
[3, 44]	πεντακοσίους τῶν Νομαδικῶν ἱππέων ἐξαπέστειλε	κατασκεψομένους	ποῦ καὶ πόσοι τυγχάνουσιν ὄντες
[3, 95]	διασαφούντων δὲ τῶν ἐπὶ τὴν	κατασκοπὴν	ἐκπεμφθέντων ὅτι περὶ τὸ στόμα
[3, 45]	Νομάδων οἱ προαποσταλέντες ἐπὶ τὴν	κατασκοπήν,	τοὺς μὲν πλείστους αὑτῶν ἀπολωλεκότες,
[3, 100]	ὅθεν ἀπελίπομεν, πυνθανόμενος παρὰ τῶν	κατασκόπων	πλεῖστον ὑπάρχειν σῖτον ἐν τῇ
[3, 11]	τὸν βωμόν. ἐπεὶ δὲ καλλιερήσας	κατασπείσαι	τοῖς θεοῖς καὶ ποιήσαι τὰ
[3, 22]	καὶ Μάρκον Ὡράτιον, τοὺς πρώτους	κατασταθέντας	ὑπάτους μετὰ τὴν τῶν βασιλέων
[3, 87]	δ´ ἔστιν αὐτοκράτωρ στρατηγός, οὗ	κατασταθέντος	παραχρῆμα διαλύεσθαι συμβαίνει πάσας τὰς
[3, 106]	Αἰμίλιον καὶ Γάιον Τερέντιον. ὧν	κατασταθέντων	οἱ μὲν δικτάτορες ἀπέθεντο τὴν
[3, 3]	τῆς παρὰ Πελοποννησίων ὁμονοίας καὶ	καταστάσεως,	ἔτι δὲ τῆς αὐξήσεως τοῦ
[3, 88]	καιρῷ καὶ Φάβιος μετὰ τὴν	κατάστασιν	θύσας τοῖς θεοῖς ἐξώρμησε μετὰ
[3, 4]	ἔσται τελεσιούργημα, τὸ γνῶναι τὴν	κατάστασιν	παρ´ ἑκάστοις, ποία τις ἦν
[3, 31]	αὐτοῦ προαίρεσιν καὶ διαφυλάξοντας τὴν	κατάστασιν	παροξύναι δικαίως, εἰ μηδὲν εἰδείη
[3, 65]	τοὺς δὲ λοιποὺς ἐν μετώπῳ	καταστήσας	προῄει βάδην. ὁ δ´ Ἀννίβας
[3, 65]	εἰσιν ἀλλήλων, τότε μὲν αὐτοῦ	καταστρατοπεδεύσαντες	ἔμειναν. τῇ δ´ ἐπαύριον πᾶσαν
[3, 91]	τόπων. διόπερ ἔμελλον εἰς ταῦτα	καταστρατοπεδεύσαντες	ὥσπερ εἰς θέατρον οἱ Καρχηδόνιοι
[3, 56]	περὶ τὸν Πάδον πεδία καὶ	καταστρατοπεδεύσας	ἐπεῖχε τοῖς πολεμίοις, σπεύδων συμβαλεῖν
[3, 68]	τὸν Πόπλιον. συμμίξας δὲ καὶ	καταστρατοπεδεύσας	παρ´ (α( ὐτοῖς) ταῖς οἰκείαις
[3, 87]	πρὸς Ῥωμαίους. ~ἐν ᾧ καιρῷ	καταστρατοπεδεύσας	παρὰ τὸν Ἀδρίαν ἐν χώρᾳ
[3, 88]	τὴν χώραν. μετὰ δὲ ταῦτα	καταστρατοπεδεύσας	περὶ τὸ καλούμενον Οἰβώνιον ἐπέτρεχε
[3, 55]	ταῦτα μὲν εὐθέως διαγαγὼν καὶ	καταστρατοπεδεύσας	περὶ τοὺς ἐκφεύγοντας ἤδη τὴν
[3, 50]	τοὺς εὐκαίρους τόπους, αὐτὸς μὲν	καταστρατοπεδεύσας	πρὸς ταῖς ὑπερβολαῖς ἐπέμενε, προέπεμψε
[3, 60]	δεδηλώκαμεν. μετὰ δὲ τὴν εἰσβολὴν	καταστρατοπεδεύσας	ὑπ´ αὐτὴν τὴν παρώρειαν τῶν
[3, 4]	λήγειν ἂν ἡμᾶς ἔδει καὶ	καταστρέφειν	ἅμα τὴν διήγησιν καὶ τὴν
[3, 16]	κινδύνων Ἀντιγόνῳ, πορθεῖν μὲν καὶ	καταστρέφεσθαι	τὰς κατὰ τὴν Ἰλλυρίδα πόλεις
[3, 118]	βύβλον ἐπὶ τούτων τῶν ἔργων	καταστρέψομεν,	ἃ περιέλαβεν Ἰβηρικῶν καὶ τῶν
[3, 13]	τὴν ἀρχὴν εὐθέως ὥρμησεν ὡς	καταστρεψόμενος	τὸ τῶν Ὀλκάδων ἔθνος· ἀφικόμενος
[3, 48]	καὶ γὰρ ἐκείνοις πᾶσιν αἱ	καταστροφαὶ	τῶν δραμάτων προσδέονται θεοῦ καὶ
[3, 1]	εἶναι συμβαίνει τοὺς προειρημένους πολέμους,	καταστροφὴν	δὲ καὶ συντέλειαν τὴν κατάλυσιν
[3, 47]	ἀποδεικνύουσιν ἡμῖν ἀλογιστότατον, ἅμα δὲ	καταστροφὴν	οὐ δυνάμενοι λαμβάνειν οὐδ´ ἔξοδον
[3, 19]	τελέως ἄκριτον. διὸ καὶ τὴν	καταστροφὴν	παραπλησίαν αὐτῷ συνέβη γενέσθαι τῇ
[3, 60]	πόλιν ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐξεπολιόρκησεν.	κατασφάξας	δὲ τοὺς ἐναντιωθέντας αὐτῷ τοιοῦτον
[3, 86]	πρὸ τῆς αὑτοῦ παρουσίας τούτους	καταταχεῖν.	Ἀννίβας δέ, μετὰ τὴν μάχην
[3, 49]	Ἰταλίαν ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν, σπεύδων	καταταχῆσαι	τοὺς ὑπεναντίους διὰ Τυρρηνίας πρὸς
[3, 16]	πρὸς ἕω τῆς Ἰταλίας πεπεισμένοι	καταταχήσειν	διορθωσάμενοι μὲν τὴν Ἰλλυριῶν ἄγνοιαν,
[3, 76]	στόλου τῶν Ῥωμαίων, ῥᾳθύμως καὶ	κατατεθαρρηκότως	ἀναστρεφομένους διὰ τὸ προτέρημα τῶν
[3, 86]	τοὺς περιεστῶτας καιρούς. Ἀννίβας δὲ	κατατεθαρρηκὼς	τοῖς ὅλοις ἤδη τὸ μὲν
[3, 101]	κατὰ τὴν ἐπὶ τὰ πεδία	κατατείνουσαν	ῥάχιν. ἀφικόμενος δ´ ἐπὶ τὴν
[3, 33]	τὴν γραφὴν ταύτην ἐν χαλκώματι	κατατεταγμένην	ὑπ´ Ἀννίβου, καθ´ οὓς καιροὺς
[3, 21]	παρ´ ἀμφοῖν ἀσφάλειαν εἶναι ῥητῶς	κατατετάχθαι.	Ζακανθαίους δὲ παρεδείκνυον οὐκ ὄντας
[3, 103]	παρωρμήθη πρὸς τὸ παραβάλλεσθαι (καὶ)	κατατολμᾶν	τῶν πολεμίων. ἧκε δὲ καὶ
[3, 91]	σχεδὸν ἐκ πάσης τῆς οἰκουμένης	κατατρέχουσιν	οἱ πλέοντες εἰς Ἰταλίαν. περιέχουσι
[3, 50]	στράτευμα τῶν Καρχηδονίων· νῦν δὲ	καταφανεῖς	γενόμενοι μεγάλα μὲν καὶ τοὺς
[3, 84]	κατὰ πολλοὺς τόπους ἐξ ὑπερδεξίου	καταφερομένων	καὶ προσπιπτόντων, οὐχ οἷον παραβοηθεῖν
[3, 55]	πᾶσι τοῖς ἐρείσμασιν, ἐπὶ πολὺ	καταφερῶν	ὄντων τῶν χωρίων· τὰ δ´
[3, 105]	τῶν ἱππέων, ἅμα μὲν οὗτοι	καταφεύγοντες	εἰς τὰ βαρέα τῶν ὅπλων
[3, 47]	ὑπέδειξε τὰς ὁδούς, ἐξαπορήσαντας ἂν	καταφθαρῆναι	πάντας, ὁμολογουμένως ἐκ τούτων εἰς
[3, 61]	ἀλλοφύλοις· εἰ δὲ καὶ τολμήσαι,	καταφθαρήσεσθαι	προδήλως αὐτὸν ὑπελάμβανεν. διόπερ ἐν
[3, 92]	ἐγίνετο πρὸς ἀναζυγήν, βουλόμενος μὴ	καταφθεῖραι	τὴν λείαν, ἀλλ´ εἰς τοιοῦτον
[3, 101]	ἀρχῇ πρόθεσιν μήτε τὴν λείαν	καταφθεῖραι	τόν τε σῖτον ὡς πλεῖστον
[3, 90]	καὶ διακινδυνεύειν. Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι	καταφθείραντες	τοὺς προειρημένους τόπους ὑπερέβαλον τὸν
[3, 92]	ἐπειδὴ καταπειράσας τῶν πολεμίων καὶ	καταφθείρας	πᾶν τὸ πεδίον ἥθροισε λείας
[3, 88]	ἐπιφερομένας χρείας. διελθὼν δὲ καὶ	καταφθείρας	τήν τε Πραιτεττιανὴν καὶ τὴν
[3, 82]	τῇ πατρίδι τῆς μὲν χώρας	καταφθειρομένης	σχεδὸν ἕως πρὸς αὐτὴν τὴν
[3, 107]	δυνησόμενοι φυγομαχεῖν, τῆς μὲν χώρας	καταφθειρομένης,	τῶν δὲ συμμάχων πάντων μετεώρων
[3, 90]	ἦσαν ὥστε μήτε χρωμένους μήτε	καταφθείροντας	ἀνύειν δύνασθαι τὰς λείας. κατέδραμον
[3, 60]	παρεκόμιζον, ἅμα τῇ τῶν ὑποζυγίων	καταφθορᾷ	καὶ τούτων τὰ πλεῖστα συναπώλλυτο.
[3, 82]	πανταχόθεν τοῦ καπνοῦ σημαίνοντος τὴν	καταφθορὰν	αὐτῆς, ἐσχετλίαζε, δεινὸν ἡγούμενος τὸ
[3, 109]	τὴν τῶν προειρημένων ὕβριν καὶ	καταφθοράν;	διόπερ, ὦ ἄνδρες, χωρὶς τῶν
[3, 35]	μεγάλων ἀγώνων ἔτι δὲ πολλῆς	καταφθορᾶς	ἀνδρῶν, ἡγεμόνα μὲν ἐπὶ πάσης
[3, 107]	μὴν οὕτως ἐκπλαγεῖς ἦσαν καὶ	κατάφοβοι	τὸ μέλλον ὡς οὐ μόνον
[3, 40]	ταῖς διεκβολαῖς τῶν Πυρηναίων ὀρῶν,	κατάφοβος	ὢν τοὺς Κελτοὺς διὰ τὰς
[3, 37]	χειμερινὰς δύσεις ἕως τῆς ἰσημερινῆς	καταφορᾶς,	ἣ πίπτει καθ´ Ἡρακλείους στήλας.
[3, 114]	οὐκ ἔλαττον τὸ κέντημα τῆς	καταφορᾶς	ἴσχυε πρὸς τὸ βλάπτειν, ἡ
[3, 114]	μίαν εἶχε χρείαν τὴν ἐκ	καταφορᾶς,	καὶ ταύτην ἐξ ἀποστάσεως. ἐναλλὰξ
[3, 95]	τῆς θερείας ἀνήχθη τετταράκοντα ναυσὶ	καταφράκτοις	ἐκ Καινῆς πόλεως, προχειρισάμενος Ἀμίλκαν
[3, 90]	ἐπὶ τὰς προνομὰς διὰ τὸ	καταφρονεῖν	ὑποχειρίους ἐλάμβανε καὶ κατέφθειρε τῷ
[3, 82]	δοξάζων ἑαυτὸν ὑπὸ τῶν ἐναντίων	καταφρονεῖσθαι.	μετὰ δὲ ταῦτα πορθουμένης τῆς
[3, 58]	τινὰ μετρίῳ χρῆσθαι τρόπῳ καὶ	καταφρονήσαντα	τῆς παραδοξολογίας καὶ τερατείας ἑαυτοῦ
[3, 102]	παρατεταγμένοι τέλος εἰς τοῦτ´ ἦλθον	καταφρονήσεως	ὥστε καὶ διασπᾶν τὸν χάρακα
[3, 18]	οἱ περὶ τὸν Δημήτριον καὶ	καταφρονοῦντες	τοῦ πλήθους ὥρμησαν ἐκ τῆς
[3, 24]	τοὺς Ῥωμαίων λιμένας· ἐὰν δὲ	καταχθέντος	ἐπιλάβηται ὁ Ῥωμαῖος, ἀφιέσθω. ὡσαύτως
[3, 56]	συναθροίσας ὁμοῦ πᾶσαν τὴν δύναμιν	κατέβαινε	καὶ τριταῖος ἀπὸ τῶν προειρημένων
[3, 101]	στρατοπεδεύειν, ἐπιστρέψας ἐκ τῶν (ἀκρωρειῶν)	κατέβαινε	κατὰ τὴν ἐπὶ τὰ πεδία
[3, 94]	τῶν Ἰβήρων, οἳ καὶ συμμίξαντες	κατέβαλον	μὲν τῶν Ῥωμαίων εἰς χιλίους,
[3, 94]	τοὺς παρὰ σφῶν εὐζώνους ἐκδεξάμενοι	κατεβίβασαν.	Ἀννίβας μὲν οὖν τοιαύτην ἐκ
[3, 5]	διὰ (δὲ) τὸ κάλλος πολλοὺς	κατεγγυηθήσεσθαι	καὶ σπουδάσειν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν
[3, 75]	καθεσταμένοι, συνῆγον τοὺς συμμάχους καὶ	κατέγραφον	τὰ παρ´ αὑτοῖς στρατόπεδα. παρῆγον
[3, 90]	καταφθείροντας ἀνύειν δύνασθαι τὰς λείας.	κατέδραμον	δὲ καὶ τὴν Οὐενοαντανήν, Ῥωμαίων
[3, 107]	τὰς χορηγίας ἐδυσχρηστοῦντ´ ἐπὶ τῷ	κατειλῆφθαι	τὸν προειρημένον τόπον, ἀλλὰ καὶ
[3, 17]	πολλὰ τῶν χρησίμων μετὰ ταῦτα	κατειργάσατο	διὰ τῆς τῶν χορηγιῶν παραθέσεως.
[3, 116]	μὲν πλείστους ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ	κατεκρήμνισαν	ἀπὸ τῶν ἵππων. ὀλίγοι δέ
[3, 83]	πρόσωπον τῆς πορείας λόφον αὐτὸς	κατελάβετο	καὶ τοὺς Ἴβηρας καὶ τοὺς
[3, 101]	ἐξαποστείλας περὶ δισχιλίους τῶν λογχοφόρων	κατελάβετο.	οὓς ἐπιγενομένης τῆς ἡμέρας συνιδὼν
[3, 102]	χάρακα τῶν Καρχηδονίων, ἐπέβη καὶ	κατελάβετο	τὴν ἐκείνων παρεμβολήν. ὁ γὰρ
[3, 90]	ποιῶν αὑτὸν τὸν μὲν Φάβιον	κατελάλει	πρὸς πάντας, ὡς ἀγεννῶς χρώμενον
[3, 104]	προνομὰς ἐκπορευομένων, ἅμα τῷ διαυγάζειν	κατελάμβανε	τοῖς εὐζώνοις τὸν λόφον. ὁ
[3, 35]	ἀνδρῶν, ἡγεμόνα μὲν ἐπὶ πάσης	κατέλιπε	τῆς ἐπὶ τάδε τοῦ ποταμοῦ
[3, 50]	πλεῖον μέρος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ	κατέλιπε,	τοὺς δ´ ἐπιτηδειοτάτους εὐζώνους ποιήσας
[3, 82]	αὐτοῖς ὑπαρχούσης· τηλικοῦτον γὰρ προενεβεβλήκει	κατελπισμὸν	τοῖς ὄχλοις ὥστε πλείους εἶναι
[3, 8]	τὴν Ἀννίβου προαίρεσιν οὐ πρότερον	κατελύσαντο	τὸν πόλεμον, ἕως οὗ πάσας
[3, 42]	νησίζον περισχίζεσθαι τὸν ποταμόν, ἐνταῦθα	κατέμειναν.	ἐκ δὲ τῆς παρακειμένης ὕλης
[3, 103]	τὸν μὲν Φάβιον ᾐτιῶντο καὶ	κατεμέμφοντο	πάντες ὡς ἀτόλμως χρώμενον τοῖς
[3, 24]	πλοῖον ἐπισκευάσαι. ἐὰν δὲ χειμὼν	κατενέγκῃ,	ἐν πένθ´ ἡμέραις ἀποτρεχέτω. ἐν
[3, 23]	ὑπὸ χειμῶνος ἢ πολεμίων βίᾳ	κατενεχθεὶς	δέηταί του τῶν ἀναγκαίων πρὸς
[3, 22]	ἀναγκασθῶσιν· ἐὰν δέ τις βίᾳ	κατενεχθῇ,	μὴ ἐξέστω αὐτῷ μηδὲν ἀγοράζειν
[3, 106]	ἐν Ἰβηρίᾳ στρατηγοῖς πάντα τὰ	κατεπείγοντα	πρὸς τὴν χρείαν. οὗτοι μὲν
[3, 99]	τότε μέν, ἤδη τῆς ὥρας	κατεπειγούσης,	διέλυον εἰς παραχειμασίαν ἀμφότεροι τὰς
[3, 92]	τὸ πεδίον ἀδεῶς. Φάβιος δὲ	κατεπέπληκτο	μὲν τὴν ἐπιβολὴν καὶ τόλμαν
[3, 61]	σαφεστέρως ἀεὶ προσαγγελλόντων, ἐθαύμαζε καὶ	κατεπέπληκτο	τὴν ὅλην ἐπιβολὴν καὶ τὴν
[3, 61]	ἤδη τινὰς πόλεις ἐν Ἰταλίᾳ,	κατεπέπληκτο	τὴν τόλμαν καὶ τὸ παράβολον
[3, 56]	πραγμάτων καὶ πολεμεῖν ἐρρωμένως Ἀσδρούβᾳ,	κατέπλευσε	μετ´ ὀλίγων αὐτὸς εἰς Πίσας.
[3, 116]	τοὺς Λίβυας, ἐταπείνωσε δὲ καὶ	κατέπληξε	ταῖς ψυχαῖς τοὺς Ῥωμαίους. ἐν
[3, 107]	οὖν πόλιν ἔτι πρότερον συνέβαινε	κατεσκάφθαι,	τῆς παρασκευῆς δὲ καὶ τῆς
[3, 19]	Φάρον εὐθέως ἐξ ἐφόδου παραλαβὼν	κατέσκαψε,	τῆς δὲ λοιπῆς Ἰλλυρίδος ἐγκρατὴς
[3, 94]	ἔξοδον, λοιπὸν ἤδη στρατοπεδεύων ἀσφαλῶς	κατεσκέπτετο	καὶ προυνοεῖτο περὶ τῆς χειμασίας
[3, 19]	οὐ μικρὰν ἐν τοῖς Ἰλλυριοῖς	κατεσκεύαζον.	ἐξ οὗ τῶν μὲν κατὰ
[3, 78]	πρόσφατον τῆς πρὸς αὐτοὺς συστάσεως	κατεσκευάσατο	περιθετὰς τρίχας, ἁρμοζούσας ταῖς κατὰ
[3, 87]	διαστολήν. ἅμα δὲ τῷ δικτάτορι	κατέστησαν	ἱππάρχην Μάρκον Μινύκιον. οὗτος δὲ
[3, 87]	πράγμασι. Ῥωμαῖοι δὲ δικτάτορα μὲν	κατέστησαν	Κόιντον Φάβιον, ἄνδρα καὶ φρονήσει
[3, 103]	μηδέποτε γεγονός· αὐτοκράτορα γὰρ κἀκεῖνον	κατέστησαν,	πεπεισμένοι ταχέως αὐτὸν τέλος ἐπιθήσειν
[3, 113]	ποταμὸν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος	κατέστησε,	τοὺς δὲ πεζοὺς συνεχεῖς τούτοις
[3, 112]	λοιπὴν δύναμιν αὖθις εἰς χάρακα	κατέστησεν,	τοὺς δὲ Νομάδας ἐπαφῆκε τοῖς
[3, 83]	κατόπιν, σπεύδων συνάψαι {τῶν πολεμίων}	κατεστρατοπεδευκὼς	δὲ τῇ προτεραίᾳ πρὸς αὐτῇ
[3, 97]	περὶ τὸ τῆς Ἀφροδίτης ἱερὸν	κατεστρατοπέδευσαν,	λαβόντες τόπον εὐφυῶς κείμενον πρός
[3, 101]	τοὺς πολεμίους ἐπί τινος βουνοῦ	κατεστρατοπέδευσε,	βουλόμενος ἅμα μὲν καταπλήξασθαι τοὺς
[3, 80]	μὲν αὐτοῦ πρὸς τοῖς ἕλεσι	κατεστρατοπέδευσε,	βουλόμενος τήν τε δύναμιν ἀναλαβεῖν
[3, 53]	διανύσας εἰς τὰς ὑπερβολὰς αὐτοῦ	κατεστρατοπέδευσε	καὶ δύ´ ἡμέρας προσέμεινε, βουλόμενος
[3, 66]	ὑπεναντίοις. οὐδενὸς δὲ σφίσιν ἀντεξάγοντος,	κατεστρατοπέδευσε,	λαβὼν περὶ πεντήκοντα στάδια τὸ
[3, 92]	κατὰ τὸν Ἐριβιανὸν καλούμενον λόφον	κατεστρατοπέδευσε	παρὰ τὸν Ἄθυρνον ποταμόν, ὃς
[3, 110]	δυνάμενος τοῖς μὲν δυσὶ μέρεσι	κατεστρατοπέδευσε	παρὰ τὸν Αὔφιδον καλούμενον ποταμόν,
[3, 92]	λόφον ὑπερδέξιον πρὸ τῶν στενῶν	κατεστρατοπέδευσε.	~παραγενομένων δὲ τῶν Καρχηδονίων καὶ
[3, 101]	Λαρινάτιδος χώρας προσαγορεύεται δὲ Καλήνη,	κατεστρατοπέδευσε	περὶ ταύτην, πρόχειρος ὢν ἐκ
[3, 111]	τὴν ὁρμὴν ἀφῆκε καὶ παραχρῆμα	κατεστρατοπέδευσε,	ποιούμενος τὸν χάρακα παρὰ τὴν
[3, 77]	δυνάμεις προῆγε διὰ Τυρρηνίας καὶ	κατεστρατοπέδευσε	πρὸ τῆς τῶν Ἀρρητίνων πόλεως,
[3, 50]	δυσχωρίαις οὐ μακρὰν τῶν πολεμίων	κατεστρατοπέδευσε.	τῆς δὲ νυκτὸς ἐπιγενομένης, συντάξας
[3, 68]	σταδίους ἀποσχὼν τῶν πολεμίων αὐτοῦ	κατεστρατοπέδευσε.	τὸ δὲ τῶν Κελτῶν πλῆθος
[3, 83]	τοὺς Λίβυας ἔχων ἐπ´ αὐτοῦ	κατεστρατοπέδευσε,	τοὺς δὲ Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους
[3, 13]	Ἀλθαίαν τὴν βαρυτάτην αὐτῶν πόλιν	κατεστρατοπέδευσεν.	μετὰ δὲ ταῦτα χρησάμενος ἐνεργοῖς
[3, 44]	νύκτα παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν	κατεστρατοπέδευσεν,	τῇ δ´ ἐπαύριον ἀκούων τὸν
[3, 35]	καὶ διαβὰς τὸν Ἴβηρα ποταμὸν	κατεστρέφετο	τό τε τῶν Ἰλουργητῶν ἔθνος
[3, 76]	ἃς μὲν προσήγετο τὰς δὲ	κατεστρέφετο	τῶν πόλεων. τῶν δὲ Καρχηδονίων,
[3, 40]	συμφρονήσαντες κατὰ τὴν προγεγενημένην ὀργὴν	κατέσυραν	τὴν κατακεκληρουχημένην χώραν ὑπὸ Ῥωμαίων
[3, 69]	πεπιστευμένου παρὰ Ῥωμαίων, ἀνδρὸς Βρεντεσίνου,	κατέσχε.	γενόμενος δὲ κύριος τῆς φρουρᾶς
[3, 50]	τὰ στενὰ τὴν νύκτα καὶ	κατέσχε	τοὺς ὑπὸ τῶν πολεμίων προκαταληφθέντας
[3, 14]	μὲν ἐξ ἐφόδου ποιησάμενος προσβολὰς	κατέσχεν,	Ἀρβουκάλην δὲ διὰ τὸ μέγεθος
[3, 33]	τινὰς δ´ εἰς αὐτὴν Καρχηδόνα	κατέταξεν.	ἀπὸ δὲ τῶν πόλεων τῶν
[3, 16]	Δημητρίου. διεψεύσθησαν δὲ τοῖς λογισμοῖς·	κατετάχησε	γὰρ αὐτοὺς Ἀννίβας, ἐξελὼν τὴν
[3, 67]	αὐτῶν ἀπέκτειναν, οὐκ ὀλίγους δὲ	κατετραυμάτισαν·	τέλος δὲ τὰς κεφαλὰς ἀποτεμόντες
[3, 15]	μὲν ἀληθιναῖς αἰτίαις οὐκ ἐχρῆτο,	κατέφευγε	δ´ εἰς προφάσεις ἀλόγους· ἅπερ
[3, 105]	περὶ τὰς σημείας ἀνεχώρουν καὶ	κατέφευγον	ὑπὸ τὴν τούτων ἀσφάλειαν, πολλοὺς
[3, 64]	καὶ νῦν ἔφη τὸν Ἀννίβαν,	κατεφθαρκότα	μὲν τὸ πλεῖστον μέρος τῆς
[3, 100]	γενόμενος κύριος τοὺς μὲν οἰκήτορας	κατέφθειρε,	τὰς δὲ πλείστας οἰκίας ἀκεραίους
[3, 82]	ἅμα δὲ προάγων ἐπυρπόλει καὶ	κατέφθειρε	τὴν χώραν, βουλόμενος ἐκκαλέσασθαι τὸν
[3, 90]	τὸ καταφρονεῖν ὑποχειρίους ἐλάμβανε καὶ	κατέφθειρε	τῷ τοιούτῳ τρόπῳ. ταῦτα δ´
[3, 79]	διαφερόντως γε μὴν ἐπόνουν καὶ	κατεφθείρονθ´	ὑπὲρ τοὺς ἄλλους οἱ Κελτοί.
[3, 89]	ταύτης. τὰς μὲν οὖν ἀρχὰς	κατεφρονεῖτο	καὶ παρεῖχε λόγον ὡς ἀποδεδειλιακὼς
[3, 101]	τοὺς (περὶ τὸν Ἀννίβαν) ἤδη	κατέχειν,	τὴν δὲ χώραν σιτολογεῖν, πρὸ
[3, 46]	βίᾳ δὲ πρὸς τὸν ῥοῦν	κατέχοντες	παρακομιεῖν καὶ περαιώσειν ἐπὶ τούτων
[3, 118]	μετ´ ὀλίγας ἡμέρας, τοῦ φόβου	κατέχοντος	τὴν πόλιν, καὶ τὸν εἰς
[3, 7]	τὰς πόλεις ἀλόγως καὶ ψευδῶς	κατήγγελλον,	ἀρχὴν δὲ τοῦ πολέμου τὸν
[3, 28]	κομισάμενοι παρὰ Καρχηδονίων ἅπαντας τοὺς	κατηγμένους	ἀντεδωρήσαντο χωρὶς λύτρων ἐν χάριτι
[3, 85]	τοῖς ὑποσπόνδοις, μετὰ δὲ ταῦτα	κατηγορίαν	ἐποιήσατο Ῥωμαίων. λήξας δὲ τούτων,
[3, 80]	δῃουμένην τὴν χώραν, τὰ δὲ	κατηλγηκὼς	παρέσται προχείρως εἰς πάντα τόπον
[3, 4]	ὁμολογούμενον ἐδόκει τοῦτ´ εἶναι καὶ	κατηναγκασμένον	ἅπασιν ὅτι λοιπόν ἐστι Ῥωμαίων
[3, 91]	γ´ Ἀννίβας εἰκότως ἐπὶ τούτους	κατήντα	τοὺς λογισμούς. τὰ γὰρ πεδία
[3, 11]	Ἀννίβας τέλος ἐπὶ τὸ τοιοῦτο	κατήντησε,	δυσχρηστούμενος τοῖς λόγοις. ἔφη γάρ,
[3, 95]	τὴν ἐπιβατικὴν χρείαν ἀνήχθη καὶ	κατῆρε	δευτεραῖος ἐκ Ταρράκωνος εἰς τοὺς
[3, 96]	εἰσαγαγὼν αὖθις εἰς τὸ Λιλύβαιον	κατῆρε.	καὶ τὸ λοιπὸν οὗτος μὲν
[3, 36]	διελθὼν τόπους εἰς ποῖα μέρη	κατῆρε	τῆς Ἰταλίας. ῥητέον (δ´) οὐκ
[3, 56]	τῶν Ἄλπεων ὑπερβολὴν ἡμέραις δεκαπέντε	κατῆρε	τολμηρῶς εἰς τὰ περὶ τὸν
[3, 95]	τεταγμένος ἐπὶ τῆς Ἰβηρίας στρατηγὸς	κατηρτικὼς	ἐν τῇ παραχειμασίᾳ τὰς ὑπὸ
[3, 4]	τίνες παρ´ ἑκάστοις ἐπεκράτουν καὶ	κατίσχυον	περί τε τοὺς κατ´ ἰδίαν
[3, 37]	ἔχει διὰ τὸ προσφάτως κατωπτεῦσθαι,	κατοικεῖται	δὲ πᾶν ὑπὸ βαρβάρων ἐθνῶν
[3, 68]	Κελτῶν πλῆθος τὸ τὰ πεδία	κατοικοῦν,	συνεξεστηκὸς ταῖς τῶν Καρχηδονίων ἐλπίσι,
[3, 3]	τοὺς ἐπὶ τάδε τοῦ Ταύρου	κατοικοῦντας	βαρβαρικῶν φόβων καὶ τῆς Γαλατῶν
[3, 77]	τοιούτου τρόπου πρὸς αὑτὸν τοὺς	κατοικοῦντας	τὴν Ἰταλίαν, ἅμα δ´ ἀπαλλοτριοῦν
[3, 17]	στάδια. νέμονται δὲ χώραν οἱ	κατοικοῦντες	αὐτὴν πάμφορον καὶ διαφέρουσαν ἀρετῇ
[3, 60]	οἳ τυγχάνουσι πρὸς τῇ παρωρείᾳ	κατοικοῦντες,	στασιαζόντων μὲν πρὸς τοὺς Ἴνσομβρας
[3, 54]	τῆς εὐνοίας ὑπομιμνήσκων τῆς τῶν	κατοικούντων	αὐτὰ Γαλατῶν, ἅμα δὲ καὶ
[3, 34]	χώρας καὶ τὸ πλῆθος τῶν	κατοικούντων	αὐτήν, ἔτι δὲ τὴν πρὸς
[3, 76]	ἀπειθοῦντας ἐπολιόρκει τῶν τὴν παραλίαν	κατοικούντων	ἕως Ἴβηρος ποταμοῦ, τοὺς δὲ
[3, 60]	λοιπὸν πλῆθος τῶν τὰ πεδία	κατοικούντων	Κελτῶν ἐσπούδαζε μὲν κοινωνεῖν τοῖς
[3, 49]	πλῆθος καὶ τὴν ἀθεσίαν τῶν	κατοικούντων	τοὺς τόπους βαρβάρων. θεωρῶν δὲ
[3, 48]	τὰ περὶ τὸν Πάδον πεδία	κατοικοῦσι,	καθάπερ ἡμεῖς ἐν τοῖς πρὸ
[3, 91]	τὰς ἄρκτους Καληνοὶ καὶ Τιανῖται	κατοικοῦσι,	τὰ δὲ πρὸς ἕω καὶ
[3, 47]	μὲν τὰς ἄρκτους Ἄρδυες Κελτοὶ	κατοικοῦσι,	τὴν δ´ ἀπὸ μεσημβρίας αὐτοῦ
[3, 60]	τοιοῦτον ἐνειργάσατο φόβον τοῖς σύνεγγυς	κατοικοῦσιν	τῶν βαρβάρων ὥστε πάντας ἐκ
[3, 40]	τὴν δ´ ἄλλην ἐπὶ θάτερα,	κατονομάσαντες	Κρεμώνην. ἤδη δὲ τούτων συνῳκισμένων,
[3, 104]	τοὺς ἱππεῖς· ἑξῆς δὲ τούτοις	κατόπιν	αὐτὸς ἦγε συνεχῆ τὰ βαρέα
[3, 65]	τῶν δὲ Νομάδων κυκλωσάντων καὶ	κατόπιν	ἐπιπεσόντων, οἱ μὲν πεζακοντισταὶ τὸ
[3, 93]	ἀκρωρείας ἐπέταξε, τοὺς δὲ λογχοφόρους	κατόπιν	ἐπιστήσας τούτοις ἕως μέν τινος
[3, 74]	ταχθέντες τῶν Ῥωμαίων οἱ μὲν	κατόπιν	ἐφεστῶτες ὑπὸ τῶν ἐκ τῆς
[3, 19]	πλοίων, συνορῶντες τὸ γινόμενον, προσέκειντο	κατόπιν·	καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες θόρυβον καὶ
[3, 90]	ἀποσκευῆς γέμουσαν. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι	κατόπιν	μὲν εἵποντο συνεχῶς, μιᾶς καὶ
[3, 68]	τὴν δύναμιν ἔχων αὐτὸς εἵπετο	κατόπιν.	οἱ μὲν οὖν Νομάδες εἰς
[3, 83]	εἶχεν. ὁ δὲ Φλαμίνιος εἵπετο	κατόπιν,	σπεύδων συνάψαι {τῶν πολεμίων} κατεστρατοπεδευκὼς
[3, 82]	αὐτὴν τὴν Ῥώμην, αὐτῶν δὲ	κατόπιν	τῶν πολεμίων ἐν Τυρρηνίᾳ στρατοπεδευόντων.
[3, 104]	πεντακισχιλίους. ἵνα δὲ μὴ πρῲ	κατοπτευθῶσιν	ὑπὸ τῶν εἰς τὰς προνομὰς
[3, 65]	προῆγον διὰ τοῦ πεδίου, σπεύδοντες	κατοπτεῦσαι	τὰς ἀλλήλων δυνάμεις. ἅμα δὲ
[3, 45]	τῷ τῶν Καρχηδονίων χάρακι καὶ	κατοπτεύσαντες	αὖθις ἐξ ὑποστροφῆς ἠπείγοντο, διασαφήσοντες
[3, 96]	τὰς ἐλπίδας διὰ τὸ προειρημένον	κατόρθωμα.	οἱ δὲ Καρχηδόνιοι, προσπεσόντος αὐτοῖς
[3, 104]	δὲ γινώσκων ἐκ τοῦ προγεγονότος	κατορθώματος	ὅτι παρέσται βοηθῶν ἐκ χειρὸς
[3, 4]	μὲν οὖν ἐξ αὐτῶν τῶν	κατορθωμάτων	ἢ καὶ τῶν ἐλαττωμάτων ἱκανὴν
[3, 4]	τὰ μέγιστα δοκοῦντ´ εἶναι τῶν	κατορθωμάτων,	ὅταν μὴ δεόντως αὐτοῖς χρήσωνται,
[3, 48]	ἐλπίδας ἔχων ἐν τούτοις τοῦ	κατορθώσειν	τοῖς ὅλοις, οὔτε τὰς ὁδοὺς
[3, 30]	καὶ διὰ τούτων ἐποιήσαντο τὴν	κατόρθωσιν	τῆς πολιτείας. διόπερ εἰ μέν
[3, 57]	Βρεττανικῶν νήσων καὶ τῆς τοῦ	καττιτέρου	κατασκευῆς, ἔτι δὲ τῶν ἀργυρείων
[3, 55]	γὰρ ἄνδρες οὐ δυνάμενοι τὴν	κάτω	χιόνα διακόπτειν, ὁπότε πεσόντες βουληθεῖεν
[3, 55]	ὑποζύγια διέκοπτεν, ὅτε πέσοι, τὴν	κάτω	χιόνα κατὰ τὴν διανάστασιν, διακόψαντα
[3, 69]	συνθεωρήσας τινὰς τῶν Κελτῶν, οἳ	κατῴκουν	μεταξὺ τοῦ Πάδου καὶ τοῦ
[3, 48]	τοῖς καιροῖς, τοὺς δὲ τόπους	κατωπτευκέναι	καὶ τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων
[3, 37]	οὐκ ἔχει διὰ τὸ προσφάτως	κατωπτεῦσθαι,	κατοικεῖται δὲ πᾶν ὑπὸ βαρβάρων
[3, 74]	τῇ μάχῃ περιχαρεῖς ἦσαν, ὡς	κατωρθωκότες·	συνέβαινε γὰρ ὀλίγους μὲν τῶν
[3, 54]	φθαρέντων. οὔσης γὰρ στενῆς καὶ	κατωφεροῦς	τῆς καταβάσεως, τῆς δὲ χιόνος
[3, 87]	ὁ λεγόμενος λιμόψωρος καὶ τοιαύτη	καχεξία.	διὸ γενόμενος ἐγκρατὴς χώρας εὐδαίμονος
[3, 88]	διὰ τὸ πλῆθος ἐξεθεράπευσε τὴν	καχεξίαν	αὐτῶν καὶ τὴν ψώραν, παραπλησίως
[3, 61]	τὸν Ἀδρίαν ἐπὶ τῷ πέρατι	κειμένη	τῶν περὶ τὸν Πάδον πεδίων
[3, 93]	τοῖς λειτουργοῖς ὑπερβολήν τινα μεταξὺ	κειμένην	τῆς αὑτοῦ στρατοπεδείας καὶ τῶν
[3, 116]	κρίσεως ἐν τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις	κείμενον,	παριππεύων ἐπὶ τὰ μέσα τῆς
[3, 97]	ἱερὸν κατεστρατοπέδευσαν, λαβόντες τόπον εὐφυῶς	κείμενον	πρός τε τὴν ἀπὸ τῶν
[3, 83]	βουνοὺς τῶν παρὰ τὸν αὐλῶνα	κειμένων,	ἐπὶ πολὺ παρατείνας, ὑπέστειλε, τοὺς
[3, 27]	καὶ) τῶν νήσων ἁπασῶν τῶν	κειμένων	Ἰταλίας μεταξὺ καὶ Σικελίας. τὴν
[3, 41]	διὰ τὸ πλῆθος τῶν μεταξὺ	κειμένων	Κελτῶν. Ἀννίβας δὲ παραδόξως τοὺς
[3, 39]	ἀπὸ τῶν Φιλαίνου βωμῶν, οἳ	κεῖνται	κατὰ τὴν μεγάλην Σύρτιν, ἕως
[3, 4]	τὸ μέλλον ἐν τούτῳ πλεῖστον	κείσεται	τῷ μέρει. οὐ γὰρ δὴ
[3, 15]	μὲν οὖν διεμαρτύροντο Ζακανθαίων ἀπέχεσθαι—	κεῖσθαι	γὰρ αὐτοὺς ἐν τῇ σφετέρᾳ
[3, 91]	κατὰ μέσα δὲ τὰ πεδία	κεῖσθαι	συμβαίνει τὴν πασῶν ποτε μακαριωτάτην
[3, 37]	καὶ Τανάιδος μεταξὺ τὴν Ἀσίαν	κεῖσθαι	συμβέβηκε, πίπτειν δὲ τοῦ περιέχοντος
[3, 91]	καὶ διὰ τὸ πρὸς αὐτῇ	κεῖσθαι	τῇ θαλάττῃ καὶ τούτοις χρῆσθαι
[3, 107]	τὸ κατὰ τὴν πέριξ εὐφυῶς	κεῖσθαι	χώραν. πέμποντες οὖν εἰς τὴν
[3, 37]	μὲν ἄχρι πρὸς τὰς δύσεις,	κεῖται	δ´ αὐτῆς τὸ μὲν ὁλοσχερέστερον
[3, 101]	δ´ ἐπὶ τὴν ἄκραν, ἣ	κεῖται	μὲν ἐπὶ τῆς Λαρινάτιδος χώρας
[3, 17]	Ζάκανθαν. ἡ δὲ πόλις αὕτη	κεῖται	μὲν ἐπὶ τῷ πρὸς θάλατταν
[3, 37]	καὶ μεσημβρίας. ἡ δὲ Λιβύη	κεῖται	μὲν μεταξὺ Νείλου καὶ στηλῶν
[3, 1]	ἐν αὐτῷ μερῶν, ὅσα μεταξὺ	κεῖται	τῆς ἀρχῆς καὶ τοῦ τέλους,
[3, 66]	στρατοπέδοις αὐτοὺς διακινδυνεύειν· συνιδὼν δὲ	κεκινηκότας	ἐκ τῆς παρεμβολῆς, ἕως μὲν
[3, 47]	ὁρίζουσι πᾶσαν (αἱ) πρὸς ἄρκτον	κεκλιμέναι	τῶν Ἄλπεων παρώρειαι. τὰ δὲ
[3, 95]	γάρ, εἰ καί τινες ἕτεροι,	κεκοινωνήκασι	Ῥωμαίοις πραγμάτων καὶ Μασσαλιῶται, πολλάκις
[3, 114]	δ´ Ἰβήρων λινοῖς περιπορφύροις χιτωνίσκοις	κεκοσμημένων	κατὰ τὰ πάτρια, ξενίζουσαν ἅμα
[3, 44]	τῆς τε τοῦ ποταμοῦ διαβάσεως	κεκρατήκασι	τῆς τε τῶν συμμάχων εὐνοίας
[3, 111]	οὖν τῶν πρὸ τοῦ κινδύνων	κεκρατήκατε	τῆς χώρας καὶ τῶν ἐκ
[3, 44]	τε διαβάσεως καὶ τῶν ὑπεναντίων	κεκρατηκὼς	παραυτίκα μὲν ἐγίνετο πρὸς τῇ
[3, 6]	ἐπιβολὰς καὶ πράξεις τῶν ἤδη	κεκριμένων,	αἰτίας δὲ τὰς προκαθηγουμένας τῶν
[3, 92]	τοσούτῳ δὲ μᾶλλον ἐπὶ τῶν	κεκριμένων	ἔμενεν. ὁ δὲ συνάρχων αὐτοῦ
[3, 19]	ἀνὴρ θράσος μὲν καὶ τόλμαν	κεκτημένος,	ἀλόγιστον δὲ ταύτην καὶ τελέως
[3, 116]	τὰς ἐπιφανείας στρεφόμενοι πρὸς τοὺς	κεκυκλωκότας,	ἀντεῖχον· ἀεὶ δὲ τῶν πέριξ
[3, 11]	αὐτὸν πρὸς τὸν βωμὸν καὶ	κελεύειν	ἁψάμενον τῶν ἱερῶν ὀμνύναι μηδέποτε
[3, 11]	τοὺς περὶ τὴν θυσίαν ἀποστῆναι	κελεῦσαι	μικρόν, αὐτὸν δὲ προσκαλεσάμενον ἐρέσθαι
[3, 104]	παραυτίκα μὲν ἐξαπέστειλε τοὺς ψιλούς,	κελεύσας	ἀγωνίζεσθαι καὶ διαμάχεσθαι περὶ τοῦ
[3, 111]	τοὺς πολλούς. ἁθροισθέντων δέ, περιβλέψαι	κελεύσας	πάντας εἰς τοὺς πέριξ τόπους,
[3, 33]	φέρειν· ἐκβαλὼν οὖν, ὁπότερον ἂν	κελεύσωσιν,	ἀπολείψειν. ὁ δὲ βασιλεὺς τῶν
[3, 5]	ἐν ᾗ Ῥωμαῖοι μὲν πρὸς	Κελτίβηρας	καὶ Οὐακκαίους ἐξήνεγκαν πόλεμον, Καρχηδόνιοι
[3, 17]	τὰ πέρατα τῆς Ἰβηρίας καὶ	Κελτιβηρίας,	ἀπέχει δὲ τῆς θαλάττης ὡς
[3, 77]	Ἀννίβας δὲ παραχειμάζων ἐν τῇ	Κελτικῇ	τοὺς μὲν Ῥωμαίους τῶν ἐκ
[3, 79]	ταῖς τοιαύταις ταλαιπωρίαις. οἱ δὲ	Κελτοὶ	δυσχερῶς μὲν εἰς τοὔμπροσθεν προύβαινον,
[3, 43]	συνεπλέκετο τοῖς βαρβάροις. οἱ δὲ	Κελτοὶ	καὶ διὰ τὴν ἀταξίαν καὶ
[3, 66]	προτέρημα πάντες ἔσπευδον οἱ παρακείμενοι	Κελτοὶ	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν
[3, 47]	πρὸς μὲν τὰς ἄρκτους Ἄρδυες	Κελτοὶ	κατοικοῦσι, τὴν δ´ ἀπὸ μεσημβρίας
[3, 117]	διακινδυνεύειν. τῶν δὲ μετ´ Ἀννίβου	Κελτοὶ	μὲν ἔπεσον εἰς τετρακισχιλίους, Ἴβηρες
[3, 37]	Νάρβωνος καὶ τὰ περὶ τοῦτον	Κελτοὶ	νέμονται μέχρι τῶν προσαγορευομένων Πυρηναίων
[3, 69]	πολλὴν περιβαλομένων λείαν, εὐθέως οἱ	Κελτοὶ	παρῆσαν ἐπὶ τὸν χάρακα τῶν
[3, 69]	δὲ συμπεσόντος αὖθις ἐγκλίναντες οἱ	Κελτοὶ	πρὸς τὴν ἑαυτῶν ἀσφάλειαν ἀπεχώρουν.
[3, 69]	ὑπὲρ τῆς λείας, ἐτράπησαν οἱ	Κελτοὶ	σὺν τοῖς Νομάσι καὶ τὴν
[3, 85]	ἔπεσον, ὧν ἦσαν οἱ πλείους	Κελτοί.	ταῦτα δὲ πράξας διενοεῖτο μετὰ
[3, 44]	Ῥωμαίων δυνάμεις. οἱ μὲν οὖν	Κελτοὶ	τοιαῦτα διαλεχθέντες ἀνεχώρησαν. μετὰ δὲ
[3, 67]	τῶν στρατοπέδων. ~Οἱ δὲ συστρατευόμενοι	Κελτοὶ	τοῖς Ῥωμαίοις θεωροῦντες ἐπικυδεστέρας τὰς
[3, 79]	κατεφθείρονθ´ ὑπὲρ τοὺς ἄλλους οἱ	Κελτοί.	τῶν δ´ ὑποζυγίων αὐτοῦ τὰ
[3, 34]	καὶ συνεργοῖς καὶ συμμάχοις χρήσασθαι	Κελτοῖς	εἰς τὴν προκειμένην ἐπιβολήν. ἀφικομένων
[3, 114]	πολὺ πλείους τετρακισμυρίων σὺν τοῖς	Κελτοῖς.	εἶχε δὲ τὸ μὲν δεξιὸν
[3, 113]	προκινδυνεῦσαι δὲ τοῖς Ἴβηρσι καὶ	Κελτοῖς.	~Ἦν δ´ ὁ καθοπλισμὸς τῶν
[3, 106]	ἐξαπέστειλαν, βουλόμενοι ποιεῖν ἀντιπερίσπασμα τοῖς	Κελτοῖς	τοῖς μετ´ Ἀννίβου στρατευομένοις. πρόνοιαν
[3, 48]	παρατετάχθαι μὲν Ῥωμαίοις, συνηγωνίσθαι δὲ	Κελτοῖς	τοῖς τὰ περὶ τὸν Πάδον
[3, 71]	ὑπόπτως εἶχον διὰ τὸ τοὺς	Κελτοὺς	ἀεὶ τιθέναι τὰς ἐνέδρας ἐν
[3, 39]	ἃ διορίζει τοὺς Ἴβηρας καὶ	Κελτούς.	ἀπέχει δὲ τοῦ καθ´ Ἡρακλείους
[3, 41]	παρήγγειλαν. ~Τὰ μὲν οὖν κατὰ	Κελτοὺς	ἀπὸ τῆς ἀρχῆς ἕως εἰς
[3, 40]	Πυρηναίων ὀρῶν, κατάφοβος ὢν τοὺς	Κελτοὺς	διὰ τὰς ὀχυρότητας τῶν τόπων.
[3, 78]	συνηθείᾳ γεγονόσιν. Θεωρῶν δὲ τοὺς	Κελτοὺς	δυσχεραίνοντας ἐπὶ τῷ τὸν πόλεμον
[3, 115]	τὰ μέσα διὰ (τὸ) τοὺς	Κελτοὺς	ἐν μηνοειδεῖ σχήματι τεταγμένους πολὺ
[3, 79]	δὲ τοῖς προειρημένοις ἐπέβαλε τοὺς	Κελτούς,	ἐπὶ δὲ πᾶσι τοὺς ἱππεῖς.
[3, 93]	δὲ πᾶσι τοὺς Ἴβηρας καὶ	Κελτοὺς	ἧκε πρὸς τὰ στενὰ καὶ
[3, 113]	τῶν εὐωνύμων, τοὺς Ἴβηρας καὶ	Κελτοὺς	ἱππεῖς ἀντίους τοῖς τῶν Ῥωμαίων
[3, 115]	δὲ τῷ τοὺς Ἴβηρας καὶ	Κελτοὺς	ἱππεῖς ἀπὸ τῶν εὐωνύμων πελάσαι
[3, 72]	ὄντας τὸν ἀριθμόν, Ἴβηρας καὶ	Κελτοὺς	καὶ Λίβυας, τοὺς δ´ ἱππεῖς
[3, 69]	πεζοὺς μὲν δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ	Κελτοὺς	καὶ Νομάδας εἰς χιλίους, προστάξας
[3, 41]	αὐτῶν καθηγεμόνας ἅμα καὶ συναγωνιστὰς	Κελτούς,	οἳ παρὰ τοῖς Μασσαλιώταις ἐτύγχανον
[3, 83]	τοὺς δ´ ἱππεῖς καὶ τοὺς	Κελτοὺς	ὁμοίως τῶν εὐωνύμων βουνῶν κύκλῳ
[3, 75]	τὴν αὑτῶν τηρεῖν καὶ τοὺς	Κελτοὺς	πάντας ἀπονενευκέναι πρὸς τὴν ἐκείνων
[3, 113]	δὲ τοῖς εἰρημένοις Ἴβηρας καὶ	Κελτούς.	παρὰ δὲ τούτοις τὸ λοιπὸν
[3, 115]	Λιβύων κατὰ τὴν ἐπὶ τοὺς	Κελτοὺς	παράπτωσιν. οὗτοι μὲν οὖν οὐκέτι
[3, 48]	ἱστορήσαντες γὰρ ὅτι συμβαίνει τοὺς	Κελτοὺς	τοὺς παρὰ τὸν Ῥοδανὸν ποταμὸν
[3, 70]	ὑπελάμβανε γενήσεσθαι, τήν τε τῶν	Κελτῶν	ἀθεσίαν οὐκ ἐμμενεῖν ἐν τῇ
[3, 41]	τὸ πλῆθος τῶν μεταξὺ κειμένων	Κελτῶν.	Ἀννίβας δὲ παραδόξως τοὺς μὲν
[3, 84]	τοῖς ὅλοις προσπεσόντες τινὲς τῶν	Κελτῶν	ἀπέκτειναν. ἔπεσον οὖν τῶν Ῥωμαίων
[3, 2]	δὲ τὴν Ἰβήρων προσλαβεῖν καὶ	Κελτῶν	ἀρχήν, ἀλλὰ τὸ τελευταῖον καὶ
[3, 34]	ἀγγέλων καὶ τήν τε τῶν	Κελτῶν	βούλησιν καὶ προσδοκίαν ἀπαγγειλάντων τήν
[3, 114]	αὐτῶν παρατεταγμένων, καὶ τῶν μὲν	Κελτῶν	γυμνῶν, τῶν δ´ Ἰβήρων λινοῖς
[3, 118]	ἐμπεσόντα παραδόξως ἄρδην ὑπὸ τῶν	Κελτῶν	διαφθαρῆναι μετὰ τῆς δυνάμεως. οὐ
[3, 68]	προπέτειαν, οἱ δὲ τὴν τῶν	Κελτῶν	ἐθελοκάκησιν, στοχαζόμενοι διὰ τῆς τελευταίας
[3, 45]	συμπλοκὴν ὥστε τῶν Ῥωμαίων καὶ	Κελτῶν	εἰς ἑκατὸν ἱππεῖς καὶ τετταράκοντα
[3, 115]	οὖν τῶν Ἰβήρων καὶ τῶν	Κελτῶν	ἔμενον αἱ τάξεις καὶ διεμάχοντο
[3, 115]	τάξιν, ἅτε δὴ τῶν μὲν	Κελτῶν	ἐπὶ λεπτὸν ἐκτεταγμένων, αὐτοὶ δὲ
[3, 60]	πλῆθος τῶν τὰ πεδία κατοικούντων	Κελτῶν	ἐσπούδαζε μὲν κοινωνεῖν τοῖς Καρχηδονίοις
[3, 34]	ἣν ἀφίξονται, καὶ τὴν τῶν	Κελτῶν	εὔνοιαν καὶ συμμαχίαν. εὐθύμως δὲ
[3, 74]	πρώτας χώρας ἐπαναγκασθέντες ἐκράτησαν τῶν	Κελτῶν	καὶ μέρους τινὸς τῶν Λιβύων
[3, 78]	ἀγωνιῶν γὰρ τὴν ἀθεσίαν τῶν	Κελτῶν	καὶ τὰς ἐπιβουλὰς τὰς περὶ
[3, 34]	ἐπιμελῶς πρὸς τοὺς δυνάστας τῶν	Κελτῶν	καὶ τοὺς ἐπὶ τάδε καὶ
[3, 79]	χάριν καὶ μάλιστα τῆς τῶν	Κελτῶν	μαλακίας καὶ φυγοπονίας, ἵν´ ἐὰν
[3, 114]	κατακεκοσμήκει· τῶν δ´ Ἰβήρων καὶ	Κελτῶν	ὁ μὲν θυρεὸς ἦν παραπλήσιος,
[3, 69]	δὲ ταῦτα συνθεωρήσας τινὰς τῶν	Κελτῶν,	οἳ κατῴκουν μεταξὺ τοῦ Πάδου
[3, 70]	πρῶτον ἀκεραίοις ἀποχρήσασθαι ταῖς τῶν	Κελτῶν	ὁρμαῖς, δεύτερον ἀνασκήτοις καὶ νεοσυλλόγοις
[3, 68]	αὐτοῦ κατεστρατοπέδευσε. τὸ δὲ τῶν	Κελτῶν	πλῆθος τὸ τὰ πεδία κατοικοῦν,
[3, 34]	καὶ προσεδέχετο τοὺς παρὰ τῶν	Κελτῶν	πρὸς αὐτὸν ἀποστελλομένους· σαφῶς γὰρ
[3, 67]	καὶ συλλογισάμενος ὅτι πάλαι τῶν	Κελτῶν	πρὸς αὐτοὺς ἀλλοτρίως διακειμένων, τούτων
[3, 72]	μυρίων σὺν τοῖς παρὰ τῶν	Κελτῶν	συμμάχοις, τὰ δὲ θηρία μερίσας
[3, 113]	τὰ μέσα τῶν Ἰβήρων καὶ	Κελτῶν	τάγματα προῆγε καὶ τἄλλα τούτοις
[3, 41]	τοὺς μὲν χρήμασι πείσας τῶν	Κελτῶν	τοὺς δὲ βιασάμενος ἧκε μετὰ
[3, 74]	τοὺς δὲ πλείους ἀπολωλέναι τῶν	Κελτῶν·	ὑπὸ δὲ τῶν ὄμβρων καὶ
[3, 70]	τι καὶ μὴ προΐεσθαι διὰ	κενῆς	τὸν χρόνον. τῷ γὰρ εἰς
[3, 81]	καὶ θυμὸς ἄλογος, ἔτι δὲ	κενοδοξία	καὶ τῦφος εὐχείρωτα μὲν τοῖς
[3, 105]	τί διαφέρει στρατιωτικῆς προπετείας καὶ	κενοδοξίας	στρατηγικὴ πρόνοια καὶ λογισμὸς ἑστὼς
[3, 114]	μὲν γὰρ οὐκ ἔλαττον τὸ	κέντημα	τῆς καταφορᾶς ἴσχυε πρὸς τὸ
[3, 86]	τὸ τῆς στρατιᾶς βάρος Γάιον	Κεντήνιον	κατὰ σπουδὴν δοὺς τετρακισχιλίους ἱππεῖς
[3, 72]	ἱππεῖς ἐφ´ ἑκάτερον θεὶς τὸ	κέρας,	ὄντας εἰς τετρακισχιλίους, ἐπῄει τοῖς
[3, 113]	συμμάχων ἱππεῖς εἰς τὸ λαιὸν	κέρας	παρενέβαλε· πάσης δὲ τῆς δυνάμεως
[3, 72]	διελὼν ἐφ´ ἑκάτερον παρέστησε τὸ	κέρας,	πλείους ὄντας μυρίων σὺν τοῖς
[3, 115]	οὐ γὰρ ἅμα συνέβαινε τὰ	κέρατα	καὶ τὰ μέσα συμπίπτειν, ἀλλὰ
[3, 73]	τῶν ἰδίων καὶ πρὸς τὰ	κέρατα	προσπίπτοντες τοῖς Ῥωμαίοις πολλὰ καὶ
[3, 93]	καὶ προσδεῖν ἐκέλευσε πρὸς τὰ	κέρατα	τοῖς βουσὶ τὰς λαμπάδας. ταχὺ
[3, 74]	δυνάμεις. τέλος δ´ ἀμφότερα (τὰ)	κέρατα	τῶν περὶ τὸν Τεβέριον πιεζούμενα
[3, 73]	Καρχηδονίων εὐθέως ἀπ´ ἀμφοῖν τοῖν	κεράτοιν	ἐπίεζον τοὺς ὑπεναντίους, ὡς ἂν
[3, 65]	Νομαδικοὺς ἱππεῖς ἀφ´ ἑκατέρου τοῦ	κέρατος	ἡτοιμάκει πρὸς κύκλωσιν. ἀμφοτέρων δὲ
[3, 116]	ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ	κέρατος	καὶ μετασχὼν ἐπί (τι) τοῦ
[3, 113]	τὸν ποταμὸν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ	κέρατος	κατέστησε, τοὺς δὲ πεζοὺς συνεχεῖς
[3, 115]	οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ	κέρατος	κλίναντες ἐπ´ ἀσπίδα καὶ τὴν
[3, 116]	δὲ Νομάδες ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ	κέρατος	προσπίπτοντες τοῖς ὑπεναντίοις ἱππεῦσι τοῖς
[3, 115]	σχήματι τεταγμένους πολὺ προπεπτωκέναι τῶν	κεράτων,	ἅτε τοῦ μηνίσκου τὸ κύρτωμα
[3, 72]	δὲ θηρία μερίσας πρὸ τῶν	κεράτων	δι´ ἀμφοτέρων προεβάλετο. Τεβέριος δὲ
[3, 74]	δὲ τοὺς ἀπὸ τῶν ἰδίων	κεράτων	ἐκπεπιεσμένους, τὸ μὲν ἐπιβοηθεῖν τούτοις
[3, 115]	αὐτοὶ δὲ πεπυκνωκότες ἀπὸ τῶν	κεράτων	ἐπὶ τὰ μέσα καὶ τὸν
[3, 73]	καὶ ψιλωθέντων τῶν τῆς φάλαγγος	κεράτων,	οἵ τε λογχοφόροι τῶν Καρχηδονίων
[3, 96]	Λιβύης ὡς ἐπὶ τὴν τῶν	Κερκινητῶν	νῆσον καὶ λαβὼν παρ´ αὐτῶν
[3, 113]	Λιβύων, ἐπὶ δὲ τοῦ δεξιοῦ	κέρως	ἐπέταξε τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς. ἐπεὶ
[3, 5]	τὰς ἐπιφανεστάτας τῶν πράξεων ἐπὶ	κεφαλαίου	διεληλύθαμεν, βουλόμενοι καὶ καθόλου καὶ
[3, 1]	τῆς ἀρχῆς καὶ τοῦ τέλους,	κεφαλαιωδῶς	ἐπιμνησθῆναι καὶ προεκθέσθαι. μάλιστα γὰρ
[3, 67]	δὲ κατετραυμάτισαν· τέλος δὲ τὰς	κεφαλὰς	ἀποτεμόντες τῶν τεθνεώτων ἀπεχώρουν πρὸς
[3, 84]	εἰς τὴν λίμνην ἔμενε τὰς	κεφαλὰς	αὐτὰς ὑπὲρ τὸ ὑγρὸν ὑπερίσχον·
[3, 74]	ἐπιφορὰν καὶ συστροφὴν τοῦ κατὰ	κεφαλὴν	ὄμβρου. τηροῦντες δὲ τὰς τάξεις
[3, 3]	τὴν ὄψιν τὰς Αἰτωλῶν καὶ	Κεφαλλήνων	ἀτυχίας ἐπιβαλοῦμεν τοὺς Εὐμένει συστάντας
[3, 65]	ὁ δ´ Ἀννίβας τὴν μὲν	κεχαλινωμένην	ἵππον καὶ πᾶν τὸ στάσιμον
[3, 107]	ἀνδρωδῶς ἅμα καὶ συμφερόντως δοκεῖν	κεχειρικέναι	τὸν πρὸς Ἰλλυριοὺς πόλεμον. προέθεντο
[3, 33]	μόλις ἂν χρήσαιτό τις αὐτὸς	κεχειρικὼς	τὰς κατὰ μέρος πράξεις, οὐδὲ
[3, 33]	ἀκρίβειαν τῆς ἀναγραφῆς, εἰ τοιαύτῃ	κεχρήμεθα	περὶ τῶν ὑπ´ Ἀννίβου κατ´
[3, 63]	ἢ κατ´ ἀνάγκην τοιαύτῃ προθέσει	κεχρημένους	οὐδέποτε διεψεῦσθαι τοῦ κρατεῖν τῶν
[3, 108]	τοῖς στρατοπέδοις οὔτε ταῖς δυνάμεσι	κεχρῆσθαι	γεγυμνασμέναις, ἀλλὰ νεοσυλλόγοις καὶ ἀοράτοις
[3, 48]	τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων αὐτοὶ	κεχρῆσθαι	πορείᾳ γνώσεως ἕνεκα καὶ θέας.
[3, 64]	αὑτῶν προαίρεσιν διὰ τὸν φόβον	κεχρῆσθαι	τῇ διὰ τῶν Ἄλπεων πορείᾳ.
[3, 19]	ἐπιδεξίως, ἔτι δὲ μᾶλλον ἀνδρωδῶς	κεχρῆσθαι	τοῖς πράγμασιν. ~Οἱ δὲ Ῥωμαῖοι,
[3, 106]	τὸ νεοσυλλόγοις καὶ τελέως ἀνασκήτοις	κεχρῆσθαι	τοῖς στρατοπέδοις. αὐτοὶ δὲ Λεύκιον
[3, 15]	ἔχθραν, πρὸς μὲν ἐκείνους, ὡς	κηδόμενος	Ζακανθαίων, ἐνεκάλει Ῥωμαίοις διότι μικροῖς
[3, 52]	ἐστὶ σύνθημα φιλίας, καθάπερ τὸ	κηρύκειον	τοῖς Ἕλλησιν. εὐλαβῶς δὲ διακείμενος
[3, 22]	μηδὲν ἔστω τέλος πλὴν ἐπὶ	κήρυκι	ἢ γραμματεῖ. ὅσα δ´ ἂν
[3, 64]	γινώσκοντας ὅτι μέλλουσι πρὸς Καρχηδονίους	κινδυνεύειν,	ἀναμφισβήτητον ἔχειν τὴν τοῦ νικᾶν
[3, 64]	ἀλήθειαν ἐκθύμως ἐχόντων πρὸς τὸ	κινδυνεύειν,	ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν ὁρμὴν διαφῆκε,
[3, 109]	συμμαχίαν ὑπὲρ τῶν πέλας μέλλουσι	κινδυνεύειν,	οἷς κατ´ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα
[3, 110]	Ῥωμαίοις ἀναμεμιγμένας τοῖς εὐζώνοις ὁμόσε	κινδυνεύειν	τινὰς σπείρας. τότε μὲν οὖν
[3, 17]	στρατιώτας προθυμοτέρους ἐποίησε πρὸς τὸ	κινδυνεύειν,	τούς τε Καρχηδονίους ἑτοίμους παρεσκεύασε
[3, 115]	ἐπὶ τὰ μέσα καὶ τὸν	κινδυνεύοντα	τόπον· οὐ γὰρ ἅμα συνέβαινε
[3, 105]	περὶ τοὺς ἐν τῷ γεωλόφῳ	κινδυνεύοντας,	ἀνύποπτος ἦν ἡ τῶν ἐνεδρευόντων
[3, 109]	μάχην ὡς τῆς πατρίδος οὐ	κινδυνευούσης	νῦν αὐτοῖς τοῖς στρατοπέδοις, ἀλλὰ
[3, 98]	καὶ προσκαθεζομένων τῇ Ζακάνθῃ, καὶ	κινδυνευούσης	τῆς πόλεως, ἐὰν ἐξαγαγὼν τοὺς
[3, 105]	καὶ κατὰ σπουδὴν ἐβοήθει τοῖς	κινδυνεύουσι.	ταχὺ δὲ συνεγγίσαντος αὐτοῦ, πάλιν
[3, 58]	ἦσαν οἱ κατὰ θάλατταν τότε	κίνδυνοι	καὶ δυσεξαρίθμητοι, πολλαπλάσιοι δὲ τούτων
[3, 44]	αὐτοὺς καὶ παραβόλοις ἔργοις καὶ	κινδύνοις	ἐπικεχειρηκότας ἐν οὐδενὶ διεσφάλθαι, κατακολουθήσαντας
[3, 50]	καὶ συνέβη μεγίστοις αὐτὸν περιπεσεῖν	κινδύνοις.	ἕως μὲν γὰρ ἐν τοῖς
[3, 118]	ἐν μεγάλοις δὲ φόβοις καὶ	κινδύνοις	ἦσαν περί τε σφῶν αὐτῶν
[3, 14]	τοῦ ποταμοῦ διάβασιν συστησαμένου τὸν	κίνδυνον,	ἅμα δὲ συγχρησαμένου συναγωνιστῇ τῷ
[3, 75]	ἔγνωσαν τὰ γεγονότα περὶ τὸν	κίνδυνον.	διὸ καὶ παραδόξου φανέντος αὐτοῖς
[3, 73]	ἐμάχοντο συστάδην, ἐφάμιλλον ποιούμενοι τὸν	κίνδυνον.	~ἐν ᾧ καιρῷ διαναστάντων τῶν
[3, 51]	ὡς οὐδὲ τοῖς διαφυγοῦσι τὸν	κίνδυνον	ἔστι σωτηρία τοῦ σκευοφόρου διαφθαρέντος,
[3, 53]	τύπτοντες εἰς ὁλοσχερῆ διατροπὴν καὶ	κίνδυνον	ἦγον, οὕτως ὥστ´ ἀναγκασθῆναι τὸν
[3, 105]	οὖν παρ´ αὐτὸν γενομένοις τὸν	κίνδυνον	ἦν ἐναργὲς ὅτι διὰ μὲν
[3, 43]	βαρβάρων παιανιζόντων καὶ προκαλουμένων τὸν	κίνδυνον,	ἦν τὸ γινόμενον ἐκπληκτικὸν καὶ
[3, 71]	ἁθροίσας ὁμοίως παρεκάλεσε πρὸς τὸν	κίνδυνον	καὶ πᾶσιν ἀριστοποιεῖσθαι παρήγγειλε καὶ
[3, 116]	Ῥώμης ἄξιοι γενόμενοι κατὰ τὸν	κίνδυνον.	κατὰ δὲ τὸν τούτων φόνον
[3, 106]	τὸν Γνάιον διεσάφησαν ὁλοσχερῆ μὲν	κίνδυνον	κατὰ μηδένα τρόπον συνίστασθαι, τοὺς
[3, 102]	παρεμβαλὼν μόλις ἀπεστρέψατο τὸν ἐνεστῶτα	κίνδυνον.	Μάρκος δὲ πολλοὺς μὲν ἐν
[3, 65]	πολὺν χρόνον ἐποίουν ἰσόρροπον τὸν	κίνδυνον·	ὁμοῦ γὰρ ἦν ἱππομαχία καὶ
[3, 112]	τά τε πλήθη πρὸς τὸν	κίνδυνον	ὁρμὴν εἶχεν καὶ δυσχερῶς ἔφερε
[3, 111]	καὶ προθύμους εἶναι πρὸς τὸν	κίνδυνον	οὐδαμῶς μοι δοκεῖ καθήκειν. ὅτε
[3, 82]	τοῖς στρατοπέδοις ὁμοῦ ποιήσασθαι τὸν	κίνδυνον,	οὐχ οἷον προσεῖχε τοῖς λεγομένοις,
[3, 89]	μὲν τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων	κίνδυνον	οὐχ οἷός τ´ ἦν συγκαταβαίνειν,
[3, 74]	συμβάντος οἱ κατὰ μέσον τὸν	κίνδυνον	ταχθέντες τῶν Ῥωμαίων οἱ μὲν
[3, 8]	τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων παρεγένοντο	κίνδυνον.	~Τίνος δὴ χάριν ἐμνήσθην Φαβίου
[3, 70]	ἔτι τοῦ Ποπλίου ποιήσασθαι τὸν	κίνδυνον,	τὸ δὲ μέγιστον, πράττειν τι
[3, 65]	ἱππέων φιλοτίμως διακειμένων πρὸς τὸν	κίνδυνον,	τοιαύτην συνέβη γενέσθαι τὴν πρώτην
[3, 84]	μὲν οὖν περὶ τὸν ὅλον	κίνδυνον	τὸν γενόμενον ἐν Τυρρηνίᾳ Ῥωμαίοις
[3, 107]	καιρὸν καὶ πρὸς ἕνα χρῶνται	κίνδυνον.	τότε (γε) μὴν οὕτως ἐκπλαγεῖς
[3, 89]	ὡς ἀποδεδειλιακὼς καὶ καταπεπληγμένος τὸν	κίνδυνον,	τῷ δὲ χρόνῳ πάντας ἠνάγκασε
[3, 19]	δὲ πάντες ἐξεχύθησαν εἰς τὸν	κίνδυνον.	τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ τῆς
[3, 96]	ὤνησε, θάρσος παριστάνουσα πρὸς τὸν	κίνδυνον,	ὡς ἔβλαψε τὴν ἐλπίδα τῆς
[3, 115]	ἐξ ἀναστροφῆς καὶ μεταβολῆς ὁ	κίνδυνος,	ἀλλ´ εἰσάπαξ συμπεσόντες ἐμάχοντο συμπλεκόμενοι
[3, 115]	τῶν εὐζώνων ἔπισος ἦν ὁ	κίνδυνος,	ἅμα δὲ τῷ τοὺς Ἴβηρας
[3, 117]	ὁ περὶ τῶν ὅλων γένηται	κίνδυνος.	ἑάλωσαν δὲ τοιούτῳ τινὶ τρόπῳ.
[3, 105]	περὶ πᾶν τὸ στράτευμα μέγας	κίνδυνος	συνειστήκει τοῖς Ῥωμαίοις. κατὰ δὲ
[3, 109]	καὶ γυναικῶν καὶ τέκνων ὁ	κίνδυνος	συνέστηκεν, καὶ πολλαπλασίαν τὰ μετὰ
[3, 68]	εἰ δύναιτο κοινωνῆσαι τοῦ μέλλοντος	κινδύνου.	Ἀννίβας δὲ περὶ τετταράκοντα σταδίους
[3, 117]	τῶν Ῥωμαίων ἐκτὸς ἐγένοντο τοῦ	κινδύνου,	καὶ διὰ τοιαύτην αἰτίαν. Λεύκιος
[3, 51]	ὅσους ἠδύνατο πλείστους ἐκ τοῦ	κινδύνου	προσέβαλε πρὸς τὴν πόλιν, ἐξ
[3, 68]	ἦν παντὸς κοινωνεῖν ἔργου καὶ	κινδύνου	τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν. οἱ
[3, 117]	μάχης— ἐξ αὐτοῦ δὲ τοῦ	κινδύνου	τρισχίλιοι μόνον ἴσως εἰς τὰς
[3, 92]	τὴν δύναμιν, εὐλαβούμενος τοὺς ὁλοσχερεῖς	κινδύνους	διά τε τὰς προειρημένας αἰτίας
[3, 14]	παραδόξως εἰς τοὺς μεγίστους ἦλθε	κινδύνους	ἐπανάγων, συνδραμόντων ἐπ´ αὐτὸν τῶν
[3, 81]	τοὺς ὑποταττομένους, πολλάκις δὲ καὶ	κινδύνους	ἐπιφέρει τοὺς μεγίστους τοῖς πεπιστευκόσι.
[3, 59]	πλεῖον τούτου χάριν ὑπεδεξάμεθα τοὺς	κινδύνους	{καὶ τὰς κακοπαθείας} τοὺς συμβάντας
[3, 99]	οὐκ εἰς τοὺς τυχόντας ἐπεπτώκει	κινδύνους.	καὶ τότε μέν, ἤδη τῆς
[3, 108]	καὶ συγκαταβαίνειν εἰς τοὺς ὁλοσχερεῖς	κινδύνους.	οἱ μὲν γὰρ περὶ τὸν
[3, 69]	πάσης ἀφορμῆς ποιεῖσθαι τοὺς ὁλοσχερεῖς	κινδύνους,	ὅπερ εἶναι φατέον ἡγεμόνος ἔργον
[3, 52]	δὲ τεταρταῖος ὢν αὖθις εἰς	κινδύνους	παρεγένετο μεγάλους. οἱ γὰρ περὶ
[3, 17]	παραβόλως διδοὺς αὑτὸν εἰς τοὺς	κινδύνους.	πᾶσαν δὲ κακοπάθειαν καὶ μέριμναν
[3, 109]	μόνον αὐτοὶ κοινωνήσοντες ὑμῖν τῶν	κινδύνων,	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐκ τοῦ
[3, 16]	καὶ μετεσχηκέναι τῶν πρὸς Κλεομένη	κινδύνων	Ἀντιγόνῳ, πορθεῖν μὲν καὶ καταστρέφεσθαι
[3, 20]	τὸ δ´ ἕτερον πραγμάτων καὶ	κινδύνων	ἀρχὴν μεγάλων. ἢ γὰρ τὸν
[3, 111]	μὲν οὖν τῶν πρὸ τοῦ	κινδύνων	κεκρατήκατε τῆς χώρας καὶ τῶν
[3, 109]	διαφορὰν ἔχει τῶν ἐνεστώτων ἀεὶ	κινδύνων,	ὑπομνήσεως μόνον, παρακλήσεως δ´ οὐ
[3, 71]	ἐπιδιαβαίνειν τὸν ποταμὸν καὶ προσακροβολιζομένους	κινεῖν	τοὺς πολεμίους, βουλόμενος ἀναρίστους καὶ
[3, 96]	τῇ γῇ καὶ τὰ δυνάμενα	κινεῖσθαι	τῶν πλοίων ἀναδησάμενοι μετὰ χαρᾶς
[3, 9]	τὸ περὶ τοὺς ξένους ἐγένετο	κίνημα	τοῖς Καρχηδονίοις, εὐθέως ἂν ἄλλην
[3, 61]	ἀπὸ μεσημβρίας. πανταχόθεν δὲ τοῦ	κινήματος	ἅμα γινομένου, καὶ τῶν συμβαινόντων
[3, 51]	ἀλλὰ καὶ κρημνώδους, ἀπὸ παντὸς	κινήματος	καὶ πάσης ταραχῆς ἐφέρετο κατὰ
[3, 4]	ταῦτα πάλιν ἐπιγενομένης ταραχῆς καὶ	κινήσεως.	ὑπὲρ ἧς διὰ τὸ μέγεθος
[3, 5]	γράφειν. ~ἦν δ´ ἡ προειρημένη	κίνησις,	ἐν ᾗ Ῥωμαῖοι μὲν πρὸς
[3, 88]	ἐντειλάμενος, ἐάν τι κατὰ θάλατταν	κινῶνται	Καρχηδόνιοι, βοηθεῖν ἀεὶ τοῖς ὑποπίπτουσι
[3, 24]	τοὺς Καρχηδονίους ἀδικεῖν Ἀρδεάτας, Ἀντιάτας,	Κιρκαιίτας,	Ταρρακινίτας. αὗται δ´ εἰσὶν αἱ
[3, 22]	ἀδικείτωσαν δῆμον Ἀρδεατῶν, Ἀντιατῶν, Λαρεντίνων,	Κιρκαιιτῶν,	Ταρρακινιτῶν, μηδ´ ἄλλον μηδένα Λατίνων,
[3, 76]	ἀντιστρατοπεδευσάντων αὐτοῖς περὶ πόλιν προσαγορευομένην	Κίσσαν,	συμβαλὼν ὁ Γνάιος ἐκ παρατάξεως
[3, 69]	αὐτοὺς καιροὺς Ἀννίβας πραξικοπήσας πόλιν	Κλαστίδιον,	ἐνδόντος αὐτῷ τοῦ πεπιστευμένου παρὰ
[3, 16]	συμπεπολεμηκέναι καὶ μετεσχηκέναι τῶν πρὸς	Κλεομένη	κινδύνων Ἀντιγόνῳ, πορθεῖν μὲν καὶ
[3, 32]	τὴν ἄλλην οἰκουμένην ἀπὸ τῆς	Κλεομένους	τοῦ Σπαρτιάτου φυγῆς κατὰ τὸ
[3, 3]	Ἀντιόχου στρατείαν εἰς Αἴγυπτον τοῦ	κληθέντος	Ἐπιφανοῦς καὶ τὸν Περσικὸν πόλεμον
[3, 62]	δ´ ἐδηλώθη τὰ κατὰ τὸν	κλῆρον,	ἦσαν οἱ μὲν εἰληχότες περιχαρεῖς,
[3, 62]	καὶ δηλούντων ὅτι βούλονται μονομαχεῖν,	κληρώσασθαι	προσέταξε καὶ δύο τοὺς λαχόντας
[3, 110]	ἐν τοῖς πρὸς τὸ Τυρρηνικὸν	κλίμασι	τῆς Ἰταλίας, ποιεῖσθαι δὲ τὴν
[3, 93]	παρήγγειλε πᾶσιν. ἅμα δὲ τῷ	κλῖναι	τὸ τρίτον μέρος τῆς νυκτὸς
[3, 115]	μὲν ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρατος	κλίναντες	ἐπ´ ἀσπίδα καὶ τὴν ἐμβολὴν
[3, 96]	οὐ πολὺ δὲ πρὸς τὸ	κλίνειν	ὥρμησαν. ἡ γὰρ ἐφεδρεία τῶν
[3, 115]	δὲ ταῦτα τῷ βάρει θλιβόμενοι	κλίνοντες	ὑπεχώρουν εἰς τοὐπίσω, λύσαντες τὸν
[3, 115]	εὐωνύμων ἐπὶ δόρυ ποιούμενοι τὴν	κλίσιν	ἐξ ἀσπίδος ἐπιπαρενέβαλλον, αὐτοῦ τοῦ
[3, 2]	Σάμον, Ἀντίοχος δὲ τοῖς κατὰ	Κοίλην	Συρίαν καὶ Φοινίκην. ~μετὰ δὲ
[3, 1]	πρὸς δὲ τούτοις τὸν περὶ	Κοίλης	Συρίας πόλεμον, ἐν τῇ πρώτῃ
[3, 2]	ἠμφισβήτουν, τέλος δ´ ἐπολέμησαν ὑπὲρ	Κοίλης	Συρίας πρὸς ἀλλήλους, Ῥόδιοι δὲ
[3, 104]	δὲ καὶ παντοδαπὰς ἐχόντων περικλάσεις	κοιλότητας,	ἐξέπεμψε τῆς νυκτὸς εἰς τὰς
[3, 18]	ἀπεβίβασεν εἴς τινας ὑλώδεις καὶ	κοίλους	τόπους, εἴκοσι δὲ ναυσὶν ἐπιγενομένης
[3, 26]	καὶ μάλιστα δοκοῦντες περὶ τὰ	κοινὰ	σπουδάζειν ἠγνόουν— ἀλλὰ πόθεν ἢ
[3, 4]	κατ´ ἰδίαν βίους καὶ τὰς	κοινὰς	πολιτείας. δῆλον γὰρ ὡς ἐκ
[3, 81]	σύμπασαν ἀργίαν οὐ μόνον τὰς	κοινὰς	πράξεις, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἰδίους
[3, 75]	γάρ εἰσι φοβερώτατοι Ῥωμαῖοι καὶ	κοινῇ	καὶ κατ´ ἰδίαν, ὅταν αὐτοὺς
[3, 31]	ἅπερ ἔχει μεγίστας ἐπικουρίας καὶ	κοινῇ	καὶ κατ´ ἰδίαν πρὸς τὸν
[3, 36]	καὶ μεγίστη γνῶσις, ἔτι δὲ	κοινὴ	πᾶσιν ἀνθρώποις ἐστὶν ἡ τοῦ
[3, 97]	σπουδῆς πρὸς τὸν ἀδελφὸν Γνάιον,	κοινῇ	πράξοντα μετ´ ἐκείνου τὰ κατὰ
[3, 37]	τὴν ἔξω καὶ μεγάλην προσαγορευομένην	κοινὴν	μὲν ὀνομασίαν οὐκ ἔχει διὰ
[3, 70]	ἀληθινὴν παρέξεσθαι χρείαν ἤλπιζε τοῖς	κοινοῖς	πράγμασιν. διὸ καὶ τοιούτοις χρώμενος
[3, 97]	τἀδελφῷ μεγάλην παρεῖχε χρείαν τοῖς	κοινοῖς	πράγμασιν. οὐδέποτε γὰρ πρότερον θαρρήσαντες
[3, 71]	ὅ γε τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸς	κοινολογηθεὶς	Μάγωνι τἀδελφῷ καὶ τοῖς συνέδροις
[3, 5]	καὶ τὸ τέλος ἔσχε τὸ	κοινὸν	ἀτύχημα πάσης τῆς Ἑλλάδος. Τὰ
[3, 81]	τὸν τῶν ὅλων ἡγεμόνα γενομένη	κοινόν	ἐστι καὶ μέγιστον συμπτωμάτων. οὐ
[3, 8]	δ´ εὐλόγως δι´ ἑτέρων τὸν	κοινὸν	ἐχθρὸν τῆς πόλεως, περιποιήσασθαι δὲ
[3, 87]	Ῥωμαῖοι δὲ δικτάτορα μὲν κατέστησαν	Κόιντον	Φάβιον, ἄνδρα καὶ φρονήσει διαφέροντα
[3, 31]	κατ´ ἰδίαν μήτε περὶ τῶν	κοινῶν	τολμήσαι τοῦτ´ εἰπεῖν ἄνθρωπος ὢν
[3, 68]	ἐπιτηδείοις, ἕτοιμον δ´ ἦν παντὸς	κοινωνεῖν	ἔργου καὶ κινδύνου τοῖς περὶ
[3, 48]	τοῖς τῶν αὐτῶν ἐλπίδων μέλλουσι	κοινωνεῖν.	ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων εὐθαρσῶς
[3, 2]	τὰ κατὰ τοὺς Ἕλληνας ἐπεβάλετο	κοινωνεῖν	Καρχηδονίοις τῶν αὐτῶν ἐλπίδων, Ἀντίοχος
[3, 21]	βουλομένους τοῦτο ποιεῖν, ὁμολογοῦντας δὲ	κοινωνεῖν	(τῆς ἀδικίας καὶ συναναδέχεσθαι τὸν
[3, 60]	πεδία κατοικούντων Κελτῶν ἐσπούδαζε μὲν	κοινωνεῖν	τοῖς Καρχηδονίοις τῶν πραγμάτων κατὰ
[3, 68]	αὑτὸν ἐπιμελῶς, σπουδάζων εἰ δύναιτο	κοινωνῆσαι	τοῦ μέλλοντος κινδύνου. Ἀννίβας δὲ
[3, 44]	παρουσίας ἐνάργεια τῶν ἐπισπωμένων καὶ	κοινωνήσειν	ἐπαγγελλομένων τοῦ πρὸς Ῥωμαίους πολέμου,
[3, 109]	ἀμφότεροι πάρεσμεν, οὐ μόνον αὐτοὶ	κοινωνήσοντες	ὑμῖν τῶν κινδύνων, ἀλλὰ καὶ
[3, 67]	ὅτι πάντες κατ´ ἀνάγκην αὐτῷ	κοινωνήσουσι	τῶν πραγμάτων, ἐπιγνόντες τὸ γεγονὸς
[3, 8]	συνεδρίῳ τῶν Καρχηδονίων. Ἀννίβαν δὲ	κοινωνὸν	καὶ ζηλωτὴν ἐκ μειρακίου γεγονότα
[3, 61]	δεήσει πάντας ἐν Ἀριμίνῳ γενέσθαι	κοιταίους.	αὕτη δ´ ἔστι πόλις παρὰ
[3, 16]	Ἰλλυριῶν ἄγνοιαν, ἐπιτιμήσαντες δὲ καὶ	κολάσαντες	τὴν ἀχαριστίαν καὶ προπέτειαν τὴν
[3, 76]	κατὰ τοὺς παρ´ αὐτοῖς ἐθισμοὺς	κολάσας,	τὸ λοιπὸν ἤδη συναγαγὼν ἐπὶ
[3, 33]	τοῖς ἐν τῷ συνεδρίῳ τὸν	κόλπον	ἐνταῦθα καὶ τὸν πόλεμον αὐτοῖς
[3, 40]	συνέλαβον αὐτούς, ἐλπίσαντες διὰ τούτων	κομιεῖσθαι	τοὺς αὑτῶν ὁμήρους. Λεύκιος δὲ
[3, 98]	ἰδίᾳ παρὰ τῶν τὰ τέκνα	κομιζομένων·	παραδόξως γὰρ ἑκάστους ἐγκρατεῖς γινομένους
[3, 57]	αὐτῶν τὴν ἀνάδοσιν καὶ τροφὴν	κομίζονται,	πᾶν δὲ τοὐναντίον· οἵ τε
[3, 82]	ἐκτὸς παρεπομένους τῆς ὠφελείας χάριν,	κομίζοντας	ἁλύσεις καὶ πέδας καὶ πᾶσαν
[3, 28]	πόλεμον, ἐλύθη καθ´ οὓς καιροὺς	κομισάμενοι	παρὰ Καρχηδονίων ἅπαντας τοὺς κατηγμένους
[3, 106]	οἱ δὲ περὶ τὸν Γνάιον	κομισάμενοι	(τὰς) παρὰ τῶν ὑπάτων ἐντολὰς
[3, 66]	δὲ τοὺς παρόντας φιλανθρώπως καὶ	κομισάμενος	τὰς δυνάμεις ἐκ τοῦ πέραν
[3, 41]	αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα. Πόπλιος δὲ	κομισθεὶς	παρὰ τὴν Λιγυστίνην ἧκε πεμπταῖος
[3, 67]	παραγγείλας τηρεῖν, ἵνα παρὰ τούτων	κομίσωνται	τοὺς αὑτῶν ὁμήρους κατὰ τὴν
[3, 65]	πλησιάζειν αὑτοῖς καὶ συνιδεῖν τὸν	κονιορτὸν	ἐξαιρόμενον εὐθέως συνετάττοντο πρὸς μάχην.
[3, 40]	πέμπειν μετὰ στρατοπέδων Πόπλιον μὲν	Κορνήλιον	εἰς Ἰβηρίαν, Τεβέριον δὲ Σεμπρώνιον
[3, 76]	δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Γνάιος	Κορνήλιος	ὁ καταλειφθεὶς ὑπὸ τἀδελφοῦ Ποπλίου
[3, 105]	παρεμβολῆς διετάφρευσαν, περὶ δὲ τὴν	κορυφὴν	τοῦ καταληφθέντος λόφου χάρακα περιβαλόντες
[3, 49]	ἐσθῆτι καὶ πρὸς τούτοις ὑποδέσει	κοσμήσας	μεγάλην εὐχρηστίαν παρέσχετο πρὸς τὰς
[3, 96]	τὸν ἀνάπλουν γενόμενος κύριος νήσου	Κοσσύρου	καὶ φρουρὰν εἰς τὸ πολισμάτιον
[3, 20]	λέγειν· οὐ γὰρ ἱστορίας, ἀλλὰ	κουρεακῆς	καὶ πανδήμου λαλιᾶς ἔμοιγε δοκοῦσι
[3, 90]	ἢ πᾶσι δῆλον ποιήσειν ὅτι	κρατεῖ	τῶν ὅλων καὶ παραχωροῦσι Ῥωμαῖοι
[3, 14]	τῶν ἱππέων ἀπώλοντο διὰ τὸ	κρατεῖν	μὲν μᾶλλον τοῦ ῥεύματος τοὺς
[3, 63]	προθέσει κεχρημένους οὐδέποτε διεψεῦσθαι τοῦ	κρατεῖν	τῶν ἀντιταξαμένων. ὅταν δὲ δὴ
[3, 81]	καὶ συλλογισμούς, αὐτανδρὶ γίνεται πολλάκις	κρατεῖν	τῶν ἀντιταττομένων. ἃ δὴ καὶ
[3, 63]	τὸ πάντων ἀνθρώπων γενέσθαι μακαριωτάτους,	κρατήσαντας	τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἐκ δὲ
[3, 2]	τὸ τελευταῖον καὶ πρὸς τὸ	κρατήσαντας	τῷ πολέμῳ Καρχηδονίων ἔννοιαν σχεῖν
[3, 97]	Ἰβηρίαν. πάνυ γὰρ ἠγωνίων μὴ	κρατήσαντες	Καρχηδόνιοι τῶν τόπων ἐκείνων καὶ
[3, 111]	τῶν ἐν αὐταῖς ἀγαθῶν. οὗ	κρατήσαντες	κύριοι μὲν ἔσεσθε παραχρῆμα πάσης
[3, 49]	πολλῆς ἐπικουρίας ἔτυχε παρὰ τοῦ	κρατήσαντος·	οὐ γὰρ μόνον σίτῳ καὶ
[3, 4]	αὐτοτελεῖς εἰσιν οὔτε περὶ τῶν	κρατησάντων	(οὔτε περὶ τῶν) ἐλαττωθέντων αἱ
[3, 2]	τῆς Ῥώμης αὐτῆς ἐξ ἐφόδου	κρατήσοντες.	ἑξῆς δὲ τούτοις πειρασόμεθα διασαφεῖν
[3, 20]	τῆς Ζακανθαίων χώρας, τούτους κατὰ	κράτος	ἑαλωκυίας αὐτῆς τῆς πόλεως τότε
[3, 14]	μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας πολιορκήσας κατὰ	κράτος	εἷλε. μετὰ δὲ ταῦτα παραδόξως
[3, 17]	τέλος ἐν ὀκτὼ μησὶ κατὰ	κράτος	εἷλε τὴν πόλιν. κύριος δὲ
[3, 17]	τὸ μέλλον ἐκ τοῦ κατὰ	κράτος	ἑλεῖν αὐτήν. πρῶτον μὲν γὰρ
[3, 35]	ἑαυτὸν καί τινας πόλεις κατὰ	κράτος	ἑλών, ταχέως μὲν καὶ παρ´
[3, 18]	ἤρξατο πολιορκεῖν. λαβὼν δὲ κατὰ	κράτος	ἐν ἡμέραις ἑπτὰ παραχρῆμα πάντας
[3, 40]	ὑπὸ τῶν Βοίων πολιορκεῖται κατὰ	κράτος,	τὰ μὲν τῷ Ποπλίῳ προκεχειρισμένα
[3, 91]	ἐξ ὁμολόγου φανήσεσθαι τῶν ὑπαίθρων	κρατοῦντες.	~Ἀννίβας μὲν οὖν τοιούτοις χρησάμενος
[3, 96]	μὲν ἐξ ἐφόδου τοὺς ὑπεναντίους,	κρατοῦντες	δὲ τῆς θαλάττης, εἴκοσι δὲ
[3, 4]	προειρημέναις πράξεσι τήν τε τῶν	κρατούντων	αἵρεσιν, ποία τις ἦν μετὰ
[3, 79]	μὲν οὐ προσδεήσεται τῶν ἀναγκαίων,	κρατῶν	δὲ τῶν ὑπαίθρων οὐκ ἀπορήσει
[3, 51]	ηὔξετο διὰ τὴν τῶν προειρημένων	κραυγὴν	καὶ συμπλοκήν. ἐπεὶ δὲ τοὺς
[3, 43]	ἁμιλλωμένων μὲν πρὸς ἀλλήλους μετὰ	κραυγῆς,	διαγωνιζομένων δὲ πρὸς τὴν τοῦ
[3, 43]	ἰδίων συναγωνιώντων καὶ παρακολουθούντων μετὰ	κραυγῆς,	τῶν δὲ κατὰ πρόσωπον βαρβάρων
[3, 117]	δῆλον ἐγένετο τοῖς ἐπιγενομένοις ὅτι	κρεῖττόν	ἐστι πρὸς τοὺς τῶν πολέμων
[3, 40]	δ´ ἄλλην ἐπὶ θάτερα, κατονομάσαντες	Κρεμώνην.	ἤδη δὲ τούτων συνῳκισμένων, οἱ
[3, 55]	ταῦτα παραστήσας τὰ πλήθη τὸν	κρημνὸν	ἐξῳκοδόμει μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας. τοῖς
[3, 52]	ἐπιτίθενται, φάραγγά τινα δύσβατον καὶ	κρημνώδη	περαιουμένων αὐτῶν. ~ἐν ᾧ καιρῷ
[3, 51]	τραχείας τῆς προσβολῆς ἀλλὰ καὶ	κρημνώδους,	ἀπὸ παντὸς κινήματος καὶ πάσης
[3, 56]	καὶ τριταῖος ἀπὸ τῶν προειρημένων	κρημνῶν	διανύσας ἥψατο τῶν ἐπιπέδων, πολλοὺς
[3, 56]	πορείᾳ, πολλοὺς δ´ ὑπὸ τῶν	κρημνῶν	καὶ τῶν δυσχωριῶν κατὰ τὰς
[3, 51]	πάσης ταραχῆς ἐφέρετο κατὰ τῶν	κρημνῶν	ὁμόσε τοῖς φορτίοις πολλὰ τῶν
[3, 54]	καὶ σφαλὲν ἐφέρετο κατὰ τῶν	κρημνῶν.	οὐ μὴν ἀλλὰ ταύτην μὲν
[3, 75]	ὃς καὶ πεντακοσίους αὐτοῖς ἐξαπέστειλε	Κρῆτας	καὶ χιλίους πελτοφόρους· πάντα δὲ
[3, 112]	γίνεται χρόνος· ὅταν δ´ ἅπαξ	κριθῇ,	ὅ, τι ἂν ᾖ πάσχειν
[3, 109]	ἐὰν ἄλλως πως τὰ παρόντα	κριθῇ,	περιγενήσεται τῶν ἐχθρῶν, οὐκ ἔχει.
[3, 68]	τῆς Ῥώμης, ἐξ ἐπιφανείας ἐδόξαζον	κριθήσεσθαι	τὴν μάχην. ἁθροισθέντων δὲ τῶν
[3, 72]	τοῦ χάρακος, ὡς ἐξ ἐπιφανείας	κριθησομένων	τῶν ὅλων, ἐπαιρόμενος τῷ τε
[3, 70]	καταπιστεύων τοῖς πράγμασι παραλόγως ἔσπευδεν	κρῖναι	δι´ αὑτοῦ τὰ ὅλα καὶ
[3, 70]	εἶχε πρὸς τὸ τὴν ταχίστην	κρῖναι	τὰ ὅλα. προέκειτο μὲν οὖν
[3, 6]	καὶ δι´ ὧν· ἐπὶ τὸ	κρῖναί	τι καὶ προθέσθαι παραγινόμεθα. δῆλον
[3, 96]	παραχρῆμα πληρώσαντες ἑβδομήκοντα νῆας ἐξαπέστειλαν,	κρίναντες	ἀναγκαῖον εἶναι πρὸς πάσας τὰς
[3, 19]	σφᾶς αὐτοὺς καὶ παρακαλέσαντες ὥρμησαν,	κρίναντες	ἐκ παρατάξεως διακινδυνεύειν πρὸς τοὺς
[3, 96]	σύνεγγυς ὄντων, σημήναντες πολεμικὸν ἀνήγοντο,	κρίναντες	ναυμαχεῖν. συμβαλόντες δὲ τοῖς πολεμίοις
[3, 100]	συναγωγὴν εὐφυῶς ἔχειν τὸ Γερούνιον,	κρίνας	ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν παραχειμασίαν, προῆγε
[3, 111]	πλῆθος ἐκ τοῦ προγεγονότος ἐλαττώματος,	κρίνας	προσδεῖσθαι παρακλήσεως τὸν καιρὸν συνῆγε
[3, 108]	μάχης ἐξαπέστειλαν, ἐντειλάμενοι σὺν καιρῷ	κρίνειν	τὰ ὅλα γενναίως καὶ τῆς
[3, 69]	Καρχηδονίων ἀπαράσκευος ὢν πρὸς τὸ	κρίνειν	τὰ ὅλα καὶ νομίζων δεῖν
[3, 9]	συγγραφέως πίστιν, οὐκ αὐτοτελῆ δὲ	κρίνειν,	τὸ δὲ πλεῖον ἐξ αὐτῶν
[3, 57]	ὑποθέσεως τοὺς φιληκοοῦντας, δεύτερον δὲ	κρίνοντες	οὐ διερριμμένην οὐδ´ ἐν παρέργῳ
[3, 107]	τοῦ προειρημένου πλήθους τῶν συμμάχων	κρίνουσι,	σπανίως δὲ πᾶσι πρὸς ἕνα
[3, 107]	περὶ τὸ Γερούνιον χάρακος Ἀννίβας.	κρίνων	δὲ συμφέρειν τὸ κατὰ πάντα
[3, 64]	ἤδη πεπεραιωμένος, τὸν δὲ Τίκινον	κρίνων	εἰς τοὔμπροσθεν διαβαίνειν, τοῖς μὲν
[3, 94]	τὴν ἐξ ἀρχῆς ὑπόθεσιν οὐδαμῶς	κρίνων	ἐκκυβεύειν οὐδὲ παραβάλλεσθαι τοῖς ὅλοις,
[3, 110]	ἐπαύριον ὁ Λεύκιος οὔτε μάχεσθαι	κρίνων	οὔτε μὴν ἀπάγειν ἀσφαλῶς τὴν
[3, 6]	αἰτίας δὲ τὰς προκαθηγουμένας τῶν	κρίσεων	καὶ διαλήψεων· λέγω δ´ ἐπινοίας
[3, 116]	συνέχον τῆς κατὰ τὸν ἀγῶνα	κρίσεως	ἐν τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις κείμενον,
[3, 90]	καὶ προσαναλαμβάνειν. εἰς ὁλοσχερῆ δὲ	κρίσιν	ἐξ ὁμολόγου συγκαταβαίνειν οὐδαμῶς οἷός
[3, 118]	τρόπον, ἀκόλουθον εἰλήφει τὰ ὅλα	κρίσιν	τοῖς ὑπ´ ἀμφοτέρων προσδοκωμένοις. Καρχηδόνιοι
[3, 36]	ὀνομάτων ἐξήγησις ταῖς ἀδιανοήτοις καὶ	κρουσματικαῖς	λέξεσι. τῆς γὰρ διανοίας ἐπ´
[3, 71]	καὶ τοὺς ἱππεῖς ἐνίοτε δύναται	κρύπτειν,	ἐὰν βραχέα τις προνοηθῇ τοῦ
[3, 32]	μέρος γραφόντων συντάξεις ἀναγινώσκειν ἢ	κτᾶσθαι;	χωρὶς γὰρ τοῦ πολλαπλασίους αὐτὰς
[3, 32]	πόσῳ γὰρ ῥᾷόν ἐστι καὶ	κτήσασθαι	καὶ (δια( να) γνῶναι βύβλους
[3, 31]	βοηθοὺς εὕροι καὶ συμμάχους, εἴτε	κτήσασθαί	τι καὶ προκατάρξασθαι σπουδάζων τοὺς
[3, 24]	Ῥωμαίους μηδ´ ἐμπορεύεσθαι μηδὲ πόλιν	κτίζειν.	ἐὰν δὲ Καρχηδόνιοι λάβωσιν ἐν
[3, 24]	Ῥωμαίους μήτε λῄζεσθαι μήτε πόλιν	κτίζειν.	εἰσὶ δὲ τοιαίδε τινές· ἐπὶ
[3, 24]	Ῥωμαίων μήτ´ ἐμπορευέσθω μήτε πόλιν	κτιζέτω,	εἰ μὴ ἕως τοῦ ἐφόδια
[3, 81]	νεὼς ἐὰν ἀφέλῃ τις τὸν	κυβερνήτην,	τὸ ὅλον αὐτανδρὶ σκάφος ὑποχείριον
[3, 96]	τὴν Ἰβηρίαν ἀπὸ τούτων (ἐπι)	κυδεστέρας	εἰλήφει τοῖς Ῥωμαίοις τὰς ἐλπίδας
[3, 16]	λέμβοις καὶ πεπορθηκέναι πολλὰς τῶν	Κυκλάδων	νήσων. εἰς ἃ βλέποντες Ῥωμαῖοι
[3, 83]	Κελτοὺς ὁμοίως τῶν εὐωνύμων βουνῶν	κύκλῳ	περιαγαγὼν παρεξέτεινε συνεχεῖς, ὥστε τοὺς
[3, 65]	τῇ μάχῃ. τῶν δὲ Νομάδων	κυκλωσάντων	καὶ κατόπιν ἐπιπεσόντων, οἱ μὲν
[3, 65]	ἑκατέρου τοῦ κέρατος ἡτοιμάκει πρὸς	κύκλωσιν.	ἀμφοτέρων δὲ καὶ τῶν ἡγεμόνων
[3, 91]	γὰρ παραλίαν αὐτῶν Σενοεσανοὶ καὶ	Κυμαῖοι	καὶ Δικαιαρχῖται νέμονται, πρὸς δὲ
[3, 13]	συναθροίσαντες τὸν δῆμον μιᾷ γνώμῃ	κυρίαν	ἐποίησαν τὴν τῶν στρατοπέδων αἵρεσιν.
[3, 29]	προσέκειτο, καθάπερ ἐπὶ τοῦ Λυτατίου,	κυρίας	εἶναι ταύτας, ἐὰν καὶ τῷ
[3, 98]	καὶ μάλιστα σπουδάζειν ἐκείνους πρᾶξαι,	κυριεύοντας	τῶν ὁμήρων· ἐκκαλέσεσθαι δὲ τὴν
[3, 13]	ἀργυρολογήσας δὲ τὰς πόλεις καὶ	κυριεύσας	πολλῶν χρημάτων ἧκε παραχειμάσων εἰς
[3, 102]	τὸν ἐπὶ τῷ Γερουνίῳ χάρακα	κύριοι	γένωνται τῆς ἀποσκευῆς καὶ τῶν
[3, 111]	ἐν αὐταῖς ἀγαθῶν. οὗ κρατήσαντες	κύριοι	μὲν ἔσεσθε παραχρῆμα πάσης Ἰταλίας,
[3, 118]	καὶ τῆς Ῥώμης αὐτῆς ἔσεσθαι	κύριοι·	Ῥωμαῖοί γε μὴν τὴν Ἰταλιωτῶν
[3, 98]	ἅμιλλαν ποιήσεσθαι τῆς εἰς τὸν	κύριον	τῶν πραγμάτων εὐεργεσίας. παραπλήσια δὲ
[3, 85]	διεσάφησεν ὅτι Μαάρβας οὐκ εἴη	κύριος	ἄνευ τῆς αὑτοῦ γνώμης διδοὺς
[3, 5]	ἀρχήν. ὁ δὲ Σελεύκου Δημήτριος	κύριος	γενόμενος ἔτη δώδεκα τῆς ἐν
[3, 17]	κατὰ κράτος εἷλε τὴν πόλιν.	κύριος	δὲ γενόμενος χρημάτων πολλῶν καὶ
[3, 96]	κατὰ δὲ τὸν ἀνάπλουν γενόμενος	κύριος	νήσου Κοσσύρου καὶ φρουρὰν εἰς
[3, 69]	ἀνδρὸς Βρεντεσίνου, κατέσχε. γενόμενος δὲ	κύριος	τῆς φρουρᾶς καὶ τῆς τοῦ
[3, 87]	ἐκλεκτοῖς ὅπλοις, ὡς ἂν γεγονὼς	κύριος	τοσούτων σκύλων. ἐξαπέστειλε δὲ κατὰ
[3, 100]	πολιορκεῖν ἐπεβάλετο. ταχὺ δὲ γενόμενος	κύριος	τοὺς μὲν οἰκήτορας κατέφθειρε, τὰς
[3, 33]	τούτοις Βαλιαρεῖς (ὀκτακόσιοι ἑβδομήκοντα) οὓς	κυρίως	μὲν καλοῦσι σφενδονήτας, ἀπὸ δὲ
[3, 32]	κατὰ μέρος διαλήψεως, τῶν δὲ	κυριωτάτων	μηδὲ ψαύειν αὐτοὺς δύνασθαι τὸ
[3, 81]	εἰπεῖν, ὡς εἴ τις οἴεται	κυριώτερόν	τι μέρος εἶναι στρατηγίας τοῦ
[3, 113]	παρίστανε ζυγοῦντα, μηνοειδὲς ποιῶν τὸ	κύρτωμα	καὶ λεπτύνων τὸ τούτων αὐτῶν
[3, 115]	κεράτων, ἅτε τοῦ μηνίσκου τὸ	κύρτωμα	πρὸς τοὺς πολεμίους ἔχοντος. πλὴν
[3, 82]	μὲν πόλιν ἔχων τὴν προσαγορευομένην	Κυρτώνιον	καὶ τὰ ταύτης ὄρη, δεξιὰν
[3, 43]	χάρακος ἐξεχέοντο καὶ σποράδην, πεπεισμένοι	κωλύειν	εὐχερῶς τὴν ἀπόβασιν τῶν Καρχηδονίων.
[3, 42]	πλῆθος ἡθροίσθη βαρβάρων χάριν τοῦ	κωλύειν	τὴν τῶν Καρχηδονίων διάβασιν. εἰς
[3, 79]	κακοπαθοῦντες τρέπωνται πάλιν εἰς τοὐπίσω,	κωλύῃ	διὰ τῶν ἱππέων καὶ προσφέρῃ
[3, 74]	μὲν τὸ πλῆθος τῶν ἱππέων,	κωλυόμενοι	δὲ διὰ τὸν ποταμὸν καὶ
[3, 42]	ἐφ´ αἷς διεκομίσθησαν ἀσφαλῶς οὐδενὸς	κωλύοντος.	καταλαβόμενοι δὲ τόπον ἐχυρὸν ἐκείνην
[3, 110]	τοῖς πολεμίοις, πολλὰ διαμαρτυρομένου καὶ	κωλύοντος	τοῦ Λευκίου. ὁ δ´ Ἀννίβας
[3, 18]	τῆς πόλεως ἐπὶ τὸν λιμένα,	κωλύσοντες	τὴν ἀπόβασιν τῶν ὑπεναντίων. ~ἅμα
[3, 98]	ὃς ἀπεστάλη μὲν ὑπ´ Ἀσδρούβου	κωλύσων	τοὺς Ῥωμαίους διαβαίνειν τὸν ποταμόν,
[3, 84]	λογχοφόρων Μαάρβα καὶ περιστρατοπεδεύσαντος τὴν	κώμην,	ποικίλης αὐτοῖς ἀπορίας περιεστώσης, ἀποθέμενοι
[3, 40]	τούτους εἰς τὴν Τάννητος καλουμένην	κώμην.	τοῖς δ´ ἐν τῇ Ῥώμῃ
[3, 84]	πολεμίους, συστραφέντες ἀπεχώρησαν εἴς τινα	κώμην	Τυρρηνίδα. μετὰ δὲ τὴν μάχην
[3, 36]	ἐπ´ οὐδὲν γνώριμον, ἀνυπότακτος καὶ	κωφὴ	γίνεθ´ ἡ διήγησις. διόπερ ὑποδεικτέος