HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 37 formes différentes pour 277 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[3, 109]   διπλασίους τῶν ὑπεναντίων ἐλαττωθῆναι. διόπερ, ὦ ἄνδρες, πάντων ὑμῖν παρεσκευασμένων πρὸς

[3, 109]   προειρημένων ὕβριν καὶ καταφθοράν; διόπερ, ὦ ἄνδρες, χωρὶς τῶν ὑπ´ ἐμοῦ

[3, 99]   καὶ καιρὸν καὶ τόπον, ἐν ᾧ δεήσει τοὺς ἐκδεξομένους αὐτὸν ὑπομένειν.

[3, 92]   εἰς τοιοῦτον ἀπερείσασθαι τόπον, ἐν ᾧ δυνήσεται ποιήσασθαι καὶ τὴν παραχειμασίαν,

[3, 11]   ὑποικουρουμένην ἀτοπίαν ἐν αὐτοῖς. ἐν ᾧ καὶ πλείους ἀπολογισμοὺς ποιησάμενος Ἀννίβας

[3, 74]   ἐφάμιλλον ποιούμενοι τὸν κίνδυνον. ~ἐν ᾧ καιρῷ διαναστάντων τῶν ἐκ τῆς

[3, 116]   ταῖς ψυχαῖς τοὺς Ῥωμαίους. ἐν ᾧ καιρῷ καὶ Λεύκιος Αἰμίλιος περιπεσὼν

[3, 84]   δεῖ πράττειν ἀπώλλυντο παραδόξως. ἐν ᾧ καιρῷ καὶ τὸν Φλαμίνιον αὐτὸν

[3, 88]   ἀδεῶς ἐλεηλάτει τὴν Δαυνίαν. ἐν ᾧ καιρῷ καὶ Φάβιος μετὰ τὴν

[3, 87]   μῖσος ἔμφυτον πρὸς Ῥωμαίους. ~ἐν ᾧ καιρῷ καταστρατοπεδεύσας παρὰ τὸν Ἀδρίαν

[3, 53]   καὶ κρημνώδη περαιουμένων αὐτῶν. ~ἐν ᾧ καιρῷ πάντας ἄρδην ἀπολέσθαι συνέβη

[3, 116]   Ῥωμαίων ἱππεῖς ἐκκλίναντες ἀπεχώρουν. ἐν ᾧ καιρῷ πραγματικὸν δοκεῖ ποιῆσαι καὶ

[3, 53]   δὲ προσδέξασθαι τοὺς ἀπολειπομένους. ἐν ᾧ καιρῷ συνέβη πολλοὺς μὲν ἵππους

[3, 43]   ἐκπληκτικὸν καὶ παραστατικὸν ἀγωνίας. ἐν ᾧ καιρῷ τῶν βαρβάρων ἀπολελοιπότων τὰς

[3, 2]   τῆς Ῥωμαίων πολιτείας συστησόμεθα λόγον, ᾧ κατὰ τὸ συνεχὲς ὑποδείξομεν ὅτι

[3, 13]   προσπεσούσης οὖν τῆς Ἀσδρούβου τελευτῆς, ᾧ μετὰ τὸν Ἀμίλκου θάνατον ἐνεχείρισαν

[3, 27]   ἐν Ἰβηρίᾳ γίνονται διομολογήσεις, ἐφ´ ᾧ μὴ διαβαίνειν Καρχηδονίους ἐπὶ πολέμῳ

[3, 10]   τάλαντα πρὸς τοῖς πρότερον ἐφ´ ᾧ μὴ τὸν πόλεμον ἐκείνοις ἀναδέξασθαι

[3, 42]   παραγενόμενοι πρός τινα τόπον, ἐν ᾧ συνέβαινε περί τι χωρίον νησίζον

[3, 19]   πρὸς τὸν βασιλέα Φίλιππον, παρ´ ᾧ τὸ λοιπὸν διέτριβε τοῦ βίου

[3, 62]   βούλονται διαγωνίσασθαι πρὸς ἀλλήλους ἐφ´ ᾧ τὸν μὲν νικήσαντα τὰ προκείμενα

[3, 108]   ὑπὲρ τῶν νεωστὶ γεγονότων συμπτωμάτων· ὧδε γὰρ καὶ τῇδέ που συνέβαινε

[3, 63]   εἰς τὴν οἰκείαν ἀφίξεται. διόπερ ᾤετο δεῖν αὐτούς, ἀποκεκομμένης καθόλου τῆς

[3, 63]   τοὺς δὲ ζῶντας ἠλέουν, οὕτως ᾤετο δεῖν καὶ περὶ τῶν καθ´

[3, 44]   καὶ προθυμίας αὐτόπται γεγόνασι. διόπερ ᾤετο δεῖν περὶ μὲν τῶν κατὰ

[3, 33]   καὶ Μαυρουσίων τῶν παρὰ τὸν Ὠκεανὸν χιλίους ὀκτακοσίους, πεζοὺς δὲ Λιβύων

[3, 7]   ἐκεῖνοι γὰρ δόξαντες ὑπὸ Ῥωμαίων ὠλιγωρῆσθαι κατὰ πολλὰ περὶ τὴν ἔκβασιν

[3, 15]   δ´ Ἀννίβας, ἅτε νέος μὲν ὤν, πλήρης δὲ πολεμικῆς ὁρμῆς, ἐπιτυχὴς

[3, 52]   τὴν στρατιάν· ἤδη δὲ τεταρταῖος ὢν αὖθις εἰς κινδύνους παρεγένετο μεγάλους.

[3, 79]   διεσώθη μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας, ὑπεραλγὴς ὢν διὰ τὴν βαρύτητα τῆς ἐπενεχθείσης

[3, 31]   κοινῶν τολμήσαι τοῦτ´ εἰπεῖν ἄνθρωπος ὢν διὰ τό, κἂν κατὰ τὸ

[3, 61]   αὐτὸν ὑπελάμβανεν. διόπερ ἐν τοιούτοις ὢν διαλογισμοῖς, ὡς ἐπυνθάνετο καὶ σεσῶσθαι

[3, 101]   Καλήνη, κατεστρατοπέδευσε περὶ ταύτην, πρόχειρος ὢν ἐκ παντὸς τρόπου συμπλέκεσθαι τοῖς

[3, 116]   τὴν μάχην· ~Λεύκιος δὲ καίπερ ὢν ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ

[3, 85]   δεῖ ποιεῖσθαι τὴν ὁρμήν, εὐθαρσὴς ὢν ἤδη περὶ τῶν ὅλων. Εἰς

[3, 69]   δὲ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ἀπαράσκευος ὢν πρὸς τὸ κρίνειν τὰ ὅλα

[3, 78]   Φλαμίνιον. ἀεὶ δέ πως οἰκεῖος (ὢν) τῇ φύσει τούτου τοῦ μέρους

[3, 40]   διεκβολαῖς τῶν Πυρηναίων ὀρῶν, κατάφοβος ὢν τοὺς Κελτοὺς διὰ τὰς ὀχυρότητας

[3, 3]   τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας. δι´ ὧν ἅμα θεωρηθήσεται πῶς ἕκαστα χειρίσαντες

[3, 1]   ἐν ἴσῳ περιέλαβε διαστήματι. περὶ ὧν ἀπὸ τῆς ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς

[3, 9]   Ἔρυκα στρατόπεδα ταῖς ὁρμαῖς ἐφ´ ὧν αὐτὸς ἦν, διὰ δὲ τὴν

[3, 29]   τοιαύτας ἔμελλον ποιήσεσθαι συνθήκας δι´ ὧν ἀφελοῦνται τὴν ἐξουσίαν σφῶν αὐτῶν

[3, 4]   αὐτόπτης, ἀλλ´ ὧν μὲν συνεργὸς ὧν δὲ καὶ χειριστὴς γεγονέναι, προήχθην

[3, 63]   δὲ τὰ μεγέθη τῶν ποταμῶν ὧν διεπέρασεν, ἐλπίσαι ποτ´ ἂν ὅτι

[3, 1]   πολέμους καὶ τὰς αἰτίας, ἐξ ὧν ἐγένοντο καὶ δι´ ἃς ἐπὶ

[3, 50]   προκατελάβοντο τοὺς εὐκαίρους τόπους, δι´ ὧν ἔδει τοὺς περὶ τὸν Ἀννίβαν

[3, 48]   συνυποδεῖξαι τὰς ὁδοὺς αὐτοῖς. ἐξ ὧν εἰκότως ἐμπίπτουσιν εἰς τὸ παραπλήσιον

[3, 37]   τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ στομάτων, δι´ ὧν εἰς τὸ Σαρδόνιον πέλαγος ἐξίησιν

[3, 40]   τὴν διαίρεσιν τῆς χώρας ἀπεσταλμένους· ὧν εἷς μὲν ἦν Γάιος Λυτάτιος

[3, 91]   πάντῃ καὶ συνεχέσι περιέχεται, δι´ ὧν εἰσβολαὶ τρεῖς ὑπάρχουσι μόνον ἐκ

[3, 32]   τὰς καταλλήλους τῶν πράξεων παραλείπειν, ὧν ἐκ παραθέσεως συνθεωρουμένων καὶ συγκρινομένων

[3, 72]   οἱ πεζοὶ βαπτιζόμενοι διέβαινον· ἐξ ὧν ἐκακοπάθει τὸ στρατόπεδον ὑπό τε

[3, 32]   παρατάξεις τις ἀναγινώσκων αὐτὰς ἐξ ὧν ἐκεῖνοι γράφουσιν ὑπολαμβάνει σαφῶς ἐπεγνωκέναι

[3, 24]   τῷ Καλῷ ἀκρωτηρίῳ Μαστία Ταρσήιον· ὧν ἐκτὸς οἴονται δεῖν Ῥωμαίους μήτε

[3, 93]   στρατοπεδείας καὶ τῶν στενῶν, δι´ ὧν ἔμελλε ποιεῖσθαι τὴν πορείαν, πρὸς

[3, 42]   τὴν κατασκευὴν τῶν μονοξύλων· ἐξ ὧν ἐν δυσὶν ἡμέραις πλῆθος ἀναρίθμητον

[3, 6]   περὶ ταῦτα συλλογισμοὺς καὶ δι´ ὧν· ἐπὶ τὸ κρῖναί τι καὶ

[3, 64]   τὴν δυσχέρειαν τῆς ὁδοῦ. δι´ ὧν ἐπιδεικνύειν ἐπειρᾶτο διότι μόνον ἐπιφανῆναι

[3, 112]   δ´ ἦν οἰκία πλήρης, ἐξ ὧν εὐχαὶ καὶ θυσίαι καὶ θεῶν

[3, 81]   ὑπεναντίοις, ᾗ μάλιστα καὶ δι´ ὧν εὐχείρωτος ἔσθ´ ὁ προεστὼς τῶν

[3, 26]   δευτέρᾳ λέγει βύβλῳ διαρρήδην. περὶ ὧν ἡμεῖς ἐν τῇ παρασκευῇ τῆς

[3, 37]   βαρβάρων ἐθνῶν καὶ πολυανθρώπων, ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς μετὰ ταῦτα τὸν κατὰ

[3, 28]   παρὰ σφίσιν ὑπάρχοντας αἰχμαλώτους. ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς τὰ κατὰ μέρος ἐν

[3, 19]   τῆς πράξεως καιρῷ διεφθάρη· περὶ ὧν ἡμεῖς τὰ κατὰ μέρος, ὅταν

[3, 47]   τὰ περὶ τὸν Πάδον, ὑπὲρ ὧν ἡμῖν εἴρηται διὰ πλειόνων, ἀπὸ

[3, 85]   εἰς χιλίους καὶ πεντακοσίους ἔπεσον, ὧν ἦσαν οἱ πλείους Κελτοί. ταῦτα

[3, 14]   πλείους ἢ δέκα μυριάδας ἀνθρώπων. ὧν ἡττηθέντων οὐδεὶς ἔτι τῶν ἐντὸς

[3, 36]   καὶ τάξις, καθ´ ἣν πάντες, ὧν καὶ μικρὸν ὄφελος, ἀνατολάς, δύσεις,

[3, 90]   καίπερ ἔνιαι πάσχουσαι κακῶς. ἐξ ὧν καὶ παρασημήναιτ´ ἄν τις τὴν

[3, 31]   οἷς δὲ τἀναντία τούτων. ἐξ ὧν καὶ τὸν ἐλεήσοντα καὶ τὸν

[3, 67]   τῆς χώρας ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξαπεσταλμένους, ὧν κατ´ ἀρχὰς ἐκυρίευσαν τοῦ πολέμου

[3, 106]   Λεύκιον Αἰμίλιον καὶ Γάιον Τερέντιον. ὧν κατασταθέντων οἱ μὲν δικτάτορες ἀπέθεντο

[3, 44]   τῶν ἀνδρῶν ἡ προθυμία, μεθ´ ὧν μέλλουσι ποιεῖσθαι τοὺς ἀγῶνας πρὸς

[3, 4]   πλείστων μὴ μόνον αὐτόπτης, ἀλλ´ ὧν μὲν συνεργὸς ὧν δὲ καὶ

[3, 53]   κατὰ τόπους παρενοχλούμενος ὑπ´ αὐτῶν· ὧν οἱ μὲν ἀπὸ τῆς οὐραγίας,

[3, 115]   τοὺς ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς· ὧν οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ

[3, 57]   τῶν κατ´ αὐτὴν Ἰβηρίαν, ὑπὲρ ὧν οἱ συγγραφεῖς ἀμφισβητοῦντες πρὸς ἀλλήλους

[3, 78]   καθηκούσας ἀεὶ ταῖς περιθεταῖς. δι´ ὧν οὐ μόνον τοῖς αἰφνιδίως ἰδοῦσι

[3, 94]   τοῦ μηδὲν αὐτοὺς παθεῖν δεινόν. ὧν οὐδὲ μικρὸν ἐν νῷ τιθέμενος

[3, 44]   καθηγήσονται διὰ τόπων τοιούτων δι´ ὧν οὐδενὸς ἐπιδεόμενοι τῶν ἀναγκαίων συντόμως

[3, 20]   οὐδενὶ προΐεσθαι τῶν ἀπορρήτων οὐδέν; ὧν οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές ἐστι

[3, 6]   εἰς Δημητριάδα τοῦ πρὸς Ῥωμαίους· ὧν οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές ἐστιν

[3, 6]   ἂν νομίσειε ταύτας αἰτίας ὑπάρχειν, ὧν πολλὰ μὲν Ἀλέξανδρος πρότερον, οὐκ

[3, 80]   τὴν ἴσην ἀρχὴν ἔχοντος. ἐξ ὧν πολλοὺς αὐτὸν ὑπελάμβανε παραδώσειν καιροὺς

[3, 50]   ἐπίνοιαν καὶ τὴν ὅλην ὑπόθεσιν. ὧν πραξάντων τὸ συνταχθέν, ἐπιγνοὺς ὁ

[3, 22]   τὴν τῶν βασιλέων κατάλυσιν, ὑφ´ ὧν συνέβη καθιερωθῆναι καὶ τὸ τοῦ

[3, 40]   ἑκατέραν τὴν πόλιν εἰς ἑξακισχιλίους· ὧν τὴν μὲν μίαν ἔκτιζον ἐπὶ

[3, 20]   τὴν Καρχηδόνα, δύο προτείνοντες αὐτοῖς, ὧν τὸ μὲν αἰσχύνην ἅμα καὶ

[3, 46]   ποταμὸν αὑτὰ διὰ τὸν φόβον· ὧν τοὺς μὲν Ἰνδοὺς ἀπολέσθαι συνέβη

[3, 109]   ἔχει τῆς σωτηρίας ἐν ὑμῖν. ὧν ὑμεῖς αὐτὴν μὴ διαψεύσητε νῦν,

[3, 6]   τὴν Ἑλλάδα ταραχὰς ἐπανελθεῖν. ἐξ ὧν Φίλιππος κατανοήσας καὶ συλλογισάμενος τὴν

[3, 10]   ταύτης βύβλοις περὶ τούτων δεδηλώκαμεν, ὧν χωρὶς οὐχ οἷόν τ´ ἦν

[3, 96]   τὸν αἰγιαλὸν οὐχ οὕτως αὐτοὺς ὤνησε, θάρσος παριστάνουσα πρὸς τὸν κίνδυνον,

[3, 92]   καλῷ τοὺς πολεμίους ἀπειληφέναι, σπεύδειν ᾤοντο δεῖν καὶ συνάπτειν εἰς τὰ

[3, 5]   τῆς ὅλης ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας, ὥρα μνημονεύοντας τῆς προθέσεως ἐπαναγαγεῖν ἐπὶ

[3, 41]   ἰδίας ἐπιβολάς, ἐξέπλεον ἐπὶ τὴν ὡραίαν ἐπὶ τὰς προκειμένας πράξεις, Πόπλιος

[3, 16]   διαλογισμοῖς Ῥωμαῖοι μὲν ὑπὸ τὴν ὡραίαν Λεύκιον τὸν Αἰμίλιον ἐξαπέστειλαν μετὰ

[3, 107]   οὖν χειμῶνα καὶ τὴν ἐαρινὴν ὥραν διέμειναν ἀντιστρατοπεδεύοντες ἀλλήλοις· ἤδη δὲ

[3, 78]   ὁρμάς. διόπερ ἅμα τῷ τὴν ὥραν μεταβάλλειν πυνθανόμενος τῶν μάλιστα τῆς

[3, 93]   δὲ τοῦτο δειπνοποιησαμένοις ἀναπαύεσθαι καθ´ ὥραν παρήγγειλε πᾶσιν. ἅμα δὲ τῷ

[3, 34]   τῆς παραχειμασίας ὑπὸ τὴν ἐαρινὴν ὥραν. προσπεπτωκότων δὲ προσφάτως αὐτῷ καὶ

[3, 100]   εἰπεῖν ἀναριθμήτων, ἔτι δὲ τῆς ὥρας ἀκμαζούσης πρὸς τὴν συγκομιδήν, ἄπλετον

[3, 77]   ἦν. ἐνισταμένης δὲ τῆς ἐαρινῆς ὥρας, Γάιος μὲν Φλαμίνιος ἀναλαβὼν τὰς

[3, 99]   καὶ τότε μέν, ἤδη τῆς ὥρας κατεπειγούσης, διέλυον εἰς παραχειμασίαν ἀμφότεροι

[3, 83]   τῇ λίμνῃ τελέως ὀψὲ τῆς ὥρας, μετὰ ταῦτα τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης

[3, 72]   ἱππεῖς εὐημερήματι. οὔσης δὲ τῆς ὥρας περὶ χειμερινὰς τροπὰς καὶ τῆς

[3, 106]   ἡτοιμάζοντο. ~Τῆς δὲ τῶν ἀρχαιρεσίων ὥρας συνεγγιζούσης, εἵλοντο στρατηγοὺς οἱ Ῥωμαῖοι

[3, 22]   Λεύκιον Ἰούνιον Βροῦτον καὶ Μάρκον Ὡράτιον, τοὺς πρώτους κατασταθέντας ὑπάτους μετὰ

[3, 1]   ἀρχὴν γνωριζομένην καὶ τὸν χρόνον ὡρισμένον καὶ τὴν συντέλειαν ὁμολογουμένην, χρήσιμον

[3, 90]   ἐποίει, βουλόμενος ἅμα μὲν ἀφ´ ὡρισμένου πλήθους ἐλαττοῦν ἀεὶ τοὺς ὑπεναντίους,

[3, 46]   ἐστρέφετο καὶ κατὰ πάντα τόπον ὥρμα· περιεχόμενα δὲ πανταχόθεν ὑπὸ τοῦ

[3, 52]   καὶ μίαν ἐπιμείνας ἡμέραν αὖθις ὥρμα. ταῖς δ´ ἑξῆς μέχρι μέν

[3, 49]   τοῦ ποταμοῦ διάβασιν καὶ καταλαβὼν ὡρμηκότας τοὺς ὑπεναντίους ἐξενίσθη μὲν ὡς

[3, 18]   Δημήτριον καὶ καταφρονοῦντες τοῦ πλήθους ὥρμησαν ἐκ τῆς πόλεως ἐπὶ τὸν

[3, 43]   τὴν στρατοπεδείαν, οἱ δὲ πλείους ὥρμησαν ἐπὶ τοὺς τὴν διάβασιν τηροῦντας.

[3, 96]   πολὺ δὲ πρὸς τὸ κλίνειν ὥρμησαν. ἡ γὰρ ἐφεδρεία τῶν πεζῶν

[3, 19]   δὲ σφᾶς αὐτοὺς καὶ παρακαλέσαντες ὥρμησαν, κρίναντες ἐκ παρατάξεως διακινδυνεύειν πρὸς

[3, 40]   δὲ λοιποὶ τὰς μὲν ἀρχὰς ὥρμησαν πρὸς φυγήν· ἐπεὶ δὲ τῶν

[3, 43]   παράδοξον τοῦ συμβαίνοντος ταχέως τραπέντες ὥρμησαν πρὸς φυγήν. ~Ὁ δὲ στρατηγὸς

[3, 51]   προκατασχόντας τὴν νύκτα τὰς ὑπερβολὰς ὥρμησε παραβοηθήσων τοῖς τῇ πορείᾳ προλαβοῦσιν.

[3, 88]   τὴν Μαρρουκίνην καὶ Φρεντανὴν χώραν ὥρμησε ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς τὴν

[3, 90]   ὅλοις οὐκ ἐκχωροῦντα τῶν ὑπαίθρων, ὥρμησε τολμηρῶς εἰς τὰ περὶ Καπύην

[3, 13]   δὲ παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν εὐθέως ὥρμησεν ὡς καταστρεψόμενος τὸ τῶν Ὀλκάδων

[3, 90]   μὲν Φάβιον κατελάλει πρὸς πάντας, ὡς ἀγεννῶς χρώμενον τοῖς πράγμασιν καὶ

[3, 7]   κατ´ Ἀντίοχον καὶ Ῥωμαίους δῆλον ὡς αἰτίαν μὲν τὴν Αἰτωλῶν ὀργὴν

[3, 76]   πολλῶν μὲν χρημάτων ἐγένετ´ ἐγκρατής, ὡς ἂν ἁπάσης τῆς ἀποσκευῆς τῶν

[3, 87]   ἧττον δὲ καὶ τῶν ἵππων. ὡς ἂν γὰρ ὑπαίθρου τῆς παραχειμασίας

[3, 87]   τὸν Ῥωμαϊκὸν τρόπον ἐκλεκτοῖς ὅπλοις, ὡς ἂν γεγονὼς κύριος τοσούτων σκύλων.

[3, 68]   μὲν πλῆθος ἀνελάμβανε τῶν ἀνδρῶν, ὡς ἂν ἐκ Λιλυβαίου τετταράκοντα συνεχῶς

[3, 79]   καὶ μάλιστα διὰ τὴν ἀγρυπνίαν, ὡς ἂν ἑξῆς ἡμέρας τέτταρας καὶ

[3, 72]   τοῦ ψύχους καὶ τῆς ἐνδείας, ὡς ἂν ἤδη καὶ τῆς ἡμέρας

[3, 73]   τοῖν κεράτοιν ἐπίεζον τοὺς ὑπεναντίους, ὡς ἂν τῷ πλήθει πολὺ διαφέροντες

[3, 94]   μὲν ἤκουε παρὰ τοῖς πολλοῖς, ὡς ἀνάνδρως ἐκ τοιούτων τόπων προέμενος

[3, 63]   παρακειμένης αὐτοῖς τῆς οἰκείας, δῆλον ὡς ἀνυπόστατος γίνοιτ´ ἂν ἡ τῶν

[3, 61]   τῶν περὶ τὸν Πάδον πεδίων ὡς ἀπὸ μεσημβρίας. πανταχόθεν δὲ τοῦ

[3, 89]   ἀρχὰς κατεφρονεῖτο καὶ παρεῖχε λόγον ὡς ἀποδεδειλιακὼς καὶ καταπεπληγμένος τὸν κίνδυνον,

[3, 103]   Φάβιον ᾐτιῶντο καὶ κατεμέμφοντο πάντες ὡς ἀτόλμως χρώμενον τοῖς καιροῖς, τὸν

[3, 61]   στρατηγῶν ἐξαπεσταλκότων εἰς τὴν Λιβύην, ὡς αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα πολιορκήσοντα, τὸν

[3, 56]   τοὺς πάντας οὐ πλείους ἑξακισχιλίων, ὡς αὐτὸς ἐν τῇ στήλῃ τῇ

[3, 44]   μὲν τῶν κατὰ μέρος ῥᾳθυμεῖν, ὡς αὐτῷ μελόντων, πειθαρχοῦντας δὲ τοῖς

[3, 82]   ἡγεμόνος οὐ διεσφάλη τῆς ἐπιβολῆς. ~Ὡς γὰρ θᾶττον ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἀπὸ

[3, 93]   λείαν αὐτῶν ἤλπισεν ἀδηρίτως περισυρεῖν, ὡς δὲ τὸ πολὺ καὶ τοῖς

[3, 52]   τοῖς λεγομένοις, συλλογιζόμενος (δ´ Ἀννίβας ὡς δεξάμενος) μὲν τὰ προτεινόμενα, τάχ´

[3, 103]   πλῆθος χωρὶς ἐστρατοπέδευσαν ἀλλήλων, ἀπέχοντες ὡς δώδεκα σταδίους. ~Ἀννίβας δὲ τὰ

[3, 79]   περὶ παντὸς τοῦ σκευοφόρου, λογιζόμενος ὡς ἐὰν ἅψηται τῆς πολεμίας, ἡττηθεὶς

[3, 107]   συνεχῶς ἐπυνθάνοντο τί δεῖ ποιεῖν, ὡς ἐὰν ἐγγίσωσι τοῖς πολεμίοις, οὐ

[3, 96]   θάρσος παριστάνουσα πρὸς τὸν κίνδυνον, ὡς ἔβλαψε τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας

[3, 81]   ~οὐ γὰρ εἰκὸς ἄλλως εἰπεῖν, ὡς εἴ τις οἴεται κυριώτερόν τι

[3, 109]   καὶ γὰρ ἄτοπον, μᾶλλον δ´ ὡς εἰπεῖν ἀδύνατον, ἐν μὲν τοῖς

[3, 72]   ἀνδρῶν καὶ τῶν ἵππων σχεδὸν ὡς εἰπεῖν ἁπάντων ἀναρίστων ἐκπεπορευμένων, τὸ

[3, 49]   δυσπρόσοδα καὶ δυσέμβολα καὶ σχεδὸν ὡς εἰπεῖν ἀπρόσιτα. πρὸς ἣν ἀφικόμενος

[3, 68]   καὶ σφόδρα συνήνεγκε τοῖς Ῥωμαίοις, ὡς εἴπερ οὗτοι κατὰ πόδας ἀκολουθήσαντες

[3, 2]   πόλεμος, ὁ προσαγορευθεὶς Ἀννιβιακός, ἐροῦμεν ὡς εἰς Ἰταλίαν ἐμβαλόντες Καρχηδόνιοι καὶ

[3, 44]   σφᾶς καὶ παρασκευάζεσθαι μετὰ σπουδῆς, ὡς εἰς τὴν αὔριον ἀναζυγῆς ἐσομένης.

[3, 47]   τὴν ἕω, ποιούμενος τὴν πορείαν ὡς εἰς τὴν μεσόγαιον τῆς Εὐρώπης.

[3, 83]   λίμνην τελείως στενὴν ἀπολείπουσαν πάροδον ὡς εἰς τὸν αὐλῶνα παρὰ τὴν

[3, 4]   τὰς κοινὰς πολιτείας. δῆλον γὰρ ὡς ἐκ τούτων φανερὸν ἔσται τοῖς

[3, 23]   τὸ μὴ βούλεσθαι γινώσκειν αὐτούς, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, μήτε τοὺς κατὰ

[3, 49]   ὡρμηκότας τοὺς ὑπεναντίους ἐξενίσθη μὲν ὡς ἐνδέχεται μάλιστα, πεπεισμένος οὐδέποτ´ ἂν

[3, 106]   τοὺς δὲ κατὰ μέρος ἀκροβολισμοὺς ὡς ἐνεργοτάτους ποιεῖσθαι καὶ συνεχεστάτους χάριν

[3, 72]   λοιπὴν δύναμιν ἐκ τοῦ χάρακος, ὡς ἐξ ἐπιφανείας κριθησομένων τῶν ὅλων,

[3, 77]   πόλεως, Γνάιος δὲ Σερουίλιος τοὔμπαλιν ὡς ἐπ´ Ἀριμίνου, ταύτῃ παρατηρήσων τὴν

[3, 61]   ἐξέπεμψε, παραγγείλας ποιεῖσθαι τὸν πλοῦν ὡς ἐπ´ οἴκου· τὰς δὲ πεζικὰς

[3, 56]   κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιρούς, ὡς ἐπάνω προεῖπα, Πόπλιος ἀπολελοιπὼς τὰς

[3, 114]   τῶν Ῥωμαίων τάξεως πρὸς μεσημβρίαν, ὡς ἐπάνω προεῖπα, τῆς δὲ τῶν

[3, 11]   τὸν Ἀννίβαν, ἐγένετό τις καιρὸς ὡς ἐπὶ λόγον ἀχθῆναι τὴν ὑποικουρουμένην

[3, 39]   πορευομένοις παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν ὡς ἐπὶ τὰς πηγὰς ἕως πρὸς

[3, 47]   παρὰ τὸν ποταμὸν ἀπὸ θαλάττης ὡς ἐπὶ τὴν ἕω, ποιούμενος τὴν

[3, 96]   δὲ ταῦτα καταπλεύσας τῆς Λιβύης ὡς ἐπὶ τὴν τῶν Κερκινητῶν νῆσον

[3, 86]   ἀδεῶς ἐπόρθει, ποιούμενος τὴν πορείαν ὡς ἐπὶ τὸν Ἀδρίαν. διανύσας τε

[3, 67]   ἑωθινὴν ἀναζεύξας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν ὡς ἐπὶ τὸν Τρεβίαν ποταμὸν καὶ

[3, 75]   Ἀρίμινον τὰς δ´ εἰς Τυρρηνίαν, ὡς ἐπὶ τούτοις ποιησόμενοι τοῖς τόποις

[3, 107]   στρατοπέδοις, τὸ δὲ τῶν ἱππέων ὡς ἐπίπαν τριπλάσιον. τούτων δὲ τοὺς

[3, 100]   καὶ πεδιάδος, τῶν δὲ συναγόντων ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀναριθμήτων, ἔτι δὲ

[3, 3]   τὸν Ῥωμαίων καὶ Φιλίππου πόλεμον, ὡς ἐπράχθη καὶ διὰ τίνων καὶ

[3, 17]   Κελτιβηρίας, ἀπέχει δὲ τῆς θαλάττης ὡς ἑπτὰ στάδια. νέμονται δὲ χώραν

[3, 8]   τοῦ πρᾶξαί τι τῶν προειρημένων ὡς ἑπτακαίδεκ´ ἔτη συνεχῶς πολεμήσαντες κατὰ

[3, 61]   διόπερ ἐν τοιούτοις ὢν διαλογισμοῖς, ὡς ἐπυνθάνετο καὶ σεσῶσθαι καὶ πολιορκεῖν

[3, 41]   Λιλυβαίῳ, πάντας καὶ πανταχόθεν ἁθροίζων, ὡς εὐθέως ἐκ κατάπλου πολιορκήσων αὐτὴν

[3, 10]   ἐπὶ τούτοις ὀργὴν τῶν πολιτῶν, ὡς θᾶττον τοὺς ἀποστάντας τῶν μισθοφόρων

[3, 99]   Ζακάνθης, νυκτὸς ποιησάμενος τὴν ἔξοδον, ὡς θέλων λαθεῖν, παραπορευθεὶς τὸν χάρακα

[3, 12]   ὁμολογούμενον θετέον εἶναι τοῦτο μαρτύριον, ὡς καὶ δι´ αὐτῶν φανερὸν ἐγένετο

[3, 2]   ἔσχον αὐτοὶ καὶ παραδόξους ἐλπίδας, ὡς καὶ τῆς Ῥώμης αὐτῆς ἐξ

[3, 2]   ἑξῆς δὲ τούτοις πειρασόμεθα διασαφεῖν ὡς κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Φίλιππος

[3, 13]   παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν εὐθέως ὥρμησεν ὡς καταστρεψόμενος τὸ τῶν Ὀλκάδων ἔθνος·

[3, 74]   μὲν τῇ μάχῃ περιχαρεῖς ἦσαν, ὡς κατωρθωκότες· συνέβαινε γὰρ ὀλίγους μὲν

[3, 15]   Ῥωμαίων ἔχθραν, πρὸς μὲν ἐκείνους, ὡς κηδόμενος Ζακανθαίων, ἐνεκάλει Ῥωμαίοις διότι

[3, 61]   τὸν ἀπὸ Μασσαλίας εἰς Τυρρηνίαν ὡς μακρὸς καὶ δυσπαρακόμιστος εἴη, πρὸς

[3, 25]   τάφων, ἐγὼ μόνος ἐκπέσοιμι οὕτως ὡς ὅδε λίθος νῦν. καὶ ταῦτ´

[3, 72]   ἐξῆγε τὴν δύναμιν. καὶ προαγαγὼν ὡς ὀκτὼ στάδια πρὸ τῆς στρατοπεδείας

[3, 21]   δι´ οὗ φανερὸν ἔσται πᾶσιν ὡς οὐ μετεσχήκασι τῆς ἀδικίας, ἀλλ´

[3, 107]   ἦσαν καὶ κατάφοβοι τὸ μέλλον ὡς οὐ μόνον τέτταρσιν, ἀλλ´ ὀκτὼ

[3, 51]   ἃ βλέπων Ἀννίβας καὶ συλλογιζόμενος ὡς οὐδὲ τοῖς διαφυγοῦσι τὸν κίνδυνον

[3, 8]   ἔχοι πρὸς αὐτά; δῆλον γὰρ ὡς οὐδέν. οἵ γε τοσοῦτον ἀπέσχον

[3, 21]   οὖν πρὸς Ἀσδρούβαν ὁμολογίας παρεσιώπων, ὡς οὔτε γεγενημένας, εἴ τε γεγόνασιν,

[3, 42]   καὶ συλλογιζόμενος ἐκ τῶν παρόντων ὡς οὔτε διαβαίνειν μετὰ βίας δυνατὸν

[3, 89]   πάντας ἠνάγκασε παρομολογῆσαι καὶ συγχωρεῖν ὡς οὔτε νουνεχέστερον οὔτε φρονιμώτερον οὐδένα

[3, 48]   τέλος; Ἀννίβας γε μὴν οὐχ ὡς οὗτοι γράφουσιν, λίαν δὲ περὶ

[3, 48]   οὔτε τὰς ὁδοὺς οὔτε τόπους, ὡς οὗτοί φασιν, οὔτε ποῦ πορεύεται

[3, 46]   ποταμοῦ, πλάτος ἐχούσας τὸ συναμφότερον ὡς πεντήκοντα πόδας. ταύταις δὲ συζευγνύντες

[3, 23]   μὲν Σαρδόνος καὶ Λιβύης ἐμφαίνουσιν ὡς περὶ ἰδίας ποιούμενοι τὸν λόγον·

[3, 93]   καὶ παντοδαπῆς ὕλης κατὰ τάχος ὡς πλείστας καὶ τῶν ἐργατῶν βοῶν

[3, 101]   λείαν καταφθεῖραι τόν τε σῖτον ὡς πλεῖστον συναγαγεῖν, ἵνα πάντων ᾖ

[3, 22]   ἐνοικοδομείτωσαν ἐν τῇ Λατίνῃ. ἐὰν ὡς πολέμιοι εἰς τὴν χώραν εἰσέλθωσιν,

[3, 61]   Ἰταλίας μέχρι πρὸς τὰς Ἄλπεις ὡς πολλὴ καὶ δυσδίοδος ὑπάρχει στρατοπέδοις.

[3, 62]   αἰχμαλώτων τὸν τεθνεῶτα τοῦ νενικηκότος, ὡς πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν ἐκείνου

[3, 82]   δὲ σπεύδων συμπεσεῖν τοῖς πολεμίοις, ὡς προδήλου τῆς νίκης αὐτοῖς ὑπαρχούσης·

[3, 61]   τὸν ἕτερον δ´ εἰς Ἰβηρίαν, ὡς πρὸς Ἀννίβαν ἐκεῖ διαπολεμήσοντα, παρῆν

[3, 37]   ὃς οὐ πολὺν ἀπέχει τόπον ὡς πρὸς δύσεις ἀπὸ Μασσαλίας καὶ

[3, 45]   τοὺς μὲν ἱππεῖς προέθετο πάντας ὡς πρὸς θάλατταν, ἐφεδρείας ἔχοντας τάξιν,

[3, 68]   τὰς δὲ παρασκευὰς ἐποιεῖτο πάσας ὡς πρὸς μάχην, αὐτὸς δ´ ἐπιμελῶς

[3, 23]   ἄρκτους· οὗ καθάπαξ ἐπέκεινα πλεῖν ὡς πρὸς μεσημβρίαν οὐκ οἴονται δεῖν

[3, 37]   ἡ δ´ Εὐρώπη ταύταις ἀμφοτέραις ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους ἀντιπαράκειται, κατὰ

[3, 23]   τὸ προκείμενον αὐτῆς τῆς Καρχηδόνος ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους· οὗ καθάπαξ

[3, 47]   τοῖς ἀποκλίνουσι μέρεσι τῶν Ἄλπεων ὡς πρὸς τὰς ἄρκτους, ῥεῖ δὲ

[3, 37]   ἡμᾶς θαλάττης ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν ὡς πρὸς τὰς δύσεις. ἡ δ´

[3, 19]   καὶ τινὲς μὲν αὐτῶν ἔφυγον ὡς πρὸς τὴν πόλιν, οἱ δὲ

[3, 82]   Ἀννίβας ἅμα μὲν εἰς τοὔμπροσθεν ὡς πρὸς τὴν Ῥώμην προῄει διὰ

[3, 7]   οὐδὲν οὕτω φυλακτέον καὶ ζητητέον ὡς τὰς αἰτίας ἑκάστου τῶν συμβαινόντων,

[3, 97]   τῶν Ζακανθαίων πόλιν, ἀποσχόντες σταδίους ὡς τετταράκοντα περὶ τὸ τῆς Ἀφροδίτης

[3, 84]   τὰ ὅπλα παρέδοσαν αὑτοὺς ὑποσπόνδους, ὡς τευξόμενοι τῆς σωτηρίας. Τὰ μὲν

[3, 109]   ἑαυτοὺς παραστήσεσθε πρὸς τὴν μάχην ὡς τῆς πατρίδος οὐ κινδυνευούσης νῦν

[3, 12]   τῶν τοιούτων οὐδενὸς μᾶλλον φροντίζειν ὡς τοῦ μὴ λανθάνειν τὰς προαιρέσεις

[3, 31]   οὔτε τοῖς ἀναγινώσκουσιν τὰς ἱστορίας, ὡς τῶν πρότερον καὶ τῶν ἅμα

[3, 12]   ἀεὶ φυλάττωνται, τοῖς δὲ πιστεύοντες ὡς ὑπηκόοις ἢ φίλοις ἀληθινοῖς πᾶν

[3, 51]   οὐχ οὕτως ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν ὡς ὑπὸ τῶν τόπων πολὺς ἐγίνετο

[3, 35]   ἔχων οὐχ οὕτως πολλὴν δύναμιν ὡς χρησίμην καὶ γεγυμνασμένην διαφερόντως ἐκ

[3, 84]   μὴ δυναμένους αὑτοῖς βοηθεῖν, ἀλλ´ ὡσανεὶ προδεδομένους ὑπὸ τῆς τοῦ προεστῶτος

[3, 15]   παραχειμάσων εἰς Καινὴν πόλιν, ἥτις ὡσανεὶ πρόσχημα καὶ βασίλειον ἦν Καρχηδονίων

[3, 86]   τοῦ πάθους κατὰ τὴν πόλιν ὡσανεὶ φλεγμαίνοντος, ἐπιγενομένης καὶ ταύτης τῆς

[3, 24]   ὅσα καὶ τῷ πολίτῃ ἔξεστιν. ὡσαύτως δὲ καὶ ὁ Καρχηδόνιος ποιείτω

[3, 24]   εἰρήνη καὶ φιλία ἐστὶ (Καρχηδονίοις. ὡσαύτως δὲ μηδ´ ὁ) Καρχηδόνιος ποιείτω.

[3, 24]   καταχθέντος ἐπιλάβηται ὁ Ῥωμαῖος, ἀφιέσθω. ὡσαύτως δὲ μηδ´ οἱ Ῥωμαῖοι ποιείτωσαν.

[3, 108]   οὐδεμία λείπεται πρόφασις, ἐὰν ἄνδρες ὦσι, τοῦ μὴ νικᾶν τοὺς ἐχθρούς.

[3, 22]   ὑπήκοοι· ἐὰν δέ τινες μὴ ὦσιν ὑπήκοοι, τῶν πόλεων ἀπεχέσθωσαν· ἂν

[3, 91]   διόπερ ἔμελλον εἰς ταῦτα καταστρατοπεδεύσαντες ὥσπερ εἰς θέατρον οἱ Καρχηδόνιοι καταπλήξεσθαι

[3, 118]   αὐτὸν τὸν Ἀννίβαν. καὶ γὰρ ὥσπερ ἐπιμετρούσης καὶ συνεπαγωνιζομένης τοῖς γεγονόσι

[3, 28]   εἰς τοὺς κατ´ Ἀννίβαν καιρούς. ~Ὥσπερ οὖν τὴν εἰς Σικελίαν διάβασιν

[3, 53]   διατροπὴν καὶ κίνδυνον ἦγον, οὕτως ὥστ´ ἀναγκασθῆναι τὸν Ἀννίβαν μετὰ τῆς

[3, 47]   περὶ τοὺς τόπους ὑπογράψαντες ἡμῖν ὥστ´, εἰ μὴ θεὸς ἤ τις

[3, 39]   τὸν Πάδον πεδία τῆς Ἰταλίας. ὥστ´ εἶναι τοὺς πάντας ἐκ Καινῆς

[3, 48]   πάντα τρόπον ἐξαποροῦντες οὐχ ὑπομένουσιν, ὥστ´ εἰς ἀπρονοήτους καθιέναι τόπους μετὰ

[3, 115]   πολεμίων οὕτως ἐπὶ πολὺ προέπεσον ὥστ´ ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους κατὰ

[3, 46]   πρὸς δὲ τὰς ἄλλας οὕτως ὥστ´ εὐδιακόπους αὐτῶν εἶναι τοὺς δεσμούς.

[3, 31]   καὶ λέγουσι καὶ πράττουσι πάντες ὥστε δυσθεώρητον εἶναι τὴν ἑκάστου προαίρεσιν

[3, 102]   τέλος εἰς τοῦτ´ ἦλθον καταφρονήσεως ὥστε καὶ διασπᾶν τὸν χάρακα καὶ

[3, 52]   ἐπίστευσαν οἱ περὶ τὸν Ἀννίβαν, ὥστε καὶ καθηγεμόσιν αὐτοῖς χρῆσθαι πρὸς

[3, 92]   παρωρείαις ἐπιφαινόμενος ἀντιπαρῆγε τοῖς πολεμίοις, ὥστε μὴ δοκεῖν τοῖς αὑτῶν συμμάχοις

[3, 12]   αὑτοῦ κατὰ φύσιν υἱὸν Ἀννίβαν ὥστε μὴ καταλιπεῖν ὑπερβολὴν δυσμενείας. Ἀσδρούβας

[3, 47]   τραχύτητας τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν τοιαύτας ὥστε μὴ οἷον ἵππους καὶ στρατόπεδα,

[3, 86]   πολλῆς μὲν λείας γεγονὼς ἐγκρατής, ὥστε μήτ´ ἄγειν μήτε φέρειν δύνασθαι

[3, 90]   τοιαύτῃ περιουσίᾳ τῶν ἐπιτηδείων ἦσαν ὥστε μήτε χρωμένους μήτε καταφθείροντας ἀνύειν

[3, 40]   χωρίων, ἐπὶ ποσὸν συνέστησαν οὕτως ὥστε μόλις εὐσχήμονα ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν.

[3, 60]   τοῖς σύνεγγυς κατοικοῦσιν τῶν βαρβάρων ὥστε πάντας ἐκ χειρὸς παραγίνεσθαι, διδόντας

[3, 82]   γὰρ προενεβεβλήκει κατελπισμὸν τοῖς ὄχλοις ὥστε πλείους εἶναι τῶν τὰ ὅπλα

[3, 43]   τοῦ μέρους τῆς πρύμνης οἰακίζοντος, ὥστε πλῆθος ἱκανὸν ἵππων συνδιακομίζεσθαι κατὰ

[3, 54]   γὰρ ὑποπεπτώκει τοῖς προειρημένοις ὄρεσιν ὥστε συνθεωρουμένων ἀμφοῖν ἀκροπόλεως φαίνεσθαι διάθεσιν

[3, 108]   πρότερον τὰ κατὰ τοὺς ὑπεναντίους ὥστε σχεδὸν μηδ´ ἑωρακότας τοὺς ἀνταγωνιστὰς

[3, 74]   ἐπιγινομένης χιόνος οὕτως διετίθεντο δεινῶς ὥστε τὰ μὲν θηρία διαφθαρῆναι πλὴν

[3, 85]   μεγάλῃ“ τηλικαύτην συνέβη γενέσθαι διατροπὴν ὥστε τοῖς παραγενομένοις ἐφ´ ἑκατέρων τῶν

[3, 103]   τοσοῦτον ηὖξον διὰ τὸ συμβεβηκὸς ὥστε τότε γενέσθαι τὸ μηδέποτε γεγονός·

[3, 65]   συνέβη γενέσθαι τὴν πρώτην σύμπτωσιν ὥστε τοὺς ἀκοντιστὰς μὴ φθάσαι τὸ

[3, 83]   βουνῶν κύκλῳ περιαγαγὼν παρεξέτεινε συνεχεῖς, ὥστε τοὺς ἐσχάτους εἶναι κατ´ αὐτὴν

[3, 22]   τῆς νῦν πρὸς τὴν ἀρχαίαν ὥστε τοὺς συνετωτάτους ἔνια μόλις ἐξ

[3, 45]   φιλοτιμίαν ἀμφότεροι κατὰ τὴν συμπλοκὴν ὥστε τῶν Ῥωμαίων καὶ Κελτῶν εἰς

[3, 63]   ὃ νῦν ἐστι περὶ Ῥωμαίους, ὥστε φεύγουσι πρόδηλον εἶναι τοῖς πλείστοις

[3, 31]   πρὸς δὲ τὸ μέλλον οὐδὲν ὠφελεῖ τὸ παράπαν. ~Ἧι καὶ τοὺς

[3, 51]   τὸ πάντας ἐκκληθῆναι πρὸς τὰς ὠφελείας ἐγκρατὴς ἐγένετο τῆς πόλεως. ἐκ

[3, 78]   τὸ δὲ πλεῖον διὰ τὰς ὠφελείας, ἔκρινε τὴν ταχίστην ἀναζευγνύειν καὶ

[3, 86]   φέρειν δύνασθαι τὸ στρατόπεδον τὰς ὠφελείας, πολὺ δὲ πλῆθος ἀνθρώπων ἀπεκταγκὼς

[3, 17]   δυνάμεσιν ἐκ τῆς ἐσομένης ἑκάστοις ὠφελείας, προκαλέσεσθαι δὲ τὴν εὔνοιαν τῶν

[3, 57]   οὔτε τῆς εἰς τὸ μέλλον ὠφελείας στοχάζονται δεόντως. ~Διότι μὲν οὖν,

[3, 80]   χώραν τὴν πρόσθεν πολλῆς γέμειν ὠφελείας, τὸν δὲ Φλαμίνιον ὀχλοκόπον μὲν

[3, 82]   φερόντων τοὺς ἐκτὸς παρεπομένους τῆς ὠφελείας χάριν, κομίζοντας ἁλύσεις καὶ πέδας

[3, 57]   βρωμάτων οὔτ´ εἰς τὸ μέλλον ὠφέλιμον ἐξ αὐτῶν τὴν ἀνάδοσιν καὶ

[3, 4]   τὴν ἀρχὴν αὐτῶν. τὸ γὰρ ὠφέλιμον τῆς ἡμετέρας ἱστορίας πρός τε

[3, 100]   δύναμιν πρὸ τῆς πόλεως παρεμβαλὼν ὠχυρώσατο τάφρῳ καὶ χάρακι τὴν στρατοπεδείαν.

Livre, Chap.
[3, 109]	διπλασίους τῶν ὑπεναντίων ἐλαττωθῆναι. διόπερ,	ὦ	ἄνδρες, πάντων ὑμῖν παρεσκευασμένων πρὸς
[3, 109]	προειρημένων ὕβριν καὶ καταφθοράν; διόπερ,	ὦ	ἄνδρες, χωρὶς τῶν ὑπ´ ἐμοῦ
[3, 99]	καὶ καιρὸν καὶ τόπον, ἐν	ᾧ	δεήσει τοὺς ἐκδεξομένους αὐτὸν ὑπομένειν.
[3, 92]	εἰς τοιοῦτον ἀπερείσασθαι τόπον, ἐν	ᾧ	δυνήσεται ποιήσασθαι καὶ τὴν παραχειμασίαν,
[3, 11]	ὑποικουρουμένην ἀτοπίαν ἐν αὐτοῖς. ἐν	ᾧ	καὶ πλείους ἀπολογισμοὺς ποιησάμενος Ἀννίβας
[3, 74]	ἐφάμιλλον ποιούμενοι τὸν κίνδυνον. ~ἐν	ᾧ	καιρῷ διαναστάντων τῶν ἐκ τῆς
[3, 116]	ταῖς ψυχαῖς τοὺς Ῥωμαίους. ἐν	ᾧ	καιρῷ καὶ Λεύκιος Αἰμίλιος περιπεσὼν
[3, 84]	δεῖ πράττειν ἀπώλλυντο παραδόξως. ἐν	ᾧ	καιρῷ καὶ τὸν Φλαμίνιον αὐτὸν
[3, 88]	ἀδεῶς ἐλεηλάτει τὴν Δαυνίαν. ἐν	ᾧ	καιρῷ καὶ Φάβιος μετὰ τὴν
[3, 87]	μῖσος ἔμφυτον πρὸς Ῥωμαίους. ~ἐν	ᾧ	καιρῷ καταστρατοπεδεύσας παρὰ τὸν Ἀδρίαν
[3, 53]	καὶ κρημνώδη περαιουμένων αὐτῶν. ~ἐν	ᾧ	καιρῷ πάντας ἄρδην ἀπολέσθαι συνέβη
[3, 116]	Ῥωμαίων ἱππεῖς ἐκκλίναντες ἀπεχώρουν. ἐν	ᾧ	καιρῷ πραγματικὸν δοκεῖ ποιῆσαι καὶ
[3, 53]	δὲ προσδέξασθαι τοὺς ἀπολειπομένους. ἐν	ᾧ	καιρῷ συνέβη πολλοὺς μὲν ἵππους
[3, 43]	ἐκπληκτικὸν καὶ παραστατικὸν ἀγωνίας. ἐν	ᾧ	καιρῷ τῶν βαρβάρων ἀπολελοιπότων τὰς
[3, 2]	τῆς Ῥωμαίων πολιτείας συστησόμεθα λόγον,	ᾧ	κατὰ τὸ συνεχὲς ὑποδείξομεν ὅτι
[3, 13]	προσπεσούσης οὖν τῆς Ἀσδρούβου τελευτῆς,	ᾧ	μετὰ τὸν Ἀμίλκου θάνατον ἐνεχείρισαν
[3, 27]	ἐν Ἰβηρίᾳ γίνονται διομολογήσεις, ἐφ´	ᾧ	μὴ διαβαίνειν Καρχηδονίους ἐπὶ πολέμῳ
[3, 10]	τάλαντα πρὸς τοῖς πρότερον ἐφ´	ᾧ	μὴ τὸν πόλεμον ἐκείνοις ἀναδέξασθαι
[3, 42]	παραγενόμενοι πρός τινα τόπον, ἐν	ᾧ	συνέβαινε περί τι χωρίον νησίζον
[3, 19]	πρὸς τὸν βασιλέα Φίλιππον, παρ´	ᾧ	τὸ λοιπὸν διέτριβε τοῦ βίου
[3, 62]	βούλονται διαγωνίσασθαι πρὸς ἀλλήλους ἐφ´	ᾧ	τὸν μὲν νικήσαντα τὰ προκείμενα
[3, 108]	ὑπὲρ τῶν νεωστὶ γεγονότων συμπτωμάτων·	ὧδε	γὰρ καὶ τῇδέ που συνέβαινε
[3, 63]	εἰς τὴν οἰκείαν ἀφίξεται. διόπερ	ᾤετο	δεῖν αὐτούς, ἀποκεκομμένης καθόλου τῆς
[3, 63]	τοὺς δὲ ζῶντας ἠλέουν, οὕτως	ᾤετο	δεῖν καὶ περὶ τῶν καθ´
[3, 44]	καὶ προθυμίας αὐτόπται γεγόνασι. διόπερ	ᾤετο	δεῖν περὶ μὲν τῶν κατὰ
[3, 33]	καὶ Μαυρουσίων τῶν παρὰ τὸν	Ὠκεανὸν	χιλίους ὀκτακοσίους, πεζοὺς δὲ Λιβύων
[3, 7]	ἐκεῖνοι γὰρ δόξαντες ὑπὸ Ῥωμαίων	ὠλιγωρῆσθαι	κατὰ πολλὰ περὶ τὴν ἔκβασιν
[3, 15]	δ´ Ἀννίβας, ἅτε νέος μὲν	ὤν,	πλήρης δὲ πολεμικῆς ὁρμῆς, ἐπιτυχὴς
[3, 52]	τὴν στρατιάν· ἤδη δὲ τεταρταῖος	ὢν	αὖθις εἰς κινδύνους παρεγένετο μεγάλους.
[3, 79]	διεσώθη μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας, ὑπεραλγὴς	ὢν	διὰ τὴν βαρύτητα τῆς ἐπενεχθείσης
[3, 31]	κοινῶν τολμήσαι τοῦτ´ εἰπεῖν ἄνθρωπος	ὢν	διὰ τό, κἂν κατὰ τὸ
[3, 61]	αὐτὸν ὑπελάμβανεν. διόπερ ἐν τοιούτοις	ὢν	διαλογισμοῖς, ὡς ἐπυνθάνετο καὶ σεσῶσθαι
[3, 101]	Καλήνη, κατεστρατοπέδευσε περὶ ταύτην, πρόχειρος	ὢν	ἐκ παντὸς τρόπου συμπλέκεσθαι τοῖς
[3, 116]	τὴν μάχην· ~Λεύκιος δὲ καίπερ	ὢν	ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ
[3, 85]	δεῖ ποιεῖσθαι τὴν ὁρμήν, εὐθαρσὴς	ὢν	ἤδη περὶ τῶν ὅλων. Εἰς
[3, 69]	δὲ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ἀπαράσκευος	ὢν	πρὸς τὸ κρίνειν τὰ ὅλα
[3, 78]	Φλαμίνιον. ἀεὶ δέ πως οἰκεῖος	(ὢν)	τῇ φύσει τούτου τοῦ μέρους
[3, 40]	διεκβολαῖς τῶν Πυρηναίων ὀρῶν, κατάφοβος	ὢν	τοὺς Κελτοὺς διὰ τὰς ὀχυρότητας
[3, 3]	τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας. δι´	ὧν	ἅμα θεωρηθήσεται πῶς ἕκαστα χειρίσαντες
[3, 1]	ἐν ἴσῳ περιέλαβε διαστήματι. περὶ	ὧν	ἀπὸ τῆς ἑκατοστῆς καὶ τετταρακοστῆς
[3, 9]	Ἔρυκα στρατόπεδα ταῖς ὁρμαῖς ἐφ´	ὧν	αὐτὸς ἦν, διὰ δὲ τὴν
[3, 29]	τοιαύτας ἔμελλον ποιήσεσθαι συνθήκας δι´	ὧν	ἀφελοῦνται τὴν ἐξουσίαν σφῶν αὐτῶν
[3, 4]	αὐτόπτης, ἀλλ´ ὧν μὲν συνεργὸς	ὧν	δὲ καὶ χειριστὴς γεγονέναι, προήχθην
[3, 63]	δὲ τὰ μεγέθη τῶν ποταμῶν	ὧν	διεπέρασεν, ἐλπίσαι ποτ´ ἂν ὅτι
[3, 1]	πολέμους καὶ τὰς αἰτίας, ἐξ	ὧν	ἐγένοντο καὶ δι´ ἃς ἐπὶ
[3, 50]	προκατελάβοντο τοὺς εὐκαίρους τόπους, δι´	ὧν	ἔδει τοὺς περὶ τὸν Ἀννίβαν
[3, 48]	συνυποδεῖξαι τὰς ὁδοὺς αὐτοῖς. ἐξ	ὧν	εἰκότως ἐμπίπτουσιν εἰς τὸ παραπλήσιον
[3, 37]	τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ στομάτων, δι´	ὧν	εἰς τὸ Σαρδόνιον πέλαγος ἐξίησιν
[3, 40]	τὴν διαίρεσιν τῆς χώρας ἀπεσταλμένους·	ὧν	εἷς μὲν ἦν Γάιος Λυτάτιος
[3, 91]	πάντῃ καὶ συνεχέσι περιέχεται, δι´	ὧν	εἰσβολαὶ τρεῖς ὑπάρχουσι μόνον ἐκ
[3, 32]	τὰς καταλλήλους τῶν πράξεων παραλείπειν,	ὧν	ἐκ παραθέσεως συνθεωρουμένων καὶ συγκρινομένων
[3, 72]	οἱ πεζοὶ βαπτιζόμενοι διέβαινον· ἐξ	ὧν	ἐκακοπάθει τὸ στρατόπεδον ὑπό τε
[3, 32]	παρατάξεις τις ἀναγινώσκων αὐτὰς ἐξ	ὧν	ἐκεῖνοι γράφουσιν ὑπολαμβάνει σαφῶς ἐπεγνωκέναι
[3, 24]	τῷ Καλῷ ἀκρωτηρίῳ Μαστία Ταρσήιον·	ὧν	ἐκτὸς οἴονται δεῖν Ῥωμαίους μήτε
[3, 93]	στρατοπεδείας καὶ τῶν στενῶν, δι´	ὧν	ἔμελλε ποιεῖσθαι τὴν πορείαν, πρὸς
[3, 42]	τὴν κατασκευὴν τῶν μονοξύλων· ἐξ	ὧν	ἐν δυσὶν ἡμέραις πλῆθος ἀναρίθμητον
[3, 6]	περὶ ταῦτα συλλογισμοὺς καὶ δι´	ὧν·	ἐπὶ τὸ κρῖναί τι καὶ
[3, 64]	τὴν δυσχέρειαν τῆς ὁδοῦ. δι´	ὧν	ἐπιδεικνύειν ἐπειρᾶτο διότι μόνον ἐπιφανῆναι
[3, 112]	δ´ ἦν οἰκία πλήρης, ἐξ	ὧν	εὐχαὶ καὶ θυσίαι καὶ θεῶν
[3, 81]	ὑπεναντίοις, ᾗ μάλιστα καὶ δι´	ὧν	εὐχείρωτος ἔσθ´ ὁ προεστὼς τῶν
[3, 26]	δευτέρᾳ λέγει βύβλῳ διαρρήδην. περὶ	ὧν	ἡμεῖς ἐν τῇ παρασκευῇ τῆς
[3, 37]	βαρβάρων ἐθνῶν καὶ πολυανθρώπων, ὑπὲρ	ὧν	ἡμεῖς μετὰ ταῦτα τὸν κατὰ
[3, 28]	παρὰ σφίσιν ὑπάρχοντας αἰχμαλώτους. ὑπὲρ	ὧν	ἡμεῖς τὰ κατὰ μέρος ἐν
[3, 19]	τῆς πράξεως καιρῷ διεφθάρη· περὶ	ὧν	ἡμεῖς τὰ κατὰ μέρος, ὅταν
[3, 47]	τὰ περὶ τὸν Πάδον, ὑπὲρ	ὧν	ἡμῖν εἴρηται διὰ πλειόνων, ἀπὸ
[3, 85]	εἰς χιλίους καὶ πεντακοσίους ἔπεσον,	ὧν	ἦσαν οἱ πλείους Κελτοί. ταῦτα
[3, 14]	πλείους ἢ δέκα μυριάδας ἀνθρώπων.	ὧν	ἡττηθέντων οὐδεὶς ἔτι τῶν ἐντὸς
[3, 36]	καὶ τάξις, καθ´ ἣν πάντες,	ὧν	καὶ μικρὸν ὄφελος, ἀνατολάς, δύσεις,
[3, 90]	καίπερ ἔνιαι πάσχουσαι κακῶς. ἐξ	ὧν	καὶ παρασημήναιτ´ ἄν τις τὴν
[3, 31]	οἷς δὲ τἀναντία τούτων. ἐξ	ὧν	καὶ τὸν ἐλεήσοντα καὶ τὸν
[3, 67]	τῆς χώρας ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξαπεσταλμένους,	ὧν	κατ´ ἀρχὰς ἐκυρίευσαν τοῦ πολέμου
[3, 106]	Λεύκιον Αἰμίλιον καὶ Γάιον Τερέντιον.	ὧν	κατασταθέντων οἱ μὲν δικτάτορες ἀπέθεντο
[3, 44]	τῶν ἀνδρῶν ἡ προθυμία, μεθ´	ὧν	μέλλουσι ποιεῖσθαι τοὺς ἀγῶνας πρὸς
[3, 4]	πλείστων μὴ μόνον αὐτόπτης, ἀλλ´	ὧν	μὲν συνεργὸς ὧν δὲ καὶ
[3, 53]	κατὰ τόπους παρενοχλούμενος ὑπ´ αὐτῶν·	ὧν	οἱ μὲν ἀπὸ τῆς οὐραγίας,
[3, 115]	τοὺς ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς·	ὧν	οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ
[3, 57]	τῶν κατ´ αὐτὴν Ἰβηρίαν, ὑπὲρ	ὧν	οἱ συγγραφεῖς ἀμφισβητοῦντες πρὸς ἀλλήλους
[3, 78]	καθηκούσας ἀεὶ ταῖς περιθεταῖς. δι´	ὧν	οὐ μόνον τοῖς αἰφνιδίως ἰδοῦσι
[3, 94]	τοῦ μηδὲν αὐτοὺς παθεῖν δεινόν.	ὧν	οὐδὲ μικρὸν ἐν νῷ τιθέμενος
[3, 44]	καθηγήσονται διὰ τόπων τοιούτων δι´	ὧν	οὐδενὸς ἐπιδεόμενοι τῶν ἀναγκαίων συντόμως
[3, 20]	οὐδενὶ προΐεσθαι τῶν ἀπορρήτων οὐδέν;	ὧν	οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές ἐστι
[3, 6]	εἰς Δημητριάδα τοῦ πρὸς Ῥωμαίους·	ὧν	οὔτ´ εἰκὸς οὔτ´ ἀληθές ἐστιν
[3, 6]	ἂν νομίσειε ταύτας αἰτίας ὑπάρχειν,	ὧν	πολλὰ μὲν Ἀλέξανδρος πρότερον, οὐκ
[3, 80]	τὴν ἴσην ἀρχὴν ἔχοντος. ἐξ	ὧν	πολλοὺς αὐτὸν ὑπελάμβανε παραδώσειν καιροὺς
[3, 50]	ἐπίνοιαν καὶ τὴν ὅλην ὑπόθεσιν.	ὧν	πραξάντων τὸ συνταχθέν, ἐπιγνοὺς ὁ
[3, 22]	τὴν τῶν βασιλέων κατάλυσιν, ὑφ´	ὧν	συνέβη καθιερωθῆναι καὶ τὸ τοῦ
[3, 40]	ἑκατέραν τὴν πόλιν εἰς ἑξακισχιλίους·	ὧν	τὴν μὲν μίαν ἔκτιζον ἐπὶ
[3, 20]	τὴν Καρχηδόνα, δύο προτείνοντες αὐτοῖς,	ὧν	τὸ μὲν αἰσχύνην ἅμα καὶ
[3, 46]	ποταμὸν αὑτὰ διὰ τὸν φόβον·	ὧν	τοὺς μὲν Ἰνδοὺς ἀπολέσθαι συνέβη
[3, 109]	ἔχει τῆς σωτηρίας ἐν ὑμῖν.	ὧν	ὑμεῖς αὐτὴν μὴ διαψεύσητε νῦν,
[3, 6]	τὴν Ἑλλάδα ταραχὰς ἐπανελθεῖν. ἐξ	ὧν	Φίλιππος κατανοήσας καὶ συλλογισάμενος τὴν
[3, 10]	ταύτης βύβλοις περὶ τούτων δεδηλώκαμεν,	ὧν	χωρὶς οὐχ οἷόν τ´ ἦν
[3, 96]	τὸν αἰγιαλὸν οὐχ οὕτως αὐτοὺς	ὤνησε,	θάρσος παριστάνουσα πρὸς τὸν κίνδυνον,
[3, 92]	καλῷ τοὺς πολεμίους ἀπειληφέναι, σπεύδειν	ᾤοντο	δεῖν καὶ συνάπτειν εἰς τὰ
[3, 5]	τῆς ὅλης ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας,	ὥρα	μνημονεύοντας τῆς προθέσεως ἐπαναγαγεῖν ἐπὶ
[3, 41]	ἰδίας ἐπιβολάς, ἐξέπλεον ἐπὶ τὴν	ὡραίαν	ἐπὶ τὰς προκειμένας πράξεις, Πόπλιος
[3, 16]	διαλογισμοῖς Ῥωμαῖοι μὲν ὑπὸ τὴν	ὡραίαν	Λεύκιον τὸν Αἰμίλιον ἐξαπέστειλαν μετὰ
[3, 107]	οὖν χειμῶνα καὶ τὴν ἐαρινὴν	ὥραν	διέμειναν ἀντιστρατοπεδεύοντες ἀλλήλοις· ἤδη δὲ
[3, 78]	ὁρμάς. διόπερ ἅμα τῷ τὴν	ὥραν	μεταβάλλειν πυνθανόμενος τῶν μάλιστα τῆς
[3, 93]	δὲ τοῦτο δειπνοποιησαμένοις ἀναπαύεσθαι καθ´	ὥραν	παρήγγειλε πᾶσιν. ἅμα δὲ τῷ
[3, 34]	τῆς παραχειμασίας ὑπὸ τὴν ἐαρινὴν	ὥραν.	προσπεπτωκότων δὲ προσφάτως αὐτῷ καὶ
[3, 100]	εἰπεῖν ἀναριθμήτων, ἔτι δὲ τῆς	ὥρας	ἀκμαζούσης πρὸς τὴν συγκομιδήν, ἄπλετον
[3, 77]	ἦν. ἐνισταμένης δὲ τῆς ἐαρινῆς	ὥρας,	Γάιος μὲν Φλαμίνιος ἀναλαβὼν τὰς
[3, 99]	καὶ τότε μέν, ἤδη τῆς	ὥρας	κατεπειγούσης, διέλυον εἰς παραχειμασίαν ἀμφότεροι
[3, 83]	τῇ λίμνῃ τελέως ὀψὲ τῆς	ὥρας,	μετὰ ταῦτα τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης
[3, 72]	ἱππεῖς εὐημερήματι. οὔσης δὲ τῆς	ὥρας	περὶ χειμερινὰς τροπὰς καὶ τῆς
[3, 106]	ἡτοιμάζοντο. ~Τῆς δὲ τῶν ἀρχαιρεσίων	ὥρας	συνεγγιζούσης, εἵλοντο στρατηγοὺς οἱ Ῥωμαῖοι
[3, 22]	Λεύκιον Ἰούνιον Βροῦτον καὶ Μάρκον	Ὡράτιον,	τοὺς πρώτους κατασταθέντας ὑπάτους μετὰ
[3, 1]	ἀρχὴν γνωριζομένην καὶ τὸν χρόνον	ὡρισμένον	καὶ τὴν συντέλειαν ὁμολογουμένην, χρήσιμον
[3, 90]	ἐποίει, βουλόμενος ἅμα μὲν ἀφ´	ὡρισμένου	πλήθους ἐλαττοῦν ἀεὶ τοὺς ὑπεναντίους,
[3, 46]	ἐστρέφετο καὶ κατὰ πάντα τόπον	ὥρμα·	περιεχόμενα δὲ πανταχόθεν ὑπὸ τοῦ
[3, 52]	καὶ μίαν ἐπιμείνας ἡμέραν αὖθις	ὥρμα.	ταῖς δ´ ἑξῆς μέχρι μέν
[3, 49]	τοῦ ποταμοῦ διάβασιν καὶ καταλαβὼν	ὡρμηκότας	τοὺς ὑπεναντίους ἐξενίσθη μὲν ὡς
[3, 18]	Δημήτριον καὶ καταφρονοῦντες τοῦ πλήθους	ὥρμησαν	ἐκ τῆς πόλεως ἐπὶ τὸν
[3, 43]	τὴν στρατοπεδείαν, οἱ δὲ πλείους	ὥρμησαν	ἐπὶ τοὺς τὴν διάβασιν τηροῦντας.
[3, 96]	πολὺ δὲ πρὸς τὸ κλίνειν	ὥρμησαν.	ἡ γὰρ ἐφεδρεία τῶν πεζῶν
[3, 19]	δὲ σφᾶς αὐτοὺς καὶ παρακαλέσαντες	ὥρμησαν,	κρίναντες ἐκ παρατάξεως διακινδυνεύειν πρὸς
[3, 40]	δὲ λοιποὶ τὰς μὲν ἀρχὰς	ὥρμησαν	πρὸς φυγήν· ἐπεὶ δὲ τῶν
[3, 43]	παράδοξον τοῦ συμβαίνοντος ταχέως τραπέντες	ὥρμησαν	πρὸς φυγήν. ~Ὁ δὲ στρατηγὸς
[3, 51]	προκατασχόντας τὴν νύκτα τὰς ὑπερβολὰς	ὥρμησε	παραβοηθήσων τοῖς τῇ πορείᾳ προλαβοῦσιν.
[3, 88]	τὴν Μαρρουκίνην καὶ Φρεντανὴν χώραν	ὥρμησε	ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς τὴν
[3, 90]	ὅλοις οὐκ ἐκχωροῦντα τῶν ὑπαίθρων,	ὥρμησε	τολμηρῶς εἰς τὰ περὶ Καπύην
[3, 13]	δὲ παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν εὐθέως	ὥρμησεν	ὡς καταστρεψόμενος τὸ τῶν Ὀλκάδων
[3, 90]	μὲν Φάβιον κατελάλει πρὸς πάντας,	ὡς	ἀγεννῶς χρώμενον τοῖς πράγμασιν καὶ
[3, 7]	κατ´ Ἀντίοχον καὶ Ῥωμαίους δῆλον	ὡς	αἰτίαν μὲν τὴν Αἰτωλῶν ὀργὴν
[3, 76]	πολλῶν μὲν χρημάτων ἐγένετ´ ἐγκρατής,	ὡς	ἂν ἁπάσης τῆς ἀποσκευῆς τῶν
[3, 87]	ἧττον δὲ καὶ τῶν ἵππων.	ὡς	ἂν γὰρ ὑπαίθρου τῆς παραχειμασίας
[3, 87]	τὸν Ῥωμαϊκὸν τρόπον ἐκλεκτοῖς ὅπλοις,	ὡς	ἂν γεγονὼς κύριος τοσούτων σκύλων.
[3, 68]	μὲν πλῆθος ἀνελάμβανε τῶν ἀνδρῶν,	ὡς	ἂν ἐκ Λιλυβαίου τετταράκοντα συνεχῶς
[3, 79]	καὶ μάλιστα διὰ τὴν ἀγρυπνίαν,	ὡς	ἂν ἑξῆς ἡμέρας τέτταρας καὶ
[3, 72]	τοῦ ψύχους καὶ τῆς ἐνδείας,	ὡς	ἂν ἤδη καὶ τῆς ἡμέρας
[3, 73]	τοῖν κεράτοιν ἐπίεζον τοὺς ὑπεναντίους,	ὡς	ἂν τῷ πλήθει πολὺ διαφέροντες
[3, 94]	μὲν ἤκουε παρὰ τοῖς πολλοῖς,	ὡς	ἀνάνδρως ἐκ τοιούτων τόπων προέμενος
[3, 63]	παρακειμένης αὐτοῖς τῆς οἰκείας, δῆλον	ὡς	ἀνυπόστατος γίνοιτ´ ἂν ἡ τῶν
[3, 61]	τῶν περὶ τὸν Πάδον πεδίων	ὡς	ἀπὸ μεσημβρίας. πανταχόθεν δὲ τοῦ
[3, 89]	ἀρχὰς κατεφρονεῖτο καὶ παρεῖχε λόγον	ὡς	ἀποδεδειλιακὼς καὶ καταπεπληγμένος τὸν κίνδυνον,
[3, 103]	Φάβιον ᾐτιῶντο καὶ κατεμέμφοντο πάντες	ὡς	ἀτόλμως χρώμενον τοῖς καιροῖς, τὸν
[3, 61]	στρατηγῶν ἐξαπεσταλκότων εἰς τὴν Λιβύην,	ὡς	αὐτὴν τὴν Καρχηδόνα πολιορκήσοντα, τὸν
[3, 56]	τοὺς πάντας οὐ πλείους ἑξακισχιλίων,	ὡς	αὐτὸς ἐν τῇ στήλῃ τῇ
[3, 44]	μὲν τῶν κατὰ μέρος ῥᾳθυμεῖν,	ὡς	αὐτῷ μελόντων, πειθαρχοῦντας δὲ τοῖς
[3, 82]	ἡγεμόνος οὐ διεσφάλη τῆς ἐπιβολῆς.	~Ὡς	γὰρ θᾶττον ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἀπὸ
[3, 93]	λείαν αὐτῶν ἤλπισεν ἀδηρίτως περισυρεῖν,	ὡς	δὲ τὸ πολὺ καὶ τοῖς
[3, 52]	τοῖς λεγομένοις, συλλογιζόμενος (δ´ Ἀννίβας	ὡς	δεξάμενος) μὲν τὰ προτεινόμενα, τάχ´
[3, 103]	πλῆθος χωρὶς ἐστρατοπέδευσαν ἀλλήλων, ἀπέχοντες	ὡς	δώδεκα σταδίους. ~Ἀννίβας δὲ τὰ
[3, 79]	περὶ παντὸς τοῦ σκευοφόρου, λογιζόμενος	ὡς	ἐὰν ἅψηται τῆς πολεμίας, ἡττηθεὶς
[3, 107]	συνεχῶς ἐπυνθάνοντο τί δεῖ ποιεῖν,	ὡς	ἐὰν ἐγγίσωσι τοῖς πολεμίοις, οὐ
[3, 96]	θάρσος παριστάνουσα πρὸς τὸν κίνδυνον,	ὡς	ἔβλαψε τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας
[3, 81]	~οὐ γὰρ εἰκὸς ἄλλως εἰπεῖν,	ὡς	εἴ τις οἴεται κυριώτερόν τι
[3, 109]	καὶ γὰρ ἄτοπον, μᾶλλον δ´	ὡς	εἰπεῖν ἀδύνατον, ἐν μὲν τοῖς
[3, 72]	ἀνδρῶν καὶ τῶν ἵππων σχεδὸν	ὡς	εἰπεῖν ἁπάντων ἀναρίστων ἐκπεπορευμένων, τὸ
[3, 49]	δυσπρόσοδα καὶ δυσέμβολα καὶ σχεδὸν	ὡς	εἰπεῖν ἀπρόσιτα. πρὸς ἣν ἀφικόμενος
[3, 68]	καὶ σφόδρα συνήνεγκε τοῖς Ῥωμαίοις,	ὡς	εἴπερ οὗτοι κατὰ πόδας ἀκολουθήσαντες
[3, 2]	πόλεμος, ὁ προσαγορευθεὶς Ἀννιβιακός, ἐροῦμεν	ὡς	εἰς Ἰταλίαν ἐμβαλόντες Καρχηδόνιοι καὶ
[3, 44]	σφᾶς καὶ παρασκευάζεσθαι μετὰ σπουδῆς,	ὡς	εἰς τὴν αὔριον ἀναζυγῆς ἐσομένης.
[3, 47]	τὴν ἕω, ποιούμενος τὴν πορείαν	ὡς	εἰς τὴν μεσόγαιον τῆς Εὐρώπης.
[3, 83]	λίμνην τελείως στενὴν ἀπολείπουσαν πάροδον	ὡς	εἰς τὸν αὐλῶνα παρὰ τὴν
[3, 4]	τὰς κοινὰς πολιτείας. δῆλον γὰρ	ὡς	ἐκ τούτων φανερὸν ἔσται τοῖς
[3, 23]	τὸ μὴ βούλεσθαι γινώσκειν αὐτούς,	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖ, μήτε τοὺς κατὰ
[3, 49]	ὡρμηκότας τοὺς ὑπεναντίους ἐξενίσθη μὲν	ὡς	ἐνδέχεται μάλιστα, πεπεισμένος οὐδέποτ´ ἂν
[3, 106]	τοὺς δὲ κατὰ μέρος ἀκροβολισμοὺς	ὡς	ἐνεργοτάτους ποιεῖσθαι καὶ συνεχεστάτους χάριν
[3, 72]	λοιπὴν δύναμιν ἐκ τοῦ χάρακος,	ὡς	ἐξ ἐπιφανείας κριθησομένων τῶν ὅλων,
[3, 77]	πόλεως, Γνάιος δὲ Σερουίλιος τοὔμπαλιν	ὡς	ἐπ´ Ἀριμίνου, ταύτῃ παρατηρήσων τὴν
[3, 61]	ἐξέπεμψε, παραγγείλας ποιεῖσθαι τὸν πλοῦν	ὡς	ἐπ´ οἴκου· τὰς δὲ πεζικὰς
[3, 56]	κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιρούς,	ὡς	ἐπάνω προεῖπα, Πόπλιος ἀπολελοιπὼς τὰς
[3, 114]	τῶν Ῥωμαίων τάξεως πρὸς μεσημβρίαν,	ὡς	ἐπάνω προεῖπα, τῆς δὲ τῶν
[3, 11]	τὸν Ἀννίβαν, ἐγένετό τις καιρὸς	ὡς	ἐπὶ λόγον ἀχθῆναι τὴν ὑποικουρουμένην
[3, 39]	πορευομένοις παρ´ αὐτὸν τὸν ποταμὸν	ὡς	ἐπὶ τὰς πηγὰς ἕως πρὸς
[3, 47]	παρὰ τὸν ποταμὸν ἀπὸ θαλάττης	ὡς	ἐπὶ τὴν ἕω, ποιούμενος τὴν
[3, 96]	δὲ ταῦτα καταπλεύσας τῆς Λιβύης	ὡς	ἐπὶ τὴν τῶν Κερκινητῶν νῆσον
[3, 86]	ἀδεῶς ἐπόρθει, ποιούμενος τὴν πορείαν	ὡς	ἐπὶ τὸν Ἀδρίαν. διανύσας τε
[3, 67]	ἑωθινὴν ἀναζεύξας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν	ὡς	ἐπὶ τὸν Τρεβίαν ποταμὸν καὶ
[3, 75]	Ἀρίμινον τὰς δ´ εἰς Τυρρηνίαν,	ὡς	ἐπὶ τούτοις ποιησόμενοι τοῖς τόποις
[3, 107]	στρατοπέδοις, τὸ δὲ τῶν ἱππέων	ὡς	ἐπίπαν τριπλάσιον. τούτων δὲ τοὺς
[3, 100]	καὶ πεδιάδος, τῶν δὲ συναγόντων	ὡς	ἔπος εἰπεῖν ἀναριθμήτων, ἔτι δὲ
[3, 3]	τὸν Ῥωμαίων καὶ Φιλίππου πόλεμον,	ὡς	ἐπράχθη καὶ διὰ τίνων καὶ
[3, 17]	Κελτιβηρίας, ἀπέχει δὲ τῆς θαλάττης	ὡς	ἑπτὰ στάδια. νέμονται δὲ χώραν
[3, 8]	τοῦ πρᾶξαί τι τῶν προειρημένων	ὡς	ἑπτακαίδεκ´ ἔτη συνεχῶς πολεμήσαντες κατὰ
[3, 61]	διόπερ ἐν τοιούτοις ὢν διαλογισμοῖς,	ὡς	ἐπυνθάνετο καὶ σεσῶσθαι καὶ πολιορκεῖν
[3, 41]	Λιλυβαίῳ, πάντας καὶ πανταχόθεν ἁθροίζων,	ὡς	εὐθέως ἐκ κατάπλου πολιορκήσων αὐτὴν
[3, 10]	ἐπὶ τούτοις ὀργὴν τῶν πολιτῶν,	ὡς	θᾶττον τοὺς ἀποστάντας τῶν μισθοφόρων
[3, 99]	Ζακάνθης, νυκτὸς ποιησάμενος τὴν ἔξοδον,	ὡς	θέλων λαθεῖν, παραπορευθεὶς τὸν χάρακα
[3, 12]	ὁμολογούμενον θετέον εἶναι τοῦτο μαρτύριον,	ὡς	καὶ δι´ αὐτῶν φανερὸν ἐγένετο
[3, 2]	ἔσχον αὐτοὶ καὶ παραδόξους ἐλπίδας,	ὡς	καὶ τῆς Ῥώμης αὐτῆς ἐξ
[3, 2]	ἑξῆς δὲ τούτοις πειρασόμεθα διασαφεῖν	ὡς	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Φίλιππος
[3, 13]	παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν εὐθέως ὥρμησεν	ὡς	καταστρεψόμενος τὸ τῶν Ὀλκάδων ἔθνος·
[3, 74]	μὲν τῇ μάχῃ περιχαρεῖς ἦσαν,	ὡς	κατωρθωκότες· συνέβαινε γὰρ ὀλίγους μὲν
[3, 15]	Ῥωμαίων ἔχθραν, πρὸς μὲν ἐκείνους,	ὡς	κηδόμενος Ζακανθαίων, ἐνεκάλει Ῥωμαίοις διότι
[3, 61]	τὸν ἀπὸ Μασσαλίας εἰς Τυρρηνίαν	ὡς	μακρὸς καὶ δυσπαρακόμιστος εἴη, πρὸς
[3, 25]	τάφων, ἐγὼ μόνος ἐκπέσοιμι οὕτως	ὡς	ὅδε λίθος νῦν. καὶ ταῦτ´
[3, 72]	ἐξῆγε τὴν δύναμιν. καὶ προαγαγὼν	ὡς	ὀκτὼ στάδια πρὸ τῆς στρατοπεδείας
[3, 21]	δι´ οὗ φανερὸν ἔσται πᾶσιν	ὡς	οὐ μετεσχήκασι τῆς ἀδικίας, ἀλλ´
[3, 107]	ἦσαν καὶ κατάφοβοι τὸ μέλλον	ὡς	οὐ μόνον τέτταρσιν, ἀλλ´ ὀκτὼ
[3, 51]	ἃ βλέπων Ἀννίβας καὶ συλλογιζόμενος	ὡς	οὐδὲ τοῖς διαφυγοῦσι τὸν κίνδυνον
[3, 8]	ἔχοι πρὸς αὐτά; δῆλον γὰρ	ὡς	οὐδέν. οἵ γε τοσοῦτον ἀπέσχον
[3, 21]	οὖν πρὸς Ἀσδρούβαν ὁμολογίας παρεσιώπων,	ὡς	οὔτε γεγενημένας, εἴ τε γεγόνασιν,
[3, 42]	καὶ συλλογιζόμενος ἐκ τῶν παρόντων	ὡς	οὔτε διαβαίνειν μετὰ βίας δυνατὸν
[3, 89]	πάντας ἠνάγκασε παρομολογῆσαι καὶ συγχωρεῖν	ὡς	οὔτε νουνεχέστερον οὔτε φρονιμώτερον οὐδένα
[3, 48]	τέλος; Ἀννίβας γε μὴν οὐχ	ὡς	οὗτοι γράφουσιν, λίαν δὲ περὶ
[3, 48]	οὔτε τὰς ὁδοὺς οὔτε τόπους,	ὡς	οὗτοί φασιν, οὔτε ποῦ πορεύεται
[3, 46]	ποταμοῦ, πλάτος ἐχούσας τὸ συναμφότερον	ὡς	πεντήκοντα πόδας. ταύταις δὲ συζευγνύντες
[3, 23]	μὲν Σαρδόνος καὶ Λιβύης ἐμφαίνουσιν	ὡς	περὶ ἰδίας ποιούμενοι τὸν λόγον·
[3, 93]	καὶ παντοδαπῆς ὕλης κατὰ τάχος	ὡς	πλείστας καὶ τῶν ἐργατῶν βοῶν
[3, 101]	λείαν καταφθεῖραι τόν τε σῖτον	ὡς	πλεῖστον συναγαγεῖν, ἵνα πάντων ᾖ
[3, 22]	ἐνοικοδομείτωσαν ἐν τῇ Λατίνῃ. ἐὰν	ὡς	πολέμιοι εἰς τὴν χώραν εἰσέλθωσιν,
[3, 61]	Ἰταλίας μέχρι πρὸς τὰς Ἄλπεις	ὡς	πολλὴ καὶ δυσδίοδος ὑπάρχει στρατοπέδοις.
[3, 62]	αἰχμαλώτων τὸν τεθνεῶτα τοῦ νενικηκότος,	ὡς	πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν ἐκείνου
[3, 82]	δὲ σπεύδων συμπεσεῖν τοῖς πολεμίοις,	ὡς	προδήλου τῆς νίκης αὐτοῖς ὑπαρχούσης·
[3, 61]	τὸν ἕτερον δ´ εἰς Ἰβηρίαν,	ὡς	πρὸς Ἀννίβαν ἐκεῖ διαπολεμήσοντα, παρῆν
[3, 37]	ὃς οὐ πολὺν ἀπέχει τόπον	ὡς	πρὸς δύσεις ἀπὸ Μασσαλίας καὶ
[3, 45]	τοὺς μὲν ἱππεῖς προέθετο πάντας	ὡς	πρὸς θάλατταν, ἐφεδρείας ἔχοντας τάξιν,
[3, 68]	τὰς δὲ παρασκευὰς ἐποιεῖτο πάσας	ὡς	πρὸς μάχην, αὐτὸς δ´ ἐπιμελῶς
[3, 23]	ἄρκτους· οὗ καθάπαξ ἐπέκεινα πλεῖν	ὡς	πρὸς μεσημβρίαν οὐκ οἴονται δεῖν
[3, 37]	ἡ δ´ Εὐρώπη ταύταις ἀμφοτέραις	ὡς	πρὸς τὰς ἄρκτους ἀντιπαράκειται, κατὰ
[3, 23]	τὸ προκείμενον αὐτῆς τῆς Καρχηδόνος	ὡς	πρὸς τὰς ἄρκτους· οὗ καθάπαξ
[3, 47]	τοῖς ἀποκλίνουσι μέρεσι τῶν Ἄλπεων	ὡς	πρὸς τὰς ἄρκτους, ῥεῖ δὲ
[3, 37]	ἡμᾶς θαλάττης ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν	ὡς	πρὸς τὰς δύσεις. ἡ δ´
[3, 19]	καὶ τινὲς μὲν αὐτῶν ἔφυγον	ὡς	πρὸς τὴν πόλιν, οἱ δὲ
[3, 82]	Ἀννίβας ἅμα μὲν εἰς τοὔμπροσθεν	ὡς	πρὸς τὴν Ῥώμην προῄει διὰ
[3, 7]	οὐδὲν οὕτω φυλακτέον καὶ ζητητέον	ὡς	τὰς αἰτίας ἑκάστου τῶν συμβαινόντων,
[3, 97]	τῶν Ζακανθαίων πόλιν, ἀποσχόντες σταδίους	ὡς	τετταράκοντα περὶ τὸ τῆς Ἀφροδίτης
[3, 84]	τὰ ὅπλα παρέδοσαν αὑτοὺς ὑποσπόνδους,	ὡς	τευξόμενοι τῆς σωτηρίας. Τὰ μὲν
[3, 109]	ἑαυτοὺς παραστήσεσθε πρὸς τὴν μάχην	ὡς	τῆς πατρίδος οὐ κινδυνευούσης νῦν
[3, 12]	τῶν τοιούτων οὐδενὸς μᾶλλον φροντίζειν	ὡς	τοῦ μὴ λανθάνειν τὰς προαιρέσεις
[3, 31]	οὔτε τοῖς ἀναγινώσκουσιν τὰς ἱστορίας,	ὡς	τῶν πρότερον καὶ τῶν ἅμα
[3, 12]	ἀεὶ φυλάττωνται, τοῖς δὲ πιστεύοντες	ὡς	ὑπηκόοις ἢ φίλοις ἀληθινοῖς πᾶν
[3, 51]	οὐχ οὕτως ὑπὸ τῶν ἀνδρῶν	ὡς	ὑπὸ τῶν τόπων πολὺς ἐγίνετο
[3, 35]	ἔχων οὐχ οὕτως πολλὴν δύναμιν	ὡς	χρησίμην καὶ γεγυμνασμένην διαφερόντως ἐκ
[3, 84]	μὴ δυναμένους αὑτοῖς βοηθεῖν, ἀλλ´	ὡσανεὶ	προδεδομένους ὑπὸ τῆς τοῦ προεστῶτος
[3, 15]	παραχειμάσων εἰς Καινὴν πόλιν, ἥτις	ὡσανεὶ	πρόσχημα καὶ βασίλειον ἦν Καρχηδονίων
[3, 86]	τοῦ πάθους κατὰ τὴν πόλιν	ὡσανεὶ	φλεγμαίνοντος, ἐπιγενομένης καὶ ταύτης τῆς
[3, 24]	ὅσα καὶ τῷ πολίτῃ ἔξεστιν.	ὡσαύτως	δὲ καὶ ὁ Καρχηδόνιος ποιείτω
[3, 24]	εἰρήνη καὶ φιλία ἐστὶ (Καρχηδονίοις.	ὡσαύτως	δὲ μηδ´ ὁ) Καρχηδόνιος ποιείτω.
[3, 24]	καταχθέντος ἐπιλάβηται ὁ Ῥωμαῖος, ἀφιέσθω.	ὡσαύτως	δὲ μηδ´ οἱ Ῥωμαῖοι ποιείτωσαν.
[3, 108]	οὐδεμία λείπεται πρόφασις, ἐὰν ἄνδρες	ὦσι,	τοῦ μὴ νικᾶν τοὺς ἐχθρούς.
[3, 22]	ὑπήκοοι· ἐὰν δέ τινες μὴ	ὦσιν	ὑπήκοοι, τῶν πόλεων ἀπεχέσθωσαν· ἂν
[3, 91]	διόπερ ἔμελλον εἰς ταῦτα καταστρατοπεδεύσαντες	ὥσπερ	εἰς θέατρον οἱ Καρχηδόνιοι καταπλήξεσθαι
[3, 118]	αὐτὸν τὸν Ἀννίβαν. καὶ γὰρ	ὥσπερ	ἐπιμετρούσης καὶ συνεπαγωνιζομένης τοῖς γεγονόσι
[3, 28]	εἰς τοὺς κατ´ Ἀννίβαν καιρούς.	~Ὥσπερ	οὖν τὴν εἰς Σικελίαν διάβασιν
[3, 53]	διατροπὴν καὶ κίνδυνον ἦγον, οὕτως	ὥστ´	ἀναγκασθῆναι τὸν Ἀννίβαν μετὰ τῆς
[3, 47]	περὶ τοὺς τόπους ὑπογράψαντες ἡμῖν	ὥστ´,	εἰ μὴ θεὸς ἤ τις
[3, 39]	τὸν Πάδον πεδία τῆς Ἰταλίας.	ὥστ´	εἶναι τοὺς πάντας ἐκ Καινῆς
[3, 48]	πάντα τρόπον ἐξαποροῦντες οὐχ ὑπομένουσιν,	ὥστ´	εἰς ἀπρονοήτους καθιέναι τόπους μετὰ
[3, 115]	πολεμίων οὕτως ἐπὶ πολὺ προέπεσον	ὥστ´	ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρους κατὰ
[3, 46]	πρὸς δὲ τὰς ἄλλας οὕτως	ὥστ´	εὐδιακόπους αὐτῶν εἶναι τοὺς δεσμούς.
[3, 31]	καὶ λέγουσι καὶ πράττουσι πάντες	ὥστε	δυσθεώρητον εἶναι τὴν ἑκάστου προαίρεσιν
[3, 102]	τέλος εἰς τοῦτ´ ἦλθον καταφρονήσεως	ὥστε	καὶ διασπᾶν τὸν χάρακα καὶ
[3, 52]	ἐπίστευσαν οἱ περὶ τὸν Ἀννίβαν,	ὥστε	καὶ καθηγεμόσιν αὐτοῖς χρῆσθαι πρὸς
[3, 92]	παρωρείαις ἐπιφαινόμενος ἀντιπαρῆγε τοῖς πολεμίοις,	ὥστε	μὴ δοκεῖν τοῖς αὑτῶν συμμάχοις
[3, 12]	αὑτοῦ κατὰ φύσιν υἱὸν Ἀννίβαν	ὥστε	μὴ καταλιπεῖν ὑπερβολὴν δυσμενείας. Ἀσδρούβας
[3, 47]	τραχύτητας τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν τοιαύτας	ὥστε	μὴ οἷον ἵππους καὶ στρατόπεδα,
[3, 86]	πολλῆς μὲν λείας γεγονὼς ἐγκρατής,	ὥστε	μήτ´ ἄγειν μήτε φέρειν δύνασθαι
[3, 90]	τοιαύτῃ περιουσίᾳ τῶν ἐπιτηδείων ἦσαν	ὥστε	μήτε χρωμένους μήτε καταφθείροντας ἀνύειν
[3, 40]	χωρίων, ἐπὶ ποσὸν συνέστησαν οὕτως	ὥστε	μόλις εὐσχήμονα ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν.
[3, 60]	τοῖς σύνεγγυς κατοικοῦσιν τῶν βαρβάρων	ὥστε	πάντας ἐκ χειρὸς παραγίνεσθαι, διδόντας
[3, 82]	γὰρ προενεβεβλήκει κατελπισμὸν τοῖς ὄχλοις	ὥστε	πλείους εἶναι τῶν τὰ ὅπλα
[3, 43]	τοῦ μέρους τῆς πρύμνης οἰακίζοντος,	ὥστε	πλῆθος ἱκανὸν ἵππων συνδιακομίζεσθαι κατὰ
[3, 54]	γὰρ ὑποπεπτώκει τοῖς προειρημένοις ὄρεσιν	ὥστε	συνθεωρουμένων ἀμφοῖν ἀκροπόλεως φαίνεσθαι διάθεσιν
[3, 108]	πρότερον τὰ κατὰ τοὺς ὑπεναντίους	ὥστε	σχεδὸν μηδ´ ἑωρακότας τοὺς ἀνταγωνιστὰς
[3, 74]	ἐπιγινομένης χιόνος οὕτως διετίθεντο δεινῶς	ὥστε	τὰ μὲν θηρία διαφθαρῆναι πλὴν
[3, 85]	μεγάλῃ“ τηλικαύτην συνέβη γενέσθαι διατροπὴν	ὥστε	τοῖς παραγενομένοις ἐφ´ ἑκατέρων τῶν
[3, 103]	τοσοῦτον ηὖξον διὰ τὸ συμβεβηκὸς	ὥστε	τότε γενέσθαι τὸ μηδέποτε γεγονός·
[3, 65]	συνέβη γενέσθαι τὴν πρώτην σύμπτωσιν	ὥστε	τοὺς ἀκοντιστὰς μὴ φθάσαι τὸ
[3, 83]	βουνῶν κύκλῳ περιαγαγὼν παρεξέτεινε συνεχεῖς,	ὥστε	τοὺς ἐσχάτους εἶναι κατ´ αὐτὴν
[3, 22]	τῆς νῦν πρὸς τὴν ἀρχαίαν	ὥστε	τοὺς συνετωτάτους ἔνια μόλις ἐξ
[3, 45]	φιλοτιμίαν ἀμφότεροι κατὰ τὴν συμπλοκὴν	ὥστε	τῶν Ῥωμαίων καὶ Κελτῶν εἰς
[3, 63]	ὃ νῦν ἐστι περὶ Ῥωμαίους,	ὥστε	φεύγουσι πρόδηλον εἶναι τοῖς πλείστοις
[3, 31]	πρὸς δὲ τὸ μέλλον οὐδὲν	ὠφελεῖ	τὸ παράπαν. ~Ἧι καὶ τοὺς
[3, 51]	τὸ πάντας ἐκκληθῆναι πρὸς τὰς	ὠφελείας	ἐγκρατὴς ἐγένετο τῆς πόλεως. ἐκ
[3, 78]	τὸ δὲ πλεῖον διὰ τὰς	ὠφελείας,	ἔκρινε τὴν ταχίστην ἀναζευγνύειν καὶ
[3, 86]	φέρειν δύνασθαι τὸ στρατόπεδον τὰς	ὠφελείας,	πολὺ δὲ πλῆθος ἀνθρώπων ἀπεκταγκὼς
[3, 17]	δυνάμεσιν ἐκ τῆς ἐσομένης ἑκάστοις	ὠφελείας,	προκαλέσεσθαι δὲ τὴν εὔνοιαν τῶν
[3, 57]	οὔτε τῆς εἰς τὸ μέλλον	ὠφελείας	στοχάζονται δεόντως. ~Διότι μὲν οὖν,
[3, 80]	χώραν τὴν πρόσθεν πολλῆς γέμειν	ὠφελείας,	τὸν δὲ Φλαμίνιον ὀχλοκόπον μὲν
[3, 82]	φερόντων τοὺς ἐκτὸς παρεπομένους τῆς	ὠφελείας	χάριν, κομίζοντας ἁλύσεις καὶ πέδας
[3, 57]	βρωμάτων οὔτ´ εἰς τὸ μέλλον	ὠφέλιμον	ἐξ αὐτῶν τὴν ἀνάδοσιν καὶ
[3, 4]	τὴν ἀρχὴν αὐτῶν. τὸ γὰρ	ὠφέλιμον	τῆς ἡμετέρας ἱστορίας πρός τε
[3, 100]	δύναμιν πρὸ τῆς πόλεως παρεμβαλὼν	ὠχυρώσατο	τάφρῳ καὶ χάρακι τὴν στρατοπεδείαν.

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 30/03/2006