Livre, Chap.
[3, 20]	τῆς τῶν Ζακανθαίων ἁλώσεως, οὐ	μὰ	Δία περὶ τοῦ πολέμου τότε
[3, 84]	μετὰ τῶν Ἰβήρων καὶ λογχοφόρων	Μαάρβα	καὶ περιστρατοπεδεύσαντος τὴν κώμην, ποικίλης
[3, 86]	τῆς τῶν ὑπεναντίων βοηθείας, ἐξαποστέλλει	Μαάρβαν	ἔχοντα τοὺς λογχοφόρους καί τι
[3, 85]	πεντακισχιλίων, πρῶτον μὲν διεσάφησεν ὅτι	Μαάρβας	οὐκ εἴη κύριος ἄνευ τῆς
[3, 44]	εἰσήγαγε τοὺς βασιλίσκους τοὺς περὶ	Μάγιλον—	οὗτοι γὰρ ἧκον πρὸς αὐτὸν
[3, 114]	ἦν Ἀννίβας, ἔχων μεθ´ ἑαυτοῦ	Μάγωνα	τὸν ἀδελφόν. βλεπούσης δὲ τῆς
[3, 71]	τῷ δειπνοποιήσασθαι τὸ στρατόπεδον ἀνακαλεσάμενος	Μάγωνα	τὸν ἀδελφόν, ὄντα νέον μὲν
[3, 79]	τῆς οὐραγίας τὸν ἀδελφὸν ἀπέλιπε	Μάγωνα	τῶν τε λοιπῶν χάριν καὶ
[3, 71]	γε τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸς κοινολογηθεὶς	Μάγωνι	τἀδελφῷ καὶ τοῖς συνέδροις περὶ
[3, 32]	γραφόντων καθόλου δυνατὸν ἐπιγνῶναι καὶ	μαθεῖν,	διὰ δὲ τῶν τοὺς πολέμους
[3, 58]	διὰ λόγου τι γνῶναι καὶ	μαθεῖν	διὰ τὸ τῆς φωνῆς ἐξηλλαγμένον.
[3, 32]	οὐδέν, ἀλλ´ ὅσῳ διαφέρει τὸ	μαθεῖν	τοῦ μόνον ἀκοῦσαι, τοσούτῳ καὶ
[3, 31]	τὸ καταλειπόμενον αὐτῆς ἀγώνισμα μὲν	μάθημα	δ´ οὐ γίνεται, καὶ παραυτίκα
[3, 91]	κεῖσθαι συμβαίνει τὴν πασῶν ποτε	μακαριωτάτην	γεγονυῖαν πόλιν Καπύην. ἐπιεικέστατος δὲ
[3, 63]	ἀλλὰ τὸ πάντων ἀνθρώπων γενέσθαι	μακαριωτάτους,	κρατήσαντας τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἐκ
[3, 3]	καὶ τὴν κατάλυσιν τῆς ἐν	Μακεδονίᾳ	βασιλείας. δι´ ὧν ἅμα θεωρηθήσεται
[3, 1]	συντέλειαν τὴν κατάλυσιν τῆς ἐν	Μακεδονίᾳ	βασιλείας, χρόνον δὲ τὸν μεταξὺ
[3, 6]	ῥᾳθυμίαν καὶ τὴν αὑτοῦ καὶ	Μακεδόνων	εὐεξίαν ἐν τοῖς πολεμικοῖς, ἔτι
[3, 5]	ἑξῆς ῥηθησομένας αἰτίας. οἷς κατάλληλα	Μακεδόνων	μὲν ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων φιλίας,
[3, 16]	ἔχοντα τὰς ἐλπίδας ἐν τῇ	Μακεδόνων	οἰκίᾳ διὰ τὸ συμπεπολεμηκέναι καὶ
[3, 16]	Ῥωμαῖοι καὶ θεωροῦντες ἀνθοῦσαν τὴν	Μακεδόνων	οἰκίαν ἔσπευδον ἀσφαλίσασθαι τὰ πρὸς
[3, 2]	αὐτοὺς καιροὺς Φίλιππος μὲν ὁ	Μακεδὼν	διαπολεμήσας Αἰτωλοῖς καὶ μετὰ ταῦτα
[3, 33]	δὲ Μασυλίων καὶ Μασαισυλίων καὶ	Μακκοίων	καὶ Μαυρουσίων τῶν παρὰ τὸν
[3, 23]	δεῖν οἱ Καρχηδόνιοι τοὺς Ῥωμαίους	μακραῖς	ναυσὶ διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι
[3, 41]	Ἀννίβαν ὄρη, πεπεισμένος δ´ ἔτι	μακρὰν	ἀπέχειν αὐτὸν διά τε τὰς
[3, 45]	προτροπάδην πεφευγότες. συμπεσόντες γὰρ οὐ	μακρὰν	ἀπὸ τῆς ἰδίας στρατοπεδείας τοῖς
[3, 16]	μέγας ἔσται καὶ πολυχρόνιος καὶ	μακρὰν	ἀπὸ τῆς οἰκείας ὁ πόλεμος.
[3, 86]	πρὸς τὴν ἄλλην Ἰταλίαν, οὐ	μακρὰν	τῆς εἰς θάλατταν ἐκβολῆς τῶν
[3, 50]	καὶ συνεγγίσας ταῖς δυσχωρίαις οὐ	μακρὰν	τῶν πολεμίων κατεστρατοπέδευσε. τῆς δὲ
[3, 78]	ἐμβολὰς τὰς εἰς τὴν πολεμίαν	μακρὰς	εὕρισκε καὶ προδήλους τοῖς ὑπεναντίοις,
[3, 61]	ἀπὸ Μασσαλίας εἰς Τυρρηνίαν ὡς	μακρὸς	καὶ δυσπαρακόμιστος εἴη, πρὸς δὲ
[3, 51]	τοὺς ἱππεῖς δυσχερῶς ἐκμηρυομένους καὶ	μακρῶς	τὰς δυσχωρίας, ἐξεκλήθησαν ὑπὸ τοῦ
[3, 79]	καὶ μάλιστα τῆς τῶν Κελτῶν	μαλακίας	καὶ φυγοπονίας, ἵν´ ἐὰν κακοπαθοῦντες
[3, 40]	τοὺς αὑτῶν ὁμήρους. Λεύκιος δὲ	Μάλιος	ἑξαπέλεκυς ὑπάρχων καὶ προκαθήμενος ἐπὶ
[3, 1]	τέλους, κεφαλαιωδῶς ἐπιμνησθῆναι καὶ προεκθέσθαι.	μάλιστα	γὰρ οὕτως ὑπολαμβάνομεν τοῖς φιλομαθοῦσι
[3, 35]	τῶν δὲ Βαργουσίων καὶ δεσπότην·	μάλιστα	γὰρ τούτοις ἠπίστει διὰ τὴν
[3, 42]	τὰς μεθ´ ἑαυτοῦ καταλειφθείσας δυνάμεις.	μάλιστα	δ´ αὐτῷ παρεῖχε δυσχρηστίαν ἡ
[3, 58]	διορθώσεως ἀληθινωτέρας, προφανὲς ἐκ πολλῶν	μάλιστα	δ´ ἐκ τούτων. σχεδὸν γὰρ
[3, 64]	μόνον ἐπιφανῆναι δεῖ τοῖς πολεμίοις.	μάλιστα	δ´ ἠξίου θαρρεῖν αὐτοὺς βλέποντας
[3, 82]	προσέχειν τὸ πλῆθος τῶν ἱππέων,	μάλιστα	δὲ καὶ τὸν ἕτερον ὕπατον
[3, 95]	πολλάκις μὲν καὶ μετὰ ταῦτα,	μάλιστα	δὲ κατὰ τὸν Ἀννιβιακὸν πόλεμον.
[3, 79]	πάντες μὲν οὖν ἐκακοπάθουν καὶ	μάλιστα	διὰ τὴν ἀγρυπνίαν, ὡς ἂν
[3, 26]	καὶ Καρχηδονίων οἱ πρεσβύτατοι καὶ	μάλιστα	δοκοῦντες περὶ τὰ κοινὰ σπουδάζειν
[3, 81]	που προσιέναι τοῖς ὑπεναντίοις, ᾗ	μάλιστα	καὶ δι´ ὧν εὐχείρωτος ἔσθ´
[3, 109]	τίς γὰρ οὐκ ἂν βούλοιτο	μάλιστα	μὲν νικᾶν ἀγωνιζόμενος, εἰ δὲ
[3, 63]	πάντας ἰέναι πρὸς τοὺς ἀγῶνας,	μάλιστα	μὲν νικήσοντας, ἂν δὲ μὴ
[3, 14]	ἁθροισθέντων ἅμα τούτοις, οὓς ἠρέθισαν	μάλιστα	μὲν οἱ τῶν Ὀλκάδων φυγάδες,
[3, 49]	ὑπεναντίους ἐξενίσθη μὲν ὡς ἐνδέχεται	μάλιστα,	πεπεισμένος οὐδέποτ´ ἂν αὐτοὺς τολμῆσαι
[3, 91]	ἐπιφανῶν πεδίων· θεούς γε μὴν	μάλιστα	περὶ τούτων εἰκὸς ἠρικέναι διὰ
[3, 98]	φιλοτιμίαν· τοῦτο γὰρ αὐτὸ καὶ	μάλιστα	σπουδάζειν ἐκείνους πρᾶξαι, κυριεύοντας τῶν
[3, 32]	ἔργοις καὶ τὰ παρεπόμενα καὶ	μάλιστα	(τὰ) περὶ τὰς αἰτίας. θεωροῦμεν
[3, 51]	φορτίοις πολλὰ τῶν ὑποζυγίων. καὶ	μάλιστα	τὴν τοιαύτην ταραχὴν ἐποίουν οἱ
[3, 89]	διακινδυνεύειν, στοχάζεσθαι δὲ πρῶτον καὶ	μάλιστα	τῆς ἀσφαλείας τῶν ὑποταττομένων, ἔμενε
[3, 79]	τῶν τε λοιπῶν χάριν καὶ	μάλιστα	τῆς τῶν Κελτῶν μαλακίας καὶ
[3, 78]	τὴν ὥραν μεταβάλλειν πυνθανόμενος τῶν	μάλιστα	τῆς χώρας δοκούντων ἐμπειρεῖν τὰς
[3, 86]	κατὰ τὴν μάχην προσαγγελίας, καὶ	μάλιστα	τότε τοῦ πάθους κατὰ τὴν
[3, 51]	ἐγίνετο φθόρος τῶν Καρχηδονίων, καὶ	μάλιστα	τῶν ἵππων καὶ τῶν ὑποζυγίων.
[3, 15]	οὐ μόνον ἀλόγως, ἔτι δὲ	μᾶλλον	ἀδίκως κατάρχειν ἐδόκει τοῦ πολέμου.
[3, 31]	οὐ μόνον καλήν, ἔτι δὲ	μᾶλλον	ἀναγκαίαν εἶναί φημι διὰ ταῦτα
[3, 19]	οὐ μόνον ἐπιδεξίως, ἔτι δὲ	μᾶλλον	ἀνδρωδῶς κεχρῆσθαι τοῖς πράγμασιν. ~Οἱ
[3, 97]	ναυμαχίαν καὶ νομίσαντες χρήσιμον εἶναι,	μᾶλλον	δ´ ἀναγκαῖον τὸ μὴ προΐεσθαι
[3, 109]	νῦν ἀγῶνος. καὶ γὰρ ἄτοπον,	μᾶλλον	δ´ ὡς εἰπεῖν ἀδύνατον, ἐν
[3, 110]	πολεμίων, ἀλλ´ ἐπισπᾶσθαι καὶ προάγειν	μᾶλλον	εἰς τόπους τοιούτους ἐν οἷς
[3, 55]	πρὸς τὴν ἐξανάστασιν, τότε καὶ	μᾶλλον	ἐπέπλεον ἅμα πᾶσι τοῖς ἐρείσμασιν,
[3, 112]	ὑδρείαν, ὅ τε Γάιος ἔτι	μᾶλλον	ἐπὶ τούτοις παρωξύνετο, τά τε
[3, 92]	τόλμαν τῶν ὑπεναντίων, τοσούτῳ δὲ	μᾶλλον	ἐπὶ τῶν κεκριμένων ἔμενεν. ὁ
[3, 54]	μὲν οὔσης, τότε δὲ καὶ	μᾶλλον	ἔτι προσφάτως ἀπερρωγυίας, ἐνταῦθα πάλιν
[3, 117]	πεζούς, ἱπποκρατεῖν δὲ τοῖς ὅλοις,	μᾶλλον	ἢ πάντα πάρισα τοῖς πολεμίοις
[3, 58]	ἐπιτιμῶντας οὐδ´ ἐπιπλήττοντας, ἐπαινοῦντας δὲ	μᾶλλον	καὶ διορθουμένους τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν,
[3, 11]	βασιλέως ὑπόπτως ἔχοντος ἀεὶ καὶ	μᾶλλον	πρὸς τὸν Ἀννίβαν, ἐγένετό τις
[3, 84]	στενοῖς συγκλεισθέντες αἰσχρῶς, ἔτι δὲ	μᾶλλον	ταλαιπώρως διεφθείροντο. συνωθούμενοι {μὲν} γὰρ
[3, 14]	ἀπώλοντο διὰ τὸ κρατεῖν μὲν	μᾶλλον	τοῦ ῥεύματος τοὺς ἵππους, ἐξ
[3, 12]	ταττομένους χρὴ τῶν τοιούτων οὐδενὸς	μᾶλλον	φροντίζειν ὡς τοῦ μὴ λανθάνειν
[3, 26]	εἰς Σικελίαν διαβάσεως, ὅτι καθόλου	Μαμερτίνους	προσέλαβον εἰς τὴν φιλίαν καὶ
[3, 87]	ἡμᾶς οἱ ταύτης τῆς οἰκίας	Μάξιμοι,	τοῦτο δ´ ἔστι μέγιστοι, διὰ
[3, 103]	ἀρχῆς διαλήψεως. θεωρῶν δὲ τὸν	Μάρκον	ἐκπεφυσημένον καὶ πρὸς πάντ´ ἀντιφιλονικοῦντα
[3, 103]	χρώμενον τοῖς καιροῖς, τὸν δὲ	Μάρκον	ἐπὶ τοσοῦτον ηὖξον διὰ τὸ
[3, 87]	δὲ τῷ δικτάτορι κατέστησαν ἱππάρχην	Μάρκον	Μινύκιον. οὗτος δὲ τέτακται μὲν
[3, 104]	τοὺς ἐναντίους, ἐγίνετο περὶ τὸν	Μάρκον,	σπουδάζων τὴν τόλμαν ἀφελέσθαι καὶ
[3, 22]	κατὰ Λεύκιον Ἰούνιον Βροῦτον καὶ	Μάρκον	Ὡράτιον, τοὺς πρώτους κατασταθέντας ὑπάτους
[3, 101]	ἁθροίζεσθαι τοῦ σίτου τὸ πλῆθος.	~Μάρκος	δὲ παρειληφὼς τὰς δυνάμεις παρὰ
[3, 102]	μόλις ἀπεστρέψατο τὸν ἐνεστῶτα κίνδυνον.	Μάρκος	δὲ πολλοὺς μὲν ἐν τῇ
[3, 101]	οὓς ἐπιγενομένης τῆς ἡμέρας συνιδὼν	Μάρκος	ἐξῆγε τοὺς εὐζώνους καὶ προσέβαλε
[3, 94]	οὐδὲ μικρὸν ἐν νῷ τιθέμενος	Μάρκος	ἔτι λέγοντος αὐτοῦ ταῦτα πρὸς
[3, 104]	εὐζώνοις τὸν λόφον. ὁ δὲ	Μάρκος	θεωρῶν τὸ γινόμενον καὶ νομίσας
[3, 116]	αὐτοῦ πάντες, ἐν οἷς καὶ	Μάρκος	καὶ Γνάιος, ἔπεσον, οἱ τὸ
[3, 114]	εὐώνυμον Γάιος, τὰ δὲ μέσα	Μάρκος	καὶ Γνάιος οἱ τῷ πρότερον
[3, 92]	ἔμενεν. ὁ δὲ συνάρχων αὐτοῦ	Μάρκος	καὶ πάντες οἱ κατὰ τὸ
[3, 106]	προϋπάρχοντες ὕπατοι, Γνάιος Σερουίλιος καὶ	Μάρκος	Ῥήγουλος ὁ μετὰ τὴν Φλαμινίου
[3, 102]	τάγματι. ~Καθ´ ὃν δὴ καιρὸν	Μάρκος	συνθεωρήσας τὸ πολὺ μέρος τῶν
[3, 104]	ὁρμὴν καὶ τὴν φιλοδοξίαν τοῦ	Μάρκου.	διόπερ οὐ καθ´ αὑτοῦ, πρὸς
[3, 104]	τῆς αὐτοῦ καὶ τῆς τοῦ	Μάρκου	στρατοπεδείας δυναμένης ἑκατέρους βλάπτειν, ἐπεβάλετο
[3, 105]	ἐναργὲς ὅτι διὰ μὲν τὴν	Μάρκου	τόλμαν ἀπόλωλε τὰ ὅλα, διὰ
[3, 90]	οἷός τ´ ἦν. οὐ μὴν	Μάρκῳ	γε τῷ συνάρχοντι τούτων οὐδὲν
[3, 103]	συνεβεβήκει παρὰ Ῥωμαίοις. τῷ δὲ	Μάρκῳ	διασαφηθείσης τῆς τε τοῦ πλήθους
[3, 88]	τὴν Ἀδριανὴν ἔτι δὲ τὴν	Μαρρουκίνην	καὶ Φρεντανὴν χώραν ὥρμησε ποιούμενος
[3, 12]	προθέσεως ὁμολογούμενον θετέον εἶναι τοῦτο	μαρτύριον,	ὡς καὶ δι´ αὐτῶν φανερὸν
[3, 33]	τριακοσίους, Νομάδων δὲ Μασυλίων καὶ	Μασαισυλίων	καὶ Μακκοίων καὶ Μαυρουσίων τῶν
[3, 5]	πόλεμον, Καρχηδόνιοι δὲ τὸν πρὸς	Μασαννάσαν	βασιλέα τῶν Λιβύων· περὶ δὲ
[3, 72]	τόποις ὄμβρον, μόλις ἕως τῶν	μασθῶν	οἱ πεζοὶ βαπτιζόμενοι διέβαινον· ἐξ
[3, 41]	ἀπὸ Πισῶν εἰς τοὺς κατὰ	Μασσαλίαν	τόπους, καὶ καθορμισθεὶς πρὸς τὸ
[3, 61]	τόν τε πλοῦν τὸν ἀπὸ	Μασσαλίας	εἰς Τυρρηνίαν ὡς μακρὸς καὶ
[3, 47]	ἀκρώρειαι, λαμβάνουσαι τὴν ἀρχὴν ἀπὸ	Μασσαλίας	ἕως ἐπὶ τὸν τοῦ παντὸς
[3, 37]	τόπον ὡς πρὸς δύσεις ἀπὸ	Μασσαλίας	καὶ τῶν τοῦ Ῥοδανοῦ στομάτων,
[3, 95]	προαπέστειλε κατασκεψομένας δύο ναῦς ταχυπλοούσας	Μασσαλιητικάς·	καὶ γὰρ προκαθηγοῦντο καὶ προεκινδύνευον
[3, 95]	ἕτεροι, κεκοινωνήκασι Ῥωμαίοις πραγμάτων καὶ	Μασσαλιῶται,	πολλάκις μὲν καὶ μετὰ ταῦτα,
[3, 41]	συναγωνιστὰς Κελτούς, οἳ παρὰ τοῖς	Μασσαλιώταις	ἐτύγχανον μισθοφοροῦντες. ~Ἀννίβας δὲ προσμίξας
[3, 41]	πρῶτον στόμα τοῦ Ῥοδανοῦ, τὸ	Μασσαλιωτικὸν	προσαγορευόμενον, ἀπεβίβαζε τὰς δυνάμεις, ἀκούων
[3, 24]	δὲ καὶ τῷ Καλῷ ἀκρωτηρίῳ	Μαστία	Ταρσήιον· ὧν ἐκτὸς οἴονται δεῖν
[3, 33]	διαβάντες εἰς τὴν Λιβύην Θερσῖται,	Μαστιανοί,	πρὸς δὲ τούτοις Ὀρῆτες Ἴβηρες,
[3, 24]	τούτων συμμάχοις. τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου,	Μαστίας	Ταρσηίου, μὴ λῄζεσθαι ἐπέκεινα Ῥωμαίους
[3, 33]	Λεργητῶν δὲ τριακοσίους, Νομάδων δὲ	Μασυλίων	καὶ Μασαισυλίων καὶ Μακκοίων καὶ
[3, 33]	καὶ Μασαισυλίων καὶ Μακκοίων καὶ	Μαυρουσίων	τῶν παρὰ τὸν Ὠκεανὸν χιλίους
[3, 114]	τὸ βλάπτειν, ἡ δὲ Γαλατικὴ	μάχαιρα	μίαν εἶχε χρείαν τὴν ἐκ
[3, 109]	μέρος ἐναντίως ἐχόντων ταῖς προγεγενημέναις	μάχαις,	εἰκὸς καὶ τὸ τέλος ἐναντίον
[3, 108]	τῶν μὲν ἐν ταῖς προγεγενημέναις	μάχαις	ἐλαττωμάτων οὐχ ἓν οὐδὲ δεύτερον,
[3, 90]	ἀπόστασιν. ἕως γὰρ τότε δυσὶ	μάχαις	ἤδη λελειμμένων αὐτῶν οὐδεμία πόλις
[3, 111]	δὲ κατὰ τὸ συνεχὲς τρισὶ	μάχαις	τηλικαύταις ἐξ ὁμολογουμένου νενικήκατε Ῥωμαίους,
[3, 89]	δὲ πολλὰς μὲν ἐν Ἰβηρίᾳ	μάχας,	δὶς δὲ Ῥωμαίους ἑξῆς καὶ
[3, 111]	θεωρῶν ὅτι καλεῖ τὰ πράγματα	μάχεσθαι	καὶ συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις, εὐλαβούμενος
[3, 107]	ταῖς διανοίαις, (οἱ δ´) ἐβουλεύσαντο	μάχεσθαι	καὶ συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις. τοῖς
[3, 110]	τὴν ἐπαύριον ὁ Λεύκιος οὔτε	μάχεσθαι	κρίνων οὔτε μὴν ἀπάγειν ἀσφαλῶς
[3, 62]	δύο τοὺς λαχόντας καθοπλισαμένους ἐκέλευσε	μάχεσθαι	πρὸς ἀλλήλους. παραυτίκα μὲν οὖν
[3, 111]	ἔτι δύνανται τοῦτο διαφυγεῖν· καὶ	μάχεσθαι	προφανῶς ἐν τοῖς ἡμετέροις προτερήμασι.
[3, 112]	τὰ στρατόπεδα καὶ δῆλος ἦν	μάχεσθαι	σπεύδων τοῖς ὑπεναντίοις. ὁ δὲ
[3, 73]	πολλὰ καὶ κακὰ διειργάζοντο καὶ	μάχεσθαι	τοῖς κατὰ πρόσωπον οὐκ εἴων.
[3, 90]	τόπον, πεπεισμένος δυεῖν θάτερον, ἢ	μάχεσθαι	τοὺς πολεμίους ἀναγκάσειν ἢ πᾶσι
[3, 107]	τὸ κατὰ πάντα τρόπον ἀναγκάσαι	μάχεσθαι	τοὺς πολεμίους, καταλαμβάνει τὴν τῆς
[3, 111]	δεύτερον δ´ ἡμῖν, ὅτι καὶ	μάχεσθαι	τοὺς πολεμίους συνηναγκάσαμεν· οὐ γὰρ
[3, 117]	Καρχηδονίων ἐπετελέσθη τὸν τρόπον τοῦτον,	μάχη	γενναιοτάτους ἄνδρας ἔχουσα καὶ τοὺς
[3, 85]	ἀπὸ τῶν ἐμβόλων ὅτι Λειπόμεθα	μάχῃ	μεγάλῃ“ τηλικαύτην συνέβη γενέσθαι διατροπὴν
[3, 70]	τὸν Πόπλιον δύνασθαι παρατυχεῖν τῇ	μάχῃ	μήτε τοὺς ἐπικαθισταμένους στρατηγοὺς φθάσαι
[3, 74]	καὶ πάντες ἐπὶ μὲν τῇ	μάχῃ	περιχαρεῖς ἦσαν, ὡς κατωρθωκότες· συνέβαινε
[3, 76]	ἐκ παρατάξεως καὶ νικήσας τῇ	μάχῃ	πολλῶν μὲν χρημάτων ἐγένετ´ ἐγκρατής,
[3, 117]	μὲν οὖν περὶ Κάνναν γενομένη	μάχη	Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων ἐπετελέσθη τὸν
[3, 108]	ἀλλ´ οὐδ´ ἐν αὐτῇ τῇ	μάχῃ	συνιδεῖν ἐξεγένετο τοὺς πολεμίους διὰ
[3, 110]	διὰ τῶν πεζικῶν στρατοπέδων ἡ	μάχη.	τοῦ δὲ Γαΐου διὰ τὴν
[3, 113]	ἐφεδρείας μὲν τάξιν ἐν τῇ	μάχῃ	τοὺς Λίβυας αὐτῶν ἔχειν, προκινδυνεῦσαι
[3, 65]	παρακαταβαινόντων ἀνδρῶν ἐν αὐτῇ τῇ	μάχῃ.	τῶν δὲ Νομάδων κυκλωσάντων καὶ
[3, 68]	ἐξ ἐπιφανείας ἐδόξαζον κριθήσεσθαι τὴν	μάχην.	ἁθροισθέντων δὲ τῶν στρατιωτῶν κατὰ
[3, 115]	πελάσαι τοῖς Ῥωμαίοις ἐποίουν οὗτοι	μάχην	ἀληθινὴν καὶ βαρβαρικήν· οὐ γὰρ
[3, 117]	κατὰ πάντα τὰ μέρη τὴν	μάχην	Ἀννίβας ἔκρινε, καὶ τότε παραβοηθήσας
[3, 84]	κώμην Τυρρηνίδα. μετὰ δὲ τὴν	μάχην	ἀποσταλέντος ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ μετὰ
[3, 68]	παρασκευὰς ἐποιεῖτο πάσας ὡς πρὸς	μάχην,	αὐτὸς δ´ ἐπιμελῶς συνήδρευε τῷ
[3, 116]	πρὸς δὲ τὴν τῶν πεζῶν	μάχην	ἡγεῖτο, σπεύδων παραβοηθῆσαι τοῖς Λίβυσι.
[3, 56]	τοῖς πολεμίοις, σπεύδων συμβαλεῖν εἰς	μάχην.	~Ἡμεῖς δ´ ἐπειδὴ καὶ τὴν
[3, 117]	χάρακος, ἅμα τῷ κατάρξασθαι τὴν	μάχην	κατὰ τὸ συνταχθὲν ἐπολιόρκουν οἱ
[3, 115]	τῶν πλαγίων προσπεπτωκότας ἐποιοῦντο τὴν	μάχην·	~Λεύκιος δὲ καίπερ ὢν ἐξ
[3, 65]	κονιορτὸν ἐξαιρόμενον εὐθέως συνετάττοντο πρὸς	μάχην.	ὁ μὲν οὖν Πόπλιος προθέμενος
[3, 86]	καταταχεῖν. Ἀννίβας δέ, μετὰ τὴν	μάχην	προσαγγελθείσης αὐτῷ τῆς τῶν ὑπεναντίων
[3, 86]	τριταίας οὔσης τῆς κατὰ τὴν	μάχην	προσαγγελίας, καὶ μάλιστα τότε τοῦ
[3, 14]	ἐξ ὑπερδεξίου δὲ ποιεῖσθαι τὴν	μάχην	τοὺς ἱππέας πρὸς τοὺς πεζούς.
[3, 109]	οὕτως ἑαυτοὺς παραστήσεσθε πρὸς τὴν	μάχην	ὡς τῆς πατρίδος οὐ κινδυνευούσης
[3, 77]	μὲν Ῥωμαίους τῶν ἐκ τῆς	μάχης	αἰχμαλώτων ἐν φυλακῇ συνεῖχεν, τὰ
[3, 75]	ἀπολελοιπότας τὴν παρεμβολὴν ἐκ τῆς	μάχης	ἀνακεχωρηκέναι καὶ συνηθροῖσθαι πάντας εἰς
[3, 116]	ἔπασχον διὰ τὴν ἰδιότητα τῆς	μάχης,	ἀπράκτους γε μὴν τοὺς πολεμίους
[3, 75]	γεγονὸς ἔπεμψε τοὺς ἀπαγγελοῦντας ὅτι	μάχης	γενομένης τὴν νίκην αὐτῶν ὁ
[3, 111]	πάντων γενήσεσθε διὰ ταύτης τῆς	μάχης.	διόπερ οὐκέτι λόγων ἀλλ´ ἔργων
[3, 111]	ἀπείρως διέκεισθε τῆς πρὸς Ῥωμαίους	μάχης,	ἔδει τοῦτο ποιεῖν, καὶ μεθ´
[3, 117]	οἱ δ´ ἐκτὸς ὄντες τῆς	μάχης—	ἐξ αὐτοῦ δὲ τοῦ κινδύνου
[3, 108]	τὸ μέρος ἀποβησομένων ἐκ τῆς	μάχης	ἐξαπέστειλαν, ἐντειλάμενοι σὺν καιρῷ κρίνειν
[3, 72]	θρασέως· τὸ γὰρ τῆς Νομαδικῆς	μάχης	ἴδιόν ἐστι τοῦτο· τοὺς δὲ
[3, 117]	παραπεσόντες οὗτοι κατὰ τὸν τῆς	μάχης	καιρὸν ἐγκρατεῖς γένωνται τῆς τῶν
[3, 85]	ἢ παρ´ αὐτὸν τὸν τῆς	μάχης	καιρόν. καὶ τοῦτ´ εἰκότως συνέβη.
[3, 86]	εἴη. ~Κατὰ δὲ τοὺς τῆς	μάχης	καιροὺς Γνάιος Σερουίλιος ὁ προκαθήμενος
[3, 62]	ἄλλοι τοὐναντίον. γενομένης δὲ τῆς	μάχης	οὐχ ἧττον ἐμακάριζον οἱ περιλειπόμενοι
[3, 114]	Ἀννίβας τοῖς ἐκ τῆς προγεγενημένης	μάχης	σκύλοις ἐκλέξας κατακεκοσμήκει· τῶν δ´
[3, 105]	ἀπέστησαν τοῦ διωγμοῦ καὶ τῆς	μάχης.	τοῖς μὲν οὖν παρ´ αὐτὸν
[3, 118]	τραπέντων ἱππέων. ~Βραβευθείσης δὲ τῆς	μάχης	τὸν προειρημένον τρόπον, ἀκόλουθον εἰλήφει
[3, 47]	ἀλλοτριώτατα· καὶ γὰρ ψευδολογεῖν καὶ	μαχόμενα	γράφειν αὑτοῖς ἀναγκάζονται. ἅμα μὲν
[3, 117]	ἐσώθησαν· ἐκ δὲ τῶν πεζῶν	μαχόμενοι	μὲν ἑάλωσαν εἰς μυρίους— οἱ
[3, 109]	τοῦτ´ εἴη δυνατόν, τεθνάναι πρόσθεν	μαχόμενος	ἢ ζῶν ἐπιδεῖν τὴν τῶν
[3, 63]	Ῥωμαίων εὐδαιμονίας, ἐκ δὲ τοῦ	μαχομένους	τι παθεῖν, διαγωνιζομένους ἕως τῆς
[3, 109]	ἀλλὰ δι´ ἀπειρίαν τῶν τότε	μαχομένων	καὶ διὰ τὰς ἐκ τῶν
[3, 116]	τοῖς ἐπὶ τῶν εὐωνύμων τεταγμένοις	μέγα	μὲν οὔτ´ ἐποίουν οὐδὲν οὔτ´
[3, 36]	τῶν γνωριζομένων τόπων οὐ μικρὰ	μεγάλα	δὲ συμβάλλεσθαι πεποίηκε πρὸς ἀνάμνησιν
[3, 97]	ἐθάρρησαν ἀντιποιεῖσθαι τῶν πέραν πραγμάτων,	μεγάλα	καὶ ταὐτομάτου συνεργήσαντος σφίσι πρὸς
[3, 50]	Καρχηδονίων· νῦν δὲ καταφανεῖς γενόμενοι	μεγάλα	μὲν καὶ τοὺς περὶ Ἀννίβαν
[3, 118]	τῶν πολιτευμάτων διορθώσεις καὶ κατασκευὰς	μεγάλα	συμβάλλεσθαι τοῖς φιλομαθοῦσι καὶ πραγματικοῖς
[3, 59]	ἐκ δὲ τούτων πολλὰς καὶ	μεγάλας	ἀφορμὰς εἰληφότων εἰς τὸ πολυπραγμονεῖν
[3, 118]	ἀπέβλεπον ἤδη τότε πρὸς Καρχηδονίους·	μεγάλας	δ´ εἶχον ἐλπίδας ἐξ ἐφόδου
[3, 2]	καὶ τοῦ τῆς πατρίδος ἐδάφους,	μεγάλας	δ´ ἔσχον αὐτοὶ καὶ παραδόξους
[3, 13]	δ´ ὑπισχνούμενος πολλὴν εὔνοιαν καὶ	μεγάλας	ἐλπίδας ἐνειργάσατο ταῖς δυνάμεσι. ~τῷ
[3, 102]	χώρας διεφθαρκώς, τότε μὲν ἐπανῆλθεν,	μεγάλας	ἐλπίδας ἔχων ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος.
[3, 99]	προθύμως δεξαμένων τὴν ἐλπίδα καὶ	μεγάλας	ὑπισχνουμένων δωρεάς, τότε μὲν εἰς
[3, 69]	καταλαμβανομένους. τὸν δὲ προδότην ἐτίμησε	μεγαλείως,	ἐκκαλέσασθαι σπουδάζων τοὺς ἐπὶ πραγμάτων
[3, 87]	εἰς Ἰταλίαν. ἐφ´ οἷς ἀκούσαντες	μεγαλείως	ἐχάρησαν οἱ Καρχηδόνιοι καὶ πολλὴν
[3, 85]	τῶν ἐμβόλων ὅτι Λειπόμεθα μάχῃ	μεγάλῃ“	τηλικαύτην συνέβη γενέσθαι διατροπὴν ὥστε
[3, 8]	κατ´ Ἀννίβαν πολέμου. ἐκεῖνον γὰρ	μεγάλην	ἀνειληφότα τὴν δυναστείαν ἐν τοῖς
[3, 51]	τὸ παραπῖπτον ἐν ταῖς δυσχωρίαις,	μεγάλην	ἀπειργάζοντο ταραχήν. εἰς ἃ βλέπων
[3, 84]	μηδὲν συνορᾶν τῶν γινομένων, καίπερ	μεγάλην	δυνάμενοι πρὸς τὰ ὅλα παρέχεσθαι
[3, 87]	πρὸς πάντα τὰ γεννήματα διαφερούσῃ	μεγάλην	ἐποιεῖτο σπουδὴν ὑπὲρ τῆς ἀναλήψεως
[3, 76]	τὴν λείαν ἴσως τοῖς στρατιώταις	μεγάλην	εὔνοιαν καὶ προθυμίαν ἐνειργάσατο πρὸς
[3, 49]	καὶ πρὸς τούτοις ὑποδέσει κοσμήσας	μεγάλην	εὐχρηστίαν παρέσχετο πρὸς τὰς τῶν
[3, 44]	τοῦ δὲ πλήθους ἐπισημαινομένου καὶ	μεγάλην	ὁρμὴν καὶ προθυμίαν ἐμφαίνοντος, ἐπαινέσας
[3, 102]	τούτου συμβάντος εἰς ἀπορίαν ἐνεπεπτώκει	μεγάλην·	οὔτε γὰρ ἀντεξάγειν τοῖς παρατεταγμένοις
[3, 97]	εἰς Ἰβηρίαν καὶ συμμίξας τἀδελφῷ	μεγάλην	παρεῖχε χρείαν τοῖς κοινοῖς πράγμασιν.
[3, 37]	δὲ παρὰ τὴν ἔξω καὶ	μεγάλην	προσαγορευομένην κοινὴν μὲν ὀνομασίαν οὐκ
[3, 39]	βωμῶν, οἳ κεῖνται κατὰ τὴν	μεγάλην	Σύρτιν, ἕως ἐφ´ Ἡρακλέους στήλας.
[3, 74]	τοῖς ἀγωνιζομένοις περὶ τὰ μέσα,	μεγάλην	ταραχὴν καὶ δυσχρηστίαν συνέβαινε γίνεσθαι
[3, 118]	διὰ τὴν ἧτταν ἀπεγνώκεισαν, ἐν	μεγάλοις	δὲ φόβοις καὶ κινδύνοις ἦσαν
[3, 91]	θαλάττῃ τὸ δὲ πλεῖον ὄρεσι	μεγάλοις	πάντῃ καὶ συνεχέσι περιέχεται, δι´
[3, 48]	οὐδὲ μὴν πάλαι προσφάτως δέ,	μεγάλοις	στρατοπέδοις ὑπερβάντας τὰς Ἄλπεις παρατετάχθαι
[3, 52]	ὢν αὖθις εἰς κινδύνους παρεγένετο	μεγάλους.	οἱ γὰρ περὶ τὴν δίοδον
[3, 99]	τὴν τῶν Ῥωμαίων πρᾳότητα καὶ	μεγαλοψυχίαν	παρὰ τὴν Καρχηδονίων ἀπιστίαν καὶ
[3, 98]	πρὸς τοὺς συμμάχους αἵρεσιν καὶ	μεγαλοψυχίαν.	προσδοκᾶν δ´ αὐτὸν ἐκέλευσε καὶ
[3, 13]	ἧκε παραχειμάσων εἰς Καινὴν πόλιν.	μεγαλοψύχως	δὲ χρησάμενος τοῖς ὑποταττομένοις καὶ
[3, 97]	περὶ τὸν Ἀννίβαν. διόπερ ἐν	μεγάλῳ	τιθέμενοι καὶ τοῦτον τὸν πόλεμον
[3, 35]	ἐλπίδα, μετὰ πολλῶν δὲ καὶ	μεγάλων	ἀγώνων ἔτι δὲ πολλῆς καταφθορᾶς
[3, 20]	ἕτερον πραγμάτων καὶ κινδύνων ἀρχὴν	μεγάλων.	ἢ γὰρ τὸν στρατηγὸν Ἀννίβαν
[3, 62]	τοῦ νενικηκότος, ὡς πολλῶν καὶ	μεγάλων	κακῶν ἐκείνου μὲν ἀπολελυμένου, σφᾶς
[3, 2]	καταλύσαντες τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν εἰς	μέγαν	μὲν φόβον ἐκείνους ἤγαγον περὶ
[3, 94]	χειμασίας ποῦ καὶ πῶς ποιήσεται,	μέγαν	φόβον καὶ πολλὴν ἀπορίαν παρεστακὼς
[3, 98]	βαρβαρικόν. πεισθεὶς γὰρ διότι δύναται	μέγας	γενέσθαι παρὰ Ῥωμαίοις προσενεγκάμενος ἐν
[3, 16]	τὴν Ἰλλυρίδα πράγματα, προορωμένη διότι	μέγας	ἔσται καὶ πολυχρόνιος καὶ μακρὰν
[3, 105]	ἀλλὰ περὶ πᾶν τὸ στράτευμα	μέγας	κίνδυνος συνειστήκει τοῖς Ῥωμαίοις. κατὰ
[3, 49]	σύμπτωσιν. ἔστι δὲ παραπλησία τῷ	μεγέθει	καὶ τῷ σχήματι τῷ κατ´
[3, 63]	μεταξὺ πολεμίων, εἰδὼς δὲ τὰ	μεγέθη	τῶν ποταμῶν ὧν διεπέρασεν, ἐλπίσαι
[3, 44]	εἰς ἣν ἀφίξονται, καὶ τὸ	μέγεθος,	ἔτι δὲ τῶν ἀνδρῶν ἡ
[3, 6]	πολεμικοῖς, ἔτι δὲ καὶ τὸ	μέγεθος	καὶ τὸ κάλλος τῶν ἐσομένων
[3, 95]	πλῆθος τῶν δυνάμεων καὶ τὸ	μέγεθος	τῆς παρασκευῆς τὸ μὲν κατὰ
[3, 14]	κατέσχεν, Ἀρβουκάλην δὲ διὰ τὸ	μέγεθος	τῆς πόλεως καὶ τὸ πλῆθος,
[3, 85]	τοῦ πολιτεύματος ἠδυνάτουν διὰ τὸ	μέγεθος	τῆς συμφορᾶς, λέγειν δὲ τοῖς
[3, 32]	διὰ τὸ πλῆθος καὶ τὸ	μέγεθος	τῶν βύβλων ἀγνοεῖν νομιστέον. πόσῳ
[3, 108]	καὶ πρὸ ὀφθαλμῶν θέντες τὸ	μέγεθος	τῶν εἰς ἑκάτερον τὸ μέρος
[3, 4]	κινήσεως. ὑπὲρ ἧς διὰ τὸ	μέγεθος	τῶν ἐν αὐτῇ πράξεων καὶ
[3, 46]	γὰρ τὴν δύναμιν καὶ τὸ	μέγεθος	τῶν προβοσκίδων ἐξαίροντες ταύτας ὑπὲρ
[3, 4]	διὰ τὸ πολλοῖς μὲν τὰ	μέγιστα	δοκοῦντ´ εἶναι τῶν κατορθωμάτων, ὅταν
[3, 2]	κατὰ τὸ συνεχὲς ὑποδείξομεν ὅτι	μέγιστα	συνεβάλετ´ αὐτοῖς ἡ τοῦ πολιτεύματος
[3, 7]	ἐκ τῶν τυχόντων πολλάκις τὰ	μέγιστα	τῶν πραγμάτων, ἰᾶσθαι δὲ ῥᾷστόν
[3, 48]	οἱ συγγραφεῖς Ἀννίβᾳ τῷ τὰς	μεγίστας	ἐλπίδας ἀκεραίους ἔχοντι περὶ τῶν
[3, 48]	τοσούτων ἡγούμενος δυνάμεων καὶ τὰς	μεγίστας	ἐλπίδας ἔχων ἐν τούτοις τοῦ
[3, 4]	μὴ δεόντως αὐτοῖς χρήσωνται, τὰς	μεγίστας	ἐπενηνοχέναι συμφοράς, οὐκ ὀλίγοις δὲ
[3, 31]	πολλῶν εὑρεῖν ἔστιν. ἅπερ ἔχει	μεγίστας	ἐπικουρίας καὶ κοινῇ καὶ κατ´
[3, 46]	δύο πεπηγυίας σχεδίας διαφερόντως {τὰς	μεγίστας}	προσέβαλον ταῖς ἐσχάταις, πρὸς αὑτὰς
[3, 36]	ἀκούοντας. Πρώτη μὲν οὖν καὶ	μεγίστη	γνῶσις, ἔτι δὲ κοινὴ πᾶσιν
[3, 53]	τῶν σκευοφόρων ἔνια, προσπίπτοντες εὐκαίρως.	μεγίστην	δ´ αὐτῷ παρείχετο χρείαν τὰ
[3, 10]	τοῖς καιροῖς. διὸ καὶ δευτέραν,	μεγίστην	δὲ ταύτην θετέον αἰτίαν τοῦ
[3, 117]	ἑπτὰ μυριάδας, ἀπέθανον εὐγενῶς, τὴν	μεγίστην	χρείαν παρεσχημένου τοῖς Καρχηδονίοις εἰς
[3, 87]	οἰκίας Μάξιμοι, τοῦτο δ´ ἔστι	μέγιστοι,	διὰ τὰς ἐκείνου τἀνδρὸς ἐπιτυχίας
[3, 50]	τὰς Ἄλπεις ἀναβολῆς, καὶ συνέβη	μεγίστοις	αὐτὸν περιπεσεῖν κινδύνοις. ἕως μὲν
[3, 89]	τοὺς συμμάχους αὐτῶν, τὸ δὲ	μέγιστον,	ἀπεγνωκότας πάντα μίαν ἔχειν ἐλπίδα
[3, 4]	παράδοξον τῶν συμβαινόντων, τὸ δὲ	μέγιστον,	διὰ τὸ τῶν πλείστων μὴ
[3, 108]	ἀοράτοις παντὸς δεινοῦ· τό τε	μέγιστον,	ἐπὶ τοσοῦτον ἀγνοεῖσθαι παρ´ αὐτοῖς
[3, 49]	τῶν ὀρῶν ὑπερβολάς. τὸ δὲ	μέγιστον,	εὐλαβῶς διακειμένοις πρὸς τὴν διὰ
[3, 44]	εἶναι παρεκάλει, θεωροῦντας διότι τὸ	μέγιστον	ἤνυσται τῶν ἔργων, ἐπειδὴ τῆς
[3, 30]	Ῥωμαίων πίστιν. σημεῖον δὲ τοῦτο	μέγιστον	καὶ παρ´ αὐτοῖς τοῖς Καρχηδονίοις
[3, 17]	ὄντας τῶν Ἰβήρων, τὸ δὲ	μέγιστον,	οὐδὲν ἀπολιπὼν ὄπισθεν πολέμιον ἀσφαλῶς
[3, 70]	ποιήσασθαι τὸν κίνδυνον, τὸ δὲ	μέγιστον,	πράττειν τι καὶ μὴ προΐεσθαι
[3, 81]	ἡγεμόνα γενομένη κοινόν ἐστι καὶ	μέγιστον	συμπτωμάτων. οὐ γὰρ μόνον ἀπράκτους
[3, 34]	τῶν ἀνδρῶν τόλμαν, καὶ τὸ	μέγιστον,	τὴν ὑπάρχουσαν δυσμένειαν αὐτοῖς ἐκ
[3, 14]	δὲ ταῦτα παραδόξως εἰς τοὺς	μεγίστους	ἦλθε κινδύνους ἐπανάγων, συνδραμόντων ἐπ´
[3, 81]	δὲ καὶ κινδύνους ἐπιφέρει τοὺς	μεγίστους	τοῖς πεπιστευκόσι. προπέτειά γε μὴν
[3, 1]	εἶναι καὶ τὸ περὶ τῶν	μεγίστων	ἐν αὐτῷ μερῶν, ὅσα μεταξὺ
[3, 42]	τὸ παραπλήσιον ἐποίει περὶ τὰς	μεθ´	ἑαυτοῦ καταλειφθείσας δυνάμεις. μάλιστα δ´
[3, 114]	μέσοις αὐτὸς ἦν Ἀννίβας, ἔχων	μεθ´	ἑαυτοῦ Μάγωνα τὸν ἀδελφόν. βλεπούσης
[3, 35]	εἰς οἶκον ἐπανόδου καὶ τοῖς	μεθ´	ἑαυτοῦ μὲν στρατευομένοις, οὐχ ἧττον
[3, 69]	τοὺς δὲ παραληφθέντας ἄνδρας ἀβλαβεῖς	μεθ´	ἑαυτοῦ προῆγε, δεῖγμα βουλόμενος ἐκφέρειν
[3, 111]	μάχης, ἔδει τοῦτο ποιεῖν, καὶ	μεθ´	ὑποδειγμάτων ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς πολλοὺς
[3, 44]	δὲ τῶν ἀνδρῶν ἡ προθυμία,	μεθ´	ὧν μέλλουσι ποιεῖσθαι τοὺς ἀγῶνας
[3, 81]	ὑπνῶσαι δύνανται χωρὶς ἀλλοιώσεως καὶ	μέθης,	ἔνιοι δὲ διὰ τὰς τῶν
[3, 111]	τοὺς πέριξ τόπους, ἤρετο τί	μεῖζον	εὔξασθαι τοῖς θεοῖς κατὰ τοὺς
[3, 94]	βουσὶν ἠποροῦντο διὰ τὰ φῶτα,	μεῖζόν	τι τοῦ συμβαίνοντος καὶ δεινότερον
[3, 85]	ἐφ´ ἑκατέρων τῶν καιρῶν πολλῷ	μεῖζον	τότε φανῆναι τὸ γεγονὸς ἢ
[3, 111]	αὐτὴν πλευρὰν τοῦ ποταμοῦ τῇ	μείζονι	στρατοπεδείᾳ τῶν ὑπεναντίων. ~Τῇ δ´
[3, 113]	καὶ τοὺς μὲν ἐκ τοῦ	μείζονος	χάρακος διαβιβάζων τὸν ποταμὸν εὐθέως
[3, 86]	καὶ τὴν αἵρεσιν τῶν ἀρχόντων	μειζόνως	ἐπεβάλοντο βουλεύεσθαι περὶ τῶν ἐνεστώτων,
[3, 103]	Ῥώμῃ, προσπεσόντος σφίσι τοῦ γεγονότος	μειζόνως	ἢ κατὰ τὴν ἀλήθειαν, περιχαρεῖς
[3, 112]	παρεμβολάς. Ἀννίβας δὲ χρόνον ἱκανὸν	μείνας,	οὐδενὸς ἀντεξιόντος, τὴν μὲν λοιπὴν
[3, 89]	χάρακι παρετάξατο. χρόνον δέ τινα	μείνας,	οὐδενὸς ἐπεξιόντος αὖθις ἀνεχώρησεν εἰς
[3, 8]	δὲ κοινωνὸν καὶ ζηλωτὴν ἐκ	μειρακίου	γεγονότα τῆς ἐκείνου προαιρέσεως καὶ
[3, 78]	φήμης ἐν τῷ στρατοπέδῳ διότι	μέλλει	διά τινων ἑλῶν ἄγειν αὐτοὺς
[3, 60]	ἃ βλέπων Ἀννίβας ἔκρινε μὴ	μέλλειν	ἀλλὰ προάγειν εἰς τοὔμπροσθεν καὶ
[3, 112]	δὴ πᾶσιν ἀνθρώποις ὁ τοῦ	μέλλειν	γίνεται χρόνος· ὅταν δ´ ἅπαξ
[3, 11]	αὐτοῦ τὴν εἰς Ἰβηρίαν ἔξοδον	μέλλοι	στρατεύεσθαι μετὰ τῶν δυνάμεων, ἔτη
[3, 15]	περὶ σφῶν καὶ προορώμενοι τὸ	μέλλον,	ἅμα δὲ βουλόμενοι μὴ λανθάνειν
[3, 71]	βουλόμενος ἀναρίστους καὶ πρὸς τὸ	μέλλον	ἀπαρασκεύους λαβεῖν τοὺς ὑπεναντίους. τοὺς
[3, 117]	ἀποσκευῆς, ἐὰν δὲ προϊδόμενος τὸ	μέλλον	ἀπολίπῃ φυλακὴν ἀξιόχρεων, πρὸς ἐλάττους
[3, 33]	καὶ προθύμους παρασκευάζειν πρὸς τὸ	μέλλον.	δεύτερον δ´ Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ διέταξε
[3, 112]	δεδιότων μὲν τῶν πολλῶν τὸ	μέλλον	διὰ τὸ πολλάκις ἤδη προηττῆσθαι,
[3, 67]	ἀπονεύειν, ἔγνω δεῖν εὐλαβηθῆναι τὸ	μέλλον.	διόπερ ἐπιγενομένης τῆς νυκτὸς ὑπὸ
[3, 79]	τῶν ἐπιτηδείων· πρὸς γὰρ τὸ	μέλλον	εἰς τέλος ἀφροντίστως εἶχε περὶ
[3, 17]	πολλὰ προορώμενος εὔχρηστα πρὸς τὸ	μέλλον	ἐκ τοῦ κατὰ κράτος ἑλεῖν
[3, 4]	τὸ παρὸν καὶ πρὸς τὸ	μέλλον	ἐν τούτῳ πλεῖστον κείσεται τῷ
[3, 51]	ἑαλωκότων ἀνδρῶν, εἰς δὲ τὸ	μέλλον	ἔσχε μὲν καὶ σίτου καὶ
[3, 10]	πίστιν ἀρκοῦν ἔσται τὸ λέγεσθαι	μέλλον.	~καθ´ οὓς γὰρ καιροὺς καταπολεμηθεὶς
[3, 62]	κακῶς διετίθετο, παρασκευαζόμενος πρὸς τὸ	μέλλον·	καὶ γὰρ δεσμοὺς εἶχον βαρεῖς
[3, 98]	πρὸς Καρχηδονίους εὔνοιαν, προϊδόμενον τὸ	μέλλον	καὶ προνοηθέντα τῆς τῶν ὁμήρων
[3, 76]	καὶ προθυμίαν ἐνειργάσατο πρὸς τὸ	μέλλον.	~Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν
[3, 31]	μὲν τέρπει, πρὸς δὲ τὸ	μέλλον	οὐδὲν ὠφελεῖ τὸ παράπαν. ~Ἧι
[3, 51]	τὸ παρὸν καὶ πρὸς τὸ	μέλλον.	παραυτίκα μὲν γὰρ ἐκομίσατο πλῆθος
[3, 53]	ἐπὶ ποσὸν καὶ προορώμενοι τὸ	μέλλον	τὰ μὲν σκευοφόρα καὶ τοὺς
[3, 107]	ἐκπλαγεῖς ἦσαν καὶ κατάφοβοι τὸ	μέλλον	ὡς οὐ μόνον τέτταρσιν, ἀλλ´
[3, 57]	ἀληθινῶς οὔτε τῆς εἰς τὸ	μέλλον	ὠφελείας στοχάζονται δεόντως. ~Διότι μὲν
[3, 57]	τῶν βρωμάτων οὔτ´ εἰς τὸ	μέλλον	ὠφέλιμον ἐξ αὐτῶν τὴν ἀνάδοσιν
[3, 81]	καὶ ζυγὸν ἀγωνισμάτων δεῖ τὸν	μέλλοντα	νικᾶν συνθεωρεῖν πῶς δυνατὸν ἐφικέσθαι
[3, 71]	καὶ τοῖς συνέδροις περὶ τοῦ	μέλλοντος	ἀγῶνος, συγκατατιθεμένων αὐτῷ πάντων ταῖς
[3, 31]	εὐτυχῇ, τήν γε περὶ τοῦ	μέλλοντος	ἐλπίδα μηδὲν ἂν ἐκ τῶν
[3, 68]	σπουδάζων εἰ δύναιτο κοινωνῆσαι τοῦ	μέλλοντος	κινδύνου. Ἀννίβας δὲ περὶ τετταράκοντα
[3, 61]	παρ´ ἑκάστοις ἐπίστασις ὑπὲρ τοῦ	μέλλοντος	οὐκ εὐκαταφρόνητος. ~Κατὰ δὲ τὸν
[3, 85]	λογισμοῦ καὶ διενοεῖτο περὶ τοῦ	μέλλοντος	πῶς καὶ τί πρακτέονἑκάστοις εἴη.
[3, 102]	μεγάλας ἐλπίδας ἔχων ὑπὲρ τοῦ	μέλλοντος.	τῇ δ´ ἐπαύριον ἐκλιπόντων τὸν
[3, 64]	χρὴ διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ τοῦ	μέλλοντος	τοὺς ὀρθῶς λογιζομένους; καὶ μὴν
[3, 12]	προειρημένας ἡγητέον, ἀρχὰς δὲ τὰς	μελλούσας	λέγεσθαι. ~Καρχηδόνιοι γὰρ βαρέως μὲν
[3, 109]	κατὰ συμμαχίαν ὑπὲρ τῶν πέλας	μέλλουσι	κινδυνεύειν, οἷς κατ´ αὐτὸν τὸν
[3, 48]	ἐχρῆτο τοῖς τῶν αὐτῶν ἐλπίδων	μέλλουσι	κοινωνεῖν. ἡμεῖς δὲ περὶ τούτων
[3, 34]	συμπεριφέρεσθαι τοὺς ἐντυγχάνοντας τοῖς νῦν	μέλλουσι	λέγεσθαι. διόπερ εἴχετο ταύτης τῆς
[3, 44]	ἀνδρῶν ἡ προθυμία, μεθ´ ὧν	μέλλουσι	ποιεῖσθαι τοὺς ἀγῶνας πρὸς τὰς
[3, 64]	αὐτὸ δὲ τοῦτο γινώσκοντας ὅτι	μέλλουσι	πρὸς Καρχηδονίους κινδυνεύειν, ἀναμφισβήτητον ἔχειν
[3, 62]	οἱ βασιλεῖς αὐτῶν, ὅταν μονομαχεῖν	μέλλωσιν,	κατακοσμεῖσθαι· πρὸς δὲ τούτοις ἵππους
[3, 44]	κατὰ μέρος ῥᾳθυμεῖν, ὡς αὐτῷ	μελόντων,	πειθαρχοῦντας δὲ τοῖς παραγγέλμασιν ἄνδρας
[3, 80]	εἰς τοὺς ἔμπροσθεν τόπους τὰ	μὲν	ἀγωνιῶν τὸν ἐπιτωθασμὸν τῶν ὄχλων
[3, 15]	ἔπεμπον εἰς τὴν Ῥώμην, ἅμα	μὲν	ἀγωνιῶντες περὶ σφῶν καὶ προορώμενοι
[3, 49]	ἐνεβίβαζε τὰς δυνάμεις. καὶ τὸν	μὲν	ἀδελφὸν ἐξέπεμπεν ἐπὶ τὰς ἐν
[3, 20]	δύο προτείνοντες αὐτοῖς, ὧν τὸ	μὲν	αἰσχύνην ἅμα καὶ βλάβην ἐδόκει
[3, 9]	παρέκβασιν ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα νομιστέον πρῶτον	μὲν	αἴτιον γεγονέναι τὸν Ἀμίλκου θυμὸν
[3, 98]	τοῖς πρὸς θάλατταν μέρεσιν, τοῦτον	μὲν	ἄκακον ὄντα τὸν ἄνδρα καὶ
[3, 9]	τῇ ψυχῇ τῷ δοκεῖν αὐτὸς	μὲν	ἀκέραια διατετηρηκέναι τὰ περὶ τὸν
[3, 104]	δώδεκα σταδίους. ~Ἀννίβας δὲ τὰ	μὲν	ἀκούων τῶν ἁλισκομένων αἰχμαλώτων, τὰ
[3, 55]	διατεθεῖσθαι· τῶν γὰρ Ἄλπεων τὰ	μὲν	ἄκρα καὶ τὰ πρὸς τὰς
[3, 6]	ταύτας αἰτίας ὑπάρχειν, ὧν πολλὰ	μὲν	Ἀλέξανδρος πρότερον, οὐκ ὀλίγα δὲ
[3, 15]	θυμοῦ βιαίου· διὸ καὶ ταῖς	μὲν	ἀληθιναῖς αἰτίαις οὐκ ἐχρῆτο, κατέφευγε
[3, 25]	Σικελίας πόλεμον· ἐν αἷς τὰ	μὲν	ἄλλα τηροῦσι πάντα κατὰ τὰς
[3, 78]	τῆς χώρας δοκούντων ἐμπειρεῖν τὰς	μὲν	ἄλλας ἐμβολὰς τὰς εἰς τὴν
[3, 11]	καὶ ποιήσαι τὰ νομιζόμενα, τοὺς	μὲν	ἄλλους τοὺς περὶ τὴν θυσίαν
[3, 11]	σαφῶς ἠξίου τὸν Ἀντίοχον, ἕως	μὲν	ἄν τι δυσχερὲς βουλεύηται κατὰ
[3, 10]	πρότερον τῆς καταρχῆς αὐτοῦ, πολλὰ	μὲν	ἂν εὕροι τις εἰς τοῦτο·
[3, 53]	δύ´ ἡμέρας προσέμεινε, βουλόμενος ἅμα	μὲν	ἀναπαῦσαι τοὺς διασῳζομένους, ἅμα δὲ
[3, 41]	βουλόμενος εἰδέναι τὴν ἀκρίβειαν, αὐτὸς	μὲν	ἀνελάμβανε τὰς δυνάμεις ἐκ τοῦ
[3, 117]	τῆς ἑαυτοῦ παρεμβολῆς, ἵν´ ἐὰν	μὲν	Ἀννίβας ὀλιγωρήσας τοῦ χάρακος ἐκτάξῃ
[3, 35]	τῆς δυνάμεως ἧς εἶχε τῷ	μὲν	Ἄννωνι πεζοὺς μυρίους ἱππεῖς δὲ
[3, 51]	τῶν ἵππων· τούτων γὰρ οἱ	μὲν	ἀντίοι συμπίπτοντες τοῖς ὑποζυγίοις, ὁπότε
[3, 32]	τὰς αἰτίας. θεωροῦμεν δὲ τὸν	μὲν	Ἀντιοχικὸν πόλεμον ἐκ τοῦ Φιλιππικοῦ
[3, 18]	δὲ τῶν λοιπῶν πόλεων τοὺς	μὲν	ἀντιπολιτευομένους ἐπανείλετο, τοῖς δ´ αὑτοῦ
[3, 76]	ἐντεῦθεν ἀποβάσεις ἐποιεῖτο καὶ τοὺς	μὲν	ἀπειθοῦντας ἐπολιόρκει τῶν τὴν παραλίαν
[3, 26]	συνθῆκαι, καθ´ ἃς ἔδει Ῥωμαίους	μὲν	ἀπέχεσθαι Σικελίας ἁπάσης, Καρχηδονίους δ´
[3, 41]	αὐτῷ παρεῖναι τοὺς ὑπεναντίους, τὰ	μὲν	ἀπιστῶν διὰ τὸ τάχος τῆς
[3, 53]	παρενοχλούμενος ὑπ´ αὐτῶν· ὧν οἱ	μὲν	ἀπὸ τῆς οὐραγίας, οἱ δ´
[3, 5]	ῥηθησομένας αἰτίας. οἷς κατάλληλα Μακεδόνων	μὲν	ἀπὸ τῆς Ῥωμαίων φιλίας, Λακεδαιμονίων
[3, 91]	μεσογαίου στεναὶ καὶ δύσβατοι, μία	μὲν	ἀπὸ τῆς Σαυνίτιδος, (δευτέρα δ´
[3, 115]	τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς· ὧν οἱ	μὲν	ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρατος κλίναντες
[3, 61]	πράγμασιν. ὁ δὲ Τεβέριος τοὺς	μὲν	ἀπὸ τοῦ στόλου παραυτίκα συναθροίσας
[3, 62]	πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν ἐκείνου	μὲν	ἀπολελυμένου, σφᾶς δ´ αὐτοὺς ἀκμὴν
[3, 105]	ὑπὸ τὴν τούτων ἀσφάλειαν, πολλοὺς	μὲν	ἀπολελωκότες τῶν εὐζώνων, ἔτι δὲ
[3, 56]	διανύσας ἥψατο τῶν ἐπιπέδων, πολλοὺς	μὲν	ἀπολωλεκὼς τῶν στρατιωτῶν ὑπό τε
[3, 94]	τὸ γινόμενον. Φάβιος δὲ τὰ	μὲν	ἀπορούμενος ἐπὶ τῷ συμβαίνοντι καὶ
[3, 6]	ὁ προειρημένος ἐνέστη πόλεμος, πρώτην	μὲν	ἀποφαίνουσι τὴν Ζακάνθης πολιορκίαν ὑπὸ
[3, 60]	τὴν παρώρειαν τῶν Ἄλπεων τὰς	μὲν	ἀρχὰς ἀνελάμβανε τὰς δυνάμεις. οὐ
[3, 51]	βάρβαροι συνθεασάμενοι τὸ γεγονὸς τὰς	μὲν	ἀρχὰς ἀπέστησαν τῆς ἐπιβολῆς· μετὰ
[3, 115]	πρώτης ἐκ τῶν προτεταγμένων, τὰς	μὲν	ἀρχὰς αὐτῶν τῶν εὐζώνων ἔπισος
[3, 100]	Λουκαρίας ἀπέχει διακόσια στάδια, τὰς	μὲν	ἀρχὰς διὰ λόγων τοὺς ἐνοικοῦντας
[3, 1]	~ΠΟΛΥΒΙΟΥ ΙΣΤΟΡΙΩΝ ΤΡΙΤΗ. ~Ὅτι	μὲν	ἀρχὰς ὑποτιθέμεθα τῆς αὑτῶν πραγματείας
[3, 40]	Ῥωμαίων. οἱ δὲ λοιποὶ τὰς	μὲν	ἀρχὰς ὥρμησαν πρὸς φυγήν· ἐπεὶ
[3, 96]	πεντηρικοῖς, πυθόμενοι τὸν ἀνάπλουν οὗτοι	μὲν	αὖθις ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Σαρδόνα,
[3, 96]	σωτηρίας ἑτοίμην παρασκευάζουσα. πλὴν δύο	μὲν	αὐτάνδρους νῆας ἀποβαλόντες, τεττάρων δὲ
[3, 72]	ἐγγίζοντας τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς παραυτίκα	μὲν	αὐτὴν τὴν ἵππον ἐξαπέστελλε, προστάξας
[3, 81]	δειλία καὶ βλακεία κατ´ ἰδίαν	μὲν	αὐτοῖς ὄνειδος ἐπιφέρει τοῖς ἔχουσι,
[3, 98]	γονεῦσι καὶ ταῖς πόλεσιν, ἐκλύσειν	μὲν	αὐτὸν τῶν Ῥωμαίων τὴν φιλοτιμίαν·
[3, 66]	ἥτις ἦν ἀποικία Ῥωμαίων, ἅμα	μὲν	αὑτὸν ἐθεράπευε καὶ τοὺς ἄλλους
[3, 116]	μέσα τῆς ὅλης παρατάξεως ἅμα	μὲν	αὐτὸς συνεπλέκετο καὶ προσέφερε τὰς
[3, 65]	ὅτι σύνεγγύς εἰσιν ἀλλήλων, τότε	μὲν	αὐτοῦ καταστρατοπεδεύσαντες ἔμειναν. τῇ δ´
[3, 80]	τῆς τῶν Ἀρρητίνων πόλεως, τότε	μὲν	αὐτοῦ πρὸς τοῖς ἕλεσι κατεστρατοπέδευσε,
[3, 96]	κατῆρε. καὶ τὸ λοιπὸν οὗτος	μὲν	αὐτοῦ συνορμίσας τὸν στόλον μετ´
[3, 67]	τῶν Ῥωμαίων παραστρατοπεδεύουσι. καὶ πολλοὺς	μὲν	αὐτῶν ἀπέκτειναν, οὐκ ὀλίγους δὲ
[3, 117]	τὴν ἰδίαν παρεμβολὴν καὶ δισχιλίους	μὲν	αὐτῶν ἀπέκτεινε, τῶν δὲ λοιπῶν
[3, 76]	τοὺς ἀπὸ τῶν πλοίων, πολλοὺς	μὲν	αὐτῶν ἀπέκτεινεν, τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 43]	παραδόξως οἱ πέραν Καρχηδόνιοι, τινὲς	μὲν	αὐτῶν ἐνεπίμπρασαν τὴν στρατοπεδείαν, οἱ
[3, 19]	τὸν Δημήτριον ἐτράπησαν· καὶ τινὲς	μὲν	αὐτῶν ἔφυγον ὡς πρὸς τὴν
[3, 69]	βραχὺν ἐπισχόντες χρόνον ἀνέλυσαν, ὀλίγους	μὲν	αὑτῶν ἀποβαλόντες, πλείους δὲ τῶν
[3, 65]	διαμαχόμενοι πρὸς τοὺς Καρχηδονίους, πολλοὺς	μὲν	αὑτῶν ἀπολωλεκότες, ἔτι δὲ πλείους
[3, 90]	ταῦτα δ´ ἐποίει, βουλόμενος ἅμα	μὲν	ἀφ´ ὡρισμένου πλήθους ἐλαττοῦν ἀεὶ
[3, 37]	συνεχὲς ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν παρήκουσα	μὲν	ἄχρι πρὸς τὰς δύσεις, κεῖται
[3, 113]	κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν τοὺς	μὲν	Βαλιαρεῖς καὶ λογχοφόρους διαβιβάσας τὸν
[3, 102]	τῇ παρεμβολῇ τῶν Καρχηδονίων τὰ	μὲν	βαρέα τῶν ὅπλων ἐξέταξε, τοὺς
[3, 46]	προσέβαλον ταῖς ἐσχάταις, πρὸς αὑτὰς	μὲν	βιαίως δεδεμένας, πρὸς δὲ τὰς
[3, 93]	ἀνάψαι παρήγγειλε πάσας καὶ τοὺς	μὲν	βοῦς ἐλαύνειν καὶ προσβάλλειν πρὸς
[3, 94]	ἐπιγενομένων δὲ τῶν λογχοφόρων, οὗτοι	μὲν	βραχέα πρὸς ἀλλήλους ἀκροβολισάμενοι, τῶν
[3, 48]	τῶν προειρημένων ἁμαρτημάτων ἐμπίπτουσι. ~πρῶτον	μὲν	γὰρ ἂν τίς φανείη στρατηγὸς
[3, 55]	τούτοις ἔτι δυσχερέστερον ὑπῆρχεν. οἱ	μὲν	γὰρ ἄνδρες οὐ δυνάμενοι τὴν
[3, 111]	οὐδαμῶς μοι δοκεῖ καθήκειν. ὅτε	μὲν	γὰρ ἀπείρως διέκεισθε τῆς πρὸς
[3, 61]	πάσχειν καὶ τὸν Πόπλιον· τὰς	μὲν	γὰρ ἀρχὰς οὐδ´ ἐπιβάλλεσθαι τῇ
[3, 118]	τοῖς ὑπ´ ἀμφοτέρων προσδοκωμένοις. Καρχηδόνιοι	μὲν	γὰρ διὰ τῆς πράξεως ταύτης
[3, 84]	δὲ μᾶλλον ταλαιπώρως διεφθείροντο. συνωθούμενοι	{μὲν}	γὰρ εἰς τὴν λίμνην οἱ
[3, 51]	καὶ πρὸς τὸ μέλλον. παραυτίκα	μὲν	γὰρ ἐκομίσατο πλῆθος ἵππων καὶ
[3, 50]	μεγίστοις αὐτὸν περιπεσεῖν κινδύνοις. ἕως	μὲν	γὰρ ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἦσαν,
[3, 117]	ἐξ αὐτῶν τῶν πραγμάτων. τῶν	μὲν	γὰρ ἑξακισχιλίων ἱππέων ἑβδομήκοντα μὲν
[3, 58]	οὕτως ἤνυεν τὸ προκείμενον. δυσχερὲς	μὲν	γὰρ ἐπὶ πλέον τινῶν αὐτόπτην
[3, 106]	γράφειν ὑπὲρ αὐτῶν παρήσομεν. ὁλοσχερὲς	μὲν	γὰρ ἢ μνήμης ἄξιον ἁπλῶς
[3, 58]	τὸ τῆς ἐπιβολῆς ἀδύνατον. πολλοὶ	μὲν	γὰρ ἦσαν οἱ κατὰ θάλατταν
[3, 91]	τελέως εἶναι τὰ πεδία· τὰ	μὲν	γὰρ θαλάττῃ τὸ δὲ πλεῖον
[3, 39]	τόπος περὶ ὀκτακισχιλίους σταδίους. ἐπὶ	μὲν	γὰρ Καινὴν πόλιν ἀπὸ στηλῶν
[3, 5]	πρόθεσιν ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν. πέπεισμαι	μὲν	γάρ, κἄν τι συμβῇ περὶ
[3, 49]	ἀπ´ αὐτοῦ τοῦ συμπτώματος. ᾗ	μὲν	γὰρ ὁ Ῥοδανός, ᾗ δ´
[3, 26]	οὐ διότι ταῦτ´ ἠγνόει— τοῦτο	μὲν	γὰρ οὐ θαυμαστόν, ἐπεὶ καθ´
[3, 114]	τὴν ἐναντίαν εἶχε διάθεσιν· τῆς	μὲν	γὰρ οὐκ ἔλαττον τὸ κέντημα
[3, 108]	μὴ νικᾶν τοὺς ἐχθρούς. τότε	μὲν	γὰρ οὔτε τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρους
[3, 85]	εἰς τριάκοντα τὸν ἀριθμόν· οἱ	μὲν	γὰρ πάντες εἰς χιλίους καὶ
[3, 9]	μὴ πιστευθῇ παρά τισιν— ἡ	μὲν	γὰρ {παρὰ} τούτων ἀλογία καὶ
[3, 91]	τῆς Ἰταλίας ἐν αὑτοῖς. τὴν	μὲν	γὰρ παραλίαν αὐτῶν Σενοεσανοὶ καὶ
[3, 108]	εἰς τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους. οἱ	μὲν	γὰρ περὶ τὸν Τρεβίαν ποταμὸν
[3, 1]	ἔννοιαν τῆς ὅλης ἐπιβολῆς. πολλὰ	μὲν	γὰρ προλαμβανούσης τῆς ψυχῆς ἐκ
[3, 31]	προγεγονότων περὶ ἑκάστους ὑπομνήσεως; πρὸς	μὲν	γὰρ τὸ παρὸν ἀεί πως
[3, 47]	μαχόμενα γράφειν αὑτοῖς ἀναγκάζονται. ἅμα	μὲν	γὰρ τὸν Ἀννίβαν ἀμίμητόν τινα
[3, 58]	ἂν καὶ μετάθεσιν ἤγαγον. ἐν	μὲν	γὰρ τῷ προγεγονότι χρόνῳ σπανίους
[3, 89]	καὶ τοῦτ´ εἰκότως ἐγένετο. τὰς	μὲν	γὰρ τῶν ὑπεναντίων δυνάμεις συνέβαινε
[3, 87]	τὴν διαφορὰν τῶν ὑπάτων· τῶν	μὲν	γὰρ ὑπάτων ἑκατέρῳ δώδεκα πελέκεις
[3, 17]	κατὰ κράτος ἑλεῖν αὐτήν. πρῶτον	μὲν	γὰρ ὑπέλαβε παρελέσθαι Ῥωμαίων τὴν
[3, 28]	προειρημένον πλῆθος τῶν χρημάτων. τὸ	μὲν	γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων περὶ τούτων
[3, 109]	πλείω πρέπειν ὑμῖν ὑπολαμβάνω. τοῖς	μέν	γε μισθοῦ παρά τισι στρατευομένοις
[3, 101]	τοῖς Καρχηδονίοις. ἀκούσας δὲ τὸ	μὲν	Γερούνιον τοὺς (περὶ τὸν Ἀννίβαν)
[3, 9]	τούτου πιστόν. ἐγὼ δὲ φημὶ	μὲν	δεῖν οὐκ ἐν μικρῷ προσλαμβάνεσθαι
[3, 114]	τοῖς Κελτοῖς. εἶχε δὲ τὸ	μὲν	δεξιὸν τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος, τὸ
[3, 81]	τῶν ἐναντίων ἡγεμόνος, ἐπειδὴ πολλοὶ	μὲν	διὰ ῥᾳθυμίαν καὶ τὴν σύμπασαν
[3, 84]	γὰρ εἰς τὴν λίμνην οἱ	μὲν	διὰ τὴν παράστασιν τῆς διανοίας
[3, 78]	ὄντας εἰς τὴν πολεμίαν, προφάσει	μὲν	διὰ τὴν πρὸς Ῥωμαίους ὀργήν,
[3, 32]	οἷόν τε τοὺς ἀναγινώσκοντας, πρῶτον	μὲν	διὰ τὸ τοὺς πλείστους μὴ
[3, 16]	ὑπὸ Ῥωμαίων, καταπεφρονηκότα δὲ πρότερον	μὲν	διὰ τὸν ἀπὸ Γαλατῶν τότε
[3, 19]	Δημήτριον συννοήσαντες τὸ γεγονὸς τοῦ	μὲν	διακωλύειν τοὺς ἀποβαίνοντας ἀπέστησαν, συναθροίσαντες
[3, 33]	παραχειμάζων ἐν Καινῇ πόλει πρῶτον	μὲν	διαφῆκε τοὺς Ἴβηρας ἐπὶ τὰς
[3, 34]	ᾗ ποιήσεται τὴν ἔξοδον, τότε	μὲν	διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν. ~Ἐπιτελέσας δὲ
[3, 85]	τῶν μυρίων καὶ πεντακισχιλίων, πρῶτον	μὲν	διεσάφησεν ὅτι Μαάρβας οὐκ εἴη
[3, 68]	καταλειφθέντων ἐπὶ τῆς οὐραγίας οἱ	μὲν	διεφθάρησαν, οἱ δὲ ζῶντες ἑάλωσαν
[3, 21]	τὰς συνθήκας. Ῥωμαῖοι δὲ τοῦ	μὲν	δικαιολογεῖσθαι καθάπαξ ἀπεγίνωσκον, φάσκοντες ἀκεραίου
[3, 106]	Γάιον Τερέντιον. ὧν κατασταθέντων οἱ	μὲν	δικτάτορες ἀπέθεντο τὴν ἀρχήν, οἱ
[3, 69]	ἀσφάλειαν αὑτοῖς ὑπάρξειν, ἐξαποστέλλει πεζοὺς	μὲν	δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ Κελτοὺς καὶ
[3, 13]	χρησάμενος τοῖς ὑποταττομένοις καὶ τὰ	μὲν	δοὺς τῶν ὀψωνίων τοῖς συστρατευομένοις
[3, 100]	γενόμενος δ´ ἀπὸ τούτων τὰ	μὲν	δύο μέρη τῆς δυνάμεως ἐπὶ
[3, 110]	τὴν στρατιὰν ἔτι δυνάμενος τοῖς	μὲν	δυσὶ μέρεσι κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν
[3, 117]	ἐκ δὲ τῶν πεζῶν μαχόμενοι	μὲν	ἑάλωσαν εἰς μυρίους— οἱ δ´
[3, 44]	καὶ τῶν ὑπεναντίων κεκρατηκὼς παραυτίκα	μὲν	ἐγίνετο πρὸς τῇ παρακομιδῇ τῶν
[3, 66]	περὶ τὸν ποταμὸν ὑπολειπομένους, τούτων	μὲν	ἐγκρατὴς ἐγένετο, σχεδὸν ἑξακοσίων ὄντων
[3, 15]	δὲ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις, ὅτι	μὲν	εἴη πολεμητέον σαφῶς εἰδότες, ἀπέπλευσαν
[3, 64]	ἔφη γὰρ δεῖν καὶ μηδεμίαν	μὲν	εἰληφότας πεῖραν ἐπὶ τοῦ παρόντος
[3, 62]	κατὰ τὸν κλῆρον, ἦσαν οἱ	μὲν	εἰληχότες περιχαρεῖς, οἱ δ´ ἄλλοι
[3, 1]	μέρος ἐν αὐτῇ γεγονότων ἀρχὰς	μὲν	εἶναι συμβαίνει τοὺς προειρημένους πολέμους,
[3, 6]	ποταμοῦ· ἐγὼ δὲ ταύτας ἀρχὰς	μὲν	εἶναι τοῦ πολέμου φήσαιμ´ ἄν,
[3, 76]	ἔλαβε. τοῦτον δὲ συνέβαινε τύραννον	μὲν	εἶναι τῶν κατὰ τὴν μεσόγαιον
[3, 6]	εἰρημένων. ἐγὼ δὲ παντὸς ἀρχὰς	μὲν	εἶναί φημι τὰς πρώτας ἐπιβολὰς
[3, 90]	γέμουσαν. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι κατόπιν	μὲν	εἵποντο συνεχῶς, μιᾶς καὶ δυεῖν
[3, 75]	δὲ καὶ τὰς ἀγορὰς τὰς	μὲν	εἰς Ἀρίμινον τὰς δ´ εἰς
[3, 67]	πρὸς τοὺς Καρχηδονίους, ὄντες πεζοὶ	μὲν	εἰς δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ μικρῷ
[3, 76]	ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ δυνάμεως πεζοὺς	μὲν	εἰς ὀκτακισχιλίους (ἱππεῖς δὲ περὶ
[3, 60]	τῆς τοῦ Ῥοδανοῦ διαβάσεως, πεζοὺς	μὲν	εἰς ὀκτακισχιλίους καὶ τρισμυρίους ἔχων
[3, 113]	δὲ σὺν τοῖς συμμάχοις πεζῶν	μὲν	εἰς ὀκτὼ μυριάδας, ἱππεῖς δὲ
[3, 117]	μὲν γὰρ ἑξακισχιλίων ἱππέων ἑβδομήκοντα	μὲν	εἰς Οὐενουσίαν μετὰ Γαΐου διέφυγον,
[3, 18]	τὴν ἐπιβολὴν τῶν Ῥωμαίων παραυτίκα	μὲν	εἰς τὴν Διμάλην ἀξιόχρεων φρουρὰν
[3, 99]	καὶ μεγάλας ὑπισχνουμένων δωρεάς, τότε	μὲν	εἰς τὴν ἰδίαν ἀπηλλάγη, συνθέμενος
[3, 50]	παραπέμποντας βαρβάρους· ἐπειδὴ δ´ ἐκεῖνοι	μὲν	εἰς τὴν οἰκείαν ἀπηλλάγησαν, οἱ
[3, 110]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν ῥύσεις, τὰς	μὲν	εἰς τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγος, τὰς
[3, 79]	ταλαιπωρίαις. οἱ δὲ Κελτοὶ δυσχερῶς	μὲν	εἰς τοὔμπροσθεν προύβαινον, τεταραγμένων καὶ
[3, 82]	ὅ γε μὴν Ἀννίβας ἅμα	μὲν	εἰς τοὔμπροσθεν ὡς πρὸς τὴν
[3, 69]	συνεγγίσαντας τῷ χάρακι καὶ στῆναι	μὲν	ἐκ μεταβολῆς ἠνάγκασε, διώκειν δὲ
[3, 14]	οἱ διασωθέντες. πρὸς οὓς εἰ	μὲν	ἐκ παρατάξεως ἠναγκάσθησαν οἱ Καρχηδόνιοι
[3, 71]	τῶν ὑλωδῶν διὰ τὸ δύνασθαι	μὲν	ἐκ πολλοῦ προορᾶν πάντα τοὺς
[3, 103]	περιχαρεῖς ἦσαν διὰ τὸ πρῶτον	μὲν	ἐκ τῆς προϋπαρχούσης ὑπὲρ τῶν
[3, 89]	τῶν ὑπεναντίων δυνάμεις συνέβαινε γεγυμνάσθαι	μὲν	ἐκ τῆς πρώτης ἡλικίας συνεχῶς
[3, 113]	ἅμα τῆς παρεμβολῆς καὶ τοὺς	μὲν	ἐκ τοῦ μείζονος χάρακος διαβιβάζων
[3, 7]	ἑκάστου τῶν συμβαινόντων, ἐπειδὴ φύεται	μὲν	ἐκ τῶν τυχόντων πολλάκις τὰ
[3, 70]	ὑποκειμένων. ὁ δὲ προειρημένος ᾔδει	μὲν	ἕκαστα τούτων ἀληθινῶς λεγόμενα καὶ
[3, 58]	αὐτόπτην γενέσθαι διὰ τὸ τοὺς	μὲν	ἐκβεβαρβαρῶσθαι τοὺς δ´ ἐρήμους εἶναι
[3, 15]	τὴν κατὰ Ῥωμαίων ἔχθραν, πρὸς	μὲν	ἐκείνους, ὡς κηδόμενος Ζακανθαίων, ἐνεκάλει
[3, 106]	βουλευσάμενοι μετὰ τῆς συγκλήτου τὸ	μὲν	ἐλλεῖπον πλῆθος ἔτι τῶν στρατιωτῶν
[3, 116]	ποιήσας. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι μέχρι	μὲν	ἐμάχοντο κατὰ τὰς ἐπιφανείας στρεφόμενοι
[3, 89]	ὑπαίθροις χρείας, νενικηκέναι δὲ πολλὰς	μὲν	ἐν Ἰβηρίᾳ μάχας, δὶς δὲ
[3, 102]	Καρχηδονίους. ὁ δ´ Ἀννίβας ἦν	μὲν	ἐν κακοῖς, ὅμως δὲ χειμαζόμενος
[3, 87]	δ´ εἴκοσι καὶ τέτταρες, κἀκεῖνοι	μὲν	ἐν πολλοῖς προσδέονται τῆς συγκλήτου
[3, 108]	διόπερ ἐπειρᾶτο συνιστάνειν ὅτι τῶν	μὲν	ἐν ταῖς προγεγενημέναις μάχαις ἐλαττωμάτων
[3, 102]	ἐνεστῶτα κίνδυνον. Μάρκος δὲ πολλοὺς	μὲν	ἐν τῇ περὶ τὸν χάρακα
[3, 37]	μέρη καὶ τρεῖς ὀνομασίας, τὸ	μὲν	ἓν μέρος αὐτῆς Ἀσίαν, τὸ
[3, 61]	βεβουλευμένων τὴν ἔννοιαν, καὶ τὸν	μὲν	ἕνα τῶν στρατηγῶν ἐξαπεσταλκότων εἰς
[3, 14]	ὁρμήσας ἐπὶ τοὺς Οὐακκαίους Ἑλμαντικὴν	μὲν	ἐξ ἐφόδου ποιησάμενος προσβολὰς κατέσχεν,
[3, 96]	μετὰ χαρᾶς ὑπερβαλλούσης ἀπέπλεον, νενικηκότες	μὲν	ἐξ ἐφόδου τοὺς ὑπεναντίους, κρατοῦντες
[3, 43]	εὐκινητοτάτων πεζῶν. εἶχον δὲ τὴν	μὲν	ἐξ ὑπερδεξίου καὶ παρὰ τὸ
[3, 104]	καὶ νομίσας ἑρμαῖον εἶναι παραυτίκα	μὲν	ἐξαπέστειλε τοὺς ψιλούς, κελεύσας ἀγωνίζεσθαι
[3, 58]	γε, τῶν πλείστων συγγραφέων πεπειραμένων	μὲν	ἐξηγεῖσθαι τὰς ἰδιότητας καὶ θέσεις
[3, 63]	οἵαν ὁ παρακαλῶν ἐσπούδασε, τότε	μὲν	ἐπαινέσας αὐτοὺς διαφῆκε, τῇ δ´
[3, 99]	συγκαταθέσθαι τοῖς λεγομένοις. ~καὶ τότε	μὲν	ἐπανῆλθε, ταξάμενος ἡμέραν, ᾗ παρέσται
[3, 102]	ἐπὶ τῆς χώρας διεφθαρκώς, τότε	μὲν	ἐπανῆλθεν, μεγάλας ἐλπίδας ἔχων ὑπὲρ
[3, 105]	ὑποβολή. τοῦ δ´ Ἀννίβου συνεχῶς	μὲν	ἐπαποστέλλοντος τοῖς ἐν τῷ λόφῳ
[3, 86]	Τυρρηνίαν ἀντιστρατοπεδεύειν τῷ Φλαμινίῳ, πᾶσι	μὲν	ἐπεβάλετο τοῖς στρατοπέδοις αὐτὸς συνάπτειν,
[3, 17]	δεύτερον δὲ καταπληξάμενος ἅπαντας εὐτακτοτέρους	μὲν	ἐπέπειστο παρασκευάσειν τοὺς ὑφ´ αὐτὸν
[3, 117]	τῶν δὲ μετ´ Ἀννίβου Κελτοὶ	μὲν	ἔπεσον εἰς τετρακισχιλίους, Ἴβηρες δὲ
[3, 69]	φατέον ἡγεμόνος ἔργον ἀγαθοῦ, τότε	μὲν	ἐπέσχε τοὺς παρ´ αὑτοῦ συνεγγίσαντας
[3, 66]	ποταμίοις πλοίοις τὴν διάβασιν Ἀσδρούβᾳ	μὲν	ἐπέταξεν διακομίζειν τὸ πλῆθος, αὐτὸς
[3, 35]	δὲ πολλῆς καταφθορᾶς ἀνδρῶν, ἡγεμόνα	μὲν	ἐπὶ πάσης κατέλιπε τῆς ἐπὶ
[3, 43]	τοῦ πράγματος φανέντος αὐτοῖς, οἱ	μὲν	ἐπὶ τὰς σκηνὰς ἐφέροντο βοηθήσοντες,
[3, 101]	δὲ γενομένων ἡμερῶν, ἠναγκάζετο τοὺς	μὲν	ἐπὶ τὴν νομὴν τῶν θρεμμάτων
[3, 101]	ἐπὶ τὴν ἄκραν, ἣ κεῖται	μὲν	ἐπὶ τῆς Λαρινάτιδος χώρας προσαγορεύεται
[3, 94]	διεκβολάς. ~τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ	μὲν	ἐπὶ τοῖς στενοῖς φυλάττοντες ἅμα
[3, 102]	διεσπαρμένοις. τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ	μὲν	ἐπὶ τοὺς προνομεύοντας ἐξαποσταλέντες πολλοὺς
[3, 17]	ἡ δὲ πόλις αὕτη κεῖται	μὲν	ἐπὶ τῷ πρὸς θάλατταν καθήκοντι
[3, 74]	τῶν ἰδίων κεράτων ἐκπεπιεσμένους, τὸ	μὲν	ἐπιβοηθεῖν τούτοις ἢ πάλιν εἰς
[3, 9]	τὸν Ἀμίλκου θυμὸν τοῦ Βάρκα	μὲν	ἐπικαλουμένου, πατρὸς δὲ κατὰ φύσιν
[3, 71]	βραχέα τις προνοηθῇ τοῦ τὰ	μὲν	ἐπίσημα τῶν ὅπλων ὕπτια τιθέναι
[3, 75]	ἀφείλετο. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι παραυτίκα	μὲν	ἐπίστευον τοῖς προσπίπτουσιν· μετ´ οὐ
[3, 64]	κρίνων εἰς τοὔμπροσθεν διαβαίνειν, τοῖς	μὲν	ἐπιτηδείοις γεφυροποιεῖν παρήγγειλε, τὰς δὲ
[3, 111]	αὐταῖς ἀγαθῶν. οὗ κρατήσαντες κύριοι	μὲν	ἔσεσθε παραχρῆμα πάσης Ἰταλίας, ἀπαλλαγέντες
[3, 6]	καὶ προφάσεως, καὶ διότι τὰ	μέν	ἐστι πρῶτα τῶν ἁπάντων, ἡ
[3, 91]	πεδία τὰ κατὰ Καπύην ἐπιφανέστατα	μέν	ἐστι τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[3, 24]	λάβωσί τινας, πρὸς οὓς εἰρήνη	μέν	ἐστιν ἔγγραπτος Ῥωμαίοις, μὴ ὑποτάττονται
[3, 21]	δικαιολογεῖσθαι καθάπαξ ἀπεγίνωσκον, φάσκοντες ἀκεραίου	μὲν	ἔτι διαμενούσης τῆς τῶν Ζακανθαίων
[3, 51]	τὴν οἰκείαν, τότε δὴ τὸ	μὲν	ἔτι περιλειπόμενον πλῆθος τῶν ὑποζυγίων
[3, 55]	τῆς ἐπ´ ἔτους πεπτωκυίας, ταύτην	μὲν	εὐδιάκοπτον εἶναι συνέβαινε καὶ διὰ
[3, 55]	ἡμέρᾳ μιᾷ. διὸ καὶ ταῦτα	μὲν	εὐθέως διαγαγὼν καὶ καταστρατοπεδεύσας περὶ
[3, 67]	ἀποδεξάμενος αὐτῶν τὴν παρουσίαν, τούτους	μὲν	εὐθέως παρακαλέσας καὶ δωρεὰς ἑκάστοις
[3, 72]	διὰ τὸ τοὺς Νομάδας ἀποχωρεῖν	μὲν	εὐχερῶς καὶ σποράδην, ἐπικεῖσθαι δὲ
[3, 114]	στρατηγοῦντες. τῶν δὲ Καρχηδονίων τὸ	μὲν	εὐώνυμον Ἀσδρούβας εἶχε, τὸ δὲ
[3, 12]	ποιοῦνται τὰς συνθήκας, ἵνα τοὺς	μὲν	ἐφέδρους νομίζοντες εἶναι τῶν καιρῶν
[3, 13]	μελλούσας λέγεσθαι. ~Καρχηδόνιοι γὰρ βαρέως	μὲν	ἔφερον καὶ τὴν ὑπὲρ Σικελίας
[3, 11]	στρατεύεσθαι μετὰ τῶν δυνάμεων, ἔτη	μὲν	ἔχειν ἐννέα, θύοντος δ´ αὐτοῦ
[3, 68]	ταῖς τῶν Καρχηδονίων ἐλπίσι, δαψιλῶς	μὲν	ἐχορήγει τὸ στρατόπεδον τοῖς ἐπιτηδείοις,
[3, 35]	τῆς ταχθείσης ἡμέρας, προῆγε, πεζῶν	μὲν	ἔχων εἰς ἐννέα μυριάδας, ἱππεῖς
[3, 85]	ἤδη τοῦ γεγονότος ἀτυχήματος, στέλλεσθαι	μὲν	ἢ ταπεινοῦν τὸ συμβεβηκὸς οἱ
[3, 44]	πρὸς θάρσος τῶν πολλῶν πρῶτον	μὲν	ἡ τῆς παρουσίας ἐνάργεια τῶν
[3, 6]	τυχόντι συνιδεῖν. ἦν δὲ πρώτη	μὲν	ἡ τῶν μετὰ Ξενοφῶντος Ἑλλήνων
[3, 68]	ἐπιμελῶς συνήδρευε τῷ Ποπλίῳ, τὰ	μὲν	ἤδη γεγονότα πυνθανόμενος, περὶ δὲ
[3, 99]	τυχόντας ἐπεπτώκει κινδύνους. καὶ τότε	μέν,	ἤδη τῆς ὥρας κατεπειγούσης, διέλυον
[3, 94]	Ἰταλίαν ἀνθρώποις. Φάβιος δὲ κακῶς	μὲν	ἤκουε παρὰ τοῖς πολλοῖς, ὡς
[3, 62]	ἀγομένων καὶ ζώντων ταλαιπωρίας, τούτους	μὲν	ἠλέουν, τὸν δὲ τεθνεῶτα πάντες
[3, 50]	ἐπιγνοὺς ὁ στρατηγὸς ὅτι τὰς	μὲν	ἡμέρας ἐπιμελῶς παρευτακτοῦσι καὶ τηροῦσι
[3, 40]	τῆς χώρας ἀπεσταλμένους· ὧν εἷς	μὲν	ἦν Γάιος Λυτάτιος ὁ τὴν
[3, 85]	Ῥωμαίων. λήξας δὲ τούτων, ὅσοι	μὲν	ἦσαν Ῥωμαῖοι τῶν ἑαλωκότων, διέδωκεν
[3, 68]	εἶναι τὸ γεγονός, ἀλλ´ οἱ	μὲν	ᾐτιῶντο τὴν τοῦ στρατηγοῦ προπέτειαν,
[3, 49]	Αἴγυπτον καλουμένῳ Δέλτα, πλὴν ἐκείνου	μὲν	θάλαττα τὴν μίαν πλευρὰν καὶ
[3, 74]	οὕτως διετίθεντο δεινῶς ὥστε τὰ	μὲν	θηρία διαφθαρῆναι πλὴν ἑνός, πολλοὺς
[3, 114]	δ´ Ἰβήρων καὶ Κελτῶν ὁ	μὲν	θυρεὸς ἦν παραπλήσιος, τὰ δὲ
[3, 21]	Σικελίας πολέμῳ. ἐν αἷς περὶ	μὲν	Ἰβηρίας οὐκ ἔφασαν ὑπάρχειν ἔγγραφον
[3, 110]	τὰς ἀνατολάς, ἐβάλετο χάρακα, τῆς	μὲν	ἰδίας παρεμβολῆς περὶ δέκα σταδίους
[3, 43]	τοῦ ποταμοῦ παρεστώτων, καὶ τῶν	μὲν	ἰδίων συναγωνιώντων καὶ παρακολουθούντων μετὰ
[3, 112]	σημείων δὲ καὶ τεράτων πᾶν	μὲν	ἱερόν, πᾶσα δ´ ἦν οἰκία
[3, 46]	διὰ τὸν φόβον· ὧν τοὺς	μὲν	Ἰνδοὺς ἀπολέσθαι συνέβη πάντας, τοὺς
[3, 72]	κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν τοὺς	μὲν	ἱππεῖς ἀνεκαλεῖτο, θεωρῶν οὐκ ἔχοντας
[3, 73]	βαρέα τῶν ὅπλων ἀλλήλοις, οἱ	μὲν	ἱππεῖς οἱ τῶν Καρχηδονίων εὐθέως
[3, 45]	ἐκκλησίας ἅμα τῷ φωτὶ τοὺς	μὲν	ἱππεῖς προέθετο πάντας ὡς πρὸς
[3, 104]	ἀνὰ διακοσίους καὶ τριακοσίους, πεντακοσίους	μὲν	ἱππεῖς, ψιλοὺς δὲ καὶ πεζοὺς
[3, 69]	τότε λαβὼν πρόφασιν ἐξαπέστειλε τῶν	μὲν	ἱππέων τὸ πλεῖστον μέρος, πεζοὺς
[3, 88]	τὸν Ἀδρίαν χώρᾳ καὶ τοὺς	μὲν	ἵππους ἐκλούων τοῖς παλαιοῖς οἴνοις
[3, 53]	ἐν ᾧ καιρῷ συνέβη πολλοὺς	μὲν	ἵππους τῶν ἀπεπτοημένων, πολλὰ δ´
[3, 80]	ὠφελείας, τὸν δὲ Φλαμίνιον ὀχλοκόπον	μὲν	καὶ δημαγωγὸν εἶναι τέλειον, πρὸς
[3, 34]	τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν ὑπερβολὴν ἐπίπονον	μὲν	καὶ δυσχερῆ λίαν, οὐ μὴν
[3, 16]	πρὸς Κλεομένη κινδύνων Ἀντιγόνῳ, πορθεῖν	μὲν	καὶ καταστρέφεσθαι τὰς κατὰ τὴν
[3, 33]	πέντε. καὶ μὴν ἱππεῖς Λιβυφοινίκων	μὲν	καὶ Λιβύων τετρακοσίους πεντήκοντα, Λεργητῶν
[3, 95]	Ῥωμαίοις πραγμάτων καὶ Μασσαλιῶται, πολλάκις	μὲν	καὶ μετὰ ταῦτα, μάλιστα δὲ
[3, 35]	πόλεις κατὰ κράτος ἑλών, ταχέως	μὲν	καὶ παρ´ ἐλπίδα, μετὰ πολλῶν
[3, 69]	καὶ τοῦ Τρεβία ποταμοῦ, πεποιημένους	μὲν	καὶ πρὸς αὑτὸν φιλίαν, διαπεμπομένους
[3, 5]	περὶ δὲ τὴν Ἀσίαν Ἄτταλος	μὲν	καὶ Προυσίας πρὸς ἀλλήλους ἐπολέμησαν,
[3, 51]	εἰς δὲ τὸ μέλλον ἔσχε	μὲν	καὶ σίτου καὶ θρεμμάτων ἐπὶ
[3, 19]	τοῦ βίου μέρος, ἀνὴρ θράσος	μὲν	καὶ τόλμαν κεκτημένος, ἀλόγιστον δὲ
[3, 50]	νῦν δὲ καταφανεῖς γενόμενοι μεγάλα	μὲν	καὶ τοὺς περὶ Ἀννίβαν ἔβλαψαν,
[3, 71]	μεταξὺ τῶν στρατοπέδων τόπον ἐπίπεδον	μὲν	καὶ ψιλόν, εὐφυῆ δὲ πρὸς
[3, 33]	Βαλιαρεῖς (ὀκτακόσιοι ἑβδομήκοντα) οὓς κυρίως	μὲν	καλοῦσι σφενδονήτας, ἀπὸ δὲ τῆς
[3, 102]	δὲ τούτων τῶν καιρῶν οἱ	μὲν	Καρχηδόνιοι ταῖς προνομαῖς εὐλαβέστερον ἐχρῶντο
[3, 110]	ὅλην συμπλοκὴν διὰ τὸ τοῖς	μὲν	Καρχηδονίοις μηδὲν ἐφεδρεύειν ἀξιόλογον, τοῖς
[3, 75]	οὐ πολὺ δὲ πυνθανόμενοι τοὺς	μὲν	Καρχηδονίους καὶ τὴν παρεμβολὴν τὴν
[3, 95]	τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς τὸ	μὲν	κατὰ γῆν ἀπαντᾶν ἀπεδοκίμασε, συμπληρώσας
[3, 24]	ἐν ταύταις ταῖς συνθήκαις τὰ	μὲν	κατὰ Λιβύην καὶ Σαρδόνα προσεπιτείνουσιν
[3, 84]	τὸ γινόμενον. ἅμα γὰρ οἱ	μὲν	κατὰ πρόσωπον, οἱ δ´ ἀπ´
[3, 83]	αὐλῶνα παρὰ τὴν λίμνην τὸν	μὲν	κατὰ πρόσωπον τῆς πορείας λόφον
[3, 19]	Ἰλλυριοῖς κατεσκεύαζον. ἐξ οὗ τῶν	μὲν	κατὰ πρόσωπον τῶν δὲ κατὰ
[3, 59]	δὲ τοῖς καθ´ ἡμᾶς τῶν	μὲν	κατὰ τὴν Ἀσίαν διὰ τὴν
[3, 77]	πρὸς τὸ μέλλον. ~Καὶ τὰ	μὲν	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἐν τούτοις
[3, 99]	τὰς ἐπικειμένας ἐπιβολάς. καὶ τὰ	μὲν	κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἐν τούτοις
[3, 32]	ἐξυφασμένας καὶ παρακολουθῆσαι σαφῶς ταῖς	μὲν	κατὰ τὴν Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν
[3, 101]	τινος βουνοῦ κατεστρατοπέδευσε, βουλόμενος ἅμα	μὲν	καταπλήξασθαι τοὺς ὑπεναντίους, ἅμα δὲ
[3, 50]	βάρβαροι τοὺς εὐκαίρους τόπους, αὐτὸς	μὲν	καταστρατοπεδεύσας πρὸς ταῖς ὑπερβολαῖς ἐπέμενε,
[3, 87]	Ἰβηρίᾳ πράγμασι. Ῥωμαῖοι δὲ δικτάτορα	μὲν	κατέστησαν Κόιντον Φάβιον, ἄνδρα καὶ
[3, 74]	κίνδυνον ταχθέντες τῶν Ῥωμαίων οἱ	μὲν	κατόπιν ἐφεστῶτες ὑπὸ τῶν ἐκ
[3, 114]	σπείραις αὐτῶν παρατεταγμένων, καὶ τῶν	μὲν	Κελτῶν γυμνῶν, τῶν δ´ Ἰβήρων
[3, 115]	ὑπεναντίων τάξιν, ἅτε δὴ τῶν	μὲν	Κελτῶν ἐπὶ λεπτὸν ἐκτεταγμένων, αὐτοὶ
[3, 65]	βάδην. ὁ δ´ Ἀννίβας τὴν	μὲν	κεχαλινωμένην ἵππον καὶ πᾶν τὸ
[3, 106]	περὶ τὸν Γνάιον διεσάφησαν ὁλοσχερῆ	μὲν	κίνδυνον κατὰ μηδένα τρόπον συνίστασθαι,
[3, 60]	τὰ πεδία κατοικούντων Κελτῶν ἐσπούδαζε	μὲν	κοινωνεῖν τοῖς Καρχηδονίοις τῶν πραγμάτων
[3, 40]	προεχειρίσαντο πέμπειν μετὰ στρατοπέδων Πόπλιον	μὲν	Κορνήλιον εἰς Ἰβηρίαν, Τεβέριον δὲ
[3, 107]	ίζονται. τὸ δὲ στρατόπεδον) πεζοὺς	μὲν	λαμβάνει περὶ τετρακισχιλίους, ἱππεῖς δὲ
[3, 93]	ὑπ´ αὐτὴν τὴν παρώρειαν, τὴν	μὲν	λείαν αὐτῶν ἤλπισεν ἀδηρίτως περισυρεῖν,
[3, 86]	κατὰ τὸν Ἀδρίαν τόπους, πολλῆς	μὲν	λείας γεγονὼς ἐγκρατής, ὥστε μήτ´
[3, 43]	στρατιώτας ἐπεῖχε τῇ διαβάσει, τοὺς	μὲν	λέμβους πεπληρωκὼς τῶν πελτοφόρων ἱππέων,
[3, 33]	ἐμπείρως καὶ φρονίμως ἐκλογιζόμενος ἐκ	μὲν	Λιβύης εἰς Ἰβηρίαν, ἐκ δ´
[3, 39]	ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς τῆς	μὲν	Λιβύης ἐκυρίευον πάντων τῶν ἐπὶ
[3, 114]	~Ἦν δ´ ὁ καθοπλισμὸς τῶν	μὲν	Λιβύων Ῥωμαϊκός, οὓς πάντας Ἀννίβας
[3, 112]	ἱκανὸν μείνας, οὐδενὸς ἀντεξιόντος, τὴν	μὲν	λοιπὴν δύναμιν αὖθις εἰς χάρακα
[3, 118]	τῆς πράξεως ταύτης παραχρῆμα τῆς	μὲν	λοιπῆς παραλίας σχεδὸν πάσης ἦσαν
[3, 31]	τέλος, τὸ καταλειπόμενον αὐτῆς ἀγώνισμα	μὲν	μάθημα δ´ οὐ γίνεται, καὶ
[3, 14]	ἱππέων ἀπώλοντο διὰ τὸ κρατεῖν	μὲν	μᾶλλον τοῦ ῥεύματος τοὺς ἵππους,
[3, 37]	μεσημβρίας. ἡ δὲ Λιβύη κεῖται	μὲν	μεταξὺ Νείλου καὶ στηλῶν Ἡρακλείων,
[3, 105]	παραγγελλομένοις. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι τὸν	μὲν	μεταξὺ τόπον τοῦ βουνοῦ καὶ
[3, 40]	πόλιν εἰς ἑξακισχιλίους· ὧν τὴν	μὲν	μίαν ἔκτιζον ἐπὶ τάδε τοῦ
[3, 25]	δημοσίᾳ πίστει, λέγει τάδε· εὐορκοῦντι	μέν	μοι εἴη τἀγαθά· εἰ δ´
[3, 96]	τῶν Ῥωμαίων αὐτοῖς ἐκθύμως, τὰς	μὲν	ναῦς ἐξέβαλον εἰς τὸν αἰγιαλόν,
[3, 95]	ἡθροικὼς δύναμιν ἀνέζευξε· καὶ ταῖς	μὲν	ναυσὶ παρὰ τὴν χέρσον ἐποιεῖτο
[3, 109]	γὰρ οὐκ ἂν βούλοιτο μάλιστα	μὲν	νικᾶν ἀγωνιζόμενος, εἰ δὲ μὴ
[3, 63]	καθάπερ γὰρ ἐπ´ ἐκείνων τὸν	μὲν	νικήσαντα καὶ τεθνεῶτα πάντες ἐμακάριζον
[3, 62]	πρὸς ἀλλήλους ἐφ´ ᾧ τὸν	μὲν	νικήσαντα τὰ προκείμενα λαμβάνειν ἆθλα,
[3, 63]	ἰέναι πρὸς τοὺς ἀγῶνας, μάλιστα	μὲν	νικήσοντας, ἂν δὲ μὴ τοῦτ´
[3, 4]	ἐκ τούτων φανερὸν ἔσται τοῖς	μὲν	νῦν οὖσιν πότερα φευκτὴν ἢ
[3, 2]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Φίλιππος	μὲν	ὁ Μακεδὼν διαπολεμήσας Αἰτωλοῖς καὶ
[3, 49]	θέας. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ Πόπλιος	μὲν	ὁ τῶν Ῥωμαίων στρατηγὸς ἡμέραις
[3, 65]	τὰς Ἄλπεις μέρους, ἔχοντες εὐώνυμον	μὲν	οἱ Ῥωμαῖοι, δεξιὸν δὲ τὸν
[3, 14]	ἅμα τούτοις, οὓς ἠρέθισαν μάλιστα	μὲν	οἱ τῶν Ὀλκάδων φυγάδες, συνεξέκαυσαν
[3, 100]	ταχὺ δὲ γενόμενος κύριος τοὺς	μὲν	οἰκήτορας κατέφθειρε, τὰς δὲ πλείστας
[3, 40]	οἱ Βοῖοι καλούμενοι Γαλάται, πάλαι	μὲν	οἷον λοχῶντες τὴν πρὸς Ῥωμαίους
[3, 37]	δύσεις, κεῖται δ´ αὐτῆς τὸ	μὲν	ὁλοσχερέστερον καὶ βαθύτερον μέρος ὑπ´
[3, 34]	τὸν κατὰ Ῥωμαίων πόλεμον, ἐμφανίζων	μὲν	ὃν τρόπον ἔκδοτον αὐτὸν ἐγχειρήσαιεν
[3, 37]	ἔξω καὶ μεγάλην προσαγορευομένην κοινὴν	μὲν	ὀνομασίαν οὐκ ἔχει διὰ τὸ
[3, 71]	δὲ πραξάντων τὸ συνταχθέν, τούτους	μὲν	ὄντας ἱππεῖς χιλίους καὶ πεζοὺς
[3, 71]	Μάγωνα τὸν ἀδελφόν, ὄντα νέον	μὲν	ὁρμῆς δὲ πλήρη καὶ παιδομαθῆ
[3, 61]	πρῶτον ἠπίστει τοῖς προσαγγελλομένοις, ἐνθυμούμενος	μὲν	ὅτι πρότερον ἡμέραις ὀλίγαις αὐτὸν
[3, 29]	ὑπὸ πολλῶν παρ´ αὐτοῖς. πρῶτον	μὲν	ὅτι τὰς πρὸς Ἀσδρούβαν γενομένας
[3, 57]	διὰ τοῦτο παρελείπομεν, ἀλλὰ πρῶτον	μὲν	οὐ βουλόμενοι παρ´ ἕκαστα διασπᾶν
[3, 79]	ἐὰν ἅψηται τῆς πολεμίας, ἡττηθεὶς	μὲν	οὐ προσδεήσεται τῶν ἀναγκαίων, κρατῶν
[3, 58]	δὲ τῶν πλείστων διημαρτηκότων, παραλείπειν	μὲν	οὐδαμῶς καθήκει, ῥητέον δέ τι
[3, 33]	τὰ παρὰ τῶν Καρχηδονίων ἄλλο	μὲν	οὐδὲν εἶπαν, ὁ δὲ πρεσβύτατος
[3, 53]	τὰς ἀνωτάτω τῶν Ἄλπεων, ὁλοσχερεῖ	μὲν	οὐδενὶ περιπίπτων ἔτι συστήματι τῶν
[3, 31]	πᾶσαν περίστασιν αὐτάρκης ὑπάρχειν, καλὴν	μέν,	οὐκ ἀναγκαίαν δ´ ἴσως φήσαιμ´
[3, 10]	εἴξαντες τῇ περιστάσει καὶ βαρυνόμενοι	μέν,	οὐκ ἔχοντες δὲ ποιεῖν οὐδὲν
[3, 29]	λεγόμενα νῦν ἐροῦμεν· οἷς τότε	μὲν	οὐκ ἐχρήσαντο διὰ τὸν ἐπὶ
[3, 54]	τῆς καταβάσεως. ἐν ᾗ πολεμίοις	μὲν	οὐκέτι περιέτυχε πλὴν τῶν λάθρᾳ
[3, 37]	πίπτει καθ´ Ἡρακλείους στήλας. αὗται	μὲν	οὖν αἱ χῶραι καθολικώτερον θεωρούμεναι
[3, 62]	ἐκέλευσε μάχεσθαι πρὸς ἀλλήλους. παραυτίκα	μὲν	οὖν ἀκούσαντες οἱ νεανίσκοι ταῦτα
[3, 66]	περὶ τὸν ἡγεμόνα συστραφέντες. ~Πόπλιος	μὲν	οὖν ἀναζεύξας προσῆγε διὰ τῶν
[3, 76]	φυγεῖν ἐπὶ τὰς ναῦς. οὗτος	μὲν	οὖν ἀναχωρήσας καὶ διαβὰς αὖθις
[3, 83]	εἰς τὸν προειρημένον τόπον. Ὁ	μὲν	οὖν Ἀννίβας ταῦτα προκατασκευασάμενος τῆς
[3, 12]	αὐτῶν ὃ δυνατὸς εἴη. ~ὁ	μὲν	οὖν Ἀντίοχος ἀκούσας καὶ δόξας
[3, 89]	ἐπὶ τῆς διαλήψεως ταύτης. τὰς	μὲν	οὖν ἀρχὰς κατεφρονεῖτο καὶ παρεῖχε
[3, 52]	τῶν παρακειμένων ταῖς ἀναβολαῖς. ~Τότε	μὲν	οὖν αὐτοῦ ποιησάμενος τὴν παρεμβολὴν
[3, 70]	ταχίστην κρῖναι τὰ ὅλα. προέκειτο	μὲν	οὖν αὐτῷ κατὰ τὴν ἰδίαν
[3, 62]	πρέποντα τοῖς παροῦσι καιροῖς. Ἀννίβας	μὲν	οὖν διὰ τοιοῦδέ τινος ἐνεχείρει
[3, 68]	ἑάλωσαν ὑπὸ τῶν Καρχηδονίων. Πόπλιος	μὲν	οὖν διαβὰς τὸν προειρημένον ποταμὸν
[3, 15]	διήκουε περὶ τῶν ἐνεστώτων. Ῥωμαῖοι	μὲν	οὖν διεμαρτύροντο Ζακανθαίων ἀπέχεσθαι— κεῖσθαι
[3, 58]	μέλλον ὠφελείας στοχάζονται δεόντως. ~Διότι	μὲν	οὖν, εἰ καί τι τῶν
[3, 70]	τὰς τῶν συμμάχων ἐλπίδας. Ἀννίβας	μὲν	οὖν εἰδὼς τὴν ἐσομένην ὁρμὴν
[3, 38]	καὶ μύθους διατιθέναι νομιστέον. Ταῦτα	μὲν	οὖν εἰρήσθω μοι χάριν τοῦ
[3, 41]	ἐπὶ τὰς προκειμένας πράξεις, Πόπλιος	μὲν	οὖν εἰς Ἰβηρίαν ἑξήκοντα ναυσί,
[3, 79]	τοὺς ἐφεστῶτας αὐτοῖς ἱππεῖς. πάντες	μὲν	οὖν ἐκακοπάθουν καὶ μάλιστα διὰ
[3, 50]	ἀνάγκην ποιεῖσθαι τὴν ἀναβολήν. εἰ	μὲν	οὖν ἔκρυψαν τὴν ἐπίνοιαν, ὁλοσχερῶς
[3, 40]	μέρος ἀπελείπετο τῆς πορείας. ~Ἀννίβας	μὲν	οὖν ἐνεχείρει ταῖς διεκβολαῖς τῶν
[3, 4]	τὴν οἰκουμένην ὑπήκοον αὑτοῖς. ~Εἰ	μὲν	οὖν ἐξ αὐτῶν τῶν κατορθωμάτων
[3, 110]	ὁμόσε κινδυνεύειν τινὰς σπείρας. τότε	μὲν	οὖν ἐπιγενομένης νυκτὸς ἐχωρίσθησαν ἀπ´
[3, 79]	προσφέρῃ τὰς χεῖρας αὐτοῖς. οἱ	μὲν	οὖν Ἴβηρες καὶ Λίβυες δι´
[3, 21]	καὶ συναναδέχεσθαι τὸν πόλεμον. οἱ	μὲν)	οὖν καθολικώτερόν πως ἐχρήσαντο τοῖς
[3, 1]	προέκθεσιν τῆς αὑτῶν πραγματείας. τὴν	μὲν	οὖν καθόλου τῆς ὑποθέσεως ἔμφασιν
[3, 36]	ἐννοίας ἄγειν τοὺς ἀκούοντας. Πρώτη	μὲν	οὖν καὶ μεγίστη γνῶσις, ἔτι
[3, 37]	καθ´ Ἡρακλέους στήλας στόμα. Νείλου	μὲν	οὖν καὶ Τανάιδος μεταξὺ τὴν
[3, 23]	τῇ χώρᾳ μὴ ἐννυκτερευέτωσαν. ~Τὸ	μὲν	οὖν Καλὸν ἀκρωτήριόν ἐστι τὸ
[3, 41]	τῶν συμμάχων αὐτῷ παρήγγειλαν. ~Τὰ	μὲν	οὖν κατὰ Κελτοὺς ἀπὸ τῆς
[3, 65]	ὑπὸ τῶν ἐπιφερομένων ἱππέων. οἱ	μὲν	οὖν κατὰ πρόσωπον ἀλλήλοις συμπεσόντες
[3, 96]	ναῦς ἔχοντες τῶν πολεμίων. Τὰ	μὲν	οὖν κατὰ τὴν Ἰβηρίαν ἀπὸ
[3, 95]	ὅλος καὶ πᾶς ἦν. ~Τὰ	μὲν	οὖν κατὰ τὴν Ἰταλίαν τοιαύτην
[3, 44]	τὰς τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις. οἱ	μὲν	οὖν Κελτοὶ τοιαῦτα διαλεχθέντες ἀνεχώρησαν.
[3, 110]	σταδίους ἀποσχόντες τῶν πολεμίων. ὁ	μὲν	οὖν Λεύκιος συνθεασάμενος ἐπιπέδους καὶ
[3, 9]	τηρῶν ἀεὶ πρὸς ἐπίθεσιν. εἰ	μὲν	οὖν μὴ τὸ περὶ τοὺς
[3, 68]	ἔχων αὐτὸς εἵπετο κατόπιν. οἱ	μὲν	οὖν Νομάδες εἰς ἔρημον τὴν
[3, 115]	ἐπὶ τοὺς Κελτοὺς παράπτωσιν. οὗτοι	μὲν	οὖν οὐκέτι φαλαγγηδόν, ἀλλὰ κατ´
[3, 105]	διωγμοῦ καὶ τῆς μάχης. τοῖς	μὲν	οὖν παρ´ αὐτὸν γενομένοις τὸν
[3, 117]	αὑτοῦ τῇ πατρίδι πεποιημένος. ~Ἡ	μὲν	οὖν περὶ Κάνναν γενομένη μάχη
[3, 106]	κατεπείγοντα πρὸς τὴν χρείαν. οὗτοι	μὲν	οὖν περὶ ταῦτα καὶ περὶ
[3, 107]	καὶ συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις. τοῖς	μὲν	οὖν περὶ τὸν Γνάιον ἐπισχεῖν
[3, 84]	ὡς τευξόμενοι τῆς σωτηρίας. Τὰ	μὲν	οὖν περὶ τὸν ὅλον κίνδυνον
[3, 60]	Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις ἀγῶνας. ~Τὸ	μὲν	οὖν πλῆθος τῆς δυνάμεως, ὅπερ
[3, 40]	εἰς Γαλατίαν ἀποστέλλειν προκεχειρισμένοι. τὰς	μὲν	οὖν πόλεις ἐνεργῶς ἐτείχιζον, τοὺς
[3, 107]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον παρακομίζεσθαι. τὴν	μὲν	οὖν πόλιν ἔτι πρότερον συνέβαινε
[3, 64]	λοιπὰς δυνάμεις συναγαγὼν παρεκάλει. τὰ	μὲν	οὖν πολλὰ τῶν λεγομένων ἦν
[3, 65]	εὐθέως συνετάττοντο πρὸς μάχην. ὁ	μὲν	οὖν Πόπλιος προθέμενος τοὺς ἀκοντιστὰς
[3, 33]	τοῦ συνεδρίου, δέχεσθαι φάσκοντες. οἱ	μὲν	οὖν πρέσβεις καὶ τὸ συνέδριον
[3, 12]	μὴ καταλιπεῖν ὑπερβολὴν δυσμενείας. Ἀσδρούβας	μὲν	οὖν προαποθανὼν οὐ πᾶσιν ἔκδηλον
[3, 21]	ἤρξαντο περὶ σφῶν δικαιολογεῖσθαι. ~τὰς	μὲν	οὖν πρὸς Ἀσδρούβαν ὁμολογίας παρεσιώπων,
[3, 117]	τῷ τῶν Καρχηδονίων χάρακι. τὸ	μὲν	οὖν πρῶτον ἀντεῖχον· ἤδη δ´
[3, 54]	διατραπῆναι συνέβη τὸ πλῆθος. τὸ	μὲν	οὖν πρῶτον ἐπεβάλετο περιελθεῖν τὰς
[3, 20]	αὐτοὺς εὐθέως ἐκ γενετῆς. πρὸς	μὲν	οὖν τὰ τοιαῦτα τῶν συγγραμμάτων
[3, 109]	ἐκ τῶν καιρῶν περιστάσεις. τότε	μὲν	οὖν ταῦτα καὶ τοιαῦτα παρακαλέσας
[3, 5]	ἀτύχημα πάσης τῆς Ἑλλάδος. Τὰ	μὲν	οὖν τῆς ἐπιβολῆς ἡμῶν τοιαῦτα·
[3, 94]	σφῶν εὐζώνους ἐκδεξάμενοι κατεβίβασαν. Ἀννίβας	μὲν	οὖν τοιαύτην ἐκ τοῦ Φαλέρνου
[3, 92]	φανήσεσθαι τῶν ὑπαίθρων κρατοῦντες. ~Ἀννίβας	μὲν	οὖν τοιούτοις χρησάμενος λογισμοῖς καὶ
[3, 12]	παραπῖπτον ἐξ ἑτοίμου παραγγέλλωσιν. Αἰτίας	μὲν	(οὖν) τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου
[3, 115]	εὐζώνους συνέπεσεν ἀλλήλοις. ἐπὶ βραχὺ	μὲν	οὖν τῶν Ἰβήρων καὶ τῶν
[3, 111]	θάρσος αὐτῶν τῶν ἔργων; διὰ	μὲν	οὖν τῶν πρὸ τοῦ κινδύνων
[3, 113]	ἐπιφάνειαν τὴν πρὸς μεσημβρίαν. τοὺς	μὲν	οὖν τῶν Ῥωμαίων ἱππεῖς παρ´
[3, 29]	αὐτῶν τὴν αἰτίαν ἀναθετέον. ~Τὰ	μὲν	οὖν ὑπὸ Καρχηδονίων τότε ῥηθέντα
[3, 55]	ἐξῳκοδόμει μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας. τοῖς	μὲν	οὖν ὑποζυγίοις καὶ τοῖς ἵπποις
[3, 107]	νουνεχῶς ἐδόκουν ἕκαστα χειρίζειν. ~Τὸν	μὲν	οὖν χειμῶνα καὶ τὴν ἐαρινὴν
[3, 15]	φάναι πολεμήσειν; νῦν δὲ τὴν	μὲν	οὖσαν αἰτίαν ἀληθινὴν παρασιωπῶν, τὴν
[3, 64]	ἑώρα τὴν πρᾶξιν ταύτην ἀναγκαίαν	μὲν	οὖσαν τῇ πατρίδι, πρόδηλον δ´
[3, 54]	τῆς ἀπορρῶγος καὶ πρὸ τοῦ	μὲν	οὔσης, τότε δὲ καὶ μᾶλλον
[3, 116]	ἐπὶ τῶν εὐωνύμων τεταγμένοις μέγα	μὲν	οὔτ´ ἐποίουν οὐδὲν οὔτ´ ἔπασχον
[3, 105]	τοῦ πλήθους τῶν ἱππέων, ἅμα	μὲν	οὗτοι καταφεύγοντες εἰς τὰ βαρέα
[3, 37]	ἔξω θαλάττης, καλεῖται δὲ τὸ	μὲν	παρὰ τὴν καθ´ ἡμᾶς παρῆκον
[3, 92]	τὰ προειρημένα πεδία. καὶ τὴν	μὲν	παρεμβολὴν ἐκ τοῦ πρὸς Ῥώμην
[3, 92]	ἐγγίσας δὲ τῷ Φαλέρνῳ ταῖς	μὲν	παρωρείαις ἐπιφαινόμενος ἀντιπαρῆγε τοῖς πολεμίοις,
[3, 56]	καὶ ὑποζύγια. τέλος δὲ τὴν	μὲν	πᾶσαν πορείαν ἐκ Καινῆς πόλεως
[3, 65]	κυκλωσάντων καὶ κατόπιν ἐπιπεσόντων, οἱ	μὲν	πεζακοντισταὶ τὸ πρῶτον διαφυγόντες τὴν
[3, 107]	τις ὁλοσχερεστέρα προφαίνηται χρεία, τοὺς	μὲν	πεζοὺς ἐν ἑκάστῳ στρατοπέδῳ ποιοῦσι
[3, 72]	στάδια πρὸ τῆς στρατοπεδείας τοὺς	μὲν	πεζοὺς ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν παρενέβαλε,
[3, 35]	λοιπὴν στρατιὰν ἀναλαβὼν εὔζωνον πεζοὺς	μὲν	πεντακισμυρίους ἱππεῖς δὲ πρὸς ἐννακισχιλίους
[3, 33]	Ἰβηρίας ἀπέλιπεν Ἀσδρούβᾳ τἀδελφῷ πεντήρεις	μὲν	πεντήκοντα, τετρήρεις δὲ δύο καὶ
[3, 110]	ῥέοντα συμβαίνει τὸν Αὔφιδον τὰς	μὲν	πηγὰς ἔχειν ἐν τοῖς πρὸς
[3, 47]	ὁ δὲ Ῥοδανὸς ἔχει τὰς	μὲν	πηγὰς ὑπὲρ τὸν Ἀδριατικὸν μυχὸν
[3, 18]	νῆσον παντὶ τῷ στρατεύματι τὸ	μὲν	πλεῖον μέρος τῆς δυνάμεως ἀπεβίβασεν
[3, 50]	συντάξας τὰ πυρὰ καίειν, τὸ	μὲν	πλεῖον μέρος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ
[3, 33]	νῆσον. τῶν δὲ προειρημένων τοὺς	μὲν	πλείους εἰς τὰ Μεταγώνια τῆς
[3, 66]	γεφύρας ἠκολούθει, καταλαβὼν δὲ τὰς	μὲν	πλείστας τῶν σανίδων ἀνεσπασμένας, τοὺς
[3, 74]	μυρίων. τῶν δὲ λοιπῶν οἱ	μὲν	πλεῖστοι περὶ τὸν ποταμὸν ἐφθάρησαν
[3, 14]	καὶ περαιοῦσθαι τὸν ποταμόν, τὸ	μὲν	πλεῖστον αὐτῶν μέρος διεφθάρη περὶ
[3, 107]	ἐπὶ τὰς πράξεις. καὶ τοὺς	μὲν	πλείστους ἀγῶνας δι´ ἑνὸς ὑπάτου
[3, 115]	παρὰ τῶν Καρχηδονίων καὶ τοὺς	μὲν	πλείστους ἀπέκτειναν ἐν τῇ συμπλοκῇ,
[3, 116]	τοῖς φεύγουσι τῶν ἱππέων τοὺς	μὲν	πλείστους ἀπέκτειναν, τοὺς δὲ κατεκρήμνισαν
[3, 64]	δὲ καὶ τῶν ἵππων τοὺς	μὲν	πλείστους ἀπολωλεκότα, τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 45]	προαποσταλέντες ἐπὶ τὴν κατασκοπήν, τοὺς	μὲν	πλείστους αὑτῶν ἀπολωλεκότες, οἱ δὲ
[3, 51]	καὶ συμπλοκήν. ἐπεὶ δὲ τοὺς	μὲν	πλείστους τῶν Ἀλλοβρίγων ἀπέκτεινε, τοὺς
[3, 68]	ὐτοῖς) ταῖς οἰκείαις δυνάμεσι τὸ	μὲν	πλῆθος ἀνελάμβανε τῶν ἀνδρῶν, ὡς
[3, 82]	προῄει διὰ τῆς Τυρρηνίας, εὐώνυμον	μὲν	πόλιν ἔχων τὴν προσαγορευομένην Κυρτώνιον
[3, 104]	περὶ τὸν λόφον ὑπαρχόντων ψιλῶν	μέν,	πολλὰς δὲ καὶ παντοδαπὰς ἐχόντων
[3, 65]	οὐρᾶς τῶν Νομάδων, ἐτράπησαν, οἱ	μὲν	πολλοὶ σποράδες, τινὲς δὲ περὶ
[3, 106]	τοῖς στρατοπέδοις. αὐτοὶ δὲ Λεύκιον	μὲν	Ποστόμιον, ἑξαπέλεκυν ὄντα στρατηγόν, στρατόπεδον
[3, 90]	Ἀννίβας ὁρῶν τὸν Φάβιον φυγομαχοῦντα	μὲν	προδήλως τοῖς δ´ ὅλοις οὐκ
[3, 43]	ἐπιγενομένης τῆς πέμπτης νυκτὸς οἱ	μὲν	προδιαβάντες ἐκ τοῦ πέραν ὑπὸ
[3, 77]	εἰς τὴν οἰκείαν, βουλόμενος ἅμα	μὲν	προκαλεῖσθαι διὰ τοιούτου τρόπου πρὸς
[3, 43]	τῶν ἐν τοῖς πλοίοις ἁμιλλωμένων	μὲν	πρὸς ἀλλήλους μετὰ κραυγῆς, διαγωνιζομένων
[3, 5]	προειρημένη κίνησις, ἐν ᾗ Ῥωμαῖοι	μὲν	πρὸς Κελτίβηρας καὶ Οὐακκαίους ἐξήνεγκαν
[3, 91]	ἔθνος. τῆς δὲ μεσογαίου τὰ	μὲν	πρὸς τὰς ἄρκτους Καληνοὶ καὶ
[3, 69]	τῆς τοῦ σίτου παραθέσεως τούτῳ	μὲν	πρὸς τὸ παρὸν ἐχρήσατο, τοὺς
[3, 46]	θηρίων εἰθισμένων τοῖς Ἰνδοῖς μέχρι	μὲν	πρὸς τὸ ὑγρὸν ἀεὶ πειθαρχεῖν,
[3, 60]	πρὸς τῇ παρωρείᾳ κατοικοῦντες, στασιαζόντων	μὲν	πρὸς τοὺς Ἴνσομβρας ἀπιστούντων δὲ
[3, 88]	εἰς τρεῖς ὀνομασίας, καὶ τῶν	μὲν	προσαγορευομένων Δαυνίων, (τῶν δὲ Πευκετίων)
[3, 76]	Ἰβήρων. ἅμα δὲ προϊὼν ἃς	μὲν	προσήγετο τὰς δὲ κατεστρέφετο τῶν
[3, 110]	θόρυβον. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τὴν	μὲν	πρώτην ἐπιφορὰν ἐδέξαντο, προθέμενοί τινας
[3, 70]	ἔσπευδε συμβαλεῖν τοῖς πολεμίοις, θέλων	μὲν	πρῶτον ἀκεραίοις ἀποχρήσασθαι ταῖς τῶν
[3, 101]	τὰς δυνάμεις παρὰ Φαβίου τὸ	μὲν	πρῶτον ἀντιπαρῆγε ταῖς ἀκρωρείαις, πεπεισμένος
[3, 60]	ἀπιστούντων δὲ τοῖς Καρχηδονίοις, τὸ	μὲν	πρῶτον αὐτοὺς εἰς φιλίαν προυκαλεῖτο
[3, 10]	ταραχὴν ἀπαγγειλάντων αὐτοῖς πόλεμον, τὸ	μὲν	πρῶτον εἰς πᾶν συγκατέβαινον, ὑπολαμβάνοντες
[3, 96]	ἀντέχεσθαι τῆς θαλάττης. αἳ τὸ	μὲν	πρῶτον εἰς Σαρδόν´, ἐκεῖθεν δὲ
[3, 13]	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν, τὸ	μὲν	πρῶτον ἐκαραδόκουν τὰς τῶν δυνάμεων
[3, 77]	τοὺς δὲ συμμάχους αὐτῶν τὸ	μὲν	πρῶτον ἐν τῇ πάσῃ φιλανθρωπίᾳ
[3, 95]	ἐπιβολὰς συλλογιζόμενος τῶν Καρχηδονίων τὸ	μὲν	πρῶτον ἐπεβάλετο (κατὰ γῆν καὶ)
[3, 61]	δυνάμεων καὶ σύνεγγυς εἶναι, τὸ	μὲν	πρῶτον ἠπίστει τοῖς προσαγγελλομένοις, ἐνθυμούμενος
[3, 5]	Καρχηδονίοις ἐπέβαλον τὰς χεῖρας, τὸ	μὲν	πρῶτον μεταναστῆσαι, μετὰ δὲ ταῦτα
[3, 72]	εἰπεῖν ἁπάντων ἀναρίστων ἐκπεπορευμένων, τὸ	μὲν	πρῶτον ὁρμῇ καὶ προθυμίᾳ (περι(
[3, 96]	δὲ καθυστερῶν ἀπέγνω. καὶ τὸ	μὲν	πρῶτον τῆς Σικελίας Λιλυβαίῳ προσέσχε·
[3, 105]	νουνεχής. οὐ μὴν ἀλλ´ οἱ	μὲν	Ῥωμαῖοι διδαχθέντες ὑπὸ τῶν πραγμάτων
[3, 73]	εὔζωνοι. τούτου δὲ συμβάντος οἱ	μὲν	Ῥωμαῖοι κατὰ πολλοὺς τρόπους ἠλαττοῦντο,
[3, 48]	στρατοπέδοις ὑπερβάντας τὰς Ἄλπεις παρατετάχθαι	μὲν	Ῥωμαίοις, συνηγωνίσθαι δὲ Κελτοῖς τοῖς
[3, 72]	παρ´ αὐτοῖς τάξεις, ὄντας τοὺς	μὲν	Ῥωμαίους εἰς μυρίους ἑξακισχιλίους, τοὺς
[3, 77]	παραχειμάζων ἐν τῇ Κελτικῇ τοὺς	μὲν	Ῥωμαίους τῶν ἐκ τῆς μάχης
[3, 73]	τὴν χρείαν, ἅτε δὴ τῶν	μὲν	Ῥωμαίων πεζακοντιστῶν κακοπαθούντων ἐξ ὄρθρου
[3, 28]	δίκαια διὰ τὸν καιρὸν ἐκχωρῆσαι	μὲν	Σαρδόνος, ἐξενεγκεῖν δὲ τὸ προειρημένον
[3, 23]	δὲ τούτων τῶν συνθηκῶν περὶ	μὲν	Σαρδόνος καὶ Λιβύης ἐμφαίνουσιν ὡς
[3, 53]	καὶ προορώμενοι τὸ μέλλον τὰ	μὲν	σκευοφόρα καὶ τοὺς ἱππεῖς εἶχον
[3, 35]	ἐπανόδου καὶ τοῖς μεθ´ ἑαυτοῦ	μὲν	στρατευομένοις, οὐχ ἧττον δὲ καὶ
[3, 42]	δὲ τῆς παρακειμένης ὕλης τὰ	μὲν	συμπηγνύντες τῶν ξύλων τὰ δὲ
[3, 10]	πόλεμον. Ὅτι δ´ Ἀμίλκας πλεῖστα	μὲν	συνεβάλετο πρὸς τὴν σύστασιν τοῦ
[3, 86]	κατατεθαρρηκὼς τοῖς ὅλοις ἤδη τὸ	μὲν	συνεγγίζειν τῇ Ῥώμῃ κατὰ τὸ
[3, 4]	μὴ μόνον αὐτόπτης, ἀλλ´ ὧν	μὲν	συνεργὸς ὧν δὲ καὶ χειριστὴς
[3, 78]	ἑλῶν εἰς Τυρρηνίαν φέρουσαν δυσχερῆ	μὲν	σύντομον δὲ καὶ παράδοξον φανησομένην
[3, 3]	καταλύσαντες τὴν Γαλατῶν ὕβριν ἀδήριτον	μὲν	σφίσι παρεσκεύασαν τὴν τῆς Ἀσίας
[3, 93]	καιρὸν τοῦτον αὐτὸς ἀναλαβὼν πρῶτα	μὲν	τὰ βαρέα τῶν ὅπλων, ἐπὶ
[3, 4]	ἀγωνισμάτων διαλήψεις, διὰ τὸ πολλοῖς	μὲν	τὰ μέγιστα δοκοῦντ´ εἶναι τῶν
[3, 67]	εἰς τὰς αὑτῶν πόλεις, δηλώσοντας	μὲν	τὰ πεπραγμένα τοῖς πολίταις, παρακαλέσοντας
[3, 52]	συλλογιζόμενος (δ´ Ἀννίβας ὡς δεξάμενος)	μὲν	τὰ προτεινόμενα, τάχ´ ἂν ἴσως
[3, 75]	ψῦχος. ~Ὁ δὲ Τεβέριος εἰδὼς	μὲν	τὰ συμβεβηκότα, βουλόμενος δὲ κατὰ
[3, 113]	τούτων αὐτῶν σχῆμα, βουλόμενος ἐφεδρείας	μὲν	τάξιν ἐν τῇ μάχῃ τοὺς
[3, 47]	πολὺ δι´ αὐλῶνος, οὗ πρὸς	μὲν	τὰς ἄρκτους Ἄρδυες Κελτοὶ κατοικοῦσι,
[3, 46]	γενομένου διαταραχθέντα τὰ ζῷα κατὰ	μὲν	τὰς ἀρχὰς ἐστρέφετο καὶ κατὰ
[3, 83]	αὐλῶνος ἐπιπέδου, τούτου δὲ παρὰ	μὲν	τὰς εἰς μῆκος πλευρὰς ἑκατέρας
[3, 53]	βάρβαροι ταῖς παρωρείαις καὶ τοῖς	μὲν	τὰς πέτρας ἐπικυλίοντες τοὺς δ´
[3, 6]	τὸ μέρος ἡτοίμαζε. διόπερ αἰτίας	μὲν	τὰς πρώτας ῥηθείσας ἡγητέον τοῦ
[3, 31]	δ´ οὐ γίνεται, καὶ παραυτίκα	μὲν	τέρπει, πρὸς δὲ τὸ μέλλον
[3, 74]	τὴν παρεμβολήν. καὶ πάντες ἐπὶ	μὲν	τῇ μάχῃ περιχαρεῖς ἦσαν, ὡς
[3, 109]	μὴ διαψεύσητε νῦν, ἀλλ´ ἀπόδοτε	μὲν	τῇ πατρίδι τὰς ἁρμοζούσας χάριτας,
[3, 86]	περὶ τὸν Γάιον ἐν αὐτῇ	μὲν	τῇ πρώτῃ συμπλοκῇ σχεδὸν τοὺς
[3, 7]	καὶ Ῥωμαίους δῆλον ὡς αἰτίαν	μὲν	τὴν Αἰτωλῶν ὀργὴν θετέον. ἐκεῖνοι
[3, 83]	δὲ τὰς εἰς πλάτος κατὰ	μὲν	τὴν ἀντικρὺ λόφον ἐπικείμενον ἐρυμνὸν
[3, 118]	ὀλίγους χρόνους. διόπερ ἡμεῖς ταύτην	μὲν	τὴν βύβλον ἐπὶ τούτων τῶν
[3, 98]	ἀνὴρ Ἴβηρ, Ἀβίλυξ ὄνομα, κατὰ	μὲν	τὴν δόξαν καὶ τὴν τοῦ
[3, 77]	αὑτὸν φιλίας. παρεῖναι γὰρ πρῶτον	μὲν	τὴν ἐλευθερίαν ἀνακτησόμενος Ἰταλιώταις, ὁμοίως
[3, 92]	πεδίον ἀδεῶς. Φάβιος δὲ κατεπέπληκτο	μὲν	τὴν ἐπιβολὴν καὶ τόλμαν τῶν
[3, 42]	καταλαβόμενοι δὲ τόπον ἐχυρὸν ἐκείνην	μὲν	τὴν ἡμέραν ἔμειναν ἀναπαύοντες σφᾶς
[3, 16]	τῆς Ἰταλίας πεπεισμένοι καταταχήσειν διορθωσάμενοι	μὲν	τὴν Ἰλλυριῶν ἄγνοιαν, ἐπιτιμήσαντες δὲ
[3, 105]	κίνδυνον ἦν ἐναργὲς ὅτι διὰ	μὲν	τὴν Μάρκου τόλμαν ἀπόλωλε τὰ
[3, 44]	χρόνῳ διαπεραιώσας τὰς δυνάμεις ἐκείνην	μὲν	τὴν νύκτα παρ´ αὐτὸν τὸν
[3, 61]	εἰς τὸ Λιλύβαιον ἐξαπέστελλον, δηλοῦντες	μὲν	τὴν παρουσίαν τῶν πολεμίων, οἰόμενοι
[3, 79]	τὴν δίοδον τόπους, ἀναζεύξας εἰς	μὲν	τὴν πρωτοπορείαν ἔθηκε τοὺς Λίβυας
[3, 20]	δὲ καὶ τίνα τρόπον ἅμα	μὲν	τὴν στυγνότητα τοῦ συνεδρίου παρεισάγουσι
[3, 116]	τῶν Ῥωμαίων στρατηγός, ἀνὴρ αἰσχρὰν	μὲν	τὴν ψυχὴν ἀλυσιτελῆ δὲ τὴν
[3, 92]	εὐφυεῖς πρὸς ἐπίθεσιν, ἐπ´ αὐτῆς	μὲν	τῆς διεκβολῆς περὶ τετρακισχιλίους ἐπέστησε,
[3, 97]	χορηγίας ἀφθόνους καὶ χεῖρας ἀντιποιήσωνται	μὲν	τῆς θαλάττης ὁλοσχερέστερον, συνεπιθῶνται δὲ
[3, 1]	Συρίας πόλεμον, ἐν τῇ πρώτῃ	μὲν	τῆς ὅλης συντάξεως, τρίτῃ δὲ
[3, 67]	Ἀννίβας τὴν εὔνοιαν αὐτῶν ὑπὲρ	μὲν	τῆς φιλίας καὶ συμμαχίας ἔθετο
[3, 3]	εἰς τὴν Εὐρώπην διασαφήσομεν πρῶτον	μὲν	τίνα τρόπον ἐκ τῆς Ἑλλάδος
[3, 96]	συμβαλόντες δὲ τοῖς πολεμίοις βραχὺν	μέν	τινα χρόνον ἀντεποιήσαντο τῆς νίκης,
[3, 52]	ὥρμα. ταῖς δ´ ἑξῆς μέχρι	μέν	τινος ἀσφαλῶς διῆγε τὴν στρατιάν·
[3, 101]	τόπον. ὁ δ´ Ἀννίβας ἕως	μέν	τινος διὰ τὴν ἀντιστρατοπεδείαν συνεῖχεν
[3, 96]	ἔχων τὸν προειρημένον στόλον ἕως	μέν	τινος ἐπηκολούθει τοῖς Καρχηδονίοις, συνάψειν
[3, 93]	λογχοφόρους κατόπιν ἐπιστήσας τούτοις ἕως	μέν	τινος συνεργεῖν παρεκελεύετο τοῖς ἐλαύνουσιν,
[3, 66]	τὰς δυνάμεις. Ἀννίβας δὲ μέχρι	μέν	τινος ὑπέλαβε τοῖς πεζικοῖς στρατοπέδοις
[3, 30]	κατόρθωσιν τῆς πολιτείας. διόπερ εἰ	μέν	τις τὴν Ζακάνθης ἀπώλειαν αἰτίαν
[3, 31]	τοιούτων λόγους. ἐγὼ δ´, εἰ	μέν	τις ὑπείληφεν πρὸς πᾶσαν περίστασιν
[3, 39]	τούτων δὴ τῶν τόπων κατὰ	μὲν	τὸ μῆκος ἤδη σχεδὸν τοὺς
[3, 64]	νῦν ἔφη τὸν Ἀννίβαν, κατεφθαρκότα	μὲν	τὸ πλεῖστον μέρος τῆς δυνάμεως,
[3, 74]	ἑαυτῶν ἀπιέναι παρεμβολὴν ἀπέγνωσαν, ὑφορώμενοι	μὲν	τὸ πλῆθος τῶν ἱππέων, κωλυόμενοι
[3, 81]	δὲ κενοδοξία καὶ τῦφος εὐχείρωτα	μὲν	τοῖς ἐχθροῖς, ἐπισφαλέστατα δὲ τοῖς
[3, 111]	ἐνάργειαν τούτου τοιγαροῦν“ ἔφη πρῶτον	μὲν	τοῖς θεοῖς ἔχετε χάριν· ἐκεῖνοι
[3, 84]	τοὺς κατὰ πρόσωπον νικήσαντες παραβοηθεῖν	μὲν	τοῖς ἰδίοις καὶ περιίστασθαι τοὺς
[3, 2]	καὶ τὰς χεῖρας ἐπιβάλλειν Φίλιππος	μὲν	τοῖς κατ´ Αἴγαιον καὶ Καρίαν
[3, 109]	δ´ ὡς εἰπεῖν ἀδύνατον, ἐν	μὲν	τοῖς κατὰ μέρος ἀκροβολισμοῖς ἴσους
[3, 112]	ὑπεναντίοις. ὁ δὲ Λεύκιος δυσαρεστούμενος	μὲν	τοῖς τόποις, ὁρῶν δ´ ὅτι
[3, 8]	τοῖς ὑπὸ Ῥωμαίων παρακαλουμένοις ἐκδοῦναι	μὲν	τὸν αἴτιον τῶν ἀδικημάτων, ἐπανελέσθαι
[3, 39]	ἀπὸ δὲ ταύτης εἰσὶν ἐπὶ	μὲν	τὸν Ἴβηρα ποταμὸν ἑξακόσιοι στάδιοι
[3, 113]	πολεμίοις. ἐτίθει δ´ ἐπ´ αὐτὸν	μὲν	τὸν ποταμόν, ἐπὶ τῶν εὐωνύμων,
[3, 68]	καὶ χάρακι τὴν παρεμβολὴν ἀνεδέχετο	μὲν	τὸν Τεβέριον καὶ τὰς μετ´
[3, 88]	δυνάμεσι περὶ τὴν Ναρνίαν, Γνάιον	μὲν	τὸν ὑπάρχοντα στρατηγὸν ἀπολύσας τῆς
[3, 89]	τἀναντία τούτοις ὑπῆρχε. διόπερ εἰς	μὲν	τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων κίνδυνον
[3, 66]	τὰ στρατόπεδα. θεωρῶν γὰρ τοὺς	μὲν	τόπους ἐπιπέδους ὄντας, τοὺς δ´
[3, 84]	τὸ δὲ πολὺ πλῆθος μέχρι	μὲν	τοῦ δυνατοῦ προβαῖνον εἰς τὴν
[3, 63]	νωθρὸν αὐτῶν ὑπάρχειν, ὃς μνημονεύων	μὲν	τοῦ μήκους τῆς ὁδοῦ τῆς
[3, 63]	γενέσθαι ζῶντας. εἶναι δ´ ἐκ	μὲν	τοῦ νικᾶν ἆθλον οὐχ ἵππους
[3, 66]	κεκινηκότας ἐκ τῆς παρεμβολῆς, ἕως	μὲν	τοῦ πρώτου ποταμοῦ καὶ τῆς
[3, 92]	χώραν δῃουμένην. Φάβιος δὲ μέχρι	μὲν	τοῦ συνάψαι τοῖς τόποις ἔσπευδε
[3, 25]	μὲν τῶν πρώτων συνθηκῶν Καρχηδονίους	μὲν	τοὺς θεοὺς τοὺς πατρῴους, Ῥωμαίους
[3, 50]	μέρος ἡγεμόνες τῶν Ἀλλοβρίγων, τὰ	μὲν	τοὺς ἱππεῖς δεδιότες, τὰ δὲ
[3, 87]	γενόμενος ἐγκρατὴς χώρας εὐδαίμονος ἐσωματοποίησε	μὲν	τοὺς ἵππους, ἀνεκτήσατο δὲ τά
[3, 116]	ἅμα κατὰ πολλοὺς τόπους ἐπέρρωσε	μὲν	τοὺς Λίβυας, ἐταπείνωσε δὲ καὶ
[3, 68]	τὴν ἀναζυγὴν αὐτῶν ἐπιγνοὺς παραυτίκα	μὲν	τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς ἐξαπέστελλε, μετ´
[3, 118]	ἀπέλειπε τῶν ἐνδεχομένων, ἀλλὰ παρεκάλει	μὲν	τοὺς πολλούς, ἠσφαλίζετο δὲ τὰ
[3, 71]	λήσειν· οἱ γὰρ Ῥωμαῖοι πρὸς	μὲν	τοὺς ὑλώδεις τόπους ὑπόπτως εἶχον
[3, 87]	δημάρχων. οὐ μὴν ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ἐν ἄλλοις ἀκριβεστέραν ποιησόμεθα
[3, 88]	δὲ καὶ τῶν ἀνδρῶν τοὺς	μὲν	τραυματίας ἐξυγίασε, τοὺς δὲ λοιποὺς
[3, 33]	πέντε· τούτων ἐχούσας πληρώματα πεντήρεις	μὲν	τριάκοντα δύο, τριήρεις δὲ πέντε.
[3, 101]	θεωρῶν ἐγγίζοντας τοὺς πολεμίους τὸ	μὲν	τρίτον μέρος τῆς δυνάμεως εἴασε
[3, 91]	εἰς θέατρον οἱ Καρχηδόνιοι καταπλήξεσθαι	μὲν	τῷ παραλόγῳ πάντας, ἐκθεατριεῖν δὲ
[3, 40]	Βοίων πολιορκεῖται κατὰ κράτος, τὰ	μὲν	τῷ Ποπλίῳ προκεχειρισμένα στρατόπεδα κατὰ
[3, 68]	τῶν κατὰ τὴν ἱππομαχίαν, ἐξενίζοντο	μὲν	τῷ τὸ συμβεβηκὸς εἶναι παρὰ
[3, 36]	τὸ μέρος. οἶμαι δ´, ἐπὶ	μὲν	τῶν γνωριζομένων τόπων οὐ μικρὰ
[3, 32]	ὑπόθεσιν. ταῦτα δὴ πάντα διὰ	μὲν	τῶν γραφόντων καθόλου δυνατὸν ἐπιγνῶναι
[3, 110]	πλεῖον, βουλόμενος διὰ τούτων προκαθῆσθαι	μὲν	τῶν ἐκ τῆς πέραν παρεμβολῆς
[3, 40]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς διακούσαντες	μὲν	τῶν ἐξαποσταλέντων εἰς Καρχηδόνα πρεσβευτῶν
[3, 74]	ὡς κατωρθωκότες· συνέβαινε γὰρ ὀλίγους	μὲν	τῶν Ἰβήρων καὶ Λιβύων, τοὺς
[3, 114]	τὴν πρόσοψιν. ἦν δὲ τὸ	μὲν	τῶν ἱππικῶν πλῆθος τὸ σύμπαν
[3, 44]	γεγόνασι. διόπερ ᾤετο δεῖν περὶ	μὲν	τῶν κατὰ μέρος ῥᾳθυμεῖν, ὡς
[3, 56]	ἔχων τὸ διασῳζόμενον μέρος τῆς	μὲν	τῶν Λιβύων δυνάμεως πεζοὺς μυρίους
[3, 107]	τριακοσίους. τῶν δὲ συμμάχων τὸ	μὲν	τῶν πεζῶν πλῆθος πάρισον ποιοῦσι
[3, 51]	πορείᾳ προλαβοῦσιν. οὗ γενομένου πολλοὶ	μὲν	τῶν πολεμίων ἀπώλλυντο διὰ τὸ
[3, 112]	περίφοβος ἦν ἡ πόλις, δεδιότων	μὲν	τῶν πολλῶν τὸ μέλλον διὰ
[3, 44]	δὲ τούτους εἰσελθὼν αὐτὸς πρῶτον	μὲν	τῶν προγεγενημένων πράξεων ἀνέμνησε τοὺς
[3, 16]	καιροὺς Δημήτριον τὸν Φάριον, ἐπιλελησμένον	μὲν	τῶν προγεγονότων εἰς αὐτὸν εὐεργετημάτων
[3, 25]	ὅρκον ὀμνύειν ἔδει τοιοῦτον, ἐπὶ	μὲν	τῶν πρώτων συνθηκῶν Καρχηδονίους μὲν
[3, 94]	Ἰβήρων, οἳ καὶ συμμίξαντες κατέβαλον	μὲν	τῶν Ῥωμαίων εἰς χιλίους, ῥᾳδίως
[3, 114]	τὸν ἀδελφόν. βλεπούσης δὲ τῆς	μὲν	τῶν Ῥωμαίων τάξεως πρὸς μεσημβρίαν,
[3, 98]	τῶν Καρχηδονίων στρατηγόν, ὃς ἀπεστάλη	μὲν	ὑπ´ Ἀσδρούβου κωλύσων τοὺς Ῥωμαίους
[3, 64]	τολμῶσι Καρχηδόνιοι Ῥωμαίοις ἀντοφθαλμεῖν, πολλάκις	μὲν	ὑπ´ αὐτῶν ἡττημένοι, πολλοὺς δ´
[3, 29]	τῆς ἐν ταῖς συνθήκαις τῶν	μὲν	ὑπαρχόντων ἀμφοτέροις τότε συμμάχων ἀφέξεσθαι
[3, 41]	προσαγορευόμενον, ἀπεβίβαζε τὰς δυνάμεις, ἀκούων	μὲν	ὑπερβάλλειν ἤδη τὰ Πυρηναῖα τὸν
[3, 54]	κρημνῶν. οὐ μὴν ἀλλὰ ταύτην	μὲν	ὑπέφερον τὴν ταλαιπωρίαν, ἅτε συνήθεις
[3, 37]	καὶ πρὸς Ἡρακλείους στήλας περιέχεται	μὲν	ὑπό τε τῆς καθ´ ἡμᾶς
[3, 16]	τούτοις χρησάμενοι τοῖς διαλογισμοῖς Ῥωμαῖοι	μὲν	ὑπὸ τὴν ὡραίαν Λεύκιον τὸν
[3, 87]	Μάρκον Μινύκιον. οὗτος δὲ τέτακται	μὲν	ὑπὸ τὸν αὐτοκράτορα, γίνεται δ´
[3, 74]	τὸν Τεβέριον πιεζούμενα κατὰ πρόσωπον	μὲν	ὑπὸ τῶν θηρίων, πέριξ δὲ
[3, 84]	προϊέμενοι φωνὴν τὸ τελευταῖον οἱ	μὲν	ὑπὸ τῶν πολεμίων, τινὲς δὲ
[3, 17]	ἐνεργῶς προσέκειτο τῇ πολιορκίᾳ, τοτὲ	μὲν	ὑπόδειγμα τῷ πλήθει ποιῶν αὑτὸν
[3, 103]	εὐλάβειαν γεγονέναι. διὸ καὶ τὸν	μὲν	Φάβιον ᾐτιῶντο καὶ κατεμέμφοντο πάντες
[3, 90]	τοῖς ὄχλοις ποιῶν αὑτὸν τὸν	μὲν	Φάβιον κατελάλει πρὸς πάντας, ὡς
[3, 19]	στρατηγὸς τῶν Ῥωμαίων Αἰμίλιος τὴν	μὲν	Φάρον εὐθέως ἐξ ἐφόδου παραλαβὼν
[3, 116]	φοβερωτάτους τοῖς ἅπαξ ἐγκλίνασιν, τοὺς	μὲν	φεύγοντας παρέδωκε τοῖς Νομάσιν, πρὸς
[3, 77]	δὲ τῆς ἐαρινῆς ὥρας, Γάιος	μὲν	Φλαμίνιος ἀναλαβὼν τὰς αὑτοῦ δυνάμεις
[3, 2]	τὴν Ῥωμαίων δυναστείαν εἰς μέγαν	μὲν	φόβον ἐκείνους ἤγαγον περὶ σφῶν
[3, 31]	διαλήψεις καὶ δηλοῖ παρ´ οἷς	μὲν	χάριν, εὐεργεσίαν, βοήθειαν ἡμῖν ὑπάρχουσαν,
[3, 33]	ἀπὸ τούτων τῶν ἐθνῶν ἱππεῖς	μὲν	χίλιοι διακόσιοι, πεζοὶ δὲ μύριοι
[3, 17]	πορείαν. χωρίς τε τούτων εὐπορήσειν	μὲν	χορηγιῶν αὐτὸς ὑπελάμβανεν πρὸς τὰς
[3, 41]	Κελτῶν. Ἀννίβας δὲ παραδόξως τοὺς	μὲν	χρήμασι πείσας τῶν Κελτῶν τοὺς
[3, 17]	καὶ σωμάτων καὶ κατασκευῆς τὰ	μὲν	χρήματ´ εἰς τὰς ἰδίας ἐπιβολὰς
[3, 76]	καὶ νικήσας τῇ μάχῃ πολλῶν	μὲν	χρημάτων ἐγένετ´ ἐγκρατής, ὡς ἂν
[3, 52]	δώσειν ἐξ αὑτῶν ὅμηρα, πολὺν	μὲν	χρόνον ηὐλαβεῖτο καὶ διηπίστει τοῖς
[3, 80]	τῶν τόπων. πυνθανόμενος δὲ τὴν	μὲν	χώραν τὴν πρόσθεν πολλῆς γέμειν
[3, 82]	τοὺς ἐν τῇ πατρίδι τῆς	μὲν	χώρας καταφθειρομένης σχεδὸν ἕως πρὸς
[3, 107]	πολεμίοις, οὐ δυνησόμενοι φυγομαχεῖν, τῆς	μὲν	χώρας καταφθειρομένης, τῶν δὲ συμμάχων
[3, 100]	κατὰ τόπους. οὔσης δὲ τῆς	μὲν	χώρας τῆς πλείστης εὐεφόδου καὶ
[3, 15]	ὁ δ´ Ἀννίβας, ἅτε νέος	μὲν	ὤν, πλήρης δὲ πολεμικῆς ὁρμῆς,
[3, 49]	καταλαβὼν ὡρμηκότας τοὺς ὑπεναντίους ἐξενίσθη	μὲν	ὡς ἐνδέχεται μάλιστα, πεπεισμένος οὐδέποτ´
[3, 46]	ὑπὸ τοῦ ῥεύματος ἀπεδειλία καὶ	μένειν	ἠναγκάζετο κατὰ χώραν. καὶ τοιούτῳ
[3, 70]	διὸ καὶ τοιούτοις χρώμενος λογισμοῖς	μένειν	ἠξίου τὸν Τεβέριον ἐπὶ τῶν
[3, 109]	ἄρχοντας ἑτοίμους παρεσκευάκαμεν πρὸς τὸ	μένειν	καὶ μετέχειν τῶν αὐτῶν ἀγώνων.
[3, 6]	αὐτῶν πολεμίαν ὑπάρχουσαν οὐδεὶς ἐτόλμα	μένειν	κατὰ πρόσωπον τῶν βαρβάρων· δευτέρα
[3, 67]	ἀλλήλους καιρὸν ἐπετήρουν πρὸς ἐπίθεσιν,	μένοντες	ἐν ταῖς ἑαυτῶν ἕκαστοι σκηναῖς.
[3, 35]	δὲ καὶ τοῖς ἐν οἴκῳ	μένουσι	τῶν Ἰβήρων, ἵνα προθύμως ἐξορμῶσι
[3, 12]	τῆς προϋπαρχούσης ὑποψίας ἀπέστη. τῆς	μέντοι	γε δυσμενείας τῆς Ἀμίλκου καὶ
[3, 103]	τῶν συμβεβηκότων, ἔτι δὲ βεβαιότερον	μένων	ἐπὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς διαλήψεως.
[3, 4]	ἐν τούτῳ πλεῖστον κείσεται τῷ	μέρει.	οὐ γὰρ δὴ τοῦτ´ εἶναι
[3, 100]	οἰκονομίαν ταύτην, τῷ δὲ τρίτῳ	μέρει	τήν τε στρατοπεδείαν ἐτήρει καὶ
[3, 57]	τόπον καὶ καιρὸν ἀπονείμαντες τῷ	μέρει	τούτῳ, καθ´ ὅσον οἷοί τ´
[3, 59]	τόπον ἐν τῇ πραγματείᾳ τῷ	μέρει	τούτῳ, τούς τε φιλοπευστοῦντας ὁλοσχερέστερον
[3, 110]	ἔτι δυνάμενος τοῖς μὲν δυσὶ	μέρεσι	κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν Αὔφιδον καλούμενον
[3, 47]	ἑσπέραν νευούσας, ἐν τοῖς ἀποκλίνουσι	μέρεσι	τῶν Ἄλπεων ὡς πρὸς τὰς
[3, 116]	ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τούτοις τοῖς	μέρεσιν	ἐπέστη τῆς δυνάμεως. οἱ δὲ
[3, 98]	Ζακάνθης ἐν τοῖς πρὸς θάλατταν	μέρεσιν,	τοῦτον μὲν ἄκακον ὄντα τὸν
[3, 53]	ἔτι συστήματι τῶν βαρβάρων, κατὰ	μέρη	δὲ καὶ κατὰ τόπους παρενοχλούμενος
[3, 102]	ἱππεῖς καὶ τοὺς εὐζώνους κατὰ	μέρη	διελὼν ἐπαφῆκε τοῖς προνομεύουσι, παραγγείλας
[3, 37]	ἀκούοντας. ταύτης διῃρημένης εἰς τρία	μέρη	καὶ τρεῖς ὀνομασίας, τὸ μὲν
[3, 36]	πόσους διελθὼν τόπους εἰς ποῖα	μέρη	κατῆρε τῆς Ἰταλίας. ῥητέον (δ´)
[3, 101]	εἴασε σιτολογεῖν, τὰ δὲ δύο	μέρη	λαβὼν καὶ προελθὼν ἀπὸ τῆς
[3, 51]	δὲ γενομένου, καὶ κατὰ πλείω	μέρη	προσπεσόντων τῶν βαρβάρων, οὐχ οὕτως
[3, 117]	πιεζομένων, ἐπειδὴ κατὰ πάντα τὰ	μέρη	τὴν μάχην Ἀννίβας ἔκρινε, καὶ
[3, 100]	ἀπὸ τούτων τὰ μὲν δύο	μέρη	τῆς δυνάμεως ἐπὶ τὴν σιτολογίαν
[3, 32]	παράπαν. ἀκμὴν γάρ φαμεν ἀναγκαιότατα	μέρη	τῆς ἱστορίας εἶναι τά τ´
[3, 59]	τοῖς Ἕλλησι καὶ ταῦτα τὰ	μέρη	τῆς οἰκουμένης. νῦν δ´ ἀναδραμόντες
[3, 1]	διὰ τί πάντα τὰ γνωριζόμενα	μέρη	τῆς οἰκουμένης ὑπὸ τὴν Ῥωμαίων
[3, 4]	εἰς τὴν τοῦ συμφέροντος περιπεπτωκέναι	μερίδα,	προσθετέον ἂν εἴη ταῖς προειρημέναις
[3, 17]	κινδύνους. πᾶσαν δὲ κακοπάθειαν καὶ	μέριμναν	ὑπομείνας τέλος ἐν ὀκτὼ μησὶ
[3, 72]	Κελτῶν συμμάχοις, τὰ δὲ θηρία	μερίσας	πρὸ τῶν κεράτων δι´ ἀμφοτέρων
[3, 103]	καὶ λίαν ἀσμένως δεξαμένου τὸν	μερισμόν,	διελόμενοι τὸ πλῆθος χωρὶς ἐστρατοπέδευσαν
[3, 55]	τὴν παρώρειαν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν	μεροῖν	ὑλοφόρα καὶ δενδροφόρα καὶ τὸ
[3, 109]	ἀδύνατον, ἐν μὲν τοῖς κατὰ	μέρος	ἀκροβολισμοῖς ἴσους πρὸς ἴσους συμπίπτοντας
[3, 106]	τρόπον συνίστασθαι, τοὺς δὲ κατὰ	μέρος	ἀκροβολισμοὺς ὡς ἐνεργοτάτους ποιεῖσθαι καὶ
[3, 19]	τὸ λοιπὸν διέτριβε τοῦ βίου	μέρος,	ἀνὴρ θράσος μὲν καὶ τόλμαν
[3, 39]	τὴν δυσχέρειαν τὸ πλέον αὐτῷ	μέρος	ἀπελείπετο τῆς πορείας. ~Ἀννίβας μὲν
[3, 108]	μέγεθος τῶν εἰς ἑκάτερον τὸ	μέρος	ἀποβησομένων ἐκ τῆς μάχης ἐξαπέστειλαν,
[3, 103]	αὐτῷ προύτεινε τοιαύτην, ἢ κατὰ	μέρος	ἄρχειν ἢ διελόμενον τὰς δυνάμεις
[3, 37]	τρεῖς ὀνομασίας, τὸ μὲν ἓν	μέρος	αὐτῆς Ἀσίαν, τὸ δ´ ἕτερον
[3, 32]	παρατάξεως, ἢ τὰς τῶν κατὰ	μέρος	γραφόντων συντάξεις ἀναγινώσκειν ἢ κτᾶσθαι;
[3, 57]	ἐρχόμενοι τοιούτους παραλείπωμεν τοῦτο τὸ	μέρος	διὰ τὰς προειρημένας αἰτίας. εἰ
[3, 32]	ἕκαστα τυγχάνει δοκιμασίας τῆς κατὰ	μέρος	διαλήψεως, τῶν δὲ κυριωτάτων μηδὲ
[3, 14]	ποταμόν, τὸ μὲν πλεῖστον αὐτῶν	μέρος	διεφθάρη περὶ τὰς ἐκβάσεις, παραπορευομένων
[3, 106]	δὲ μόνον καὶ συμπλοκαὶ κατὰ	μέρος	ἐγίνοντο πλείους, ἐν αἷς εὐδοκίμουν
[3, 113]	παρὰ δὲ τούτοις τὸ λοιπὸν	μέρος	ἔθηκε τῶν Λιβύων, ἐπὶ δὲ
[3, 81]	εἴ τις οἴεται κυριώτερόν τι	μέρος	εἶναι στρατηγίας τοῦ γνῶναι τὴν
[3, 5]	βουλόμενοι καὶ καθόλου καὶ κατὰ	μέρος	εἰς ἔννοιαν ἀγαγεῖν τῆς ὅλης
[3, 1]	ἤδη δεδηλώκαμεν. τῶν δὲ κατὰ	μέρος	ἐν αὐτῇ γεγονότων ἀρχὰς μὲν
[3, 28]	ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς τὰ κατὰ	μέρος	ἐν τῇ πρὸ ταύτης βύβλῳ
[3, 109]	διατελεῖτε. πάντων οὖν τῶν κατὰ	μέρος	ἐναντίως ἐχόντων ταῖς προγεγενημέναις μάχαις,
[3, 106]	ὑπάτων ἐντολὰς πάντα τὰ κατὰ	μέρος	ἐχείριζον κατὰ τὴν ἐκείνων γνώμην·
[3, 92]	εὐφυΐας, αὐτὸς δὲ τὸ πολὺ	μέρος	ἔχων τῆς δυνάμεως ἐπί τινα
[3, 18]	πολεμίους. παρακαλέσας δὲ τοὺς κατὰ	μέρος	ἡγεμόνας καὶ προσαγαγὼν ἔργα κατὰ
[3, 50]	ἀπείχοντο πάντες αὐτῶν οἱ κατὰ	μέρος	ἡγεμόνες τῶν Ἀλλοβρίγων, τὰ μὲν
[3, 6]	καὶ πάντα πρὸς τοῦτο τὸ	μέρος	ἡτοίμαζε. διόπερ αἰτίας μὲν τὰς
[3, 21]	μὴ παραλιπεῖν ἄσκεπτον τοῦτο τὸ	μέρος,	ἵνα μήθ´ οἷς καθήκει καὶ
[3, 37]	ἡμεῖς μετὰ ταῦτα τὸν κατὰ	μέρος	λόγον ἀποδώσομεν. ~καθάπερ δὲ καὶ
[3, 36]	σαφήνειαν αὐτοτελὲς εἶναι τοῦτο τὸ	μέρος.	οἶμαι δ´, ἐπὶ μὲν τῶν
[3, 19]	περὶ ὧν ἡμεῖς τὰ κατὰ	μέρος,	ὅταν ἐπὶ τοὺς καιροὺς ἔλθωμεν,
[3, 53]	πορείας ταῦτα, πρὸς τοῦτο τὸ	μέρος	οὐκ ἐτόλμων οἱ πολέμιοι προσιέναι,
[3, 69]	τῶν μὲν ἱππέων τὸ πλεῖστον	μέρος,	πεζοὺς δὲ σὺν τούτοις ἀκοντιστὰς
[3, 26]	τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν καιρὸν κατὰ	μέρος	περὶ αὐτῶν ἐξεργάσασθαι διὰ τὸ
[3, 33]	τις αὐτὸς κεχειρικὼς τὰς κατὰ	μέρος	πράξεις, οὐδὲ προκαταγινώσκειν, εἰ πεποιήκαμεν
[3, 55]	νομάς, τοὺς δὲ Νομάδας ἀνὰ	μέρος	προῆγε πρὸς τὴν οἰκοδομίαν καὶ
[3, 1]	πολλὰ δ´ ἐκ τῶν κατὰ	μέρος	πρὸς τὴν τῶν ὅλων ἐπιστήμην,
[3, 90]	τοῖς ὅλοις διὰ τῶν κατὰ	μέρος	προτερημάτων κατὰ βραχὺ σωματοποιεῖν καὶ
[3, 44]	δεῖν περὶ μὲν τῶν κατὰ	μέρος	ῥᾳθυμεῖν, ὡς αὐτῷ μελόντων, πειθαρχοῦντας
[3, 18]	τῷ στρατεύματι τὸ μὲν πλεῖον	μέρος	τῆς δυνάμεως ἀπεβίβασεν εἴς τινας
[3, 50]	πυρὰ καίειν, τὸ μὲν πλεῖον	μέρος	τῆς δυνάμεως αὐτοῦ κατέλιπε, τοὺς
[3, 101]	τοὺς πολεμίους τὸ μὲν τρίτον	μέρος	τῆς δυνάμεως εἴασε σιτολογεῖν, τὰ
[3, 101]	τὴν ἀντιστρατοπεδείαν συνεῖχεν τὸ πλεῖστον	μέρος	τῆς δυνάμεως ἐφ´ αὑτόν. πλειόνων
[3, 64]	Ἀννίβαν, κατεφθαρκότα μὲν τὸ πλεῖστον	μέρος	τῆς δυνάμεως, τὸ δὲ περιλειπόμενον
[3, 37]	τὴν ἐκτός. τὸ δὲ λοιπὸν	μέρος	τῆς Εὐρώπης ἀπὸ τῶν προειρημένων
[3, 57]	νομίζοντες ἀλλότριον εἶναι τοῦτο τὸ	μέρος	τῆς ἱστορίας, διὰ τοῦτο παρελείπομεν,
[3, 56]	Ἰνσόμβρων ἔθνος, ἔχων τὸ διασῳζόμενον	μέρος	τῆς μὲν τῶν Λιβύων δυνάμεως
[3, 79]	καὶ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ βραχὺ	μέρος	τῆς νυκτὸς ἀπεκοιμῶντο. οὐκ ὀλίγοι
[3, 93]	δὲ τῷ κλῖναι τὸ τρίτον	μέρος	τῆς νυκτὸς εὐθέως ἐξῆγε τοὺς
[3, 67]	χάρακι, παρελθεῖν ἐάσαντες τὸ πλεῖον	μέρος	τῆς νυκτὸς καθωπλισμένοι περὶ τὴν
[3, 84]	Ἀννίβας ἅμα τῷ τὸ πλεῖστον	μέρος	τῆς πορείας εἰς τὸν αὐλῶνα
[3, 79]	Ἴβηρας καὶ πᾶν τὸ χρησιμώτερον	μέρος	τῆς σφετέρας δυνάμεως, συγκαταμίξας αὐτοῖς
[3, 42]	ἐπιγενομένης τῆς τρίτης νυκτὸς ἐξαποστέλλει	μέρος	τι τῆς δυνάμεως, συστήσας καθηγεμόνας
[3, 86]	ἔχοντα τοὺς λογχοφόρους καί τι	μέρος	τῶν ἱππέων. οἳ καὶ συμπεσόντες
[3, 74]	τῶν πεζῶν καὶ τὸ πλεῖστον	μέρος	τῶν ἱππέων πρὸς τὸ προειρημένον
[3, 1]	τῶν ὅλων πρὸς τὴν κατὰ	μέρος	τῶν πραγμάτων γνῶσιν, πολλὰ δ´
[3, 57]	ἐπιζητοῦσι κατὰ τόπον καὶ κατὰ	μέρος	τῶν τοιούτων ἀκούειν, ἴσως ἀγνοοῦσι
[3, 102]	καιρὸν Μάρκος συνθεωρήσας τὸ πολὺ	μέρος	τῶν ὑπεναντίων ἐπὶ τὰς προειρημένας
[3, 37]	τὸ μὲν ὁλοσχερέστερον καὶ βαθύτερον	μέρος	ὑπ´ αὐτὰς τὰς ἄρκτους μεταξὺ
[3, 81]	τί γυμνὸν ἢ ποῖον ἔξοπλον	μέρος	φαίνεται τῶν ἀνταγωνιστῶν, οὕτως χρὴ
[3, 92]	παρεμβολὴν ἐκ τοῦ πρὸς Ῥώμην	μέρους	εἶχε, ταῖς δὲ προνομαῖς πᾶν
[3, 65]	ἐκ τοῦ πρὸς τὰς Ἄλπεις	μέρους,	ἔχοντες εὐώνυμον μὲν οἱ Ῥωμαῖοι,
[3, 115]	προέπεσον ὥστ´ ἐξ ἑκατέρου τοῦ	μέρους	κατὰ τὰς ἐκ τῶν πλαγίων
[3, 43]	στρατοπέδων ἀμφοτέρων ἐξ ἑκατέρου τοῦ	μέρους	παρὰ τὰ χείλη τοῦ ποταμοῦ
[3, 32]	ἱστορίαν ὑπολαμβάνω διαφέρειν τῶν ἐπὶ	μέρους	συντάξεων. ~Οἱ δὲ παρὰ τῶν
[3, 78]	(ὢν) τῇ φύσει τούτου τοῦ	μέρους	ταύτῃ προέθετο ποιεῖσθαι τὴν πορείαν.
[3, 43]	ἑνὸς ἀνδρὸς ἐξ ἑκατέρου τοῦ	μέρους	τῆς πρύμνης οἰακίζοντος, ὥστε πλῆθος
[3, 74]	ἐπαναγκασθέντες ἐκράτησαν τῶν Κελτῶν καὶ	μέρους	τινὸς τῶν Λιβύων καὶ πολλοὺς
[3, 58]	καί τι τῶν τῆς ἱστορίας	μερῶν	ἄλλο, καὶ τοῦτο προσδεῖ λόγου
[3, 39]	ἐπὶ τὴν ἔσω θάλατταν νευόντων	μερῶν	ἀπὸ τῶν Φιλαίνου βωμῶν, οἳ
[3, 1]	περὶ τῶν μεγίστων ἐν αὐτῷ	μερῶν,	ὅσα μεταξὺ κεῖται τῆς ἀρχῆς
[3, 91]	μεσημβρίαν Δαύνιοι* καὶ Νωλανοί. κατὰ	μέσα	δὲ τὰ πεδία κεῖσθαι συμβαίνει
[3, 115]	μέσα συμπίπτειν, ἀλλὰ πρῶτα τὰ	μέσα	διὰ (τὸ) τοὺς Κελτοὺς ἐν
[3, 115]	Ῥωμαῖοι καὶ συντρέχοντες ἐπὶ τὰ	μέσα	καὶ τὸν εἴκοντα τόπον τῶν
[3, 115]	ἀπὸ τῶν κεράτων ἐπὶ τὰ	μέσα	καὶ τὸν κινδυνεύοντα τόπον· οὐ
[3, 114]	δ´ εὐώνυμον Γάιος, τὰ δὲ	μέσα	Μάρκος καὶ Γνάιος οἱ τῷ
[3, 74]	νώτου τοῖς ἀγωνιζομένοις περὶ τὰ	μέσα,	μεγάλην ταραχὴν καὶ δυσχρηστίαν συνέβαινε
[3, 115]	συνέβαινε τὰ κέρατα καὶ τὰ	μέσα	συμπίπτειν, ἀλλὰ πρῶτα τὰ μέσα
[3, 116]	στρατοπέδοις κείμενον, παριππεύων ἐπὶ τὰ	μέσα	τῆς ὅλης παρατάξεως ἅμα μὲν
[3, 113]	ἐξέτεινε, μετὰ ταῦτα λαβὼν τὰ	μέσα	τῶν Ἰβήρων καὶ Κελτῶν τάγματα
[3, 73]	ἀμφοῖν τὰς πρώτας ἔχοντες καὶ	μέσας	τῆς ὅλης παρεμβολῆς τάξεις ἐπὶ
[3, 36]	καὶ μικρὸν ὄφελος, ἀνατολάς, δύσεις,	μεσημβρίαν,	ἄρκτον γνωρίζομεν· δευτέρα δέ, καθ´
[3, 91]	τὰ δὲ πρὸς ἕω καὶ	μεσημβρίαν	Δαύνιοι* καὶ Νωλανοί. κατὰ μέσα
[3, 38]	τὸ συνεχὲς τὰ πρὸς τὴν	μεσημβρίαν	ἢ θαλάττῃ περιέχεται, τὸν αὐτὸν
[3, 37]	περιέχοντος πέπτωκεν ὑπό τε τὴν	μεσημβρίαν	καὶ κατὰ τὸ συνεχὲς ὑπὸ
[3, 23]	καθάπαξ ἐπέκεινα πλεῖν ὡς πρὸς	μεσημβρίαν	οὐκ οἴονται δεῖν οἱ Καρχηδόνιοι
[3, 37]	καθολικώτερον θεωρούμεναι τὸν πρὸς τὴν	μεσημβρίαν	τόπον ἐπέχουσι τῆς καθ´ ἡμᾶς
[3, 113]	πᾶσι τὴν ἐπιφάνειαν τὴν πρὸς	μεσημβρίαν.	τοὺς μὲν οὖν τῶν Ῥωμαίων
[3, 114]	μὲν τῶν Ῥωμαίων τάξεως πρὸς	μεσημβρίαν,	ὡς ἐπάνω προεῖπα, τῆς δὲ
[3, 47]	Κελτοὶ κατοικοῦσι, τὴν δ´ ἀπὸ	μεσημβρίας	αὐτοῦ πλευρὰν ὁρίζουσι πᾶσαν (αἱ)
[3, 37]	μεταξὺ διάστημα θερινῶν ἀνατολῶν καὶ	μεσημβρίας.	ἡ δὲ Λιβύη κεῖται μὲν
[3, 61]	τὸν Πάδον πεδίων ὡς ἀπὸ	μεσημβρίας.	πανταχόθεν δὲ τοῦ κινήματος ἅμα
[3, 55]	καὶ χειμῶνος, τὰ δ´ ὑπὸ	μέσην	τὴν παρώρειαν ἐξ ἀμφοῖν τοῖν
[3, 76]	ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς τὴν	μεσόγαιον·	πολὺ γὰρ ἤδη καὶ τὸ
[3, 47]	τὴν πορείαν ὡς εἰς τὴν	μεσόγαιον	τῆς Εὐρώπης. ὁ δὲ Ῥοδανὸς
[3, 76]	μὲν εἶναι τῶν κατὰ τὴν	μεσόγαιον	τόπων, εὔνουν δὲ διαφερόντως ἀεί
[3, 91]	τρεῖς ὑπάρχουσι μόνον ἐκ τῆς	μεσογαίου	στεναὶ καὶ δύσβατοι, μία μὲν
[3, 91]	τῶν Νουκερίνων ἔθνος. τῆς δὲ	μεσογαίου	τὰ μὲν πρὸς τὰς ἄρκτους
[3, 114]	δεξιὸν Ἄννων· ἐπὶ δὲ τοῖς	μέσοις	αὐτὸς ἦν Ἀννίβας, ἔχων μεθ´
[3, 62]	καθίσας οὖν τούτους εἰς τὸ	μέσον	προέθηκε πανοπλίας Γαλατικάς, οἵαις εἰώθασιν
[3, 74]	τούτου δὲ συμβάντος οἱ κατὰ	μέσον	τὸν κίνδυνον ταχθέντες τῶν Ῥωμαίων
[3, 46]	τούτων διεκομίσθη, τινὰ δὲ κατὰ	μέσον	τὸν πόρον ἀπέρριψεν εἰς τὸν
[3, 115]	συνέβη κατὰ τὴν Ἀννίβου πρόνοιαν	μέσους	ἀποληφθῆναι τοὺς Ῥωμαίους ὑπὸ τῶν
[3, 88]	(τῶν δὲ Πευκετίων) τῶν δὲ	Μεσσαπίων,	εἰς πρώτην ἐνέβαλε τὴν Δαυνίαν.
[3, 26]	ἐβοήθησαν, οἵτινες οὐ μόνον τὴν	Μεσσηνίων	πόλιν ἀλλὰ καὶ τὴν Ῥηγίνων
[3, 19]	τῆς Φιλίππου γνώμης τὴν τῶν	Μεσσηνίων	πόλιν εἰκῇ καὶ παραβόλως ἐν
[3, 81]	καὶ τὸ ζῆν αὑτῶν ἀφῄρηνται	μετ´	αἰσχύνης. καὶ μὴν δειλία καὶ
[3, 117]	πολεμίοις ἔχοντα διακινδυνεύειν. τῶν δὲ	μετ´	Ἀννίβου Κελτοὶ μὲν ἔπεσον εἰς
[3, 106]	ποιεῖν ἀντιπερίσπασμα τοῖς Κελτοῖς τοῖς	μετ´	Ἀννίβου στρατευομένοις. πρόνοιαν δ´ ἐποιήσαντο
[3, 7]	Ἑλλήνων ἐλευθέρωσιν, ἣν ἐκεῖνοι περιπορευόμενοι	μετ´	Ἀντιόχου τὰς πόλεις ἀλόγως καὶ
[3, 1]	δι´ ἃς ἐπὶ τοσοῦτον ηὐξήθησαν,	μετ´	ἀποδείξεως ἐξαγγέλλειν, βραχέα προειπόντες ὑπὲρ
[3, 3]	πολέμους, ὁμοίως δὲ καὶ τὸν	μετ´	Ἀριαράθου πρὸς Φαρνάκην. οἷς ἑξῆς
[3, 74]	τηροῦντες δὲ τὰς τάξεις ἁθρόοι	μετ´	ἀσφαλείας ἀπεχώρησαν εἰς Πλακεντίαν, ὄντες
[3, 94]	δύναμιν διεκόμισε διὰ τῶν στενῶν	μετ´	ἀσφαλείας καὶ τὴν λείαν, λελοιπότων
[3, 44]	τῶν ἀναγκαίων συντόμως ἅμα καὶ	μετ´	ἀσφαλείας ποιήσονται τὴν εἰς Ἰταλίαν
[3, 20]	τὸν στρατηγὸν Ἀννίβαν καὶ τοὺς	μετ´	αὐτοῦ συνέδρους ἐκδότους διδόναι Ῥωμαίοις
[3, 41]	ἱππέων ἐξαπέστειλε τοὺς ἀνδρωδεστάτους, συστήσας	μετ´	αὐτῶν καθηγεμόνας ἅμα καὶ συναγωνιστὰς
[3, 68]	μὲν τὸν Τεβέριον καὶ τὰς	μετ´	ἐκείνου δυνάμεις, ἐθεράπευε δ´ αὑτὸν
[3, 68]	συνάψαντος τοῦ Τεβερίου καὶ τῶν	μετ´	ἐκείνου στρατοπέδων καὶ διαπορευομένων διὰ
[3, 97]	τὸν ἀδελφὸν Γνάιον, κοινῇ πράξοντα	μετ´	ἐκείνου τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν.
[3, 94]	τῆς προθέσεως. καὶ ἀναγκασθεὶς δὲ	μετ´	ὀλίγας ἡμέρας ἐπί τινας ἀπελθεῖν
[3, 118]	τοῖς γεγονόσι τῆς τύχης, συνέβη	μετ´	ὀλίγας ἡμέρας, τοῦ φόβου κατέχοντος
[3, 118]	τῆς οἰκουμένης ἁπάσης ἐγκρατεῖς ἐγένοντο	μετ´	ὀλίγους χρόνους. διόπερ ἡμεῖς ταύτην
[3, 56]	καὶ πολεμεῖν ἐρρωμένως Ἀσδρούβᾳ, κατέπλευσε	μετ´	ὀλίγων αὐτὸς εἰς Πίσας. ποιησάμενος
[3, 96]	τινα χρόνον ἀντεποιήσαντο τῆς νίκης,	μετ´	οὐ πολὺ δὲ πρὸς τὸ
[3, 75]	παραυτίκα μὲν ἐπίστευον τοῖς προσπίπτουσιν·	μετ´	οὐ πολὺ δὲ πυνθανόμενοι τοὺς
[3, 68]	μὲν τοὺς Νομαδικοὺς ἱππεῖς ἐξαπέστελλε,	μετ´	οὐ πολὺ δὲ τοὺς ἄλλους·
[3, 5]	αὐτοῖς διαβολῆς. οἱ δ´ αὐτοὶ	μετ´	οὐ πολὺ Καρχηδονίοις ἐπέβαλον τὰς
[3, 96]	μὲν αὐτοῦ συνορμίσας τὸν στόλον	μετ´	οὐ πολὺν χρόνον αὐτὸς ἀνεκομίσθη
[3, 42]	τῶν παρόντων ὡς οὔτε διαβαίνειν	μετὰ	βίας δυνατὸν εἴη τοσούτων πολεμίων
[3, 93]	προσελαύνειν τοὺς βοῦς ἐνεργῶς καὶ	μετὰ	βίας, ὅταν δοθῇ τὸ παράγγελμα,
[3, 71]	τόποις. τὸ γὰρ τυχὸν ῥεῖθρον	μετὰ	βραχείας ὀφρύος, ποτὲ δὲ κάλαμοι
[3, 117]	ἱππέων ἑβδομήκοντα μὲν εἰς Οὐενουσίαν	μετὰ	Γαΐου διέφυγον, περὶ τριακοσίους δὲ
[3, 101]	τοῖς σιτολογοῦσι τὴν ἀσφάλειαν παρασκευάζειν.	μετὰ	δὲ ταῦτα, γεωλόφου τινὸς ὑπάρχοντος
[3, 3]	φόβων καὶ τῆς Γαλατῶν παρανομίας.	μετὰ	δὲ ταῦτα θέντες ὑπὸ τὴν
[3, 51]	μὲν ἀρχὰς ἀπέστησαν τῆς ἐπιβολῆς·	μετὰ	δὲ ταῦτα θεωροῦντες τὸ τῶν
[3, 96]	πρῶτον τῆς Σικελίας Λιλυβαίῳ προσέσχε·	μετὰ	δὲ ταῦτα καταπλεύσας τῆς Λιβύης
[3, 88]	ἀποικίας Ῥωμαίων, ἐπόρθει τὴν χώραν.	μετὰ	δὲ ταῦτα καταστρατοπεδεύσας περὶ τὸ
[3, 85]	διδοὺς τὴν ἀσφάλειαν τοῖς ὑποσπόνδοις,	μετὰ	δὲ ταῦτα κατηγορίαν ἐποιήσατο Ῥωμαίων.
[3, 5]	χεῖρας, τὸ μὲν πρῶτον μεταναστῆσαι,	μετὰ	δὲ ταῦτα πάλιν ἄρδην αὐτοὺς
[3, 96]	αὖθις ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Σαρδόνα,	μετὰ	δὲ ταῦτα πάλιν εἰς Καρχηδόνα.
[3, 27]	ἀποδοῦναι πάντας Καρχηδονίους τοῖς Ῥωμαίοις.	μετὰ	δὲ ταῦτα πάλιν, λήξαντος τοῦ
[3, 14]	ταλαιπωρίας πολιορκήσας κατὰ κράτος εἷλε.	μετὰ	δὲ ταῦτα παραδόξως εἰς τοὺς
[3, 99]	δεήσει τοὺς ἐκδεξομένους αὐτὸν ὑπομένειν.	μετὰ	δὲ ταῦτα παραλαβὼν τοὺς ἐπιτηδείους
[3, 82]	ἑαυτὸν ὑπὸ τῶν ἐναντίων καταφρονεῖσθαι.	μετὰ	δὲ ταῦτα πορθουμένης τῆς χώρας,
[3, 60]	ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἵππων.	μετὰ	δὲ ταῦτα, προσανειληφυίας ἤδη τῆς
[3, 3]	κατὰ Κοίλην Συρίαν καὶ Φοινίκην.	~μετὰ	δὲ ταῦτα συγκεφαλαιωσάμενοι τὰς ἐν
[3, 77]	ἐν τῇ πάσῃ φιλανθρωπίᾳ διεξῆγεν,	μετὰ	δὲ ταῦτα συναγαγὼν παρεκάλει, φάσκων
[3, 69]	ταττομένους πρὸς τὰς Καρχηδονίων ἐλπίδας.	Μετὰ	δὲ ταῦτα συνθεωρήσας τινὰς τῶν
[3, 110]	τῶν ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς·	μετὰ	δὲ ταῦτα τοὺς ἀκοντιστὰς καὶ
[3, 104]	καὶ διαμάχεσθαι περὶ τοῦ τόπου,	μετὰ	δὲ ταῦτα τοὺς ἱππεῖς· ἑξῆς
[3, 72]	ὑπάτους ἑκατέρους οἱ καιροὶ συνάγωσιν.	μετὰ	δὲ ταῦτα τοὺς ἱππεῖς ἐφ´
[3, 115]	καὶ διεμάχοντο τοῖς Ῥωμαίοις γενναίως·	μετὰ	δὲ ταῦτα τῷ βάρει θλιβόμενοι
[3, 46]	περαιώσειν ἐπὶ τούτων τὰ θηρία.	μετὰ	δὲ ταῦτα χοῦν ἔφερον ἐπὶ
[3, 13]	τὴν βαρυτάτην αὐτῶν πόλιν κατεστρατοπέδευσεν.	μετὰ	δὲ ταῦτα χρησάμενος ἐνεργοῖς ἅμα
[3, 24]	πίπτειν ὑπὸ τὴν αὐτῶν ἐξουσίαν.	~Μετὰ	δὲ ταύτας ἑτέρας ποιοῦνται συνθήκας,
[3, 60]	ἐνέβαλεν εἰς Ἰταλίαν, ἤδη δεδηλώκαμεν.	μετὰ	δὲ τὴν εἰσβολὴν καταστρατοπεδεύσας ὑπ´
[3, 84]	ἀπεχώρησαν εἴς τινα κώμην Τυρρηνίδα.	μετὰ	δὲ τὴν μάχην ἀποσταλέντος ὑπὸ
[3, 93]	παράγγελμα, μέχρι συνάψωσι τοῖς ἄκροις.	μετὰ	δὲ τοῦτο δειπνοποιησαμένοις ἀναπαύεσθαι καθ´
[3, 44]	οὖν Κελτοὶ τοιαῦτα διαλεχθέντες ἀνεχώρησαν.	μετὰ	δὲ τούτους εἰσελθὼν αὐτὸς πρῶτον
[3, 40]	καὶ προκαθήμενος ἐπὶ τῶν τόπων	μετὰ	δυνάμεως, ἀκούσας τὸ γεγονός, ἐβοήθει
[3, 16]	ὡραίαν Λεύκιον τὸν Αἰμίλιον ἐξαπέστειλαν	μετὰ	δυνάμεως ἐπὶ τὰς κατὰ τὴν
[3, 61]	παρῆν ἀγγελία διότι πάρεστιν Ἀννίβας	μετὰ	δυνάμεως καὶ πολιορκεῖ τινας ἤδη
[3, 48]	ὥστ´ εἰς ἀπρονοήτους καθιέναι τόπους	μετὰ	δυνάμεως, τοῦτο περιτιθέασιν οἱ συγγραφεῖς
[3, 19]	ἐπανῆλθεν καὶ τὴν εἴσοδον ἐποιήσατο	μετὰ	θριάμβου καὶ τῆς ἁπάσης εὐδοξίας.
[3, 43]	πλοίοις ἁμιλλωμένων μὲν πρὸς ἀλλήλους	μετὰ	κραυγῆς, διαγωνιζομένων δὲ πρὸς τὴν
[3, 43]	μὲν ἰδίων συναγωνιώντων καὶ παρακολουθούντων	μετὰ	κραυγῆς, τῶν δὲ κατὰ πρόσωπον
[3, 6]	δὲ πρώτη μὲν ἡ τῶν	μετὰ	Ξενοφῶντος Ἑλλήνων ἐκ τῶν ἄνω
[3, 88]	τῆς κατὰ γῆν στρατείας ἐξαπέστειλε	μετὰ	παραπομπῆς εἰς τὴν Ῥώμην, ἐντειλάμενος,
[3, 14]	δὲ τὴν γενναιότητα τῶν οἰκητόρων	μετὰ	πολλῆς ταλαιπωρίας πολιορκήσας κατὰ κράτος
[3, 55]	τὰ πλήθη τὸν κρημνὸν ἐξῳκοδόμει	μετὰ	πολλῆς ταλαιπωρίας. τοῖς μὲν οὖν
[3, 79]	ἐπὶ τοῦ περιλειφθέντος θηρίου διεσώθη	μετὰ	πολλῆς ταλαιπωρίας, ὑπεραλγὴς ὢν διὰ
[3, 35]	ταχέως μὲν καὶ παρ´ ἐλπίδα,	μετὰ	πολλῶν δὲ καὶ μεγάλων ἀγώνων
[3, 97]	τὴν ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν, ἐξαπέστελλον	μετὰ	σπουδῆς πρὸς τὸν ἀδελφὸν Γνάιον,
[3, 44]	παραγγείλας θεραπεύειν σφᾶς καὶ παρασκευάζεσθαι	μετὰ	σπουδῆς, ὡς εἰς τὴν αὔριον
[3, 49]	ὑπὲρ τῆς βασιλείας στασιάζοντας καὶ	μετὰ	στρατοπέδων ἀντικαθημένους ἀλλήλοις, ἐπισπωμένου τοῦ
[3, 40]	μετὰ τῆς δυνάμεως, προεχειρίσαντο πέμπειν	μετὰ	στρατοπέδων Πόπλιον μὲν Κορνήλιον εἰς
[3, 85]	Κελτοί. ταῦτα δὲ πράξας διενοεῖτο	μετὰ	τἀδελφοῦ καὶ τῶν φίλων ποῦ
[3, 26]	προσέλαβον εἰς τὴν φιλίαν καὶ	μετὰ	ταῦτα δεομένοις ἐβοήθησαν, οἵτινες οὐ
[3, 87]	τῆς ἀνηλειψίας, ἔτι δὲ τῆς	μετὰ	ταῦτα διὰ τῶν ἑλῶν πορείας
[3, 46]	τὸ πᾶν ζεῦγμα τῆς προβολῆς,	μετὰ	ταῦτα δύο πεπηγυίας σχεδίας διαφερόντως
[3, 4]	κρατούντων αἵρεσιν, ποία τις ἦν	μετὰ	ταῦτα καὶ πῶς προεστάτει τῶν
[3, 118]	τὴν τῆς Ἰταλίας δυναστείαν, νικήσαντες	μετὰ	ταῦτα Καρχηδονίους, ἀλλὰ καὶ τῆς
[3, 17]	αὐτός τε πολλὰ τῶν χρησίμων	μετὰ	ταῦτα κατειργάσατο διὰ τῆς τῶν
[3, 113]	πάντ´ ἐπὶ μίαν εὐθεῖαν ἐξέτεινε,	μετὰ	ταῦτα λαβὼν τὰ μέσα τῶν
[3, 19]	διατάξας κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν	μετὰ	ταῦτα ληγούσης ἤδη τῆς θερείας
[3, 95]	καὶ Μασσαλιῶται, πολλάκις μὲν καὶ	μετὰ	ταῦτα, μάλιστα δὲ κατὰ τὸν
[3, 4]	τῶν Ῥωμαίων ἐξουσίαν ἕως τῆς	μετὰ	ταῦτα πάλιν ἐπιγενομένης ταραχῆς καὶ
[3, 8]	ἐν τοῖς κατ´ Ἰβηρίαν τόποις,	μετὰ	ταῦτα παραγενόμενον ἐπὶ Λιβύην ἐπιβαλέσθαι
[3, 55]	τὴν ἐπ´ αὐτῇ χιόνα, καὶ	μετὰ	ταῦτα παραστήσας τὰ πλήθη τὸν
[3, 38]	νῦν ἐστιν, ἐὰν μή τι	μετὰ	ταῦτα πολυπραγμονοῦντες ἱστορήσωμεν. τοὺς δὲ
[3, 63]	ἐνεργασάμενος ταῖς τῶν δυνάμεων ψυχαῖς,	μετὰ	ταῦτα προελθὼν αὐτὸς τούτου χάριν
[3, 29]	τοῖς οὖσι τότε καὶ τοῖς	μετὰ	ταῦτα προσληφθησομένοις, τὴν παρ´ ἀμφοῖν
[3, 29]	εἰς συμμαχίαν, περὶ δὲ τῶν	μετὰ	ταῦτα προσληφθησομένων αὐτὸ τοῦτο, μήτε
[3, 10]	τοῖς νῦν λεγομένοις οὔτε τοῖς	μετὰ	ταῦτα ῥηθησομένοις ὑφ´ ἡμῶν. πλὴν
[3, 109]	κίνδυνος συνέστηκεν, καὶ πολλαπλασίαν τὰ	μετὰ	ταῦτα συμβαίνοντα τὴν διαφορὰν ἔχει
[3, 118]	δ´ ἐγένετο φανερὸν ἐκ τῶν	μετὰ	ταῦτα συμβάντων· ὁμολογουμένως γὰρ Ῥωμαίων
[3, 10]	δὲ ταύτην θετέον αἰτίαν τοῦ	μετὰ	ταῦτα συστάντος πολέμου. Ἀμίλκας γὰρ
[3, 2]	ὁ Μακεδὼν διαπολεμήσας Αἰτωλοῖς καὶ	μετὰ	ταῦτα συστησάμενος τὰ κατὰ τοὺς
[3, 101]	τέλος ἐπεκράτησαν οἱ Ῥωμαῖοι καὶ	μετὰ	ταῦτα τὴν ὅλην στρατοπεδείαν μετεβίβασαν
[3, 83]	λίμνῃ τελέως ὀψὲ τῆς ὥρας,	μετὰ	ταῦτα τῆς ἡμέρας ἐπιγενομένης εὐθέως
[3, 21]	ἔφασαν ἤδη συνωμολογημένας ὑπὸ Λυτατίου	μετὰ	ταῦτα τὸν δῆμον τῶν Ῥωμαίων
[3, 37]	καὶ πολυανθρώπων, ὑπὲρ ὧν ἡμεῖς	μετὰ	ταῦτα τὸν κατὰ μέρος λόγον
[3, 88]	ἐν ᾧ καιρῷ καὶ Φάβιος	μετὰ	τὴν κατάστασιν θύσας τοῖς θεοῖς
[3, 86]	παρουσίας τούτους καταταχεῖν. Ἀννίβας δέ,	μετὰ	τὴν μάχην προσαγγελθείσης αὐτῷ τῆς
[3, 8]	πραχθεῖσιν. ταῦτα δ´ εἰπών φησιν	μετὰ	τὴν τῆς προειρημένης πόλεως ἅλωσιν
[3, 22]	Ὡράτιον, τοὺς πρώτους κατασταθέντας ὑπάτους	μετὰ	τὴν τῶν βασιλέων κατάλυσιν, ὑφ´
[3, 106]	Σερουίλιος καὶ Μάρκος Ῥήγουλος ὁ	μετὰ	τὴν Φλαμινίου τελευτὴν ἐπικατασταθείς, τότε
[3, 17]	καὶ τετταρακοστῆς ὀλυμπιάδος. ~Ἀννίβας δὲ	μετὰ	τῆς δυνάμεως ἀναζεύξας ἐκ τῆς
[3, 82]	δέ, ταῦτ´ εἰπών, ἀναζεύξας προῆγε	μετὰ	τῆς δυνάμεως, οὐ καιρόν, οὐ
[3, 118]	ἄρδην ὑπὸ τῶν Κελτῶν διαφθαρῆναι	μετὰ	τῆς δυνάμεως. οὐ μὴν ἥ
[3, 40]	Ἀννίβαν διαβεβηκέναι τὸν Ἴβηρα ποταμὸν	μετὰ	τῆς δυνάμεως, προεχειρίσαντο πέμπειν μετὰ
[3, 53]	οὕτως ὥστ´ ἀναγκασθῆναι τὸν Ἀννίβαν	μετὰ	τῆς ἡμισείας δυνάμεως νυκτερεῦσαι περί
[3, 106]	δὲ περὶ τὸν Αἰμίλιον βουλευσάμενοι	μετὰ	τῆς συγκλήτου τὸ μὲν ἐλλεῖπον
[3, 49]	Ἀλλοβρίγων καλουμένων Γαλατῶν πορείαν ἀπουραγήσας	μετὰ	τῆς σφετέρας δυνάμεως ἀσφαλῆ παρεσκεύασε
[3, 92]	χρήσασθαι τῇ προθυμίᾳ σὺν καιρῷ	μετὰ	τῆς τῶν τόπων εὐφυΐας, αὐτὸς
[3, 19]	βίον προαιρέσει. καταλαβέσθαι γὰρ ἐγχειρήσας	μετὰ	τῆς Φιλίππου γνώμης τὴν τῶν
[3, 4]	παρ´ ἑκάστοις, ποία τις ἦν	μετὰ	τὸ καταγωνισθῆναι τὰ ὅλα καὶ
[3, 10]	διέτριβε τὰς πράξεις. ~Ῥωμαίων δὲ	μετὰ	τὸ καταλύσασθαι Καρχηδονίους τὴν προειρημένην
[3, 64]	πράξεις, ἐφ´ ἃς ἀπεστάλη, δεῦρο	μετὰ	τοιαύτης ἐλθεῖν σπουδῆς, εἰ μὴ
[3, 13]	οὖν τῆς Ἀσδρούβου τελευτῆς, ᾧ	μετὰ	τὸν Ἀμίλκου θάνατον ἐνεχείρισαν τὰ
[3, 88]	κατάστασιν θύσας τοῖς θεοῖς ἐξώρμησε	μετὰ	τοῦ συνάρχοντος καὶ τῶν ἐκ
[3, 88]	τοῖς ὑποπίπτουσι καιροῖς, αὐτὸς δὲ	μετὰ	τοῦ συνάρχοντος παραλαβὼν τὰς δυνάμεις
[3, 24]	ἢ ἐφόδια λάβῃ ὁ Ῥωμαῖος,	μετὰ	τούτων τῶν ἐφοδίων μὴ ἀδικείτω
[3, 41]	Κελτῶν τοὺς δὲ βιασάμενος ἧκε	μετὰ	τῶν δυνάμεων, δεξιὸν ἔχων τὸ
[3, 11]	εἰς Ἰβηρίαν ἔξοδον μέλλοι στρατεύεσθαι	μετὰ	τῶν δυνάμεων, ἔτη μὲν ἔχειν
[3, 18]	Ῥωμαίων ἀφικόμενος εἰς τὴν Ἰλλυρίδα	μετὰ	τῶν δυνάμεων καὶ θεωρῶν τοὺς
[3, 61]	ἀκούων ἤδη διαβεβηκέναι τὸν Πάδον	μετὰ	τῶν δυνάμεων καὶ σύνεγγυς εἶναι,
[3, 15]	αὑτὸν οὓς προέθετο παρῆν αὖθις	μετὰ	τῶν δυνάμεων παραχειμάσων εἰς Καινὴν
[3, 99]	ἐπανῆλθε, ταξάμενος ἡμέραν, ᾗ παρέσται	μετὰ	τῶν ἐπιτηδείων πρὸς τὴν ἀνακομιδὴν
[3, 84]	μάχην ἀποσταλέντος ὑπὸ τοῦ στρατηγοῦ	μετὰ	τῶν Ἰβήρων καὶ λογχοφόρων Μαάρβα
[3, 105]	ἑπομένου δὲ κατὰ πόδας αὐτοῦ	μετὰ	τῶν ἱππέων καὶ τῆς δυνάμεως,
[3, 55]	τὴν διανάστασιν, διακόψαντα δ´ ἔμενε	μετὰ	τῶν φορτίων οἷον καταπεπηγότα διά
[3, 41]	ἐκ τοῦ πλοῦ καὶ διενοεῖτο	μετὰ	τῶν χιλιάρχων ποίοις χρηστέον τῶν
[3, 96]	δυνάμενα κινεῖσθαι τῶν πλοίων ἀναδησάμενοι	μετὰ	χαρᾶς ὑπερβαλλούσης ἀπέπλεον, νενικηκότες μὲν
[3, 78]	διόπερ ἅμα τῷ τὴν ὥραν	μεταβάλλειν	πυνθανόμενος τῶν μάλιστα τῆς χώρας
[3, 66]	λοιποὺς ἀκούων ἤδη πολὺ προειληφέναι,	μεταβαλόμενος	αὖθις εἰς τἀναντία παρὰ τὸν
[3, 3]	Σικελίᾳ πράξεις Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων	μεταβιβάσομεν	τὴν διήγησιν ὁλοσχερῶς εἰς τοὺς
[3, 3]	τόπους ἅμα ταῖς τῶν πραγμάτων	μεταβολαῖς.	ἐξηγησάμενοι δὲ τὰς Ἀττάλου καὶ
[3, 103]	ὑπὲρ τῶν ὅλων δυσελπιστίας οἱονεὶ	μεταβολήν	τινα πρὸς τὸ βέλτιον αὐτοῖς
[3, 69]	χάρακι καὶ στῆναι μὲν ἐκ	μεταβολῆς	ἠνάγκασε, διώκειν δὲ καὶ συμπλέκεσθαι
[3, 115]	κατὰ νόμους ἐξ ἀναστροφῆς καὶ	μεταβολῆς	ὁ κίνδυνος, ἀλλ´ εἰσάπαξ συμπεσόντες
[3, 72]	σποράδην, ἐπικεῖσθαι δὲ πάλιν ἐκ	μεταβολῆς	τολμηρῶς καὶ θρασέως· τὸ γὰρ
[3, 33]	τοὺς μὲν πλείους εἰς τὰ	Μεταγώνια	τῆς Λιβύης, τινὰς δ´ εἰς
[3, 33]	ἀπὸ δὲ τῶν πόλεων τῶν	Μεταγωνιτῶν	καλουμένων ἀπέστειλεν ἄλλους εἰς Καρχηδόνα
[3, 88]	περισπασμοῖς. ~Ἀννίβας δὲ κατὰ βραχὺ	μεταθεὶς	τὴν παρεμβολὴν ἐνδιέτριβε τῇ παρὰ
[3, 58]	εἰρημένων εἰς διόρθωσιν ἂν καὶ	μετάθεσιν	ἤγαγον. ἐν μὲν γὰρ τῷ
[3, 99]	βαρύτητα καὶ προσπαρατιθεὶς τὴν αὑτοῦ	μετάθεσιν	πολλοὺς Ἰβήρων παρώρμησε πρὸς τὴν
[3, 87]	καὶ τὰς ψυχὰς τῶν στρατιωτῶν·	μετακαθώπλισε	δὲ τοὺς Λίβυας εἰς τὸν
[3, 110]	παρὰ μίαν ἐκ τῶν ἐθισμῶν	μεταλαμβάνειν	τὴν ἀρχὴν τοὺς ὑπάτους, ἀναστρατοπεδεύσας
[3, 63]	ἀναπνοῆς ὑπὲρ τῆς καλλίστης ἐλπίδος	μεταλλάξαι	τὸν βίον ἐν χειρῶν νόμῳ,
[3, 2]	τίνα τρόπον Πτολεμαίου τοῦ βασιλέως	μεταλλάξαντος	τὸν βίον συμφρονήσαντες Ἀντίοχος καὶ
[3, 5]	τὰς χεῖρας, τὸ μὲν πρῶτον	μεταναστῆσαι,	μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν ἄρδην
[3, 6]	ταῖς σφετέραις ἐπιβολαῖς ἄπρακτος ἠναγκάσθη	μεταξὺ	διὰ τὰς περὶ τὴν Ἑλλάδα
[3, 37]	δὲ τοῦ περιέχοντος ὑπὸ τὸ	μεταξὺ	διάστημα θερινῶν ἀνατολῶν καὶ μεσημβρίας.
[3, 66]	λαβὼν περὶ πεντήκοντα στάδια τὸ	μεταξὺ	διάστημα τῶν στρατοπέδων. ~Οἱ δὲ
[3, 48]	ἐξητάκει σαφῶς, εἴς τε τὰς	μεταξὺ	δυσχωρίας ὁδηγοῖς καὶ καθηγεμόσιν ἐγχωρίοις
[3, 27]	νήσων ἁπασῶν τῶν κειμένων Ἰταλίας	μεταξὺ	καὶ Σικελίας. τὴν ἀσφάλειαν ὑπάρχειν
[3, 93]	ὑπέδειξε τοῖς λειτουργοῖς ὑπερβολήν τινα	μεταξὺ	κειμένην τῆς αὑτοῦ στρατοπεδείας καὶ
[3, 41]	καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῶν	μεταξὺ	κειμένων Κελτῶν. Ἀννίβας δὲ παραδόξως
[3, 1]	μεγίστων ἐν αὐτῷ μερῶν, ὅσα	μεταξὺ	κεῖται τῆς ἀρχῆς καὶ τοῦ
[3, 37]	ἡ δὲ Λιβύη κεῖται μὲν	μεταξὺ	Νείλου καὶ στηλῶν Ἡρακλείων, τοῦ
[3, 63]	μνημονεύων δὲ τοῦ πλήθους τῶν	μεταξὺ	πολεμίων, εἰδὼς δὲ τὰ μεγέθη
[3, 38]	περιέχεται, τὸν αὐτὸν τρόπον τὸ	μεταξὺ	Τανάιδος καὶ Νάρβωνος εἰς τὰς
[3, 37]	Νείλου μὲν οὖν καὶ Τανάιδος	μεταξὺ	τὴν Ἀσίαν κεῖσθαι συμβέβηκε, πίπτειν
[3, 1]	Μακεδονίᾳ βασιλείας, χρόνον δὲ τὸν	μεταξὺ	τῆς ἀρχῆς καὶ τοῦ τέλους
[3, 104]	ὁρμήν. οὔσης δέ τινος ὑπεροχῆς	μεταξὺ	τῆς αὐτοῦ καὶ τῆς τοῦ
[3, 84]	τάξεις. οἱ δὲ κατὰ πορείαν	μεταξὺ	τῆς λίμνης καὶ τῆς παρωρείας
[3, 19]	ποιούμενοι τὴν πορείαν. καὶ καταλαβόμενοι	μεταξὺ	τῆς πόλεως καὶ τοῦ λιμένος
[3, 105]	οἱ δὲ Καρχηδόνιοι τὸν μὲν	μεταξὺ	τόπον τοῦ βουνοῦ καὶ τῆς
[3, 69]	τινὰς τῶν Κελτῶν, οἳ κατῴκουν	μεταξὺ	τοῦ Πάδου καὶ τοῦ Τρεβία
[3, 37]	μέρος ὑπ´ αὐτὰς τὰς ἄρκτους	μεταξὺ	τοῦ τε Τανάιδος ποταμοῦ καὶ
[3, 32]	τοῦ περὶ Σικελίαν, τὰ δὲ	μεταξὺ	τούτων πολλὰς καὶ ποικίλας ἐσχηκότα
[3, 101]	δὲ ταῦτα, γεωλόφου τινὸς ὑπάρχοντος	μεταξὺ	τῶν στρατοπέδων, ὃς εὐκαίρως καὶ
[3, 71]	τούτοις ἦν. ~πάλαι δὲ συνεωρακὼς	μεταξὺ	τῶν στρατοπέδων τόπον ἐπίπεδον μὲν
[3, 24]	ποιείτω. εἰ δέ, μὴ ἰδίᾳ	μεταπορευέσθω·	ἐὰν δέ τις τοῦτο ποιήσῃ,
[3, 99]	πλειόνων τὴν ἐσομένην ὁρμὴν καὶ	μετάπτωσιν	πρὸς αὐτοὺς τῶν Ἰβήρων, ἐὰν
[3, 112]	ὁρῶν δ´ ὅτι ταχέως ἀναγκασθήσονται	μεταστρατοπεδεύειν	οἱ Καρχηδόνιοι διὰ τὸν πορισμὸν
[3, 63]	παντὸς κακοῦ καὶ πάσης ἀτυχίας	μετασχεῖν.	οὐδένα γὰρ οὕτως ἀλόγιστον οὐδὲ
[3, 116]	ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατος καὶ	μετασχὼν	ἐπί (τι) τοῦ τῶν ἱππέων
[3, 78]	ἐπιπρεπείαις, καὶ ταύταις ἐχρῆτο συνεχῶς	μετατιθέμενος·	ὁμοίως δὲ καὶ τὰς ἐσθῆτας
[3, 101]	μετὰ ταῦτα τὴν ὅλην στρατοπεδείαν	μετεβίβασαν	εἰς τοῦτον τὸν τόπον. ὁ
[3, 9]	γράφων γέγονε καὶ τοῦ συνεδρίου	μετεῖχε	τῶν Ῥωμαίων, πᾶν εὐθέως ἡγοῦνται
[3, 78]	ὁμοίως δὲ καὶ τὰς ἐσθῆτας	μετελάμβανε	τὰς καθηκούσας ἀεὶ ταῖς περιθεταῖς.
[3, 6]	εὐθέως προφάσει χρώμενος ὅτι σπεύδει	μετελθεῖν	τὴν Περσῶν παρανομίαν εἰς τοὺς
[3, 21]	φανερὸν ἔσται πᾶσιν ὡς οὐ	μετεσχήκασι	τῆς ἀδικίας, ἀλλ´ ἄνευ τῆς
[3, 16]	οἰκίᾳ διὰ τὸ συμπεπολεμηκέναι καὶ	μετεσχηκέναι	τῶν πρὸς Κλεομένη κινδύνων Ἀντιγόνῳ,
[3, 60]	πρὸς τὸ θαρρῆσαι τοὺς βουλομένους	μετέχειν	σφίσι τῶν αὐτῶν ἐλπίδων. ~Προθέμενος
[3, 109]	παρεσκευάκαμεν πρὸς τὸ μένειν καὶ	μετέχειν	τῶν αὐτῶν ἀγώνων. ὑμεῖς γε
[3, 20]	πατέρας εἰς τὸ συνέδριον, οὓς	μετέχοντας	τῶν διαβουλίων οὐδὲ τῶν ἀναγκαίων
[3, 40]	οὐκ ἔχοντες δὲ τότε καιρόν,	μετεωριζόμενοι	καὶ πιστεύοντες ἐκ τῶν διαπεμπομένων
[3, 70]	Καρχηδονίων διεφθαρκότες. ~Ὁ δὲ Τεβέριος	μετεωρισθεὶς	καὶ περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τῷ
[3, 82]	εἰς τὴν προκειμένην χώραν, εὐθέως	μετέωρος	ἦν ὁ Φλαμίνιος καὶ θυμοῦ
[3, 78]	τὴν τριβήν, σπεύδοντας δὲ καὶ	μετεώρους	ὄντας εἰς τὴν πολεμίαν, προφάσει
[3, 107]	καταφθειρομένης, τῶν δὲ συμμάχων πάντων	μετεώρων	ὄντων ταῖς διανοίαις, (οἱ δ´)
[3, 116]	βιαίοις πληγαῖς ἐν χειρῶν νόμῳ	μετήλλαξε	τὸν βίον, ἀνὴρ πάντα τὰ
[3, 77]	αἰχμαλώτων ἐν φυλακῇ συνεῖχεν, τὰ	μέτρια	τῶν ἐπιτηδείων διδούς, τοὺς δὲ
[3, 58]	δυσχερέστερον τὸ τῶν ἑωρακότων τινὰ	μετρίῳ	χρῆσθαι τρόπῳ καὶ καταφρονήσαντα τῆς
[3, 79]	τῶν ἑλῶν ποιούμενοι τὴν πορείαν	μετρίως	κακοπαθοῦντες ἤνυον, ἅτε καὶ φερέκακοι
[3, 85]	ὑπάρχοντες τῆς ὁμολογουμένης ἥττης οὐ	μετρίως	οὐδὲ κατὰ σχῆμα τὴν περιπέτειαν
[3, 100]	καθ´ ἑκάστην ἡμέραν τακτὸν ἀναφέρειν	μέτρον	ἕκαστον τοῖς ἰδίοις, ἐπιβολὴν τοῦ
[3, 113]	βάθος ἐν ταῖς σπείραις τοῦ	μετώπου·	τοὺς δὲ τῶν συμμάχων ἱππεῖς
[3, 65]	ἱππεῖς, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐν	μετώπῳ	καταστήσας προῄει βάδην. ὁ δ´
[3, 116]	ἕτερος, ποιήσας. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι	μέχρι	μὲν ἐμάχοντο κατὰ τὰς ἐπιφανείας
[3, 46]	δὲ θηρίων εἰθισμένων τοῖς Ἰνδοῖς	μέχρι	μὲν πρὸς τὸ ὑγρὸν ἀεὶ
[3, 52]	αὖθις ὥρμα. ταῖς δ´ ἑξῆς	μέχρι	μέν τινος ἀσφαλῶς διῆγε τὴν
[3, 66]	ἀποκαταστῆσαι τὰς δυνάμεις. Ἀννίβας δὲ	μέχρι	μέν τινος ὑπέλαβε τοῖς πεζικοῖς
[3, 84]	ἀπεπνίγοντο, τὸ δὲ πολὺ πλῆθος	μέχρι	μὲν τοῦ δυνατοῦ προβαῖνον εἰς
[3, 92]	ἐπιφανεστάτην χώραν δῃουμένην. Φάβιος δὲ	μέχρι	μὲν τοῦ συνάψαι τοῖς τόποις
[3, 61]	Τυρρηνικοῦ πελάγους διὰ τῆς Ἰταλίας	μέχρι	πρὸς τὰς Ἄλπεις ὡς πολλὴ
[3, 93]	βίας, ὅταν δοθῇ τὸ παράγγελμα,	μέχρι	συνάψωσι τοῖς ἄκροις. μετὰ δὲ
[3, 32]	Σπαρτιάτου φυγῆς κατὰ τὸ συνεχὲς	μέχρι	τῆς Ἀχαιῶν καὶ Ῥωμαίων περὶ
[3, 64]	πολλοὺς ἀποβαλόντας αὑτῶν φυγεῖν αἰσχρῶς	μέχρι	τῆς ἰδίας παρεμβολῆς, τόν τε
[3, 35]	τοὺς Αἰρηνοσίους καὶ τοὺς Ἀνδοσίνους	μέχρι	τῆς προσαγορευομένης Πυρήνης. ποιησάμενος δὲ
[3, 37]	τὰ περὶ τοῦτον Κελτοὶ νέμονται	μέχρι	τῶν προσαγορευομένων Πυρηναίων ὀρῶν, ἃ
[3, 24]	Ῥωμαῖος, μετὰ τούτων τῶν ἐφοδίων	μὴ	ἀδικείτω μηδένα πρὸς οὓς εἰρήνη
[3, 22]	τὰ Ῥωμαίων πάντα. Καρχηδόνιοι δὲ	μὴ	ἀδικείτωσαν δῆμον Ἀρδεατῶν, Ἀντιατῶν, Λαρεντίνων,
[3, 23]	Ῥωμαίους μακραῖς ναυσὶ διὰ τὸ	μὴ	βούλεσθαι γινώσκειν αὐτούς, ὡς ἐμοὶ
[3, 21]	γνώμης πεπρᾶχθαι τοῦτο τοὔργον, ἢ	μὴ	βουλομένους τοῦτο ποιεῖν, ὁμολογοῦντας δὲ
[3, 58]	σχεδὸν γὰρ πάντων, εἰ δὲ	μή	γε, τῶν πλείστων συγγραφέων πεπειραμένων
[3, 69]	τῆς σφετέρας προαιρέσεως πρὸς τὸ	μὴ	δεδιότας ἀπελπίζειν τὴν παρ´ αὐτοῦ
[3, 53]	τοὺς περὶ τὸν Ἀννίβαν, εἰ	μὴ	δεδιότες ἀκμὴν ἐπὶ ποσὸν καὶ
[3, 4]	δοκοῦντ´ εἶναι τῶν κατορθωμάτων, ὅταν	μὴ	δεόντως αὐτοῖς χρήσωνται, τὰς μεγίστας
[3, 29]	αἷς ἦν, τὸν Ἴβηρα ποταμὸν	μὴ	διαβαίνειν ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους. καὶ
[3, 27]	Ἰβηρίᾳ γίνονται διομολογήσεις, ἐφ´ ᾧ	μὴ	διαβαίνειν Καρχηδονίους ἐπὶ πολέμῳ τὸν
[3, 15]	πίστει— καὶ τὸν Ἴβηρα ποταμὸν	μὴ	διαβαίνειν κατὰ τὰς ἐπ´ Ἀσδρούβου
[3, 111]	συμβάλλειν τοῖς πολεμίοις, εὐλαβούμενος δὲ	μὴ	διατέτραπται τὸ πλῆθος ἐκ τοῦ
[3, 109]	ἐν ὑμῖν. ὧν ὑμεῖς αὐτὴν	μὴ	διαψεύσητε νῦν, ἀλλ´ ἀπόδοτε μὲν
[3, 6]	ἀλλ´ ἔστιν ἀνθρώπων τὰ τοιαῦτα	μὴ	διειληφότων ἀρχὴ τί διαφέρει καὶ
[3, 68]	ἠπόρουν γε σκήψεων πρὸς τὸ	μὴ	δοκεῖν αὐτοῖς ἧτταν εἶναι τὸ
[3, 92]	ἐπιφαινόμενος ἀντιπαρῆγε τοῖς πολεμίοις, ὥστε	μὴ	δοκεῖν τοῖς αὑτῶν συμμάχοις ἐκχωρεῖν
[3, 7]	διαθέσεων; τί δ´ ἀνδρὸς πραγματικοῦ	μὴ	δυναμένου συλλογίζεσθαι πῶς καὶ διὰ
[3, 84]	τῷ τῆς πορείας σχήματι κατακοπῆναι,	μὴ	δυναμένους αὑτοῖς βοηθεῖν, ἀλλ´ ὡσανεὶ
[3, 94]	ἐπιφάνειαν τῆς ἡμέρας διὰ τὸ	μὴ	δύνασθαι γνῶναι τὸ γινόμενον. Φάβιος
[3, 18]	καὶ ταῖς ἄλλαις παρασκευαῖς, ὑφεωρᾶτο	μὴ	δυσχερῆ καὶ πολυχρόνιον συμβῇ γενέσθαι
[3, 22]	χώραν εἰσέλθωσιν, ἐν τῇ χώρᾳ	μὴ	ἐννυκτερευέτωσαν. ~Τὸ μὲν οὖν Καλὸν
[3, 22]	λάβωσι, Ῥωμαίοις ἀποδιδότωσαν ἀκέραιον. φρούριον	μὴ	ἐνοικοδομείτωσαν ἐν τῇ Λατίνῃ. ἐὰν
[3, 22]	ἐὰν δέ τις βίᾳ κατενεχθῇ,	μὴ	ἐξέστω αὐτῷ μηδὲν ἀγοράζειν μηδὲ
[3, 24]	ἐμπορευέσθω μήτε πόλιν κτιζέτω, εἰ	μὴ	ἕως τοῦ ἐφόδια λαβεῖν ἢ
[3, 47]	τόπους ὑπογράψαντες ἡμῖν ὥστ´, εἰ	μὴ	θεὸς ἤ τις ἥρως ἀπαντήσας
[3, 24]	ὁ) Καρχηδόνιος ποιείτω. εἰ δέ,	μὴ	ἰδίᾳ μεταπορευέσθω· ἐὰν δέ τις
[3, 64]	μετὰ τοιαύτης ἐλθεῖν σπουδῆς, εἰ	μὴ	καὶ λίαν ἐκ τῶν κατὰ
[3, 32]	ἢ τὸν Φιλιππικόν, ἀδύνατον, εἰ	μὴ	καὶ τὰς παρατάξεις τις ἀναγινώσκων
[3, 6]	συγχωρήσαιμι. πολλοῦ γε δεῖν, εἰ	μὴ	καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν εἰς
[3, 24]	μὴ ὑποτάττονται δέ τι αὐτοῖς,	μὴ	καταγέτωσαν εἰς τοὺς Ῥωμαίων λιμένας·
[3, 102]	γὰρ Ἀννίβας διαγωνιάσας τοὺς Ῥωμαίους	μὴ	καταλαβόμενοι νυκτὸς ἔρημον ὄντα τὸν
[3, 12]	κατὰ φύσιν υἱὸν Ἀννίβαν ὥστε	μὴ	καταλιπεῖν ὑπερβολὴν δυσμενείας. Ἀσδρούβας μὲν
[3, 92]	πλῆθος, ἐγίνετο πρὸς ἀναζυγήν, βουλόμενος	μὴ	καταφθεῖραι τὴν λείαν, ἀλλ´ εἰς
[3, 97]	τὴν Ἰβηρίαν. πάνυ γὰρ ἠγωνίων	μὴ	κρατήσαντες Καρχηδόνιοι τῶν τόπων ἐκείνων
[3, 15]	τὸ μέλλον, ἅμα δὲ βουλόμενοι	μὴ	λανθάνειν Ῥωμαίους τὴν γινομένην εὔροιαν
[3, 11]	ἐξαπέστειλαν πρεσβευτὰς πρὸς Ἀντίοχον, βουλόμενοι	μὴ	λανθάνειν σφᾶς τὴν τοῦ βασιλέως
[3, 12]	οὐδενὸς μᾶλλον φροντίζειν ὡς τοῦ	μὴ	λανθάνειν τὰς προαιρέσεις τῶν διαλυομένων
[3, 24]	τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου, Μαστίας Ταρσηίου,	μὴ	λῄζεσθαι ἐπέκεινα Ῥωμαίους μηδ´ ἐμπορεύεσθαι
[3, 60]	εἰς ἃ βλέπων Ἀννίβας ἔκρινε	μὴ	μέλλειν ἀλλὰ προάγειν εἰς τοὔμπροσθεν
[3, 2]	τοῦ πολιτεύματος ἰδιότης πρὸς τὸ	μὴ	μόνον ἀνακτήσασθαι τὴν Ἰταλιωτῶν καὶ
[3, 4]	μέγιστον, διὰ τὸ τῶν πλείστων	μὴ	μόνον αὐτόπτης, ἀλλ´ ὧν μὲν
[3, 92]	ποιήσασθαι καὶ τὴν παραχειμασίαν, ἵνα	μὴ	μόνον κατὰ τὸ παρὸν εὐωχίαν
[3, 20]	ἐστι τὸ παράπαν οὐδέν, εἰ	μὴ	νὴ Δία πρὸς τοῖς ἄλλοις
[3, 108]	πρόφασις, ἐὰν ἄνδρες ὦσι, τοῦ	μὴ	νικᾶν τοὺς ἐχθρούς. τότε μὲν
[3, 47]	τῶν Ἀλπεινῶν ὀρῶν τοιαύτας ὥστε	μὴ	οἷον ἵππους καὶ στρατόπεδα, σὺν
[3, 24]	ἐν τῇ Λατίνῃ πόλιν τινὰ	μὴ	οὖσαν ὑπήκοον Ῥωμαίοις, τὰ χρήματα
[3, 42]	τοσούτων πολεμίων ἐφεστώτων, οὔτ´ ἐπιμένειν,	μὴ	πανταχόθεν προσδέξηται τοὺς ὑπεναντίους, ἐπιγενομένης
[3, 103]	ἀπραγίαν καὶ κατάπληξιν τῶν στρατοπέδων	μὴ	παρὰ τὴν τῶν δυνάμεων ἀποδειλίασιν,
[3, 29]	παρὰ τοὺς ὑπάρχοντας ἢ τὸ	μὴ	παραλαμβάνεσθαι τοὺς ὕστερον προσληφθέντας τούτων
[3, 21]	δ´ ἀναγκαῖον εἶναι δοκεῖ τὸ	μὴ	παραλιπεῖν ἄσκεπτον τοῦτο τὸ μέρος,
[3, 46]	ἐνάπτοντες, πρὸς τὸ συμμένειν καὶ	μὴ	παρωθεῖσθαι τὸ ὅλον ἔργον κατὰ
[3, 92]	συνάπτειν εἰς τὰ πεδία καὶ	μὴ	περιορᾶν τὴν ἐπιφανεστάτην χώραν δῃουμένην.
[3, 23]	Ἰταλίας οὐ μνημονεύουσι διὰ τὸ	μὴ	πίπτειν ὑπὸ τὴν αὐτῶν ἐξουσίαν.
[3, 9]	τῆς πιθανότητος τῶν εἰρημένων, ἀγωνιῶν	μὴ	πιστευθῇ παρά τισιν— ἡ μὲν
[3, 22]	Καρχηδονίοις καὶ τοῖς Καρχηδονίων συμμάχοις·	μὴ	πλεῖν Ῥωμαίους μηδὲ τοὺς Ῥωμαίων
[3, 96]	λαβὼν παρ´ αὐτῶν χρήματα τοῦ	μὴ	πορθῆσαι τὴν χώραν ἀπηλλάγη. κατὰ
[3, 70]	δὲ μέγιστον, πράττειν τι καὶ	μὴ	προΐεσθαι διὰ κενῆς τὸν χρόνον.
[3, 97]	εἶναι, μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον τὸ	μὴ	προΐεσθαι τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν,
[3, 9]	τὰς ἐκείνου βύβλους ὑπομνήσεως, ἵνα	μὴ	πρὸς τὴν ἐπιγραφὴν ἀλλὰ πρὸς
[3, 11]	φιλίαν συντίθηται πρὸς αὐτούς, τότε	μὴ	προσδεῖσθαι διαβολῆς, ἀλλ´ ἀπιστεῖν καὶ
[3, 42]	ἀναρίθμητον ἐγένετο πορθμείων, ἑκάστου σπεύδοντος	μὴ	προσδεῖσθαι τοῦ πέλας, ἐν αὑτῷ
[3, 52]	καὶ πρᾳοτέρους ποιήσαι τοὺς παραγεγονότας,	μὴ	προσδεξάμενος δὲ προδήλους ἕξει πολεμίους
[3, 80]	αὑτοῦ ποιήσασθαι τὸ προτέρημα καὶ	μὴ	προσδέξασθαι τὴν παρουσίαν τοῦ τὴν
[3, 29]	προσέκειτο γὰρ ἂν ἤτοι τὸ	μὴ	προσλαμβάνειν ἑτέρους συμμάχους παρὰ τοὺς
[3, 82]	διὸ καὶ τινῶν οἰομένων δεῖν	μὴ	προχείρως ἐπακολουθεῖν μηδὲ συμπλέκεσθαι τοῖς
[3, 104]	πάντας εἰς πεντακισχιλίους. ἵνα δὲ	μὴ	πρῲ κατοπτευθῶσιν ὑπὸ τῶν εἰς
[3, 65]	τὴν ἐπιφορὰν καὶ περιδεεῖς γενομένους	μὴ	συμπατηθῶσιν ὑπὸ τῶν ἐπιφερομένων ἱππέων.
[3, 105]	θεωρῶν τὸ γινόμενον καὶ διαγωνιάσας	μὴ	σφαλῶσι τοῖς ὅλοις, ἐξῆγε τὰς
[3, 32]	μὲν διὰ τὸ τοὺς πλείστους	μὴ	ταὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν γράφειν,
[3, 38]	οὖν εἰρήσθω μοι χάριν τοῦ	μὴ	τελέως ἀνυπότακτον εἶναι τοῖς ἀπείροις
[3, 38]	ἕως τοῦ νῦν ἐστιν, ἐὰν	μή	τι μετὰ ταῦτα πολυπραγμονοῦντες ἱστορήσωμεν.
[3, 9]	πρὸς ἐπίθεσιν. εἰ μὲν οὖν	μὴ	τὸ περὶ τοὺς ξένους ἐγένετο
[3, 51]	ἐνειργάσατο τοῖς ἑξῆς πρὸς τὸ	μὴ	τολμᾶν αὐτῷ ῥᾳδίως ἐγχειρεῖν μηδένα
[3, 10]	πρὸς τοῖς πρότερον ἐφ´ ᾧ	μὴ	τὸν πόλεμον ἐκείνοις ἀναδέξασθαι τοῖς
[3, 94]	στρατόπεδα καὶ πολλὰ χωριζόμενος ἐνετείλατο	μὴ	τοσαύτην ποιεῖσθαι σπουδὴν ὑπὲρ τοῦ
[3, 109]	μὲν νικᾶν ἀγωνιζόμενος, εἰ δὲ	μὴ	τοῦτ´ εἴη δυνατόν, τεθνάναι πρόσθεν
[3, 63]	μάλιστα μὲν νικήσοντας, ἂν δὲ	μὴ	τοῦτ´ ᾖ δυνατόν, ἀποθανουμένους. τὴν
[3, 36]	τὴν Ἰβηρίαν ἀγώνων. ~Ἵνα δὲ	μὴ	τῶν τόπων ἀγνοουμένων παντάπασιν ἀσαφῆ
[3, 22]	ἐπέκεινα τοῦ Καλοῦ ἀκρωτηρίου, ἐὰν	μὴ	ὑπὸ χειμῶνος ἢ πολεμίων ἀναγκασθῶσιν·
[3, 24]	εἰρήνη μέν ἐστιν ἔγγραπτος Ῥωμαίοις,	μὴ	ὑποτάττονται δέ τι αὐτοῖς, μὴ
[3, 15]	παρ´ αὐτῶν ἔλαβον· εἰ δὲ	μή,	φάναι πολεμήσειν; νῦν δὲ τὴν
[3, 84]	αὐτὸ περὶ πλείστου ποιούμενοι, τὸ	μὴ	φεύγειν μηδὲ λείπειν τὰς τάξεις.
[3, 65]	πρώτην σύμπτωσιν ὥστε τοὺς ἀκοντιστὰς	μὴ	φθάσαι τὸ πρῶτον ἐκβαλόντας βέλος,
[3, 101]	τὴν παραχειμασίαν δαψίλεια τοῖς ἀνδράσιν,	μὴ	χεῖρον δὲ τοῖς ὑποζυγίοις καὶ
[3, 22]	ἂν ὑπήκοοι· ἐὰν δέ τινες	μὴ	ὦσιν ὑπήκοοι, τῶν πόλεων ἀπεχέσθωσαν·
[3, 112]	καὶ ἀνθρώπους καὶ μηδὲν ἀπρεπὲς	μηδ´	ἀγεννὲς ἐν τοῖς τοιούτοις καιροῖς
[3, 22]	Ἀρδεατῶν, Ἀντιατῶν, Λαρεντίνων, Κιρκαιιτῶν, Ταρρακινιτῶν,	μηδ´	ἄλλον μηδένα Λατίνων, ὅσοι ἂν
[3, 69]	νομίζων δεῖν μηδέποτε χωρὶς προθέσεως	μηδ´	ἐκ πάσης ἀφορμῆς ποιεῖσθαι τοὺς
[3, 24]	Ταρσηίου, μὴ λῄζεσθαι ἐπέκεινα Ῥωμαίους	μηδ´	ἐμπορεύεσθαι μηδὲ πόλιν κτίζειν. ἐὰν
[3, 108]	κατὰ τοὺς ὑπεναντίους ὥστε σχεδὸν	μηδ´	ἑωρακότας τοὺς ἀνταγωνιστὰς παρατάττεσθαι καὶ
[3, 24]	φιλία ἐστὶ (Καρχηδονίοις. ὡσαύτως δὲ	μηδ´	ὁ) Καρχηδόνιος ποιείτω. εἰ δέ,
[3, 24]	ὁ Ῥωμαῖος, ἀφιέσθω. ὡσαύτως δὲ	μηδ´	οἱ Ῥωμαῖοι ποιείτωσαν. ἂν ἔκ
[3, 27]	ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις μηδὲν ἐπιτάττειν	μηδ´	οἰκοδομεῖν δημοσίᾳ μηδὲ ξενολογεῖν μηδὲ
[3, 22]	μὴ ἐξέστω αὐτῷ μηδὲν ἀγοράζειν	μηδὲ	λαμβάνειν πλὴν ὅσα πρὸς πλοίου
[3, 84]	πλείστου ποιούμενοι, τὸ μὴ φεύγειν	μηδὲ	λείπειν τὰς τάξεις. οἱ δὲ
[3, 27]	μηδὲν ἐπιτάττειν μηδ´ οἰκοδομεῖν δημοσίᾳ	μηδὲ	ξενολογεῖν μηδὲ προσλαμβάνειν εἰς φιλίαν
[3, 47]	σὺν δὲ τούτοις ἐλέφαντας, ἀλλὰ	μηδὲ	πεζοὺς εὐζώνους εὐχερῶς ἂν διελθεῖν,
[3, 24]	λῄζεσθαι ἐπέκεινα Ῥωμαίους μηδ´ ἐμπορεύεσθαι	μηδὲ	πόλιν κτίζειν. ἐὰν δὲ Καρχηδόνιοι
[3, 27]	μηδ´ οἰκοδομεῖν δημοσίᾳ μηδὲ ξενολογεῖν	μηδὲ	προσλαμβάνειν εἰς φιλίαν τοὺς ἀλλήλων
[3, 82]	οἰομένων δεῖν μὴ προχείρως ἐπακολουθεῖν	μηδὲ	συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις, φυλάττεσθαι δὲ
[3, 22]	Καρχηδονίων συμμάχοις· μὴ πλεῖν Ῥωμαίους	μηδὲ	τοὺς Ῥωμαίων συμμάχους ἐπέκεινα τοῦ
[3, 32]	μέρος διαλήψεως, τῶν δὲ κυριωτάτων	μηδὲ	ψαύειν αὐτοὺς δύνασθαι τὸ παράπαν.
[3, 31]	τῶν προγεγονότων ἐπιστήμην· εἰ δὲ	μηδεὶς	ἂν μήτε περὶ τῶν κατ´
[3, 25]	χρεία ᾖ. τὰ δὲ πληρώματα	μηδεὶς	ἀναγκαζέτω ἐκβαίνειν ἀκουσίως. Τὸν δ´
[3, 24]	ἀδίκημα. ἐν Σαρδόνι καὶ Λιβύῃ	μηδεὶς	Ῥωμαίων μήτ´ ἐμπορευέσθω μήτε πόλιν
[3, 14]	ἐπειρᾶτο κατὰ δύναμιν ἀπέχεσθαι, βουλόμενος	μηδεμίαν	ἀφορμὴν ὁμολογουμένην δοῦναι τοῦ πολέμου
[3, 64]	τοιάδε. ἔφη γὰρ δεῖν καὶ	μηδεμίαν	μὲν εἰληφότας πεῖραν ἐπὶ τοῦ
[3, 22]	βίᾳ κατενεχθῇ, μὴ ἐξέστω αὐτῷ	μηδὲν	ἀγοράζειν μηδὲ λαμβάνειν πλὴν ὅσα
[3, 31]	γε περὶ τοῦ μέλλοντος ἐλπίδα	μηδὲν	ἂν ἐκ τῶν νῦν παρόντων
[3, 112]	θεοὺς ἐξιλάσασθαι καὶ ἀνθρώπους καὶ	μηδὲν	ἀπρεπὲς μηδ´ ἀγεννὲς ἐν τοῖς
[3, 94]	τοὺς πολεμίους ἡλίκην ὑπὲρ τοῦ	μηδὲν	αὐτοὺς παθεῖν δεινόν. ὧν οὐδὲ
[3, 52]	βουλόμενοι μήτε ποιῆσαι μήτε παθεῖν	μηδὲν	δυσχερές, ὑπισχνουμένων δὲ καὶ δώσειν
[3, 31]	τὴν κατάστασιν παροξύναι δικαίως, εἰ	μηδὲν	εἰδείη τῆς τῶν προγεγονότων περὶ
[3, 29]	μήτε ξενολογεῖν μήτ´ ἐπιτάττειν μηδετέρους	μηδὲν	ἐν ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις καὶ
[3, 27]	μηδετέρους ἐν ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις	μηδὲν	ἐπιτάττειν μηδ´ οἰκοδομεῖν δημοσίᾳ μηδὲ
[3, 22]	τοῖς δὲ κατ´ ἐμπορίαν παραγινομένοις	μηδὲν	ἔστω τέλος πλὴν ἐπὶ κήρυκι
[3, 110]	διὰ τὸ τοῖς μὲν Καρχηδονίοις	μηδὲν	ἐφεδρεύειν ἀξιόλογον, τοῖς δὲ Ῥωμαίοις
[3, 23]	ἐπισκευὴν πλοίου, ταῦτα, πάρεξ δὲ	μηδὲν	οἴονται δεῖν λαμβάνειν, (καὶ) κατ´
[3, 71]	τὸ λαθεῖν καὶ πρὸς τὸ	μηδὲν	παθεῖν τοὺς ἐνεδρεύσαντας εὐφυέστεροι τυγχάνουσιν
[3, 84]	τοὺς ὑπεναντίους ἠδυνάτουν διὰ τὸ	μηδὲν	συνορᾶν τῶν γινομένων, καίπερ μεγάλην
[3, 58]	χάριν προτιμῆσαι τὴν ἀλήθειαν καὶ	μηδὲν	τῶν πάρεξ ὄντων ἡμῖν ἀναγγεῖλαι.
[3, 102]	διελὼν ἐπαφῆκε τοῖς προνομεύουσι, παραγγείλας	μηδένα	ζωγρεῖν. Ἀννίβας δὲ τούτου συμβάντος
[3, 22]	Λαρεντίνων, Κιρκαιιτῶν, Ταρρακινιτῶν, μηδ´ ἄλλον	μηδένα	Λατίνων, ὅσοι ἂν ὑπήκοοι· ἐὰν
[3, 24]	τούτων τῶν ἐφοδίων μὴ ἀδικείτω	μηδένα	πρὸς οὓς εἰρήνη καὶ φιλία
[3, 63]	τοῦ ζῆν ἡττημένους ἐλπίδα κατὰ	μηδένα	τρόπον ἠξίου λαμβάνειν ἐν νῷ.
[3, 106]	διεσάφησαν ὁλοσχερῆ μὲν κίνδυνον κατὰ	μηδένα	τρόπον συνίστασθαι, τοὺς δὲ κατὰ
[3, 29]	τότε συμμάχων ἀφέξεσθαι καὶ κατὰ	μηδένα	τρόπον τοὺς ἑτέρους παρὰ τῶν
[3, 15]	πάτριον γὰρ εἶναι Καρχηδονίοις τὸ	μηδένα	τῶν ἀδικουμένων περιορᾶν· πρὸς δὲ
[3, 31]	τῶν νῦν παρόντων εὐλόγως βεβαιώσασθαι	μηδένα	τῶν νοῦν ἐχόντων, οὐ μόνον
[3, 51]	μὴ τολμᾶν αὐτῷ ῥᾳδίως ἐγχειρεῖν	μηδένα	τῶν παρακειμένων ταῖς ἀναβολαῖς. ~Τότε
[3, 63]	τὸν βίον ἐν χειρῶν νόμῳ,	μηδενὸς	κακοῦ λαβόντας πεῖραν, τοῖς δ´
[3, 26]	μήθ´ ὑπάρχοντος παράπαν ἐγγράφου τοιούτου	μηδενός.	ταῦτα γὰρ ἐν τῇ δευτέρᾳ
[3, 103]	συμβεβηκὸς ὥστε τότε γενέσθαι τὸ	μηδέποτε	γεγονός· αὐτοκράτορα γὰρ κἀκεῖνον κατέστησαν,
[3, 11]	κελεύειν ἁψάμενον τῶν ἱερῶν ὀμνύναι	μηδέποτε	Ῥωμαίοις εὐνοήσειν. ταῦτ´ οὖν εἰδότα
[3, 69]	τὰ ὅλα καὶ νομίζων δεῖν	μηδέποτε	χωρὶς προθέσεως μηδ´ ἐκ πάσης
[3, 55]	ἁπαλὴν ὑπάρχειν καὶ διὰ τὸ	μηδέπω	βάθος ἔχειν. ὁπότε δὲ ταύτην
[3, 27]	παρ´ ἑκατέρων τοῖς ἑκατέρων συμμάχοις.	μηδετέρους	ἐν ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις μηδὲν
[3, 29]	τοῦτο, μήτε ξενολογεῖν μήτ´ ἐπιτάττειν	μηδετέρους	μηδὲν ἐν ταῖς ἀλλήλων ἐπαρχίαις
[3, 21]	ἀληθείας ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις διαβουλίοις,	μήθ´	οἱ φιλομαθοῦντες περὶ τούτων ἀστοχῶσι,
[3, 21]	ἄσκεπτον τοῦτο τὸ μέρος, ἵνα	μήθ´	οἷς καθήκει καὶ διαφέρει τὸ
[3, 26]	εἰς Σικελίαν διάβασιν, μήτε γεγονότος	μήθ´	ὑπάρχοντος παράπαν ἐγγράφου τοιούτου μηδενός.
[3, 46]	δὲ πρὸς δύο πλέθρα τῷ	μήκει	τὸ πᾶν ζεῦγμα τῆς προβολῆς,
[3, 39]	Ἡρακλέους στήλας. τοῦτο δὲ τὸ	μῆκός	ἐστι τῆς παραλίας ὑπὲρ τοὺς
[3, 39]	τῶν τόπων κατὰ μὲν τὸ	μῆκος	ἤδη σχεδὸν τοὺς ἡμίσεις διεληλύθει,
[3, 64]	δὲ λοιποὺς ἠχρειωκότα διὰ τὸ	μῆκος	καὶ τὴν δυσχέρειαν τῆς ὁδοῦ.
[3, 83]	δὲ παρὰ μὲν τὰς εἰς	μῆκος	πλευρὰς ἑκατέρας βουνοὺς ἔχοντος ὑψηλοὺς
[3, 63]	ὑπάρχειν, ὃς μνημονεύων μὲν τοῦ	μήκους	τῆς ὁδοῦ τῆς διηνυσμένης ἐκ
[3, 34]	μὲν καὶ δυσχερῆ λίαν, οὐ	μὴν	ἀδύνατον εἶναι φασκόντων, συνῆγε τὰς
[3, 26]	πιστεύσαντας τῇ Φιλίνου γραφῇ. οὐ	μὴν	ἀλλ´ εἰ κατὰ τοῦτό τις
[3, 43]	καὶ τριάκοντα τὸν ἀριθμόν. ~Οὐ	μὴν	ἀλλ´ ἐπιγενομένης τῆς πέμπτης νυκτὸς
[3, 91]	συμμάχοις τοῦ Ῥωμαίων πολιτεύματος. ~Οὐ	μὴν	ἀλλ´ ὅ γ´ Ἀννίβας εἰκότως
[3, 105]	λογισμὸς ἑστὼς καὶ νουνεχής. οὐ	μὴν	ἀλλ´ οἱ μὲν Ῥωμαῖοι διδαχθέντες
[3, 9]	τοὺς ἀναγινώσκοντας τὰς δοκιμασίας. Οὐ	μὴν	ἀλλὰ καὶ τοῦ γε Ῥωμαίων
[3, 53]	τὴν ἐπιφορὰν τῶν βαρβάρων. οὐ	μὴν	ἀλλὰ καὶ τούτου συγκυρήσαντος πολύ
[3, 87]	Ῥώμῃ πλὴν τῶν δημάρχων. οὐ	μὴν	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν
[3, 49]	γνώσεως ἕνεκα καὶ θέας. ~Οὐ	μὴν	ἀλλὰ Πόπλιος μὲν ὁ τῶν
[3, 54]	ἐφέρετο κατὰ τῶν κρημνῶν. οὐ	μὴν	ἀλλὰ ταύτην μὲν ὑπέφερον τὴν
[3, 16]	πᾶσαν γενέσθαι τὴν Ἰταλίαν. Οὐ	μὴν	ἀλλὰ τούτοις χρησάμενοι τοῖς διαλογισμοῖς
[3, 67]	τοὺς παρόντας πίστεις· τούς γε	μὴν	ἄνδρας αὐτοῖς ἀπέδωκε, παραγγείλας τηρεῖν,
[3, 82]	τὴν τοιαύτην παρασκευήν. ὅ γε	μὴν	Ἀννίβας ἅμα μὲν εἰς τοὔμπροσθεν
[3, 42]	χρείαν κατὰ τὸ συντεταγμένον. καὶ	μὴν	Ἀννίβας τὸ παραπλήσιον ἐποίει περὶ
[3, 110]	Λεύκιος οὔτε μάχεσθαι κρίνων οὔτε	μὴν	ἀπάγειν ἀσφαλῶς τὴν στρατιὰν ἔτι
[3, 94]	τόπων προέμενος τοὺς ὑπεναντίους, οὐ	μὴν	ἀφίστατό γε τῆς προθέσεως. καὶ
[3, 81]	αὑτῶν ἀφῄρηνται μετ´ αἰσχύνης. καὶ	μὴν	δειλία καὶ βλακεία κατ´ ἰδίαν
[3, 15]	παραπλήσια θέλοντες ἐπιμαρτύρασθαι κἀκείνους· οὐ	μὴν	ἐν Ἰταλίᾳ γε πολεμήσειν ἤλπισαν,
[3, 29]	διαβαίνειν ἐπὶ πολέμῳ Καρχηδονίους. καὶ	μὴν	ἐν ταῖς περὶ Σικελίαν συνθήκαις
[3, 39]	πόλεως εἰς περὶ ἑξακοσίους) καὶ	μὴν	ἐντεῦθεν ἐπὶ τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ
[3, 79]	ποιούμενοι τὴν πορείαν· διαφερόντως γε	μὴν	ἐπόνουν καὶ κατεφθείρονθ´ ὑπὲρ τοὺς
[3, 85]	σχῆμα τὴν περιπέτειαν ἔφερον. οὐ	μὴν	ἥ γε σύγκλητος, ἀλλ´ ἐπὶ
[3, 118]	διαφθαρῆναι μετὰ τῆς δυνάμεως. οὐ	μὴν	ἥ γε σύγκλητος οὐδὲν ἀπέλειπε
[3, 68]	εἶναι παρὰ τὴν προσδοκίαν, οὐ	μὴν	ἠπόρουν γε σκήψεων πρὸς τὸ
[3, 33]	δύο, τριήρεις δὲ πέντε. καὶ	μὴν	ἱππεῖς Λιβυφοινίκων μὲν καὶ Λιβύων
[3, 81]	μεγίστους τοῖς πεπιστευκόσι. προπέτειά γε	μὴν	καὶ θρασύτης καὶ θυμὸς ἄλογος,
[3, 90]	ἡμερῶν ὁδὸν ἀπέχοντες, ἐγγίζειν γε	μὴν	καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις οὐχ
[3, 91]	τῶν ἐπιφανῶν πεδίων· θεούς γε	μὴν	μάλιστα περὶ τούτων εἰκὸς ἠρικέναι
[3, 90]	οὐδαμῶς οἷός τ´ ἦν. οὐ	μὴν	Μάρκῳ γε τῷ συνάρχοντι τούτων
[3, 109]	τῶν αὐτῶν ἀγώνων. ὑμεῖς γε	μὴν	οὐ μόνον ἑωράκατε τοὺς καθοπλισμούς,
[3, 6]	πολέμου φήσαιμ´ ἄν, αἰτίας γε	μὴν	οὐδαμῶς ἂν συγχωρήσαιμι. πολλοῦ γε
[3, 4]	χάριν τοῦ περαιωθῆναι μόνον, καὶ	μὴν	οὐδὲ τὰς ἐμπειρίας καὶ τέχνας
[3, 64]	μέλλοντος τοὺς ὀρθῶς λογιζομένους; καὶ	μὴν	οὔτε τοὺς ἱππεῖς συμπεσόντας τοῖς
[3, 107]	ἕνα χρῶνται κίνδυνον. τότε (γε)	μὴν	οὕτως ἐκπλαγεῖς ἦσαν καὶ κατάφοβοι
[3, 48]	εὔλογον ἐπιθεῖναι τέλος; Ἀννίβας γε	μὴν	οὐχ ὡς οὗτοι γράφουσιν, λίαν
[3, 48]	πρὸ τῆς Ἀννίβου παρουσίας, οὐδὲ	μὴν	πάλαι προσφάτως δέ, μεγάλοις στρατοπέδοις
[3, 108]	ἀέρα γενόμενον σύμπτωμα. νῦν γε	μὴν	πάντα τἀναντία τοῖς προειρημένοις ὑπάρχει.
[3, 57]	ἐν ταύτῃ συμβαινόντων ἰδιωμάτων, οὐδὲ	μὴν	περὶ τῶν Βρεττανικῶν νήσων καὶ
[3, 29]	αὐτοῖς φίλοι καὶ σύμμαχοι, οὐδὲ	μὴν	προσλαβόντες εἰς τὴν σφετέραν πίστιν
[3, 60]	ταῖς ὑπερβολαῖς διέφθειρεν. οἵ γε	μὴν	σωθέντες καὶ ταῖς ἐπιφανείαις καὶ
[3, 118]	αὐτῆς ἔσεσθαι κύριοι· Ῥωμαῖοί γε	μὴν	τὴν Ἰταλιωτῶν δυναστείαν παραχρῆμα διὰ
[3, 7]	διάβασιν εἰς τὴν Ἀσίαν. ~καὶ	μὴν	τοῦ κατ´ Ἀντίοχον καὶ Ῥωμαίους
[3, 73]	σύμπαν αὐτοῖς στρατόπεδον. περί γε	μὴν	τοὺς Καρχηδονίους ὑπῆρχε τἀναντία τούτων·
[3, 116]	ἰδιότητα τῆς μάχης, ἀπράκτους γε	μὴν	τοὺς πολεμίους παρεσκεύαζον, περισπῶντες καὶ
[3, 115]	ὑπεχώρουν εἰς τοὐπίσω, λύσαντες τὸν	μηνίσκον.	αἱ δὲ τῶν Ῥωμαίων σπεῖραι
[3, 115]	προπεπτωκέναι τῶν κεράτων, ἅτε τοῦ	μηνίσκου	τὸ κύρτωμα πρὸς τοὺς πολεμίους
[3, 115]	διὰ (τὸ) τοὺς Κελτοὺς ἐν	μηνοειδεῖ	σχήματι τεταγμένους πολὺ προπεπτωκέναι τῶν
[3, 113]	τοῦ κατὰ λόγον παρίστανε ζυγοῦντα,	μηνοειδὲς	ποιῶν τὸ κύρτωμα καὶ λεπτύνων
[3, 17]	μέριμναν ὑπομείνας τέλος ἐν ὀκτὼ	μησὶ	κατὰ κράτος εἷλε τὴν πόλιν.
[3, 56]	ἐκ Καινῆς πόλεως ἐν πέντε	μησὶ	ποιησάμενος τὴν δὲ τῶν Ἄλπεων
[3, 86]	μὲν λείας γεγονὼς ἐγκρατής, ὥστε	μήτ´	ἄγειν μήτε φέρειν δύνασθαι τὸ
[3, 24]	Σαρδόνι καὶ Λιβύῃ μηδεὶς Ῥωμαίων	μήτ´	ἐμπορευέσθω μήτε πόλιν κτιζέτω, εἰ
[3, 29]	προσληφθησομένων αὐτὸ τοῦτο, μήτε ξενολογεῖν	μήτ´	ἐπιτάττειν μηδετέρους μηδὲν ἐν ταῖς
[3, 26]	τὴν πρώτην εἰς Σικελίαν διάβασιν,	μήτε	γεγονότος μήθ´ ὑπάρχοντος παράπαν ἐγγράφου
[3, 89]	γὰρ Φάβιος διεγνωκὼς μήτε παραβάλλεσθαι	μήτε	διακινδυνεύειν, στοχάζεσθαι δὲ πρῶτον καὶ
[3, 90]	ἐπιτηδείων ἦσαν ὥστε μήτε χρωμένους	μήτε	καταφθείροντας ἀνύειν δύνασθαι τὰς λείας.
[3, 24]	ὧν ἐκτὸς οἴονται δεῖν Ῥωμαίους	μήτε	λῄζεσθαι μήτε πόλιν κτίζειν. εἰσὶ
[3, 29]	μετὰ ταῦτα προσληφθησομένων αὐτὸ τοῦτο,	μήτε	ξενολογεῖν μήτ´ ἐπιτάττειν μηδετέρους μηδὲν
[3, 52]	διὰ ταῦτα, βουλόμενοι μήτε ποιῆσαι	μήτε	παθεῖν μηδὲν δυσχερές, ὑπισχνουμένων δὲ
[3, 89]	παρεμβολήν. ὁ γὰρ Φάβιος διεγνωκὼς	μήτε	παραβάλλεσθαι μήτε διακινδυνεύειν, στοχάζεσθαι δὲ
[3, 31]	ἐπιστήμην· εἰ δὲ μηδεὶς ἂν	μήτε	περὶ τῶν κατ´ ἰδίαν μήτε
[3, 31]	μήτε περὶ τῶν κατ´ ἰδίαν	μήτε	περὶ τῶν κοινῶν τολμήσαι τοῦτ´
[3, 52]	ὅτι πάρεισι διὰ ταῦτα, βουλόμενοι	μήτε	ποιῆσαι μήτε παθεῖν μηδὲν δυσχερές,
[3, 24]	οἴονται δεῖν Ῥωμαίους μήτε λῄζεσθαι	μήτε	πόλιν κτίζειν. εἰσὶ δὲ τοιαίδε
[3, 24]	Λιβύῃ μηδεὶς Ῥωμαίων μήτ´ ἐμπορευέσθω	μήτε	πόλιν κτιζέτω, εἰ μὴ ἕως
[3, 101]	κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν	μήτε	τὴν λείαν καταφθεῖραι τόν τε
[3, 70]	δι´ αὑτοῦ τὰ ὅλα καὶ	μήτε	τὸν Πόπλιον δύνασθαι παρατυχεῖν τῇ
[3, 70]	Πόπλιον δύνασθαι παρατυχεῖν τῇ μάχῃ	μήτε	τοὺς ἐπικαθισταμένους στρατηγοὺς φθάσαι παραλαβόντας
[3, 23]	γινώσκειν αὐτούς, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ,	μήτε	τοὺς κατὰ τὴν Βυσσάτιν μήτε
[3, 23]	μήτε τοὺς κατὰ τὴν Βυσσάτιν	μήτε	τοὺς κατὰ τὴν μικρὰν Σύρτιν
[3, 86]	γεγονὼς ἐγκρατής, ὥστε μήτ´ ἄγειν	μήτε	φέρειν δύνασθαι τὸ στρατόπεδον τὰς
[3, 90]	περιουσίᾳ τῶν ἐπιτηδείων ἦσαν ὥστε	μήτε	χρωμένους μήτε καταφθείροντας ἀνύειν δύνασθαι
[3, 48]	τῶν δραμάτων προσδέονται θεοῦ καὶ	μηχανῆς	διὰ τὸ τὰς πρώτας ὑποθέσεις
[3, 13]	Ἀννίβαν, παραυτίκα συναθροίσαντες τὸν δῆμον	μιᾷ	γνώμῃ κυρίαν ἐποίησαν τὴν τῶν
[3, 55]	ἱκανὴν ἐποίησε πάροδον ἐν ἡμέρᾳ	μιᾷ.	διὸ καὶ ταῦτα μὲν εὐθέως
[3, 91]	τῆς μεσογαίου στεναὶ καὶ δύσβατοι,	μία	μὲν ἀπὸ τῆς Σαυνίτιδος, (δευτέρα
[3, 114]	βλάπτειν, ἡ δὲ Γαλατικὴ μάχαιρα	μίαν	εἶχε χρείαν τὴν ἐκ καταφορᾶς,
[3, 110]	ἐπιοῦσαν ἡμέραν διὰ τὸ παρὰ	μίαν	ἐκ τῶν ἐθισμῶν μεταλαμβάνειν τὴν
[3, 40]	εἰς ἑξακισχιλίους· ὧν τὴν μὲν	μίαν	ἔκτιζον ἐπὶ τάδε τοῦ Πάδου
[3, 52]	αὐτοῦ ποιησάμενος τὴν παρεμβολὴν καὶ	μίαν	ἐπιμείνας ἡμέραν αὖθις ὥρμα. ταῖς
[3, 113]	ἱππεῖς. ἐπεὶ δὲ πάντ´ ἐπὶ	μίαν	εὐθεῖαν ἐξέτεινε, μετὰ ταῦτα λαβὼν
[3, 72]	στρατοπεδείας τοὺς μὲν πεζοὺς ἐπὶ	μίαν	εὐθεῖαν παρενέβαλε, περὶ δισμυρίους ὄντας
[3, 89]	τὸ δὲ μέγιστον, ἀπεγνωκότας πάντα	μίαν	ἔχειν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας τὴν
[3, 54]	ἔτι προσδοκωμένην, ἐπειρᾶτο συναθροίσας παρακαλεῖν,	μίαν	ἔχων ἀφορμὴν εἰς τοῦτο τὴν
[3, 79]	πίπτοντα διὰ τοὺς πηλοὺς ἀπώλλυντο,	μίαν	παρεχόμενα χρείαν ἐν τῷ πεσεῖν
[3, 49]	πλὴν ἐκείνου μὲν θάλαττα τὴν	μίαν	πλευρὰν καὶ τὰς τῶν ποταμῶν
[3, 90]	Ῥωμαῖοι κατόπιν μὲν εἵποντο συνεχῶς,	μιᾶς	καὶ δυεῖν ἡμερῶν ὁδὸν ἀπέχοντες,
[3, 79]	ἣν καὶ τέλος ἐστερήθη τῆς	μιᾶς	ὄψεως, οὐκ ἐπιδεχομένου τοῦ καιροῦ
[3, 36]	μὲν τῶν γνωριζομένων τόπων οὐ	μικρὰ	μεγάλα δὲ συμβάλλεσθαι πεποίηκε πρὸς
[3, 19]	προσπίπτοντες θόρυβον καὶ ταραχὴν οὐ	μικρὰν	ἐν τοῖς Ἰλλυριοῖς κατεσκεύαζον. ἐξ
[3, 107]	τῆς ἄκρας τότε καταληφθείσης, οὐ	μικρὰν	συνέπεσε ταραχὴν γενέσθαι περὶ τὰς
[3, 23]	Βυσσάτιν μήτε τοὺς κατὰ τὴν	μικρὰν	Σύρτιν τόπους, ἃ δὴ καλοῦσιν
[3, 15]	κηδόμενος Ζακανθαίων, ἐνεκάλει Ῥωμαίοις διότι	μικροῖς	ἔμπροσθεν χρόνοις, στασιαζόντων αὐτῶν, λαβόντες
[3, 107]	βίου καλοκἀγαθίαν καὶ διὰ τὸ	μικροῖς	πρότερον χρόνοις ἀνδρωδῶς ἅμα καὶ
[3, 102]	τετρακισχιλίους, ἧκε παραβοηθῶν. τότε δὲ	μικρὸν	ἀναθαρρήσας ἐπεξῆλθε καὶ βραχὺ πρὸ
[3, 11]	περὶ τὴν θυσίαν ἀποστῆναι κελεῦσαι	μικρόν,	αὐτὸν δὲ προσκαλεσάμενον ἐρέσθαι φιλοφρόνως
[3, 94]	αὐτοὺς παθεῖν δεινόν. ὧν οὐδὲ	μικρὸν	ἐν νῷ τιθέμενος Μάρκος ἔτι
[3, 36]	καθ´ ἣν πάντες, ὧν καὶ	μικρὸν	ὄφελος, ἀνατολάς, δύσεις, μεσημβρίαν, ἄρκτον
[3, 82]	κατὰ τὴν Φαισόλαν τόπων καὶ	μικρὸν	ὑπεράρας τὴν τῶν Ῥωμαίων στρατοπεδείαν
[3, 67]	μὲν εἰς δισχιλίους, ἱππεῖς δὲ	μικρῷ	λείποντες διακοσίων. Ἀννίβας δὲ φιλοφρόνως
[3, 110]	ἀποσχών, τῆς δὲ τῶν ὑπεναντίων	μικρῷ	πλεῖον, βουλόμενος διὰ τούτων προκαθῆσθαι
[3, 113]	εἰς ὀκτὼ μυριάδας, ἱππεῖς δὲ	μικρῷ	πλείους τῶν ἑξακισχιλίων. Ἀννίβας δὲ
[3, 9]	φημὶ μὲν δεῖν οὐκ ἐν	μικρῷ	προσλαμβάνεσθαι τὴν τοῦ συγγραφέως πίστιν,
[3, 87]	τῷ δικτάτορι κατέστησαν ἱππάρχην Μάρκον	Μινύκιον.	οὗτος δὲ τέτακται μὲν ὑπὸ
[3, 109]	ὑμῖν ὑπολαμβάνω. τοῖς μέν γε	μισθοῦ	παρά τισι στρατευομένοις ἢ τοῖς
[3, 41]	οἳ παρὰ τοῖς Μασσαλιώταις ἐτύγχανον	μισθοφοροῦντες.	~Ἀννίβας δὲ προσμίξας τοῖς περὶ
[3, 10]	ὡς θᾶττον τοὺς ἀποστάντας τῶν	μισθοφόρων	καταπολεμήσας ἐβεβαίωσε τῇ πατρίδι τὴν
[3, 86]	ἐποίει διὰ τὸ προϋπάρχον αὐτῷ	μῖσος	ἔμφυτον πρὸς Ῥωμαίους. ~ἐν ᾧ
[3, 32]	γνῶναι βύβλους τετταράκοντα καθαπερανεὶ κατὰ	μίτον	ἐξυφασμένας καὶ παρακολουθῆσαι σαφῶς ταῖς
[3, 57]	παρέργῳ ποιήσασθαι τὴν περὶ αὐτῶν	μνήμην,	ἀλλὰ κατ´ ἰδίαν καὶ τόπον
[3, 106]	παρήσομεν. ὁλοσχερὲς μὲν γὰρ ἢ	μνήμης	ἄξιον ἁπλῶς οὐδὲν ἐπράχθη διὰ
[3, 5]	ὅλης ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας, ὥρα	μνημονεύοντας	τῆς προθέσεως ἐπαναγαγεῖν ἐπὶ τὴν
[3, 23]	τῆς δὲ λοιπῆς Ἰταλίας οὐ	μνημονεύουσι	διὰ τὸ μὴ πίπτειν ὑπὸ
[3, 63]	τῆς διηνυσμένης ἐκ τῶν πατρίδων,	μνημονεύων	δὲ τοῦ πλήθους τῶν μεταξὺ
[3, 63]	οὐδὲ νωθρὸν αὐτῶν ὑπάρχειν, ὃς	μνημονεύων	μὲν τοῦ μήκους τῆς ὁδοῦ
[3, 26]	τῇ παρασκευῇ τῆς ἰδίας πραγματείας	μνησθέντες	εἰς τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν καιρὸν
[3, 3]	ἔσχεν, τούτῳ συνάπτοντες τὸ συνεχὲς	μνησθησόμεθα	τῆς Αἰτωλῶν ὀργῆς, καθ´ ἣν
[3, 111]	εἶναι πρὸς τὸν κίνδυνον οὐδαμῶς	μοι	δοκεῖ καθήκειν. ὅτε μὲν γὰρ
[3, 25]	πίστει, λέγει τάδε· εὐορκοῦντι μέν	μοι	εἴη τἀγαθά· εἰ δ´ ἄλλως
[3, 38]	νομιστέον. Ταῦτα μὲν οὖν εἰρήσθω	μοι	χάριν τοῦ μὴ τελέως ἀνυπότακτον
[3, 33]	Ἀννίβου κατ´ Ἰβηρίαν πεπραγμένων οἵᾳ	μόλις	ἂν χρήσαιτό τις αὐτὸς κεχειρικὼς
[3, 102]	βραχὺ πρὸ τῆς στρατοπεδείας παρεμβαλὼν	μόλις	ἀπεστρέψατο τὸν ἐνεστῶτα κίνδυνον. Μάρκος
[3, 102]	ἔμενε, τοὺς πελάζοντας ἀποτριβόμενος καὶ	μόλις	διαφυλάττων τὴν παρεμβολήν, ἕως Ἀσδρούβας
[3, 55]	προῆγε πρὸς τὴν οἰκοδομίαν καὶ	μόλις	ἐν ἡμέραις τρισὶ κακοπαθήσας διήγαγε
[3, 22]	ἀρχαίαν ὥστε τοὺς συνετωτάτους ἔνια	μόλις	ἐξ ἐπιστάσεως διευκρινεῖν. εἰσὶ δ´
[3, 53]	ἐν ὅλῃ τῇ νυκτὶ ταῦτα	μόλις	ἐξεμηρύσατο τῆς χαράδρας. τῇ δ´
[3, 79]	τῶν πηλῶν πορείας. Ἀννίβας δὲ	μόλις	ἐπὶ τοῦ περιλειφθέντος θηρίου διεσώθη
[3, 40]	ἐπὶ ποσὸν συνέστησαν οὕτως ὥστε	μόλις	εὐσχήμονα ποιήσασθαι τὴν ἀποχώρησιν. οἱ
[3, 72]	ὑπὲρ τὰ στρατόπεδα τόποις ὄμβρον,	μόλις	ἕως τῶν μασθῶν οἱ πεζοὶ
[3, 51]	τῶν ὑποζυγίων καὶ τῶν ἵππων	μόλις	καὶ ταλαιπώρως διήνυε τὰς δυσχωρίας,
[3, 8]	ἐπιβαλέσθαι καταλύσαντα τοὺς νόμους εἰς	μοναρχίαν	περιστῆσαι τὸ πολίτευμα τῶν Καρχηδονίων·
[3, 62]	ἅμα καὶ δηλούντων ὅτι βούλονται	μονομαχεῖν,	κληρώσασθαι προσέταξε καὶ δύο τοὺς
[3, 62]	εἰώθασιν οἱ βασιλεῖς αὐτῶν, ὅταν	μονομαχεῖν	μέλλωσιν, κατακοσμεῖσθαι· πρὸς δὲ τούτοις
[3, 32]	ὅσῳ διαφέρει τὸ μαθεῖν τοῦ	μόνον	ἀκοῦσαι, τοσούτῳ καὶ τὴν ἡμετέραν
[3, 105]	τούτων, οὐκέτι περὶ τοὺς εὐζώνους	μόνον,	ἀλλὰ περὶ πᾶν τὸ στράτευμα
[3, 15]	ὑπάρχουσαν περὶ Ζακανθαίων πλάττων, οὐ	μόνον	ἀλόγως, ἔτι δὲ μᾶλλον ἀδίκως
[3, 2]	πολιτεύματος ἰδιότης πρὸς τὸ μὴ	μόνον	ἀνακτήσασθαι τὴν Ἰταλιωτῶν καὶ Σικελιωτῶν
[3, 56]	δυσχωριῶν κατὰ τὰς Ἄλπεις, οὐ	μόνον	ἄνδρας, ἔτι δὲ πλείους ἵππους
[3, 118]	καὶ τῷ βουλεύεσθαι καλῶς οὐ	μόνον	ἀνεκτήσαντο τὴν τῆς Ἰταλίας δυναστείαν,
[3, 7]	πολέμου, καθάπερ ἐπάνω προεῖπον, οὐ	μόνον	Ἀντίοχον ἐπεσπάσαντο, πᾶν δὲ καὶ
[3, 81]	καὶ μέγιστον συμπτωμάτων. οὐ γὰρ	μόνον	ἀπράκτους ποιεῖ τοὺς ὑποταττομένους, πολλάκις
[3, 109]	γὰρ ἡμεῖς ἀμφότεροι πάρεσμεν, οὐ	μόνον	αὐτοὶ κοινωνήσοντες ὑμῖν τῶν κινδύνων,
[3, 4]	διὰ τὸ τῶν πλείστων μὴ	μόνον	αὐτόπτης, ἀλλ´ ὧν μὲν συνεργὸς
[3, 64]	ἡττημένοι, πολλοὺς δ´ ἐξενηνοχότες φόρους,	μόνον	δ´ οὐχὶ δουλεύοντες αὐτοῖς ἤδη
[3, 82]	οὐ καιρόν, οὐ τόπον προορώμενος,	μόνον	δὲ σπεύδων συμπεσεῖν τοῖς πολεμίοις,
[3, 107]	τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις· οὐ γὰρ	μόνον	διὰ τὰς χορηγίας ἐδυσχρηστοῦντ´ ἐπὶ
[3, 91]	δι´ ὧν εἰσβολαὶ τρεῖς ὑπάρχουσι	μόνον	ἐκ τῆς μεσογαίου στεναὶ καὶ
[3, 19]	ἁπάσης εὐδοξίας. ἐδόκει γὰρ οὐ	μόνον	ἐπιδεξίως, ἔτι δὲ μᾶλλον ἀνδρωδῶς
[3, 64]	δι´ ὧν ἐπιδεικνύειν ἐπειρᾶτο διότι	μόνον	ἐπιφανῆναι δεῖ τοῖς πολεμίοις. μάλιστα
[3, 109]	ἀγώνων. ὑμεῖς γε μὴν οὐ	μόνον	ἑωράκατε τοὺς καθοπλισμούς, τὰς τάξεις,
[3, 117]	αὐτοῦ δὲ τοῦ κινδύνου τρισχίλιοι	μόνον	ἴσως εἰς τὰς παρακειμένας πόλεις
[3, 4]	τὰ πελάγη χάριν τοῦ περαιωθῆναι	μόνον,	καὶ μὴν οὐδὲ τὰς ἐμπειρίας
[3, 106]	τοῦ καιροῦ περίστασιν, ἀκροβολισμοὶ δὲ	μόνον	καὶ συμπλοκαὶ κατὰ μέρος ἐγίνοντο
[3, 31]	μηδένα τῶν νοῦν ἐχόντων, οὐ	μόνον	καλήν, ἔτι δὲ μᾶλλον ἀναγκαίαν
[3, 92]	καὶ τὴν παραχειμασίαν, ἵνα μὴ	μόνον	κατὰ τὸ παρὸν εὐωχίαν ἀλλὰ
[3, 109]	τῶν πολεμίων, ἀλλὰ καὶ διαμαχόμενοι	μόνον	οὐ καθ´ ἑκάστην ἡμέραν δεύτερον
[3, 102]	καὶ διασπᾶν τὸν χάρακα καὶ	μόνον	οὐ πολιορκεῖν τοὺς Καρχηδονίους. ὁ
[3, 64]	ἔχωμεν ἐπὶ ποσὸν πεῖραν ὅτι	μόνον	οὐ τολμῶσι κατὰ πρόσωπον ἰδεῖν
[3, 109]	τῶν ἐνεστώτων ἀεὶ κινδύνων, ὑπομνήσεως	μόνον,	παρακλήσεως δ´ οὐ προσδεῖ. τίς
[3, 71]	καί τι γένος ἀκανθῶν, οὐ	μόνον	πεζοὺς ἀλλὰ καὶ τοὺς ἱππεῖς
[3, 81]	τὴν ἐν τούτοις ἔκπληξιν οὐ	μόνον	πόλεις καὶ βίους ἀναστάτους πεποιήκασιν,
[3, 118]	πολιτείας ποιησόμεθα λόγον, νομίζοντες οὐ	μόνον	πρὸς τὴν τῆς ἱστορίας σύνταξιν
[3, 49]	παρὰ τοῦ κρατήσαντος· οὐ γὰρ	μόνον	σίτῳ καὶ τοῖς ἄλλοις ἐπιτηδείοις
[3, 51]	τῶν ὑποζυγίων. οὔσης γὰρ οὐ	μόνον	στενῆς καὶ τραχείας τῆς προσβολῆς
[3, 81]	καὶ τὴν σύμπασαν ἀργίαν οὐ	μόνον	τὰς κοινὰς πράξεις, ἀλλὰ καὶ
[3, 107]	κατάφοβοι τὸ μέλλον ὡς οὐ	μόνον	τέτταρσιν, ἀλλ´ ὀκτὼ στρατοπέδοις Ῥωμαϊκοῖς
[3, 8]	ἀποτριψαμένους τὸν ἐπιφερόμενον πόλεμον, δόγματι	μόνον	τὴν ἐκδίκησιν ποιησαμένους, τί ἂν
[3, 26]	ταῦτα δεομένοις ἐβοήθησαν, οἵτινες οὐ	μόνον	τὴν Μεσσηνίων πόλιν ἀλλὰ καὶ
[3, 98]	τὰς πόλεις τοὺς παῖδας οὐ	μόνον	τὴν παρ´ αὐτῶν εὔνοιαν ἐπισπάσεσθαι
[3, 86]	καὶ ταύτης τῆς περιπετείας οὐ	μόνον	τὸ πλῆθος, ἀλλὰ καὶ τὴν
[3, 78]	ταῖς περιθεταῖς. δι´ ὧν οὐ	μόνον	τοῖς αἰφνιδίως ἰδοῦσι δύσγνωστος ἦν,
[3, 29]	παρ´ ἑκατέρων ἀσφάλειαν, οὐκ αὐτοῖς	μόνον	τοῖς τότε συμμαχοῦσι, καθάπερ ἐποιοῦντο
[3, 60]	ἀνελάμβανε τὰς δυνάμεις. οὐ γὰρ	μόνον	ὑπὸ τῶν ἀναβάσεων καὶ καταβάσεων,
[3, 42]	ἐξηγόρασε παρ´ αὐτῶν τά τε	μονόξυλα	πλοῖα πάντα καὶ τοὺς λέμβους,
[3, 43]	τῶν πελτοφόρων ἱππέων, τὰ δὲ	μονόξυλα	τῶν εὐκινητοτάτων πεζῶν. εἶχον δὲ
[3, 43]	τῶν λέμβων ἀσφαλεστέρα γίνοιτο τοῖς	μονοξύλοις	ἡ παρακομιδὴ διὰ τοῦ πόρου.
[3, 42]	ἐξέλαβε πρὸς τὴν κατασκευὴν τῶν	μονοξύλων·	ἐξ ὧν ἐν δυσὶν ἡμέραις
[3, 110]	τὸν Αὔφιδον καλούμενον ποταμόν, ὃς	μόνος	διαρρεῖ τὸν Ἀπεννῖνον— τοῦτο δ´
[3, 25]	ἰδίων βίων, ἱερῶν, τάφων, ἐγὼ	μόνος	ἐκπέσοιμι οὕτως ὡς ὅδε λίθος
[3, 34]	ἐν αὐταῖς ταῖς Ἄλπεσιν ἐνοικοῦντας,	μόνως	ἂν ὑπολαμβάνων ἐν Ἰταλίᾳ συστήσασθαι
[3, 40]	καὶ τοὺς φεύγοντας συνδιώξαντες εἰς	Μοτίνην,	ἀποικίαν ὑπάρχουσαν Ῥωμαίων, ἐπολιόρκουν. ἐν
[3, 91]	ἐπιεικέστατος δὲ καὶ παρὰ τοῖς	μυθογράφοις	ὁ περὶ τούτων τῶν πεδίων
[3, 38]	ἄλλως ἢ γράφοντας ἀγνοεῖν καὶ	μύθους	διατιθέναι νομιστέον. Ταῦτα μὲν οὖν
[3, 14]	βαρβάρους ἐτρέψαντο πλείους ἢ δέκα	μυριάδας	ἀνθρώπων. ὧν ἡττηθέντων οὐδεὶς ἔτι
[3, 117]	λοιποὶ πάντες, ὄντες εἰς ἑπτὰ	μυριάδας,	ἀπέθανον εὐγενῶς, τὴν μεγίστην χρείαν
[3, 60]	οὔτε (γὰρ) διακομίζειν εἰς τοσαύτας	μυριάδας	διὰ τοιούτων τόπων δαψιλῆ τὰ
[3, 113]	συμμάχοις πεζῶν μὲν εἰς ὀκτὼ	μυριάδας,	ἱππεῖς δὲ μικρῷ πλείους τῶν
[3, 35]	πεζῶν μὲν ἔχων εἰς ἐννέα	μυριάδας,	ἱππεῖς δὲ περὶ μυρίους καὶ
[3, 33]	μὲν χίλιοι διακόσιοι, πεζοὶ δὲ	μύριοι	τρισχίλιοι ὀκτακόσιοι πεντήκοντα, πρὸς δὲ
[3, 72]	ὄντας τοὺς μὲν Ῥωμαίους εἰς	μυρίους	ἑξακισχιλίους, τοὺς δὲ συμμάχους εἰς
[3, 35]	εἶχε τῷ μὲν Ἄννωνι πεζοὺς	μυρίους	ἱππεῖς δὲ χιλίους καὶ τὰς
[3, 35]	ἐννέα μυριάδας, ἱππεῖς δὲ περὶ	μυρίους	καὶ δισχιλίους. καὶ διαβὰς τὸν
[3, 56]	μὲν τῶν Λιβύων δυνάμεως πεζοὺς	μυρίους	καὶ δισχιλίους, τῆς δὲ τῶν
[3, 84]	κατὰ τὸν αὐλῶνα σχεδὸν εἰς	μυρίους	καὶ πεντακισχιλίους, οὔτ´ εἴκειν τοῖς
[3, 117]	πεζῶν μαχόμενοι μὲν ἑάλωσαν εἰς	μυρίους—	οἱ δ´ ἐκτὸς ὄντες τῆς
[3, 117]	διὰ τοιαύτην αἰτίαν. Λεύκιος ἀπέλιπε	μυρίους	πεζοὺς ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ παρεμβολῆς,
[3, 39]	παραλίας ὑπὲρ τοὺς ἑξακισχιλίους καὶ	μυρίους	σταδίους. διαβάντες δὲ τὸν καθ´
[3, 114]	τὸ σύμπαν τοῖς Καρχηδονίοις εἰς	μυρίους,	τὸ δὲ τῶν πεζῶν οὐ
[3, 33]	χιλίους ὀκτακοσίους, πεζοὺς δὲ Λιβύων	μυρίους	χιλίους ὀκτακοσίους πεντήκοντα, Λιγυστίνους τριακοσίους,
[3, 85]	συναγαγὼν πάντας, ὄντας πλείους τῶν	μυρίων	καὶ πεντακισχιλίων, πρῶτον μὲν διεσάφησεν
[3, 72]	παρέστησε τὸ κέρας, πλείους ὄντας	μυρίων	σὺν τοῖς παρὰ τῶν Κελτῶν
[3, 74]	εἰς Πλακεντίαν, ὄντες οὐκ ἐλάττους	μυρίων.	τῶν δὲ λοιπῶν οἱ μὲν
[3, 47]	ἐπὶ τὸν τοῦ παντὸς Ἀδρίου	μυχόν·	ἃς τόθ´ ὑπεράρας Ἀννίβας ἀπὸ
[3, 47]	μὲν πηγὰς ὑπὲρ τὸν Ἀδριατικὸν	μυχὸν	πρὸς τὴν ἑσπέραν νευούσας, ἐν