Livre, Chap.
[3, 20]	τοιαῦτα τῶν συγγραμμάτων οἷα γράφει	Χαιρέας	καὶ Σωσύλος οὐδὲν ἂν δέοι
[3, 58]	ἐρήμους εἶναι τόπους, ἔτι δὲ	χαλεπώτερον	τὸ περὶ τῶν ὁραθέντων διὰ
[3, 26]	(τῶν) συνθηκῶν ἔτι νῦν ἐν	χαλκώμασι	παρὰ τὸν Δία τὸν Καπετώλιον
[3, 33]	Λακινίῳ τὴν γραφὴν ταύτην ἐν	χαλκώματι	κατατεταγμένην ὑπ´ Ἀννίβου, καθ´ οὓς
[3, 53]	νυκτὶ ταῦτα μόλις ἐξεμηρύσατο τῆς	χαράδρας.	τῇ δ´ ἐπαύριον τῶν πολεμίων
[3, 101]	σιτολογεῖν, πρὸ δὲ τῆς πόλεως	χάρακα	βεβλημένους στρατοπεδεύειν, ἐπιστρέψας ἐκ τῶν
[3, 102]	καταφρονήσεως ὥστε καὶ διασπᾶν τὸν	χάρακα	καὶ μόνον οὐ πολιορκεῖν τοὺς
[3, 112]	μὲν λοιπὴν δύναμιν αὖθις εἰς	χάρακα	κατέστησεν, τοὺς δὲ Νομάδας ἐπαφῆκε
[3, 102]	ὄντα τὸν ἐπὶ τῷ Γερουνίῳ	χάρακα	κύριοι γένωνται τῆς ἀποσκευῆς καὶ
[3, 105]	ὑπὸ τῶν πραγμάτων καὶ βαλόμενοι	χάρακα	πάλιν ἕνα πάντες ἐστρατοπέδευσαν ὁμόσε
[3, 111]	καὶ παραχρῆμα κατεστρατοπέδευσε, ποιούμενος τὸν	χάρακα	παρὰ τὴν αὐτὴν πλευρὰν τοῦ
[3, 105]	τὴν κορυφὴν τοῦ καταληφθέντος λόφου	χάρακα	περιβαλόντες καὶ φυλακὴν ἐπιστήσαντες λοιπὸν
[3, 112]	Νομάδων ἕως πρὸς αὐτὸν τὸν	χάρακα	προσπιπτόντων καὶ διακωλυόντων τὴν ὑδρείαν,
[3, 102]	μὲν ἐν τῇ περὶ τὸν	χάρακα	συμπλοκῇ τῶν πολεμίων ἀποκτείνας, ἔτι
[3, 69]	ἀποχώρησιν ἐπὶ τὸν ἑαυτῶν ἐποιοῦντο	χάρακα.	ταχὺ δὲ συννοήσαντες τὸ γινόμενον
[3, 110]	διαβάσεως πρὸς τὰς ἀνατολάς, ἐβάλετο	χάρακα,	τῆς μὲν ἰδίας παρεμβολῆς περὶ
[3, 102]	τῆς χώρας συμπεφευγότας εἰς τὸν	χάρακα	τὸν περὶ τὸ Γερούνιον, ὄντας
[3, 102]	τῇ δ´ ἐπαύριον ἐκλιπόντων τὸν	χάρακα	τῶν Καρχηδονίων, ἐπέβη καὶ κατελάβετο
[3, 99]	ὡς θέλων λαθεῖν, παραπορευθεὶς τὸν	χάρακα	τῶν πολεμίων ἧκε πρὸς τὸν
[3, 69]	οἱ Κελτοὶ παρῆσαν ἐπὶ τὸν	χάρακα	τῶν Ῥωμαίων, δεόμενοι σφίσι βοηθεῖν.
[3, 45]	τὸ δίωγμα τῷ τῶν Καρχηδονίων	χάρακι	καὶ κατοπτεύσαντες αὖθις ἐξ ὑποστροφῆς
[3, 94]	ἦγε τὴν ἡσυχίαν ἐπὶ τῷ	χάρακι	καὶ προσεδέχετο τὴν ἡμέραν. κατὰ
[3, 69]	τοὺς παρ´ αὑτοῦ συνεγγίσαντας τῷ	χάρακι	καὶ στῆναι μὲν ἐκ μεταβολῆς
[3, 71]	προσέταξε πελάσαντας τῷ τῶν ἐναντίων	χάρακι	κατὰ σπουδὴν ἐπιδιαβαίνειν τὸν ποταμὸν
[3, 67]	καὶ κατακοιμισθέντων τῶν ἐν τῷ	χάρακι,	παρελθεῖν ἐάσαντες τὸ πλεῖον μέρος
[3, 89]	καὶ συνεγγίσας τῷ τῶν Ῥωμαίων	χάρακι	παρετάξατο. χρόνον δέ τινα μείνας,
[3, 68]	λόφους καὶ περιλαβὼν τάφρῳ καὶ	χάρακι	τὴν παρεμβολὴν ἀνεδέχετο μὲν τὸν
[3, 100]	πόλεως παρεμβαλὼν ὠχυρώσατο τάφρῳ καὶ	χάρακι	τὴν στρατοπεδείαν. γενόμενος δ´ ἀπὸ
[3, 117]	ἀπολελειμμένους ἐν τῷ τῶν Καρχηδονίων	χάρακι.	τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἀντεῖχον·
[3, 90]	οὐδὲ χωρίζεσθαι καθάπαξ ἐκ τοῦ	χάρακος,	ἅθρους δ´ ἀεὶ καὶ συνεστραμμένους
[3, 117]	Ἀννίβου φυλακὴν ἀρκοῦσαν ἐπὶ τοῦ	χάρακος,	ἅμα τῷ κατάρξασθαι τὴν μάχην
[3, 107]	ἐκ τοῦ περὶ τὸ Γερούνιον	χάρακος	Ἀννίβας. κρίνων δὲ συμφέρειν τὸ
[3, 113]	τοὺς μὲν ἐκ τοῦ μείζονος	χάρακος	διαβιβάζων τὸν ποταμὸν εὐθέως παρενέβαλε,
[3, 45]	πεζῶν ἐκίνει δύναμιν ἐκ τοῦ	χάρακος	εἰς πορείαν. αὐτὸς δὲ τοὺς
[3, 117]	ἐὰν μὲν Ἀννίβας ὀλιγωρήσας τοῦ	χάρακος	ἐκτάξῃ πᾶσι, παραπεσόντες οὗτοι κατὰ
[3, 43]	τῶν ὑπεναντίων ἀτάκτως ἐκ τοῦ	χάρακος	ἐξεχέοντο καὶ σποράδην, πεπεισμένοι κωλύειν
[3, 113]	δὲ λοιποὺς ἐξαγαγὼν ἐκ τοῦ	χάρακος	καὶ περαιώσας κατὰ διττοὺς τόπους
[3, 72]	τὴν λοιπὴν δύναμιν ἐκ τοῦ	χάρακος,	ὡς ἐξ ἐπιφανείας κριθησομένων τῶν
[3, 96]	κινεῖσθαι τῶν πλοίων ἀναδησάμενοι μετὰ	χαρᾶς	ὑπερβαλλούσης ἀπέπλεον, νενικηκότες μὲν ἐξ
[3, 98]	τῶν ὁμήρων ἀσφαλείας. τὴν δὲ	χάριν	αὐξήσειν ἔφη πολλαπλασίαν, αὐτὸς γενόμενος
[3, 7]	ἕνεκα τῆς τῶν συγγραφέων ἐπιτιμήσεως,	χάριν	δὲ τῆς τῶν φιλομαθούντων ἐπανορθώσεως.
[3, 111]	πρῶτον μὲν τοῖς θεοῖς ἔχετε	χάριν·	ἐκεῖνοι γὰρ ἡμῖν συγκατασκευάζοντες τὴν
[3, 9]	σωμάτων παρεγένοντο κίνδυνον. ~Τίνος δὴ	χάριν	ἐμνήσθην Φαβίου καὶ τῶν ὑπ´
[3, 31]	τί καὶ πῶς καὶ τίνος	χάριν	ἐπράχθη τὸ πραχθὲν καὶ πότερον
[3, 31]	καὶ δηλοῖ παρ´ οἷς μὲν	χάριν,	εὐεργεσίαν, βοήθειαν ἡμῖν ὑπάρχουσαν, παρ´
[3, 63]	μετὰ ταῦτα προελθὼν αὐτὸς τούτου	χάριν	ἔφη παρεισάγειν τοὺς αἰχμαλώτους, ἵν´
[3, 79]	ἀπέλιπε Μάγωνα τῶν τε λοιπῶν	χάριν	καὶ μάλιστα τῆς τῶν Κελτῶν
[3, 82]	τοὺς ἐκτὸς παρεπομένους τῆς ὠφελείας	χάριν,	κομίζοντας ἁλύσεις καὶ πέδας καὶ
[3, 58]	τῆς παραδοξολογίας καὶ τερατείας ἑαυτοῦ	χάριν	προτιμῆσαι τὴν ἀλήθειαν καὶ μηδὲν
[3, 106]	ὡς ἐνεργοτάτους ποιεῖσθαι καὶ συνεχεστάτους	χάριν	τοῦ γυμνάζειν καὶ παρασκευάζειν εὐθαρσεῖς
[3, 50]	τινας τῶν καθηγουμένων αὐτοῖς Γαλατῶν	χάριν	τοῦ κατασκέψασθαι τὴν τῶν ὑπεναντίων
[3, 42]	τῷ πέραν πλῆθος ἡθροίσθη βαρβάρων	χάριν	τοῦ κωλύειν τὴν τῶν Καρχηδονίων
[3, 38]	Ταῦτα μὲν οὖν εἰρήσθω μοι	χάριν	τοῦ μὴ τελέως ἀνυπότακτον εἶναι
[3, 4]	ἀντιταττομένους, οὔτε πλεῖ τὰ πελάγη	χάριν	τοῦ περαιωθῆναι μόνον, καὶ μὴν
[3, 34]	ἐν τῇ πρὸ ταύτης βύβλῳ	χάριν	τοῦ συμπεριφέρεσθαι τοὺς ἐντυγχάνοντας τοῖς
[3, 4]	ἀναλαμβάνει· πάντες δὲ πράττουσι πάντα	χάριν	τῶν ἐπιγινομένων τοῖς ἔργοις ἡδέων
[3, 59]	ἐπειδὴ καὶ τὸ πλεῖον τούτου	χάριν	ὑπεδεξάμεθα τοὺς κινδύνους {καὶ τὰς
[3, 109]	μὲν τῇ πατρίδι τὰς ἁρμοζούσας	χάριτας,	φανερὸν δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις ποιήσατε
[3, 28]	κατηγμένους ἀντεδωρήσαντο χωρὶς λύτρων ἐν	χάριτι	τοὺς παρὰ σφίσιν ὑπάρχοντας αἰχμαλώτους.
[3, 43]	ἑκατέρου τοῦ μέρους παρὰ τὰ	χείλη	τοῦ ποταμοῦ παρεστώτων, καὶ τῶν
[3, 14]	παραπορευομένων τῶν θηρίων παρὰ τὸ	χεῖλος	καὶ τοὺς ἐκβαίνοντας ἀεὶ προκαταλαμβανόντων·
[3, 46]	ἐπιγύοις, εἰς τὰ περὶ τὸ	χεῖλος	πεφυκότα τῶν δένδρων ἐνάπτοντες, πρὸς
[3, 102]	μὲν ἐν κακοῖς, ὅμως δὲ	χειμαζόμενος	ἔμενε, τοὺς πελάζοντας ἀποτριβόμενος καὶ
[3, 105]	ἐπιστήσαντες λοιπὸν ἤδη πρὸς τὴν	χειμασίαν	ἀσφαλῶς ἡτοιμάζοντο. ~Τῆς δὲ τῶν
[3, 94]	κατεσκέπτετο καὶ προυνοεῖτο περὶ τῆς	χειμασίας	ποῦ καὶ πῶς ποιήσεται, μέγαν
[3, 70]	τῶν ἐνεστώτων· τὰ γὰρ στρατόπεδα	χειμασκήσαντα	βελτίω τὰ παρ´ αὑτῶν ὑπελάμβανε
[3, 37]	κατὰ τὸ συνεχὲς ὑπὸ τὰς	χειμερινὰς	δύσεις ἕως τῆς ἰσημερινῆς καταφορᾶς,
[3, 47]	ῥεῖ δὲ πρὸς {τὰς} δύσεις	χειμερινάς,	ἐκβάλλει δ´ εἰς τὸ Σαρδῷον
[3, 72]	οὔσης δὲ τῆς ὥρας περὶ	χειμερινὰς	τροπὰς καὶ τῆς ἡμέρας νιφετώδους
[3, 75]	γενομένης τὴν νίκην αὐτῶν ὁ	χειμὼν	ἀφείλετο. οἱ δὲ Ῥωμαῖοι παραυτίκα
[3, 24]	ἢ πλοῖον ἐπισκευάσαι. ἐὰν δὲ	χειμὼν	κατενέγκῃ, ἐν πένθ´ ἡμέραις ἀποτρεχέτω.
[3, 107]	ἕκαστα χειρίζειν. ~Τὸν μὲν οὖν	χειμῶνα	καὶ τὴν ἐαρινὴν ὥραν διέμειναν
[3, 55]	καὶ διαμεμενηκυῖαν ἐκ τοῦ πρότερον	χειμῶνος	ἄρτι τῆς ἐπ´ ἔτους πεπτωκυίας,
[3, 22]	Καλοῦ ἀκρωτηρίου, ἐὰν μὴ ὑπὸ	χειμῶνος	ἢ πολεμίων ἀναγκασθῶσιν· ἐὰν δέ
[3, 23]	χώρας. ἐὰν δέ τις ὑπὸ	χειμῶνος	ἢ πολεμίων βίᾳ κατενεχθεὶς δέηταί
[3, 74]	τοὺς πολεμίους, ὑπὸ δὲ τοῦ	χειμῶνος	οὐκέτι δυνάμενον πορρωτέρω προβαίνειν ἐπανῆλθε
[3, 55]	τὴν χιόνα καὶ θέρους καὶ	χειμῶνος,	τὰ δ´ ὑπὸ μέσην τὴν
[3, 25]	λίθον τοιοῦτον· λαβὼν εἰς τὴν	χεῖρα	λίθον ὁ ποιούμενος τὰ ὅρκια
[3, 97]	καὶ περιποιησάμενοι χορηγίας ἀφθόνους καὶ	χεῖρας	ἀντιποιήσωνται μὲν τῆς θαλάττης ὁλοσχερέστερον,
[3, 115]	ποταμὸν φονεύοντες καὶ προσφέροντες τὰς	χεῖρας	ἀπαραιτήτως, τότε δὴ τὰ πεζικὰ
[3, 52]	διδόντων σφᾶς αὐτοὺς εἰς τὰς	χεῖρας	ἀπαρατηρήτως, ἐπὶ ποσὸν ἐπίστευσαν οἱ
[3, 79]	τῶν ἱππέων καὶ προσφέρῃ τὰς	χεῖρας	αὐτοῖς. οἱ μὲν οὖν Ἴβηρες
[3, 62]	οἱ νεανίσκοι ταῦτα καὶ τὰς	χεῖρας	ἐξαίροντες εὔχοντο τοῖς θεοῖς, σπεύδων
[3, 2]	ἀρχῆς ἤρξαντο κακοπραγμονεῖν καὶ τὰς	χεῖρας	ἐπιβάλλειν Φίλιππος μὲν τοῖς κατ´
[3, 84]	προδήλου γενομένης ἀπωλείας ἐξαίροντες τὰς	χεῖρας	καὶ δεόμενοι ζωγρεῖν καὶ πᾶσαν
[3, 5]	οὐ πολὺ Καρχηδονίοις ἐπέβαλον τὰς	χεῖρας,	τὸ μὲν πρῶτον μεταναστῆσαι, μετὰ
[3, 116]	αὐτὸς συνεπλέκετο καὶ προσέφερε τὰς	χεῖρας	τοῖς ὑπεναντίοις, ἅμα δὲ παρεκάλει
[3, 8]	ἤδη τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν	χειρίζειν	κατὰ τὴν αὑτοῦ προαίρεσιν, οὐ
[3, 106]	ἀνδρωδῶς καὶ νουνεχῶς ἐδόκουν ἕκαστα	χειρίζειν.	~Τὸν μὲν οὖν χειμῶνα καὶ
[3, 7]	οὐδὲν οἷόν τε κατὰ τρόπον	χειρίσαι	τῶν προσπιπτόντων ἄνευ τῆς τῶν
[3, 3]	ὧν ἅμα θεωρηθήσεται πῶς ἕκαστα	χειρίσαντες	Ῥωμαῖοι πᾶσαν ἐποιήσαντο τὴν οἰκουμένην
[3, 104]	πρότερον, ἑκάστων ποιούμενος παραπλήσιον τὸν	χειρισμόν.	~ἄρτι δὲ τῆς ἡμέρας διαφαινούσης,
[3, 80]	ἀληθινῶν δὲ καὶ πολεμικῶν πραγμάτων	χειρισμὸν	οὐκ εὐφυῆ, πρὸς δὲ τούτοις
[3, 4]	μὲν συνεργὸς ὧν δὲ καὶ	χειριστὴς	γεγονέναι, προήχθην οἷον ἀρχὴν ποιησάμενος
[3, 98]	αὐξήσειν ἔφη πολλαπλασίαν, αὐτὸς γενόμενος	χειριστὴς	τοῦ πράγματος. ἀποκαθιστάνων γὰρ εἰς
[3, 101]	παραχειμασίαν δαψίλεια τοῖς ἀνδράσιν, μὴ	χεῖρον	δὲ τοῖς ὑποζυγίοις καὶ τοῖς
[3, 60]	τῶν βαρβάρων ὥστε πάντας ἐκ	χειρὸς	παραγίνεσθαι, διδόντας αὑτοὺς εἰς τὴν
[3, 104]	κατορθώματος ὅτι παρέσται βοηθῶν ἐκ	χειρὸς	πρὸς ταύτην τὴν ἐπιβολήν, ἐπινοεῖ
[3, 53]	πέτρας ἐπικυλίοντες τοὺς δ´ ἐκ	χειρὸς	τοῖς λίθοις τύπτοντες εἰς ὁλοσχερῆ
[3, 25]	ῥίπτει τὸν λίθον ἐκ τῆς	χειρός.	~Τούτων δὴ τοιούτων ὑπαρχόντων, καὶ
[3, 109]	γέγονεν οὐ διὰ τὸ Ῥωμαίους	χείρους	ἄνδρας εἶναι Καρχηδονίων, ἀλλὰ δι´
[3, 116]	Αἰμίλιος περιπεσὼν βιαίοις πληγαῖς ἐν	χειρῶν	νόμῳ μετήλλαξε τὸν βίον, ἀνὴρ
[3, 63]	ἐλπίδος μεταλλάξαι τὸν βίον ἐν	χειρῶν	νόμῳ, μηδενὸς κακοῦ λαβόντας πεῖραν,
[3, 89]	προτερήματα Ῥωμαίων ἀκατάτριπτα χορήγια καὶ	χειρῶν	πλῆθος. ~διόπερ κατὰ τοὺς ἑξῆς
[3, 81]	ἐὰν τὸν προεστῶτα {πόλεμον} δυνάμεως	χειρώσηταί	τις κατὰ τὰς ἐπιβολὰς καὶ
[3, 10]	πραγμάτων Καρχηδονίοις. ταύταις γὰρ ταῖς	χερσὶ	πιστεύσαντες εὐθαρσῶς ἐνέβησαν εἰς τὸν
[3, 55]	ἢ τοῖς γόνασιν ἢ ταῖς	χερσὶ	προσεξερείσασθαι πρὸς τὴν ἐξανάστασιν, τότε
[3, 95]	ταῖς μὲν ναυσὶ παρὰ τὴν	χέρσον	ἐποιεῖτο τὸν πλοῦν, τοῖς δὲ
[3, 46]	σύγχρουν ποιοῦντες τῇ διὰ τῆς	χέρσου	φερούσῃ πρὸς τὴν διάβασιν ὁδῷ.
[3, 27]	Καρχηδονίους Σαρδόνος καὶ προσεξενεγκεῖν ἄλλα	χίλια	καὶ διακόσια τάλαντα, καθάπερ ἐπάνω
[3, 10]	Σαρδόνος, συνεχώρησαν δ´ εἰσοίσειν ἄλλα	χίλια	καὶ διακόσια τάλαντα πρὸς τοῖς
[3, 27]	διακόσια τάλαντα, παραυτίκα δὲ δοῦναι	χίλια.	τοὺς αἰχμαλώτους χωρὶς λύτρων ἀποδοῦναι
[3, 92]	πάντες οἱ κατὰ τὸ στρατόπεδον	χιλίαρχοι	καὶ ταξίαρχοι νομίζοντες ἐν καλῷ
[3, 84]	τῶν δεομένων οἱ ταξίαρχοι καὶ	χιλίαρχοι	τῶν Ῥωμαίων, ἀλλ´ οὐδὲ συννοῆσαι
[3, 41]	πλοῦ καὶ διενοεῖτο μετὰ τῶν	χιλιάρχων	ποίοις χρηστέον τῶν τόπων καὶ
[3, 61]	πεζικὰς δυνάμεις ἐξώρκισε διὰ τῶν	χιλιάρχων,	τάξας ἡμέραν ἐν ᾗ δεήσει
[3, 33]	τούτων τῶν ἐθνῶν ἱππεῖς μὲν	χίλιοι	διακόσιοι, πεζοὶ δὲ μύριοι τρισχίλιοι
[3, 39]	δὲ τούτου πάλιν εἰς Ἐμπόριον	χίλιοι	σὺν ἑξακοσίοις, (ἀπὸ δ´ Ἐμπορίου
[3, 39]	τῶν Ἄλπεων τὴν εἰς Ἰταλίαν	χίλιοι	τετρακόσιοι. λοιπαὶ δ´ αἱ τῶν
[3, 39]	αἱ τῶν Ἄλπεων ὑπερβολαί, περὶ	χιλίους	διακοσίους· ἃς ὑπερβαλὼν ἔμελλεν ἥξειν
[3, 39]	τὴν τοῦ Ῥοδανοῦ διάβασιν περὶ	χιλίους	ἑξακοσίους· {ταῦτα γὰρ νῦν βεβημάτισται
[3, 76]	εἰς ὀκτακισχιλίους (ἱππεῖς δὲ περὶ	χιλίους)	καὶ καταλαβὼν ἐσκεδασμένους κατὰ τῆς
[3, 71]	συνταχθέν, τούτους μὲν ὄντας ἱππεῖς	χιλίους	καὶ πεζοὺς ἄλλους τοσούτους ἐξαπέστειλε
[3, 85]	οἱ μὲν γὰρ πάντες εἰς	χιλίους	καὶ πεντακοσίους ἔπεσον, ὧν ἦσαν
[3, 117]	Ἴβηρες δὲ καὶ Λίβυες εἰς	χιλίους	καὶ πεντακοσίους, ἱππεῖς δὲ περὶ
[3, 35]	Ἄννωνι πεζοὺς μυρίους ἱππεῖς δὲ	χιλίους	καὶ τὰς ἀποσκευὰς ἀπέλιπε τούτῳ
[3, 33]	Μαυρουσίων τῶν παρὰ τὸν Ὠκεανὸν	χιλίους	ὀκτακοσίους, πεζοὺς δὲ Λιβύων μυρίους
[3, 33]	ὀκτακοσίους, πεζοὺς δὲ Λιβύων μυρίους	χιλίους	ὀκτακοσίους πεντήκοντα, Λιγυστίνους τριακοσίους, Βαλιαρεῖς
[3, 75]	πεντακοσίους αὐτοῖς ἐξαπέστειλε Κρῆτας καὶ	χιλίους	πελτοφόρους· πάντα δὲ καὶ πανταχόθεν
[3, 69]	δὲ Κελτοὺς καὶ Νομάδας εἰς	χιλίους,	προστάξας ἐπιδραμεῖν αὐτῶν τὴν χώραν.
[3, 94]	κατέβαλον μὲν τῶν Ῥωμαίων εἰς	χιλίους,	ῥᾳδίως δὲ τοὺς παρὰ σφῶν
[3, 69]	δὲ σὺν τούτοις ἀκοντιστὰς εἰς	χιλίους.	σπουδῇ δὲ τούτων προσμιξάντων πέραν
[3, 55]	ἄνδρες οὐ δυνάμενοι τὴν κάτω	χιόνα	διακόπτειν, ὁπότε πεσόντες βουληθεῖεν ἢ
[3, 55]	παρηλλαγμένον. ἐπὶ γὰρ τὴν προϋπάρχουσαν	χιόνα	καὶ διαμεμενηκυῖαν ἐκ τοῦ πρότερον
[3, 55]	διὰ τὸ συνεχῶς ἐπιμένειν τὴν	χιόνα	καὶ θέρους καὶ χειμῶνος, τὰ
[3, 55]	ῥάχιν, διαμησάμενος τὴν ἐπ´ αὐτῇ	χιόνα,	καὶ μετὰ ταῦτα παραστήσας τὰ
[3, 55]	διέκοπτεν, ὅτε πέσοι, τὴν κάτω	χιόνα	κατὰ τὴν διανάστασιν, διακόψαντα δ´
[3, 55]	περὶ τοὺς ἐκφεύγοντας ἤδη τὴν	χιόνα	τόπους διαφῆκε πρὸς τὰς νομάς,
[3, 54]	κατωφεροῦς τῆς καταβάσεως, τῆς δὲ	χιόνος	ἄδηλον ποιούσης ἑκάστοις τὴν ἐπίβασιν,
[3, 54]	πρὸς τὴν παρεμβολήν. ~τῆς δὲ	χιόνος	ἤδη περὶ τοὺς ἄκρους ἁθροιζομένης
[3, 54]	τῶν Καρχηδονίων στρατηγός· ἐπιγενομένης δὲ	χιόνος	καὶ ταύτην ἀδύνατον ποιούσης τὴν
[3, 55]	διὰ τὸ πῆγμα τῆς προϋπαρχούσης	χιόνος.	ὅθεν ἀποστὰς τῆς τοιαύτης ἐλπίδος
[3, 54]	δὲ τῶν τόπων καὶ τῆς	χιόνος	οὐ πολλῷ λείποντας ἀπέβαλε τῶν
[3, 74]	τῶν ὄμβρων καὶ τῆς ἐπιγινομένης	χιόνος	οὕτως διετίθεντο δεινῶς ὥστε τὰ
[3, 114]	τῶν δ´ Ἰβήρων λινοῖς περιπορφύροις	χιτωνίσκοις	κεκοσμημένων κατὰ τὰ πάτρια, ξενίζουσαν
[3, 66]	πρόθεσιν καὶ φίλοι γίνεσθαι καὶ	χορηγεῖν	καὶ συστρατεύειν τοῖς Καρχηδονίοις. ἀποδεξάμενος
[3, 75]	πάντας εἰς τὰς πόλεις καὶ	χορηγεῖσθαι	δὲ τοῖς ἀναγκαίοις ἐκ θαλάττης
[3, 89]	δὲ τὰ προτερήματα Ῥωμαίων ἀκατάτριπτα	χορήγια	καὶ χειρῶν πλῆθος. ~διόπερ κατὰ
[3, 18]	ἡθροῖσθαι, πρὸς δὲ καὶ ταῖς	χορηγίαις	ἐξηρτῦσθαι καὶ ταῖς ἄλλαις παρασκευαῖς,
[3, 107]	τὴν ἐκ τῶν ἐπετείων καρπῶν	χορηγίαν,	ἐκίνει τὴν δύναμιν ἐκ τοῦ
[3, 97]	καὶ πρὸς τὴν ἐκ θαλάττης	χορηγίαν·	ὁμοῦ γὰρ αὐτοῖς συνέβαινε καὶ
[3, 107]	τε σῖτον καὶ τὰς λοιπὰς	χορηγίας	ἁθροίζεσθαι τοῖς Ῥωμαίοις ἐκ τῶν
[3, 97]	τῶν τόπων ἐκείνων καὶ περιποιησάμενοι	χορηγίας	ἀφθόνους καὶ χεῖρας ἀντιποιήσωνται μὲν
[3, 90]	ἔχων δὲ κατὰ νώτου τὰς	χορηγίας	ἀφθόνους οὐδέποτε τοὺς στρατιώτας ἠφίει
[3, 107]	οὐ γὰρ μόνον διὰ τὰς	χορηγίας	ἐδυσχρηστοῦντ´ ἐπὶ τῷ κατειλῆφθαι τὸν
[3, 18]	εἰσέπεμψε καὶ τὰς ἁρμοζούσας ταύτης	χορηγίας,	ἐκ δὲ τῶν λοιπῶν πόλεων
[3, 17]	χωρίς τε τούτων εὐπορήσειν μὲν	χορηγιῶν	αὐτὸς ὑπελάμβανεν πρὸς τὰς ἐπιβολάς,
[3, 17]	ταῦτα κατειργάσατο διὰ τῆς τῶν	χορηγιῶν	παραθέσεως. ~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς
[3, 52]	τὰ ὅμηρα παραδόντων καὶ θρέμμασι	χορηγούντων	ἀφθόνως καὶ καθόλου διδόντων σφᾶς
[3, 46]	τὰ θηρία. μετὰ δὲ ταῦτα	χοῦν	ἔφερον ἐπὶ πάσας πολύν, ἕως
[3, 35]	πάντες, ἄν ποτέ τις ἐπικουρίας	χρεία	γένηται παρ´ αὐτῶν. τὴν δὲ
[3, 25]	κατὰ θάλατταν Ῥωμαίοις βοηθείτωσαν, ἂν	χρεία	ᾖ. τὰ δὲ πληρώματα μηδεὶς
[3, 111]	λόγων ἀλλ´ ἔργων ἐστὶν ἡ	χρεία·	θεῶν γὰρ βουλομένων ὅσον οὔπω
[3, 42]	πολλὰς ἥρμοσαν σχεδίας, ἀρκούσας τῇ	χρείᾳ	πρὸς τὸ παρόν· ἐφ´ αἷς
[3, 107]	ἐπὰν δέ τις ὁλοσχερεστέρα προφαίνηται	χρεία,	τοὺς μὲν πεζοὺς ἐν ἑκάστῳ
[3, 84]	δυνάμενοι πρὸς τὰ ὅλα παρέχεσθαι	χρείαν·	ἀεὶ δὲ τοῦ πρόσθεν ὀρεγόμενοι
[3, 95]	ἐπιτηδειοτάτους ἄνδρας πρὸς τὴν ἐπιβατικὴν	χρείαν	ἀνήχθη καὶ κατῆρε δευτεραῖος ἐκ
[3, 73]	Καρχηδονίοις ὑπερδέξιον γίνεσθαι συνέβαινε τὴν	χρείαν,	ἅτε δὴ τῶν μὲν Ῥωμαίων
[3, 82]	δ´ εὐφυεῖς συνεθεώρησε πρὸς τὴν	χρείαν,	ἐγίνετο πρὸς τὸ διακινδυνεύειν. ~ὄντος
[3, 98]	ἐν καιρῷ πίστιν ἅμα καὶ	χρείαν,	ἐγίνετο πρὸς τῷ παρασπονδήσας τοὺς
[3, 79]	τοὺς πηλοὺς ἀπώλλυντο, μίαν παρεχόμενα	χρείαν	ἐν τῷ πεσεῖν τοῖς ἀνθρώποις·
[3, 45]	ἱππεῦσι τοῖς ἐπὶ τὴν αὐτὴν	χρείαν	ἐξαπεσταλμένοις ὑπὸ τοῦ Ποπλίου τοιαύτην
[3, 107]	δὲ ταύτης ἀεὶ πρὸς τὴν	χρείαν	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον παρακομίζεσθαι. τὴν
[3, 95]	πᾶσαν ἀποτόμως σφίσι παρείχοντο τὴν	χρείαν.	εὐγενῶς γάρ, εἰ καί τινες
[3, 25]	πολεμουμένων χώρᾳ· ὁπότεροι δ´ ἂν	χρείαν	ἔχωσι τῆς βοηθείας, τὰ πλοῖα
[3, 70]	ἐκ τοῦ τραύματος ἀληθινὴν παρέξεσθαι	χρείαν	ἤλπιζε τοῖς κοινοῖς πράγμασιν. διὸ
[3, 42]	δὲ παρασκευαζόμενοι πρὸς τὴν ἐπιοῦσαν	χρείαν	κατὰ τὸ συντεταγμένον. καὶ μὴν
[3, 106]	πάντα τὰ κατεπείγοντα πρὸς τὴν	χρείαν.	οὗτοι μὲν οὖν περὶ ταῦτα
[3, 117]	μυριάδας, ἀπέθανον εὐγενῶς, τὴν μεγίστην	χρείαν	παρεσχημένου τοῖς Καρχηδονίοις εἰς τὸ
[3, 53]	εὐκαίρως. μεγίστην δ´ αὐτῷ παρείχετο	χρείαν	τὰ θηρία· καθ´ ὃν γὰρ
[3, 114]	δὲ Γαλατικὴ μάχαιρα μίαν εἶχε	χρείαν	τὴν ἐκ καταφορᾶς, καὶ ταύτην
[3, 97]	καὶ συμμίξας τἀδελφῷ μεγάλην παρεῖχε	χρείαν	τοῖς κοινοῖς πράγμασιν. οὐδέποτε γὰρ
[3, 88]	καὶ προθύμους εἰς τὰς ἐπιφερομένας	χρείας.	διελθὼν δὲ καὶ καταφθείρας τήν
[3, 49]	πρὸς τὸ παρὸν ἐσομένης αὐτῷ	χρείας.	διὸ καὶ συνεπιθέμενος καὶ συνεκβαλὼν
[3, 102]	τῶν ὑπεναντίων ἐπὶ τὰς προειρημένας	χρείας	κατὰ τῆς χώρας σκεδαννύμενον, λαβὼν
[3, 89]	περὶ τὰς ἐν τοῖς ὑπαίθροις	χρείας,	νενικηκέναι δὲ πολλὰς μὲν ἐν
[3, 33]	καλοῦσι σφενδονήτας, ἀπὸ δὲ τῆς	χρείας	ταύτης συνωνύμως καὶ τὸ ἔθνος
[3, 33]	ἐλέφαντας εἴκοσι καὶ ἕνα. Οὐ	χρὴ	δὲ θαυμάζειν τὴν ἀκρίβειαν τῆς
[3, 64]	κατὰ πρόσωπον ἰδεῖν ἡμᾶς, τίνα	χρὴ	διάληψιν ποιεῖσθαι περὶ τοῦ μέλλοντος
[3, 57]	περὶ αὐτῶν ἐξηγήσασθαι. διόπερ οὐ	χρὴ	θαυμάζειν οὐδ´ ἐν τοῖς ἑξῆς,
[3, 81]	μέρος φαίνεται τῶν ἀνταγωνιστῶν, οὕτως	χρὴ	καὶ τοὺς ὑπὲρ τῶν ὅλων
[3, 38]	ὑποδεικνύμενον, οὕτως καὶ τῇ διανοίᾳ	χρὴ	συνδιανεύειν καὶ συρρέπειν ἐπὶ τοὺς
[3, 12]	καὶ τοὺς ἐπὶ πραγμάτων ταττομένους	χρὴ	τῶν τοιούτων οὐδενὸς μᾶλλον φροντίζειν
[3, 41]	Ἀννίβας δὲ παραδόξως τοὺς μὲν	χρήμασι	πείσας τῶν Κελτῶν τοὺς δὲ
[3, 17]	σωμάτων καὶ κατασκευῆς τὰ μὲν	χρήματ´	εἰς τὰς ἰδίας ἐπιβολὰς παρέθετο
[3, 24]	μὴ οὖσαν ὑπήκοον Ῥωμαίοις, τὰ	χρήματα	καὶ τοὺς ἄνδρας ἐχέτωσαν, τὴν
[3, 30]	ἀφαίρεσιν καὶ τὰ σὺν ταύτῃ	χρήματα,	πάντως ὁμολογητέον εὐλόγως πεπολεμηκέναι τὸν
[3, 97]	τὴν Ἰταλίαν, στρατόπεδα πέμποντες καὶ	χρήματα	τοῖς περὶ τὸν Ἀννίβαν. διόπερ
[3, 96]	νῆσον καὶ λαβὼν παρ´ αὐτῶν	χρήματα	τοῦ μὴ πορθῆσαι τὴν χώραν
[3, 76]	νικήσας τῇ μάχῃ πολλῶν μὲν	χρημάτων	ἐγένετ´ ἐγκρατής, ὡς ἂν ἁπάσης
[3, 13]	τὰς πόλεις καὶ κυριεύσας πολλῶν	χρημάτων	ἧκε παραχειμάσων εἰς Καινὴν πόλιν.
[3, 13]	καὶ τὸ τῶν τελευταῖον συντεθέντων	χρημάτων	πλῆθος. διόπερ ἅμα τῷ τὰ
[3, 17]	τὴν πόλιν. κύριος δὲ γενόμενος	χρημάτων	πολλῶν καὶ σωμάτων καὶ κατασκευῆς
[3, 28]	δὲ τὸ προειρημένον πλῆθος τῶν	χρημάτων.	τὸ μὲν γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων
[3, 33]	Ἰβηρίαν πεπραγμένων οἵᾳ μόλις ἂν	χρήσαιτό	τις αὐτὸς κεχειρικὼς τὰς κατὰ
[3, 16]	Ἰταλίαν. Οὐ μὴν ἀλλὰ τούτοις	χρησάμενοι	τοῖς διαλογισμοῖς Ῥωμαῖοι μὲν ὑπὸ
[3, 13]	πόλιν κατεστρατοπέδευσεν. μετὰ δὲ ταῦτα	χρησάμενος	ἐνεργοῖς ἅμα καὶ καταπληκτικαῖς προσβολαῖς
[3, 92]	κρατοῦντες. ~Ἀννίβας μὲν οὖν τοιούτοις	χρησάμενος	λογισμοῖς καὶ διελθὼν ἐκ τῆς
[3, 13]	εἰς Καινὴν πόλιν. μεγαλοψύχως δὲ	χρησάμενος	τοῖς ὑποταττομένοις καὶ τὰ μὲν
[3, 63]	λαμβάνειν ἐν νῷ. τούτῳ γὰρ	χρησαμένων	αὐτῶν τῷ λογισμῷ καὶ τῇ
[3, 34]	τόπους καὶ συνεργοῖς καὶ συμμάχοις	χρήσασθαι	Κελτοῖς εἰς τὴν προκειμένην ἐπιβολήν.
[3, 10]	τὴν Ἰβηρίαν πράγματα, σπουδάζων ταύτῃ	χρήσασθαι	παρασκευῇ πρὸς τὸν κατὰ Ῥωμαίων
[3, 100]	καὶ τὰ τείχη, βουλόμενος σιτοβολίοις	χρήσασθαι	πρὸς τὴν παραχειμασίαν. τὴν δὲ
[3, 92]	διεκβολῆς περὶ τετρακισχιλίους ἐπέστησε, παρακαλέσας	χρήσασθαι	τῇ προθυμίᾳ σὺν καιρῷ μετὰ
[3, 15]	πολεμήσειν ἤλπισαν, ἀλλ´ ἐν Ἰβηρίᾳ,	χρήσεσθαι	δὲ πρὸς τὸν πόλεμον ὁρμητηρίῳ
[3, 93]	διαβουλίοις, διανοούμενος πῇ καὶ πῶς	χρήσεται	τοῖς τόποις καὶ τίνες καὶ
[3, 52]	Ἀννίβαν, ὥστε καὶ καθηγεμόσιν αὐτοῖς	χρῆσθαι	πρὸς τὰς ἑξῆς δυσχωρίας. προπορευομένων
[3, 89]	ἐν τοῖς πολεμικοῖς, ἡγεμόνι δὲ	χρῆσθαι	συντεθραμμένῳ σφίσι καὶ παιδομαθεῖ περὶ
[3, 33]	τῶν Ἰβήρων ἀρχῇ καὶ δυναστείᾳ	χρῆσθαι	ταῖς τε πρὸς Ῥωμαίους παρασκευαῖς,
[3, 91]	κεῖσθαι τῇ θαλάττῃ καὶ τούτοις	χρῆσθαι	τοῖς ἐμπορίοις, εἰς ἃ σχεδὸν
[3, 70]	αὐτῷ κατὰ τὴν ἰδίαν γνώμην	χρῆσθαι	τοῖς παροῦσι διὰ τὸ τὸν
[3, 103]	ἄρχειν ἢ διελόμενον τὰς δυνάμεις	χρῆσθαι	τοῖς σφετέροις στρατοπέδοις κατὰ τὴν
[3, 89]	οὔτε φρονιμώτερον οὐδένα δυνατὸν ἦν	χρῆσθαι	τοῖς τότε περιεστῶσι καιροῖς. ταχὺ
[3, 58]	τὸ τῶν ἑωρακότων τινὰ μετρίῳ	χρῆσθαι	τρόπῳ καὶ καταφρονήσαντα τῆς παραδοξολογίας
[3, 42]	ἐκ τῆς θαλάττης ἐμπορίαις πολλοὺς	χρῆσθαι	τῶν παροικούντων τὸν Ῥοδανόν. ἔτι
[3, 35]	οὐχ οὕτως πολλὴν δύναμιν ὡς	χρησίμην	καὶ γεγυμνασμένην διαφερόντως ἐκ τῆς
[3, 97]	περὶ τὴν ναυμαχίαν καὶ νομίσαντες	χρήσιμον	εἶναι, μᾶλλον δ´ ἀναγκαῖον τὸ
[3, 1]	ὡρισμένον καὶ τὴν συντέλειαν ὁμολογουμένην,	χρήσιμον	ἡγούμεθ´ εἶναι καὶ τὸ περὶ
[3, 51]	δὲ τούτου πολλὰ συνέβη τῶν	χρησίμων	αὐτῷ πρός τε τὸ παρὸν
[3, 17]	παραγγελλόμενον, αὐτός τε πολλὰ τῶν	χρησίμων	μετὰ ταῦτα κατειργάσατο διὰ τῆς
[3, 79]	καὶ Ἴβηρας καὶ πᾶν τὸ	χρησιμώτερον	μέρος τῆς σφετέρας δυνάμεως, συγκαταμίξας
[3, 72]	θεωρῶν οὐκ ἔχοντας ὅ, τι	χρήσονται	τοῖς ὑπεναντίοις διὰ τὸ τοὺς
[3, 41]	διενοεῖτο μετὰ τῶν χιλιάρχων ποίοις	χρηστέον	τῶν τόπων καὶ συμμικτέον τοῖς
[3, 4]	κατορθωμάτων, ὅταν μὴ δεόντως αὐτοῖς	χρήσωνται,	τὰς μεγίστας ἐπενηνοχέναι συμφοράς, οὐκ
[3, 107]	καὶ διὰ τὸ μικροῖς πρότερον	χρόνοις	ἀνδρωδῶς ἅμα καὶ συμφερόντως δοκεῖν
[3, 1]	αἰτίας, δι´ ἃς ἀναδραμόντες τοῖς	χρόνοις	πρὸ τούτων τῶν καιρῶν συνεταξάμεθα
[3, 15]	ἐνεκάλει Ῥωμαίοις διότι μικροῖς ἔμπροσθεν	χρόνοις,	στασιαζόντων αὐτῶν, λαβόντες τὴν ἐπιτροπὴν
[3, 69]	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι βραχὺν ἐπισχόντες	χρόνον	ἀνέλυσαν, ὀλίγους μὲν αὑτῶν ἀποβαλόντες,
[3, 96]	τοῖς πολεμίοις βραχὺν μέν τινα	χρόνον	ἀντεποιήσαντο τῆς νίκης, μετ´ οὐ
[3, 96]	τὸν στόλον μετ´ οὐ πολὺν	χρόνον	αὐτὸς ἀνεκομίσθη πρὸς τὰς πεζικὰς
[3, 89]	τῷ τῶν Ῥωμαίων χάρακι παρετάξατο.	χρόνον	δέ τινα μείνας, οὐδενὸς ἐπεξιόντος
[3, 1]	κατάλυσιν τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας,	χρόνον	δὲ τὸν μεταξὺ τῆς ἀρχῆς
[3, 73]	ὅλης παρεμβολῆς τάξεις ἐπὶ πολὺν	χρόνον	ἐμάχοντο συστάδην, ἐφάμιλλον ποιούμενοι τὸν
[3, 65]	πρόσωπον ἀλλήλοις συμπεσόντες ἐπὶ πολὺν	χρόνον	ἐποίουν ἰσόρροπον τὸν κίνδυνον· ὁμοῦ
[3, 52]	ἐξ αὑτῶν ὅμηρα, πολὺν μὲν	χρόνον	ηὐλαβεῖτο καὶ διηπίστει τοῖς λεγομένοις,
[3, 112]	ἐφεδρείαις τὰς παρεμβολάς. Ἀννίβας δὲ	χρόνον	ἱκανὸν μείνας, οὐδενὸς ἀντεξιόντος, τὴν
[3, 93]	ἐκ τῶν εἰκότων οὐκ ἔδωκε	χρόνον	οὐδ´ ἀναστροφὴν ταῖς ἐπιβολαῖς αὐτῶν,
[3, 103]	τὸ δοκεῖν τὸν πρὸ τούτου	χρόνον	τὴν ἀπραγίαν καὶ κατάπληξιν τῶν
[3, 70]	μὴ προΐεσθαι διὰ κενῆς τὸν	χρόνον.	τῷ γὰρ εἰς ἀλλοτρίαν καθέντι
[3, 1]	τὴν ἀρχὴν γνωριζομένην καὶ τὸν	χρόνον	ὡρισμένον καὶ τὴν συντέλειαν ὁμολογουμένην,
[3, 70]	ἀρχήν· οὗτος γὰρ ἦν ὁ	χρόνος.	διόπερ οὐ τὸν τῶν πραγμάτων
[3, 4]	ἀρχῆς πρόθεσιν. ὅ τε γὰρ	χρόνος	ὁ πεντηκοντακαιτριετὴς εἰς ταῦτ´ ἔληγεν,
[3, 112]	ἀνθρώποις ὁ τοῦ μέλλειν γίνεται	χρόνος·	ὅταν δ´ ἅπαξ κριθῇ, ὅ,
[3, 11]	συνέβη γενέσθαι. προβαίνοντος γὰρ τοῦ	χρόνου,	καὶ τοῦ βασιλέως ὑπόπτως ἔχοντος
[3, 90]	πλῆθος. ~διόπερ κατὰ τοὺς ἑξῆς	χρόνους	ἀντιπαρῆγεν τοῖς πολεμίοις ἀεὶ καὶ
[3, 118]	ἁπάσης ἐγκρατεῖς ἐγένοντο μετ´ ὀλίγους	χρόνους.	διόπερ ἡμεῖς ταύτην μὲν τὴν
[3, 64]	οὐχὶ δουλεύοντες αὐτοῖς ἤδη τοσούτους	χρόνους.	ὅταν δέ, χωρὶς τῶν προειρημένων,
[3, 44]	ἀνδρῶν, πάσας δ´ ἐν βραχεῖ	χρόνῳ	διαπεραιώσας τὰς δυνάμεις ἐκείνην μὲν
[3, 89]	καταπεπληγμένος τὸν κίνδυνον, τῷ δὲ	χρόνῳ	πάντας ἠνάγκασε παρομολογῆσαι καὶ συγχωρεῖν
[3, 42]	τὰ δὲ συνδεσμεύοντες ἐν ὀλίγῳ	χρόνῳ	πολλὰς ἥρμοσαν σχεδίας, ἀρκούσας τῇ
[3, 58]	ἐν μὲν γὰρ τῷ προγεγονότι	χρόνῳ	σπανίους ἂν εὕροι τις τῶν
[3, 85]	τοῦτ´ εἰκότως συνέβη. πολλῶν γὰρ	χρόνων	ἄπειροι καὶ τοῦ ῥήματος καὶ
[3, 90]	χώραν, οὖσαν εὐδαίμονα καὶ πολλῶν	χρόνων	ἀπολέμητον, ἐν τοιαύτῃ περιουσίᾳ τῶν
[3, 57]	ἔτι δὲ τῶν ἀργυρείων καὶ	χρυσείων	τῶν κατ´ αὐτὴν Ἰβηρίαν, ὑπὲρ
[3, 103]	καὶ κατεμέμφοντο πάντες ὡς ἀτόλμως	χρώμενον	τοῖς καιροῖς, τὸν δὲ Μάρκον
[3, 90]	κατελάλει πρὸς πάντας, ὡς ἀγεννῶς	χρώμενον	τοῖς πράγμασιν καὶ νωθρῶς, αὐτὸς
[3, 17]	ἀποσταλησομένων αὐτοῖς λαφύρων. τοιούτοις δὲ	χρώμενος	διαλογισμοῖς ἐνεργῶς προσέκειτο τῇ πολιορκίᾳ,
[3, 70]	κοινοῖς πράγμασιν. διὸ καὶ τοιούτοις	χρώμενος	λογισμοῖς μένειν ἠξίου τὸν Τεβέριον
[3, 6]	Ἑλλήνων εὔνοιαν ὁμολογουμένην, εὐθέως προφάσει	χρώμενος	ὅτι σπεύδει μετελθεῖν τὴν Περσῶν
[3, 90]	τῶν ἐπιτηδείων ἦσαν ὥστε μήτε	χρωμένους	μήτε καταφθείροντας ἀνύειν δύνασθαι τὰς
[3, 107]	ἕνα καιρὸν καὶ πρὸς ἕνα	χρῶνται	κίνδυνον. τότε (γε) μὴν οὕτως
[3, 46]	ἔτι τολμώντων, ἦγον διὰ τοῦ	χώματος	δύο προθέμενοι θηλείας, πειθαρχούντων αὐταῖς
[3, 46]	ῥύματα ταχέως ἀπέσπασαν ἀπὸ τοῦ	χώματος	τά τε θηρία καὶ τὰς
[3, 88]	ἐνδιέτριβε τῇ παρὰ τὸν Ἀδρίαν	χώρᾳ	καὶ τοὺς μὲν ἵππους ἐκλούων
[3, 78]	πόλεμον ἐν τῇ παρ´ αὑτῶν	χώρᾳ	λαμβάνειν τὴν τριβήν, σπεύδοντας δὲ
[3, 22]	τὴν χώραν εἰσέλθωσιν, ἐν τῇ	χώρᾳ	μὴ ἐννυκτερευέτωσαν. ~Τὸ μὲν οὖν
[3, 25]	ἀλλήλοις ἐν τῇ τῶν πολεμουμένων	χώρᾳ·	ὁπότεροι δ´ ἂν χρείαν ἔχωσι
[3, 100]	Λουκαρίαν καὶ τὸ καλούμενον Γερούνιον	χώρᾳ,	πρὸς δὲ τὴν συναγωγὴν εὐφυῶς
[3, 87]	καταστρατοπεδεύσας παρὰ τὸν Ἀδρίαν ἐν	χώρᾳ	πρὸς πάντα τὰ γεννήματα διαφερούσῃ
[3, 8]	τῆς πόλεως, περιποιήσασθαι δὲ τῇ	χώρᾳ	τὴν ἀσφάλειαν, ἀποτριψαμένους τὸν ἐπιφερόμενον
[3, 37]	στήλας. αὗται μὲν οὖν αἱ	χῶραι	καθολικώτερον θεωρούμεναι τὸν πρὸς τὴν
[3, 59]	καὶ τὴν ἔξωθεν ταύταις ταῖς	χώραις	συγκυροῦσαν θάλατταν, ἵνα διορθωσάμενοι τὴν
[3, 96]	χρήματα τοῦ μὴ πορθῆσαι τὴν	χώραν	ἀπηλλάγη. κατὰ δὲ τὸν ἀνάπλουν
[3, 82]	προάγων ἐπυρπόλει καὶ κατέφθειρε τὴν	χώραν,	βουλόμενος ἐκκαλέσασθαι τὸν θυμὸν τῶν
[3, 92]	καὶ μὴ περιορᾶν τὴν ἐπιφανεστάτην	χώραν	δῃουμένην. Φάβιος δὲ μέχρι μὲν
[3, 22]	ἐὰν ὡς πολέμιοι εἰς τὴν	χώραν	εἰσέλθωσιν, ἐν τῇ χώρᾳ μὴ
[3, 86]	τὸ παρὸν ἀπεδοκίμασεν, τὴν δὲ	χώραν	ἐπιπορευόμενος ἀδεῶς ἐπόρθει, ποιούμενος τὴν
[3, 117]	τοὺς ἐπὶ τὰ κατὰ τὴν	χώραν	ἐρύματα συμπεφευγότας ἐκπολιορκήσαντες οἱ Νομάδες
[3, 82]	στρατοπεδείαν ἐνέβαλεν εἰς τὴν προκειμένην	χώραν,	εὐθέως μετέωρος ἦν ὁ Φλαμίνιος
[3, 77]	δὲ τὰς πόλεις καὶ τὴν	χώραν,	ἣν ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολωλεκότες ἕκαστοι
[3, 86]	τήν τε τῶν Ὄμβρων καλουμένην	χώραν	καὶ τὴν τῶν Πικέντων ἧκεν
[3, 46]	ἀπεδειλία καὶ μένειν ἠναγκάζετο κατὰ	χώραν.	καὶ τοιούτῳ δὴ τρόπῳ προσαρμοζομένων
[3, 88]	οὔσης ἀποικίας Ῥωμαίων, ἐπόρθει τὴν	χώραν.	μετὰ δὲ ταῦτα καταστρατοπεδεύσας περὶ
[3, 17]	ὡς ἑπτὰ στάδια. νέμονται δὲ	χώραν	οἱ κατοικοῦντες αὐτὴν πάμφορον καὶ
[3, 90]	καὶ κατάραντες εἰς τὴν Σαυνῖτιν	χώραν,	οὖσαν εὐδαίμονα καὶ πολλῶν χρόνων
[3, 107]	κατὰ τὴν πέριξ εὐφυῶς κεῖσθαι	χώραν.	πέμποντες οὖν εἰς τὴν Ῥώμην
[3, 49]	ἧκε πρὸς τὴν καλουμένην Νῆσον,	χώραν	πολύοχλον καὶ σιτοφόρον, ἔχουσαν δὲ
[3, 101]	Ἀννίβαν) ἤδη κατέχειν, τὴν δὲ	χώραν	σιτολογεῖν, πρὸ δὲ τῆς πόλεως
[3, 70]	τῷ γὰρ εἰς ἀλλοτρίαν καθέντι	χώραν	στρατόπεδα καὶ παραδόξοις ἐγχειροῦντι πράγμασιν
[3, 80]	οὐ δυνήσεται περιορᾶν δῃουμένην τὴν	χώραν,	τὰ δὲ κατηλγηκὼς παρέσται προχείρως
[3, 80]	τόπων. πυνθανόμενος δὲ τὴν μὲν	χώραν	τὴν πρόσθεν πολλῆς γέμειν ὠφελείας,
[3, 69]	χιλίους, προστάξας ἐπιδραμεῖν αὐτῶν τὴν	χώραν.	τῶν δὲ πραξάντων τὸ προσταχθὲν
[3, 24]	περιέχουσαι παρὰ θάλατταν τὴν Λατίνην	χώραν,	ὑπὲρ ἧς ποιοῦνται τὰς συνθήκας.
[3, 40]	προγεγενημένην ὀργὴν κατέσυραν τὴν κατακεκληρουχημένην	χώραν	ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ τοὺς φεύγοντας
[3, 88]	δὲ τὴν Μαρρουκίνην καὶ Φρεντανὴν	χώραν	ὥρμησε ποιούμενος τὴν πορείαν εἰς
[3, 35]	τῆς ἐπὶ τάδε τοῦ ποταμοῦ	χώρας	Ἄννωνα, τῶν δὲ Βαργουσίων καὶ
[3, 40]	τοὺς ἐπὶ τὴν διαίρεσιν τῆς	χώρας	ἀπεσταλμένους· ὧν εἷς μὲν ἦν
[3, 34]	προεστῶτας, ὑποδεικνύων δὲ τὴν τῆς	χώρας	ἀρετήν, εἰς ἣν ἀφίξονται, καὶ
[3, 48]	ἐπιβολαῖς. καὶ γὰρ τὴν τῆς	χώρας	ἀρετήν, εἰς ἣν ἐπεβάλετο καθιέναι,
[3, 44]	πρὸς δὲ τούτοις ἡ τῆς	χώρας	γενναιότης, εἰς ἣν ἀφίξονται, καὶ
[3, 102]	οὔτε παραβοηθεῖν τοῖς ἐπὶ τῆς	χώρας	διεσπαρμένοις. τῶν δὲ Ῥωμαίων οἱ
[3, 102]	ἔτι δὲ πλείους ἐπὶ τῆς	χώρας	διεφθαρκώς, τότε μὲν ἐπανῆλθεν, μεγάλας
[3, 78]	μεταβάλλειν πυνθανόμενος τῶν μάλιστα τῆς	χώρας	δοκούντων ἐμπειρεῖν τὰς μὲν ἄλλας
[3, 23]	Ἐμπόρια, διὰ τὴν ἀρετὴν τῆς	χώρας.	ἐὰν δέ τις ὑπὸ χειμῶνος
[3, 74]	οἱ δὲ περὶ τὰς πρώτας	χώρας	ἐπαναγκασθέντες ἐκράτησαν τῶν Κελτῶν καὶ
[3, 87]	τοιαύτη καχεξία. διὸ γενόμενος ἐγκρατὴς	χώρας	εὐδαίμονος ἐσωματοποίησε μὲν τοὺς ἵππους,
[3, 24]	Ῥωμαῖοι ποιείτωσαν. ἂν ἔκ τινος	χώρας,	ἧς Καρχηδόνιοι ἐπάρχουσιν, ὕδωρ ἢ
[3, 82]	μετὰ δὲ ταῦτα πορθουμένης τῆς	χώρας,	καὶ πανταχόθεν τοῦ καπνοῦ σημαίνοντος
[3, 34]	καὶ περὶ τὸν Πάδον ποταμὸν	χώρας	καὶ τὸ πλῆθος τῶν κατοικούντων
[3, 111]	πρὸ τοῦ κινδύνων κεκρατήκατε τῆς	χώρας	καὶ τῶν ἐκ ταύτης ἀγαθῶν
[3, 82]	ἐν τῇ πατρίδι τῆς μὲν	χώρας	καταφθειρομένης σχεδὸν ἕως πρὸς αὐτὴν
[3, 107]	οὐ δυνησόμενοι φυγομαχεῖν, τῆς μὲν	χώρας	καταφθειρομένης, τῶν δὲ συμμάχων πάντων
[3, 23]	Ῥωμαῖοι περὶ τῆς Λατίνης αὐτῆς	χώρας	ποιοῦνται τὰς συνθήκας, τῆς δὲ
[3, 101]	κεῖται μὲν ἐπὶ τῆς Λαρινάτιδος	χώρας	προσαγορεύεται δὲ Καλήνη, κατεστρατοπέδευσε περὶ
[3, 102]	τὰς προειρημένας χρείας κατὰ τῆς	χώρας	σκεδαννύμενον, λαβὼν τὸν ἀκμαιότατον καιρὸν
[3, 102]	Ἀσδρούβας ἀναλαβὼν τοὺς ἀπὸ τῆς	χώρας	συμπεφευγότας εἰς τὸν χάρακα τὸν
[3, 100]	τόπους. οὔσης δὲ τῆς μὲν	χώρας	τῆς πλείστης εὐεφόδου καὶ πεδιάδος,
[3, 76]	καὶ καταλαβὼν ἐσκεδασμένους κατὰ τῆς	χώρας	τοὺς ἀπὸ τῶν πλοίων, πολλοὺς
[3, 20]	Καρχηδονίοις, ἐὰν ἐπιβαίνωσι τῆς Ζακανθαίων	χώρας,	τούτους κατὰ κράτος ἑαλωκυίας αὐτῆς
[3, 67]	τοὺς ἐπὶ τὴν διάδοσιν τῆς	χώρας	ὑπὸ Ῥωμαίων ἐξαπεσταλμένους, ὧν κατ´
[3, 14]	παραδόξως καὶ κατὰ λόγον αὐτῷ	χωρῆσαι.	τῶν γὰρ βαρβάρων ἐπιβαλομένων κατὰ
[3, 90]	τοὺς στρατιώτας ἠφίει προνομεύειν οὐδὲ	χωρίζεσθαι	καθάπαξ ἐκ τοῦ χάρακος, ἅθρους
[3, 33]	πρὸς Ῥωμαίους παρασκευαῖς, ἐὰν αὐτὸς	χωρίζηταί	που. τρίτον ὑπὲρ τῆς ἀσφαλείας
[3, 94]	συνάρχοντι τὰ στρατόπεδα καὶ πολλὰ	χωριζόμενος	ἐνετείλατο μὴ τοσαύτην ποιεῖσθαι σπουδὴν
[3, 71]	τὰς ἐνέδρας ἐν τοῖς τοιούτοις	χωρίοις,	τοῖς δ´ ἐπιπέδοις καὶ ψιλοῖς
[3, 42]	ἐν ᾧ συνέβαινε περί τι	χωρίον	νησίζον περισχίζεσθαι τὸν ποταμόν, ἐνταῦθα
[3, 81]	οἶνον ἐπιθυμίαν οὐδ´ ὑπνῶσαι δύνανται	χωρὶς	ἀλλοιώσεως καὶ μέθης, ἔνιοι δὲ
[3, 32]	γραφόντων συντάξεις ἀναγινώσκειν ἢ κτᾶσθαι;	χωρὶς	γὰρ τοῦ πολλαπλασίους αὐτὰς ὑπάρχειν
[3, 103]	τὸν μερισμόν, διελόμενοι τὸ πλῆθος	χωρὶς	ἐστρατοπέδευσαν ἀλλήλων, ἀπέχοντες ὡς δώδεκα
[3, 85]	τάγματα, τοὺς δὲ συμμάχους ἀπέλυσε	χωρὶς	λύτρων ἅπαντας εἰς τὴν οἰκείαν,
[3, 27]	δὲ δοῦναι χίλια. τοὺς αἰχμαλώτους	χωρὶς	λύτρων ἀποδοῦναι πάντας Καρχηδονίους τοῖς
[3, 77]	ταῦτα δ´ εἰπὼν ἀφῆκε πάντας	χωρὶς	λύτρων εἰς τὴν οἰκείαν, βουλόμενος
[3, 28]	Καρχηδονίων ἅπαντας τοὺς κατηγμένους ἀντεδωρήσαντο	χωρὶς	λύτρων ἐν χάριτι τοὺς παρὰ
[3, 10]	βύβλοις περὶ τούτων δεδηλώκαμεν, ὧν	χωρὶς	οὐχ οἷόν τ´ ἦν συμπεριενεχθῆναι
[3, 69]	ὅλα καὶ νομίζων δεῖν μηδέποτε	χωρὶς	προθέσεως μηδ´ ἐκ πάσης ἀφορμῆς
[3, 17]	ποιήσεσθαι τὴν εἰς τοὔμπροσθεν πορείαν.	χωρίς	τε τούτων εὐπορήσειν μὲν χορηγιῶν
[3, 21]	Ῥωμαίων ἀκύρους ποιῆσαι διὰ τὸ	χωρὶς	τῆς αὑτοῦ γενέσθαι γνώμης. ἐπίεζον
[3, 9]	γὰρ {παρὰ} τούτων ἀλογία καὶ	χωρὶς	τῆς ἐμῆς ἐξηγήσεως αὐτὴ δι´
[3, 21]	οὔσας πρὸς αὑτοὺς διὰ τὸ	χωρὶς	τῆς σφετέρας πεπρᾶχθαι γνώμης. ἐχρῶντο
[3, 53]	νυκτερεῦσαι περί τι λευκόπετρον ὀχυρὸν	χωρὶς	τῶν ἵππων καὶ τῶν ὑποζυγίων,
[3, 64]	ἤδη τοσούτους χρόνους. ὅταν δέ,	χωρὶς	τῶν προειρημένων, καὶ τῶν νῦν
[3, 107]	στρατοπέδων ἔχοντος ἄνδρας εἰς πεντακισχιλίους	χωρὶς	τῶν συμμάχων. Ῥωμαῖοι γάρ, καθά
[3, 109]	καὶ καταφθοράν; διόπερ, ὦ ἄνδρες,	χωρὶς	τῶν ὑπ´ ἐμοῦ λεγομένων, αὐτοὶ
[3, 53]	τῇ δ´ ἐπαύριον τῶν πολεμίων	χωρισθέντων,	συνάψας τοῖς ἱππεῦσι καὶ τοῖς
[3, 40]	ἐπεὶ δὲ τῶν ψιλῶν ἥψαντο	χωρίων,	ἐπὶ ποσὸν συνέστησαν οὕτως ὥστε
[3, 55]	ἐπὶ πολὺ καταφερῶν ὄντων τῶν	χωρίων·	τὰ δ´ ὑποζύγια διέκοπτεν, ὅτε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 30/03/2006