Livre, Chap.
[3, 91]	πολιτεύματος. ~Οὐ μὴν ἀλλ´ ὅ	γ´	Ἀννίβας εἰκότως ἐπὶ τούτους κατήντα
[3, 86]	καὶ συμπεσόντες τοῖς περὶ τὸν	Γάιον	ἐν αὐτῇ μὲν τῇ πρώτῃ
[3, 86]	διὰ τὸ τῆς στρατιᾶς βάρος	Γάιον	Κεντήνιον κατὰ σπουδὴν δοὺς τετρακισχιλίους
[3, 106]	οἱ Ῥωμαῖοι Λεύκιον Αἰμίλιον καὶ	Γάιον	Τερέντιον. ὧν κατασταθέντων οἱ μὲν
[3, 113]	περὶ ταῦτα συντελουμένων. ~Ὁ δὲ	Γάιος	ἅμα τῷ παραλαβεῖν τῇ κατὰ
[3, 112]	διακωλυόντων τὴν ὑδρείαν, ὅ τε	Γάιος	ἔτι μᾶλλον ἐπὶ τούτοις παρωξύνετο,
[3, 40]	ἀπεσταλμένους· ὧν εἷς μὲν ἦν	Γάιος	Λυτάτιος ὁ τὴν ὕπατον ἀρχὴν
[3, 77]	ἐνισταμένης δὲ τῆς ἐαρινῆς ὥρας,	Γάιος	μὲν Φλαμίνιος ἀναλαβὼν τὰς αὑτοῦ
[3, 114]	Ῥωμαίων Αἰμίλιος, τὸ δ´ εὐώνυμον	Γάιος,	τὰ δὲ μέσα Μάρκος καὶ
[3, 116]	διέφυγον, ἐν οἷς ἦν καὶ	Γάιος	Τερέντιος ὁ τῶν Ῥωμαίων στρατηγός,
[3, 75]	πεντήρεις. Γνάιος δὲ Σερουίλιος καὶ	Γάιος	Φλαμίνιος, οἵπερ ἔτυχον ὕπατοι τότε
[3, 110]	στρατοπέδων ἡ μάχη. τοῦ δὲ	Γαΐου	διὰ τὴν ἀπειρίαν ὑπὲρ τῆς
[3, 117]	ἑβδομήκοντα μὲν εἰς Οὐενουσίαν μετὰ	Γαΐου	διέφυγον, περὶ τριακοσίους δὲ τῶν
[3, 110]	σφαλερώτατον. τῆς δ´ ἡγεμονίας τῷ	Γαΐῳ	καθηκούσης εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν
[3, 40]	τούτων συνῳκισμένων, οἱ Βοῖοι καλούμενοι	Γαλάται,	πάλαι μὲν οἷον λοχῶντες τὴν
[3, 3]	συστάντας πρός τε Προυσίαν καὶ	Γαλάτας	πολέμους, ὁμοίως δὲ καὶ τὸν
[3, 67]	τούτων ἐπιγεγονότων πάντας τοὺς πέριξ	Γαλάτας	συμβήσεται πρὸς τοὺς Καρχηδονίους ἀπονεύειν,
[3, 40]	οἳ δὴ πρότερον ἦσαν εἰς	Γαλατίαν	ἀποστέλλειν προκεχειρισμένοι. τὰς μὲν οὖν
[3, 106]	ὄντα στρατηγόν, στρατόπεδον δόντες εἰς	Γαλατίαν	ἐξαπέστειλαν, βουλόμενοι ποιεῖν ἀντιπερίσπασμα τοῖς
[3, 59]	καὶ κατ´ Ἰβηρίαν, ἔτι δὲ	Γαλατίαν	καὶ τὴν ἔξωθεν ταύταις ταῖς
[3, 118]	πόλιν, καὶ τὸν εἰς τὴν	Γαλατίαν	στρατηγὸν ἀποσταλέντ´ εἰς ἐνέδραν ἐμπεσόντα
[3, 87]	παραχειμασίας γεγενημένης ἐν τοῖς κατὰ	Γαλατίαν	τόποις, ὑπό τε τοῦ ψύχους
[3, 86]	Ἀδρίαν πλευρᾶς, οὗ συνάπτει τὰ	Γαλατικὰ	πεδία πρὸς τὴν ἄλλην Ἰταλίαν,
[3, 62]	εἰς τὸ μέσον προέθηκε πανοπλίας	Γαλατικάς,	οἵαις εἰώθασιν οἱ βασιλεῖς αὐτῶν,
[3, 114]	πρὸς τὸ βλάπτειν, ἡ δὲ	Γαλατικὴ	μάχαιρα μίαν εἶχε χρείαν τὴν
[3, 65]	ἀκοντιστὰς καὶ τοὺς ἅμα τούτοις	Γαλατικοὺς	ἱππεῖς, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐν
[3, 54]	ὑπομιμνήσκων τῆς τῶν κατοικούντων αὐτὰ	Γαλατῶν,	ἅμα δὲ καὶ τὸν τῆς
[3, 3]	κατοικοῦντας βαρβαρικῶν φόβων καὶ τῆς	Γαλατῶν	παρανομίας. μετὰ δὲ ταῦτα θέντες
[3, 49]	τὴν διὰ τῶν Ἀλλοβρίγων καλουμένων	Γαλατῶν	πορείαν ἀπουραγήσας μετὰ τῆς σφετέρας
[3, 16]	πρότερον μὲν διὰ τὸν ἀπὸ	Γαλατῶν	τότε δὲ διὰ τὸν ἀπὸ
[3, 3]	τίνα τρόπον Ῥωμαῖοι καταλύσαντες τὴν	Γαλατῶν	ὕβριν ἀδήριτον μὲν σφίσι παρεσκεύασαν
[3, 50]	δέ τινας τῶν καθηγουμένων αὐτοῖς	Γαλατῶν	χάριν τοῦ κατασκέψασθαι τὴν τῶν
[3, 6]	προειρημένον ἐκ τῶν ἐπιφερομένων. τίνες	γὰρ	ἀληθῶς ἦσαν αἰτίαι, καὶ πόθεν
[3, 55]	ὑπὸ τοῦ λιμοῦ διατεθεῖσθαι· τῶν	γὰρ	Ἄλπεων τὰ μὲν ἄκρα καὶ
[3, 115]	καὶ τὸν κινδυνεύοντα τόπον· οὐ	γὰρ	ἅμα συνέβαινε τὰ κέρατα καὶ
[3, 64]	εἰς τὴν αὑτοῦ παρουσίαν· οὐδέποτε	γὰρ	ἂν ἀπολιπὼν τὸν στόλον καὶ
[3, 31]	τὴν τῶν παρεληλυθότων ἐπίγνωσιν. πῶς	γὰρ	ἂν εἴτ´ αὐτὸς ἀδικούμενός τις
[3, 29]	τὴν ἐκδοχὴν οἱ Καρχηδόνιοι· προσέκειτο	γὰρ	ἂν ἤτοι τὸ μὴ προσλαμβάνειν
[3, 6]	οὔτ´ ἀληθές ἐστιν οὐδέτερον. τίς	γὰρ	ἂν νομίσειε ταύτας αἰτίας ὑπάρχειν,
[3, 48]	προειρημένων ἁμαρτημάτων ἐμπίπτουσι. ~πρῶτον μὲν	γὰρ	ἂν τίς φανείη στρατηγὸς ἀλογιστότερος
[3, 53]	χρείαν τὰ θηρία· καθ´ ὃν	γὰρ	ἂν τόπον ὑπάρχοι τῆς πορείας
[3, 55]	ἔτι δυσχερέστερον ὑπῆρχεν. οἱ μὲν	γὰρ	ἄνδρες οὐ δυνάμενοι τὴν κάτω
[3, 106]	οἱ προεστῶτες τῶν Ῥωμαίων· καὶ	γὰρ	ἀνδρωδῶς καὶ νουνεχῶς ἐδόκουν ἕκαστα
[3, 102]	κατελάβετο τὴν ἐκείνων παρεμβολήν. ὁ	γὰρ	Ἀννίβας διαγωνιάσας τοὺς Ῥωμαίους μὴ
[3, 102]	εἰς ἀπορίαν ἐνεπεπτώκει μεγάλην· οὔτε	γὰρ	ἀντεξάγειν τοῖς παρατεταγμένοις ἀξιόχρεως ἦν
[3, 111]	μοι δοκεῖ καθήκειν. ὅτε μὲν	γὰρ	ἀπείρως διέκεισθε τῆς πρὸς Ῥωμαίους
[3, 61]	καὶ τὸν Πόπλιον· τὰς μὲν	γὰρ	ἀρχὰς οὐδ´ ἐπιβάλλεσθαι τῇ διὰ
[3, 109]	ἐκβήσεσθαι τοῦ νῦν ἀγῶνος. καὶ	γὰρ	ἄτοπον, μᾶλλον δ´ ὡς εἰπεῖν
[3, 98]	τῶν Ῥωμαίων τὴν φιλοτιμίαν· τοῦτο	γὰρ	αὐτὸ καὶ μάλιστα σπουδάζειν ἐκείνους
[3, 97]	τὴν ἐκ θαλάττης χορηγίαν· ὁμοῦ	γὰρ	αὐτοῖς συνέβαινε καὶ τὸν στόλον
[3, 63]	παρόντων βουλεύωνται πραγμάτων. εἰς παραπλήσιον	γὰρ	αὐτοὺς ἀγῶνα καὶ καιρὸν τὴν
[3, 16]	διεψεύσθησαν δὲ τοῖς λογισμοῖς· κατετάχησε	γὰρ	αὐτοὺς Ἀννίβας, ἐξελὼν τὴν Ζακανθαίων
[3, 15]	οὖν διεμαρτύροντο Ζακανθαίων ἀπέχεσθαι— κεῖσθαι	γὰρ	αὐτοὺς ἐν τῇ σφετέρᾳ πίστει—
[3, 14]	κατὰ λόγον αὐτῷ χωρῆσαι. τῶν	γὰρ	βαρβάρων ἐπιβαλομένων κατὰ πλείους τόπους
[3, 13]	δὲ τὰς μελλούσας λέγεσθαι. ~Καρχηδόνιοι	γὰρ	βαρέως μὲν ἔφερον καὶ τὴν
[3, 111]	ἔργων ἐστὶν ἡ χρεία· θεῶν	γὰρ	βουλομένων ὅσον οὔπω βεβαιώσειν ὑμῖν
[3, 64]	τοῦ παρεστῶτος καιροῦ τοιάδε. ἔφη	γὰρ	δεῖν καὶ μηδεμίαν μὲν εἰληφότας
[3, 62]	παρασκευαζόμενος πρὸς τὸ μέλλον· καὶ	γὰρ	δεσμοὺς εἶχον βαρεῖς καὶ τῷ
[3, 112]	δυσχερῶς ἔφερε τὰς ὑπερθέσεις. βαρύτατος	γὰρ	δὴ πᾶσιν ἀνθρώποις ὁ τοῦ
[3, 57]	ἁρμοζόντων τῇ πραγματείᾳ διελθεῖν. ἴσως	γὰρ	δή τινες ἐπιζητήσουσι πῶς πεποιημένοι
[3, 4]	πλεῖστον κείσεται τῷ μέρει. οὐ	γὰρ	δὴ τοῦτ´ εἶναι τέλος ὑποληπτέον
[3, 29]	ἂν εἰκὸς εἶναι δόξειεν. οὐ	γὰρ	δήπου τοιαύτας ἔμελλον ποιήσεσθαι συνθήκας
[3, 118]	ὑπ´ ἀμφοτέρων προσδοκωμένοις. Καρχηδόνιοι μὲν	γὰρ	διὰ τῆς πράξεως ταύτης παραχρῆμα
[3, 84]	τῆς τοῦ προεστῶτος ἀκρισίας. ἔτι	γὰρ	διαβουλευόμενοι τί δεῖ πράττειν ἀπώλλυντο
[3, 60]	καὶ συνέχειαν τῶν πόνων. οὔτε	(γὰρ)	διακομίζειν εἰς τοσαύτας μυριάδας διὰ
[3, 36]	ἀδιανοήτοις καὶ κρουσματικαῖς λέξεσι. τῆς	γὰρ	διανοίας ἐπ´ οὐδὲν ἀπερειδομένης οὐδὲ
[3, 98]	συλλογισμὸν Ἰβηρικὸν καὶ βαρβαρικόν. πεισθεὶς	γὰρ	διότι δύναται μέγας γενέσθαι παρὰ
[3, 7]	τὴν Αἰτωλῶν ὀργὴν θετέον. ἐκεῖνοι	γὰρ	δόξαντες ὑπὸ Ῥωμαίων ὠλιγωρῆσθαι κατὰ
[3, 31]	τῶν ἐπιγινομένων τοῖς ἔργοις. ἱστορίας	γὰρ	ἐὰν ἀφέλῃ τις τὸ διὰ
[3, 19]	τὸν ὅλον βίον προαιρέσει. καταλαβέσθαι	γὰρ	ἐγχειρήσας μετὰ τῆς Φιλίππου γνώμης
[3, 95]	σφίσι παρείχοντο τὴν χρείαν. εὐγενῶς	γάρ,	εἰ καί τινες ἕτεροι, κεκοινωνήκασι
[3, 81]	ἐλογίζετο ταῦτα καὶ πραγματικῶς· ~οὐ	γὰρ	εἰκὸς ἄλλως εἰπεῖν, ὡς εἴ
[3, 15]	οὓς οὐ περιόψεσθαι παρεσπονδημένους· πάτριον	γὰρ	εἶναι Καρχηδονίοις τὸ μηδένα τῶν
[3, 70]	διὰ κενῆς τὸν χρόνον. τῷ	γὰρ	εἰς ἀλλοτρίαν καθέντι χώραν στρατόπεδα
[3, 98]	γενόμενος χειριστὴς τοῦ πράγματος. ἀποκαθιστάνων	γὰρ	εἰς τὰς πόλεις τοὺς παῖδας
[3, 84]	μᾶλλον ταλαιπώρως διεφθείροντο. συνωθούμενοι {μὲν}	γὰρ	εἰς τὴν λίμνην οἱ μὲν
[3, 75]	καὶ πανταχόθεν ἐνεργῶς ἡτοίμαζον. τότε	γάρ	εἰσι φοβερώτατοι Ῥωμαῖοι καὶ κοινῇ
[3, 98]	τῶν τὰ τέκνα κομιζομένων· παραδόξως	γὰρ	ἑκάστους ἐγκρατεῖς γινομένους τῶν ἀναγκαιοτάτων
[3, 57]	τοῖς λίχνοις τῶν δειπνητῶν. καὶ	γὰρ	ἐκεῖνοι πάντων ἀπογευόμενοι τῶν παρακειμένων
[3, 48]	τὸ παραπλήσιον τοῖς τραγῳδιογράφοις. καὶ	γὰρ	ἐκείνοις πᾶσιν αἱ καταστροφαὶ τῶν
[3, 7]	πραγμάτων τὰς ἀφορμὰς εἴληφεν; οὔτε	γὰρ	ἐκεῖνον εἰκὸς οὐδέποτε δεόντως συστήσασθαι
[3, 51]	πρὸς τὸ μέλλον. παραυτίκα μὲν	γὰρ	ἐκομίσατο πλῆθος ἵππων καὶ ὑποζυγίων
[3, 112]	δεήσεις ἐπεῖχον τὴν πόλιν. δεινοὶ	γὰρ	ἐν ταῖς περιστάσεσι Ῥωμαῖοι καὶ
[3, 86]	ἀπεκταγκὼς κατὰ τὴν δίοδον· καθάπερ	γὰρ	ἐν ταῖς τῶν πόλεων καταλήψεσι,
[3, 26]	παράπαν ἐγγράφου τοιούτου μηδενός. ταῦτα	γὰρ	ἐν τῇ δευτέρᾳ λέγει βύβλῳ
[3, 50]	αὐτὸν περιπεσεῖν κινδύνοις. ἕως μὲν	γὰρ	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἦσαν, ἀπείχοντο
[3, 39]	τῆς προκειμένης ἡμῖν διηγήσεως. Καρχηδόνιοι	γὰρ	ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς τῆς
[3, 1]	ὑπὲρ τῆς αὑτῶν πραγματείας. ὄντος	γὰρ	ἑνὸς ἔργου καὶ θεάματος ἑνὸς
[3, 117]	αὐτῶν τῶν πραγμάτων. τῶν μὲν	γὰρ	ἑξακισχιλίων ἱππέων ἑβδομήκοντα μὲν εἰς
[3, 34]	Κελτῶν πρὸς αὐτὸν ἀποστελλομένους· σαφῶς	γὰρ	ἐξητάκει καὶ τὴν ἀρετὴν τῆς
[3, 79]	τῷ πεσεῖν τοῖς ἀνθρώποις· καθεζόμενοι	γὰρ	ἐπ´ αὐτῶν καὶ τῶν σκευῶν
[3, 63]	περὶ τῶν ἀλλοτρίων συμπτωμάτων. καθάπερ	γὰρ	ἐπ´ ἐκείνων τὸν μὲν νικήσαντα
[3, 21]	Ῥωμαίων εἰς τοῦτο παραδείγματι. τὰς	γὰρ	ἐπὶ Λυτατίου γενομένας συνθήκας ἐν
[3, 58]	ἤνυεν τὸ προκείμενον. δυσχερὲς μὲν	γὰρ	ἐπὶ πλέον τινῶν αὐτόπτην γενέσθαι
[3, 38]	τεκμαιρομένους ἐκ τοῦ περιέχοντος. καθάπερ	γὰρ	ἐπὶ τῆς ὁράσεως εἰθίσμεθα συνεπιστρέφειν
[3, 81]	ἡγεμόνος, ἀγνοεῖ καὶ τετύφωται. καθάπερ	γὰρ	ἐπὶ τῶν κατ´ ἄνδρα καὶ
[3, 66]	τῇ πρόσθεν παρόδῳ· κατὰ ῥοῦν	γὰρ	ἐποιεῖτο τὴν πορείαν, σπεύδων συνάψαι
[3, 53]	συνέβη γενέσθαι τὸ πάθος· οὗτοι	γὰρ	ἔστεξαν τὴν ἐπιφορὰν τῶν βαρβάρων.
[3, 111]	μάχεσθαι τοὺς πολεμίους συνηναγκάσαμεν· οὐ	γὰρ	ἔτι δύνανται τοῦτο διαφυγεῖν· καὶ
[3, 109]	στρατοπέδοις, ἀλλὰ τοῖς ὅλοις. τί	γὰρ	ἔτι προσθεῖσα τοῖς ὑποκειμένοις, ἐὰν
[3, 8]	παρὰ τὴν Καρχηδονίων γνώμην. οὐδένα	γὰρ	εὐδοκεῖν τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν ἐν
[3, 118]	πάσης ἦσαν ἐγκρατεῖς· Ταραντῖνοί τε	γὰρ	εὐθέως ἐνεχείριζον αὑτούς, Ἀργυριππανοὶ δὲ
[3, 33]	ἀξιοπίστως ψευδομένοις τῶν συγγραφέων. ἡμεῖς	γὰρ	εὑρόντες ἐπὶ Λακινίῳ τὴν γραφὴν
[3, 96]	πρὸς τὸ κλίνειν ὥρμησαν. ἡ	γὰρ	ἐφεδρεία τῶν πεζῶν ἡ περὶ
[3, 12]	φανερὸν ἐγένετο τῶν πραγμάτων. τοιούτους	γὰρ	ἐχθροὺς παρεσκεύασε Ῥωμαίοις Ἀσδρούβαν τε
[3, 106]	ὑπὲρ αὐτῶν παρήσομεν. ὁλοσχερὲς μὲν	γὰρ	ἢ μνήμης ἄξιον ἁπλῶς οὐδὲν
[3, 63]	τοῖς νῦν ἆθλα προτεθεικέναι. δεῖν	γὰρ	ἢ νικᾶν ἢ θνήσκειν ἢ
[3, 22]	ἀκριβέστατα διερμηνεύσαντες ἡμεῖς ὑπογεγράφαμεν. τηλικαύτη	γὰρ	ἡ διαφορὰ γέγονε τῆς διαλέκτου
[3, 97]	τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν. πάνυ	γὰρ	ἠγωνίων μὴ κρατήσαντες Καρχηδόνιοι τῶν
[3, 76]	πορείαν εἰς τὴν μεσόγαιον· πολὺ	γὰρ	ἤδη καὶ τὸ συμμαχικὸν ἡθροίκει
[3, 44]	βασιλίσκους τοὺς περὶ Μάγιλον— οὗτοι	γὰρ	ἧκον πρὸς αὐτὸν ἐκ τῶν
[3, 109]	τἀναντία τοῖς προειρημένοις ὑπάρχει. ~πρῶτον	γὰρ	ἡμεῖς ἀμφότεροι πάρεσμεν, οὐ μόνον
[3, 111]	τοῖς θεοῖς ἔχετε χάριν· ἐκεῖνοι	γὰρ	ἡμῖν συγκατασκευάζοντες τὴν νίκην εἰς
[3, 15]	ὁρμὰς ὀλιγωροῦντες τοῦ καθήκοντος. πόσῳ	γὰρ	ἦν ἄμεινον οἴεσθαι δεῖν Ῥωμαίους
[3, 65]	ἐποίουν ἰσόρροπον τὸν κίνδυνον· ὁμοῦ	γὰρ	ἦν ἱππομαχία καὶ πεζομαχία διὰ
[3, 115]	μάχην ἀληθινὴν καὶ βαρβαρικήν· οὐ	γὰρ	ἦν κατὰ νόμους ἐξ ἀναστροφῆς
[3, 70]	φθάσαι παραλαβόντας τὴν ἀρχήν· οὗτος	γὰρ	ἦν ὁ χρόνος. διόπερ οὐ
[3, 58]	τῆς ἐπιβολῆς ἀδύνατον. πολλοὶ μὲν	γὰρ	ἦσαν οἱ κατὰ θάλατταν τότε
[3, 91]	εἶναι τὰ πεδία· τὰ μὲν	γὰρ	θαλάττῃ τὸ δὲ πλεῖον ὄρεσι
[3, 82]	οὐ διεσφάλη τῆς ἐπιβολῆς. ~Ὡς	γὰρ	θᾶττον ποιησάμενος ἀναζυγὴν ἀπὸ τῶν
[3, 62]	Καρχηδονίων ἡ διάληψις· ἐκ παραθέσεως	γὰρ	θεωρουμένης τῆς τῶν ἀγομένων καὶ
[3, 20]	ἂν δέοι πλέον λέγειν· οὐ	γὰρ	ἱστορίας, ἀλλὰ κουρεακῆς καὶ πανδήμου
[3, 11]	κατήντησε, δυσχρηστούμενος τοῖς λόγοις. ἔφη	γάρ,	καθ´ ὃν καιρὸν ὁ πατὴρ
[3, 107]	πεντακισχιλίους χωρὶς τῶν συμμάχων. Ῥωμαῖοι	γάρ,	καθά που καὶ πρότερον εἰρήκαμεν,
[3, 108]	τῶν νεωστὶ γεγονότων συμπτωμάτων· ὧδε	γὰρ	καὶ τῇδέ που συνέβαινε διατετράφθαι
[3, 39]	περὶ ὀκτακισχιλίους σταδίους. ἐπὶ μὲν	γὰρ	Καινὴν πόλιν ἀπὸ στηλῶν εἶναι
[3, 11]	τὸ λέγεσθαι μέλλον. ~καθ´ οὓς	γὰρ	καιροὺς καταπολεμηθεὶς Ἀννίβας ὑπὸ Ῥωμαίων
[3, 103]	γενέσθαι τὸ μηδέποτε γεγονός· αὐτοκράτορα	γὰρ	κἀκεῖνον κατέστησαν, πεπεισμένοι ταχέως αὐτὸν
[3, 5]	ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν. πέπεισμαι μὲν	γάρ,	κἄν τι συμβῇ περὶ ἡμᾶς
[3, 16]	τῆς οἰκείας ὁ πόλεμος. συνέβαινε	γὰρ	κατ´ ἐκείνους τοὺς καιροὺς Δημήτριον
[3, 51]	δὲ καὶ τῶν ἰδίων· ὁ	γὰρ	κατὰ τὴν πορείαν θόρυβος ἐξ
[3, 97]	πρὸς τοὺς περιεστῶτας καιρούς. Ἐπειδὴ	γὰρ	καταπληξάμενοι τοὺς περὶ τὴν διάβασιν
[3, 8]	τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου. ἐκεῖνον	γὰρ	μεγάλην ἀνειληφότα τὴν δυναστείαν ἐν
[3, 81]	ἐστι καὶ μέγιστον συμπτωμάτων. οὐ	γὰρ	μόνον ἀπράκτους ποιεῖ τοὺς ὑποταττομένους,
[3, 107]	τὰς τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις· οὐ	γὰρ	μόνον διὰ τὰς χορηγίας ἐδυσχρηστοῦντ´
[3, 49]	ἔτυχε παρὰ τοῦ κρατήσαντος· οὐ	γὰρ	μόνον σίτῳ καὶ τοῖς ἄλλοις
[3, 60]	ἀρχὰς ἀνελάμβανε τὰς δυνάμεις. οὐ	γὰρ	μόνον ὑπὸ τῶν ἀναβάσεων καὶ
[3, 81]	ἂν τῶν ὅλων κατακρατοίη. καθάπερ	γὰρ	νεὼς ἐὰν ἀφέλῃ τις τὸν
[3, 39]	διάβασιν περὶ χιλίους ἑξακοσίους· {ταῦτα	γὰρ	νῦν βεβημάτισται καὶ σεσημείωται κατὰ
[3, 49]	αὐτοῦ τοῦ συμπτώματος. ᾗ μὲν	γὰρ	ὁ Ῥοδανός, ᾗ δ´ Ἰσάρας
[3, 50]	οὐκ ἐλάττω δ´ ἑαυτούς. γνοὺς	γὰρ	ὁ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων ὅτι
[3, 51]	οἱ τραυματιζόμενοι τῶν ἵππων· τούτων	γὰρ	οἱ μὲν ἀντίοι συμπίπτοντες τοῖς
[3, 84]	οὐδὲ συννοῆσαι τὸ γινόμενον. ἅμα	γὰρ	οἱ μὲν κατὰ πρόσωπον, οἱ
[3, 20]	πάντων ἀτοπώτατον πρᾶγμα ποιοῦντες. πῶς	γὰρ	οἷόν τ´ ἦν Ῥωμαίους τοὺς
[3, 48]	ἀπιθάνους καὶ ψευδεῖς ὑποστήσωνται. πῶς	γὰρ	οἷόν τε παραλόγοις ἀρχαῖς εὔλογον
[3, 74]	περιχαρεῖς ἦσαν, ὡς κατωρθωκότες· συνέβαινε	γὰρ	ὀλίγους μὲν τῶν Ἰβήρων καὶ
[3, 67]	πρὸς τὴν αὑτοῦ συμμαχίαν. ᾔδει	γὰρ	ὅτι πάντες κατ´ ἀνάγκην αὐτῷ
[3, 48]	τὸ ψεῦδος αὐτῶν. οὐχ ἱστορήσαντες	γὰρ	ὅτι συμβαίνει τοὺς Κελτοὺς τοὺς
[3, 26]	διότι ταῦτ´ ἠγνόει— τοῦτο μὲν	γὰρ	οὐ θαυμαστόν, ἐπεὶ καθ´ ἡμᾶς
[3, 45]	δὲ λοιποὶ προτροπάδην πεφευγότες. συμπεσόντες	γὰρ	οὐ μακρὰν ἀπὸ τῆς ἰδίας
[3, 19]	καὶ τῆς ἁπάσης εὐδοξίας. ἐδόκει	γὰρ	οὐ μόνον ἐπιδεξίως, ἔτι δὲ
[3, 51]	ἵππων καὶ τῶν ὑποζυγίων. οὔσης	γὰρ	οὐ μόνον στενῆς καὶ τραχείας
[3, 109]	παρακλήσεως δ´ οὐ προσδεῖ. τίς	γὰρ	οὐκ ἂν βούλοιτο μάλιστα μὲν
[3, 114]	ἐναντίαν εἶχε διάθεσιν· τῆς μὲν	γὰρ	οὐκ ἔλαττον τὸ κέντημα τῆς
[3, 9]	πρὸς τὰ πράγματα βλέπωσιν. ἔνιοι	γὰρ	οὐκ ἐπὶ τὰ λεγόμενα συνεπιστήσαντες
[3, 108]	νικᾶν τοὺς ἐχθρούς. τότε μὲν	γὰρ	οὔτε τοὺς ἡγεμόνας ἀμφοτέρους οὐδέποτε
[3, 116]	δὲ παραπλήσιον Ἀννίβας ἐποίει· καὶ	γὰρ	οὗτος ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ τούτοις
[3, 63]	καὶ πάσης ἀτυχίας μετασχεῖν. οὐδένα	γὰρ	οὕτως ἀλόγιστον οὐδὲ νωθρὸν αὐτῶν
[3, 1]	κεφαλαιωδῶς ἐπιμνησθῆναι καὶ προεκθέσθαι. μάλιστα	γὰρ	οὕτως ὑπολαμβάνομεν τοῖς φιλομαθοῦσι παρασκευάσειν
[3, 9]	κατὰ φύσιν Ἀννίβου γεγονότος. ἐκεῖνος	γὰρ	οὐχ ἡττηθεὶς τῷ περὶ Σικελίας
[3, 7]	τῆς τῶν φιλομαθούντων ἐπανορθώσεως. τί	γὰρ	ὄφελος ἰατροῦ κάμνουσιν ἀγνοοῦντος τὰς
[3, 85]	τριάκοντα τὸν ἀριθμόν· οἱ μὲν	γὰρ	πάντες εἰς χιλίους καὶ πεντακοσίους
[3, 58]	μάλιστα δ´ ἐκ τούτων. σχεδὸν	γὰρ	πάντων, εἰ δὲ μή γε,
[3, 9]	πιστευθῇ παρά τισιν— ἡ μὲν	γὰρ	{παρὰ} τούτων ἀλογία καὶ χωρὶς
[3, 91]	Ἰταλίας ἐν αὑτοῖς. τὴν μὲν	γὰρ	παραλίαν αὐτῶν Σενοεσανοὶ καὶ Κυμαῖοι
[3, 73]	Καρχηδονίους ὑπῆρχε τἀναντία τούτων· ἀκμαῖοι	γὰρ	παρατεταγμένοι καὶ νεαλεῖς ἀεὶ πρὸς
[3, 33]	παρὰ τῶν Ῥωμαίων πρέσβεις— τὴν	γὰρ	παρέκβασιν ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα— διακούσαντες τὰ
[3, 9]	Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων πολέμου— τὴν	γὰρ	παρέκβασιν ἐντεῦθεν ἐποιησάμεθα νομιστέον πρῶτον
[3, 81]	ἐπισφαλέστατα δὲ τοῖς φίλοις. πρὸς	γὰρ	πᾶσαν ἐπιβουλήν, ἐνέδραν, ἀπάτην ἕτοιμος
[3, 91]	τούτους κατήντα τοὺς λογισμούς. τὰ	γὰρ	πεδία τὰ κατὰ Καπύην ἐπιφανέστατα
[3, 30]	Ἀννίβαν πόλεμον τοὺς Καρχηδονίους· καιρῷ	γὰρ	πεισθέντες ἠμύνοντο σὺν καιρῷ τοὺς
[3, 52]	εἰς κινδύνους παρεγένετο μεγάλους. οἱ	γὰρ	περὶ τὴν δίοδον οἰκοῦντες συμφρονήσαντες
[3, 108]	τοὺς ὁλοσχερεῖς κινδύνους. οἱ μὲν	γὰρ	περὶ τὸν Τρεβίαν ποταμὸν σφαλέντες,
[3, 4]	ποιήσασθαι πάντας ὑφ´ ἑαυτούς. οὔτε	γὰρ	πολεμεῖ τοῖς πέλας οὐδεὶς νοῦν
[3, 82]	τῆς νίκης αὐτοῖς ὑπαρχούσης· τηλικοῦτον	γὰρ	προενεβεβλήκει κατελπισμὸν τοῖς ὄχλοις ὥστε
[3, 95]	δύο ναῦς ταχυπλοούσας Μασσαλιητικάς· καὶ	γὰρ	προκαθηγοῦντο καὶ προεκινδύνευον οὗτοι καὶ
[3, 1]	τῆς ὅλης ἐπιβολῆς. πολλὰ μὲν	γὰρ	προλαμβανούσης τῆς ψυχῆς ἐκ τῶν
[3, 29]	οἱ Καρχηδόνιοι λέγειν ἐθάρρουν· οὐ	γὰρ	προσέκειτο, καθάπερ ἐπὶ τοῦ Λυτατίου,
[3, 10]	μετὰ ταῦτα συστάντος πολέμου. Ἀμίλκας	γὰρ	προσλαβὼν τοῖς ἰδίοις θυμοῖς τὴν
[3, 97]	χρείαν τοῖς κοινοῖς πράγμασιν. οὐδέποτε	γὰρ	πρότερον θαρρήσαντες διαβῆναι τὸν Ἴβηρα
[3, 87]	Καρχηδόνα περὶ τῶν γεγονότων· τότε	γὰρ	πρῶτον ἥψατο θαλάττης, ἀφ´ οὗ
[3, 77]	τῆς πρὸς αὑτὸν φιλίας. παρεῖναι	γὰρ	πρῶτον μὲν τὴν ἐλευθερίαν ἀνακτησόμενος
[3, 32]	τῶν βύβλων ἀγνοεῖν νομιστέον. πόσῳ	γὰρ	ῥᾷόν ἐστι καὶ κτήσασθαι καὶ
[3, 71]	ἔμελλεν δ´ εὐχερῶς λήσειν· οἱ	γὰρ	Ῥωμαῖοι πρὸς μὲν τοὺς ὑλώδεις
[3, 118]	τῶν μετὰ ταῦτα συμβάντων· ὁμολογουμένως	γὰρ	Ῥωμαίων ἡττηθέντων τότε καὶ παραχωρησάντων
[3, 54]	κατὰ τὴν ἀνάβασιν φθαρέντων. οὔσης	γὰρ	στενῆς καὶ κατωφεροῦς τῆς καταβάσεως,
[3, 70]	διάληψιν περὶ τῶν ἐνεστώτων· τὰ	γὰρ	στρατόπεδα χειμασκήσαντα βελτίω τὰ παρ´
[3, 55]	πορείαν, ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς. ~τὸ	γὰρ	συμβαῖνον ἴδιον ἦν καὶ παρηλλαγμένον.
[3, 52]	θαλλοὺς ἔχοντες καὶ στεφάνους· τοῦτο	γὰρ	σχεδὸν πᾶσι τοῖς βαρβάροις ἐστὶ
[3, 62]	τρόπου ποιεῖσθαι τὴν παραίνεσιν. συναγαγὼν	γὰρ	τὰ πλήθη παρήγαγεν νεανίσκους τῶν
[3, 10]	κατ´ Ἰβηρίαν πραγμάτων Καρχηδονίοις. ταύταις	γὰρ	ταῖς χερσὶ πιστεύσαντες εὐθαρσῶς ἐνέβησαν
[3, 2]	τὴν ἔφοδον τῆς ἐξηγήσεως. ~ὑποδείξαντες	γὰρ	τὰς αἰτίας, δι´ ἃς ὁ
[3, 47]	εἰς πραγματικὴν ἱστορίαν παρεισάγουσιν. ὑποθέμενοι	γὰρ	τὰς ἐρυμνότητας καὶ τραχύτητας τῶν
[3, 101]	ὑποζυγίοις καὶ τοῖς ἵπποις· εἶχε	γὰρ	τὰς πλείστας ἐλπίδας τῆς αὑτοῦ
[3, 107]	Κάννης προσαγορευομένης πόλεως ἄκραν. εἰς	γὰρ	ταύτην συνέβαινε τόν τε σῖτον
[3, 72]	δὲ συμμάχους εἰς δισμυρίους. τὸ	γὰρ	τέλειον στρατόπεδον παρ´ αὐτοῖς πρὸς
[3, 78]	τοιούτῳ κατὰ τὴν παραχειμασίαν. ἀγωνιῶν	γὰρ	τὴν ἀθεσίαν τῶν Κελτῶν καὶ
[3, 109]	τῶν ἐχθρῶν, οὐκ ἔχει. πᾶσαν	γὰρ	τὴν αὑτῆς προθυμίαν καὶ δύναμιν
[3, 46]	τοὺς δ´ ἐλέφαντας διασωθῆναι. διὰ	γὰρ	τὴν δύναμιν καὶ τὸ μέγεθος
[3, 55]	ἴδιον ἦν καὶ παρηλλαγμένον. ἐπὶ	γὰρ	τὴν προϋπάρχουσαν χιόνα καὶ διαμεμενηκυῖαν
[3, 48]	πραγματικῶς ἐχρῆτο ταῖς ἐπιβολαῖς. καὶ	γὰρ	τὴν τῆς χώρας ἀρετήν, εἰς
[3, 72]	μεταβολῆς τολμηρῶς καὶ θρασέως· τὸ	γὰρ	τῆς Νομαδικῆς μάχης ἴδιόν ἐστι
[3, 61]	πεπονθέναι περὶ τῶν προσπιπτόντων. ἄρτι	γὰρ	τῆς τελευταίας φήμης καταληγούσης ὑπὲρ
[3, 11]	ἀλλ´ ἀπιστεῖν καὶ φυλάττεσθαι· πᾶν	γάρ	τι πρᾶξαι κατ´ αὐτῶν ὃ
[3, 79]	παρὸν εὐπορῶσι τῶν ἐπιτηδείων· πρὸς	γὰρ	τὸ μέλλον εἰς τέλος ἀφροντίστως
[3, 31]	περὶ ἑκάστους ὑπομνήσεως; πρὸς μὲν	γὰρ	τὸ παρὸν ἀεί πως ἁρμοζόμενοι
[3, 47]	γράφειν αὑτοῖς ἀναγκάζονται. ἅμα μὲν	γὰρ	τὸν Ἀννίβαν ἀμίμητόν τινα παρεισάγοντες
[3, 18]	τοιῷδέ τινι γένει στρατηγήματος. ποιησάμενος	γὰρ	τὸν ἐπίπλουν νυκτὸς ἐπὶ τὴν
[3, 20]	καὶ κινδύνων ἀρχὴν μεγάλων. ἢ	γὰρ	τὸν στρατηγὸν Ἀννίβαν καὶ τοὺς
[3, 104]	ἐπιβολήν, ἐπινοεῖ τι τοιοῦτον. τῶν	γὰρ	τόπων τῶν περὶ τὸν λόφον
[3, 53]	καὶ τῶν ἵππων διεφθάρη. τῶν	γὰρ	τόπων ὑπερδεξίων ὄντων τοῖς πολεμίοις,
[3, 90]	τὴν ἀπὸ Ῥωμαίων ἀπόστασιν. ἕως	γὰρ	τότε δυσὶ μάχαις ἤδη λελειμμένων
[3, 32]	συντάξεις ἀναγινώσκειν ἢ κτᾶσθαι; χωρὶς	γὰρ	τοῦ πολλαπλασίους αὐτὰς ὑπάρχειν τῶν
[3, 11]	ὃ καὶ συνέβη γενέσθαι. προβαίνοντος	γὰρ	τοῦ χρόνου, καὶ τοῦ βασιλέως
[3, 63]	σῴζεσθαι προδήλως σφίσι συνεξακολουθήσειν. πάντας	γὰρ	τοὺς ἢ κατὰ προαίρεσιν ἢ
[3, 66]	φθάσαι διαβιβάσας τὰ στρατόπεδα. θεωρῶν	γὰρ	τοὺς μὲν τόπους ἐπιπέδους ὄντας,
[3, 116]	καὶ φρόνιμον ἔργον Ἀσδρούβας· θεωρῶν	γὰρ	τοὺς Νομάδας τῷ τε πλήθει
[3, 35]	δὲ Βαργουσίων καὶ δεσπότην· μάλιστα	γὰρ	τούτοις ἠπίστει διὰ τὴν πρὸς
[3, 71]	ἐν τοῖς πλείστοις τόποις. τὸ	γὰρ	τυχὸν ῥεῖθρον μετὰ βραχείας ὀφρύος,
[3, 66]	ἀπὸ τῶν σύνεγγυς τόπων. ἅμα	(γὰρ)	τῷ γενέσθαι τὸ προτέρημα πάντες
[3, 58]	καὶ μετάθεσιν ἤγαγον. ἐν μὲν	γὰρ	τῷ προγεγονότι χρόνῳ σπανίους ἂν
[3, 89]	τοῦτ´ εἰκότως ἐγένετο. τὰς μὲν	γὰρ	τῶν ὑπεναντίων δυνάμεις συνέβαινε γεγυμνάσθαι
[3, 87]	καὶ τῶν ἵππων. ὡς ἂν	γὰρ	ὑπαίθρου τῆς παραχειμασίας γεγενημένης ἐν
[3, 87]	διαφορὰν τῶν ὑπάτων· τῶν μὲν	γὰρ	ὑπάτων ἑκατέρῳ δώδεκα πελέκεις ἀκολουθοῦσι,
[3, 17]	κράτος ἑλεῖν αὐτήν. πρῶτον μὲν	γὰρ	ὑπέλαβε παρελέσθαι Ῥωμαίων τὴν ἐλπίδα
[3, 28]	πλῆθος τῶν χρημάτων. τὸ μὲν	γὰρ	ὑπὸ Ῥωμαίων περὶ τούτων λεγόμενον
[3, 54]	τὴν τῆς Ἰταλίας ἐνάργειαν· οὕτως	γὰρ	ὑποπεπτώκει τοῖς προειρημένοις ὄρεσιν ὥστε
[3, 89]	εἰς τὴν ἑαυτοῦ παρεμβολήν. ὁ	γὰρ	Φάβιος διεγνωκὼς μήτε παραβάλλεσθαι μήτε
[3, 32]	αὐτοὺς δύνασθαι τὸ παράπαν. ἀκμὴν	γάρ	φαμεν ἀναγκαιότατα μέρη τῆς ἱστορίας
[3, 63]	ἠξίου λαμβάνειν ἐν νῷ. τούτῳ	γὰρ	χρησαμένων αὐτῶν τῷ λογισμῷ καὶ
[3, 4]	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν. ὅ τε	γὰρ	χρόνος ὁ πεντηκοντακαιτριετὴς εἰς ταῦτ´
[3, 85]	καὶ τοῦτ´ εἰκότως συνέβη. πολλῶν	γὰρ	χρόνων ἄπειροι καὶ τοῦ ῥήματος
[3, 47]	τὰ πάσης ἱστορίας ἀλλοτριώτατα· καὶ	γὰρ	ψευδολογεῖν καὶ μαχόμενα γράφειν αὑτοῖς
[3, 4]	καὶ τὰς κοινὰς πολιτείας. δῆλον	γὰρ	ὡς ἐκ τούτων φανερὸν ἔσται
[3, 8]	εἰπεῖν ἔχοι πρὸς αὐτά; δῆλον	γὰρ	ὡς οὐδέν. οἵ γε τοσοῦτον
[3, 118]	ἥξειν αὐτὸν τὸν Ἀννίβαν. καὶ	γὰρ	ὥσπερ ἐπιμετρούσης καὶ συνεπαγωνιζομένης τοῖς
[3, 4]	νομιστέον τὴν ἀρχὴν αὐτῶν. τὸ	γὰρ	ὠφέλιμον τῆς ἡμετέρας ἱστορίας πρός
[3, 6]	μὴν οὐδαμῶς ἂν συγχωρήσαιμι. πολλοῦ	γε	δεῖν, εἰ μὴ καὶ τὴν
[3, 12]	προϋπαρχούσης ὑποψίας ἀπέστη. τῆς μέντοι	γε	δυσμενείας τῆς Ἀμίλκου καὶ τῆς
[3, 67]	πρὸς τοὺς παρόντας πίστεις· τούς	γε	μὴν ἄνδρας αὐτοῖς ἀπέδωκε, παραγγείλας
[3, 82]	πᾶσαν τὴν τοιαύτην παρασκευήν. ὅ	γε	μὴν Ἀννίβας ἅμα μὲν εἰς
[3, 79]	ὕδατος ποιούμενοι τὴν πορείαν· διαφερόντως	γε	μὴν ἐπόνουν καὶ κατεφθείρονθ´ ὑπὲρ
[3, 81]	τοὺς μεγίστους τοῖς πεπιστευκόσι. προπέτειά	γε	μὴν καὶ θρασύτης καὶ θυμὸς
[3, 90]	δυεῖν ἡμερῶν ὁδὸν ἀπέχοντες, ἐγγίζειν	γε	μὴν καὶ συμπλέκεσθαι τοῖς πολεμίοις
[3, 91]	ἕτερα τῶν ἐπιφανῶν πεδίων· θεούς	γε	μὴν μάλιστα περὶ τούτων εἰκὸς
[3, 109]	μετέχειν τῶν αὐτῶν ἀγώνων. ὑμεῖς	γε	μὴν οὐ μόνον ἑωράκατε τοὺς
[3, 6]	τοῦ πολέμου φήσαιμ´ ἄν, αἰτίας	γε	μὴν οὐδαμῶς ἂν συγχωρήσαιμι. πολλοῦ
[3, 107]	πρὸς ἕνα χρῶνται κίνδυνον. τότε	(γε)	μὴν οὕτως ἐκπλαγεῖς ἦσαν καὶ
[3, 48]	ἀρχαῖς εὔλογον ἐπιθεῖναι τέλος; Ἀννίβας	γε	μὴν οὐχ ὡς οὗτοι γράφουσιν,
[3, 108]	τὸν ἀέρα γενόμενον σύμπτωμα. νῦν	γε	μὴν πάντα τἀναντία τοῖς προειρημένοις
[3, 60]	ἐν ταῖς ὑπερβολαῖς διέφθειρεν. οἵ	γε	μὴν σωθέντες καὶ ταῖς ἐπιφανείαις
[3, 118]	Ῥώμης αὐτῆς ἔσεσθαι κύριοι· Ῥωμαῖοί	γε	μὴν τὴν Ἰταλιωτῶν δυναστείαν παραχρῆμα
[3, 73]	τὸ σύμπαν αὐτοῖς στρατόπεδον. περί	γε	μὴν τοὺς Καρχηδονίους ὑπῆρχε τἀναντία
[3, 116]	τὴν ἰδιότητα τῆς μάχης, ἀπράκτους	γε	μὴν τοὺς πολεμίους παρεσκεύαζον, περισπῶντες
[3, 109]	πρέπειν ὑμῖν ὑπολαμβάνω. τοῖς μέν	γε	μισθοῦ παρά τισι στρατευομένοις ἢ
[3, 31]	κατὰ τὸ παρὸν εὐτυχῇ, τήν	γε	περὶ τοῦ μέλλοντος ἐλπίδα μηδὲν
[3, 15]	κἀκείνους· οὐ μὴν ἐν Ἰταλίᾳ	γε	πολεμήσειν ἤλπισαν, ἀλλ´ ἐν Ἰβηρίᾳ,
[3, 9]	Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ	γε	Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων πολέμου— τὴν
[3, 68]	τὴν προσδοκίαν, οὐ μὴν ἠπόρουν	γε	σκήψεων πρὸς τὸ μὴ δοκεῖν
[3, 85]	περιπέτειαν ἔφερον. οὐ μὴν ἥ	γε	σύγκλητος, ἀλλ´ ἐπὶ τοῦ καθήκοντος
[3, 118]	τῆς δυνάμεως. οὐ μὴν ἥ	γε	σύγκλητος οὐδὲν ἀπέλειπε τῶν ἐνδεχομένων,
[3, 38]	τόπων τὴν διήγησιν, ἀλλὰ κατά	γε	τὰς ὁλοσχερεῖς διαφορὰς συνεπιβάλλειν καὶ
[3, 94]	τοὺς ὑπεναντίους, οὐ μὴν ἀφίστατό	γε	τῆς προθέσεως. καὶ ἀναγκασθεὶς δὲ
[3, 81]	ἐπιβουλήν, ἐνέδραν, ἀπάτην ἕτοιμος ὅ	γε	τοιοῦτος. διόπερ εἴ τις δύναιτο
[3, 8]	δῆλον γὰρ ὡς οὐδέν. οἵ	γε	τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ πρᾶξαί τι
[3, 59]	ἀλλ´ ἀδυνάτου σχεδὸν ὑπαρχούσης κατά	γε	τοὺς προγεγονότας καιροὺς τῆς ἀληθοῦς
[3, 115]	τοὺς πολεμίους ἔχοντος. πλὴν ἑπόμενοί	γε	τούτοις οἱ Ῥωμαῖοι καὶ συντρέχοντες
[3, 90]	τ´ ἦν. οὐ μὴν Μάρκῳ	γε	τῷ συνάρχοντι τούτων οὐδὲν ἤρεσκεν.
[3, 71]	ὑποτιθέναι τοῖς ὅπλοις. πλὴν ὅ	γε	τῶν Καρχηδονίων στρατηγὸς κοινολογηθεὶς Μάγωνι
[3, 58]	γὰρ πάντων, εἰ δὲ μή	γε,	τῶν πλείστων συγγραφέων πεπειραμένων μὲν
[3, 33]	ἀνεστρέφετο, πάντως ἐνομίσαμεν αὐτὴν περί	γε	τῶν τοιούτων ἀξιόπιστον εἶναι· διὸ
[3, 21]	Ἀσδρούβαν ὁμολογίας παρεσιώπων, ὡς οὔτε	γεγενημένας,	εἴ τε γεγόνασιν, οὐδὲν οὔσας
[3, 28]	οὐ παρὰ τοὺς ὅρκους εὑρίσκομεν	γεγενημένην,	οὕτως ὑπὲρ τοῦ δευτέρου πολέμου,
[3, 87]	ἂν γὰρ ὑπαίθρου τῆς παραχειμασίας	γεγενημένης	ἐν τοῖς κατὰ Γαλατίαν τόποις,
[3, 44]	συμμάχων εὐνοίας καὶ προθυμίας αὐτόπται	γεγόνασι.	διόπερ ᾤετο δεῖν περὶ μὲν
[3, 21]	ὡς οὔτε γεγενημένας, εἴ τε	γεγόνασιν,	οὐδὲν οὔσας πρὸς αὑτοὺς διὰ
[3, 9]	κατὰ τοὺς καιροὺς ὁ γράφων	γέγονε	καὶ τοῦ συνεδρίου μετεῖχε τῶν
[3, 22]	ὑπογεγράφαμεν. τηλικαύτη γὰρ ἡ διαφορὰ	γέγονε	τῆς διαλέκτου καὶ παρὰ Ῥωμαίοις
[3, 109]	διότι καὶ τὰ πρότερον ἐλαττώματα	γέγονεν	οὐ διὰ τὸ Ῥωμαίους χείρους
[3, 106]	αὐτοῖς συμπτώματα δοκεῖν οὐχ ἥκιστα	γεγονέναι	διὰ τὸ νεοσυλλόγοις καὶ τελέως
[3, 103]	παρὰ τὴν τοῦ προεστῶτος εὐλάβειαν	γεγονέναι.	διὸ καὶ τὸν μὲν Φάβιον
[3, 4]	ἐπαινετὴν καὶ ζηλωτὴν ἢ ψεκτὴν	γεγονέναι	νομιστέον τὴν ἀρχὴν αὐτῶν. τὸ
[3, 4]	συνεργὸς ὧν δὲ καὶ χειριστὴς	γεγονέναι,	προήχθην οἷον ἀρχὴν ποιησάμενος ἄλλην
[3, 9]	ἐποιησάμεθα νομιστέον πρῶτον μὲν αἴτιον	γεγονέναι	τὸν Ἀμίλκου θυμὸν τοῦ Βάρκα
[3, 68]	δοκεῖν αὐτοῖς ἧτταν εἶναι τὸ	γεγονός,	ἀλλ´ οἱ μὲν ᾐτιῶντο τὴν
[3, 76]	Καρχηδονίοις. ταχὺ δὲ συνεὶς τὸ	γεγονὸς	Ἀσδρούβας ἧκε παραβοηθῶν διαβὰς τὸν
[3, 84]	ὀμίχλης ἤδη πεπτωκυίας συνέντες τὸ	γεγονὸς	ἀτύχημα καὶ ποιεῖν οὐδὲν ὄντες
[3, 103]	ὥστε τότε γενέσθαι τὸ μηδέποτε	γεγονός·	αὐτοκράτορα γὰρ κἀκεῖνον κατέστησαν, πεπεισμένοι
[3, 40]	τόπων μετὰ δυνάμεως, ἀκούσας τὸ	γεγονός,	ἐβοήθει κατὰ σπουδήν. οἱ δὲ
[3, 67]	κοινωνήσουσι τῶν πραγμάτων, ἐπιγνόντες τὸ	γεγονὸς	ἐκ τῶν σφετέρων πολιτῶν παρασπόνδημα
[3, 75]	τοὺς ἐν τῇ Ῥώμῃ τὸ	γεγονὸς	ἔπεμψε τοὺς ἀπαγγελοῦντας ὅτι μάχης
[3, 85]	πολλῷ μεῖζον τότε φανῆναι τὸ	γεγονὸς	ἢ παρ´ αὐτὸν τὸν τῆς
[3, 97]	ἐκ τῆς συγκλήτου πυθόμενοι τὸ	γεγονὸς	προτέρημα διὰ τοῦ Γναΐου περὶ
[3, 51]	ἐπιγενομένης, οἱ βάρβαροι συνθεασάμενοι τὸ	γεγονὸς	τὰς μὲν ἀρχὰς ἀπέστησαν τῆς
[3, 19]	περὶ τὸν Δημήτριον συννοήσαντες τὸ	γεγονὸς	τοῦ μὲν διακωλύειν τοὺς ἀποβαίνοντας
[3, 118]	ὥσπερ ἐπιμετρούσης καὶ συνεπαγωνιζομένης τοῖς	γεγονόσι	τῆς τύχης, συνέβη μετ´ ὀλίγας
[3, 78]	ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐν συνηθείᾳ	γεγονόσιν.	Θεωρῶν δὲ τοὺς Κελτοὺς δυσχεραίνοντας
[3, 75]	καὶ λίαν σαφῶς ἔγνωσαν τὰ	γεγονότα	περὶ τὸν κίνδυνον. διὸ καὶ
[3, 68]	τῷ Ποπλίῳ, τὰ μὲν ἤδη	γεγονότα	πυνθανόμενος, περὶ δὲ τῶν παρόντων
[3, 85]	δὲ τοῖς πολλοῖς ἠναγκάζοντο τὰ	γεγονότα,	συναθροίσαντες τὸν δῆμον εἰς ἐκκλησίαν.
[3, 8]	κοινωνὸν καὶ ζηλωτὴν ἐκ μειρακίου	γεγονότα	τῆς ἐκείνου προαιρέσεως καὶ τότε
[3, 116]	οἱ τὸ πρότερον ἔτος ὕπατοι	γεγονότες,	ἄνδρες ἀγαθοὶ καὶ τῆς Ῥώμης
[3, 67]	Πόπλιος δὲ σχετλιάζων ἐπὶ τῷ	γεγονότι	παρασπονδήματι καὶ συλλογισάμενος ὅτι πάλαι
[3, 72]	πλήθει τῶν ἀνδρῶν καὶ τῷ	γεγονότι	τῇ προτεραίᾳ περὶ τοὺς ἱππεῖς
[3, 85]	τὴν Ῥώμην προσπεσόντος ἤδη τοῦ	γεγονότος	ἀτυχήματος, στέλλεσθαι μὲν ἢ ταπεινοῦν
[3, 9]	πατρὸς δὲ κατὰ φύσιν Ἀννίβου	γεγονότος.	ἐκεῖνος γὰρ οὐχ ἡττηθεὶς τῷ
[3, 96]	δὲ Καρχηδόνιοι, προσπεσόντος αὐτοῖς τοῦ	γεγονότος	ἐλαττώματος, παραχρῆμα πληρώσαντες ἑβδομήκοντα νῆας
[3, 20]	Ῥωμαῖοι δέ, προσπεσόντος σφίσι τοῦ	γεγονότος	κατὰ τοὺς Ζακανθαίους ἀτυχήματος, παραχρῆμα
[3, 103]	τῇ Ῥώμῃ, προσπεσόντος σφίσι τοῦ	γεγονότος	μειζόνως ἢ κατὰ τὴν ἀλήθειαν,
[3, 26]	πρώτην εἰς Σικελίαν διάβασιν, μήτε	γεγονότος	μήθ´ ὑπάρχοντος παράπαν ἐγγράφου τοιούτου
[3, 99]	ἱκανοῦ τινος ἐκ τῆς τύχης	γεγονότος	συνεργήματος τοῖς Ῥωμαίοις τοῦ περὶ
[3, 59]	σχεδὸν ἁπάντων πλωτῶν καὶ πορευτῶν	γεγονότων,	ἀπολελυμένων δὲ καὶ τῶν πρακτικῶν
[3, 1]	δὲ κατὰ μέρος ἐν αὐτῇ	γεγονότων	ἀρχὰς μὲν εἶναι συμβαίνει τοὺς
[3, 108]	νοῦν, τὸν ὑπὲρ τῶν νεωστὶ	γεγονότων	συμπτωμάτων· ὧδε γὰρ καὶ τῇδέ
[3, 87]	εἰς τὴν Καρχηδόνα περὶ τῶν	γεγονότων·	τότε γὰρ πρῶτον ἥψατο θαλάττης,
[3, 91]	συμβαίνει τὴν πασῶν ποτε μακαριωτάτην	γεγονυῖαν	πόλιν Καπύην. ἐπιεικέστατος δὲ καὶ
[3, 86]	Ἀδρίαν τόπους, πολλῆς μὲν λείας	γεγονὼς	ἐγκρατής, ὥστε μήτ´ ἄγειν μήτε
[3, 87]	τρόπον ἐκλεκτοῖς ὅπλοις, ὡς ἂν	γεγονὼς	κύριος τοσούτων σκύλων. ἐξαπέστειλε δὲ
[3, 9]	Φαβίου καὶ τῶν ὑπ´ ἐκείνου	γεγραμμένων;	οὐχ ἕνεκα τῆς πιθανότητος τῶν
[3, 47]	εἰς Ἰταλίαν. Ἔνιοι δὲ τῶν	γεγραφότων	περὶ τῆς ὑπερβολῆς ταύτης, βουλόμενοι
[3, 89]	γὰρ τῶν ὑπεναντίων δυνάμεις συνέβαινε	γεγυμνάσθαι	μὲν ἐκ τῆς πρώτης ἡλικίας
[3, 108]	στρατοπέδοις οὔτε ταῖς δυνάμεσι κεχρῆσθαι	γεγυμνασμέναις,	ἀλλὰ νεοσυλλόγοις καὶ ἀοράτοις παντὸς
[3, 35]	πολλὴν δύναμιν ὡς χρησίμην καὶ	γεγυμνασμένην	διαφερόντως ἐκ τῆς συνεχείας τῶν
[3, 80]	μὲν χώραν τὴν πρόσθεν πολλῆς	γέμειν	ὠφελείας, τὸν δὲ Φλαμίνιον ὀχλοκόπον
[3, 90]	καὶ πολλῆς καὶ παντοδαπῆς ἀποσκευῆς	γέμουσαν.	οἱ δὲ Ῥωμαῖοι κατόπιν μὲν
[3, 18]	αὐτὸν τὸν καιρὸν τοιῷδέ τινι	γένει	στρατηγήματος. ποιησάμενος γὰρ τὸν ἐπίπλουν
[3, 21]	διὰ τὸ χωρὶς τῆς αὑτοῦ	γενέσθαι	γνώμης. ἐπίεζον δὲ καὶ προσαπηρείδοντο
[3, 58]	γὰρ ἐπὶ πλέον τινῶν αὐτόπτην	γενέσθαι	διὰ τὸ τοὺς μὲν ἐκβεβαρβαρῶσθαι
[3, 85]	Λειπόμεθα μάχῃ μεγάλῃ“ τηλικαύτην συνέβη	γενέσθαι	διατροπὴν ὥστε τοῖς παραγενομένοις ἐφ´
[3, 63]	θνήσκειν ἢ τοῖς ἐχθροῖς ὑποχειρίους	γενέσθαι	ζῶντας. εἶναι δ´ ἐκ μὲν
[3, 61]	ᾗ δεήσει πάντας ἐν Ἀριμίνῳ	γενέσθαι	κοιταίους. αὕτη δ´ ἔστι πόλις
[3, 63]	σάγους, ἀλλὰ τὸ πάντων ἀνθρώπων	γενέσθαι	μακαριωτάτους, κρατήσαντας τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας,
[3, 98]	πεισθεὶς γὰρ διότι δύναται μέγας	γενέσθαι	παρὰ Ῥωμαίοις προσενεγκάμενος ἐν καιρῷ
[3, 107]	καταληφθείσης, οὐ μικρὰν συνέπεσε ταραχὴν	γενέσθαι	περὶ τὰς τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις·
[3, 11]	τὸν Ἀντίοχον. ὃ καὶ συνέβη	γενέσθαι.	προβαίνοντος γὰρ τοῦ χρόνου, καὶ
[3, 19]	τὴν καταστροφὴν παραπλησίαν αὐτῷ συνέβη	γενέσθαι	τῇ κατὰ τὸν ὅλον βίον
[3, 16]	τῇ Ῥώμῃ καὶ κατὰ πᾶσαν	γενέσθαι	τὴν Ἰταλίαν. Οὐ μὴν ἀλλὰ
[3, 18]	μὴ δυσχερῆ καὶ πολυχρόνιον συμβῇ	γενέσθαι	τὴν πολιορκίαν. διὸ προορώμενος ἕκαστα
[3, 65]	πρὸς τὸν κίνδυνον, τοιαύτην συνέβη	γενέσθαι	τὴν πρώτην σύμπτωσιν ὥστε τοὺς
[3, 103]	διὰ τὸ συμβεβηκὸς ὥστε τότε	γενέσθαι	τὸ μηδέποτε γεγονός· αὐτοκράτορα γὰρ
[3, 53]	τούτων δ´ ἐφεδρευόντων ἔλαττον συνέβη	γενέσθαι	τὸ πάθος· οὗτοι γὰρ ἔστεξαν
[3, 66]	σύνεγγυς τόπων. ἅμα (γὰρ) τῷ	γενέσθαι	τὸ προτέρημα πάντες ἔσπευδον οἱ
[3, 115]	πλαγίων ἐπιφανείας τοὺς Λίβυας αὐτῶν	γενέσθαι	τοὺς ἐν τοῖς βαρέσι καθοπλισμοῖς·
[3, 62]	τοῖς θεοῖς, σπεύδων ἕκαστος αὐτὸς	γενέσθαι	τῶν λαχόντων. ἐπεὶ δ´ ἐδηλώθη
[3, 20]	τὸ φρονεῖν αὐτοὺς εὐθέως ἐκ	γενετῆς.	πρὸς μὲν οὖν τὰ τοιαῦτα
[3, 70]	βελτίω τὰ παρ´ αὑτῶν ὑπελάμβανε	γενήσεσθαι,	τήν τε τῶν Κελτῶν ἀθεσίαν
[3, 111]	ἡγεμόνες ἅμα καὶ δεσπόται πάντων	γενήσεσθε	διὰ ταύτης τῆς μάχης. διόπερ
[3, 117]	αὐτοῖς ὁ περὶ τῶν ὅλων	γένηται	κίνδυνος. ἑάλωσαν δὲ τοιούτῳ τινὶ
[3, 35]	ἄν ποτέ τις ἐπικουρίας χρεία	γένηται	παρ´ αὐτῶν. τὴν δὲ λοιπὴν
[3, 117]	ἐπετελέσθη τὸν τρόπον τοῦτον, μάχη	γενναιοτάτους	ἄνδρας ἔχουσα καὶ τοὺς νικήσαντας
[3, 44]	δὲ τούτοις ἡ τῆς χώρας	γενναιότης,	εἰς ἣν ἀφίξονται, καὶ τὸ
[3, 14]	τὸ πλῆθος, ἔτι δὲ τὴν	γενναιότητα	τῶν οἰκητόρων μετὰ πολλῆς ταλαιπωρίας
[3, 115]	τῇ συμπλοκῇ, πάντων ἐκθύμως καὶ	γενναίως	διαγωνιζομένων τῶν Ῥωμαίων, τοὺς δὲ
[3, 108]	σὺν καιρῷ κρίνειν τὰ ὅλα	γενναίως	καὶ τῆς πατρίδος ἀξίως. οἳ
[3, 115]	τάξεις καὶ διεμάχοντο τοῖς Ῥωμαίοις	γενναίως·	μετὰ δὲ ταῦτα τῷ βάρει
[3, 87]	ἐν χώρᾳ πρὸς πάντα τὰ	γεννήματα	διαφερούσῃ μεγάλην ἐποιεῖτο σπουδὴν ὑπὲρ
[3, 98]	παρ´ αὐτῶν εὔνοιαν ἐπισπάσεσθαι τῶν	γεννησάντων	ἀλλὰ καὶ παρὰ τῶν πολλῶν,
[3, 118]	τὰς κατὰ τὴν αὐτὴν ὀλυμπιάδα	γενομένας	διεξιόντες ἐπιστῶμεν τοῖς καιροῖς τούτοις,
[3, 21]	ἐπὶ τὰς τελευταίας συνθήκας τὰς	γενομένας	ἐν τῷ περὶ Σικελίας πολέμῳ.
[3, 15]	διαβαίνειν κατὰ τὰς ἐπ´ Ἀσδρούβου	γενομένας	ὁμολογίας. ὁ δ´ Ἀννίβας, ἅτε
[3, 29]	μὲν ὅτι τὰς πρὸς Ἀσδρούβαν	γενομένας	ὁμολογίας οὐκ ἀθετητέον, καθάπερ οἱ
[3, 21]	παραδείγματι. τὰς γὰρ ἐπὶ Λυτατίου	γενομένας	συνθήκας ἐν τῷ πολέμῳ τῷ
[3, 81]	δὲ τὸν τῶν ὅλων ἡγεμόνα	γενομένη	κοινόν ἐστι καὶ μέγιστον συμπτωμάτων.
[3, 117]	~Ἡ μὲν οὖν περὶ Κάνναν	γενομένη	μάχη Ῥωμαίων καὶ Καρχηδονίων ἐπετελέσθη
[3, 84]	δὲ τῶν ἱππέων, καὶ προδήλου	γενομένης	ἀπωλείας ἐξαίροντες τὰς χεῖρας καὶ
[3, 84]	δὲ περὶ τὸν Φλαμίνιον, παραδόξου	γενομένης	αὐτοῖς τῆς ἐπιφανείας, ἔτι δὲ
[3, 62]	περιχαρεῖς, οἱ δ´ ἄλλοι τοὐναντίον.	γενομένης	δὲ τῆς μάχης οὐχ ἧττον
[3, 115]	τὴν κατὰ τὸν ἥλιον ἀνατολήν.	~Γενομένης	δὲ τῆς συμπλοκῆς τῆς πρώτης
[3, 75]	ἔπεμψε τοὺς ἀπαγγελοῦντας ὅτι μάχης	γενομένης	τὴν νίκην αὐτῶν ὁ χειμὼν
[3, 84]	ἐκπεσόντες πρὸς τοὺς ὑπερδεξίους τόπους.	γενόμενοι	δ´ ἐπὶ τῶν ἄκρων, καὶ
[3, 116]	ἀγαθοὶ καὶ τῆς Ῥώμης ἄξιοι	γενόμενοι	κατὰ τὸν κίνδυνον. κατὰ δὲ
[3, 13]	πόλεως. οὗ συμβάντος οἱ λοιποὶ	γενόμενοι	καταπλαγεῖς ἐνέδωκαν αὑτοὺς τοῖς Καρχηδονίοις.
[3, 50]	τῶν Καρχηδονίων· νῦν δὲ καταφανεῖς	γενόμενοι	μεγάλα μὲν καὶ τοὺς περὶ
[3, 111]	ἀπαλλαγέντες δὲ τῶν νῦν πόνων,	γενόμενοι	συμπάσης ἐγκρατεῖς τῆς Ῥωμαίων εὐδαιμονίας,
[3, 105]	τοῖς μὲν οὖν παρ´ αὐτὸν	γενομένοις	τὸν κίνδυνον ἦν ἐναργὲς ὅτι
[3, 72]	διὰ τὸν ἐν τῇ νυκτὶ	γενόμενον	ἐν τοῖς ὑπὲρ τὰ στρατόπεδα
[3, 84]	περὶ τὸν ὅλον κίνδυνον τὸν	γενόμενον	ἐν Τυρρηνίᾳ Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις
[3, 108]	διὰ τὸ περὶ τὸν ἀέρα	γενόμενον	σύμπτωμα. νῦν γε μὴν πάντα
[3, 100]	τάφρῳ καὶ χάρακι τὴν στρατοπεδείαν.	γενόμενος	δ´ ἀπὸ τούτων τὰ μὲν
[3, 69]	παρὰ Ῥωμαίων, ἀνδρὸς Βρεντεσίνου, κατέσχε.	γενόμενος	δὲ κύριος τῆς φρουρᾶς καὶ
[3, 87]	λιμόψωρος καὶ τοιαύτη καχεξία. διὸ	γενόμενος	ἐγκρατὴς χώρας εὐδαίμονος ἐσωματοποίησε μὲν
[3, 70]	δὲ Τεβέριος μετεωρισθεὶς καὶ περιχαρὴς	γενόμενος	ἐπὶ τῷ προτερήματι φιλοτίμως εἶχε
[3, 5]	ὁ δὲ Σελεύκου Δημήτριος κύριος	γενόμενος	ἔτη δώδεκα τῆς ἐν Συρίᾳ
[3, 19]	τῆς δὲ λοιπῆς Ἰλλυρίδος ἐγκρατὴς	γενόμενος	καὶ πάντα διατάξας κατὰ τὴν
[3, 96]	ἀπηλλάγη. κατὰ δὲ τὸν ἀνάπλουν	γενόμενος	κύριος νήσου Κοσσύρου καὶ φρουρὰν
[3, 100]	προσέχοντος, πολιορκεῖν ἐπεβάλετο. ταχὺ δὲ	γενόμενος	κύριος τοὺς μὲν οἰκήτορας κατέφθειρε,
[3, 98]	χάριν αὐξήσειν ἔφη πολλαπλασίαν, αὐτὸς	γενόμενος	χειριστὴς τοῦ πράγματος. ἀποκαθιστάνων γὰρ
[3, 17]	εἷλε τὴν πόλιν. κύριος δὲ	γενόμενος	χρημάτων πολλῶν καὶ σωμάτων καὶ
[3, 101]	εὐζώνους καὶ προσέβαλε τῷ λόφῳ.	γενομένου	δ´ ἀκροβολισμοῦ νεανικοῦ, τέλος ἐπεκράτησαν
[3, 93]	δισχιλίους ἁθροῖσαι πρὸ τῆς παρεμβολῆς.	γενομένου	δὲ τούτου συναγαγὼν ὑπέδειξε τοῖς
[3, 93]	τὰς λαμπάδας. ταχὺ δὲ τούτου	γενομένου	διὰ τὸ πλῆθος, ἀνάψαι παρήγγειλε
[3, 46]	τὰς ὑπ´ αὐτοῖς σχεδίας. οὗ	γενομένου	διαταραχθέντα τὰ ζῷα κατὰ μὲν
[3, 51]	ἐξάπτεσθαι τῆς πορείας. τούτου δὲ	γενομένου,	καὶ κατὰ πλείω μέρη προσπεσόντων
[3, 105]	τοὺς ἱππεῖς συμπεσεῖν ἀλλήλοις. οὗ	γενομένου,	καὶ πιεζομένων τῶν Ῥωμαίων εὐζώνων
[3, 43]	πορθμείων τεταγμένοις. ταχὺ δὲ τούτου	γενομένου,	καὶ τῶν ἐν τοῖς πλοίοις
[3, 90]	Ῥωμαῖοι τῶν ὑπαίθρων αὐτοῖς. οὗ	γενομένου	καταπλαγείσας ἤλπιζε τὰς πόλεις ὁρμήσειν
[3, 51]	τοῖς τῇ πορείᾳ προλαβοῦσιν. οὗ	γενομένου	πολλοὶ μὲν τῶν πολεμίων ἀπώλλυντο
[3, 69]	ἐφεδρείαις ἐβοήθουν τοῖς πιεζομένοις· οὗ	γενομένου	τραπέντες οἱ Ῥωμαῖοι πάλιν ἐποιοῦντο
[3, 59]	τῆς διηγήσεως πειρασόμεθα δηλοῦν τοὺς	γενομένους	ἐκ παρατάξεως ἐν Ἰταλίᾳ Ῥωμαίοις
[3, 65]	καταπλαγέντας τὴν ἐπιφορὰν καὶ περιδεεῖς	γενομένους	μὴ συμπατηθῶσιν ὑπὸ τῶν ἐπιφερομένων
[3, 45]	δὲ Νομάδων ὑπὲρ τοὺς διακοσίους.	γενομένων	δὲ τούτων οἱ Ῥωμαῖοι συνεγγίσαντες
[3, 101]	δυνάμεως ἐφ´ αὑτόν. πλειόνων δὲ	γενομένων	ἡμερῶν, ἠναγκάζετο τοὺς μὲν ἐπὶ
[3, 71]	κάλαμοι καὶ πτέρεις καί τι	γένος	ἀκανθῶν, οὐ μόνον πεζοὺς ἀλλὰ
[3, 102]	ἐπὶ τῷ Γερουνίῳ χάρακα κύριοι	γένωνται	τῆς ἀποσκευῆς καὶ τῶν παραθέσεων,
[3, 117]	τὸν τῆς μάχης καιρὸν ἐγκρατεῖς	γένωνται	τῆς τῶν πολεμίων ἀποσκευῆς, ἐὰν
[3, 99]	αὐτοὺς τῶν Ἰβήρων, ἐὰν ἐγκρατεῖς	γένωνται	τῶν ὁμήρων, ἐπηγγείλατο παραδώσειν αὐτοῖς
[3, 100]	τὴν συναγωγὴν εὐφυῶς ἔχειν τὸ	Γερούνιον,	κρίνας ἐκεῖ ποιεῖσθαι τὴν παραχειμασίαν,
[3, 100]	τόπους. ἀφικόμενος δὲ πρὸς τὸ	Γερούνιον,	ὃ τῆς Λουκαρίας ἀπέχει διακόσια
[3, 102]	τὸν χάρακα τὸν περὶ τὸ	Γερούνιον,	ὄντας εἰς τετρακισχιλίους, ἧκε παραβοηθῶν.
[3, 101]	Καρχηδονίοις. ἀκούσας δὲ τὸ μὲν	Γερούνιον	τοὺς (περὶ τὸν Ἀννίβαν) ἤδη
[3, 107]	δύναμιν ἐκ τοῦ περὶ τὸ	Γερούνιον	χάρακος Ἀννίβας. κρίνων δὲ συμφέρειν
[3, 100]	τὴν Λουκαρίαν καὶ τὸ καλούμενον	Γερούνιον	χώρᾳ, πρὸς δὲ τὴν συναγωγὴν
[3, 102]	ἔρημον ὄντα τὸν ἐπὶ τῷ	Γερουνίῳ	χάρακα κύριοι γένωνται τῆς ἀποσκευῆς
[3, 66]	ἀνεσπασμένας, τοὺς δὲ φυλάττοντας τὴν	γέφυραν	ἔτι περὶ τὸν ποταμὸν ὑπολειπομένους,
[3, 66]	πεδίων ἐπὶ τὴν τοῦ Πάδου	γέφυραν,	σπεύδων φθάσαι διαβιβάσας τὰ στρατόπεδα.
[3, 66]	ποταμοῦ καὶ τῆς ἐπὶ τούτῳ	γεφύρας	ἠκολούθει, καταλαβὼν δὲ τὰς μὲν
[3, 64]	τοὔμπροσθεν διαβαίνειν, τοῖς μὲν ἐπιτηδείοις	γεφυροποιεῖν	παρήγγειλε, τὰς δὲ λοιπὰς δυνάμεις
[3, 66]	Πάδου. καταλύσας δὲ δευτεραῖος καὶ	γεφυρώσας	τοῖς ποταμίοις πλοίοις τὴν διάβασιν
[3, 101]	ἀσφάλειαν παρασκευάζειν. μετὰ δὲ ταῦτα,	γεωλόφου	τινὸς ὑπάρχοντος μεταξὺ τῶν στρατοπέδων,
[3, 67]	ποταμὸν καὶ τοὺς τούτῳ συνάπτοντας	γεωλόφους,	πιστεύων τῇ τε τῶν τόπων
[3, 105]	περιεσπασμένων περὶ τοὺς ἐν τῷ	γεωλόφῳ	κινδυνεύοντας, ἀνύποπτος ἦν ἡ τῶν
[3, 96]	δὲ Ῥωμαῖοι τολμηρῶς συνεγγίσαντες τῇ	γῇ	καὶ τὰ δυνάμενα κινεῖσθαι τῶν
[3, 55]	τοῖς ποσί, καθάπερ ἐπὶ τῇ	γῇ	συμβαίνει τοῖς διὰ τῶν ἀκροπήλων
[3, 58]	πολλαπλάσιοι δὲ τούτων οἱ κατὰ	γῆν.	ἀλλ´ εἰ καί τις ἢ
[3, 95]	τῆς παρασκευῆς τὸ μὲν κατὰ	γῆν	ἀπαντᾶν ἀπεδοκίμασε, συμπληρώσας δὲ πέντε
[3, 96]	τοὺς ἐπιβάτας ἔφευγον ἐκκλίναντες εἰς	γῆν.	ἐπικειμένων δὲ τῶν Ῥωμαίων αὐτοῖς
[3, 95]	τὸ μὲν πρῶτον ἐπεβάλετο (κατὰ	γῆν	καὶ) κατὰ θάλατταν ἐκ τῆς
[3, 46]	βιαίως ἤρεισαν ἀμφοτέρας εἰς τὴν	γῆν	κατὰ τὴν ἔμβασιν τοῦ ποταμοῦ,
[3, 88]	ὑπάρχοντα στρατηγὸν ἀπολύσας τῆς κατὰ	γῆν	στρατείας ἐξαπέστειλε μετὰ παραπομπῆς εἰς
[3, 71]	ὅπλων ὕπτια τιθέναι πρὸς τὴν	γῆν,	τὰς δὲ περικεφαλαίας ὑποτιθέναι τοῖς
[3, 46]	πλευρὰν ἠσφαλίζοντο τοῖς ἐκ τῆς	γῆς	ἐπιγύοις, εἰς τὰ περὶ τὸ
[3, 36]	τῶν προειρημένων τοὺς ἐπὶ τῆς	γῆς	τόπους ὑποτάττοντες καὶ φέροντες ἀεὶ
[3, 37]	~τούτων δὲ περὶ τῆς ὅλης	γῆς	ὑποκειμένων, ἀκόλουθον ἂν εἴη τὸ
[3, 36]	οὐδὲν γνώριμον, ἀνυπότακτος καὶ κωφὴ	γίνεθ´	ἡ διήγησις. διόπερ ὑποδεικτέος ἂν
[3, 71]	τῶν ὅπλων καὶ τῶν ἵππων	γίνεσθαι	θεραπείαν. ~Ὁ δὲ Τεβέριος ἅμα
[3, 73]	συνέβαινε καὶ περὶ τοὺς ἱππεῖς	γίνεσθαι	καὶ περὶ τὸ σύμπαν αὐτοῖς
[3, 44]	δὲ τοῖς παραγγέλμασιν ἄνδρας ἀγαθοὺς	γίνεσθαι	καὶ τῶν προγεγονότων ἔργων ἀξίους.
[3, 66]	ἐξ ἀρχῆς πρόθεσιν καὶ φίλοι	γίνεσθαι	καὶ χορηγεῖν καὶ συστρατεύειν τοῖς
[3, 112]	περὶ παρασκευὴν καὶ θεραπείαν παρήγγειλε	γίνεσθαι	πᾶσι. τῇ δ´ ἑξῆς παρὰ
[3, 74]	μεγάλην ταραχὴν καὶ δυσχρηστίαν συνέβαινε	γίνεσθαι	περὶ τὰς τῶν Ῥωμαίων δυνάμεις.
[3, 36]	τῶν τόπων ἀγνοουμένων παντάπασιν ἀσαφῆ	γίνεσθαι	συμβαίνῃ τὴν διήγησιν, ῥητέον ἂν
[3, 73]	ἠλαττοῦντο, τοῖς δὲ Καρχηδονίοις ὑπερδέξιον	γίνεσθαι	συνέβαινε τὴν χρείαν, ἅτε δὴ
[3, 114]	τὰς ἄρκτους, ἑκατέροις ἀβλαβῆ συνέβαινε	γίνεσθαι	τὴν κατὰ τὸν ἥλιον ἀνατολήν.
[3, 114]	ξενίζουσαν ἅμα καὶ καταπληκτικὴν συνέβαινε	γίνεσθαι	τὴν πρόσοψιν. ἦν δὲ τὸ
[3, 40]	ἐν ἡμέραις τριάκοντα παρήγγειλαν ἐπιτόπους	γίνεσθαι,	τὸν ἀριθμὸν ὄντας εἰς ἑκατέραν
[3, 8]	Ἀσδρούβου πλεονεξίαν καὶ φιλαρχίαν αἰτίαν	γίνεσθαι	τοῦ κατ´ Ἀννίβαν πολέμου. ἐκεῖνον
[3, 116]	παράκλησιν λόγοις ἀκολούθως ἐπ´ αὐτῶν	γίνεσθαι	τῶν ἔργων καὶ θεωρῶν τὸ
[3, 24]	δέ τις τοῦτο ποιήσῃ, δημόσιον	γινέσθω	τὸ ἀδίκημα. ἐν Σαρδόνι καὶ
[3, 87]	τέτακται μὲν ὑπὸ τὸν αὐτοκράτορα,	γίνεται	δ´ οἱονεὶ διάδοχος τῆς ἀρχῆς
[3, 31]	ἀγώνισμα μὲν μάθημα δ´ οὐ	γίνεται,	καὶ παραυτίκα μὲν τέρπει, πρὸς
[3, 81]	τὰς ἐπιβολὰς καὶ συλλογισμούς, αὐτανδρὶ	γίνεται	πολλάκις κρατεῖν τῶν ἀντιταττομένων. ἃ
[3, 97]	ποιεῖσθαι τὸν παράπλουν. ἔνθα δὴ	γίνεταί	τις πραγμάτων περιπέτεια τοιάδε. ~καθ´
[3, 81]	τὸ ὅλον αὐτανδρὶ σκάφος ὑποχείριον	γίνεται	τοῖς ἐχθροῖς, τὸν αὐτὸν τρόπον
[3, 109]	διαφοράν, ἀναγκαῖος ὁ τῆς παρακλήσεως	γίνεται	τρόπος· οἷς δέ, καθάπερ ὑμῖν
[3, 112]	πᾶσιν ἀνθρώποις ὁ τοῦ μέλλειν	γίνεται	χρόνος· ὅταν δ´ ἅπαξ κριθῇ,
[3, 63]	τῆς οἰκείας, δῆλον ὡς ἀνυπόστατος	γίνοιτ´	ἂν ἡ τῶν ἀπηλπικότων τόλμα.
[3, 43]	βίας ἀποδεχομένων τῶν λέμβων ἀσφαλεστέρα	γίνοιτο	τοῖς μονοξύλοις ἡ παρακομιδὴ διὰ
[3, 15]	βουλόμενοι μὴ λανθάνειν Ῥωμαίους τὴν	γινομένην	εὔροιαν Καρχηδονίοις τῶν κατ´ Ἰβηρίαν
[3, 19]	ὑπεναντίων. ~ἅμα δὲ τῷ συμμῖξαι	γινομένης	ἰσχυρᾶς τῆς συμπλοκῆς προσεβοήθουν ἀεὶ
[3, 84]	Ῥωμαίων, ἀλλ´ οὐδὲ συννοῆσαι τὸ	γινόμενον.	ἅμα γὰρ οἱ μὲν κατὰ
[3, 82]	αὐτῆς, ἐσχετλίαζε, δεινὸν ἡγούμενος τὸ	γινόμενον.	διὸ καὶ τινῶν οἰομένων δεῖν
[3, 43]	προκαλουμένων τὸν κίνδυνον, ἦν τὸ	γινόμενον	ἐκπληκτικὸν καὶ παραστατικὸν ἀγωνίας. ἐν
[3, 105]	καιρὸν τοῦτον Φάβιος θεωρῶν τὸ	γινόμενον	καὶ διαγωνιάσας μὴ σφαλῶσι τοῖς
[3, 104]	ὁ δὲ Μάρκος θεωρῶν τὸ	γινόμενον	καὶ νομίσας ἑρμαῖον εἶναι παραυτίκα
[3, 69]	χάρακα. ταχὺ δὲ συννοήσαντες τὸ	γινόμενον	οἱ προκαθήμενοι τῆς τῶν Καρχηδονίων
[3, 69]	παρεμβολήν. Τεβέριος δὲ συνορῶν τὸ	γινόμενον	πάντας ἐπαφῆκε τοὺς ἵππους καὶ
[3, 19]	ἀπὸ τῶν πλοίων, συνορῶντες τὸ	γινόμενον,	προσέκειντο κατόπιν· καὶ πανταχόθεν προσπίπτοντες
[3, 94]	τὸ μὴ δύνασθαι γνῶναι τὸ	γινόμενον.	Φάβιος δὲ τὰ μὲν ἀπορούμενος
[3, 17]	τῷ πλήθει ποιῶν αὑτὸν καὶ	γινόμενος	αὐτουργὸς τῆς ἐν τοῖς ἔργοις
[3, 61]	διότι παραδόξου φανέντος αὐτοῖς τοῦ	γινομένου,	διαταραχθέντες παραχρῆμα πρὸς τὸν Τεβέριον
[3, 61]	πανταχόθεν δὲ τοῦ κινήματος ἅμα	γινομένου,	καὶ τῶν συμβαινόντων πᾶσι παρὰ
[3, 98]	κομιζομένων· παραδόξως γὰρ ἑκάστους ἐγκρατεῖς	γινομένους	τῶν ἀναγκαιοτάτων ἅμιλλαν ποιήσεσθαι τῆς
[3, 84]	διὰ τὸ μηδὲν συνορᾶν τῶν	γινομένων,	καίπερ μεγάλην δυνάμενοι πρὸς τὰ
[3, 27]	τελευταῖαι πρὸς Ἀσδρούβαν ἐν Ἰβηρίᾳ	γίνονται	διομολογήσεις, ἐφ´ ᾧ μὴ διαβαίνειν
[3, 22]	εἰς τοὺς καθ´ ἡμᾶς καιρούς.	~Γίνονται	τοιγαροῦν συνθῆκαι Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις
[3, 112]	ὅτι παραστρατοπεδεύουσιν ἀλλήλοις καὶ συμπλοκαὶ	γίνονται	τῶν προκινδυνευόντων ἀν´ ἑκάστην ἡμέραν,
[3, 23]	ναυσὶ διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι	γινώσκειν	αὐτούς, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, μήτε
[3, 59]	δέον ἂν εἴη καὶ βέλτιον	γινώσκειν	καὶ ἀληθινώτερον ὑπὲρ τῶν πρότερον
[3, 58]	καὶ διορθουμένους τὴν ἄγνοιαν αὐτῶν,	γινώσκοντας	ὅτι κἀκεῖνοι τῶν νῦν καιρῶν
[3, 64]	τῶν ὑπεναντίων, αὐτὸ δὲ τοῦτο	γινώσκοντας	ὅτι μέλλουσι πρὸς Καρχηδονίους κινδυνεύειν,
[3, 104]	ἐπεβάλετο καταλαβεῖν ταύτην. σαφῶς δὲ	γινώσκων	ἐκ τοῦ προγεγονότος κατορθώματος ὅτι
[3, 106]	ἐξαπέστειλαν, τοῖς δὲ περὶ τὸν	Γνάιον	διεσάφησαν ὁλοσχερῆ μὲν κίνδυνον κατὰ
[3, 107]	τοῖς μὲν οὖν περὶ τὸν	Γνάιον	ἐπισχεῖν ἔτι διεσάφησαν, αὐτοὶ δὲ
[3, 97]	μετὰ σπουδῆς πρὸς τὸν ἀδελφὸν	Γνάιον,	κοινῇ πράξοντα μετ´ ἐκείνου τὰ
[3, 106]	ἐπιμελῶς. οἱ δὲ περὶ τὸν	Γνάιον	κομισάμενοι (τὰς) παρὰ τῶν ὑπάτων
[3, 88]	βοηθούσαις δυνάμεσι περὶ τὴν Ναρνίαν,	Γνάιον	μὲν τὸν ὑπάρχοντα στρατηγὸν ἀπολύσας
[3, 96]	δὲ ταῦτα πάλιν εἰς Καρχηδόνα.	Γνάιος	δὲ Σερουίλιος ἔχων τὸν προειρημένον
[3, 75]	δὲ καὶ ναῦς ἑξήκοντα πεντήρεις.	Γνάιος	δὲ Σερουίλιος καὶ Γάιος Φλαμίνιος,
[3, 77]	πρὸ τῆς τῶν Ἀρρητίνων πόλεως,	Γνάιος	δὲ Σερουίλιος τοὔμπαλιν ὡς ἐπ´
[3, 95]	καταζεῦξαι πρὸς τὸν Ἴβηρα ποταμόν.	Γνάιος	δὲ τὰς ἐπιβολὰς συλλογιζόμενος τῶν
[3, 76]	πόλιν προσαγορευομένην Κίσσαν, συμβαλὼν ὁ	Γνάιος	ἐκ παρατάξεως καὶ νικήσας τῇ
[3, 116]	ἐν οἷς καὶ Μάρκος καὶ	Γνάιος,	ἔπεσον, οἱ τὸ πρότερον ἔτος
[3, 76]	~Κατὰ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς	Γνάιος	Κορνήλιος ὁ καταλειφθεὶς ὑπὸ τἀδελφοῦ
[3, 114]	τὰ δὲ μέσα Μάρκος καὶ	Γνάιος	οἱ τῷ πρότερον ἔτει στρατηγοῦντες.
[3, 106]	ἀρχήν, οἱ δὲ προϋπάρχοντες ὕπατοι,	Γνάιος	Σερουίλιος καὶ Μάρκος Ῥήγουλος ὁ
[3, 86]	δὲ τοὺς τῆς μάχης καιροὺς	Γνάιος	Σερουίλιος ὁ προκαθήμενος ὕπατος ἐπὶ
[3, 76]	ἐν Καινῇ πόλει. ὁ δὲ	Γνάιος	συνάψας τῷ στόλῳ καὶ τοὺς
[3, 97]	τὸ γεγονὸς προτέρημα διὰ τοῦ	Γναΐου	περὶ τὴν ναυμαχίαν καὶ νομίσαντες
[3, 56]	προεῖπα, Πόπλιος ἀπολελοιπὼς τὰς δυνάμεις	Γναΐῳ	τἀδελφῷ καὶ παρακεκληκὼς αὐτὸν ἔχεσθαι
[3, 65]	δὲ τὸν ῥοῦν οἱ Καρχηδόνιοι.	γνόντες	δὲ τῇ δευτέρᾳ διὰ τῶν
[3, 50]	ἔβλαψαν, οὐκ ἐλάττω δ´ ἑαυτούς.	γνοὺς	γὰρ ὁ στρατηγὸς τῶν Καρχηδονίων
[3, 58]	φωνῆς ἐξηλλαγμένον. ἐὰν δὲ καὶ	γνῷ	τις, ἔτι τῶν πρὸ τοῦ
[3, 44]	οὐδενὶ διεσφάλθαι, κατακολουθήσαντας τῇ ´κείνου	γνώμῃ	καὶ συμβουλίᾳ. τούτοις δ´ ἑξῆς
[3, 13]	παραυτίκα συναθροίσαντες τὸν δῆμον μιᾷ	γνώμῃ	κυρίαν ἐποίησαν τὴν τῶν στρατοπέδων
[3, 108]	πλήθη τήν τε τῆς συγκλήτου	γνώμην	διεσάφησαν τοῖς πολλοῖς καὶ παρεκάλουν
[3, 106]	μέρος ἐχείριζον κατὰ τὴν ἐκείνων	γνώμην·	διὸ καὶ τὸ πλείω γράφειν
[3, 70]	προσλαβέσθαι καὶ τὴν τοῦ συνάρχοντος	γνώμην	ἐποιεῖτο λόγους περὶ τούτων πρὸς
[3, 8]	προαίρεσιν Ῥωμαίοις παρὰ τὴν Καρχηδονίων	γνώμην.	οὐδένα γὰρ εὐδοκεῖν τῶν ἀξιολόγων
[3, 106]	ἐξουσίαν ἐχείριζον κατὰ τὴν ἑαυτῶν	γνώμην	τὰ κατὰ τὰς δυνάμεις. οἱ
[3, 70]	οὖν αὐτῷ κατὰ τὴν ἰδίαν	γνώμην	χρῆσθαι τοῖς παροῦσι διὰ τὸ
[3, 85]	εἴη κύριος ἄνευ τῆς αὑτοῦ	γνώμης	διδοὺς τὴν ἀσφάλειαν τοῖς ὑποσπόνδοις,
[3, 21]	τὸ χωρὶς τῆς αὑτοῦ γενέσθαι	γνώμης.	ἐπίεζον δὲ καὶ προσαπηρείδοντο παρ´
[3, 21]	τὸ χωρὶς τῆς σφετέρας πεπρᾶχθαι	γνώμης.	ἐχρῶντο δ´ ἐξ αὐτῶν Ῥωμαίων
[3, 110]	ἀπειρίαν ὑπὲρ τῆς ἐναντίας ὑπάρχοντος	γνώμης,	ἦν ἀμφισβήτησις καὶ δυσχρηστία περὶ
[3, 21]	ἀδικίας, ἀλλ´ ἄνευ τῆς αὑτῶν	γνώμης	πεπρᾶχθαι τοῦτο τοὔργον, ἢ μὴ
[3, 19]	γὰρ ἐγχειρήσας μετὰ τῆς Φιλίππου	γνώμης	τὴν τῶν Μεσσηνίων πόλιν εἰκῇ
[3, 32]	καὶ κτήσασθαι καὶ (δια( να)	γνῶναι	βύβλους τετταράκοντα καθαπερανεὶ κατὰ μίτον
[3, 58]	τῶν ὁραθέντων διὰ λόγου τι	γνῶναι	καὶ μαθεῖν διὰ τὸ τῆς
[3, 4]	ταύτης τοῦτ´ ἔσται τελεσιούργημα, τὸ	γνῶναι	τὴν κατάστασιν παρ´ ἑκάστοις, ποία
[3, 81]	τι μέρος εἶναι στρατηγίας τοῦ	γνῶναι	τὴν προαίρεσιν καὶ φύσιν τοῦ
[3, 94]	ἡμέρας διὰ τὸ μὴ δύνασθαι	γνῶναι	τὸ γινόμενον. Φάβιος δὲ τὰ
[3, 36]	ὄφελος, ἀνατολάς, δύσεις, μεσημβρίαν, ἄρκτον	γνωρίζομεν·	δευτέρα δέ, καθ´ ἣν ἑκάστῃ
[3, 1]	καὶ διὰ τί πάντα τὰ	γνωριζόμενα	μέρη τῆς οἰκουμένης ὑπὸ τὴν
[3, 1]	δ´ ἔχοντος καὶ τὴν ἀρχὴν	γνωριζομένην	καὶ τὸν χρόνον ὡρισμένον καὶ
[3, 36]	οἶμαι δ´, ἐπὶ μὲν τῶν	γνωριζομένων	τόπων οὐ μικρὰ μεγάλα δὲ
[3, 59]	τῶν προγεγονότων ἄγνοιαν ἐν τούτοις	γνώριμα	ποιήσωμεν τοῖς Ἕλλησι καὶ ταῦτα
[3, 36]	ἐφαρμόττειν τὸ λεγόμενον ἐπ´ οὐδὲν	γνώριμον,	ἀνυπότακτος καὶ κωφὴ γίνεθ´ ἡ
[3, 36]	κατὰ ποσὸν εἰς ἀληθινὰς καὶ	γνωρίμους	ἐννοίας ἄγειν τοὺς ἀκούοντας. Πρώτη
[3, 36]	ἐπί (τι) τῶν προειρημένων εἰς	γνωρίμους	καὶ συνήθεις ἐπινοίας ἐμπίπτομεν ὑπὲρ
[3, 48]	τῶν Ἄλπεων αὐτοὶ κεχρῆσθαι πορείᾳ	γνώσεως	ἕνεκα καὶ θέας. ~Οὐ μὴν
[3, 36]	συγγραφέων, ὑπολαμβάνοντες ἐν παντὶ πρὸς	γνῶσιν	καὶ σαφήνειαν αὐτοτελὲς εἶναι τοῦτο
[3, 1]	τὴν κατὰ μέρος τῶν πραγμάτων	γνῶσιν,	πολλὰ δ´ ἐκ τῶν κατὰ
[3, 36]	Πρώτη μὲν οὖν καὶ μεγίστη	γνῶσις,	ἔτι δὲ κοινὴ πᾶσιν ἀνθρώποις
[3, 32]	δύσκτητον εἶναι καὶ (δυς( ανά)	γνωστον	τὴν ἡμετέραν πραγματείαν διὰ τὸ
[3, 55]	ὁπότε πεσόντες βουληθεῖεν ἢ τοῖς	γόνασιν	ἢ ταῖς χερσὶ προσεξερείσασθαι πρὸς
[3, 98]	ἐξαγαγὼν τοὺς ὁμήρους ἀποκαταστήσῃ τοῖς	γονεῦσι	καὶ ταῖς πόλεσιν, ἐκλύσειν μὲν
[3, 87]	διαφέροντα καὶ πεφυκότα καλῶς. ἔτι	γοῦν	ἐπεκαλοῦντο καὶ καθ´ ἡμᾶς οἱ
[3, 22]	τέλος πλὴν ἐπὶ κήρυκι ἢ	γραμματεῖ.	ὅσα δ´ ἂν τούτων παρόντων
[3, 20]	τὰ τοιαῦτα τῶν συγγραμμάτων οἷα	γράφει	Χαιρέας καὶ Σωσύλος οὐδὲν ἂν
[3, 47]	καὶ γὰρ ψευδολογεῖν καὶ μαχόμενα	γράφειν	αὑτοῖς ἀναγκάζονται. ἅμα μὲν γὰρ
[3, 32]	μὴ ταὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν	γράφειν,	εἶτα διὰ τὸ τὰς καταλλήλους
[3, 1]	ἑνὸς τοῦ σύμπαντος, ὑπὲρ οὗ	γράφειν	ἐπικεχειρήκαμεν, τοῦ πῶς καὶ πότε
[3, 4]	προήχθην οἷον ἀρχὴν ποιησάμενος ἄλλην	γράφειν.	~ἦν δ´ ἡ προειρημένη κίνησις,
[3, 106]	γνώμην· διὸ καὶ τὸ πλείω	γράφειν	ὑπὲρ αὐτῶν παρήσομεν. ὁλοσχερὲς μὲν
[3, 26]	ἐν τούτοις, πιστεύσαντας τῇ Φιλίνου	γραφῇ.	οὐ μὴν ἀλλ´ εἰ κατὰ
[3, 33]	διὸ καὶ κατακολουθεῖν εἱλόμεθα τῇ	γραφῇ	ταύτῃ. ~Ἀννίβας δὲ πάντα προνοηθεὶς
[3, 33]	γὰρ εὑρόντες ἐπὶ Λακινίῳ τὴν	γραφὴν	ταύτην ἐν χαλκώματι κατατεταγμένην ὑπ´
[3, 38]	τι περὶ τούτων ἄλλως ἢ	γράφοντας	ἀγνοεῖν καὶ μύθους διατιθέναι νομιστέον.
[3, 32]	δὴ πάντα διὰ μὲν τῶν	γραφόντων	καθόλου δυνατὸν ἐπιγνῶναι καὶ μαθεῖν,
[3, 32]	ἢ τὰς τῶν κατὰ μέρος	γραφόντων	συντάξεις ἀναγινώσκειν ἢ κτᾶσθαι; χωρὶς
[3, 48]	γε μὴν οὐχ ὡς οὗτοι	γράφουσιν,	λίαν δὲ περὶ ταῦτα πραγματικῶς
[3, 31]	τῶν πράξεων ἐξηγήσεως οὔτε τοῖς	γράφουσιν	οὔτε τοῖς ἀναγινώσκουσιν τὰς ἱστορίας,
[3, 32]	ἀναγινώσκων αὐτὰς ἐξ ὧν ἐκεῖνοι	γράφουσιν	ὑπολαμβάνει σαφῶς ἐπεγνωκέναι καὶ τὴν
[3, 9]	διότι κατὰ τοὺς καιροὺς ὁ	γράφων	γέγονε καὶ τοῦ συνεδρίου μετεῖχε
[3, 26]	ἀλλὰ πόθεν ἢ πῶς ἐθάρρησε	γράψαι	τἀναντία τούτοις, διότι Ῥωμαίοις καὶ
[3, 106]	ποιεῖσθαι καὶ συνεχεστάτους χάριν τοῦ	γυμνάζειν	καὶ παρασκευάζειν εὐθαρσεῖς τοὺς νέους
[3, 81]	οὐχ ὅπου τι τοῦ σώματος	γυμνόν,	ἀλλὰ ποῦ τῆς ψυχῆς εὐχείρωτόν
[3, 81]	ἐφικέσθαι τοῦ σκοποῦ καὶ τί	γυμνὸν	ἢ ποῖον ἔξοπλον μέρος φαίνεται
[3, 114]	παρατεταγμένων, καὶ τῶν μὲν Κελτῶν	γυμνῶν,	τῶν δ´ Ἰβήρων λινοῖς περιπορφύροις
[3, 109]	σφῶν αὐτῶν καὶ πατρίδος καὶ	γυναικῶν	καὶ τέκνων ὁ κίνδυνος συνέστηκεν,