Alphabétiquement     [«   »]
τολμῶντας 1
τομὴν 1
τόν 1
τὸν 143
τόνους 1
τόπον 2
τόπους 1
Fréquences     [«    »]
140 μὲν
116 τὸ
122 τοῦ
143 τὸν
175 τὴν
181 τῶν
214 δὲ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Vie de Périclès

τὸν


Chapitre
[20]   ὃν ὕστερον ἐξέκαυσαν οἱ περὶ  τὸν   Ἀλκιβιάδην ῥήτορες. ἦν δὲ καὶ
[13]   ἐθεῶντο δὲ καὶ τότε καὶ  τὸν   ἄλλον χρόνον ἐν Ὠιδείῳ τοὺς
[11]   μὴ κομιδῇ μοναρχίαν εἶναι, Θουκυδίδην  τὸν   Ἀλωπεκῆθεν, ἄνδρα σώφρονα καὶ κηδεστὴν
[16]   τῶν πενήτων. (καὶ μέντοι γε  τὸν   Ἀναξαγόραν αὐτὸν λέγουσιν ἀσχολουμένου Περικλέους
[16]   τῆς πολιτείας σύμβουλον. ἐκκαλυψάμενον οὖν  τὸν   Ἀναξαγόραν εἰπεῖν πρὸς αὐτόν·
[8]   ὥσπερ ὄργανον, ἐξαρτυόμενος παρενέτεινε πολλαχοῦ  τὸν   Ἀναξαγόραν, οἷον βαφὴν τῇ ῥητορικῇ
[6]   ἀρχήν. (καὶ τότε μὲν θαυμασθῆναι  τὸν   Ἀναξαγόραν ὑπὸ τῶν παρόντων, ὀλίγῳ
[5]   ἀποκρίνοντα τὰς ὁμοιομερείας. ~τοῦτον ὑπερφυῶς  τὸν   ἄνδρα θαυμάσας Περικλῆς καὶ
[16]   πράγματος ἐκπλαγέντα θεῖν εὐθὺς ἐπὶ  τὸν   ἄνδρα καὶ δεῖσθαι πᾶσαν δέησιν,
[10]   τὸ ψήφισμα γράψας αὐτὸς ἐκάλει  τὸν   ἄνδρα, κἀκεῖνος κατελθὼν εἰρήνην ἐποίησε
[4]   δὲ παρὰ Πυθοκλείδῃ μουσικὴν διαπονηθῆναι  τὸν   ἄνδρα φησίν. δὲ Δάμων
[30]   νῦν Δίπυλον ὀνομάζονται. (Μεγαρεῖς δὲ  τὸν   Ἀνθεμοκρίτου φόνον ἀπαρνούμενοι τὰς αἰτίας
[13]   Περικλῆς ταχὺ καὶ ῥᾳδίως ἰάσατο  τὸν   ἄνθρωπον. ἐπὶ τούτῳ δὲ καὶ
[31]   Φειδίου. (προσδεξαμένου δὲ τοῦ δήμου  τὸν   ἄνθρωπον καὶ γενομένης ἐν ἐκκλησίᾳ
[5]   καὶ καταστῆσαι πρὸς τὴν οἰκίαν  τὸν   ἄνθρωπον. δὲ ποιητὴς Ἴων
[39]   αἴθρᾳ μαλακῇ καὶ φωτὶ καθαρωτάτῳ  τὸν   ἅπαντα χρόνον ὁμαλῶς περιλαμπόμενον, ὡς
[34]   δ' αἴτιος τῷ πολέμῳ  τὸν   ἀπὸ τῆς χώρας ὄχλον εἰς
[33]   πρὶν ἐμβαλεῖν εἰς τὴν Ἀττικὴν  τὸν   Ἀρχίδαμον ἔχοντα τοὺς Πελοποννησίους προεῖπε
[30]   πρὸς αὐτοὺς καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους  τὸν   αὐτὸν κατηγοροῦντα τῶν Μεγαρέων. (τοῦτο
[21]   αὐτὸς προμαντείαν τοῖς Ἀθηναίοις εἰς  τὸν   αὐτὸν λύκον κατὰ τὴν δεξιὰν
[19]   εὐανδρίᾳ τὰς πόλεις, ἀλλὰ καὶ  τὸν   αὐχένα διαζώσας ἐρύμασι καὶ προβλήμασιν
[19]   ἐκομίσθη τῷ στόλῳ, καὶ παραπλεύσας  τὸν   Ἀχελῷον Ἀκαρνανίαν κατέδραμε, καὶ κατέκλεισεν
[36]   διαποροῦντα πότερον τὸ ἀκόντιον  τὸν   βαλόντα μᾶλλον τοὺς ἀγωνοθέτας
[15]   ὡς Θουκυδίδης φησίν, περὶ  τὸν   βίον δόξα καὶ πίστις τοῦ
[16]   ἕκαστον ἐξ ἀγορᾶς ὠνούμενος διῴκει  τὸν   βίον καὶ τὰ περὶ τὴν
[8]   νήσοις ἐπιπηδᾶν. ~τῇ μέντοι περὶ  τὸν   βίον κατασκευῇ καὶ τῷ μεγέθει
[13]   Ἀθηνᾶς ἀνέστησεν ἐν ἀκροπόλει παρὰ  τὸν   βωμὸν ὃς καὶ πρότερον ἦν,
[6]   παρ' γένοιτο τὸ σημεῖον·  τὸν   δ' Ἀναξαγόραν τοῦ κρανίου διακοπέντος
[27]   πολέμου καὶ τῶν πραγμάτων (ἐκείνων·  τὸν   δ' Ἀρτέμωνά φησι τρυφερόν τινα
[12]   ἀπὸ τῶν κοινῶν εὐπορίας παρεῖχον,  τὸν   δ' ἀσύντακτον καὶ βάναυσον ὄχλον
[33]   αὖθις τυχεῖν οὐ ῥᾴδιόν ἐστι.  (τὸν   δὲ δῆμον εἰς ἐκκλησίαν οὐ
[24]   νόθος δέ μοι ζῇ;  τὸν   δὲ Μυρωνίδην ἀποκρινόμενον· καὶ πάλαι
[25]   καὶ παρελθεῖν ἴσως ἀπάνθρωπον ἦν.  ~τὸν   δὲ πρὸς Σαμίους πόλεμον αἰτιῶνται
[10]   πιστεύσειε κατηγοροῦντι τοῦ Περικλέους ὡς  τὸν   δημαγωγὸν Ἐφιάλτην φίλον γενόμενον καὶ
[10]   τὰς εὐθύνας καὶ διώξεις τῶν  τὸν   δῆμον ἀδικούντων ἀπαραίτητον ἐπιβουλεύσαντες οἱ
[29]   Κερκυραίοις πολεμουμένοις ὑπὸ Κορινθίων ἔπεισε  τὸν   δῆμον ἀποστεῖλαι βοήθειαν καὶ προσλαβεῖν
[32]   ἃς οὐκ εἴασεν ἐνδοῦναι Λακεδαιμονίοις  τὸν   δῆμον, αὗται λέγονται, τὸ δ'
[14]   προσόδους ἀπολλύντος, ἠρώτησεν ἐν ἐκκλησίᾳ  τὸν   δῆμον εἰ πολλὰ δοκεῖ δεδαπανῆσθαι·
[9]   τὴν Κίμωνος δόξαν ἀντιταττόμενος ὑπεποιεῖτο  τὸν   δῆμον· ἐλαττούμενος δὲ πλούτῳ καὶ
[29]   τοῦτο Περικλῆς ἐναντιωθείς, καὶ παροξύνας  τὸν   δῆμον ἐμμεῖναι τῇ πρὸς τοὺς
[9]   πολλοὶ πρῶτον ὑπ' ἐκείνου φασὶ  τὸν   δῆμον ἐπὶ κληρουχίας καὶ θεωρικὰ
[17]   τῶν Ἀθηναίων, ἐπαίρων Περικλῆς  τὸν   δῆμον ἔτι μᾶλλον μέγα φρονεῖν
[7]   Περικλῆς νέος μὲν ὢν σφόδρα  τὸν   δῆμον εὐλαβεῖτο. καὶ γὰρ ἐδόκει
[15]   βουλόμενον ἦγε πείθων καὶ διδάσκων  τὸν   δῆμον, ἦν δ' ὅτε καὶ
[12]   διατριβὴν ἐχόντων ἐνέβαλε φέρων εἰς  τὸν   δῆμον, ἵνα μηδὲν ἧττον τῶν
[7]   ὑφ' ἧς, ὥσπερ ἵππον, ἐξυβρίσαντα  τὸν   δῆμον οἱ κωμῳδοποιοὶ λέγουσι πειθαρχεῖν
[12]   χιλιοταλάντους. (ἐδίδασκεν οὖν Περικλῆς  τὸν   δῆμον ὅτι χρημάτων μὲν οὐκ
[11]   ἄνδρας ἐνδιεσπάρθαι καὶ συμμεμῖχθαι πρὸς  τὸν   δῆμον, ὡς πρότερον, ὑπὸ πλήθους
[6]   Ἀναξαγόραν τοῦ κρανίου διακοπέντος ἐπιδεῖξαι  τὸν   ἐγκέφαλον οὐ πεπληρωκότα τὴν βάσιν,
[2]   ὡς χάριεν, ἄξιον σπουδῆς εἶναι  τὸν   εἰργασμένον. ὅθεν οὐδ' ὠφελεῖ τὰ
[24]   Λακεδαιμονίοις εἰς ἔτη τριάκοντα ψηφίζεται  τὸν   εἰς Σάμον πλοῦν, αἰτίαν ποιησάμενος
[35]   ζημιῶσαι χρήμασιν, ὧν ἀριθμὸν οἱ  τὸν   ἐλάχιστον πεντεκαίδεκα τάλαντα, πεντήκοντα δ'
[2]   καὶ οὐδεὶς εὐφυὴς νέος  τὸν   ἐν Πίσῃ θεασάμενος Δία γενέσθαι
[22]   ἐκ τῆς Εὐβοίας ἀνεκομίζετο πρὸς  τὸν   ἐν τῇ Ἀττικῇ πόλεμον· καὶ
[2]   εἰς τὰ καλὰ ῥᾳθυμίας μάρτυρα  τὸν   ἐν τοῖς ἀχρήστοις πόνον παρέχεται
[26]   Περικλῆς ἑξήκοντα τριήρεις ἔπλευσεν εἰς  τὸν   ἔξω πόντον, ὡς μὲν οἱ
[7]   ἔπραττεν. (ὧν ἕνα φασὶ γενέσθαι  τὸν   Ἐφιάλτην, ὃς κατέλυσε τὸ κράτος
[13]   ῥᾳδίως τὰ ζῷα ποιεῖν ἀκούσαντα  τὸν   Ζεῦξιν εἰπεῖν· ἐγὼ δ' ἐν
[2]   ἐντίθησιν, ἠθοποιοῦν οὐ τῇ μιμήσει  τὸν   θεατήν, ἀλλὰ τῇ ἱστορίᾳ τοῦ
[12]   τέχνη, καθάπερ στρατηγὸς ἴδιον στράτευμα,  τὸν   θητικὸν ὄχλον καὶ ἰδιώτην συντεταγμένον
[14]   μηδενὸς φειδόμενον. τέλος δὲ πρὸς  τὸν   Θουκυδίδην εἰς ἀγῶνα περὶ τοῦ
[14]   τὴν ἀλήθειαν. ~τῶν δὲ περὶ  τὸν   Θουκυδίδην ῥητόρων καταβοώντων τοῦ Περικλέους
[36]   κέντρον εἰς τοῦτον ἅμα πληγῇ  τὸν   θυμὸν ἀφεικότων τῶν πολλῶν· τὰ
[21]   ἔδειξε καὶ μάλιστα τοῖς περὶ  τὸν   ἱερὸν πραχθεῖσι πόλεμον. (ἐπεὶ γὰρ
[37]   πλῆθος ἐξητάσθησαν. (ὄντος οὖν δεινοῦ  τὸν   κατὰ τοσούτων ἰσχύσαντα νόμον ὑπ'
[7]   περιπεσεῖν τυραννίδος, ὁρῶν δ' ἀριστοκρατικὸν  τὸν   Κίμωνα καὶ διαφερόντως ὑπὸ τῶν
[10]   ἀφοσιούμενος, καὶ τῶν κατηγόρων ἐλάχιστα  τὸν   Κίμωνα λυπήσας ἀπεχώρησε. (πῶς ἂν
[29]   δέκα ναῦς μόνας ἔχοντα Λακεδαιμόνιον,  τὸν   Κίμωνος υἱόν, οἷον ἐφυβρίζων· πολλὴ
[7]   δήμῳ τὸ συνεχὲς φεύγων καὶ  τὸν   κόρον οἷον ἐκ διαλειμμάτων ἐπλησίαζεν,
[35]   (ὁρῶν οὖν Περικλῆς περίφοβον  τὸν   κυβερνήτην καὶ διηπορημένον, ἀνέσχε τὴν
[10]   ὅπλα καὶ δι' ἔργων ἀπολύεσθαι  τὸν   Λακωνισμὸν ἐβούλετο, συγκινδυνεύσας τοῖς πολίταις,
[29]   Λακεδαιμονίου γένοιτο, προσδιαβληθείη μᾶλλον εἰς  τὸν   λακωνισμόν, ὀλίγας αὐτῷ ναῦς ἔδωκε
[6]   τῶν παρόντων, ὀλίγῳ δ' ὕστερον  τὸν   Λάμπωνα, τοῦ μὲν Θουκυδίδου καταλυθέντος,
[27]   πλῆθος ἀπεκλήρου, καὶ τῷ λαβόντι  τὸν   λευκὸν κύαμον εὐωχεῖσθαι καὶ σχολάζειν
[10]   οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ πρὸς  τὸν   λόγον ἅπαξ ἀνέστη, τὴν προβολὴν
[28]   τὸν πόλεμον ἐνδόξους ἐποίησε καὶ  τὸν   λόγον εἰπών, ὥσπερ ἔθος ἐστίν,
[8]   καὶ αὐτὸς Περικλῆς περὶ  τὸν   λόγον εὐλαβὴς ἦν, ὥστ' ἀεὶ
[13]   ὑποδεχομένου τοῦ Φειδίου. (δεξάμενοι δὲ  τὸν   λόγον οἱ κωμικοὶ πολλὴν ἀσέλγειαν
[5]   ἔοικε, τὸ φρόνημα σοβαρὸν καὶ  τὸν   λόγον ὑψηλὸν εἶχε καὶ καθαρὸν
[36]   μοχθηρῶς εἶχεν αὐτῷ κατά τε  τὸν   λοιμὸν οὐκ ὀλίγους ἀποβαλόντι τῶν
[17]   δι' Εὐβοίας ἐπ' Οἰταίους καὶ  τὸν   Μαλιέα κόλπον καὶ Φθιώτας Ἀχαιοὺς
[6]   καὶ τὸν φυσικὸν ἐπιτυγχάνειν καὶ  τὸν   μάντιν, τοῦ μὲν τὴν αἰτίαν,
[6]   Περικλεῖ κομισθῆναι, καὶ Λάμπωνα μὲν  τὸν   μάντιν, ὡς εἶδε τὸ κέρας
[22]   πόλεις, βαρέως φέροντες οἱ Λακεδαιμόνιοι  τὸν   μὲν βασιλέα χρήμασιν ἐζημίωσαν, ὧν
[13]   ἐχόντων καὶ τεχνίτας τῶν ἔργων.  τὸν   μὲν γὰρ ἑκατόμπεδον Παρθενῶνα Καλλικράτης
[35]   ἀναβεβηκότος ἐπὶ τὴν ἑαυτοῦ τριήρη  τὸν   μὲν ἥλιον ἐκλιπεῖν συνέβη καὶ
[39]   δόξαις ἁλίσκονται τοῖς αὑτῶν μυθεύμασι,  (τὸν   μὲν τόπον, ἐν τοὺς
[37]   ἀνθρωπίνων τε δεῖσθαι συνεχώρησαν ἀπογράψασθαι  τὸν   νόθον εἰς τοὺς φράτορας, ὄνομα
[24]   παλλακὴν κυνώπιδα. δοκεῖ δὲ καὶ  τὸν   νόθον ἐκ ταύτης τεκνῶσαι, περὶ
[37]   (εἶχε δ' οὕτω τὰ περὶ  τὸν   νόμον. ἀκμάζων Περικλῆς ἐν
[38]   ἀλλήλους· δὲ πᾶσιν ἐτύγχανε  τὸν   νοῦν προσεσχηκώς, καὶ φθεγξάμενος εἰς
[37]   ὡς μὴ παντάπασιν ἐρημίᾳ διαδοχῆς  τὸν   οἶκον ἐκλίποι τοὔνομα καὶ τὸ
[37]   παροῦσα δυστυχία τῷ Περικλεῖ περὶ  τὸν   οἶκον, ὡς δίκην τινὰ δεδωκότι
[36]   μᾶλλον τοὺς ἀγωνοθέτας κατὰ  τὸν   ὀρθότατον λόγον αἰτίους χρὴ τοῦ
[16]   δὲ τὴν Θουκυδίδου κατάλυσιν καὶ  τὸν   ὀστρακισμὸν οὐκ ἐλάττω τῶν πεντεκαίδεκα
[12]   λεγομένην δύναμιν αὐτῆς ἐκείνην καὶ  τὸν   παλαιὸν ὄλβον, τῶν ἀναθημάτων
[36]   τῆς τελευτῆς τῷ νεανίσκῳ πρὸς  τὸν   πατέρα παραμεῖναι τὴν διαφοράν· ἀπέθανε
[36]   ἐπὶ τούτῳ χαλεπῶς διατεθεὶς ἐλοιδόρει  τὸν   πατέρα, πρῶτον μὲν ἐκφέρων ἐπὶ
[30]   τοὺς δὲ στρατηγούς, ὅταν ὀμνύωσι  τὸν   πάτριον ὅρκον, ἐπομνύειν ὅτι καὶ
[16]   ἀργῶς ἔχων πρὸς χρηματισμόν, ἀλλὰ  τὸν   πατρῷον καὶ δίκαιον πλοῦτον, ὡς
[25]   δεηθείσης. αἱ γὰρ πόλεις ἐπολέμουν  τὸν   περὶ Πριήνης πόλεμον, καὶ κρατοῦντες
[37]   καὶ στρατηγὸς αἱρεθεὶς ᾐτήσατο λυθῆναι  τὸν   περὶ τῶν νόθων νόμον, ὃν
[34]   τὰς ψυχὰς παντάπασιν ἠγριώθησαν πρὸς  τὸν   Περικλέα, καὶ καθάπερ ἰατρὸν
[11]   δ' ἀριστοκρατικοὶ μέγιστον μὲν ἤδη  τὸν   Περικλέα καὶ πρόσθεν ὁρῶντες γεγονότα
[10]   πρότερον Ἐλπινίκη τῷ Κίμωνι  τὸν   Περικλέα πρᾳότερον παρασχεῖν, ὅτε τὴν
[27]   (ἔφορος δὲ καὶ μηχαναῖς χρήσασθαι  τὸν   Περικλέα, τὴν καινότητα θαυμάσαντα, Ἀρτέμωνος
[25]   πρὸς Σαμίους πόλεμον αἰτιῶνται μάλιστα  τὸν   Περικλέα ψηφίσασθαι διὰ Μιλησίους Ἀσπασίας
[36]   ἀναγκαίων, πρίν γε δὴ καὶ  τὸν   περίλοιπον αὑτοῦ τῶν γνησίων υἱῶν
[7]   Ἀρείου πάγου βουλῆς, πολλήν, κατὰ  τὸν   Πλάτωνα, καὶ ἄκρατον τοῖς πολίταις
[35]   πεντεκαίδεκα τάλαντα, πεντήκοντα δ' οἱ  τὸν   πλεῖστον γράφουσιν. ἐπεγράφη δὲ τῇ
[22]   ἀγαθοῖς ὁπλίταις προκαλουμένοις, ὁρῶν δὲ  τὸν   Πλειστώνακτα νέον ὄντα κομιδῇ, χρώμενον
[24]   πρότερον, ἐξ οὗ Καλλίαν ἔτεκε  τὸν   πλούσιον· ἔτεκε δὲ καὶ παρὰ
[2]   τοῦτο τὸ βιβλίον δέκατον συντετάχαμεν  τὸν   Ποερικλέους βίον καὶ τὸν· Φαβίου
[24]   γενέσθαι λέγουσιν ὥστε καὶ Κῦρον  τὸν   πολεμήσαντα βασιλεῖ περὶ τῆς τῶν
[25]   Πισσούθνου καὶ τἆλλα παρασκευάσαντος πρὸς  τὸν   πόλεμον. αὖθις οὖν Περικλῆς
[12]   κατεσκευασμένης ἱκανῶς τοῖς ἀναγκαίοις πρὸς  τὸν   πόλεμον, εἰς ταῦτα τὴν εὐπορίαν
[28]   ταφάς τε τῶν ἀποθανόντων κατὰ  τὸν   πόλεμον ἐνδόξους ἐποίησε καὶ τὸν
[8]   Πειραιῶς ἀφελεῖν κελεῦσαι, καὶ τὸ  τὸν   πόλεμον ἤδη φάναι καθορᾶν ἀπὸ
[12]   εἰσφερομένοις ὑπ' αὐτῆς ἀναγκαίως πρὸς  τὸν   πόλεμον ἡμᾶς τὴν πόλιν καταχρυσοῦντας
[37]   πειρωμένης τῶν ἄλλων στρατηγῶν εἰς  τὸν   πόλεμον καὶ ῥητόρων, ὡς δ'
[32]   δήμῳ, φοβηθεὶς τὸ δικαστήριον μέλλοντα  τὸν   πόλεμον καὶ ὑποτυφόμενον ἐξέκαυσεν, ἐλπίζων
[26]   καὶ παρετίθεντο τῶν ἀναγκαίων πρὸς  τὸν   πόλεμον ὅσα μὴ πρότερον εἶχον.
[29]   ἀποστᾶσα καὶ πολιορκουμένη μᾶλλον ἐπετάχυνε  τὸν   πόλεμον. (οὐ μὴν ἀλλὰ πρεσβειῶν
[23]   ἐν τέλει πάντας θεραπεύων παρῃτεῖτο  τὸν   πόλεμον, οὐ τὴν εἰρήνην ὠνούμενος,
[20]   περὶ τοὺς στρατευομένους. ~εἰς δὲ  τὸν   Πόντον εἰσπλεύσας στόλῳ μεγάλῳ καὶ
[24]   (Αἰσχίνης δέ φησι καὶ Λυσικλέα  τὸν   προβατοκάπηλον ἐξ ἀγεννοῦς καὶ ταπεινοῦ
[11]   βουλόμενοι δ' ὅμως εἶναι τινα  τὸν   πρὸς αὐτὸν ἀντιτασσόμενον ἐν τῇ
[24]   αἰτίαν ποιησάμενος κατ' αὐτῶν ὅτι  τὸν   πρὸς Μιλησίους κελευόμενοι διαλύσασθαι πόλεμον
[31]   πᾶν δυνατὸν εἶναι περιελοῦσιν ἀποδεῖξαι  τὸν   σταθμόν, καὶ τότε τοὺς
[8]   Σοφόκλεις, δεῖ καθαρὰς ἔχειν  τὸν   στρατηγόν, ἀλλὰ καὶ τὰς ὄψεις.
[18]   τὸν χρόνον. (ὁρῶν δὲ Τολμίδην  τὸν   Τολμαίου διὰ τὰς πρότερον εὐτυχίας
[6]   τοῦ παντὸς ἀγγείου συνωλισθηκότα κατὰ  τὸν   τόπον ἐκεῖνον ὅθεν ῥίζα
[1]   αὐλητής· δὲ Φίλιππος πρὸς  τὸν   υἱὸν ἐπιτερπῶς ἔν τινι πότῳ
[2]   συντετάχαμεν τὸν Ποερικλέους βίον καὶ  τὸν·   Φαβίου Μαξίμου τοῦ διαπολεμήσαντος πρὸς
[36]   γάρ τινος ἀκοντίῳ πατάξαντος Ἐπίτιμον  τὸν   Φαρσάλιον ἀκουσίως καὶ κατακτείναντος, ἡμέραν
[31]   δόξα τῶν ἔργων ἐπίεζε φθόνῳ  τὸν   Φειδίαν, καὶ μάλισθ' ὅτι τὴν
[32]   διασκεδάσειν τὰ ἐγκλήματα καὶ ταπεινώσειν  τὸν   φθόνον ἐν πράγμασι μεγάλοις καὶ
[6]   ἐκώλυε δ' οὐδέν, οἶμαι, καὶ  τὸν   φυσικὸν ἐπιτυγχάνειν καὶ τὸν μάντιν,
[32]   τοῦ ἀνθρώπου. ~περὶ δὲ τοῦτον  τὸν   χρόνον Ἀσπασία δίκην ἔφευγεν ἀσεβείας,
[23]   οὐ τὴν εἰρήνην ὠνούμενος, ἀλλὰ  τὸν   χρόνον, ἐν παρασκευασάμενος καθ'
[13]   ὅταν οἱ μὲν ὕστερον γεγονότες  τὸν   χρόνον ἔχωσιν ἐπιπροσθοῦντα τῇ γνώσει
[19]   βαρὺν ἐξέκλεισεν, συνείχετο πάντα  τὸν   χρόνον χώρα βαρβαρικαῖς ἀναμεμιγμένη
[18]   ἐπ' αὐτῷ μενοῦσιν ἀθάνατοι πάντα  τὸν   χρόνον. (ὁρῶν δὲ Τολμίδην τὸν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 14/12/2005