Chapitre |
[7] |
ἀποτεθνήκει
καὶ
Θεμιστοκλῆς
ἐξεπεπτώκει,
Κίμωνα
|
δ' |
αἱ
στρατεῖαι
τὰ
πολλὰ
τῆς |
[34] |
καὶ
ἀναπεπταμένης
τῆς
πρότερον,
τούτου
|
δ' |
αἴτιος
ὁ
τῷ
πολέμῳ
τὸν |
[33] |
ψυχὴ
δὲ
Τέλητος
ὕπεστιν;
κἀγχειριδίου
|
δ' |
ἀκόνῃ
σκληρᾷ
παραθηγομένης
βρύχεις
κοπίδος, |
[32] |
τὸν
δῆμον,
αὗται
λέγονται,
τὸ
|
δ' |
ἀληθὲς
ἄδηλον.
~οἱ
δὲ
Λακεδαιμόνιοι |
[25] |
διδόναι
τάλαντον
ὑπὲρ
ἑαυτοῦ,
πολλὰ
|
δ' |
ἄλλα
τοὺς
μὴ
θέλοντας
ἐν |
[13] |
ἔργων
ὑπερηφάνων
μὲν
μεγέθει,
μορφῇ
|
δ' |
ἀμιμήτων
καὶ
χάριτι,
τῶν
δημιουργῶν |
[30] |
εἶναι
καὶ
ἀκήρυκτον
ἔχθραν,
ὃς
|
δ' |
ἂν
ἐπιβῇ
τῆς
Ἀττικῆς
Μεγαρέων |
[16] |
πόλεις,
τὰς
μὲν
δεῖν,
τὰς
|
δ' |
ἀναλύειν,
λάινα
τείχη,
τὰ
μὲν |
[6] |
ᾧ
γένοιτο
τὸ
σημεῖον·
τὸν
|
δ' |
Ἀναξαγόραν
τοῦ
κρανίου
διακοπέντος
ἐπιδεῖξαι |
[17] |
τὴν
εἰρήνην
ἄγωσιν.
(ἐπὶ
ταῦτα
|
δ' |
ἄνδρες
εἴκοσι
τῶν
ὑπὲρ
πεντήκοντα |
[30] |
εἰς
τὴν
Μεγαρικὴν
ἐμβαλοῦσι·
ταφῆναι
|
δ' |
Ἀνθεμόκριτον
παρὰ
τὰς
Θριασίας
πύλας, |
[24] |
καὶ
πάλιν
Ἥρα
προσαγορεύεται.
Κρατῖνος
|
δ' |
ἄντικρυς
παλλακὴν
αὐτὴν
εἴρηκεν
ἐν |
[2] |
τὰς
κτήσεις
καὶ
ἀπολαύσεις,
τῶν
|
δ' |
ἀπ'
ἀρετῆς
τὰς
πράξεις
ἀγαπῶμεν, |
[22] |
Ἀττικῆς
ἀπαγαγεῖν
τοὺς
Πελοποννησίους.
(ὡς
|
δ' |
ἀπεχώρησεν
ἡ
στρατιὰ
καὶ
διελύθη |
[5] |
τι
τῶν
ἐπειγόντων
καταπραττόμενος·
ἑσπέρας
|
δ' |
ἀπῄει
κοσμίως
οἴκαδε
παρακολουθοῦντος
τοῦ |
[8] |
οἷς
ἐκόσμησε
τὴν
πόλιν,
οἱ
|
δ' |
ἀπὸ
τῆς
ἐν
τῇ
πολιτείᾳ |
[16] |
περὶ
αὐτὸν
ἑταίρους
καλοῦντες,
αὐτὸν
|
δ' |
ἀπομόσαι
μὴ
τυραννήσειν
κελεύοντες,
ὡς |
[7] |
δόξαν
σεμνόν
ἐστι·
τῆς
ἀληθινῆς
|
δ' |
ἀρετῆς
κάλλιστα
φαίνεται
τὰ
μάλιστα |
[7] |
ἀγαθὸς
ἦν
καὶ
φιλοκίνδυνος.
(ἐπεὶ
|
δ' |
Ἀριστείδης
μὲν
ἀποτεθνήκει
καὶ
Θεμιστοκλῆς |
[11] |
Κίμων
ἐν
Κύπρῳ
στρατηγῶν.
~οἱ
|
δ' |
ἀριστοκρατικοὶ
μέγιστον
μὲν
ἤδη
τὸν |
[7] |
μὲν
ὑποψίᾳ
περιπεσεῖν
τυραννίδος,
ὁρῶν
|
δ' |
ἀριστοκρατικὸν
τὸν
Κίμωνα
καὶ
διαφερόντως |
[27] |
καὶ
τῶν
πραγμάτων
(ἐκείνων·
τὸν
|
δ' |
Ἀρτέμωνά
φησι
τρυφερόν
τινα
τῷ |
[24] |
διαλύσασθαι
πόλεμον
οὐχ
ὑπήκουον.
ἐπεὶ
|
δ' |
Ἀσπασία
χαριζόμενος
δοκεῖ
πρᾶξαι
τὰ |
[24] |
δυνατωτάτων
ὄντων
καὶ
μεγίστων.
(τὴν
|
δ' |
Ἀσπασίαν
οἱ
μὲν
ὡς
σοφήν |
[12] |
τῶν
κοινῶν
εὐπορίας
παρεῖχον,
τὸν
|
δ' |
ἀσύντακτον
καὶ
βάναυσον
ὄχλον
οὔτ' |
[3] |
ἔοικε,
τῶν
τεχνιτῶν
ἐξονειδίζειν.
οἱ
|
δ' |
Ἀττικοὶ
ποιηταὶ
σχινοκέφαλον
αὐτὸν
ἐκάλουν· |
[24] |
γένος,
(Ἀξιόχου
θυγάτηρ,
ὁμολογεῖται·
φασὶ
|
δ' |
αὐτὴν
Θαργηλίαν
τινὰ
τῶν
παλαιῶν |
[28] |
ἐπὶ
τῶν
σημάτων
ἐθαυμαστώθη.
(καταβαίνοντα
|
δ' |
αὐτὸν
ἀπὸ
τοῦ
βήματος
αἱ |
[4] |
κεφάλαιον
τῶν
κάτωθεν
ἤγαγες.
~διδάσκαλον
|
δ' |
αὐτοῦ
τῶν
μουσικῶν
οἱ
πλεῖστοι |
[2] |
τὰ
τοιαῦτα
θεατὴς
γιγνόμενος.
~ἡ
|
δ' |
αὐτουργία
τῶν
ταπεινῶν
τῆς
εἰς |
[19] |
κράτος
τρεψάμενος
ἔστησε
τρόπαιον.
(ἐκ
|
δ' |
Ἀχαΐ
ας
φίλης
οὔσης
στρατιώτας |
[16] |
καλοῖς
κινεῖ
τὴν
διάνοιαν,
τῷ
|
δ' |
εἰς
ἀνθρωπείας
χρείας
ἀναμιγνύντι
τὴν |
[11] |
Θρᾴκην
χιλίους
Βισάλταις
συνοικήσοντας,
ἄλλους
|
δ' |
εἰς
Ἰταλίαν
οἰκιζομένης
Συβάρεως,
ἣν |
[13] |
μόνιμον
οὐδὲ
κάλλους
ἀκρίβειαν·
ὁ
|
δ' |
εἰς
τὴν
γένεσιν
τῷ
πόνῳ |
[1] |
ἄχρηστον
ᾖ,
θεωρεῖν,
(τῷ
νῷ
|
δ' |
ἕκαστος
εἰ
βούλοιτο
χρῆσθαι,
καὶ |
[11] |
δημοτικῆς
καὶ
ἀριστοκρατικῆς
προαιρέσεως,
ἡ
|
δ' |
ἐκείνων
ἅμιλλα
καὶ
φιλοτιμία
τῶν |
[28] |
ταινίαις
ὥσπερ
ἀθλητὴν
νικηφόρον,
ἡ
|
δ' |
Ἐλπινίκη
προσελθοῦσα
πλησίον·
ταῦτ'
ἔφη, |
[15] |
ἐμμελῶς
ἕκαστα
διαχειρίσασθαι
πεφυκώς,
μάλιστα
|
δ' |
ἐλπίσι
καὶ
φόβοις
ὥσπερ
οἴαξι |
[5] |
χρωμένου
βλασφημίᾳ
πρὸς
αὐτόν.
(ὡς
|
δ' |
ἔμελλεν
εἰσιέναι
σκότους
ὄντος
ἤδη, |
[13] |
Καλλικράτης
εἰργάζετο
καὶ
Ἰκτῖνος,
τὸ
|
δ' |
ἐν
Ἐλευσῖνι
τελεστήριον
ἤρξατο
μὲν |
[13] |
ἀκούσαντα
τὸν
Ζεῦξιν
εἰπεῖν·
ἐγὼ
|
δ' |
ἐν
πολλῷ
χρόνῳ.
ἡ
γὰρ |
[28] |
εὐθὺς
εἰσήνεγκαν
οἱ
Σάμιοι,
τὰ
|
δ' |
ἐν
χρόνῳ
ῥητῷ
ταξάμενοι
κατοίσειν |
[12] |
αὑτὸν
ἐκ
Δήλου
μεταγαγών,
(ἣ
|
δ' |
ἔνεστιν
αὐτῷ
πρὸς
τοὺς
ἐγκαλοῦντας |
[16] |
τείχη,
τὰ
μὲν
οἰκοδομεῖν,
τὰ
|
δ' |
ἔπειτα
πάλιν
καταβάλλειν,
σπονδάς,
δύναμιν, |
[40] |
(πρᾳότητι
μὴ
φῦναι
τρόπον·
ἡ
|
δ' |
ἐπίφθονος
ἰσχὺς
ἐκείνη,
μοναρχία
λεγομένη |
[13] |
διαθέσει
πολύεδρον
καὶ
πολύστυλον,
τῇ
|
δ' |
ἐρέψει
περικλινὲς
καὶ
κάταντες
ἐκ |
[16] |
ἐνθουσιασμοῦ
καὶ
μεγαλοφροσύνης,
(οὐ
ταὐτὸν
|
δ' |
ἐστίν,
οἶμαι,
θεωρητικοῦ
φιλοσόφου
καὶ |
[10] |
μὲν
ἴσως
οὐκ
ἀνεπιλήπτῳ,
φρόνημα
|
δ' |
εὐγενὲς
ἔχοντι
καὶ
ψυχὴν
φιλότιμον, |
[25] |
ἀπέπλευσεν
εἰς
τὰς
Ἀθήνας.
(οἱ
|
δ' |
εὐθὺς
ἀπέστησαν,
ἐκκλέψαντος
αὐτοῖς
τοὺς |
[3] |
ἑνδεκακλίνου
θόρυβον
πολὺν
ἐξανατέλλειν·
ὁ
|
δ' |
Εὔπολις
ἐν
τοῖς
Δήμοις
πυνθανόμενος |
[33] |
ἐχθρῶν
ἀπειλοῦντες
καὶ
κατηγοροῦντες,
χοροὶ
|
δ' |
ᾖδον
ᾄσματα
καὶ
σκώμματα
πρὸς |
[22] |
Κλεανδρίδου
φεύγοντος
θάνατον
κατέγνωσαν.
οὗτος
|
δ' |
ἦν
πατὴρ
Γυλίππου
τοῦ
περὶ |
[13] |
ἐν
τῇ
στήλῃ
ἀναγέγραπται,
πάντα
|
δ' |
ἦν
σχεδὸν
ἐπ'
αὐτῷ,
καὶ |
[24] |
προσήκουσα
μὲν
κατὰ
γένος,
συνῳκηκυῖα
|
δ' |
Ἱππονίκῳ
πρότερον,
ἐξ
οὗ
Καλλίαν |
[23] |
μηδ'
ἐλέγξας
τὸ
ἀπόρρητον.
ἔνιοι
|
δ' |
ἱστορήκασιν,
ὧν
ἐστι
καὶ
Θεόφραστος |
[30] |
καὶ
φιλανθρώπου
δικαιολογίας
ἐχόμενον·
ἐπεὶ
|
δ' |
ὁ
πεμφθεὶς
κῆρυξ
Ἀνθεμόκριτος
αἰτίᾳ |
[13] |
ἔχων,
ἐπειδὴ
τοὔστρακον
παροίχεται.
φιλοτιμούμενος
|
δ' |
ὁ
Περικλῆς
τότε
πρῶτον
ἐψηφίσατο |
[28] |
ταξάμενοι
κατοίσειν
ὁμήρους
ἔδωκαν.
Δοῦρις
|
δ' |
ὁ
Σάμιος
τούτοις
ἐπιτραγῳδεῖ
πολλὴν |
[35] |
τὸν
ἐλάχιστον
πεντεκαίδεκα
τάλαντα,
πεντήκοντα
|
δ' |
οἱ
τὸν
πλεῖστον
γράφουσιν.
ἐπεγράφη |
[36] |
θυμὸν
ἀφεικότων
τῶν
πολλῶν·
τὰ
|
δ' |
οἰκεῖα
μοχθηρῶς
εἶχεν
αὐτῷ
κατά |
[8] |
ἀπολέλοιπε
πλὴν
τῶν
ψηφισμάτων·
ἀπομνημονεύεται
|
δ' |
ὀλίγα
παντάπασιν·
οἷον
τὸ
τὴν |
[11] |
πόλεως
τὸ
μὲν
δῆμον,
τὸ
|
δ' |
ὀλίγους
ἐποίησε
καλεῖσθαι.
(διὸ
καὶ |
[11] |
ὁρῶντες
γεγονότα
τῶν
πολιτῶν,
βουλόμενοι
|
δ' |
ὅμως
εἶναι
τινα
τὸν
πρὸς |
[13] |
τοὺς
ἄνω
κίονας
ἐπέστησε·
(τὸ
|
δ' |
ὀπαῖον
ἐπὶ
τοῦ
ἀνακτόρου
Ξενοκλῆς |
[22] |
τὴν
δεξιὰν
πλευρὰν
ἐνεχάραξεν.
~ὅτι
|
δ' |
ὀρθῶς
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
τὴν |
[2] |
ὠφελιμωτάτων
ταῖς
πατρίσι
γενομένων.
εἰ
|
δ' |
ὀρθῶς
στοχαζόμεθα
τοῦ
δέοντος,
ἔξεστι |
[15] |
καὶ
διδάσκων
τὸν
δῆμον,
ἦν
|
δ' |
ὅτε
καὶ
μάλα
δυσχεραίνοντα
κατατείνων |
[20] |
πρότερον
οἱ
τύραννοι
κατεῖχον.
τἆλλα
|
δ' |
οὐ
συνεχώρει
ταῖς
ὁρμαῖς
τῶν |
[13] |
φησί,
λόγοισι
προάγει
Περικλέης,
ἔργοισι
|
δ' |
οὐδὲ
κινεῖ.
τὸ
δ'
Ωιδεῖον, |
[37] |
τὸν
πόλεμον
καὶ
ῥητόρων,
ὡς
|
δ' |
οὐδεὶς
βάρος
ἔχων
ἰσόρροπον
οὐδ' |
[6] |
ὑπὸ
τῷ
Περικλεῖ
γενομένων.
ἐκώλυε
|
δ' |
οὐδέν,
οἶμαι,
καὶ
τὸν
φυσικὸν |
[35] |
δεινοῦ
τινος
οἴεται
σημεῖον·
ὡς
|
δ' |
οὐκ
ἔφη,
τί
οὖν,
εἶπεν, |
[37] |
δὲ
καὶ
συκοφαντήμασι
περιέπιπτον.
(ἐπράθησαν
|
δ' |
οὖν
ἁλόντες
ὀλίγῳ
πεντακισχιλίων
ἐλάττους, |
[26] |
οὐ
δοκεῖ
πιθανὸν
εἶναι.
(ὁποτέρῳ
|
δ' |
οὖν
ἐχρήσατο
τῶν
λογισμῶν,
ἁμαρτεῖν |
[35] |
σχολαῖς
λέγεται
τῶν
φιλοσόφων.
(ἐκπλεύσας
|
δ' |
οὖν
ὁ
Περικλῆς
οὔτ'
ἄλλο |
[27] |
δῆμός
ἐστιν
ὡς
πολυγράμματος.
~πυθόμενος
|
δ' |
οὖν
ὁ
Περικλῆς
τὴν
ἐπὶ |
[37] |
τοὔνομα
καὶ
τὸ
γένος.
(εἶχε
|
δ' |
οὕτω
τὰ
περὶ
τὸν
νόμον. |
[15] |
ἁφῆς
καὶ
κρούσεως
δεομένους.
(αἰτία
|
δ' |
οὐχ
ἡ
τοῦ
λόγου
ψιλῶς |
[9] |
λόγῳ
μὲν
οὖσαν
δημοκρατίαν,
ἔργῳ
|
δ' |
ὑπὸ
τοῦ
πρώτου
ἀνδρὸς
ἀρχήν, |
[36] |
ὡς
τοῦ
Περικλέους
κελεύσαντος.
ἐκείνου
|
δ' |
ὕστερον
ἀπαιτοῦντος,
ὁ
μὲν
Περικλῆς |
[18] |
μετρίως
εὐδοκίμησε
τοῦτ'
εἰπών·
ὀλίγαις
|
δ' |
ὕστερον
ἡμέραις,
ὡς
ἀνηγγέλθη
τεθνεὼς |
[6] |
Ἀναξαγόραν
ὑπὸ
τῶν
παρόντων,
ὀλίγῳ
|
δ' |
ὕστερον
τὸν
Λάμπωνα,
τοῦ
μὲν |
[13] |
ἔργοισι
δ'
οὐδὲ
κινεῖ.
τὸ
|
δ' |
Ωιδεῖον,
τῇ
μὲν
ἐντὸς
διαθέσει |
[26] |
καὶ
ποντοπορεῖν
καὶ
ταχυναυτεῖν.
(οὕτω
|
δ' |
ὠνομάσθη
διὰ
τὸ
πρῶτον
ἐν |
[9] |
πλείστας
κρίσεις
δι'
Ἐφιάλτου,
Κίμωνα
|
δ' |
ὡς
φιλολάκωνα
καὶ
μισόδημον
ἐξοστρακισθῆναι, |
[22] |
περὶ
Σικελίαν
Ἀθηναίους
καταπολεμήσαντος.
ἔοικε
|
δ' |
ὥσπερ
συγγενικὸν
αὐτῷ
προστρίψασθαι
νόσημα |